| id |
4ca3f45d-e4c4-416a-83f0-395df6e14f33
|
| title |
Καρκίνος Τραχήλου της Μήτρας, Δρ. Αδαμαντία Νικολαΐδη /
|
| spellingShingle |
Καρκίνος Τραχήλου της Μήτρας, Δρ. Αδαμαντία Νικολαΐδη /
|
| publisher |
Κ.Ε.Φ.Ι. (Σύλλογος Καρκινοπαθών, Εθελοντών, Φίλων, Ιατρών Αθηνών)
|
| url |
https://www.youtube.com/watch?v=MIXUTzRrjAc&list=PL6Xp-MuYYndowKOMoJLg80QGhdOvYkgpf
|
| publishDate |
2020
|
| language |
el
|
| thumbnail |
http://oava-admin-api.datascouting.com/static/a2d4/4588/402b/fe4e/afec/9f28/f816/df34/a2d44588402bfe4eafec9f28f816df34.jpg
|
| organizationType_txt |
ΜΚΟ
|
| durationNormalPlayTime_txt |
1235
|
| genre |
Ακαδημαϊκές/Επιστημονικές εκδηλώσεις
|
| genre_facet |
Ακαδημαϊκές/Επιστημονικές εκδηλώσεις
|
| asr_txt |
Αυτό που στόχο έχω είναι να σας μιλήσω για τον καρκίνο του τραχείλου της Μήτρας και κυρίως να σας δείξω γιατί υπάρχει λόγος να μπορέσουμε να προλάβουμε έναν τέτοιο καρκίνο και ή δυνατόν να τον εξαλείψουμε. Μπορεί να ακούγεται κοινότυπο αυτό που λέω γιατί αυτό θα θέλαμε για όλους τους καρκίνους, αλλά δεν έχουμε ίσως την ευκαιρία να μπορούμε να τον εξαλείψουμε. Και ενώ σε άλλους καρκίνους έχουμε θεαματικά αλλάξει την πορεία τους με καινούργια φάρμακα, με στοχευμένες θεραπείες, με τις έξυπνες σφαίρες που έχετε δει πολλές φορές να δημοσιεύονται στον τύπο, με την νοσοθεραπεία, αυτός ο καρκίνος δεν ανήκει προς στιγμήν σε αυτήν την κατηγορία. Ο στόχος μου λοιπόν είναι να καθορίσουμε κάποιους παράγοντες κινδύνου για αυτούς που τελικά εμφανίζουν αυτόν τον καρκίνο, να κατανοήσουμε μέσα από την εικόνα, τη συμπτωματολογία και τις συνέπειες που έχουν αυτός ο καρκίνος και στην επιβίωση μιας γυναίκας αλλά και στην ποιότητα της ζωής της γυναίκας, πόσο σημαντική είναι η πρόληψη, και να δούμε πόσο σημασία έχει, αν τελικά είναι να νοσήσει κάποια γυναίκα από καρκίνο τραχείλου μήτρας, τουλάχιστον αυτό να το βρει όσο το δυνατωμένο, αν τελικά είναι να νοσήσει κάποια γυναίκα από καρκίνο τραχείλου μήτρας, τουλάχιστον αυτό να το βρει όσο το δυνατόν νωρίτερα. Αυτά τα στατιστικά του 2018 είναι παγκόσμια και ουσιαστικά δείχνουν, τελικά μιλάμε, για τη δεύτερη πιο συχνή κακοίθεια μεταξύ των γυναικών, με κύριο αιτιολογικό παράγοντα του HBD 16 και 18 που ακούσατε πάρα πολύ, μια λίμοξη που γίνεται και μπορεί αργά να εξελιχθεί, εύκολα όμως μπορούμε να την ανοιχνεύσουμε με όλα όσα ακούσατε και τουλάχιστον να βρούμε γρήγορα μια προκαρκινοματόδη κατάσταση. Και όπου φτωχός και η μοίρα του, το ακούσατε πολύ καλά, πείτε μου τον ταχυδρομικό σας κώδικα να σας πω πόσο καλά θα πάτε, πόσα χρόνια θα ζήσετε. Οι γυναίκες της μαύρης φυλής έχουν χειρότερη εξέλιξη πορείας από ότι οι λευκές γυναίκες που θα νοσήσουν, αυτό δείχνει ότι με το πέρας του χρόνου, μεγαλώνοντας οι γυναίκες που έχουν καρκίνο τραχείλου μήτρας και έχουν υπευληθεί σε ιστερεκτομεί, οι γυναίκες που είναι μαύρες έχουν πολύ μεγαλύτερη εθνισμότητα από ότι οι λευκές γυναίκες. Γιατί, γιατί προφανώς τα κοινωνικονομικά κριτήρια είναι χειρότερα, γιατί έχουν πολύ πιο αργή πρόσβαση στο σύστημα υγείας και γιατί είναι στο μεγαλύτερο βαθμό όταν μιλάμε για την Αμερική, γιατί για την Αμερική μιλάμε είναι ανασφάλιστες, άρα πιθανότατα να φτάσουν πολύ αργά ή και ποτέ στο να πάρουν κάτι. Υπάρχουν λοιπόν και κάποιοι επιπλέον παράγοντες κινδύνου για να αναπτύξει μια γυναίκα ένα τέτοιο καρκίνο. Είναι προφανώς η HPV λίμωξη, την έχουμε πει δεν θα την πω εδώ ξανά, όμως παίζει ρόλο και το κάπνισμα, η εναλλαγή πολλών σεξουαλικών συντρόφων, παίζει ρόλο και ένα οικογενειακό ιστορικό και φαίνεται ότι παίζει σημαντικό ρόλο και το κατασταλμένο νοσοποιητικό σύστημα, άρα ερχόμαστε σε αυτό που από την αρχή συζητήθηκε, παίζει ρόλο και πόσο στρες μπορεί να προσλάβει μια γυναίκα σήμερα και επιτρέψτε μου να πω ότι οι χειραφέσεις της γυναίκας είχε ένα πολύ μεγάλο τίμημα, είχε ένα τεράστιο ποσό στρες που ξεκινάει από την ώρα που ξυμνάει μέχρι την ώρα που κοιμάται όταν κοιμάται. Λοιπόν, η μέση ηλικία διάγνωσης του κρακίνου του τραχείλου της μύτας είναι περίπου τα 49 έτη, το κλειδί είναι η πρόημη διάγνωση, βλέπετε ότι όταν είναι εντοπισμένη η νόσος φτάνουμε το 91,5% της επιβίωσης, αλλά φτάνουμε 16,5% στην πενταετή επιβίωση αν τα πράγματα έχουν ξεφύγει. Σχηματικά η μύτρα με τις οθήκες στο κατώτερο τμήμα ο τράχειλος, υπάρχουν τα αδενικά κύτταρα, οι αδένες της περιοχής και τα επιθυλιακά κύτταρα, η πλειοψηφία του καρκίνου του τραχείλου της μύτρας που αντιμετωπίζουμε είναι επιθυλιακός καρκίνος. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια μικρή αύξηση στα αδενοκαρκινώματα, τα οποία έχουν, νομίζω, χειρότερη πρόγνωση τελικά από τα επιθυλιακά καρκινώματα. Τι προσέχει μια γυναίκα για να μπορέσει να πάει γρήγορα στο γιατρό. Μια ανώμαλη αιμόρια, δηλαδή μια σταγωνοϊδή αιμόρια ή μεγαλύτερη αιμόρια, που δεν αντιστοιχεί στις μέρες της έμεινορισίας. Παράλληλα μια αιμορραγία ή αιμόρια ή πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή. Σε μεταμπινοπαυσιακή γυναίκα κάθε αιμόρια είναι λόγος να πάει στο γιατρό της. Δεν σημαίνει πάντα ότι θα είναι ένας καρκίνος του τραχείλου της μύτρας, μπορεί να είναι ένας καρκίνος του ενδομητρίου, αλλά είναι κάτι το οποίο δεν θα πρέπει να το αφήσει. Μερικές φορές βλέπουμε γυναίκες που έχουν εξαφνικά μεγαλύτερη διάρκεια περιόδου ή πολύ μεγαλύτερη ποσότητα αίματος, κάτι που ίσως είναι συχνό όταν βρισκόμαστε περί εμεινοπαυσιακά, όταν όμως αυτό επιμένει είναι καλό να έχουμε συμβουλευτεί το γυναικολόγο μας, όταν έχουμε εκκρίσεις που είναι ασυνήθις και αυξημένες, υπάρχει επίσης μια δυσφορία στη διαδικασία της ούρισης, όταν υπάρχει ποιελικός πόνος και ακόμη χειρότερα όταν υπάρχει ένας πόνος στο πόδι. Θα πει κανείς, δηλαδή όταν μας πονάει η γάμπα μας, πρέπει να πάμε στο γυναικολόγο. Ωστόσο ένας εκταθαμένος καρκίνος τραχείλου μπορεί να δώσει ένα τέτοιο σύμπτωμα μαζί με άλλα, που ίσως η γυναίκα δεν τα έχει λάβει σοβαρά υπόψη. Στη φυσική εξέταση ο τράχειλος μπορεί να εμωραγεί και μόνο που τον ακουμπάει ο γιατρός, μπορεί να είναι πολύ έφραυστο το επιθύλειο, μπορεί να είναι τελείως καθυλωμένος και μπορεί να είναι σκληρός και να έχει χάσει την κινητικότητά του, γιατί κανονικά υπάρχει κινητικότητα στο τράχειλο της μήτρας όπως ξέρουμε. Παθοφυσιολογικά, όταν ξεκινάει η σεξουαλική δραστηριότητα, είναι πολύ πιθανό να υπάρξει μια επαφή, μια είσοδος του HPV-EU, του όποιου HPV υπότυπου. Αυτό ουσιαστικά τι γίνεται, ο ιός περνάει μια βασική μεμβράνη, που είναι η πρώτη αν θέλετε μεμβράνη που υπάρχει στα κύτταρα του τραχείλου της μήτρας, το λέω όσο πιο απλά μπορώ, και έτσι αυτός ο ιός μπαίνει μέσα στο επιθυλιακό κύτταρο, αρχίζει να προκαλεί καταστροφή, γιατί ουσιαστικά επιδράσει το γενετικό υλικό των κυτάρων και έτσι σιγά σιγά, εάν δεν καταφέρει να αυτοειαθεί ο οργανισμός από αυτή τη συγκεκριμένη λήμωξη, να οδηγηθούμε σε μια κατάσταση προκαρκινοματόδη, η οποία ουσιαστικά τι σημαίνει, σημαίνει το κύτταρο χάνει τη φυσιολογική του μορφή, όπως το ξέρουμε για τη συγκεκριμένη στη βάδα και αποκτά μια ατυπία. Πολλαπλασιάζεται λοιπόν αυτό το παθολογικό κύτταρο και στη συνέχεια μετατρέπεται σε αυτό που ονομάζουμε καρκινικό κύτταρο, διηθεί τους γύρω ιστούς και έτσι έχουμε την εξέλιξη του καρκίνου του τραχείλου της μήτρας με την κλινική εικόνα. Να σημειώσουμε, έχει υποθέει αλλά το ξέρουμε όλοι, ότι να υπάρξει λήμωξη από τον HPV δεν σημαίνει αυτόματα ότι θα οδηγηθούμε σε μια προκαρκινοματόδη κατάσταση και έναν καρκίνο του τραχείλου της μήτρας. Οι περισσότερες από αυτές τις λημώξεις μπορούν να αυτοειαθούν. Αυτό που δημιουργεί το πρόβλημα, και εδώ πάλι βάζουμε τους παράγοντες κινδύνων που ενισχύουν αυτό, δηλαδή το κάπνιμα, το στρές και τα λοιπά, είναι ότι πολλές φορές, κάποιες φορές μάλλον, αυτό δεν μπορεί να γίνει, δεν γίνεται αυτή η αυτοΐαση της λήμωξης, παραμένει ο ιός και αυτή η παραμονή οδηγεί σε μια σειρά ατυπιών και δυσπλασιών στα κύτταρα, την οποία θα τη δούμε λίγο παρακάτω. Φυσική εξέταση, αν κάποια από όλα αυτά τα συμπτώματα οδηγήσει μια γυναίκα στο γυναικολόγο, η πρώτη κίνηση είναι να γίνει ένα pub test, που σημαίνει ότι παίρνουμε επίχρησμα έξω τραχείλου-ένδο τραχείλου, αυτό το pub test θα το εξετάσουμε στο εργαστήριο, στο μικροσκόπιο και εδώ θα δούμε αυτό που ήδη περιγράψαμε, μπορεί να έχει συμβεί από αυτή τη χρονίζουσα λίμωξα από τον HPV, αρχίζει να δημιουργείται μια ενδοεπιθυλιακή νεοπλασία, μια αλλαγή της μορφής των κυτάρων και να δημιουργείται μια δυσπλασία που χαρακτηρίζεται σε χαμηλό βαθμί, σε μέτρια δυσπλασία και σε σοβαρή υψηλό βαθμί δυσπλασία ή σε έναν καρκίνωμα in situ. Το καρκίνωμα in situ είναι αυτό που ονομάζουμε προκαρκινοματόδυσκατάσταση, σημαίνει ότι η νόσος έχει βρεθεί πολύ νωρίς και δεν έχει ξεφύγει και ουσιαστικά αυτό θα είναι και το όφελος του να κινητοποιηθεί μια γυναίκα γρήγορα όταν έχει ένα σύμπτωμα και να πάει στο γιατρό της. Ακολουθεί μια κολποσκόπηση, αυτές είναι εικόνες που μπορεί να δούμε σε μια κολποσκόπηση σε διάφορες μορφές σταδιοποίησης του καρκίνου του τραχείλου της μήτρας, ακολουθεί βιοψία και πρέπει να πούμε ότι και πολλές τεχνικές ή πιο συνήθις τεχνική οικονοϊδής εκτομή. Σταδιοποιώντας τον καρκίνο του τραχείλου της μήτρας το στάδιο θα εξαρτηθεί καταρχήν από την έκταση που έχει καταφέρει η κακοίθεια να δημιουργήσει. Έτσι αυτό που ήδη σας έδειξα το καρκίνο Μαϊνσίτου είναι ένα στάδιο 0. Αν ο καρκίνος έχει περιοριστεί μέσα στον τράχειλο πάμε σε ένα στάδιο 1, αν έχει μεγαλύτερη έκταση αλλά έχει αφήσει αελεύθερα τα τυχώματα της πιελού και δεν έχει κατέβει προς τον κόλπο στον κατώτερο τμήμα θεωρείται στάδιο 2, αν επεκταθεί στα πιελικά τυχώματα το στάδιο γίνεται 3, και αν έχει μπορέσει να διηθήσει τα κοντινά παρακύμενα όργανα όπως είναι το ορθό ή όπως είναι η ροδόχο κίστη, το στάδιο αυξάνεται όπως κι αν έχουμε απομαξυμένες μεταστάσεις και θεωρείται στάδιο 4. Γιατί έχει σημασία η σταδιοποίηση? Γιατί όπως βλέπετε ανάλογα το στάδιο έχουμε και μια αντίστοιχη πρόγνωση. Και έτσι για το καρκίνωμα ΙΣ του η πρόγνωση είναι 100%, κάνετε την κονοϊδή εκτομή και έχετε λύσει το πρόβλημά σας. Για ένα στάδιο 1α που σημαίνει ότι ακόμα η νόσος είναι περιορισμένη η πρόγνωση είναι πάνω από 95%, αλλά βλέπετε ότι όσο προχωράμε που σημαίνει ότι έχει απλώσει αυτή η εικόνα έστω και μέσα στην περιοχή της πιελού, τόσο η πρόγνωση μπορεί να πέσει με αποτέλεσμα να