| : Καλησπέρα σας. Να ευχαριστήσω πάρα πολύ τον κύριο Γόνι για τα καλά του λόγια και την φίλη μου την Καρίνα Οικονόμου που συνεχιζόμαστε τόσο καλά μαζί και που πραγματικά την απίευσα με τον ωραίο τρόπο που μας θα είπε όλα αυτά που μας είπε χωρίς δαστερή και επιστημονικότητα. Κύριε Δήμαρχε, κύριε Αντιδήμαρχε, μέλη του Δικητυπού Συμβολίου, αγαπητοί συντοπίτες πραγματικά θα ήθελα πάρα πολύ να είχατε χαρά να μπορούσα και εγώ να βοηθήσω αυτόν τον Δήμου που ζώ σχεδόν 30 χρόνια και που όταν ήρθαμε σ' αυτήν ένα 1.5 που δεν υπήρχε σπίλ ο κύριος γύρω μας. Τώρα υπάρχουν, βέβαια, πολλά σπίλια και πρέπει να έχεις ανθρώπους λοιπόν και να μην είσαι μόνος. Έτσι λοιπόν, μου ζήτησε ο κύριος Γόνις να μιλήσω λιγάκι για τα τηβιωτικά, τα εμβόλια, τους Έλληνες. Μπορεί εδώ πέρα να υπάρχει ο τίτλος τι χρειάζεται να γνωρίζουν οι Έλληνες γονείς και γονείς όλους του κόσμου για τα τηβιωτικά αλλά κατουσίαν είναι τι χρειάζεται να γνωρίζει ο καθένας μας, όχι μόνος αγωνέας αλλά σαν άνθρωπος. Ήθελα λοιπόν να θυμίσω ότι τα τηβιωτικά μου οτιλούν μια από τις μεγαλύτερες επιτέλφεις στην ιστορία της ιαδρυγής. Γιατί? Γιατί είναι τα μοναδικά φάρμακα που έσωσαν και ξαπορθούν να σώσουν καθημερινά εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές. Αν αυτή τη στιγμή έχεις υπέρταση και διακόψεις το αντιπερκασικό φάρμακο, η πίεση θα ξαναναβεί. Αν έχεις κολυστερήνη και κόψεις το φάρμακο της κολυστερήνης, η κολυστερήνη θα ξαναναβεί. Αν έχεις όμως λίμωξη και παίρνεις σωστά το αντιβιωτικό σου, θα γίνεις καλά. Αυτή λοιπόν είναι μια μεγάλη ιδοποιός διαφορά. Και εδώ πλώς το θεώρησα φόρο τιμής, θα σας έθελα μια φωτογραφία του Αλεξάνδρ Φλέμι και αυτού που ανακάλυψε την Πενικιλίνη του 1929, που πρωτοχρησιμοποιήθηκε στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, και που τότε έπινε το βραβείο Νόμπελ, το περιοδικό ΤΑΙ με έγραφε από κάτω ότι ο ίδιος είπε ότι είναι περήφανος, γιατί η Πενικιλίνη του 1929, η Πενικιλίνη είχε δίκιο να το λέει αυτό, μέχρι τότε και πίστευα ότι θα σώσε πολύ περισσότερους ανθρώπους από όσους σκοτώθηκαν στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά βέβαια καταστροφεύεται όχι τόσους, αλλά εκατομμύρια περισσότερους ανθρώπους. Έτσι λοιπόν, σας έλεγα ότι μια μεγάλη ανακάλυψη στις μεγάλες ανακαλύψεις του 1929 είναι τα αντιβιωτικά, που σκοπός τους, και αυτό είναι το πρώτο μήνυμα που θέλω να κρατήσετε, είναι να θεραπεύουν τις λιμώξεις που οφείλονται στα μικρόβυα και όχι στους ιούς. Αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό και να πούμε ότι τα μικρόβυα εμφανίστηκαν στη γη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια και εδώ πέρα δύο μεγάλες, ας το πούμε, κατηγορίες των μικροβύων, από μια είναι αυτά που τα λέμε τα βακτήρια και τα άλλα είναι η υγεία και τα δυο μπορεί να προκαλέσουν διμόξεις στον άνθρωπο. Και να πούμε ότι, και αυτό είναι πολύ βασικό, ότι τα αντιβιωτικά δρούνε μόνο στα μικρόβυα, δεν δρούν στους ιούς. Έχουμε μερικά φάρμακα για τους ιούς, όπως είναι, ας πούμε, όταν πάθεις γρήπη, υπάρχουν ειδικά διγρυπικά φάρμακα. Θα θυμώ να σας δω τα μυθού από την επιδημία της γρύπης ή ξέρω εγώ για τον έρπητα, υπάρχουν ειδικά φάρμακα. Αλλά κατ' ουσίαν, η πρόοδος της ιατρικής επιστήμης στα φάρμακα για τους ιούς είναι μικρή γιατί, γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο να φτιάξω ένα φάρμακο για τον ιό που βλάπτει μόνο τον ιό και δεν βλάπτει και τον ανθρώπινο κύπερα. Αυτό τα αντιβιωτικά σκοτώνουν τα μικρόβια ενώ κατ' ουσίαν δεν βλάπουν το ανθρώπινο κύπερα. Έτσι λοιπόν, το δεύτερο που θέλω να πω και αποφορά αυτό ακριβώς στους ιούς, το κυλότερο, η κυλότερη λήμωξη που κάνουν οι ιοί είναι αυτό που λέμε κρυολόγημα. Και τι θα πει κρυολόγημα, μπορεί να το πω καλά, μόνο τρέχει μύτη μου, έχω χαμηλό πυρετόδο, κουρασμένος, μετσούζουν τα μάτια μου, δακρύζουν, αυτό ένας ενήλθας μπορεί να το πάθει 6 και 8 φορές το χρόνο. Τι σημαίνει ότι δεν είναι καλή η αμυνά του. Και ένα παιδάκι μπορεί να το πάθει 10 με 12 φορές το χρόνο. Αυτό λοιπόν το κρυολόγημα αφήνεται αποκλειστικά στους ιούς και υπάρχουν περισσότερα από 200 είδη ιόν, που κάνουν τα ίδια συμπτώματα, ο κάθε ιούς αφήνει ανοσία για τον εαυτό του, αλλά όχι για τον δεύτερο, τον τρίτο, τον τέταρτο, μέχρι τον διακοσιοστό ιό, γι' αυτό τον παθαίνουμε πολλές φορές. Έτσι λοιπόν, χρειάζεται κανείς να ξεκαθαρίσει και να είναι σίγουρος και ασφαλής στο μυαλό του ότι