| id |
78f3bf30-d801-4ca3-b7a8-428289c23b77
|
| title |
Συνάντηση της Λέσχης Ανάγνωσης του Καταστήματος Κράτησης Τρικάλων με το Διονύση Σαββόπουλο /
|
| spellingShingle |
Συνάντηση της Λέσχης Ανάγνωσης του Καταστήματος Κράτησης Τρικάλων με το Διονύση Σαββόπουλο /
|
| publisher |
Kalambaka Library
|
| url |
https://www.youtube.com/watch?v=HyTd5_BytCo&list=PLCfgdRAJLsJKyz9gMvyXmxtv9D4srLiYr
|
| publishDate |
2021
|
| language |
el
|
| thumbnail |
http://oava-admin-api.datascouting.com/static/2099/4af9/032c/91da/b658/b462/6a7a/e0a1/20994af9032c91dab658b4626a7ae0a1.jpg
|
| organizationType_txt |
Βιβλιοθήκες
|
| durationNormalPlayTime_txt |
3268
|
| genre |
Ακαδημαϊκές/Επιστημονικές εκδηλώσεις
|
| genre_facet |
Ακαδημαϊκές/Επιστημονικές εκδηλώσεις
|
| asr_txt |
Καλησπέρα σας. Καλησπέρα σας. Γεια σας, γεια σας. Ευχαριστούμε που είμαι εδώ. Και εμείς χαιρόμαστε πάρα πολύ που σας έχουμε σήμερα μαζί μας. Είναι μεγάλη μας τιμή και χαρά. Θα ήθελα πριν ξεκινήσουμε να σας συστήσω κάποιους ανθρώπους οι οποίοι στηρίζουν αυτή τη δράση, τη Λέσσια Ανάγνωσης του Καταστήμου της Κράτης Τρικάλων. Πρόκειται για τον αντιπρόεδρο της Βιβλιοθήκη, τον κ. Απόστολο Ηλιόπουλο. Η διευθύντρια της Βιβλιοθήκης Καλαμπάκης, κ. Θεόπη Κατσιαμάνη. Φυσικά ο κ. Στομάς Καχάμης, ο οποίος είναι διευθυδής του Καταστήμου της Κράτησης. Η κ. Μαρία Μουτσάκη, διευθύντρια του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας. Καθώς και την κ. Μάρια Καλαμίδα από την κοινωνική υπηρεσία του Καταστήμου της Κράτησης. Ευχαριστούμε πάρα πολύ, για ακόμη μια φορά. Είστε ένας σπουδαίος δημιουργός και είναι μεγάλη μας χαρά που βρίσκετε σήμερα μαζί μας. Θα δώσω τον λόγο στους πρωταγωνιστές αυτής της δράσης, στην ομάδα της Λέσης Ανάγνωσης, που έχουν ετοιμάσει πολύ όμορφα πράγματα για σας σήμερα. Σε ευχαριστούμε πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια. Θα κάνω ό,τι μπορώ, το καταδύο να μην που λένε. Ρωτήστε, πείτε μου κάτι, είναι ανάμεσα στα παιδιά και ο ανηψιός μου? Ευνήθεια, εδώ είμαι. Με συγχωρείτε παιδιά, έχω να τον δω ένα χρόνο. Τι κάνεις πουλάκι μου. Έλα, πες μου δύο λόγια. Θα σου πω μια έκπληξη. Είναι το ξεκίνημα. Ξέρετε, είναι το ομορφό παιδό σε όλο το ΣΟΙ. Με συγχωρείτε να γίνει αυτή η δίκη να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Με συγχωρείτε παιδιά. Αλλά έχω να τον δω πολύ καιρό. Τα φιλιά μου, και από τη Θεία και από όλους. Ευχαριστώ. Εξηδιάδες είστε. Πολύ καλό. Πιτρέψτε μου ένα γρήγορο χαιρετισμό από την Βρυγίνια στην Αμερική. Πρώτα απ' όλα, χαιρετώ τους φίλους μας στα Τρίκαλα. Και ο κ. Σαββόπουλος για τη γενιά μου, θα είναι πάντα ο Διονύσης. Και πρέπει να σας πω, παρόλο που το έργο του είναι γνωστό και όλοι το ξέρουν στην περιοχή, θα πω πρώτα απ' όλα της πίησης και μετά της μουσικής, για μας είναι ο ιστορικός της Ελλάδας για τη γενιά μας. Χαίρομαι πάρα πολύ και ελπίζω να σας ξαναδούμε. Θα σας ευχαριστώ πάρα πολύ, θα σας ευχαριστώ τελμά. Στην διάθεση σας. Κύριε Σαββόπουλε, είμαι η Μαρία, μιλήσαμε από τηλέφωνο, σας καλωσορίζουμε. Με μια έκπληξη, με όλο το θάρρος, θα ακούσουμε ένα τραγούδι, το οποίο δημιουργήθηκε ερήμιν σας, γιατί τη μουσική την έχετε γράψει εσείς, τους στίχους λίγο εσείς και λίγο εμείς. Λοιπόν, είναι ένα καλώς όρισμα. Λοιπόν, είναι ένα καλώς όρισμα. Λοιπόν, είναι ένα καλώς όρισμα. Καλώς όρισμα. Καλώς όρισμα. Μπράβο. Μπράβο. Καλύτερο από το δικό μου το κάνατε. Μ' άρεσε πολύ αυτό. Μ' ακούτε. Καλύτερο από το δικό μου. Μ' άρεσε που λέτε που ο πόνος ο αληθινός είναι αυτός που βγάζει φως από το σκοτάδι. Πάρα πολύ ωραίο. Με συγκίνηκε. Μ' ακούτε. Είστε μακριά και ο ήχος έρχεται με κύματα και δεν σας ακούω καθαρά. Πρέπει να επαναλάβετε ή να έρθετε πιο κοντά. Ας ακούτε καλύτερο τώρα. Πολύ καλή τώρα. Θέλεις, Γιώργο, να κάθεσαι να φέρεσαι. Ακούγουμε σε καλύτερα. Όπως βλέπετε, αυτό που βλέπετε δεν είναι μία εικόνα ενός καταστήματος κράτησης. Δεν ξέρω αν βλέπετε το χώρο. Είναι ένας πολυκόρος, βιβλιοθήκη. Κάνουμε γενικά κάποια πράγματα έτσι για να ανεβάσουμε την ποιότητα ζωής και για μονή των ανθρώπων που μένουν εδώ. Και όλο αυτό βέβαια φτιάχτηκε και με την προσωπική κούραση και δουλειά των κατουμένων και των ευρωπαϊκών. Μπράβο σας. Είχα πληροφορηθεί ήδη τη δουλειά που κάνετε. Συγχαρητήρια. Καλή δύναμη στα παιδιά και σε εσάς επίσης. Εύγε που λέγαμε παλιά στο σχολείο. Εύγε. Να σας πούμε ότι για μας η συνάντηση μαζί σας δεν είναι από αυτή την ώρα γιατί για δύο βδομάδες, μετά που άνοιξε η πλακιά του lockdown, καθημερινά, ερήμινσες ασφάλι, κάναμε ένα ταξίδι με καράβι και δουλειά. Από τη σπουάτ του 60 και το νέο κύμα. Μέχρι τη φορτουνιασμένη εποχή μας. Ξεκινήσαμε στη Όδοξα, με το Ήλια Ήλια Αρχιγέ. Και καταλήξαμε, στο πάντα επί καιρό θα σκρατήσουν οι χοροί. Περάσαμε όλα τα τραγούδια. Νομίζω θα σας στείλαμε αυτά που έχουμε δουλέψει. Κάποια παιδιά έγραψαν κάποια πράγματα πάνω σε αυτά. Και θα μας επιτρέψετε να σας αποστείλουμε έναν ταχυδρομικό φάκελο με σκέψεις των ανθρώπων που τα άμπουσαν. Τι συζητήσαμε και τι είπαμε τώρα. Πολύ ευχαριστώ. Πολύ ευχαριστώ. Ας πούμε, σαν τι σκέψεις κάνατε, μπορώ τις ακούσω? Φυσικά, πολλά πράγματα. Ο κύριος Ήλίας, εδώ που είναι και ο πιο παλιός, να το πούμε έξι, σε Ελλησκία. Κύριε Σαβόπουλε, εγώ μέσα από τα βάρκια της Καθιάδου, σας ευχαριστώ πάρα πολύ και είμαι πολύ συγκινημένος. Και ξέρετε γιατί? Γιατί, σας παρακολουθώ από το 1974, όταν ήμουν φοιτητής. Από το 1974, έχω την εντύπωση ότι το 1977 έρθες στην Πάνδιο. Το 1974 έρθες στην Πάνδιο. Ναι, μπράβο. Ήμουνα από αυτούς που σας καλέσαμε πρώτα. Α, ναι, και παίξαμε τους Αχαρνείς. Μπράβο. Τι έχετε σπουδάσει? Ήμουνα από αυτούς που σας καλέσαμε τότε. Ναι, το άκουσα. Εσείς ήσασταν φοιτητής πια νούτη μήματος. Ναι, ήμουνα φοιτητής τότε. Πια νούτη μήματος. Ήμουνα στοιχευτής επιστήμης. Ήμουνα στοιχευτής επιστήμης. Κατάλαβα, κατάλαβα. Έχω κάσει ελάχιστες από τις παρουσίες που κάνατε στην Αθήνα. Ελάχιστες, πολύ γίγιες. Έχω συγκλονιστεί το 1983 με την επανεμφάνιση που λέγαμε τον Σαββόθου μου τότε, δημόσια συναυλία και δευτερία τραπεζάγια έξω στο νηπιακό στάδι μου. Ήταν εκπληκτική η συναυλία και μετά σε παρακολουθούσα μέχρι τελευταία. Έχω να κάνω μια ερώτηση. Όχι μόνο εγώ, έχω ακούσει πάρα πολλούς. Έχω διεκδικθεί και όλο γι' αυτά τα πράγματα. Ο Σαββόπουλος μέχρι το αρχές δεκαετίας του 80' ήταν πολύ διαφορετικός από τον Σαββόπουλο που είναι σήμερα. Δηλαδή από το 83' και μετά με τα τραπεζάγια έξω ισχυρίζονται πολύ και αυτό φαίνεται ότι υπάρχει μια διαφορετική. Θα σας ρωτήσω το εξίσετο. Αυτό που άλλαξε είναι οι εποχές. Ήδος από εμάς. Μα κοιτάξτε, οι εποχές όμως δίποτε αλλάξαν. Αλλά και εγώ έχω αλλάξει. Όπως ξέρουμε όλοι μας, μόνο οι νεκροί και τα ντουβάρια δεν αλλάζουν. Ας πούμε, εγώ μεγάλωσα σε μια εποχή στη δεκαετία του 60' όπου εάν δεν είχες πιστωπιτικό κοινωνικών φρονιμάτων δεν μπορούσες να βγάλεις ούτε γιώτα άδεια για γιωταχή. Ή να διοριστείς. Εκείνο λοιπόν τον καιρό και εγώ και οι φίλοι μου συμμαχίσαμε με την τότε αριστερά για να επιταχύνουμε τις εξελίξεις προς τον εκδημοκρατισμό. Αλλά κάποια στιγμή εκεί μετά τη Χούντα ήρθαν τα πράγματα τα πάνω κάτω. Εάν δηλαδή κάποτε, εάν ήσουν αριστερός δεν έβαζες ούτε άδεια αυτοκινήτου από τη μεταπολήτευση και μετά εάν δεν ήσουν αριστερός δεν έβαζες ούτε γκόμενα. Δηλαδή δεν είχα να αποδοσγυρίσει η εξουσία. Οπότε πήρα τις αποστάσεις μου. Κοιτάξτε, χρειάζεται κάποιος χρόνος για να καταλάβει κανείς ότι είναι άλλο πράγμα το έκκλημα για δικαιοσύνη και άλλο πράγμα η εκμετάλλευση του εκκλημάτος για δικαιοσύνη. Αλλά αυτό που πρέπει να πω είναι ότι και νέος που ήμουνα και μεσήλικας και γέρος που είμαι πάντα μιλούσα με ανοιχτή καρδιά. Ό,τι έλεγα σε κάθε εποχή το πίστευα. Έτσι ένιωθα. Και αφού είμαι καλλιτέχνης, έπρεπε να το εκφράσω αυτό που αισθάνομαι. Δηλαδή, ήμουνα ειλικρινής και είναι ίσως το μόνο πράγμα που έπρεπε να κάνω στη ζωή μου. Δεν ξέρω αν σας καλύπτει η απάντησή μου. Συνεχίζω. Νομίζω ότι το έχετε πει και μουσικά αυτό. Και εμείς που αριστερήσαμε ποιο δάσκαλ ήταν το λάθος. Μια άρχιση ήταν το ήδωρο. Αλήθεια όμως το πάθος. Αλλά εσείς παίρνετε άριστα. Βέβαια. Είστε ειδικοί. Ήθελα να σας ρωτήσω