φτάνουμε κάτω από 20% στην πενταετία για το στάδιο 4. Και ποια είναι η θεραπεία? Η θεραπεία εξαρτάται από το στάδιο στο οποίο έχουμε βρει την νόσο. Μπορεί όπως είπαμε όταν έχουμε ένα αρχόμενο στάδιο 1 να έχουμε περιορισμένο την νόσο, τον καρκίνωμα, εντός του τραχείλου της μήτρας, αλλά μπορεί να έχουν τα πράγματα ξεφύγει και να έχουμε μέχρι απομακρυσμένες μεταστάσεις. Έτσι στο αρχόμενο στάδιο το χειρουργείο μπορεί να είναι αρκετό, μπορεί να είναι ένα χειρουργείο που να είναι μια ολική στερεκτομή, μια ρυζική στερεκτομή ή και μια κονοϊδής εκτομή ανάλογα για το στάδιο που μιλάμε, αλλά όταν τα στάδια ανεβαίνουν ποτέ αυτό δεν είναι αρκετό. Έτσι φαίνεται ότι για τα στάδια 1, α2, 1β2α δεν έχει νόημα να σας τα πω λεπτομερώς αυτή τη στιγμή, αλλά για το στάδιο 1-2α το οποίο ουσιαστικά σημαίνει ότι δεν έχει νόσος απλωθεί προς το πιελικό τείχωμα, πρέπει να πούμε ότι το χειρουργείο, η ολική στερεκτομή και ο πιελικός λεφαδενικός καθαρισμός είναι αυτό το οποίο πρέπει να γίνει. Συνήθως όμως προσπαθούμε στις γυναίκες που είναι ακόμη νεαρές και θέλουν να διατηρήσουν γονιμότητα να σκεφτούμε την τραχηλεκτομή, όπως το παράδειγμα της κυρίας που ακούσαμε προηγούμενα, και εφόσον βέβαια αυτό επιτρέπεται ογκολογικά, γιατί τα χειρουργεία αυτά είναι γυναικολογικά, ογκολογικά χειρουργεία που γίνονται από τον εξειδικευμένο γυναικολόγο, και εδώ πια για το στάδιο αυτό έρχεται να προσθεθεί η χημειοθεραπεία μαζί με την ακτινοβολία. Από το στάδιο 2Β και μετά δεν έχει θέση από τι φαίνεται από τις στοιχειοποιημένες μεγάλες μελέτες στο χειρουργείο και προχωρούμε στη γυναίκα κατευθείαν με χημειοθεραπεία-ακτινοθεραπεία, την οποία όταν πια φτάσουμε σε στάδιο πολύ προχωρημένο, πιθανότατα θα δώσουμε χημειοθεραπεία, αλλά η ακτινοβολία δεν έχει το ρόλο της πιθανής ιασής, αλλά ένα ρόλο παρηγορητικό. Τώρα το ενδιαφέρον για τα χειρουργικά, απλώς θα σας τα δείξω γιατί δεν είμαι ο άνθρωπος που πρέπει να σας τα πω. Στα ερχόμενα στάδια μπορεί να είναι ένα laser, η τεχνική της loop, κρυοχειρουργική. Θα με συγχωρέσω κύριος αγοραστός, δεν έχω τη γνώση για να πω κάτι παραπάνω, τεχνικές υπάρχουν πάρα πολλές. Σε εμάς τους ογκολόγους έρχονται συνήθως οι γυναίκες μετά από μια χειρουργική επέμβαση, που είναι ολική ιστερεκτομή ή κλασική βερτάει με πιελικό λεφαδενικό καθαρισμό, γίνονται διάφορες συζητήσεις για το αν πρέπει οι γυναίκες να κάνουν αυτό το πιελικό καθαρισμό ή αν πρέπει να γίνει πρώτα μια δείγματοληψία των λεφαδένων για να δούμε αν έχει νόημα να γίνει αυτός ο λεφαδενικός καθαρισμός και στο ερώτημα γιατί και θα επιμείνω σε αυτό, γιατί από εδώ και πέρα θα δείτε τις συνέπειες της θεραπείας στην ποιότητα ζωής μιας γυναίκας με καρκίνο του τραχείλου της μήτρας. Η εχείρηση αυτή είναι μια βαριά επέμβαση και ένα σαφωτερό πιελικός καθαρισμός μπορεί να δώσει μια αυξημένη θυμησιμότητα με τεχνητική, έχει αρκετές με τεχνητικές επιπλοκές, να δώσει θρόμβωση των κάτω άκρων, που είναι μια σημαντική επιπλοκή, ειδήματα και λεφιδήματα στις γυναίκες που θα τις συνοδεύουν στο υπόλοιπο της ζωής τους, άρα η αποφάση αυτή όταν ληφθεί πρέπει να είναι κάπου σοβαρά στηριγμένη για να γίνει. Έγιναν ακριβώς γι' αυτό το λόγο διάφορες συζητήσεις και μελέτες με το ερώτημα μήπως μια γυναίκα μπορεί όταν έχει έναν καρκίνο του τραχείλου της μήτρας να κάνει μια λιγότερο επεμβατική μέθοδο από την κλασική ανοιχτή μεγάλη χειρουργική επέμβαση, κάτι το οποίο ήταν πολύ δελαιαστικό. Ωστόσο, τουλάχιστον σε μία μελέτη τα αποτελέσματα δεν ήταν τόσο ικανοποιητικά ογκολογικά. Δηλαδή φάνηκε ότι η γυναίκα που έκανε έναν ανοιχτό χειρουργείο είχε τελικώς καλύτερη επιβίωση από εκείνη που έκανε ένα χειρουργείο με μικρότερες παρεμβάσεις, δυσσότερο λαπαροσκοπικό αν θα μπορούσαμε να το πούμε. Και ακτινοβολία, το Ά και το Ω όπως αποδεικνύεται στην αντιμετώπιση του καρκίνου του τραχείλου της μήτρας. Και εξωτερική ακτινοβολία αλλά και ενδοκυλωτική ακτινοβολία με σκοπό να μπορέσουμε να εκρυζώσουμε την όσο. Πολύ καλύτερα τα πράγματα από πλευράς παρενεργειών σήμερα που έχουμε πολύ καλύτερα μηχανήματα για να κάνουμε αυτή την ακτινοθεραπεία. Αυτό το φάρμακο έχει ξεπεράσει τα 50 χρόνια που κυκλοφορεί στην αγορά. Δεν ενδιαφέρει πια καμιά φαρμακευτική εταιρεία και είναι από τα πιο πάνθινα που κυκλοφορούν. Όμως είναι το φάρμακο που αν έχουν διασωθεί κάποιες γυναίκες από τον καρκίνο του τραχείλου της μήτρας, οφείλεται σε αυτό. Είναι η πλατίνα. Το συσπλάτι λοιπόν είναι το φάρμακο εκείνο το οποίο σήμερα φαίνεται ότι είναι η καλύτερη επιλογή μας στο να συνδυαστεί με την ακτινοθεραπεία σε ανά 3 εβδομάδες χορήγηση ή σε εβδομαδία χορήγηση και για τις γυναίκες που έχουν τη θεραπεία αυτή και την ακολουθούν είτε μετά από χειρουργείο είτε στο στάδιο 2Β κατευθείαν υπάρχει ένα ποσοστό που καταφέρνει να ιαθεί. Βλέπετε εδώ τις μελέτες ακριβώς που δείχνουν την προσφορά, τη συγχορήγηση της συσπλατίνας, της χειμιοθεραπείας με την ακτινοθεραπεία έναντι μόνο ακτινοθεραπείας και τα αποτελέσματα ήταν υπέρ της συγχορήγησης και μάλιστα βλέπουμε ότι στους υψηλούς κινδύνους ασθενείς θεωρούμε ότι αν η ακτινοβολία αυτή ανέβει ακόμα παραπάνω και περιλάβει και τους παραορτικούς λεμφαδένες έχει να προσφέρει ακόμη παραπάνω. Με τι τιμήμα, με μεγάλο τιμήμα. Γιατί αυτά που βλέπουμε δεν είναι μόνο οι γρήγορες οι οξίες αν θέλετε παρενέργειες αυτής της συνδυασμένης θεραπείας αλλά είναι και οι απότερες παρενέργειες. Είναι παρενέργειες που έχουν να κάνουν τη σεξουαλική ζωή της γυναίκας, έχουν να κάνουν τη λειτουργία της κύσης της γυναίκας, έχουν να κάνουν τη λειτουργία του εντέρου της γυναίκας και όλα αυτά μαζί δημιουργούν και μεγάλη επιβάρεση στην ψυχολογία αυτής της γυναίκας. Άρα δεν είναι θεραπείες οι οποίες δεν έχουνε κόστος ακόμα κι αν πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Έχουμε επίσης και την περίπτωση την πιο προχωρημένη. Για τις γυναίκες εκείνες οι οποίες έκαναν αυτά που έπρεπε, το χειρουργείο ή το συνδυασμό χημιο-ακτινοθεραπείες και υποτροπίασαν. Οι γυναίκες αυτές έχουν μονόδρομο να ακολουθήσουν και αυτός είναι τη συστηματικής θεραπείας με χημιοθεραπεία. Πολλά σχήματα έχουν εφαρμοστεί τα οποία δεν κατάφεραν να δώσουνε κάτι διαφορετικό στη συνολική επιβίωση των γυναικών αυτών. Θα έλεγε λοιπόν κανείς ότι όλα αυτά τα χρόνια οι γυναίκες αυτές και οι ογκολόγοι μαζί, ήμασταν κάπως απροετοίμαστοι, ήμασταν αβοήθητοι, βρισκόμασταν σε πολύ δύσκολη θέση όταν είχαμε να αντιμετωπίσουμε μια γυναίκα με υποτροπή του καρκίνου του τραχείλου της μύτρας. Βρήκαμε ένα φως στο τούνελ λίγα χρόνια πριν, όταν ένας καινούριος παράγοντας που δεν ήταν χημιοθεραπεία, ένας παράγοντας που είχε να κάνει με το ότι ανέτρεπε τη δυνατότητα του ογκου να τροφοδετηθεί με τη δημιουργία καινούριων νεμοφόρων αγγίων, άρα με λίγα λόγα διέκοπτε την τροφοδοσία του ογκου και αυτό ήταν το μπεβασίζουμε από το αβάστιν, όταν αυτό προσετέθη στις κλασικές χημιοθεραπείες που δίναμε, που ήτανε είτε με το συσπλάτι που σας έδειξα είτε σε συνδυασμό με ταξάνι ή το ποτεκάνι, δεν έχουν σημασία τα φάρμακα, κατάφεραν να αυξήσει τη συνολική επιβίωση και εμείς χαρίκαμε πολύ γιατί, για μια αύξηση συνολικής επιβίωσης κατά 3,4 μήνες, 3,9 μήνες. Αυτό ήταν πολύ σημαντικό για εμάς, ακριβώς γιατί δεν είχαμε καταφέρει μέχρι τότε να προσθέσουμε ούτε ένα μήνα στη συνολική επιβίωση αυτών των γυναικών. Αυτή είναι η εξέλιξη λοιπόν στην επιβίωση για τον προχωρημένο ή τον υποτροπιάζοντα καρκίνο του τραχείλου της μύτρας. Κοιτάξτε που ήμασταν από το 99, κοιτάξτε ότι η καμπύλη μέχρι το 2009 μένει σχεδόν σταθερή, δηλαδή μικράς καμπανευάσματα, αλλά μετά ακριβώς με την προσθήκη του πεβασίσμα βλέπετε ότι το πράγμα έχει πάει αρκετά καλύτερα και έχει εκτοξευθεί προς τα πάνω. Και ελπίζουμε σε κάτι ακόμη καλύτερο καθώς τώρα η νοσοθεραπεία έχει μπει σε πάρα πολλά ογκολογικά νοσήματα. Ακριβώς επειδή έχουμε ανάγκη μεγάλη για κάτι καλύτερο στον καρκίνο του τραχείλου της μύτρας, υπάρχουν πάρα πολλές μελέτες που τρέχουν με φάρμακα ανοσοθεραπείας τα οποία συνδυάζονται με χημιοθεραπείες και εδώ σας δείχνω μερικές από αυτές τις μελέτες, με κύριο στόχο να δείξουνε καλύτερο αποτέλεσμα όσον αφορά όχι μόνο το να αυξήσουν τον κύδρο μέχρι αυτή η γυναίκα να ξαναυποτροπιάσει, αλλά να αυξήσουν και τη συνολική της επιβίωση. Εδώ είναι ένα από αυτά τα φάρμακα το Nivolumab, πριν είδατε το Pembrolizumab, ξανά εδώ το Nivolumab και εδώ βλέπετε το Antezolizumab, όλοι συνδυασμοί με τη μέχρι τώρα χημιοθεραπεία που χρησιμοποιούμε μαζί με ανοσοθεραπεία και Bevasizumab. Και αυτές είναι μια σειρά μελετών που τρέχουν, δεν θα σας κουράσω άλλο. Ουσιαστικά τα συμπεράσματα ποια είναι. Ξέρω ότι σας έδειξα μια βαριά εικόνα, αλλά αυτό το κάνω για να σας δείξω τη σημασία που έχει σε ένα τέτοιο πρόβλημα να μη φτάσει ποτέ καμιά γυναίκα. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την πρόληψη, άρα με τον εμβολιασμό, τον εμβολιασμό κοριτσιών και αγοριών. Είναι σίγουρο ότι αυτή τη στιγμή η πολιτεία δεν καλύπτει τον εμβολιασμό για αυτό τον πληθυσμό που θα θέλαμε και ίσως σαν γονείς πρέπει να σκεφτούμε μήπως πρέπει να περικόψουμε κάτι άλλο και να κάνουμε ένα τέτοιο δώρο στα παιδιά μας, είτε είναι κορίτσια είτε είναι αγόρια. Το δεύτερο είναι το screening, διότι και αυτό όπως ακούσατε αν γίνει με τον τρόπο που πρέπει σίγουρα έχει cost effectiveness για το κράτος και για την τσέπη κάθε γυναίκα, γιατί μην ξεχνάμε ότι αυτά τα τέστπα πανικολά που γίνονται κάθε χρόνο οι περισσότερες γυναίκες τα πληρώνουμε από την τσέπη μας και δεν πηγαίνουμε όλες να πάρουμε το pub test που θα μας δώσει η ΟΕΠ, άρα και για μας τελικώς θα είναι καλύτερο από πλευράς οικονομικής και θα κάνουμε το σωστό. Το αποτέλεσμα στον καρκίνο του τραχείλου της μήτρας είναι άμεσα εξαρτώμενο από το κλινικό στάδιο, άρα όταν δείτε οποιοδήποτε από αυτά τα συμπτώματα να επευθυνθείτε στο γιατρό, κι ας είναι κάτι άλλο, χρειάζεται πολυδιάστατη αντιμετώπιση, το είδατε. Η χημιοθεραπεία δυστυχώς στην προχωρημένη νόσο δεν μπορεί να προσφέρει και τώρα μπαίνουμε στην εποχή που ελπίζουμε ότι με τους καινούριους συνδυασμούς και κυρίως με την νοσοθεραπεία θα ανοίξει ένας ορίζοντας καλύτερος, αλλά θέλω να ελπίζω ότι θα είναι μικρό το χρονικό διάστημα γιατί θα έχουμε καταφέρει να κάνουμε αυτό που ο κ. Αγοραστός είπε, να εξαλείψουμε τελικά την νόσο και όλα αυτά να είναι παρελθόν. Σας ευχαριστώ.
