| id |
351cf8ac-a438-4524-aa12-20cb3acd5c34
|
| title |
Ημέρα για την Οδική Ασφάλεια 2018 (1η Ενότητα, 1η Παρουσίαση) /
|
| spellingShingle |
Ημέρα για την Οδική Ασφάλεια 2018 (1η Ενότητα, 1η Παρουσίαση) /
|
| publisher |
Technical University of Crete
|
| url |
https://www.youtube.com/watch?v=-jAVBa84zW0&list=PLGvxCo_KClH1AgqnVs15W-3vnRlh4UwoP
|
| publishDate |
2018
|
| language |
el
|
| thumbnail |
http://oava-admin-api.datascouting.com/static/8972/fd2c/7d55/7318/4700/65fa/daa1/4d33/8972fd2c7d557318470065fadaa14d33.jpg
|
| organizationType_txt |
Πανεπιστήμια
|
| durationNormalPlayTime_txt |
6034
|
| genre |
Ακαδημαϊκές/Επιστημονικές εκδηλώσεις
|
| genre_facet |
Ακαδημαϊκές/Επιστημονικές εκδηλώσεις
|
| asr_txt |
Είχατε, λοιπόν, στην πρώτη εκδήλωση της ημέρας για την Οδική Ασφάλεια που διοργανώνει το Πολιτεχνιοπρίτης και χαιρόμαστε από τη μια που έχουμε κοντά μας το Ιστητούτο Οδικής Ασφάλειας Πάνος Μελωνάς και το Σώμα Εθνικτών Σαμαριτών Διασωστών και Ναυροσοστών Χανίων. Θα ακολουθήσουν κάποιες παρουσιάσεις οι οποίες σίγουρα έχουν πολλά να μας διδάξουν και χαιρόμαστε γι' αυτό, αλλά από την άλλη δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο λόγος για τον οποίο διοργανώνεται αυτή η εκδήλωση είναι μάλλον θλιβερός. Έτσι, είναι όλα αυτά τα δυσάρεστα γεγονότα τα οποία συμβαίνουν και πολύ συχνά. Μάλιστα και είναι ακόμα νομές γνήμες από το τραγικό δυστύχημα του Περσούνου καλοκαιριού. Γι' αυτό και η σημερινή εκδήλωση είναι αφιερωμένη στον Στιστέλα και στο Γιάννη, τα δύο παιδιά που έχουν στη ζωή τους ακριβώς έξω από το χώρο του πολιτεχνίου πριν ένα χρόνο πριν. Και βέβαια δεν είναι τα μόνα θύματα της ασφάλτου. Είναι πολλά ακόμα και μάλιστα και από την κοινότητά μας, από εδώ από το πολιτεχνείο Κρήτης και κάποια στιγμή θα κάνουμε, ελπίζω, μια ευθενία αναφορά σε όλα τα μέλη της πολιτεχνικής κοινότητας, τα οποία τα προηγούμενα χρόνια κάθηκαν στο πόμμα της ασφάλτου. Λοιπόν, θα ξεκινήσουμε με την παρουσίαση από το Ιστιτούτο Δικής Κυφάλιας πάνω στους Μιλωνάς. Ο κ. Τημήτρης Πετρούγιας, ο οποίος είναι εδώ μαζί μας σήμερα, εκπαιδευτής του Ιστιτούτου, θα μας κάνει μια ενημέρωση για τα τροχεία δυστυχήματα και τις κύριες επίες προκλησής τους. Ναι, αφού προλογίσε βέβαια και η κυρία Μιλωνά την παρουσίαση του Ιστιτούτου. Η παρουσίαση πάντως έχει να κάνει με τις κύριες επίες προκλησές των τροχεών δυστυχημάτων σε συνδυασμό με προσωμιωτή, ζυγαριά συσχέτησης, βαροσταχύτητας, οπότε θα έχουμε και κάποιο πρακτικό μέρος, φαντάζομαι, στην όλη ενημέρωση και θα δούμε πως μπορούμε να εκτιμήσουμε πολλά πράγματα τα οποία ίσως δεν γνωρίσουμε. Πολλοί μπορεί να πιστεύουν ότι είμαστε η τέλεια οδηγή. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν τα γνωρίσουμε και είναι μια ευκαιρία να τα μάθουμε και να γίνουμε καλύτερη στην οδηγική μας συμπεριφορά, να κάνουμε τους δρόμους μας έτσι πιο ασφαλείες. Νομίζω αυτό θα είναι το καλύτερο μνημόσυνο για όλα τα παιδιά, για όλους τους ανθρώπους που χάθηκαν στους δρόμους, όχι μόνο της περιοχής, αλλά σε όλο το δικό δίκτυο της χώρας. Λοιπόν, ευχαριστούμε πάρα πολύ που είστε εδώ. Μπορεί να έρθει η κυρία Μιλωνά, να ξεκινήσουμε με το πρόλογο και κατόπινε ο κύριος Πετρούγιας. Αξιότινε κύριε Πρίτανη, αγαπητοί κύριοι, αγαπητοί φοιτητές. Είμαστε σήμερα εδώ για σας. Εσείς είσαστε το επίκεντρο και νομίζω πως είσαστε τυχεροί, που και ο Πρίτανης και οι αντιπριτάνες και οι καθηγητές σας έχουν τόσο πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για να προστατέψουν τη ζωή τη δική σας. Και να βοηθήσουν στο να μην χάνονται άδικα αλλοί άνθρωποι στον δρόμο. Δεν μπορώ να πω ότι είμαστε με χαρά. Σίγουρα χαιρόμαστε για αυτή τη συνεργασία με το Πολιτεχνείο Κρήτης, αλλά μας θλείμει βαθύτατα η αιτία και η αφορμή. Γιατί έχοντας κι εγώ χάσει τον γιο μου τον Πάνο, σε τροχιό ταχύμα και ο Πάνος τελειώνει τον Πολιτεχνείο της Πάτρας, ήταν 22 χρονών, 22 Μάρτου 2004. Αλλά δεν είναι μόνο ο Πάνος ο δικός μας. Δεν είναι μόνο ο Γιάννης ή η Στέλλα. Είναι το παιδί της κάθε ελληνικής υπογένειας, που ανά πάσα στιγμή μπορεί να χαθεί έτσι άδικα στους δρόμους. Και οι νέοι πιστεύουν ότι είναι άντρωτοι. Πιστεύουν ότι δεν θα συμβεί σε εκείνους. Αλλά κυρίως συμβαίνει στους νέους. Και ο Δημήτρης, ο συνεργάτης μου, θα σας μιλήσει για τα θέματα των τροχιών της τυχημάτων, για τα θέματα της οδικής ασφάλειας. Και εμείς είμαστε εδώ δίπλα σας για να μπορέσουμε να προστατέψουμε τη ζωή. Γιατί, ειδικά στη χώρα μας, υπάρχει ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη για να κάνουμε δράσεις για την πρόληψη. Γιατί, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι μας πρόγονοι, κάλλιον προλαμβάνει η θεραπεύει. Γιατί πολλές φορές δεν γίνεται τίποτα. Φυσικά, χαθεί ο άνθρωπος, αλλά και όταν μείνει κάποιος παραπληγικός και υπομένει ολόκληρη τη ζωή του. Γι' αυτό, ιδιαίτερη προσοχή. Να είσαστε καλά και ποτέ. Εύχομαι ποτέ να μην βρεθούν οι γονείς ειδικοί σας, στη θέση τη δική μου, στη θέση των γονιών της Στέλλας και του Γιάννη. Γι' αυτό είμαστε εδώ, για να προστατέψουμε τη ζωή, γιατί η ζωή αξίζει. Και να σας πω, έγινε το Ινστιτούτο Δικής Ασφάλειας Πάνος Μιλωνάς για την πρόοδο των τροχιών ατυχημάτων και κάποιοι μου λένε, το όνομα του Πάνο φακούγεται. Πιστέψτε με παιδιά, δεν έχει καμιά σημασία ποια είναι του Πάνο. Τίποτα δεν είναι για τον Πάνο, ούτε καλό, ούτε κακό. Η ζωή είναι που έχει αξία. Ο Πάνο ήταν ένας άνθρωπος αισιόδοξος, δημιουργικός, αγαπούσε τη ζωή, γι' αυτό και εμείς στηρίξαμε αυτή την προσπάθεια για την πρόληψη και με ευχάριστο τρόπο, μέσα και από βιωματική εκπαίδευση και από επιστημονική τεκμήριωση που πρέπει να υπάρχει για να ακούτε τα σωστά πράγματα, είμαστε δίπλα σας για την προστασία της ζωής στους δρόμους. Σας ευχαριστώ πολύ. Θα δώσω τον λόγο στον Δημήτρη Πετρούνια, είναι συνεργάτης μου. Ο Δημήτρης το πρώτο του πτυχίο είναι μαθηματικός, αλλά του άρεσε περισσότερο να ασχολείται με τους ανθρώπους και λιγότερο με τους αριθμούς και τέλειωσε και τις σπουδές του σε ψυχολογία και είναι κοντά μας για τα θέματα της Φωτικής Ασφάλειας. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ και ευχαριστώ ιδιαίτερα κύριε Πρίτανη και σας και τους αντιπριτάνης για την εξαιρετική τιμή και τη ζεστασιά με την οποία μας αγκαλιάζετε να κάνουμε πολλά πράγματα και μαζί θα αλλάξουμε τα δεδομένα σε αυτόν τον τόπο, τον τόσο όμορφο τόπο που τόσο πολύ έχει υποφέρει και που θέλει πολύ δουλειά για να αλλάξουμε την κατάσταση με τους δρόμους μας. Σας ευχαριστώ πολύ. Καλησπέρα σας. Ευχαριστούμε πάρα πολύ για την πρόσκληση. Καλησπέρα σας. Ευχαριστούμε πάρα πολύ για την πρόσκληση. Καλησπέρα σας. Ευχαριστούμε πάρα πολύ για την πρόσκληση. Καλησπέρα σας. Ευχαριστώ πολύ. που σας δίνει τη βάση για περιετέρων ημέρων. Όπως ακούσατε νωρίτερα, το Ινστιτούτο ιδρύθηκε από την κυρία Βάσο, μια μητέρα η οποία έκανε το παιδί της. Θα ήθελα να σας κάνω ένα μικρό φιλολογικό τεστ, να ξέρετε ότι όλη η παρουσίαση θα είναι διαδραστική. Δηλαδή, θέλω την ενεργή συμμετοχής σας. Δεν θα είναι εδώ να σας κουράσω. Θέλω να απαντάτε, δε θέλω να δεν εξητάζουμε, αλλά θέλω την δική σας τοποθέτηση, γιατί έχει πάρα πολύ μεγάλη αξία σε αυτό που κάνουμε. Όταν χάσω τους γονείς μου, ονομάζομαι Βαρθανός, όταν μία μητέρα ή ένας πατέρας χάσει το παιδί, μπορείτε να δείτε μία λέξη που να εκφράζει τη συγκεκριμένη ιδιότητα. Χαροκαμένη μάνα. Είναι ένας προθεωρισμός, αλλά θέλω μία λέξη που να ακουμπώνει όπως το Βαρθανός, μία λέξη που έχει δημιουργηθεί γι' αυτή ακριβώς την ιδιότητα. Μια υποσυμμείωση. Θα συμφωνήσουμε όλοι ότι η ελληνική γνώση είναι μία μητέρα, θα συμφωνήσουμε όλοι ότι η ελληνική γνώση είναι η πλουσιότερη γνώση του κόσμου. Έχει δανείσει χιλιάδες λίμνες, δηλαδή, σαν τους πολιτισμούς, ώστε να δημιουργήσουν το δικό τους λεξιλόγιο. Επομένως, αναζητήστε λίγο και κάντε μια αναδρομή στα χρόνια που κάναμε την ελληνική γλώσσα και προσπαθήστε να δείτε μία λέξη. Άλλη χάρη. Ακούω που το λέτε με χαμηλό τόνο, ότι δεν υπάρχει. Και όντως, δεν υπάρχει. Το έχω μαθαίνει να μεμονεί για μία ώρα. Λοιπόν, η λόγη είναι η εξής, όπως θα δείτε και στο βίντεο σε λίγο, είναι η διαστροφή της φύσης ένας γονέας να χάνει το παιδί του. Και εκτός αυτού, είναι τόσο πολύς ο πόνος που δεν μπορεί να υποθεί, δεν μπορεί να λεχθεί. Επομένως, γιατί κάνω αυτόν τον πρόλογο? Γιατί δεν θέλω να σκέφτεστε μόνο εσάς. Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε μόνο εμάς. Πρέπει να σκεφτόμαστε πάρα πολύ και αυτούς που αγαπάμε και μας αγαπούμε. Υπάρχουν άτομα αυτή τη στιγμή στο σπίτι μας, περιμένουν. Επομένως, πρέπει να αναλογιστούμε το τι θα αφήσουμε πίσω. Εμείς ψυχολόγοι λέμε το εξής, ότι μετά από μία απώλεια, υπάρχει και ένα ψυχολογικό ντόμινο. Θα πέφτει ο ένας, μετά από λίγο πέφτουν και οι υπόλοιποι. Η κυρία Βάσο Μιλιονά, εν αντιθέσει, αντιστάθηκε σε όλο αυτό, και δημιούργησε τον Ιστιτούτο στην ενημέρωση των παιδιών της νεολαίας. Για το κυριότερο πρόβλημα, έχει να κάνει με τις νεότερες ηλικίες. Και θα το δούμε σε πατακάτωση γεφάνη. Θα ξεκινήσω λίγο την παρουσίαση, θα βάλω ένα βιντεάκι, να δείτε λίγο το πώς δημιουργήθηκε τον Ιστιτούτο. Θέλω να κάνω δύο υποσυμνήωσης. Η πρώτη υποσυμνήωση έχει να κάνει ως εξής. Οτιδήποτε δείτε σήμερα στο βίντεο, το λέω για τους φοιτητές κυρίως, είναι προϊόντα οπτικών εφαίρ. Μην αν φοβήσετε, μην φοβηθείτε. Και κάτι άλλο είναι η εκπομπή από τον κύριο Ποδωράκη στους πρωταγωνιστές. Είναι πριν φωνητευτεί, το λέω, σε κάθε διαθετικούς λόγους, για κανέναν λόγο. Βλέπουμε το βίντεο. Καλησπέρα, καλησπέρα. Στους ανθρώπους δεν αρέσει να ακούν για τα δικά τους εκκλήματα. Προτιμούν να συζητούν για τα εκκλήματα των άλλων. Από ποιον θα κάνουμε μια εξέγεση. Καλησπέρα, καλησπέρα. Θα του προσέξατε κι εσείς. Το καλοκαίρι δρόμοι γέμισαν εγκονοστάσια. Ιούνιο-Ιούλιο-Αύγουστο σκοτώθηκαν 135 νέοι. Όχι στο Ιράν, εδώ στην Ελλάδα. Και δίπλα τους πεντακόσχοι σοβαρά τραυματισμένοι. Ανάπηλοι, οι περισσότεροι για μια ζωή. Εδώ είναι ο Πάνος σε μικρή ηρικία. Ο Πάνος πήγαινε στην Πατρός του Πανεπιστημίου. Στον δρόμο κόρη του Πατρόν, στον Δερβένι. Όταν εσύ να σαν συνείδητος οδηγός πήγε στο ρεύμα του, τον εμπόλησε. Ακολουθούσε κι ένας μοτοσυκλετιστής με 230 χιλιόμετρα. Ο μοτοσυκλετιστής που έδωσε και στο θωματιφόρο ο πθύπημα στον πάνο. Υπήρξε τον πανεπιστή. Έδωσε και στο θωματιφόρο ο πθύπημα στον πάνο. Έλεισε λίγες ώρες. Για τον πάνο ήταν ακαριά. Ο Πάνος, λοιπόν, δεν έκανε κανένα λάθος. Και η μητέρα του, για να αποτρέψει άλλους αδικοσθανάτους, έφτιαξε μια οργάνωση για την πρόληψη των ενικών προχειών. Λένε πολλοί άνθρωποι ότι ο καιρός είναι γιατρός. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο καιρός δεν γιατρέπει τον πόνο. Ειδικά για τους γονείς, ο πόνος αυτός βέρει μαζί με εκείνους, όταν τελειώσει και η ζωή τους. Είναι διαστροφή της φύσης, να χάνονται νέοι άνθρωποι, να μένουν πίσω οι γονείς τους. Σου έχει τύχει ποτέ να βρεις τον αγαπημένο σου αριθμό να χτυπάει στον κινητό, και να φοβάσαι να το σηκώσεις. Τα τελευταία φορά σαν τα καπνόνια που θυμάμαι, και θα το έχω πληρώσει ακριβά. Ας αναλυγιστεί όσο καθένας, τι αφήνει πίσω του κάθε φορά. Θέλεις η χραιμία μεγάλη να είσαι 33, και να ξεκινάς από την αρχή. Πρακτικά, βελτιώθηκε η ζωή μου. Μαριά κουβέντα, όταν έχεις πεθάνει, όπως είπαν οι γιατροί. Αν εγώ δεν φόρουσα το κράνος, θα θαύω στον τόπο. Υπάρχει, ρε παιδιά, μια συγγραφία που πρέπει να τη βάλουμε. Αν το καταλάβω, εγώ πέθα να είχα το κάναμα. Εμένα η μηχανή είναι η ζωή μου, δεν βγαβαλάω μόνο για να πηγαίνω πιο γρήγορα. Η μηχανή μου αρέσει, οδηγώ από 17 χρόνους. Άρα, μόλις γίνω καλά, θα ξακαβαλίσω μηχανή. Όμως, προσοχή, μυφαλιότητα, κράνος, μπότες, μπουφάν, και ο δώρος μας, και η υγεία εφημία. Γιατί ξέχασα να σας πω ότι την ημέρα που ήταν καραξημένο με τις υγείας εφημίας. Δεν σας το ξεκαθάρισα από την αρχή, γιατί πρώτα ήθελα να δείτε. Στους ελληνικούς δρόμους, δεν γίνονται ατυχήματα και δυστυχήματα. Δεν είναι η ατυχία ο εχθρός μας. Στους δρόμους μας, γίνονται εγκλήματα. Πολλά από αμέλεια, αλλά εγκλήματα. Αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσουμε. Και αν μάθουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ίσως αλλάξουμε το όνομα. Και αν μάθουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ίσως αλλάξουμε σκέψη και συμπεριφορά. Καλώς σας ξημερώνουν. Σου έχει τύχει ποτέ αυτό που αγαπάς περισσότερα από όλα για μια στιγμή της ζωής σου. Να μην το ξαναδείς. Να σου κούνω και το βλέπεις, ναι. Πάνω πάνω σχεδιά για αυτήν τη Σουηδία θα ζούσε τώρα. Έτσι όπως έχει κατάσταση στην χώρα μας, δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ζούμε από τύχη. Όσοι κυλοφορούμε στους δρόμους, κοιτεύουμε. Το τραγούδι που μόλις σας ακούσετε, το έχει γράψει και έχει δημιουργήσει ο αδερφός του μπάλα, ο Γιώργος. Και τώρα, ξεκινάμε την παρουσίασή μας. Είδατε πως όλα ξεκίνησαν. Εδώ, ο Πάνος, όπως μας είπε και ο Αλληλούιμ. Ο Αλληλούιμ είπε και πριν λίγο η μητέρα του, η παιδιτή της, το πολυτεχνείο πατρών και το ατήχη. Έτσι ξεκίνησε όλη αυτή η προσπάθεια ενημέρωσης. Εδώ κοιτάξτε να δείτε τα μέρη που έχουμε επισκεφθεί από την Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχουμε πάει και σε χώρες, με Βουλγαρία, Βαϊαλβανία, στις εταιρίες. Με τον ειδικό εξοπλισμό μας, το οποίο έχει να κάνει με την προσωμίωση ανατροφής. Είναι ένα αυτοκίνητο, έτσι πάρα πολλές βράδες το πω, το οποίο ανατρέπεται κοινώς. Γυρνάει ανάποδα. Προφανώς, φορώντας ζώνη, είναι μέσα στην βάθος. Εκεί αντιλαμβάνεστε όλοι τη σημαντικότητα της ζώνης ασφαλείας. Και επίσης, υπάρχει η προσωμίωση της σύγκρουσης. Σας βάζουμε σε ένα κάθεσμα και σας αφήνουμε να προσκρούσετε μπροστά σε ένα δίκο. Είναι τόσο πολύ μεγάλη η αίσθηση της σύγκρουσης, που πολλές φορές όταν σας ρωτάμε με τι ταχύτητα νομίζετε ότι προσκρούσατε, όλοι απαντάτε πολύ μεγαλύτερα νόημα του φυσιολογικού. Η ταχύτητα είναι 5 με 7 χιλιόμετρα και η συντριπτική πνοψηφία απαντάει 40 με 50. Άλλο ένα δείγμα το πόσο σημαντική είναι η ζώνη ασφαλείας. Μετά έχουμε προσωμίωση οδήγησης. Υπάρχει μια κονσόλα με πάρα πολλές πίστες, να το πω έτσι πάρα πολύ απλά. Εμένα η πιο τρομακτική μου πίστη ήταν αυτή του λεωφορίου. Θα σας εξηγήσω ακριβώς τι συμβαίνει στη συγκεκριμένη πίστη. Οδηγός λεωφορίου σταθμένει στην στάση για να γίνει αποβίβαση και επιβίβαση των επιβατών και κάποιο παιδί βγαίνει από την προστά μεριά του λεωφορίου. Εγώ κινούμαι κανονικά στην αριστερή λορίδα. Δεν πάει το μυαλό μου ότι κάποιος θα βγει από την προστατεμένη μεριά. Κι όμως, υπάρχουν πάρα πολλά ατυχήματα λόγω αυτού. Επομένως προσέχουμε και αυτοί των ενδεχόμενων. Όπως επίσης όταν αφοβιβαζόμαστε από το λεωφορίο, πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί γιατί υπάρχουν ασυνομικοί οδηγοί μηχανείς, οι οποίοι έρχονται από την μεριά της στάσης. Και με το που παντεβαίνουν από το λεωφορίο, έχονται και μας χτυπούν. Επίσης, εδώ βλέπετε ότι κάθε 25 δευτερόλεπτα. Προσέξτε, έχουμε μιλήσει περίπου ένα 4-5 λεπτά. Είστε πολύ καλοί στις μαθηματικές πράξεις. Μπορείτε να υπολογείστε πρόχειρα πρόχειρα πόσα άτομα έχουν χάσει τη ζωή τους στον κόσμο όσοι ώρα μιλάω. Προσέξτε, είναι τα καταγεγραμμένα νούμερα αυτά που λέω. Υπάρχουν και πάρα πολλά ατυχήματα, πάυλα δυστυχήματα. Και να κάνω λίγο τον διαφοροποίηση. Όταν αναφέρομαι στη λέξη δυστύχημα, υπάρχει νεκρός. Όταν αναφέρομαι στη λέξη αδύχημα, υπάρχει τραυματείας. 1.240.000 νεκροί κάθε χρόνο αποτροχεί αδυστυχήματα. Τα τελευταία έτη παρακολουθούμε έναν πόλεμο στη Συρία, ο οποίος είναι πολύ μεγάλο σε έκταση. Σας πληροφορώ ότι έχει περίπου 100 νεκρούς. Βιώνουμε έναν ακύρικτο παγκόσμιο πόλεμο και παρ' όλα αυτά δεν τον υπολογίζουμε. Το αψηφούμε. Καθημερινά, αν κοιτάξετε, κάποιος τραυματίες είναι πάρα πολύ σοβαρά. Έχει χάσει τη ζωή του ακόμα και στη χώρα μας. Θα το δείτε μετέπειτο. 50.000.000 τραυματίες. Για εσάς, όταν λέω τραυματίας, τι είναι? Ποιος θα μου πει έναν μη σοβαρό τραυματισμό μέχρι έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό. Γιατί έχουμε λίγο διαφορετική αντίληψη περί του θέματος. Ένας απλός τραυματισμός τι μπορεί να είναι? Κατάγματας. Κατάγματας. Σπάσουμε. Ωραία. Ένας πολύ σοβαρός τραυματισμός, ακροτριαθμός. Και όμως υπάρχει κάτι παραπάνω. Τι είπατε? Ρίξεις φλήνας. Κάτι ακόμα παραπάνω. Εγκεφαλική κάκος. Είναι αυτό που λέμε εγκεφαλικά νεκρός. Υπάρχουν πάρα πολλά άτομα. Ξέρετε την περίπτωση του Συμμάχια. Δεν είναι αποτροχαίο, αλλά θέλω να σας δώσω να καταλάβετε. Τα τελευταία χρόνια δεν έχει καμία απολύτως επικοινωνία με το περιβάλλον. Υπάρχουν χιλιάδες άτομα, τα οποία έχουν αυτή την κλινική εικόνα. Είναι μια ζωή, όμως δεν επικοινωνούν για πάρα πολλά χρόνια. Και δεν ανταποκρίνονται στα ερετήσματα του περιβάλλοντος. Επίσης, στους πενήντα εκατομμύρια τραυματίες, δεν συγκαταλέγονται οι ψυχικά ασθενείς. Κάποια άτομα τα οποία έχουν εμπλακίσει το τραχείο ατύχημα και έχουν ακοπτήσει φοβίες, δεν βγαίνουν ποτέ από το σπίτι, δεν ξεναμπαίνουν ποτέ σε αυτοκίνητο, δεν μπορούν να κοιμηθούν ποτέ τα βράδια. Δεν συγκονεύονται, τουλάχιστον χωρίς φαρμακευτική αγωγή. Επειδή την χάνει να είμαι ψυχολόγος της Παραολυμπιακής Επιτροπής. Έχω πάρα πολλά άτομα, πάρα πολλές παραολυμπιονίκες και παγκόσμους πρωταθετές, οι οποίοι έχουν υποστεία κροτριασμό, όπως είπατε, λόγω τροχείων ατύχημάτων, να ξέρετε, η αναλογία είναι 7 στους 10. Αυτοί που βλέπετε στη τηλεόραση και μας κάνουν εθνικά υπερήφανοι, το έχουν πάθει από τροχείο ατύχημα. Συνήθως, αν θέλετε κι άλλο ένα σταθεστικό στοιχείο, είναι από μηχανή. Πάμε στην Ελλάδα μας, μέχρι το 2016. Υπάρχει μια πτώση των τροχείων ατύχημάτων και της τυχημάτων. Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί, πού μου τη σκέψη σας, για ποιο λόγο υπάρχει αυτή η μείωση. Για ποιους λόγους θεωρείτε ότι έχουμε μείωση στη χώρα μας των τροχείων. Κυκλοφορούν λιγότερα. Κυκλοφορούν λιγότερα, οικονομική κρίση, σωστό. Πασικός λόγος. Καλύτερη πίληση και ευρωπόρεση. Καλύτερη ενημέρωση, ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε πολύ. Πολύ σωστά. Κάτι άλλο. Πιο αυστηρή νόμιη. Πολύ σωστά. Κάτι άλλο. Καινούργια αυτοκίνητα, μεγαλύτερη παθητική ασφάλεια. Είναι η βασικότητα της λόγης που έχουμε μείωση. Όμως, υπάρχει ένα τεράστιο όμως. Αν κάπου πρέπει να είμαστε υπερήφανοι, είναι εδώ. Είμαστε πρωταθερτές στην Ευρώπη. Υπερήφανοι, φυσικά, είναι τόσο χωϊκόνοι. Είμαστε από τις πρώτες χώρες στα τροχεία ατυχήματα. Θέλουμε πάρα πολύ δουλειά. Θέλουμε ακόμα να διανύσουμε πάρα πολύ δρόμο, μιας και μιλάμε για δρόμους, έτσι, ώστε να φτάσουμε σε ικανοποιητικά οσοστά. Να φτάσουμε δηλαδή κοντά στο μηδέν. Αυτό είναι ικανοποιητικό οσοστά. Τον έχουμε μια μείωση 10% από πέρυσι, είναι μια εξέλιξη, όμως δεν είναι αποδεκτή, γιατί μιλάμε για ανθρώπινες ζωές. Επίσης, ένα άλλο στοιχείο, το οποίο δεν το αναφέρατε, είναι η πληροστοποίηση του δικού δικτύου. Έχουν φτιαχτεί καινούργιοι δρόμοι, επομένως, εξυπηρετεί πάρα πολύ αυτός ο παράγωτος. Στην Ελλάδα μας, περισσότερα από δύο άτομα χάουν τη ζωή τους καθημερινά. Και τραυματίζονται επίσης σοβαρά, το σοβαρά σημαίνει από ακροτεριασμό και πάνω, περισσότερα από δύο άτομα. Προσέξτε όμως, μιλάμε για τα επίσημα στοιχεία της τροχέας. Υπάρχουν περιοχές, απομακρυσμένες περιοχές, όπου υπάρχουν ατυχήματα και δυστυχήματα που δεν καταγράφουν. Και πιστέψτε με, μετά από έρευνες, αυτός ο αριθμός μεγαλών και μεγαλών είναι συχητικά. Επίσης, κάτι το πιο ξεριλάχιστος κόσμος, αν εγώ εμπλαγώ σε ατύχημα, νοσηλευτώ στην εντατική για ένα μήνα και την επόμενη μέρα κιόλας χάσω τη ζωή μου, δεν αναφέρομαι ως θύμα τροχαίου. Έτσι ορίζει παιδικός σπόδικας, έτσι ορίζουν και το θέμα των ασφαλιστικών μέτρων. Οπόμενως, βλέπετε τα νούμερα αυτά, αν σας φαίνονταν συχητικά, πρέπει να εσυγχύσετε λίγο παραπάνω, γιατί είναι τα νούμερα που μεγαλώνουν δυστυχώς. Αυτή τη διαφάνεια την έχω βάλει τυχνιέντος. Υπάρχει βασικός λόγος. Μία με είκοσι φλεβάρια, αυτό το διάσταμα του 2016 που βλέπετε, έγινε ένα τροχαίο δυστύχημα, το οποίο ήταν αρκετά για τα παιδιά. Το μάθετε όλοι σας, το μάθαμε όλοι μας. Και όποια τηλεόρασκή να δήκαμε, όποιο κανάλι κι αν θυμνούσαμε, ακούγαμε για το συγκεκριμένο δυστύχημα. Θυμάστε τι έγινε τότε? Παντελίδης. Παντελίδης, Παντελίδης. Πάρα πολύ σωστά. Κοιτάξτε εδώ όπως να δείτε. Κάτω, για να θυμηθεί με λίγο τη μαθηματική μου ιδιότητα, στον άξονα τον Χ, ένα ως δέκα ετών, χάθηκε ένα παιδί. Και το ας πούμε την ιστορία, είναι ένα τρίχρονο παιδί, το οποίο πήρε στην αυλή του, χορικός, ο οποίος είχε κάνει μεγάλη κατανάλωση ολκοόλ, έφυγε της πορείας του, πέρασε το μαντρότυχο, χτύπησε το παιδί και το διαμέλησε. Τρίχρονο. Το μάθατε ποτέ? Μάθαμε όλοι για τον Παντελί Παντελίδη. Κοιτάξτε να δείτε, από 11 έως 20 ετών, 8 άτομα. Από 21 έως 30, 11 άτομα, 31 έως 42 άτομα και ούτε καθεξής. Όπως παρατηρείτε, ηλικιακές ομάδες που έχουν έξαρση, είναι από 11 έτων έως 30 ετών. Η πλειοψηφία των φοιτητών, σε ένα ΥΤΕΙ, είναι εδώ, 15-29 ετών. Και κοιτάξτε λίγο αυτή τη εφάνεια. Γιατί σας είπα ότι το πρόβλημα είναι εδώ μέσα. Δεν είδαμε να μιλήσουμε για κάτι που είναι εκστημονικής φαντασίας. Είναι και κάτι που είναι πραγματικό και υπάρχει ανάμεσά μας. Πρώτη αιτία θανάτου, για τις ηλικίες 15 έως 29 ετών, τα τροχεία αντιστοιχήματα. Για τη δική σας ηλικία. Πάμε μαζί τώρα. Θέλω να μου πείτε, για ποιους λόγους θεωρείτε, ότι έχουμε αυτή την ηλικιακή ομάδα ως πιο ευάλωτη. Ας πάρουμε μία παραδοχή. Ότι είμαστε από 18 και έχουμε κατακτήσει, έχουμε αποκτήσει, συγγνώμη, το δίπλα με οδύξεις. Άρα θα μου πείτε γιατί από 18 έως 29 έτων, έχουμε έξι στον τροχείο της τεχυμάτων. Άγνοια κινδύνου. Άγνοια κινδύνου. Πολύ σωστά. Απειρία. Σωστά. Κάτι άλλο. Ό,τι σκεφτείτε. Αλκοόλ. Εγώ που λέω μεγαλύτερος δρατηρίας δεν μπορώ να πιω. Με βγάζετε απ' έξω το κάτρο. Για πάμε. Κάτι άλλο. Κατανόηση αλκοόλ. Υπόθηκε μόλις πριν έχω λίγο. Κάποιος άλλος λόγος που ένα παιδί 22-23 ετών, οι παιδιά της ηλικίας σας, οι σεχητήτές σας, βλέπετε ότι είναι λίγο πιο ασυνείδητοι οδηγοί. Μαγιά, επιδικσιωμανία. Λοιπόν, πάμε να δούμε λίγο τους λόγους. Λοιπόν, πριν πάω στο παρακαλείο θα σας εξηγήσω ένα από τους λόγους. Πρώτον, το είπαμε. Απειρία. Ποιος από εδώ μέσα αθλητεί και έχει υψηλές επιδόσεις ή χορεύει πάρα πολλά χρόνια. Το σήκωσα στο χέρι, το είδα. Πες. Κολύνδυση. Λοιπόν, μπροστιό, υπτιό. Ωραία. Δεν έχω κάνει ποτέ κολύνδυση σε καλό επίπεδο. Λοιπόν, αν πάρω τηλέφωνο του φίλου μου τον Γιαννιώτη. Και του πω. Με προπονείς 15 μέρες. Το όνομά σου? Ανδρέας. Με προπονείς 15 μέρες με 8-10 ώρες προπόνηση κάθε μέρα. Και έρχομαι να σε διαγωνιστώ ή να σε συναγωνιστώ, όπως το θες. Σε κερδίζω, ναι ή όχι. Αυτό που μόλις απάντησε λέγεται εμπειρία. Πόσα χρόνια κάνεις κολύνδυση? 14. 14 χρόνια. Δεν μπορώ εγώ σε ένα μήνα, δύο μήνες, έξι μήνες, έναν χρόνο να φτάσω την εμπειρία μου. Κι ας είναι μικροτερός μου. Αρκετά μικροτερός μου. Το να πάρουμε το δίπλωμα οδήγησης. Ένα χρόνο, δύο χρόνια, δεν μας κάνει εμπειρήσεις οδήποτες. Πρέπει να έχουμε ποιοτική οδήγηση για πάρα πολλά φιλόγραφα. Μόνο τότε αποκτούμε σιγά σιγά εμπειρία. Επίσης, και για εσάς, για εμάς, όταν πηγαίνουμε σε κάποιο νησί και νικιάζουμε κάποιο αυτοκίνητο. Καινούριο αυτοκίνητο, καινούριος οδηγός. Πάρα πολύ σημαντικό. Και καινούργιοι δρόμοι ακριβώς. Αλλά για το αυτοκίνητο θέλω να το επισημάλλω. Εντελώς διαφορετικός ο κοσοκύματος, εντελώς διαφορετική συμπεριφορά, είναι όλα διαφορετικά. Μπορεί να οδηγώ 30 χρόνια, δεν έχει καμιά σημασία. Είναι σαν ένα οδηγό πρώτη μέρα. Δεύτερο, πολύ σημαντικό, την εξειωμανία. Η άγρυμια κινδύνου. Όπως πολύ καλά είπατε. Πολλοί από εδώ μέσα, θα μου επιτρέψετε να κάνω ένα παράδειγμα, γιατί θα αναφέρθω και σε κάτι το οποίο έχει εποχημία. Έχετε παίξει έστω για μία φορά στη ζωή σας, τζόγκερ. Σωστά. Λοιπόν, ξέρετε ποια είναι η πιθανότητα να κερδίσετε το τζόγκερ? Έχει τζακόδο, νομίζω, την Κυριακή Πάρτα. Παίρνετε. Ξέρετε την πιθανότητα? Πείτε το. 1 στα 25 εκατομμύρια. 1 στα 25 εκατομμύρια. Και παρόλα αυτά την Κυριακή, όλοι μαζί, θα τρέξουμε για να παίξουμε. Κυνηγάμε το απίθαντο. Αν ξέρατε πόσες πιθανότητες υπάρχουν από τη στιγμή που πείτε το πληδί στη μίζα, για να πάμε μια σύντομη βόλτα, θα προσέχατε πολύ περισσότερο. Υπάρχει αυτή η φράση που λέμε συχνά, «Συγάμι συμβεί σε μένα». Το έχετε πει όλοι. Το έχουμε πει όλοι. Όμως δεν είναι έτσι. Κυνηγάμε το απίθαντο, το τζόγκερ, και παρόλα αυτά το πολύ πιθανό το αψηφούμε. Έχει στην περιφέρον μας την καθημερινότητά μας. Και γι'αυτό και έχουμε αυτή την έξαση των αδυχημάτων. Επίσης, μίμηση κακών προτύπων. Εδώ θα πάω τώρα σε δύο σκέλους. Το ένα σκέλος είναι για εσάς που είστε γονείς. Να θυμάστε ότι τα παιδιά παραδειγματίζονται από τις πράξεις σας και όχι από τα λεγόμενά σας. Όταν θα βγείτε αύριο μεθαύριο για ένα κρασί οικογενειακά, έστω κι αν η απόσταση του σπίτι σας μπορεί να είναι ένα χιλιόμετρο, πρέπει να γυρίσετε με ένα ταξί. Ένα παιδί το οποίο όλοι οχτώ-δέκα ετών θα παραδειγματιστεί και θα το θυμάται για το επόλοιπο της ζωής του. Αν όμως οδηγήσετε υπό την επίρεια μέθης και πείτε στο παιδί σας τα κατάφερα, μπορώ και οδηγώ κι ας έχω πει, θα θεωρήσω κι εκείνος αύριο μεθαύριο που θα πιει, μπορεί να κάνει ό,τι κάνετε κι εσείς. Γιατί είστε πρώτοι. Όσο κι αν υπάρχει αντίδραση στο σπίτι, είστε τα πρώτοι πάτους. Ακόμα κι αν διαμαρτύρατε για τα οτιδήποτε. Ακόμα κι αν έχουν αντίσταση για το οτιδήποτε. Είστε και θα είστε τα πρώτοι πάτους. Επομένως, για να μην στεναχωριέστε αύριο, σκεφτείτε σήμερα. Επίσης, πάμε στο δεύτερο σκέδρος. Πιο πολύ για τους φοιτητές. Κάθε φορά που λέω μήμηση κακών προτύπων, σκέφτε με ένα λόγο. Και μια ταινία, βασικά. Πες το. Μυνατά. Που το πες. Fast and Furious. Πρωταγωνιστής. Μυνατά. Πολ Γόκερ. Πολ Γόκερ. Ο Πολ Γόκερ, στις ταινίες δράσεις, όπως ο Fast and Furious, τι έκανε. Πολύ μεγάλες ταχύτητες, πολύ ακριβά αυτοκίνητα, συγκρούσεις, έβγαινε από φλεγόμενο όχημα και έκανε την αγαπημένη του κίνηση. Και συνέχιζε τη δράση. Στην πραγματικότητα, ενεπλάγγισε ατύχημα και απανφραγώθηκε. Έπαισε τη ζωή του μέσα στο όχημα. Ήταν συνοδηγός, επειδή το ξέρετε, θα μου το πείτε. Και έχω απάντηση για τον αντίλογο αυτό. Και ότι ήταν και σε ένα πάρα πολύ ακριβό αυτοκίνητο. Θέλω να θυμάστε ότι όσο ακριβό και είναι το αυτοκίνητο, δεν θα σας σώσει όταν φεύγετε από τα όρια. Ο οδηγός, ο οποίος τον φίλος του, ήταν πρωταθλητής αγών. Είναι εντελώς διαφορετικό να οδηγεί σε μια πίστα με πάρα πολλά μέτρα ασφαλείας. Αν έχετε δει εσωτερικό μέσα αυτοκίνητο, το οποίο είναι αυτοκίνητο πίστας όπως λέμε, θα καταλάβετε τη διαφορά. Και είναι εντελώς διαφορετικό να πάρει ένα αυτοκίνητο, να μοιάζει εξωτερικά με αυτά τις πίστας και να βγει εκεί έξω τον δρόμο και να πέσει. Επίσης, όλοι θυμάστε και θυμόμαστε τα Hot Wheels, τα αυτοκίνητάκια. Λοιπόν, οι περισσότερες σκηνές δράσης είναι προϊόντου οπτικών εφέ. Είναι αυτά τα Hot Wheels τα οποία πέφτουν από έναν ουρανοξύστη, κάτω σε μια γέφυρα κυφλάκα. Είναι Hot Wheels σε μακέτη. Αν θέλετε, καθώς βλέπετε μια μισή ώρα ταινία, καθίστε 10 λεπτά παραπάνω στο τέλος που λέει τους συτελεστές και με πολύ μικρά γράμματα, δυστυχώς, τον αφέρει. Όλες οι σκηνές δράσεις είναι προϊόντου οπτικών εφέ και κατασκευασμένα από ειδικούς κασκαντέρ. Πάμε στους κασκαντέρ. Ένας κασκαντέρ παίρνει τουλάχιστον 100 μέτρα ασφαλίας. Και παρ' όλα αυτά, ο ένας τους τέσσερις χάνει τη ζωή του. Μόλις πέρυσι, δυο από τους κορυφούς κασκαντέρς στον κόσμο έχασαν τη ζωή τους. Επομένως, αυτά που βλέπουμε στην τηλεόραση, ξεκάθαρα, δεν ισχύουν. Πάμε να δούμε λίγο τώρα για να δούμε ποιος στέει. Ακούμε πάρα πολλές φορές και στην επαρχία το ακούω πάρα πολύ έντονα. Είμαι σίγουρος ότι θα το ακούσω και εδώ, αν κάνουμε ένα διάλογο, ότι φταίνει η δρόμη. Φταίει ο δρόμος. Μπορεί να φταίει ο δρόμος. Αλλά να θυμάστε ότι σε ποσόστοση το 95% φταίει ο άνθρωπος. Φταίμε εμείς. Ο άνθρωπος μόνο είναι 65%. Όταν πάει άνθρωπος και ο δρόμος, όπως εσείς λέτε κυριαρχικά στις απαντήσεις, ότι ο δρόμος στέει 180% είναι μόνο στο 24%. Και από εκεί και πέρα κοιτάξτε να δείτε την ανάγνωση της έρευσης. Να θυμάστε, με το που παίρνετε στο αυτοκίνητο οδηγείτε της ζωής σας. Εσείς είστε υπέτη για αυτό που θα συμβεί. Αν φέρνουμε ευθύνη εμείς. Έτσι, θα το διευκρινήσω αυτό. Όταν τρέχω πολύ, να ξέρετε, μεγιστοποιώ τις πιθανότητες να εμπλακώ σε κάποιο ατύχημα ή δυστυχία. Όταν φεύγω από τα όρια, μεγιστοποιείται πάρα πολύ η πιθανότητα. Για πείτε μου λίγο, ποιες μέρες και ποιες ώρες θεωρείτε ότι έχουμε έξαρση των τροχιών δυστυχημάτων. Ποιες μέρες? Ξημερώματο. Ποιες μέρες? Ξημερώματο. Παρασκευή, Σαββατοκύριακο. Θα αντικρούσω λίγο αυτό που μου είπα. Τώρα, αν κατέβω στην πόλη, είναι μία και δέκα. Έστω ότι κατεβαίνω δύο η ώρα που υπάρχει μια συμφόρηση. Και υπάρχουν πάρα πολλά αυτοκίνητα. Δεν θα υπάρχουν ατυχήματα ή δυστυχήματα, για να είμαι πιο ακριβής. Όχι. Αν όχι, για ποιον λόγο θεωρείτε. Πολύ σωστά. Είναι μια δημοφιλής απάντηση αυτοκίνητα από τα παιδιά, ότι τις ώρες αιχμής έχουμε πιο σωστά δυστυχήματα. Είναι λάθος. Την ώρα αιχμής έχουμε κίνηση. Τι σημαίνει κίνηση. Ότι τα αυτοκίνητα κινούνται με μικρή ταχύτητα και με μικρές αποστάσεις. Επομένως, θα έχουμε υλικές ζημιές και όχι τόσο θανατηφόρα δυστυχήματα. Όπως είπατε, πάρα πολύ σωστά, Παρασκευή βράδυ, Σαββάτου, Ξημερώματα Κυριακής, έχουμε αυτή την έξαρση των τροχιών δυστυχημάτων. Λόγους που θεωρείτε ότι είναι πολύ σημαντικοί για Παρασκευή, Σαββάτου, Κυριακή. Καταρράνωσε αλκοόλ. Βγαίνω να πιώ. Αυγνία είναι ο πρώτος λόγος, η κόπωση. Είμαι Παρασκευή, είναι τέλος της εβδομάδας. Έχω νιώσει μια συσσορευμένη κόπωση από όλες τις εργατώρες των προηγούμενων ημερών. Πάω να πιω ένα ποτό, για να θυμάστε, το κάνουμε και σε λίγο, ότι η μέθη είναι πολύ παραγωτική. Δεν αρκεί να πιω μισό κουκάλι. Ένα ποτό. Ένα ποτό αρκεί για να μην οδηγήσω όπως πρέπει και να οδηγήσω ασφαλώς. Το κάνουμε λίγο αργότερα. Πέρα από την κόπωση και τη μέθη, άλλοι παράγοντες. Είναι βράδυ. Σκοτεινά σημεία, ανδεχομένως. Σε μια κακοτεχνία δρόμου δεν θα τα δω. Και κάτι άλλο που είναι πολύ σημαντικό, λιγότερη κίνηση. Άρα, επιταχύνω για να φτάσω πιο γρήγορα, γιατί είμαι κουρασμένος και έχω πει και το ποτάκι μου. Και αυτός ο συνδυασμός είναι, εδώ ακριβώς, βλέπετε την έξαση των τροχαίων δυστυχημάτων. Κοιτάξτε εδώ, μια τραγική αναλογία. Ένας φύνει και τρεις χάνονται εξαιτίας. Από αυτή τη στιγμή στη ψυχολογία, μπορώ να το πούμε λίγο διαφορετικά. Εδώ υπάρχουν δύο συστήματα. Είναι το σύστημα του θύτη και το σύστημα των θυμάτων. Στην στιγμή, τρεις οικογένειες τρέχουν σύστηματα θρηνού. Γιατί έχουν έναν δικό τους άνθρωπο. Και από την άλλη, υπάρχει και το σύστημα του θύτη, που και αυτό υποφέρει. Είτε λόγω του ελλογικού συνδρόμου, είτε λόγω του ότι θα υπακολουθήσει. Είναι φυλάκισεις, ασφαλιστικά μέτρα, κλπ κλπ κλπ. Επομένως, βλέπετε τέσσερις οικογένειες για μια περισκεψία, ότι υποφέρουν. Προφανώς, αυτή η οικογένεια που έχει χάσει τη ζωή του μέλος από το ελλειστήκημα, υποφέρει πολύ περισσότερο. Και όπως είπαμε και πριν, τίποτα δεν είναι το ίδιο με πριν. Αλλάζουν όλες οι σωροποίες και της οικογένειας, και γενικότερα τρατόμων ατομικά. Αλκοόλ και οδήγηση. Η μέθη, θέλω να το θυμάστε, είναι πολύ παραγοντική. Το επαναλαμβάνω. Σήμερα έκανα ταξίδι, έχω κοιμηθεί δυο μισή ώρες. Αν γυρίσω το βράδυ, δώδεκα ώρες σπίτι. Και πάω και πιω ένα ποτήρι μπύρα, τίποτα παραπάνω. Όσο χαζό και ανακούγεται, όσο όπλο και ανακούγεται, με ένα ποτήρι μπύρα, θα είμαι από την εμπειρία μέχρι. Θα με πιέσει πνηλία. Θα ανιστάξουν. Και θα είμαι κίνδυνος για οδήγηση. Επίσης, ψυχολογικοί παράγοντες, όταν δεν είμαι καλά και πίνω, έρχονται να σε δείξουν ότι γίνομαι χειρότερο. Ενισχύει το συνέστημα το αλκοόλ. Φαρμακευτική αβογή. Όταν παίρνουμε φάρμακα, πολλές φορές βλέπετε ότι μας πιάνει πνηλία. Σωστά. Αν πάρω και αλκοόλ, θα καταμάχει το σχεδιασμό σου. Θα το λαμβάνεστε. Πριν πάω παρακάτω, θα θέλαμε να μου πείτε το εξής. Θέλω να μου πείτε τεχνάσματα που έχετε ακούσει ή έχετε χρησιμοποιήσει, δεν είναι δοκιμός όρος να τα χρησιμοποιήσω, για να ξεμεθύσετε. Ελληνικός καφές. Ελληνικός καφές. Πρώτη απάντηση. Κάθος πίνεις, προτείνεις να πεις και νερό, ώστε να πιντεληθεί το... Μπαλκόν και νερό. Ένα προς τρία. Θα χρησιμοποιήσω την αναλογία εδώ. Πάμε. Κάποιος άλλος. Πείτε, παιδιά, ότι έχετε ακούσει. Πρέπει να το πείτε για να σας μιλήσω για τον κάθε λόγο που ξεχωριστεί επιστημονικά. Αν σχεεί ή όχι. Πάμε. Ό,τι κάνετε, ότι έχετε ακούσει. Θέλω να πω σπίτι. Κοιμηθώ. Ωραία, το κρατάω. Ναι. Νερό. Ένα προς τρία. Έχω φάει πριν πιο. Μετά μπορώ να χω το γνωστό βρώμικο. Γιατί συνήθως πάνε πολύ για φαΐ. Ναι. Πατσά. Ζάχαρη, όχι μετά. Ζάχαρη. Όχι μετά, Ζάχαρη. Πριν. Δεν ξέρω για πριν, για το μετά ξέρω. Το σουβλάκι είναι δίκτυο. Το σουβλάκι είναι δίκτυο. Χειρινό ή κοτόπουλο. Επειδή είναι αργά, μάλλον το κοτόπουλο είναι καλύτερο. Χειρινό. Να το πιάσεις. Κάτι άλλο? Διαφύτε μου, ναι. Θα κάνουμε το. Ωραία. Κρύο ντους. Λοιπόν, πάμε να απαντήσουμε για τον κάθε λόγο ξυμωριστά. Πρώτον, δημοφιλέστερη απάντηση, ελληνικός καφές. Δεν διευκολίζω νελουβίρση, μπράβο. Λοιπόν. Ο καφές μου δημιουργεί μια επεξία λίγο λεπτό. Όμως, δημιουργεί ταυτόχρονα και μία νευρικότητα. Και το αποτέλεσμα, ένα εξαιρετικό συνδυασμός. Είμαι ένας νευρικός, πάυλα μεθυσμένος οδηγός. Καταλαβαίνετε ότι υπάρχει πρόβλημα. Πάμε στο τέλος. Υπάρχει πρόβλημα. Πάμε στο φαΐ. Δεύτερη δημοφιλέστερη απάντηση. Όταν θα πάτε σπίτι και θα φάτε εντός μισά, μισής ώρα το περίπτω. Δεν θα σας πιάσει κνηλία. Το αίμα φεύγει από τον εγκέφαλο, κατευθύνεται στο στωμάχι και την ερικασία της