| σύντομη περιγραφή: Σήμερα θα μιλήσουμε για τη δρομική ταχύτητα και θα πούμε για τη δομή της. Τη δομή της κίνησης, το διασκελισμό, το μήκος και τη σχημότητα διασκελισμού, επιτάχυσης, μεγιστοποίηση, ταχύτητα. Όλα αυτά θα τα περάσουμε από τους ενήλικες στα παιδιά, καθόπιν θα μιλήσουμε για τις μεθόδους προπόνησης που είναι για τους ενήλικες και θα περάσουμε με μεθόδους προπόνησης που είναι στα παιδιά σου. Λοιπόν, καταρχάς πόσους τύπους ταχύτητας έχουμε. Έχουμε την πολυαρθική και την μονοαρθική. Αυτή είναι μια μονοαρθική κίνηση την οποία μπορεί να μετρήσει τη ταχύτητά της. Πολυαρθική είναι με μια εκτέλεση όπως είναι το άλμα. Κάνω ένα άλμα. Αλλά η κίνηση μου είναι πολυαρθική. Όταν όμως έχω πολυαρθική κίνηση αλλά επαναλαμβανόμενη τότε φτάνουμε στη δρομική ταχύτητα. Εντάξει. Λοιπόν, εμείς κυρίως ασχοληθούμε... Όχι, είναι η ίδια κίνηση. Διότι θα δείτε ότι ο κάθε διασκεδισμός στην δρομική ταχύτητα είναι διαφορετικός από τον άλλο. Δεν είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα. Τώρα, αν θα προσδιορίσουμε τη δρομική ταχύτητα είναι το πυλίκο του χρόνου που χρειάστηκε να καλυφθεί αυτό το διάστημα. Αποτελείται από τη ταχύτητα αντίδρασης και τη ταχύτητα κίνησης. Η ταχύτητα κίνησης είναι η ταχύτητα μιας ενέργειας, διασκεδισμός για παράδειγμα, και η συχνωρητά του. Εδώ να ξεκαθαίσουμε κάτι πολύ σημαντικό. Κάποιος μπορεί να είναι γρήγορος έχοντας μικρή ταχύτητα αντίδρασης και μεγάλη ταχύτητα κίνησης. Μπορεί να συμβαίνει το αντίστροφο. Μπορεί να συμβαίνει και τα δυο μαζί. Άρα, η ταχύτητα αντίδρασης δεν είναι εξαρτημένη μεταβλητή με τη ταχύτητα κίνησης. Είναι ανεξάρτητας μεταβλητής. Διότι, η ταχύτητα αντίδρασης περισσότερο είναι μια νευρογενής διαδικασία. Η ταχύτητα κίνησης είναι καθαρά νευρομυηική. Εντάξει. Άρα, άμα δούμε κάποιον γρήγορο άνθρωπο, δεν σημαίνει ότι είναι γρήγορος και στην αντίδραση του, γρήγορος και στην κίνηση του. Μπορεί και να είναι, μπορεί και να μην είναι. Ή μπορεί να είναι σε ένα από τα δύο. Εντάξει. Και τώρα, αν προσδιορίσουμε το χρόνο αντίδρασης, θα πούμε είναι ο χρόνος από την έναρξη του εξωτερικού ερευθύστηματος μέχρι τη διέγερση του μειός. Αυτός είναι ο λαθάν ο χρόνος. Το ερώτημα είναι, τι εννοούμε όταν λέμε διέγερση μειός. Δηλαδή, έχει μεταφερθεί το ηλεκτρικό φορτίο από τις κεντρικές φυλικές περιοχές και έχει φτάσει στο μη, τον έχει διεγύρει. Τώρα, υπάρχουν μέθοδοι για να το υπολογίσουμε, δεν το υπολογίζει με το μάτι, υπάρχουν στατιστικοί μέθοδοι που καθορίζουν το κατόφλι διέγερσης. Εντάξει. Τώρα, από το σημείο τώρα της διέγερσης μέχρι το σημείο της έναρξης ύσπασης κατεπέκτησης της κίνησης, το χρονικό αυτό διάστημα λέγεται η ηλεκτρομηχανική καθυστέρηση. Θυμάστε που το συναντήσαμε. Στο δεύτερο μάθημα, στην ανάπτυξη δύναμης, προς το τέλος αναφερθήκαμε λίγο στην ηλεκτρομηχανική καθυστέρηση. Τώρα, αυτό που θα σε κρατήσει από όλα αυτά είναι ότι όταν κάνουμε προπόνηση για να βελτιώσουμε την ταχύτητα αντίδρασης, επιχειρούμε να βελτιώσουμε την ηλεκτρομηχανική καθυστέρηση. Ο λαθάνο χρόνος δεν επηρεάζεται από την προχώρηση, δεν επηρεάζεται από την κόπωση, ίσως να επηρεάζεται από το αλκοόλ ή από μια παθαλονική κατάσταση. Άρα, όταν επιχειρούμε να βελτιώσουμε την ταχύτητα αντίδρασης, βελτιώνουμε την ηλεκτρομηχανική καθυστέρηση. Γι' αυτό είναι σημαντικό να το συγκρατήσεις στο μυαλό σου σαν όρο. Ναι. Αυτό επηρεάζει όλο το χρόνο. Όλο το χρόνο επηρεάζει, γιατί έχει κερδίσει χρόνο. Έχει κερδίσει χρόνο, δηλαδή ουσιαστικά ελατώνει τον λαθάνο το χρόνο. Η ηλεκτρομηχανική καθυστέρηση από αυτήν την διαδικασία δεν επηρεάζεται. Έχει κλέψει τον λαθάνο το χρόνο. Γι' αυτό υπάρχουν και ορισμένα όρια και πολλές φορές κάποιος φεύγει μετά τον παιοβολισμό και τον ακυρώνουν, γιατί ο χρόνος που πέτυχε για την άφηση δεν θεωρείται φυσιολογικός για τα ανθρώπινα όρια. Εντάξει, ναι. Είναι αυτό που λέμε η οπτικοαργοστική απειλήψη. Άλλο πράγμα είναι αυτό. Μείνε στην ηλεκτρομηχανική καθυστέρηση, η οποία ακολουθεί τον λαθάνο το χρόνο. Είναι καθαρά μυϊκό φαινόμενο και είναι ασυνάρτητο από τους τύπους αντίδρασης. Σε οποιοδήποτε τύπο αντίδρασης κι αν αναφερθείς, το τελευταίο κομμάτι είναι ποια? Ηλεκτρομηχανική καθυστέρηση. Το κομμάτι που προγείται, που είναι καθαρά νευρογενές, είναι ο λαθάνος χρόνος. Τι επηρεάζει η προπόνηση? Τη ηλεκτρομηχανική καθυστέρηση. Τώρα μπορεί να υπάρχουν κι άλλους, γιατί οι ψυχολόγοι είναι μπερδεπιάρηδες αυτά τα ζητήματα, είναι τα δικά τους τους. Στον νευρομικό έλεγχο ο όρος είναι ηλεκτρομηχανική καθυστέρηση. Έτσι, λοιπόν, τώρα εδώ έχουμε τους τύπους και τις κατηγορίες του χρόνου αντίδρασης. Έχουμε τρία, τρία ήδη. Τα απτικά ή αφής, τα ακουστικά ή τα οπτικά. Άμα σας ρωτήσω ποιο είναι το πιο γρήγορο, το πιο αργό είναι. Το αφής. Γιατί το αφής είναι πιο γρήγορο από το ακουστικό και το ακουστικό πιο γρήγορο από το οπτικό. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος Nobel Prize Winner. Έχει να κάνει με το λαθάνο το χρόνο και τη διαδρομή του. Πόσο πολύπλοκε είναι η νευρική οδός που σχετίζεται με το αφής, με το ακουστικό και με το οπτικό. Η πιο πολύπλοκε είναι του οπτικού. Γιατί μπαίνει μέσα από τα μάτια, φτάνει το πίσω στο ενιακό όγκωμα, έτσι. Ένα δάχτυλο πάνω από το ενιακό όγκωμα είναι το οπτικό κέντρο. Από εκεί βλέπουμε, δεν βλέπουμε από τα μάτια. Έτσι, από εδώ βλέπουμε. Από εκεί θα περάσει στη βραχυμνήμη και από τη βραχυμνήμη θα περάσει μετά στα κινητικά κέντρα και από τα κινητικά κέντρα. Τα απτικά η αφής θα έχουμε κυρίως σε αγωνίσματα επαφής, στην πάλη. Τα ακουστικά ξέρετε είναι κυρίως στα σπίτι. Και τα οπτικά είναι κυρίως στα ομαδικά αθλημάτια, όπου εκεί έχουμε τη διάκριση στο απλό και στο σύνθετο. Στο απλό είναι όταν ξέρω από το πρωτέρον το ερέθρισμα και την κίνηση που πρέπει να κάνω. Σου λένε, άμα ανάπησε το φωτάκι, πάτα τί, το δάχτυλο