|
| _version_ |
1782816235852922880
|
| description |
: Αυτό που στόχο έχω είναι να σας μιλήσω για τον καρκίνο του τραχείλου της Μήτρας και κυρίως να σας δείξω γιατί υπάρχει λόγος να μπορέσουμε να προλάβουμε έναν τέτοιο καρκίνο και ή δυνατόν να τον εξαλείψουμε. Μπορεί να ακούγεται κοινότυπο αυτό που λέω γιατί αυτό θα θέλαμε για όλους τους καρκίνους, αλλά δεν έχουμε ίσως την ευκαιρία να μπορούμε να τον εξαλείψουμε. Και ενώ σε άλλους καρκίνους έχουμε θεαματικά αλλάξει την πορεία τους με καινούργια φάρμακα, με στοχευμένες θεραπείες, με τις έξυπνες σφαίρες που έχετε δει πολλές φορές να δημοσιεύονται στον τύπο, με την νοσοθεραπεία, αυτός ο καρκίνος δεν ανήκει προς στιγμήν σε αυτήν την κατηγορία. Ο στόχος μου λοιπόν είναι να καθορίσουμε κάποιους παράγοντες κινδύνου για αυτούς που τελικά εμφανίζουν αυτόν τον καρκίνο, να κατανοήσουμε μέσα από την εικόνα, τη συμπτωματολογία και τις συνέπειες που έχουν αυτός ο καρκίνος και στην επιβίωση μιας γυναίκας αλλά και στην ποιότητα της ζωής της γυναίκας, πόσο σημαντική είναι η πρόληψη, και να δούμε πόσο σημασία έχει, αν τελικά είναι να νοσήσει κάποια γυναίκα από καρκίνο τραχείλου μήτρας, τουλάχιστον αυτό να το βρει όσο το δυνατωμένο, αν τελικά είναι να νοσήσει κάποια γυναίκα από καρκίνο τραχείλου μήτρας, τουλάχιστον αυτό να το βρει όσο το δυνατόν νωρίτερα. Αυτά τα στατιστικά του 2018 είναι παγκόσμια και ουσιαστικά δείχνουν, τελικά μιλάμε, για τη δεύτερη πιο συχνή κακοίθεια μεταξύ των γυναικών, με κύριο αιτιολογικό παράγοντα του HBD 16 και 18 που ακούσατε πάρα πολύ, μια λίμοξη που γίνεται και μπορεί αργά να εξελιχθεί, εύκολα όμως μπορούμε να την ανοιχνεύσουμε με όλα όσα ακούσατε και τουλάχιστον να βρούμε γρήγορα μια προκαρκινοματόδη κατάσταση. Και όπου φτωχός και η μοίρα του, το ακούσατε πολύ καλά, πείτε μου τον ταχυδρομικό σας κώδικα να σας πω πόσο καλά θα πάτε, πόσα χρόνια θα ζήσετε. Οι γυναίκες της μαύρης φυλής έχουν χειρότερη εξέλιξη πορείας από ότι οι λευκές γυναίκες που θα νοσήσουν, αυτό δείχνει ότι με το πέρας του χρόνου, μεγαλώνοντας οι γυναίκες που έχουν καρκίνο τραχείλου μήτρας και έχουν υπευληθεί σε ιστερεκτομεί, οι γυναίκες που είναι μαύρες έχουν πολύ μεγαλύτερη εθνισμότητα από ότι οι λευκές γυναίκες. Γιατί, γιατί προφανώς τα κοινωνικονομικά κριτήρια είναι χειρότερα, γιατί έχουν πολύ πιο αργή πρόσβαση στο σύστημα υγείας και γιατί είναι στο μεγαλύτερο βαθμό όταν μιλάμε για την Αμερική, γιατί για την Αμερική μιλάμε είναι ανασφάλιστες, άρα πιθανότατα να φτάσουν πολύ αργά ή και ποτέ στο να πάρουν κάτι. Υπάρχουν λοιπόν και κάποιοι επιπλέον παράγοντες κινδύνου για να αναπτύξει μια γυναίκα ένα τέτοιο καρκίνο. Είναι προφανώς η HPV λίμωξη, την έχουμε πει δεν θα την πω εδώ ξανά, όμως παίζει ρόλο και το κάπνισμα, η εναλλαγή πολλών σεξουαλικών συντρόφων, παίζει ρόλο και ένα οικογενειακό ιστορικό και φαίνεται ότι παίζει σημαντικό ρόλο και το κατασταλμένο νοσοποιητικό σύστημα, άρα ερχόμαστε σε αυτό που από την αρχή συζητήθηκε, παίζει ρόλο και πόσο στρες μπορεί να προσλάβει μια γυναίκα σήμερα και επιτρέψτε μου να πω ότι οι χειραφέσεις της γυναίκας είχε ένα πολύ μεγάλο τίμημα, είχε ένα τεράστιο ποσό στρες που ξεκινάει από την ώρα που ξυμνάει μέχρι την ώρα που κοιμάται όταν κοιμάται. Λοιπόν, η μέση ηλικία διάγνωσης του κρακίνου του τραχείλου της μύτας είναι περίπου τα 49 έτη, το κλειδί είναι η πρόημη διάγνωση, βλέπετε ότι όταν είναι εντοπισμένη η νόσος φτάνουμε το 91,5% της επιβίωσης, αλλά φτάνουμε 16,5% στην πενταετή επιβίωση αν τα πράγματα έχουν ξεφύγει. Σχηματικά η μύτρα με τις οθήκες στο κατώτερο τμήμα ο τράχειλος, υπάρχουν τα αδενικά κύτταρα, οι αδένες της περιοχής και τα επιθυλιακά κύτταρα, η πλειοψηφία του καρκίνου του τραχείλου της μύτρας που αντιμετωπίζουμε είναι επιθυλιακός καρκίνος. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια μικρή αύξηση στα αδενοκαρκινώματα, τα οποία έχουν, νομίζω, χειρότερη πρόγνωση τελικά από τα επιθυλιακά καρκινώματα. Τι προσέχει μια γυναίκα για να μπορέσει να πάει γρήγορα στο γιατρό. Μια ανώμαλη αιμόρια, δηλαδή μια σταγωνοϊδή αιμόρια ή μεγαλύτερη αιμόρια, που δεν αντιστοιχεί στις μέρες της έμεινορισίας. Παράλληλα μια αιμορραγία ή αιμόρια ή πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή. Σε μεταμπινοπαυσιακή γυναίκα κάθε αιμόρια είναι λόγος να πάει στο γιατρό της. Δεν σημαίνει πάντα ότι θα είναι ένας καρκίνος του τραχείλου της μύτρας, μπορεί να είναι ένας καρκίνος του ενδομητρίου, αλλά είναι κάτι το οποίο δεν θα πρέπει να το αφήσει. Μερικές φορές βλέπουμε γυναίκες που έχουν εξαφνικά μεγαλύτερη διάρκεια περιόδου ή πολύ μεγαλύτερη ποσότητα αίματος, κάτι που ίσως είναι συχνό όταν βρισκόμαστε περί εμεινοπαυσιακά, όταν όμως αυτό επιμένει είναι καλό να έχουμε συμβουλευτεί το γυναικολόγο μας, όταν έχουμε εκκρίσεις που είναι ασυνήθις και αυξημένες, υπάρχει επίσης μια δυσφορία στη διαδικασία της ούρισης, όταν υπάρχει ποιελικός πόνος και ακόμη χειρότερα όταν υπάρχει ένας πόνος στο πόδι. Θα πει