πως το εξής. Όταν ακούσαμε την Έλσα Έλσα σε φοβάμαι και λοιπά και εδώ φίλος ο Ηλίας μας είπε για τις εποχές που εγώ τότε γεννήθηκα την ελληνική στρατιωτική αστυνομία νομίζω ότι το έχετε πει ο ίδιος. Ότι η Έλσα είναι ΙΕΣΑ. Όχι, δεν είναι. Τώρα γιατί τον είπα Έλσα. Και είναι αρκετά περίεργο γιατί στα τραγούδια μου όταν αναφέρεται ένα γυναικείο όνομα είναι υπαρκτό. Εκτός από αυτό δεν υπάρχει καμία Έλσα αλλά το όνομα Έλσα μου κάνει έτσι σαν στρατόπεδο της δαζιστικής Γερμανίας σαν μια γυναίκα που τη φοβάμαι. Αυτό θέλω να πω. Το τραγούδι μιλάει για έναν για έναν δέος που αισθανόμαστε εμείς οι άντρες απέναντι στη γυναίκα. Γιατί στην εποχή που τουλάχιστον μεγαλώσαμε εμείς και ειδικά εγώ μεγάλωσα σε ένα σπίτι που ήμασταν αγόρια και μετά όταν έκανα οικογένεια τα παιδιά ήμασταν πάλι αγόρια και τα εγγόνια μου είναι πάλι αγόρια εγώ τελείωσα τις εγκύκλιες σπουδές μου σε σχολείο Αρένων οπότε η γυναίκα στα μάτια μας ήταν ένας άλλος κόσμος μου δημιουργήθηκε έτσι απορία, φόβο φόβο επειδή είναι το άγνωστο με αυτή την έννοια φόβο μιλάει για τη γυναίκα αυτό το τραγούδι και ενώ μιλάει για τη γυναίκα ταυτόχρονα είναι σαν να μιλάει και για την έμπνευση, για την μούσα δεν μου είναι εύκολο να εξηγώ τα τραγούδια μου αλλά μιας και κάνουμε τη συζήτηση να λέμε λέξεις τώρα δεν είναι εύκολο πάντως να εξηγεί κανείς τους στίχους του και τη μουσική του γιατί δεν ξέρει και ο ίδιος τι ακριβώς είναι αυτό όταν γράφεις αναδίονται από μέσα σου πολλοί εαυτοί μέσα μας δεν είμαστε μόνο αυτό που νομίζουμε είμαστε και ένα σωρό άλλα πράγματα που δεν τα ξέρουμε εμείς που γράφουμε βλέπουμε ότι γράφοντας αναδίονται από μέσα μας διάφοροι εαυτοί δεν είναι κακοί ανοίγω μια παρένθεση ο Ντοστογεύσκι θαύμαζε πολύ τον Τίκενς κάποτε συναντήθηκαν οι δύο άντρες όλος θαυμασμός ο Ντοστογεύσκι λέει καλά λέει είστε καταπληκτικός πως αποδίδετε έτσι τόσο ζωντανά την αθότητα των παιδιών την καλοσύνη των κοριτσιών και των καλών ανθρώπων αλλά από την άλλη μεριά πολύ παραστατικά μας δίνεται δολοφόνους, εκμεταλλευτές διεφθαρμένους ανθρώπους πως το καταφέρετε τόσο ζωντανά και τα γράφετε λέει ο Ντοστογεύσκι κοιτάξτε λέει όταν λέει θα πρέπει να περιγράψω έναν χαρακτήρα διεφθαρμένο ή επικίνδυνο ανασύρω από μέσα μου τον κακό μου εαυτό και το φτιάχνω και όταν πρέπει να περιγράψω την αθότητα ενός παιδιού, ενός καλού ανθρώπου ανασύρω από μέσα μου τι καλό έχω και το φτιάχνω αυτό λέει έχω δύο εαυτούς και του λέμε Ντοστογεύσκι μόνο το πιάσατε έχουμε πολλούς εαυτούς μέσα μας έχουμε μέσα μας και σπουδαίους εαυτούς έχουμε πολύ κακά πράγματα επίσης μέσα μας κρύβεται ένας μικρός δολοφόνος ένας μικρός απατεγόνας πολλά πολλά διάφορα έχει ενδιαφέρον να μπορείς να το κουλαντρίζεις αυτό το πράγμα και να το ισορροπείς αυτοί προσπάθησαν να ισορροπήσουν αυτά και να πάρουν τη θέση τους στο καθένα και γράφοντας ένα τραγούδι μπορούμε να είμαστε κακοί να λέμε άσχημα πράγματα δηλαδή δεν επιτρέπεται να τα κάνουμε όμως αυτή είναι η μεγάλη διαφορά είναι άλλο να το εκφράσω όπως το να τρέχει κανείς σαν παλαβός με 300 χιλιόμετρα είναι εγκληματικό εάν όμως τρέχεις σε πίστα είσαι στο ορισμένο μέρος όπου επιτρέπεται να τρέχεις με μεγάλη ταχύτητα εκεί είναι εντάξει επομένως η τέχνη είναι χώρος του απολύτου μπορείς να λες ότι σκέφτεσαι και ότι αισθάνεσαι δεν μπορείς όμως να το κάνεις αυτό κιόλας δεν επιτρέπεται ε αυτό το ξέρετε εσείς καλύτερα από μένα τα τέχνη είναι ζωή όμως όλο αυτό ότως συζητήσαμε όταν ελευθείσαμε το μυστικό τοπίο πάνω στη φράση σας απ' την αυλή του θεού στο βυθό του αιωσφόλου αιωσφόλου ε βέβαια το μυστικό τοπίο μιλάει για ένα τέτοιο πράγμα εκεί που επίσης αναλωθήκαμε αρκετά γιατί είκαμε στη συζήτηση είναι ο παλιάτσος και ο ληστής γιατί ο παλιάτσος και γιατί ο ληστής εμείς είχαμε μια δικαίωμα στην κοινωνία είπε ο καθένας αυτό που πίστευε μάρισα μάρισε αυτό που πέφτει ότι ο παλιάτσος δεν έχει τίποτα να χάσει και ότι ο ληστής είναι αυτός που ο κυνηγημένος έτσι βλέπετε είναι το νοηστάτο αυτός που βλέπει τα πράγματα από απόσταση ωστόσο γιατί ο παλιάτσος είναι αυτός που βλέπει πραγματικά την ουσία των πραγμάτων και ζητάει βοήθεια κολληστή ναι δηλαδή αυτό είναι ένα τραγούδι του Τίλαν το τραγούδι αυτό είναι μετάφραση ο παλιάτσος και ο ληστής νομίζω ότι ο ληστής είναι ο παράνομος που είναι εναντίον της εξουσίας και που είναι και γενναίος οι ληστές είναι γενναίοι που βοηθάει το λαό όπως ο Ρομπέντ των Δασσών και αυτός έχει σταματήσει δεν ενδιαφέρεται πια για το τι κάνει ο κόσμος έχει αποσυρθεί εντελώς και πάει να τον ξεκουνήσει ποιος ένας κλόουν ο κλόουν είναι ο καλλιτέχνης ο καλλιτέχνης πάει να σπρώξει τον αντάρτη να φροντίσει τον λαό και ο αντάρτης λέει άσε μας ήσυχους για μένα αυτά έχουν τελειώσει πια με αποτέλεσμα την καταστροφή γιατί μετά στο τέλος το τραγούδι είναι η ελίτ που είναι πάνω στη σκοπιά του κάστρου βλέπουν κάτω και τρέχουν να σωθούν γυναικόπαιδα ενώ τους γυναιγάνε σκυλιά και στρατιώτες είναι πολύ απεσιόδοξο τραγούδι πολύ όπως και το άλλο αυτά τα δύο συνήθως τα λέω μαζί το άγγελος εξάγγελος είναι και αυτό του Τίλαν το έχω μεταφράσει αυτό και το άγγελος εξάγγελος όπου ο εξάγγελος έρχεται να τους φέρει το μήνυμα και αντί να τους πει την αλήθεια λέει ψέματα για να τους ευχαριστήσει και αυτοί ευχαριστούνται με αυτά που ακούνε και τον έχουνε στα όπα όπα και όταν αυτός πια έχει μπαθιάσει δεν τον θέλουνε καθόλου τον διώχνουνε είναι ωραία τραγούδια ωραία αλλά σκοτεινά χαίρομαι που την πέτυχα τη μετάφραση και μάλιστα αυτά τα δύο τραγούδια έχουνε μπει πια στο ελληνικό ρεπερτόριο τα λένε διάφορα είναι πια μέρος του ελληνικού τραγουδιού και όσα μοιραστούμε είναι τελώς αυτό είναι χαρακτηριστικό της Ελλάδας στην ιστορία μας είμαστε μια μεγάλη μεταμορφωτική μηχανή παίρνουμε πράγματα απ' έξω και πολλές φορές όχι πάντα καταφέρνουμε και δημιουργικά τα κάνουμε να είναι κάτι άλλο πολύ πιο σημαντικό όχι μόνο για τους φίνικες τη γραφή δεν την ανακαλύψαμε εμείς την είχανε οι Αιγύπτιοι αλλά την είχανε για να γράφουν πόσο σιτάρι έχει η αποθήκη ποια είναι η ημερομηνία ποιος ήταν ο βασιλιάς εμείς πήραμε αυτή τη γραφή και κάναμε τον Εσχύλο την Ορέστια που κάνει σάτειρα και σε αυτό το στίχο που περάσαμε αρκετή την ώρα ο καθένας ονειρεύεται να τον καραγιώζει με τον ιροπόνο που τελικά μπορεί και να μην κάνει κάτι για να αλλάξει τα πράγματα ίσως βολευόμαστε και μέσα στο όνειρο καμιά φορά προβόμαστε να ζήσουμε μια ωραία σκηνή ναι με συγχωρείτε υπάρχει μια ωραία σκηνή στον Καραγκιόζη εγώ αγαπώ πολύ τον Καραγκιόζη όταν ήμουν παιδί έπαιζα έπαιζα το σεντόνι στον κάρφωνα σε δύο δέντρα και με κυνηγούσε η συγχωρεμένη η μητέρα μου φόρτασα τα παιδιά και έπαιζα με τον αξέχαστο Ευγένιο Σπαθάρε και τον μελετούσα πήγαινα από πίσω και έβλεπα τι κάνει ο οποίος χυνούσε τις φιγούρες και έκανε όλες τις φωνές άλλαζε με μεγάλη ταχύτητα τις φωνές του ήταν απόλαυση να τον ακούς και μάλιστα άλλαζε και θυμάμαι και τη στάση του σώματός του και ήταν μετά η Βεζυροπούλα η οποία όχι μόνο έλεγε μαύρο πεντάκι μου και κουνιόταν ολόκληρος ο Ευγένιος γυρνόταν σαν κορίτσι δηλαδή αλλά να σας πω ένα ωραίο που έκανε έκανε τον Καραγκιόζη να κοιμάται δύθεν και να ονειρεύεται και για να δείξει ότι είναι όνειρο έβαζε μια πράσινη ζελατίνα μπροστά στο φως για να γίνει πράσινο και δύθεν ονειρεύεται και δύθεν μες στο όνειρο έρχεται ο χατζιαβάτης και του λέει έλα Καραγκιόζη σου έφερα να φας μακαρόνια συγγνώμη και λέει ο Καραγκιόζης κρύα είναι ή ζεστά κρύα είναι του λέει φύγε δεν τα θέλω δεν τα θέλω βρε φάτα που είσαι νυστικός και πεινάς δεν τα θέλω σου λέω φύγε και με το φύγε ξυπνάει αντικρίζει τραβάει την πράσινη ζελατίνα ο Σπαθάρης αντικρίζει ο Καραγκιόζης την παγερή πραγματικότητα του δωματίου κλείνει τα μάτια και λέει χατζιαβάτη φέρτα φέρτα λέει είναι πολύ ωραίο Είσαι σαφό που λέει πότε θα έρθουν οι καλύτερες μέρες βλέπετε στην Ελλάδα δεν σας ακούω παιδιά να έρχεστε πιο κοντά πότε θα έρθουν για την Ελλάδα μας καλύτερες μέρες το ένστικτό σας το καλημέρα σας το παιδί σας Ναι ξέρετε είναι σπουδαίο βέβαια αυτό το πότε που ρωτάτε αλλά περισσότερη σημασία έχει το να πιστεύουμε ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες δηλαδή