| id |
87ae3e5e-df15-4a74-b221-db7735f49542
|
| title |
Παύλος Δελιάς: «Η εξόρυξη διαδικασιών ως εργαλείο αποφάσεων» /
|
| spellingShingle |
Παύλος Δελιάς: «Η εξόρυξη διαδικασιών ως εργαλείο αποφάσεων» /
|
| publisher |
Eastern Macedonia and Thrace Institute of Technology
|
| url |
https://www.youtube.com/watch?v=NLBcPnpR5F0&list=UCvG5ZGUf2e0M5UXs4u3g9HQ
|
| publishDate |
2014
|
| language |
el
|
| thumbnail |
http://oava-admin-api.datascouting.com/static/5582/5d9d/7be9/45bc/3fdd/09ea/82fa/4381/55825d9d7be945bc3fdd09ea82fa4381.jpg
|
| format |
Video
|
| organizationType_txt |
Πανεπιστήμια
|
| durationNormalPlayTime_txt |
3431
|
| institution |
ΤΕΙ Αν. Μακεδονίας Θράκης
|
| asr_txt |
Σε αυτήν την τέταρτη ομιλία έχουμε τελειώσει τρεις ομιλίες μία από κάθε σχολή του Ιδρύματος και ξεκινάμε τώρα το δεύτερο κυκλό με τις ΔΟΝ. Είναι ο κύριος Δελιάς, ο οποίος θα μας μιλήσει με θέμα εξόρυση διαδικασιών ως εργαλείο αποφάσιον. Είναι πολύ ενδιαφέρον θέμα, περιμένουμε να φύγουμε στις επόμενες. Θα σας μιλήσω για ένα θέμα αρκετά σύγχρονο, δεν έχει παρουσία με καλύτερα από 5-6 χρόνια στη βιβλιογραφία. Είναι ένα αναδειόμενο πεδίο και σαν σύγχρονο πεδίο που είναι να ξεκινήσουμε με 150 χρόνια πίσω, όταν ακόμα οι μεταφορές στο Παγκόσμιο Βόρειο γινόταν με ιστιοφόρακα άγρια. Το να είσαι ναυτικός δεν ήταν καθόλου εύκολη η δουλειά, ήταν πολύ επικίνδυνη, γινόταν πάρα πολλά ναυτικά τυχήματα. Δεν μπορούσες να προβλέψεις καν το χρόνο που έπαιρνε η μεταφορά από το ένα δημάνι στο άλλο, όσο μάλλον όταν αυτές οι αποστάσεις ήταν μεγαλύτερες. Και γενικά όλο αυτό δυσκόλευε το Παγκόσμιο Βόρειο. Μέχρι που συναντήσαμε εδώ τον ίδιο, τον Φοντέ Νορί, αυτός ήταν ένας ναυτικός, αξιωματικός του βολικού ναυτικού των ΗΠΑ. Στην πορεία του πάνω στα καράβια είχε ένα αντίχημα. Έπεσε ένα κατάρτι πάνω στο πόδι του και έφασε το πόδι του. Και αναγκαστικά πήγε στα γραφεία. Επειδή όμως ήταν δραστήριος άνθρωπος και δεν μπορούσε να καθίσει απλά και να κάνει περιοδικές εργασίες, στα γραφεία που πήγε βρήκε τεράστιες δουλάπες, τεράστιες υπτάρια με πάρα πολλά χιλιάδες έγγραφα. Κάπως έτσι ήταν τα έγγραφα. Αυτά τα έγγραφα ήταν υποχρεωμένοι όλοι οι ναυτικοί να τα κρατούνε ο καπετάνος του καφεπλείου. Εδώ δεν φαίνεται πολύ ευδιάκριτα. Ίσως εδώ δούμε αργότερα, όταν μπήκαν και οι ρωστονικανές, τι κρατάνε. Τι κρατάνε, τις ημερομηνίες που αποπολεύσανε, σε ποιες συνταγμένες βρέθηκαν, τι άνεμος επικράτησε σε εκείνες τις συνταγμένες. Για κάθε στάση, για κάθε μέρα, κάθε 8 ώρες, δεν ξέρω ακριβώς την περιοδικότητα αυτής της καταγραφής, κρατώσανε τη διεύθυνση των ανέμων, την ένταση των ανέμων. Εκατοντάδες τέτοια αρχεία, χιλιάδες τέτοια αρχεία. Κάθισε, πήρε, τα συγκέντρωσε και μετά από πολύ κόπο, κατάφερε και δημοσίευσε ένα διβλίο το οποίο αποδείχθηκε χρυσάφη, γιατί είχε μέσα τέτοιους χάρτες, παγκόσμους χάρτες, αλλά είχε και τοπικούς χάρτες. Σε αυτό το χάρτη λοιπόν κατάφερε ο Φοντέν Μωρί και αποτύπωσε, αναμήνα, ανα ημερομηνία, τις κατευθύσεις, τις κυρίαρχες κατευθύσεις των ανέμων. Κάπως έτσι. Και μέσα από αυτό κατάφερε και έβγαλε τις ιδανικές διαδρομές. Ας πούμε, για να πας από το San Francisco στο Hong Kong, πρέπει να ακολουθήσεις αυτό εδώ, και όχι άλλη διαδρομή. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Δηλαδή, πανταστείτε ότι ο μέσος χρόνος, ας πούμε, για να πας από τη Νέα Υόρκη στο San Francisco, ήταν γύρω στις 80-90 μέρες και μετά τη δημοσίευση από αυτούς τους χάρτες, έπεσε στις 38 μέρες. Πιο κάτω από τη μέση, δηλαδή. Το record, μάλιστα, λέγεται ότι από Νέα Υόρκη για Σίδναι, η διαδρομή ήταν 120 μέρες και βρέθηκε ένας μήνες, βλέπετε, δεν ήταν ο μέσος όλος αυτός. Βρέθηκε καράβι που ακολουθώντας τις συμβουλές, τους χάρτες, δηλαδή, του Φοντέ Μωρή, το έκανε σε 18 μέρες. Λάμπε για τρομερές μειώσεις. Τώρα, αυτό το παράδειγμα σας φαίνεται κάπως πιο εξωτικό, να το δούμε λίγο πιο πεζά. Καθόμαστε εμείς και χαράχουμε μια διαδρομή, την βλακοστρώνουμε. Το θέμα είναι ότι εμείς, από μία τέτοια φωτογραφία, από μία τέτοια άποψη, μπορούμε να δούμε ποια διαδρομή πραγματικά ακολουθούν οι Υπεσί. Προφανώς δεν πήγαν από εδώ, που τους έχουμε ορίσει εμείς τη διαδρομή, την ιδανική διαδικασία, γιατί, γιατί τους βάλαμε κάποια εμπόδια, δεν τους βολεύει για διάφορα λόγω. Μπορούμε να δούμε ότι, αντί για την προβλεπόμενη διαδρομή, η Υπεσί ακολουθούν αυτήν εδώ τη διαδρομή. Και μάλιστα, αν θέλουμε να πάρουμε και σε μεγαλύτερα εκδομέρεια, μπορούμε να δούμε και ποσοτική πληροφορία. Ότι από αυτό το μονοπάτι έχουμε περισσότερη αφορτειακότητα. Αυτό εδώ έκανε αφέντο το πρόεδρο Σαζεχάο, όταν ήταν πριν στο Κολούμπια, που πριν δεν είχε πλακοστρώσει τις αυλές του, είδε από πού πάνε οι Υπεσί και το πλακόστο. Είναι τα λοιβόμενα desire paths, είναι γενικός όρος στην αρχιτεκτονική. Το θέμα είναι ότι, όπως είπε και κάποιοι πολιτικοί άνθρωποι εδώ της χώρας μας, τα δεδομένα υπάρχουν. Δηλαδή, τέτοιου είδους δεδομένα μπορούμε να τα βρούμε σε συστήματα όπως τα συστήματα ERP, τα CNM, τα συστήματα διαχείρισης τα δικασιών, μπρίζες, πρόσφυγες, μάνα, αφεντσύστητες, δεν είναι αυτό. Διάφορες σένσορες κρατούν οι δεδομένα, όπως η RFID, τα GPS. Δεδομένα, λοιπόν, μπορούμε να βρούμε πάρα πολύ. Έχω βάλει εδώ δύο ενδεικτικές έτσι προβλέψεις. Η Άγγλυση είναι ένας οργανισμός που προβλέπει ότι στα επόμενα 10 χρόνια, τα δεδομένα τα ψηφιακά που θα έχουμε και τα διαγραμμένα θα είναι 50 φορές μεγαλύτερα. Η IBM, που έχει μετρήσει τώρα 90% των δεδομένων των ψηφιακών που είναι σήμερα, έχουν παραχθεί τα τελευταία 2 χρόνια. Πρόσφατα η δημοσίευση της Google πριν 2 μήνες είπε ότι κάθε μέρα το 2014 παράγουν όσα δεδομένα παράξενε συνολικά το 2003. Κάθε μέρα από το 2014 παράγουν περισσότερα από όσα παράξενε όλο το έτος 2003. Τα δεδομένα δεν είναι πάρα πολύ. Τρία. Τρία. Τρία. Τρία. Είναι μια δεκρετία, δεν έχουμε σωγαβήσει πολλά. Είναι εντυπωσιακό. Τώρα τι είδους δεδομένα μας ενδιαφέρονται μας. Μας ενδιαφέρον όμως αυτά που είχε ο Μωρί που έφτασκε. Δηλαδή ένα αρχείο καταγραφών το οποίο θέλω να έχει τουλάχιστον τρία στοιχεία πληροφορίες. Το πρώτο είναι η περίπτωση, το case ID. Δηλαδή το καράβι που μετακινείται. Όχι τόσο το καράβι όσο η πλεύση του δρόμολόγου του καραβιού. Το δεύτερο είναι το event. Έφτασα εκεί και το τρίτο είναι ο χρόνος. Εδώ έχω παραδείγματα από ένα νοσοκομείο όπου το case ID είναι ο ασθενής. Το event είναι το γεγονός που έγινε. Έφτασα, έγινε η διάγνωση, μου πήραν αίμα, πήρα τα αποτελέσματα από το αίμα, έκανα δυοχημικά, πήρα τα αποτελέσματα από δυοχημικά. Οτιδήποτε μπορεί να είναι το event. Και το τρίτο είναι το timestamp σε οποιαδήποτε μορφή. Το timestamp εδώ δεν είναι ανάγκη να το έχω εγώ με ρολόι, μπορεί να το έχω και σχετικά. Δηλαδή είμαι 10 λεπτά μετά από ένα χρόνο μηδέν. Αυτό είναι κάτι σχετικό. Απλά θέλω να έχω μια χρονική τοποθετησία του γεγονότος σε σχέση με τα διπλανά του. Τώρα προαιρετικά για να αυξήσω, θα αυξάνω πάρα πολύ τις δυνατότητες μου αν κρατώ και το δράστη του κάθε γεγονότος. Δηλαδή ότι εδώ μου πήρε ένα αυτός ο γιατρός. Μου έδωσε τα αποτελέσματα, τι είναι ο σοκομός. Εδώ αυξάνω πάρα πολύ τις δυνατότητες. Θα βρούμε στο τέλος της διάρκεισης. Και βλέπετε εγώ να ακούω και άλλα χαρακτηριστικά. Ας πούμε ο ασθενής που πήγε ήταν παθολογικό-περεστατικό. Ήταν αυθοπεδικό-περεστατικό. Ήταν σοβαρή πάθηση. Ήταν λαβριά η ασθένεια κλπ. Αυτά τα δεδομένα τώρα πώς μπορούμε να τα εκμεταλλευτούμε. Θα γίνει λιγάκι τεχνική διάλεξη εδώ πέρα. Ελπίζω να μην είναι και δύσκολο. Θα σας δείξω τα πρώτα βήματα αυτού του παιδί της εξόδεξης διαδικασιών. Τον αργόριθμο α. Ο πιο απλοϊκός αλλά αντικατοπλύζει και τη βασική λογική. Ορίσουμε λοιπόν κάποιες σχέσεις διάταξης. Εμείς τι έχουμε, έχουμε αυτά εδώ τα λεγόμενα ύχνια. Ας πούμε ότι έχουμε τρεις ασθηνείς. Και ο ένας έκανε τα γεγονότα α, β, γ, δ, με αυτή τη σειρά. Ο άλλος έκανε το α, γ, β, δ, με αυτή τη σειρά. Και ο άλλος έκανε το ε, που ψηλώνε το η. Οι σχέσεις που μπορούμε να βρούμε μέσα σε αυτές τα γεγονότα είναι η άμεση διαδοχή. Δηλαδή όταν έχω το ένα γεγονός να ακολουθεί το άλλο. Ας πούμε εδώ μέσα σε όλους τους πελάτες μου. Φανταστείτε ότι εγώ έχω εκατοντάδες πελάτες. Εκατοντάδες πλοία που κάνουν δρομολόγια. Δεν υποτιθεί. Το α ακολουθείται από το β άμεσα. Το α ακολουθείται από το σε. Όλες αυτές εδώ τις σχέσεις διαδοχής. Κάτι άλλο που με ενδιαφέρει και προκύπτει από αυτό εδώ είναι η αιτειότητα. Δηλαδή αν βλέπω ότι το β πάντα ακολουθεί το α, αλλά ποτέ δεν έχω μια αντιστροφή αυτής της χαληλουχίας. Τότε μπορώ να πω ότι το β έχει σαν ιτεία το α. Το α προκαλεί το β. Χωρίς να γνωρίζω εγώ αυτά που θα σας πω. Αυτά που πάμε να εξορίξουμε, να βγάλουμε γνώση από μια διαδικασία την οποία δεν τη γνωρίζουμε. Το άλλο είναι η παραλληλία. Δηλαδή αν βλέπω ότι δύο ελπιδογονάτα είναι αλλάσσονται. Μία συμβαίνει πρώτα το ένα και μετά το άλλο. Και σε κάποιο άλλο case, σε κάποια άλλη περίπτωση συμβαίνει πρώτα το δεύτερο και μετά το άλλο. Τότε υποθέτω ότι αυτά μπορεί και να εκτελούνται παράλληλα. Και το άλλο βέβαια μπορεί να μην έχω σχετισμένα γεγονότα. Τώρα από αυτά εδώ τα τρία ενδεικτικά περιστατικά που είχα μπορώ να βάλω αυτές τις σχέσεις. Ότι έχω άμεση διαδοχή σε αυτά εδώ. Έχω παραλληλία μεταξύ αυτών εδώ. Και έχω και αιτιότητα για αυτά εδώ τα ζέβη. Λοιπόν άμεση διαδοχή για παράδειγμα θα τους έχω εδώ πέρα. Η αιτιότητα τη βλέπω εδώ πέρα, ότι το α ακολουθεί το σε και δεν έχω πουθενά αντιστροφή. Να έχω πρώτα το σε και μετά το άλλο, σε κανέναν πελάτη. Άρα μπορώ να συμμεράνω ότι το α είναι η αιτία του σε. Και βέβαια παραλληλία, ας πούμε το β και το σε, βλέπω ότι μία προηγείται το β, μία προηγείται το σε. Άρα μπορώ να υποθέσω ότι αυτά είναι δύο γεγονότα που μπορεί και να εκτελούνται παράλληλα. Το τελευταίο πώς μπορεί να συμβαίνει? Το μυσχετισμένα. Αν δεν συμβαίνει το χ και το ψήνει σε μια συμβολοσυρά, να το δούμε εδώ. Το η δεν το παρατηρήσει ποτέ στην ίδια συμβολοσυρά με το β ή το σε. Το ε. Είναι γεγονός, μπορεί να συμβεί, αλλά όχι ταυτόχρονα. Αλλά αυτά τα δύο θα σκετίζονται. Ο κοινός είναι διατραγώσεις. Το ένα πλοίο πάει από εδώ και το άλλο πάει από εδώ. Δεν μπορώ εγώ να τα βάλω κάπως μαζί. Μα αυτή είναι εδώ την πληροφορία, αλλά πώς μπορώ να την εκμεταλλευτώ. Αυτά δεν τα δεδομένω. Αυτά εδώ είναι αυτά που κατέγραψα, οι αισθητήρες μου αν θέλετε, οι δουλάπες που άνοιξε ο ναυτικός και βρήκε τα στοιχεία, το νοσοκομείο μου, αυτά είναι τα στοιχεία μου. Αυτά εδώ είναι αυτά που μπορείς εγώ να παράβω. Δεν με ενδιαφέρει η άμεση διαδοχή, με ενδιαφέρει η ιδιότητα και η παραλία. Ξεκινάω με την εξής απλή λογική. Θέλω να ζωγραφίσω το χάρο της διαδικασίας. Αυτός είναι ο στόχος. Να ανακαλύψω τη διαδρομή που ακολουθούν οι πελάτες μου. Οι ασθενείς, τα αγγλία, τα παιδιά. Μπορώ να υιοθετήσω όποιο συμβολισμό θέλω. Ο αλγόριθμος α υιοθετή τα συμβολισμό των πέτριν έτσι. Δεν ξέρω αν είστε ξεκιωμένοι με τα πέτριν έτσι, αλλά είναι μια διαγραμματική τεχνική επικόνισης διαδικασιών που έχω τετράγωνα και κύκλους. Στα τετράγωνα βάζω τα γεγονότα μου, στους κύκλους βάζω αυτό που λέμε τα token. Δηλαδή ότι φεύγω από εδώ και μπορώ να πάω στο επόμενο. Για να το σκεφτούμε λογικά. Δεν χρειάζεται να ξέρετε πέτριν έτσι. Τι βλέπω εδώ, τι συμβαίνει πρώτα. Με τι μπορεί να ξεκινήσει μια διαδρομή. Ή με το α ή με το ε. Άρα το α και το ε θα είναι στην αρχή της διαδικασίας. Τι άλλο μπορώ να καταλάβω. Που τελειώνουν οι διαδικασίες. Τελειώνουν σε δύο σημεία. Στο ν και στο ε. Άρα προς το τέλος θα βάλει το ν και το ε. Και μου μένουνε κάποια άλλα στοιχεία. Συγκεκριμένα μου μένει από το α. Βλέπω εγώ ότι έχω αιτιότητα του β και αιτιότητα του σε. Άρα το β και το σε θα είναι μετά το α. Με ποια σχέση εκμεταλλεύομαι και αυτό εδώ, ότι το β είναι παράλληλο του σε. Και τα βάζω έτσι. Τι άλλο βλέπω. Ότι το ν συμβαίνει ή μετά το β ή μετά το σε. Άρα δεν είναι ένα σημείο που συγκλείρουμε αυτές οι διαδρομές. Θα έρχονται και ξαναενώνω. Ναι, αλλά εκεί έχεις A, B, C και A, C, B. Ενώ στο διάγραμμα δεν φαίνεται αυτό. Αυτή εδώ είναι η διαδρομή. Αν μπορεί να επαλειτηθεί εδώ. A, B. Το σημείο. Το σημείο. Το μπελάκι κάτω. Ναι. Από εδώ γεννάω και τα δύο. Γιατί αυτά συμβαίνουν παράλληλα. Δεν έχει σημασία. Θα γίνουν και τα δύο. Θα γίνουν και τα δύο. Δεν έχει σημασία. Είναι παράλληλες δεδρομές. Δεν είναι ή το άλλο. Όχι. Θα μπορούσε να είχε. Αλλά εδώ η σχέση τους είναι παράλληλα. Δεν χρειάζεται δηλαδή στο δεδράμμα που είναι το μπελάκι κάτω στο σε. Όχι, όχι. Γιατί αυτό σου γεννάει δύο τότε. Σου ανοίγει δύο δρόμους. Παιδιά, εγώ δίνω ταυτόχρονα εντολή σε ένα και σε δεύτερο. Και όταν τελειώσετε, ελάτε