κανείς, δηλαδή όταν μας πονάει η γάμπα μας, πρέπει να πάμε στο γυναικολόγο. Ωστόσο ένας εκταθαμένος καρκίνος τραχείλου μπορεί να δώσει ένα τέτοιο σύμπτωμα μαζί με άλλα, που ίσως η γυναίκα δεν τα έχει λάβει σοβαρά υπόψη. Στη φυσική εξέταση ο τράχειλος μπορεί να εμωραγεί και μόνο που τον ακουμπάει ο γιατρός, μπορεί να είναι πολύ έφραυστο το επιθύλειο, μπορεί να είναι τελείως καθυλωμένος και μπορεί να είναι σκληρός και να έχει χάσει την κινητικότητά του, γιατί κανονικά υπάρχει κινητικότητα στο τράχειλο της μήτρας όπως ξέρουμε. Παθοφυσιολογικά, όταν ξεκινάει η σεξουαλική δραστηριότητα, είναι πολύ πιθανό να υπάρξει μια επαφή, μια είσοδος του HPV-EU, του όποιου HPV υπότυπου. Αυτό ουσιαστικά τι γίνεται, ο ιός περνάει μια βασική μεμβράνη, που είναι η πρώτη αν θέλετε μεμβράνη που υπάρχει στα κύτταρα του τραχείλου της μήτρας, το λέω όσο πιο απλά μπορώ, και έτσι αυτός ο ιός μπαίνει μέσα στο επιθυλιακό κύτταρο, αρχίζει να προκαλεί καταστροφή, γιατί ουσιαστικά επιδράσει το γενετικό υλικό των κυτάρων και έτσι σιγά σιγά, εάν δεν καταφέρει να αυτοειαθεί ο οργανισμός από αυτή τη συγκεκριμένη λήμωξη, να οδηγηθούμε σε μια κατάσταση προκαρκινοματόδη, η οποία ουσιαστικά τι σημαίνει, σημαίνει το κύτταρο χάνει τη φυσιολογική του μορφή, όπως το ξέρουμε για τη συγκεκριμένη στη βάδα και αποκτά μια ατυπία. Πολλαπλασιάζεται λοιπόν αυτό το παθολογικό κύτταρο και στη συνέχεια μετατρέπεται σε αυτό που ονομάζουμε καρκινικό κύτταρο, διηθεί τους γύρω ιστούς και έτσι έχουμε την εξέλιξη του καρκίνου του τραχείλου της μήτρας με την κλινική εικόνα. Να σημειώσουμε, έχει υποθέει αλλά το ξέρουμε όλοι, ότι να υπάρξει λήμωξη από τον HPV δεν σημαίνει αυτόματα ότι θα οδηγηθούμε σε μια προκαρκινοματόδη κατάσταση και έναν καρκίνο του τραχείλου της μήτρας. Οι περισσότερες από αυτές τις λημώξεις μπορούν να αυτοειαθούν. Αυτό που δημιουργεί το πρόβλημα, και εδώ πάλι βάζουμε τους παράγοντες κινδύνων που ενισχύουν αυτό, δηλαδή το κάπνιμα, το στρές και τα λοιπά, είναι ότι πολλές φορές, κάποιες φορές μάλλον, αυτό δεν μπορεί να γίνει, δεν γίνεται αυτή η αυτοΐαση της λήμωξης, παραμένει ο ιός και αυτή η παραμονή οδηγεί σε μια σειρά ατυπιών και δυσπλασιών στα κύτταρα, την οποία θα τη δούμε λίγο παρακάτω. Φυσική εξέταση, αν κάποια από όλα αυτά τα συμπτώματα οδηγήσει μια γυναίκα στο γυναικολόγο, η πρώτη κίνηση είναι να γίνει ένα pub test, που σημαίνει ότι παίρνουμε επίχρησμα έξω τραχείλου-ένδο τραχείλου, αυτό το pub test θα το εξετάσουμε στο εργαστήριο, στο μικροσκόπιο και εδώ θα δούμε αυτό που ήδη περιγράψαμε, μπορεί να έχει συμβεί από αυτή τη χρονίζουσα λίμωξα από τον HPV, αρχίζει να δημιουργείται μια ενδοεπιθυλιακή νεοπλασία, μια αλλαγή της μορφής των κυτάρων και να δημιουργείται μια δυσπλασία που χαρακτηρίζεται σε χαμηλό βαθμί, σε μέτρια δυσπλασία και σε σοβαρή υψηλό βαθμί δυσπλασία ή σε έναν καρκίνωμα in situ. Το καρκίνωμα in situ είναι αυτό που ονομάζουμε προκαρκινοματόδυσκατάσταση, σημαίνει ότι η νόσος έχει βρεθεί πολύ νωρίς και δεν έχει ξεφύγει και ουσιαστικά αυτό θα είναι και το όφελος του να κινητοποιηθεί μια γυναίκα γρήγορα όταν έχει ένα σύμπτωμα και να πάει στο γιατρό της. Ακολουθεί μια κολποσκόπηση, αυτές είναι εικόνες που μπορεί να δούμε σε μια κολποσκόπηση σε διάφορες μορφές σταδιοποίησης του καρκίνου του τραχείλου της μήτρας, ακολουθεί βιοψία και πρέπει να πούμε ότι και πολλές τεχνικές ή πιο συνήθις τεχνική οικονοϊδής εκτομή. Σταδιοποιώντας τον καρκίνο του τραχείλου της μήτρας το στάδιο θα εξαρτηθεί καταρχήν από την έκταση που έχει καταφέρει η κακοίθεια να δημιουργήσει. Έτσι αυτό που ήδη σας έδειξα το καρκίνο Μαϊνσίτου είναι ένα στάδιο 0. Αν ο καρκίνος έχει περιοριστεί μέσα στον τράχειλο πάμε σε ένα στάδιο 1, αν έχει μεγαλύτερη έκταση αλλά έχει αφήσει αελεύθερα τα τυχώματα της πιελού και δεν έχει κατέβει προς τον κόλπο στον κατώτερο τμήμα θεωρείται στάδιο 2, αν επεκταθεί στα πιελικά τυχώματα το στάδιο γίνεται 3, και αν έχει μπορέσει να διηθήσει τα κοντινά παρακύμενα όργανα όπως είναι το ορθό ή όπως είναι η ροδόχο κίστη, το στάδιο αυξάνεται όπως κι αν έχουμε απομαξυμένες μεταστάσεις και θεωρείται στάδιο 4. Γιατί έχει σημασία η σταδιοποίηση? Γιατί όπως βλέπετε ανάλογα το στάδιο έχουμε και μια αντίστοιχη πρόγνωση. Και έτσι για το καρκίνωμα ΙΣ του η πρόγνωση είναι 100%, κάνετε την κονοϊδή εκτομή και έχετε λύσει το πρόβλημά σας. Για ένα στάδιο 1α που σημαίνει ότι ακόμα η νόσος είναι περιορισμένη η πρόγνωση είναι πάνω από 95%, αλλά βλέπετε ότι όσο προχωράμε που σημαίνει ότι έχει απλώσει αυτή η εικόνα έστω και μέσα στην περιοχή της πιελού, τόσο η πρόγνωση μπορεί να πέσει με αποτέλεσμα να φτάνουμε κάτω από 20% στην πενταετία για το στάδιο 4. Και ποια είναι η θεραπεία? Η θεραπεία εξαρτάται από το στάδιο στο οποίο έχουμε βρει την νόσο. Μπορεί όπως είπαμε όταν έχουμε ένα αρχόμενο στάδιο 1 να έχουμε περιορισμένο την νόσο, τον καρκίνωμα, εντός του τραχείλου της μήτρας, αλλά μπορεί να έχουν τα πράγματα ξεφύγει και να έχουμε μέχρι