και στο τραγούδι αυτό μέρες καλύτερες θα έρθουν και σε ένα άλλο που λέει το χειμώνα τούτο άμα τον πηδήσαμε πότε θα έρθει αυτός ο χειμώνας σημασία έχει να το πιστεύουμε ότι θα έρθουν τώρα πότε θα δείξει θα κάνουμε υπομονή βέβαια δεν είναι εύκολο να το λέω αυτό σε εσάς που είστε έγκληστοι καιρό αλλά ελπίζω φαντάζομαι ότι κάποια ζωή θα υπάρχει και μέσα στον περιορισμένο χώρο το λέω αυτό γιατί έχω μια μικρή πύρα φυλακισμένη κάποτε στη Χούντα με κλείσανε μέσα και μάλιστα έχω περάσει και βασανιστήρια ταλαιπωρήθηκα το 67 μιλάμε έτσι νέο παιδί ήμουνα άντεχα και μετά με πετάξανε σε ένα τσιμεντένιο κελί απομόνωσης να σου πω δύο μέτρα επί ενάμισα που δεν έμπαινε φως όχι λάθος υπήρχε ένας φεγγίτης ήσουνα εκεί πέρα μέσα και βλέπω από το φεγγίτη βλέπω έξω στο παράθυρο του αξιοβατικού υπηρεσίας κρεμόταν μια λάμπα στρόγγυλη έναν φωτιστικό να σαν αυτό που είναι πίσω στην βιβλιοθέκη αλλά είχε μια πράσινη απόχρωση ήταν η ίδια λάμπα που είχαμε στο σαλόνι του πατρικού μας σπιτιού δεν ξέρετε πως μου φάνηκε μου φάνηκε σαν το φως εκείνο από το πατρικό μου σπίτι να ήρθε και να με βρει και μέσα στη φυλακή είναι περίεργο, είναι σαν μια παρηγοριά από αυτό το πράγμα σαν να χαλάρωσα και επειδή δεν περνούσε ο καιρός εκεί πέρα μέσα έγραφα με το μυαλό μου τραγούδια αυτά εδώ και αν βγω από αυτή τη φυλακή που λέει το άλλο, η θεία μάνου, το χατζιδάκι, αυτό το δωράκι μου τα έχω εκεί πέρα μέσα τα έχω κάνει και δεν ξέρετε πόσο ευχαριστήθηκα που κατάφερα γιατί σκέφτηκα ότι ρε παιδί μου αφού και μέσα στο ζόμφρο και μέσα στο σκοτάδι πάνε οι κραβίες από αυτό να τους δέρνανε μια κόλαση αφού μέσα σε αυτήν την κόλαση εγώ καταφέρνω και γράφω κομμάτια δεν μπορεί να μην υπάρχει ελπίδα δεν μπορεί να μην υπάρχει μια πεποίθηση ότι αυτό τελειώνει κάποια στιγμή δύσκολα δύσκολα κάποιος θέλει να σας ρωτήσει κάτι γι' αυτό μιλώ δεν θα ακούω πλησιάστε ναι θέλω να σας ρωτήσω κάτι θέλω να σας ρωτήσω κάτι υποκράτης από τη Κυσαριανή εδώ δεν θέλεις υποκράτης εδώ δεν θέλω να πω πείτε μου μιλώστε λίγο να σας ρωτήσω με λένε υποκράτη από τη Κυσαριανή από την Αθήνη μπορείτε να επαναλάβετε με λένε υποκράτη από τη Κυσαριανή θέλω να σας ρωτήσω περάσατε τόσα βασανιστήρια μέσα εκεί ή ακούγατε και λέτε στο στίχο θα χαιρετήσω τον Προυτοκρό εκεί λιγάκι εμένα μου φάνηκε λίγο πώς να σας πω φαντάστηκα τον εαυτό μου ότι δεν θα θέλα να τον χαιρετήσω τότε με τις υπδίκες αυτές που λέτε εσείς αυτό θέλω να ρωτήσω εσείς πώς χαιρετήσω καλά λες και εγώ φεύγοντας δεν τον χαιρέτησα αλλά όταν έγραφα το τραγούδι αλλά όταν έγραφα το τραγούδι ήμουνα πάρα πολύ καλός και έγραφα ο καλός μου αυτός είπε αυτό το πράγμα γιατί ωραίο δεν είναι κοίταξε ο Μαντέλλα όταν βγήκε μετά από δικό σου συγχωράχρο είχαν μέσα όταν είχε περάσει τα πάνδυνα ο άνθρωπος εκεί πέρα μέσα και βγαίνοντας από τη φυλακή είπες τον εαυτό του πρέπει όλα αυτά να τα ξεχάσεις να τα συγχωρήσεις γιατί αν δεν τα ξεχάσεις τότε τη φυλακή θα την κουβαλάς και σε όλη σου τη ζωή σίγουρα ευχαριστώ αυτό το ότι είμαστε εδώ μέσα δεν σημαίνει ότι μας έχουν και το μυαλό μας η ψυχή μας μπορεί να είναι έξω αυτό αυτό κατάλαβα από το τύο που σας από το τραγούδι και βάλιστα στην αρχή το τραγούδι δεν λεγόταν η δημοσθένους λέξη αλλά λεγόταν για μετέωρο φυλακισμένο για φυλακισμένο που πετάει δηλαδή και έγινε επιτυχία το τραγούδι σου ξέρουν πριν από κάποια χρόνια πολύ νεότεροι τότε ζούσα στην Αθήνα και είχα παρακολουθήσει το έθνικο θεστιβάλ το woman τότε είχα τέτοιου να τα αγγωδίσετε με την τόμμα σαμίου και όλο το θεστιβάλ έθνικο πρέπει να ήταν το 2002 κάπου εκεί 2003 και λέω ως αγόπλος γιατί που λέει τώρα ο άνθρωπος ως αγόπλος, αν είναι κάτι έθνικο είναι ως αγόπλος τότε άρχισα να σκέφτομαι τότε συνειδητοποίησα τότε προσπάθησα τώρα να το περάσω σε αυτές τις συμμετοίσεις πως από το νέο κλίμα περάσαμε σιγά σιγά ένα πολύ ωραίο τρόπο προς το άγκο κλεμέντεκ το σήμερα το rock και μέσα από αυτό πως όμορφο μπήκε το καλαματιανό το τσάμικο το οποίο είναι εξαιρετικό και το ροκαρομπούδι το λαϊκό η ρυθμή μακεδονίτικη το ζωναράδικο αυτό το πάντερμα που γίνει είναι κάτι πρωτότυπο πρωτόγνωρο μοναδικό όλα αυτά μαζί εσείς θα κάνατε ένα με ένα τρόπο που δεν υπήρχε δηλαδή εμένα σαν παρτενογένιση αυτό το το να παντρέψεις μεταξύ τους πράγματα αντίθετα και διαφορετικά είναι κάτι που το έχει ανάγκη η ίδια η ζωή και στην ουσία αυτό θα πει συνθέτης συνθέτης θα πει κάποιος που συνδεριάζει μεταξύ τους πράγματα ανόμια πολλές φορές και αντίθετα μεταξύ τους σύνθεση ή αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε μια πολιτική λέξη συνένεση για να μπορέσει για να προχωρήσει κάτι και εγώ όπως και εσείς και όλοι έχουμε επηρεαστεί από διαφορετικές μουσικές δεν είναι όπως τα πολύ παλιά χρόνια που κάποιος ζούσε σε έναν τόπο και άκουσε στο χωριό του ας πούμε και άκουσε τη μουσική του χωριού του δεν έχει τίποτα άλλο δεν ξέρει εμείς όμως μεγαλώσαμε με ραδιόφωνα μετά με τηλεοράσεις οπότε εκεί παίζανε αυτά εγώ θυμάμαι όταν ήμουν παιδί άκουγα ελαφρά, άκουγα λαϊκά άκουγα την εκκλησία την κρυακή άκουγα η κλασική μουσική όλα αυτά είναι κομμάτια της ψυχής μου όπως και στον καθένα μας και το έχουμε ανάγκη να ενωθούμε και πράγματι θυμάμαι όλα αυτά τα χρόνια σαν μέσα μου να υπήρχε ένας κρυμμένος τεχνίτης και να τα συντέριαζε αυτά και στο τέλος γίνονται ένα όπως είπατε δηλαδή ξεκινάει κανείς πιο απλά και αρχίζει και βάζει και άλλους μουσικούς εαυτούς δίπλα έτσι παράγεται ένα άκουσμα που είναι πρωτόκυπο, είναι μοναδικό και είναι κάτι που το χρειαζόμαστε και γενικά το ελληνικό τραγούδι το κύριο σώμα του ελληνικού τραγουδιού είναι σύνθεση διαφορετικών ακουσμάτων βέβαια υπάρχουν και τραγούδια που απλώς μαϊμουδίζουν μουσικές ξένες και παίζουν ας πούμε και ενώ ας πούμε αυτός που το έγραψε γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Φυσείο ή στο Παγκράτη όχι θέλω να λέει ένα τραγούδι που να δείχνει που να μιλάει σαν αυτός αλλά γεννήθηκε και ένα μεγάλος στη Νέα Υόρκη παρέα με τον Άντι Γόρχολ ας πούμε ε αυτό θα ακούγεται ψεύτικα θα ακούγεται μαϊμού όπως υπάρχει και το αντίθετο οι πολύ συντηρητικοί που γράφουνε ανακυκλώνοντας συνεχώς το παλιό παραδοσιακό υλικό αυτοί που τους λέμε περιφρονιτικά βλάχους δηλαδή τους που έχουνε μείνει σαν ποριάδες και γράφουνε κάτι δημοτικά κάτι δημοτικολαϊκά κάτι ταϊκο-ποπ να πούμε ξέρετε υπάρχουν φορές στο τομέα του τραγουδιού καταφέραμε πολύ σημαντικά πράγματα η δημιουργία τραγουδιών πετύχαμε να συγκαιράσουμε Ανατολή και Δύση που το έχει ανάγκη η ψυχή των ανθρώπων εδώ στην Ελλάδα να συνδεριάξουμε την παράδοση την παλιά με την νεοτερικότητα με το μοντερνισμό αυτό το πράγμα δίνει μεγάλη ικανοποίηση γιατί ο Έλληνας αυτό που λαχταράει 200 χρόνια τώρα μια και έχουμε την επέθειο είναι πως θα γίνει που είμαστε μοντέρνοι χωρίς να χάσουμε την ψυχή μας όμως είναι δύσκολο αλλάξείς τον κόκο πάντως αυτά που κατάφεραν συνθέτες σαν τον Χατζιδάκι τον Λιτσιτσάνη ή σαν τον Μάρκο Βανδακάρη ή σαν τον Μίκη Θεοδωράκη αυτό το συγκαιρασμό αυτό που κατάφεραν στον δικό τους τομέα ευθύνης δεν το κατάφεραν ακόμη οι Έλληνες πολιτικοί θα μου πείτε 200 χρόνια είναι μόνο θα δείξει όλοι οι Έλληνες συνεχίζουμε όχι επειδή Διονύση Γιώργη έλα γόρη μου εγώ θα πάω είναι πιο λαφρία από όπου θα δουλεύεις δεν πες απ' ο Γιώργη έλα εδώ συγκρατούμε είναι πολύ νέα παιδιά καλά για να πες το συγκρατούμε εδώ είναι πολλά νέα παιδιά που ξέρουν γνωρίζουν τους καινούριους καλλιτέχνες θέλεις να μας πεις λίγα και εσύ το τελευταίο καιρό έτσι ποιος έχεις παρατηρήσει κάποιον που σου αρέσει ή έχεις διακρίνει κάποια από τα νέα ταλέντα έχεις κάποια προτίμηση και θέλω και τον Παούλα βέβαια μπορώ να το εκμιστυρευτώ για την Παούλα ότι έχεις μια τραγουδίστρια αλλά μήπως και ποιον άλλον έχεις να σας πω ποιο είναι από τους νεότερους από τα λαϊκά εκτός από την Παούλα και τον Μακαρίδη και τον Πανδηλίδη που μου άρεσε πολύ μου αρέσει πολύ και ο Αδαμαντίδης μου αρέσει αυτό που λέει στην καρδιά πολύ ωραίο μου αρέσει ο Αργυρός που λέει το Ζεϊμπέκικο της Αθήνας έτσι δεν λέει κάπως έτσι τραγούδι ο Ζεϊμπέκικος ο Αργυρός από αυτούς που είναι μπουρ μπουρ μπουρ μου αρέσει αυτός πώς λέγεται Λέξη, το λέω καλά το