| id |
1eab4871-4e21-461f-ab63-eb56b33b9290
|
| title |
Το Δημογραφικό πρόβλημα - Μέρος Α /
|
| spellingShingle |
Το Δημογραφικό πρόβλημα - Μέρος Α /
|
| publisher |
Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Γιαννιτσών "Ο Φίλιππος"
|
| url |
https://www.youtube.com/watch?v=0e4pkI1ESl8&list=PLXLMT3F8gAlWE2X78fDsSEr79onJqt8Qy
|
| publishDate |
2018
|
| language |
el
|
| thumbnail |
http://oava-admin-api.datascouting.com/static/22be/c489/165e/41e3/4cf1/2e71/d286/f840/22bec489165e41e34cf12e71d286f840.webp
|
| organizationType_txt |
Ιδιωτικοί φορείς
|
| durationNormalPlayTime_txt |
2706
|
| genre |
Ακαδημαϊκές/Επιστημονικές εκδηλώσεις
|
| genre_facet |
Ακαδημαϊκές/Επιστημονικές εκδηλώσεις
|
| asr_txt |
Σεβαστοί Πατέρες, Κύριε Δήμαρχε, Στρατηγιά μας Κύριε Φράγκο, Ξημερινέο Μιλητή, Κύριε Αντιδήμαρχη, Λυπή Στρατηγή, σήμερα είναι αρκετός ο αριθμός, κυρία ζωγράφου από την Αντιπεριφέρεια, Λυπή Πυρησιακή Φορείς και από διάφορους άλλους συλλόγους. Κυρίες και κύριοι, σας καλωσορίζουμε στη σημερινή ένατη κατασυρά εκδήλωση της 22ης περιόδου του Ανοιχτού Λαϊκού Πανεπιστημίου Γιαννησών, ενός θεσμού που λειτουργεί στην πόλη μας αρκετά χρόνια, σήμερα διανύουμε τα 22 χρόνια συνεχούς λειτουργίας, που διοργανώνεται από την ιστορική και λαογραφική αιτερία Γιαννησών ο Φίλιππος και από την Δικαιπά του Δήμου μας. Η σημερινή μας εκδήλωση έχει θέμα το δημογραφικό πρόβλημα στην Ελλάδα. Έχουμε δεί στη δημοσιότητα για πρώτη φορά με τα πολεμικά, όπως αναφέρουν πρόσφατες έρευνες, ότι ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώνεται. Τα τελευταία πέντε χρόνια οι νέοι κάτοικοι που γεννιούνται στη χώρα μας ή μεταναστεύουν σε αυτοί από άλλες χώρες και είναι λιγότεροι από τους κατοίκους που πεθαίνουν και από αυτούς που μεταναστεύουν σε άλλες χώρες. Ταυτόχρονα ο πληθυσμός εξεκολουθεί να γυρνάει. Τι σημαίνει αυτό για τη χώρα και την οικονομία μας, το παραγωγικό της δυναμικό, το ασφαλιστικό της σύστημα και την κοινωνική της συνοχή. Ποιες συνέπειες θα έχει μια μακρόχρονη και μεγάλη ελάτωση του πληθυσμού της χώρας μας. Για αυτό πρέπει σήμερα να παρακολουθήσουμε με προσοχή το σημερινό μας ο μελητή, τον στρατηγό κ. Φράγκο Φραγκούλη, επίτιμου αρχιουγό του ΙΕΣ και πρώην υπηρεσιακό Υπουργό Εθνικής Άμυνας. Θα αναφερθώ λίγο στο βιογραφικό του. Ο κ. Φραγκούλης είναι γεννημένος στην Κουμοτινή το 1951. Εισήρθε στη στρατιωτική σχολή Ευελπίδων πρώτος και απεφίτισε, μετά από τέσσερα χρόνια φίτησης, πάλι πρώτος το 1974, με το βαθμό του ανθιπολοχαγού και κατετάγη στο όπλο του πεζικού. Παρακολούθησε το σύνολο των σχολείων του στρατού με αρίστη απόδοση και ήταν εν ενεργία αλεξιπτοτιστής έως την αποστρατία του. Φίτησε κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του στην Ανοτέρα Σχολή Πολέμου και στο Defense College του Νάτου. Είναι τελειόφυτος της Νομικής Σχολής Αθηνών του Νομικού Τμήματος. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακών του Παντίου Πανεπιστημίου Ευρωπαϊκό Δίκιο και Ανάπτυξη και Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών Περιβάλλων και Βιώσιμη Ανάπτυξη. Είναι διδάκτορας του Ιωνίου Πανεπιστημίου Γεωπολιτικής. Είναι μάλλον διδάκτος Γεωπολιτικής του Ιωνίου Πανεπιστημίου. Στην στρατιωτική του σταδιοδρομία, από το βαθμό του Ανθιπολογαβού μέχρι του στρατηγού, έχει υπηρετήσει σε όλες σχεδόν τις περιοχές της Ελλάδος, στη Σύρο, στο Νεύρο. Επίσης, διατέλεσε διοικητής λόπου καταδρομών στην πέμπτη μοίρα καταδρομών. Βλέπουμε να έχει διατελείς επιτελής στις ειδικές δυνάμεις. Να είναι προϊστάμενος στο τάγμα πεζοναυτών. Να έχει υπηρετήσει ως στρατιωτικός ακόλουθος και ως ακόλουθος άμυνας στην Άγγυρα, στην Ελληνική Εκκυπρυσβεία. Να έχει διατελέσει υποδιευθυντής διακλαδικής διεύθυσης στρατιωτικών πληροφοριών του ΓΕΕΘΑ. Ταυτόχρονα, την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων να είναι υπεύθυνος ασφαλείας, το 2004 δηλαδή. Με το βαθμό του αντιστρατήγου το 2007-2008 ανέλαβε τη διοίκηση του Δευτέρου Σώματος Στρατού. Στη συνέχεια ανέλαβε τη διοίκηση της Πρώτης Στρατιάς. Και τον Μάρτιο και Αύγουστο ανέλαβε τα καθήκοντα του Γενικού Επιθεωρητή Στρατού. Στις 6 Αυγούστου του 2009 ανέλαβε τα καθήκοντα του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού ΓΕΕΣ. Αυτό έγινε κατόπιν απόφασης του Κυβερνητικού Τότε Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμεινας. Το Δεκέμβριο του 2011 αποστρατεύεται με το βαθμό του Στρατιγού και γίνεται επίτιμος Αρχηγός Γενικού Επιτελείου Στρατού. Το 2012 Μάιο και Ιούνιο στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Πρωθυπουργού Παναγιώτη Πικραμένου κατάλαβε τα καθήκοντα του Υπουργού Εθνικής Άμεινας. Για το συγγραφικό του έργο μπορούμε να αναφερθούμε σε δύο βιβλία. Το πρώτο είναι «Χωρίς υπείς μάχη του Μαραθώνα 490 π.Χ. 2,5 χρόνια» από τις στρατηγικές εκδόσεις, το οποίο μεταφράστηκε αμέσως στην Αγγλική και ετοιμάζεται να μεταφραστεί στη Ρωσική και Γερμανική. Επίσης, ένα άλλο συγγραμμά του έχει τίτλο «Ποια Τουρκία, ποιοι Τούρκοι», το οποίο έχει ήδη γίνει best-seller και το Μάρτιο του 2013 εκδόθηκε η δεύτερη του έκδοση. Ήδη μεταφράζεται στην Αγγλική, Γερμανική, Ρωσική και Τουρκική. Υπάρχουν όλες τις διάμνημονεύσεις και μετάλλια που απονέμονται στους ανώτοτους αξιωματικούς του ελληνικού στρατού. Είναι επίτιμος δημότης του Δήμου Ρεθύμνης, του Δήμου Αμυντέου, του Δήμου Ρεστιάδας και του Δήμου Σφακίων Κρήτης. Ομιλεί αγγλικά, τουρκικά, ρωσικά. Είναι παντρεμένος και δυο παιδιά. Συνήθως αυτά που λέμε με λόγια, αν τα δούμε και με εικόνα, αν θα σας δείξω ένα απόσπασμα από το ψηλαλιτήριο της Θεσσαλονίκης, στο οποίο ο κ. Φράγκος ήταν ο κεντρικός οβηλητής. Παρακαλώ. Για να πάρουμε και μια εικόνα το τι έγινε πριν από 15 μέρες και το ίδιο έγινε και χθες στην Αθήνα. Τα ανέφεραν όλοι. Όταν αγαπάς την πατρίδα σου δεν είσαι εθνικιστής. Όταν παρακατάς την οικογένειά σου δεν είσαι εθνικιστής. Όταν ψέβεσαι τις αρχές, τις αξίες της όποιας θρησκείας και πόσο μάλλον της μίας και αληθινής θρησκείας της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας, τότε ναι, ναι, είμαστε εθνικιστές και πατριώτες. Ακούστε λοιπόν τι είπε ένας εθνικιστής. Βγήκα σε μια εκπομπή και μου λένε εσείς οι εθνικιστές, έτσι το ξεκίνησε αυτός. Εσείς οι εθνικιστές, του λέω με συγχωρείτε κύριε, έχετε διαβάσει τι έγραψε στην καθημερινή ο Μίκης Θεοδωράκης. Τι είπε, ότι εάν παραχωρήσουμε σύνθετη ονομασία που να περιέχει τον όρο Μακεδονία θα έχει ολεύθριες συνέπειες για το μέλλον της πατρίδος μας. Και αυτό λοιπόν έτσι χαρακτηρίζεται. Σας αποκαλύπτω που πιθανόν να το έχετε δει, υπάρχει μια επιστολή του 1992, την οποία ακούστε ποιο την υπογράψανε και οι οποίοι καταλήγουνε ότι η ψυχία αυτού του ονόματος είναι τα ίδια μας τα σωθικά και ποιοι τα υπογράψανε. Ο Δησέας Ελίτης, νομπελίστας του 1979, ο Μάνεσης ο παθηγητής ο Πρύτανης, η Ελένη Αρβελέρ και αυτή η Πατριδοκάπηλη και αυτή η Εθνική Ιστρια και φτάνουμε και σ' άλλους και η Μελίνα Μερπούρη. Δεν μας εκπλήττουν όλοι αυτοί και δεν ξεχνάω κανέναν, διότι αυτά τα ονόματα γράψανε ιστορία. Λοιπόν, ας έρθουμε στα συγκαλά μας. Ας βάλουμε ξανά τις ηθικές αξίες, τις αρχές, την ιστορία μας μπροστά και ας προχωρήσουμε ενωμένοι, μακριά από ταμπέλες, μακριά από κομματισμούς. Να δούμε τι γίνεται γύρω μας, να ξανασταθούμε στα πόδια μας, να γίνουμε ένα κράτος που να έχει παραγωγή, να φτιάξουμε αυτά όλα που χρειάζονται και να μην φεύγουν τα παιδιά, να μην φεύγουν οι επιχειρήσεις εκτός Ελλάδος και να μην στραγκαλίζεται η πραγματική μας οικονομία. Και όταν γίνουμε δυνατοί, τότε μπορούμε να απαντήσουμε και σ' όλους αυτούς που μας επιβουλεύονται. Όμως, στο εθνικό ζήτημα, δεν υπάρχει δικαιολογία ότι ασκούνται πιέσεις. Τα είπε και ο φίλος μου ο Νίκος ο Λιγερός. Τι είπε, είπε κατά πολύ απλό. «Πιέσασε όταν δέχεσαι τις πιέσεις». Ποιος δηλαδή? Μας απειλούν ότι θα τους βάλουν στο Νάτο, ως θύρων, τον Ιούλιο του 2018. Με, δεν θα τους βάλουν και στο διάστημα. Εάν δεν βάλουμε εμείς το βέτο, δεν παίρνουν πουθενά. Πού θα τους βάλουν, λοιπόν? Είμαστε λατρελούδιοι, είμαστε λατρελούδιοι, είμαστε λατρελούδιοι, είμαστε λατρελούδιοι, είμαστε λατρελούδιοι. Θα σας πω και κάτι άλλο στα αγγλικά. Θα το πω στα αγγλικά γιατί μου το έδωσε, πώς λένε αυτά τα κανάλια μου κάνε πάσα. Άκουσα έναν Αλβανό από την εκεί θεμεριά του ποταμού όταν το ρώτησαν «Και τι γνώμη έχετε για το θέμα του ονόματος Μακεδονία» και αυτός απάντησε «Fake Macedonia», δηλαδή Μαϊμού Μακεδονία. Λοιπόν, το έκτο όνομα που προτείνεται στο κύριο Νίμιτς θέλω να προωθήσω στον κύριο Ματθουσ Νίμιτς να του δώσει άλλο όνομα. Παρακαλώ, Μαγκί Μακεδονία, αν θέλουν να το έχουν. Υπόσχεσαι, κύριε Μαγκί Μακί. Υπόσχεσαι, κύριε Μακί Μακί. Ο κύριος Φράγκος ήταν η ψυχή, όχι μόνο πάνω στην Εξέδρα, αλλά και παρασκηνιακά από ότι έμαθα. Σεβαστοί