να με βρείτε εδώ και οι δύο, όταν είναι όλοι αυτά τα δύο τράμενα. Αυτά είναι καθαρά θέμα συμβολισμού. Θα μπορούσε να ήταν ή το ένα ή το άλλο. Α, το παράλληλο του ξύλιου. Επειδή είναι παράλληλα αυτά. Το θέμα είναι ότι μετά όταν ολοκληρωθεί και το δίδα και το σε, πρέπει να γίνει το δε. Και όντως καταξυσμητέτους με έναν κονστράχτη, με έναν κατασκευαστικό τρόπο, μπορώ εγώ να φτιάξω το δίκτυο πέκτη. Λοιπόν, το η ότι είναι μετά το εφ, το εφ το έχω βάλει ότι είναι στο τέλος, το η το έχω βάλει ότι είναι στην αρχή, μπορώ να τα ενώσω κατευθείαν. Πολύ απλή σκέψη. Αυτή είναι η απλή σκέψη, η πρώτη σκέψη που έγινε. Εκμεταλλεύομαι βασικά στοιχεία της χρονικής αλληλουργίας και γεννάω ένα χάρτη διαδικασίας. Καλό φαίνεται. Αλλά αν πάμε για να το βάλουμε στην πραγματικότητα, έχουμε αυτό το οποίο το λέμε για φυσικών τους λόγους σπακέτριντα έγραμμα. Γιατί μας γεννάει κάτι τέτοιο. Γεννάει τόσες πολλές γραμμές που στην ουσία έχουν μια μακαρονά. Εγώ εγώ τώρα εδώ, αλληλούναν πρέπει εγώ εδώ να καταλάβω ποια είναι η διαδικασία. Αυτό είναι το πραγματικό περιεστατικό, έτσι. Δεν μπορείς να πεις ότι έκανες κάτι σημαντικό, κάτι χρήσιμο. Έχεις ένα χάος. Ο λεγόριθμος α έχει και άλλους περιορισμούς. Δεν μπορεί να ανακαλύψει αν έχεις loops, short loops, σύντομους κύκλους, δηλαδή αν είναι μέσα σε δύο γεγονότα πρέπει να ξαναγυρίσεις πίσω. Δεν μπορεί να το ανακαλύψει ο λεγόριθμος α. Επίσης δεν μπορεί να ανακαλύψει μη τοπικές εξαρτήσεις. Δηλαδή αν εγώ κάνω μεγάλα πηδήματα, μπορώ να πάω, ας πούμε, από ένα γεγονός σε κάτι που θα συμβεί 4-5 γεγονότα μετά, να κάνω μια παράκαμψη, δεν μπορεί να το δει αυτός ο λεγόριθμος α. Επίσης δεν είναι ερωτάστα, έχει μεγάλα στάδια και αν βάλουμε έναν απλό υπολογιστή να το λύσει, για ένα απλό παράδειγμα, θα περιμένουμε αρκετές ώρες. Ο λεγόριθμος α είναι αυτός ο οποίος κάνει την επικόνιση. Όχι ότι δεν κάνει την επικόνιση. Βρίσκει τις σχέσεις αλληλουχίας και με τις σχέσεις αλληλουχίας κατασκευάζει ένα δίκτυο πέτρου. Η επικόνιση μετά είναι ένα εργαλείο. Βρίσκει όλες τις αλληλουχίες και με τους συνδυασμούς των αλληλουχιών βρίσκει αν είναι παράλληλα ή αγνοεί. Το output πέτριν έρθει και σου δείχνει την αναπαράσταση των δεχθρών. Αυτό βγάζει ο άνθρωπος. Και εδώ έβαλε αυτό το σπανγκέτι. Εδώ έβαλε αυτό το σπανγκέτι. Εδώ έβαλε τόσο ιστομότερο μονοπάτι. Οπότε δεν μας καλύπτει ο α, πρέπει να κάνουμε κάτι καλύτερο. Από τα πρώτα βήματα επίσης, οι πρώτε σκέφτες που γίνανε είναι να πάμε σε μια συγκροτητοποίηση. Όχι σε ένα κατασκευαστικό αργόριθμο, όπως είναι ο α. Γενετική αργόριθμη, έτσι. Κάτι εύκολο, τι κάνουν οι γενετικοί. Για να ο τυχαία έχω διαγράμματα από τα 20 γεγονότα μου, για να ο τυχαία πετρινέται. Με τυχαίες διατάξεις. Εντάξει. Υπάρχουν δικλήδες πώς αυτό το διάγραμμα θα είναι εφικτό, τέλος πράγματος και τα λοιπά. Για να ο τυχαία εφαρμόζω τους πολύ συνηθισμένους τελεστές των γενετικών αργορίθμων. Το crossover, δηλαδή τη διαστάθρωση και τη μετάλαξη. Τι σημαίνει διαστάθρωση. Παίρνω δύο διαγράμματα, τα χωρίζω στη μέση. Παίρνω αυτό το γωνίδι από εδώ και αυτό το γωνίδι από τον άλλο γωνέα. Και φτιάχνω ένα καινούριο διάγραμμα. Εντάξει. Μετάλαξε τι σημαίνει. Ότι έχω εδώ και απλά μεταλλάσω, βγάζω ένα βελάτι και το βάζω να πηγαίνει από άλλη διαδρομή. Και δάλλει, δάλλει, δανειπά. Τι βρελτιστοποιώ εδώ. Καλύτερα, προφανώς έχει καλύτερα αποτελέσματα από τον άλλο. Τι βρελτιστοποιεί. Το βρελτιστοποιεί το τελικό σου διάγραμμα πόσους πελάτες μπορεί να επαληθεύσουν. Πόσες διαδρομές πελατών μπορεί να επαληθεύσουν. Δηλαδή το διάγραμμα που γεννάω εγώ και από εκατό πελάτες. Πολύ σπάνια μάλιστα τους επαληθεύει όλους. Εκόμα και με σπαγγέντη διάγραμμα υπάρχουν περιπτώσεις που δεν θα σε επαληθεύσουν. Αν έχεις μη τοπική εξάρτηση δεν θα στοθεί αυτό. Εδώ λοιπόν μετράω αυτό που λένε το fitness, την προσαρμογή. Προσαρμογή είναι αυτή η διαδικασία που σου γεννήσα πόσο αληθινή είναι. Δεν πάρεις τους εκατό πελάτες σου και τους παίξεις ένα με ένα. Θα μπορέσουν όλη την αρχή να φτάσουν στο τέλος. Όπως κάναν την πραγματική τους διαδρομή. Και βρελτιστοποιώντας αυτό το μέγεθος πεντησχέδουμε λίγο καλύτερα αποτελέσματα. Αυτό δεν έχει μεγαλύτερο υπολογιστικό κόσμος. Ναι, σαφώς έχει μεγαλύτερο. Πολύ μεγαλύτερο. Λοιπόν, η ερώτηση όμως είναι αρκεί το κριτήρι της προσαρμογής. Δηλαδή αυτό το counter argument είναι ότι εγώ θα σου δώσω αυτό το διάγραμμα. Αυτό το διάγραμμα, το οποίο το λέμε flower model, μοντέλο λουδιού, μπορεί να γεννήσει, να επαλλητεύσει όλους τους πελάτες που είχες, για σίγουρα. Και ανουστός, δώσουμε εσύ όποια διαδρομή θέλεις, με όσα looks θέλεις. Εγώ θα στη γεννήσω. Γιατί πάω από την εκκίνηση εδώ και μετά πάω, πάω, ξαναγυρνάω. Πάω στο β, πάω στο γ, πάω όπου θέλω και ξαναγυρνάω. Δηλαδή η προσαρμογή μου είναι τέλεια, το fitness είναι τέλειο. Αλλά η πληροφορία που παίρνω είναι άθληστη. Δεν μπορώ να πω ότι αυτή είναι μια επιχειρηματική διαδικασία, προστεύω. Δηλαδή δεν μου δίνει καμία χρήσιμη πληροφορία αυτά. Έχει τέλεια προσαρμογή. Ποιο είναι το πρόβλημα με αυτό το μοντέλο? Ότι επιτρέπει πλεονάζουσα συμπεριφορά. Δηλαδή και μη πραγματικές συμπεριφορές, γι'αφού σου τις επιτρέπω. Αυτό, όπως γνωρίζω μόνο τη θεωρία πληροφοριών, δεν είναι κάτι επιθυμητό. Δεν θέλω πλεονάζουσα συμπεριφορά. Θέλω ακριβώς τη συμπεριφορά μου. Σας δίνω αυτό το μοντέλο. Τι κάνει στην ουσία, και αυτό έχει τέλεια προσαρμογή. Και αυτό έχει 100% προσαρμογή. Τι κάνει, παίρνει όλες τις δυνατές διαδρομές που είχα όμως στο δείγμα μου. Στο δείγμα μου. Και σου γεννάω μία, αυτά είναι εγώ. Δηλαδή, ή θα πάω από εδώ, ή θα πάω από εδώ, ή θα πάω από εδώ. Αυτό είναι το πρόβλημα του overfitting. Δηλαδή, σου γέννησα όλες τις συμπεριφορές που είχα στο δείγμα. Αλλά άμα έρθει κάποιος καινούργιος, δεν μπορώ να τον πιάσω. Και αυτό έχει πολύ μικρή χρησιμότητα. Τι να το κάνω. Αυτό είναι μόνο για εγκυκλοπαιδικούς λόγους. Εντάξει, απλά, να κάνω ένα overview, ας πούμε, της διαδικασίας. Να δω αν όλοι πηγαίνουν από τον ίδιο δρόμο, ή από διαφορετικούς. Τίποτα. Αν έχω μεγάλη μεταβλητότητα στις διαδρομές, μου είναι εξίσου άκουστο. Οπότε, λοιπόν, έχουν προταθεί, και με αυτά που λεγόμαστε, νομίζω ότι μας χαλεί, τέσσερα κριτήρια για να εκτιμώ, έχω την βιώθεια, το μοντέλο. Το πρώτο είναι προσαρμογή. Δηλαδή, μπορώ να αναπαράγω, εγώ, την βαρατηριόμενη συμπεριφορά, αυτό το κεριακό. Να γεννάω ένα μοντέλο που, τουλάχιστον, το παρελθόν μου να μπορεί να το αναπαράγει. Το άλλο είναι ακρίβεια. Ακρίβεια, δηλαδή, να μην είναι, εγώ σαν το μοντέλο του λουλουδιού, να αφήνω πλέον άνωσα συμπεριφορά. Να αποτυπώνω αυτό ακριβώς που έγινε. Το άλλο είναι να μπορώ να γενικεύσω. Να μην έχω, δηλαδή, το προηγούμενο διάγραμμα, να μπορώ να αποφύγω από το πρώτο με το overfitting. Και το τέταρτο κριτήριο, πάρα πολύ σημαντικό, είναι η απλότητα. Απλότητα με αυτό για τη θεωρία του ξεραφείου του Οκάμπ. Δηλαδή, αν εγώ έχω δύο διαγράμματα, το οποίο το ένα έχει 50 στοιχεία, και το άλλο έχει 40, και αναπαραστούν και τα δύο το ίδιο πρόβλημα, θα πάρω αυτό που έχει 40. Δεν θέλω να κάνω τη ζωή μου δύσκολη, θα πάρω το πιο απλό. Με αυτά τα κριτήρια λοιπόν, δηλαδή, στοποιώντας τα μαζί, λίγο το ένα, λίγο το άλλο περισσότερο, έχουν προταθεί έναν σωρό αργορίθμου ανακάλυψης. Ενοιχτικά τους βάζω εδώ πέρα. Ενδυκτικός, γενετικός, με στοχαστικά δίκτυα, με γραμμικό προγραμματισμό, είναι αυτό, με ασαφή λογική, με Markov μοντέλα κτλ. Πάρα πολύ αργοριθμή ανακάλυψης. Εντάξει, οι οποίοι άλλωτε έχουν καλύτερα αποτελέσματα και άλλωτε λίγο χειρότερα. Ενδυκτικά έχουμε βάλει εδώ πέρα δυο αποτελέσματα. Δηλαδή, μπορείς στο κάτω κάτω να γεννήσεις ένα διάγραμμα, μπορείς να βάλεις στον χάρτη της διαδικασίας σου με πιο πολύ νόημα. Αυτό εδώ είναι η ίδια διαδικασία με το σπαγγέτι που σας έδειξα πέντε διεφανίες και κροστά. Δηλαδή, με ένα καλό αργόριθμο, μπορείς να πεις ότι εντάξει, καταλαβαίνω τι γίνεται στην επιχειρήσή μου, καταλαβαίνω ποια είναι η διαδικασία μου. Και βέβαια, αν εκμεταλλευτείς και το χρόνο, που είναι σωλαβή, μπορείς να πάρεις και πληροφορία για τις επιδόσεις μεταξύ των διαδικασιών. Δηλαδή, εδώ βλέπουμε ποιο είναι το πόθυνο, ότι από εδώ μέχρι εδώ έρχομαι πιο πολύ, ενώ από εδώ μέχρι εδώ πηγαίνω γρήγορα. Μπορείς να πάρεις και τέτοια, και τέτοιου είδους πληροφορία. Μέχρι εδώ, όταν έτσι μια εισαβολή, υπάρχουν στο πεδίο της ανακάλυψης των διαδικασιών, το στόχο μάλλον της ανακάλυψης των διαδικασιών, έχουμε τέσσερις προκλήσεις. Το πρώτο είναι τι γίνεται όταν έχεις πολύ μεγάλο αριθμό περιπτώσεων στο αρχείο καταγραφών. Δηλαδή, θέλω εγώ να πάρω τη διαδρομή, να δω τη διαδρομή που μου ακολουθούν οι πελάτες μου σε μία ιστοσελίδα στο ίντερνετ και έχω 8 εκατομμύρια πελάτες. Ποιος αργόριθμος μπορεί να διαχειριστεί τόσο μεγάλο μήνα? Όχι όχι, δυο-τρίσιοι. Και αυτοί με αφίβονται, με αφίβονται το τέλος σας. Το δεύτερο είναι όταν έχεις μεγάλο αριθμό γεγονότων αναπερίττους. Δηλαδή, εντάξει, όταν εγώ μπορώ σε 20 βήματα να τελειώσω τη διαδικασία, όταν μια διαδικασία φτάνει και έχει 300 βήματα, 500 βήματα, 500 γεγονότων συμβαίνω, εκεί αρχίζει και γίνεται πολύ πλοκο το... η διαδικασία. Και εδώ μιλάω, μπορεί να έχεις 10 δυνατότητες, αλλά επειδή έχεις επαναλήψεις των ίδιων γεγονότων, έχεις μεγάλο αριθμό τελικά. Πα κάθε λίγο διαφορετικό είναι να έχεις αριθμό διακριτών γεγονότων μεγάλο. Δηλαδή τα βήματα που μπορεί να ακολουθήσεις είναι 300, 400, και ας περδάσεις ακόμα μια φορά. Είναι διαφορετικό να έχεις λίγα βήματα, αλλά η διαδικασία σου επειδή τα επαναναμπάνει να έχει, ξέρω εγώ, 500 στοιχεία στη συμβολοσία σου, και είναι διαφορετικό αυτά τα 500 να είναι διαφορετικά μεταξύ τους, και ας γίνονται μόνο 20 κάθε φορά. Και το άλλο είναι να έχεις πάρα πολύ μεγάλη μεταβλητότητα στις διαδρομές σου. Θα ξεκινήσουμε με αυτό μια δουλειά που έχουμε κάνει στην προορισιά σου, να σας το φέρω με ένα παράδειγμα γιατί έτσι λίγο πολύ γενικά μιλήσαμε. Νοσοκομεία, θμήμα επιβιβόντο. Αρχικά το πρότζεκτ δεν ξεκίνησε έτσι. Το πρότζεκτ ξεκίνησε να κάνουμε βελτιστοποίηση, να δούμε αν χρειάζεται ένα γιατρό παραπάνω, μια νοσοκόμα παραπάνω, αξίζει να βάλουμε μια κλίνη παραπάνω, να πάρουμε ένα μηχάνημα για το ένα παραπάνω, να κάνουμε δηλαδή βελτιστοποίηση της διαδικασίας σε ένα σχεδιασμό. Αυτό ήταν το πρότζεκτ. Λοιπόν, πρότζεκτ κάποιος συναδελφόνοι, τους ευχαριστώ πάρα πολύ που μου δώσαν τα δεδομένα. Για να μπορέσεις να μοντελοποιείς τη διαδικασία, συνεντέχεις με το διευθυντή του τμήματος επιβιβόνου. Έρχεται προσερμαθώρο ή έρχεται με τα πόδια ο ασθενής, του κάνουμε γραφή, του κάνουμε διάγνωση, του κάνουμε αίμα, ξέρω εγώ βιοχημικά, ερθυνογραφίες κτλ κτλ συνταγωγράφηση. Αυτό είναι το flowchart. Μετά από συνεντέχεις, κόντρα συνεντέχεις βγήκε αυτό το flowchart. Αυτό το διάγραμμα ρωείς ο ίδιος γιατρός και βέβαια διευθυντής του τμήματος επιβιβόνου. Παίρνω τα δεδομένα. Για να δοκιμάσουμε. Επαλληθέρεται το διάγραμμα ή όχι. Αυτό είναι το που σημαίνει τη δραγματικότητα. Το προηγούμενο είναι αυτό που νομίζει ο διευθυντής, όχι κάποιος εξωτερικός, το Υπουργείο ας πούμε, ο διευθυντής του συγκεκριμένου τμήματος, στο σημαίνει συγκεκριμένο μοσοκομείο βέβαια, ότι γίνεται. Και αυτό είναι που γίνεται στη δραγματικότητα. Και δεν είπε κάποιος ψένος διευθυντής. Δεν είχε είπει κάποιος ψένος διευθυντής. Δηλαδή, ο ίδιος θέλει να εμπεριστοποιήσει τις διαδικασίες του. Και με πολύ κόπο παράχθηκε το flowchart και με μεγάλη επαλήθεση. Είναι ο στόχος του επιθυμία του φτέν, που είπε ο διευθυντής, όμως οι υπάλληλοι κάνουν αυτό. Δεν ξέρω αν φτένει η πάντα. Ναι όχι, για να καταλάβω τη διαφάνεια. Αυτό είναι ο κύπτητος. Δηλαδή δεν είναι ένας ασθενής. Πρέπει να ακολουθεί σε αυτά τα βήματα. Αυτό είναι η φωτογραφία που πέραμε από πάνω. Δηλαδή, αν βάζαμε μια κάμερα στο νοσοκομείο, τη διαδρομή που ακολουθούν, θα έβγαινε αυτό. Δεν θα έβγαινε το προηγούμενο. Αυτό, γιατί συμβαίνει. Μεταξύ μας συμβαίνει παντού. Δεν συμβαίνει μόνο στα ελληνικά νοσοκομεία. Δηλαδή, σε όλες τις υπηρεσίες υγείας, είναι αναμενόμενο να έχεις υψηλή μεταβλητότητα ρών. Γιατί ο κάθε ασθενής έχει ειδικές ανάγκες. Άλλο περιστατικό, κάποια άλλα χάρτε μπορεί να πάρει, κάποια άλλη ώρα μπορεί να φτάσει και κλικ και κλικ. Οπότε είναι αναμενόμενοι μεταβλητότητες στη υπηρεσία της υγείας. Ας πούμε, εδώ έχω βάλει ένα ιστογραμμα συγκνοτήτων. Για 200 ασθενείς, που ήταν το δείγμα μου, αυτή η φωτογραφία είναι από 200 ασθενείς, έχω 68 διαφορετικές δεδρομέσες. Και μάλιστα, δεν είναι ότι έχω 68 διαφορετικές δεδρομέσες, είναι ότι δεν υπάρχει κάποια κυρίαρχη. Η κυρίαρχη συμβαίνει σε 20 ασθενείς, 23 νομίζω. Και