το συνάχι είναι απόδειξη ότι δεν χρειάζομαι αντιβιωτικά, αφού συνάχι προκαλούν μόνο ιοί, τίποτα άλλο. Άρα λοιπόν που ο καθένας, αν το θέλει, μπορεί να κάνει τον γιατρό. Και νομίζω υπάρχουν τα σλόγγαν που μπορούν να το μάθουν όλοι μας απέξω που λέει «Βύχας, πονόλεμος, συνάχι, ιώση είναι θα περάσει, τα αντιβιωτικά δε βοηθούν». «Βύχας, λοιπόν, πονόλεμος, συνάχι». Επίσης τα αντιβιωτικά δεν είναι αντιβιωτικά, σου λέει πάνε αντιβιωτικό για να σου πέσεις γρήγορα ο πειραιτός. Μα ιώση πόσο θα κρατήσει, 3-4 μέρες θα περάσει μόνη της. Δεν μειώνω τη διάρκεια των συμπτωμάτων, θα γίνεις πιο γρήγορα καλά. Μα πώς να γίνεις πιο γρήγορα καλά, αφού όλα αυτά οφείλονται σε ιώση. Τώρα, οι συχνότερες λιμώξεις που μπορεί κανείς να πάθει στο σπίτι του, και τι εννοώ, ενώ είσαι στο σπίτι σου και είσαι καλά, αρχίζεις να εμφανίζεις συμπτώματα και λες κάτι τρέχει. Δεν εννοώ ότι μπήκες στο νοσοκομείο για κάποιο άλλο λόγο και και μέσα στο νοσοκομείο αρπάζεις ένα μικρόβιο νοσοκομιακό και μαθαίνεις νοσοκομεική λιμώξη. Αυτό είναι άλλη ιστορία, δεν μας απασχολεί αυτή τη στιγμή. Αυτές λοιπόν οι λιμώξεις που τις λέμε λιμώξεις από την κοινότητα, όπως έχετε εσείς το Δήμο, είναι ηφαριγίτητα και αμυγδαλίτητα, είναι ηγμωρίτητα, είναι η οτήτητα, είναι η οξία βροχίτητα, είναι η πνευμονία, είναι η οξία διάρκη. Είδα λοιπόν εκεί μέσα να δούμε πότε χρειάζομαι αντιβιωτικά, πότε δεν χρειάζομαι αντιβιωτικά και πού μόνος μου μπορώ να το ξεχωρίσω. Η φαριγίτητα λοιπόν είναι και αμυγδαλίτητα που τι σημαίνει, πάμε όλοι στον κατεθρέφτη, κοιτάμε το λαιμό μας και βλέπουμε ότι έχει πάνω ασφαδάκια, λες πω ποιο στρεπτόκορος. Στο 90% οφείλεται σίους, 90%, 9 στα 10. Άρα όχι αντιβιωτικά. Στα παιδιά το 15% μπορεί να έχουν στρεπτόκορο και στους μεγάλους μόνον ένα 5% ή λιγότερα. Μέρος το ξαναλέω γιατί θέλω έτσι κατά τρόπο να κάνω πλήση η κεφάλι μου αυτό, ότι τα αντιβιωτικά είναι άχρηστα στις ιώσεις, τότε γιατί αν θέλουμε να κάνουμε όμως ιώσεις για λάθος λόγους, θα γνωρίσουμε λοιπόν για άλλη μια φορά πότε χρειαζόμαστε τα αντιβιωτικά. Αυτό λοιπόν που πρέπει να ξέρουμε είναι ότι εντάξει είπαμε ότι τα αντιβιωτικά είναι δραστικά στα μητρόβια που κάνουν τους βακτηριακές δημόξεις, είναι στρεπτόκοροι, στα φιλόγωθη κολοβακτρίδια που κάνουν τις εγκλημμόξεις στο σπίτι μας. Όμως, κάτι που δεν έχει γίνει καθόλου συμβητό και δυστυχώς κύριε Γουάννη αυτό δεν έχει γίνει συμβητό ούτε σε μας τους γιαδούς. Είναι τι, όχι. Εάν κανείς πάρει έναν άνθρωπο και αρχίσει και τον εξετάζει το στόμα του, το δέρμα του, τον ισοφάβο του, το στόμαχό του, είστε χειρουγός, το λεπτό έντερό του, το παχύ εντερό με τα γενετικά του όργανα και μπορούσε να κάτσει εκεί πέρα να κάνει καλλιέργειες μικροβίων, θα έβρισκαν εκεί πέρα εκατομμύρια και δισεκατομμύρια μικροβίων τα οποία αποτελούν αυτό που λέγεται η φυσιολογική μας χλωρίδα. Τα μικρόβια που τα έχουμε όλοι απάνω μας, που τα χρειαζόμαστε, γιατί αυτά τα μικρόβια μας προφυλάσσουν. Δεν θέλουμε λοιπόν να τα σκοτώσουμε γιατί μας προφυλάσσουν. Όταν εγώ όμως δίνω έναν αντιβιωτικό, το αντιβιωτικό που δίνω, παραδείγματος χάρη, για να θεραπεύσω μια πνευμονία, να θεραπεύσω μια υγμωρίκτητα, να θεραπεύσω μια οτήτηδα, δεν είναι τόσο έξυπνο να μπορεί να σκοτώσει τα μικρόβια που υπάρχουν στην αισθία της λιμόξης. Θα επιδράσει όλες οι φυσιολογικές μας χλωρίδες και τα μικρόβια των χλωρίδων μας, που είναι βέστητα στο αντιβιωτικό που δώσαμε, θα σκοτωθούν, θα καταστραφούν. Και ήθελα να σας δείξω ένα παράδειγμα. Εντάξει, μπορείτε να το κοιτάτε, εγώ θέλω να σας κάνω να καταλάβετε αυτό που θέλω να πω αυτή τη στιγμή. Όταν λοιπόν εγώ δημιουργήσω ένα οικολογικό κενό, καταστρέφοντας τη φυσιολογική χλωρίδα των μικροβίων που έχω απάνω μου, δεν μπορεί να μείνει άδεια αυτή. Κάτι πρέπει να την καλύψει. Είναι νόμος της φύσης αυτός. Τι θα την καλύψει πάντα μέσα σε αυτά τα εκατομμύρια και τα δεσεκατομμύρια μικροβίων των φυσιολογικών χλωρίδων. Θα υπάρχει ένα μικρόβιο που είναι ανθεκτικό στο αντιβιωτικό που έδωσα εγώ. Αυτό λοιπόν θα βρει τώρα την ευκαιρία που ξεφρουτώθηκε όλα τα άλλα τα ευαίσθητα να αρχίσει να πολλαπλασιάζεται για να καλύψει αυτό το οικολογικό κενό και έτσι θα αντικαταστήσω τα φυσιολογικά μου μικρόβια με μικρόβια ανθεκτικά στον αντιβιωτικό που έδωσα. Και να θυμηθούμε ένα κλασικό παράδειγμα, δεν είναι πολύ σωστό να το πούμε, αλλά είναι το αντιβιωτικό που χρησιμοποιείται συχνόντερα στην