όνομα του, ένας ένας ράπερ Λέξη, ο Λέξη ναι, τι άλλο μου αρέσει και από τον δικό μου τομέα του έντεχνου μου αρέσει ο Φίβος ο Τελειμπολιάς βέβαια ποιον νέο έχω δει ποιον νέο έχω δει κανέναν δεν θυμάμαι τώρα πάντως δεν είμαστε στα καλύτερά μας τώρα, δεν γίνεται το τραγούδι είναι ένας ζωντανός οργανισμός που και θα πέσει και θα σηκωθεί έτσι είναι σαν το κύμα έχει το πάνω του και το κάτω του, τώρα είμαστε μάλλον στο κάτω του η χρυσή εποχή ήταν αυτή η δεκαετία του 60 ήταν τρομερή, έρχονταν σαν Χριστούγεννα και κυκλοφορούσαν ως νέοι δίσκοι Τσιτσάνης, Χατζιδάκης ο Δωράκης οι καλύτεροι δίσκοι αυτή ήταν σπουδαία συμπεριφορία και οι τραγουδιστές αυτοί ήταν υπέροχοι ο Καζαντζίδης ο Μπιθυκώτης, ο Γαβαλάς μετά ο Στραττός Ιουνησίου περίφημοι άγγελοι ο καθένας από αυτούς είχε ένα πολύ ιδιαίτερο ηχόχρωμα τώρα οι περισσότεροι μοιάζουν μεταξύ δηλαδή μπορεί να ξεχωράει από τις νέες τραγουδίστρες λίγο η Γιωλέτα Ήγκα δυο-τρεις με διαφορετική χρυά μπορούμε να ξεχωρίσουμε όλοι οι υπόλοιποι είναι σχεδόν γύμνοι, πού είναι ας πούμε αυτή η γεδερόχα γιατί είναι μίμηση χάνονται μέσα στον κατηγισμό γιατί κοιτάξτε η φωνή η φωνή είναι η φωνή μιας προσωπικότητας πρέπει να έχεις μια προσωπικότητα δηλαδή δεν είναι θέμα να έχεις φωνή, άμα έχεις φωνή μπορείς να πας στη χοροδία να πούμε και να είσαι πολύ χρήσιμος ένας τραγουδιστής είναι μια οντότητα που τραγουδάει εάν δεν έχει προσωπικότητα δεν θα δείξει κάτι θα είναι ευχάριστη μέντε η φωνή του, αλλά δεν θα λέει και τίποτα αυτοί οι τραγουδιστές που αγαπάμε είχαν προσωπικότητα αλλά κοιτάξτε και ωραίμως είναι έχει ενδιαφέρον ωραία φωνή το ρεπερτόριο του ε καλώς είναι καλώς είναι, εντάξει δεν σας έχει ακούσει νομίζω δεν σας έχει ακούσει λάτε λίγο πιο κοντά για το Νοτοσφαγιανάκη τι γνωμία έχετε ως τραγουδιστής ακούτε είναι ναι σας άκουσα έχει μια ενδιαφέρον φωνή σαν προσωπικότητα σαν προσωπικότητα δεν με ενδιαφέρει καθόλου αυτό ήθελα να ακούσει γιατί είχα μια διαφωνία με τη Μαρία αυτό ήθελα να ακούσει έχει κάτι έχει κάτι τι κοιτάξτε μου κάνει λίγο σαν καμάκι από τη ρόδο ένα τέτοιο σας ευχαριστώ αλλά ό,τι έχει φωνή έχει φωνή βέβαια και έχει την προσωπικότητα του δεν λέω ότι δεν έχει δεν μου πάει απλώς κάποιο άλλο μέλος θα ήθελα να φέρει κάτι να πει κάτι να εκφράσει σκέψεις συναισθήματα Καλησπέρα παιδιά Καλησπέρα κύριε Στοφούπλε μεγάλη μου θεραστία Καλησπέρα κύριε Στοφούπλε μεγάλη μου τιμή που μιλάω μαζί σας είμαι ο Χρήστος τι μουσική ακούτε διάφορες μουσικές οι μουσικές που μου αρέσουν από τραγούδια τώρα πια μου αρέσει να έχουν περιοριστεί τα ενδιαφέροντά μου ακούω ρεμπέτικα μου αρέσουν πολύ ακούω επίσης παλιά ελαφρά δηλαδή αυτά τα τραγούδια του Αττικ τραγούδια του Γιαννίδη αγαπώ την κλασική μουσική και τι άλλο ακούω ακούω τα μεγάλα ξένα συγκροτήματα τα οποία περάσανε χρόνια αλλά είναι κλασική πια η μουσική το συγκρότημα The Beatles ο Frank Zappa από την Αμερική Dylan βέβαια αν και έχω πολλά χρόνια να ακούσω κάτι δικό του, αλλά σαννιάτα μου είχα ακούσει πολύ George Brassens από τη Γαλλία τον άκουγα πάρα πολύ όταν ήμουν έφηβος εγώ είμαι παλιός έχω μεγαλώσει με τον Aznavour με τον Nat King Cole και... κύριε Σαββόπλαιο τώρα μας τα λέτε φραγγολεπαντίνικα είναι λίγο φραγγολεπαντίνικα αυτά που μας λέτε δεν σας άκουσα πάλι αυτά που μας είπατε είναι λίγο φραγγολεπαντίνικα ναι, γιατί το λέτε αυτό γιατί είναι δικό σας στίχος αυτός σαν φραγγολεπαντίνικα εντάξει σαν φραγγολεπαντίνικα μπράβο, αυτό το λέτε ακριβώς όταν ακούσες τον Καζατζίδη και τον Αμανέ αυτό που λέτε όλο το μέσα μας κόβεται σαν... ναι αλλά ωραία, πάντως πρέπει να πω τώρα ότι πρέπει να πω ότι τώρα πια ότι περνούσα μια ορισμένη περίοδο που είχα γίνει πολύ φιλο-οριένταλ πολύ αντιδικτυπός ναι, και... και ήμουνα... μικρή νύση ήμουνα, αλλά τώρα πια δεν τα βλέπω έτσι τα πράγματα, το τραγούδι μιλάει λίγο απαξιωτικά για τη γενιά του 30 δηλαδή για αυτούς, για το Σεφέρι για το... όχι είχα άδικο, κάνανε μια μεγάλη προσπάθεια διότι μετά τη μικρασιατική καταστροφή να τώρα μπαίνουμε στο 22 100 χρόνια από την καταστροφή τελείως αλλιώς σκέφτονται οι Έλληνες μετά το 22 και αλλιώς σκεφτόντουσαν πριν από το 21 μέχρι το 22 υπήρχε η μεγάλη ιδέα μετά κατέρευση η μεγάλη ιδέα και σαν ναυαγή όλος ο κόσμος ο δικός μας από την Ανατολική Ρωμιλία, από τον Πόντο από την Μικρά Ασία ανέβηκαν πάνω σε μια σχεδία αυτή η σχεδία είναι η Ελλάδα το έλεγε ο Σεφέρις αφού έγιναν έτσι τα πράγματα έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος να ζήσουμε και να βρούμε έναν νόημα αυτό προσπάθησε να κάνει η γενιά του 30 και δεν νομίζω ότι καθόλου άσχημα δεν θα πήγε είχαμε δυο νόμπελα από αυτή τη γενιά και μας επηρέασε όλους οι πιο παραγωγικές οι πιο δημιουργικές γενιές στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας είναι η γενιά του 30 και τηρουμένον των αναλογιών η γενιά του 60 στην οποία ενανήκω αλλά μικρότερη σημασίας ήμουνα νεότερος τότε ήμουνα αλλάζον και σνόμπανα από τους δασκάλους τον Σεφέρι και αυτούς τώρα δεν φτωγράφω αυτό το τραγούδι αλλά αφού είναι ειλικρινές το αφήνω να υπάρχει κύριε Σαββόπολε εγώ θέλω να κάνω μια συγκεκριμένη αποτέλεση να πω μακάρι να είστε συνέχεια αλλάζορας και να συνεχίσετε να προσφέρετε γιατί εγώ τουλάχιστον προσωτικά νιώθω ότι είστε ο νιόνιος δηλαδή σαν να λέμε αγαπάμε οι νιόνιοι έτσι το νιώθω εγώ έτσι μεγαλώσαμε έτσι σας αγαπήσαμε και μακάρι να συνεχίσετε να είστε αλαζόνας και να προσφέρετε τέτοια πράγματα Σας ευχαριστώ πάρα πολύ Σας ευχαριστώ πολύ Εμείς ευχαριστούμε κύριε Σαββόπολε Ευχαριστούμε πάρα πολύ Να είμαστε καλά να ανταμόνουμε Γεωνίση Γεωνίση Τζόρτζης Έχεις καμιά στο πρόγραμμα Άμα έχεις τίποτα εμπάνιση στις τειλόρες δεν θα τους δούμε πουθενά Ε τώρα κοίταξε έχω το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης θέλει να γιορτάσει να συμμετάσει και αυτός στον εορτασμό της Επιτήου για τα 200 χρόνια και μου ανέθεσε σαλονικιός είμαι κι εγώ να τους ετοιμάσω μια συναυλία και πράγματι τώρα στις 18 Δεκέμβρη θα ανέβω επάνω με τη θεία σου τρεις τεσσερις μέρες πριν για να κάνω και τις πρόβες ξέρεις αλλά πρέπει κανείς να προσέχει τώρα φοβάμαι να πάω ως αεροπλάνο ας πούμε θα πάμε με αυτοκίνητο θα πάμε με αυτοκίνητο θα φοράμε μάσκες γιατί στην πρόβα μέσα είναι χοροδεία όλα τραγουδάνε όλα τα όργανα που παίζουν είναι ε ελπίζω τα πράγματα να πάνε καλά δεν μπορούσα να πω όχι τώρα σε αυτή την πρόσκληση θα το κάνουμε κάτι άλλο όχι δεν έχω αλλά κοιτάξτε Τζόρζι επειδή μέσα σε αυτή την αναβροχιά πρέπει κανείς να παρ' όλες τις δυσκολίες να εξασφαλίσει τα έξοδά του έκανα διαφήμιση ή πια καφέ λουμίδι και κυκλοφορικό σπότ διαφημιστικό με τον θείο σου να πίνει καφέ παπαγάλος αλλά φοβόμαι να μην πω πως είναι ο ρεζίτι αλλά όχι μου λένε ότι είναι πάρα πολύ ωραίο και ταιριαστό έτσι λένε όχι Ε υγεία να ευχόμαστε υγεία και τα άλλα φτιάχνουμε θα φτιάξουμε δηλαδή αυτό το πράγμα κάποια στιγμή θα τελειώσει όσο δύσκολο και να είναι θα τελειώσει και το λέω για όλα τα πράγματα όχι μόνο για την επιδημία Ζούμε στην εποχή που πρέπει και πάλι να τρεγυρνάμε με ένα πιστοποιητικό στο χέρι όπως είπατε στην αρχή Αν έχουμε τελειώσει αν δεν έχει κάποιος άλλος να προσθέσει κάτι να ευχαριστούμε πολύ να έχουμε καλές γιορτές και να μην αναφέραμε τη συντονίστρια, την κυρία Τεμπλαλέξη που όλα αυτά που σας μιλούσε τόσο ωραία η ελευθερία όλα αυτά ήταν δική της ιδέα και οφείλουμε να το πούμε να έχουμε σε επαφή ως βιβλιοθήκη με το κατάστημα κράτης Τρικάλων και πραγματικά ξεκίνησε σαν μια ιδέα της και έχει πάρει μία τροπή η οποία νομίζω ότι ευχαριστήκε και τη φυλακή και τον Διευθυντή της και εμάς πάρα πολύ και φυσικά ο κύριος τον Κυριολιόπουλο που νομίζω ότι το χαίρεται ιδιαίτερο από όλα αυτό είναι το ωραία πράγματα και μέσω COVID και μέσω όλων αυτής της δυσκολίας που βιώνουμε εγώ το ευχαριστήθηκα πάρα πολύ μπορούμε και να το επαναλάβουμε κάποια στιγμή όποτε θέλετε με μεγάλη χαρά με αγάπη βλέπουμε όμορφα πράγματα όταν είμαστε στο σχολείμα σας τέτοιου καιρό πέρασαμε όμορφα που λένε από παιδιά καλές γιορτές να ευχηθούμε κύριε Σαββόκου καλές γιορτές, να είστε καλά έτσι να παρομείνετε δημιουργικός και αλλάζον όπως είπε ο κύριος Χάμις δεν σας άκουσα συγγνώμη ευχήθηκα στον κύριο Σαββόκου να παρομείνει έτσι δημιουργικός και αλλάζόνας όπως του είπατε γιατί μας προσφέρει πολύ ωραία πολύ ωραία έργα εύχομαι καλές γιορτές γιορτή για πάντα, δεν χάνουμε την πίστη μας θα φτιάξουν τα πράγματα εσυμπινείτε με, είστε καλά καλή στιγμή καλή στιγμή καλή στιγμή καλή στιγμή καλή στιγμή καλή στιγμή ευχαριστούμε πάρα πολύ