έχω περίπου εδώ 59 μοναδικές περιπτώσεις, σε οποίες ακολουθούν μοναδικές δεδρομέσες. Εδώ λοιπόν θέλω πίσω την ιδιαίδικαση αυτή. Το θέμα ποιο είναι ότι, αν δεν υπήρχε αυτή η τεχνολογία, θα πηγαίνουμε και θα βελτιστοποιούσαμε το flowchart και θα βγάζουμε ότι χρειάζεται 1,2 κρεβάτια παραπάνω, χρειάζεται 3 κομμαριφθάνο σοκόμις παραπάνω. Ωραία. Θα τις έβαζες και μετά δεν θα είχες αποτέλεσμα. Ή τέλος πάντων δεν θα είχες το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Εντάξει, θα είχες κάποια δικτύωση σίγουρα, αλλά δεν θα είχες το αναμενόμενο. Γιατί? Γιατί έχεις μεταβλητότητα στις ροές. Έχεις μεταβλητότητα. Το άλλο σημαίνει, τι μπορεί να γίνει. Αυτό που πάει το μυαλό μας είναι, είναι στα αλήθεια 69 διαφορετικές διαδρομές. Μήπως αυτές 69 μοιάζουν λίγο μεταξύ τους. Δηλαδή αν εγώ έδωσα πρώτα αίμα και έκανα μετά χρειογραφία, είμαι στην ουσία διαφορετικών από αυτό που έδωρα, κάνει πρώτη χρειογραφία και μετά έδωσε αίμα. Είμαι τόσο διαφορετικός. Οπότε πάει το μυαλό μας να βγάλουμε ομοιότητες μεταξύ των ροών. Και αν έχω ένα πελάτη που ακολούθησε αυτή την διαδικασία και έναν άλλο που ακολούθησε αυτήν εδώ, μετράω, τώρα βάλω κάποιες ομοιότητες. Μην σας τρομαζομαι, τίποτε εδώ. Αυτό είναι ένα κοζάνι σιμιλάριτι για τα ποια λιγονότα έκανα κάθε ασθενής. Δηλαδή, και δυο δώσαμε αίμα. Άσχατε αν τα δώσαμε στην ίδια σειρά γιος. Και αυτό είναι ένα κοζάνι σιμιλάριτι για τις μεταβάσεις. Ότι εγώ από το αίμα πήγα στην εθνογραφία, εσύ από το αίμα πήγες στα βιοχημικά. Λοιπόν, ωραία, κάνουμε όλα αυτά και έχουμε ένα πολύ ωραίο διάρκειμα. Ομοιοτήτων. Δηλαδή, α, συγγνώμη, δεν ήταν 69, ήταν 81 βλέπω οι διαδρομές. Α, πάρω εγώ τις 81 διαδρομές, αυτός είναι ένας συμμετρικός πίνακας. Έχει και στις στείλες και στις γραμμές αυτές τις περιπτώσεις. Όπου είναι κόκκινο είμαστε ίδιοι, ομοιότητα 1. Όπου είναι πράσινο είμαστε διαφορετικοί, ομοιότητα 0. Και τελασπάντων έχουμε αυτό. Και πάλι όμως δεν μπορώ να βγάλω ομοιότητες. Εδώ τώρα ερχόμαστε εμείς και προτείνουμε κάτι πέρα από το προηγούμενο. Προτείνουμε τελασπάντων κάποια τεχνική με την έψη των γειτονιά και αναδιατάξουμε αυτό εδώ. Τελασπάντων καταφέρουμε μεγαλύτερη ευστάθεια στο διάγραμμα. Δεν κάνουμε κάτι ωραίο. Δεν θα επιμείνω εδώ. Μετά αυτό το αποτέλεσμα, αφού ξέρουμε πόσο όμοιος είναι ο καθένας με τον διπλανό του, κάνουμε ένα σπέκτρα κλάνσταρινγκ. Οτιδήποτε θα μπορούσες να κάνεις. Θα μπορούσες να κάνεις σε μια ιεραρχική ομαδοποίηση. Το σπέκτρα μας έδωσε καλύτερα αποτελέσματα. Και καταλήξαμε εδώ θα επιμείνω, καταλήξαμε να βγάλουμε από όλο εκείνο το διάγραμμα, το σπαγέτι που σας έδειξα, ένα, δύο, τρία, τρεις ομάδες. Εδώ τώρα, αυτό είναι ένα πράγμα πιο ξεκάθαρ. Παρ' όλο που είσαι στις τρεις χάρτες, ο κάθε χάρτης είναι από μόνος του κατανοητός και δεν έχεις εκείνο το πράγμα, το τιμακαρογράμμα, κ.Χ. Γιατί κερδίζεις αυτό. Τι κερδίζεις, να δούμε. Στη συγκεκριμένη περίπτωση τι κερδίζεις, έτσι. Λοιπόν, εκ των υστέρων, μπορέσαμε και συνδέσαμε την κάθε ομάδα με τη σοβαρότητα των περιστατικών, Triads. Γιατί είναι αυτό σημαντικό. Γιατί το Triads. Το Triads είναι τρεις χάρτες. Ή είσαι πράσινο περιστατικό που είσαι μαύροι περιστατικό, ή είσαι κίτρινο γέλιο που είσαι μεσείο περιστατικό, ή είσαι βόκκινο που είσαι επίγον περιστατικό. Αν αυτά εδώ οι αναλογίες τους, εντυπωσιακά, είναι προβλέψιμους. Δηλαδή, ξέρεις ότι το 60% σου είναι πράσινα περιστατικά, ξέρεις το 30% σου είναι κίτρινα, και ξέρεις το 10% σου είναι κόκκινο. Πάνω κάτω, ενάλογα με την περιοχή και το νοσοκομείο, αλλάζουν αυτά. Κάθε νοσοκομείο μπορεί να προβλέψει το Triads. Μόνο το Triads. Οπότε, αν εσύ έχεις τη ροή για κάθε Triads, στην ουσία μπορείς να προβλέψεις το φόρτο της κάθε δραστηριότητας. Έχεις πολύ μεγάλη θέλα κρίδια, αυτό, να προβλέψεις την κατανομή στην κάθε δραστηριότητα, από ότι αν πήγαινες, όλα έχουν το όλοι πελάτες με την προφορά. Μετά, μπορείς με αυτά τα διαγράμματα να πας και να μιλήσεις με τους γιατρούς. Αυτό, δεν θέλαμε το flow chart στην αρχή για να τα βγάλουμε, θέλαμε μόνο τα δεδομένα. Δηλαδή, αν χάσαμε το χρόνο μας με τη συνεντεύξης, να παίρνουμε τα δεδομένα, τα οποία είναι τα περισσότερα νοσοκομεία στο εξωτερικό, τα κρατάν και αυτόματα, με τα barcode και με τα RFID, τα κρατάν και αυτόματα, βγάζεις τους χάρτες σου και με αυτούς τους χάρτες ξεκινάς και πας τους γιατρούς και λες, σου λέει, α, όχι αυτή η διαδρομή στην έβγαλε λάθος, εδώ γίνεται εδώ, εδώ γίνεται το άλλο. Κερδίζεις δηλαδή πάρα πολύ χρόνο στη συνέντεξη, από εκεί που θα καθίσεις και θα πεις καλημέρα, καλημέρα, να εμείς το κάνουμε έτσι, να εμείς το κάνουμε αλλιώς, το οποίο είναι πάρα πολύ χρονοβόλος, δεν ξέρω αν το έχετε κάνει ποτέ, αλλά να πάρεις συνέντεξη κάποιου ιδίμονα στο πεδίο του εσύ που είσαι απ' έξω, ο Κωνστάρστας, είναι πάρα πολύ χρονοβόλος. Με αυτό έχεις μια βάση την οποία την έχεις οπτικοποιήσει, έτσι είναι μεγάλο πλειονέκτημα το ότι το έχεις ογγραφήσει. Και με ένα πλήθος τα άλλα από χρήση να συμπεράσουμε τα βγάλα λάθος, συγκεκριμένα ένα έτσι και λίγο πλάκα είναι ότι μπορέσαμε και συσχετίσαμε τους νυχτερινούς επισκέπτες για τι συμβαίνει, τους συγκεκριμένους σοκομείους και η ήχερα. Βουλεύουμε 25 το επίκοντα, κανονικά με το που φτάνεις τα επίκοντα πρέπει να πας στην γραμματέα, δεν είχαμε λεφτά για τρεις γραμματές, οπότε δίναμε δύο βάρβες στις γραμματέες, 8 το πρωί με 10 το βράδυ, με 12 το βράδυ, δεν θυμάμαι, τώρα κάπου εκεί. Μένει δηλαδή το νυχτερινό τοχτάρο χωρίς γραμματέα στο νοσοκομείο του συγκεκριμένου έτσι. Έβλεπες πάρα πολλά περιστατικά, Green Triads, δηλαδή που δεν είναι σοβαρά, να πηγαίνουν μετά τις 12 στο νοσοκομείο και αυτό δεν μπορεί να ανημεινευτεί εύκολα. Δηλαδή όταν εσύ έχεις κάτι το οποίο δεν είναι σοβαρό, λίγο χιλιάσου, λίγο 8 χιλιάσου, δεν θα σηκωθείς τώρα δύο η ώρα το βράδυ να πας στο νοσοκομείο. Εντάξει, θα πας λίγο πιο νωρίς, θα πας στις 10, ή θα πας ξέρω εγώ μετά την δουλειά σου αύριο, ή θα περιμένεις το πρωί να βγάλεις τη νύχτα και να πας. Εντάξει, αν είναι κάτι πίμοχο, πας. Αλλά είχαμε πολλά Green Triads που εφόδονταν με το 12. Και η Ξήνης ήταν ο εξής. Κυρίως μετανάστες, κυρίως μετανάστες... Γεια σας. Κυρίως μετανάστες και φτωχή, βέβαια, μετά την καθιέρωση του πεντάητρου, τα αποτελέσματα τα πήραμε μετά την καθιέρωση του πεντάητρου, περιμέναμε πότε θα αποχωρήσει η γραμματέα στη νυχτερινή, για να πάω εγώ και να πάω σειρά, για να γρατώ στους 50 ευρώ. Λοιπόν, αυτό ήταν εντυπωσιακό και εντυπωσιακό. Δεν μπορείς να το βρεις αλλιώς. Δεν μπορείς να το βρεις αλλιώς. Λοιπόν, αυτό ήταν μια δουλειά που έχουμε κάνει σχετικά με αυτήν εδώ την πρόκληση. Έχει μια άλλη δουλειά που είναι τώρα, έχει υποβληθεί και περιμένουμε τα αποτελέσματα, είναι ο αριθμός των διακριτών γεγονότων. Δηλαδή, τι ενότητα. Τετρακόσια διακριτά γεγονότα μπορεί να έχουμε εδώ, να συμβούν σε μια διαδικασία. Εδώ θα βγάλουμε, εδώ έχω χρησιμοποιήσει έναν αργόριθμο από τους πιο αποδοτικούς για μεγάλες διαδικασίες και μεγένει σε αυτό το χάρι. Πολύ καλός είναι, γιατί με τετρακόσια γεγονότα περίμενες, όχι μία μακαρονάδα, περίμενες εδώ πέρα ένα χάος. Εδώ λοιπόν, όταν έχω πολλά διακριτά γεγονότα, η περισσότερη αργόριθμη, καταρχήν, να σας πω, είναι εκθετική ως προς τον αριθμό των γεγονότων. Αυτό τι σημαίνει. Πρώτον, feasibility. Δεν θα στογενήσω, δεν μπορώ. Έχω βάλει αργόριθμο με 300 γεγονότα σε έναν πολύ δυνατό υπολογιστή και στις 10 μέρες τον έκλυσα. Αν δεν βγάλεσαι φάμμα πιο μπροστά, εντάξει, αν δεν βγάλεσαι φάμμα. Με 32 ΜΜΜ, τσεβόρι, τα λοιπά, 10 ΜΜΜ, τα λοιπά. Και τον έκλυσε στις 10 μέρες. Χώρια που με πιο πολλά σου βγάζεις φάμμα. Επίδοσης. Δηλαδή, ακόμα και στις 10 μέρες θα μου το γεγνούσε. Εγώ, όταν είσαι σε ένα project, δεν θα γεννήσεις ένα χάρτη και θα πας μπροστά. Θα γεννήσεις δεκάδες χάρτες, τους οποίους θα τους δεις έτσι, θα τους δεις αλλιώς, θα μιλήσεις με τον πελάτες σου, κλπ. Αν έχεις 10 μέρες για το καθένα, κάθε φορά θα κάνεις μία μικρή ουλάλα. Ζήτω που κάνει καλά. Δηλαδή, πρώτον, δεν υπάρχουν πολλοί αργόριθμοί που να μπορούν να στογενήσουν. Δεύτερον, ακόμα και αυτοί που υπάρχουν να στογενήσουν κάνουν πολύ ώρα. Πέρα από αυτό, ακόμα και να μην κάνουν πολύ ώρα, για παράδειγμα, αυτός ο αργόριθμος δεν έκανε, έκανε δύο ώρες. Δύο ώρες είναι έναν ανοιχτό χρονικό περιθώριο. Κατανόηση. Εγώ θέλω να καταλάβω τι γίνει στην επιχείρησή μου. Που να βγάλω άκρη εγώ τότε. Αυτό πρέπει να το τυπώ στο ξόλο εγώ σε πανό, ότι να το κοιτάζω για να βγάλω άκρη. Οπότε πάμε με μία πολύ γνωστή τεχνική. Τι κάνουμε εδώ πέρα. Λέμε έχεις εσύ το αρχείο καταγραφών. Κόψ' το. Πόσο όμως κόψ' το. Όχι οριζόντια όπως το κόβουν οι περισσότεροι, έτσι. Δηλαδή, έχεις εσύ ένα εκατομμύριο πελάδες, κόψ' το εκατοχλιάδες, εκατοχλιάδες, εκατοχλιάδες, εκατοχλιάδες. Κόψ' το καθετάδες. Δηλαδή πάρε εδώ 50 γεγονότατα 400, εδώ τα άλλα 50, εδώ τα άλλα 50, εδώ τα άλλα 50. Μα αυτά τα 50 γέννα μικρές διαδικασίες που να μπορείς να τις καταλάβεις και μετά με κάποιο τρόπο ενωσέτα. Αφού τις καταλάβεις, ενωσέτα και κατάλαβε και το μεγάλο. Κατάλαβε δηλαδή τα μικρά κομματάκια που έχεις διαρρέσει και μετά θα μπορείς να τα συλλέξεις. Τώρα λίγο γρήγορα θα το περάσουμε, είναι μια δουλειά πρόσωπη, την κοβάλαμε στο information system. Να το δείξω και τα αποτέλεσμα μη χάνουμε χρόνο, έστω ότι είναι μια αυτή διαδικασία με 100 γεγονότατα. Μπορέσαμε με τη δικιά μας τη δουλειά και το χώρισα σε τρεις περιοχές, αυτές εδώ. Δηλαδή αντί να καταλάβω εγώ 100 γεγονότατα, πρέπει να καταλάβω τα 20 εδώ, τα 30 εδώ, ξέρω εγώ και τα 30 εδώ. Το εντυπωσιακό ποιά είναι με τη δουλειά μας τη δουλειά. Ότι αν παρατηρείτε δεν τέμονται πουθενά οι περιοχές. Αυτό είναι το εντυπωσιακό. Δηλαδή όταν εγώ θα πάω και θα καταλάβω αυτή την ομάδα, είμαι εντάξει νοητικά, γιατί δεν έχω, δεν παρεβάλλεται ούτε το πλέον το πράσινο. Απλά αφού την καταλάβω ότι γίνεται με το κόκκινο, πράγματα εδώ που ενώνται με το πράσινο. Είναι εντυπωσιακό το ότι μπορέσαμε να το ξεχωρίσουμε έτσι. Και πώς το ξεσφαλίζεις ότι... Το συγκεκριμένο παράδειγμα είχαμε 100% φύτ. Σε άλλα data sets που χρησιμοποιήσαμε αυτό δεν το δεχτήκαμε. Στα υπόλοιπα λοιπόν που κάνουμε, εδώ έχω τους άλλους αργορίδμους και εδώ τι μετράω. Με το κόκκινο μετράω ένα μέτρο που το λέω τι πληροφορία μου δίνει και με το πράσινο μετράω το μέγεθος του μεγαλύτερου κλάστερ. Δηλαδή αν εμένα το μεγαλύτερο κλάστερ μου το βγάλεις 100% και το άλλο μου το βγάλεις από 10%, το 100% πάλι μεγάλο είναι για εμένα, δεν μπορώ να το καταλάβω. Δηλαδή τι θέλω, το κόκκινο να είναι πάνω, το πράσινο να είναι κάτι. Εδώ είναι ο ασθενής και εδώ είναι η υποέλευτη. Να είμαστε καλύτερκες τα δύο. Τώρα τι θα πούμε κύριε ποιος είναι ο δεύτερος, εντάξει. Άδη, ο Σος. Αυτό το ειδικό να το εμφορμήσουμε σαν εσείς. Εμφορμήσουμε στους systems. Αυτή ήταν η ανακάλυψη, μέχρι εδώ σας μιλούσα για την ανακάλυψη. Το οποίο βέβαια είναι και το ιερό το σκοπότερο αυτής της περιοχής. Το πώς θα ζωγραφίσω εγώ το χάρτη. Κάτι άλλο, το οποίο θα το περάσω γρήγορα είναι έλα που συμμόρφωσες. Αφού μπορείς εσύ να ανακαλύπεις τη διαδικασία, για να σκέψου να είχες και το πρότυπο. Να πάρεις αυτό που ανακάλυπεις, να έχεις το πρότυπο και να τα βάλεις πάνω το ένα στο άλλο. Συμβαίνει αυτό ή είσαι έτσι, έχεις τρευλώσεις και ας πούμε εδώ έχω πάρει ένα κείμενο από την ιστοσελίδα του TEI. Μπορείς να πατήσεις σε ερωτήματα όπως, τι κάνουμε όταν κάνουμε ένα έλεγχο συμμόρφωσης σε ένα κείμενο, τι μας νοιάζει. Ας πούμε, βοηθήσω μια λέξη που δεν έπρεπε να υπάρχει. Έλεγχε, η μορφή που έχεις σήμερα είναι το αποτέλεσμα, όχι είναι το TEI αποτέλεσμα. Βρίσκω ένα στοιχείο μέσα στο κείμενο μου, στο ηρωί μου, το δεν έπρεπε να υπάρχει. Ένα πράγμα είναι αυτό που μην αισθάνεσαι. Μετά, εδώ κάτι λείπει. Φανόδο το είδημα. Κάτι, κάτι, κάτι μου λείπει. Αν έχω εγώ το πρώτο υποκείμενο θα βρω και ποια μία λέξη μου λείπει. Άλλο πράγμα που μπορώ να βρω, εδώ βλέπω λάθος υποκείμενο. Βέβαια εδώ πρέπει να έχω στο δεδομένο το δράστη. Δηλαδή εδώ τμήμα Ανθοκομίας, λάθος υποκείμενο, δεν έχουμε τέτοιο κείμενο. Ούτε λείπει κάτι, ούτε είναι λάθος. Αλλά δεν είναι το Ανθοκομίας, είναι το Ροσοκουνίες. Άλλο, υπάρχουν όλα και υπάρχουν σωστά, αλλά είναι με λάθος σειρά. Δεν πάει την ιδρύθηκε χρονιά η ίδια, την ίδια χρονιά ιδρύθηκε. Άλλος πάντων, εμφανίζεται πολύ αργά αυτό, αυτό πρέπει να είναι το 1985 η ιδρύθηκε το πρώτο παράδειγμα. Εμφανίζεται πάλι σε βαθοσύρα. Αυτά λοιπόν είναι να έχεις το πρότυπο, να έχεις το πραγματικό και να τα παραβάλλεις, να δεις τι γίνεται. Για αυτό τώρα εδώ ο αλληλούς συμόρφωσης έχει όπως λέμε στον έλεγχο δύο διαστάσεις, δηλαδή το πρώτο είναι ο κανονιστικός. Ο έλεγχος μπορεί να είναι κανονιστικός, δηλαδή για να δω πού γίνονται αποκλήσεις, όπως κάνουμε εφαρμογή στη λογιστική, στην ελεκτική, να δω. Έτσι πρέπει να πω ότι τα τιμολόγια εσύ δεν μου το έκοψες έτσι, μου το έκοψες από άλλη διαδρομή. Μπορεί να είναι κανονιστικός λοιπόν για να βρω ανεπιθύμητες, μπορεί βέβαια να είναι και περιγραφικός. Δηλαδή να θέλω απλά να συλλάχω καλύτερα την πραγματικότητα και να βρω αν κάτι μπορώ να βελτιώσω. Επίσης η διάγνωση που θα κάνω εγώ μπορεί να είναι είτε τοπική. Δηλαδή εδώ είμαστε καλά, εδώ είμαστε καλά, αυτό δεν έπρεπε να συμβαίνει σαν διαδικασία. Αυτό συνέβη από λάθος άτομα, από κάποια προεδοποίηση. Είτε μπορεί να είναι κυταθολική, δηλαδή από ένα πρώτο που συμμόρφωσε σε 100% είστε στο 20%, είστε στο 60%, είστε στο 80%. Γιατί δεν περιμένουμε ειδικά στις διαδικασίες που βλέπονται άνθρωποι, το να ζητάς 100% συμμόρφωση είναι εκτός τόπου. Είναι κάτι άλλο. Έχει μεγαλύτερη έννοια για σένα να το δείξεις σε τίποτα σωστό συμμορφώση, δηλαδή να συμμορφώσεις 98% και όχι 100%. Εντάξει, δεν είναι και κάτι. Δηλαδή στις επιχειρήσεις το ότι θα κόψεις εγώ ένα τυμολόγιο 2 μέρες και 3 ώρες πιο μετά, ενώ έχεις περισσότερο 2 μέρες να το κόψεις, εντάξει. Βάζουμε και μια ποσοτική διάπτυξη θερμακών μέσα στον καθολικό. Και τελειώνω, γιατί έχουν και εργαστήρια που θα μας φωνάζουν, ανοιχτά θέματα. Αν έχετε κάποια διάπτυξη για συνεργασία, είναι το καλό. Όσον αφορά από την ανακάλυψη. Πώς να κάνεις αργόριθμους, ανακάλυψη και να είναι υπολογιστικά αποθοτική. Να μην σου τρώνε 5 ώρες, χωρίς να κάνεις κάτι πιο γρήγορο. Μετά έχεις τα κριτήρια. Αυτό είναι τώρα μια δουλειά που, όταν με το καλό εργασίστημα θα την υποβάλλουμε κάπου, πώς θα αξιορρονίσεις τους αργορίθμους με τα τέσσερα μοντέλα. Έχουμε μια πολλή κριτήρια προσέγγιση, έχει παρουσιαστεί σε συνέδριο, αλλά μας περιμένουν ακόμα τα ίσως να μεγράψουμε. Άλλα κριτήρια ποιότητας μπορείς να βρεις, να προτείνεις. Οι μετρικές για αυτά τα κριτήρια, τα τέσσερα που προτείναμε, την απλότητα, την προσαρμογή, την ακρίβεια, την γενιχαιισμότητα. Πώς ισορροπείς ανάμεσα σε αυτά τα, τα οποία τα κριτήρια και ανηστατικά. Κάτι το οποίο έχω επίσης στο μυαλό μου, και πιστεύω ότι θα έχει πολύ καλή αποδοσία, είναι να φύγεις από, η ανακάλυψη μέχρι στιγμής είναι ένας αμσουπερβάριστης. Να πας σε κάτι μία επίβλεψη ή μία επίβλεψη. Πιστεύω ότι θα έχει καλά αποτελέσματα. Έχει, τώρα η Ανουάριος του 2014 δημοσιεύτηκε στο Φάιντερ του eTransaction, το Knowledge and Data Engineering, μία προσέγγιση που κάνει μία επίβλεψη. Η πρώτη. Έχει δύο μήνες. Εδώ με μία επίβλεψη δεν υπάρχει. Και βέβαια, πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον είναι αν έχεις στα δεδομένα σου και το δράστη, να βρεις τα κοινωνικά δίκτυα που κρύβονται από πίσω. Δηλαδή, κάποιος γιατρός μπορεί να στέλνει για εξετάσεις, για κοινογραφία, το 80% που είναι ασθενός. Κάποιος άλλος μπορεί να στέλνει το 20%. Τι συμβαίνει. Κάποιοι γιατροί μπορεί να συνεχίζονται συνέχεια μαζί, ενώ κάποιοι άλλοι με περισσότερο το κοινωνικό τους δίκτυο είναι πιο ευρύ. Και το κάθεξες. Αυτό έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για τη λογιστική για να δεις, ας πούμε, αυτό που λέμε το separation of duties, διαχωρισμός καθηκόντων. Πρέπει άλλος να κάνει την παραλαβία, άλλος να κάνει την απογραφή. Αυτό δεν θα σου το δείξει απλή ανακάλυψη, πρέπει να έχεις και το δράστη. Θα σου χτυπήσεις, τον έλεγχο συμμόρφωσες, οπ, εδώ έχεις το ίδιο πρόσωπο που σου έκανε μια διαδικασία που έπρεπε να γίνει από διαφορετικό πρόσωπο. Πέρα από την ανακάλυψη, λοιπά θέματα, πώς θα τα χρησιμοποιήσουμε, βέβαια, στην ελεγκτική, πώς θα τα χρησιμοποιήσουμε καθαρά στο visual κομμάτι, στην ορτικοποίηση. Μπορώ εγώ οπτικά να δώσω αποτελέσματα που έχουν μεγαλύτερο νόημα για τους πελάτες. Πώς, όταν έχεις 2-3 μοντέλα, τα συγκρίνεις ή τα συνενώνεις, online, εδώ χωλένει αυτή η επιστήμη, αυτό το παιδί, πώς μπορείς να κάνεις online πρόβλεψη. Δηλαδή, αυτός ο πελάτης, αφού ξεκίνησε με 2-3 αγύματα, θα σου αργήσει, δεν θα το πιάσει το deadline, για να μη πω ότι θα μπορείς να προβλέψεις ότι θα παραγωνίσεις ή όχι. Απλά να προβλέψεις, ας πούμε, το χρόνο του, θα βγεις εκτός. Online όμως, έτσι όταν είναι ακόμα μέσα στη διαδικασία αυτός. Αυτό είναι κάτι πολύ ενδιαφέρον, πώς πιάνεις, πώς συνδέεις, τη διαδικασία σου με το γενικότερο context μέσα σε ένα περιβάλλον. Δηλαδή, εντάξει, εγώ έχω τη διαδικασία στα επίγοντα το πρωί, αλλά όταν είναι νύχτα που είναι όλα κλειστά, ε, περιμένω να παρακάμψω 2-3 αγύματα, να το ανοιχτήσεις εσύ σαν διαδικασία, σε το γενικότερο context βέβαια, ή το concentric. Concentric σημαίνει ότι, εγώ έχω μια διαδικασία, αυτό το καλοκαίρι εκτελείται έτσι, και το χειμώνα εκτελέται κάπως αλλιώς. Δεν μπορώ εγώ να περιμένω να είναι το ίδιο, και το καλοκαίρι που να ξανά επανέλθει στο ίδιο. Να πιάσω αυτή την έννοια η οποία απαλληδρομεί. Και βέβαια υπάρχουν και κάποια πιο εξωτικά θέματα, επενευσμένα από τη βιολογία. Τρέις αλλάγμεν, εντάξει, είναι λίγο πιο εξειδικευμένα αυτό το θέμα. Κάπως έτσι θα τελειώσουμε, δεν έχουμε, πιστεύω ότι υπάρχει κάτι. Αν θέλετε ποκά. Ευχαριστούμε πολύ το παιδιόδεφαλο, πολύ ενδιαφέρουσα παρουσία σας. Εγώ βρήκα πάρα πολλά ενδιαφέρουσα πανεπιστικαία σε όλα τα πράγματα που μας είπατε. Υπάρχουν και ρωτήσεις από το κοινό. Εγώ είναι γρήγορη ελεύθερος αυτό που θέλω να κάνω. Έχω κάθε εκτείνηση του απαιτούμινου χρόνου για τον οικογενισμό, σε σχέση με τα γεγονότα που έχουμε γεγνωμένα. Αν υπάρχει καμή να δίνει κάποια τέτοια στοιχεία. Πρώτον, εξαρτάται από τον αγγόριθο. Ναι, δεν υπάρχει γενικά όμως να τις διτιμίζει. Δεύτερον, δεν είναι μόνο σήμα να δει. Δηλαδή σίγουρα αυξάνεται εκθετικά ο χρόνος με τον αριθμό των δεκριτών γεγονότων. Αυτό σίγουρο. Από εδώ και πέρα όμως παίζει ρόλο το πλήθος των περιπτώσεων, το μέγεθος της κάθε σειράς, η μεταβλητότητα. Δηλαδή, αν εσύ έχεις μόνο δύο διαφορετικές διαδρομές, ας έχω πολλά γεγονότα, θα στισφρώ πιο γρήγορα. Αν όμως η μεταβλητότητα είναι μεγάλη, δηλαδή δεν έχουν γίνει κάποια πειράματα για να τα έχεις σαν εκτίμηση. Εμπειρικά, βέβαια, από το άλλο, μπορείς να κάνεις μια εκτίμηση ότι αυτό δεν δολεί με το οικογένειο σου, στον πορεσό του κάθε σειράς. Πολλές μήνυμα αριθμών τέτοιων διακριτών γεγονότων για να μπορέσεις να δουλέψεις ένα σημερινό εργαλείο? Και πέντε γεγονότα να έχεις. Δηλαδή, είναι που καίνει απόβεκτα στον μεταφορείασμα? Αυτό εξαρτάται καθαρά από τη διαδικασία σου. Μια άλλη διβλιά, την οποία τώρα έχω προβάλλει σε ένα συνέδριο, έχω πέντε, εκεί δεν έχω γεγονότα, έχω καταστάσεις. Δηλαδή, είμαι σε ένα CRM μιας εταιρείας της Volfo συγκεκριμένα και λες το ετοιμάδι μου είναι υποβληθήκε, είναι accepted, είναι cured, είναι σε καθυστέρηση, σε αναμονή. Πέντε καταστάσεις και μπορείς να επικονίσεις. Εκεί βέβαια δεν σε νοιάζει τόσο ο χάρτης της διαδικασίας, γιατί είναι πέντε γεγονότα. Ο χάρτης είναι απλός. Εκεί σε νοιάζει πιο πολύ η διάταξή του σαν να αλλάζει με κάποιο χαρακτηριστικό. Κάναμε μια πολυμεταρτική ANOVA εκεί πέρα και βγάλαμε ότι οι χώρες, τα αιτήματα που γίνονται στην Εμβία, θα τολουθούν άλλη σειρά από αυτά που ακολουθούν στη Σουηδία ας πούμε. Πάντα ξεχάζεται το business case, δεν έχεις κάποιο λάβιστο. Έχω πολλά δεδομένα από κάποιες συγκεκριμένες ερώτες που είναι χωρικά σχετικά με τα διαδικασία. Υπάρχουν αρκετά special patterns εκεί πέρα που θα θέλαμε να εφαρμόσουμε. Ίσως θα ήταν καλό να τα δούμε κάποια στιγμή. Το χωρικό τώρα είναι μία άλλη πράξη. Γιατί τα δεδομένα μας είναι temporal, χρονικά. Όταν έχεις και τη χώρα και τη διάταξη, έχεις πέσει όλη τη χώρα, φαντάζομαι πολλαπλασιάζονται οι δυνατότητες, αλλά δεν το έχω δει σε καμιά δουλειά. Εντάξει, εγώ θα σου δείξω κάποιο τύπο στοιχείων και διαδικασιών. Και επειδή έχεις δουλεύσει σε αυτό το κομμάτι, ας πούμε, ήταν κάτι που σκεφτόμον ως εργαλείο, με βάση περίπτωση, οπότε μπορεί να πάμε στην διαδικασία σου. Σε αυτές τις συμβολοσυρές που έχεις, με τα γεγονότα, έχει νόημα να βάλεις σε κάθε κόμβο κάποιον αριθμό, ώστε να μπορείς να συγκρίνεις διαφορετικές συμβολοσυρές και διαφορετικές διαδρομές. Δεν ήθελα να το πω, αλλά αυτό το πρωτάς είναι ακριβώς αυτό εδώ. Δηλαδή, τι λέμε τώρα. Να σας πω λίγο πώς πράγκειψε αυτό από τη βιολογία του. Όταν εγώ περνώ DNA από δύο άτομα, ή από το ίδιο άτομα στη διαφορετική φροντιστική στιγμή αυτή, το DNA είναι μία λυσίδα, τέσσερα νομίζω, τέσσερα φαινότυπους, δεν ξέρω πώς τα λένε, αδελή, μυήκη. Νομίζω ότι είναι τέσσερα. Αυτό, αν τα πάρεις από δύο άτομα, μπορεί να έχουν εντελώς όμορφο DNA, αλλά τι γίνεται, αν εσύ το συγκρίνεις, ξεκινήσεις ας πούμε στο ένα πιθέσει ένα και στο άλλο πιθέσει δύο, όσο βγάλουν 100% διαφορά, οπότε πρέπει να τα υφθεί γραμμίσεις. Εκεί λοιπόν έχει αυτό νόημα το trace alignment, να βάλεις έναν αριθμό στον κόμμα, ότι αυτό είναι ο κόμμας που συμβαίνει στο τρίτο βήμα, κι απλά στο τρίτο βήμα ο άλλος δεν κάνει τίποτα, ενώ ο άλλος κάνει αυτό. Αυτό εννοείς ή... Να κάνεις τι, να συγκρίνεις τους δύο συμβολοσυρές μεταξύ τους, πόσο όμοιες είναι και πόσο διαφορετικές. Όχι μόνο αυτό, μπορείς να κάνεις ανακάλυψη, με φυγραμμισμένα πια λοιπόν, γιατί αν έχεις κάποιους που τους πιάνεις από τη μέση, στη δουλειά με διαφορετική έννοια δεν είναι. Απλά μπορούν να ξεκινήσουν την ίδια διαδικασία, αλλά από τη μέση. Δηλαδή έχουν... Στην ουσία είναι 20 δήμα. Μπορούν να έχουμε τα 10 τελευταία κενά, και τα 10 τελευταία, επειδή εγώ ξεκίνησα στο νούμερο 10, εσύ ξεκίνησες στο νούμερο 1, αν ξεκινούσαν και... αν έχω σε 7 ένα στο 10, δεν ήμασταν ίδιοι στο δεύτερο μισό. Στο πρώτο μισό εγώ είμαι κενός και εσύ κάνεις 10 άλλα πράγματα. Αν εμένα τα 10 τελευταία μου τα φέρεις 10 προστάτη, τί μου κάνεις? Με εμφανίζεις τελώς διαφορετικός. Δεν είμαι, είμαι κατά το ήμιση διαφορετικός. Και είναι θέμα φυγραμμίσης. Αυτό το έχουμε ψάξει πάρα πολύ στη βιολογία, το λένε της οικογένειας alignment. Μπορείς να δανειστείς ιδέες και να κάνεις το trace alignment. Υπάρχει νόημα να συγκρίνει τρεις διαφορετικές διαδρομές, συνολικά, μην ένα ρυθμό. Να πεις αυτή μοιάζει κατά 80% με μια άλλη. Αυτά υπάρχουν στο πεδίο του business process modeling, που έχεις δύο μοντέλα και λες είναι τόσο τεκατόμια. Εγώ από μια βιβλογραφικέρα μου που κάνει έχω δει 42 μέτρα σύγκρισης. Αλλά το θέμα είναι... Δεν συγκρίνεις διαδρομές, συγκρίνεις μοντέλα. Η διαδρομή είναι πιο εύκολη γιατί είναι συριακή πάντα. Έχεις ένα δέκτρο, οπότε είναι πιο εύκολη. Το μοντέλο τι είναι? Το μοντέλο μπορεί να έχει και παράλληλα γεγονότα, μπορεί να έχει και πύλες or, μπορεί να έχει και πύλες join. Συνολικά, ωραία? Συνολικά, ναι. Ωραία. Πάμε πέρα, το χρόνο μπορεί να εφαρμοστεί κάπου, όπου να μην είναι χρονικά ρεγονότα? Πρέπει να έχεις μια χρονική αλληλουχία. Πρέπει να έχεις... Να μην είναι χρονικά ρεγονότα. Στο ύπαρ που ζούμε είναι υποπρωτικό αυτό. Ναι. Μπορεί να είσαι ενδιαφέρον. Αυτό που μπορείς να γλιτώσεις είναι το απόλυτο ρολόι. Και να βάλεις ένα σχετικό ρολόι. Δηλαδή, αυτό για μένα συνέβη στο πρώτο βήμα, στο δεύτερο βήμα, στο τρίτο βήμα, που ο άλλος, μεταξύ του πρώτου και του αριθμένου, μπορεί να του πήρει πέντε ώρες, το κόστος που έκανες να πάει από το ένα στο άλλο. Ναι, το διατρομόνι. Δεν σημαίνει το δωστρόνος, αλλά πόσα χρήματα χρειάζεσαι να πας με αλληλουχία. Όχι, δεν θα οδηγήσει, δεν θα οδηγήσει. Γιατί? Γιατί το κόστος... Εγώ ξέρω ότι αν έκανα... Τι θα μου ζωγραφείς αυτό. Αυτά που έχω πιο μικρό κόστος είναι πιο κοντινά γεγονότα και αυτά που έχω πιο μεγάλο κόστος είναι πιο μακρινά. Τι σημασία έχει με αυτό. Μπορεί να παίρνω εγώ μία τσίγλα με ένα ευρώ και μπορεί να παίρνω και μία βίδα με ένα ευρώ. Θα σου βγάζει τη τσίγλα και τη βίδα κοντινά. Ενώ τη βίδα και το παξιμάδι, το οποίο θα έχουμε, ξέρω εγώ, ή το ξύλο, το οποίο θα μπορεί να έχει 30 ευρώ, θα μπορούμε να το πούμε και σε μια διάταξη ότι από τη βίδα μέχρι το ξύλο μεσολόγησε μία τσίγλα. Δεν μπορώ να έχω ένας τσίγλος κάτι που θα έχει αυτό, γιατί σε ενδιαφέρουν οι αλληλουχίες. Τώρα την αλληλουχία αν την πάρουμε τον νέο μέσα το χρόνο και την πάμε σε μία άλλη διάσταση... Θα πρέπει να κάνεις τα σημασία που δεν είναι έτσι που το κάνεις. Θα πρέπει να τα σημασίσεις και φαινόμαστε, να το κάνεις σε κάποιο άλλο... Δεν ξέρω τι θα κάνεις. Όταν μιλάμε για το χρόνο και το χρόνο, θα το γνωρίζουμε και θα το καταλαβαίνουμε. Θα πρέπει να έχεις συναρτησία για το χρόνο. Πάντορ μόνο στο business case. Σαν business case δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι. Τώρα ακαδημαϊκά ρόλια, αν προκύψει δεν το γνωρίζω.