ελληνική κοινότητα. Πάρτε το ογγμέντιν, ποιος από εσάς δεν έχει πάει ογγμέντιν στη ζωή του. Λοιπόν, από τη στιγμή που παίρνετε ογγμέντιν και για έξι μήνες μετά εσείς γίνατε καλά από τη λιμωξή σας, τα μικρόβια των φυσιολογικών σας χλωρίδων έχουν γίνει ανθεκτικά στο ογγμέντιν. Επομένως, έχετε ήδη καταστρέψει, έχετε κάψει ένα αντιβιωτικό και κοντά στο ογγμέντιν πολλά άλλα αντιβιωτικά που έχουν την ίδια δραστικότητα. Έτσι λοιπόν βλέπετε, η κατάχρηση των αντιβιωτικών σημαίνει ανάπτυξη ενδοχής στον αντιβιωτικό που δεν μπορεί πλέον να θράσει, όταν πραγματικά το χρειαστούμε και λέει εδώ γιατί οι λιμώξεις είναι ενδογενείς. Τι θα πει αυτό. Γιατί επιμένω τόσο πολύ και λέω ότι το αντιβιωτικό σου χαλάει τη χλωρίδα σου και την θα την καθιστάς με ανθεκτικά μικρόβια. Γιατί, πώς θα πάθω πνευμονία, πώς θα πάθω οτήτηδα, πώς θα πάθω ξέρω εγώ σκολικοειδήτηδα και θα πάω να χειρουργηθώ. Δεν είναι μικρόβια που υπάρχουν στον αέρα και μας μολύνουν. Πολλές φορές ακούτε λέτε μπήκε στο νοσοκομείο και τον μόλινε βοηθεί κύριε Λιγόλη, ο χειρουργός, δηλαδή δεν είχε αποστολειώσει καλά τα εργαλεία του και ξέρω εγώ ή ήτανε μολυσμένα τα ράματα, ή φτέρανε σύλληγες, μα ήτανε βρώμικο. Πολύ λίγο, ίσως λιγότερο από το 5% των λιμόξων, οφείλονται σε μικρόβια που τα εισπνέουμε, τους υγούς εισπνέουμε. Τα μικρόβια δεν τα εισπνέουμε. Άρα πώς γίνονται οι λιμόξεις, είδατε τι είπαμε ότι το εντερό μας έχει εκατομμύρια και δισεκατομμύρια μικροβίων. Αν εγώ πάθω σκολικοειδήτηδα και αυτή σπάσει, τα μικρόβια του εντέρου μου θα πέσουν μέσα στο πελτόνιο. Το πελτόνιο δεν έχει μικρόβια, θα αρχίσουν αμέσως να πολλαγρασιάζονται και θα μου κάνουν βαρειά λίμωξη και απόστημα. Πώς καθαίνω την πνευμονία. Μικρόβια που έχω στο στόμα μου, αν πνιγώ, αν εισροφίσω το βράδυ στον ύπνο μου, αν έχω προβλήματα που μου μπουδίζουν κατά πιο καλά, όλα αυτά έρχονται απάνω και εντύ να ακολουθήσουν την οδό και να κατεβούνε στο στόμαχό μου, πηγαίνουν στους βρόχους μου, πηγαίνουν στις χιψελίδες και επειδή είναι παθογόνα και λιμογόνα μικρόβια θα μου κάνουν την πνευμονία, θα μου κάνουν σοβαρή λίμωξη. Και πώς θα είναι η λίμωξη, αν δεν έχω πάρει αντιβιωτικά και τα καλά μικρόβια της υψιολογικής μου κλωρίδας, αν με οξύρια πάρετε θα γίνεται καλά. Αν όμως είσαστε από τους ανθρώπους που θέλετε όλο πιο προθυμένα αντιβιωτικά, που πιέζετε πάρα πολύ το γιατρό να σας δώσει αντιβιωτικό, θα την κατασύσσετε την κλωρίδα σας με κακά μικρόβια και με αποτέλεσμα να μην είναι δραστητά τα αντιβιωτικά, εφόσον θα τα χρειαστείτε. Σκεφτείτε τώρα, και τώρα προχωράω ακόμα πιο πολύ, γιατί στα νοσοκομεία γίνεται ακόμα μεγαλύτερη κατάχρηση αντιβιωτικών, αυτή τη στιγμή, όπου ανησυχτικά στα αντιβιωτικά μικρόβια πεθαίνουν στα νοσοκομεία σε πολλές χώρες, 20 έως 70%, και είναι μεγαλύτερος ο αριθμός αυτός, αν το σκεφτείτε, αυτοί οι οποίοι νοσηλεύονται στα νοσοκομεία και θα προζηθούν από μικρόβια μισοκομεία στα αντιβιωτικά. Και ακόμα χειρότερα υπάρχει και μια έμμεση ευθύνη, σαν το παθητικό κάπνισμα που είπατε πριν. Μπορεί εγώ να μην έχω πάρει ποτέ ένα αντιβιωτικό ανάζωμα σε ένα περιβάλλον που οι άλλοι έχουν χρησιμοποιήσει αντιβιωτικά και δίχοντας ο άλλος απάνω μου, πιάνοντάς με ο άλλος που έχει απεικηστεί με ανθεκτικά μικρόβια, μου μεταδίδει και μένα τα ανθεκτικά του μικρόβια, ενώ εγώ δεν έχω χρησιμοποιήσει αντιβιωτικά. Επομένως η ευθύνη μου είναι άμεση, η ευθύνη μου είναι και έμεση. Άρα πολύ περισσότεροι οι άνθρωποι έχουν ανθεκτικά μικρόβια όσο εμείς μπορούμε να φανταστούμε. Τι να κάνουμε λοιπόν, να γίνει ο παθένας γιατρός του εαυτού του, πώς λοιπόν θα ξεχωρίσω ότι έχω ήωση και επομένως δεν πρέπει να πάρω αντιβιωτικά. Τι πρέπει να γνωρίζω στην κυριολεξία για να σώσω τα πολίτενα φάρμακα. Θα σας πω κάτι πάρα πολύ απλό. Και θα μπορούσε πιθανόν ο Δήμος Παλίνης και πιθανόν τα ειδικά ιατρία που είχε φτιάξει να το χρησιμοποιήσει. Επειδή πάρα πολλές φορές και ο ίδιος ο γιατρός αισθάνεται ανασφαλής όταν του πάρει το μικρό παιδάκι, όταν πάει ο έφηβος, όταν πάει ο μαθητής, όταν πάει ο ηλικιωμένος και λέει μά μου πονάει ο λεμπός μου άκοτε να το χτώ και πέντε. Μα βίχωμα κάνω μα βίχνω και λέει να δώσω, να μη δώσω αντιβιωτικό. Αξετάζεις το λεμό και βλέπεις ότι ο λεμός έχει απάνω ποιο και θες να πεις είναι υιός ή δεν είναι υιός. Υπάρχει λοιπόν μια δοκιμασία η οποία λέγεται STREP test. Το STREP είναι το στρεπτόκοπο, γιατί ο στρεπτόκοπος είναι το μικρόβιο