| Το μάθημα περιλαμβάνει α) Ανοίγματα ειδησεογραφικών συνεντεύξεων. Επικεφαλίδα, υπόβαθρο, εισαγωγή (Lead-in), συγκρίσεις και θεσμικές συνθήκες, οι ταυτότητες των συνεντευξιαζομένων και τα είδη των συνεντεύξεων, ο συνεντευξιαζόμενος ως συμμετέχων ενός συμβάντος και η «συνέντευξη με δημιουργό ειδήσεων» (newsmaker interview), ο συνεντευξιαζόμενος ως ειδικός και η «ενημερωτική συνέντευξη» (background interview), ο συνεντευξιαζόμενος ως υπέρμαχος και η «συνέντευξη αντιπαράθεσης» (debate interview). Β) Κλεισίματα ειδησεογραφικών συνεντεύξεων, τερματισμός, σταδιακή ολοκλήρωση.: Κάποια εισαγωγικά πρώτα, τι περιλαμβάνει αυτό το αρκετά μεγάλο κυφάλαιο, κάποια εισαγωγικά οπωσδήποτε, κάτι που ήθελα να το διευθυνήσω από τώρα κιόλας, είπαμε και στο προηγούμενο μάθημα ότι η μελέτη των συνεντεύξεων ξεκίνησε από την ανάλυση συνομιλίας. Η ανάλυση της συνομιλίας είναι ένα μοντέλο το οποίο ξεκίνησε από τη μελέτη της καθημερινής συνομιλίας, αυτό είναι πολύ βασικό, γιατί μέχρι τότε, δηλαδή μέχρι τη δεκαετία του 70 που ξεκινάνε οι πρώτες εργασίες αυτής της σχολής, κανείς δεν είχε αντιληφθεί την καθημερινή συνομιλία ως ένα χωριστό είδος και μάλιστα ένα πολύ βασικό είδος ανθρώπινης επομονίας. Πιστεύουμε ότι μόνο τα θεσμικά είδης συνομιλίας μπορούν να με λυπηθούν και να τυπολογηθούν, παράδειγμα, η συνομιλία δάσκαλο και μαθημένος στην τάξη, έχει κάποιους κανόνες, έτσι δεν είναι, η συνομιλία δικαστή υπόδεικου, επίσης το ίδιο, η συνομιλία γιατρού ασθενούς, δηλαδή υπάρχουν οι ίδιες συνομιλίες τα οποία είχαν λυπθεί και παλιότερα, γιατί ακριβώς έχουν ένα πολύ συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο, κάποιους κανόνες κλπ. Η καθημερινή συνομιλία του κουβεντολόιου, το οποίο είναι, ξέρετε τι είναι, στο τηλεφώνι μας, πέντε ώρες μιλάν δυο φίλες, δυο φίλες και λέει τα πάντα. Αυτό πράγμα η δομή έχει κανονικότητα ή ξέρω που οπουδήποτε, μια συνομιλία με αγνώστους ακόμη στον δρόμο, στο λεωφορείο κλπ, έχει αίσθηση ότι αυτές οι συνομιλίες δεν έχουν κανονικότητες. Η ανάληψη της συνομιλίας απέδειξε ακριβώς το αντίθετο, ότι έχει κανονικότητα και ακριβώς προσπάθησα να βρει τα γενικά χαρακτηριστικά, ας πούμε, της ανθρώπινης άπτυπης, της informal, έτσι, καθημερινής συνομιλίας, η οποία συνέχεια, ανάληση της συνομιλίας, της καθημερινής άπτυπης συνομιλίας, εφαρμόστηκε και στην περίπτωση. Για αυτό, εδώ ήθελα να καταλήξω, θα δείτε ότι ένα κομμάτι του κεφαλαίου είναι σύγκριση ανάμεσα στην ιδιωσογραφική συνέδρευση και στο πώς μιλάει ο νημοσογράφος με τον κατασμένο του, έτσι, και από την άλλη μεριά, πώς μιλούν δυο άνθρωποι, δυο φίλοι, λιγότερο ή περισσότερο γνωστοί στην καθημερινή ζωή. Οπότε, η σύγκριση αυτή δείχνει και τις διαφορές που υπάρχουν, άρα και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα που έχει η ιδιωσογραφική συνομιλία. Αυτό είναι πάρα πολύ βασικό, αλλιώς δεν μπορείς να καταλάβεις καλά γιατί ανοίγει ή κλείνει έτσι, γιατί ρωτάει ο νημοσογράφος με τον τρόπο που ρωτάει ή απαντάει ο ογκαλισμένος με τον τρόπο που απαντάει ή γιατί το άνοιγμα έχει αυτά τα στάδια που έχει, το κλείσμα και το καθετσί. Μόνο η σύγκριση με αυτό το πρωτοτυπικό είδος που είναι η καθημερινή συνομιλία και έχει κάποια χαρακτηριστικά, που και διαισθητικά, όχι όλα βέβαια, αλλά τα αντιλαμβάνετε κανείς εύκολα, μόνο έτσι λοιπόν μπορούμε να φτάσουμε σε μια συστηματική περιγραφή, ανάληξη του είδους αυτής της συνομιλίας. Λοιπόν, ας ξεκινήσουμε με αυτές τις πρώτες έτσι ψημάνσεις. Επομένως, αν δείτε τις διαφάνειες με προσοχή είναι σαν να έχετε διαβάσει το κυφάλι, σχεδόν τίποτε δεν λείπει. Απλώς εδώ έχω μαρκάρει κάποια πράγματα, έτσι, για να τα συζητήσουμε πιο εξωτερικά. Ξεκινάει και γι' αυτό με ένα παράδειγμα. Καθώς θα βλέπουμε τα παραδείγματα καλό είναι να σκεφτόμαστε αν αυτά τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν συμβεί και στην Ελλάδα. Σε αυτό το πρώτο παράδειγμα και αμέσως μετά θα δούμε ένα βιντεάκι σχετικό, συγκρίσιμο μάλλον με αυτό. Ήταν καλεσμένος ένας Βρετανός υπουργός Άμινας και κάποια στιγμή ο δημοσιογράφος τι έκανε, ανθισβήτησε την αξιοπιστή και την τεχνική κατάρτιση του καλεσμένου του, οπότε αυτός θυμώνει, δηλώνει ότι τυβαρέφθηκε αυτή τη συνέντευξη και σηκώνεται και φεύγει. Γίνονται αυτά τα πράγματα. Στην καθημερινή ζωή μπορεί να γίνει αυτό, να σε πνευρήσει κάποιος και να του πεις απάραζε να φεύγω, ξέρω, μπορεί να λέει τίδήποτε. Μια χαρά. Στην... σε μια συνέντευξη, σε ένα τόξο, σε ένα στρογγυλό τραπέζι, μπορεί να γίνει αυτό. Τι λέτε συνεχίζεται? Όχι. Στην ώρα δεν συνεχίζεται, αλλά μπορεί να γίνει. Μπορεί να γίνει. Σπάνια στιγμή. Θυμάσαι περίπτωση? Θυμάσαι κάποια περίπτωση? Να βρούνεξε κάποιος το χέρι στο τραπέζι και να σπρώθηκε. Ναι, ναι. Η περίπτωση που θυμάμαι... Με πολιτικό? Όχι, καμία σχέση. Με σελεμπρητή? Ναι. Με... Η μάνα μάρα μου είχε περίπτωση. Παλιότερα? Είχε πολύ λίγο καιρό. Ήταν σε ένα πρωινό. Τώρα κοντά? Όχι, είχε κάνει χρόνο. Ναι. Επειδή περίμενε πάρα πολύ ώρα... Ο φωτογραφός του ποιος είναι? Μασέλ. Ο λόγος της αποχώρησης... Άρχισε να τη βγάλω σαν αέρα. Α, δηλαδή δεν έγινε κανείς συνέντευξη. Βγήκε για να έγινε συνέντευξη και απλά πέτρεξε συγκρόφωνο και είπε ότι... Ε, άρα δεν έγινε. Όχι, αλλά... Εδώ έγινε όπως κανονικά. Αποχώρησε. Ναι, εντάξει. Απλά... Ναι, αυτή είναι μια λίγο διαφορετική περίπτωση. Αυτός εδώ δεν είναι σελεύρητη, είναι ένα πρόσωπο πολιτικό θα είχε κανείς. Σελευρητικός είναι. Και επειδή τον εκμεδρίζει ο... Καμιά άλλη περίπτωση θυμάστε, έτσι, αντικανονικής κατακλήδας. Ο φωτογραφός διευρυάζει και πήγε στον Άρχι και ξαναγύρισε. Α, και ξαναγύρισε, ναι. Και εγώ μια τέτοια θα σας δείξω τώρα. Πρόσφατη. Αυτό θέλαμε. Αυτό? Ναι. Φορνίζω αν φαντάζομαι, έτσι, ναι. Πάντως δεν είναι ο κανόνας. Συνήθως δεν φεύγουνε. Τελειώνει η συνέντευξη με κάποιο τρόπο. Έζοχε κακήν κακώς και κλινική κομπή. Αυτό λοιπόν θεωρήθηκε, όπως βλέπετε εδώ, μαγιά παραβία στους πρωτοκόλους της συνέντευξης. Που σημαίνει ότι ίσως ήταν και το πρώτο παράδειγμα στην ιστορία της βρετανικής τηλεόρασης. Και γι' αυτό, ας δούμε λίγο και τα επόμενα και μετά θα δούμε το βιντεάκι, συζητήθηκε, σχολιάστηκε, συμπεριλήθηκε. Το BPC κανένα ανασκόψι σημαντικών γεγονότων όλης της κολυνιάς και το έβαλε και αυτό ως είδηση, δηλαδή μια ένδυση εσωτερική επάνγελματική, ότι κάποιος έσπασε το πρωτόκολλο της συνέντευξης και άφησε στα πλήρια του Ρουτρού και τον Οικοδεσπότη αλλά και το κοινό και σηκώθηκε και έφυγε. Αυτό, τι συμπέρασμα, τι συμπέρασμα σας οδηγεί αυτό το πράγμα, τι θεωρική, τόσο σημαντικό, που έφυγε κάποιος από το ίδιο διοξημωμένος και τι είναι σημαντικό αυτή η πλήρια του. Πώς είναι να σχολιαστεί τόσο πολύ και να... Θα γινόταν, ας πούμε, στην Ελλάδα κάτι καλύτερο? Εγώ πιστεύω ότι είναι μεγάλο θέμα γιατί διακόπτει και τη ροή του προγράμματος. Ουσιακά είναι κακό στο κανάλι. Και πώς θα γινήσεις εκείνο το πεντάριο του δεκάλετου το κοκουμένι, ε? Είναι κακό στο κανάλι, τα πιστερόλετα είναι σημαντικά. Αυτό είναι το... λέτε και μεγαλύτερο πρόβλημα? Είναι και αυτό ένα πρόβλημα, δεν λέω. Η αμυγχανία το δημοσιώνεται και το παρουσιαστή. Παρουσιαστής γιατί? Είναι ένα