Πατέρες, επίσημοι προσκεκλημένοι, κυρίες και κύριοι, καλησπέρα σας. Πολλές φορές μας δίνεται η αφορμή να μιλήσουμε για το μεγάλο πλέον και γνωστό ζήτημα του δημογραφικού προβλήματος, είτε μέσα από τις εκδηλώσεις των πολιτέκνων, των τριτέκνων, που γίνονται στο δήμο μας, αλλά και με πολλές άλλες αφορμές. Σήμερα έχουμε τη χαρά και την τιμή να έχουμε κοντά μας τον στρατηγό Φράγκο, ο οποίος από τις αρχές του 2012, κατέχοντας τον τίτλο του Επίτιμου, παρεμβαίνει τακτικότατα με τις γνώσεις του, την εμπειρία του σε διάφορα θέματα, αρνούμενος φυσικά πάντα όταν ερωτάται να αποδεχθεί τον τίτλο του ενδυνάμη πολιτικού. Επιτρέψτε μου μια σύντομη ιστορία να σας διηγηθώ. Τον στρατηγό γνώρισα προσωπικά το Φεβουράριο του 2011, όταν ήρθε εδώ με τον τότε Υπουργό Άμινας, τον κ. Βενιζέλου, και συζητήσαμε τότε για το γνωστό ζήτημα που ταλαιπωρεί, θα έλεγα, τον δήμο μας, το ζήτημα του στρατοπέδου Καψάλι. Το θέμα το γνώριζε, αλλά ούτε χρόνο μετά, τερμάτισε την καριέρα του. Το Μάιο του 2012 κλείθηκε να υπηρετήσει την υπηρεσιακή κυβέρνηση Πικραμένου. Τον κάλεσα στο Υπουργείο με την ιδιότητα του Υπουργού Άμινας, αλλά συνεργάτητά του μου είπε ότι βρίσκεται στην Αμερική για μια αποστολή και ότι θα επέστρεφε περίπου μετά από πέντε μέρες. Εκείνη την περίοδο εγώ έτυχε να εκπληρώσω ένα όνειρο, να κάνω ένα σύντομο ταξίδι στην Καπαδοκία τότε, έτσι, στη μνήμη των παππούδων μου. Και κάποια στιγμή βλέπω στο κινητό μου μια κλήση, δύο δέκα, εξήντα πέντε και κάτι, αυτό το τηλέφωνο κάτι μου θυμίζει. Σηκώνω τον τηλέφωνο και ήταν ο στρατηγός, ο οποίος μου είπε «Δήμαρχε με ζητήσατε, έλειπα σε μια αποστολή». Και λέει «Στρατηγέ μου, ευχαριστώ, σας παίρνω γι' αυτό». Μου λέει «Κοίταξε, εγώ εύχομαι ούτε μήνα να είμαι υπουργός, γιατί πρέπει να τελειώσει αυτή η περιπέτεια, οπότε αντιλαμβάνεστε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι σε αυτό το μήνα, αλλά σου υπόσχομαι ότι μπορώ να το υποστηρίξω όσο και όπως θέλεις». Το περιστατικό το διηγούμε, γιατί νομίζω ότι τέτοιου είδους αντιμετώπιση δεν έχουμε έτσι συχνά και καθημερινά. Δηλαδή αυτή την αποτελεσματικότητα και την τάξη του στρατού, αν είχαμε όλοι, νομίζω ότι θα ήμασταν διαφορετικοί ή μάλλον κοινωτροπία θα λέγα του στρατού, θα ήμασταν πολύ διαφορετικά. Στρατηγέ, χαιρόμαστε που είστε σήμερα μαζί μας. Σας ευχαριστούμε. Σεβαστοί Πατέρες, κύριε Δήμαρχε, κύριε Περιφυριακέ Σύμβουλε, στρατηγέ κύριε Φράγκο, αξιότιμοι προσκεκλημένοι, κυρίες και κύριοι, εκ μέρους της ιστορικής και λαογραφικής εταιρείας Γιαννητσών ο Φίλιππος, καλωσορίζουμε στην πόλη μας τον γνωστό ανατοπανελλήνιο στρατηγό κύριο Φράγκο Φραγκούλη. Χαιρόμαστε διπλά γιατί ερχόμαστε από το χθεσινό μεγαλειώδες συλλαλτηρίο όπου και συναντηθήκαμε το στρατηγό. Ήμασταν όλοι εκεί, ο λαός, ο δήμος και η εκκλησία. Ήτανε μια αφθόρμητη έκφραση των Ελλήνων που διακατέχονται από αγνά πατριωτικά αισθήματα θυσιαστικής αγάπης για τη Μακεδονία που δεν έχουν σχέση με ρατσιστικές ή φασιστικές συμπεριφορές. Σήμερα ο στρατηγός κύριος Φράγκος θα μας μιλήσει για ένα πολύ σημαντικό θέμα. Το μίζον θα έλεγα, το πρώτιστο που είναι το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδος. Είναι μια βραδιφυλλική βόμβα που αν δεν την εξοδετερώσουμε έγκαιρα θα σκάσει στα χέρια μας μότι αυτό συνεπάγεται. Ευχαριστώ. Ευχαριστώ με τον κ. Κάμτσι και θα παρακαλέσω τώρα τον κ. Φράγκο τον στρατηγό μας να έρθει στο βήμα για να μας αναπτύξει το θέμα. Άγιοι Πατέρες, κύριε Δήμαρχε, κύριε την Περιφερειάρχα, αξιότιμοι και σεβαστοί στρατηγοί, κυρίες και κύριοι. Πραγματικά είναι ένα μεγάλο τιμή για μένα σήμερα που είμαι εδώ, στα Γιαννητσά. Να αναπτύξω ένα θέμα το οποίο είναι ιδιαίτερη σημασίας και πιστεύω είναι ίσως, όχι ίσως, είναι το σημαντικότερο από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα ως έθνος. Πολλά τα άλλα μπορεί να τα ξεπεράσουμε αλλά αυτό είναι εκτιμό του. Ό,τι σημαντικότερο υπάρχει αυτή τη στιγμή και εξαιτίας και των άλλων συγκυριών. Πρωτό όμως βούμε σε αυτή την ομιλία και με το δεδομένο ότι η ορμή η οποία υπάρχει, από ένα προμερό θέμα που ήδη ξαφνικά πήγε και πάλι στη ζωή μας και είναι το θέμα τον Σκοπιανό, είναι λάθος να το ονομάζουμε μακεδονικό, είναι θέμα τον Σκοπιανό, δεν είναι θέμα τον Ελλήν. Δεν είναι θέμα κανενός άλλου παρά μόνον αυτών οι οποίοι το δημιούργησαν. Έχω ακούσει κάτι πανάληψη, τι θα γίνει, πως να τους αρνηθούμε να λέγονται μακεδόνες ή τελος πάντων με συθετικό. Τέσσερις γενιές μεγάλωσαν έτσι και εγώ να ρωτιέμαι εμείς που είμαστε τέσσερις χιλιάδες μακεδόνες, δεν έχουμε δικαίωμα να απαιτούμε σεβασμό σε αυτό το θέμα και έχουν δικαίωμα αυτοί οι οποίοι έχουν παραχαράξει την ιστορία. Είχα πει κάτι πολύ έτσι σκληρό για αυτούς στην ομιλία, αλλά πιστεύω είναι πραγματικότητα. Και μετά από όλα όσα μαθαίνουμε στη διαδικασία και στην πορεία των όποιων, και λέω των όποιων, διότι διαπραγμάτευση δεν υπάρχει. Με συγχωρείτε κύριοι, πήγαμε κατευθείαν και είπαμε σας δίνουμε τη συνδετειονομασία. Με ποια λογική, ποιος μας πιέσει, γιατί επισπέδουμε, ποιος είναι αυτός που μας πιέζει, και όπως το είπα και στο λόγο μου, πιέζεσαι όταν δέχεσαι πιέσεις. Δηλαδή τι έπρεπε να κάνουμε, να τρέξουμε εμείς για να σωθούν οι Σκοπιανοί που απειλούνται από την έκρηξη την πληθυσμιακή των Αλβανών και που κυβερνούν να πάθουν ότι έπαθαν οι Σέρβοι στο Κόσοβο, γιατί περί αυτό πρόκειται η πραγματικότητα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δεν μπορούν να κάνουνε τακτικό στρατό με κληρωτούς, διότι οι νεολέα στο 60% εάν στρατευθούνε στην πλειονότητά τους στα ναλβανισκείες καταγωγές. Μου λέγε, θα σας πω πράγματα τα οποία ίσως δεν ακούστηκαν τότε στην ομιλία, γιατί δεν ήταν και τις παρούσεις. Όταν ήμουν στην Άγκυρα, και επειδή ο κύριος δήμαρχος αναφέρθηκε στην Καπαδοκία, κύριε δήμαρχε, τουλάχιστο μια στις 15 στις 20 πήγαινα στην Καπαδοκία και την άλλη πήγαινα στην Κωνσταντινόπολη από την Άγκυρα, γιατί δεν την μπορούσα εκείνη την πόλη. Πήγαινα και έπαιρνα μυρωδιά. Έχω να σας πω πολλές ιστορίες από την Καπαδοκία, αλλά θα πρέπει να τα πω με κάτι δυνατό. Ένα πράγμα θα σας πω. Είμαστε τυχεροί, έχω πάει στην Καπαδοκία, μεγάλη πέντια, στο Ουργούπ, στο Προκόπια. Το ξενοδοχείο λέγεται Ουργούπ. Είναι απόγευμα, είναι το δήλειο και παίρνουμε κάτι έτσι πρόχειρο, μια σαλάτα, κάτι με ανοιστεία. Ξαφνικά εμφανίζεται ένα παλιγκάρι, ένα λεγοντόπεδο, δεν θα ήταν 20-25 χρόνων, και γυρίζει και μας μιλάει σταύτες στα ελληνικά. Και λέει, εσάς τους Έλληνες σας μισώ. Είναι την πρώτη φορά που είμαι, είναι για την ακρίβεια το 1993, Πάσχα το 93. Και ξαφανίστηκε, μένουμε εκπληκτοί. Γυρνώντας πίσω στ' Αντιγέ, ξέρετε καλύτερα από τον καθένα, μετά τα ίμια παίρνουν εντολή να συγγράψω τα χίλια διαπληροφοριών τουρκίας. Είναι τέσσερα κόκκινα βιβλία, αυτά δεν είναι για εσού, αυτά είναι για αλλού. Αλλά όταν πρέπει να γράψεις όπως λέει οι νεαροί, πρέπει να γεμίσει το σκληρό, δηλαδή τον υπολογιστή σου εδώ να γεμίσει και άρισα και μελετούσα, διάβαζα. Βρήκα πώς έγιναν οι ανταλλαγές, με ποια λογική έφυγε κόσμος από εδώ και πήγε στη Τουρκία και πού πήγανε. Αφού λοιπόν φύγαν οι Καπαδόκες, κάποιοι από εδώ έπρεπε να πάνε εκεί. Τι ανακάλυψα, ότι εκεί ένα μεγάλο μέρος από 24 χωριά της περιοχής των Γρεβενών, οι ονομαζόμενοι Βαλάδες, μετέβησαν εκεί. Αυτοί έγιναν θεωρητικά Μουσουρμάνοι περί το 1900. Και όταν πήγαν εκεί οι γραφειοκράτες, γιατί καμιά φορά είναι να τους σπάσει το κεφάλι, έλεγαν οι άνθρωποι, εμείς είμαστε την Παναγία, δεν είμαστε Μουσουρμάνοι. Το κάναμε για να γλιτώσουμε, όλα αυτά που υφιστάμεθα. Λοιπόν, μεγάλο κομμάτι αυτόν έχει πάει στην Ταπαδοκία. Και γι' αυτό όταν πάμε σε κάπου χίλιες εκκλησίες που υπάρχουν εκεί πέρα υπόγειες και ότι πάει και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε, είτε στη Συνασσό που είναι Αγιος Κωνσταντίνος και διατηρείται ακόμα, ακόμα και ο φύλακας, τέλος πάντων, μην κάψουμε και κανέναν άνθρωπο, θα σας σταματάω εδώ. Λοιπόν, ανάβουν τα κεριά και τα λιβάνια και εμείς σκυμόμαστε. Ένα μήνυμα που ήθελα να περάσω και κάποιοι δεν το καταλάβανε, το ποια Τουρκία, ποια οι Τούρκοι είναι, για να δούμε αυτόν τον λαό και με μια οριοπτική γωνία. Και όχι με αυτοί που μας παρουσιάζουν οι κυβερνόντες κατά καιρούς. Και ένας εξ' αυτόν είναι ο Ρετσέπ Ταγίπ Ερντοράν, ο οποίος είναι ποντιακής καταγωγής. Η οικογένειά του είχε αναπτύξει ανταρτική δράση στο πλευρό των Ρώσων, στη διάρκεια των πολέμων πριν από το 17. Και μάλιστα αλλάξαν και επίθετο, διότι το επίθετο τους παρέπεπε σε εχθρούς στον Τούρκο. Και μετά μετακομίσαν στην Κωνσταντινούπολη και εργαζότανε νεαρός όταν ήταν και στην Κασίν Πασά την ποδοσφαιρική ομάδα με το νούμερο 5 στα Τερπάκου, έβρεπε σε έναν Έλληνα ονομάται Χεσσυπόπλου και μοίραζε και διάφορα είδη διατροφής. Ξέρει καλύτερα ελληνικά από εμάς, αλλά κοιτάξτε τον