που φοβόμαστε και όπου είπαμε όμως προσβάλλει 5% των ελλήκων και 15% των παιδιών. Αυτό λοιπόν το οποίο κάνει ένα ευρώ μόνο δεν είναι για να πας στο μικροβιολογικό ερευαστήριο, γιατί εντάξει μόνο το συμβασμό που έχουμε στους μικροβιολόγους θα χάσεις χρόνο. Αυτό το κάνει ο κλινικός γιατρός στο γραφείο του μπροστά του. Είναι κάτι που γίνεται σε όλη την Ευρώπη, σε όλη την Αμερική και σε 10 λεπτά παίρνει ένα σουγεράκι, το βάζεις στο λαιμό σου, έχει ένα γυαλάκι το οποίο έχει επάνω δικά αντιδραστήρια και αν γίνει κόκκινο μέσα σε 10 λεπτά είναι στρεπτόκοπος. Και αν αλλάξει χρώμα είναι ιός. Άρα με αυτόν τον τρόπο πείθεις πάρα πολύ εύκολα και τον ασθενεί οτι δεν έχει τίποτα αλλά και ο γιατρός ο οποίος μερικές φορές μπορεί να αισθάνεται ασφάλεια όσο πιο φρέσκος είναι ή αν το θέλετε εισαγωγικά γιατί έχει αποκτήσει μερικές συνήθειες πείθεται οτι δεν πρέπει να δώσει αντιβιωτικό. Λοιπόν προσπαθώντας στο Βασκωτικό Νοσοκομείο να πείσουμε τους γιατρούς και τον κοινό και τον καταναλωτή του αντιβιωτικού οτι δεν πρέπει να παίρνουν αντιβιωτικά σχόλους οργανώσαμε μια μελέτη με τους ιδιότητες τους παιδιάτρους της νοτιοδυτικής Αττικής. Ξέρετε εκεί πέρα δεν είναι τα Μορενατολικά Προάστια το επίπεδο το κοινωνικό είναι χαμηλότερο όλο το συμβασμό που έχει κανείς αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Σε αυτό λοιπόν συμμετείχανε 900 παιδιά και είχαμε πει τους παιδιάτρους τους χωρίσαμε σε δύο ομάδες εσύ θα κάνεις στρεπ τεστ και βάσει αυτού θα δώσεις ή όχι αντιβιωτικό και συμφρόνως για να είμαστε σίγουροι συγκρήραμε το στρεπ τεστ και με δικές καλλιένιες αλλά αυτό δεν είναι της παρούσας και η άλλη μισή θα κάνετε τις συνή τώρα θα αποφασίσετε να δώσετε ή να μην δώσετε αντιβιωτικό όταν ο άλλος έχει βίσματα ποιών και ποιετών. Η χρήση λοιπόν του στρεπ τεστ μίωσε την άχρηση συνταγωγραφία των αντιβιωτικών στην οξία φαϊγουα μεγδαλίτιδα 72% οι παιδιάτροι οι οποίοι το δίνανε γιατί ήταν εισιμήθλα τους σε 29% με εκείνους που κάναν στρεπ τεστ γιατί μια μίωση η οποία ξεφερνάει το 70% η οποία είναι απίστευτη και στην προκείμενη περίπτωση το κάνεις αποκλειστικά και μόνο για να σώσει τα αντιβιωτικά να μην γίνονται άχρηστα. Ηγμωρήτιδα. Τι είναι ηγμωρήτιδα. Ξέρετε ότι όλοι λέμε ότι μετά από κρυολόγημα δηλαδή μετά από εκεί που τρύχει μύτη μου νερό είχα την κακουχία που πονάκα τα κουκαλά μου που είχα αμυλόγητο η μύτη μου μπουκώνει και αρχίζει και βγάζει ποιον λέμε. Έχω ηγμωρήτιδα αρχίζουν όλοι και λένε τι πρέπει να κάνω έχω και πωνοκέφαλο. Τι κάνω σε αυτή την περίπτωση. Φυσάω τη μύτη μου συχνά την αδιάζω περιμένουμε δέκα μέρες κι αν επιμένει αυτό το μπουκώμα τότε μόνο αντιβιωτικό αλλά με τη συμβουλή του γιατρού μου. Επομένως μην θεαζόμαστε επειδή μπουκώσει μύτη μου και τρέχει ποιον πιχτή βλένει είναι κατουσίαν να παίρνω αντιβιωτικά ή να τρέχω στο φαρμακοποιώ και να του λέω έλα τώρα φίλος είσαι δώσε μου κι αύριο θα σου φέρω τη συνταγή του. Τι πρέπει όλοι να γνωρίζουμε για την οτήτηδα που η οτήτηδα είναι κατουσίαν λήμωξη στα παιδάκια. Σε πολύ μικρά παιδιά κάτω των δύο ετών ο παιδίατρος πρέπει να αποφασίσει ή συνήθως δίνουμε αντιβιωτικά στα παιδάκια κάτω των δύο ετών. Στα μεγαλύτερα όμως τα παιδιά και στους συμβουλήκους, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν χρειάζεται κανένα αντιβιωτικό αλλά αναμονή και παρακολούθηση του παιδιού και του πόνου και το πειραιτό. Τι πρέπει όλοι να γνωρίζουμε για τη βροχήτηδα. Ίσως θα έπρεπε τώρα πώς την κυρία οικονόμου να πει τι πρέπει να γνωρίζουμε αλλά θα έλεγα το εξής. Βροχήτηδα σημαίνει δίχας, δυσπολία στην ανάσα που επιμένει δηλαδή έχω δίσπλα πολλές φορές και συνήθως δεν έχω πειραιτό. Στην πλειοψηφία οφείλεται σε ιώσεις. Προσοχή βέβαια πως η ίωση αυτή είναι σοβαρότερη και νευρίπη. Άρα όχι αντιβιωτικά. Στην ουσία τι μας μοιάζει. Αν ο πειραιτός ο βήχας επιμένει και ξεπεράσει τις τρεις εβδομάδες τότε σε αυτή την περίπτωση ο γιατρός πρέπει να στείλει τον ασθενή να κάνει ακτινογραφία τώρα πως να βρει τι τρέχει και όχι να του συνταγουγραφίσει αντιβιωτικά και μης να το επιμένει. Μπορώ να προφυλαχτώ από όλα αυτά που είπαμε μέχρι τώρα από τις ιώσεις να κάνει να είχαμε εμβόλια για όλους τους αιούς. Κατ' ουσία η βαρύτερη ιωση είναι η γρήπη και εκεί πέρα έχουμε εμβόλιο το οποίο εμβόλιο για να προλάβω την ερώτηση πως βοηθάει το εμβόλιο όπως είπατε όλες αυτές οι μέθοδες βοηθάν το εντρύτο να κόψεις το