απομακρυσμένες μεταστάσεις. Έτσι στο αρχόμενο στάδιο το χειρουργείο μπορεί να είναι αρκετό, μπορεί να είναι ένα χειρουργείο που να είναι μια ολική στερεκτομή, μια ρυζική στερεκτομή ή και μια κονοϊδής εκτομή ανάλογα για το στάδιο που μιλάμε, αλλά όταν τα στάδια ανεβαίνουν ποτέ αυτό δεν είναι αρκετό. Έτσι φαίνεται ότι για τα στάδια 1, α2, 1β2α δεν έχει νόημα να σας τα πω λεπτομερώς αυτή τη στιγμή, αλλά για το στάδιο 1-2α το οποίο ουσιαστικά σημαίνει ότι δεν έχει νόσος απλωθεί προς το πιελικό τείχωμα, πρέπει να πούμε ότι το χειρουργείο, η ολική στερεκτομή και ο πιελικός λεφαδενικός καθαρισμός είναι αυτό το οποίο πρέπει να γίνει. Συνήθως όμως προσπαθούμε στις γυναίκες που είναι ακόμη νεαρές και θέλουν να διατηρήσουν γονιμότητα να σκεφτούμε την τραχηλεκτομή, όπως το παράδειγμα της κυρίας που ακούσαμε προηγούμενα, και εφόσον βέβαια αυτό επιτρέπεται ογκολογικά, γιατί τα χειρουργεία αυτά είναι γυναικολογικά, ογκολογικά χειρουργεία που γίνονται από τον εξειδικευμένο γυναικολόγο, και εδώ πια για το στάδιο αυτό έρχεται να προσθεθεί η χημειοθεραπεία μαζί με την ακτινοβολία. Από το στάδιο 2Β και μετά δεν έχει θέση από τι φαίνεται από τις στοιχειοποιημένες μεγάλες μελέτες στο χειρουργείο και προχωρούμε στη γυναίκα κατευθείαν με χημειοθεραπεία-ακτινοθεραπεία, την οποία όταν πια φτάσουμε σε στάδιο πολύ προχωρημένο, πιθανότατα θα δώσουμε χημειοθεραπεία, αλλά η ακτινοβολία δεν έχει το ρόλο της πιθανής ιασής, αλλά ένα ρόλο παρηγορητικό. Τώρα το ενδιαφέρον για τα χειρουργικά, απλώς θα σας τα δείξω γιατί δεν είμαι ο άνθρωπος που πρέπει να σας τα πω. Στα ερχόμενα στάδια μπορεί να είναι ένα laser, η τεχνική της loop, κρυοχειρουργική. Θα με συγχωρέσω κύριος αγοραστός, δεν έχω τη γνώση για να πω κάτι παραπάνω, τεχνικές υπάρχουν πάρα πολλές. Σε εμάς τους ογκολόγους έρχονται συνήθως οι γυναίκες μετά από μια χειρουργική επέμβαση, που είναι ολική ιστερεκτομή ή κλασική βερτάει με πιελικό λεφαδενικό καθαρισμό, γίνονται διάφορες συζητήσεις για το αν πρέπει οι γυναίκες να κάνουν αυτό το πιελικό καθαρισμό ή αν πρέπει να γίνει πρώτα μια δείγματοληψία των λεφαδένων για να δούμε αν έχει νόημα να γίνει αυτός ο λεφαδενικός καθαρισμός και στο ερώτημα γιατί και θα επιμείνω σε αυτό, γιατί από εδώ και πέρα θα δείτε τις συνέπειες της θεραπείας στην ποιότητα ζωής μιας γυναίκας με καρκίνο του τραχείλου της μήτρας. Η εχείρηση αυτή είναι μια βαριά επέμβαση και ένα σαφωτερό πιελικός καθαρισμός μπορεί να δώσει μια αυξημένη θυμησιμότητα με τεχνητική, έχει αρκετές με τεχνητικές επιπλοκές, να δώσει θρόμβωση των κάτω άκρων, που είναι μια σημαντική επιπλοκή, ειδήματα και λεφιδήματα στις γυναίκες που θα τις συνοδεύουν στο υπόλοιπο της ζωής τους, άρα η αποφάση αυτή όταν ληφθεί πρέπει να είναι κάπου σοβαρά στηριγμένη για να γίνει. Έγιναν ακριβώς γι' αυτό το λόγο διάφορες συζητήσεις και μελέτες με το ερώτημα μήπως μια γυναίκα μπορεί όταν έχει έναν καρκίνο του τραχείλου της μήτρας να κάνει μια λιγότερο επεμβατική μέθοδο από την κλασική ανοιχτή μεγάλη χειρουργική επέμβαση, κάτι το οποίο ήταν πολύ δελαιαστικό. Ωστόσο, τουλάχιστον σε μία μελέτη τα αποτελέσματα δεν ήταν τόσο ικανοποιητικά ογκολογικά. Δηλαδή φάνηκε ότι η γυναίκα που έκανε έναν ανοιχτό χειρουργείο είχε τελικώς καλύτερη επιβίωση από εκείνη που έκανε ένα χειρουργείο με μικρότερες παρεμβάσεις, δυσσότερο λαπαροσκοπικό αν θα μπορούσαμε να το πούμε. Και ακτινοβολία, το Ά και το Ω όπως αποδεικνύεται στην αντιμετώπιση του καρκίνου του τραχείλου της μήτρας. Και εξωτερική ακτινοβολία αλλά και ενδοκυλωτική ακτινοβολία με σκοπό να μπορέσουμε να εκρυζώσουμε την όσο. Πολύ καλύτερα τα πράγματα από πλευράς παρενεργειών σήμερα που έχουμε πολύ καλύτερα μηχανήματα για να κάνουμε αυτή την ακτινοθεραπεία. Αυτό το φάρμακο έχει ξεπεράσει τα 50 χρόνια που κυκλοφορεί στην αγορά. Δεν ενδιαφέρει πια καμιά φαρμακευτική εταιρεία και είναι από τα πιο πάνθινα που κυκλοφορούν. Όμως είναι το φάρμακο που αν έχουν διασωθεί κάποιες γυναίκες από τον καρκίνο του τραχείλου της μήτρας, οφείλεται σε αυτό. Είναι η πλατίνα. Το συσπλάτι λοιπόν είναι το φάρμακο εκείνο το οποίο σήμερα φαίνεται ότι είναι η καλύτερη επιλογή μας στο να συνδυαστεί με την ακτινοθεραπεία σε ανά 3 εβδομάδες χορήγηση ή σε εβδομαδία χορήγηση και για τις γυναίκες που έχουν τη θεραπεία αυτή και την ακολουθούν είτε μετά από χειρουργείο είτε στο στάδιο 2Β κατευθείαν υπάρχει ένα ποσοστό που καταφέρνει να ιαθεί. Βλέπετε εδώ τις μελέτες ακριβώς που δείχνουν την προσφορά, τη συγχορήγηση της συσπλατίνας, της χειμιοθεραπείας με την ακτινοθεραπεία έναντι μόνο ακτινοθεραπείας και τα αποτελέσματα ήταν υπέρ της συγχορήγησης και μάλιστα βλέπουμε ότι στους υψηλούς κινδύνους ασθενείς θεωρούμε ότι αν η ακτινοβολία αυτή ανέβει ακόμα παραπάνω και περιλάβει και τους παραορτικούς λεμφαδένες έχει να προσφέρει ακόμη παραπάνω. Με τι τιμήμα, με μεγάλο τιμήμα. Γιατί αυτά που βλέπουμε δεν είναι μόνο οι γρήγορες οι οξίες αν θέλετε παρενέργειες αυτής της συνδυασμένης