στο κουμπί. Πόσο είναι αυτό, περί τα 150 χιλιοστάτων το ευθορλέπω. Το καλύτερο. Άμα πάει πιο κάτω είναι... Άμα πάει πιο κάτω είναι κάτι παράξενο. Τώρα, τα ασύνθετα είναι όταν δεν ξέρω τίποτα. Ποιχή. Τι έπαθε ο Μποάτεκ. Τι έπαθε ο Μποάτεκ. Τι να κάνει μπροστά στο σύνθετο στο μέση. Μπορούσε να φανταστεί τι θα κάνει ο μέσης. Άμα το φανταζόταν, δεν θα ξαπνούνταν κάτω. Όπου δεν θα ήθελα να μισθέσω, αλλά και από την άλλη μεγαλείο, μεγάλη μου τιμή να ξαπλώσω από έναν τέτοιο παικταρά. Το θέμα ήταν να ξαπλώσω από κάποιον άσκητο. Το ίδιο έπαθε και ο αυτός. Και ο τρεματοβύλακας. Ο καλύτερος τρεματοβύλακας του κόσμου υποκλήθηκε. Αν θυμάστε τις σπασμοδικές αδρές που να βάλει το σώμα του, που να βάλει... Ο άλλος έκανε μια σκαφτή μπαλιά και ούτε κατάλαβε. Ούτε ο άλλος ο αμυντικός δεν την πρόλαβε. Λοιπόν, ο Μποατέκ έκανε ένα τεράστιο σφάλμα. Και θα το συζητήσουμε τώρα. Διότι, είτε ως αμυντικός, είτε ως τρεματοβύλακας, δεν ξέρει τι θα κάνει ο παίκτης που έχει την μπάλα στα χέρια του. Θα κάνει πάσα προς τα πίσω, θα κάνει πάσα παράλληλη, θα κάνει σούπ πίσω. Ψηλοκρέμαστο, πάνω γωνία, κάτω γωνία. Λοιπόν, κανένας δεν ξέρει. Κανένας δεν ξέρει. Άρα, σε αυτή την περίπτωση, ο χρόνος αντίδρασης δεν ξέρει τι θα κάνει. Ο χρόνος αντίδρασης πάνω από 150 χιλιόστα. Θα είναι 300 χιλιόστα. Σε αυτή την περίπτωση, μετράει η εμπειρία και η πρόβλεψη. Παραμουτσχάρη, ο ΜΠΟΑΤΕΚ έπρεπε να το δώσει μια πλευρά του μέση. Αν μπορείτε να φέρει, δεν μπορούσα να το κατεβάσω, γιατί ήμουν σαν συνέδριο στην Αθήνα. Θα δείτε, στέχετε παράλληλα πέραν στο μέση. Αυτό τι σημαίνει, ότι ο μέσα έχει δύο επιλογές. Μια προς τα πάνω και μια προς τα μέσα. Ποια να καλύψεις. Καλύπτουμε πάντα την κίνηση προς το κέντρο. Γιατί αν έφερνε την μπάλα στο αριστερό του πόδι ο ΜΠΟΑΤΕΚ, θα ξαφανιζόταν. Άρα του το κόβω αυτό, κάθομαι διαγώνια και τον αφήνω ένα πέρασμα το οποίο το ξέρω. Άρα τότε το άγνωστο τι γίνεται. Γίνεται γνωστό για τον αμυντικό. Άμα καθίσω έτσι παράλληλα, έχει δύο κατηθήσεις. Έχει δύο κατηθήσεις. Γι' αυτό πάντα στα ομαδικά αθλημόντα, στο τένι, στο μπόξι, μιλάμε για δυνατή και αδύνατη πλευρά. Δίνεις μόνο μία πλευρά. Αλλιώς, άμα έχεις απέναντί σου παίκτες του υπέδου του μέση, παθαίνεις ότι έπαθε ο ΜΠΟΑΤΕΚ. Μέχρι το που παίρνω και για την πρόοδο μου, δεν πρέπει να κοιτάς το παίκτο να κοιτάς την μπάλα. Θα φτάσουν. Ο Μόνοιελ πάντως έκανε πρόοδο. Αλλά έκανε πρόοδο για να χάσει πρόβληψη. Εκανε πρόβληψη γιατί αυτή τη στιγμή που ήταν στο δεξιό το πόδι, λογικά θα σουτάρει απλά. Μπορείς να προβλέπεις τώρα τι κάνει ο ΜΠΟΑΤΕΚ. Δεν μπορείς. Αυτά που λέμε είναι για νορμά καταστάσεις. Αυτό πρέπει να το αναλύνουμε γιατί αυτή η ανάλυση που κάνουμε είναι η ουσιαστικότητα. Να φτάσουμε τώρα. Ποιο είναι για έναν υποδοχέα της κίνησης το βασικό κριτήριο με το οποίο θα δουλέψει στη σύνθετη αντίδραση. Ο χρόνος που έχεις στη διάδρασή του, να αναλύσεις το κοινόμενο αντικείμενο. Η αντικείμενο πηχή είναι μια μπάλα. Αν ο χρόνος είναι πολλής, όλο το ζήτημα είναι δηλαδή σε αυτήν την περίπτωση πως τα μάτια θα κλικάνουν τι. Τι μπάλα. Τα μάτια είναι ένα ραντάρο όπως το ραντάρο του αεροπλάνου. Άμα πιάσουν το άλλο το αεροπλάνο στο ραντάρο του, στο άλλο το αεροπλάνο είναι τελειωμένο. Ό,τι και να κάνει θα καταρρευθεί. Του είδε και με τα μάτια. Αν το ζήτημα είναι να προλάβουν τα μάτια τι να κάνουν. Να κλικάρουν την μπάλα. Αν όμως την κλικάρουν και η μπάλα είναι ήδη κοντά τους, τρώνε γκολ. Αν την κλικάρουν όσο γίνεται πιο πίσω, δηλαδή έχουνε μεγάλο χρονικό περιθώριο στη διάδρασή τους, τότε μπαίνουν σε μια διαδικασία επιλογής και νύσης εκτέλεσης κτλ. Άρα πρέπει να προπονήσουμε τους αθλητές μας σε μικρό χρονοπτήσεις να μπορούν να αναλύσσουν την κίνηση. Είτε είναι μπάλα είτε ένας αντίπολος. Τώρα, ποια είναι η προβλέψη. Ο καλός ο ταινίστας κοιτάει αυτό το κομμάτι. Τη ρακέτα και τον αγόνα, άτι και τον όμο. Ο μέτριος ο ταινίστας κοιτάει και το σώμα. Τότε δεν έχει τόσο ικανότητα πρόβλεψης μεγάλη όσο έχει ο ταινίστας. Ο Λέβια Σιν που ήταν μια τεράστια μορφή τραυματοφύλακα στη δεκαετία του 60 σοβιετικός, κοιτούσε από το γόνατο και κάτω. Όλα τα άλλα τα άφηνε στην άκρη. Είχε αυτήν την τεράστια ευχαία. Το κλείσαμε το θέμα με την αντίδραση. Λοιπόν, τα είπαμε αυτά, έτσι. Τώρα, αν πάρουμε το διασκελισμό, έχει δυο επιμέρους φάσεις, τη στηρεκτική φάση και τη φάση αόριση. Και τη φάση αόρισης. Η στηρεκτική φάση για να μπορούμε να την απομυθοποιούμε, ναι. Είναι η απόσταση, όσο πιο ψηλός είσαι, το σήμα διαρρέει μεγαλύτερες αποστάσεις. Για αυτό, όταν συγκρίνουμε λαθάνο το χρόνο παιδιού και ενήλικα, το ονομαλοποιούμε ως προς το μήκος του ποδιού ή ως προς το ύψος. Γιατί το παιδί είναι πιο βραχίσιμο, άρα και οι δρόμοι είναι πιο σύντομοι. Βέβαια. Είναι η διαδρομή. Όσο η διαδρομή μεγαλώνει, τόσο είναι μεγαλύτερος και λαθάνο χρόνος. Δηλαδή, στον ενήλικα, στο αντανακλαστικό είναι γύρω στα 30 μιλισέκοντ. Στο παιδί είναι 20-22 μιλισέκοντ. Το αντανακλαστικό είναι τόσο και τα άλλα είναι διπλάσσεως. Για να απομυθοποιήσουμε τώρα τι είναι η στηρευτική φάση, θα πούμε ότι είναι μια κλασική κίνηση του κύκλου διάτασης βράχυσης. Άρα, έχει τι? Έχει προενεργοποίηση. Τι άλλο έχει? Φάση ανάσχεσης και φάση ώθησης. Όπως είναι το άλμα που είπαμε προηγουμένως, με ποια διαφορά ότι γίνεται σε οριζόντιο κατεύθυση. Το άλμα γίνεται σε κάθε κατεύθυση. Τώρα, η επίδοση στη δρομική ταχύτητα είναι συνάρτηση του μήκους διευθυσκαιρισμού και της συχνότητας διευθυσκαιρισμού. Όλα αυτά δίνουν ένα γινόμενο, το οποίο συνθέτει αυτό που λέμε δρομική ταχύτητα. Να δούμε όμως μερικά πράγματα. Όταν το άτομο από μηδέν ταχύτητα αρχίζει και σταδιακά αυξάνει ταχύτητά του και φτάνει περίπου στα 7 μέτρα το δευτερόλεπτο, η συχνότητα και το μήκος διευθυσκαιρισμού αυξάνουν παράλληλα. Δηλαδή, η ταχύτητα βελτιώνεται γιατί