τσιβάρο. Όμως το εμβόλιο μειώνει σημαντικά την πιθανότητα να νοστισθείς. Τα έχω γρήπη και η γρήπη είναι πολύ σοβαρή η ιστορία. Είναι η λίμωξη από ιό που κάνει πάρα πολύ ψιλό ποινετό, που κάνει βαριά πνευμονία, που υποβοηθά να μπουν και μέσα τα μικρόβια, να μπω στο νοσοκομείο, να μπω στη μονάδα της αττικής θεραπείας ακόμα και να χάσω τη ζωή μου. Προσέξτε όμως, πότε πρέπει να κάνουμε το εμβόλιο στη χώρα μας. Όχι το Σεπτέμβριο, όχι τον Οκτώβριο. Γιατί σε εμάς το κρύο είδατε, πότε άρχισε το Δεκέμβριο. Και η δραστικότητα αυτού του εμβολίου κρατάει το πολύ 4 μήνες. Αν λοιπόν εγώ το κάνω το Σεπτέμβριο, το Γενάρι που ακόμα έχει κρύο και έχω γρήπη και το Φεβρουάριο, το εμβόλιο δεν είναι δραστικό. Επομένως πρέπει στη χώρα μας να γίνεται το δεύτερο δεκαπεθήμερο του νέου. Ο εμβολιασμός τι στόχο έχει. Να προστατέψω τον εαυτό μου από τη γρήπη, να προστατέψω ασθενείς που είναι υψηλού κίνδυνου να κάνουνε πολύ σοβαρή γρήπη και θα πούμε ευθύνε. Και επίσης να προστατέψω άτομα όπως είναι οι παγελματίες υγείας που εύκολα μπορεί να κολλήσουνε από τον ασθενή που νοσηλεύουν, αλλά και οι ίδιοι να μην κολλήσουν τον ασθενή που νοσηλεύουν. Και τον εαυτό τους να προφυλάξουν αλλά και το περιβάλλον τους, όπως άτομα που είναι σε πολύ βασικές θέσεις και μπορεί να είναι νέοι μεν και να λες έχει καλή ανοσία αλλά όμως σ' αυτούς δεν πρέπει να εκδηλωθεί η γρήπη. Αυτό είναι λοιπόν που το λέμε ανοσία αγγέλης με εμβολιασμό. Δηλαδή χωρίς οι άλλοι να έχουν εμβολιαστεί εγώ που εμβολιάστηκα τους προστατεύω από το να πάθουνε γρήπη. Τώρα, μία δόση είπαμε το 2ο δεκαετήμερο του Νοέμβρη για όλα τα άτομα που είναι μεγαλύτερα των 60 ετών και τα άτομα τα οποία είναι νεότερα των 60 ετών, δεν μιλάμε για τα παιδάκια, στη χώρα μας τα παιδιά δεν είναι στα υποχρεωτικά εμβόλια γρήπη αλλά κατά κάποιον τρόπο είναι υποχρεωτικά αν ήσια με το 60 ετών και σ' άτομα νεότερα όταν έχουν συνηπάρχοντα νοσήματα, δηλαδή καρδιακή ανεπάρκεια, αυτό που το λέμε βροχικά, δηλαδή είσαι καπνιστής, έχεις φύσημα, έχεις βροχή και θα τελείωσε, ζαχαρόδης, διαβίτης, νευρική ανεπάρκεια, υπαρτική ανεπάρκεια, άτομα που παίρνουν κορτιζόνι και μην ξεχνάτε με την κοινωνία μας, πάρα πολλά άτομα και για πολλούς και επικείλους λόγους παίρνουν κορτιζόνι, καπνιστές, παχύσαρκοι, αυτή τη στιγμή παχύσαρκοι μαζί με τις έγκυες αποτελούν ομάδες κινδύν για σοβαρότατη γρήπη και για θάνατο, περισσότερο, προσέξτε, να μην πείτε ότι είναι ο κορδιοβαθής του χρόνου του πρωθμού, και το εμβόλιο είναι εξαιρετικά σκαλές και το κάνουμε και από το πρώτο τρίμινο της εγκλημοσύνης. Δυστυχώς στην Ελλάδα η εμβολιαστική μας κάλυψη είναι ντροπή να την πούμε. Ο Παγκόσμος Οργανισμός Υγείας για τη Γρήπη ήθελε να έχουν εμβολιαστική κάλυψη στη θετρή χρονιά 70%. Εμείς και το δέκα χρόνο που είχαμε τη βαριά γρήπη εμβολιάστηκε μόνο 7% και από εκεί και πέρα η εμβολιαστική κάλυψη είναι 10% με 12%. Τι θα γίνει μέχρι το 70% και σε αυτό αδιαφορούμε παρόλο ότι τα ταμία προσφέρουν και είναι δωρεάν το εμβόλιο της γρήπης. Τώρα, να ξέρω πότε δεν κάνω εμβόλιο γρήπης. Αν είμαι αλλαγηπός στο αυγό, επάνω σε κρίση βροχικού άσθματος, εάν υπάρχει μια ευρυκή νευρολογική νόσος που λέει την Κιλέμ Μπαρέκ και την ξέρουμε πολύ καλά, ο Παγκόσμος τα ξέρει αυτά και τα πρέπει να παράξουμε το τρόπο που απαγορεύει αν το έχεις περάσει να κάνεις εμβόλιο γρήπης και επίσης αν έχεις πληνετό κυκλειολόγημα ποτέ επάνω σε αυτό δεν κάνεις το εμβόλιο της γρήπης, γιατί κάποιος άλλος υπόσχει βλέπετε εδώ πέρα με τα σταγονίδια τα οποία σταγονίδια ζουνε πολλές ώρες, δηλαδή εγώ έβληξα αυτή τη στιγμή, μόλινα όλο τον αέρα εδώ πέρα έφυγα, ο άλλος που θα έρθει, εντωμεταξύ ο γιος θα κάτσει πάνω στα ψυχατικήμενα, θα ζήσει στα ψυχατικήμενα και μία και δύο μέρες, δηλαδή λοιπόν εγώ πάω και αγγίσω τα ψυχατικήμενα και πάρω το νιό στα χέρια μου και στου πίσω τη μύτη μου το πήρα, φάω δεν έχω πλύνει τα χέρια μου το πήρα το νιό, επομέ και φιλίζω αυτά που είχαμε κάνει ένα φοβερό αγώνα πριν από 4 χρόνια το 9 και το 10, ότι πρέπει να μάθω να φυσάω τη μύτη μου σωστά, να βύχω μέσα στο μανίλι μου, να φτερνίζομαι και να βύχω στο μανίκι μου θυμάμαι μία πράγμα που μίλαγα στο Αρσάκιο, με ρώτησε ένα από τα παιδιά, μα γιατί στο μανίκι μου, ποιος είναι ο λόγος και έψω ξακυλήκα στην βιβλιογραφία το εξής, ότι οι υλίοι δεν ζουν στο ύφασμα πάνω ενώ επιβιώνουν πάνω στο ψύλο, επιβιώνουν όπου μπορείτε να φανταστείτε επάνω στο