|
| _version_ |
1782816246275768320
|
| description |
: Καλησπέρα σας. Καλησπέρα σας. Γεια σας, γεια σας. Ευχαριστούμε που είμαι εδώ. Και εμείς χαιρόμαστε πάρα πολύ που σας έχουμε σήμερα μαζί μας. Είναι μεγάλη μας τιμή και χαρά. Θα ήθελα πριν ξεκινήσουμε να σας συστήσω κάποιους ανθρώπους οι οποίοι στηρίζουν αυτή τη δράση, τη Λέσσια Ανάγνωσης του Καταστήμου της Κράτης Τρικάλων. Πρόκειται για τον αντιπρόεδρο της Βιβλιοθήκη, τον κ. Απόστολο Ηλιόπουλο. Η διευθύντρια της Βιβλιοθήκης Καλαμπάκης, κ. Θεόπη Κατσιαμάνη. Φυσικά ο κ. Στομάς Καχάμης, ο οποίος είναι διευθυδής του Καταστήμου της Κράτησης. Η κ. Μαρία Μουτσάκη, διευθύντρια του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας. Καθώς και την κ. Μάρια Καλαμίδα από την κοινωνική υπηρεσία του Καταστήμου της Κράτησης. Ευχαριστούμε πάρα πολύ, για ακόμη μια φορά. Είστε ένας σπουδαίος δημιουργός και είναι μεγάλη μας χαρά που βρίσκετε σήμερα μαζί μας. Θα δώσω τον λόγο στους πρωταγωνιστές αυτής της δράσης, στην ομάδα της Λέσης Ανάγνωσης, που έχουν ετοιμάσει πολύ όμορφα πράγματα για σας σήμερα. Σε ευχαριστούμε πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια. Θα κάνω ό,τι μπορώ, το καταδύο να μην που λένε. Ρωτήστε, πείτε μου κάτι, είναι ανάμεσα στα παιδιά και ο ανηψιός μου? Ευνήθεια, εδώ είμαι. Με συγχωρείτε παιδιά, έχω να τον δω ένα χρόνο. Τι κάνεις πουλάκι μου. Έλα, πες μου δύο λόγια. Θα σου πω μια έκπληξη. Είναι το ξεκίνημα. Ξέρετε, είναι το ομορφό παιδό σε όλο το ΣΟΙ. Με συγχωρείτε να γίνει αυτή η δίκη να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Με συγχωρείτε παιδιά. Αλλά έχω να τον δω πολύ καιρό. Τα φιλιά μου, και από τη Θεία και από όλους. Ευχαριστώ. Εξηδιάδες είστε. Πολύ καλό. Πιτρέψτε μου ένα γρήγορο χαιρετισμό από την Βρυγίνια στην Αμερική. Πρώτα απ' όλα, χαιρετώ τους φίλους μας στα Τρίκαλα. Και ο κ. Σαββόπουλος για τη γενιά μου, θα είναι πάντα ο Διονύσης. Και πρέπει να σας πω, παρόλο που το έργο του είναι γνωστό και όλοι το ξέρουν στην περιοχή, θα πω πρώτα απ' όλα της πίησης και μετά της μουσικής, για μας είναι ο ιστορικός της Ελλάδας για τη γενιά μας. Χαίρομαι πάρα πολύ και ελπίζω να σας ξαναδούμε. Θα σας ευχαριστώ πάρα πολύ, θα σας ευχαριστώ τελμά. Στην διάθεση σας. Κύριε Σαββόπουλε, είμαι η Μαρία, μιλήσαμε από τηλέφωνο, σας καλωσορίζουμε. Με μια έκπληξη, με όλο το θάρρος, θα ακούσουμε ένα τραγούδι, το οποίο δημιουργήθηκε ερήμιν σας, γιατί τη μουσική την έχετε γράψει εσείς, τους στίχους λίγο εσείς και λίγο εμείς. Λοιπόν, είναι ένα καλώς όρισμα. Λοιπόν, είναι ένα καλώς όρισμα. Λοιπόν, είναι ένα καλώς όρισμα. Καλώς όρισμα. Καλώς όρισμα. Μπράβο. Μπράβο. Καλύτερο από το δικό μου το κάνατε. Μ' άρεσε πολύ αυτό. Μ' ακούτε. Καλύτερο από το δικό μου. Μ' άρεσε που λέτε που ο πόνος ο αληθινός είναι αυτός που βγάζει φως από το σκοτάδι. Πάρα πολύ ωραίο. Με συγκίνηκε. Μ' ακούτε. Είστε μακριά και ο ήχος έρχεται με κύματα και δεν σας ακούω καθαρά. Πρέπει να επαναλάβετε ή να έρθετε πιο κοντά. Ας ακούτε καλύτερο τώρα. Πολύ καλή τώρα. Θέλεις, Γιώργο, να κάθεσαι να φέρεσαι. Ακούγουμε σε καλύτερα. Όπως βλέπετε, αυτό που βλέπετε δεν είναι μία εικόνα ενός καταστήματος κράτησης. Δεν ξέρω αν βλέπετε το χώρο. Είναι ένας πολυκόρος, βιβλιοθήκη. Κάνουμε γενικά κάποια πράγματα έτσι για να ανεβάσουμε την ποιότητα ζωής και για μονή των ανθρώπων που μένουν εδώ. Και όλο αυτό βέβαια φτιάχτηκε και με την προσωπική κούραση και δουλειά των κατουμένων και των ευρωπαϊκών. Μπράβο σας. Είχα πληροφορηθεί ήδη τη δουλειά που κάνετε. Συγχαρητήρια. Καλή δύναμη στα παιδιά και σε εσάς επίσης. Εύγε που λέγαμε παλιά στο σχολείο. Εύγε. Να σας πούμε ότι για μας η συνάντηση μαζί σας δεν είναι από αυτή την ώρα γιατί για δύο βδομάδες, μετά που άνοιξε η πλακιά του lockdown, καθημερινά, ερήμινσες ασφάλι, κάναμε ένα ταξίδι με καράβι και δουλειά. Από τη σπουάτ του 60 και το νέο κύμα. Μέχρι τη φορτουνιασμένη εποχή μας. Ξεκινήσαμε στη Όδοξα, με το Ήλια Ήλια Αρχιγέ. Και καταλήξαμε, στο πάντα επί καιρό θα σκρατήσουν οι χοροί. Περάσαμε όλα τα τραγούδια. Νομίζω θα σας στείλαμε αυτά που έχουμε δουλέψει. Κάποια παιδιά έγραψαν κάποια πράγματα πάνω σε αυτά. Και θα μας επιτρέψετε να σας αποστείλουμε έναν ταχυδρομικό φάκελο με σκέψεις των ανθρώπων που τα άμπουσαν. Τι συζητήσαμε και τι είπαμε τώρα. Πολύ ευχαριστώ. Πολύ ευχαριστώ. Ας πούμε, σαν τι σκέψεις κάνατε, μπορώ τις ακούσω? Φυσικά, πολλά πράγματα. Ο κύριος Ήλίας, εδώ που είναι και ο πιο παλιός, να το πούμε έξι, σε Ελλησκία. Κύριε Σαβόπουλε, εγώ μέσα από τα βάρκια της Καθιάδου, σας ευχαριστώ πάρα πολύ και είμαι πολύ συγκινημένος. Και ξέρετε γιατί? Γιατί, σας παρακολουθώ από το 1974, όταν ήμουν φοιτητής. Από το 1974, έχω την εντύπωση ότι το 1977 έρθες στην Πάνδιο. Το 1974 έρθες στην Πάνδιο. Ναι, μπράβο. Ήμουνα από αυτούς που σας καλέσαμε πρώτα. Α, ναι, και παίξαμε τους Αχαρνείς. Μπράβο. Τι έχετε σπουδάσει? Ήμουνα από αυτούς που σας καλέσαμε τότε. Ναι, το άκουσα. Εσείς ήσασταν φοιτητής πια νούτη μήματος. Ναι, ήμουνα φοιτητής τότε. Πια νούτη μήματος. Ήμουνα στοιχευτής επιστήμης. Ήμουνα στοιχευτής επιστήμης. Κατάλαβα, κατάλαβα. Έχω κάσει ελάχιστες από τις παρουσίες που κάνατε στην Αθήνα. Ελάχιστες, πολύ γίγιες. Έχω συγκλονιστεί το 1983 με την επανεμφάνιση που λέγαμε τον Σαββόθου μου τότε, δημόσια συναυλία και δευτερία τραπεζάγια έξω στο νηπιακό στάδι μου. Ήταν εκπληκτική η συναυλία και μετά σε παρακολουθούσα μέχρι τελευταία. Έχω να κάνω μια ερώτηση. Όχι μόνο εγώ, έχω ακούσει πάρα πολλούς. Έχω διεκδικθεί και όλο γι' αυτά τα πράγματα. Ο Σαββόπουλος μέχρι το αρχές δεκαετίας του 80' ήταν πολύ διαφορετικός από τον Σαββόπουλο που είναι σήμερα. Δηλαδή από το 83' και μετά με τα τραπεζάγια έξω ισχυρίζονται πολύ και αυτό φαίνεται ότι υπάρχει μια διαφορετική. Θα σας ρωτήσω το εξίσετο. Αυτό που άλλαξε είναι οι εποχές. Ήδος από εμάς. Μα κοιτάξτε, οι εποχές όμως δίποτε αλλάξαν. Αλλά και εγώ έχω αλλάξει. Όπως ξέρουμε όλοι μας, μόνο οι νεκροί και τα ντουβάρια δεν αλλάζουν. Ας πούμε, εγώ μεγάλωσα σε μια εποχή στη δεκαετία του 60' όπου εάν δεν είχες πιστωπιτικό κοινωνικών φρονιμάτων δεν μπορούσες να βγάλεις ούτε γιώτα άδεια για γιωταχή. Ή να διοριστείς. Εκείνο λοιπόν τον καιρό και εγώ και οι φίλοι μου συμμαχίσαμε με την τότε αριστερά για να επιταχύνουμε τις εξελίξεις προς τον εκδημοκρατισμό. Αλλά κάποια στιγμή εκεί μετά τη Χούντα ήρθαν τα πράγματα τα πάνω κάτω. Εάν δηλαδή κάποτε, εάν ήσουν αριστερός δεν έβαζες ούτε άδεια αυτοκινήτου από τη μεταπολήτευση και μετά εάν δεν ήσουν αριστερός δεν έβαζες ούτε γκόμενα. Δηλαδή δεν είχα να αποδοσγυρίσει η εξουσία. Οπότε πήρα τις αποστάσεις μου. Κοιτάξτε, χρειάζεται κάποιος χρόνος για να καταλάβει κανείς ότι είναι άλλο πράγμα το έκκλημα για δικαιοσύνη και άλλο πράγμα η εκμετάλλευση του εκκλημάτος για δικαιοσύνη. Αλλά αυτό που πρέπει να πω είναι ότι και νέος που ήμουνα και μεσήλικας και γέρος που είμαι πάντα μιλούσα με ανοιχτή καρδιά. Ό,τι έλεγα σε κάθε εποχή το πίστευα. Έτσι ένιωθα. Και αφού είμαι καλλιτέχνης, έπρεπε να το εκφράσω αυτό που αισθάνομαι. Δηλαδή, ήμουνα ειλικρινής και είναι ίσως το μόνο πράγμα που έπρεπε να κάνω στη ζωή μου. Δεν ξέρω αν σας καλύπτει η απάντησή μου. Συνεχίζω. Νομίζω ότι το έχετε πει και μουσικά αυτό. Και εμείς που αριστερήσαμε ποιο δάσκαλ ήταν το λάθος. Μια άρχιση ήταν το ήδωρο. Αλήθεια όμως το πάθος. Αλλά εσείς παίρνετε άριστα. Βέβαια. Είστε ειδικοί. Ήθελα να σας ρωτήσω πως το εξής. Όταν ακούσαμε την Έλσα Έλσα σε φοβάμαι και λοιπά και εδώ φίλος ο Ηλίας μας είπε για τις εποχές που εγώ τότε γεννήθηκα την ελληνική στρατιωτική αστυνομία νομίζω ότι το έχετε πει ο ίδιος. Ότι η Έλσα είναι ΙΕΣΑ. Όχι, δεν είναι. Τώρα γιατί τον είπα Έλσα. Και είναι αρκετά περίεργο γιατί στα τραγούδια μου όταν αναφέρεται ένα γυναικείο όνομα είναι