Γενίτσαρος, πρέπει να αποδείξει στους υπολύπους ότι είναι πιο Τούρκος από τον Τούρκο. Αυτά τα είπα έτσι για να κάνω μια σύνδεση και με την καταγωγή του Δημάρχου, δηλαδή δεν είχε σαρτυλήσει στην Καπαδοκέα, αλλά όταν θα σου έλεγα έλαψε και ένα κεράκι να καταλάβαινες εσύ. Λοιπόν, δεν έχει τελειώσει τίποτα με την πατρίδα μας και το εγκληματικό ξέρετε ποιο είναι, ότι δεν ενδιαφερόμαστε για τους Έλληνας οι οποίοι είναι εκτός Ελλάδας. Είτε είναι τα παιδιά μας που φύγαν τώρα, 710.000, είτε είναι αυτοί οι οποίοι μένουν στο εξωτορικό. Τώρα αυτό έχει σχέση και με το δημογραφικό. Ας το εξηγήσω λιγάκι, επειδή ξέρω ότι η ομιλία, η οποία έγινε στην Θεσσαλονίκη, φρόντισαν να πέσει μαύρο. Με πλήρεις δημοκρατικές και ελεύθερες διαδικασίες, δεν έπρεπε να ενημερωθούν οι Έλληνες, ότι εκεί μαζεύτηκαν εκατοντάδες χιλιάδες και δεν μπαίνω στην παγίδα να σας πω αν ήταν 600 ή 800 χιλιάδες, εκείνο που ξέρω ήταν όλη η Μακεδονία ήταν εκεί και όλη η Ελλάδα ήταν εκεί. Εκεί χτυπούσε η καρδιά τους και εκεί είπανε το μεγάλο όχι. Όχι, δεν ξεπουλιόμαστε. Δεν ξεπουλάμε ούτε την ιστορία μας ούτε την πατρίδα μας. Τόσο απλά τα εξηγήσαμε και τα έπανε με όλη τη δυναμή τους. Και ακόμα σε αυτό που λέω γιατί τώρα αυτό είναι πολύ ευγενικό κύριε Ταγούδα, εάν στρατηγός της αστυνομίας μου φέρνει νερό, θα πρέπει να το πιω μέχρι την ευθεία σταγόνα, να κάνω τα αντίθετα, να πω τι έκανα μέσα. Το 1941, το ανέφερα, συνομιλιάω αλλά πρέπει να το πω εδώ στο κρατήριο, έγινε μία απογραφή από τους κατακτητές της τότε Γιουγκοσλαβίας στην επαρχία του Βαρδάριου, την Βαρδάρσκα, όπως ονομαζόταν τότε στο Ηνωμένο βασίλειο Σέρβων, Κουρατών και Μαυροβουνίων, την μετέπτωτη Γιουγκοσλαβία, η περιοχή των Σκοπιανών. Εκείνη η απογραφή, η οποία ήταν πραγματικά ελεύθερη, διότι δεν μπορούσαν να μπούνε αυτό που δημιουργείται ακόμα και στις μέρες μας, παρεμβολές δηλαδή ως προς την ελεύθερη έκφραση του αυτοπουροσδιορισμού, τότε λοιπόν επί 800.000 που είχε η περιοχή, οι 100.000 θέλωσαν Έλληνες. Το 1950 ξανά γίνει μια απογραφή και βλέπουμε 250.000 Έλληνες. 10.000 Ελληνες. Εάν λοιπόν δεν το γνωρίζει το κρατήριο, ακόμα και σήμερα διδάσκονται τα Ελληνόπουλο εκεί, ενίδει κρυφό σχολείο, με κάποιους οι οποίοι έχουν φιλότιμο και στέλνουν κρίματα και μαθαίνουν ελληνικά. Κανένα ενδιαφέρον. Απαγορεύεται στις απογραφές που γίνανε μετέπειτα, από αυτούς οι οποίοι προσπαθούν να δημιουργήσουν το μακεδονικό έθνος, τη μακεδονική ταυτότητα, τη μακεδονική γλώσσα που συγκρίνεται, την ελεύθερη έκφραση και τον αυτοπροσδιορισμό. Αρνούνται δηλαδή στους κατοίκους του Κρουσόβου, του Πρελεπέ, του Μοναστηρίου και δεν μόνο βλάχει, είναι και η Σαρκατζάνη, είναι πάρα πολλοί εκεί. Που αρκετοί σαρκατζάνοι έχουν έρθει κάποιοι μένουν στρατιέμουν στο νεύος μου. Λοιπόν, αλλά έχει πολλούς και μοναστηριώτες και άλλους. Όταν λοιπόν εμείς χάνουμε την αθροπογεωγραφία της περιοχής, έχουμε τεράστιο έλλειμμα πολιτικό. Δεν μπορείς να θέλεις να αναλάβεις τις τύχες ενός έθνος και να μην έχεις φροντίσει να σπουδάσεις. Όταν λοιπόν ο Αλέξανδρος σε ηλικία 7 ετών φροντίζει τότε η Ολυμπιάδα και φέρνει τον Λεωνίδα τον Ιππηρότη στα 7 χρόνια και τον Λυσήμαχο τον Ακαρνάνα. Τα εξηγούσα προφθέση, είχα μια ομιλία στο Αγρίνο, τα είχα βάλει κοντά κοντά και πήγα και τους ευχαρίστησα. Λέω εμείς οι Μακεδόνες θα σοφίουμε πάρα πολλά γιατί την ιδιαίτερη αγάπη που είχε ο Μέγας Αλέξανδρος να έχει πάντα μαζί του την Ηλιάδα και ως πρότυπο τον Αχιλλέα την πήρε από αυτόν τον άνθρωπο. Από τον Λυσήμαχο, τον δάσκαλό του. Μεγάλη υπόθεση ο δάσκαλος. Τεράστιο θέμα υπαιδεία. Πώς διαμορφώνονται οι ηγέτες. Και έρχεται μετά ο Φίλιππος και για να τον τραβήξει από την πιεστική αυτό που λέμε ότι να σταματήσει να είναι σαγουγικός μαμάκιας ο Αλέξανδρος, τον παίρνει και τον πάει στη Μιέζα της Νάουσας μαζί με όλους τους μελλοντικούς συνεργάτες του, τους ονομαζόμενους αιτέρους, τους στρατηγούς του να μεγαλώσουν μαζί και να σπουδάσουν που? Υπό τον Αριστοτέλη. Έτσι προετοιμάζαν οι ηγεσίες. Μπορεί κανείς να αναλογιστεί και να αναρωτηθεί γιατί υπάρχει πολιτικό έλλειμμα και ποια είναι η παιδεία αυτών που πάνε και κατέχουν αξιώματα και τι μόρφωση διαθέτουν και αν γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες ιδιαίτερα στα εθνικά θέματα, μα δεν έχουνε καν το συνέστημα της ευθύνης. Επειδή μερικά πράγματα δεν χρειάζεται να τα ψάξεις πολύ, ψάξε να δεις πως είναι οι οργανωμένες κοινωνίες στα οργανωμένα έθνια. Σε αυτή τη χώρα ένα σοβαρό έλλειμμα επειδή υπάρχει είναι ότι δεν υπάρχει εθνική στρατηγική. Δηλαδή στα διάφορα προβλήματα που έχουμε να τα κατατάξουμε, να μπουν οι ειδικοί πέρα από κομματικές ιδιαιτερότητες, ιδεοληψίες και οτιδήποτε άλλο και να πουνε αυτό είναι το πρόβλημα το δημογραφικό, αυτό είναι το πρόβλημα το ασφαλιστικό, αυτό είναι το θέμα των εξωτερικών μας σχέσεων, αυτό είναι το θέμα της άμυνας και θα κινούμαστε σε αυτά τα πλαίσια. Και η εκάστοτε κυβέρνηση η οποία έρχεται να έχει ένα Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλίας που να συνέρχεται και να κάνει ιδιορθωτικές κινήσεις. Αυτό το κάνει η γειτονική χώρα. Κάθε τέλος του μήνα συνέρχεται το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλίας όπου μετέχουν οι κορυφές και του Υπουργείου Εξωτερικών και του Άμυνα και οι στρατηγίτες τους και τα λοιπά. Μην το πάτε το μυαλό σας ότι τότε είχαν εκτός από τους κεμαλιστές. Είναι σαν το ίδιο επίπεδο ακόμα και τώρα υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και έχουν εισηγήσεις. Έρχεται ο κάθε φάκελος του θέματος από τους ειδικούς μελετημένος και βγαίνει και λέει ο Ερντογάν «Κύριε έχουμε δημογραφικό πρόβλημα. Ο πληθυσμός μας αυξήθηκε το 2017 μόνο κατά ένα εκατομμύριο. Γι' αυτό θα επιβάλλω να κάνετε και τέταρτα παιδιά». Τι εννοεί αυτός. Δεν εννοεί αυτός. Ξέρει ότι τα πολλά παιδιά στην Τουρκία γεννιούνται από τις μειονότητες και συγκεκριμένα από τους Κούρδους. Γιατί οι Κούρδισες μάνας λένε το εξής «Μου σκότωσες ένα παιδί, έναν Κούρδο μαχητή, θα φτιάξω άλλο οχτώ». Και έχει ένα τραπή ισορροπία. Μάλιστα είχαμε κάνει και μελέτες, λόγω είχαμε κάνει, γιατί έπρεπε να κάνεις πάντα μελέτες και βλέπουμε ότι η σύγκληση, η πληθυσμιακή είναι πολύ κοντά που θα υπερβαίνουνε οι Κούρδοι τους αναφερόμενους ως γηγενείς και, να το λέγα, πραγματικούς Τούρκους. Γιατί οι μελέτες οι οποίες έχουν γίνει, αυτοπροιοδιορισμού αν είναι Τούρκοι ή όχι, είναι στους 42% και υποπιέσεις. Κατά συνέπεια, όταν αυτή η χώρα βάζει ως πρώτο θέμα το δημογραφικό, εμείς τι πρέπει να κάνουμε, θα το καταλάβετε μετά που θα σας αναπτύξω το θέμα. Προσπαθώ να μην μιλήσω από κείμενο, γιατί να πω τα τετριμένα κυρίες και κύριοι και διαβάζω, θα δείτε τις προβολές. Ερχόμαστε τώρα στο σκοπιανό το ταξίακο. Ήμασταν μαζί στην Άγγυρα και αυτός ήταν κόλουθος άμυνας. Μάλιστα, είχε μία δράση μεγάλη με τον Σέρβικο στρατό, με τον Γιγκοσλάβικο στρατό, ιδιαίτερα στα γεγονότα της Πρίστινας. Άσχετα αν έμενε στα Σκόπια. Μία μέρα με κάλεσε στον τηλέφωνο, ζήτησε να συναντηθούμε και τον είδε εκεί στο Διόνυσο κάτω από την Ακρόπολη στην Αθήνα. Ξέρετε τι μου ζήτησε, μου λέει το ένα παιδί, είχε δυο παιδιά αυτός, μια κόρη και ένα γιο, εγώ με λέει τώρα ταξιέρος δικητής ασφαλείας συνόρων, της ταξιαρχίας που έχει τα σύνορα στην Αρβανία, στην περιοχή της Ηλυρίας. Δεν τολμάμε να πάμε εκεί καθόλου, πέθυνος αυτός ε, δεν τολμάμε ούτε καν περιπολίες, εκεί είναι σαν να είναι η ίδια έναν εξάρτητο κράτος. Εάν συμβεί κάτι, θα μας βοηθήσετε και μιλώ λέει και σε προσεκτικό επίπεδο. Του λέει εμείς ποτέ δεν είχαμε κάτι, δεν υποφαλμούσαμε, αλλά μη πιστεύεις ότι είμαστε από αυτούς που λέμε, επειδή βέβαια εκδικούμε, θα υποχρεωθούμε και σε άλλες ενέργειες που θα μειώσουν και την ηθική μας κυριαρχία και την αξιοπρέπεια. Σε προσωπικό επίπεδο θα είσαι ασφαλός και θα σε βοηθήσουμε. Έλα εδώ, θα σου βρούμε και μέρος να μείνεις και ένα εργαστής. Τώρα παιδί του μάλιστα το έχεις στη Ισταμερική και μου λέει και πώς θα διασώσει το άλλο. Αυτά αρκετά χρόνια πριν. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, όταν επισπεύδουν αυτοί, εδώ δηλαδή εμείς, μήπως δεν είμαστε καλά στα μυαλά μας. Μήπως παραχωρούμε αυτά που δεν παραχωρούνται με τίποτα. Μιλάμε ότι έχουν αληθρωτισμό. Άκουγα σήμερα μάλιστα και έναν, όνομα και μη χωριό, δισήλαβα το όνομά του, είχε διατελέσει κάπου υπουργός. Λοιπόν, ένας που δεν θυμάταν και τη γενοκτονία. Και έλεγε, γιατί δεν τον ενοχλεί ούτε το άρθρο 4 του Συντάγματος των Σκοπιών του το 7. Και λέω, καλά ρε. Δεν καταλαβαίνει ότι δεν είναι αληθρωτισμός αλλά είναι επεκτατισμός. Δεν έχουν καταλάβει ότι πήγαν στην Τουρκία και ζητήσαν τίτλους ιδιοκτησίας να μεταφραστούν όσο ταχύτερα γίνεται, ώστε ότι μπαίνοντας στο ΝΑΤΟ, να αρχίσουν και να ασφιέζουν για αποζημιώσεις, που το έκανε ήδη ο Αλβανός Ιπέξ, όταν ήρθε μυστικά στο Μακεδονία και έθεσε θέμα περιουσιών τσάμηδων. Και προχθές μας ζήτησε ο Ράμα, τους εγκληματίες πολέμου των Ναζί, των συνεργάτες των Ναζί και των Φασιστών των Ιταλών, να στήσουν άγαλμα και μνημείο για τους τσάμηδες. Πόσο δηλαδή ακόμα να μας προσβάλουν και εμείς να κοιτάζουμε. Πόσο δηλαδή να είμαστε ενεκτικοί σ' αυτού του είδους τις ποταπές, θα έλεγα, απαιτήσεις, γειτόνων, τους οποίους μάλιστα ήδη τους βοηθήσαμε να μπουν στο ΝΑΤΟ. Και μόλις βοηθήσαμε να μπουν στο ΝΑΤΟ, δεν υπέγραψαν τη συμφωνία για την αποκλειστική οικονομική ζώνη, κοινά ως την περίφημη. Και επειδή είχαμε προχωρώσει μια συζήτηση με κάποιον συνάδελφο που είναι εδώ, ποιος είναι πάρα πολύ ειδικός στα θέματα του πώς λειτουργεί το ΝΑΤΟ, να έχετε υποψασχύρι. Οι Αμερικανοί βάζουν τις βαλτικές χώρες μπροστά εναντίον του Ρώσου, δεν εμφανίζονται οι ίδιοι. Λετωνία, Εσθανία, Λειθωνία. Λοιπόν, η Τουρκία θα βάζει η Αλβανία και Σκόπια. Αν πεις στο Αρτικάνι, στο Προφήτη, τι κάνεις? Όχι, εγώ θα σας πω κάποια άλλα πράγματα. Από αυτή τη δουλειά που ξέρω που έκανα, γιατί ακούστε ήμουνα και διευθύς πληροφοριών στο ΓΕΕΘΑ, και στην πρίοδο των Ολυμπιακών Αγών και η Γιάννεκο χρόνια και έχω κάνει και δίπλα. Στη Τουρκία έχω κάνει 6 χρόνια. Μόνο στα Σκόπια, τα τελευταία χρόνια έχουν δώσει 18 εκατομμύρια ευρώ στα ρωτική βοήθεια, δωρεάν βοήθεια. Αυτά φαίνονται. Εκπαιδεύουνε τα στελέχυλους στη Τουρκία. Τα Χριστούγεννα τις μέρες των Χριστουγέννων τους δώσανε ταθαρογισμένα οχήματα σκόρπιων και τώρα θέλουν να τους δώσουν και άλλο υλικό. Όταν, λοιπόν, μια χώρα θέλει να αποκτήσει προσβάσεις, το πρώτο πράγμα είναι να διεσδίσει μέσα στο προσωπικό, να δημιουργήσει συμπάθειες. Και ξέρετε ποιους δέχονται κυρίως να πάνε εκεί να σπουδάσουνε? Αυτοί οι οποίοι είναι τουρκογενείς. Στη Φυρών, στη Μπουγδούμου, το 5% είναι τουρκογενείς. Φροντίζουν, λοιπόν, αυτοί που στελεχώνουνε ειδικές ομάδες και ειδικές δυνάμεις να έχουν και καταγωγή από εκεί. Και να ξέρετε ότι και τουρκικά. Το ίδιο έκαναν στην Αρβανία. Το Πασά λιμάνι δηλαδή στον Αμπλώνα το ξαναφτιάξανε οι ίδιοι μεγάλη ναυτική βάση και ηλειμενίζουν εκεί τουρκικά πολεμικά ναυτικά, μονάδες του τουρκικού πολεμικού στόλου. Μια ταξιαρχία καταδρομών έχουνε οι Αλβανοί, οι οποίοι έδρεβε στο αεροδρόμιο δίπλα στα Τύρανα, την έχουνε κτίσει, στην κοιλωλέξη όπως ακούτε κτίσματα, εξοπλισμός, προσωπικό, εκπαίδευσης, ακόμα και τώρα έχουν εκπαιδευτάς, Τούρκους. Περιμένετε εσείς να επηρεάσουμε τους αχάριστους, δεν θα τους βρούμε μπροστά μας. Θα κάνει λοιπόν η Τουρκία το παιχνίδι, θα τους βάζει μπροστά στα δικά μας τα θέματα μέσα στο Νάτο γιατί εκεί είναι όλα οι ισορροπίες και αποφάσισαν να βγαίνουν ομόμονες και θα πηγαίνουνε πίσω. Προσπαθώ να σας δώσω να καταλάβετε ότι πρέπει να διασφαλίσουμε πάση θυσία το πώς μελλοντικά θα προστατευθεί αυτή η πατρίδα, ιδίως στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, στα θέματα ασφαλείας και άμυνας. Εάν λοιπόν δεν γίνεται αντιληπτό από αυτούς που έχουνε την ευθύνη της χώρας, τότε δεν καταλαβαίνουμε τίποτα. Κάνανε την πρωτεύουσα τους Disneyland, βάνανε Φίλιππο, βάνανε Αλέξανδρο. Αν το ρωτήσεις σε ένα σκοπιανό, εσύ τι σημαίνει Αλέξανδρος, σε εμάς και μικρό παιδί να το ρωτήσεις μπορεί να μην ξέρει τη λέξη του Αλέξανδρος. Αλλά αν το πεις αλεξίσφαιρο γυλέκο, αλεξικέραυνο, τι σε κάνει αυτός, σε τι προστατεύει. Το ένα είναι για τις σφαίρες, το άλλο είναι για τους κεραυνούς. Ο Αλέξανδρος όμως τι που σε προστάτευε από άντρες που σε εχθρέμονταν, αυτή είναι η γένεια του Αλέξανδρος, πού να το καταλάβουν αυτοί, μπορούν να το εξηγήσουν. Και στεναχωριόμαστε, εάν δεν θα τους λέμε και λίγο μακεδόνες, κι αν δεν έχουν στείλει το όνομα, μη το έχουν ποτέ. Κάποιος μάλιστα έπιασε μία κουβέντα, μη ακούστηκε, δεν του άρεσε ότι είμαστε σωσθένες, δηλαδή με συγχωρείτε τι έπρεπε να πω. Εδώ έχετε μαζευτεί, δεν ήταν οικογενειάκες, δεν ήταν της οικογένειας, δεν ήταν εκεί πέρα οι ιερείς μας, παρόλο το αντίθετο της αρχικής τοποθέτησης. Λοιπόν, πως μπορούμε να ξεκόψουμε από αυτά τα πράγματα, πως μπορούμε να δεχθούμε αυτή τη λογική, να αλλοτριωνόμεθα. Στην ομιλία ανέφερα έναν Αλέξανδρο Ά, ο Ολυμπιονίκης του, το 494 π.Χ., ο Αλέξανδρος το 456 γεννήθηκε και το 323 τον χάσαμε. Πόσα χρόνια πίσω. Και πιο παλιά ήταν ένας καρτερός, ο οποίος ήταν από το Άργος. Και μάλιστα έρχεται και ο δήμαρτος, έφερε ως αξιωματικός και αυτός, το ξέρει ο Δημήτρη Καλίτ του ώρα, και του λέω, σε τιμούμε, διότι σήμερα λέμε για τους Τιμενίδες, έτσι λέγονταν οι βασιλείς των Μακεδόνων, οι οποίοι είχαν κατογεύτει ο Άργος και οι οποίοι επέρονταν και ήταν έτσι κατευθείαν από γονείς του Ηρακλαίος. Τα ίδια είπε και ο Αλέξανδρος Ά, όταν πήγε στην Ολυμπιάδα. Του είπα, εσύ δεν μπορείς να μετάσεις. Τι λέει, εγώ δεν θα μετάσω, λέει, σε 60.000 κόσμο. Τόσοι μαζί μας ήταν στις Ολυμπιάδες τότε, από όλο τον κόσμο, από τον Εύξυνο Πόντο, από την Μασαλία, από όπου μπορείτε να φανταστείτε. Οι Έλληνες συνενόνταν, ξαναβρίσκονταν, ήταν απλωμένοι σε όλη τη Μεσόγειο, σε όλη τη Μαύρη Θάλασσα. Ξέρετε ότι πέραμε και Χαλκώ, ακόμα και από την Αγγλία, εκεί φτάναν τα καράβια μας, τις περάγαμε τις Ηράκλης στήλες, οι Ηράκλης στήλες ήταν των Κεβραλτάρ. Έχουμε τρομερή παράδοσκη ιστορία πίσω μας και όλα αυτά τα πράγματα δεν θέλουμε να τα διδασκούμε μέσα στα βιβλία της ιστορίας. Γιατί, αράγια, τι ενοχλεί, γιατί δεν πρέπει να μάθουνε τα παιδιά μας την ιστορία των Τιμενίδων, ότι πριν από τον Αλέξοδο το Μέγα ήταν άλλοι 10 βασιλείς από πίσω και ότι ο Αλέξανδρος Άλφα ήταν αυτός που πήγε εμμέσονυκτος και παρέδωσε το σχέδιο στη μάχη των Πλατεών. Και έτσι ο Μαρδόνιος έχασε. Και μάλιστα τον ονόμασαν Αλέξανδρος Άλφα Φιλέλη, όχι με την έννοια που έχει σήμερα. Τότε για να πάρεις τον τίτλο του Φιλέληνα έπρεπε να έχεις προσφέρει μεγάλες υπηρεσίες στο ελληνικό έθνος. Μπορεί να ήταν χωρισμένα σε κρατήβια οι Έλληνες, αλλά ο αδεσμός ήταν πολύ δυνατός. Αρκεί να φανταστείτε ότι όταν έγινε ο Τροϊκός Πόλεμος έχει διανοηθεί κανένας πως συγκεντρώθηκαν όλοι οι Απανταχού Ελληνες και κάνανε την μεγαλύτερη αφίδια αποβατική ενέργεια συντρία το 1150 π.Χ. και πως προηγήθηκε η αργοναυτική εκστρατεία από τους προπαπούδες τους, οι οποίοι ήταν η μεγαλύτερη διερευνητική αφίδια καταδρομική ενέργεια για να βρουν πού θα βρουν πολλοί παραγωγικές φυγές και το χρυσό μαλλοδέρος δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να τραβήξουμε τα ψύγματα του χρυσού από ένα ποτάμι. Αυτή ήταν η έργεια. Κοινόμαστε τώρα και το συζητάμε, να συμβαστούμε με ποιους δηλαδή, με αυτούς που καπηλεύονται τα πάντα και ποιοι είναι αυτοί. Ακούστε τώρα, γεωγραφία, ανθρωπογεωγραφία ενωτικής χώρας, εκατομμέρια πόσα, 2 εκατομμέρια 100.000. Πόσοι είναι αυτοί και ποιοι είναι αυτοί. 30% είναι Ορμάνοι με ταχύτα τους αριθμούς αψανόμων. Σας ανέβρα τα θέματα της στράτευσης. 5% Τούρκοι, 10% Σέρβι. Οι Βουλγάροι ξέρετε τι λένε, μπορεί να τους αναγνωρίσανε πρώτοι ως Μακεδονία, πριν όμως τους είπανε δεν δεκόμαστε να ερχόσαστε για συζητήσεις με μεταφραστάς. Η γλώσσα σας είναι βουλγαρική. Δεν υπάρχει μακεδονική γλώσσα. Τώρα γιατί παίξανε οι Βουλγάροι το παιχνίδι να τους πουνε μακεδόνας και ερχόμαστε πίσω και με δώσε μια περιοχή και μάλιστα συζήτησαν κάποιους κυρίους που είναι κατευθείαν απόγονοι μακεδονομάτων. Είναι κατευθείαν το παιχνίδι που παίξανε οι κωμιτατήδες. Βουλγάροι ήταν. Το 1903 επανάσταση του Ηλίτερ που λένε και που είναι το σύνταγμά τους, διότι η αποφάση του ΑΣΝΟΦ ήταν ένα όργανο το οποίο συνέταξε, είναι αυτό που είναι στο πρωίμιο του Συντάγματος των Σκοπιανών και που έχει τις διεγρυκήσεις. Ξεχάστε τη λέξη ελετρετησμός, επεκτατισμός. Σας το είπα και σε πράξη πως θα το κάνουν. Δεν χρειάζεται δηλαδή μόνο στρατιωτικά να εκτακτήσει μια χώρα και να έχουν στο μουσείο τους ακόμα και τώρα το χάρτη με πρωτεύουσα της Θεσσαλονίκη. Όλα αυτά και όταν πίσω υπάρχουν και πολλές εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες. Ένας ο μιλητής μίλησε για πάρα πολλούς, εγώ λέω ότι 250.000 είναι δοδομένο. Πρέπει να ζητήσουμε πρώτα απ' όλα να κάνουμε δημοψήφισμα, οι ίδιοι. Να φύγουν όλα αυτά τα χαζά που έχουν στο Σύνταγμά τους, να σβήσουν όλες αυτές τις διάφορες τα λήματα που υπάρχουν εκτός χώρας, να δάνσουν τα σχολικά τους βιβλία. Όλα αυτά πριν υπογράψουμε, γιατί είναι δόλοι. Υπογράψαν και την Εδιάμενη Συμφωνία. Ξέρετε, την κρατήσαν όλοι. Αυτό που έπρεπε ήδη να έχει γίνει. Και το επέρονται. Λένε, άμα υπογράψουμε θα υπογράψουμε σύμφωνο με το Διεθνές Δίκιο. Μα πλάκα κάνουμε. Στην Εδιάμενη Συμφωνία υπογράψαν ότι θα φύγει ο λιτουργιτισμός. Αυτό που γράφω στο Σύνταγμα. Το κάναμε ποτέ? Όχι. Κάποιες μικροδιορθώσεις. Είμαστε και αφενήσεις της άλλης. Μετά την αποχώρηση από το ταμείο, οποιοδήποτε λάθος για γίνει, ξέχασέ το. Αυτή είναι η πραγματικότητα σε όλες τις συναλλαγές.