πρόσωπο το οποίο έχει πάρα πολύ μεγάλη ισχύ. Ο παρουσιαστής εννοώ ως οικοδέσκοτος, ως συνεντευτής, που σημαίνει ότι δεν ελέγχει την εκκομπή του, δεν ελέγχει τους καλυσμένους, δεν μπορεί να φέρει σε επέραση τη συζήτηση. Μια συζήτηση η οποία έχει ένα αυστηρά θεσμικό χαρακτήριο και, όπως λέγαμε την προηγούμενη φορά, έχει ουσιαστικά αντικαταστήσει έναν καινούριο είδους συνεντεύξης συνειδητικά με την ιδιωσιογραφία και την πολυγραφία, έχει αντικαταστήσει τη διαδικασία παραγωγής ιδίσεων. Γιατί οι συνεντεύξεις παίρνονταν και παλιότερα, αλλά παίρνονταν κρυπτό και παραμύστο. Δηλαδή έβρεξες και στην πηγή σου εσύ, τον ισχυρό, του έπαιρνες μια συνεντεύξη και μετά ό,τι ήθελες εμφάνιζες στο τελικό σου κείμενο, άρθρο, οτιδήποτε, αυτό το πράγμα που βλέπεις είναι σαν μια διαδικασία που ξεδηλύγεται μπροστά στα μάτια μας, ειδικά όταν έχουμε συνεντεύξεις με πολιτικά πρόσωπα ή με newsmakers, όπως λέγεται στο μοντέλο, δηλαδή άνθρωποι που είναι συμμετέχοντες σημαντικών ιδιωσιογραφικών συμβάνων. Το λέω αυτό γιατί μόνο έτσι μπορεί να εξηφθεί, γιατί σχολιάστηκε τόσο πολύ και γιατί θεωρήθηκε τόσο σημαντικό πράγμα, όπως λέει κάποιος από ένα στούντιο και να διακοπεί μια τέτοια συνταξή. Φαίνεται, αυτό δείχνει τη βαρέτητα που έχει στη δημόσια σφαίρα μια τέτοια εκπομπή, ανεξαρτήτως αν επηρεάζει ή δεν επηρεάζει πάρα πολύ τα εκτενόμενα. Πριν συνεχίσουμε να δούμε λιγάκι αυτό το βίντεο που σας είπα, για τη Νικολάου αφενός και για έναν πολιτικό, ο οποίος λέγεται Μαριάς. Είναι το τέλος της συνέντευξης και επειδή ξεκινήσαμε με ανορθόδοξο τέλος, μετά θα δούμε και βίντεο με ξεκινήματα, με ανοίγματα, αλλά δούμε τώρα με την ευκαιρία αυτή ένα επίσης, το οποίο αυτό τέλος το έχουμε στο βιβλίο, δηλαδή έχω ακόμα μετοφόνηση αυτού του κομματιού, να το δούμε όμως και ζωντανά. Κατά την έγγραφη, αυτός ο στόχος που βάλαμε είναι να έχουμε τουλάχιστον εκπροσώπηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν, από ότι φαίνεται εκλέγουμε ένα ευρωκουλευτή. Αυτό είναι η φιλοδοξία σας, να φτιάσετε το 50% της εκλογικής σας δύναμης, να έχετε κάνει ένα πρόλογο, ενάμιση με το, και δε μου έχετε απαντήσει σε τίποτα. Θα τα αρχάσετε λιγότερο από ενάμιση, αλλά δεύτερο σε πόσα δευτερόλεπτα θέλετε να απαντώ. Όχι θέλω να απαντήσετε τη θρησουσία. Δεν υπάρχουν περικοκλάτες όταν μιλάει το θουλαριάς, μιλάει ευθέως πάντοτε. Άρα όσον αφορά το κεντρικό στόχο μας, να έχουμε εμπροσώπηση, το πετύχαμε. Το ότι έχουμε μίωση των ποσοστών μας είναι ένα σοβαρό ζήτημα, το οποίο πρέπει να το εξητάσουμε. Πρέπει να αναζητήσουμε και ό,τι έχω να το πω, θα το πω προφανώς όταν συνενδριαζόμαστε. Δεν υπάρχουν οι μας πηγητές. Δηλαδή δεν γίνεται να σας ρωτώ γιατί πέσατε στο 50% και να μου απαντάτε. Δεν είπα ότι είμαστε οι πηγητές. Ξέρω ότι σας αφήσω το μαριά. Όχι να ακούω το παραστήστε, αλλά να καθίστε εδώ να παραστήστε το μαριά, άμα είστε. Αν άμα δεν παραστήστε το μαριά, καθίστε εδώ. Σας παρακαλώ πολύ. Μου είπα ότι πιάσατε το στόχο. Ο στόχος μας ήταν να πέσετε στο μισό. Τι είναι αυτά που μου λένε τα πραγματιά σας. Δεν μ' αρέσει τι μ' αρέσει. Τα ψέματα δεν μ' αρέσουν. Εγώ λέω και να προσέξετε πώς μπορείτε να πεθαίνετε. Σας λέω όπως θέλω. Και εγώ θα μιλώ όπως θέλω. Ωραία. Δεν σας είχα μιλώ. Απαντάω σε ό,τι θέλετε το τοχοδέτη. Ο στόχος μας ήταν... Και το 70% είναι 3,5%. Ανέκδοτα βραδιά. Ανέκδοτα λέτε εσείς. Εγώ δεν λέω ανέκδοτα. Αυτό σας λέω εγώ. Δεν θέλω άλλη κουβέντα. Σας ευχαριστώ που ήρθατε. Εγώ θέλω να μιλώ με ειλικρινείς ανθρώπους. Αφήστε τώρα, αφήστε τώρα. Έχιασε το στόχο του. Αφήστε τώρα. Μας πληκάζουνε μου λένε. Αφήστε τώρα. Έχιασε το στόχο του με 3,5% όταν ήταν 7 την προηγούμενη φορά. Αφήνα. Εδώ τα λέω. Εδώ, εδώ, εδώ. Εδώ τα λέω. Τα λέω σε σένα. Εδώ. Τα λέω σε σένα. Εδώ. Συμφωνελάτε. Περάστε έξω τώρα. Περάστε έξω. Περάστε έξω κύριε Μαριά. Περάστε. Περάστε έξω. Ρωτάμε τον εκπρόσωπο του πολιτικού κόμμετος. Πώς εξηγεί ότι από το 7 πήγες το 3,5. Και απαντάει πιάσα με το στόχο μας. Και συνεθίζει και φωνάζει από το διάδρομο. Τι να πω τώρα. Τι να πω. Καλό. Καλό. Σχόλια. Νομίζω ότι ξέφτεται από τη Νικολάου. Αυτό στέλνει. Νομίζω ήταν πολύ πετωλικός. Έπρεπε να ανεχτεί ο οποιαδήποτε απάντηση. Εγώ πιστεύω είχε απόλυτη δίκιο από τη Νικολάου. Αλλά σαν δημοσιογράφος δεν έχει την ψυχναινία να προσθεράσει την ασάθεια του Μαγιά. Και να αναλύσει ακριβώς τι του ρωτάει, τι ζητάει από αυτό. Έχασε την ψυχναινία του και τον προσέβαλε. Δεν μπορούσε να του πει ότι μιλάζει για τελικού κλάτσικου. Ζήθηκε πιο μυαλικά να απαντήσει και της ουσίας. Κι εγώ πιστεύω ότι υπερέμβαλε ο Φαντζι Νικολάου. Και ουσιαστικά αυτός τον έδιωξε το Μαγιά από το στούδιο. Δεν έδιωξε. Και απλά θα μπορούσε να του πει το ίδιο πράγμα, απλά με διαφορετικό τρόπο. Δηλαδή, θεωρώ ότι δεν το είπε σωστά. Έχουμε ο Φαντζι Νικολάου αυτός που πρέπει να διδεί την τάξη σε μία συνέντευξη. Είναι ο ρυθμιστής, αν μπορούμε να το πούμε έτσι. Αλλά όμως δεν καλογείται να χάνει την ψυχναιμία του σε τέτοιο βαθμό και να μιλάει και άσχημα σ' εγκαλεσμένου ή να τον προσβάλλει. Θα μπορούσε να του πει, να επανδυρβώσει την ερώτησή του και να του ζητήσει να απαντήσει επί της ουσίας, χωρίς να τον προσβάλλει και να χάσει την ψυχναιμία του. Ναι. Ή να κλείσει, λέγοντας, να ξεκάζει. Συμφωνείτε λίγο πολύ όλες. Και μου ένιωξε, που είπε όπως θέλω, που μιλά ο Φαντζι Νικολάου. Ναι. Πιστεύετε ότι αυτό είναι γνώριμα της ελληνικής τηλεόρασης, του συγκεκριμένου μησογράφου, ότι δε θα συνέβαινε με τίποτα άλλο από την Ελλάδα. Ναι. Όλα αυτά. Ναι, όλα αυτά. Καλώς, πιστεύω ότι στο έτσι τελικό δεν έχω ξαναβει τέτοια πριστατικά. Ένα πριστατικό είδε. Δεν συνείδησαν με τέτοια πριστατικά. Στην Ελλάδα είπαν και τα συνηθισμένοι, όχι όλα να φύγουν, όχι ακριβώς να φύγουν. Ναι, έτρεπε. Αλλά να γίνουν έτσι τόσο έτοιμοι καρδιάδες, είναι παράδειγμα. Καρδιάδες, ναι, αλλά όχι αποχώρηση με αυτόν τον τρόπο καλισμένο από στούτου. Το παράδειγμα είναι περισσότερο για να προσωκοποιήσουμε την συζήτηση περί συναίδευσης και κλεισσίματος, για να δείξουμε το θεσμικό χαρακτήρα που έχει η συναίδευση και ότι δεν κλείνει καμονικά έτσι, ενώ έτσι μια καθημερινή συζήτηση μια χαρά μπορεί να κλείσει. Να μαλώσουν δύο και να μην πω και τίποτε παραπάνω και να αποχαιρετιστούν με όχι και τόσο ευγενικό τρόπο. Λοιπόν, τώρα εδώ έχω και κάποια άλλα παραδείγματα τα οποία έχουν να κάνουν και με ξεκίνημα και με ανοίγματα, που δεν είναι μόνο πολιτικές συζητήσεις, μάλλον συζητήσεις με πολιτικά πρόσωπα, αλλά είναι και με παρένθεση εδώ, στο τέλος αυτής της πρώτης σειράς διαφανιών, θα δείτε ότι το μοντέλο κάνει διάκριση ανάμεσα σε τριών ειδών τελεσμένους. Αυτό επίσης να το χρησιμοποιήσετε όσοι έχετε εργασία πάνω στη συναίδευση. Η πρώτη περίπτωση είναι να έχεις έναν καλεσμένο και έναν πολιτικό πρόσωπο, δηλαδή να είναι newsmaker. Η δεύτερη περίπτωση είναι να έχεις εμπειρογνώμονα, όπως είδαμε την προηγούμενη φορά, τον μάνα διεκτονταθηγητή της οικολογίας, ο οποίος δεν είναι πολιτικό πρόσωπο και υπάρχουν φυσικά και αρκετές. Η τρίτη περίπτωση είναι το debate, δηλαδή να έχεις δύο καλεσμένους, τρεις καλεσμένους και να υπάρχει αντιπαράσταση μεταξύ των δύο καλεσμένων. Αυτή είναι μια βασική διάκριση, η οποία έχει να κάνει και με το πώς ξεκινάει η συζήτηση, πώς τους παρουσιάζεις, πώς καταμένεις και εσύ, ως συνεντευτής, τα μερίδια του λόγου, πώς δίνεις, παίρνεις το λόγο, προσπαθείς να λειτουργήσεις εξισορροπιστικά και πώς κλείνεις, φυσικά, την συνέντευξη. Με βάση, λοιπόν, αυτή την τριμερή διάκριση, μπορούμε να δούμε διάφορες περιπτώσεις, παλιότερες και νεότερες, και βέβαια μπορούμε να δούμε και συνεντεύτησες όπου τα πρόσωπα δεν είναι καν εμπλεκόμενα στην επικαιρότητα, αλλά είναι σελεμπριτισί και όχι απαραίτητα με την έννοια της διασημότητας, μπορεί να είναι άνθρωποι των μέσων και λοιπά. Να δούμε, έτσι, κάποια παραδειγματάκια, κυρίως για τα ανοίγματα που έχουν μια αρκετά μεγάλη επικοιλία. Επίσης, το αν θα είναι πολιτική ή μη πολιτική η συνέντευξη πηγαίνει πάρα πολύ τον τρόπο του ανοίγματος. Αυτό το έχουμε πει και παλιότερα, γιατί στην περίπτωση της μη πολιτικής συνέντευξης, η συνέντευξη παίρνει ένα χαρακτήρα πορτρέτου, πολύ πιο χαλαρούν. Να σας δείξω λίγο ένα βήμα μιας τέτοιας πριν πάμε στις πολιτικές, είναι τη Μαλβίνα Κάραλι. Σας λέει κάτι το όνομα? Σας λέει μάλλον, ναι. Μακαρίτισσα εδώ και χρόνια, η οποία έχει καλεσμένο τον Αναστασιάβη ως εξώτη. Ας δούμε λίγο το ξεκίνημα, όχι όλοι βεβαίως. Κρυμπάμψη θεωρία. Είναι ένα κανάλι που δεν υπάρχει πια, το 7ix. Σας αγαπορίζετε τους μίσους τουλάχιστον, ε? Μπορεί ένας εκδότης να θεωρεί ότι είναι πρωτοιμότεροι βέντενος πολιτικού που θα πεί να τον Αναστασιάβη διώξει από αυτήν την στήλη που είναι ό,τι πιο πετυχημένο υπάρχει στην εθνημερίδα του. Γιατί για μένα ήταν ό,τι πιο πετυχημένο υπήρχε. Ναι, μπορεί κανένας να το πει, μπορεί κανένας να τη μιωμαχεί, δεν ήταν αυτός ο λόγος. Είναι ένα τυπικό ξεκίνημα για μια συνέντευξη, ξέρουμε σήμερα, με πολιτικά πρόσωπα, καθόλου. Για πολιτικά πρόσωπα, καθόλου. Πόσο μάλλον τα πρόσωπα δεν είναι πολιτικά, οπότε η αναφορά στη ζωή τους, τις δραστηριότητες τους και λοιπά, ανάλογα βέβαια και με την προσωπικότητα του συνεντευκτή, η Μαλβίνα είχε γράψει ήδη μια ιστορία ευρυματικών συνεντεύξεων, με τις περί τεχνολόγο θα λέγαμε, διακημενικές αναφορές, όλοι οι αναφορές του βυσκόντι, στην αρχή μια συνέντευξη δεν είναι και τόσο συνηθισμένο πράγμα, έτσι. Λοιπόν, πρέπει να σας πω σε παρένθεση ότι αυτό το κανάλι είχε κάνει και μία σειρά εκπομπών για τη σχολή μας, όταν είχε το τμήμα μας, όταν είχε πρώτο ξεκινήσει το 1994 και υπάρχουν αυτές οι εκπομπές, τις έχω κάποια στιγμή θα μπορούσα να δω. Να δούμε μόνο δύο δείγματα και μετά μπορούμε ίσως να κάνουμε δύο ακόμη από μια σχετικά πρόσφατη συνέντευξη, αλλά συνέντευξη ενκυβωτισμένη θα λέγα ενταγμένη μέσα σε δελτίο ειδήσων. Αυτό γιατί, όπως θα δούμε, έχει να κάνει ιδιάκλεια προλογίσματος, το τι θα περιλάβει με το αν είναι μια αυτόνομη ολοκληρή ή αν είναι ενταγμένη η συνέντευξη μέσα στο δελτίο ειδήσων, σε αυτό που λένε με τη μορφή των παρασύρων. Εδώ έχουμε τη Χούκλη σε δύο περιπτώσεις. Θα εμστρέψουμε στην προεκλογική δραστηριότητα. Να καλησπαιρίσω τον κ. Στέφανο Μάνο, Πρόεδρο της Δράσης. Αν και σήμερα η μέρα ήταν της Άμεσης Δράσης, κύριε Πρόεδρε, κάτι με τον πρωινό αντένα, κάτι με την παιάνια, θα ήθελα να το σχολιώσεις για αυτά τα δύο συμβάντα. Μόνο αυτό ήθελα να δούμε και ένα ακόμη ξεκίνημα. Καλησπέρα κ. Χούκλη. Το κόμμα σας είναι αλήθεια ότι από την αρχή στήριξε και την ιδανιακή σύμβαση και το πρώτο μνημόνιο, και μάλιστα μένθεται το ΠΑΣΟΚ ότι δεν εφάρμοσε όλα όσα προέβλεπε το μνημόνιο. Όμως οι πολίτες αναρωτιούνται, με μισή εφαρμογή αυτού του μνημωρίου, έχει τρέξει ένα, το λέω μεταφορικά, όλο δε μάλλον αν εφαρμοζόταν όλες οι ρυθμίσεις. Θα υπήρχε ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια, ακόμα περισσότερη ενεργία, ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα στην αγορά εργασίας. Δεν είναι αλήθεια αυτό κ. Χούκλη. Το πρόβλημα είναι… Από αυτά τα πολύ λίγα, μικρά, δείγνατα μπορείτε να πείτε μια-δυό διαφορές ανάμεσα στο πώς ξεκινά μια εθημερινή κουβέντα, ανάμεσα σε δυο ανθρώπους, αν υπάρχουν διαφορές. Μια πολιτική συνέντευξη πένει αδερφή στο θέμα. Χωρίς καλημέρα, καλησπέρα, τι κάνεις Γιώργο, τι κάνεις Μαέρα, κλπ. Αδερφή στην αδερφή. Ενώ η καθημερινή συνέντευξη πάει σιγά-σιγά, κλημακό πάνω. Σωστό. Άλλη παρατήρηση. Παρουσιάζεται ο καλησμένος η ιδιότητά του το όνομά του, ενώ όταν μιλάμε με κάποιους, μιλάμε... Παρουσιάζεται στο κοινό, έτσι. Και αυτή είναι μια σημαντική παρατήρηση. Όταν μιλάς με την Άννα, δεν λες... Και τώρα Άννα σου παρουσιάζεται ο νεαυτόμενος, δεν θα συνομιλήσεις εσύ. Ούτε Άννα λες ευχαριστώ, δεν λες θα συνομιλήσεις. Αυτά όλα φεύγουν. Λοιπόν, για να δούμε λίγο τώρα τη θεωρία, η οποία ξαναλέω, είναι πλούσια και ταυτόχρονα λεπτομερή, αλλά και ευλυπτή, δεν θα σας δυσκολέψει. Και ξέρετε γιατί, το έχω πει και σε προηγούμενο μάθημα, η ανάληψη συνομιλίας είναι ένα μοντέλο εμπειρικό. Τι σημαίνει αυτό? Πρέπει να το κατανοήσεις, αυτό είναι χρήσιμο. Ο τρόπος που οδηγήθηκε σε γενικεύσεις, σε κάποιους κανόνες, θα το πούμε έτσι, δεν ήτανε από πάνω προς τα κάτω, αλλά από κάτω προς τα πάνω. Δηλαδή, μελετώντας ένα μεγάλο αριθμό από συνομιλίες, είδε κάποια φαινόμενα να επαναλαμβάνονται, να αποκτούν μια κανονικότητα. Παράδειγμα, πώς διακόπτουμε ένας τον άλλο και πότε. Υπάρχουν δύο είδους διακοπών στα συνομιλία. Ή εγώ να διακόψω τον εαυτό μου και να τον αυτοδιορθώσω. Λέω κάτι και δεν μ' αρέσω όπως τον λέω. Καταλαβαίνω από τη ματιά του άλλου ότι δεν με παρακολουθεί, δεν καταλαβαίνει τι. Και λέω, κόβω ξαφνικά και στη στιγμή τη φράση μου, ή για να το πω καλύτερα, ή ρωτάω, κατάλαβες τι είπα. Όλα αυτά είναι τα αυτοδιορθώτικα. Και αρχίζω να μιλήσω, μια αναδιατύπωση αυτού μου λέω. Και υπάρχει η περίπτωση της ετεροδιόρθωσης. Δηλαδή, κάποιος άλλος να διακόψει τον λόγο μου ζητήσετε κρινήσεις, να μου αφαιρέσεις τον λόγο αν είναι ισχυρότερος. Σωγό δάσκαλος, που έχει έτσι ένα παιδί, δίνει μια λανθασμένη απάντηση, το κόβει και ρωτάει το γιανάκι, βάζει και δώσει σωστή απάντηση και το κανένα εξής. Αυτό το πράγμα, για να οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι αφορά όλες τις συνομιλείς παντού στον κόσμο, δεν είναι τόσο εύκολο. Σκεφτείτε ότι θα έπρεπε να μελετηθούν εκατοντάσεις και χιλιάδες συνομιλείες, για να πείσουν ότι παντού, σε όλο τον κόσμο, στην καθημερινή συνομιλία, δεν πάρουν μόνο αυτή η ιδιοτύπη διόρθωσης, η ατεροδιόρθωση και η αυτοδιόρθωση, η οποία μάλιστα έχει και κάποιους ειδικότερους κανόνες. Αλλά και άλλα θέματα, στα οποία σήμερα αναφερόμαστε όσο να είναι τα αρπασικά ρυαλία της ανάλυσης της συνομιλίας. Είναι λοιπόν ένα εμπειρικό μοντέλο και γι' αυτό το λόγο είναι πολύ εύκολο να το παρακολουθήσει κανείς, να δει δηλαδή πόσο οδηγήθηκε στις κανονικότητες που προτείνει. Τι είναι λοιπόν κανονικό σε αυτό το πλαίσιο, δηλαδή στο πλαίσιο της συνέντευξης, της ελεισσογραφικής συνέντευξης. Και ένα δεύτερο ερώτημα, πώς η δημοσιογράφη και τα δημόσια πρόσωπα, γιατί περί αυτόν πρόκειται, περί γνωσιών προσώπων, εισέχονται και εξέχονται άνοιγμα και κλείσιμο, έτσι, από μια ιδησογραφική συνέντευξη. Που όπως πέτει στην αρχή, και εγώ την