πέψης. Αν έχετε πιεί κιόλας, δεν μπορεί και να μεθαλίζετε. Όπως κάνω. Εκριβώς. Με ταχυτικά εφέ. Επομένως, θα μας έχετε πολύ εντυπνιλία. Είναι κάτι που είναι πάρα πολύ επικίνδυνο. Το βράδυ κλείνω το ποτό. Αν θέλετε να φάτε, πρέπει να φάτε νωρίτερα. Ή κατά τη διάρκεια να τσιμπάτε. Ποτέ μετά. Είναι το μεγάλο λάθος. Πάπουν οι καντίνες έξω από τα δικτυριανά μαγαζιά και βλέπω πάντα ουρές. Μετά το ποτό, κάνουν παραγγελία ο standards και αυτά που λέμε ευρώ. Εμετός. Τρίτη απάντηση. Προκαλώ εμετώ. Όταν θα κάνω εμετώ, θα βγάλω τίδήποτε περιέκτηση στο μάχι μου. Από εδώ, πώς θα βγάλω την καρκόλια. Από το ίμα μου, πώς θα βγάλω την καρκόλια. Και βγάζω μόνο από το στομάχι. Παρ' όλα αυτά, πολλοί λένε, ότι κάνοντας εμετώ, νιώθουν ότι ξύπνησαν. Ισχύει για λίγα λεπτά και ο λόγος είναι πάρα πολύ απλός. Ο εμετός είναι σοκ του οργανισμού. Προκαλώ σοκ στον ίδιο μου τον οργανισμό. Επομένως, για λίγα λεπτά, μέχρι να έρθει αυτό που λέμε ομοιόσταση και να επανέλθουν στην προγενέστερη κατάσταση, υπάρχει αυτή η σεμπτήση της ευεξίας. Ο τρίτος λόγος είναι το νερό. Το νερό ξυπηρετεί, βοηθάει, αλλά αναλογιστείτε πόσα λεπτά έχουμε και πόσο νερό πρέπει να πιείτε για να ραιώσει η αλκοόλη και να πάτε και το αλέθι. Άκουσα τους, να ξέρετε, πάρα πολλά ατυχήματα γίνονται στο σπίτι, στο τούς. Έχω πιει, δεν ξέρω πού πατάω, πού βρίσκομαι, πάω να κάνω τούς, χτυπάω χέρι, σπάω πόδι, μπορώ να χτυπήσω και το κεφάλι μου. Επομένως, για να κάνω τούς μετά πρέπει να προσέξω και να ενιώσω ότι είμαι 100% ότι τα πάντα τα ελέγχω. Ζάχαρη, η ζάχαρη βοηθάει, αλλά δεν είναι τρόπος ώστε να βοηθήσει για την αλκοόλη, για τη μέθη καλύτερα. Ο μόνος τρόπος είναι ο χρόνος. Το σηκώδι μας για να μεταβολεί στην αλκοόλη θέλει κάποιες ώρες. Επομένως, ήρθα οδανικότολοι να πάμε σπίτι, να μας πάνε σπίτι, να πέσουμε να κοιμηθούμε υπό συγκεκριμένη στάση, με υμβρική στάση, όχι πρώτα, γιατί μπορώ να πάθουμε αναρώφηση, όπως τα πείτε κι εσείς πολύ καλύτερα από εμένα. Επομένως, θέλουμε χρόνο. Το να πω να πω τα ποτά μου και να φεύγω κατευθείαν σπίτι και να κάνω όλα αυτά που κάνετε, ή που έχετε ακούσει ότι γίνονται, είναι πάρα πολύ επικίνδυνα για τη διαδικασία εσείς. Επίσης, είναι κάτι να δω και οι δυστυχτές. Προσέξτε πάρα, πάρα, πάρα, πάρα, πάρα πολύ το στακτοδοχείο να μην είναι δίπλα στο ποτήρι σας. Από ένα λάθος, μια μικρή ποσότητα στάκτης μπορεί να προκριθεί ακόμα και τύφλωση. Υπάρχουν άτομα που είναι στην δυνατική λόγω στάκτης στο ποτό. Προσέξτε πάρα πολύ τα ποτά σας. Πάμε λίγο στην ταχύτητα. Θέλω να θυμάστε. Όσο πιο πολύ τρέχω, τόσο λιγότερο βλέπω. Και η δομή του ματιού μας είναι έτσι ώστε να έχω περιθυρακή ώρας. Κάθομαι ακριβώς στο κέντρο και βλέπω αυτή τη στιγμή και δεξιά και αριστερά το τι γίνεται. Βλέπετε ότι με 40 χιλιόμετρα έχω ένα οπτικό έβρος 100 μυρώ. Όταν αρχίζω και πιταχύνω και πάω στα 70, βλέπετε πόσο μικρένει το οπτικό μου έβρος. Πάμε στις 75 μυρες και όταν πάω με 120 χιλιόμετρα βλέπω μόνο δύο σειρές καθισμάτων. Δεξιά και αριστερά το χάος. Δεν είναι τυχαίο ότι όταν κάποιον άτομο εμπλακίσει τροχαίο λόγω αυξημένης ταχύτητας, όταν πάει στο κρατητήριο έχει την ίδια κατάθεση μόνος του προηγούμενου. Δεν τον είδα. Δεν λένε ψέματα, την αλήθεια λένε. Όταν τρέχεις με 100 χιλιόμετρα δεν θα δεις τίποτα δεξιά σου και αριστερά σου. Οφωμένος να σκέφτεστε και να θυμάστε. Όσο πιο πολύ τρέκω, τόσο λιγότερο βλέπω. Έτσι είναι το μή το εκεφάλι μας. Απόσταση προσοχής. Πάμε μαζί. Τι θεωρείτε ότι είναι απόσπαση. Ποια είναι η τρόπη απόσπασης μέσα στις ένα όχοι μου. Κοινητό τηλέφωνο. Σιγάρα. Σιγάρα καφές. Αλλαγή σταθμού στο ραδιόθανο. Αλλαγή σταθμού στο ραδιόθανο. Εξωτερικά ερεθίσματα. Σαν γυναίκα κατάλαβα το ότι είναι ό,τι. Πάμε. Τι είπατε. Ναι, εξωτερικό ερεθίσμα. Πολύ σωστά. Πολύ σωστά. Ναι. Συνεπιβάτηση. Συνεπιβάτηση. Κάτι άλλο. Συνεπιβάτηση είναι από το μωρό πίσω και να το επιβλέπει. Πολύ σωστά. Πάμε τώρα να δούμε τους λόγους. Έναν έναν. Λοιπόν, πρώτος. Λόγος ο οποίος δυστυχώς θα σας δώσω στοιχεία μιας έρευνας. Πλέον οι νέοι μπλέκονται σε ατυχήματα λόγω της απόσπασης προσοχής και μετά από έρευνα έδειξε ότι είναι η μέθη. Πρώτος λόγος είναι η απόσπαση. Όλοι είμαστε με ένα κινητό στο χέρι. Δεν θέλω να διαπραγματευτώ και δεν θα τους υπηρετήσω καν. Όταν οδηγώ και έχω το κινητό και μιλάω, οδηγώ με ένα χέρι και προσέχω και το τι μου λέει ο καθένας. Όμως θα πάω λίγο πιο κάτω. Θα κάνουμε και ένα πείραμα. Για πείτε μου λίγο. Τα πλούτου που πλέον τα καινούργια αυτοκίνητα είναι μισθωματωμένα στην κονσόλα. Είναι η απόσπαση. Να με καλήκαξε το τηλέφωνο, να πατώ το κουμπάκι και να στρέφω. Να με καλήκαξε το τηλέφωνο, να πατώ το κουμπάκι και να συνομιλώ μαζί του. Γιατί είναι η απόσπαση. Γιατί σκέφτομαι με αυτό που ακούω. Σκέφτομαι με αυτό που ακούω. Λοιπόν, πάω να κάνω ένα αφήραμα. Εμείς στην αθλητική ψυχολογία, στους αθλητές μας, κάνουμε αυτό που λέμε νοερή απεικόνιση. Ξέρετε κάποιος. Λοιπόν, τι είναι νοερή απεικόνιση. Ο κεφαλός μας είναι έτσι δομιμένος, ώστε να δημιουργεί εικόνες. Έτσι φτιαχτήκαμε. Όταν έχουμε ένα αθλητή, ο οποίος είναι και παίζει στα χανιά, και όταν παίζει στους υποκριματικούς κολύμπησης έχει 20, 30, 40 άτομα στις εξέδρες, όταν θα πάει ο φίλος μας σε ένα ευρωπαϊκό ή ένα παγκόσμιο, στου ευχαριστούμε, θα έχει χιλιάδες θέατες. Χιλιάδες θέατες. Αυτό πρέπει να το προετοιμάσουμε. Πρέπει κάθε βράδυ να το βάλω να σκεφτεί ότι μπαίνει σε ένα στάδιο χιλιάδες θεατών, ώστε να υπάρξει η αγχώληση. Του δημιουργώ εικόνα στον εγκέφαλο και γυμνάζω τον εγκέφαλό μου. Γιατί? Γιατί ο εγκέφαλος δημιουργεί και ζει από εικόνες. Όταν με πάω με τηλέφωνο και έστω πατήσω το πουμπάκι του Bluetooth, ό,τι κι αν μου πείτε το κάνω εικόνα και τώρα έρχεται το πειραμά μας. Δεν θέλω να σκεφτεί κανείς σας. Το εννοώ. Δεν θέλω να σκεφτείτε. Δεν θέλω να σκεφτείτε ένα ροζ ελεύθερο. Κατευθείαν δεν χάνεται εικόνα. Κατευθείαν ενώ σας μιλάω, αυτή τη στιγμή πέρασε κάτι από μπροστά σας. Θα μιλήσω. Δεν το είδα. Εεε, εγώ άκουσα τη λέξη, αλλά δεν το έκανα. Αφού μου είπα να μην το... με το λέξη. Δεν έκαναν συγγνώμη τώρα με το ροζ ελεύθερα. Τώρα που σου τα λέω, δεν έχεις κάνει ροζ ελεύθερα στο μυαλό σου. Όχι ακριβώς. Θα μου δώσεις την περιγραφή μετά. Λοιπόν, αυτό είναι απόσταση του σοχής. Δεύτερον, ενόπλεις από συνεπιβάτες. Οδηγώ και εγώ τον συνεπιβάτη, ο οποίος μπορεί να γλυνιάζει, μπορεί να φωνάζει, μπορεί να κάνει οτιδήποτε. Πάνω να εμπλακώ μαζί του, συζητάω, δεν κοιτάζω μπροστά. Ή σκέφτομαι αυτά που λέει, ή σκηματοποιώ αυτά που λέει. Ψυχολογικοί παράγοντες, είτε μου έρθε το έλφια, είτε στη δουλειά μου δεν τα πάω καλά με την υπεύθυμη, είτε δεν τα πάω καλά με τον σύντροφό μου. Όλοι αυτοί οι παράγοντες τους σκέφτομαι, τους σκηματοποιώ πάλι, δεν προσέχω το στόπ, δεν προσέχω το κόκκινο. Επομένως είμαι επικίνδυνος για να εμπλακώ σε κάποιο ατύχημα. Έντονη μουσική. Η μουσική παίζει πολύ σημαντικό ρόλο και το είδος της μουσικής που ακούω. Είναι εντελώς διαφορετικό ακόμα ότσα, που ενδέχεται που κρυφέρει η Νιλία, και είναι εντελώς διαφορετικό ακόμα μετάλλικα, που εκεί κατευθείαν αρχίζω για καζόν, γιατί μου δημιουργεί ένταση. Επίσης παίζει πολύ σημαντικό ρόλο η ένταση της μουσικής. Έχει παρατηρηθεί ότι όσο πιο πολύ αυξάνω την ένταση, τόσο πιο πολύ πατάω τον γκάζ, διωματικά σκεφτείτε αν το έχετε κάνει, εμπειρικά σε κάθε. Πάμε μετά. Γιατί δεν πρέπει να ακούω δυνατά μουσική, γιατί ο βασικότατος λόγος πρέπει να είμαι ανοιχτός στα εξωτερικά ρεθύσματα. Και δεύτερος βασικός λόγος επίσης πρέπει να ακούω το ίδιο μου το αυτοκίνητο. Το αυτοκίνητο πρέπει να διαμαρτύρεται, η μηχανή του μπορεί να έχει κάποιο πρόβλημα. Πρέπει να ακούσω το πρόβλημα και να προλάβω την οποια κατάσταση μπορεί να δημιουργηθεί. Συστήματα φυσικής κινητής, GPS, χρησιμοποιήστε ηχητική εντολή, ηχητική καθροδήγηση. Βάζω με εκείνη την κυρία και μας οδηγεί, δεν χρειάζεται να βλέπω την οθόνη κάθε 5 λεπτά, είναι πάρα πολύ επικίνδυνη. Πριν ξεκινήσω από το σπίτι, έχω δει τη διαδρομή, έχω βάλει και την κοπέλα να μου λέει από το που θα κινηθώ θα κινηθώ και έτσι κινούμαι πιο ασφαλώς. Φαγητό, ρόφιμα, κάθισμα, το είπατε. Το να στρίβω τη σιγάρα και να πίνω και το καφέ μου ενώ οδηγώ, αντιλαμβάνεστε ότι δεν προσέχω τίποτα μα τίποτα μπροστά μου. Εξωτερικά ελευθύσματα. Πριν, το είπατε, βλέπω μια πινακίδα στον δρόμο, θα δώσω και ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, παιδιά, έχω πολλές κυρίες, μακ μειών 40% έκτοση. Θα δεις το 40% είπες στα μακ και θα δεις την ημεροβινία και σε ποιο μαγαζί. Γυρνάς το κεφάλι, προχωράς, έχεις διανύσει μια τέτοια απόσταση που αν κινηθείς με 1.030-1.040 χιλιόμετρο, έστω τόσο μικρή, έχεις διανύσει μια απόσταση ολών μέτρων, χωρίς να έχεις δει καν τον δρόμο. Κοιτώντας μόνο μια πινακίδα. Επίσης πολλά αγόρια, το πω να μην λέω μόνο για κοπέλες, παιδιά αγόρια κυκλοφορούν στον δρόμο, μπορούν να δουν κάτι που να τους αρέσει εκεί έξω, αυτό για αυτό λέγεται εξωτερικό αρέθρισμα, κάνουν μια κίνηση να γυρίσουν να το δουν καλύτερα για να με, όπως πρέπει να είμαι, ειλικρινήσει και να λέω τα πράγματα μου για κάθε λεπτομέρεια και εκείνη τη στιγμή μπορεί να περάσει οτιδήποτε μπροστά και να μην το δω ποτέ. Υπάρχει παράδειγμα πάνω στον δρόμο. Στο πάντοτε πανεπιστήμιο, πριν λίγα χρόνια, στην ελικία σας φοιτητής έκανε ακριβώς την κίνηση για να δει δύο ωραίες παρουσίες στη στάση του ηλεκτρορίου και δεν είδε μπροστά τρία άτομα τα οποία περνούσαν τη διάρραση. Μια στιγμή μπορεί να μας αλλάβει στη ζωή, μόνο μία στιγμή. Συνυπολογήστε ή υπολογήστε πόσο ώρα θέλω να ρίξω ένα βλέμμα και να επανέλθω στον δρόμο. Πιστρέψτε με ακεί για να αλλάξει τις ζωές όλων μας. Αυτό έχει να κάνει τα εξωτερικά δικαιώματα. Επίσης για τις κοπέλες έχει να κάνει και με την περιπτή συμφάνιση. Έχω μάθει από κυναίκες οδηγούς, τι είναι το κονσίλερ, τι είναι τερακότα, τι είναι το αϊλάινερ. Ενώ οδηγείται, αρχίζει να περιποιήσει. Έχω πάλι παράδειγμα, γιατί εδώ, κοιτάξτε να δείτε, είμαι εδώ για να είμαι χρήσιμος, είμαι εδώ για να είμαι χρήσιμος που έχει ευχάριστους. Απελοκύπους, γυναίκα οδηγός, κόκκινο φανάριο, αρχίζει να βάφεται, ανάβει πράσινο, από πίσω οδηγός, κλασικός ελληναστατικός ανυπόμονος, κορνάρει, φωνάζει, έντρωμοι, πατάει γάζι, πέφτει σε ένα μαντρότυχο, πολλαπλά κατάγνωμα. Από το τίποτα. Από το τίποτα. Επομένως, προσέξτε. Αν θέλετε, πέντε λεπτά νωρίτερα, ετοιμαστείτε. Και ακόμα και πέντε λεπτά να αρκετισταίνεσαι στη δουλειά σας, σε αυτό το ραντεβούι σας, δεν σημαίνει κάτι. Πείτε. Πείτε. Να σας πω κάτι πάνω σε αυτό. Από τη στιγμή που γνωρίζετε ότι έχετε αυτό το θέμα, πρέπει να αυτορυθμίζεστε. Δηλαδή, εκείνη τη στιγμή, με το που θα νιώσετε ότι ξεκινάει η διαδικασία, πηγαίνετε δεξιά και μέχρι να σταματήσει όλο το φτέρτισμα, δεν ξέρω πόσο κρατάει, να είστε και εσείς ασφαλείς αλλά και όποιος περνάει μπροστά σας. Ναι, το φτέρτισμα ήταν μια πολύ δική συνθήκη, για αλήθεια είναι. Λοιπόν, κόπωση, να θυμάστε, είναι ο πρώτος λόγος, είναι ένας πολύ πολύ βασικός λόγος και είναι ένας ύπουλος λόγος. Αυτή τη στιγμή, όταν βλέπετε τη σερεξία, αν πάρω το αμάξι σε 20 λεπτά, μπορεί να βγει έτιαση κυνηλεία. Είναι κάτι το οποίο δεν μπορούμε να το δούμε, δεν μπορούμε να το ρυθμίσουμε, δεν μπορούμε να το αξιολογήσουμε. Μπορούν να μας πιάσει, πώς λέμε, εξαπίνηση. Επομένως, αν νιώθουμε ότι βαραίνονται τα βλέφαρά μας, πρέπει να κάνουμε πολλές τάσεις και να έχουμε κάποιο οδηγό, αλλάζουμε οδηγούς. Δύο με τρία θύματα του ρυθμίου είναι λίγο κόπωσης. Είναι πολύ σημαντικό και ενώ είναι μόνο με πλογωμένες. Ζώνες ασφαλίας. Ζώνες ασφαλίας. Ποιοι από το μέσα φοράνε ζώνες ασφαλίας? Στα πίσω καθίσματα. Μάλιστα. Ωραία. Στα μπροστά καθίσματα. Μάλιστα. Στα πίσω βλέπω το ένα τρίτο. Ωραία. Για ποιον λόγο φοράτε στα πίσω καθίσματα ζώνες ασφαλίας? Γιατί θα προστατεύθουμε το κάθινο του μπροστινό. Μάλιστα. Το όνομά σας. Λοιπόν. Ελάτε λίγο μας. Ξεκινάμε και το τεθυματικό μας. Θέλετε ή έχετε πρόβλημα. Ωραικό σκηνικό και δεν θέλω να μου κάνετε κάτι. Όχι δεν κάνω κάτι. Δεν κάνετε κάτι. Ποιος θέλει να έρθει. Ποιος θέλει να έρθει. Παιδιά δεν κάνετε ποτέ ειλικρινά. Μην αγχώνεστε. Είναι καθαρά θα κάνουμε μια ασφαλική. Η κοπέλα ή η κοπέλα. Αυτό είναι απελετικό μήνυμα. Τι μπορείτε να κάνετε. Λοιπόν. Το όνομά σας. Λοιπόν. Πάω να πάρω την κυρία Βάσου από το σπίτι για να την φέρω στο πανεπιστήμιο. Λοιπόν. Αν μου επιτρέπεται θα κάνω μια ερώτηση λίγο αδιάκου. Περίπου. Περίπου. Πώς έχει να είστε. Περίπου. Όχι. Περίπου. Δεν είναι. Έστει το ότι είμαστε 70 κιλά. Ωραία. Λοιπόν. Πάω σπίτι. Μπαίνω οδηγός. Φοράω το ζώνιο ασφαλείας. Φαιρετεί. Λοιπόν. Στην στιγμή. Δεν φοράει ζώνιο ασφαλείας. Λοιπόν. Δεν φοράει ζώνιο ασφαλείας. Βλέπετε ότι έχω μια σωματική διάπλαση εγώ με 83 κιλά. Λοιπόν. Αν προσκρουσούμε μόλις με 30 χιλιόμετρα. Κοιτάξτε μια ταχύτητα που σας δίνω. Μόλις με 30 χιλιόμετρα. Θα με χτυπήσει. Θα με χτυπήσει. Πολλή, λίγο. Θα με σώσει το κάθεσμα. Λοιπόν. Μόλις κάνουμε νόμο αδρόνιας. Και έχουμε και λέμε. Με 30 χιλιόμετρα. Τα 70 κιλά. Τα 70 κιλά. Φτάνουν περίπου στα 900 κιλά. Θα έφυγε κατά πάνω μου η κυρία Βάσο. Σαν να ζυγίζει 900 κιλά. Δεν με τραυματίζει απλά. Μου αφαιρεί τη ζωή. Να θυμάστε. Τα άτομα. Τα οποία κάθονται στα πίσω καθίσματα. Είναι η κρυφή δολοφόνη του οχείματος. Η κυρία Βάσο θα με αφαιρέσει τη ζωή. Και θα τραβατήσει και αυτήν πάρα πολύ σοβαρά. Πολλοί κι εκείνοι θα χάσουν τη ζωή. Θα χάσουμε και δύο τη ζωή μας. Επειδή δεν φοράει ζώνη στο πίσω κάθεσμα. Εγώ μπορώ να κάνω πολλά λάθη. Βλέπετε κάτω από κάτω σαββά. Η φυσική δεν κάνει ποτέ. Με 50 χιλιόμετρα. Η κυρία Βάσο θέλει κατά πάνω να ζηγίζει 2.600.000. Δεν υπάρχει καμία ελπίδα. Δεν υπάρχει κανένα κάθεσμα. Δεν υπάρχει τίποτα. Αν πάμε με 70 χιλιόμετρα. Πάμε περίπου στα 4.700. Και αν είμαστε στην εθνική οδό. Βλέπετε το εξής. Με 120 χιλιόμετρα. Θα έρθει κατά πάνω να ζηγίζεται 3.000.000 κιλά. Σαν να έχω μια νταλίκα στο πίσω κάθισμα. Σκεφτείτε το. Η ζώνη ασφαλείας πραγματικά σώζει ζωές. Δεν είναι τυχαία. Δεν έχουν βάλει τυχαία στα πίσω καθίσματα. Σας προστατεύει. Προστατεύει τον οδηγό από τον πίσω επιβάτη. Αν το θυμάστε. Ευχαριστώ πάρα πολύ. Επίσης. Ποιος από εδώ μέσα έστω για μία φορά. Έστω για μία φορά. Έχει βάλει τα πόδια του. Στον ταπλό του αυτοκινήτου. Περίπου τόσο άτομα. Περίπου. Που φοράνε ζώνη ασφαλείας στα πίσω καθίσματα. Μάλιστα. Ξέρετε. Ναι, ναι, ναι. Ξέρετε περίπου. Με πόση ταχύτητα βγαίνει ο αερόσακος προς το μέρος μου. Μια εικοσιμίως. Δεν παίζει ρέλο με τι ταχύτητα θα προσκρούσω. Είτε προσκρούσω με 60 χιλιόμετρα, είτε με 200. Ο αερόσακος θα έρθει προς το μέρος μου με την ίδια ταχύτητα. Για πείτε μου περίπου πόση υπολογίζει εδώ. Να ακούω νούμερα. 200 χιλιόμετρα. 