ύφασμα δεν ζουν και βέβαια πλένω αυτό που σας λέω οι υλίοι δεν επιβιώνουν καλά στα υφάσματα και εκείνο που έχει πάρα πολύ σημασία είναι το καλό πλύσιμο των χεριών μας με σαπούνι και νε και λίγο υπόλοιπο πνεύμα και βέβαια το καλό πλύσιμο των χεριών μας όχι εκείνη η ακαταστασία που κάνουμε που τρίβουμε λιγάκι ξεβγάζουμε και μη βρεγμένα χέρια φεύγουμε βέβαια πόσο πρέπει να κάνουμε σωστές κινήσεις όταν θέλουμε να πλύνουμε σωστά τα χέρια και τελικά πριν πάω στις διάρειες γιατί θέλω σιγά σιγά να τελειώσω και να μη σας κουράζω ήθελα να πω και για ένα άλλο εμβόλιο που τώρα εκυκλοφόρησε μιλήσαμε για το εμβόλιο της γρίπης που θε να το κάνουμε όσοι είμαστε στους ομάδες υπάρχει ένδειξη είναι το εμβόλιο του πνευμονιωκόκου είναι το καινούριο εμβόλιο του πνευμονιωκόκου που λέγεται πρεβενάρ 13 άμα εκτιμώσαστε το 13 μπορεί να ξεχνάτε το πρεβενάρ θα πείτε θέλω εκείνο το εμβόλιο που έχει το 13 πάνω αυτό λοιπόν το εμβόλιο και μενούργιες ενδείξεις που μας έστειλε η Ευρώπη όλοι άνω των 50 ετών υποχρεωτικά και όλοι οι καπνιστές υποχρεωτικά και η ομάδηση ψιλού κινδύνου ασχέτος ηλικίας είναι οι ίδιες με εκείνες που σας είπα για τη γρίπη για να απλοποιήσουμε τα πράγματα ακόμα πιο πολύ και επίσης επειδή στη χώρα μας έχουμε ορισμένες αιμοσφαιρινοπάτες που δεν τις έχουν οι άλλες χώρες όπως είναι η δραπανοκυταρική ανεμία θα το έχετε ακούσει αυτό και είμαστε η τρίτη χώρα σε ατυχήματα με αποτέλεσμα λόγω του ατυχήματος να έχει σπάσει ο σπλήνας σου και ο κύριος Μπορνις να έχει κάνει σπληνεκτομή για να σε σώσει. Τα άτομα λοιπόν που ο σπλήνας τους είδε λειτουργεί καλά γιατί έχουν αυτή την δραπανοκυταρική ανεμία ή δεν έχουν σπλήνα γιατί τους τον αφαίρεσαν χειρουργικά και δινδυνεύουν από ακαριέα θανατηφόρο λήμωξη από πλεγμονιόκοπο. Σε λιγότερο από 24 ώρες πεθαίνεις πριν κάνεις πλεγμονία, πριν κάνεις οτιδήποτε. Αυτή λοιπόν είναι η ομάδα με τον υψηλότερο κίνδυνο που υποχρεωτικά πρέπει να εμπολιάζονται. Ο δήμος λοιπόν ίσως μπορεί όλα αυτά να τατονίσει και να γίνει ένας δήμος παράδειγμα για την υπόλοιπη χώρα μας. Τώρα, νομίζω ότι θα πρέπει να μην ξεχνάμε όταν το αντιδροτικό πραγματικά χρειάζεται, γιατί έχω πραγματικά βαπτυριακή λήμωξη, το παίρνουμε αυστηρά για το χρονικό διάστημα που μας λέει ο γιατρός μας, δεν το διακόπτουμε νωρίτερα για να νιώθουμε καλά ή για να κάνουμε οικονομία, αυτό είναι λάθος οπωσδήποτε, δεν ξεχνάμε δώσεις, δεν αυξάνουμε τις δώσεις, πάντα στη χρονική διάρκεια που μας είπε ο γιατρός και όταν περισσέψει το πετάμε, δεν φυλάμε τα αντιβιωτικά. Όταν τα φυλάτε τα αντιβιωτικά χαλάμε, όλα έχουν ένα χρονολήξις, τα αντιβιωτικά συνήθως έχουν βραχή χρονολήξης και εσύ λες α δεν είμαι καλά το πήρω για τον άσπρο, είναι καλύτερα, μου έχει περισσέψει να το πάρω το αντιβιωτικό. Ποτέ λοιπόν αντιβιωτικό για ώρα ανάγκη στο σπίτι, στα τουλάπια μας τα πετάμε και τα καθαρίζουμε. Ποτέ δεν πάω μόνος μου να αγοράσω αντιβιωτικά. Πάρα πολύ σημαντικό, ο φαρμακοποιός είναι φίλος μου, τον πιέζω, μερικές φορές οι φαρμακοποιείες αισθάνονται ότι κι αν πάθει τίποτα και εγώ δεν το έχω δώσει και είμαι αυστηρός, λοιπόν εγώ θα βοηθήσω τον φαρμακοποιώτο φίλο μας να μην μπει στον πειρασμό να μου δώσει το αντιβιωτικό που εγώ τον πιέζω και μετά λέω τι λες θα πάω μετά θα μου γράψει τη συνταγή θα το δώσω για τον νεοποιείο, από τον γιατρό μου. Ήθελα να σας δείξω ξεκινήσαμε μια σειρά δημοσκοπίσεων από το 2006 προσπαθούντας να δούμε τι κάνουν ακριβώς οι Έλληνες με τα αντιβιωτικά. Στα ερωτηματολόγια λοιπόν, αυτό είναι από τις δημοσκοπίσεις από το 2006 μέχρι σήμερα, την τελευταία δημοσκόπωση τελειώσαμε πριν από ένα μήν, έλεγε λοιπόν ότι όταν αγοράζετε αντιβιωτικό από το φαρμακείο της γειτονιάς σας, το πληρώνετε από δικά σας χρήματα, μέχρι 43% έλεγε ναι το πληρώνεις και αυτοί δεν πλήγουν ψαράκου να πάρουν αντιβιωτικό και ακόμα στην τωρινή δύσκολη κατάσταση το 25% το πληρώνει μόνος. Δεν περιμένετε να πάρει στον γιατρό να το γράψει ο οποίος όσο συχνά παίρνετε τη συνταγή στο φαινόκοπιό σας αφού έχετε πάρει τα αντιβιωτικά του, τη φέρνετε το 65%. Είναι απίστευτη η εθνία αυτή. Φυλάται αντιβιωτικά στο σκουλί της σας για ώρα ανάγκης, ναι είπε το 35%, για ώρα ανάγκης είναι το πάλι μόνο του. Κάτι άλλο όμως που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι το αντιβιωτικό είναι φάρμακο. Θυμάμαι τον καθηγητή μου τον δυο βαϊκο ο οποίος έλεγε ότι πολύ τιμα τα αντιβιωτικά αφού είναι