υπαρκτό. Εκτός από αυτό δεν υπάρχει καμία Έλσα αλλά το όνομα Έλσα μου κάνει έτσι σαν στρατόπεδο της δαζιστικής Γερμανίας σαν μια γυναίκα που τη φοβάμαι. Αυτό θέλω να πω. Το τραγούδι μιλάει για έναν για έναν δέος που αισθανόμαστε εμείς οι άντρες απέναντι στη γυναίκα. Γιατί στην εποχή που τουλάχιστον μεγαλώσαμε εμείς και ειδικά εγώ μεγάλωσα σε ένα σπίτι που ήμασταν αγόρια και μετά όταν έκανα οικογένεια τα παιδιά ήμασταν πάλι αγόρια και τα εγγόνια μου είναι πάλι αγόρια εγώ τελείωσα τις εγκύκλιες σπουδές μου σε σχολείο Αρένων οπότε η γυναίκα στα μάτια μας ήταν ένας άλλος κόσμος μου δημιουργήθηκε έτσι απορία, φόβο φόβο επειδή είναι το άγνωστο με αυτή την έννοια φόβο μιλάει για τη γυναίκα αυτό το τραγούδι και ενώ μιλάει για τη γυναίκα ταυτόχρονα είναι σαν να μιλάει και για την έμπνευση, για την μούσα δεν μου είναι εύκολο να εξηγώ τα τραγούδια μου αλλά μιας και κάνουμε τη συζήτηση να λέμε λέξεις τώρα δεν είναι εύκολο πάντως να εξηγεί κανείς τους στίχους του και τη μουσική του γιατί δεν ξέρει και ο ίδιος τι ακριβώς είναι αυτό όταν γράφεις αναδίονται από μέσα σου πολλοί εαυτοί μέσα μας δεν είμαστε μόνο αυτό που νομίζουμε είμαστε και ένα σωρό άλλα πράγματα που δεν τα ξέρουμε εμείς που γράφουμε βλέπουμε ότι γράφοντας αναδίονται από μέσα μας διάφοροι εαυτοί δεν είναι κακοί ανοίγω μια παρένθεση ο Ντοστογεύσκι θαύμαζε πολύ τον Τίκενς κάποτε συναντήθηκαν οι δύο άντρες όλος θαυμασμός ο Ντοστογεύσκι λέει καλά λέει είστε καταπληκτικός πως αποδίδετε έτσι τόσο ζωντανά την αθότητα των παιδιών την καλοσύνη των κοριτσιών και των καλών ανθρώπων αλλά από την άλλη μεριά πολύ παραστατικά μας δίνεται δολοφόνους, εκμεταλλευτές διεφθαρμένους ανθρώπους πως το καταφέρετε τόσο ζωντανά και τα γράφετε λέει ο Ντοστογεύσκι κοιτάξτε λέει όταν λέει θα πρέπει να περιγράψω έναν χαρακτήρα διεφθαρμένο ή επικίνδυνο ανασύρω από μέσα μου τον κακό μου εαυτό και το φτιάχνω και όταν πρέπει να περιγράψω την αθότητα ενός παιδιού, ενός καλού ανθρώπου ανασύρω από μέσα μου τι καλό έχω και το φτιάχνω αυτό λέει έχω δύο εαυτούς και του λέμε Ντοστογεύσκι μόνο το πιάσατε έχουμε πολλούς εαυτούς μέσα μας έχουμε μέσα μας και σπουδαίους εαυτούς έχουμε πολύ κακά πράγματα επίσης μέσα μας κρύβεται ένας μικρός δολοφόνος ένας μικρός απατεγόνας πολλά πολλά διάφορα έχει ενδιαφέρον να μπορείς να το κουλαντρίζεις αυτό το πράγμα και να το ισορροπείς αυτοί προσπάθησαν να ισορροπήσουν αυτά και να πάρουν τη θέση τους στο καθένα και γράφοντας ένα τραγούδι μπορούμε να είμαστε κακοί να λέμε άσχημα πράγματα δηλαδή δεν επιτρέπεται να τα κάνουμε όμως αυτή είναι η μεγάλη διαφορά είναι άλλο να το εκφράσω όπως το να τρέχει κανείς σαν παλαβός με 300 χιλιόμετρα είναι εγκληματικό εάν όμως τρέχεις σε πίστα είσαι στο ορισμένο μέρος όπου επιτρέπεται να τρέχεις με μεγάλη ταχύτητα εκεί είναι εντάξει επομένως η τέχνη είναι χώρος του απολύτου μπορείς να λες ότι σκέφτεσαι και ότι αισθάνεσαι δεν μπορείς όμως να το κάνεις αυτό κιόλας δεν επιτρέπεται ε αυτό το ξέρετε εσείς καλύτερα από μένα τα τέχνη είναι ζωή όμως όλο αυτό ότως συζητήσαμε όταν ελευθείσαμε το μυστικό τοπίο πάνω στη φράση σας απ' την αυλή του θεού στο βυθό του αιωσφόλου αιωσφόλου ε βέβαια το μυστικό τοπίο μιλάει για ένα τέτοιο πράγμα εκεί που επίσης αναλωθήκαμε αρκετά γιατί είκαμε στη συζήτηση είναι ο παλιάτσος και ο ληστής γιατί ο παλιάτσος και γιατί ο ληστής εμείς είχαμε μια δικαίωμα στην κοινωνία είπε ο καθένας αυτό που πίστευε μάρισα μάρισε αυτό που πέφτει ότι ο παλιάτσος δεν έχει τίποτα να χάσει και ότι ο ληστής είναι αυτός που ο κυνηγημένος έτσι βλέπετε είναι το νοηστάτο αυτός που βλέπει τα πράγματα από απόσταση ωστόσο γιατί ο παλιάτσος είναι αυτός που βλέπει πραγματικά την ουσία των πραγμάτων και ζητάει βοήθεια κολληστή ναι δηλαδή αυτό είναι ένα τραγούδι του Τίλαν το τραγούδι αυτό είναι μετάφραση ο παλιάτσος και ο ληστής νομίζω ότι ο ληστής είναι ο παράνομος που είναι εναντίον της εξουσίας και που είναι και γενναίος οι ληστές είναι γενναίοι που βοηθάει το λαό όπως ο Ρομπέντ των Δασσών και αυτός έχει σταματήσει δεν ενδιαφέρεται πια για το τι κάνει ο κόσμος έχει αποσυρθεί εντελώς και πάει να τον ξεκουνήσει ποιος ένας κλόουν ο κλόουν είναι ο καλλιτέχνης ο καλλιτέχνης πάει να σπρώξει τον αντάρτη να φροντίσει τον λαό και ο αντάρτης λέει άσε μας ήσυχους για μένα αυτά έχουν τελειώσει πια με αποτέλεσμα την καταστροφή γιατί μετά στο τέλος το τραγούδι είναι η ελίτ που είναι πάνω στη σκοπιά του κάστρου βλέπουν κάτω και τρέχουν να σωθούν γυναικόπαιδα ενώ τους γυναιγάνε σκυλιά και στρατιώτες είναι πολύ απεσιόδοξο τραγούδι πολύ όπως και το άλλο αυτά τα δύο συνήθως τα λέω μαζί το άγγελος εξάγγελος είναι και αυτό του Τίλαν το έχω μεταφράσει αυτό και το άγγελος εξάγγελος όπου ο εξάγγελος έρχεται να τους φέρει το μήνυμα και αντί να τους πει την αλήθεια λέει ψέματα για να τους ευχαριστήσει και αυτοί ευχαριστούνται με αυτά που ακούνε και τον έχουνε στα όπα όπα και όταν αυτός πια έχει μπαθιάσει δεν τον θέλουνε καθόλου τον διώχνουνε είναι ωραία τραγούδια ωραία αλλά σκοτεινά χαίρομαι που την πέτυχα τη μετάφραση και μάλιστα αυτά τα δύο τραγούδια έχουνε μπει πια στο ελληνικό ρεπερτόριο τα λένε διάφορα είναι πια μέρος του ελληνικού τραγουδιού και όσα μοιραστούμε είναι τελώς αυτό είναι χαρακτηριστικό της Ελλάδας στην ιστορία μας είμαστε μια μεγάλη μεταμορφωτική μηχανή παίρνουμε πράγματα απ' έξω και πολλές φορές όχι πάντα καταφέρνουμε και δημιουργικά τα κάνουμε να είναι κάτι άλλο πολύ πιο σημαντικό όχι μόνο για τους φίνικες τη γραφή δεν την ανακαλύψαμε εμείς την είχανε οι Αιγύπτιοι αλλά την είχανε για να γράφουν πόσο σιτάρι έχει η αποθήκη ποια είναι η ημερομηνία ποιος ήταν ο βασιλιάς εμείς πήραμε αυτή τη γραφή και κάναμε τον Εσχύλο την Ορέστια που κάνει σάτειρα και σε αυτό το στίχο που περάσαμε αρκετή την ώρα ο καθένας ονειρεύεται να τον καραγιώζει με τον ιροπόνο που τελικά μπορεί και να μην κάνει κάτι για να αλλάξει τα πράγματα ίσως βολευόμαστε και μέσα στο όνειρο καμιά φορά προβόμαστε να ζήσουμε μια ωραία σκηνή ναι με συγχωρείτε υπάρχει μια ωραία σκηνή στον Καραγκιόζη εγώ αγαπώ πολύ τον Καραγκιόζη όταν ήμουν παιδί έπαιζα έπαιζα το σεντόνι στον κάρφωνα σε δύο δέντρα και με κυνηγούσε η συγχωρεμένη η μητέρα μου φόρτασα τα παιδιά και έπαιζα με τον αξέχαστο Ευγένιο Σπαθάρε και τον μελετούσα πήγαινα από πίσω και έβλεπα τι κάνει ο οποίος χυνούσε τις φιγούρες και έκανε όλες τις φωνές άλλαζε με μεγάλη ταχύτητα τις φωνές του ήταν απόλαυση να τον ακούς και μάλιστα άλλαζε και θυμάμαι και τη στάση του σώματός του και ήταν μετά η Βεζυροπούλα η οποία όχι μόνο έλεγε μαύρο πεντάκι μου και κουνιόταν ολόκληρος ο Ευγένιος γυρνόταν σαν κορίτσι δηλαδή αλλά να σας πω ένα ωραίο που έκανε έκανε τον Καραγκιόζη να κοιμάται δύθεν και να ονειρεύεται και για να δείξει ότι είναι όνειρο έβαζε μια πράσινη ζελατίνα μπροστά στο φως για να γίνει πράσινο και δύθεν ονειρεύεται και δύθεν μες στο όνειρο έρχεται ο χατζιαβάτης και του λέει έλα Καραγκιόζη σου έφερα να φας μακαρόνια συγγνώμη και λέει ο Καραγκιόζης κρύα είναι ή ζεστά κρύα είναι του λέει φύγε δεν τα θέλω δεν τα θέλω βρε φάτα που είσαι νυστικός και πεινάς δεν τα θέλω σου λέω φύγε και με το φύγε ξυπνάει αντικρίζει τραβάει την πράσινη ζελατίνα ο Σπαθάρης αντικρίζει ο Καραγκιόζης την παγερή πραγματικότητα του δωματίου κλείνει τα μάτια και λέει χατζιαβάτη φέρτα φέρτα λέει είναι πολύ ωραίο Είσαι σαφό που λέει πότε θα έρθουν οι καλύτερες μέρες βλέπετε στην Ελλάδα δεν σας ακούω παιδιά να έρχεστε πιο κοντά πότε θα έρθουν για την Ελλάδα μας καλύτερες μέρες το ένστικτό σας το καλημέρα σας το παιδί σας Ναι ξέρετε είναι σπουδαίο βέβαια αυτό το πότε που ρωτάτε αλλά περισσότερη σημασία έχει το να πιστεύουμε ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες δηλαδή και στο τραγούδι αυτό μέρες καλύτερες θα έρθουν και σε ένα άλλο που λέει το χειμώνα τούτο άμα τον πηδήσαμε πότε θα έρθει αυτός ο χειμώνας σημασία έχει να το πιστεύουμε ότι θα έρθουν τώρα πότε θα δείξει θα κάνουμε υπομονή βέβαια δεν είναι εύκολο να το λέω αυτό σε εσάς που είστε έγκληστοι καιρό αλλά ελπίζω φαντάζομαι ότι κάποια ζωή θα υπάρχει και μέσα