|
| _version_ |
1782817371097923584
|
| description |
: Σε αυτήν την τέταρτη ομιλία έχουμε τελειώσει τρεις ομιλίες μία από κάθε σχολή του Ιδρύματος και ξεκινάμε τώρα το δεύτερο κυκλό με τις ΔΟΝ. Είναι ο κύριος Δελιάς, ο οποίος θα μας μιλήσει με θέμα εξόρυση διαδικασιών ως εργαλείο αποφάσιον. Είναι πολύ ενδιαφέρον θέμα, περιμένουμε να φύγουμε στις επόμενες. Θα σας μιλήσω για ένα θέμα αρκετά σύγχρονο, δεν έχει παρουσία με καλύτερα από 5-6 χρόνια στη βιβλιογραφία. Είναι ένα αναδειόμενο πεδίο και σαν σύγχρονο πεδίο που είναι να ξεκινήσουμε με 150 χρόνια πίσω, όταν ακόμα οι μεταφορές στο Παγκόσμιο Βόρειο γινόταν με ιστιοφόρακα άγρια. Το να είσαι ναυτικός δεν ήταν καθόλου εύκολη η δουλειά, ήταν πολύ επικίνδυνη, γινόταν πάρα πολλά ναυτικά τυχήματα. Δεν μπορούσες να προβλέψεις καν το χρόνο που έπαιρνε η μεταφορά από το ένα δημάνι στο άλλο, όσο μάλλον όταν αυτές οι αποστάσεις ήταν μεγαλύτερες. Και γενικά όλο αυτό δυσκόλευε το Παγκόσμιο Βόρειο. Μέχρι που συναντήσαμε εδώ τον ίδιο, τον Φοντέ Νορί, αυτός ήταν ένας ναυτικός, αξιωματικός του βολικού ναυτικού των ΗΠΑ. Στην πορεία του πάνω στα καράβια είχε ένα αντίχημα. Έπεσε ένα κατάρτι πάνω στο πόδι του και έφασε το πόδι του. Και αναγκαστικά πήγε στα γραφεία. Επειδή όμως ήταν δραστήριος άνθρωπος και δεν μπορούσε να καθίσει απλά και να κάνει περιοδικές εργασίες, στα γραφεία που πήγε βρήκε τεράστιες δουλάπες, τεράστιες υπτάρια με πάρα πολλά χιλιάδες έγγραφα. Κάπως έτσι ήταν τα έγγραφα. Αυτά τα έγγραφα ήταν υποχρεωμένοι όλοι οι ναυτικοί να τα κρατούνε ο καπετάνος του καφεπλείου. Εδώ δεν φαίνεται πολύ ευδιάκριτα. Ίσως εδώ δούμε αργότερα, όταν μπήκαν και οι ρωστονικανές, τι κρατάνε. Τι κρατάνε, τις ημερομηνίες που αποπολεύσανε, σε ποιες συνταγμένες βρέθηκαν, τι άνεμος επικράτησε σε εκείνες τις συνταγμένες. Για κάθε στάση, για κάθε μέρα, κάθε 8 ώρες, δεν ξέρω ακριβώς την περιοδικότητα αυτής της καταγραφής, κρατώσανε τη διεύθυνση των ανέμων, την ένταση των ανέμων. Εκατοντάδες τέτοια αρχεία, χιλιάδες τέτοια αρχεία. Κάθισε, πήρε, τα συγκέντρωσε και μετά από πολύ κόπο, κατάφερε και δημοσίευσε ένα διβλίο το οποίο αποδείχθηκε χρυσάφη, γιατί είχε μέσα τέτοιους χάρτες, παγκόσμους χάρτες, αλλά είχε και τοπικούς χάρτες. Σε αυτό το χάρτη λοιπόν κατάφερε ο Φοντέν Μωρί και αποτύπωσε, αναμήνα, ανα ημερομηνία, τις κατευθύσεις, τις κυρίαρχες κατευθύσεις των ανέμων. Κάπως έτσι. Και μέσα από αυτό κατάφερε και έβγαλε τις ιδανικές διαδρομές. Ας πούμε, για να πας από το San Francisco στο Hong Kong, πρέπει να ακολουθήσεις αυτό εδώ, και όχι άλλη διαδρομή. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Δηλαδή, πανταστείτε ότι ο μέσος χρόνος, ας πούμε, για να πας από τη Νέα Υόρκη στο San Francisco, ήταν γύρω στις 80-90 μέρες και μετά τη δημοσίευση από αυτούς τους χάρτες, έπεσε στις 38 μέρες. Πιο κάτω από τη μέση, δηλαδή. Το record, μάλιστα, λέγεται ότι από Νέα Υόρκη για Σίδναι, η διαδρομή ήταν 120 μέρες και βρέθηκε ένας μήνες, βλέπετε, δεν ήταν ο μέσος όλος αυτός. Βρέθηκε καράβι που ακολουθώντας τις συμβουλές, τους χάρτες, δηλαδή, του Φοντέ Μωρή, το έκανε σε 18 μέρες. Λάμπε για τρομερές μειώσεις. Τώρα, αυτό το παράδειγμα σας φαίνεται κάπως πιο εξωτικό, να το δούμε λίγο πιο πεζά. Καθόμαστε εμείς και χαράχουμε μια διαδρομή, την βλακοστρώνουμε. Το θέμα είναι ότι εμείς, από μία τέτοια φωτογραφία, από μία τέτοια άποψη, μπορούμε να δούμε ποια διαδρομή πραγματικά ακολουθούν οι Υπεσί. Προφανώς δεν πήγαν από εδώ, που τους έχουμε ορίσει εμείς τη διαδρομή, την ιδανική διαδικασία, γιατί, γιατί τους βάλαμε κάποια εμπόδια, δεν τους βολεύει για διάφορα λόγω. Μπορούμε να δούμε ότι, αντί για την προβλεπόμενη διαδρομή, η Υπεσί ακολουθούν αυτήν εδώ τη διαδρομή. Και μάλιστα, αν θέλουμε να πάρουμε και σε μεγαλύτερα εκδομέρεια, μπορούμε να δούμε και ποσοτική πληροφορία. Ότι από αυτό το μονοπάτι έχουμε περισσότερη αφορτειακότητα. Αυτό εδώ έκανε αφέντο το πρόεδρο Σαζεχάο, όταν ήταν πριν στο Κολούμπια, που πριν δεν είχε πλακοστρώσει τις αυλές του, είδε από πού πάνε οι Υπεσί και το πλακόστο. Είναι τα λοιβόμενα desire paths, είναι γενικός όρος στην αρχιτεκτονική. Το θέμα είναι ότι, όπως είπε και κάποιοι πολιτικοί άνθρωποι εδώ της χώρας μας, τα δεδομένα υπάρχουν. Δηλαδή, τέτοιου είδους δεδομένα μπορούμε να τα βρούμε σε συστήματα όπως τα συστήματα ERP, τα CNM, τα συστήματα διαχείρισης τα δικασιών, μπρίζες, πρόσφυγες, μάνα, αφεντσύστητες, δεν είναι αυτό. Διάφορες σένσορες κρατούν οι δεδομένα, όπως η RFID, τα GPS. Δεδομένα, λοιπόν, μπορούμε να βρούμε πάρα πολύ. Έχω βάλει εδώ δύο ενδεικτικές έτσι προβλέψεις. Η Άγγλυση είναι ένας οργανισμός που προβλέπει ότι στα επόμενα 10 χρόνια, τα δεδομένα τα ψηφιακά που θα έχουμε και τα διαγραμμένα θα είναι 50 φορές μεγαλύτερα. Η IBM, που έχει μετρήσει τώρα 90% των δεδομένων των ψηφιακών που είναι σήμερα, έχουν παραχθεί τα τελευταία 2 χρόνια. Πρόσφατα η δημοσίευση της Google πριν 2 μήνες είπε ότι κάθε μέρα το 2014 παράγουν όσα δεδομένα παράξενε συνολικά το 2003. Κάθε μέρα από το 2014 παράγουν περισσότερα από όσα παράξενε όλο το έτος 2003. Τα δεδομένα δεν είναι πάρα πολύ. Τρία. Τρία. Τρία. Τρία. Είναι μια δεκρετία, δεν έχουμε σωγαβήσει πολλά. Είναι εντυπωσιακό. Τώρα τι είδους δεδομένα μας ενδιαφέρονται μας. Μας ενδιαφέρον όμως αυτά που είχε ο Μωρί που έφτασκε. Δηλαδή ένα αρχείο καταγραφών το οποίο θέλω να έχει τουλάχιστον τρία στοιχεία πληροφορίες. Το πρώτο είναι η περίπτωση, το case ID. Δηλαδή το καράβι που μετακινείται. Όχι τόσο το καράβι όσο η πλεύση του δρόμολόγου του καραβιού. Το δεύτερο είναι το event. Έφτασα εκεί και το τρίτο είναι ο χρόνος. Εδώ έχω παραδείγματα από ένα νοσοκομείο όπου το case ID είναι ο ασθενής. Το event είναι το γεγονός που έγινε. Έφτασα, έγινε η διάγνωση, μου πήραν αίμα, πήρα τα αποτελέσματα από το αίμα, έκανα δυοχημικά, πήρα τα αποτελέσματα από δυοχημικά. Οτιδήποτε μπορεί να είναι το event. Και το τρίτο είναι το timestamp σε οποιαδήποτε μορφή. Το timestamp εδώ δεν είναι ανάγκη να το έχω εγώ με ρολόι, μπορεί να το έχω και σχετικά. Δηλαδή είμαι 10 λεπτά μετά από ένα χρόνο μηδέν. Αυτό είναι κάτι σχετικό. Απλά θέλω να έχω μια χρονική τοποθετησία του γεγονότος σε σχέση με τα διπλανά του. Τώρα προαιρετικά για να αυξήσω, θα αυξάνω πάρα πολύ τις δυνατότητες μου αν κρατώ και το δράστη του κάθε γεγονότος. Δηλαδή ότι εδώ μου πήρε ένα αυτός ο γιατρός. Μου έδωσε τα αποτελέσματα, τι είναι ο σοκομός. Εδώ αυξάνω πάρα πολύ τις δυνατότητες. Θα βρούμε στο τέλος της διάρκεισης. Και βλέπετε εγώ να ακούω και άλλα χαρακτηριστικά. Ας πούμε ο ασθενής που πήγε ήταν παθολογικό-περεστατικό. Ήταν αυθοπεδικό-περεστατικό. Ήταν σοβαρή πάθηση. Ήταν λαβριά η ασθένεια κλπ. Αυτά τα δεδομένα τώρα πώς μπορούμε να τα εκμεταλλευτούμε. Θα γίνει λιγάκι τεχνική διάλεξη εδώ πέρα. Ελπίζω να μην είναι και δύσκολο. Θα σας δείξω τα πρώτα βήματα αυτού του παιδί της εξόδεξης διαδικασιών. Τον αργόριθμο α. Ο πιο απλοϊκός αλλά αντικατοπλύζει και τη βασική λογική. Ορίσουμε λοιπόν κάποιες σχέσεις διάταξης. Εμείς τι έχουμε, έχουμε αυτά εδώ τα λεγόμενα ύχνια. Ας πούμε ότι έχουμε τρεις ασθηνείς. Και ο ένας έκανε τα γεγονότα α, β, γ, δ, με αυτή τη σειρά. Ο άλλος έκανε το α, γ, β, δ, με αυτή τη σειρά. Και ο άλλος έκανε το ε, που ψηλώνε το η. Οι σχέσεις που μπορούμε να βρούμε μέσα σε αυτές τα γεγονότα είναι η άμεση διαδοχή. Δηλαδή όταν έχω το ένα γεγονός να ακολουθεί το άλλο. Ας πούμε εδώ μέσα σε όλους τους πελάτες μου. Φανταστείτε ότι εγώ έχω εκατοντάδες πελάτες. Εκατοντάδες πλοία που κάνουν δρομολόγια. Δεν υποτιθεί. Το α ακολουθείται από το β άμεσα. Το α ακολουθείται από το σε. Όλες αυτές εδώ τις σχέσεις διαδοχής. Κάτι άλλο που με ενδιαφέρει και προκύπτει από αυτό εδώ είναι η αιτειότητα. Δηλαδή αν βλέπω ότι το β πάντα ακολουθεί το α, αλλά ποτέ δεν έχω μια αντιστροφή αυτής της χαληλουχίας. Τότε μπορώ να πω ότι το β έχει σαν ιτεία το α. Το α προκαλεί το β. Χωρίς να γνωρίζω εγώ αυτά που θα σας πω. Αυτά που πάμε να εξορίξουμε, να βγάλουμε γνώση από μια διαδικασία την οποία δεν τη γνωρίζουμε. Το άλλο είναι η παραλληλία. Δηλαδή αν βλέπω ότι δύο ελπιδογονάτα είναι αλλάσσονται. Μία συμβαίνει πρώτα το ένα και μετά το άλλο. Και σε κάποιο άλλο case, σε κάποια άλλη περίπτωση συμβαίνει πρώτα το δεύτερο και μετά το άλλο. Τότε υποθέτω ότι αυτά μπορεί και να εκτελούνται παράλληλα. Και το άλλο βέβαια μπορεί να μην έχω σχετισμένα γεγονότα. Τώρα από αυτά εδώ τα τρία ενδεικτικά περιστατικά που είχα μπορώ να βάλω αυτές τις σχέσεις. Ότι έχω άμεση διαδοχή σε αυτά εδώ. Έχω παραλληλία μεταξύ αυτών εδώ. Και έχω και αιτιότητα για αυτά εδώ τα ζέβη. Λοιπόν άμεση διαδοχή για παράδειγμα θα τους έχω εδώ πέρα. Η αιτιότητα τη βλέπω εδώ πέρα, ότι το α ακολουθεί το σε και δεν έχω πουθενά αντιστροφή. Να έχω πρώτα το σε και μετά το άλλο, σε κανέναν πελάτη. Άρα μπορώ να συμμεράνω ότι το α είναι η αιτία του σε. Και βέβαια παραλληλία, ας πούμε το β και το σε, βλέπω ότι μία προηγείται το β, μία προηγείται το σε. Άρα μπορώ να υποθέσω ότι αυτά είναι δύο γεγονότα που μπορεί και να εκτελούνται παράλληλα. Το τελευταίο πώς μπορεί να συμβαίνει? Το μυσχετισμένα. Αν δεν συμβαίνει το χ και το ψήνει σε μια συμβολοσυρά, να το δούμε εδώ. Το η δεν το παρατηρήσει ποτέ στην ίδια συμβολοσυρά με το β ή το σε. Το ε. Είναι γεγονός, μπορεί να συμβεί, αλλά όχι ταυτόχρονα. Αλλά αυτά τα δύο θα σκετίζονται. Ο κοινός είναι διατραγώσεις. Το ένα πλοίο πάει από εδώ και το άλλο πάει από εδώ. Δεν μπορώ εγώ να τα βάλω κάπως μαζί. Μα αυτή είναι εδώ την πληροφορία, αλλά πώς μπορώ να την εκμεταλλευτώ. Αυτά δεν τα δεδομένω. Αυτά εδώ είναι αυτά που κατέγραψα, οι αισθητήρες μου αν θέλετε, οι δουλάπες που άνοιξε ο ναυτικός και βρήκε τα στοιχεία, το νοσοκομείο μου, αυτά είναι τα στοιχεία μου. Αυτά εδώ είναι αυτά που μπορείς εγώ να παράβω. Δεν με ενδιαφέρει η άμεση διαδοχή, με ενδιαφέρει η ιδιότητα και η παραλία. Ξεκινάω με την εξής απλή λογική. Θέλω να ζωγραφίσω το χάρο της διαδικασίας. Αυτός είναι ο στόχος. Να ανακαλύψω τη διαδρομή που ακολουθούν οι πελάτες μου. Οι ασθενείς, τα αγγλία, τα παιδιά. Μπορώ να υιοθετήσω όποιο συμβολισμό θέλω. Ο αλγόριθμος α υιοθετή τα συμβολισμό των πέτριν έτσι. Δεν ξέρω αν είστε ξεκιωμένοι με τα πέτριν έτσι, αλλά είναι μια διαγραμματική τεχνική επικόνισης διαδικασιών που έχω τετράγωνα και κύκλους. Στα τετράγωνα βάζω τα γεγονότα μου, στους κύκλους βάζω αυτό που λέμε τα token. Δηλαδή ότι φεύγω από εδώ και μπορώ να πάω στο επόμενο. Για να το σκεφτούμε λογικά. Δεν χρειάζεται να ξέρετε πέτριν έτσι. Τι βλέπω εδώ, τι συμβαίνει πρώτα. Με τι μπορεί να ξεκινήσει μια διαδρομή. Ή με το α ή με το ε. Άρα το α και το ε θα είναι στην αρχή της διαδικασίας. Τι άλλο μπορώ να καταλάβω. Που τελειώνουν οι διαδικασίες. Τελειώνουν σε δύο σημεία. Στο ν και στο ε. Άρα προς το τέλος θα βάλει το ν και το ε. Και μου μένουνε κάποια άλλα στοιχεία. Συγκεκριμένα μου μένει από το α. Βλέπω εγώ ότι έχω αιτιότητα του β και αιτιότητα του σε. Άρα το β και το σε θα είναι μετά το α. Με ποια σχέση εκμεταλλεύομαι και αυτό εδώ, ότι το β είναι παράλληλο του σε. Και τα βάζω έτσι. Τι άλλο βλέπω. Ότι το ν συμβαίνει ή μετά το β ή μετά το σε. Άρα δεν είναι ένα σημείο που συγκλείρουμε αυτές οι διαδρομές. Θα έρχονται και ξαναενώνω. Ναι, αλλά εκεί έχεις A, B, C και A, C, B. Ενώ στο διάγραμμα δεν φαίνεται αυτό. Αυτή εδώ είναι η διαδρομή. Αν μπορεί να επαλειτηθεί εδώ. A, B. Το σημείο. Το σημείο. Το μπελάκι κάτω. Ναι. Από εδώ γεννάω και τα δύο. Γιατί αυτά συμβαίνουν παράλληλα. Δεν έχει σημασία. Θα γίνουν και τα δύο. Θα γίνουν και τα δύο. Δεν έχει σημασία. Είναι παράλληλες δεδρομές. Δεν είναι ή το άλλο. Όχι. Θα μπορούσε να είχε. Αλλά εδώ η σχέση τους είναι παράλληλα. Δεν χρειάζεται δηλαδή στο δεδράμμα που είναι το μπελάκι κάτω στο