φάρμακο είναι φαρμάκης. Μην το ξεχνάτε αυτό. Όλα τα φάρματα είναι κεφαδάκι γιατί οι δέικοι ανεπιθύνται προς ομέρειες και βλέπετε ότι τα αντιβιωτικά μέχρι το 25% κάνουν διάρρυα, μέχρι το 10% να σου κάνουν εξάνθιμα. Μπορεί να κάνουν και ασαλατιφόρα, αλλεργία, από εκείνες τις αλλεργίες που εκεί που σε καλά πέφτεις κάτω κολλαψανισμένος, νιώθεις έντονη δύσπνη, νιώθεις ότι βράχνεις, βγάζεις πολύ έντονο εξάνθιμα. Και βλέπετε ότι στις δημοσκοπήσεις που κάναμε, τα 20% των Ελλήνων είπε ότι θυμόταν ανεπιθύμητες ενέργειες από αντιβιωτικά. Αλλά η χειρότερη ανεπιθύμη διενέα για την κατάρχηση των αντιβιωτικών είναι αυτό που σας είπα πριν, η ανάπτυξη εντοχής, που είναι μια παγκόσμια καταστροφή, αλλά και μια ελληνική καταστροφή. Ξέρετε ότι αυτή τη στιγμή στον ΜΜΕΕΡΗ διεκλοφορούν περισσότερα από 160 αντιβιωτικά. Και όμως, παρ' όλα αυτά τα πολλά αντιβιωτικά, ένας ασθενής μπορεί να πεθάνει από μικρόβιο ανθεκτικό στον αντιβιωτικά. Δεν έχουμε λοιπόν δικαίωμα να τα καταστρέφουμε, εμείς όμως με την υπερκαταναλωτικότητά μας, τα καταστρέφουμε σε καθαρινή βάση. Και η χώρα μας, μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, έχει δυο σιβερά προοδεία. Το ένα είναι την υψηλότερη κατανάλωση των αντιβιωτικών, θα σας δείξω τώρα τους εριχμούς, και την υψηλότερη αντοχή των μικροβίων στον αντιβιωτικά. Τι είναι δυσκάνη σε αυτές τις προοδείας. Ο στεπτόκογος, που κάνει τη φαριγίτιδα, εκείνο το 10%, είναι ανθεκτικός στα αντιβιωτικά στο κλαρισίτσι, στο ζητρομάξ, τα έχω βάλει επίκεδες γιατί είναι κοινά χρησιμοποιούμενα, σε ποσοστό που φτάνει 25%. Ο πνευμονιόκογος, αυτό που είπατε πριν να κάνετε το εμβόλιο, το πρεμβενάρ, το χειρότερο μικρόβιο στην κοινότητα, το κάνει την οτίτιδα, την υγμωρίτιδα, την βαριά μυγίτιδα, στην Ελλάδα έχει αντοχή 40% στα κλασικά αντιβιωτικά, στην πενικιλίνη, και στα αντιβιωτικά του τύπου κλαρισίτσι και ζητρομάξ, που συνδεογραφούν στην πνευμονία γιατρής στην κοινότητα, έχει αντοχή που φτάνει το 70%. Δηλαδή, αν έχεις πνευμονία και στον συντογραφήση ο γιατρός σου, στο 70% θα αποτύχει η θεραπεία. Δεν ξέρω πώς θα πεθάνουν από αυτό. Ξέρετε ότι κυκλοφορούν τέτοιοι χάρτες της Ευρώπης, οι οποίοι στην κυρολεξία μας νορπιάζουν. Βλέπετε εδώ πέρα η χώρα μας από το 2008, επισήμως είναι κατακόκκινη, όσον αφορά την κατανάλωση αντιβιωτικών, όσο πιο κόκκινο σημαίνει τόσο μεγαλύτερη κατανάλωση. Εδώ πέρα είναι όλα τα αντιβιωτικά μαζί και βλέπετε ότι είμαστε πρώτη χώρα συγκρινόμενη μόλις στις χώρες της Ευρώπης. Το ίδιο βλέπετε εδώ πέρα για τις μακρολίδες που βλέπουμε πριν. Στις μακρολίδες είμαστε 40 φορές πάνω από οι άλλες χώρες της Ευρώπης. Όσον αφορά τις κεφαλοσπορίνες πάλι κόκκινη και σε σύγκριση με τη Σουηδία, είμαστε 100 φορές πιο πάνω στην κατανάλωση. Δηλαδή είναι απίστευτοι αριθμοί αυτοί και λέει κανείς, μα τι έχουν πια οι Έλληνες, τόσο άρρωστοι είναι, τέτοιες νοσηρότητες έχουν. Οι δημοσκοπίσεις μας έχουν δείξει ότι μεγαλύτεροι περίπου το 70% αυτό που μένει αντιδιωτικά είναι κάτω από τους 40 ετών. Μα κάτω από τους 40 ετών σιγερός, ακόμα εκεί δεν πνίσεις. Δεν έχεις ανάγκη να πάρεις τα αντιδιωτικά. Αυτές είναι οι δημοσκοπίσεις που σας έλεγα προηγούμενα ότι κάναμε, οι οποίες ήταν σε πολύ μεγάλο δείγμα Ελλήνων. Ήτανε τηλεφωνικές και άλλες ήταν χτυπώντας στην πόρτα, η οποία έδειξε για τον Νεοέμβρη τουλάχιστον του 2013, που πιστεύαμε ότι λόγω της οικονομικής κρίσης, λόγω των δυσκολιών, θα πέσει κατ' ανάλλωση των αντιδιωτικών, ένας τους δύο Έλληνες είχε πάει αντιδιωτικά. Και στο 80% ήταν για λιώσεις, για το βήχα σπονόλεμο συνάγχη ή ως είναι μόνη θα περάσει είχε πάρει αντιδιωτικό. Να, αυτό που σας έλεγα πριν. Και οι Γάλλοι, οι οποίοι είχαν πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα στη Γαλλία με την υπερκατανάλλωση των αντιδιωτικών και όταν εφάρμοσαν το στρεπ τεστ έξι γλύντωσαν και η κατανάλλωση έπεσε πάνω από το 50%, είχαν φτιάξει αυτή εδώ πέρα την αφίσα, την οποία την είχαν βάλει παντού. Στο μετρό, στη λοσοκομεία, στα φαρμακεία, ήταν λοιπόν δυο μωμάδες και έλεγε η μία. Το παιδί μου έφερε κακούς βαθμούς στο σχολείο και απαντούσε η άλλη μωμά, τι περιμένεις, δώσ' το αντιδιωτικό να γίνει γρήγορα καλός μαθητής για να γενιοποιήσουν την υπερκατανάλλωση των αντιδιωτικών. Αυτό είναι το φυλαδιάκι που σας έδωσα, θα βρείτε πάρα πολλά μηνύματα και ίσως πράγματα που δεν έγιναν αντιεπτά από αυτά θα προσπάθω να σας πω θα τα βρείτε ακόμα