|
| _version_ |
1782816939021697024
|
| description |
: Σεβαστοί Πατέρες, Κύριε Δήμαρχε, Στρατηγιά μας Κύριε Φράγκο, Ξημερινέο Μιλητή, Κύριε Αντιδήμαρχη, Λυπή Στρατηγή, σήμερα είναι αρκετός ο αριθμός, κυρία ζωγράφου από την Αντιπεριφέρεια, Λυπή Πυρησιακή Φορείς και από διάφορους άλλους συλλόγους. Κυρίες και κύριοι, σας καλωσορίζουμε στη σημερινή ένατη κατασυρά εκδήλωση της 22ης περιόδου του Ανοιχτού Λαϊκού Πανεπιστημίου Γιαννησών, ενός θεσμού που λειτουργεί στην πόλη μας αρκετά χρόνια, σήμερα διανύουμε τα 22 χρόνια συνεχούς λειτουργίας, που διοργανώνεται από την ιστορική και λαογραφική αιτερία Γιαννησών ο Φίλιππος και από την Δικαιπά του Δήμου μας. Η σημερινή μας εκδήλωση έχει θέμα το δημογραφικό πρόβλημα στην Ελλάδα. Έχουμε δεί στη δημοσιότητα για πρώτη φορά με τα πολεμικά, όπως αναφέρουν πρόσφατες έρευνες, ότι ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώνεται. Τα τελευταία πέντε χρόνια οι νέοι κάτοικοι που γεννιούνται στη χώρα μας ή μεταναστεύουν σε αυτοί από άλλες χώρες και είναι λιγότεροι από τους κατοίκους που πεθαίνουν και από αυτούς που μεταναστεύουν σε άλλες χώρες. Ταυτόχρονα ο πληθυσμός εξεκολουθεί να γυρνάει. Τι σημαίνει αυτό για τη χώρα και την οικονομία μας, το παραγωγικό της δυναμικό, το ασφαλιστικό της σύστημα και την κοινωνική της συνοχή. Ποιες συνέπειες θα έχει μια μακρόχρονη και μεγάλη ελάτωση του πληθυσμού της χώρας μας. Για αυτό πρέπει σήμερα να παρακολουθήσουμε με προσοχή το σημερινό μας ο μελητή, τον στρατηγό κ. Φράγκο Φραγκούλη, επίτιμου αρχιουγό του ΙΕΣ και πρώην υπηρεσιακό Υπουργό Εθνικής Άμυνας. Θα αναφερθώ λίγο στο βιογραφικό του. Ο κ. Φραγκούλης είναι γεννημένος στην Κουμοτινή το 1951. Εισήρθε στη στρατιωτική σχολή Ευελπίδων πρώτος και απεφίτισε, μετά από τέσσερα χρόνια φίτησης, πάλι πρώτος το 1974, με το βαθμό του ανθιπολοχαγού και κατετάγη στο όπλο του πεζικού. Παρακολούθησε το σύνολο των σχολείων του στρατού με αρίστη απόδοση και ήταν εν ενεργία αλεξιπτοτιστής έως την αποστρατία του. Φίτησε κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του στην Ανοτέρα Σχολή Πολέμου και στο Defense College του Νάτου. Είναι τελειόφυτος της Νομικής Σχολής Αθηνών του Νομικού Τμήματος. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακών του Παντίου Πανεπιστημίου Ευρωπαϊκό Δίκιο και Ανάπτυξη και Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών Περιβάλλων και Βιώσιμη Ανάπτυξη. Είναι διδάκτορας του Ιωνίου Πανεπιστημίου Γεωπολιτικής. Είναι μάλλον διδάκτος Γεωπολιτικής του Ιωνίου Πανεπιστημίου. Στην στρατιωτική του σταδιοδρομία, από το βαθμό του Ανθιπολογαβού μέχρι του στρατηγού, έχει υπηρετήσει σε όλες σχεδόν τις περιοχές της Ελλάδος, στη Σύρο, στο Νεύρο. Επίσης, διατέλεσε διοικητής λόπου καταδρομών στην πέμπτη μοίρα καταδρομών. Βλέπουμε να έχει διατελείς επιτελής στις ειδικές δυνάμεις. Να είναι προϊστάμενος στο τάγμα πεζοναυτών. Να έχει υπηρετήσει ως στρατιωτικός ακόλουθος και ως ακόλουθος άμυνας στην Άγγυρα, στην Ελληνική Εκκυπρυσβεία. Να έχει διατελέσει υποδιευθυντής διακλαδικής διεύθυσης στρατιωτικών πληροφοριών του ΓΕΕΘΑ. Ταυτόχρονα, την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων να είναι υπεύθυνος ασφαλείας, το 2004 δηλαδή. Με το βαθμό του αντιστρατήγου το 2007-2008 ανέλαβε τη διοίκηση του Δευτέρου Σώματος Στρατού. Στη συνέχεια ανέλαβε τη διοίκηση της Πρώτης Στρατιάς. Και τον Μάρτιο και Αύγουστο ανέλαβε τα καθήκοντα του Γενικού Επιθεωρητή Στρατού. Στις 6 Αυγούστου του 2009 ανέλαβε τα καθήκοντα του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού ΓΕΕΣ. Αυτό έγινε κατόπιν απόφασης του Κυβερνητικού Τότε Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμεινας. Το Δεκέμβριο του 2011 αποστρατεύεται με το βαθμό του Στρατιγού και γίνεται επίτιμος Αρχηγός Γενικού Επιτελείου Στρατού. Το 2012 Μάιο και Ιούνιο στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Πρωθυπουργού Παναγιώτη Πικραμένου κατάλαβε τα καθήκοντα του Υπουργού Εθνικής Άμεινας. Για το συγγραφικό του έργο μπορούμε να αναφερθούμε σε δύο βιβλία. Το πρώτο είναι «Χωρίς υπείς μάχη του Μαραθώνα 490 π.Χ. 2,5 χρόνια» από τις στρατηγικές εκδόσεις, το οποίο μεταφράστηκε αμέσως στην Αγγλική και ετοιμάζεται να μεταφραστεί στη Ρωσική και Γερμανική. Επίσης, ένα άλλο συγγραμμά του έχει τίτλο «Ποια Τουρκία, ποιοι Τούρκοι», το οποίο έχει ήδη γίνει best-seller και το Μάρτιο του 2013 εκδόθηκε η δεύτερη του έκδοση. Ήδη μεταφράζεται στην Αγγλική, Γερμανική, Ρωσική και Τουρκική. Υπάρχουν όλες τις διάμνημονεύσεις και μετάλλια που απονέμονται στους ανώτοτους αξιωματικούς του ελληνικού στρατού. Είναι επίτιμος δημότης του Δήμου Ρεθύμνης, του Δήμου Αμυντέου, του Δήμου Ρεστιάδας και του Δήμου Σφακίων Κρήτης. Ομιλεί αγγλικά, τουρκικά, ρωσικά. Είναι παντρεμένος και δυο παιδιά. Συνήθως αυτά που λέμε με λόγια, αν τα δούμε και με εικόνα, αν θα σας δείξω ένα απόσπασμα από το ψηλαλιτήριο της Θεσσαλονίκης, στο οποίο ο κ. Φράγκος ήταν ο κεντρικός οβηλητής. Παρακαλώ. Για να πάρουμε και μια εικόνα το τι έγινε πριν από 15 μέρες και το ίδιο έγινε και χθες στην Αθήνα. Τα ανέφεραν όλοι. Όταν αγαπάς την πατρίδα σου δεν είσαι εθνικιστής. Όταν παρακατάς την οικογένειά σου δεν είσαι εθνικιστής. Όταν ψέβεσαι τις αρχές, τις αξίες της όποιας θρησκείας και πόσο μάλλον της μίας και αληθινής θρησκείας της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας, τότε ναι, ναι, είμαστε εθνικιστές και πατριώτες. Ακούστε λοιπόν τι είπε ένας εθνικιστής. Βγήκα σε μια εκπομπή και μου λένε εσείς οι εθνικιστές, έτσι το ξεκίνησε αυτός. Εσείς οι εθνικιστές, του λέω με συγχωρείτε κύριε, έχετε διαβάσει τι έγραψε στην καθημερινή ο Μίκης Θεοδωράκης. Τι είπε, ότι εάν παραχωρήσουμε σύνθετη ονομασία που να περιέχει τον όρο Μακεδονία θα έχει ολεύθριες συνέπειες για το μέλλον της πατρίδος μας. Και αυτό λοιπόν έτσι χαρακτηρίζεται. Σας αποκαλύπτω που πιθανόν να το έχετε δει, υπάρχει μια επιστολή του 1992, την οποία ακούστε ποιο την υπογράψανε και οι οποίοι καταλήγουνε ότι η ψυχία αυτού του ονόματος είναι τα ίδια μας τα σωθικά και ποιοι τα υπογράψανε. Ο Δησέας Ελίτης, νομπελίστας του 1979, ο Μάνεσης ο παθηγητής ο Πρύτανης, η Ελένη Αρβελέρ και αυτή η Πατριδοκάπηλη και αυτή η Εθνική Ιστρια και φτάνουμε και σ' άλλους και η Μελίνα Μερπούρη. Δεν μας εκπλήττουν όλοι αυτοί και δεν ξεχνάω κανέναν, διότι αυτά τα ονόματα γράψανε ιστορία. Λοιπόν, ας έρθουμε στα συγκαλά μας. Ας βάλουμε ξανά τις ηθικές αξίες, τις αρχές, την ιστορία μας μπροστά και ας προχωρήσουμε ενωμένοι, μακριά από ταμπέλες, μακριά από κομματισμούς. Να δούμε τι γίνεται γύρω μας, να ξανασταθούμε στα πόδια μας, να γίνουμε ένα κράτος που να έχει παραγωγή, να φτιάξουμε αυτά όλα που χρειάζονται και να μην φεύγουν τα παιδιά, να μην φεύγουν οι επιχειρήσεις εκτός Ελλάδος και να μην στραγκαλίζεται η πραγματική μας οικονομία. Και όταν γίνουμε δυνατοί, τότε μπορούμε να απαντήσουμε και σ' όλους αυτούς που μας επιβουλεύονται. Όμως, στο εθνικό ζήτημα, δεν υπάρχει δικαιολογία ότι ασκούνται πιέσεις. Τα είπε και ο φίλος μου ο Νίκος ο Λιγερός. Τι είπε, είπε κατά πολύ απλό. «Πιέσασε όταν δέχεσαι τις πιέσεις». Ποιος δηλαδή? Μας απειλούν ότι θα τους βάλουν στο Νάτο, ως θύρων, τον Ιούλιο του 2018. Με, δεν θα τους βάλουν και στο διάστημα. Εάν δεν βάλουμε εμείς το βέτο, δεν παίρνουν πουθενά. Πού θα τους βάλουν, λοιπόν? Είμαστε λατρελούδιοι, είμαστε λατρελούδιοι, είμαστε λατρελούδιοι, είμαστε λατρελούδιοι, είμαστε λατρελούδιοι. Θα σας πω και κάτι άλλο στα αγγλικά. Θα το πω στα αγγλικά γιατί μου το έδωσε, πώς λένε αυτά τα κανάλια μου κάνε πάσα. Άκουσα έναν Αλβανό από την εκεί θεμεριά του ποταμού όταν το ρώτησαν «Και τι γνώμη έχετε για το θέμα του ονόματος Μακεδονία» και αυτός απάντησε «Fake Macedonia», δηλαδή Μαϊμού Μακεδονία. Λοιπόν, το έκτο όνομα που προτείνεται στο κύριο Νίμιτς θέλω να προωθήσω στον κύριο Ματθουσ Νίμιτς να του δώσει άλλο όνομα. Παρακαλώ, Μαγκί Μακεδονία, αν θέλουν να το έχουν. Υπόσχεσαι, κύριε Μαγκί Μακί. Υπόσχεσαι, κύριε Μακί Μακί. Ο κύριος Φράγκος ήταν η ψυχή, όχι μόνο πάνω στην Εξέδρα, αλλά και παρασκηνιακά από ότι έμαθα. Σεβαστοί Πατέρες, επίσημοι προσκεκλημένοι, κυρίες και κύριοι, καλησπέρα σας. Πολλές φορές μας δίνεται η αφορμή να μιλήσουμε για το μεγάλο πλέον και γνωστό ζήτημα του δημογραφικού προβλήματος, είτε μέσα από τις εκδηλώσεις των πολιτέκνων, των τριτέκνων, που γίνονται στο δήμο μας, αλλά και με πολλές άλλες αφορμές. Σήμερα έχουμε τη χαρά και την τιμή να έχουμε κοντά μας τον στρατηγό Φράγκο, ο οποίος από τις αρχές του 2012, κατέχοντας τον τίτλο του Επίτιμου, παρεμβαίνει τακτικότατα με τις γνώσεις του, την εμπειρία