100 χιλιόμετρα. Για πείτε μου νούμερα. Λοιπόν. Ο αερόσακος γένει προς το μέρος μου με την ταχύτητα του περίπου 320 χιλιόμετρα. Ο αερόσακος μας έχει σφυρίτιδα. Γίνεται έγκριξη. Γι' αυτό και έχουμε συνήθως μικρά εγκάμματα. Όταν έχω τα πόδια μου στο ταπλό του αυτοκίνητου και σκάσει ο αερόσακος με 320 χιλιόμετρα, θα γίνω περιγραφικός, αλλά σας είπα είμαι εδώ για να είμαι χρήσιμος και όχι ευχάριστος. Το πρώτο πράγμα που παθαίνω, θρηματίζονται οι αστράγαλοι μου. Δεν σπάνε. Θρηματίζονται. Οι κνήμες, όπως λέμε τα καλάμια κοινός, σπάνε στη μέση. Το ισχύο και η λεκάνη, κάτω σε αυτήν την κίνηση εδώ, πολλαπλά κατάγματο κοινός σπάνε στη μέση και στη σπάγια της προεδρικής στιγμής. Και όλο το κάτω μέρος που έρχεται προς το πρόσωπό. Θα είμαι πάρα πολύ τυχερός αν επιζήσω. Αλλά ακόμα κι αν επιζήσω θα έχω τόσα πολλά κατάγματα που σίγουρα θα έχω πολλά ποια αναπηρία. Όλα αυτά για να βάλω τα πόδια μου απλά στη θέση του αερώσικου. Επίσης, ποιος από εδώ μέσα στο για μία φορά έχει βγάλει τα πόδια του εκτός του παραφύρου. Μάλιστα. Τεσσερά. Θα πατήσω με παράδειγμα κατευθείαν. Δεκαεφτά χρόνια κοπέλα πριν λίγα χρόνια στη Ρόδο. Επειδή όπως είπε το αυτοκίνητο, το πατέρα της ήταν καινούριο και δεν ήθελε να γεννήσει με άμμο το αμάξι. Έχει βάλει τα πόδια για μια απόσταση, προσέξτε, 200 μόλις μέτρων από το σπίτι τους. Πέρασε το ερχόμενο όχημα, ένα SUV από ένα χωματόδρομο που περνούσε ένα αυτοκίνητο τη βδομάδα. Έτσι είπε η Οχέα. Και αυτή τη στιγμή που μου μιλάμε, η κοπέλα αυτή είναι ακροτεριασμένη και στα δύο πόδια, τα γόνατα και κάτω. Μία στιγμή της άλλαξε τη ζωή, του επαναλαμβάνω για να καταλάβουμε πού βρισκόμαστε. Μία στιγμή έβγαλε τα πόδια απ' έξω και έγινε αυτό το τραγικό ατύχημα, το οποίο του κουβαλάει η κοπέλα. Επομένως, το να βγάλω τα πόδια έξω το παράθυρο. Ή να έχω παρατεταμένο το άγρο το χέρι. Να ξέρετε ότι οι μηνιαίος έχουν πάρα πολλά τέτοια τυχήματα και έχουν πάρα πολλούς ευκαιριασμούς οδηγών και συνοδηγών, που βγάζουν τα χέρια τους εκτός οχήματος. Έχετε διορκόμενο όχημα, διορκόμενο αγρό φορτηγό, τίποτα και άλλα. Και γίνεται το κακό. Μηχανές. Δεκαέξι φορές πιο πιθανό είναι να υπάρξει ένα θανατηφόρο τον χέο για τον αναβάτη μηχανής. Ο αναβάτης μηχανής είναι απροστάτευτος. Είναι εκτεθειμένος από παντού. Ενώ είναι έναν που μπορεί να προσπάσει να συγκαθρέψει, να νοφίσω. Ενώ είναι έναν που μπορεί να προσπάσει να συγκαθρέψει, να νοφίσω έναν αναβάτη μηχανής, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να αποφερόσει τη ζωή του. Γι' αυτό πρέπει να θυμάστε ότι πέρα από το εξοπλισμό, οι σύντομες βόλτες, είτε με αυτοκίνητο είτε με μηχανή, ελοχεύουν σοβαρούς κινδύνους. Πάνω από το 50% των τροχαίων ατυχημάτων και δυστυχημάτων είναι κοντά στο σπίτι μας. Θέλω να το θυμάστε αυτό. Είναι αστικός μύθος ότι γίνονται στην Εθνική Οδόνα. Γίνονται γύρω γύρω από εκεί που μένουμε. Κάντε από μόνοι σας έναν έλεγχο, όσον ο άτομος γνωρίζει ότι έχουν χάσει τη ζωή τους, ή έχουν χτυπήσει, έχουν τραυμαδιστεί από τροχαίο και δείτε αν είναι κοντά ή όχι στο σπίτι μας. Κάντε μόνοι σας την έρευνά σας και θα δείτε. Γιατί γίνεται αυτό? Γιατί συνήθως φτάνουμε στο σπίτι, χαλαρώνουμε, νομίζουμε ότι ξέρουμε καλά τον δρόμο, πολλές φορές κοντά στο σπίτι μας κάνουμε και μικροπαρανομίες, δηλαδή έχουμε ένα στοπ, ξέρουμε ότι δεν περνάει αυτοκίνητο από εκεί, παραβιάζουμε το στοπ και μια στιγμή, όπως το έχουμε πολλές φορές σήμερα, αλλά θέλω να το επαναλάβω για να σας γίνει κτήμα, μπορεί να μας αλλάξει στη ζωή. Πάμε στο μοναβάτιο μηχανής, επανέλθουμε, πρέπει να έχουμε ειδική στολή, το ειδικό κουφάν, εκτός από τα κόκκαλα όπως βλέπετε που έχει στους όμους ή στους αγκώνες, έχει και μια καμπούρα στην πλάτη. Ξέρετε γιατί υπάρχει αυτή η καμπούρα? Έχετε σκεφτεί? Είναι για τη σπονδελική στήλη, αλλά ο κυριότερος λόγος είναι εξής, κάτει ένα σαναβάτιο μηχανής και το που πέφτει, το πρώτο που τραγματίζει είναι ο αφιένας του. Επομένως, όταν θα φορέζω το κράνος, η καμπούρα του κουφάν, του ειδικού κουφάν, που πρέπει υποχρεωτικά να το έχω σαναβάτιος μηχανής, η καμπούρα δημιουργεί ένα στόπ στο κράνος. Επομένως, αυτό το κεφάλι μου θα κινηθεί, θα κινηθεί, υπό συγκεκριμένες μοίρες και δεν θα μου δημιουργήσει πολύ σοβαρό τροποδισμό, ακόμα και από κόλλες αφιένα. Πάμε στα κράνη. Τα κράνη βλέπετε και αποτελούνται από αυτά εδώ τα υλικά, από αυτά τα μέρη, για να είμαι πιο ακριβής. Εξωτερικό κέλφος, απορροφητικό υλικό, πολυστερήνη, εσωτερική επένδυση, ζελατίνα και λουρή. Τα κράνη έχουν συγκεκριμένα μεγέθη. Το δικό μου κράνος δεν μπορεί να κάνεις εσάς. Πρέπει να πάρετε ένα κράνος που να είναι ακριβώς στο μέγεθος του κεφαλιού σας. Αν είναι πολύ μεγαλύτερο σε μια σύγκρουση, δημιουργεί αυτή ακριβώς εδώ την κίνηση, ο αφιένας λειτουργεί ως υπομόχλιο και έχω σοβαρό τροποδισμό, ή ακόμα και αποκόλληση. Αν είναι πολύ στενό το κράνος, έχω χαμηλή ορατότητα, μου δημιουργεί η μικρανία και δεν μπορώ να έχω καλή συμπεριφορά στον δρόμο. Αν όμως πάμε μαζί μια βόλτα και σας δώσω το δικό μου κράνος, έχω δύο κράνοι, θα το φορέσετε. Μια πολύ μικρή πτώση με μια πολύ μικρή ταχύτητα. Το κράνος, το οποίο δεν είναι για σας, πραγματικά θα το σώσει τη ζωή. Υπάρχουν περιστατικά άτομα, τα οποία έχουν για νήσεις πολύ μικρή απόσταση, είτε επειδή ήταν καταστηρώνει το έδαφος, είτε επειδή είχε λάδια, είτε επειδή δεν ξέρω τι, χτύπησαν και έπησαν στον το ζωοδρόμιο. Χτύπησαν το κεφάλι τους στην άκρη του ζωοδρομίου. Δεν σηκώθηκαν ποτέ. Ένα απλό κράνος θα το σώσει τη ζωή, ακόμα και δεν ήταν το στομέγι τους που θα έπρεπε να είναι. Επίσης, τα κράνη έχουν ημερομηνία λήξεως. Έχουμε κάνει στη χημεία τι αισθεί πολυμερισμός. Μετά από κάποια χρόνια το βλαστικό χάνει την ελαστικότητά του. Επομένως, όταν θα πάω να αγοράσω κράνος, υποχρεωτικά, θα ζητώ ημερομηνία παραγωγής. Συνήθως είναι πέντε με έξι έτη. Καλή συντήρηση. Αν έχω ένα κράνος και το έχω εκτεθειμένο στους 40 βαθμούς ή στους 50 βαθμούς το καλοκαίρι, ή είμαι σε ένα ορεινό φωτιό και το βγάζω σε ακραίες συνθήκες στους μειών 10 βαθμούς, η συστολή-διαστολή αντιλαμβάνουμε ότι χαλάει την ποιότητα του κράνου. Επομένως, για πέντε χρόνια κοιτάζω πάντα ημερομηνία παραγωγής. Υπάρχουν στο eBay, που γίνεται από προπολησίες, κράνοι βαλετίνερος. Είναι χαρακτηριστικό παράδομο, τα οποία πολλούνται με 50 και 60 ευρώ. Ημερομηνία παραγωγής γράφει 1990, μηδενική προστασία. Εκεί όταν θέλετε να το κάνετε μολυβοθήκη, να το κάνετε αρθοδοχείο, είναι κάτι διαφορετικό. Αλλά για να σας σώσει τη ζωή, δεν. Θέλω να αναζητάτε πάντα την ημερομηνία παραγωγής. Επίσης, ένα κράνος λόγω της πολυστερήδησης του προφητικού υλικού, όταν θα πέσει και έχουν μια μικρή συμμετοχή σε ατύχημο, ή αν πέσει σε ένα μεγάλο ύψος, έστω στα δύο μέτρα πάνω στη φιλοθήκη, και πέσει κάτω. Πρέπει να το πάω σε ένα ειδικό μηχάνημα για να ελέγξω την κατάσταση του. Κατά πάση επιθανοντά, κατά 90% και μπορεί και παραπάνω, το κράνος είναι άχρηστο. Το λόγο είναι πάρα πολύ απλώς. Η πολυστερήν, όπως σας είπα, θυμίζει πάρα πολύ, έτσι θα λέω, πολύ απλά, για να το καταλάβουν όλοι. Πλαστελίνη. Θα κάνω μια ασκηση μηχανικής παραπλέον, έστω που βάζω στη γροφιά μου πλαστελίνη. Την πρώτη φορά που θα χτυπήσω εδώ το ξύλο, δεν θα καταλάβω τίποτα. Η πλαστελίνη έχει το ρόλο της. Έχει απορροφήσει όλη την ενέργεια. Τη δεύτερη φορά όμως, με την ίδια πλαστελίνη στο χέρι, όταν ξαναχτυπήσω θα αρχίσω να πονάω. Δεν μπορεί να κάνει άλλη απορροφή. Και την τρίτη φορά θα ματώ στο χέρι. Έτσι λειτουργεί και η πωλιστερίνη στο κράνος. Μετά που θα γίνει μια σύγκρουση, η πωλιστερίνη μαζεύεται, δεν επανέρχεται και στην επόμενη σύγκρουση δεν θα μου σώσει το κρανίο. Επομένως υπάρξει πρόβλημα. Επίσης, πολύ σημαντικό το λουρί. Όταν φοράμε κράνος, το λουρί πρέπει να το δένετε. Είναι ένα λάθος το οποίο είναι πολύ συνηθισμένος. Κατά τη σύγκρουση και με μια σχετικά μεγάλη ταχύτητα, όταν φεύγουμε και έτσι αρχίζουμε να το βάζουμε πάρα πολύ απλά, κάνουμε μια πτήση, το κράνος φεύγει, γιατί δεν συγκρατάει από καθενά. Επομένως στο σημείο σύγκρουσης, το κεφάλι του θα είναι εκτεθειμένο. Εδώ είναι κάποια site, μπορείτε να τα γράψετε αν θέλετε, θα το αφήσω λίγα δευτερολεπτά, τα οποία έχουν κάνει κάποια crash test σε κράνο. Μπορείτε να πείτε ότι εγώ διαθέτω 200 ευρώ για να αγοράσω ένα κράνος. Βάζετε το crash test και θα σας πείτε ποιο είναι το καλύτερο κράνος, το οποίο θα μπορείτε να πάτε σε αυτή την τιμή. Αν θέλετε, φωτογραφίσε το, ή μπορεί να έρθετε μετά να το γράψουμε. Λοιπόν, τι κάνουμε μετά από ένα τροχαίο. Πρώτα από όλα, απομακρυνόμαστε από το όχημα. Προσέξτε λίγο. Όταν θα δω τροχαίο αντίχημα, εντός λίγης ώρας, είναι πάρα πολύ πιθανό να υπάρξει ένα δεύτερο ή ένα τρίτο. Άρα πρέπει να είστε πάρα πάρα πολύ προσεκτικοί. Η λόγη είναι απλή. Είμαστε περίεργοι, σταματάμε απότομα για να δούμε τι έχει γίνει. Έχετε από πίσω όχημα. Σύγκρουση. Βλέπω κάποιον αιμόφυγτο, ξέρω ότι πρώτες βοήθειες. Νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω, θα δούμε αν είναι σωστό ή όχι σε λίγο. Τρέχω, δεν κοιτάζω δεξιά ή αριστερά. Έχετε όχημα με παρασύρει και με φέρνει τη ζωή. Και με τροχατίζει πολύ σοβαρά. Επομένως, όπου δείτε αντίχημα να ξέρετε, ότι λόγω και της απόσπασης προσοχής όλων των οδηγών, κανείς δεν παρακολουθεί και δεν είναι σωστός εκείνη τη στιγμή στην οδηγήση. Προσέξτε. Καλούμε άμεση επέμβαση. Υπάρχει ο μαγικός αριθμός, το 112. Όσοι δεν το γνωρίζετε, το μαθαίνετε σήμερα και δεν το ξυπνάτε ποτέ, τι πλεονέκτημα έχει. Όταν το κινητό σας δεν έχει σήμα και γράφει κλήση έκτακτης ανάγκης, είναι αυτό το νούμερο, το 112. Είναι πανευρωπαϊκό και έχει ένα φοβερό πλεονέκτημα. Αν εγώ πάρω τηλέφωνο και είμαι σε μια ημιληπόθημη κατάσταση, δεν προλάβω να συμπληρώσω το λόγο που κάλεσα και λιπόθυμίσω, εντός λίγων λεπτών, λόγω αδορυφορικής κάλυψης και τριγωνοποίησης, έρχονται και με βρίσκουν, βρίσκουν το στίγμα. Επομένως, πραγματικά, αυτό το νούμερο θα με σώσει. Το 112 λειτουργεί σκόμβος του 166-199. Είναι εκείνο το οποίο κάνει διάκηση στην πληροφορία της. Αν έχετε μικρά παιδιά ή αν έχετε τα αδερφάκια, υπάρχει ένας παιγνειώδης τρόπος ώστε να μάθεις τα παιδιά αυτό να το χρησιμοποιούν. Προσέξτε έξω, σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Ένα στόμα, μία μύτη, δύο μάτια. Ένα, ένα, δύο. Το μαθαίνει το παιδί με ένα παιγνειώδη τρόπο, δεν το ξεχνάει, και σε περίπτωση που δει κάτι, κάποιος το παρακολουθεί, κάποιος το κυνηγάει και θεωρεί, είναι πάρα πολύ επικίνδυνο να πάρει το 112 για να έχει την επέμβαση που χρειάζεται. Όταν πάρουμε το 112 πρέπει να είμαστε πάρα πολύ ψίχραινοι. Πρέπει να δώσουμε σαφείς πληροφορίες. Πόσες τραυματίες βλέπουμε, γιατί αν έχω δει εγώ ένα τραυματιά και είναι τρεις, θα έρθει ένας τραυματιός, οι άλλοι δύο. Επίσης, πρέπει να είμαι ψίχραιμος, ώστε να πω σε ποια διεύθυνση πρέπει να έρθω στον οθόν. Επίσης, το πολύ σημαντικό είναι ότι περιμένουμε να κλείσουν εκείνοι το τηλέφωνο και όχι εμείς, γιατί κάνουν επανάληψη των λεγόμενών μας, ώστε να γίνεται αυτοποίηση και επαλήθειση. Σκεπάζουμε στους τραυματίες με ρούχα, υπάρχει και ένα ειδικό υλικό, το οποίο είναι πάρα πολύ φυθινό, με 2-3 ευρώ, το οποίο βλέπετε τώρα με τους πρόσθεκες, που τους βάζουν έτσι για την υποθερμία, είναι καλό να το έχουμε στο αμάξι. Πάρα πολύ σημαντική διαφάνεια, στο τι δεν κάνουμε μετά από ένα τροχείο αδύχημα. Είμαι κατηγορηματικός, γενικά στο ζωή μου δεν θέλω να είμαι απόλυτος και δεν είμαι. Σε αυτό εδώ είμαι απόλυτος, είναι από τα λίγα πράγματα της ζωής που πρέπει και είναι απόλυτος. Ποτέ, ποτέ, ποτέ δεν βγάζουμε το κράνος μετά από πτώση, είτε είναι η δική μας πτώση, είτε είναι κάποιος άλλος. Όταν τον δούμε αυτή τη στιγμή μπορεί να είναι σαν εμένα, να σας μιλάει, να κάνει και λίγο χιούμορ, να έχω μία πτώση από τη μηχανή, δεν θα με αφήσετε ποτέ να βγάζετε το κράνος. Ο λόγος είναι πάρα πολύ απλός. Βγάζοντας το κράνος, αν έχω τραυματίσει τον αφιένα που σας είπα, τραβάω και τον αφιένα μαζί. Προμένως θα δημιουργήσω αποκόλληση. Υπάρχει η Χρυσή Παραελβιονίκης, την ξέρετε όλοι, δεν θα αναφερθώ όμως, δεν θέλω να αναφερθώ όνομα, η οποία ήταν θύμα τροχαίου, σηκώθηκε, περπάτησε, ήμισε πάρα πολύ καλά, έβγαλε το κράνος και στα επόμενα πέντε μέτρα έπεσε κάποιο και δεν ξαναστήκω. Είναι προφανώς ακόμα και τώρα με αναπηρικό αμαξίδιο. Δεύτερο, πολύ σημαντικό, έχει παρατηρηθεί δυστυχώς το εξυσθενόμενο. Βγάζω το κράνος, θα γίνει λίγο ομός, αλλά θέλω να το κάνετε εικόνα. Και ανήκει το κεφάλι μου στη μέση. Ακατάσχεται η μοραγία, εντός λίγο λεπτών χάνεται η ζωή μου. Γιατί το κράνος εκείνη τη στιγμή συγκρατούσε το κράνι ως τη θέση του. Επομένως, ποτέ, ποτέ δεν βγάζω το κράνος. Έχει το εκάφ, πηγαίνω να κάνω εικανικάξι τον εικόνα, να δω το κεφάλι μου αν είναι σε σωστή καλή κατάσταση. Και μετά, με ειδική διαδικασία, με ειδικούς κόφτες, αφέρει το κράνος. Δεν δίνουμε παιδιά ποτέ φαγητό, υγρά, τσιγάρα ή φάρμακα. Αυτή τη στιγμή που με βλέπετε μπορεί να έχω στερική μοραγία. Δεν το γνωρίζετε ούτε εσείς, ούτε εγώ. Αν μου δώσετε νερό, ενώ έχω πλημμυρίδα αίματος αυτή τη στιγμή στο στωμάχι, μου επιταχύνεται, τυρώει αίματος. Άρα, με σκοτώνεται. Άρα, μου δώσετε τσιγάρο. Πολύ ζητούν τσιγάρο για να ηρεμήσουν. Το τσιγάρο έχει νικοτίνη. Η νικοτίνη δηλητριάζει. Άρα, έχετε ο θάνατος. Όπως, επίσης, και φάρμακα. Γιατί? Γιατί ο θάνατος μπορεί να είναι αλλεργικός, παράλληλα δηλητριάζει το αίμα. Το ίδιο και για το φαγητό. Είπαμε ότι, κατά τη διαδικασία της πέψης, φεύγει το αίμα τον εγκέφαρο και πηγαίνει στο στωμάχι. Ήδη έχω μοραγία στο στωμάχι, φέρνω κι άλλο αίμα, διεγόνω το πρόβλημα. Δεν μετακινώ ποτέ τραυματίες. Πρέπει να ξέρω από πρώτες βοήθειες και να ξέρω πώς είναι οι σωστές λαβές. Θα τα κάνετε εσείς, δεν χρειάζεται να πω κάτι σε αυτό, να μην απεκταθώ. Να πω κάτι έως προς αυτό? Ναι. Είχα μια εμπειρία μπροστά. Είχε πέσει ένας με μία μηχανή πάνω σε έναν άλλο. Και αυτός το συμβεδιστής ήταν υπέσμενος στου κατάθλου. Και όλοι σε κόντουσαν γύρω του, κανείς δεν τον ακουμπούσε. Είπανε να δει που κάνει το τράμα, πήγε κάποιος να το βγάλει. Όπως τώρα σε νοχορώνισε, πάλι μπορεί να είναι. Μπορεί να έκανε, δεν ξέρω πόση ώρα, έκανε βρέπτη. Αλλά αυτός, κάποια στιγμή εγώ το συμβεδιστή, μετά από αρκετή ώρα που έκανε όλοι από πάνω του και τον κοιτούσανε, σηκώθηκε, έβγαλε και το τράμα, έβγαινε και να τους βρίζει κιόλας. Και έπαιπε, δεν ξέρω πόση ώρα. Εντάξει. Ισχύει αυτό ότι δεν πρέπει να ακουμπήσουμε κάτι. Αν δεν βελωρίσουμε, δεν πρέπει να ακουμπήσουμε. Εννοείται. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Συνάτρυπός μας, πήγε να τραβήξει από τη θέση του οδηγού, που είχε κλωδιστεί ο βιβάτης ο οδηγός, τον τράβηξε απότομα και του δημιούργησε αποκόλληση από δυο στο δεξί πόδι στο γκάζι. Γίνομαι και λέγω πάλι περιγραφικός. Είπαμε, νοηρεία του κόνους, το κάνεις πάνω κατευθείαν. Επομένως του δημιούργησε ένα πρόβλημα που μπορεί να δεν το είχε. Σίγουρα θα το είχε. Πρέπει να γνωρίσουμε πολύ καλά αυτό που να κάνουμε. Θέλουμε όλοι να βοηθήσουμε εκείνη τη στιγμή. Αλλά αν δεν το ξέρεις, ενδέχεται να κάνεις κάτι πολύ χειρότερο. Περιμένεις, εκείνο που πρέπει να κάνεις είναι να του συζητάς, να μιλάς, ώστε να του τρονεις την αυτοπεποίθηση. Λοιπόν, θα δούμε λίγο κάποια πιντεάκια και θα κάνουμε λίγο τα γυαλιά και έχουμε πει ότι μπαίνετε εσείς, έτσι. Μέχρι τις δύο. Βασικά, θα κάνουμε λίγο τα γυαλιά. Ποιος θέλει να δοκιμάσει λίγο τα γυαλιά, γιατί θέλω να το κάνω λίγο το βιωματικό. Έλα. Δεν τα αφήνεις αυτά. Λοιπόν, πάμε. Λοιπόν, θέλω να περάσεις απλά ανάψεις δύο κουκάλια. Ανάψεις δύο κουκάλια. Πόσο απλά? Εδώ, εδώ. Πέρα να δεις. Δεν χρειάζεται να περάσεις. Θέλω να βάλεις τα γυαλιά. Εντάξει, τώρα έχεις δοκιμάσει. Λοιπόν, βάζεις τα γυαλιά. Αυτά τα γυαλιά έχουν κατασκευαστεί από εργαστήρια στην Αμερική, τα οποία κάνουν προσωμίωση μέθης. Δημιουργούν διάθραση, όπως ακριβώς και ο κεφαλός μας. Έτσι αντιδράω, όταν πίνουμε. Έτσι και έχει μια κατάσταση υποδιάφλασης. Λοιπόν, φοράς τα γυαλιά. Θέλω να κάνεις μια αργή, θέλω να μην κάνεις γρήγορη κουζαντιστή, μια αργή περιστροφή γύρω από τον άξονα σου. Γύρω από τον άξονα σου και να χάσεις το κέντρο της γράμσης. Λοιπόν, είμαι δίπλα σου. Πήγε! Σαν αδεισμένος παράστατος. Μην κοίτας τα ποδιά σου. Για να μου βλέπεις. Λοιπόν, σου φάνηκε ότι πήγαινε σωστά, έτσι. Λοιπόν, ακριβώς αυτή την αντίδραση έχουν όλοι μεθυσμένοι. Όταν πίνω, νομίζω ότι πηγαίνω σωστά. Είδατε να πηγεί σωστά ή όχι. Αν υπήρχε μια κάμερα σε κάποιον ο οποίος είναι υπό την επίρρεια μέθης, θα έβλεπε ότι το αυτοκίνητα του πηγαίνει δεξιά-εριστερά. Κάποιος άλλος που θέλει να δοκιμάσει, καλέ. Ευχαριστώ πάρα πολύ. Πάνω τα γυαλιά, δεν υπάρχει πρόβλημα. Πάνω τα γυαλιά. Τέλεια, λοιπόν. Μια πέτσι τροφή και ρωτώ να ξανάσω. Αργή. Δεν θέλω τρύγωρα. Μου πουστιζαλίστηκες από αυτό. Λοιπόν, περνάς ανάμεσα. Δεν θέλω να κοιτάς τα πόδια σου. Πάμε. Όπως φρατάς, χανακιώσε το δρόμο. Πάς πάρα πολύ καλά. Τελευταία στιγμή, βρήκες το μπουκάλι. Θα παίρνεις απ' έξω. Υπάρχουν ντοκουμέντες, θα τα ξέρεις. Λοιπόν, επόμενος. Όποιος θέλει. Έλα. Σαν εμπειρία πώς φάνηκε, δεν θεωρούσες ότι πήγαινε σωστά. Όλοι με θυσμένοι το πιστεύουν αυτοί. Πάμε. Μια περιστροφή αργή θέλω. Είμαι δίπλα σου. Strike. Φαίνεται και συναστικό. Αλλά σκεφτείτε ότι αυτή στιγμή είναι οδηγό κάπου βρίσκω. Επίσης, σκεφτείτε σε τι συνθήκες οδηγώ τώρα. Το έχω δει, είμαι ήρεμος, ξέρω περίπου πού να πάω. Κάποιος άλλος που θα ήθελε να το δει. Έλα. Επαναλαμβάνω. Οι μέθοι είναι πολύ παραγωτικοί. Δεν αρκεί να φύγω μισό μπουκάλι ούσι. Με ένα ποτήρι μπορώ να έχω ακριβώς την ίδια συμπεριφορά. Με τα γυαλιά μπορώ να το κάνω. Μια περιστροφή γύρω από την αξιωμά σου. Και πάμε. Εξαιρετικά. Εξαιρετικά. Πέρασες απ' έξω. Αυτή τη στιγμή, το όνομά σου, η Αγγελική, κινήθηκε στο αντίθετο το ρεύμα. Το κατάλαβες. Μπορεί να κρίνετε. Όσο επικίνδυναν αυτό μόλις έκανε. Άλλος ένας. Θελάτε. Είμαι εντός ορίων, έτσι. Οπότε, ωραία. Μια περιστροφή γύρω από την αξιωμά σας. Εξαιρετικά. Πέρασες απ' έξω. Αυτή τη στιγμή, το όνομά σου, η Αγγελική, κινήθηκε στο αντίθετο το ρεύμα. Το κατάλαβες. Οπότε, ωραία. Μια περιστροφή γύρω από την αξιωμά σας. Οπότε, ωραία. Μια περιστροφή γύρω από την αξιωμά σας, η Αγγελική, κινήθηκε στο αντίθετο το ρεύμα. Οπότε, ωραία. Μια περιστροφή γύρω από την αξιωμά σας, η Αγγελική, κινήθηκε στο αντίθετο το ρεύμα. Οπότε, ωραία. Μια περιστροφή γύρω από την αξιωμά σας, η Αγγελική, κινήθηκε στο αντιθέατρο το ρεύμα. Οπότε, ωραία. Μια περιστροφή γύρω από την αξιωμά σας, η Αγγελική, κινήθηκε στο αντίθετο το ρεύμα. Οπότε, ωραία. Μια περιστροφή γύρω από την αξιωμά σας, η Αγγελική, κινήθηκε στο αντιθέατρο το ρεύμα. Εννοείσου, εννοείσου. Το Σβαλόνα Βιντεέκ το οποίο είναι από την κυβέρνηση Αυστρολίας είναι αρκετά δυνατό. Επαναλαμβάνω ότι είναι τα πάντα σκηνοθετημένα. Μην τρομοκραστούν. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Ευχαριστούμε.