σε. Όχι, όχι. Γιατί αυτό σου γεννάει δύο τότε. Σου ανοίγει δύο δρόμους. Παιδιά, εγώ δίνω ταυτόχρονα εντολή σε ένα και σε δεύτερο. Και όταν τελειώσετε, ελάτε να με βρείτε εδώ και οι δύο, όταν είναι όλοι αυτά τα δύο τράμενα. Αυτά είναι καθαρά θέμα συμβολισμού. Θα μπορούσε να ήταν ή το ένα ή το άλλο. Α, το παράλληλο του ξύλιου. Επειδή είναι παράλληλα αυτά. Το θέμα είναι ότι μετά όταν ολοκληρωθεί και το δίδα και το σε, πρέπει να γίνει το δε. Και όντως καταξυσμητέτους με έναν κονστράχτη, με έναν κατασκευαστικό τρόπο, μπορώ εγώ να φτιάξω το δίκτυο πέκτη. Λοιπόν, το η ότι είναι μετά το εφ, το εφ το έχω βάλει ότι είναι στο τέλος, το η το έχω βάλει ότι είναι στην αρχή, μπορώ να τα ενώσω κατευθείαν. Πολύ απλή σκέψη. Αυτή είναι η απλή σκέψη, η πρώτη σκέψη που έγινε. Εκμεταλλεύομαι βασικά στοιχεία της χρονικής αλληλουργίας και γεννάω ένα χάρτη διαδικασίας. Καλό φαίνεται. Αλλά αν πάμε για να το βάλουμε στην πραγματικότητα, έχουμε αυτό το οποίο το λέμε για φυσικών τους λόγους σπακέτριντα έγραμμα. Γιατί μας γεννάει κάτι τέτοιο. Γεννάει τόσες πολλές γραμμές που στην ουσία έχουν μια μακαρονά. Εγώ εγώ τώρα εδώ, αλληλούναν πρέπει εγώ εδώ να καταλάβω ποια είναι η διαδικασία. Αυτό είναι το πραγματικό περιεστατικό, έτσι. Δεν μπορείς να πεις ότι έκανες κάτι σημαντικό, κάτι χρήσιμο. Έχεις ένα χάος. Ο λεγόριθμος α έχει και άλλους περιορισμούς. Δεν μπορεί να ανακαλύψει αν έχεις loops, short loops, σύντομους κύκλους, δηλαδή αν είναι μέσα σε δύο γεγονότα πρέπει να ξαναγυρίσεις πίσω. Δεν μπορεί να το ανακαλύψει ο λεγόριθμος α. Επίσης δεν μπορεί να ανακαλύψει μη τοπικές εξαρτήσεις. Δηλαδή αν εγώ κάνω μεγάλα πηδήματα, μπορώ να πάω, ας πούμε, από ένα γεγονός σε κάτι που θα συμβεί 4-5 γεγονότα μετά, να κάνω μια παράκαμψη, δεν μπορεί να το δει αυτός ο λεγόριθμος α. Επίσης δεν είναι ερωτάστα, έχει μεγάλα στάδια και αν βάλουμε έναν απλό υπολογιστή να το λύσει, για ένα απλό παράδειγμα, θα περιμένουμε αρκετές ώρες. Ο λεγόριθμος α είναι αυτός ο οποίος κάνει την επικόνιση. Όχι ότι δεν κάνει την επικόνιση. Βρίσκει τις σχέσεις αλληλουχίας και με τις σχέσεις αλληλουχίας κατασκευάζει ένα δίκτυο πέτρου. Η επικόνιση μετά είναι ένα εργαλείο. Βρίσκει όλες τις αλληλουχίες και με τους συνδυασμούς των αλληλουχιών βρίσκει αν είναι παράλληλα ή αγνοεί. Το output πέτριν έρθει και σου δείχνει την αναπαράσταση των δεχθρών. Αυτό βγάζει ο άνθρωπος. Και εδώ έβαλε αυτό το σπανγκέτι. Εδώ έβαλε αυτό το σπανγκέτι. Εδώ έβαλε τόσο ιστομότερο μονοπάτι. Οπότε δεν μας καλύπτει ο α, πρέπει να κάνουμε κάτι καλύτερο. Από τα πρώτα βήματα επίσης, οι πρώτε σκέφτες που γίνανε είναι να πάμε σε μια συγκροτητοποίηση. Όχι σε ένα κατασκευαστικό αργόριθμο, όπως είναι ο α. Γενετική αργόριθμη, έτσι. Κάτι εύκολο, τι κάνουν οι γενετικοί. Για να ο τυχαία έχω διαγράμματα από τα 20 γεγονότα μου, για να ο τυχαία πετρινέται. Με τυχαίες διατάξεις. Εντάξει. Υπάρχουν δικλήδες πώς αυτό το διάγραμμα θα είναι εφικτό, τέλος πράγματος και τα λοιπά. Για να ο τυχαία εφαρμόζω τους πολύ συνηθισμένους τελεστές των γενετικών αργορίθμων. Το crossover, δηλαδή τη διαστάθρωση και τη μετάλαξη. Τι σημαίνει διαστάθρωση. Παίρνω δύο διαγράμματα, τα χωρίζω στη μέση. Παίρνω αυτό το γωνίδι από εδώ και αυτό το γωνίδι από τον άλλο γωνέα. Και φτιάχνω ένα καινούριο διάγραμμα. Εντάξει. Μετάλαξε τι σημαίνει. Ότι έχω εδώ και απλά μεταλλάσω, βγάζω ένα βελάτι και το βάζω να πηγαίνει από άλλη διαδρομή. Και δάλλει, δάλλει, δανειπά. Τι βρελτιστοποιώ εδώ. Καλύτερα, προφανώς έχει καλύτερα αποτελέσματα από τον άλλο. Τι βρελτιστοποιεί. Το βρελτιστοποιεί το τελικό σου διάγραμμα πόσους πελάτες μπορεί να επαληθεύσουν. Πόσες διαδρομές πελατών μπορεί να επαληθεύσουν. Δηλαδή το διάγραμμα που γεννάω εγώ και από εκατό πελάτες. Πολύ σπάνια μάλιστα τους επαληθεύει όλους. Εκόμα και με σπαγγέντη διάγραμμα υπάρχουν περιπτώσεις που δεν θα σε επαληθεύσουν. Αν έχεις μη τοπική εξάρτηση δεν θα στοθεί αυτό. Εδώ λοιπόν μετράω αυτό που λένε το fitness, την προσαρμογή. Προσαρμογή είναι αυτή η διαδικασία που σου γεννήσα πόσο αληθινή είναι. Δεν πάρεις τους εκατό πελάτες σου και τους παίξεις ένα με ένα. Θα μπορέσουν όλη την αρχή να φτάσουν στο τέλος. Όπως κάναν την πραγματική τους διαδρομή. Και βρελτιστοποιώντας αυτό το μέγεθος πεντησχέδουμε λίγο καλύτερα αποτελέσματα. Αυτό δεν έχει μεγαλύτερο υπολογιστικό κόσμος. Ναι, σαφώς έχει μεγαλύτερο. Πολύ μεγαλύτερο. Λοιπόν, η ερώτηση όμως είναι αρκεί το κριτήρι της προσαρμογής. Δηλαδή αυτό το counter argument είναι ότι εγώ θα σου δώσω αυτό το διάγραμμα. Αυτό το διάγραμμα, το οποίο το λέμε flower model, μοντέλο λουδιού, μπορεί να γεννήσει, να επαλλητεύσει όλους τους πελάτες που είχες, για σίγουρα. Και ανουστός, δώσουμε εσύ όποια διαδρομή θέλεις, με όσα looks θέλεις. Εγώ θα στη γεννήσω. Γιατί πάω από την εκκίνηση εδώ και μετά πάω, πάω, ξαναγυρνάω. Πάω στο β, πάω στο γ, πάω όπου θέλω και ξαναγυρνάω. Δηλαδή η προσαρμογή μου είναι τέλεια, το fitness είναι τέλειο. Αλλά η πληροφορία που παίρνω είναι άθληστη. Δεν μπορώ να πω ότι αυτή είναι μια επιχειρηματική διαδικασία, προστεύω. Δηλαδή δεν μου δίνει καμία χρήσιμη πληροφορία αυτά. Έχει τέλεια προσαρμογή. Ποιο είναι το πρόβλημα με αυτό το μοντέλο? Ότι επιτρέπει πλεονάζουσα συμπεριφορά. Δηλαδή και μη πραγματικές συμπεριφορές, γι'αφού σου τις επιτρέπω. Αυτό, όπως γνωρίζω μόνο τη θεωρία πληροφοριών, δεν είναι κάτι επιθυμητό. Δεν θέλω πλεονάζουσα συμπεριφορά. Θέλω ακριβώς τη συμπεριφορά μου. Σας δίνω αυτό το μοντέλο. Τι κάνει στην ουσία, και αυτό έχει τέλεια προσαρμογή. Και αυτό έχει 100% προσαρμογή. Τι κάνει, παίρνει όλες τις δυνατές διαδρομές που είχα όμως στο δείγμα μου. Στο δείγμα μου. Και σου γεννάω μία, αυτά είναι εγώ. Δηλαδή, ή θα πάω από εδώ, ή θα πάω από εδώ, ή θα πάω από εδώ. Αυτό είναι το πρόβλημα του overfitting. Δηλαδή, σου γέννησα όλες τις συμπεριφορές που είχα στο δείγμα. Αλλά άμα έρθει κάποιος καινούργιος, δεν μπορώ να τον πιάσω. Και αυτό έχει πολύ μικρή χρησιμότητα. Τι να το κάνω. Αυτό είναι μόνο για εγκυκλοπαιδικούς λόγους. Εντάξει, απλά, να κάνω ένα overview, ας πούμε, της διαδικασίας. Να δω αν όλοι πηγαίνουν από τον ίδιο δρόμο, ή από διαφορετικούς. Τίποτα. Αν έχω μεγάλη μεταβλητότητα στις διαδρομές, μου είναι εξίσου άκουστο. Οπότε, λοιπόν, έχουν προταθεί, και με αυτά που λεγόμαστε, νομίζω ότι μας χαλεί, τέσσερα κριτήρια για να εκτιμώ, έχω την βιώθεια, το μοντέλο. Το πρώτο είναι προσαρμογή. Δηλαδή, μπορώ να αναπαράγω, εγώ, την βαρατηριόμενη συμπεριφορά, αυτό το κεριακό. Να γεννάω ένα μοντέλο που, τουλάχιστον, το παρελθόν μου να μπορεί να το αναπαράγει. Το άλλο είναι ακρίβεια. Ακρίβεια, δηλαδή, να μην είναι, εγώ σαν το μοντέλο του λουλουδιού, να αφήνω πλέον άνωσα συμπεριφορά. Να αποτυπώνω αυτό ακριβώς που έγινε. Το άλλο είναι να μπορώ να γενικεύσω. Να μην έχω, δηλαδή, το προηγούμενο διάγραμμα, να μπορώ να αποφύγω από το πρώτο με το overfitting. Και το τέταρτο κριτήριο, πάρα πολύ σημαντικό, είναι η απλότητα. Απλότητα με αυτό για τη θεωρία του ξεραφείου του Οκάμπ. Δηλαδή, αν εγώ έχω δύο διαγράμματα, το οποίο το ένα έχει 50 στοιχεία, και το άλλο έχει 40, και αναπαραστούν και τα δύο το ίδιο πρόβλημα, θα πάρω αυτό που έχει 40. Δεν θέλω να κάνω τη ζωή μου δύσκολη, θα πάρω το πιο απλό. Με αυτά τα κριτήρια λοιπόν, δηλαδή, στοποιώντας τα μαζί, λίγο το ένα, λίγο το άλλο περισσότερο, έχουν προταθεί έναν σωρό αργορίθμου ανακάλυψης. Ενοιχτικά τους βάζω εδώ πέρα. Ενδυκτικός, γενετικός, με στοχαστικά δίκτυα, με γραμμικό προγραμματισμό, είναι αυτό, με ασαφή λογική, με Markov μοντέλα κτλ. Πάρα πολύ αργοριθμή ανακάλυψης. Εντάξει, οι οποίοι άλλωτε έχουν καλύτερα αποτελέσματα και άλλωτε λίγο χειρότερα. Ενδυκτικά έχουμε βάλει εδώ πέρα δυο αποτελέσματα. Δηλαδή, μπορείς στο κάτω κάτω να γεννήσεις ένα διάγραμμα, μπορείς να βάλεις στον χάρτη της διαδικασίας σου με πιο πολύ νόημα. Αυτό εδώ είναι η ίδια διαδικασία με το σπαγγέτι που σας έδειξα πέντε διεφανίες και κροστά. Δηλαδή, με ένα καλό αργόριθμο, μπορείς να πεις ότι εντάξει, καταλαβαίνω τι γίνεται στην επιχειρήσή μου, καταλαβαίνω ποια είναι η διαδικασία μου. Και βέβαια, αν εκμεταλλευτείς και το χρόνο, που είναι σωλαβή, μπορείς να πάρεις και πληροφορία για τις επιδόσεις μεταξύ των διαδικασιών. Δηλαδή, εδώ βλέπουμε ποιο είναι το πόθυνο, ότι από εδώ μέχρι εδώ έρχομαι πιο πολύ, ενώ από εδώ μέχρι εδώ πηγαίνω γρήγορα. Μπορείς να πάρεις και τέτοια, και τέτοιου είδους πληροφορία. Μέχρι εδώ, όταν έτσι μια εισαβολή, υπάρχουν στο πεδίο της ανακάλυψης των διαδικασιών, το στόχο μάλλον της ανακάλυψης των διαδικασιών, έχουμε τέσσερις προκλήσεις. Το πρώτο είναι τι γίνεται όταν έχεις πολύ μεγάλο αριθμό περιπτώσεων στο αρχείο καταγραφών. Δηλαδή, θέλω εγώ να πάρω τη διαδρομή, να δω τη διαδρομή που μου ακολουθούν οι πελάτες μου σε μία ιστοσελίδα στο ίντερνετ και έχω 8 εκατομμύρια πελάτες. Ποιος αργόριθμος μπορεί να διαχειριστεί τόσο μεγάλο μήνα? Όχι όχι, δυο-τρίσιοι. Και αυτοί με αφίβονται, με αφίβονται το τέλος σας. Το δεύτερο είναι όταν έχεις μεγάλο αριθμό γεγονότων αναπερίττους. Δηλαδή, εντάξει, όταν εγώ μπορώ σε 20 βήματα να τελειώσω τη διαδικασία, όταν μια διαδικασία φτάνει και έχει 300 βήματα, 500 βήματα, 500 γεγονότων συμβαίνω, εκεί αρχίζει και γίνεται πολύ πλοκο το... η διαδικασία. Και εδώ μιλάω, μπορεί να έχεις 10 δυνατότητες, αλλά επειδή έχεις επαναλήψεις των ίδιων γεγονότων, έχεις μεγάλο αριθμό τελικά. Πα κάθε λίγο διαφορετικό είναι να έχεις αριθμό διακριτών γεγονότων μεγάλο. Δηλαδή τα βήματα που μπορεί να ακολουθήσεις είναι 300, 400, και ας περδάσεις ακόμα μια φορά. Είναι διαφορετικό να έχεις λίγα βήματα, αλλά η διαδικασία σου επειδή τα επαναναμπάνει να έχει, ξέρω εγώ, 500 στοιχεία στη συμβολοσία σου, και είναι διαφορετικό αυτά τα 500 να είναι διαφορετικά μεταξύ τους, και ας γίνονται μόνο 20 κάθε φορά. Και το άλλο είναι να έχεις πάρα πολύ μεγάλη μεταβλητότητα στις διαδρομές σου. Θα ξεκινήσουμε με αυτό μια δουλειά που έχουμε κάνει στην προορισιά σου, να σας το φέρω με ένα παράδειγμα γιατί έτσι λίγο πολύ γενικά μιλήσαμε. Νοσοκομεία, θμήμα επιβιβόντο. Αρχικά το πρότζεκτ δεν ξεκίνησε έτσι. Το πρότζεκτ ξεκίνησε να κάνουμε βελτιστοποίηση, να δούμε αν χρειάζεται ένα γιατρό παραπάνω, μια νοσοκόμα παραπάνω, αξίζει να βάλουμε μια κλίνη παραπάνω, να πάρουμε ένα μηχάνημα για το ένα παραπάνω, να κάνουμε δηλαδή βελτιστοποίηση της διαδικασίας σε ένα σχεδιασμό. Αυτό ήταν το πρότζεκτ. Λοιπόν, πρότζεκτ κάποιος συναδελφόνοι, τους ευχαριστώ πάρα πολύ που μου δώσαν τα δεδομένα. Για να μπορέσεις να μοντελοποιείς τη διαδικασία, συνεντέχεις με το διευθυντή του τμήματος επιβιβόνου. Έρχεται προσερμαθώρο ή έρχεται με τα πόδια ο ασθενής, του κάνουμε γραφή, του κάνουμε διάγνωση, του κάνουμε αίμα, ξέρω εγώ βιοχημικά, ερθυνογραφίες κτλ κτλ συνταγωγράφηση. Αυτό είναι το flowchart. Μετά από συνεντέχεις, κόντρα συνεντέχεις βγήκε αυτό το flowchart. Αυτό το διάγραμμα ρωείς ο ίδιος γιατρός και βέβαια διευθυντής του τμήματος επιβιβόνου. Παίρνω τα δεδομένα. Για να δοκιμάσουμε. Επαλληθέρεται το διάγραμμα ή όχι. Αυτό είναι το που σημαίνει τη δραγματικότητα. Το προηγούμενο είναι αυτό που νομίζει ο διευθυντής, όχι κάποιος εξωτερικός, το Υπουργείο ας πούμε, ο διευθυντής του συγκεκριμένου τμήματος, στο σημαίνει συγκεκριμένο μοσοκομείο βέβαια, ότι γίνεται. Και αυτό είναι που γίνεται στη δραγματικότητα. Και δεν είπε κάποιος ψένος διευθυντής. Δεν είχε είπει κάποιος ψένος διευθυντής. Δηλαδή, ο ίδιος θέλει να εμπεριστοποιήσει τις διαδικασίες του. Και με πολύ κόπο παράχθηκε το flowchart και με μεγάλη επαλήθεση. Είναι ο στόχος του επιθυμία του φτέν, που είπε ο διευθυντής, όμως οι υπάλληλοι κάνουν αυτό. Δεν ξέρω αν φτένει η πάντα. Ναι όχι, για να καταλάβω τη διαφάνεια. Αυτό είναι ο κύπτητος. Δηλαδή δεν