βελτιώνεται και γιατί βελτιώνεται και γιατί βελτιώνεται. Τώρα σε μεγαλύτερες ταχύτητες αυξάνει περισσότερο η συχνότητα και λιγότερο ο διευθυσκαιρισμός. Και όταν φτάσουμε σε μέγιστες ταχύτητες που είναι γύρω στα 11 μέτρα στο δευτερόλεπτο, τότε η συχνότητα βελτιώνεται γιατί βελτιώνεται και γιατί βελτιώνεται. Και όταν φτάσουμε σε μέγιστες ταχύτητες που είναι γύρω στα 11 μέτρα στο δευτερόλεπτο, τότε το μήκος διασκελισμού σταθεροποιείται και η ταχύτητα αν μεταβάλλεται μεταβάλλεται λόγω συχνότητας. Άρα, το μήκος διασκελισμού και η συχνότητα διασκελισμού δεν είναι ταυτόσυμες έννοιες, αλλοεξαρτώμενες, οι οποίες η μία επηρεάζει την άλλη. Έτσι, ναι. Άλλο, άλλο είναι αυτό, θα το πούμε τώρα. Αλλά, όταν ξεκινά από μηδέν ταχύτητα μέχρι τα 7 μέτρα στο δευτερόλεπτο, μεταβάλλει και το μήκος διασκελισμού και τη συχνότητα διασκελισμού. Όταν φτάσει όμως σε ένα μέγιστο επίπεδο ταχύτητας, θα σταθεροποιήσει το διασκελισμό του πρώτα και μετά θα σταθεροποιήσει τη συχνότητα, έστω και αν η συχνότητα που έχει ο Bolt είναι μικρότερη από τους άλλους και το μήκος διασκελισμού του είναι μεγαλύτερο. Αυτό είναι μια ατομική ιδιαίτεροτητα. Είναι επαγγόνιος προσαρτής, είναι ο νούμερο ένα. Και αυτό λέει, παιδιά, εγώ τα μοντέλα που λέτε εσείς τα γράφω στα παιδιά με τα πούτσια, γιατί έτσι είμαι καμωμένος. Αλλά σας είπα, δεν θα βρετε τρεπλονίστα όμως με μάλακο μειοτενόντιο σύμπλημα. Δεν μπορεί. Το Sprint όμως, που είναι πιο αργή κίνηση, έτσι, την έχει αυτή η δυνατότητα. Τώρα, με βάση σε αυτά που είπαμε, αναλύουμε τώρα τα δομικά στοιχεία της δρομικής ταχύτητας. Και παίρνουμε ως παράδειγμα τα 100 μέτρα. Τα 100 μέτρα είναι αγώνισμα, έτσι. Δεν είναι η δρομική ταχύτητα. Δεν είναι το φαινόμενο. Είναι αγώνισμα, όπως αγώνισμα είναι και τα 60 μέτρα. Τι διαπιστώθηκε. Υπάρχουν τρεις φάσεις. Η αρχή επιτάχυση, που είναι από 0 μέχρι 10 μέτρα. Πολλοί το λένε από 0 μέχρι 20. Εγώ βασίζομαι στον Τελεκλούς, ο οποίος έκανε μια παραγωγική ανάλυση. Και βρήκε ότι το 0 μέχρι 10 μέτρα, και βρήκε ότι ως αρχική επιτάχυση τα 10 μέτρα. Αν θέλετε να βάλετε 20 μέτρα, βάλετε 20 μέτρα. Αλλά νομίζω τα 10 μέτρα είναι καλύτερο. Και στις έρευνες που όταν κάνω πάνω στην δρομική ταχύτητα, χρησιμοποιώ τα πρώτα μέτρα, τα πρώτα 10 μέτρα. Αλλά αν θέλετε να πάρετε δίκοση, περιορέξεως κολοκηθώ. Ωραία. Τώρα, και κατόπιν ακολουθεί η φάση όπου προσυγκρίζουμε τη μέγιστη μας ταχύτητα. Πολλοί ερευνητές βάζουν και κάτι ενδιάμεσο πάλι, το οποίο με εμένα δεν είναι, δεν μου λέει ας πούμε. Αν θέλετε να ασχοληθείς πιο επιμελώς με τα σπίτι, μπορείς να το κάνεις. Άρα, σε ποια απόσταση επιτυχάνε τη μέγιστη ταχύτητα, αυτό είναι ένα πολυπαραγωτικό φαινόμενο που εξαρτάται από την ηλικία, το φύλλο και την προπονητική κατάσταση. Εντάξει μεγάλε, συμφωνείς? Λοιπόν, μουσική ακούς ή μη να προσέχεσαι τώρα. Μπράβο, μεξυπέρασες. Λοιπόν, να πω λέω είναι 7 πράγματα γίνεται ευτόχρονα, χωρίς να βάζεις μέσα το σεξ. Λοιπόν, οι απροπόνητες γυναίκες βρίσκονται τη μέγιστη τους ταχύτητα από τα 25 μέχρι τα 35 μέτρα. Το σημείο που επιτυχάει τη μέγιστη ταχύτητα διαχωρίζεται ως ενδιάμεση επιτάχηση. Η αρχή επιτάχηση είναι τα 10 μέτρα για τους απροπόνητες γυναίκες. Από τα 10 μέχρι τα 35 μέτρα είναι ενδιάμεση επιτάχηση και από τα 35 μέτρα επέρχεται η μεγιστοποίηση της ταχύτητας για 15-20 μέτρα και μετά η ταχύτητα σταδιακά μειώνεται. Δεν νομίζω να υπάρχει αθλητής και ψηλό υπέδο ο οποίος μπορεί να διατηρήσει τη ταχύτητά του μέχρι στα 100 μέτρα. Κατά τι θα μειώνει αυτό το πράγμα, λέει να το μειώνει λιγότερο αυτό το πράγμα. Από εκεί και μετά μιλάει η αναερώβη ικανότητα. Παίζει και η αναερώβη ικανότητα, πολύ σημαντικό ρόλο. Δεν μόνο η φωσφοκριατίνη, παίζει και η αναερώβη ικανότητα. Στους άντρες είναι από 35 μέχρι 40 μέτρα. Οι αρχιτές επιταγιούν από τα 60 μέχρι 65 μέτρα. Άρα οι ενδιάμεσες επιτάγεις αυτούς είναι από τα 10 μέχρι τα 65 μέτρα. Και στα παιδιά είναι μεταξύ 20 και 30 μέτρων. Δείτε τώρα σε αυτό το σχήμα. Πολύ καλό χαμηλό υπέδο ο αθλητής, ο οποίος κύριο στα 30 έχει βρει μεγαίστη ταχύτητα και τα 35 σταθεροποιείται και σταδιακά μειώνεται. Σε ένα ενδιάμεσο υπέδο αθλητή, η ενδιάμεση ταχύτητα μπορεί να βρεθεί στα 40-45 μέτρα και σε έναν πολύ ψηλό υπέδο αθλητή ταχύτητα η μέγιστη μπορεί να βρεθεί στα 60-65 μέτρα. Εντάξει. Άρα όλα αυτά είναι τεδομένα που θα πρέπει να τα παίρνουμε πολύ σοβαρά υπόψη στη χάραξη της πολιτικής κατεύθυνσης. Και όπως θα δείτε παρακάτω είναι ότι η μέθαδη προπόηση που χρησιμοποιούμε μερικές φορές δεν είναι ενιαιή όσον αφορά την αποτελεσματικότητά τους στην επιτάχυση, την αρχική, την ενδιάμεση και την μέγιστη. Παρουσιάζει διαφοροποίηση. Θα δείτε μερικά παραδείγματα παρακάτω. Άρα ο καλός ο προπονητής πρέπει να έχει υπόψη του τις μεθόδους οι οποίες επηρεάζουν ενιαία όλες τις φάσεις της προπόνησης, της δρομικής ταχύτητας. Κοιτάξτε εδώ σε ένα παιδί παρά μου τη χάρη. Ένα αγόρι και ένα κορίτσι, 11 χρονών, μέχρι τα 30 μέτρα έχουν μεγιστοποιήσει την ταχύτητά τους και η ταχύτητα μετά τα 30 μέτρα αρχίζει και μειώνεται. Δείτε εδώ τα πρώτα 15 μέτρα, πόσο γρήγορα αυξάνει η ταχύτητα, εδώ έχουμε τη μεγαλύτερη επιτάχυση και από εδώ τα 20 μέτρα και μετά αρχίζει μια μικρή αύξηση και μετά η μειώση. Τώρα στα 30 μέτρα ο Μπόλτ ακόμη δεν ξεκίνησε να σκέφτεται, να επιταχύνει, τράση η θεία φάση. Άρα πρέπει να έχουμε γκρουπ αρχητών, πρέπει να έχουμε περίπου ίδιους χρόνους για να μπορούμε να επιμερήσουμε και τα προβλήματα τα οποία έχουν και τα οποία πρέπει να λύσουν. Τώρα, αν δούμε τα χαρακτηριστικά που έχει η φάση επιτάχυσης και μεγιστοποίησης ταχύτητες. Λοιπόν, σταριακή απόκτηση της όρθιας θάσης. Το σώμα είναι επικλίνας, εντάξει. Σταριακή αύξηση του μήκους του διασκελισμού, άρα ο διασκελισμός θέλει κάποιο χρονικό διάστερο για να αποκτηθεί. Σταριακή αύξηση της συχνότητας διασκελισμού