θεραπείας αλλά είναι και οι απότερες παρενέργειες. Είναι παρενέργειες που έχουν να κάνουν τη σεξουαλική ζωή της γυναίκας, έχουν να κάνουν τη λειτουργία της κύσης της γυναίκας, έχουν να κάνουν τη λειτουργία του εντέρου της γυναίκας και όλα αυτά μαζί δημιουργούν και μεγάλη επιβάρεση στην ψυχολογία αυτής της γυναίκας. Άρα δεν είναι θεραπείες οι οποίες δεν έχουνε κόστος ακόμα κι αν πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Έχουμε επίσης και την περίπτωση την πιο προχωρημένη. Για τις γυναίκες εκείνες οι οποίες έκαναν αυτά που έπρεπε, το χειρουργείο ή το συνδυασμό χημιο-ακτινοθεραπείες και υποτροπίασαν. Οι γυναίκες αυτές έχουν μονόδρομο να ακολουθήσουν και αυτός είναι τη συστηματικής θεραπείας με χημιοθεραπεία. Πολλά σχήματα έχουν εφαρμοστεί τα οποία δεν κατάφεραν να δώσουνε κάτι διαφορετικό στη συνολική επιβίωση των γυναικών αυτών. Θα έλεγε λοιπόν κανείς ότι όλα αυτά τα χρόνια οι γυναίκες αυτές και οι ογκολόγοι μαζί, ήμασταν κάπως απροετοίμαστοι, ήμασταν αβοήθητοι, βρισκόμασταν σε πολύ δύσκολη θέση όταν είχαμε να αντιμετωπίσουμε μια γυναίκα με υποτροπή του καρκίνου του τραχείλου της μύτρας. Βρήκαμε ένα φως στο τούνελ λίγα χρόνια πριν, όταν ένας καινούριος παράγοντας που δεν ήταν χημιοθεραπεία, ένας παράγοντας που είχε να κάνει με το ότι ανέτρεπε τη δυνατότητα του ογκου να τροφοδετηθεί με τη δημιουργία καινούριων νεμοφόρων αγγίων, άρα με λίγα λόγα διέκοπτε την τροφοδοσία του ογκου και αυτό ήταν το μπεβασίζουμε από το αβάστιν, όταν αυτό προσετέθη στις κλασικές χημιοθεραπείες που δίναμε, που ήτανε είτε με το συσπλάτι που σας έδειξα είτε σε συνδυασμό με ταξάνι ή το ποτεκάνι, δεν έχουν σημασία τα φάρμακα, κατάφεραν να αυξήσει τη συνολική επιβίωση και εμείς χαρίκαμε πολύ γιατί, για μια αύξηση συνολικής επιβίωσης κατά 3,4 μήνες, 3,9 μήνες. Αυτό ήταν πολύ σημαντικό για εμάς, ακριβώς γιατί δεν είχαμε καταφέρει μέχρι τότε να προσθέσουμε ούτε ένα μήνα στη συνολική επιβίωση αυτών των γυναικών. Αυτή είναι η εξέλιξη λοιπόν στην επιβίωση για τον προχωρημένο ή τον υποτροπιάζοντα καρκίνο του τραχείλου της μύτρας. Κοιτάξτε που ήμασταν από το 99, κοιτάξτε ότι η καμπύλη μέχρι το 2009 μένει σχεδόν σταθερή, δηλαδή μικράς καμπανευάσματα, αλλά μετά ακριβώς με την προσθήκη του πεβασίσμα βλέπετε ότι το πράγμα έχει πάει αρκετά καλύτερα και έχει εκτοξευθεί προς τα πάνω. Και ελπίζουμε σε κάτι ακόμη καλύτερο καθώς τώρα η νοσοθεραπεία έχει μπει σε πάρα πολλά ογκολογικά νοσήματα. Ακριβώς επειδή έχουμε ανάγκη μεγάλη για κάτι καλύτερο στον καρκίνο του τραχείλου της μύτρας, υπάρχουν πάρα πολλές μελέτες που τρέχουν με φάρμακα ανοσοθεραπείας τα οποία συνδυάζονται με χημιοθεραπείες και εδώ σας δείχνω μερικές από αυτές τις μελέτες, με κύριο στόχο να δείξουνε καλύτερο αποτέλεσμα όσον αφορά όχι μόνο το να αυξήσουν τον κύδρο μέχρι αυτή η γυναίκα να ξαναυποτροπιάσει, αλλά να αυξήσουν και τη συνολική της επιβίωση. Εδώ είναι ένα από αυτά τα φάρμακα το Nivolumab, πριν είδατε το Pembrolizumab, ξανά εδώ το Nivolumab και εδώ βλέπετε το Antezolizumab, όλοι συνδυασμοί με τη μέχρι τώρα χημιοθεραπεία που χρησιμοποιούμε μαζί με ανοσοθεραπεία και Bevasizumab. Και αυτές είναι μια σειρά μελετών που τρέχουν, δεν θα σας κουράσω άλλο. Ουσιαστικά τα συμπεράσματα ποια είναι. Ξέρω ότι σας έδειξα μια βαριά εικόνα, αλλά αυτό το κάνω για να σας δείξω τη σημασία που έχει σε ένα τέτοιο πρόβλημα να μη φτάσει ποτέ καμιά γυναίκα. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την πρόληψη, άρα με τον εμβολιασμό, τον εμβολιασμό κοριτσιών και αγοριών. Είναι σίγουρο ότι αυτή τη στιγμή η πολιτεία δεν καλύπτει τον εμβολιασμό για αυτό τον πληθυσμό που θα θέλαμε και ίσως σαν γονείς πρέπει να σκεφτούμε μήπως πρέπει να περικόψουμε κάτι άλλο και να κάνουμε ένα τέτοιο δώρο στα παιδιά μας, είτε είναι κορίτσια είτε είναι αγόρια. Το δεύτερο είναι το screening, διότι και αυτό όπως ακούσατε αν γίνει με τον τρόπο που πρέπει σίγουρα έχει cost effectiveness για το κράτος και για την τσέπη κάθε γυναίκα, γιατί μην ξεχνάμε ότι αυτά τα τέστπα πανικολά που γίνονται κάθε χρόνο οι περισσότερες γυναίκες τα πληρώνουμε από την τσέπη μας και δεν πηγαίνουμε όλες να πάρουμε το pub test που θα μας δώσει η ΟΕΠ, άρα και για μας τελικώς θα είναι καλύτερο από πλευράς οικονομικής και θα κάνουμε το σωστό. Το αποτέλεσμα στον καρκίνο του τραχείλου της μήτρας είναι άμεσα εξαρτώμενο από το κλινικό στάδιο, άρα όταν δείτε οποιοδήποτε από αυτά τα συμπτώματα να επευθυνθείτε στο γιατρό, κι ας είναι κάτι άλλο, χρειάζεται πολυδιάστατη αντιμετώπιση, το είδατε. Η χημιοθεραπεία δυστυχώς στην προχωρημένη νόσο δεν μπορεί να προσφέρει και τώρα μπαίνουμε στην εποχή που ελπίζουμε ότι με τους καινούριους συνδυασμούς και κυρίως με την νοσοθεραπεία θα ανοίξει ένας ορίζοντας καλύτερος, αλλά θέλω να ελπίζω ότι θα είναι μικρό το χρονικό διάστημα γιατί θα έχουμε καταφέρει να κάνουμε αυτό που ο κ. Αγοραστός είπε, να εξαλείψουμε τελικά την νόσο και όλα αυτά να είναι παρελθόν. Σας ευχαριστώ.
|