πρώτη φορά που ξεφίλησα όχι μόνο το βιβλίο αυτό, αλλά και σε άρθρες και εργασίες που έχουν γίνει για ανοίγματα και κλείσιματα, είναι τόσο σημαντικό το πόσα είναι μια συνομιλία, πόσα πράγματα έχει να πει κανείς για το άνοιγμα και το κλείσιμο. Λοιπόν, ας κρατήσουμε καταρχήν μια πρώτη κρίσιμη πληροφορία αυτό εδώ, ότι οπωσδήποτε πρέπει να διακυπωθεί το θέμα της συζήτησης, οπωσδήποτε πρέπει να παρουσιαστούν οι κατασμένοι κάτοικους, ούτε το πρώτο ούτε το δεύτερο στην καθημερινή συνομιλία είναι απαραίτητο, όταν εσύ συναντάσεις κάποιο φίλο και του λες «λέω σήμερα να κροφεδιάσουμε για τη μόνη της αθμόσφαιρας». Πότε έβγαινε αυτό? Μπορεί να γίνει στην πορεία μια συζήτηση, να του πεις «ανταδάκη μου, μαμά σου χωνεί και αυτό» και να αρχίσεις να… Αλλά αυτό δεν είναι αναγγελία θέματος, αυτό προκύπτει μέσα από την εκτελήξη της συζήτησης φυσιολογικά, δεν είναι? Όχι, στο άνοιγμα της συνέντευξης… Αλλά πολλές φορές σήμερα δεν λέει ο ορθογράφος ότι σήμερα θα συζητήσουμε… Μπαίνει κατ' αυτή την ερώτηση, γιατί εξυπακούεται, συμφωνείται ότι ο καθηγημένος… Ακόμη και έτσι, ακόμη και από την πρώτη ερώτηση, πάντως ορίζεται το θέμα, αλλά πολλές φορές και από το προλόγισμα που προηγείται της πρώτης ερώτησης… Γιατί αυτά που θα πούμε σήμερα είναι πριν από την πρώτη ερώτηση, το άνοιγμα είναι ότι προηγείται της πρώτης ερώτησης, η πρώτη ερώτηση θεωρείται ότι είναι η καρδιά της συνέντευξης… Από κει αρχίζει η κανονική συνέντευξη, εμείς σήμερα θα μιλήσουμε για το κομμάτι που προηγείται της πρώτης ερώτησης και για το κομμάτι που ακολουθεί την τελευταία απάντηση… Αυτό είναι το κέλφος μέσα στο οποίο σοφιλιάζεται, ας πούμε, η κυρίως συνέντευξη… Και επίσης, και θα το δούμε και στα παραδειγματά, ορίζεται το θέμα της συνέντευξης, ή αν θέλετε και προαναγγέλεται σε τρέιλερ πριν καν ξεκινήσει… Αλλά όλο το βλέπετε θέματος… Αυτό λέει μπλεκστόν η έρευνα που έχει γίνει, η καλεσμένη οπωσδήποτε και αυτή πρέπει να… Συστήσει ο οικοδεσφότης στο κοινό γιατί δεν είναι λίσως και πάντα γνωστή και σε όλους γνωστή… Κάποιοι είναι, κάποιοι μπορεί να μην είναι… Και στην κατακλείδα έχουμε ευχαριστήσεις για την συμμετοχή τους… Τώρα η σύγκριση, εδώ δεν θα μινοπολύν, η σύγκριση όπως είπαμε την καθημερινή συνομιλία, η απαραίτητη σύγκριση… Δείχνει, ακριβώς αυτό που θα φανεί και από τα παρακάτω, ότι έχουμε ένα πολύ αυστηρό και πολύ χαρακτηριστικό… Δηλαδή που δεν μοιάζει με άλλα περιβάλλοντα, σύνολο κοινωνικών, το λένε αυτοίγωθα λένε και επαγγελματικών… Κάτι τέτοιων ινδιακών συμβάσεων για το συγκεκριμένο είδος του… Αυτό διευκολύνει αυτό εδώ, το εξειδικευμένο σημαίνει στην περίπτωση αυτή που έχει να κάνει με την εκμέευση ιδείων… Με την εκμέευση πληροφοριών ή με το κουμαντάρισμα αν επιτρέπεται η λέξη μιας σκληρής αντιπαράθεσης… Γύρω από αμφιλογωμένα στήματα, από ζητήματα που κένει… Αυτό είναι το εξειδικευμένο έργο της λήψης συνέντευξης… Και επίσης έχει να κάνει και με την ανταπόκληση σε ένα αρκετά περίπλοκο… Όσο και αν δεν φαίνεται και το συνηθεί σαν εθεσμικό περιβάλλον στον παιδί λύσεται αυτή η συνέντευξη… Εδώ θα ήθελα να προσέχω, για αυτό και ρωτήσα, τρία πρώτα γνωρίσματα παύλα αντιφέσεις… Ανάμεσα στην συνέντευξη και την κατημερινή συνομιλία… Η πρώτη είναι ότι οι συνεντεύτες, όχι μόνο οι πολιτικές αλλά και οι μεσελεύρετες… Στήνονται, σκηνοθετούνται και προβάλλονται για ένα συμπτωματικό ακροατήριο… Για ένα ακροατήριο το οποίο ποτέ δεν ξέρει το κανάλι, πιο ακριβώς είναι… Ξέρει ότι είναι ένα μεγάλο ακροατήριο, αλλά δεν ξέρει τα δημογραφικά, τα παρεπτριστικά… Αυτό δεν συμβαίνει στην κατημερινή συνομιλία, είτε συζητάνε δυο μεταξύ τους, είτε μια παρέα, είτε ένα μεγάλο κοινό… Ακόμα και μια συνέλευση μεγάλη να έχεις με πάρα πολλούς… Και ο ακροατήριο είναι συγκεκριμένο και πιθανόν να γνωρίζει και όλοι μεταξύ τους… Εδώ έχουμε ένα απόμου από την διάδραση ακροατήριου, το οποίο παρακολουθεί ακόμα μακριά… Εκτός από την περίπτωση που λέγαμε, του ενικός και διαφορετικών κομπών που έχουν συμμετοχή του κοινού στο στόδιο… Αλλά ακόμα και εκεί, τις συνέντευξης, τη βλέπουν και κάποιες χιλιάδες που είναι εκτός και δεν συμμετέχουν… Εκεί έχουν εκουμένους, αυτό είναι βασικό χαρακτηριστικό ένα αυτό… Αυτό έχει επιπτώσεις… Το ότι ο πραγματικός αποδέκτης της συνέντευξης δεν είναι παρόν και δεν συμμετέχει… Το δεύτερο είναι ότι σε αντίθεση με την καθημερινή συνομιλία… Ο που ξέρεις, τον Γιάννη, τον Κώστα, την Ελένη, την Μαρία, με την οποία συνομιλείς… Μπορεί να είναι και άγνωστοι αλλά τον βλέπεις προς τάσου… Τον ζυγίζεις, τον διαβάζεις τον άλλον… Εδώ έχουμε, και αυτό θέλω να τον ίσου, παρουσία του καλεσμένου με μια τυπική ιδιότητα… Δηλαδή δεν μας ενδιαφέρει ο Μαριάς ως σύζυγος της κυρία Στάδη που έχει δυο παιδιά… που το ένα σπουδάζει και ο άλλο… Αυτά μας ενδιαφέρουν ή όχι, μήπως ενδιαφέρουν αυτά τα βιογραφικά… Δεν ενδιαφέρει η πολιτικά του ιδιότητα, ότι είναι βουλευτής ενός κόλμας και τίποτα άλλο… Ναι ή όχι… Μήπως καμιά φορά περνάμε τη συνειδητική σφαίρα… Κάτι που είναι αντικανονικό, αντιδροδρογικό… Σε πολιτικές συνέντευξες… Για πολιτικές συνέντευξες… Όχι για σελεύρη της κελίπτης, εκ μέσου του δημοσογράφου, ναι… Ή εκ μέσου του καλεσμένου… Αν, ας πούμε, αυτό που έχει γίνει με το παλουφάκι, με τη φωτογράφηση, την πολυτελή… Συνέντευξε περίπου… Συνέντευξε, ήταν αυτό… Όχι, αλλά ήδη ήταν φωτογράφηση… Δηλαδή μεταλλεύτηκαν στις συνέντευξη λες… Θα μπορούσαν… Δεν πολύ κατάλαβα τώρα ποιο είναι… Δηλαδή πού μπλέκεται το προσωπικό με το δημόσιο… Ότι σε μια πολιτική συνέντευξη που θα έδινε, θα μπορούσαν να το ρωτήσουν για αυτή την… Το ρώτησαν… Δεν το ξέρω… Εννοείσαι ότι σε περίπτωση που θα το ρωτήσεις… Αν εσύ έχεις δημόσιο με το… Μπορεί να έχω, αυτό δεν ξέρω… Φυσικά, φυσικά… Άλλη, άποψη από αυτό… Μήπως δεν είναι και τόσο κακό δηλαδή κάπου τα δημόσια πρόσωπα να ελέγχονται… Αν κάποιος, ξέρω, πολιτικός κάνει τριφυλή ζωή… Έχει πολύ ακριβά αμάξια και λοιπά… Και τους κάνει και ρίγμα περιλητότητας… Δεν θα είχε αναδίκιο αυτός που πει… Καλά, εσύ σε οποίον τα λες αυτά, δε βλέπεις τα χάλια σου ή δεν δικιούται… Πρέπει η πολιτική συζήτηση να αναμιγώσει πολιτική και καθόλου ιδιωτική… Έκανα τη συμπραγμή έτσι… Δεν ακούω… Έκανα τη συμπραγμή έτσι… Ναι… Έκανα τη συμπραγμή έτσι… Ναι… Έκανα τη συμπραγμή έτσι… Ναι… Έκανα τη συμπραγμή έτσι… Ναι… Και έκανα αυτό… Συμφωνείς… Καλό είναι αυτό… Να γίνεται… Δεν ξέρω, αλλά ποιο εγώ το φάγω πάντως… Τι λέτε… Άλλη απόψη… Αυτό… Είναι το συμπεριφέρον σου σαν αυτοί… Να τον ελέγξεις… Να τον ελέγξεις… Πρόσωπο… Πρόσωπο… Ναι, κρίμα… Αυτό είναι το σημαντικό που… Γάνει το πριν στον… Έχεις να έχεις ένα παιδί πολύ… Αποκίνητα… Πολλά είναι… Ναι… Ναι… Ναι… Το ερώτημα είναι… Το ερώτημα είναι… Αν τον έχεις καλέσει για ένα συγκεκριμένο θέμα… Είναι αυτή η κατάλληλη ευκαιρία… Είναι αυτός ο ρόλος σου… Ή πρέπει να τον… Πρέπει να τον ελέγξει η Βουλή… Ή κάποιο άλλο όργανο… Αυτό… Αν είναι από κάποιον κάποιον… Αν είναι από κάποιον κάποιον… Καλώς… Το σύγχρονο πάντως είναι ότι… Ένα από τα βασικά κρεπτεστικά… Που διαφορεποιούν τις ομορφιακές συνέδρεις… Την καθημερινή σου μιλία… Είναι ότι προσέρχονται οι καλεσμένοι… Με αυτήν