στον περιορισμένο χώρο το λέω αυτό γιατί έχω μια μικρή πύρα φυλακισμένη κάποτε στη Χούντα με κλείσανε μέσα και μάλιστα έχω περάσει και βασανιστήρια ταλαιπωρήθηκα το 67 μιλάμε έτσι νέο παιδί ήμουνα άντεχα και μετά με πετάξανε σε ένα τσιμεντένιο κελί απομόνωσης να σου πω δύο μέτρα επί ενάμισα που δεν έμπαινε φως όχι λάθος υπήρχε ένας φεγγίτης ήσουνα εκεί πέρα μέσα και βλέπω από το φεγγίτη βλέπω έξω στο παράθυρο του αξιοβατικού υπηρεσίας κρεμόταν μια λάμπα στρόγγυλη έναν φωτιστικό να σαν αυτό που είναι πίσω στην βιβλιοθέκη αλλά είχε μια πράσινη απόχρωση ήταν η ίδια λάμπα που είχαμε στο σαλόνι του πατρικού μας σπιτιού δεν ξέρετε πως μου φάνηκε μου φάνηκε σαν το φως εκείνο από το πατρικό μου σπίτι να ήρθε και να με βρει και μέσα στη φυλακή είναι περίεργο, είναι σαν μια παρηγοριά από αυτό το πράγμα σαν να χαλάρωσα και επειδή δεν περνούσε ο καιρός εκεί πέρα μέσα έγραφα με το μυαλό μου τραγούδια αυτά εδώ και αν βγω από αυτή τη φυλακή που λέει το άλλο, η θεία μάνου, το χατζιδάκι, αυτό το δωράκι μου τα έχω εκεί πέρα μέσα τα έχω κάνει και δεν ξέρετε πόσο ευχαριστήθηκα που κατάφερα γιατί σκέφτηκα ότι ρε παιδί μου αφού και μέσα στο ζόμφρο και μέσα στο σκοτάδι πάνε οι κραβίες από αυτό να τους δέρνανε μια κόλαση αφού μέσα σε αυτήν την κόλαση εγώ καταφέρνω και γράφω κομμάτια δεν μπορεί να μην υπάρχει ελπίδα δεν μπορεί να μην υπάρχει μια πεποίθηση ότι αυτό τελειώνει κάποια στιγμή δύσκολα δύσκολα κάποιος θέλει να σας ρωτήσει κάτι γι' αυτό μιλώ δεν θα ακούω πλησιάστε ναι θέλω να σας ρωτήσω κάτι θέλω να σας ρωτήσω κάτι υποκράτης από τη Κυσαριανή εδώ δεν θέλεις υποκράτης εδώ δεν θέλω να πω πείτε μου μιλώστε λίγο να σας ρωτήσω με λένε υποκράτη από τη Κυσαριανή από την Αθήνη μπορείτε να επαναλάβετε με λένε υποκράτη από τη Κυσαριανή θέλω να σας ρωτήσω περάσατε τόσα βασανιστήρια μέσα εκεί ή ακούγατε και λέτε στο στίχο θα χαιρετήσω τον Προυτοκρό εκεί λιγάκι εμένα μου φάνηκε λίγο πώς να σας πω φαντάστηκα τον εαυτό μου ότι δεν θα θέλα να τον χαιρετήσω τότε με τις υπδίκες αυτές που λέτε εσείς αυτό θέλω να ρωτήσω εσείς πώς χαιρετήσω καλά λες και εγώ φεύγοντας δεν τον χαιρέτησα αλλά όταν έγραφα το τραγούδι αλλά όταν έγραφα το τραγούδι ήμουνα πάρα πολύ καλός και έγραφα ο καλός μου αυτός είπε αυτό το πράγμα γιατί ωραίο δεν είναι κοίταξε ο Μαντέλλα όταν βγήκε μετά από δικό σου συγχωράχρο είχαν μέσα όταν είχε περάσει τα πάνδυνα ο άνθρωπος εκεί πέρα μέσα και βγαίνοντας από τη φυλακή είπες τον εαυτό του πρέπει όλα αυτά να τα ξεχάσεις να τα συγχωρήσεις γιατί αν δεν τα ξεχάσεις τότε τη φυλακή θα την κουβαλάς και σε όλη σου τη ζωή σίγουρα ευχαριστώ αυτό το ότι είμαστε εδώ μέσα δεν σημαίνει ότι μας έχουν και το μυαλό μας η ψυχή μας μπορεί να είναι έξω αυτό αυτό κατάλαβα από το τύο που σας από το τραγούδι και βάλιστα στην αρχή το τραγούδι δεν λεγόταν η δημοσθένους λέξη αλλά λεγόταν για μετέωρο φυλακισμένο για φυλακισμένο που πετάει δηλαδή και έγινε επιτυχία το τραγούδι σου ξέρουν πριν από κάποια χρόνια πολύ νεότεροι τότε ζούσα στην Αθήνα και είχα παρακολουθήσει το έθνικο θεστιβάλ το woman τότε είχα τέτοιου να τα αγγωδίσετε με την τόμμα σαμίου και όλο το θεστιβάλ έθνικο πρέπει να ήταν το 2002 κάπου εκεί 2003 και λέω ως αγόπλος γιατί που λέει τώρα ο άνθρωπος ως αγόπλος, αν είναι κάτι έθνικο είναι ως αγόπλος τότε άρχισα να σκέφτομαι τότε συνειδητοποίησα τότε προσπάθησα τώρα να το περάσω σε αυτές τις συμμετοίσεις πως από το νέο κλίμα περάσαμε σιγά σιγά ένα πολύ ωραίο τρόπο προς το άγκο κλεμέντεκ το σήμερα το rock και μέσα από αυτό πως όμορφο μπήκε το καλαματιανό το τσάμικο το οποίο είναι εξαιρετικό και το ροκαρομπούδι το λαϊκό η ρυθμή μακεδονίτικη το ζωναράδικο αυτό το πάντερμα που γίνει είναι κάτι πρωτότυπο πρωτόγνωρο μοναδικό όλα αυτά μαζί εσείς θα κάνατε ένα με ένα τρόπο που δεν υπήρχε δηλαδή εμένα σαν παρτενογένιση αυτό το το να παντρέψεις μεταξύ τους πράγματα αντίθετα και διαφορετικά είναι κάτι που το έχει ανάγκη η ίδια η ζωή και στην ουσία αυτό θα πει συνθέτης συνθέτης θα πει κάποιος που συνδεριάζει μεταξύ τους πράγματα ανόμια πολλές φορές και αντίθετα μεταξύ τους σύνθεση ή αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε μια πολιτική λέξη συνένεση για να μπορέσει για να προχωρήσει κάτι και εγώ όπως και εσείς και όλοι έχουμε επηρεαστεί από διαφορετικές μουσικές δεν είναι όπως τα πολύ παλιά χρόνια που κάποιος ζούσε σε έναν τόπο και άκουσε στο χωριό του ας πούμε και άκουσε τη μουσική του χωριού του δεν έχει τίποτα άλλο δεν ξέρει εμείς όμως μεγαλώσαμε με ραδιόφωνα μετά με τηλεοράσεις οπότε εκεί παίζανε αυτά εγώ θυμάμαι όταν ήμουν παιδί άκουγα ελαφρά, άκουγα λαϊκά άκουγα την εκκλησία την κρυακή άκουγα η κλασική μουσική όλα αυτά είναι κομμάτια της ψυχής μου όπως και στον καθένα μας και το έχουμε ανάγκη να ενωθούμε και πράγματι θυμάμαι όλα αυτά τα χρόνια σαν μέσα μου να υπήρχε ένας κρυμμένος τεχνίτης και να τα συντέριαζε αυτά και στο τέλος γίνονται ένα όπως είπατε δηλαδή ξεκινάει κανείς πιο απλά και αρχίζει και βάζει και άλλους μουσικούς εαυτούς δίπλα έτσι παράγεται ένα άκουσμα που είναι πρωτόκυπο, είναι μοναδικό και είναι κάτι που το χρειαζόμαστε και γενικά το ελληνικό τραγούδι το κύριο σώμα του ελληνικού τραγουδιού είναι σύνθεση διαφορετικών ακουσμάτων βέβαια υπάρχουν και τραγούδια που απλώς μαϊμουδίζουν μουσικές ξένες και παίζουν ας πούμε και ενώ ας πούμε αυτός που το έγραψε γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Φυσείο ή στο Παγκράτη όχι θέλω να λέει ένα τραγούδι που να δείχνει που να μιλάει σαν αυτός αλλά γεννήθηκε και ένα μεγάλος στη Νέα Υόρκη παρέα με τον Άντι Γόρχολ ας πούμε ε αυτό θα ακούγεται ψεύτικα θα ακούγεται μαϊμού όπως υπάρχει και το αντίθετο οι πολύ συντηρητικοί που γράφουνε ανακυκλώνοντας συνεχώς το παλιό παραδοσιακό υλικό αυτοί που τους λέμε περιφρονιτικά βλάχους δηλαδή τους που έχουνε μείνει σαν ποριάδες και γράφουνε κάτι δημοτικά κάτι δημοτικολαϊκά κάτι ταϊκο-ποπ να πούμε ξέρετε υπάρχουν φορές στο τομέα του τραγουδιού καταφέραμε πολύ σημαντικά πράγματα η δημιουργία τραγουδιών πετύχαμε να συγκαιράσουμε Ανατολή και Δύση που το έχει ανάγκη η ψυχή των ανθρώπων εδώ στην Ελλάδα να συνδεριάξουμε την παράδοση την παλιά με την νεοτερικότητα με το μοντερνισμό αυτό το πράγμα δίνει μεγάλη ικανοποίηση γιατί ο Έλληνας αυτό που λαχταράει 200 χρόνια τώρα μια και έχουμε την επέθειο είναι πως θα γίνει που είμαστε μοντέρνοι χωρίς να χάσουμε την ψυχή μας όμως είναι δύσκολο αλλάξείς τον κόκο πάντως αυτά που κατάφεραν συνθέτες σαν τον Χατζιδάκι τον Λιτσιτσάνη ή σαν τον Μάρκο Βανδακάρη ή σαν τον Μίκη Θεοδωράκη αυτό το συγκαιρασμό αυτό που κατάφεραν στον δικό τους τομέα ευθύνης δεν το κατάφεραν ακόμη οι Έλληνες πολιτικοί θα μου πείτε 200 χρόνια είναι μόνο θα δείξει όλοι οι Έλληνες συνεχίζουμε όχι επειδή Διονύση Γιώργη έλα γόρη μου εγώ θα πάω είναι πιο λαφρία από όπου θα δουλεύεις δεν πες απ' ο Γιώργη έλα εδώ συγκρατούμε είναι πολύ νέα παιδιά καλά για να πες το συγκρατούμε εδώ είναι πολλά νέα παιδιά που ξέρουν γνωρίζουν τους καινούριους καλλιτέχνες θέλεις να μας πεις λίγα και εσύ το τελευταίο καιρό έτσι ποιος έχεις παρατηρήσει κάποιον που σου αρέσει ή έχεις διακρίνει κάποια από τα νέα ταλέντα έχεις κάποια προτίμηση και θέλω και τον Παούλα βέβαια μπορώ να το εκμιστυρευτώ για την Παούλα ότι έχεις μια τραγουδίστρια αλλά μήπως και ποιον άλλον έχεις να σας πω ποιο είναι από τους νεότερους από τα λαϊκά εκτός από την Παούλα και τον Μακαρίδη και τον Πανδηλίδη που μου άρεσε πολύ μου αρέσει πολύ και ο Αδαμαντίδης μου αρέσει αυτό που λέει στην καρδιά πολύ ωραίο μου αρέσει ο Αργυρός που λέει το Ζεϊμπέκικο της Αθήνας έτσι δεν λέει κάπως έτσι τραγούδι ο Ζεϊμπέκικος ο Αργυρός από αυτούς που είναι μπουρ μπουρ μπουρ μου αρέσει αυτός πώς λέγεται Λέξη, το λέω καλά το όνομα του, ένας ένας ράπερ Λέξη, ο Λέξη ναι, τι άλλο μου αρέσει και από τον δικό μου τομέα του έντεχνου μου αρέσει ο Φίβος ο Τελειμπολιάς βέβαια ποιον νέο έχω δει ποιον νέο έχω δει κανέναν δεν θυμάμαι τώρα πάντως δεν είμαστε στα καλύτερά μας τώρα, δεν γίνεται το τραγούδι είναι ένας ζωντανός οργανισμός που και θα πέσει και θα σηκωθεί έτσι είναι σαν το κύμα