και επέρχεται μια σταδιακή μείωση της στηριχτικής φάσης. Δηλαδή, η διάρκεια της στηριχτικής φάσης σταδιακά τι κάνει. Μειώνεται. Να θυμηθούμε τι λέγαμε για την αποβολή, τη μετατροπή της ελαστικής ενέργειας σε θερμότητα, στον κύκλο διάταση βράχυσης. Όσο επιμηκέστερη είναι η στηριχτική φάση, τόσο μεγαλύτερος κίνδυνος υπάρχει να η σωρευμένη ελαστική ενέργεια, η αποθηκευμένη ελαστική ενέργεια, να μετατραπεί σε θερμότητα. Άρα, όσο πιο γρήγορα βρει το ιδανικό του χρόνο στηριχτικής φάσης, τόσο πιο αποδοτικός θα είναι ο κύκλος διάτασης βράχυσης. Γι' αυτό ακριβώς και σε αυτές τις φάσεις, στη φάση επιτάχυσης, το ομιλικό σύστημα κυρίως δουλεύει σύγκεντρα. Λοιπόν, τώρα, όταν φτάσει τη μέγιστη ταχύτητα, το σώμα ορθώνεται, έχει επιδεχτεί η μέγιστη συχνότητα, ο μέγιστος διασυγχαιρισμός. Τώρα, όλοι αυτοί είναι παράγωτες οι οποίοι πριάζουν την δρομική ταχύτητα, γενετικός παράγωτος. Η καρότητα μεταφοράς μηχανικές ενέργειες, ηλικία και φύλλο. Ήδη έχουμε πει μερικά πράγματα για την ηλικία και το φύλλο. Αρχιτεκτονική μειός, μηκή δύναμη ισχύς, συναρμογή, μεταβολική παράγοντες, ποσότητα φωσφαγώνου που έχει μέσα το ομίζ. Ευκαμψία, αθροπονιτικά χαρακτηριστικά, προπονητικές προσταρμογές. Τώρα θα πούμε λίγα δω για το γενετικό παράγωτο, γιατί άκουσα στο συνέδριο του Τεφάδετ του Αρθεινών που ήμουνα, άκουσα έναν Έλληνα γενετιστή, οι Έλληνες γενετιστές διαπρέπτουν στο sport performance εξωτερικό, που λέει έχουμε βρει γονίδια τα οποία ευθύνονται για διάφορες φυσικές ικανότητες, για την ταχύτητα που θα μπορούμε να τους κάνουμε. Αλλά δεν βρήκαμε όμως ότι οι αλθέες πριν έχουν μεγαλύτερη ποσότητα τέτοιων γονιδιών. Δηλαδή, η επίδραση τώρα του γονιδιακού συστήματος, στις φυσική κατάστασης και στους δείκτες της, θέλει ακόμη πολύ διερεύνηση για να μιλήσουμε με ακρίβεια, τι είναι αυτό που εμπάσει η περιπτώση και κάνει τι, την γενετική διαφορά μεταξύ αυτών διαφορετικού επίπεδων. Το ότι σίγουρα επηρεάζεται από το γενετικό σύστημα, επηρεάζεται άλλα. Ποιος ακριβώς είναι αυτός ο μηχανισμός ακόμη δεν μπορούν να το βρουν, γιατί η ποσότητα των πρωτογενών που πρέπει να αναλύσουν είναι τεράστια και ακόμη προσπαθούν να βρουν τρόπους να το επιλύσουν αυτό το πράγμα. Άρα, αν θα μιλήσουμε για την επίδραση της γενετικής, θα πούμε, ναι βέβαια, επηρεάζεται, αλλά πως και σε ποιο βαθμό είναι θέμα περιτέρων διερεύνησης. Και βρήκαν ότι πολλές φορές οι αθλητές της μιας Ιππίρου διαφέρουν από τους αθλητές της άλλης Ιππίρου, έστω και αν είναι sprinters του ίδιου επίπεδο απόδοσης όσα αναφορά την κατανομή του γονιδιακού υλικού που σχετίζεται με την ταχύτητα. Τώρα, και η ταχύτητα είναι μια συσδικίνηση, όπως το άλμα, όπου παρατήρηται μεταφορά ενέργειες. Από πού αρχίζει η μεταφορά ενέργειας, από ποια άρθρωση και πού καταλήγει. Θυμόμαστε πώς γίνεται η μεταφορά ενέργειας από άρθρωση-άρθρωση. Ποιοι τη μεταφέρουν την ενέργεια, οι διάρθρικοι εμείς. Πες μου ένα διάρθρικο μή. Ορθός Μηρειάς. Άλλο. Πες το ορθήν. Εντάξει. Και εκείνο που είναι σημαντικό είναι ότι ενώ στο άλμα το 50% της ενέργειας το δίνουν οι εμείς της άρθρωσης του γόνατος. Στην υποδοχνημική το δίνουν οι εμείς της υποδοχνημικής άρθρωσης. Εντάξει. Αυτή είναι μια από τις διαφορές που έχει το SPRINT από την αλτικότητα. Τώρα, να πάμε λίγο παρακάτω. Για να δούμε διαφορές ενηλίκων και παιδιών πρέπει να έχουμε το κινηματικό μοντέλο υπόψης των ενηλίκων. Τι λέει. Όταν σηκώνεται το γόνατο, εδώ, το πόδι της στήριξης είναι στον αέρα. Για να χαρακτηριστεί κάτι ότι είναι ταχύτητα πρέπει σε κάποια φάση το σώμα να είναι στον αέρα. Μόνο στη βάδυση πρέπει πάντα το πόδι να ακουμπάει πάντα στο έδαφος. Εδώ πρέπει να έχουμε τη φάση αιώρηση. Εδώ είμαστε στη φάση αιώρηση. Αυτό γίνεται όταν το γόνατο του ποδιού που προηγείται έχει λυγίσει και τότε και το πίσω πόδι απογειώνεται. Δεύτερο. Όταν φτάσει η φτέρνα στο γλουτό θα πρέπει το πρόστιο πόδι να έχει ακουμπήσει στο έδαφος. Εντάξει. Τρίτο στοιχείο. Δεν πρέπει να γίνονται στροφικές κινήσεις της λεκάνης. Τέταρτο στοιχείο. Είναι πολλά θα πούμε τα πιο βασικά. Ότι τα χέρια είναι λυγισμένα και περιστρέφονται από τον όμο και όχι από τον αγκώνα. Δεν γίνεται αυτό το πράγμα δηλαδή. Το χέρι πάει πίσω και έρχεται λυγισμένο μπροστά με περιστροφή από τον όμο. Δείτε τώρα αυτές τις δυο φιγούρες. Η ανόρρημη φάση πριν τα έξι χρόνια ή η πιο όρημη φάση. Δείτε τα και να τα σχολιάσουμε. Να κάνουμε και λίγο interactive teaching. Να ακολουθήσουμε και λίγο τις μοντέρνες διαδικασίες. Να βρω και εγώ ευκαιρία να κάθομαι λίγο για να ξεκουράζω το πόνι μου. Ποιος θα πάρει το λόγο. Στην ανόρρημη φάση έχουμε μια σταδιακή διαδικασία απόκτησης των κινηματικών χαρακτηριστικών των ενηλίκων. Εντάξει. Γι' αυτό ακριβώς στην απόκτηση αυτών των κινηματικών χαρακτηριστικών του ενηλίκου πολύ σημαντικό ρόλο παίζει στην ηλικία μέχρι τα έξι χρονιά. Αυτό συμβαίνει και για το άλμα για όλες τις σύνθετες κινήσεις το κεντρικό νευρικό σύστημα. Μέσα στο κεντρικό νευρικό σύστημα υπάρχει ένα ειδικότερο ανώτατο φυλικό κέντρο ρύθμισης της κινήσεις. Εσείς η δική εισαγωγή σε αυτό πρέπει να το ξέρετε πάρα πολύ καλά που είναι η συμπληρωματική κινητική περιοχή η οποία ελέγχει τις σύνθετες κινήσεις. Δηλαδή τι ελέγχει πως το ένα μέλος θα συνεργαστεί με το άλλο για να παράξουνε τη συγκεκριμένη κινήση. Από την ηλικία των έξι χρόνων και μετά σημαντικό ρόλο παίζει πλέον το μυϊκό σύστημα ή να πούμε τον ευρωμυϊκό σύστημα. Ποιο δηλαδή? Ότι έχουμε αύξηση του μήκος δεσχυρισμού της ισχύος, της κληρότητας και επειδή συνεχώς το παιδί αρχίζει και αποκτά ύψους έχουμε μια στασιμότητα αν όχι μειούση της συχνότητα. Δηλαδή μέχρι τα έξι χρόνια έχουμε μια παρέμβαση του κεντρικού νευρικού συστηματος καθοριστική η οποία συναρμολογεί, ρυθμίζει όλο αυτό που είπαμε ότι όταν το πίσω πόδι φτάνει στο γλουτό, το μπροστινά πρέπει