την ιδιότητα… Και γενικά θα έλεγα ότι… Καλό είναι να είναι σεβαστοί… Και είναι βέβαιο ότι… Αν εμπλακούν… Στις συζήτησες προσωπικά θέματα… Ακόμα και ευχάριστα, όχι μόνο δυσάρεστα… Θα εκτραπεί η συζήτηση… Θα πάρει ένα χαρακτήρα που… Ίσως είναι και αντίθετος από… Τον κοινωνιακό στόχο μιας τέτοιας συγκομπής… Και το τελευταίο… Που έχει σχέση με την συνένθευση… Που είδαμε προηγουμένως… Σου Μαριά Χατζινκολάου… Νομίζω ότι η ερώτηση… Ξεκινάει ως εξής… Πείτε μας πολύ σύντομα… Δηλαδή, τον περιορίζει χρονικά… Του λέει, κοίταξε, δεν έχεις 10 λεπτά… Έχεις ένα λεπτό, δύο λεπτά… Να απαντήσεις που σημαίνει… Μην φλιαρίσεις, θέλουμε μια απάντηση… Μέσα σε αυτόν τον συγκεκριμένο χρόνο… Αυτό, λοιπόν, ο καθορισμένος χρόνος… Δεν είναι μόνο ποσοτικό στοιχείο… Αλλά είναι και ποιοτικό στοιχείο… Σε αυτόν τον συγκεκριμένο χρόνο… Άρα, τα μερίδια του χρόνου… Αν έχεις δυο-τρεις καλεσμένους… Είναι, ξέρω εγώ, 10 ή 20 λεπτά για τον καθένα… Άρα, σε αυτόν τον χρόνο πρέπει να πεις… Ό,τι έχεις να πεις… Μην φλιαρίσεις, μην υπεκφύγεις… Μην αφήσεις θέματα απ' έξω… Αυτό δεν είναι περιοριστικό στοιχείο… Για την καθημερινή συνομιλία… Έτσι δεν είναι… Μπορείς να μιλήσεις και μιλάς… Αυτά πρέπει να τα θυμόμαστε… Είναι τρία πολύ βασικά… Διαφοροποιητικά στοιχεία… Αυτά δεν συμβαίνουν στην καθημερινή συνομιλία… Συμβαίνουν μόνο στη συνέντευξη… Τώρα, να δούμε λίγο πιο συγκεκριμένα… Την σύνδυση ανάμεσα… Στη συνέντευξη και τη συνομιλία… Την καθημερινή… Που ακριβώς πρέπει να… Προκύψει μέσα από τη συσχέση… Με το διαφορετικό περιβάλλον… Στο οποίο τυλίσσονται, εκτυπλώνονται… Πραγματοποιούνται οι δύο μορφές συνομιλίας… Να δούμε λοιπόν τα ανοίγματα… Τι χαρακτηριστικά έχουν… Το πρώτο χεράκι… Εδώ δηλαδή… Λέει το εξής… Και μπορούμε να δούμε και… Άλλα παραδείγματα… Είναι να βρείτε και πάρα πολύ εύκολα… Στο διαδίκτυο, στο YouTube… Κανονικά… Είναι σπάνια παραβαίνεται… Έχουμε έναν… Εκτεταμένο μονόλογο… Ο οποίος… Αυτό ξαναλέω είναι πριν από την πρώτη ερώτηση, έτσι… Που… Τον εκφέρει ο συνεδευτής… Μερικές φορές… Υπάρχει και ένα βίντεο… Με διευθυνιστικές λεπτομέρειες… Αυτό είναι το πρώτο… Που σημαίνει ότι… Αυτό που κάνει… Κούκλις στο βιντεάκι που είδαμε… Είναι… Παράδειγμα… Μιας πολύ συνεπτυμένης… Πολύ βιαστικής… Πολύ ολιγόλεπτης… Κανονικά, αν αυτό το πράγμα ήταν εκπομπή ολόκληρη… Θα υπήρχε ένας… Εκτεταμένος μονόλογος… Στο δεύτερο παράδειγμα, αν είμαστε… Με την Πακογιάννη… Κάνει μια αρκετά μακροσκελή εισαγωγή… Για να καταλήξει στην ερώτηση, έτσι δεν είναι… Κάτι που δεν το κάνει στην περίπτωση με το Μάνο… Αυτός, λοιπόν, είναι ο κανόνας… Έχουμε ένα εισαγωγικό μονόλογο… Δεν υπάρχει όριο λέξεων ή δευτερολέπτων… Ο συνεπτυπτής αποφασίζει… Βέβαια, σίγουρα υπάρχουν όρια… Κάποτε το παρακάνουν… Είχαμε δει… Κανένα δυο παράδειγμα την προηγούμενη φορά… Με την Τρέμια, αν θυμάμαι καλά, στα 90… Που υποβάλλει μια ερώτηση μετά από 100 λέξεις… Και ο Τσίμανς, αν θυμάμαι καλά… Αυτό, λοιπόν, είναι το πρωτοδεύτερο είναι… Και είναι και βασικό… Θυμίζω το βιντεάκι, αν θέλετε, το ξαναβλέπουμε… Όπου ο Χατζινικολάου παρουσιάζει τον Κωνσταντόπουλο… Και ενώ ο Κωνσταντόπουλος είναι εδώ… Αυτός κοιτάει εδώ, δηλαδή κοιτάει στην κάμερα που εμείς κοιτάζουμε… Είναι σαν να βλέπει εμάς… Άρα, ο εναρτικός ποτανός λόγου… Η έκφραση των συγγραφέων… Είνεται ξεκάθαρα στο ακροατήριο… Αυτό έχει σχέση με αυτό που λέγαμε προηγουμένως… Δηλαδή ότι η συνέντευξη γίνεται προς όφελος ενός συμβιδωματικού ακροατήριου… Για μάζι με τη συνέντευξη… Αυτή μεταξύ τους μπορεί να μη συζητούσαν ποτέ… Ή να συζητούσαν με άλλους όρους… Αυτό, λοιπόν, είναι το δεύτερο χαρακτηριστικό… Πάμε στο τρίτο χαρακτηριστικό… Που μοιάζει κάπως με το δεύτερο… Ότι οι δημοσιογράφοι συνήθως… Κοιτάζουν απευθείαν στην κάμερα… Και επίσης… Όλα αυτά ξαναλέω πριν την πρώτη ερώτηση… Απευθύνονται… Μάλλον όχι απευθύνονται… Αναφέρονται στους καλεσμένους… Ενώ τους έχουν δίπλα τους… Στην καλεσμένη συνοβλία δεν γίνεται αυτό… Σε τρίτο χαρακτηριστικό… Άρα πάλι σε μας τα λένε… Ή για μας τα λένε… Ή προς όφελος μας τα λένε… Αυτό βεβαίως αλλάζει… Άρα μέχρι τη στιγμή… Εκείνη δεν υπάρχει συνομιλία… Είναι έναν αγγοβό πρόσωπο ο καλεσμένος… Ο οποίος περιμένει… Πότε θα του δοθεί το δικαίωμα του λόγου… Το έναπισμα… Για να μπει μέσα στη συζήτηση… Μέχρι τότε συνομιλεί το στούντιο με το κοινό του… Άρα η συνέντευξη είναι… Κυβωτισμένη θέλει για κανείς… Μέσα σε μια φανταστική συνομιλία… Του συνεδευτεί με το κοινό… με το ακροατήριο της εκπομπής… Αυτά είναι τα δύο χαρακτηριστικά… Αυτά θα σκρατήσουμε… Ότι το ξεκίνημα είναι μονολογικό… Ένας μικρός μονόλογος… Μπορεί να είναι και λίγο μεγαλύτερος… Και το δεύτερο είναι ότι… Ο αποδέκτης είναι το ακροατήριο της εκπομπής… Και όχι ο καλεσμένος… Ο καλεσμένος τα ακούει και δεν μιλάει… Τώρα… Εδώ είμαστε στην καρδιά του ανοίγματος… Το άνοιγμα από τη μελέτη του υλικού… Όπως προκύπτει περιλαμβάνει τρία πράγματα… Το πρώτο το ονομάζουν επικεφαλήδα… Είναι η δήλωση του θέματος… Άρα αυτό που είπες προηγουμένως… Μάλλον δεν είναι ο κανόνας… Σίγουρα δεν είναι ο κανόνας… Ο κανόνας είναι ότι έχουμε δήλωση του θέματος… Έτσι… Το δεύτερο είναι ότι δεν φτάνει μόνο μια επικεφαλήδα… Χρειαζόμαστε και κάποιες περισσότερες λεπτομέρειες… Οι οποίες δέονται σε μια δεύτερη φάση… Και μετά φτάνουμε ακριβώς στο σημείο γέφυρα… Όπου από τις πληροφόρειες της Αολυγγίας… Περνάμε στην πρώτη ρώτηση… Αυτή είναι όλη η ιστορία… Αυτό όμως έχει μια επικοιλία… Και αξίζει το χώρο να το δούμε έτσι… Από κοντάκι με τα παραδείγματα που μας δίνει το κουβλίο… Πολύ απλά… Επικεφαλήδα είναι η περιγραφή του υποσυζέτησης της θέματος… Πολύ απλά… Είναι και τόσο απλό πάντα… Χρειάζεται μια ικανότητα γλωσσική… Μια ικανότητα… Μια καλή γνώση της πραγματικότητας και των προβλημάτων… Συνήθως είναι λέει το μοντέλο μόνο μία πρόταση… Όχι τίποτε παραπάνω… Η λεγόμενη επικεφαλήδα… Εδώ υπάρχουν… Τα παραδείγματα του βιβλίου… Εντάξει δεν θα τα διαβάσουμε όλα… Αλλά ένα δυο νομίζω κατά περίπτωση… Καλό είναι να δούμε… Ας δούμε το πρώτο… Επάνω εδώ βλέπετε τη χώρα από που έρχεται… Το κανάλι… Τον χρόνο της εκκουμπής… Το θέμα της εκκουμπής… Και το όνομα του συντελτή… Ο οποίος αρχίζει ως εξής… Αρχίζουμε λέει με την Σίνσον… Συνέχιση… Καλά τώρα αυτό στα ελληνικά δεν θα γίνονταν… Θα ήθελα να αποδώσουμε… Αυτό που ονομάζαμε αυτοδιόρθος προηγουμένως… Του φεύγει… Στην ρήμη του λόγου… Ακριβώς η λέξη για λίγο… Των κρίσιμων γεγονότων στην Κίνα… Η άνοκα του τελεία… Σημαίνει μια μικρή… Επέκταση της… Συλάβτη… Του α… Έτσι μια λίγο πιο μακρό το α… Δεν είναι άνοκα του τελεία… Ο που υπάρχει αυτή τη στιγμή… Είναι το κλειρίς πάλι στην εξουσία… Ε… Ότι τονίζονται δύο λέξεις… Που είναι αξιολογικά επίθετα… Το κρίσιμο και το σκληρίς… Έχει σημασία… Γιατί… Έτσι ορίζεται… Το θέμα και η οπτική γωνία… Την οποία βλέπει ο δημοσγράφος το θέμα… Ας δούμε και το άλλο… Μεγάλη Βρετανία 89… Πολυπτή του Ρεακού κόμματος… Άλλους συνεδεκτής… Συνεδεκτής σε ζήτηση που θα έχει… Αποφασιστικές επιπτώσεις… Όσον αφορά τις πιθανότητες του κόμματος… Να κερδίσει τις επόμενες εκλογές… Κρατάμε από εδώ δύο πράγματα… Ότι… Δεν είναι και πολύ περίεργο… Που αυτά τα δύο… Ακριβώς επιδιώχονται… Το