|
| _version_ |
1782816957800644608
|
| description |
: Είχατε, λοιπόν, στην πρώτη εκδήλωση της ημέρας για την Οδική Ασφάλεια που διοργανώνει το Πολιτεχνιοπρίτης και χαιρόμαστε από τη μια που έχουμε κοντά μας το Ιστητούτο Οδικής Ασφάλειας Πάνος Μελωνάς και το Σώμα Εθνικτών Σαμαριτών Διασωστών και Ναυροσοστών Χανίων. Θα ακολουθήσουν κάποιες παρουσιάσεις οι οποίες σίγουρα έχουν πολλά να μας διδάξουν και χαιρόμαστε γι' αυτό, αλλά από την άλλη δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο λόγος για τον οποίο διοργανώνεται αυτή η εκδήλωση είναι μάλλον θλιβερός. Έτσι, είναι όλα αυτά τα δυσάρεστα γεγονότα τα οποία συμβαίνουν και πολύ συχνά. Μάλιστα και είναι ακόμα νομές γνήμες από το τραγικό δυστύχημα του Περσούνου καλοκαιριού. Γι' αυτό και η σημερινή εκδήλωση είναι αφιερωμένη στον Στιστέλα και στο Γιάννη, τα δύο παιδιά που έχουν στη ζωή τους ακριβώς έξω από το χώρο του πολιτεχνίου πριν ένα χρόνο πριν. Και βέβαια δεν είναι τα μόνα θύματα της ασφάλτου. Είναι πολλά ακόμα και μάλιστα και από την κοινότητά μας, από εδώ από το πολιτεχνείο Κρήτης και κάποια στιγμή θα κάνουμε, ελπίζω, μια ευθενία αναφορά σε όλα τα μέλη της πολιτεχνικής κοινότητας, τα οποία τα προηγούμενα χρόνια κάθηκαν στο πόμμα της ασφάλτου. Λοιπόν, θα ξεκινήσουμε με την παρουσίαση από το Ιστιτούτο Δικής Κυφάλιας πάνω στους Μιλωνάς. Ο κ. Τημήτρης Πετρούγιας, ο οποίος είναι εδώ μαζί μας σήμερα, εκπαιδευτής του Ιστιτούτου, θα μας κάνει μια ενημέρωση για τα τροχεία δυστυχήματα και τις κύριες επίες προκλησής τους. Ναι, αφού προλογίσε βέβαια και η κυρία Μιλωνά την παρουσίαση του Ιστιτούτου. Η παρουσίαση πάντως έχει να κάνει με τις κύριες επίες προκλησές των τροχεών δυστυχημάτων σε συνδυασμό με προσωμιωτή, ζυγαριά συσχέτησης, βαροσταχύτητας, οπότε θα έχουμε και κάποιο πρακτικό μέρος, φαντάζομαι, στην όλη ενημέρωση και θα δούμε πως μπορούμε να εκτιμήσουμε πολλά πράγματα τα οποία ίσως δεν γνωρίσουμε. Πολλοί μπορεί να πιστεύουν ότι είμαστε η τέλεια οδηγή. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν τα γνωρίσουμε και είναι μια ευκαιρία να τα μάθουμε και να γίνουμε καλύτερη στην οδηγική μας συμπεριφορά, να κάνουμε τους δρόμους μας έτσι πιο ασφαλείες. Νομίζω αυτό θα είναι το καλύτερο μνημόσυνο για όλα τα παιδιά, για όλους τους ανθρώπους που χάθηκαν στους δρόμους, όχι μόνο της περιοχής, αλλά σε όλο το δικό δίκτυο της χώρας. Λοιπόν, ευχαριστούμε πάρα πολύ που είστε εδώ. Μπορεί να έρθει η κυρία Μιλωνά, να ξεκινήσουμε με το πρόλογο και κατόπινε ο κύριος Πετρούγιας. Αξιότινε κύριε Πρίτανη, αγαπητοί κύριοι, αγαπητοί φοιτητές. Είμαστε σήμερα εδώ για σας. Εσείς είσαστε το επίκεντρο και νομίζω πως είσαστε τυχεροί, που και ο Πρίτανης και οι αντιπριτάνες και οι καθηγητές σας έχουν τόσο πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για να προστατέψουν τη ζωή τη δική σας. Και να βοηθήσουν στο να μην χάνονται άδικα αλλοί άνθρωποι στον δρόμο. Δεν μπορώ να πω ότι είμαστε με χαρά. Σίγουρα χαιρόμαστε για αυτή τη συνεργασία με το Πολιτεχνείο Κρήτης, αλλά μας θλείμει βαθύτατα η αιτία και η αφορμή. Γιατί έχοντας κι εγώ χάσει τον γιο μου τον Πάνο, σε τροχιό ταχύμα και ο Πάνος τελειώνει τον Πολιτεχνείο της Πάτρας, ήταν 22 χρονών, 22 Μάρτου 2004. Αλλά δεν είναι μόνο ο Πάνος ο δικός μας. Δεν είναι μόνο ο Γιάννης ή η Στέλλα. Είναι το παιδί της κάθε ελληνικής υπογένειας, που ανά πάσα στιγμή μπορεί να χαθεί έτσι άδικα στους δρόμους. Και οι νέοι πιστεύουν ότι είναι άντρωτοι. Πιστεύουν ότι δεν θα συμβεί σε εκείνους. Αλλά κυρίως συμβαίνει στους νέους. Και ο Δημήτρης, ο συνεργάτης μου, θα σας μιλήσει για τα θέματα των τροχιών της τυχημάτων, για τα θέματα της οδικής ασφάλειας. Και εμείς είμαστε εδώ δίπλα σας για να μπορέσουμε να προστατέψουμε τη ζωή. Γιατί, ειδικά στη χώρα μας, υπάρχει ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη για να κάνουμε δράσεις για την πρόληψη. Γιατί, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι μας πρόγονοι, κάλλιον προλαμβάνει η θεραπεύει. Γιατί πολλές φορές δεν γίνεται τίποτα. Φυσικά, χαθεί ο άνθρωπος, αλλά και όταν μείνει κάποιος παραπληγικός και υπομένει ολόκληρη τη ζωή του. Γι' αυτό, ιδιαίτερη προσοχή. Να είσαστε καλά και ποτέ. Εύχομαι ποτέ να μην βρεθούν οι γονείς ειδικοί σας, στη θέση τη δική μου, στη θέση των γονιών της Στέλλας και του Γιάννη. Γι' αυτό είμαστε εδώ, για να προστατέψουμε τη ζωή, γιατί η ζωή αξίζει. Και να σας πω, έγινε το Ινστιτούτο Δικής Ασφάλειας Πάνος Μιλωνάς για την πρόοδο των τροχιών ατυχημάτων και κάποιοι μου λένε, το όνομα του Πάνο φακούγεται. Πιστέψτε με παιδιά, δεν έχει καμιά σημασία ποια είναι του Πάνο. Τίποτα δεν είναι για τον Πάνο, ούτε καλό, ούτε κακό. Η ζωή είναι που έχει αξία. Ο Πάνο ήταν ένας άνθρωπος αισιόδοξος, δημιουργικός, αγαπούσε τη ζωή, γι' αυτό και εμείς στηρίξαμε αυτή την προσπάθεια για την πρόληψη και με ευχάριστο τρόπο, μέσα και από βιωματική εκπαίδευση και από επιστημονική τεκμήριωση που πρέπει να υπάρχει για να ακούτε τα σωστά πράγματα, είμαστε δίπλα σας για την προστασία της ζωής στους δρόμους. Σας ευχαριστώ πολύ. Θα δώσω τον λόγο στον Δημήτρη Πετρούνια, είναι συνεργάτης μου. Ο Δημήτρης το πρώτο του πτυχίο είναι μαθηματικός, αλλά του άρεσε περισσότερο να ασχολείται με τους ανθρώπους και λιγότερο με τους αριθμούς και τέλειωσε και τις σπουδές του σε ψυχολογία και είναι κοντά μας για τα θέματα της Φωτικής Ασφάλειας. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ και ευχαριστώ ιδιαίτερα κύριε Πρίτανη και σας και τους αντιπριτάνης για την εξαιρετική τιμή και τη ζεστασιά με την οποία μας αγκαλιάζετε να κάνουμε πολλά πράγματα και μαζί θα αλλάξουμε τα δεδομένα σε αυτόν τον τόπο, τον τόσο όμορφο τόπο που τόσο πολύ έχει υποφέρει και που θέλει πολύ δουλειά για να αλλάξουμε την κατάσταση με τους δρόμους μας. Σας ευχαριστώ πολύ. Καλησπέρα σας. Ευχαριστούμε πάρα πολύ για την πρόσκληση. Καλησπέρα σας. Ευχαριστούμε πάρα πολύ για την πρόσκληση. Καλησπέρα σας. Ευχαριστούμε πάρα πολύ για την πρόσκληση. Καλησπέρα σας. Ευχαριστώ πολύ. που σας δίνει τη βάση για περιετέρων ημέρων. Όπως ακούσατε νωρίτερα, το Ινστιτούτο ιδρύθηκε από την κυρία Βάσο, μια μητέρα η οποία έκανε το παιδί της. Θα ήθελα να σας κάνω ένα μικρό φιλολογικό τεστ, να ξέρετε ότι όλη η παρουσίαση θα είναι διαδραστική. Δηλαδή, θέλω την ενεργή συμμετοχής σας. Δεν θα είναι εδώ να σας κουράσω. Θέλω να απαντάτε, δε θέλω να δεν εξητάζουμε, αλλά θέλω την δική σας τοποθέτηση, γιατί έχει πάρα πολύ μεγάλη αξία σε αυτό που κάνουμε. Όταν χάσω τους γονείς μου, ονομάζομαι Βαρθανός, όταν μία μητέρα ή ένας πατέρας χάσει το παιδί, μπορείτε να δείτε μία λέξη που να εκφράζει τη συγκεκριμένη ιδιότητα. Χαροκαμένη μάνα. Είναι ένας προθεωρισμός, αλλά θέλω μία λέξη που να ακουμπώνει όπως το Βαρθανός, μία λέξη που έχει δημιουργηθεί γι' αυτή ακριβώς την ιδιότητα. Μια υποσυμμείωση. Θα συμφωνήσουμε όλοι ότι η ελληνική γνώση είναι μία μητέρα, θα συμφωνήσουμε όλοι ότι η ελληνική γνώση είναι η πλουσιότερη γνώση του κόσμου. Έχει δανείσει χιλιάδες λίμνες, δηλαδή, σαν τους πολιτισμούς, ώστε να δημιουργήσουν το δικό τους λεξιλόγιο. Επομένως, αναζητήστε λίγο και κάντε μια αναδρομή στα χρόνια που κάναμε την ελληνική γλώσσα και προσπαθήστε να δείτε μία λέξη. Άλλη χάρη. Ακούω που το λέτε με χαμηλό τόνο, ότι δεν υπάρχει. Και όντως, δεν υπάρχει. Το έχω μαθαίνει να μεμονεί για μία ώρα. Λοιπόν, η λόγη είναι η εξής, όπως θα δείτε και στο βίντεο σε λίγο, είναι η διαστροφή της φύσης ένας γονέας να χάνει το παιδί του. Και εκτός αυτού, είναι τόσο πολύς ο πόνος που δεν μπορεί να υποθεί, δεν μπορεί να λεχθεί. Επομένως, γιατί κάνω αυτόν τον πρόλογο? Γιατί δεν θέλω να σκέφτεστε μόνο εσάς. Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε μόνο εμάς. Πρέπει να σκεφτόμαστε πάρα πολύ και αυτούς που αγαπάμε και μας αγαπούμε. Υπάρχουν άτομα αυτή τη στιγμή στο σπίτι μας, περιμένουν. Επομένως, πρέπει να αναλογιστούμε το τι θα αφήσουμε πίσω. Εμείς ψυχολόγοι λέμε το εξής, ότι μετά από μία απώλεια, υπάρχει και ένα ψυχολογικό ντόμινο. Θα πέφτει ο ένας, μετά από λίγο πέφτουν και οι υπόλοιποι. Η κυρία Βάσο Μιλιονά, εν αντιθέσει, αντιστάθηκε σε όλο αυτό, και δημιούργησε τον Ιστιτούτο στην ενημέρωση των παιδιών της νεολαίας. Για το κυριότερο πρόβλημα, έχει να κάνει με τις νεότερες ηλικίες. Και θα το δούμε σε πατακάτωση γεφάνη. Θα ξεκινήσω λίγο την παρουσίαση, θα βάλω ένα βιντεάκι, να δείτε λίγο το πώς δημιουργήθηκε τον Ιστιτούτο. Θέλω να κάνω δύο υποσυμνήωσης. Η πρώτη υποσυμνήωση έχει να κάνει ως εξής. Οτιδήποτε δείτε σήμερα στο βίντεο, το λέω για τους φοιτητές κυρίως, είναι προϊόντα οπτικών εφαίρ. Μην αν φοβήσετε, μην φοβηθείτε. Και κάτι άλλο είναι η εκπομπή από τον κύριο Ποδωράκη στους πρωταγωνιστές. Είναι πριν φωνητευτεί, το λέω, σε κάθε διαθετικούς λόγους, για κανέναν λόγο. Βλέπουμε το βίντεο. Καλησπέρα, καλησπέρα. Στους ανθρώπους δεν αρέσει να ακούν για τα δικά τους εκκλήματα. Προτιμούν να συζητούν για τα εκκλήματα των άλλων. Από ποιον θα κάνουμε μια εξέγεση. Καλησπέρα, καλησπέρα. Θα του προσέξατε κι εσείς. Το καλοκαίρι δρόμοι γέμισαν εγκονοστάσια. Ιούνιο-Ιούλιο-Αύγουστο σκοτώθηκαν 135 νέοι. Όχι στο Ιράν, εδώ στην Ελλάδα. Και δίπλα τους πεντακόσχοι σοβαρά τραυματισμένοι. Ανάπηλοι, οι περισσότεροι για μια ζωή. Εδώ είναι ο Πάνος σε μικρή ηρικία. Ο Πάνος πήγαινε στην Πατρός του Πανεπιστημίου. Στον δρόμο κόρη του Πατρόν, στον Δερβένι. Όταν εσύ να σαν συνείδητος οδηγός πήγε στο ρεύμα του, τον εμπόλησε. Ακολουθούσε κι ένας μοτοσυκλετιστής με 230 χιλιόμετρα. Ο μοτοσυκλετιστής που έδωσε και στο θωματιφόρο ο πθύπημα στον πάνο. Υπήρξε τον πανεπιστή. Έδωσε και στο θωματιφόρο ο πθύπημα στον πάνο. Έλεισε λίγες ώρες. Για τον πάνο ήταν ακαριά. Ο Πάνος, λοιπόν, δεν έκανε κανένα λάθος. Και η μητέρα του, για να αποτρέψει άλλους αδικοσθανάτους, έφτιαξε μια οργάνωση για την πρόληψη των ενικών προχειών. Λένε πολλοί άνθρωποι ότι ο καιρός είναι γιατρός. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο καιρός δεν γιατρέπει τον πόνο. Ειδικά για τους γονείς, ο πόνος αυτός βέρει μαζί με εκείνους, όταν τελειώσει και η ζωή τους. Είναι διαστροφή της φύσης, να χάνονται νέοι άνθρωποι, να μένουν πίσω οι γονείς τους. Σου έχει τύχει ποτέ να βρεις τον αγαπημένο σου αριθμό να χτυπάει στον κινητό, και να φοβάσαι να το σηκώσεις. Τα τελευταία φορά σαν τα καπνόνια που θυμάμαι, και θα το έχω πληρώσει ακριβά. Ας αναλυγιστεί όσο καθένας, τι αφήνει πίσω του κάθε φορά. Θέλεις η χραιμία μεγάλη να είσαι 33, και να ξεκινάς από την αρχή. Πρακτικά, βελτιώθηκε η ζωή μου. Μαριά κουβέντα, όταν έχεις πεθάνει, όπως είπαν οι γιατροί. Αν εγώ δεν φόρουσα το κράνος, θα θαύω στον τόπο. Υπάρχει, ρε παιδιά, μια συγγραφία που πρέπει να τη βάλουμε. Αν το καταλάβω, εγώ πέθα να είχα το κάναμα. Εμένα η μηχανή είναι η ζωή μου, δεν βγαβαλάω μόνο για να πηγαίνω πιο γρήγορα. Η μηχανή μου αρέσει, οδηγώ από 17 χρόνους. Άρα, μόλις γίνω καλά, θα ξακαβαλίσω μηχανή. Όμως, προσοχή, μυφαλιότητα, κράνος, μπότες, μπουφάν, και ο δώρος μας, και η υγεία εφημία. Γιατί ξέχασα να σας πω ότι την ημέρα που ήταν καραξημένο με τις υγείας εφημίας. Δεν σας το ξεκαθάρισα από την αρχή, γιατί πρώτα ήθελα να δείτε. Στους ελληνικούς δρόμους, δεν γίνονται ατυχήματα και δυστυχήματα. Δεν είναι η ατυχία ο εχθρός μας. Στους δρόμους μας, γίνονται εγκλήματα. Πολλά από αμέλεια, αλλά εγκλήματα. Αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσουμε. Και αν μάθουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ίσως αλλάξουμε το όνομα. Και αν μάθουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ίσως αλλάξουμε σκέψη και συμπεριφορά. Καλώς σας ξημερώνουν. Σου έχει τύχει ποτέ αυτό που αγαπάς περισσότερα από όλα για μια στιγμή της ζωής σου. Να μην το ξαναδείς. Να σου κούνω και το βλέπεις, ναι. Πάνω πάνω σχεδιά για αυτήν τη Σουηδία θα ζούσε τώρα. Έτσι όπως έχει κατάσταση στην χώρα μας, δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ζούμε από τύχη. Όσοι κυλοφορούμε στους δρόμους, κοιτεύουμε. Το τραγούδι που μόλις σας ακούσετε, το έχει γράψει και έχει δημιουργήσει ο αδερφός του μπάλα, ο Γιώργος. Και τώρα, ξεκινάμε την παρουσίασή μας. Είδατε πως όλα ξεκίνησαν. Εδώ, ο Πάνος, όπως μας είπε και ο Αλληλούιμ. Ο Αλληλούιμ είπε και πριν λίγο η μητέρα του, η παιδιτή της, το πολυτεχνείο πατρών και το ατήχη. Έτσι ξεκίνησε όλη αυτή η προσπάθεια ενημέρωσης. Εδώ κοιτάξτε να δείτε τα μέρη που έχουμε επισκεφθεί από την Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχουμε πάει και σε χώρες, με Βουλγαρία, Βαϊαλβανία, στις εταιρίες. Με τον ειδικό εξοπλισμό μας, το οποίο έχει να κάνει με την προσωμίωση ανατροφής. Είναι ένα αυτοκίνητο, έτσι πάρα πολλές βράδες το πω, το οποίο ανατρέπεται κοινώς. Γυρνάει ανάποδα. Προφανώς, φορώντας ζώνη, είναι μέσα στην βάθος. Εκεί αντιλαμβάνεστε όλοι τη σημαντικότητα της ζώνης ασφαλείας. Και επίσης, υπάρχει η προσωμίωση της σύγκρουσης. Σας βάζουμε σε ένα κάθεσμα και σας αφήνουμε να προσκρούσετε μπροστά σε ένα δίκο. Είναι τόσο πολύ μεγάλη η αίσθηση της σύγκρουσης, που πολλές φορές όταν σας ρωτάμε με τι ταχύτητα νομίζετε ότι προσκρούσατε, όλοι απαντάτε πολύ μεγαλύτερα νόημα του φυσιολογικού. Η ταχύτητα είναι 5 με 7 χιλιόμετρα και η συντριπτική πνοψηφία απαντάει 40 με 50. Άλλο ένα δείγμα το πόσο σημαντική είναι η ζώνη ασφαλείας. Μετά έχουμε προσωμίωση οδήγησης. Υπάρχει μια κονσόλα με πάρα πολλές πίστες, να το πω έτσι πάρα πολύ απλά. Εμένα η πιο τρομακτική μου πίστη ήταν αυτή του λεωφορίου. Θα σας εξηγήσω ακριβώς τι συμβαίνει στη συγκεκριμένη πίστη. Οδηγός λεωφορίου σταθμένει στην στάση για να γίνει αποβίβαση και επιβίβαση των επιβατών και κάποιο παιδί βγαίνει από την προστά μεριά του λεωφορίου. Εγώ κινούμαι κανονικά στην αριστερή λορίδα. Δεν πάει το μυαλό μου ότι κάποιος θα βγει από την προστατεμένη μεριά. Κι όμως, υπάρχουν πάρα πολλά ατυχήματα λόγω αυτού. Επομένως προσέχουμε και αυτοί των ενδεχόμενων. Όπως επίσης όταν αφοβιβαζόμαστε από το λεωφορίο, πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί γιατί υπάρχουν ασυνομικοί οδηγοί μηχανείς, οι οποίοι έρχονται από την μεριά της στάσης. Και με το που παντεβαίνουν από το λεωφορίο, έχονται και μας χτυπούν. Επίσης, εδώ βλέπετε ότι κάθε 25 δευτερόλεπτα. Προσέξτε, έχουμε μιλήσει περίπου ένα 4-5 λεπτά. Είστε πολύ καλοί στις μαθηματικές πράξεις. Μπορείτε να υπολογείστε πρόχειρα πρόχειρα πόσα άτομα έχουν χάσει τη ζωή τους στον κόσμο όσοι ώρα μιλάω. Προσέξτε, είναι τα καταγεγραμμένα νούμερα αυτά που λέω. Υπάρχουν και πάρα πολλά ατυχήματα, πάυλα δυστυχήματα. Και να κάνω λίγο τον διαφοροποίηση. Όταν αναφέρομαι στη λέξη δυστύχημα, υπάρχει νεκρός. Όταν αναφέρομαι στη λέξη αδύχημα, υπάρχει τραυματείας. 1.240.000 νεκροί κάθε χρόνο αποτροχεί αδυστυχήματα. Τα τελευταία έτη παρακολουθούμε έναν πόλεμο στη Συρία, ο οποίος είναι πολύ μεγάλο σε έκταση. Σας πληροφορώ ότι έχει περίπου 100 νεκρούς. Βιώνουμε έναν ακύρικτο παγκόσμιο πόλεμο και παρ' όλα αυτά δεν τον υπολογίζουμε. Το αψηφούμε. Καθημερινά, αν κοιτάξετε, κάποιος τραυματίες είναι πάρα πολύ σοβαρά. Έχει χάσει τη ζωή του ακόμα και στη χώρα μας. Θα το δείτε μετέπειτο. 50.000.000 τραυματίες. Για εσάς, όταν λέω τραυματίας, τι είναι? Ποιος θα μου πει έναν μη σοβαρό τραυματισμό μέχρι έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό. Γιατί έχουμε λίγο διαφορετική αντίληψη περί του θέματος. Ένας απλός τραυματισμός τι μπορεί να είναι? Κατάγματας. Κατάγματας. Σπάσουμε. Ωραία. Ένας πολύ σοβαρός τραυματισμός, ακροτριαθμός. Και όμως υπάρχει κάτι παραπάνω. Τι είπατε? Ρίξεις φλήνας. Κάτι ακόμα παραπάνω. Εγκεφαλική κάκος. Είναι αυτό που λέμε εγκεφαλικά νεκρός. Υπάρχουν πάρα πολλά άτομα. Ξέρετε την περίπτωση του Συμμάχια. Δεν είναι αποτροχαίο, αλλά θέλω να σας δώσω να καταλάβετε. Τα τελευταία χρόνια δεν έχει καμία απολύτως επικοινωνία με το περιβάλλον. Υπάρχουν χιλιάδες άτομα, τα οποία έχουν αυτή την κλινική εικόνα. Είναι μια ζωή, όμως δεν επικοινωνούν για πάρα πολλά χρόνια. Και δεν ανταποκρίνονται στα ερετήσματα του περιβάλλοντος. Επίσης, στους πενήντα εκατομμύρια τραυματίες, δεν συγκαταλέγονται οι ψυχικά ασθενείς. Κάποια άτομα τα οποία έχουν εμπλακίσει το τραχείο ατύχημα και έχουν ακοπτήσει φοβίες, δεν βγαίνουν ποτέ από το σπίτι, δεν ξεναμπαίνουν ποτέ σε αυτοκίνητο, δεν μπορούν να κοιμηθούν ποτέ τα βράδια. Δεν συγκονεύονται, τουλάχιστον χωρίς φαρμακευτική αγωγή. Επειδή την χάνει να είμαι ψυχολόγος της Παραολυμπιακής Επιτροπής. Έχω πάρα πολλά άτομα, πάρα πολλές παραολυμπιονίκες και παγκόσμους πρωταθετές, οι οποίοι έχουν υποστεία κροτριασμό, όπως είπατε, λόγω τροχείων ατύχημάτων, να ξέρετε, η αναλογία είναι 7 στους 10. Αυτοί που βλέπετε στη τηλεόραση και μας κάνουν εθνικά υπερήφανοι, το έχουν πάθει από τροχείο ατύχημα. Συνήθως, αν θέλετε κι άλλο ένα σταθεστικό στοιχείο, είναι από μηχανή. Πάμε στην Ελλάδα μας, μέχρι το 2016. Υπάρχει μια πτώση των τροχείων ατύχημάτων και της τυχημάτων. Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί, πού μου τη σκέψη σας, για ποιο λόγο υπάρχει αυτή η μείωση. Για ποιους λόγους θεωρείτε ότι έχουμε μείωση στη χώρα μας των τροχείων. Κυκλοφορούν λιγότερα. Κυκλοφορούν λιγότερα, οικονομική κρίση, σωστό. Πασικός λόγος. Καλύτερη πίληση και ευρωπόρεση. Καλύτερη ενημέρωση, ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε πολύ. Πολύ σωστά. Κάτι άλλο. Πιο αυστηρή νόμιη. Πολύ σωστά. Κάτι άλλο. Καινούργια αυτοκίνητα, μεγαλύτερη παθητική ασφάλεια. Είναι η βασικότητα της λόγης που έχουμε μείωση. Όμως, υπάρχει ένα τεράστιο όμως. Αν κάπου πρέπει να είμαστε υπερήφανοι, είναι εδώ. Είμαστε πρωταθερτές στην Ευρώπη. Υπερήφανοι, φυσικά, είναι τόσο χωϊκόνοι. Είμαστε από τις πρώτες χώρες στα τροχεία ατυχήματα. Θέλουμε πάρα πολύ δουλειά. Θέλουμε ακόμα να διανύσουμε πάρα πολύ δρόμο, μιας και μιλάμε για δρόμους, έτσι, ώστε να φτάσουμε σε ικανοποιητικά οσοστά. Να φτάσουμε δηλαδή κοντά στο μηδέν. Αυτό είναι ικανοποιητικό οσοστά. Τον έχουμε μια μείωση 10% από πέρυσι, είναι μια εξέλιξη, όμως δεν είναι αποδεκτή, γιατί μιλάμε για ανθρώπινες ζωές. Επίσης, ένα άλλο στοιχείο, το οποίο δεν το αναφέρατε, είναι η πληροστοποίηση του δικού δικτύου. Έχουν φτιαχτεί καινούργιοι δρόμοι, επομένως, εξυπηρετεί πάρα πολύ αυτός ο παράγωτος. Στην Ελλάδα μας, περισσότερα από δύο άτομα χάουν τη ζωή τους καθημερινά. Και τραυματίζονται επίσης σοβαρά, το σοβαρά σημαίνει από ακροτεριασμό και πάνω, περισσότερα από δύο άτομα. Προσέξτε όμως, μιλάμε για τα επίσημα στοιχεία της τροχέας. Υπάρχουν περιοχές, απομακρυσμένες περιοχές, όπου υπάρχουν ατυχήματα και δυστυχήματα που δεν καταγράφουν. Και πιστέψτε με, μετά από έρευνες, αυτός ο αριθμός μεγαλών και μεγαλών είναι συχητικά. Επίσης, κάτι το πιο ξεριλάχιστος κόσμος, αν εγώ εμπλαγώ σε ατύχημα, νοσηλευτώ στην εντατική για ένα μήνα και την επόμενη μέρα κιόλας χάσω τη ζωή μου, δεν αναφέρομαι ως θύμα τροχαίου. Έτσι ορίζει παιδικός σπόδικας, έτσι ορίζουν και το θέμα των ασφαλιστικών μέτρων. Οπόμενως, βλέπετε τα νούμερα αυτά, αν σας φαίνονταν συχητικά, πρέπει να εσυγχύσετε λίγο παραπάνω, γιατί είναι τα νούμερα που μεγαλώνουν δυστυχώς. Αυτή τη διαφάνεια την έχω βάλει τυχνιέντος. Υπάρχει βασικός λόγος. Μία με είκοσι φλεβάρια, αυτό το διάσταμα του 2016 που βλέπετε, έγινε ένα τροχαίο δυστύχημα, το οποίο ήταν αρκετά για τα παιδιά. Το μάθετε όλοι σας, το μάθαμε όλοι μας. Και όποια τηλεόρασκή να δήκαμε, όποιο κανάλι κι αν θυμνούσαμε, ακούγαμε για το συγκεκριμένο δυστύχημα. Θυμάστε τι έγινε τότε? Παντελίδης. Παντελίδης, Παντελίδης. Πάρα πολύ σωστά. Κοιτάξτε εδώ όπως να δείτε. Κάτω, για να θυμηθεί με λίγο τη μαθηματική μου ιδιότητα, στον άξονα τον Χ, ένα ως δέκα ετών, χάθηκε ένα παιδί. Και το ας πούμε την ιστορία, είναι ένα τρίχρονο παιδί, το οποίο πήρε στην αυλή του, χορικός, ο οποίος είχε κάνει μεγάλη κατανάλωση ολκοόλ, έφυγε της πορείας του, πέρασε το μαντρότυχο, χτύπησε το παιδί και το διαμέλησε. Τρίχρονο. Το μάθατε ποτέ? Μάθαμε όλοι για τον Παντελί Παντελίδη. Κοιτάξτε να δείτε, από 11 έως 20 ετών, 8 άτομα. Από 21 έως 30, 11 άτομα, 31 έως 42 άτομα και ούτε καθεξής. Όπως παρατηρείτε, ηλικιακές ομάδες που έχουν έξαρση, είναι από 11 έτων έως 30 ετών. Η πλειοψηφία των φοιτητών, σε ένα ΥΤΕΙ, είναι εδώ, 15-29 ετών. Και κοιτάξτε λίγο αυτή τη εφάνεια. Γιατί σας είπα ότι το πρόβλημα είναι εδώ μέσα. Δεν είδαμε να μιλήσουμε για κάτι που είναι εκστημονικής φαντασίας. Είναι και κάτι που είναι πραγματικό και υπάρχει ανάμεσά μας. Πρώτη αιτία θανάτου, για τις ηλικίες 15 έως 29 ετών, τα τροχεία αντιστοιχήματα. Για τη δική σας ηλικία. Πάμε μαζί τώρα. Θέλω να μου πείτε, για ποιους λόγους θεωρείτε, ότι έχουμε αυτή την ηλικιακή ομάδα ως πιο ευάλωτη. Ας πάρουμε μία παραδοχή. Ότι είμαστε από 18 και έχουμε κατακτήσει, έχουμε αποκτήσει, συγγνώμη, το δίπλα με οδύξεις. Άρα θα μου πείτε γιατί από 18 έως 29 έτων, έχουμε έξι στον τροχείο της τεχυμάτων. Άγνοια κινδύνου. Άγνοια κινδύνου. Πολύ σωστά. Απειρία. Σωστά. Κάτι άλλο. Ό,τι σκεφτείτε. Αλκοόλ. Εγώ που λέω μεγαλύτερος δρατηρίας δεν μπορώ να πιω. Με βγάζετε απ' έξω το κάτρο. Για πάμε. Κάτι άλλο. Κατανόηση αλκοόλ. Υπόθηκε μόλις πριν έχω λίγο. Κάποιος άλλος λόγος που ένα παιδί 22-23 ετών, οι παιδιά της ηλικίας σας, οι σεχητήτές σας, βλέπετε ότι είναι λίγο πιο ασυνείδητοι οδηγοί. Μαγιά, επιδικσιωμανία. Λοιπόν, πάμε να δούμε λίγο τους λόγους. Λοιπόν, πριν πάω στο παρακαλείο θα σας εξηγήσω ένα από τους λόγους. Πρώτον, το είπαμε. Απειρία. Ποιος από εδώ μέσα αθλητεί και έχει υψηλές επιδόσεις ή χορεύει πάρα πολλά χρόνια. Το σήκωσα στο χέρι, το είδα. Πες. Κολύνδυση. Λοιπόν, μπροστιό, υπτιό. Ωραία. Δεν έχω κάνει ποτέ κολύνδυση σε καλό επίπεδο. Λοιπόν, αν πάρω τηλέφωνο του φίλου μου τον Γιαννιώτη. Και του πω. Με προπονείς 15 μέρες. Το όνομά σου? Ανδρέας. Με προπονείς 15 μέρες με 8-10 ώρες προπόνηση κάθε μέρα. Και έρχομαι να σε διαγωνιστώ ή να σε συναγωνιστώ, όπως το θες. Σε κερδίζω, ναι ή όχι. Αυτό που μόλις απάντησε λέγεται εμπειρία. Πόσα χρόνια κάνεις κολύνδυση? 14. 14 χρόνια. Δεν μπορώ εγώ σε ένα μήνα, δύο μήνες, έξι μήνες, έναν χρόνο να φτάσω την εμπειρία μου. Κι ας είναι μικροτερός μου. Αρκετά μικροτερός μου. Το να πάρουμε το δίπλωμα οδήγησης. Ένα χρόνο, δύο χρόνια, δεν μας κάνει εμπειρήσεις οδήποτες. Πρέπει να έχουμε ποιοτική οδήγηση για πάρα πολλά φιλόγραφα. Μόνο τότε αποκτούμε σιγά σιγά εμπειρία. Επίσης, και για εσάς, για εμάς, όταν πηγαίνουμε σε κάποιο νησί και νικιάζουμε κάποιο αυτοκίνητο. Καινούριο αυτοκίνητο, καινούριος οδηγός. Πάρα πολύ σημαντικό. Και καινούργιοι δρόμοι ακριβώς. Αλλά για το αυτοκίνητο θέλω να το επισημάλλω. Εντελώς διαφορετικός ο κοσοκύματος, εντελώς διαφορετική συμπεριφορά, είναι όλα διαφορετικά. Μπορεί να οδηγώ 30 χρόνια, δεν έχει καμιά σημασία. Είναι σαν ένα οδηγό πρώτη μέρα. Δεύτερο, πολύ σημαντικό, την εξειωμανία. Η άγρυμια κινδύνου. Όπως πολύ καλά είπατε. Πολλοί από εδώ μέσα, θα μου επιτρέψετε να κάνω ένα παράδειγμα, γιατί θα αναφέρθω και σε κάτι το οποίο έχει εποχημία. Έχετε παίξει έστω για μία φορά στη ζωή σας, τζόγκερ. Σωστά. Λοιπόν, ξέρετε ποια είναι η πιθανότητα να κερδίσετε το τζόγκερ? Έχει τζακόδο, νομίζω, την Κυριακή Πάρτα. Παίρνετε. Ξέρετε την πιθανότητα? Πείτε το. 1 στα 25 εκατομμύρια. 1 στα 25 εκατομμύρια. Και παρόλα αυτά την Κυριακή, όλοι μαζί, θα τρέξουμε για να παίξουμε. Κυνηγάμε το απίθαντο. Αν ξέρατε πόσες πιθανότητες υπάρχουν από τη στιγμή που πείτε το πληδί στη μίζα, για να πάμε μια σύντομη βόλτα, θα προσέχατε πολύ περισσότερο. Υπάρχει αυτή η φράση που λέμε συχνά, «Συγάμι συμβεί σε μένα». Το έχετε πει όλοι. Το έχουμε πει όλοι. Όμως δεν είναι έτσι. Κυνηγάμε το απίθαντο, το τζόγκερ, και παρόλα αυτά το πολύ πιθανό το αψηφούμε. Έχει στην περιφέρον μας την καθημερινότητά μας. Και γι'αυτό και έχουμε αυτή την έξαση των αδυχημάτων. Επίσης, μίμηση κακών προτύπων. Εδώ θα πάω τώρα σε δύο σκέλους. Το ένα σκέλος είναι για εσάς που είστε γονείς. Να θυμάστε ότι τα παιδιά παραδειγματίζονται από τις πράξεις σας και όχι από τα λεγόμενά σας. Όταν θα βγείτε αύριο μεθαύριο για ένα κρασί οικογενειακά, έστω κι αν η απόσταση του σπίτι σας μπορεί να είναι ένα χιλιόμετρο, πρέπει να γυρίσετε με ένα ταξί. Ένα παιδί το οποίο όλοι οχτώ-δέκα ετών θα παραδειγματιστεί και θα το θυμάται για το επόλοιπο της ζωής του. Αν όμως οδηγήσετε υπό την επίρεια μέθης και πείτε στο παιδί σας τα κατάφερα, μπορώ και οδηγώ κι ας έχω πει, θα θεωρήσω κι εκείνος αύριο μεθαύριο που θα πιει, μπορεί να κάνει ό,τι κάνετε κι εσείς. Γιατί είστε πρώτοι. Όσο κι αν υπάρχει αντίδραση στο σπίτι, είστε τα πρώτοι πάτους. Ακόμα κι αν διαμαρτύρατε για τα οτιδήποτε. Ακόμα κι αν έχουν αντίσταση για το οτιδήποτε. Είστε και θα είστε τα πρώτοι πάτους. Επομένως, για να μην στεναχωριέστε αύριο, σκεφτείτε σήμερα. Επίσης, πάμε στο δεύτερο σκέδρος. Πιο πολύ για τους φοιτητές. Κάθε φορά που λέω μήμηση κακών προτύπων, σκέφτε με ένα λόγο. Και μια ταινία, βασικά. Πες το. Μυνατά. Που το πες. Fast and Furious. Πρωταγωνιστής. Μυνατά. Πολ Γόκερ. Πολ Γόκερ. Ο Πολ Γόκερ, στις ταινίες δράσεις, όπως ο Fast and Furious, τι έκανε. Πολύ μεγάλες ταχύτητες, πολύ ακριβά αυτοκίνητα, συγκρούσεις, έβγαινε από φλεγόμενο όχημα και έκανε την αγαπημένη του κίνηση. Και συνέχιζε τη δράση. Στην πραγματικότητα, ενεπλάγγισε ατύχημα και απανφραγώθηκε. Έπαισε τη ζωή του μέσα στο όχημα. Ήταν συνοδηγός, επειδή το ξέρετε, θα μου το πείτε. Και έχω απάντηση για τον αντίλογο αυτό. Και ότι ήταν και σε ένα πάρα πολύ ακριβό αυτοκίνητο. Θέλω να θυμάστε ότι όσο ακριβό και είναι το αυτοκίνητο, δεν θα σας σώσει όταν φεύγετε από τα όρια. Ο οδηγός, ο οποίος τον φίλος του, ήταν πρωταθλητής αγών. Είναι εντελώς διαφορετικό να οδηγεί σε μια πίστα με πάρα πολλά μέτρα ασφαλείας. Αν έχετε δει εσωτερικό μέσα αυτοκίνητο, το οποίο είναι αυτοκίνητο πίστας όπως λέμε, θα καταλάβετε τη διαφορά. Και είναι εντελώς διαφορετικό να πάρει ένα αυτοκίνητο, να μοιάζει εξωτερικά με αυτά τις πίστας και να βγει εκεί έξω τον δρόμο και να πέσει. Επίσης, όλοι θυμάστε και θυμόμαστε τα Hot Wheels, τα αυτοκίνητάκια. Λοιπόν, οι περισσότερες σκηνές δράσης είναι προϊόντου οπτικών εφέ. Είναι αυτά τα Hot Wheels τα οποία πέφτουν από έναν ουρανοξύστη, κάτω σε μια γέφυρα κυφλάκα. Είναι Hot Wheels σε μακέτη. Αν θέλετε, καθώς βλέπετε μια μισή ώρα ταινία, καθίστε 10 λεπτά παραπάνω στο τέλος που λέει τους συτελεστές και με πολύ μικρά γράμματα, δυστυχώς, τον αφέρει. Όλες οι σκηνές δράσεις είναι προϊόντου οπτικών εφέ και κατασκευασμένα από ειδικούς κασκαντέρ. Πάμε στους κασκαντέρ. Ένας κασκαντέρ παίρνει τουλάχιστον 100 μέτρα ασφαλίας. Και παρ' όλα αυτά, ο ένας τους τέσσερις χάνει τη ζωή του. Μόλις πέρυσι, δυο από τους κορυφούς κασκαντέρς στον κόσμο έχασαν τη ζωή τους. Επομένως, αυτά που βλέπουμε στην τηλεόραση, ξεκάθαρα, δεν ισχύουν. Πάμε να δούμε λίγο τώρα για να δούμε ποιος στέει. Ακούμε πάρα πολλές φορές και στην επαρχία το ακούω πάρα πολύ έντονα. Είμαι σίγουρος ότι θα το ακούσω και εδώ, αν κάνουμε ένα διάλογο, ότι φταίνει η δρόμη. Φταίει ο δρόμος. Μπορεί να φταίει ο δρόμος. Αλλά να θυμάστε ότι σε ποσόστοση το 95% φταίει ο άνθρωπος. Φταίμε εμείς. Ο άνθρωπος μόνο είναι 65%. Όταν πάει άνθρωπος και ο δρόμος, όπως εσείς λέτε κυριαρχικά στις απαντήσεις, ότι ο δρόμος στέει 180% είναι μόνο στο 24%. Και από εκεί και πέρα κοιτάξτε να δείτε την ανάγνωση της έρευσης. Να θυμάστε, με το που παίρνετε στο αυτοκίνητο οδηγείτε της ζωής σας. Εσείς είστε υπέτη για αυτό που θα συμβεί. Αν φέρνουμε ευθύνη εμείς. Έτσι, θα το διευκρινήσω αυτό. Όταν τρέχω πολύ, να ξέρετε, μεγιστοποιώ τις πιθανότητες να εμπλακώ σε κάποιο ατύχημα ή δυστυχία. Όταν φεύγω από τα όρια, μεγιστοποιείται πάρα πολύ η πιθανότητα. Για πείτε μου λίγο, ποιες μέρες και ποιες ώρες θεωρείτε ότι έχουμε έξαρση των τροχιών δυστυχημάτων. Ποιες μέρες? Ξημερώματο. Ποιες μέρες? Ξημερώματο. Παρασκευή, Σαββατοκύριακο. Θα αντικρούσω λίγο αυτό που μου είπα. Τώρα, αν κατέβω στην πόλη, είναι μία και δέκα. Έστω ότι κατεβαίνω δύο η ώρα που υπάρχει μια συμφόρηση. Και υπάρχουν πάρα πολλά αυτοκίνητα. Δεν θα υπάρχουν ατυχήματα ή δυστυχήματα, για να είμαι πιο ακριβής. Όχι. Αν όχι, για ποιον λόγο θεωρείτε. Πολύ σωστά. Είναι μια δημοφιλής απάντηση αυτοκίνητα από τα παιδιά, ότι τις ώρες αιχμής έχουμε πιο σωστά δυστυχήματα. Είναι λάθος. Την ώρα αιχμής έχουμε κίνηση. Τι σημαίνει κίνηση. Ότι τα αυτοκίνητα κινούνται με μικρή ταχύτητα και με μικρές αποστάσεις. Επομένως, θα έχουμε υλικές ζημιές και όχι τόσο θανατηφόρα δυστυχήματα. Όπως είπατε, πάρα πολύ σωστά, Παρασκευή βράδυ, Σαββάτου, Ξημερώματα Κυριακής, έχουμε αυτή την έξαρση των τροχιών δυστυχημάτων. Λόγους που θεωρείτε ότι είναι πολύ σημαντικοί για Παρασκευή, Σαββάτου, Κυριακή. Καταρράνωσε αλκοόλ. Βγαίνω να πιώ. Αυγνία είναι ο πρώτος λόγος, η κόπωση. Είμαι Παρασκευή, είναι τέλος της εβδομάδας. Έχω νιώσει μια συσσορευμένη κόπωση από όλες τις εργατώρες των προηγούμενων ημερών. Πάω να πιω ένα ποτό, για να θυμάστε, το κάνουμε και σε λίγο, ότι η μέθη είναι πολύ παραγωτική. Δεν αρκεί να πιω μισό κουκάλι. Ένα ποτό. Ένα ποτό αρκεί για να μην οδηγήσω όπως πρέπει και να οδηγήσω ασφαλώς. Το κάνουμε λίγο αργότερα. Πέρα από την κόπωση και τη μέθη, άλλοι παράγοντες. Είναι βράδυ. Σκοτεινά σημεία, ανδεχομένως. Σε μια κακοτεχνία δρόμου δεν θα τα δω. Και κάτι άλλο που είναι πολύ σημαντικό, λιγότερη κίνηση. Άρα, επιταχύνω για να φτάσω πιο γρήγορα, γιατί είμαι κουρασμένος και έχω πει και το ποτάκι μου. Και αυτός ο συνδυασμός είναι, εδώ ακριβώς, βλέπετε την έξαση των τροχαίων δυστυχημάτων. Κοιτάξτε εδώ, μια τραγική αναλογία. Ένας φύνει και τρεις χάνονται εξαιτίας. Από αυτή τη στιγμή στη ψυχολογία, μπορώ να το πούμε λίγο διαφορετικά. Εδώ υπάρχουν δύο συστήματα. Είναι το σύστημα του θύτη και το σύστημα των θυμάτων. Στην στιγμή, τρεις οικογένειες τρέχουν σύστηματα θρηνού. Γιατί έχουν έναν δικό τους άνθρωπο. Και από την άλλη, υπάρχει και το σύστημα του θύτη, που και αυτό υποφέρει. Είτε λόγω του ελλογικού συνδρόμου, είτε λόγω του ότι θα υπακολουθήσει. Είναι φυλάκισεις, ασφαλιστικά μέτρα, κλπ κλπ κλπ. Επομένως, βλέπετε τέσσερις οικογένειες για μια περισκεψία, ότι υποφέρουν. Προφανώς, αυτή η οικογένεια που έχει χάσει τη ζωή του μέλος από το ελλειστήκημα, υποφέρει πολύ περισσότερο. Και όπως είπαμε και πριν, τίποτα δεν είναι το ίδιο με πριν. Αλλάζουν όλες οι σωροποίες και της οικογένειας, και γενικότερα τρατόμων ατομικά. Αλκοόλ και οδήγηση. Η μέθη, θέλω να το θυμάστε, είναι πολύ παραγοντική. Το επαναλαμβάνω. Σήμερα έκανα ταξίδι, έχω κοιμηθεί δυο μισή ώρες. Αν γυρίσω το βράδυ, δώδεκα ώρες σπίτι. Και πάω και πιω ένα ποτήρι μπύρα, τίποτα παραπάνω. Όσο χαζό και ανακούγεται, όσο όπλο και ανακούγεται, με ένα ποτήρι μπύρα, θα είμαι από την εμπειρία μέχρι. Θα με πιέσει πνηλία. Θα ανιστάξουν. Και θα είμαι κίνδυνος για οδήγηση. Επίσης, ψυχολογικοί παράγοντες, όταν δεν είμαι καλά και πίνω, έρχονται να σε δείξουν ότι γίνομαι χειρότερο. Ενισχύει το συνέστημα το αλκοόλ. Φαρμακευτική αβογή. Όταν παίρνουμε φάρμακα, πολλές φορές βλέπετε ότι μας πιάνει πνηλία. Σωστά. Αν πάρω και αλκοόλ, θα καταμάχει το σχεδιασμό σου. Θα το λαμβάνεστε. Πριν πάω παρακάτω, θα θέλαμε να μου πείτε το εξής. Θέλω να μου πείτε τεχνάσματα που έχετε ακούσει ή έχετε χρησιμοποιήσει, δεν είναι δοκιμός όρος να τα χρησιμοποιήσω, για να ξεμεθύσετε. Ελληνικός καφές. Ελληνικός καφές. Πρώτη απάντηση. Κάθος πίνεις, προτείνεις να πεις και νερό, ώστε να πιντεληθεί το... Μπαλκόν και νερό. Ένα προς τρία. Θα χρησιμοποιήσω την αναλογία εδώ. Πάμε. Κάποιος άλλος. Πείτε, παιδιά, ότι έχετε ακούσει. Πρέπει να το πείτε για να σας μιλήσω για τον κάθε λόγο που ξεχωριστεί επιστημονικά. Αν σχεεί ή όχι. Πάμε. Ό,τι κάνετε, ότι έχετε ακούσει. Θέλω να πω σπίτι. Κοιμηθώ. Ωραία, το κρατάω. Ναι. Νερό. Ένα προς τρία. Έχω φάει πριν πιο. Μετά μπορώ να χω το γνωστό βρώμικο. Γιατί συνήθως πάνε πολύ για φαΐ. Ναι. Πατσά. Ζάχαρη, όχι μετά. Ζάχαρη. Όχι μετά, Ζάχαρη. Πριν. Δεν ξέρω για πριν, για το μετά ξέρω. Το σουβλάκι είναι δίκτυο. Το σουβλάκι είναι δίκτυο. Χειρινό ή κοτόπουλο. Επειδή είναι αργά, μάλλον το κοτόπουλο είναι καλύτερο. Χειρινό. Να το πιάσεις. Κάτι άλλο? Διαφύτε μου, ναι. Θα κάνουμε το. Ωραία. Κρύο ντους. Λοιπόν, πάμε να απαντήσουμε για τον κάθε λόγο ξυμωριστά. Πρώτον, δημοφιλέστερη απάντηση, ελληνικός καφές. Δεν διευκολίζω νελουβίρση, μπράβο. Λοιπόν. Ο καφές μου δημιουργεί μια επεξία λίγο λεπτό. Όμως, δημιουργεί ταυτόχρονα και μία νευρικότητα. Και το αποτέλεσμα, ένα εξαιρετικό συνδυασμός. Είμαι ένας νευρικός, πάυλα μεθυσμένος οδηγός. Καταλαβαίνετε ότι υπάρχει πρόβλημα. Πάμε στο τέλος. Υπάρχει πρόβλημα. Πάμε στο φαΐ. Δεύτερη δημοφιλέστερη απάντηση. Όταν θα πάτε σπίτι και θα φάτε εντός μισά, μισής ώρα το περίπτω. Δεν θα σας πιάσει κνηλία. Το αίμα φεύγει από τον εγκέφαλο, κατευθύνεται στο στωμάχι και την ερικασία της πέψης. Αν έχετε πιεί κιόλας, δεν μπορεί και να μεθαλίζετε. Όπως κάνω. Εκριβώς. Με ταχυτικά εφέ. Επομένως, θα μας έχετε πολύ εντυπνιλία. Είναι κάτι που είναι πάρα πολύ επικίνδυνο. Το βράδυ κλείνω το ποτό. Αν θέλετε να φάτε, πρέπει να φάτε νωρίτερα. Ή κατά τη διάρκεια να τσιμπάτε. Ποτέ μετά. Είναι το μεγάλο λάθος. Πάπουν οι καντίνες έξω από τα δικτυριανά