να κουμπάει στο έδαφος κτλ κτλ. Άρα από τα έξι χρόνια και μετά έχουμε να κάνουμε κυρίως με μειοτενόντιο σύμπλεγμα. Και ότους βρέθηκα συσχετίσεις της δρομικής ταχύτητας στα παιδιά με το μήκος δεσχυρισμού που αυξάνει, αυξάνει η ισχύς και αυξάνει η συγκλειότητα του μειοτενόντιου συμπλέγματος. Δείτε εδώ μια ωραία εργασία που έκανε η ερευνητική μου ομάδα που έχει υπολογίσαμε και είδαμε τη μεταβολή της δρομικής ταχύτητας από τα 7 μέχρι τα 18 χρόνια στα 10 μέτρα και στα 30 μέτρα. Πήραμε επανεφερή αποτελέσματα, τι βρήκαμε, τι γνωστή κατάστηση. Είναι καλύτερα τα αγόρια σε όλες οι ηλικίες αλλά αυτή η διαποχρά γίνεται σημαντικότερη μετά την ανάγκη της εφηβίες όπως στα κορίτσια παρατήρητε το πλατό. Είναι στην ηλικία που πλέον η δύναμη και η ισχύση του κοριτσιού αρχίζει και σε θεθεροποίηται ενώ στο αγόρι συνεχώς αυξάνει. Βλέπετε αυτό είναι μια διαδικασία η οποία παρατηρείται σε όλες τις στιγμές της κινήσεις στο αγόρι και στο κορίτσι. Δηλαδή πάντα πρέπει να έχετε στη φυσική κατάσταση μετά τα 12 χρόνια πλατό στο κορίτσι συνέχιση της απόδοσης για αύξηση στο αγόρι. Δείτε εδώ χαρακτηριστική τη διαφορά εντεκάχρονου και ενήλικα. Χρόνος 6,63 7,2. Ταχύτητα 7,43 5,70. Μήκος διασκεδισμού 1,94-1,55. Συχνότητα 4,4 προς 3,97. Βλέπετε ότι η πιο σημαντική διαφορά είναι το μήκος διασκεδισμού. Η συχνότητα δεν είναι η διαφορά ουσιαστική του παιδιού και του ενήλικα. Τώρα, είπαμε ότι για τη δρομική ταχύτητα απαιτούνται συγκεκριμένα χαρακτηριστικά αρχιτεκτόνικες υφείς. Το πρώτο είναι, θέλει σκληρότητα του μειοτενοδίου συμπλέγματος. Όσο αυξάνει η ταχύτητα, αυξάνει και η σκληρότητα του μειοτενοδίου συμπλέγματος. Δεύτερο, θέλει μακριάνη κοινά. Τρίτο, θέλει μικρή γωνία πρόσφυσης. Αυτά είναι τα ευρύματα που βρέθηκαν από τους διαφόρους ερευνητές σε σχέση με τα αρχιτεκτονικά στοιχεία των ελίτων αθλητών στο Σπρίτι. Μπαίνουμε στις βασικές μεθόδους. Δεν μπορώ να, ξέρετε όταν κάνω μάθημα και κάθομαι, τρελαίνομαι. Αλλά έχω ένα πρόβλημα στην ποδοκνημική μου, δεν μπορώ να κάθομαι. Δεν μπορώ να στέκω πολύ ώρα όχι όσως. Και σήμερα λόγω της βροχής με έχει πεθάνει το πόνο. Η πιο βασική μέθοδος, η πιο τυπική, η πιο ρουτινιάρια είναι η μέθοδος της δρομικής ταχύτητας. Έτσι. Τώρα πια τα χαρακτηρίσεις κάτις. Έντες τρεξίματος, μέγιστη. Μέγιστη. Όταν λέω μέγιστη, εννοώ μέγιστη. Πρέπει να υποχρεώσεις τον αρχιτέρα να τρέχει μέγιστα. Όσο τον υποχρεώσεις, τους βάζεις και τρέχουν και δυο. Ή τους χρονομετρήσεις κάθε φορά ή περιοδικά. Και του λες τώρα δεν έτρεξε μέγιστη, έτρεξε υπό μέγιστη. Λοιπόν. Αποστάσεις μπορούμε να καλύψουμε από 10 έως 80 μέτρα. Τα 80 μέτρα για έναν φτασμένο αθλητή είναι απόσταση σπρίντ. Τα πιτσιρίκια είναι απόσταση για ένα αερόβια προπόνηση. Τα 80 μέτρα ένας ενήλικας καλός θα το κάνει στα απόσταση δευτερόλεπτα. Ο πιτσιρικάς θα το κάνει και έως στα 9 με 10. Τσιμπάει αλλά όχι πάρα πολύ. Όχι πάρα πολύ. Δεν φτάνει τις στιγμές που έχουμε τα 200 μέτρα, αλλά είναι ανεβασμένο. Τα παιδιά δεν παράγουν σχεδόν γαλακτικόξειο. Για την ίδια ένταση και διάρκεια προσπάθειας τα παιδιά παράγουν λιγότερο γαλακτικόξειο, αλλά είναι αντικείμενο του επόμενου μαθήματος όπου είναι για την κόπωση. Το οποίο σας λέω είναι και το αγαπημένο μου το μάθημα. Είναι πολύ ενδιαφέρον τα πράγματα. Διάλειμμα μεταξύ των αποστάσεων 3 λεπτά. Γιατί βάζουμε 3 λεπτά διάλειμμα. Ο χρόνος πλήρους από καταστάσεως της φωστοκρατίνης είναι τα 5 λεπτά. Τώρα οι αποστάσεις που θα καλυθούν σε μια προπονητική μονάδα, δηλαδή τα 10, 20, 50, 60 λεπτά αν τα αφήσουμε όλα μαζί, πρέπει να μας δίνουν τουλάχιστον 300 μέτρα και πολλές φορές φτάνουν και τα 600 μέτρα. Γιατί τα 600 μέτρα είναι 10,60. Μην νομίζουμε τρόμερες αποστάσεις, είναι 10,60. Κάθε απόσταση όμως που θα καλύπτουμε πρέπει να δίνουμε ένα 3 λεπτά τουλάχιστον διάλειμμα. Συγχρόνται τα προποννήσεις 2 με 3 φορές την εβδομάδα. Για άρκεια τουλάχιστον 6 εβδομάδες. Αλλά άμα θέλουμε να είμαστε σοβαροί, θέλει 8 εβδομάδες προπόνησης. Είναι η μέθοδος έλεξης μικρών αντιστάσεων. Το προηγούμε με το πρόγραμμα όπως σας το περιέγραψα, εδώ προσθέτουμε την έλεξη μικρών αντιστάσεων. Συνήθως χρησιμοποιούμε αντιστάσεις που είναι στο 10% του σωματικού βάρους. Δηλαδή το βάρος, οι αντίστασεις πρέπει να είναι τόσοι ούτως ώστε να μην αλλιώνει την δομική τεχνική. Εντάξει. Όπως γι' αυτό το είπα ξεχωριστά το προηγούμενο το μοντέλο. Είναι η βάση τώρα. Προπόνηση υπερταχύτητας γίνεται με δύο τρόπους. Μέσω αλληκτικής μηχανής δεν ξέρω αν χρησιμοποιείται πλέον. Είναι μια μηχανή η οποία τραβάει τον αλλητή και τον υποχρεώνει να τρέχει. Αυτό είναι παραλλαγή αυτής αυτής εδώ. Το αλληκτικό. Εντάξει. Δεν πολύ χρησιμοποιείται, υποχρεώνει τον αλλητής να τρέχει υπερμέγιστα. Έτσι. Και προπόνηση κατοφέρεια. Πάλι με την ίδια λογική είναι. Είναι μια πολύ μικρή κατοφέρεια. Μια με δύο μύριας. Μην νομίζετε ότι το βάζουμε σε μια τεράστια κατηβόρα. Αυτό είναι επικίνδυνο, διότι θα αλλειώσει την υδρομική τεχνική. Αναέρωβια προπόνηση. Η αναέρωβια προπόνηση βελτιώνει πάντα την υδρομική ταχύτητα. Πάντα. Άρρωστο και το σύστημα φωσφουγκρεατίνης θεωρείται αναερώβιο, έτσι, γιατί δεν κάνει χρήση του οξυγόνου, του προσλαμβανόμενου οξυγόνου, όχι του εισπνεάωμενου μόνο, του προσλαμβανόμενου οξυγόνου για την παραγωγή ενέργειας. Τώρα, ένα ερωτηματικό μεγάλο είναι, η προπόνηση ενδυνάμωσης με υψηλέντα σε 80-90% του ενός ΡΕΜ. Αυτή κατά αυτή η προπόνηση αυτού του τύπου, έχει δώσει αντιφατικά αποτελέσματα. Υπάρχουν ερευνητές που έχουν πει, όντως βελτιώνει την υδρομική ταχύτητα. Εμείς δεν βρήκαμε βελτίωση. Ναι. Κάτσε ρε, μην γυάζετε, δεν τις τελειώσαμε όλοι. Τις τελειώσαμε? Επιμένεις πάλι. Λοιπόν. Άρα, δεν ξέρουμε, δεν ξέρουμε. Αν και η προπόνηση ενδυνάμωσης, αν και με τι ακρίβεια αυτού του τύπου η προπόνηση, βελτιώνει την υδρομική ταχύτητα. Αλλά όμως, είναι σίγουρο