πιο εύκολα και πρέπει να σας πω ότι η Αμερικανική Εταιρεία Λιμώξεων, η οποία είναι η ισχυρότερη εταιρεία που ασχολείται στον κόσμο με τις λιμώξεων, με τα μητρόδια, με τους λιούς, το 2004 κυκλοφόρησε αυτή την αφίσα, αυτό το πόστερ, και αυτό μοιράστηκε απαντού και έλεγε «Αντιεπτικά μητρόδια, προσοχή, δεν υπάρχουν αντιβιωτικά». Θα μου πείτε τι είναι αυτό τώρα, δεν υπάρχουν αντιβιωτικά. Και όμως από το 1992 έχει ανακοινωθεί επισήμως το τέλος των αντιβιωτικών, το τέλος των θαυμαστών φαρμάκων και αυτές είναι οι πρόσφατες αφίζες που κυκλοφερούν, που δείχνουν εδώ πέρα τι νερό βγαίνει. Σου οποιαδήποτε χώρα της Αφρικής έτρεχαν μερικές σταγόνες νερό. Εδώ πέρα βλέπετε μια μοναδική καψουλίτσα, ενώ άλλοτε ήτανε καταράκτης. Και ρωτώντας το γιατί έχει φτάσει πραγματικά το τέλος των αντιβιωτικών, έτσι φαίνεται. Βλέπετε ότι η φαρμακοβιομηχανία του 20 έτια δεν πρότει να κυκλοφορήσουν νέα αντιβιωτικά, δραστικά στα ανθεκτικά μητρόβια που εμείς φτιάξαμε. Και θα μου πείτε γιατί δεν μπορεί η φαρμακοβιομηχανία να φτιάξει καινούργια αντιβιωτικά. Ξέρετε ότι δυστυχώς, και το είπε και η κυρία οικονόμου, ζούμε σε μια εποχή στην οποία όλα ζυγίζουν το λεγόμενο cost-benefit, δηλαδή κόστος-οφέλεια. Και σου λέει, ας πούμε, η φαρμακευτική εταιρεία, τα λεφτά που μου περίσεψαν να τα δώσω να φτιάξω τι? Να φτιάξω έναν καινούργιο φάνακο για την υπέρταση, που άλλως θα το παίρνει μια ζωή και εγώ θα έχω κέρδος. Να φτιάξω έναν καινούργιο φάνακο για τη χωλιστερίνη, που άλλως θα το παίρνει μια ζωή. Τι δεν το κάνω το αντιβιωτικό που ο καταναλωτής θα κάνει τι? Θα το παίρνει, θα το κάνει ανστακτικό, θα το κάψει και μετά εγώ δεν θα μπορώ να φτιάξω τίποτα. Λοιπόν, φτάσαμε σ' αυτό το τραγικό σημείο. Όμως, και αυτό είναι το τελευταίο μήνυμα, για αυτή την κατάσταση που είμαστε όλοι συνειδεύθυνοι, υπάρχει τρόπος να σπάσουμε το φαύλο κύκλιο. Και ποιος είναι αυτός? Το ένα είναι, υπάρχουν βέβαια γνώσεις και αρχές που όλοι όσοι γράφονται εδώ πέρα, πρέπει να τα ξέρουμε, όταν είναι κατηγορία και αν ανήκουμε, διαφυλάσοντας τα αντιβιωτικά, όταν δεν τα χρησιμοποιούμε εκεί πέρα που είναι άχρηστα, θα μου πείτε μπορεί να τα πήρα κάποτε στη ζωή μου, να τα πήρα πριν έξι μήνες γιατί πραγματικά τα χρειάστηκα ή ακόμα να τα πήρα γιατί είχα ήωση ενώ δεν έπρεπε να τα πάρω. Κοιτάτε, σας είπα ότι γίνονται όλοι μας οι χλωρίδες ανθεκτικές. Υπάρχει ένα ακριμένο μυστικό. Ποιο? Εάν πάψω να ραπίζω τη χρονίδα μου με αντιβιωτικά, τα μητρόβιο που έγιναν ανθεκτικά, σε 100 μέρες, σε έξι μήνες, ξαναγίνονται βέστητα. Γιατί? Γιατί το μητρόβιο πρέπει να καταναλώσει πάρα πολύ ενέργεια για να κρατήσει μηχανισμούς που το κάνουν ανθεκτικώς τα αντιβιωτικά. Όταν λοιπόν πάψουν να το πιέζουν τα αντιβιωτικά, τους χάνει αυτούς τους μηχανισμούς, απελευθερώνεται από την αντοχή και ξαναγίνεται βέστητος όλοι τα αντιβιωτικά. Καταλαβαίνετε τι είναι αυτή η τρομερή ειναι αυτή για όλους μας τη στιγμή που λέμε ότι έχει φτάσει το τέλος των αντιβιωτικών. Πάλι λοιπόν να θυμίσω το σλόβερ, δύχα, σχονόλυμος, συνάχη, ή ως είναι, μόνοι θα περάσει. Ας βάλουμε όλοι μας ή τέλος την υπέρ κατανάλωση των αντιβιωτικών. Τα αντιβιωτικά δεν είναι με καραμέλες, μόνο με ιατρική συνταγή. Δεν ξέρω αν είχατε δει ποτέ αυτή την αφίσα που την είχαμε κολλήσει ακόμα και στο μετρό πριν από τρία χρόνια, που πάλι έλεγε ότι τα αντιβιωτικά δεν είναι με καραμέλες, μην τα καταναλώνετε άσχομα. Αντιβιωτικά πάρτε στα σοβαρά, διότι όλη η Ευρώπη αποφάσισε να κοιμηθεί πάρα πολύ. Δεν ξέρω αν είτε στη τηλεόραση είστε σε αυτό το σποτ, το οποίο το είχαμε φτιάξει με το κέντνο και μας το είχανε στείλει και από την Ευρώπη, που είχε ένα σκαντζοχειράκο, θα μου πείτε γιατί διάλεξαν το σκαντζόχειρο. Τέλος πάντων τα μικρά παιδιά πάντως στον σκαντζόχειρος και βόλει η Ευρώπη, είναι πολύ αγαπητό ζωάκι, που έλεγε κρυολόγημα γρύπη, φρόντισε να μην πάρεις αντιβιωτικά, κρυολόγημα γρύπη, γίνεται καλά χωρίς αντιβιωτικά. Αντιβιωτικά λοιπόν, ναι, αλλά μόνον όταν πρέπει και το θέμα είναι να ξέρω πότε πρέπει. Να θυμάστε πάντα ότι για τις αυτερεσίες στην άχρηση ελληνική υπερκατανάλωση των πολίτημων αυτών φαρμάκων, είμαστε όλοι συμυπεύθυνοι. Ποιοι? Και συμυπεύθυνοι για ποιους, για εσάς, για εμάς, για τους τωρινούς και τους μελλοντικούς ασθενείς μας και εγώ, για τα παιδιά όλου του κόσμου, για τα δικά μας παιδιά, για τα παιδιά όλου του κόσμου και το δικό μας παιδί. Σας ευχαριστώ πολύ. |