μαγαζιά και βλέπω πάντα ουρές. Μετά το ποτό, κάνουν παραγγελία ο standards και αυτά που λέμε ευρώ. Εμετός. Τρίτη απάντηση. Προκαλώ εμετώ. Όταν θα κάνω εμετώ, θα βγάλω τίδήποτε περιέκτηση στο μάχι μου. Από εδώ, πώς θα βγάλω την καρκόλια. Από το ίμα μου, πώς θα βγάλω την καρκόλια. Και βγάζω μόνο από το στομάχι. Παρ' όλα αυτά, πολλοί λένε, ότι κάνοντας εμετώ, νιώθουν ότι ξύπνησαν. Ισχύει για λίγα λεπτά και ο λόγος είναι πάρα πολύ απλός. Ο εμετός είναι σοκ του οργανισμού. Προκαλώ σοκ στον ίδιο μου τον οργανισμό. Επομένως, για λίγα λεπτά, μέχρι να έρθει αυτό που λέμε ομοιόσταση και να επανέλθουν στην προγενέστερη κατάσταση, υπάρχει αυτή η σεμπτήση της ευεξίας. Ο τρίτος λόγος είναι το νερό. Το νερό ξυπηρετεί, βοηθάει, αλλά αναλογιστείτε πόσα λεπτά έχουμε και πόσο νερό πρέπει να πιείτε για να ραιώσει η αλκοόλη και να πάτε και το αλέθι. Άκουσα τους, να ξέρετε, πάρα πολλά ατυχήματα γίνονται στο σπίτι, στο τούς. Έχω πιει, δεν ξέρω πού πατάω, πού βρίσκομαι, πάω να κάνω τούς, χτυπάω χέρι, σπάω πόδι, μπορώ να χτυπήσω και το κεφάλι μου. Επομένως, για να κάνω τούς μετά πρέπει να προσέξω και να ενιώσω ότι είμαι 100% ότι τα πάντα τα ελέγχω. Ζάχαρη, η ζάχαρη βοηθάει, αλλά δεν είναι τρόπος ώστε να βοηθήσει για την αλκοόλη, για τη μέθη καλύτερα. Ο μόνος τρόπος είναι ο χρόνος. Το σηκώδι μας για να μεταβολεί στην αλκοόλη θέλει κάποιες ώρες. Επομένως, ήρθα οδανικότολοι να πάμε σπίτι, να μας πάνε σπίτι, να πέσουμε να κοιμηθούμε υπό συγκεκριμένη στάση, με υμβρική στάση, όχι πρώτα, γιατί μπορώ να πάθουμε αναρώφηση, όπως τα πείτε κι εσείς πολύ καλύτερα από εμένα. Επομένως, θέλουμε χρόνο. Το να πω να πω τα ποτά μου και να φεύγω κατευθείαν σπίτι και να κάνω όλα αυτά που κάνετε, ή που έχετε ακούσει ότι γίνονται, είναι πάρα πολύ επικίνδυνα για τη διαδικασία εσείς. Επίσης, είναι κάτι να δω και οι δυστυχτές. Προσέξτε πάρα, πάρα, πάρα, πάρα, πάρα πολύ το στακτοδοχείο να μην είναι δίπλα στο ποτήρι σας. Από ένα λάθος, μια μικρή ποσότητα στάκτης μπορεί να προκριθεί ακόμα και τύφλωση. Υπάρχουν άτομα που είναι στην δυνατική λόγω στάκτης στο ποτό. Προσέξτε πάρα πολύ τα ποτά σας. Πάμε λίγο στην ταχύτητα. Θέλω να θυμάστε. Όσο πιο πολύ τρέχω, τόσο λιγότερο βλέπω. Και η δομή του ματιού μας είναι έτσι ώστε να έχω περιθυρακή ώρας. Κάθομαι ακριβώς στο κέντρο και βλέπω αυτή τη στιγμή και δεξιά και αριστερά το τι γίνεται. Βλέπετε ότι με 40 χιλιόμετρα έχω ένα οπτικό έβρος 100 μυρώ. Όταν αρχίζω και πιταχύνω και πάω στα 70, βλέπετε πόσο μικρένει το οπτικό μου έβρος. Πάμε στις 75 μυρες και όταν πάω με 120 χιλιόμετρα βλέπω μόνο δύο σειρές καθισμάτων. Δεξιά και αριστερά το χάος. Δεν είναι τυχαίο ότι όταν κάποιον άτομο εμπλακίσει τροχαίο λόγω αυξημένης ταχύτητας, όταν πάει στο κρατητήριο έχει την ίδια κατάθεση μόνος του προηγούμενου. Δεν τον είδα. Δεν λένε ψέματα, την αλήθεια λένε. Όταν τρέχεις με 100 χιλιόμετρα δεν θα δεις τίποτα δεξιά σου και αριστερά σου. Οφωμένος να σκέφτεστε και να θυμάστε. Όσο πιο πολύ τρέκω, τόσο λιγότερο βλέπω. Έτσι είναι το μή το εκεφάλι μας. Απόσταση προσοχής. Πάμε μαζί. Τι θεωρείτε ότι είναι απόσπαση. Ποια είναι η τρόπη απόσπασης μέσα στις ένα όχοι μου. Κοινητό τηλέφωνο. Σιγάρα. Σιγάρα καφές. Αλλαγή σταθμού στο ραδιόθανο. Αλλαγή σταθμού στο ραδιόθανο. Εξωτερικά ερεθίσματα. Σαν γυναίκα κατάλαβα το ότι είναι ό,τι. Πάμε. Τι είπατε. Ναι, εξωτερικό ερεθίσμα. Πολύ σωστά. Πολύ σωστά. Ναι. Συνεπιβάτηση. Συνεπιβάτηση. Κάτι άλλο. Συνεπιβάτηση είναι από το μωρό πίσω και να το επιβλέπει. Πολύ σωστά. Πάμε τώρα να δούμε τους λόγους. Έναν έναν. Λοιπόν, πρώτος. Λόγος ο οποίος δυστυχώς θα σας δώσω στοιχεία μιας έρευνας. Πλέον οι νέοι μπλέκονται σε ατυχήματα λόγω της απόσπασης προσοχής και μετά από έρευνα έδειξε ότι είναι η μέθη. Πρώτος λόγος είναι η απόσπαση. Όλοι είμαστε με ένα κινητό στο χέρι. Δεν θέλω να διαπραγματευτώ και δεν θα τους υπηρετήσω καν. Όταν οδηγώ και έχω το κινητό και μιλάω, οδηγώ με ένα χέρι και προσέχω και το τι μου λέει ο καθένας. Όμως θα πάω λίγο πιο κάτω. Θα κάνουμε και ένα πείραμα. Για πείτε μου λίγο. Τα πλούτου που πλέον τα καινούργια αυτοκίνητα είναι μισθωματωμένα στην κονσόλα. Είναι η απόσπαση. Να με καλήκαξε το τηλέφωνο, να πατώ το κουμπάκι και να στρέφω. Να με καλήκαξε το τηλέφωνο, να πατώ το κουμπάκι και να συνομιλώ μαζί του. Γιατί είναι η απόσπαση. Γιατί σκέφτομαι με αυτό που ακούω. Σκέφτομαι με αυτό που ακούω. Λοιπόν, πάω να κάνω ένα αφήραμα. Εμείς στην αθλητική ψυχολογία, στους αθλητές μας, κάνουμε αυτό που λέμε νοερή απεικόνιση. Ξέρετε κάποιος. Λοιπόν, τι είναι νοερή απεικόνιση. Ο κεφαλός μας είναι έτσι δομιμένος, ώστε να δημιουργεί εικόνες. Έτσι φτιαχτήκαμε. Όταν έχουμε ένα αθλητή, ο οποίος είναι και παίζει στα χανιά, και όταν παίζει στους υποκριματικούς κολύμπησης έχει 20, 30, 40 άτομα στις εξέδρες, όταν θα πάει ο φίλος μας σε ένα ευρωπαϊκό ή ένα παγκόσμιο, στου ευχαριστούμε, θα έχει χιλιάδες θέατες. Χιλιάδες θέατες. Αυτό πρέπει να το προετοιμάσουμε. Πρέπει κάθε βράδυ να το βάλω να σκεφτεί ότι μπαίνει σε ένα στάδιο χιλιάδες θεατών, ώστε να υπάρξει η αγχώληση. Του δημιουργώ εικόνα στον εγκέφαλο και γυμνάζω τον εγκέφαλό μου. Γιατί? Γιατί ο εγκέφαλος δημιουργεί και ζει από εικόνες. Όταν με πάω με τηλέφωνο και έστω πατήσω το πουμπάκι του Bluetooth, ό,τι κι αν μου πείτε το κάνω εικόνα και τώρα έρχεται το πειραμά μας. Δεν θέλω να σκεφτεί κανείς σας. Το εννοώ. Δεν θέλω να σκεφτείτε. Δεν θέλω να σκεφτείτε ένα ροζ ελεύθερο. Κατευθείαν δεν χάνεται εικόνα. Κατευθείαν ενώ σας μιλάω, αυτή τη στιγμή πέρασε κάτι από μπροστά σας. Θα μιλήσω. Δεν το είδα. Εεε, εγώ άκουσα τη λέξη, αλλά δεν το έκανα. Αφού μου είπα να μην το... με το λέξη. Δεν έκαναν συγγνώμη τώρα με το ροζ ελεύθερα. Τώρα που σου τα λέω, δεν έχεις κάνει ροζ ελεύθερα στο μυαλό σου. Όχι ακριβώς. Θα μου δώσεις την περιγραφή μετά. Λοιπόν, αυτό είναι απόσταση του σοχής. Δεύτερον, ενόπλεις από συνεπιβάτες. Οδηγώ και εγώ τον συνεπιβάτη, ο οποίος μπορεί να γλυνιάζει, μπορεί να φωνάζει, μπορεί να κάνει οτιδήποτε. Πάνω να εμπλακώ μαζί του, συζητάω, δεν κοιτάζω μπροστά. Ή σκέφτομαι αυτά που λέει, ή σκηματοποιώ αυτά που λέει. Ψυχολογικοί παράγοντες, είτε μου έρθε το έλφια, είτε στη δουλειά μου δεν τα πάω καλά με την υπεύθυμη, είτε δεν τα πάω καλά με τον σύντροφό μου. Όλοι αυτοί οι παράγοντες τους σκέφτομαι, τους σκηματοποιώ πάλι, δεν προσέχω το στόπ, δεν προσέχω το κόκκινο. Επομένως είμαι επικίνδυνος για να εμπλακώ σε κάποιο ατύχημα. Έντονη μουσική. Η μουσική παίζει πολύ σημαντικό ρόλο και το είδος της μουσικής που ακούω. Είναι εντελώς διαφορετικό ακόμα ότσα, που ενδέχεται που κρυφέρει η Νιλία, και είναι εντελώς διαφορετικό ακόμα μετάλλικα, που εκεί κατευθείαν αρχίζω για καζόν, γιατί μου δημιουργεί ένταση. Επίσης παίζει πολύ σημαντικό ρόλο η ένταση της μουσικής. Έχει παρατηρηθεί ότι όσο πιο πολύ αυξάνω την ένταση, τόσο πιο πολύ πατάω τον γκάζ, διωματικά σκεφτείτε αν το έχετε κάνει, εμπειρικά σε κάθε. Πάμε μετά. Γιατί δεν πρέπει να ακούω δυνατά μουσική, γιατί ο βασικότατος λόγος πρέπει να είμαι ανοιχτός στα εξωτερικά ρεθύσματα. Και δεύτερος βασικός λόγος επίσης πρέπει να ακούω το ίδιο μου το αυτοκίνητο. Το αυτοκίνητο πρέπει να διαμαρτύρεται, η μηχανή του μπορεί να έχει κάποιο πρόβλημα. Πρέπει να ακούσω το πρόβλημα και να προλάβω την οποια κατάσταση μπορεί να δημιουργηθεί. Συστήματα φυσικής κινητής, GPS, χρησιμοποιήστε ηχητική εντολή, ηχητική καθροδήγηση. Βάζω με εκείνη την κυρία και μας οδηγεί, δεν χρειάζεται να βλέπω την οθόνη κάθε 5 λεπτά, είναι πάρα πολύ επικίνδυνη. Πριν ξεκινήσω από το σπίτι, έχω δει τη διαδρομή, έχω βάλει και την κοπέλα να μου λέει από το που θα κινηθώ θα κινηθώ και έτσι κινούμαι πιο ασφαλώς. Φαγητό, ρόφιμα, κάθισμα, το είπατε. Το να στρίβω τη σιγάρα και να πίνω και το καφέ μου ενώ οδηγώ, αντιλαμβάνεστε ότι δεν προσέχω τίποτα μα τίποτα μπροστά μου. Εξωτερικά ελευθύσματα. Πριν, το είπατε, βλέπω μια πινακίδα στον δρόμο, θα δώσω και ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, παιδιά, έχω πολλές κυρίες, μακ μειών 40% έκτοση. Θα δεις το 40% είπες στα μακ και θα δεις την ημεροβινία και σε ποιο μαγαζί. Γυρνάς το κεφάλι, προχωράς, έχεις διανύσει μια τέτοια απόσταση που αν κινηθείς με 1.030-1.040 χιλιόμετρο, έστω τόσο μικρή, έχεις διανύσει μια απόσταση ολών μέτρων, χωρίς να έχεις δει καν τον δρόμο. Κοιτώντας μόνο μια πινακίδα. Επίσης πολλά αγόρια, το πω να μην λέω μόνο για κοπέλες, παιδιά αγόρια κυκλοφορούν στον δρόμο, μπορούν να δουν κάτι που να τους αρέσει εκεί έξω, αυτό για αυτό λέγεται εξωτερικό αρέθρισμα, κάνουν μια κίνηση να γυρίσουν να το δουν καλύτερα για να με, όπως πρέπει να είμαι, ειλικρινήσει και να λέω τα πράγματα μου για κάθε λεπτομέρεια και εκείνη τη στιγμή μπορεί να περάσει οτιδήποτε μπροστά και να μην το δω ποτέ. Υπάρχει παράδειγμα πάνω στον δρόμο. Στο πάντοτε πανεπιστήμιο, πριν λίγα χρόνια, στην ελικία σας φοιτητής έκανε ακριβώς την κίνηση για να δει δύο ωραίες παρουσίες στη στάση του ηλεκτρορίου και δεν είδε μπροστά τρία άτομα τα οποία περνούσαν τη διάρραση. Μια στιγμή μπορεί να μας αλλάβει στη ζωή, μόνο μία στιγμή. Συνυπολογήστε ή υπολογήστε πόσο ώρα θέλω να ρίξω ένα βλέμμα και να επανέλθω στον δρόμο. Πιστρέψτε με ακεί για να αλλάξει τις ζωές όλων μας. Αυτό έχει να κάνει τα εξωτερικά δικαιώματα. Επίσης για τις κοπέλες έχει να κάνει και με την περιπτή συμφάνιση. Έχω μάθει από κυναίκες οδηγούς, τι είναι το κονσίλερ, τι είναι τερακότα, τι είναι το αϊλάινερ. Ενώ οδηγείται, αρχίζει να περιποιήσει. Έχω πάλι παράδειγμα, γιατί εδώ, κοιτάξτε να δείτε, είμαι εδώ για να είμαι χρήσιμος, είμαι εδώ για να είμαι χρήσιμος που έχει ευχάριστους. Απελοκύπους, γυναίκα οδηγός, κόκκινο φανάριο, αρχίζει να βάφεται, ανάβει πράσινο, από πίσω οδηγός, κλασικός ελληναστατικός ανυπόμονος, κορνάρει, φωνάζει, έντρωμοι, πατάει γάζι, πέφτει σε ένα μαντρότυχο, πολλαπλά κατάγνωμα. Από το τίποτα. Από το τίποτα. Επομένως, προσέξτε. Αν θέλετε, πέντε λεπτά νωρίτερα, ετοιμαστείτε. Και ακόμα και πέντε λεπτά να αρκετισταίνεσαι στη δουλειά σας, σε αυτό το ραντεβούι σας, δεν σημαίνει κάτι. Πείτε. Πείτε. Να σας πω κάτι πάνω σε αυτό. Από τη στιγμή που γνωρίζετε ότι έχετε αυτό το θέμα, πρέπει να αυτορυθμίζεστε. Δηλαδή, εκείνη τη στιγμή, με το που θα νιώσετε ότι ξεκινάει η διαδικασία, πηγαίνετε δεξιά και μέχρι να σταματήσει όλο το φτέρτισμα, δεν ξέρω πόσο κρατάει, να είστε και εσείς ασφαλείς αλλά και όποιος περνάει μπροστά σας. Ναι, το φτέρτισμα ήταν μια πολύ δική συνθήκη, για αλήθεια είναι. Λοιπόν, κόπωση, να θυμάστε, είναι ο πρώτος λόγος, είναι ένας πολύ πολύ βασικός λόγος και είναι ένας ύπουλος λόγος. Αυτή τη στιγμή, όταν βλέπετε τη σερεξία, αν πάρω το αμάξι σε 20 λεπτά, μπορεί να βγει έτιαση κυνηλεία. Είναι κάτι το οποίο δεν μπορούμε να το δούμε, δεν μπορούμε να το ρυθμίσουμε, δεν μπορούμε να το αξιολογήσουμε. Μπορούν να μας πιάσει, πώς λέμε, εξαπίνηση. Επομένως, αν νιώθουμε ότι βαραίνονται τα βλέφαρά μας, πρέπει να κάνουμε πολλές τάσεις και να έχουμε κάποιο οδηγό, αλλάζουμε οδηγούς. Δύο με τρία θύματα του ρυθμίου είναι λίγο κόπωσης. Είναι πολύ σημαντικό και ενώ είναι μόνο με πλογωμένες. Ζώνες ασφαλίας. Ζώνες ασφαλίας. Ποιοι από το μέσα φοράνε ζώνες ασφαλίας? Στα πίσω καθίσματα. Μάλιστα. Ωραία. Στα μπροστά καθίσματα. Μάλιστα. Στα πίσω βλέπω το ένα τρίτο. Ωραία. Για ποιον λόγο φοράτε στα πίσω καθίσματα ζώνες ασφαλίας? Γιατί θα προστατεύθουμε το κάθινο του μπροστινό. Μάλιστα. Το όνομά σας. Λοιπόν. Ελάτε λίγο μας. Ξεκινάμε και το τεθυματικό μας. Θέλετε ή έχετε πρόβλημα. Ωραικό σκηνικό και δεν θέλω να μου κάνετε κάτι. Όχι δεν κάνω κάτι. Δεν κάνετε κάτι. Ποιος θέλει να έρθει. Ποιος θέλει να έρθει. Παιδιά δεν κάνετε ποτέ ειλικρινά. Μην αγχώνεστε. Είναι καθαρά θα κάνουμε μια ασφαλική. Η κοπέλα ή η κοπέλα. Αυτό είναι απελετικό μήνυμα. Τι μπορείτε να κάνετε. Λοιπόν. Το όνομά σας. Λοιπόν. Πάω να πάρω την κυρία Βάσου από το σπίτι για να την φέρω στο πανεπιστήμιο. Λοιπόν. Αν μου επιτρέπεται θα κάνω μια ερώτηση λίγο αδιάκου. Περίπου. Περίπου. Πώς έχει να είστε. Περίπου. Όχι. Περίπου. Δεν είναι. Έστει το ότι είμαστε 70 κιλά. Ωραία. Λοιπόν. Πάω σπίτι. Μπαίνω οδηγός. Φοράω το ζώνιο ασφαλείας. Φαιρετεί. Λοιπόν. Στην στιγμή. Δεν φοράει ζώνιο ασφαλείας. Λοιπόν. Δεν φοράει ζώνιο ασφαλείας. Βλέπετε ότι έχω μια σωματική διάπλαση εγώ με 83 κιλά. Λοιπόν. Αν προσκρουσούμε μόλις με 30 χιλιόμετρα. Κοιτάξτε μια ταχύτητα που σας δίνω. Μόλις με 30 χιλιόμετρα. Θα με χτυπήσει. Θα με χτυπήσει. Πολλή, λίγο. Θα με σώσει το κάθεσμα. Λοιπόν. Μόλις κάνουμε νόμο αδρόνιας. Και έχουμε και λέμε. Με 30 χιλιόμετρα. Τα 70 κιλά. Τα 70 κιλά. Φτάνουν περίπου στα 900 κιλά. Θα έφυγε κατά πάνω μου η κυρία Βάσο. Σαν να ζυγίζει 900 κιλά. Δεν με τραυματίζει απλά. Μου αφαιρεί τη ζωή. Να θυμάστε. Τα άτομα. Τα οποία κάθονται στα πίσω καθίσματα. Είναι η κρυφή δολοφόνη του οχείματος. Η κυρία Βάσο θα με αφαιρέσει τη ζωή. Και θα τραβατήσει και αυτήν πάρα πολύ σοβαρά. Πολλοί κι εκείνοι θα χάσουν τη ζωή. Θα χάσουμε και δύο τη ζωή μας. Επειδή δεν φοράει ζώνη στο πίσω κάθεσμα. Εγώ μπορώ να κάνω πολλά λάθη. Βλέπετε κάτω από κάτω σαββά. Η φυσική δεν κάνει ποτέ. Με 50 χιλιόμετρα. Η κυρία Βάσο θέλει κατά πάνω να ζηγίζει 2.600.000. Δεν υπάρχει καμία ελπίδα. Δεν υπάρχει κανένα κάθεσμα. Δεν υπάρχει τίποτα. Αν πάμε με 70 χιλιόμετρα. Πάμε περίπου στα 4.700. Και αν είμαστε στην εθνική οδό. Βλέπετε το εξής. Με 120 χιλιόμετρα. Θα έρθει κατά πάνω να ζηγίζεται 3.000.000 κιλά. Σαν να έχω μια νταλίκα στο πίσω κάθισμα. Σκεφτείτε το. Η ζώνη ασφαλείας πραγματικά σώζει ζωές. Δεν είναι τυχαία. Δεν έχουν βάλει τυχαία στα πίσω καθίσματα. Σας προστατεύει. Προστατεύει τον οδηγό από τον πίσω επιβάτη. Αν το θυμάστε. Ευχαριστώ πάρα πολύ. Επίσης. Ποιος από εδώ μέσα έστω για μία φορά. Έστω για μία φορά. Έχει βάλει τα πόδια του. Στον ταπλό του αυτοκινήτου. Περίπου τόσο άτομα. Περίπου. Που φοράνε ζώνη ασφαλείας στα πίσω καθίσματα. Μάλιστα. Ξέρετε. Ναι, ναι, ναι. Ξέρετε περίπου. Με πόση ταχύτητα βγαίνει ο αερόσακος προς το μέρος μου. Μια εικοσιμίως. Δεν παίζει ρέλο με τι ταχύτητα θα προσκρούσω. Είτε προσκρούσω με 60 χιλιόμετρα, είτε με 200. Ο αερόσακος θα έρθει προς το μέρος μου με την ίδια ταχύτητα. Για πείτε μου περίπου πόση υπολογίζει εδώ. Να ακούω νούμερα. 200 χιλιόμετρα. 