αποδοτική, αν την επόμενη μέρα που θα κάνουμε προπόνηση ενδυνάμωσης, κάνουμε το δρομικό πρόγραμμα, εντάξει, ή αν κάναμε το πρωί δρομική προπόνηση και το απόγευμα κάνουμε προπόνηση ταχύτητας. Άρα, έχουμε πρώτο ερώτημα. Η προπόνηση ενδυνάμωσης αυτή καθ' αυτή, αν βελτιώνει όχι την υδρομική ταχύτητα. Δεύτερο είναι, κάνουμε κάποιους συνδυασμούς και λέμε την επόμενη μέρα θα κάνουμε υδρομική ταχύτητα. Έχουμε θετικότατα αποτελέσματα. Ή, αν κάνουμε το πρωί προπόνηση ενδυνάμωσης, το απόγευμα τι θα κάνουμε. Θα κάνουμε προπόνηση δρομικής ταχύτητας. Τα αποτελέσματα είναι θετικότατα. Είναι θετικότατα. Τώρα, φτάνουμε έτσι σιγά σιγά στα συνδυαστικά μοντέλα. Λέμε ότι μπορούμε να κάνουμε συνδυαστικό πρόγραμμα ενδυνάμωσης και αμέσως μετά να κάνουμε προπόνηση δρομικής ταχύτητας. Βέβαια, μπορούμε να κάνουμε και προπόνηση δρομικής ταχύτητας. Τα σπρίντ, δηλαδή, ανάμεσα σε. Θα το δούμε αναλυτικό τώρα λίγο κάτω. Έχουμε πλειομετρική προπόνηση, η οποία βελτιώνει τη δρομική ταχύτητα χωρίς αμφιβολία. Συνδυαστική προπόνηση, η ψηλής άντασης και πλειομετρικής προπόνησης στην ίδια προπονητική μονάδα, η οποία βελτιώνει τη δρομική ταχύτητα. Θα σας περιγράψω λίγο αναλυτικότερα, γιατί είναι πράγματα τα οποία τα δουλέψαμε και για πρώτη φορά δημοσιεύσαμε αποτελέσματα, όπου στην ίδια προπονητική μονάδα κάναμε δύναμη και ταχύτητα. Οι πρώτες δημοσιεύσεις πάνω στο πεδίο αυτό έγιναν ανοιχτικά με ερευνητική ομάδα το 2005. Πήραμε τρεις ομάδες, η μια ήταν ομάδα κοντρών, τουρίστες. Πήραμε μια ομάδα η οποία έκανε μόνο προπόνησης και ενδυνάμωσης. Η άλλη ομάδα έκανε προπόνηση ενδυνάμωσης και μετά τη λήξη του προγράμματος ενδυνάμωσης έκανε έξι σπριν το 30 μετρό. Πάντα μέγιστην. Δεν υπάρχει άλλη... Ναι. Κατ' όκρα. Λοιπόν, και αναλυτικότερα το πρόγραμμα ήταν τέσσερις εβδομάδες στα οχτώ ERM, τέσσερα set δύο φορές την εβδομάδα. Στις τέσσερις εβδομάδες το αλλάζουμε και το κάνουμε έξι ERM. Άρα αυξήσαμε την ένταση. Ποια προγράμματα είναι πιο αποδοτικά ενδυνάμωσης, αυτά που διατείνουν σταθερή ένταση ή αυτά που έχουν μεταβαλόμενη προς τα πάνω ένταση, τα δεύτερα. Έτσι. Και κάναμε ακόμη μια εβδομάδα πρόγραμμα ενδυνάμωσης με τρία, στα τρία ERM. Άρα η μια ομάδα έκανε αυτό το πρόγραμμα ενδυνάμωσης, η άλλη η ομάδα μόλις τελειώνει αυτό το πρόγραμμα ενδυνάμωσης, αφήναμε πέντε έξι λεπτά και μετά έκανε έξι μέγιστα sprint με τρία λεπτά διάλειμια ανάμεσα στις επαναλήψεις. Και τα αποτέλεσμα που πήραμε. Και η συνδυαστική ομάδα και η ομάδα δυναμής βελτίωσαν τη δύναμη στις ασκήσεις που χρησιμοποιήσαμε. Η ομάδα ελέγχω όχι. Τώρα, η ομάδα που έκανε το συνδυαστικό πρόγραμμα βελτίωσε την αλλητικότητα, οι άλλες δυο όχι. Η ομάδα που έκανε το συνδυαστικό πρόγραμμα βελτίωσε την δρομική ταχύτητα, οι άλλες δυο όχι. Είναι σαφέσθητο ότι το συνδυαστικό πρόγραμμα είναι πιο ευνοϊκό. Επειδή ουσιαστικά και αυτοί δεν ήταν ελίκες, ήταν έφηβοι, 16 και 18 χρονών παιδιά. Δεν παρουσιάστηκαν κακώσεις, δεν προσφυσιάστηκαν προβλήματα, δεν τραματίστηκε κανένας. Ήταν μια χαρά και δεν είχαν και υπόβαθρο δύναμες. Πρώτη φορά κάναμε προβόνεις δύναμες. Απλά για να τις προετοιμάσουμε όμως εδώ, εδώ είναι ο σεφός ο προβλημαντής, κάναμε τέσσερις εβδομάδες προπαρασκευαστικό πρόγραμμα. Ατοχή δύναμης, αερόβια προπόνηση, επί δεξιότητα, ευκαμψίας κτλ κτλ. Και αν ρωτήθηκε κάποιος μπορούν να κάνουν προπόνηση ευκαμψίας πριν την προπόνηση δρομικής ταχύτητας, βεβαίως δεν μπορούν να κάνουν. Αρκεί, αρκεί, η διάρκεια του προγράμματος της ευκαμψίας, να είναι 10, 15, 20, 30 δευτερόλεπτα, μην πάμε παραπάνω ας πούμε. Οι έρευνες λένε ότι μην έχει και 60 δευτερόλεπτα, επενεργούν θετικά. Από 60 δευτερόλεπτα και μετά, επενεργούν αρνητικά. Λοιπόν, ναι. Δεν έχω σφίγγει λουτικοφανές στο αποτέλεσμα που πήγε. Αν έκαναν και η άλλη ομάδα δρομική, αλλά όχι δρομική, έκαναν και η άλλη ομάδα δρομική, αλλά όχι δρομική προπονήση καθαρά. Ποια είναι η δυνάμωση σας, η τρίτη ομάδα για τη δυνάμωση του δρομικού τρόπου ή τι? Αυτό είναι θέμα σχεδιασμού τι θέλεις. Εγώ ήθελα σαν ερευνητής να δω τη διαφορά που έχει το πρόγραμμα δυνάμωσης και το σχεδιασμικό πρόγραμμα. Εσύ μπορείς να θέλεις να δεις τα δικά σου. Όλα δεν μπορεί να τα καλύψει μια έρευνα. Και τις αντιπαθώ αυτές τις στοχεύσεις σε πολλά πράγματα μαζί. Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό το πράγμα. Θέλει πολύ καλή οργάνωση, θέλεις πολύ καλό επιτελείο και δεν σημασία. Τώρα εσάς, να μου πείτε την άποψή σας. Στέλνεται όμως το θετικότερο αποτέλεσμα με βάση απ' ό,τι έχουμε πει για την πλειομετρία. Ίσως ο πύλος ήταν κυρίως την πλειομετρία για την καλύψη της πλειομετρίας. Με εφ' ό,τι είπαμε το Sprint είναι η πλειομετρική κίνηση. Μα όταν λέμε πλειομετρία βίνει μέσα και το Sprint. Απλά στο κλασικό πλειομετρικό πρόγραμμα τα άλματα είναι κυρίως κάθετα. Σε αυτό είναι οριζόντια. Είναι πλειομετρικό πρόγραμμα. Και είναι κύκλος διάτασες, βράχες και μάλιστα πολύ ήσχυρο. Εντάξει. Τώρα, είπαμε εφόσον λειτούργησε αυτό το μοντέλο δεν κάνουμε και ένα άλλο πείραμα. Να βάλουμε τα Sprint ανάμεσα σε Z. Τι υπόθεση κάναμε γι' αυτό. Για να ακούσω. Ποια ήταν η υπόθεση που ισχυροποιούσε ένα τέτοιο πείραμα. Γιατί αν λέγαμε μόνο αυτό δεν έγινε και το κάνουμε, δεν στεκότανε. Λέγει. Ότι με το πρόγραμμα δυνάμωσης πριν από το Sprint υπήρχε η προεδρομωτήση όταν ήταν μειώνει. Αυτό ούτως ή άλλως γίνεται. Τι είναι το άμεσο. Έχουμε κάτι άμεσο. Ποιο είναι αυτό το άμεσο όμως. Ποιο είναι. Ότι όταν κάνω εγώ σύσπαση ή ψηλής έντασης, η ταχύτητα που συσπάτει ο μισθύ με βάση στο νόμο του χείλου. Όσο ανεβαίνει η ένταση η ταχύτητα συμπροστικάνει. Μειώνεται. Άρα είχαμε αρχής έσπαση. Η ταχύτητα τη θέλει όμως. Γρήγορα η συσπάσεις. Είπαμε μήπως αν βάλουμε το Sprint ανάμεσα σετ, ένας μισθύ που άρχισε να συσπάται αργά, θα τον υποχρέσουμε τι να κάνει. Να σπαστεί γρήγορα και να κάνουμε