του σε διάφορα θέματα, αρνούμενος φυσικά πάντα όταν ερωτάται να αποδεχθεί τον τίτλο του ενδυνάμη πολιτικού. Επιτρέψτε μου μια σύντομη ιστορία να σας διηγηθώ. Τον στρατηγό γνώρισα προσωπικά το Φεβουράριο του 2011, όταν ήρθε εδώ με τον τότε Υπουργό Άμινας, τον κ. Βενιζέλου, και συζητήσαμε τότε για το γνωστό ζήτημα που ταλαιπωρεί, θα έλεγα, τον δήμο μας, το ζήτημα του στρατοπέδου Καψάλι. Το θέμα το γνώριζε, αλλά ούτε χρόνο μετά, τερμάτισε την καριέρα του. Το Μάιο του 2012 κλείθηκε να υπηρετήσει την υπηρεσιακή κυβέρνηση Πικραμένου. Τον κάλεσα στο Υπουργείο με την ιδιότητα του Υπουργού Άμινας, αλλά συνεργάτητά του μου είπε ότι βρίσκεται στην Αμερική για μια αποστολή και ότι θα επέστρεφε περίπου μετά από πέντε μέρες. Εκείνη την περίοδο εγώ έτυχε να εκπληρώσω ένα όνειρο, να κάνω ένα σύντομο ταξίδι στην Καπαδοκία τότε, έτσι, στη μνήμη των παππούδων μου. Και κάποια στιγμή βλέπω στο κινητό μου μια κλήση, δύο δέκα, εξήντα πέντε και κάτι, αυτό το τηλέφωνο κάτι μου θυμίζει. Σηκώνω τον τηλέφωνο και ήταν ο στρατηγός, ο οποίος μου είπε «Δήμαρχε με ζητήσατε, έλειπα σε μια αποστολή». Και λέει «Στρατηγέ μου, ευχαριστώ, σας παίρνω γι' αυτό». Μου λέει «Κοίταξε, εγώ εύχομαι ούτε μήνα να είμαι υπουργός, γιατί πρέπει να τελειώσει αυτή η περιπέτεια, οπότε αντιλαμβάνεστε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι σε αυτό το μήνα, αλλά σου υπόσχομαι ότι μπορώ να το υποστηρίξω όσο και όπως θέλεις». Το περιστατικό το διηγούμε, γιατί νομίζω ότι τέτοιου είδους αντιμετώπιση δεν έχουμε έτσι συχνά και καθημερινά. Δηλαδή αυτή την αποτελεσματικότητα και την τάξη του στρατού, αν είχαμε όλοι, νομίζω ότι θα ήμασταν διαφορετικοί ή μάλλον κοινωτροπία θα λέγα του στρατού, θα ήμασταν πολύ διαφορετικά. Στρατηγέ, χαιρόμαστε που είστε σήμερα μαζί μας. Σας ευχαριστούμε. Σεβαστοί Πατέρες, κύριε Δήμαρχε, κύριε Περιφυριακέ Σύμβουλε, στρατηγέ κύριε Φράγκο, αξιότιμοι προσκεκλημένοι, κυρίες και κύριοι, εκ μέρους της ιστορικής και λαογραφικής εταιρείας Γιαννητσών ο Φίλιππος, καλωσορίζουμε στην πόλη μας τον γνωστό ανατοπανελλήνιο στρατηγό κύριο Φράγκο Φραγκούλη. Χαιρόμαστε διπλά γιατί ερχόμαστε από το χθεσινό μεγαλειώδες συλλαλτηρίο όπου και συναντηθήκαμε το στρατηγό. Ήμασταν όλοι εκεί, ο λαός, ο δήμος και η εκκλησία. Ήτανε μια αφθόρμητη έκφραση των Ελλήνων που διακατέχονται από αγνά πατριωτικά αισθήματα θυσιαστικής αγάπης για τη Μακεδονία που δεν έχουν σχέση με ρατσιστικές ή φασιστικές συμπεριφορές. Σήμερα ο στρατηγός κύριος Φράγκος θα μας μιλήσει για ένα πολύ σημαντικό θέμα. Το μίζον θα έλεγα, το πρώτιστο που είναι το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδος. Είναι μια βραδιφυλλική βόμβα που αν δεν την εξοδετερώσουμε έγκαιρα θα σκάσει στα χέρια μας μότι αυτό συνεπάγεται. Ευχαριστώ. Ευχαριστώ με τον κ. Κάμτσι και θα παρακαλέσω τώρα τον κ. Φράγκο τον στρατηγό μας να έρθει στο βήμα για να μας αναπτύξει το θέμα. Άγιοι Πατέρες, κύριε Δήμαρχε, κύριε την Περιφερειάρχα, αξιότιμοι και σεβαστοί στρατηγοί, κυρίες και κύριοι. Πραγματικά είναι ένα μεγάλο τιμή για μένα σήμερα που είμαι εδώ, στα Γιαννητσά. Να αναπτύξω ένα θέμα το οποίο είναι ιδιαίτερη σημασίας και πιστεύω είναι ίσως, όχι ίσως, είναι το σημαντικότερο από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα ως έθνος. Πολλά τα άλλα μπορεί να τα ξεπεράσουμε αλλά αυτό είναι εκτιμό του. Ό,τι σημαντικότερο υπάρχει αυτή τη στιγμή και εξαιτίας και των άλλων συγκυριών. Πρωτό όμως βούμε σε αυτή την ομιλία και με το δεδομένο ότι η ορμή η οποία υπάρχει, από ένα προμερό θέμα που ήδη ξαφνικά πήγε και πάλι στη ζωή μας και είναι το θέμα τον Σκοπιανό, είναι λάθος να το ονομάζουμε μακεδονικό, είναι θέμα τον Σκοπιανό, δεν είναι θέμα τον Ελλήν. Δεν είναι θέμα κανενός άλλου παρά μόνον αυτών οι οποίοι το δημιούργησαν. Έχω ακούσει κάτι πανάληψη, τι θα γίνει, πως να τους αρνηθούμε να λέγονται μακεδόνες ή τελος πάντων με συθετικό. Τέσσερις γενιές μεγάλωσαν έτσι και εγώ να ρωτιέμαι εμείς που είμαστε τέσσερις χιλιάδες μακεδόνες, δεν έχουμε δικαίωμα να απαιτούμε σεβασμό σε αυτό το θέμα και έχουν δικαίωμα αυτοί οι οποίοι έχουν παραχαράξει την ιστορία. Είχα πει κάτι πολύ έτσι σκληρό για αυτούς στην ομιλία, αλλά πιστεύω είναι πραγματικότητα. Και μετά από όλα όσα μαθαίνουμε στη διαδικασία και στην πορεία των όποιων, και λέω των όποιων, διότι διαπραγμάτευση δεν υπάρχει. Με συγχωρείτε κύριοι, πήγαμε κατευθείαν και είπαμε σας δίνουμε τη συνδετειονομασία. Με ποια λογική, ποιος μας πιέσει, γιατί επισπέδουμε, ποιος είναι αυτός που μας πιέζει, και όπως το είπα και στο λόγο μου, πιέζεσαι όταν δέχεσαι πιέσεις. Δηλαδή τι έπρεπε να κάνουμε, να τρέξουμε εμείς για να σωθούν οι Σκοπιανοί που απειλούνται από την έκρηξη την πληθυσμιακή των Αλβανών και που κυβερνούν να πάθουν ότι έπαθαν οι Σέρβοι στο Κόσοβο, γιατί περί αυτό πρόκειται η πραγματικότητα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δεν μπορούν να κάνουνε τακτικό στρατό με κληρωτούς, διότι οι νεολέα στο 60% εάν στρατευθούνε στην πλειονότητά τους στα ναλβανισκείες καταγωγές. Μου λέγε, θα σας πω πράγματα τα οποία ίσως δεν ακούστηκαν τότε στην ομιλία, γιατί δεν ήταν και τις παρούσεις. Όταν ήμουν στην Άγκυρα, και επειδή ο κύριος δήμαρχος αναφέρθηκε στην Καπαδοκία, κύριε δήμαρχε, τουλάχιστο μια στις 15 στις 20 πήγαινα στην Καπαδοκία και την άλλη πήγαινα στην Κωνσταντινόπολη από την Άγκυρα, γιατί δεν την μπορούσα εκείνη την πόλη. Πήγαινα και έπαιρνα μυρωδιά. Έχω να σας πω πολλές ιστορίες από την Καπαδοκία, αλλά θα πρέπει να τα πω με κάτι δυνατό. Ένα πράγμα θα σας πω. Είμαστε τυχεροί, έχω πάει στην Καπαδοκία, μεγάλη πέντια, στο Ουργούπ, στο Προκόπια. Το ξενοδοχείο λέγεται Ουργούπ. Είναι απόγευμα, είναι το δήλειο και παίρνουμε κάτι έτσι πρόχειρο, μια σαλάτα, κάτι με ανοιστεία. Ξαφνικά εμφανίζεται ένα παλιγκάρι, ένα λεγοντόπεδο, δεν θα ήταν 20-25 χρόνων, και γυρίζει και μας μιλάει σταύτες στα ελληνικά. Και λέει, εσάς τους Έλληνες σας μισώ. Είναι την πρώτη φορά που είμαι, είναι για την ακρίβεια το 1993, Πάσχα το 93. Και ξαφανίστηκε, μένουμε εκπληκτοί. Γυρνώντας πίσω στ' Αντιγέ, ξέρετε καλύτερα από τον καθένα, μετά τα ίμια παίρνουν εντολή να συγγράψω τα χίλια διαπληροφοριών τουρκίας. Είναι τέσσερα κόκκινα βιβλία, αυτά δεν είναι για εσού, αυτά είναι για αλλού. Αλλά όταν πρέπει να γράψεις όπως λέει οι νεαροί, πρέπει να γεμίσει το σκληρό, δηλαδή τον υπολογιστή σου εδώ να γεμίσει και άρισα και μελετούσα, διάβαζα. Βρήκα πώς έγιναν οι ανταλλαγές, με ποια λογική έφυγε κόσμος από εδώ και πήγε στη Τουρκία και πού πήγανε. Αφού λοιπόν φύγαν οι Καπαδόκες, κάποιοι από εδώ έπρεπε να πάνε εκεί. Τι ανακάλυψα, ότι εκεί ένα μεγάλο μέρος από 24 χωριά της περιοχής των Γρεβενών, οι ονομαζόμενοι Βαλάδες, μετέβησαν εκεί. Αυτοί έγιναν θεωρητικά Μουσουρμάνοι περί το 1900. Και όταν πήγαν εκεί οι γραφειοκράτες, γιατί καμιά φορά είναι να τους σπάσει το κεφάλι, έλεγαν οι άνθρωποι, εμείς είμαστε την Παναγία, δεν είμαστε Μουσουρμάνοι. Το κάναμε για να γλιτώσουμε, όλα αυτά που υφιστάμεθα. Λοιπόν, μεγάλο κομμάτι αυτόν έχει πάει στην Ταπαδοκία. Και γι' αυτό όταν πάμε σε κάπου χίλιες εκκλησίες που υπάρχουν εκεί πέρα υπόγειες και ότι πάει και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε, είτε στη Συνασσό που είναι Αγιος Κωνσταντίνος και διατηρείται ακόμα, ακόμα και ο φύλακας, τέλος πάντων, μην κάψουμε και κανέναν άνθρωπο, θα σας σταματάω εδώ. Λοιπόν, ανάβουν τα κεριά και τα λιβάνια και εμείς σκυμόμαστε. Ένα μήνυμα που ήθελα να περάσω και κάποιοι δεν το καταλάβανε, το ποια Τουρκία, ποια οι Τούρκοι είναι, για να δούμε αυτόν τον λαό και με μια οριοπτική γωνία. Και όχι με αυτοί που μας παρουσιάζουν οι κυβερνόντες κατά καιρούς. Και ένας εξ' αυτόν είναι ο Ρετσέπ Ταγίπ Ερντοράν, ο οποίος είναι ποντιακής καταγωγής. Η οικογένειά του είχε αναπτύξει ανταρτική δράση στο πλευρό των Ρώσων, στη διάρκεια των πολέμων πριν από το 17. Και μάλιστα αλλάξαν και επίθετο, διότι το επίθετο τους παρέπεπε σε εχθρούς στον Τούρκο. Και μετά μετακομίσαν στην Κωνσταντινούπολη και εργαζότανε νεαρός όταν ήταν και στην Κασίν Πασά την ποδοσφαιρική ομάδα με το νούμερο 5 στα Τερπάκου, έβρεπε σε έναν Έλληνα ονομάται Χεσσυπόπλου και μοίραζε και διάφορα είδη διατροφής. Ξέρει καλύτερα ελληνικά από εμάς, αλλά κοιτάξτε τον Γενίτσαρος, πρέπει να αποδείξει στους υπολύπους ότι είναι πιο Τούρκος από τον Τούρκο. Αυτά τα είπα έτσι για να κάνω μια σύνδεση και με την καταγωγή του Δημάρχου, δηλαδή δεν είχε σαρτυλήσει στην Καπαδοκέα, αλλά όταν θα σου έλεγα έλαψε και ένα κεράκι να καταλάβαινες εσύ. Λοιπόν, δεν έχει τελειώσει τίποτα με την πατρίδα μας και το εγκληματικό