| : Δεν έχω κάτι συγκλονιστικό να αφηγηθώ, όντας παιδί πόλης και μάλιστα μεγαλούπωλης, είμαι από τη Θεσσαλονίκη παντρεμένη στη Βέρεια. Δεν είχα άμεση επαφή με τη φύση, όπως αγροτικές ανασχολήσεις ή κάτι παρεμφερές. Ωστόσο πάντα μου άρεσε να κάνω περιπάντους, εξορμήσεις, να παρατηρώ φυτά, έντομα και ζώα, στα οποία έχω ιδιαίτερη αγάπη. Και ευτυχώς έχει και ο σύζυγός μου τη διάθεση να με συνοδεύσει. Είχα ακούσει πως το Κουστοχόρη βρίσκεται σε όμορφη τοποθεσία και πως κάποτε λειτουργούσε εκεί και μαθητική κατασκήνωση, οπότε αποφασίσαμε να το επισκεφθούμε. Πήγαμε μαζί με τα παιδιά μας στις 5 Σεπτεμβρίου του 2010. Λατρεύω οτιδήποτε παλιό, ειδικά τα κτίρια. Νομίζω πως κουβαλούν την ιστορία μιας ολόκληρης ζωής. Ίσως γι' αυτό μου άρεσε και μου προκάλεσε εντύπωση αυτή η παλιά και κατελειμμένη κατασκήνωση, που στον καιρό της λουτουργίας της πρέπει να ήταν ιδανικός τόπος για την παραθερήση των παιδιών. Αλλά όταν αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα στον δασσόδες περιβάλλων περιμετρικά της κατασκήνωσης, έμεινα κατάπληκτη με όλα όσα είδα. Η φύση σε όλο της το μεγαλείο, οργιώδης βλάστηση, άνθη, περίεργα φυτά, γνωστά φυτά αλλά και καρπί. Κράνα, μύρτυλα, βατόμουρα και διάφορα άλλα, των οποίων την Ονωσία δεν γνωρίζω. Ξέρω όμως πως γενικά είναι καφέ ή κόκκινα, είναι νόστιμα και βάφουν τα χέρια. Μπορεί να ακούγεται συνηθισμένο ή αστείο, αλλά εμένα μου αρέσει να σε ναντώ στη φύση, κάτι για το οποίο έχω διαβάσει αλλά ποτέ συναντήσει ή χρησιμοποιήσει. Παρατήγματος χάρη τα μύρτυλα. Πιστεύω πως η κρίση, τουλάχιστον προσωπικά, πέραν του γενικού ζωρίσματος, μου έχει κάνει και καλό. Έχω αλλάξει το τρόπο που βλέπω τα πράγματα, έχω μάθει να ιστιάζω στα ουσιώδη και όχι στα περητά και αναχαίρω με αυτά που ο Θεός μας χάρισε, τη φυσική ομορφιά. Το έξω όπως το εννοούμε σήμερα, το έζησα, το χόρτασα και πια δεν με γεμίζει και δεν μου προσφέρει τίποτα. Βρίσκω τελείως ανούσιο το να κάθομαι με τις ώρες σε ένα καφέ και να σχολιάζω ό,τι κινείται μπροστά μου. Βρίσκω όμως φανταστικό να τριγυρίζω στη φύση με την οικογένειά μου, να παρατηρούμε τα πάντα, να τρέχουμε, να κάνουμε εξερευνήσεις σε σπηλιαίες, σε παλιά σπίτια ή σε γκρεμίσματα, να επισκεπτόμαστε αρχαιολογικούς τόπους όπου τα παιδιά μου βλέπουν από κοντά τα όσα μαθαίνω στο σχολείο. Και το καλύτερο είναι πως μιλήσαμε με τόσο θερμά λόγια για το Κουστοχώρι που το επόμενο καλοκαίρι έκανε την προσκοπική τους κατασκήνωση εκεί. Ελπίζω τα παιδιά μου να αποκτήσουν την αγάπη τη δική μου για τη φύση και για όσα καταπληκτικά μας περιβάλλουν. |