μια μεταφορά προπονητικό αποτελεσμί. Εντάξει. Κάτι άλλο που σχετίζεται με τα συνδυαστικά προγράμματα αλλά δεν στάκεται καλά είναι το φαινόμενο της μεταδιαγρατικής διευκόλυσης. Αυτό που είπαμε ότι μετά από μια σύσπαση για κάπως ο χρονικό διάστημα 30 λεπτών ότι το νευρομυϊκό σύστημα είναι μια διεργασιμότητα. Επειδή έχουμε ασχοληθεί και πάρα πολύ με αυτό το θέμα και μάλιστα πρόσφατα έγινε μια διδακτορική διατριβή όπου τα μιλήθησαμε δύο διαφορετικά προγράμματα, ισομετρικά με όλους τους νευρογενείς μηχανισμούς, H-reflex κτλ κτλ. Έχουμε την εντύπωση ότι το φαινόμενο της μεταδιαγρατικής διευκόλυσης δεν συσχετίζεται τόσο άμεσα με αυτά που παίρνουμε στα συνδυαστικά προγράμματα. Περισσότερο είναι αυτό που είπαμε τώρα τελευταία, ο μυς από αργή σύσπαση τον κάνεις να συσπάται πάρα πολύ γρήγορα. Και άρα η δύναμη που αποκτάται, που υποχρεώνει τον μυ να συσπάται αργά, τον υποχρεώνει το μυ τι να κάνει, να συσπαστεί γρήγορα. Άμεσα, άμεσα. Γιατί να περιμένω εγώ στο τέλος της προπόνησης. Τι κάναμε, δώσαμε ένα μισί λεπτό διάλειμμα. Μετά τελείξω το σέντ, ένα μισί λεπτό διάλειμμα, σπριντ, ένα μισί λεπτό διάλειμμα και ξανά το επόμενο σέντ. Και εδώ κάναμε πέντε σέντ και ήτανε μπασκετμπολίστες οι οποίοι δεν είχαν δει ούτε ζωγραφιστά όργα να δυνάμουν. Δεν είχαν δει ούτε ζωγραφιστά όργα να δυνάμουν. 16-18 χρονών. Άρα, αυτά όλα που λένε, μα μην το κάνετε σαν προπόνητος κι αυτά κι εξοργώ, είναι, τι είπαμε, οι κυματοειδείς, οι τρίχες. Τι κάναμε εδώ σ' αυτούς, δύο εβδομάδες προπορεσκηφαστικό πρόγραμμα. Αερόβια προπόνηση, διατατικές, επιδεξιότητα, ισορροπία και ήταν έτοιμοι. Και αυτό το πρόγραμμα κράτησε 10 εβδομάδες, όχι 9 εβδομάδες που ήταν το προηγούμενο. Και τα παιδιά δεν κρινιάξαν, τους άρεσε μάλιστα. Άρα, αν τον αθλητή πάει και του δώσει κίνητρο και αυτό, θα έχει εκείνο το άλλο, το άλλο, ξέρω εγώ, και το νιώσει αυτός ότι θα έχει κέρδος, θα το ακολουθήσει. Πρώτο, νιώθει κολλακευμένος του, γιατί πάει και το εξηγείς. Τι κάνουν οι πέσδες τους προπονητές. Δεν ξέρουν και δεν το εξηγούν. Κάνε αυτό. Άμα του καθίσεις όμως και του πεις του αθλητή σου, ό,τι κάνουμε τώρα εδώ, γιατί δεν διέφερε σε τίποτα αυτή η αίθουσα ρασκαλίας με μια αίθουσα προπόνησης. Δεν είναι η θεωρία και η μεθοδική έναν ιό πράγμα. Μπορεί να υπάρχει θεωρία χωρίς μεθοδική. Είναι αίπε απτερόεντα. Μεθοδική χωρίς θεωρία είναι εμπειρία. Δεν είναι επιστήμη. Άρα και τα δυο είναι ένα. Είτε είμαι εδώ, είτε είμαι εκεί. Ποιος είναι ο εργαστήριακός μας χώρος. Το γήπεδο. Δεν είναι έτσι. Λοιπόν, άμα τους πεις και δεύτερον και τους πεις τι θα κερδίσουν είναι ευτυχισμένοι και συμμετέχουν. Αν όμως δεν ξέρουν αφενός και αφενότερο δεν τους εξηγήσεις τι θα κερδίσουν δεν συμμετέχουν. Λοιπόν, τι αποτελέσματα πήραν. Εδώ είμαστε πριν την πειραματική διαδικασία. Τις πέντε πρώτες εβδομάδες βελτιώθηκε η δύναμη. Άσπη στήλη είναι η προπονημένη. Η ομάδα κοντρόλου δεν είχε τίποτα καν να κερδίσει. Και συνέχισε η βελτίωση της δύναμης μέχρι τη δέκατη εβδομάδα. Αλλά η βελτίωση ήταν στατιστικά σημαντική την πέμπτη εβδομάδα. Παίρνουμε την αρχή επιτάχυση στα πρώτα δέκα μέτρα. Την πέμπτη εβδομάδα, ο χρόνος που καλυπτόταν τα δέκα μέτρα μειώθηκε. Άρα βελτιώθηκε η ταχύτητα. Και συνέχισε και βελτιώνονταν και τη δέκατη εβδομάδα. Και το ίδιο κάναμε για το δίκτη μέγεση ταχύτητας που χρησιμοποιήσαμε, τα 30 μέτρα. Την διαπορεία που έκλαισαν και αυτούς. Βελτιώθηκε το σκουάτ, βελτιώθηκε το counter-movement-jump, βελτιώθηκε και το drop-jump. Τι μας λέει αυτό τώρα. Τι μας λέει ο κύριος Τσιμαχίδης. Τι μας συστήνει. Ότι εραστέχνες αρχιτές μπορείς να τους ετοιμάζεις για το πρωτάχλυμα μέσα σε πέντε εβδομάδες. Αν και άντηκε μια-δυο εβδομάδες προπαρασκευαστικά, σε εφτά εβδομάδες τον έχεις πανέτοιμο και πιο δυνατό και πιο γρήγορο και πιο εκκληκτικό και πιο αλλητικό να μπει στο πρωτάχλυμα. Δεν χρειάζεται να του κάνεις όχι και καλά δυόμισι μήνες προετοιμασία. Ούτε ντόπιγκ, ούτε βιταμίνες δεν πήραν του παραμικρό. Πληρωμετρική προπόνηση. Εδώ κοιτάξτε τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα και τα παράδοξα της έρευνας. Λέγανε μέχρι τώρα. Άμα θα κάνεις πληρωμετρική προπόνηση για τη βετύωση της δρομικής ταχύτητας, τα άλμα σου πρέπει να είναι οριζόντια και γρήγορα. Όχι κάθετα. Και λογικό αυτό. Γιατί είναι λογικό, για πες μου. Γιατί όταν κάνω με διαφέρει εμένα η δρομική ταχύτητα, γιατί πρέπει τα άλματα μου να είναι γρήγορα και οριζόντια. Άμπραβο. Έτσι, για να είναι εξειδικευμένοι, για να είναι εξειδικημένοι, για να είναι εξειδικημένοι, για να είναι εξειδικημένοι, για να είναι εξειδικημένοι. Και όντως, γινάνε τέτοια πειράματα και δείξανε την υπέροχη τους. Όμως, έρχεται μια ιταλική ομάδα, η οποία λέει, κοιτάξτε, μπορείτε να βελτιώσετε τη δρομική ταχύτητα με πλειομετρικές ασκήσεις, που εκτελούνται στην άμμο. Αν, οι πρώτοι λέγαν, χρησιμοποιώ αλτικές κινήσεις, οριζόντιες, για να πατάω και να φεύγω γρήγορα στα πλειομετρικά ασκήσεις. Η κίνηση μόνο, μόνο γρήγορη, δεν διώθηκε και η δρομική ταχύτητα. Και είπαν, αν δεν μπορείτε να βρείτε άμμο, κάντε το σε χορτάρι. Στο γήπεδο μέσα. Η τύπη αυτή, τις οποίες γνωρίζομαι, είναι η τύπη, είναι η τύπη, είναι η τύπη, είναι η τύπη, είναι η τύπη. Η τύπη αυτή, τις οποίες γνωρίζομαι, δέδωσαν εξηγήσεις και όταν επικοινωνήθησα μαζί τους, είπαν, κοίταξε, δεν το ψάχνεις εσύ λίγο, όλα εμείς πρέπει να τα κάνουμε. Γιατί, τύπος αρμογίας προκαλεί αυτό το πράγμα. Διότι, τι λέγαμε στα πλειομετρικά τάλαματα, πρέπει να είναι τι, γρήγορα, όταν γίνονται, όταν γίνονται αργά, η ελαστική ενέργεια τι γίνεται, θερμότητα. Διότι, εδώ ανέφεραν προπονητικά αποτελέσματα, άρα το πεδίο αυτό είναι μη τελέστη. Δεν ξέρουμε τις προσαρμογές. Βελτιώθηκε η σκληρότητα. Έχουμε μεταβολές στην αρχιτεκτώνη και του μίος. Τι είπαμε προκειμένως, οι μεγάλοι σπίντες τι έχουνε, μικρή