100 χιλιόμετρα. Για πείτε μου νούμερα. Λοιπόν. Ο αερόσακος γένει προς το μέρος μου με την ταχύτητα του περίπου 320 χιλιόμετρα. Ο αερόσακος μας έχει σφυρίτιδα. Γίνεται έγκριξη. Γι' αυτό και έχουμε συνήθως μικρά εγκάμματα. Όταν έχω τα πόδια μου στο ταπλό του αυτοκίνητου και σκάσει ο αερόσακος με 320 χιλιόμετρα, θα γίνω περιγραφικός, αλλά σας είπα είμαι εδώ για να είμαι χρήσιμος και όχι ευχάριστος. Το πρώτο πράγμα που παθαίνω, θρηματίζονται οι αστράγαλοι μου. Δεν σπάνε. Θρηματίζονται. Οι κνήμες, όπως λέμε τα καλάμια κοινός, σπάνε στη μέση. Το ισχύο και η λεκάνη, κάτω σε αυτήν την κίνηση εδώ, πολλαπλά κατάγματο κοινός σπάνε στη μέση και στη σπάγια της προεδρικής στιγμής. Και όλο το κάτω μέρος που έρχεται προς το πρόσωπό. Θα είμαι πάρα πολύ τυχερός αν επιζήσω. Αλλά ακόμα κι αν επιζήσω θα έχω τόσα πολλά κατάγματα που σίγουρα θα έχω πολλά ποια αναπηρία. Όλα αυτά για να βάλω τα πόδια μου απλά στη θέση του αερώσικου. Επίσης, ποιος από εδώ μέσα στο για μία φορά έχει βγάλει τα πόδια του εκτός του παραφύρου. Μάλιστα. Τεσσερά. Θα πατήσω με παράδειγμα κατευθείαν. Δεκαεφτά χρόνια κοπέλα πριν λίγα χρόνια στη Ρόδο. Επειδή όπως είπε το αυτοκίνητο, το πατέρα της ήταν καινούριο και δεν ήθελε να γεννήσει με άμμο το αμάξι. Έχει βάλει τα πόδια για μια απόσταση, προσέξτε, 200 μόλις μέτρων από το σπίτι τους. Πέρασε το ερχόμενο όχημα, ένα SUV από ένα χωματόδρομο που περνούσε ένα αυτοκίνητο τη βδομάδα. Έτσι είπε η Οχέα. Και αυτή τη στιγμή που μου μιλάμε, η κοπέλα αυτή είναι ακροτεριασμένη και στα δύο πόδια, τα γόνατα και κάτω. Μία στιγμή της άλλαξε τη ζωή, του επαναλαμβάνω για να καταλάβουμε πού βρισκόμαστε. Μία στιγμή έβγαλε τα πόδια απ' έξω και έγινε αυτό το τραγικό ατύχημα, το οποίο του κουβαλάει η κοπέλα. Επομένως, το να βγάλω τα πόδια έξω το παράθυρο. Ή να έχω παρατεταμένο το άγρο το χέρι. Να ξέρετε ότι οι μηνιαίος έχουν πάρα πολλά τέτοια τυχήματα και έχουν πάρα πολλούς ευκαιριασμούς οδηγών και συνοδηγών, που βγάζουν τα χέρια τους εκτός οχήματος. Έχετε διορκόμενο όχημα, διορκόμενο αγρό φορτηγό, τίποτα και άλλα. Και γίνεται το κακό. Μηχανές. Δεκαέξι φορές πιο πιθανό είναι να υπάρξει ένα θανατηφόρο τον χέο για τον αναβάτη μηχανής. Ο αναβάτης μηχανής είναι απροστάτευτος. Είναι εκτεθειμένος από παντού. Ενώ είναι έναν που μπορεί να προσπάσει να συγκαθρέψει, να νοφίσω. Ενώ είναι έναν που μπορεί να προσπάσει να συγκαθρέψει, να νοφίσω έναν αναβάτη μηχανής, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να αποφερόσει τη ζωή του. Γι' αυτό πρέπει να θυμάστε ότι πέρα από το εξοπλισμό, οι σύντομες βόλτες, είτε με αυτοκίνητο είτε με μηχανή, ελοχεύουν σοβαρούς κινδύνους. Πάνω από το 50% των τροχαίων ατυχημάτων και δυστυχημάτων είναι κοντά στο σπίτι μας. Θέλω να το θυμάστε αυτό. Είναι αστικός μύθος ότι γίνονται στην Εθνική Οδόνα. Γίνονται γύρω γύρω από εκεί που μένουμε. Κάντε από μόνοι σας έναν έλεγχο, όσον ο άτομος γνωρίζει ότι έχουν χάσει τη ζωή τους, ή έχουν χτυπήσει, έχουν τραυμαδιστεί από τροχαίο και δείτε αν είναι κοντά ή όχι στο σπίτι μας. Κάντε μόνοι σας την έρευνά σας και θα δείτε. Γιατί γίνεται αυτό? Γιατί συνήθως φτάνουμε στο σπίτι, χαλαρώνουμε, νομίζουμε ότι ξέρουμε καλά τον δρόμο, πολλές φορές κοντά στο σπίτι μας κάνουμε και μικροπαρανομίες, δηλαδή έχουμε ένα στοπ, ξέρουμε ότι δεν περνάει αυτοκίνητο από εκεί, παραβιάζουμε το στοπ και μια στιγμή, όπως το έχουμε πολλές φορές σήμερα, αλλά θέλω να το επαναλάβω για να σας γίνει κτήμα, μπορεί να μας αλλάξει στη ζωή. Πάμε στο μοναβάτιο μηχανής, επανέλθουμε, πρέπει να έχουμε ειδική στολή, το ειδικό κουφάν, εκτός από τα κόκκαλα όπως βλέπετε που έχει στους όμους ή στους αγκώνες, έχει και μια καμπούρα στην πλάτη. Ξέρετε γιατί υπάρχει αυτή η καμπούρα? Έχετε σκεφτεί? Είναι για τη σπονδελική στήλη, αλλά ο κυριότερος λόγος είναι εξής, κάτει ένα σαναβάτιο μηχανής και το που πέφτει, το πρώτο που τραγματίζει είναι ο αφιένας του. Επομένως, όταν θα φορέζω το κράνος, η καμπούρα του κουφάν, του ειδικού κουφάν, που πρέπει υποχρεωτικά να το έχω σαναβάτιος μηχανής, η καμπούρα δημιουργεί ένα στόπ στο κράνος. Επομένως, αυτό το κεφάλι μου θα κινηθεί, θα κινηθεί, υπό συγκεκριμένες μοίρες και δεν θα μου δημιουργήσει πολύ σοβαρό τροποδισμό, ακόμα και από κόλλες αφιένα. Πάμε στα κράνη. Τα κράνη βλέπετε και αποτελούνται από αυτά εδώ τα υλικά, από αυτά τα μέρη, για να είμαι πιο ακριβής. Εξωτερικό κέλφος, απορροφητικό υλικό, πολυστερήνη, εσωτερική επένδυση, ζελατίνα και λουρή. Τα κράνη έχουν συγκεκριμένα μεγέθη. Το δικό μου κράνος δεν μπορεί να κάνεις εσάς. Πρέπει να πάρετε ένα κράνος που να είναι ακριβώς στο μέγεθος του κεφαλιού σας. Αν είναι πολύ μεγαλύτερο σε μια σύγκρουση, δημιουργεί αυτή ακριβώς εδώ την κίνηση, ο αφιένας λειτουργεί ως υπομόχλιο και έχω σοβαρό τροποδισμό, ή ακόμα και αποκόλληση. Αν είναι πολύ στενό το κράνος, έχω χαμηλή ορατότητα, μου δημιουργεί η μικρανία και δεν μπορώ να έχω καλή συμπεριφορά στον δρόμο. Αν όμως πάμε μαζί μια βόλτα και σας δώσω το δικό μου κράνος, έχω δύο κράνοι, θα το φορέσετε. Μια πολύ μικρή πτώση με μια πολύ μικρή ταχύτητα. Το κράνος, το οποίο δεν είναι για σας, πραγματικά θα το σώσει τη ζωή. Υπάρχουν περιστατικά άτομα, τα οποία έχουν για νήσεις πολύ μικρή απόσταση, είτε επειδή ήταν καταστηρώνει το έδαφος, είτε επειδή είχε λάδια, είτε επειδή δεν ξέρω τι, χτύπησαν και έπησαν στον το ζωοδρόμιο. Χτύπησαν το κεφάλι τους στην άκρη του ζωοδρομίου. Δεν σηκώθηκαν ποτέ. Ένα απλό κράνος θα το σώσει τη ζωή, ακόμα και δεν ήταν το στομέγι τους που θα έπρεπε να είναι. Επίσης, τα κράνη έχουν ημερομηνία λήξεως. Έχουμε κάνει στη χημεία τι αισθεί πολυμερισμός. Μετά από κάποια χρόνια το βλαστικό χάνει την ελαστικότητά του. Επομένως, όταν θα πάω να αγοράσω κράνος, υποχρεωτικά, θα ζητώ ημερομηνία παραγωγής. Συνήθως είναι πέντε με έξι έτη. Καλή συντήρηση. Αν έχω ένα κράνος και το έχω εκτεθειμένο στους 40 βαθμούς ή στους 50 βαθμούς το καλοκαίρι, ή είμαι σε ένα ορεινό φωτιό και το βγάζω σε ακραίες συνθήκες στους μειών 10 βαθμούς, η συστολή-διαστολή αντιλαμβάνουμε ότι χαλάει την ποιότητα του κράνου. Επομένως, για πέντε χρόνια κοιτάζω πάντα ημερομηνία παραγωγής. Υπάρχουν στο eBay, που γίνεται από προπολησίες, κράνοι βαλετίνερος. Είναι χαρακτηριστικό παράδομο, τα οποία πολλούνται με 50 και 60 ευρώ. Ημερομηνία παραγωγής γράφει 1990, μηδενική προστασία. Εκεί όταν θέλετε να το κάνετε μολυβοθήκη, να το κάνετε αρθοδοχείο, είναι κάτι διαφορετικό. Αλλά για να σας σώσει τη ζωή, δεν. Θέλω να αναζητάτε πάντα την ημερομηνία παραγωγής. Επίσης, ένα κράνος λόγω της πολυστερήδησης του προφητικού υλικού, όταν θα πέσει και έχουν μια μικρή συμμετοχή σε ατύχημο, ή αν πέσει σε ένα μεγάλο ύψος, έστω στα δύο μέτρα πάνω στη φιλοθήκη, και πέσει κάτω. Πρέπει να το πάω σε ένα ειδικό μηχάνημα για να ελέγξω την κατάσταση του. Κατά πάση επιθανοντά, κατά 90% και μπορεί και παραπάνω, το κράνος είναι άχρηστο. Το λόγο είναι πάρα πολύ απλώς. Η πολυστερήν, όπως σας είπα, θυμίζει πάρα πολύ, έτσι θα λέω, πολύ απλά, για να το καταλάβουν όλοι. Πλαστελίνη. Θα κάνω μια ασκηση μηχανικής παραπλέον, έστω που βάζω στη γροφιά μου πλαστελίνη. Την πρώτη φορά που θα χτυπήσω εδώ το ξύλο, δεν θα καταλάβω τίποτα. Η πλαστελίνη έχει το ρόλο της. Έχει απορροφήσει όλη την ενέργεια. Τη δεύτερη φορά όμως, με την ίδια πλαστελίνη στο χέρι, όταν ξαναχτυπήσω θα αρχίσω να πονάω. Δεν μπορεί να κάνει άλλη απορροφή. Και την τρίτη φορά θα ματώ στο χέρι. Έτσι λειτουργεί και η πωλιστερίνη στο κράνος. Μετά που θα γίνει μια σύγκρουση, η πωλιστερίνη μαζεύεται, δεν επανέρχεται και στην επόμενη σύγκρουση δεν θα μου σώσει το κρανίο. Επομένως υπάρξει πρόβλημα. Επίσης, πολύ σημαντικό το λουρί. Όταν φοράμε κράνος, το λουρί πρέπει να το δένετε. Είναι ένα λάθος το οποίο είναι πολύ συνηθισμένος. Κατά τη σύγκρουση και με μια σχετικά μεγάλη ταχύτητα, όταν φεύγουμε και έτσι αρχίζουμε να το βάζουμε πάρα πολύ απλά, κάνουμε μια πτήση, το κράνος φεύγει, γιατί δεν συγκρατάει από καθενά. Επομένως στο σημείο σύγκρουσης, το κεφάλι του θα είναι εκτεθειμένο. Εδώ είναι κάποια site, μπορείτε να τα γράψετε αν θέλετε, θα το αφήσω λίγα δευτερολεπτά, τα οποία έχουν κάνει κάποια crash test σε κράνο. Μπορείτε να πείτε ότι εγώ διαθέτω 200 ευρώ για να αγοράσω ένα κράνος. Βάζετε το crash test και θα σας πείτε ποιο είναι το καλύτερο κράνος, το οποίο θα μπορείτε να πάτε σε αυτή την τιμή. Αν θέλετε, φωτογραφίσε το, ή μπορεί να έρθετε μετά να το γράψουμε. Λοιπόν, τι κάνουμε μετά από ένα τροχαίο. Πρώτα από όλα, απομακρυνόμαστε από το όχημα. Προσέξτε λίγο. Όταν θα δω τροχαίο αντίχημα, εντός λίγης ώρας, είναι πάρα πολύ πιθανό να υπάρξει ένα δεύτερο ή ένα τρίτο. Άρα πρέπει να είστε πάρα πάρα πολύ προσεκτικοί. Η λόγη είναι απλή. Είμαστε περίεργοι, σταματάμε απότομα για να δούμε τι έχει γίνει. Έχετε από πίσω όχημα. Σύγκρουση. Βλέπω κάποιον αιμόφυγτο, ξέρω ότι πρώτες βοήθειες. Νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω, θα δούμε αν είναι σωστό ή όχι σε λίγο. Τρέχω, δεν κοιτάζω δεξιά ή αριστερά. Έχετε όχημα με παρασύρει και με φέρνει τη ζωή. Και με τροχατίζει πολύ σοβαρά. Επομένως, όπου δείτε αντίχημα να ξέρετε, ότι λόγω και της απόσπασης προσοχής όλων των οδηγών, κανείς δεν παρακολουθεί και δεν είναι σωστός εκείνη τη στιγμή στην οδηγήση. Προσέξτε. Καλούμε άμεση επέμβαση. Υπάρχει ο μαγικός αριθμός, το 112. Όσοι δεν το γνωρίζετε, το μαθαίνετε σήμερα και δεν το ξυπνάτε ποτέ, τι πλεονέκτημα έχει. Όταν το κινητό σας δεν έχει σήμα και γράφει κλήση έκτακτης ανάγκης, είναι αυτό το νούμερο, το 112. Είναι πανευρωπαϊκό και έχει ένα φοβερό πλεονέκτημα. Αν εγώ πάρω τηλέφωνο και είμαι σε μια ημιληπόθημη κατάσταση, δεν προλάβω να συμπληρώσω το λόγο που κάλεσα και λιπόθυμίσω, εντός λίγων λεπτών, λόγω αδορυφορικής κάλυψης και τριγωνοποίησης, έρχονται και με βρίσκουν, βρίσκουν το στίγμα. Επομένως, πραγματικά, αυτό το νούμερο θα με σώσει. Το 112 λειτουργεί σκόμβος του 166-199. Είναι εκείνο το οποίο κάνει διάκηση στην πληροφορία της. Αν έχετε μικρά παιδιά ή αν έχετε τα αδερφάκια, υπάρχει ένας παιγνειώδης τρόπος ώστε να μάθεις τα παιδιά αυτό να το χρησιμοποιούν. Προσέξτε έξω, σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Ένα στόμα, μία μύτη, δύο μάτια. Ένα, ένα, δύο. Το μαθαίνει το παιδί με ένα παιγνειώδη τρόπο, δεν το ξεχνάει, και σε περίπτωση που δει κάτι, κάποιος το παρακολουθεί, κάποιος το κυνηγάει και θεωρεί, είναι πάρα πολύ επικίνδυνο να πάρει το 112 για να έχει την επέμβαση που χρειάζεται. Όταν πάρουμε το 112 πρέπει να είμαστε πάρα πολύ ψίχραινοι. Πρέπει να δώσουμε σαφείς πληροφορίες. Πόσες τραυματίες βλέπουμε, γιατί αν έχω δει εγώ ένα τραυματιά και είναι τρεις, θα έρθει ένας τραυματιός, οι άλλοι δύο. Επίσης, πρέπει να είμαι ψίχραιμος, ώστε να πω σε ποια διεύθυνση πρέπει να έρθω στον οθόν. Επίσης, το πολύ σημαντικό είναι ότι περιμένουμε να κλείσουν εκείνοι το τηλέφωνο και όχι εμείς, γιατί κάνουν επανάληψη των λεγόμενών μας, ώστε να γίνεται αυτοποίηση και επαλήθειση. Σκεπάζουμε στους τραυματίες με ρούχα, υπάρχει και ένα ειδικό υλικό, το οποίο είναι πάρα πολύ φυθινό, με 2-3 ευρώ, το οποίο βλέπετε τώρα με τους πρόσθεκες, που τους βάζουν έτσι για την υποθερμία, είναι καλό να το έχουμε στο αμάξι. Πάρα πολύ σημαντική διαφάνεια, στο τι δεν κάνουμε μετά από ένα τροχείο αδύχημα. Είμαι κατηγορηματικός, γενικά στο ζωή μου δεν θέλω να είμαι απόλυτος και δεν είμαι. Σε αυτό εδώ είμαι απόλυτος, είναι από τα λίγα πράγματα της ζωής που πρέπει και είναι απόλυτος. Ποτέ, ποτέ, ποτέ δεν βγάζουμε το κράνος μετά από πτώση, είτε είναι η δική μας πτώση, είτε είναι κάποιος άλλος. Όταν τον δούμε αυτή τη στιγμή μπορεί να είναι σαν εμένα, να σας μιλάει, να κάνει και λίγο χιούμορ, να έχω μία πτώση από τη μηχανή, δεν θα με αφήσετε ποτέ να βγάζετε το κράνος. Ο λόγος είναι πάρα πολύ απλός. Βγάζοντας το κράνος, αν έχω τραυματίσει τον αφιένα που σας είπα, τραβάω και τον αφιένα μαζί. Προμένως θα δημιουργήσω αποκόλληση. Υπάρχει η Χρυσή Παραελβιονίκης, την ξέρετε όλοι, δεν θα αναφερθώ όμως, δεν θέλω να αναφερθώ όνομα, η οποία ήταν θύμα τροχαίου, σηκώθηκε, περπάτησε, ήμισε πάρα πολύ καλά, έβγαλε το κράνος και στα επόμενα πέντε μέτρα έπεσε κάποιο και δεν ξαναστήκω. Είναι προφανώς ακόμα και τώρα με αναπηρικό αμαξίδιο. Δεύτερο, πολύ σημαντικό, έχει παρατηρηθεί δυστυχώς το εξυσθενόμενο. Βγάζω το κράνος, θα γίνει λίγο ομός, αλλά θέλω να το κάνετε εικόνα. Και ανήκει το κεφάλι μου στη μέση. Ακατάσχεται η μοραγία, εντός λίγο λεπτών χάνεται η ζωή μου. Γιατί το κράνος εκείνη τη στιγμή συγκρατούσε το κράνι ως τη θέση του. Επομένως, ποτέ, ποτέ δεν βγάζω το κράνος. Έχει το εκάφ, πηγαίνω να κάνω εικανικάξι τον εικόνα, να δω το κεφάλι μου αν είναι σε σωστή καλή κατάσταση. Και μετά, με ειδική διαδικασία, με ειδικούς κόφτες, αφέρει το κράνος. Δεν δίνουμε παιδιά ποτέ φαγητό, υγρά, τσιγάρα ή φάρμακα. Αυτή τη στιγμή που με βλέπετε μπορεί να έχω στερική μοραγία. Δεν το γνωρίζετε ούτε εσείς, ούτε εγώ. Αν μου δώσετε νερό, ενώ έχω πλημμυρίδα αίματος αυτή τη στιγμή στο στωμάχι, μου επιταχύνεται, τυρώει αίματος. Άρα, με σκοτώνεται. Άρα, μου δώσετε τσιγάρο. Πολύ ζητούν τσιγάρο για να ηρεμήσουν. Το τσιγάρο έχει νικοτίνη. Η νικοτίνη δηλητριάζει. Άρα, έχετε ο θάνατος. Όπως, επίσης, και φάρμακα. Γιατί? Γιατί ο θάνατος μπορεί να είναι αλλεργικός, παράλληλα δηλητριάζει το αίμα. Το ίδιο και για το φαγητό. Είπαμε ότι, κατά τη διαδικασία της πέψης, φεύγει το αίμα τον εγκέφαρο και πηγαίνει στο στωμάχι. Ήδη έχω μοραγία στο στωμάχι, φέρνω κι άλλο αίμα, διεγόνω το πρόβλημα. Δεν μετακινώ ποτέ τραυματίες. Πρέπει να ξέρω από πρώτες βοήθειες και να ξέρω πώς είναι οι σωστές λαβές. Θα τα κάνετε εσείς, δεν χρειάζεται να πω κάτι σε αυτό, να μην απεκταθώ. Να πω κάτι έως προς αυτό? Ναι. Είχα μια εμπειρία μπροστά. Είχε πέσει ένας με μία μηχανή πάνω σε έναν άλλο. Και αυτός το συμβεδιστής ήταν υπέσμενος στου κατάθλου. Και όλοι σε κόντουσαν γύρω του, κανείς δεν τον ακουμπούσε. Είπανε να δει που κάνει το τράμα, πήγε κάποιος να το βγάλει. Όπως τώρα σε νοχορώνισε, πάλι μπορεί να είναι. Μπορεί να έκανε, δεν ξέρω πόση ώρα, έκανε βρέπτη. Αλλά αυτός, κάποια στιγμή εγώ το συμβεδιστή, μετά από αρκετή ώρα που έκανε όλοι από πάνω του και τον κοιτούσανε, σηκώθηκε, έβγαλε και το τράμα, έβγαινε και να τους βρίζει κιόλας. Και έπαιπε, δεν ξέρω πόση ώρα. Εντάξει. Ισχύει αυτό ότι δεν πρέπει να ακουμπήσουμε κάτι. Αν δεν βελωρίσουμε, δεν πρέπει να ακουμπήσουμε. Εννοείται. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Συνάτρυπός μας, πήγε να τραβήξει από τη θέση του οδηγού, που είχε κλωδιστεί ο βιβάτης ο οδηγός, τον τράβηξε απότομα και του δημιούργησε αποκόλληση από δυο στο δεξί πόδι στο γκάζι. Γίνομαι και λέγω πάλι περιγραφικός. Είπαμε, νοηρεία του κόνους, το κάνεις πάνω κατευθείαν. Επομένως του δημιούργησε ένα πρόβλημα που μπορεί να δεν το είχε. Σίγουρα θα το είχε. Πρέπει να γνωρίσουμε πολύ καλά αυτό που να κάνουμε. Θέλουμε όλοι να βοηθήσουμε εκείνη τη στιγμή. Αλλά αν δεν το ξέρεις, ενδέχεται να κάνεις κάτι πολύ χειρότερο. Περιμένεις, εκείνο που πρέπει να κάνεις είναι να του συζητάς, να μιλάς, ώστε να του τρονεις την αυτοπεποίθηση. Λοιπόν, θα δούμε λίγο κάποια πιντεάκια και θα κάνουμε λίγο τα γυαλιά και έχουμε πει ότι μπαίνετε εσείς, έτσι. Μέχρι τις δύο. Βασικά, θα κάνουμε λίγο τα γυαλιά. Ποιος θέλει να δοκιμάσει λίγο τα γυαλιά, γιατί θέλω να το κάνω λίγο το βιωματικό. Έλα. Δεν τα αφήνεις αυτά. Λοιπόν, πάμε. Λοιπόν, θέλω να περάσεις απλά ανάψεις δύο κουκάλια. Ανάψεις δύο κουκάλια. Πόσο απλά? Εδώ, εδώ. Πέρα να δεις. Δεν χρειάζεται να περάσεις. Θέλω να βάλεις τα γυαλιά. Εντάξει, τώρα έχεις δοκιμάσει. Λοιπόν, βάζεις τα γυαλιά. Αυτά τα γυαλιά έχουν κατασκευαστεί από εργαστήρια στην Αμερική, τα οποία κάνουν προσωμίωση μέθης. Δημιουργούν διάθραση, όπως ακριβώς και ο κεφαλός μας. Έτσι αντιδράω, όταν πίνουμε. Έτσι και έχει μια κατάσταση υποδιάφλασης. Λοιπόν, φοράς τα γυαλιά. Θέλω να κάνεις μια αργή, θέλω να μην κάνεις γρήγορη κουζαντιστή, μια αργή περιστροφή γύρω από τον άξονα σου. Γύρω από τον άξονα σου και να χάσεις το κέντρο της γράμσης. Λοιπόν, είμαι δίπλα σου. Πήγε! Σαν αδεισμένος παράστατος. Μην κοίτας τα ποδιά σου. Για να μου βλέπεις. Λοιπόν, σου φάνηκε ότι πήγαινε σωστά, έτσι. Λοιπόν, ακριβώς αυτή την αντίδραση έχουν όλοι μεθυσμένοι. Όταν πίνω, νομίζω ότι πηγαίνω σωστά. Είδατε να πηγεί σωστά ή όχι. Αν υπήρχε μια κάμερα σε κάποιον ο οποίος είναι υπό την επίρρεια μέθης, θα έβλεπε ότι το αυτοκίνητα του πηγαίνει δεξιά-εριστερά. Κάποιος άλλος που θέλει να δοκιμάσει, καλέ. Ευχαριστώ πάρα πολύ. Πάνω τα γυαλιά, δεν υπάρχει πρόβλημα. Πάνω τα γυαλιά. Τέλεια, λοιπόν. Μια πέτσι τροφή και ρωτώ να ξανάσω. Αργή. Δεν θέλω τρύγωρα. Μου πουστιζαλίστηκες από αυτό. Λοιπόν, περνάς ανάμεσα. Δεν θέλω να κοιτάς τα πόδια σου. Πάμε. Όπως φρατάς, χανακιώσε το δρόμο. Πάς πάρα πολύ καλά. Τελευταία στιγμή, βρήκες το μπουκάλι. Θα παίρνεις απ' έξω. Υπάρχουν ντοκουμέντες, θα τα ξέρεις. Λοιπόν, επόμενος. Όποιος θέλει. Έλα. Σαν εμπειρία πώς φάνηκε, δεν θεωρούσες ότι πήγαινε σωστά. Όλοι με θυσμένοι το πιστεύουν αυτοί. Πάμε. Μια περιστροφή αργή θέλω. Είμαι δίπλα σου. Strike. Φαίνεται και συναστικό. Αλλά σκεφτείτε ότι αυτή στιγμή είναι οδηγό κάπου βρίσκω. Επίσης, σκεφτείτε σε τι συνθήκες οδηγώ τώρα. Το έχω δει, είμαι ήρεμος, ξέρω περίπου πού να πάω. Κάποιος άλλος που θα ήθελε να το δει. Έλα. Επαναλαμβάνω. Οι μέθοι είναι πολύ παραγωτικοί. Δεν αρκεί να φύγω μισό μπουκάλι ούσι. Με ένα ποτήρι μπορώ να έχω ακριβώς την ίδια συμπεριφορά. Με τα γυαλιά μπορώ να το κάνω. Μια περιστροφή γύρω από την αξιωμά σου. Και πάμε. Εξαιρετικά. Εξαιρετικά. Πέρασες απ' έξω. Αυτή τη στιγμή, το όνομά σου, η Αγγελική, κινήθηκε στο αντίθετο το ρεύμα. Το κατάλαβες. Μπορεί να κρίνετε. Όσο επικίνδυναν αυτό μόλις έκανε. Άλλος ένας. Θελάτε. Είμαι εντός ορίων, έτσι. Οπότε, ωραία. Μια περιστροφή γύρω από την αξιωμά σας. Εξαιρετικά. Πέρασες απ' έξω. Αυτή τη στιγμή, το όνομά σου, η Αγγελική, κινήθηκε στο αντίθετο το ρεύμα. Το κατάλαβες. Οπότε, ωραία. Μια περιστροφή γύρω από την αξιωμά σας. Οπότε, ωραία. Μια περιστροφή γύρω από την αξιωμά σας, η Αγγελική, κινήθηκε στο αντίθετο το ρεύμα. Οπότε, ωραία. Μια περιστροφή γύρω από την αξιωμά σας, η Αγγελική, κινήθηκε στο αντίθετο το ρεύμα. Οπότε, ωραία. Μια περιστροφή γύρω από την αξιωμά σας, η Αγγελική, κινήθηκε στο αντιθέατρο το ρεύμα. Οπότε, ωραία. Μια περιστροφή γύρω από την αξιωμά σας, η Αγγελική, κινήθηκε στο αντίθετο το ρεύμα. Οπότε, ωραία. Μια περιστροφή γύρω από την αξιωμά σας, η Αγγελική, κινήθηκε στο αντιθέατρο το ρεύμα. Εννοείσου, εννοείσου. Το Σβαλόνα Βιντεέκ το οποίο είναι από την κυβέρνηση Αυστρολίας είναι αρκετά δυνατό. Επαναλαμβάνω ότι είναι τα πάντα σκηνοθετημένα. Μην τρομοκραστούν. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Υπάρχουν λόγω, λόγω. Το βλέπουμε. Ευχαριστούμε.
|