πρώτο είναι να… Τραβήξει η συνέντευξη ενδιαφέροντου κύλου… Καθείς να παρακολουθήσεις… Να μην την απελθύνει… Και το δεύτερο είναι… Να το κρατήσουν… Στην συζήτηση… Δηλαδή… Μουσική κάποιο πράγμα… Επίσης… Ας κρατήσουμε και αυτό… Ότι… Υπάρχουν μέσα στους… Σ' αυτά τα προλογήσματα… Στις κεφαλίδες του ανήματος… Υπάρχουν συχνά κάποιοι όροι… Όπως είπα είναι αξιολογικά… Μπορούν και άλλα πράγματα… Πολλές φορές που ακριβώς… Παίζουν αυτόν τον ρόλο… Της προσέγγισης του ενδιαφέροντος… Όπως η λέξη κρίσιμο και λοιπά… Ένας τρόπος λοιπόν είναι αυτός… Ένας άλλος τρόπος… Είναι αυτό που ονομάζουν… Συγγραφείς… Γρίφο… Ένα είδος ενήγματος… Που θα λυθεί… Που θα απαντηθεί… Αν κανείς παρακολουθήσει τη συζήτηση… Άρα καθείς εδώ… Ο οποίος… Στο παράδειγμα πρέπει να το δούμε… Στο παράδειγμα που ακολουθεί… Έχει τη μορφή μιας ερώτησης… Μιας αρχικής ερώτησης… Το θέμα είναι διακρίσης της στέγασης… Την ΟΠΑ είναι το παράδειγμα… 1985… Ρωτάει λοιπόν με το ξεκίνημα… Έτσι της εκπομπήσης… Πώς συλλαμβάνουν οι αρχές… Η ιδιοκτήτηση… Μέσα στην Ελλάδα… Υπάρχει μια ενδιαφέροντα… Πρόταση ενώπιν του υποκρέσου… Και είναι αυτό που θα δούμε… Όχι, δεν είναι ερώτηση… Υπάρχει μια ενδιαφέροντα πρόταση… Ενώπιν του υποκρέσου… Και είναι αυτό που θα δούμε πρώτα-πρώτα απόψε… Αυτό το ερώτημα λοιπόν… Έχει τη μορφή… Ένας… Ας πούμε γρίφου… Μιας μη… Εύκολας… Απαντημένης ερώτησης… Που υποτίθεται ότι… Ξυπνάει των ενδιαφέρον… Εγώσων… Θέλω να μάθω για αυτό το θέμα… Στην… Επικεφαλή ήταν… Εκτός από το θέμα… Μπορεί να υπάρχει και… Αναφορά στα πρόσπα που είναι καλεσμένα… Εδώ… Για παράδειγμα… Έχουμε την… Αυτοσύσταση του συνεδεκτή… Και… Το υπόλοιπο είναι… Η αναφορά στους καλεσμένους… Όπου δίνονται… Οι ειδικές πληροφορίες… Για το ποιοι είναι αυτοί… Γιατί πιθανόν… Δεν ξέρουν όλες τις λεπτομέρειες… Οι ακροατές της εκκομής… Άρα την κεφαλή ήταν… Αυτά… Είναι η αναγγελία του θέματος… Είναι η υπογράμμηση της σημασίας του θέματος… Είναι η… Ενιγματική μορφή που μπορεί να πάρει το θέμα… Υπάρχει το θέμα του για πρόκληση πάλι ενδιαφέροντος… Και πιθανόν… Η παρουσίαση πάντα… Των προσώπων με… Αυτά λοιπόν είναι στο πρώτο βήμα… Επομένως… Αν δουλέψει κάποιος με υγικό συνέντευξη… Πρέπει να τα τσεκάρει… Πρέπει να τα ελέγξει… Πηγαίνουμε τώρα στην δεύτερη φάση του ανοίγματος… Που είναι το υπόβαθρο… Πληροφορίες υπόβαθρο… Πώς έχουμε στις ειδήσεις… Πολλές φορές… Πληροφορίες οι οποίες είναι πέρα από… Ποιος που πού πότε… Πολύ βασικές… Πληροφορίες για τα πρόσφατα χρόνια… Με το τόπο… Πράγματα που μας βοηθούν να καταλάβουμε καλύτερα… Το ειδικό τροπλέσιο της είδησης… Και στη συνέντευξη… Μπορούμε να έχουμε πλέον… Πληροφορίες και κανονικά… Τις έχουμε μετά από την κεφαλήλα… Υπάρχει λοιπόν… Ένα πέρασμα… Από το πρώτο στάδιο… Βάζει στη δεύτερη… Η οποία… Πάντα σύμφωνα με… Τις γενικεύσεις των δύο μελετητών… Μπορεί να είναι… Μετατόπιση σε έναν άλλο δημοσιογράφο… Θα δούμε τι είναι αυτό… Αυτός… Τι ρόλος είναι… Ή και σε ένα βίντεο… Το σημείο που μας ενδιαφέρει… Είναι μαρκαρισμένο με ένα… Βελάκι όπως εδώ… Εδώ ξεκινάει λοιπόν ο… Σεντεκτής 1… Σεντεκτής 2… Τι λέει… Το θέμα είναι… Καλά είναι λίγο… Μακριά… Είναι μια… Μια σεξ… Διαμακυρωμένα… Μπορεί να μην είναι ειπικό μας θέμα… Αλλά δεν μας ενδιαφέρει αυτό… Λέει λοιπόν… Κάπου… Αλλά στη στάση… Της μεγαλύτερης πρωτεσταντικής εκκλησίας… Τη θέστερη εκκλησία των πρωτεσταντών… Κοιτάτε… Έχει το ρεπορτάζ… Και… Της απευθεάνεται με το μικρό της όνομα… Οπότε… Ξεκινάει το λόγο της… Η συνενδέπτυρα νούμερο 2… Οπόμενως… Μια περίπτωση… Να πάρουμε προς τη λεπτομέρα… Να πάρουμε προς το ιστορικό τους πληροφορίες… Είναι να δοθείς Βιτάλης… Σε έναν άλλον μησογράφο… Από το ρεπορτάζ… Από την έργονα που έχει κάνει… Μια περίπτωση λοιπόν είναι αυτή… Η δεύτερη περίπτωση… Είναι να γίνει… Πιο ανεπέστητα… Αυτό λέει το μοντέλο… Μην το καταλάβει κανείς καλά καλά… Δύο τρόποι… Αυτού του πιο ανεπέστητου περάσματος… Έχουν επισημαθεί… Ο ένας είναι… Να πας… Σε περισσότερες λεπτομέρειες… Πάει εδώ και ένας όρος… Να μπεις… Στην… Έτσι το απέδωσε ελληνικά… Στην κοπόδιήφανση του… Πώς έχεις ένα ύφασμα… Και βλέπεις από μακριά το σχέδιο… Και αν πας λίγο πιο κοντά… Βλέπεις τις σύνες… Κάπως έτσι προχωράμε… Σε περισσότερες λεπτομέρειες… Που έχουμε να κάνουμε… Τα βασικά ερώτηματα… Τόπος, χρόνος, πρόσωπο και λοιπά… Τις διαδικασίες στον χρόνο… Ο οποίος δείχνει… Ότι περάστηκε… Στις πληροφόρες του παρέλου… Φόντος, οτιδήποτε σχετικό… Να νομίζω ότι χρειάζεται να υπημείω… Αλλού εδώ… Και αυτό το προσπερνάω… Το τρίτο στοιχείο… Είναι… Το τελευταίο… Πριν από… Η ερώτηση του ανοίγματος, δηλαδή, είναι η εισαγωγή στην κυρίως συνέντευξη. Αυτό είναι το τελευταίο. Άρα, λοιπόν, δεν ξεκινάμε κανονικά ποτέ με την εισαγωγή. Έχουμε πάντα μια κεφαλίδα, μετά υπόβασμα και μετά εισαγωγή. Τι περιλαμβάνει εισαγωγή. Και εδώ πρέπει κανείς να σκέφτεται τις διαφορές από την εβδιαφημερινή συνέντευξη. Νομίζω ότι τώρα, με αυτά τα λίγα που είπαμε, καταλαβαίνει κανείς αυτό που χαρακτηρίστηκε σύνθετο θεσμικό περιβάλλον. Και ούτε απ' όλα αυτά δεν υπάρχει στη τελευταία εισαγωγή. Δεν υπάρχουν και αυτά τα πράγματα, τέτοιες δεν υπάρχουν. Ούτε εισαγωγικά, ούτε από κεφαλίδα βάζεις, ούτε υπόβαθρο. Από τη στιγμή που ξέρεις τον άλλον και συζητάς για πράγματα που είναι ισχυσμένα και ενδιαφέροντα, θα κάνεις τώρα αναγωγές στο παρελθόν ή θα δώσεις ένας ρόλο για να εσύ καταλάβει ο φίλος σου ότι συζητάς για αυτό. Δεν είναι τίποτα από όλα. Αυτό σημαίνει ότι το περιβάλλον είναι θεσμικό, είναι καταπερίπλοπο και ακολουθείται ένα πρωτόπολο. Είμαστε λοιπόν στο τρίτο στάδιο, που είναι η εισαγωγή στην ακολουθία εισαγωγής. Αυτό είναι η συνέντευξη, το οποίο θα δούμε την τελευταία φορά την άλλη φορά μας. Τι μπορεί να γίνει τώρα, τι μπορούμε να περιμένουμε σε αυτή την τρίτη φάση. Το πρώτο είναι η παρατήρηση, λέει το μοντέλο, ότι ο συνεντευξηδόνος είναι παρόν και έτοιμος να μιλήσει. Να το δούμε λίγο αυτό, σαν παράδειγμα. Μεγάλη Βρετανία, αποφυλάκηση κάποιου, ο παρουσιαστής άγνωστος, συνεντευκτής και καλεσμένος είναι αυτός που αποφυλακίστηκε. Άρα η συνέντευξη σίγουρα είναι ενταρμένη σε διοικητικό δελτίο. Λοιπόν, παρασκευαστεί σε υπόθεση ενός άνδρα από το τέλος ενέ έως, που δεν μπλήθηκε, επειδή φυλάκησε 10 χρόνων, για να μιλήσει, απλώς πρέπει να ξεδραστεί ξανά από την αστυνομία. Άρα έχουμε ένα πόνο, μια σύνδυση. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Και συνεχίζει, ο άνδρας, ο Σαραντάδης Μονστάδη, εξέδισε 6 χρόνια της ποινής. Επομένως, υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα και πρόβλημα δημοκρατίας γενικότερα. Εάν, δηλαδή, μια τόσο καλή ευκαιρία δημόσιου διαλόγου που είναι η συνέντευξη, στην περίπτωση του debate, της αντιπαράθεσης, αυτό το πράγμα του εκμεταλλεύεται η τηλεόραση, το ραδιόφωνο ή τα μέσα γενικότερα για να έχουμε μια διαφωνιστική συζήτηση προς όφελος του κοινού που θέλει να βελτιώσει την ενημερωσή του ή τα επιχειρήματά του, υπέρ της μιας ή της άλλης, μιας τρίτης άποψης, εάν γίνεται ή δεν γίνεται, εάν καταστρατηγείται αυτή η ευκαιρία, μάλλον χάνεται αυτή η ευκαιρία ή τρέχει μεταλλεύον. Για μένα, αυτό που ακούμε πάρα πολλές φορές, μα δεν έχουμε άλλο χρόνο, ή ξέρω εγώ πρέπει να διακόψουμε για διαφημίσεις, αυτό είναι ένα δευτερεύχνο στοιχείο, γιατί, το ξανά είπα και αν διαφωνείτε με το ΛΕΠ, πάρα πολλής χρόνος, όχι μόνο στη συνέντευξη, αλλά και συνολικά στο πρόγραμμα, δαπανάται και σπαταλάται σε ανόητες συζητήσεις, σε χωρίς νόημα κουβεντολόι ή αερολογίες. Και όταν έχεις μια συνέντευξη, η οποία πρέπει να τελειώσει μέσα στα 50 ή 60 λεπτά, γίνεται ένας αγώνας δρόμου να τα προλάβει όλα πριν εξαντληφθεί ο χρόνος. Ενώ μέσα στο 24ωρο φαίνεται να σπαταλάται, ανοήτως, ο χρόνος για άλλα πράγματα. Το επιχείρημα ότι ο χρόνος τηλεόρισε πολύτιμος και δεν πρέπει να κατασπαταλάται, για μένα είναι πολύ άδειο αυτό το επιχείρημα. Τώρα, αυτό είναι μια χρήσιμη διαφάνεια, ένα χρήσιμο όρισμα, τι γίνεται συνήθως για να κερδιστεί χρόνος και έτσι να τελειώσει καλύτερα ή πιο ολοκληρωμένα μια συζήτηση. Το πρώτο είναι ότι μπορούν κλίματα μιας εκκομπής και αγγελιών να συντομευτούν, μπορούν επίσης τα ζεμερίκια να συνδυεστούν. Αυτά μπορούν να γίνουν, εάν η εκκομπή δεν είναι ζωντανή, μπορούν να γίνουν και με το μοντάζ. Επίσης, και το ξέρωμα αυτό σε κάποιες περιπτώσεις όπου υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, μπορεί να δοθεί μια παράταση και η εκκομπή να κρατήσει περισσότερο, οπότε μπορέσει να ολοκληρωθεί εκτός του προκλοπωμένου χρόνου. Αν και το κανόν, γενικά, είναι αυτό, ότι έχουμε έναν προσδιευμένο χρόνο, ο οποίος δεν μπορεί να παραβιάστηκε και πρέπει μέσα σε αυτές τα πλαίσεις να ολοκληρωθεί η συνέντευξη. Τώρα, για να δούμε ποιες είναι αυτές οι φάσεις, ξαναλέω, από το τέλος και πηγαίνοντας προς το εσωτερικό της εκπομπής. Το τέλος της εκπομπής, ο θερματισμός, και εδώ σημειώστε να δείτε λίγο και το άρθρο της Τζάνε, γιατί έχει κάποιες μικροδιαφορές και σε ό,τι αφορά την κίνηση της κάμερας και σε ό,τι αφορά τον τρόπο με τον οποίο αποχαιρετίζονται και γενικώς τον τρόπο τον οποίο πλήλει η εκπομπή. Δύο πράγματα τονίζουν η συγγραφή. Το πρώτο είναι η αναγνώριση των συμμετεχών, δεν πρέπει δηλαδή η εκπομπή να τελειώσει χωρίς αναφορά στα πρόσωπα. Και εδώ πάλι η αντιδιαστολή με την καθημερινή συνομιλία, την άκρηπη συνομιλία. Η εθιμοτυπική από χέρι της Μηγείας σου Μαρία, αγιά σου Κώστα, τα ξαναλέμε, φυλάκια, ορε βουάρ και λοιπά, όλα αυτά πράγματα δεν υπάρχουν στη συνέντευξη. Όπως δεν υπάρχει λοιπόν στο ξεκίνημα αυτή η φιλικότητα, η φατικότητα όπως είπαμε, δηλαδή ανοίξει το κανάλι, εδώ το κανάλι ανοίγει με τυπικό τρόπο όπως είπαμε. Περιμένει ο καλισμένος πότε θα του δοθεί το σύνθημα για να μπει, η αρχή είναι συνομιλία στούντιο με κοινό. Αυτή λοιπόν και στο τέλος δεν έχουμε παρά μόνο σε εξαιρέσεις αυτούς τους εθιμοτυπικούς αποχαιρετισμούς. Ολοκληρωτική λοιπόν απουσία εθιμοτυπικών αποχαιρετισμών, έτσι. Στη διεφάνεια αυτή αυτό που λέγεται είναι ότι για λόγω συντομίας ή επειδή το μοντάζ πολλές φορές μπορεί να το κάνει αυτό, είναι ότι παραλείπονται οι ιτερικές απαντήσεις, οι αποκρίσεις καλύτεροι απαντήσεις, άλλο απόκριση, άλλο απάντηση. Η απάντηση είναι η προσδοκόμενη, αυτό όχι μια απόκριση σε μια ερώτηση, η απόκριση μπορεί να είναι το κόμμανος κεφαλιού, μπορεί να είναι μια γριμάτσα, μπορεί να είναι κάτι άλλο, όχι η απάντηση με την έννοια του συμπληρώματος μιας ερώτησης. Έτσι λοιπόν, εδώ αυτό το πράγμα λέγεται ότι μπορεί στο μοντάζ να κοπεί για λόγω συντομίας και ολοφλήρωσης η απάντηση, μπορεί να είναι απλώς μια κίνηση και όχι λόγος. Αυτό περίπου λέγεται και σε αυτή τη διεφάνεια, αυτές είναι κάποιες λεπτομέρειες από περιπτώσεις ιδιαίτερες, κλεισίματος, το κοινό στοιχείο αυτό είναι ότι γίνεται μια προσπάθεια καθιονδήποτε τρόπο, είτε με λόγο είτε με κίνηση, είτε με κατάλληλη κίνηση της κάμερας να ολοκληρωθεί η συζήτηση. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει αυτό, δηλαδή το πρώτο τελευταίο στάδιο, πώς προσπαθεί ο δημοσιογράφος σταδιακά να ολοκληρώσει τη συζήτηση. Ήδη από την αρχή είπαμε ότι αυτό δεν είναι πάρα πολύ εύκολο, ειδικά όταν ανάβει η συζήτηση, ή αν θέλετε είναι πιο δύσκολο όταν έχουμε debate, όταν έχουμε αντιπαράθεση και έχει ανάψει ο δέξισμος, περισσότερο εύκολο αν έχεις έναν καλεσμένο ή αν έχεις έναν εμπειρογνώμονο που τα πράγματα είναι σίγουρα πιο απλά. Μια περίπτωση λοιπόν είναι να έχουμε αυτό που ονομάζουμε σε εγγραφή προ-ησαγωγής στο τελικό ευχαριστώ. Το ευχαριστώ είναι το σημάδι της ολοκλήρωσης. Εδώ μπορούμε να δούμε ένα από τα παραδείγματα που προσφέρει το υλικό, πώς δηλαδή μπορεί να γίνει ακριβώς αυτή η προ-ησαγωγή στο τελικό ευχαριστώ. Αναγγέλουν, δέστε την διατύπωση, ότι ο τερματισμός είναι αναγγέλωστο. Ας πάμε κατευθείαν στο βελάκι. Πρέπει να τελειώσουμε σε αυτό το σημείο. Δοκτοντάδες, σας ευχαριστώ που ήσασταν μαζί μας. Είναι ένας πολύ τυπικός τρόπος. Ας δούμε το 22. Φοβάμαι ότι θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε για πάντα, φοβάμαι ότι θα πρέπει να σταματήσουμε. Το φοβάμαι βέβαια είναι έκθαση ευγένειας. Και θα πρέπει να είναι σε αυτό το σημείο. Δηλαδή, σαν του λέει, άλλα περιφορία δεν έχουμε. Εδεσχυμότατε, δηλαδή. Σας ευχαριστώ. Αυτό του τύπου, το ξέρουμε, δεν είναι τίποτε υποσιακό. Είναι ένα τελείως του πρωτόκολλου ευχαριστώ, με την προ-ησαγωγή αυτή που είδαμε. Πάω με παραδείγματα. Ένας άλλος τρόπος, κι αυτός που εισαγωγικός του ευχαριστώ, είναι να σχολιαστεί με λίγα λόγια η εξοδός, η γενικότερη σημασία που έχει μια συζήτηση. Ας δούμε το παράδειγμα, εδώ. Λοιπόν, νομίζω ότι ο κύριος Τάδεο Καγκελάης προφανώς να ασχοληθεί με πολλά, όταν επιστρέψα τις διακοπές του. Σας ευχαριστώ κλπ κλπ. Καρτάω από εδώ, λοιπόν, ότι ένας ευστημός τρόπος είναι το να σχολιαστεί η γενικότερη σημασία που είχε η συζήτηση που προκλήθηκε και μετά φεύγει το ευχαριστώ. Μπορεί να έχει και με έναν ακόμη πιο απλό τρόπο, δηλαδή με μια λέξη, με μια λέξη όμως όχι οποιαδήποτε, όχι τυχαία, αλλά μια λέξη συγκεφαλαιοτική με μια λέξη κατακλήδα όπως τέτοιο ρόλο μπορεί να παίξει το λοιπόν ή το εντάξει, όπως το παράδειγμα εντάξει σας ευχαριστώ ή λοιπόν κύριε Τάδεο σας ευχαριστώ και το καθεξής. Πολύ πιο μημαλιστικός, πολύ πιο σύντομο, πιο λακωνικός τρόπος. Ακόμη-ακόμη μπορεί το όνομα πριν από το ευχαριστώ να παίξει έναν ανάλογο ρόλο. Και αυτό είναι κάτι παρόμοιο με τον τελικό σχολιασμό της σημασίας της συζήτησης. Και πάμε στο ακόμη πιο προηγούμενο στάδιο, τα πράγματα είναι ακόμη σε αδιαμόρφωτη θα λέγαμε εξέλιξη, το οποίο ο δημοσιογράφος σε μια πρώτη κίνηση να φέρει τα πράγματα σε ένα τέλος. Εδώ από ό,τι βλέπετε μια εκδοκή πρώτη είναι να πεις ότι αυτή είναι η τελευταία ερώτηση που σας κάνω ή στην οποία πρέπει να απαντήσετε. Το παράδειγμα εδώ, ένα τελευταίο μόνο πράγμα. Ή επίσης ερωτήσεις οι οποίες από το χαρακτήρα τους, από τη μορφή που έχουν πρέπει ή οφείλουν οι καλεσμένοι να τις εκλάβουν ως τελευταίες ερωτήσεις. Ας δούμε το παράδειγμα, το 32. Μπορείτε να μας δώσετε κάποια ιδέα πότε θα γίνει η επόμενη εμφύτευσή σας για τεχνητή καρδιά ο λόγος. Αν παρακολουθείς κανείς τη συζήτηση που έχει προηγευθεί, εύκολα καταλαβαίνει από το επόμενοι ότι δεν μπορεί να υπάρξει άλλη ερώτηση. Έχει ολοκληρωθεί εδώ όλος ο κύκλος των ερωτήσεων και άρα καταλαβαίνει και ο καλεσμένος