γωνία πρόσφυσης και μεγάλη μη κείνα. Και ειδικότερα, πολύ σκληρό μειοτενόντιο σύμπλεγμα στην ποδοκνημική άρθρωση. Άρα, είναι ενδιαφέρον στοιχείο για κάποιους που θα θέλουν να κάνουν κάτι διαφορετικό. Ειδού, πεδιοδόξης, λαμπρό, για έρευνα. Τώρα, άμα θα μελτήσετε αυτές τις έρευνες, θα δείτε ότι η επίδραση ενός προπονητικού προγράμματος, δεν είναι νέας σε όλες τις δρομικές φάσεις ενός του αγωνίσματος της δρομικής ταχύτητας. Εντάξει. Άρα, πρέπει να βρούμε μεθόδους οι οποίες επηρεάζουν θετικά όλες τις φάσεις δρομικής ταχύτητας. Προπόνηση ταχύτητας στην προφητική ηλικία. Κυνητικά παιχνίδια βελτιώνουν τη δρομική ταχύτητα. Ένα. Μέθοδος δρομικής ταχύτητας. Πλειομετρική προπόνηση. Προπόνηση δυνάμωσης με υψηλές συντάσεις. Συνδυαστική προπόνηση δυνάμωσης και πλειομετρικής προπόνησης. Συνδυαστική προπόνηση ισορροπίας και πλειομετρίας. Ναι. Προπόνηση δυνάμωσης με υψηλές συντάσεις ενώ με τον ενδοκηκό συντονισμό. Πάνω από 70% του Έννος ΡΕΜ. Για παιδιά μιλάμε έτσι. Παγκτικά αδόριο. Δεν ξέρω. Μα γιατί? Τι διάβασες τη βιλογραφία? Όχι, γιατί δεν έχω. Σε ρωτάω. Σε ρωτάω μεγάλο μου. Δεν έχει αποτέλεσμα. Τη βιλογραφία τη διάβασες, τι λέει, δεν έχει αποτελέσματα. Τότε γιατί το λέεις αδόκιμο. Όχι γιατί το ενδοκηκό συντονισμό αυτό πάνω μέσα ο ντρολέος. Δεν με προσέξετε όταν μιλάω, που είπα ότι το παιδί σε αντίθεση με τον ενέληκά, σε ποιες εντάσεις αποκτάει περισσότερο δύναμη, σε υψηλές ή μέτριας. Το παιδί θέλει μέτριας εντάσεις με μεγάλο αριθμό επαναλήψων, με εντάσεις που είναι από 60%-80%, ο ενήλικας θέλει εντάσεις που είναι πάνω από 80% με μικρό αριθμό επαναλήψων. Άρα εγώ θα επιλέξω εκείνη την ένταση που θα μου δώσει καλύτερα αποτελέσματα. Γιατί το παιδί επιλέγει αυτό το μοντέλο δεν το ξέρουμε ακόμη. Άρα, έχουμε να δούμε αυτές οι μεθόδους μία προς μία. Τώρα, από ό,τι διαπιστώσαμε, η προπόληση με κινητικά παιχνίδια βελτιώνει την επιδιεξιότητα αλλά δεν βελτιώνει τη δρομική ταχύτηση. Άρα, την έχουμε για επιδιεξιότητα, για προπόληση επιδιεξιότητας. Τώρα, εδώ είναι ένα πρόγραμμα δρομικής ταχύτητας που δημοσιεύσαμε το 2003. Ξεκινήσαμε μία προπονητική μονάδα με 150 μέτρα το άθεσμα των επιμέρους αποστάσεις όπου καλύψηκαν. Δεν περάσαμε τα 40 μέτρα. Κακώς. Και μέχρι τα 50 μέτρα μπορούμε να βάλουμε το παιδί να τρέχει. Γιατί όταν κάνουμε προπόληση δρομικής ταχύτητας, τσιμπάμε και λίγο στην αναερώβεια προπόληση. Βελτιώνουμε κυρίως την αναερώβεια προπόληση. Δηλαδή, αν αυτό το πρόγραμμα που κάνουμε εδώ δεν βάζαμε 150 μέτρα άθεσμα και βάλαμε 200-300, κάνεις αυτόματα αναερώβεια προπόληση. Επιβημικαίνεις λίγο τις αποστάσεις και κάνεις ταυτόχρονα και δρομική ταχύτητα και αναερώβεια ικανότητα. Να έχουμε αυτήν την πλαστικότητα και την ευκαψία στη σκέψη μας. Μην πατάμε με κουτί. Αυτό το κουτί είναι η αναερώβεια προπόληση. Είναι συγκινωνούντα. Λοιπόν, δυό φορές την εβδομάδα, δέκα εβδομάδες το πρόγραμμα και στο τέλος φτάσαμε τα 300 μέτρα. Είναι παιδιά ηλικίες 9-11 χρόνους από ένα δημοτικό σχολείο στη Λαμία. Λοιπόν, και εδώ είναι το πλειομετρικό πρόγραμμα. Υπάρχουν κύριες στις 18 δημοσιεύσεις στο PubMed για την εφαρμογή της πλειομετικής προπόνησης στα παιδιά. Είναι δηλαδή κάτι πολύ κοινότυπο και σας είπα ότι επηρεάζει και την κολύμψη. Τη ταχύτητα κίνηση και τη στροφή στην κολύμψη. Είναι πολύ κοινότυπο πλέον το να κάνεις πλειομετρική προπόνηση. Αλλά η κανονική σου που έχω είναι το δημοσιεύσεις ο ΟΜΙΖΙ για πρώτη φορά, το 2005. Και δώσαμε μάχη ένα χρόνο να πείσουμε τους κριτές από τον Τζέλλνα Στρέγκο Τίσσιν Ευρισέρης, ότι και στα παιδιά τα προέφημα μπορούν να κάνουν πλειομετρική προπόνηση. Και έρχεται πριν από μερικά χρόνια η δημοσίευση, δεν θυμάμαι σε ένα πολύ εγκυροπηρετικό, που λέει πλειομετρική προπόνηση σε παιδιά ελληνικές τριών χρόνων, με στόχο την αύξηση της ζεστικής τους πυκνότητες. Γιατί τότε επικρατούσε η άποψη ότι πρέπει για να κάνεις πλειομετρική προπόνηση, πρέπει στο ημικάθισμα να σηκώνεις το 150% του βάρος σου. Να μην χαρακτηρίσεις καμιά μαλλιάρια έκφραση για το θέμα αυτό. Το αποδέχτηκαν. Δεν ξέρω πόσο έτερο αναφορές έχει, πάνω από 100 πλέον. Γιατί ήταν το πρώτο άρθρο για πλειομετρική προπόνηση στα παιδιά προεφηβικής ηλικίας. Εδώ κοιτάξτε. Εδώ είναι τα αποτελέσματα που έδωσε το πλειομετρικό πρόγραμμα. Βλέπετε παραδόξους που δεν μπορούσαμε να το ρημινεύσουμε γιατί και πώς. Δεν βελτιώθηκε η πρώην επιτάχυση. Η ταχύτητα στα 10 μέτρα δεν βελτιώθηκε. Βελτιώθηκε από τα 10-20 μέτρα, από τα 20-30 μέτρα και συνολικά από 0-30 μέτρα. Τώρα, η επαναληπτική μέθοδος, η δρομική μέθοδος βελτίωσε την αρχική επιτάχυση, την ενδιάμεση επιτάχυση βελτίωσε και η φάση μεγιστοποίησης της ταχύτητας. Γιατί, και εγώ δεν ξέρω, τα έχουμε δημοσιεύσει αυτά σε καλά περιοδικά και είπαμε, το θέμα θέλει περισσότερο διερέμνηση. Αν ήμασταν καλά οργανωμένοι και μπορούσαμε να πάμε σε ακαδημίες να τους πούμε να κάνουμε αυτό το πρόγραμμα, θα είχαμε απαντήσει. Αλλά το να πάω να παρακαλάω τον κάθε εμπόδιο μία κουβέντα για να κάνουμε ένα πρόγραμμα που θα είναι εποφελία του και να λέει τώρα τις αειδείας του, δεν το πολύ ανέχομαι. Τώρα, η προπόνηση δυνάμωσης με τάση 70-80% των SRM, ο στηδιασμός δύναμης και αερόβιας τατοχής, ο στηδιασμός πλειομετρικής προπόνησης και ισορροπίας, είναι μέθοδοι οι οποίοι βελτιώνουν τη διδρομική ταχύτητα. Τις αναλύσαμε αυτές τις μέθοδες στο κεφάλαιο της αλλητικότητας, δεν είναι? Δεν χρειάζεται έτσι να πούμε. Λοιπόν, να πούμε λίγο για το βασικό πρόγραμμα δρομικής ταχυτητές. Αυτό το είπαμε. Νομίζω ότι φτάσαμε στο κεφάλαιο της αλλητικότητας. Αυτό το είπαμε. Το είπαμε. Λοιπόν, νομίζω ότι φτάσαμε στο τέλος της διάλεξης. Επειδή την άλλη φορά φτάσαμε σε πενταίμιση ώρα και χρειάζεται, φέτος, φέτος λέω σε αυτό το μάθημα, θα σχερίσω ένα δεκάδι. Για να μην χρειάζεται, για να δείτε ότι είμαι δίκαιος. Οκέι. |