έχει το πάνω του και το κάτω του, τώρα είμαστε μάλλον στο κάτω του η χρυσή εποχή ήταν αυτή η δεκαετία του 60 ήταν τρομερή, έρχονταν σαν Χριστούγεννα και κυκλοφορούσαν ως νέοι δίσκοι Τσιτσάνης, Χατζιδάκης ο Δωράκης οι καλύτεροι δίσκοι αυτή ήταν σπουδαία συμπεριφορία και οι τραγουδιστές αυτοί ήταν υπέροχοι ο Καζαντζίδης ο Μπιθυκώτης, ο Γαβαλάς μετά ο Στραττός Ιουνησίου περίφημοι άγγελοι ο καθένας από αυτούς είχε ένα πολύ ιδιαίτερο ηχόχρωμα τώρα οι περισσότεροι μοιάζουν μεταξύ δηλαδή μπορεί να ξεχωράει από τις νέες τραγουδίστρες λίγο η Γιωλέτα Ήγκα δυο-τρεις με διαφορετική χρυά μπορούμε να ξεχωρίσουμε όλοι οι υπόλοιποι είναι σχεδόν γύμνοι, πού είναι ας πούμε αυτή η γεδερόχα γιατί είναι μίμηση χάνονται μέσα στον κατηγισμό γιατί κοιτάξτε η φωνή η φωνή είναι η φωνή μιας προσωπικότητας πρέπει να έχεις μια προσωπικότητα δηλαδή δεν είναι θέμα να έχεις φωνή, άμα έχεις φωνή μπορείς να πας στη χοροδία να πούμε και να είσαι πολύ χρήσιμος ένας τραγουδιστής είναι μια οντότητα που τραγουδάει εάν δεν έχει προσωπικότητα δεν θα δείξει κάτι θα είναι ευχάριστη μέντε η φωνή του, αλλά δεν θα λέει και τίποτα αυτοί οι τραγουδιστές που αγαπάμε είχαν προσωπικότητα αλλά κοιτάξτε και ωραίμως είναι έχει ενδιαφέρον ωραία φωνή το ρεπερτόριο του ε καλώς είναι καλώς είναι, εντάξει δεν σας έχει ακούσει νομίζω δεν σας έχει ακούσει λάτε λίγο πιο κοντά για το Νοτοσφαγιανάκη τι γνωμία έχετε ως τραγουδιστής ακούτε είναι ναι σας άκουσα έχει μια ενδιαφέρον φωνή σαν προσωπικότητα σαν προσωπικότητα δεν με ενδιαφέρει καθόλου αυτό ήθελα να ακούσει γιατί είχα μια διαφωνία με τη Μαρία αυτό ήθελα να ακούσει έχει κάτι έχει κάτι τι κοιτάξτε μου κάνει λίγο σαν καμάκι από τη ρόδο ένα τέτοιο σας ευχαριστώ αλλά ό,τι έχει φωνή έχει φωνή βέβαια και έχει την προσωπικότητα του δεν λέω ότι δεν έχει δεν μου πάει απλώς κάποιο άλλο μέλος θα ήθελα να φέρει κάτι να πει κάτι να εκφράσει σκέψεις συναισθήματα Καλησπέρα παιδιά Καλησπέρα κύριε Στοφούπλε μεγάλη μου θεραστία Καλησπέρα κύριε Στοφούπλε μεγάλη μου τιμή που μιλάω μαζί σας είμαι ο Χρήστος τι μουσική ακούτε διάφορες μουσικές οι μουσικές που μου αρέσουν από τραγούδια τώρα πια μου αρέσει να έχουν περιοριστεί τα ενδιαφέροντά μου ακούω ρεμπέτικα μου αρέσουν πολύ ακούω επίσης παλιά ελαφρά δηλαδή αυτά τα τραγούδια του Αττικ τραγούδια του Γιαννίδη αγαπώ την κλασική μουσική και τι άλλο ακούω ακούω τα μεγάλα ξένα συγκροτήματα τα οποία περάσανε χρόνια αλλά είναι κλασική πια η μουσική το συγκρότημα The Beatles ο Frank Zappa από την Αμερική Dylan βέβαια αν και έχω πολλά χρόνια να ακούσω κάτι δικό του, αλλά σαννιάτα μου είχα ακούσει πολύ George Brassens από τη Γαλλία τον άκουγα πάρα πολύ όταν ήμουν έφηβος εγώ είμαι παλιός έχω μεγαλώσει με τον Aznavour με τον Nat King Cole και... κύριε Σαββόπλαιο τώρα μας τα λέτε φραγγολεπαντίνικα είναι λίγο φραγγολεπαντίνικα αυτά που μας λέτε δεν σας άκουσα πάλι αυτά που μας είπατε είναι λίγο φραγγολεπαντίνικα ναι, γιατί το λέτε αυτό γιατί είναι δικό σας στίχος αυτός σαν φραγγολεπαντίνικα εντάξει σαν φραγγολεπαντίνικα μπράβο, αυτό το λέτε ακριβώς όταν ακούσες τον Καζατζίδη και τον Αμανέ αυτό που λέτε όλο το μέσα μας κόβεται σαν... ναι αλλά ωραία, πάντως πρέπει να πω τώρα ότι πρέπει να πω ότι τώρα πια ότι περνούσα μια ορισμένη περίοδο που είχα γίνει πολύ φιλο-οριένταλ πολύ αντιδικτυπός ναι, και... και ήμουνα... μικρή νύση ήμουνα, αλλά τώρα πια δεν τα βλέπω έτσι τα πράγματα, το τραγούδι μιλάει λίγο απαξιωτικά για τη γενιά του 30 δηλαδή για αυτούς, για το Σεφέρι για το... όχι είχα άδικο, κάνανε μια μεγάλη προσπάθεια διότι μετά τη μικρασιατική καταστροφή να τώρα μπαίνουμε στο 22 100 χρόνια από την καταστροφή τελείως αλλιώς σκέφτονται οι Έλληνες μετά το 22 και αλλιώς σκεφτόντουσαν πριν από το 21 μέχρι το 22 υπήρχε η μεγάλη ιδέα μετά κατέρευση η μεγάλη ιδέα και σαν ναυαγή όλος ο κόσμος ο δικός μας από την Ανατολική Ρωμιλία, από τον Πόντο από την Μικρά Ασία ανέβηκαν πάνω σε μια σχεδία αυτή η σχεδία είναι η Ελλάδα το έλεγε ο Σεφέρις αφού έγιναν έτσι τα πράγματα έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος να ζήσουμε και να βρούμε έναν νόημα αυτό προσπάθησε να κάνει η γενιά του 30 και δεν νομίζω ότι καθόλου άσχημα δεν θα πήγε είχαμε δυο νόμπελα από αυτή τη γενιά και μας επηρέασε όλους οι πιο παραγωγικές οι πιο δημιουργικές γενιές στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας είναι η γενιά του 30 και τηρουμένον των αναλογιών η γενιά του 60 στην οποία ενανήκω αλλά μικρότερη σημασίας ήμουνα νεότερος τότε ήμουνα αλλάζον και σνόμπανα από τους δασκάλους τον Σεφέρι και αυτούς τώρα δεν φτωγράφω αυτό το τραγούδι αλλά αφού είναι ειλικρινές το αφήνω να υπάρχει κύριε Σαββόπολε εγώ θέλω να κάνω μια συγκεκριμένη αποτέλεση να πω μακάρι να είστε συνέχεια αλλάζορας και να συνεχίσετε να προσφέρετε γιατί εγώ τουλάχιστον προσωτικά νιώθω ότι είστε ο νιόνιος δηλαδή σαν να λέμε αγαπάμε οι νιόνιοι έτσι το νιώθω εγώ έτσι μεγαλώσαμε έτσι σας αγαπήσαμε και μακάρι να συνεχίσετε να είστε αλαζόνας και να προσφέρετε τέτοια πράγματα Σας ευχαριστώ πάρα πολύ Σας ευχαριστώ πολύ Εμείς ευχαριστούμε κύριε Σαββόπολε Ευχαριστούμε πάρα πολύ Να είμαστε καλά να ανταμόνουμε Γεωνίση Γεωνίση Τζόρτζης Έχεις καμιά στο πρόγραμμα Άμα έχεις τίποτα εμπάνιση στις τειλόρες δεν θα τους δούμε πουθενά Ε τώρα κοίταξε έχω το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης θέλει να γιορτάσει να συμμετάσει και αυτός στον εορτασμό της Επιτήου για τα 200 χρόνια και μου ανέθεσε σαλονικιός είμαι κι εγώ να τους ετοιμάσω μια συναυλία και πράγματι τώρα στις 18 Δεκέμβρη θα ανέβω επάνω με τη θεία σου τρεις τεσσερις μέρες πριν για να κάνω και τις πρόβες ξέρεις αλλά πρέπει κανείς να προσέχει τώρα φοβάμαι να πάω ως αεροπλάνο ας πούμε θα πάμε με αυτοκίνητο θα πάμε με αυτοκίνητο θα φοράμε μάσκες γιατί στην πρόβα μέσα είναι χοροδεία όλα τραγουδάνε όλα τα όργανα που παίζουν είναι ε ελπίζω τα πράγματα να πάνε καλά δεν μπορούσα να πω όχι τώρα σε αυτή την πρόσκληση θα το κάνουμε κάτι άλλο όχι δεν έχω αλλά κοιτάξτε Τζόρζι επειδή μέσα σε αυτή την αναβροχιά πρέπει κανείς να παρ' όλες τις δυσκολίες να εξασφαλίσει τα έξοδά του έκανα διαφήμιση ή πια καφέ λουμίδι και κυκλοφορικό σπότ διαφημιστικό με τον θείο σου να πίνει καφέ παπαγάλος αλλά φοβόμαι να μην πω πως είναι ο ρεζίτι αλλά όχι μου λένε ότι είναι πάρα πολύ ωραίο και ταιριαστό έτσι λένε όχι Ε υγεία να ευχόμαστε υγεία και τα άλλα φτιάχνουμε θα φτιάξουμε δηλαδή αυτό το πράγμα κάποια στιγμή θα τελειώσει όσο δύσκολο και να είναι θα τελειώσει και το λέω για όλα τα πράγματα όχι μόνο για την επιδημία Ζούμε στην εποχή που πρέπει και πάλι να τρεγυρνάμε με ένα πιστοποιητικό στο χέρι όπως είπατε στην αρχή Αν έχουμε τελειώσει αν δεν έχει κάποιος άλλος να προσθέσει κάτι να ευχαριστούμε πολύ να έχουμε καλές γιορτές και να μην αναφέραμε τη συντονίστρια, την κυρία Τεμπλαλέξη που όλα αυτά που σας μιλούσε τόσο ωραία η ελευθερία όλα αυτά ήταν δική της ιδέα και οφείλουμε να το πούμε να έχουμε σε επαφή ως βιβλιοθήκη με το κατάστημα κράτης Τρικάλων και πραγματικά ξεκίνησε σαν μια ιδέα της και έχει πάρει μία τροπή η οποία νομίζω ότι ευχαριστήκε και τη φυλακή και τον Διευθυντή της και εμάς πάρα πολύ και φυσικά ο κύριος τον Κυριολιόπουλο που νομίζω ότι το χαίρεται ιδιαίτερο από όλα αυτό είναι το ωραία πράγματα και μέσω COVID και μέσω όλων αυτής της δυσκολίας που βιώνουμε εγώ το ευχαριστήθηκα πάρα πολύ μπορούμε και να το επαναλάβουμε κάποια στιγμή όποτε θέλετε με μεγάλη χαρά με αγάπη βλέπουμε όμορφα πράγματα όταν είμαστε στο σχολείμα σας τέτοιου καιρό πέρασαμε όμορφα που λένε από παιδιά καλές γιορτές να ευχηθούμε κύριε Σαββόκου καλές γιορτές, να είστε καλά έτσι να παρομείνετε δημιουργικός και αλλάζον όπως είπε ο κύριος Χάμις δεν σας άκουσα συγγνώμη ευχήθηκα στον κύριο Σαββόκου να παρομείνει έτσι δημιουργικός και αλλάζόνας όπως του είπατε γιατί μας προσφέρει πολύ ωραία πολύ ωραία έργα εύχομαι καλές γιορτές γιορτή για πάντα, δεν χάνουμε την πίστη μας θα φτιάξουν τα πράγματα εσυμπινείτε με, είστε καλά καλή στιγμή καλή στιγμή καλή στιγμή καλή στιγμή καλή στιγμή καλή στιγμή ευχαριστούμε πάρα πολύ
|