ξέρετε ποιο είναι, ότι δεν ενδιαφερόμαστε για τους Έλληνας οι οποίοι είναι εκτός Ελλάδας. Είτε είναι τα παιδιά μας που φύγαν τώρα, 710.000, είτε είναι αυτοί οι οποίοι μένουν στο εξωτορικό. Τώρα αυτό έχει σχέση και με το δημογραφικό. Ας το εξηγήσω λιγάκι, επειδή ξέρω ότι η ομιλία, η οποία έγινε στην Θεσσαλονίκη, φρόντισαν να πέσει μαύρο. Με πλήρεις δημοκρατικές και ελεύθερες διαδικασίες, δεν έπρεπε να ενημερωθούν οι Έλληνες, ότι εκεί μαζεύτηκαν εκατοντάδες χιλιάδες και δεν μπαίνω στην παγίδα να σας πω αν ήταν 600 ή 800 χιλιάδες, εκείνο που ξέρω ήταν όλη η Μακεδονία ήταν εκεί και όλη η Ελλάδα ήταν εκεί. Εκεί χτυπούσε η καρδιά τους και εκεί είπανε το μεγάλο όχι. Όχι, δεν ξεπουλιόμαστε. Δεν ξεπουλάμε ούτε την ιστορία μας ούτε την πατρίδα μας. Τόσο απλά τα εξηγήσαμε και τα έπανε με όλη τη δυναμή τους. Και ακόμα σε αυτό που λέω γιατί τώρα αυτό είναι πολύ ευγενικό κύριε Ταγούδα, εάν στρατηγός της αστυνομίας μου φέρνει νερό, θα πρέπει να το πιω μέχρι την ευθεία σταγόνα, να κάνω τα αντίθετα, να πω τι έκανα μέσα. Το 1941, το ανέφερα, συνομιλιάω αλλά πρέπει να το πω εδώ στο κρατήριο, έγινε μία απογραφή από τους κατακτητές της τότε Γιουγκοσλαβίας στην επαρχία του Βαρδάριου, την Βαρδάρσκα, όπως ονομαζόταν τότε στο Ηνωμένο βασίλειο Σέρβων, Κουρατών και Μαυροβουνίων, την μετέπτωτη Γιουγκοσλαβία, η περιοχή των Σκοπιανών. Εκείνη η απογραφή, η οποία ήταν πραγματικά ελεύθερη, διότι δεν μπορούσαν να μπούνε αυτό που δημιουργείται ακόμα και στις μέρες μας, παρεμβολές δηλαδή ως προς την ελεύθερη έκφραση του αυτοπουροσδιορισμού, τότε λοιπόν επί 800.000 που είχε η περιοχή, οι 100.000 θέλωσαν Έλληνες. Το 1950 ξανά γίνει μια απογραφή και βλέπουμε 250.000 Έλληνες. 10.000 Ελληνες. Εάν λοιπόν δεν το γνωρίζει το κρατήριο, ακόμα και σήμερα διδάσκονται τα Ελληνόπουλο εκεί, ενίδει κρυφό σχολείο, με κάποιους οι οποίοι έχουν φιλότιμο και στέλνουν κρίματα και μαθαίνουν ελληνικά. Κανένα ενδιαφέρον. Απαγορεύεται στις απογραφές που γίνανε μετέπειτα, από αυτούς οι οποίοι προσπαθούν να δημιουργήσουν το μακεδονικό έθνος, τη μακεδονική ταυτότητα, τη μακεδονική γλώσσα που συγκρίνεται, την ελεύθερη έκφραση και τον αυτοπροσδιορισμό. Αρνούνται δηλαδή στους κατοίκους του Κρουσόβου, του Πρελεπέ, του Μοναστηρίου και δεν μόνο βλάχει, είναι και η Σαρκατζάνη, είναι πάρα πολλοί εκεί. Που αρκετοί σαρκατζάνοι έχουν έρθει κάποιοι μένουν στρατιέμουν στο νεύος μου. Λοιπόν, αλλά έχει πολλούς και μοναστηριώτες και άλλους. Όταν λοιπόν εμείς χάνουμε την αθροπογεωγραφία της περιοχής, έχουμε τεράστιο έλλειμμα πολιτικό. Δεν μπορείς να θέλεις να αναλάβεις τις τύχες ενός έθνος και να μην έχεις φροντίσει να σπουδάσεις. Όταν λοιπόν ο Αλέξανδρος σε ηλικία 7 ετών φροντίζει τότε η Ολυμπιάδα και φέρνει τον Λεωνίδα τον Ιππηρότη στα 7 χρόνια και τον Λυσήμαχο τον Ακαρνάνα. Τα εξηγούσα προφθέση, είχα μια ομιλία στο Αγρίνο, τα είχα βάλει κοντά κοντά και πήγα και τους ευχαρίστησα. Λέω εμείς οι Μακεδόνες θα σοφίουμε πάρα πολλά γιατί την ιδιαίτερη αγάπη που είχε ο Μέγας Αλέξανδρος να έχει πάντα μαζί του την Ηλιάδα και ως πρότυπο τον Αχιλλέα την πήρε από αυτόν τον άνθρωπο. Από τον Λυσήμαχο, τον δάσκαλό του. Μεγάλη υπόθεση ο δάσκαλος. Τεράστιο θέμα υπαιδεία. Πώς διαμορφώνονται οι ηγέτες. Και έρχεται μετά ο Φίλιππος και για να τον τραβήξει από την πιεστική αυτό που λέμε ότι να σταματήσει να είναι σαγουγικός μαμάκιας ο Αλέξανδρος, τον παίρνει και τον πάει στη Μιέζα της Νάουσας μαζί με όλους τους μελλοντικούς συνεργάτες του, τους ονομαζόμενους αιτέρους, τους στρατηγούς του να μεγαλώσουν μαζί και να σπουδάσουν που? Υπό τον Αριστοτέλη. Έτσι προετοιμάζαν οι ηγεσίες. Μπορεί κανείς να αναλογιστεί και να αναρωτηθεί γιατί υπάρχει πολιτικό έλλειμμα και ποια είναι η παιδεία αυτών που πάνε και κατέχουν αξιώματα και τι μόρφωση διαθέτουν και αν γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες ιδιαίτερα στα εθνικά θέματα, μα δεν έχουνε καν το συνέστημα της ευθύνης. Επειδή μερικά πράγματα δεν χρειάζεται να τα ψάξεις πολύ, ψάξε να δεις πως είναι οι οργανωμένες κοινωνίες στα οργανωμένα έθνια. Σε αυτή τη χώρα ένα σοβαρό έλλειμμα επειδή υπάρχει είναι ότι δεν υπάρχει εθνική στρατηγική. Δηλαδή στα διάφορα προβλήματα που έχουμε να τα κατατάξουμε, να μπουν οι ειδικοί πέρα από κομματικές ιδιαιτερότητες, ιδεοληψίες και οτιδήποτε άλλο και να πουνε αυτό είναι το πρόβλημα το δημογραφικό, αυτό είναι το πρόβλημα το ασφαλιστικό, αυτό είναι το θέμα των εξωτερικών μας σχέσεων, αυτό είναι το θέμα της άμυνας και θα κινούμαστε σε αυτά τα πλαίσια. Και η εκάστοτε κυβέρνηση η οποία έρχεται να έχει ένα Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλίας που να συνέρχεται και να κάνει ιδιορθωτικές κινήσεις. Αυτό το κάνει η γειτονική χώρα. Κάθε τέλος του μήνα συνέρχεται το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλίας όπου μετέχουν οι κορυφές και του Υπουργείου Εξωτερικών και του Άμυνα και οι στρατηγίτες τους και τα λοιπά. Μην το πάτε το μυαλό σας ότι τότε είχαν εκτός από τους κεμαλιστές. Είναι σαν το ίδιο επίπεδο ακόμα και τώρα υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και έχουν εισηγήσεις. Έρχεται ο κάθε φάκελος του θέματος από τους ειδικούς μελετημένος και βγαίνει και λέει ο Ερντογάν «Κύριε έχουμε δημογραφικό πρόβλημα. Ο πληθυσμός μας αυξήθηκε το 2017 μόνο κατά ένα εκατομμύριο. Γι' αυτό θα επιβάλλω να κάνετε και τέταρτα παιδιά». Τι εννοεί αυτός. Δεν εννοεί αυτός. Ξέρει ότι τα πολλά παιδιά στην Τουρκία γεννιούνται από τις μειονότητες και συγκεκριμένα από τους Κούρδους. Γιατί οι Κούρδισες μάνας λένε το εξής «Μου σκότωσες ένα παιδί, έναν Κούρδο μαχητή, θα φτιάξω άλλο οχτώ». Και έχει ένα τραπή ισορροπία. Μάλιστα είχαμε κάνει και μελέτες, λόγω είχαμε κάνει, γιατί έπρεπε να κάνεις πάντα μελέτες και βλέπουμε ότι η σύγκληση, η πληθυσμιακή είναι πολύ κοντά που θα υπερβαίνουνε οι Κούρδοι τους αναφερόμενους ως γηγενείς και, να το λέγα, πραγματικούς Τούρκους. Γιατί οι μελέτες οι οποίες έχουν γίνει, αυτοπροιοδιορισμού αν είναι Τούρκοι ή όχι, είναι στους 42% και υποπιέσεις. Κατά συνέπεια, όταν αυτή η χώρα βάζει ως πρώτο θέμα το δημογραφικό, εμείς τι πρέπει να κάνουμε, θα το καταλάβετε μετά που θα σας αναπτύξω το θέμα. Προσπαθώ να μην μιλήσω από κείμενο, γιατί να πω τα τετριμένα κυρίες και κύριοι και διαβάζω, θα δείτε τις προβολές. Ερχόμαστε τώρα στο σκοπιανό το ταξίακο. Ήμασταν μαζί στην Άγγυρα και αυτός ήταν κόλουθος άμυνας. Μάλιστα, είχε μία δράση μεγάλη με τον Σέρβικο στρατό, με τον Γιγκοσλάβικο στρατό, ιδιαίτερα στα γεγονότα της Πρίστινας. Άσχετα αν έμενε στα Σκόπια. Μία μέρα με κάλεσε στον τηλέφωνο, ζήτησε να συναντηθούμε και τον είδε εκεί στο Διόνυσο κάτω από την Ακρόπολη στην Αθήνα. Ξέρετε τι μου ζήτησε, μου λέει το ένα παιδί, είχε δυο παιδιά αυτός, μια κόρη και ένα γιο, εγώ με λέει τώρα ταξιέρος δικητής ασφαλείας συνόρων, της ταξιαρχίας που έχει τα σύνορα στην Αρβανία, στην περιοχή της Ηλυρίας. Δεν τολμάμε να πάμε εκεί καθόλου, πέθυνος αυτός ε, δεν τολμάμε ούτε καν περιπολίες, εκεί είναι σαν να είναι η ίδια έναν εξάρτητο κράτος. Εάν συμβεί κάτι, θα μας βοηθήσετε και μιλώ λέει και σε προσεκτικό επίπεδο. Του λέει εμείς ποτέ δεν είχαμε κάτι, δεν υποφαλμούσαμε, αλλά μη πιστεύεις ότι είμαστε από αυτούς που λέμε, επειδή βέβαια εκδικούμε, θα υποχρεωθούμε και σε άλλες ενέργειες που θα μειώσουν και την ηθική μας κυριαρχία και την αξιοπρέπεια. Σε προσωπικό επίπεδο θα είσαι ασφαλός και θα σε βοηθήσουμε. Έλα εδώ, θα σου βρούμε και μέρος να μείνεις και ένα εργαστής. Τώρα παιδί του μάλιστα το έχεις στη Ισταμερική και μου λέει και πώς θα διασώσει το άλλο. Αυτά αρκετά χρόνια πριν. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, όταν επισπεύδουν αυτοί, εδώ δηλαδή εμείς, μήπως δεν είμαστε καλά στα μυαλά μας. Μήπως παραχωρούμε αυτά που δεν παραχωρούνται με τίποτα. Μιλάμε ότι έχουν αληθρωτισμό. Άκουγα σήμερα μάλιστα και έναν, όνομα και μη χωριό, δισήλαβα το όνομά του, είχε διατελέσει κάπου υπουργός. Λοιπόν, ένας που δεν θυμάταν και τη γενοκτονία. Και έλεγε, γιατί δεν τον ενοχλεί ούτε το άρθρο 4 του Συντάγματος των Σκοπιών του το 7. Και λέω, καλά ρε. Δεν καταλαβαίνει ότι δεν είναι αληθρωτισμός αλλά είναι επεκτατισμός. Δεν έχουν καταλάβει ότι πήγαν στην Τουρκία και ζητήσαν τίτλους ιδιοκτησίας να μεταφραστούν όσο ταχύτερα γίνεται, ώστε ότι μπαίνοντας στο ΝΑΤΟ, να αρχίσουν και να ασφιέζουν για αποζημιώσεις, που το έκανε ήδη ο Αλβανός Ιπέξ, όταν ήρθε μυστικά στο Μακεδονία και έθεσε θέμα περιουσιών τσάμηδων. Και προχθές μας ζήτησε ο Ράμα, τους εγκληματίες πολέμου των Ναζί, των συνεργάτες των Ναζί και των Φασιστών των Ιταλών, να στήσουν άγαλμα και μνημείο για τους τσάμηδες. Πόσο δηλαδή ακόμα να μας προσβάλουν και εμείς να κοιτάζουμε. Πόσο δηλαδή να είμαστε ενεκτικοί σ' αυτού του είδους τις ποταπές, θα έλεγα, απαιτήσεις, γειτόνων, τους οποίους μάλιστα ήδη τους βοηθήσαμε να μπουν στο ΝΑΤΟ. Και μόλις βοηθήσαμε να μπουν στο ΝΑΤΟ, δεν υπέγραψαν τη συμφωνία για την αποκλειστική οικονομική ζώνη, κοινά ως την περίφημη. Και επειδή είχαμε προχωρώσει μια συζήτηση με κάποιον συνάδελφο που είναι εδώ, ποιος είναι πάρα πολύ ειδικός στα θέματα του πώς λειτουργεί το ΝΑΤΟ, να έχετε υποψασχύρι. Οι Αμερικανοί βάζουν τις βαλτικές χώρες μπροστά εναντίον του Ρώσου, δεν εμφανίζονται οι ίδιοι. Λετωνία, Εσθανία, Λειθωνία. Λοιπόν, η Τουρκία θα βάζει η Αλβανία και Σκόπια. Αν πεις στο Αρτικάνι, στο Προφήτη, τι κάνεις? Όχι, εγώ θα σας πω κάποια άλλα πράγματα. Από αυτή τη δουλειά που ξέρω που έκανα, γιατί ακούστε ήμουνα και διευθύς πληροφοριών στο ΓΕΕΘΑ, και στην πρίοδο των Ολυμπιακών Αγών και η Γιάννεκο χρόνια και έχω κάνει και δίπλα. Στη Τουρκία έχω κάνει 6 χρόνια. Μόνο στα Σκόπια, τα τελευταία χρόνια έχουν δώσει 18 εκατομμύρια ευρώ στα ρωτική βοήθεια, δωρεάν βοήθεια. Αυτά φαίνονται. Εκπαιδεύουνε τα στελέχυλους στη Τουρκία. Τα Χριστούγεννα τις μέρες των Χριστουγέννων τους δώσανε ταθαρογισμένα οχήματα σκόρπιων και τώρα θέλουν να τους δώσουν και άλλο υλικό. Όταν, λοιπόν, μια χώρα θέλει να αποκτήσει προσβάσεις, το πρώτο πράγμα είναι να διεσδίσει μέσα στο προσωπικό, να δημιουργήσει συμπάθειες. Και ξέρετε ποιους δέχονται κυρίως να πάνε εκεί να σπουδάσουνε? Αυτοί οι οποίοι είναι τουρκογενείς. Στη Φυρών, στη Μπουγδούμου, το 5% είναι τουρκογενείς. Φροντίζουν, λοιπόν, αυτοί που στελεχώνουνε ειδικές ομάδες και ειδικές δυνάμεις να έχουν και καταγωγή από εκεί. Και να ξέρετε ότι και τουρκικά. Το ίδιο έκαναν στην Αρβανία. Το Πασά λιμάνι δηλαδή στον Αμπλώνα το ξαναφτιάξανε οι ίδιοι μεγάλη ναυτική βάση και ηλειμενίζουν εκεί τουρκικά πολεμικά ναυτικά, μονάδες του τουρκικού πολεμικού στόλου. Μια ταξιαρχία καταδρομών έχουνε οι Αλβανοί, οι οποίοι έδρεβε στο αεροδρόμιο δίπλα στα Τύρανα, την έχουνε κτίσει, στην κοιλωλέξη όπως ακούτε κτίσματα, εξοπλισμός, προσωπικό, εκπαίδευσης, ακόμα και τώρα έχουν εκπαιδευτάς, Τούρκους. Περιμένετε εσείς να επηρεάσουμε τους αχάριστους, δεν θα τους βρούμε μπροστά μας. Θα κάνει λοιπόν η Τουρκία το παιχνίδι, θα τους βάζει μπροστά στα δικά μας τα θέματα μέσα στο Νάτο γιατί εκεί είναι όλα οι ισορροπίες και αποφάσισαν να βγαίνουν ομόμονες και θα πηγαίνουνε πίσω. Προσπαθώ να σας δώσω να καταλάβετε ότι πρέπει να διασφαλίσουμε πάση θυσία το πώς μελλοντικά θα προστατευθεί αυτή η πατρίδα, ιδίως στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, στα θέματα ασφαλείας και άμυνας. Εάν λοιπόν δεν γίνεται αντιληπτό από αυτούς που έχουνε την ευθύνη της χώρας, τότε δεν καταλαβαίνουμε τίποτα. Κάνανε την πρωτεύουσα τους Disneyland, βάνανε Φίλιππο, βάνανε Αλέξανδρο. Αν το ρωτήσεις σε ένα σκοπιανό, εσύ τι σημαίνει Αλέξανδρος, σε εμάς και μικρό παιδί να το ρωτήσεις μπορεί να μην ξέρει τη λέξη του Αλέξανδρος. Αλλά αν το πεις αλεξίσφαιρο γυλέκο, αλεξικέραυνο, τι σε κάνει αυτός, σε τι προστατεύει. Το ένα είναι για τις σφαίρες, το άλλο είναι για τους κεραυνούς. Ο Αλέξανδρος όμως τι που σε προστάτευε από άντρες που σε εχθρέμονταν, αυτή είναι η γένεια του Αλέξανδρος, πού να το καταλάβουν αυτοί, μπορούν να το εξηγήσουν. Και στεναχωριόμαστε, εάν δεν θα τους λέμε και λίγο μακεδόνες, κι αν δεν έχουν στείλει το όνομα, μη το έχουν ποτέ. Κάποιος μάλιστα έπιασε μία κουβέντα, μη ακούστηκε, δεν του άρεσε ότι είμαστε σωσθένες, δηλαδή με συγχωρείτε τι έπρεπε να πω. Εδώ έχετε μαζευτεί, δεν ήταν οικογενειάκες, δεν ήταν της οικογένειας, δεν ήταν εκεί πέρα οι ιερείς μας, παρόλο το αντίθετο της αρχικής τοποθέτησης. Λοιπόν, πως μπορούμε να ξεκόψουμε από αυτά τα πράγματα, πως μπορούμε να δεχθούμε αυτή τη λογική, να αλλοτριωνόμεθα. Στην ομιλία ανέφερα έναν Αλέξανδρο Ά, ο Ολυμπιονίκης του, το 494 π.Χ., ο Αλέξανδρος το 456 γεννήθηκε και το 323 τον χάσαμε. Πόσα χρόνια πίσω. Και πιο παλιά ήταν ένας καρτερός, ο οποίος ήταν από το Άργος. Και μάλιστα έρχεται και ο δήμαρτος, έφερε ως αξιωματικός και αυτός, το ξέρει ο Δημήτρη Καλίτ του ώρα, και του λέω, σε τιμούμε, διότι σήμερα λέμε για τους Τιμενίδες, έτσι λέγονταν οι βασιλείς των Μακεδόνων, οι οποίοι είχαν κατογεύτει ο Άργος και οι οποίοι επέρονταν και ήταν έτσι κατευθείαν από γονείς του Ηρακλαίος. Τα ίδια είπε και ο Αλέξανδρος Ά, όταν πήγε στην Ολυμπιάδα. Του είπα, εσύ δεν μπορείς να μετάσεις. Τι λέει, εγώ δεν θα μετάσω, λέει, σε 60.000 κόσμο. Τόσοι μαζί μας ήταν στις Ολυμπιάδες τότε, από όλο τον κόσμο, από τον Εύξυνο Πόντο, από την Μασαλία, από όπου μπορείτε να φανταστείτε. Οι Έλληνες συνενόνταν, ξαναβρίσκονταν, ήταν απλωμένοι σε όλη τη Μεσόγειο, σε όλη τη Μαύρη Θάλασσα. Ξέρετε ότι πέραμε και Χαλκώ, ακόμα και από την Αγγλία, εκεί φτάναν τα καράβια μας, τις περάγαμε τις Ηράκλης στήλες, οι Ηράκλης στήλες ήταν των Κεβραλτάρ. Έχουμε τρομερή παράδοσκη ιστορία πίσω μας και όλα αυτά τα πράγματα δεν θέλουμε να τα διδασκούμε μέσα στα βιβλία της ιστορίας. Γιατί, αράγια, τι ενοχλεί, γιατί δεν πρέπει να μάθουνε τα παιδιά μας την ιστορία των Τιμενίδων, ότι πριν από τον Αλέξοδο το Μέγα ήταν άλλοι 10 βασιλείς από πίσω και ότι ο Αλέξανδρος Άλφα ήταν αυτός που πήγε εμμέσονυκτος και παρέδωσε το σχέδιο στη μάχη των Πλατεών. Και έτσι ο Μαρδόνιος έχασε. Και μάλιστα τον ονόμασαν Αλέξανδρος Άλφα Φιλέλη, όχι με την έννοια που έχει σήμερα. Τότε για να πάρεις τον τίτλο του Φιλέληνα έπρεπε να έχεις προσφέρει μεγάλες υπηρεσίες στο ελληνικό έθνος. Μπορεί να ήταν χωρισμένα σε κρατήβια οι Έλληνες, αλλά ο αδεσμός ήταν πολύ δυνατός. Αρκεί να φανταστείτε ότι όταν έγινε ο Τροϊκός Πόλεμος έχει διανοηθεί κανένας πως συγκεντρώθηκαν όλοι οι Απανταχού Ελληνες και κάνανε την μεγαλύτερη αφίδια αποβατική ενέργεια συντρία το 1150 π.Χ. και πως προηγήθηκε η αργοναυτική εκστρατεία από τους προπαπούδες τους, οι οποίοι ήταν η μεγαλύτερη διερευνητική αφίδια καταδρομική ενέργεια για να βρουν πού θα βρουν πολλοί παραγωγικές φυγές και το χρυσό μαλλοδέρος δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να τραβήξουμε τα ψύγματα του χρυσού από ένα ποτάμι. Αυτή ήταν η έργεια. Κοινόμαστε τώρα και το συζητάμε, να συμβαστούμε με ποιους δηλαδή, με αυτούς που καπηλεύονται τα πάντα και ποιοι είναι αυτοί. Ακούστε τώρα, γεωγραφία, ανθρωπογεωγραφία ενωτικής χώρας, εκατομμέρια πόσα, 2 εκατομμέρια 100.000. Πόσοι είναι αυτοί και ποιοι είναι αυτοί. 30% είναι Ορμάνοι με ταχύτα τους αριθμούς αψανόμων. Σας ανέβρα τα θέματα της στράτευσης. 5% Τούρκοι, 10% Σέρβι. Οι Βουλγάροι ξέρετε τι λένε, μπορεί να τους αναγνωρίσανε πρώτοι ως Μακεδονία, πριν όμως τους είπανε δεν δεκόμαστε να ερχόσαστε για συζητήσεις με μεταφραστάς. Η γλώσσα σας είναι βουλγαρική. Δεν υπάρχει μακεδονική γλώσσα. Τώρα γιατί παίξανε οι Βουλγάροι το παιχνίδι να τους πουνε μακεδόνας και ερχόμαστε πίσω και με δώσε μια περιοχή και μάλιστα συζήτησαν κάποιους κυρίους που είναι κατευθείαν απόγονοι μακεδονομάτων. Είναι κατευθείαν το παιχνίδι που παίξανε οι κωμιτατήδες. Βουλγάροι ήταν. Το 1903 επανάσταση του Ηλίτερ που λένε και που είναι το σύνταγμά τους, διότι η αποφάση του ΑΣΝΟΦ ήταν ένα όργανο το οποίο συνέταξε, είναι αυτό που είναι στο πρωίμιο του Συντάγματος των Σκοπιανών και που έχει τις διεγρυκήσεις. Ξεχάστε τη λέξη ελετρετησμός, επεκτατισμός. Σας το είπα και σε πράξη πως θα το κάνουν. Δεν χρειάζεται δηλαδή μόνο στρατιωτικά να εκτακτήσει μια χώρα και να έχουν στο μουσείο τους ακόμα και τώρα το χάρτη με πρωτεύουσα της Θεσσαλονίκη. Όλα αυτά και όταν πίσω υπάρχουν και πολλές εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες. Ένας ο μιλητής μίλησε για πάρα πολλούς, εγώ λέω ότι 250.000 είναι δοδομένο. Πρέπει να ζητήσουμε πρώτα απ' όλα να κάνουμε δημοψήφισμα, οι ίδιοι. Να φύγουν όλα αυτά τα χαζά που έχουν στο Σύνταγμά τους, να σβήσουν όλες αυτές τις διάφορες τα λήματα που υπάρχουν εκτός χώρας, να δάνσουν τα σχολικά τους βιβλία. Όλα αυτά πριν υπογράψουμε, γιατί είναι δόλοι. Υπογράψαν και την Εδιάμενη Συμφωνία. Ξέρετε, την κρατήσαν όλοι. Αυτό που έπρεπε ήδη να έχει γίνει. Και το επέρονται. Λένε, άμα υπογράψουμε θα υπογράψουμε σύμφωνο με το Διεθνές Δίκιο. Μα πλάκα κάνουμε. Στην Εδιάμενη Συμφωνία υπογράψαν ότι θα φύγει ο λιτουργιτισμός. Αυτό που γράφω στο Σύνταγμα. Το κάναμε ποτέ? Όχι. Κάποιες μικροδιορθώσεις. Είμαστε και αφενήσεις της άλλης. Μετά την αποχώρηση από το ταμείο, οποιοδήποτε λάθος για γίνει, ξέχασέ το. Αυτή είναι η πραγματικότητα σε όλες τις συναλλαγές.
|