ότι με την απάντηση αυτής της ερώτησης τελειώνει και η συζήτηση. Τίποτα άλλο από αυτά. Εδώ το μοντέλο ολοκληρώντισε ό,τι αφορά το άνοιμα και το κλείσιμο. Απομένουν πολύ σύντομα δύο θέματα σε δυο μικρές σειράς διαφανιών, ανήκουν στο ίδιο κεφάλαιο, αυτό που ονομάζουν μικροδιαχείριση, διαχείριση σε επίπεδο λεπτομέρειας του μήκους της τελικής απάντησης. Εδώ τρία πράγματα συζητιώνται. Η περίπτωση είναι να διακοπεί ο καλεσμένος, ο συνεντευξιαζόμενος, να του δοθεί μια προειδοποίηση ή να υπάρξουν διάσπαρτα στοιχεία απόκρισης και έτσι να ολοκληρωθεί η συζήτηση. Για να μη σας κουράσω με όλες αυτές οι λεπτομέρειες, νομίζω ότι αρκεί να δείτε τα παραδείγματα και το σχολιασμό τους και στο βίντεο που είδαμε στην αρχή αλλά και σε αρκετά άλλα, όταν ο χρόνος πιέζει, πολλές φορές δεν έχει άλλη ευκαιρία, άλλη δυνατότητα. Ο δημοσιογράφος πάρα να διακόψει λιγότερο ή περισσότερο αγενός τον καλεσμένο γιατί δεν υπάρχει άλλους χρόνους. Και επειδή είναι, για να θυμίσω λίγο και τη θεωρία της Ευγένειας, προσβολή του δημόσιο προσώπου του καλεσμένου αυτή η απότομη διακοπή, γι' αυτό υπάρχουν διάφοροι τρόποι να το γλυκάνει κανείς το απότομο μιας διακοπής και διάφορες φόρμουλες ή εκφράσεις. Θα ήθελα να προσέξετε σε αυτό το σημείο, αυτό το πολύ συζητημένο παράδειγμα, το είχα πει και την άλλη φορά, όπου ένας πολύ γνωστός και διάσημος συνεντευτής, ένας αδερφός και ο καλεσμένος του ο πατέρας Μπούς, σε μια συνέντευξη που άφησε εποχή, ήταν πάρα πολύ ιεριστική και ιδίω, πολύ επίγονος ερωτών, πολύ καλά αμυνόμενος ο Μπούς, έγινε μια πραγματική μάχη, την οποία κέρδισε ο καλεσμένος σε βάρος του δημοσιογράφου, η καργέρα ο συνεντευκτή τελείωσε ακριβώς επειδή επέδειξε μια πρωτοφανή επιμονή να αποσπάσει κάποιες πληροφορίες, κάτι που θεωρήθηκε πολύ αγενές και πάρα πολύ υποθετικό και πώς να πω απρόβλεπτο για έναν υποδεσπότη. Από την άλλη μεριά, το είχα πει και την προηγούμενη φορά, θεωρείται ότι αυτή η πετυχημένη στάση του καλεσμένου στην εκπομπή, τον οδήγησε και σε εκλογικό θυέμβο, ενώ η δημοσιοποποίηση στα Κάλλοπ δεν του έδιναν μέχρι τη στιγμή εκείνη πολλές πιθανότητες. Μια άλλη μορφή είναι η προειδοποίηση των πρωτέρων, το λέει και η φράση, δεν χρειάζεται να πούμε τίποτε περισσότερο, η οποία γίνεται στο μέσο της τελικής απάντησης. Προειδοποίηση για τον χρόνο που απομένει, μια γενική εντόλη. Η απάντηση στο ερώτημα τι είναι πιο αποτελεσματικό από όλα αυτά, πόσο αποτελεσματικές είναι αυτές οι τεχνικές, εξαρτάται από ποιος είναι ο καλυσμένος και ποιος είναι ο ερωτός. Δεν συμβαίνει το ίδιο. Και το τελευταίο, η τελευταία στρατηγική, ας το πούμε έτσι, που συνδέεται με αυτό που ονομάζουν οι μελετητές μικροδιαχείρισης του μήκου της τελικής απάντησης, είναι τα λεγόμενα δείγματα απόκρισης. Τι είναι τα δείγματα απόκρισης? Όταν μιλάμε, ο συνομιλητής μας, για να μας δείξει ότι μας παρακολουθεί, λέει εκείνα τα γνωστά, μμμ, ναι, το κοίταγμα στα μάτια κλπ. Αυτό, το σύνολο των δείκτων, υπάρχει και ένας αγγλικός όρος για αυτό, το back-channeling, δηλαδή η υποστήριξη του καναλιού να μην κλείσει. Αυτό σημαίνει back-channeling. Όταν λοιπόν, κοιτάς εσύ αλλού και αυτός σου μιλάει και σου λέει, παρακολουθείς, κάτι δεν πάει καλά από το κανάλι. Όταν και με αυτές τις μικρές λεξούλες δεν του δείχνεις ότι, ναι, εγώ σε παρακολουθώ, συνέχισε. Αυτό σημαίνουν όλες αυτές οι λεξούλες ή τα φωνήματα, ας πούμε. Αυτά, στην περίπτωση της ενέδεψης προς το τέλος, όταν είναι διάσπαρτα μέσα σε μια... Μιλάει τώρα ο καλεσμένος, έτσι και δίνει μια απάντηση. Ο Αφτιάς, τον αναφέρω γιατί είναι γνωστός για τα πολλά ναι που λέει. Σε σημείο που νομίζεις ότι είναι το ναι της συμφωνίας και όχι το ναι, σε παρακολουθώ. Γιατί τα ναι έχουν διαφορετική σημασία. Άλλο είναι το να πεις, λέει κάτι ο συνομιλητής σου, και εσύ λες, ναι, συμφωνώ. Και άλλο είναι το ναι, ναι, ναι, του σε παρακολουθώ, αλλά μπορεί και να διαφωνήσω σε συνέχεια. Τον ανέφερα επειδή λέει πολλά τέτοια. Όταν λοιπόν έχεις αρκετά διάσπαρτα δείγματα απόκρισης, είναι καμπανάκια αυτά, φωτάκια, τα οποία αναβοσμούν και άλλα στον καλεσμένο. Κοίταξε, τελείωνε. Άρα ένας άλλος τρόπος διαχείρισης του μήκους, έτσι περιορισμού του μήκους και άρα λιπόδυξη για να τελειώσει, είναι ακριβώς αυτά τα διάσπαρτα δείγματα απόκρισης. Και έχουμε και εδώ παραδείγματα. Ρωτώνουμε με λίγες ακόμη διαφάνειες, οι οποίες αναφέρονται στην περίπτωση που έχουμε προβληματικά κλεισίματα, δύσκολα κλεισίματα. Και αυτά, όπως καταλαβαίνετε, θα συναντούμε σε περιπτώσεις αντιπαράθεσης άρα του τρίτου τύπου συνέντευσης, όπου οι καλεσμένοι είναι ιδεωρικά αντίπαλοι συνήθως. Εδώ τα πράγματα είναι πιο σκληρά. Φτάνει ακόμη πολλές φορές ο σκηνοθέτης να αφαιρέσει το μικρόφωνο ή τη δυνατότητα του καλεσμένου να ακούγεται, γιατί δεν έχει άλλη δυνατότητα για να βοηθήσει τον συνεντευτή του. Ή έχουμε περιπτώσεις όπως αυτές που είδαμε στο βίντεο με τα τσινικολόγια μαλλιά, όπου η σύγκρουση φτάνει στα άκρα, εξαιτίας είτε του δημοσιογράφου, όπως είπατε, αλλά μπορείς άλλη περίπτωση και του καλεσμένου, όπως το παράδειγμα που δίνει στην αρχή του κεφαλαίου, που δίνουν οι συγγραφείς με τον Υπουργό Άμινας, ο οποίος επειδή τον στρίμωξαν όχι αγιενός φανταζομένου, το παράδειγμα μπορείτε να το δείτε μέσα στο αρχείο που θα σας στείλω, αλλά επειδή ήταν απαιτετική η ερώτηση, δεν την άντεξε και σηκώθηκε και έφυγε από δική του υπετιότητα και όχι από υπετιότητα του δημοσιογράφου. Επομένως μπορούμε να έχουμε την ευθύνη στη μεριά του συνεντευτή, του συνεντευξιαζόμενου και να τελειώσει άδοξα μια συζήτηση που έχει έντονα αντιπαραθετικό χαρακτήρα. Εν πάση περτούση, ξαναλέω, το βλέπετε, οι απροσδότητες απογορήσεις, οι σκληρές συνδρούς μεταξύ καλεσμένου και υποδεσπότη είναι οι εξαιρέσεις του κανόνα. Ο κανόνας είναι να ολοκληρωθεί η συζήτηση με έναν οποιοδήποτε τρόπο, έως και αν τα επιχειρήματα δεν έχουν συναντηθεί, σε μια περίπτωση αντιπαράθεσης, με τον συμβατικό τρόπο που προβλέπει η συνέντευξη. Αυτά, όσο πιο γρήγορα μπορεί να τα πει κανείς, πιστεύω ότι αντιληφθήκατε πόσο πολύ υλικό μπορεί να προκύψει και πόσες λεκτομέρες αξίες το κόπο να προσεχτούν στο άνοιγμα και το κλείσμα της ευθύνης. Αυτά που θα ήθελα κυρίως να μείνουν είναι οι κυφάσεις του ανοίγματος και αποκλεισίματος πριν από την πρώτη ερώτηση και μέχρι την τελευταία απάντηση και επίσης οι σημαντικές διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα σε διάλογο καθημερινό, σε συνομιλία καθημερινή και στις συμβάσεις αυτού του είδους, που είναι η εδυσσογραφική συνέντευξη, η οποία γίνεται για λογαριασμό του κοινού της εκπομπής. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Αυτό το κυφάλαιο είναι το πρώτο εργαλείο που βοηθάει και τον αυριανό επαγγελματήρα και εσάς για να δουλέψετε με υλικό από τη συνέντευξη. Και την άλλη φορά, ξαναλέω, θα δούμε το ακόμη πιο σημαντικό, που είναι το Σύστημα Ρετουσιών και Αποπαντήσεων. Και αυτό είναι ένα μεγάλο κυφάλαιο, που είναι η καρδιά της συνέντευξης και περιγλύει, έτσι που απαχνιστικά για την τεχνητική που πρέπει να είναι κάτω, όπως το δημοσιογράφιο αναφέρει σε πέρας μέσα με λιγέμενα πολιτικότητα. Σε ευχαριστώ. |