είναι ένας ασθενής. Πρέπει να ακολουθεί σε αυτά τα βήματα. Αυτό είναι η φωτογραφία που πέραμε από πάνω. Δηλαδή, αν βάζαμε μια κάμερα στο νοσοκομείο, τη διαδρομή που ακολουθούν, θα έβγαινε αυτό. Δεν θα έβγαινε το προηγούμενο. Αυτό, γιατί συμβαίνει. Μεταξύ μας συμβαίνει παντού. Δεν συμβαίνει μόνο στα ελληνικά νοσοκομεία. Δηλαδή, σε όλες τις υπηρεσίες υγείας, είναι αναμενόμενο να έχεις υψηλή μεταβλητότητα ρών. Γιατί ο κάθε ασθενής έχει ειδικές ανάγκες. Άλλο περιστατικό, κάποια άλλα χάρτε μπορεί να πάρει, κάποια άλλη ώρα μπορεί να φτάσει και κλικ και κλικ. Οπότε είναι αναμενόμενοι μεταβλητότητες στη υπηρεσία της υγείας. Ας πούμε, εδώ έχω βάλει ένα ιστογραμμα συγκνοτήτων. Για 200 ασθενείς, που ήταν το δείγμα μου, αυτή η φωτογραφία είναι από 200 ασθενείς, έχω 68 διαφορετικές δεδρομέσες. Και μάλιστα, δεν είναι ότι έχω 68 διαφορετικές δεδρομέσες, είναι ότι δεν υπάρχει κάποια κυρίαρχη. Η κυρίαρχη συμβαίνει σε 20 ασθενείς, 23 νομίζω. Και έχω περίπου εδώ 59 μοναδικές περιπτώσεις, σε οποίες ακολουθούν μοναδικές δεδρομέσες. Εδώ λοιπόν θέλω πίσω την ιδιαίδικαση αυτή. Το θέμα ποιο είναι ότι, αν δεν υπήρχε αυτή η τεχνολογία, θα πηγαίνουμε και θα βελτιστοποιούσαμε το flowchart και θα βγάζουμε ότι χρειάζεται 1,2 κρεβάτια παραπάνω, χρειάζεται 3 κομμαριφθάνο σοκόμις παραπάνω. Ωραία. Θα τις έβαζες και μετά δεν θα είχες αποτέλεσμα. Ή τέλος πάντων δεν θα είχες το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Εντάξει, θα είχες κάποια δικτύωση σίγουρα, αλλά δεν θα είχες το αναμενόμενο. Γιατί? Γιατί έχεις μεταβλητότητα στις ροές. Έχεις μεταβλητότητα. Το άλλο σημαίνει, τι μπορεί να γίνει. Αυτό που πάει το μυαλό μας είναι, είναι στα αλήθεια 69 διαφορετικές διαδρομές. Μήπως αυτές 69 μοιάζουν λίγο μεταξύ τους. Δηλαδή αν εγώ έδωσα πρώτα αίμα και έκανα μετά χρειογραφία, είμαι στην ουσία διαφορετικών από αυτό που έδωρα, κάνει πρώτη χρειογραφία και μετά έδωσε αίμα. Είμαι τόσο διαφορετικός. Οπότε πάει το μυαλό μας να βγάλουμε ομοιότητες μεταξύ των ροών. Και αν έχω ένα πελάτη που ακολούθησε αυτή την διαδικασία και έναν άλλο που ακολούθησε αυτήν εδώ, μετράω, τώρα βάλω κάποιες ομοιότητες. Μην σας τρομαζομαι, τίποτε εδώ. Αυτό είναι ένα κοζάνι σιμιλάριτι για τα ποια λιγονότα έκανα κάθε ασθενής. Δηλαδή, και δυο δώσαμε αίμα. Άσχατε αν τα δώσαμε στην ίδια σειρά γιος. Και αυτό είναι ένα κοζάνι σιμιλάριτι για τις μεταβάσεις. Ότι εγώ από το αίμα πήγα στην εθνογραφία, εσύ από το αίμα πήγες στα βιοχημικά. Λοιπόν, ωραία, κάνουμε όλα αυτά και έχουμε ένα πολύ ωραίο διάρκειμα. Ομοιοτήτων. Δηλαδή, α, συγγνώμη, δεν ήταν 69, ήταν 81 βλέπω οι διαδρομές. Α, πάρω εγώ τις 81 διαδρομές, αυτός είναι ένας συμμετρικός πίνακας. Έχει και στις στείλες και στις γραμμές αυτές τις περιπτώσεις. Όπου είναι κόκκινο είμαστε ίδιοι, ομοιότητα 1. Όπου είναι πράσινο είμαστε διαφορετικοί, ομοιότητα 0. Και τελασπάντων έχουμε αυτό. Και πάλι όμως δεν μπορώ να βγάλω ομοιότητες. Εδώ τώρα ερχόμαστε εμείς και προτείνουμε κάτι πέρα από το προηγούμενο. Προτείνουμε τελασπάντων κάποια τεχνική με την έψη των γειτονιά και αναδιατάξουμε αυτό εδώ. Τελασπάντων καταφέρουμε μεγαλύτερη ευστάθεια στο διάγραμμα. Δεν κάνουμε κάτι ωραίο. Δεν θα επιμείνω εδώ. Μετά αυτό το αποτέλεσμα, αφού ξέρουμε πόσο όμοιος είναι ο καθένας με τον διπλανό του, κάνουμε ένα σπέκτρα κλάνσταρινγκ. Οτιδήποτε θα μπορούσες να κάνεις. Θα μπορούσες να κάνεις σε μια ιεραρχική ομαδοποίηση. Το σπέκτρα μας έδωσε καλύτερα αποτελέσματα. Και καταλήξαμε εδώ θα επιμείνω, καταλήξαμε να βγάλουμε από όλο εκείνο το διάγραμμα, το σπαγέτι που σας έδειξα, ένα, δύο, τρία, τρεις ομάδες. Εδώ τώρα, αυτό είναι ένα πράγμα πιο ξεκάθαρ. Παρ' όλο που είσαι στις τρεις χάρτες, ο κάθε χάρτης είναι από μόνος του κατανοητός και δεν έχεις εκείνο το πράγμα, το τιμακαρογράμμα, κ.Χ. Γιατί κερδίζεις αυτό. Τι κερδίζεις, να δούμε. Στη συγκεκριμένη περίπτωση τι κερδίζεις, έτσι. Λοιπόν, εκ των υστέρων, μπορέσαμε και συνδέσαμε την κάθε ομάδα με τη σοβαρότητα των περιστατικών, Triads. Γιατί είναι αυτό σημαντικό. Γιατί το Triads. Το Triads είναι τρεις χάρτες. Ή είσαι πράσινο περιστατικό που είσαι μαύροι περιστατικό, ή είσαι κίτρινο γέλιο που είσαι μεσείο περιστατικό, ή είσαι βόκκινο που είσαι επίγον περιστατικό. Αν αυτά εδώ οι αναλογίες τους, εντυπωσιακά, είναι προβλέψιμους. Δηλαδή, ξέρεις ότι το 60% σου είναι πράσινα περιστατικά, ξέρεις το 30% σου είναι κίτρινα, και ξέρεις το 10% σου είναι κόκκινο. Πάνω κάτω, ενάλογα με την περιοχή και το νοσοκομείο, αλλάζουν αυτά. Κάθε νοσοκομείο μπορεί να προβλέψει το Triads. Μόνο το Triads. Οπότε, αν εσύ έχεις τη ροή για κάθε Triads, στην ουσία μπορείς να προβλέψεις το φόρτο της κάθε δραστηριότητας. Έχεις πολύ μεγάλη θέλα κρίδια, αυτό, να προβλέψεις την κατανομή στην κάθε δραστηριότητα, από ότι αν πήγαινες, όλα έχουν το όλοι πελάτες με την προφορά. Μετά, μπορείς με αυτά τα διαγράμματα να πας και να μιλήσεις με τους γιατρούς. Αυτό, δεν θέλαμε το flow chart στην αρχή για να τα βγάλουμε, θέλαμε μόνο τα δεδομένα. Δηλαδή, αν χάσαμε το χρόνο μας με τη συνεντεύξης, να παίρνουμε τα δεδομένα, τα οποία είναι τα περισσότερα νοσοκομεία στο εξωτερικό, τα κρατάν και αυτόματα, με τα barcode και με τα RFID, τα κρατάν και αυτόματα, βγάζεις τους χάρτες σου και με αυτούς τους χάρτες ξεκινάς και πας τους γιατρούς και λες, σου λέει, α, όχι αυτή η διαδρομή στην έβγαλε λάθος, εδώ γίνεται εδώ, εδώ γίνεται το άλλο. Κερδίζεις δηλαδή πάρα πολύ χρόνο στη συνέντεξη, από εκεί που θα καθίσεις και θα πεις καλημέρα, καλημέρα, να εμείς το κάνουμε έτσι, να εμείς το κάνουμε αλλιώς, το οποίο είναι πάρα πολύ χρονοβόλος, δεν ξέρω αν το έχετε κάνει ποτέ, αλλά να πάρεις συνέντεξη κάποιου ιδίμονα στο πεδίο του εσύ που είσαι απ' έξω, ο Κωνστάρστας, είναι πάρα πολύ χρονοβόλος. Με αυτό έχεις μια βάση την οποία την έχεις οπτικοποιήσει, έτσι είναι μεγάλο πλειονέκτημα το ότι το έχεις ογγραφήσει. Και με ένα πλήθος τα άλλα από χρήση να συμπεράσουμε τα βγάλα λάθος, συγκεκριμένα ένα έτσι και λίγο πλάκα είναι ότι μπορέσαμε και συσχετίσαμε τους νυχτερινούς επισκέπτες για τι συμβαίνει, τους συγκεκριμένους σοκομείους και η ήχερα. Βουλεύουμε 25 το επίκοντα, κανονικά με το που φτάνεις τα επίκοντα πρέπει να πας στην γραμματέα, δεν είχαμε λεφτά για τρεις γραμματές, οπότε δίναμε δύο βάρβες στις γραμματέες, 8 το πρωί με 10 το βράδυ, με 12 το βράδυ, δεν θυμάμαι, τώρα κάπου εκεί. Μένει δηλαδή το νυχτερινό τοχτάρο χωρίς γραμματέα στο νοσοκομείο του συγκεκριμένου έτσι. Έβλεπες πάρα πολλά περιστατικά, Green Triads, δηλαδή που δεν είναι σοβαρά, να πηγαίνουν μετά τις 12 στο νοσοκομείο και αυτό δεν μπορεί να ανημεινευτεί εύκολα. Δηλαδή όταν εσύ έχεις κάτι το οποίο δεν είναι σοβαρό, λίγο χιλιάσου, λίγο 8 χιλιάσου, δεν θα σηκωθείς τώρα δύο η ώρα το βράδυ να πας στο νοσοκομείο. Εντάξει, θα πας λίγο πιο νωρίς, θα πας στις 10, ή θα πας ξέρω εγώ μετά την δουλειά σου αύριο, ή θα περιμένεις το πρωί να βγάλεις τη νύχτα και να πας. Εντάξει, αν είναι κάτι πίμοχο, πας. Αλλά είχαμε πολλά Green Triads που εφόδονταν με το 12. Και η Ξήνης ήταν ο εξής. Κυρίως μετανάστες, κυρίως μετανάστες... Γεια σας. Κυρίως μετανάστες και φτωχή, βέβαια, μετά την καθιέρωση του πεντάητρου, τα αποτελέσματα τα πήραμε μετά την καθιέρωση του πεντάητρου, περιμέναμε πότε θα αποχωρήσει η γραμματέα στη νυχτερινή, για να πάω εγώ και να πάω σειρά, για να γρατώ στους 50 ευρώ. Λοιπόν, αυτό ήταν εντυπωσιακό και εντυπωσιακό. Δεν μπορείς να το βρεις αλλιώς. Δεν μπορείς να το βρεις αλλιώς. Λοιπόν, αυτό ήταν μια δουλειά που έχουμε κάνει σχετικά με αυτήν εδώ την πρόκληση. Έχει μια άλλη δουλειά που είναι τώρα, έχει υποβληθεί και περιμένουμε τα αποτελέσματα, είναι ο αριθμός των διακριτών γεγονότων. Δηλαδή, τι ενότητα. Τετρακόσια διακριτά γεγονότα μπορεί να έχουμε εδώ, να συμβούν σε μια διαδικασία. Εδώ θα βγάλουμε, εδώ έχω χρησιμοποιήσει έναν αργόριθμο από τους πιο αποδοτικούς για μεγάλες διαδικασίες και μεγένει σε αυτό το χάρι. Πολύ καλός είναι, γιατί με τετρακόσια γεγονότα περίμενες, όχι μία μακαρονάδα, περίμενες εδώ πέρα ένα χάος. Εδώ λοιπόν, όταν έχω πολλά διακριτά γεγονότα, η περισσότερη αργόριθμη, καταρχήν, να σας πω, είναι εκθετική ως προς τον αριθμό των γεγονότων. Αυτό τι σημαίνει. Πρώτον, feasibility. Δεν θα στογενήσω, δεν μπορώ. Έχω βάλει αργόριθμο με 300 γεγονότα σε έναν πολύ δυνατό υπολογιστή και στις 10 μέρες τον έκλυσα. Αν δεν βγάλεσαι φάμμα πιο μπροστά, εντάξει, αν δεν βγάλεσαι φάμμα. Με 32 ΜΜΜ, τσεβόρι, τα λοιπά, 10 ΜΜΜ, τα λοιπά. Και τον έκλυσε στις 10 μέρες. Χώρια που με πιο πολλά σου βγάζεις φάμμα. Επίδοσης. Δηλαδή, ακόμα και στις 10 μέρες θα μου το γεγνούσε. Εγώ, όταν είσαι σε ένα project, δεν θα γεννήσεις ένα χάρτη και θα πας μπροστά. Θα γεννήσεις δεκάδες χάρτες, τους οποίους θα τους δεις έτσι, θα τους δεις αλλιώς, θα μιλήσεις με τον πελάτες σου, κλπ. Αν έχεις 10 μέρες για το καθένα, κάθε φορά θα κάνεις μία μικρή ουλάλα. Ζήτω που κάνει καλά. Δηλαδή, πρώτον, δεν υπάρχουν πολλοί αργόριθμοί που να μπορούν να στογενήσουν. Δεύτερον, ακόμα και αυτοί που υπάρχουν να στογενήσουν κάνουν πολύ ώρα. Πέρα από αυτό, ακόμα και να μην κάνουν πολύ ώρα, για παράδειγμα, αυτός ο αργόριθμος δεν έκανε, έκανε δύο ώρες. Δύο ώρες είναι έναν ανοιχτό χρονικό περιθώριο. Κατανόηση. Εγώ θέλω να καταλάβω τι γίνει στην επιχείρησή μου. Που να βγάλω άκρη εγώ τότε. Αυτό πρέπει να το τυπώ στο ξόλο εγώ σε πανό, ότι να το κοιτάζω για να βγάλω άκρη. Οπότε πάμε με μία πολύ γνωστή τεχνική. Τι κάνουμε εδώ πέρα. Λέμε έχεις εσύ το αρχείο καταγραφών. Κόψ' το. Πόσο όμως κόψ' το. Όχι οριζόντια όπως το κόβουν οι περισσότεροι, έτσι. Δηλαδή, έχεις εσύ ένα εκατομμύριο πελάδες, κόψ' το εκατοχλιάδες, εκατοχλιάδες, εκατοχλιάδες, εκατοχλιάδες. Κόψ' το καθετάδες. Δηλαδή πάρε εδώ 50 γεγονότατα 400, εδώ τα άλλα 50, εδώ τα άλλα 50, εδώ τα άλλα 50. Μα αυτά τα 50 γέννα μικρές διαδικασίες που να μπορείς να τις καταλάβεις και μετά με κάποιο τρόπο ενωσέτα. Αφού τις καταλάβεις, ενωσέτα και κατάλαβε και το μεγάλο. Κατάλαβε δηλαδή τα μικρά κομματάκια που έχεις διαρρέσει και μετά θα μπορείς να τα συλλέξεις. Τώρα λίγο γρήγορα θα το περάσουμε, είναι μια δουλειά πρόσωπη, την κοβάλαμε στο information system. Να το δείξω και τα αποτέλεσμα μη χάνουμε χρόνο, έστω ότι είναι μια αυτή διαδικασία με 100 γεγονότατα. Μπορέσαμε με τη δικιά μας τη δουλειά και το χώρισα σε τρεις περιοχές, αυτές εδώ. Δηλαδή αντί να καταλάβω εγώ 100 γεγονότατα, πρέπει να καταλάβω τα 20 εδώ, τα 30 εδώ, ξέρω εγώ και τα 30 εδώ. Το εντυπωσιακό ποιά είναι με τη δουλειά μας τη δουλειά. Ότι αν παρατηρείτε δεν τέμονται πουθενά οι περιοχές. Αυτό είναι το εντυπωσιακό. Δηλαδή όταν εγώ θα πάω και θα καταλάβω αυτή την ομάδα, είμαι εντάξει νοητικά, γιατί δεν έχω, δεν παρεβάλλεται ούτε το πλέον το πράσινο. Απλά αφού την καταλάβω ότι γίνεται με το κόκκινο, πράγματα εδώ που ενώνται με το πράσινο. Είναι εντυπωσιακό το ότι μπορέσαμε να το ξεχωρίσουμε έτσι. Και πώς το ξεσφαλίζεις ότι... Το συγκεκριμένο παράδειγμα είχαμε 100% φύτ. Σε άλλα data sets που χρησιμοποιήσαμε αυτό δεν το δεχτήκαμε. Στα υπόλοιπα λοιπόν που κάνουμε, εδώ έχω τους άλλους αργορίδμους και εδώ τι μετράω. Με το κόκκινο μετράω ένα μέτρο που το λέω τι πληροφορία μου δίνει και με το πράσινο μετράω το μέγεθος του μεγαλύτερου κλάστερ. Δηλαδή αν εμένα το μεγαλύτερο κλάστερ μου το βγάλεις 100% και το άλλο μου το βγάλεις από 10%, το 100% πάλι μεγάλο είναι για εμένα, δεν μπορώ να το καταλάβω. Δηλαδή τι θέλω, το κόκκινο να είναι πάνω, το πράσινο να είναι κάτι. Εδώ είναι ο ασθενής και εδώ είναι η υποέλευτη. Να είμαστε καλύτερκες τα δύο. Τώρα τι θα πούμε κύριε ποιος είναι ο δεύτερος, εντάξει. Άδη, ο Σος. Αυτό το ειδικό να το εμφορμήσουμε σαν εσείς. Εμφορμήσουμε στους systems. Αυτή ήταν η ανακάλυψη, μέχρι εδώ σας μιλούσα για την ανακάλυψη. Το οποίο βέβαια είναι και το ιερό το σκοπότερο αυτής της περιοχής. Το πώς θα ζωγραφίσω εγώ το χάρτη. Κάτι άλλο, το οποίο θα το περάσω γρήγορα είναι έλα που συμμόρφωσες. Αφού μπορείς εσύ να ανακαλύπεις τη διαδικασία, για να σκέψου να είχες και το πρότυπο. Να πάρεις αυτό που ανακάλυπεις, να έχεις το πρότυπο και να τα βάλεις πάνω το ένα στο άλλο. Συμβαίνει αυτό ή είσαι έτσι, έχεις τρευλώσεις και ας πούμε εδώ έχω πάρει ένα κείμενο από την ιστοσελίδα του TEI. Μπορείς να πατήσεις σε ερωτήματα όπως, τι κάνουμε όταν κάνουμε ένα έλεγχο συμμόρφωσης σε ένα κείμενο, τι μας νοιάζει. Ας πούμε, βοηθήσω μια λέξη που δεν έπρεπε να υπάρχει. Έλεγχε, η μορφή που έχεις σήμερα είναι το αποτέλεσμα, όχι είναι το TEI αποτέλεσμα. Βρίσκω ένα στοιχείο μέσα στο κείμενο μου, στο ηρωί μου, το δεν έπρεπε να υπάρχει. Ένα πράγμα είναι αυτό που μην αισθάνεσαι. Μετά, εδώ κάτι λείπει. Φανόδο το είδημα. Κάτι, κάτι, κάτι μου λείπει. Αν έχω εγώ το πρώτο υποκείμενο θα βρω και ποια μία λέξη μου λείπει. Άλλο πράγμα που μπορώ να βρω, εδώ βλέπω λάθος υποκείμενο. Βέβαια εδώ πρέπει να έχω στο δεδομένο το δράστη. Δηλαδή εδώ τμήμα Ανθοκομίας, λάθος υποκείμενο, δεν έχουμε τέτοιο κείμενο. Ούτε λείπει κάτι, ούτε είναι λάθος. Αλλά δεν είναι το Ανθοκομίας, είναι το Ροσοκουνίες. Άλλο, υπάρχουν όλα και υπάρχουν σωστά, αλλά είναι με λάθος σειρά. Δεν πάει την ιδρύθηκε χρονιά η ίδια, την ίδια χρονιά ιδρύθηκε. Άλλος πάντων, εμφανίζεται πολύ αργά αυτό, αυτό πρέπει να είναι το 1985 η ιδρύθηκε το πρώτο παράδειγμα. Εμφανίζεται πάλι σε βαθοσύρα. Αυτά λοιπόν είναι να έχεις το πρότυπο, να έχεις το πραγματικό και να τα παραβάλλεις, να δεις τι γίνεται. Για αυτό τώρα εδώ ο αλληλούς συμόρφωσης έχει όπως λέμε στον έλεγχο δύο διαστάσεις, δηλαδή το πρώτο είναι ο κανονιστικός. Ο έλεγχος μπορεί να είναι κανονιστικός, δηλαδή για να δω πού γίνονται αποκλήσεις, όπως κάνουμε εφαρμογή στη λογιστική, στην ελεκτική, να δω. Έτσι πρέπει να πω ότι τα τιμολόγια εσύ δεν μου το έκοψες έτσι, μου το έκοψες από άλλη διαδρομή. Μπορεί να είναι κανονιστικός λοιπόν για να βρω ανεπιθύμητες, μπορεί βέβαια να είναι και περιγραφικός. Δηλαδή να θέλω απλά να συλλάχω καλύτερα την πραγματικότητα και να βρω αν κάτι μπορώ να βελτιώσω. Επίσης η διάγνωση που θα κάνω εγώ μπορεί να είναι είτε τοπική. Δηλαδή εδώ είμαστε καλά, εδώ είμαστε καλά, αυτό δεν έπρεπε να συμβαίνει σαν διαδικασία. Αυτό συνέβη από λάθος άτομα, από κάποια προεδοποίηση. Είτε μπορεί να είναι κυταθολική, δηλαδή από ένα πρώτο που συμμόρφωσε σε 100% είστε στο 20%, είστε στο 60%, είστε στο 80%. Γιατί δεν περιμένουμε ειδικά στις διαδικασίες που βλέπονται άνθρωποι, το να ζητάς 100% συμμόρφωση είναι εκτός τόπου. Είναι κάτι άλλο. Έχει μεγαλύτερη έννοια για σένα να το δείξεις σε τίποτα σωστό συμμορφώση, δηλαδή να συμμορφώσεις 98% και όχι 100%. Εντάξει, δεν είναι και κάτι. Δηλαδή στις επιχειρήσεις το ότι θα κόψεις εγώ ένα τυμολόγιο 2 μέρες και 3 ώρες πιο μετά, ενώ έχεις περισσότερο 2 μέρες να το κόψεις, εντάξει. Βάζουμε και μια ποσοτική διάπτυξη θερμακών μέσα στον καθολικό. Και τελειώνω, γιατί έχουν και εργαστήρια που θα μας φωνάζουν, ανοιχτά θέματα. Αν έχετε κάποια διάπτυξη για συνεργασία, είναι το καλό. Όσον αφορά από την ανακάλυψη. Πώς να κάνεις αργόριθμους, ανακάλυψη και να είναι υπολογιστικά αποθοτική. Να μην σου τρώνε 5 ώρες, χωρίς να κάνεις κάτι πιο γρήγορο. Μετά έχεις τα κριτήρια. Αυτό είναι τώρα μια δουλειά που, όταν με το καλό εργασίστημα θα την υποβάλλουμε κάπου, πώς θα αξιορρονίσεις τους αργορίθμους με τα τέσσερα μοντέλα. Έχουμε μια πολλή κριτήρια προσέγγιση, έχει παρουσιαστεί σε συνέδριο, αλλά μας περιμένουν ακόμα τα ίσως να μεγράψουμε. Άλλα κριτήρια ποιότητας μπορείς να βρεις, να προτείνεις. Οι μετρικές για αυτά τα κριτήρια, τα τέσσερα που προτείναμε, την απλότητα, την προσαρμογή, την ακρίβεια, την γενιχαιισμότητα. Πώς ισορροπείς ανάμεσα σε αυτά τα, τα οποία τα κριτήρια και ανηστατικά. Κάτι το οποίο έχω επίσης στο μυαλό μου, και πιστεύω ότι θα έχει πολύ καλή αποδοσία, είναι να φύγεις από, η ανακάλυψη μέχρι στιγμής είναι ένας αμσουπερβάριστης. Να πας σε κάτι μία επίβλεψη ή μία επίβλεψη. Πιστεύω ότι θα έχει καλά αποτελέσματα. Έχει, τώρα η Ανουάριος του 2014 δημοσιεύτηκε στο Φάιντερ του eTransaction, το Knowledge and Data Engineering, μία προσέγγιση που κάνει μία επίβλεψη. Η πρώτη. Έχει δύο μήνες. Εδώ με μία επίβλεψη δεν υπάρχει. Και βέβαια, πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον είναι αν έχεις στα δεδομένα σου και το δράστη, να βρεις τα κοινωνικά δίκτυα που κρύβονται από πίσω. Δηλαδή, κάποιος γιατρός μπορεί να στέλνει για εξετάσεις, για κοινογραφία, το 80% που είναι ασθενός. Κάποιος άλλος μπορεί να στέλνει το 20%. Τι συμβαίνει. Κάποιοι γιατροί μπορεί να συνεχίζονται συνέχεια μαζί, ενώ κάποιοι άλλοι με περισσότερο το κοινωνικό τους δίκτυο είναι πιο ευρύ. Και το κάθεξες. Αυτό έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για τη λογιστική για να δεις, ας πούμε, αυτό που λέμε το separation of duties, διαχωρισμός καθηκόντων. Πρέπει άλλος να κάνει την παραλαβία, άλλος να κάνει την απογραφή. Αυτό δεν θα σου το δείξει απλή ανακάλυψη, πρέπει να έχεις και το δράστη. Θα σου χτυπήσεις, τον έλεγχο συμμόρφωσες, οπ, εδώ έχεις το ίδιο πρόσωπο που σου έκανε μια διαδικασία που έπρεπε να γίνει από διαφορετικό πρόσωπο. Πέρα από την ανακάλυψη, λοιπά θέματα, πώς θα τα χρησιμοποιήσουμε, βέβαια, στην ελεγκτική, πώς θα τα χρησιμοποιήσουμε καθαρά στο visual κομμάτι, στην ορτικοποίηση. Μπορώ εγώ οπτικά να δώσω αποτελέσματα που έχουν μεγαλύτερο νόημα για τους πελάτες. Πώς, όταν έχεις 2-3 μοντέλα, τα συγκρίνεις ή τα συνενώνεις, online, εδώ χωλένει αυτή η επιστήμη, αυτό το παιδί, πώς μπορείς να κάνεις online πρόβλεψη. Δηλαδή, αυτός ο πελάτης, αφού ξεκίνησε με 2-3 αγύματα, θα σου αργήσει, δεν θα το πιάσει το deadline, για να μη πω ότι θα μπορείς να προβλέψεις ότι θα παραγωνίσεις ή όχι. Απλά να προβλέψεις, ας πούμε, το χρόνο του, θα βγεις εκτός. Online όμως, έτσι όταν είναι ακόμα μέσα στη διαδικασία αυτός. Αυτό είναι κάτι πολύ ενδιαφέρον, πώς πιάνεις, πώς συνδέεις, τη διαδικασία σου με το γενικότερο context μέσα σε ένα περιβάλλον. Δηλαδή, εντάξει, εγώ έχω τη διαδικασία στα επίγοντα το πρωί, αλλά όταν είναι νύχτα που είναι όλα κλειστά, ε, περιμένω να παρακάμψω 2-3 αγύματα, να το ανοιχτήσεις εσύ σαν διαδικασία, σε το γενικότερο context βέβαια, ή το concentric. Concentric σημαίνει ότι, εγώ έχω μια διαδικασία, αυτό το καλοκαίρι εκτελείται έτσι, και το χειμώνα εκτελέται κάπως αλλιώς. Δεν μπορώ εγώ να περιμένω να είναι το ίδιο, και το καλοκαίρι που να ξανά επανέλθει στο ίδιο. Να πιάσω αυτή την έννοια η οποία απαλληδρομεί. Και βέβαια υπάρχουν και κάποια πιο εξωτικά θέματα, επενευσμένα από τη βιολογία. Τρέις αλλάγμεν, εντάξει, είναι λίγο πιο εξειδικευμένα αυτό το θέμα. Κάπως έτσι θα τελειώσουμε, δεν έχουμε, πιστεύω ότι υπάρχει κάτι. Αν θέλετε ποκά. Ευχαριστούμε πολύ το παιδιόδεφαλο, πολύ ενδιαφέρουσα παρουσία σας. Εγώ βρήκα πάρα πολλά ενδιαφέρουσα πανεπιστικαία σε όλα τα πράγματα που μας είπατε. Υπάρχουν και ρωτήσεις από το κοινό. Εγώ είναι γρήγορη ελεύθερος αυτό που θέλω να κάνω. Έχω κάθε εκτείνηση του απαιτούμινου χρόνου για τον οικογενισμό, σε σχέση με τα γεγονότα που έχουμε γεγνωμένα. Αν υπάρχει καμή να δίνει κάποια τέτοια στοιχεία. Πρώτον, εξαρτάται από τον αγγόριθο. Ναι, δεν υπάρχει γενικά όμως να τις διτιμίζει. Δεύτερον, δεν είναι μόνο σήμα να δει. Δηλαδή σίγουρα αυξάνεται εκθετικά ο χρόνος με τον αριθμό των δεκριτών γεγονότων. Αυτό σίγουρο. Από εδώ και πέρα όμως παίζει ρόλο το πλήθος των περιπτώσεων, το μέγεθος της κάθε σειράς, η μεταβλητότητα. Δηλαδή, αν εσύ έχεις μόνο δύο διαφορετικές διαδρομές, ας έχω πολλά γεγονότα, θα στισφρώ πιο γρήγορα. Αν όμως η μεταβλητότητα είναι μεγάλη, δηλαδή δεν έχουν γίνει κάποια πειράματα για να τα έχεις σαν εκτίμηση. Εμπειρικά, βέβαια, από το άλλο, μπορείς να κάνεις μια εκτίμηση ότι αυτό δεν δολεί με το οικογένειο σου, στον πορεσό του κάθε σειράς. Πολλές μήνυμα αριθμών τέτοιων διακριτών γεγονότων για να μπορέσεις να δουλέψεις ένα σημερινό εργαλείο? Και πέντε γεγονότα να έχεις. Δηλαδή, είναι που καίνει απόβεκτα στον μεταφορείασμα? Αυτό εξαρτάται καθαρά από τη διαδικασία σου. Μια άλλη διβλιά, την οποία τώρα έχω προβάλλει σε ένα συνέδριο, έχω πέντε, εκεί δεν έχω γεγονότα, έχω καταστάσεις. Δηλαδή, είμαι σε ένα CRM μιας εταιρείας της Volfo συγκεκριμένα και λες το ετοιμάδι μου είναι υποβληθήκε, είναι accepted, είναι cured, είναι σε καθυστέρηση, σε αναμονή. Πέντε καταστάσεις και μπορείς να επικονίσεις. Εκεί βέβαια δεν σε νοιάζει τόσο ο χάρτης της διαδικασίας, γιατί είναι πέντε γεγονότα. Ο χάρτης είναι απλός. Εκεί σε νοιάζει πιο πολύ η διάταξή του σαν να αλλάζει με κάποιο χαρακτηριστικό. Κάναμε μια πολυμεταρτική ANOVA εκεί πέρα και βγάλαμε ότι οι χώρες, τα αιτήματα που γίνονται στην Εμβία, θα τολουθούν άλλη σειρά από αυτά που ακολουθούν στη Σουηδία ας πούμε. Πάντα ξεχάζεται το business case, δεν έχεις κάποιο λάβιστο. Έχω πολλά δεδομένα από κάποιες συγκεκριμένες ερώτες που είναι χωρικά σχετικά με τα διαδικασία. Υπάρχουν αρκετά special patterns εκεί πέρα που θα θέλαμε να εφαρμόσουμε. Ίσως θα ήταν καλό να τα δούμε κάποια στιγμή. Το χωρικό τώρα είναι μία άλλη πράξη. Γιατί τα δεδομένα μας είναι temporal, χρονικά. Όταν έχεις και τη χώρα και τη διάταξη, έχεις πέσει όλη τη χώρα, φαντάζομαι πολλαπλασιάζονται οι δυνατότητες, αλλά δεν το έχω δει σε καμιά δουλειά. Εντάξει, εγώ θα σου δείξω κάποιο τύπο στοιχείων και διαδικασιών. Και επειδή έχεις δουλεύσει σε αυτό το κομμάτι, ας πούμε, ήταν κάτι που σκεφτόμον ως εργαλείο, με βάση περίπτωση, οπότε μπορεί να πάμε στην διαδικασία σου. Σε αυτές τις συμβολοσυρές που έχεις, με τα γεγονότα, έχει νόημα να βάλεις σε κάθε κόμβο κάποιον αριθμό, ώστε να μπορείς να συγκρίνεις διαφορετικές συμβολοσυρές και διαφορετικές διαδρομές. Δεν ήθελα να το πω, αλλά αυτό το πρωτάς είναι ακριβώς αυτό εδώ. Δηλαδή, τι λέμε τώρα. Να σας πω λίγο πώς πράγκειψε αυτό από τη βιολογία του. Όταν εγώ περνώ DNA από δύο άτομα, ή από το ίδιο άτομα στη διαφορετική φροντιστική στιγμή αυτή, το DNA είναι μία λυσίδα, τέσσερα νομίζω, τέσσερα φαινότυπους, δεν ξέρω πώς τα λένε, αδελή, μυήκη. Νομίζω ότι είναι τέσσερα. Αυτό, αν τα πάρεις από δύο άτομα, μπορεί να έχουν εντελώς όμορφο DNA, αλλά τι γίνεται, αν εσύ το συγκρίνεις, ξεκινήσεις ας πούμε στο ένα πιθέσει ένα και στο άλλο πιθέσει δύο, όσο βγάλουν 100% διαφορά, οπότε πρέπει να τα υφθεί γραμμίσεις. Εκεί λοιπόν έχει αυτό νόημα το trace alignment, να βάλεις έναν αριθμό στον κόμμα, ότι αυτό είναι ο κόμμας που συμβαίνει στο τρίτο βήμα, κι απλά στο τρίτο βήμα ο άλλος δεν κάνει τίποτα, ενώ ο άλλος κάνει αυτό. Αυτό εννοείς ή... Να κάνεις τι, να συγκρίνεις τους δύο συμβολοσυρές μεταξύ τους, πόσο όμοιες είναι και πόσο διαφορετικές. Όχι μόνο αυτό, μπορείς να κάνεις ανακάλυψη, με φυγραμμισμένα πια λοιπόν, γιατί αν έχεις κάποιους που τους πιάνεις από τη μέση, στη δουλειά με διαφορετική έννοια δεν είναι. Απλά μπορούν να ξεκινήσουν την ίδια διαδικασία, αλλά από τη μέση. Δηλαδή έχουν... Στην ουσία είναι 20 δήμα. Μπορούν να έχουμε τα 10 τελευταία κενά, και τα 10 τελευταία, επειδή εγώ ξεκίνησα στο νούμερο 10, εσύ ξεκίνησες στο νούμερο 1, αν ξεκινούσαν και... αν έχω σε 7 ένα στο 10, δεν ήμασταν ίδιοι στο δεύτερο μισό. Στο πρώτο μισό εγώ είμαι κενός και εσύ κάνεις 10 άλλα πράγματα. Αν εμένα τα 10 τελευταία μου τα φέρεις 10 προστάτη, τί μου κάνεις? Με εμφανίζεις τελώς διαφορετικός. Δεν είμαι, είμαι κατά το ήμιση διαφορετικός. Και είναι θέμα φυγραμμίσης. Αυτό το έχουμε ψάξει πάρα πολύ στη βιολογία, το λένε της οικογένειας alignment. Μπορείς να δανειστείς ιδέες και να κάνεις το trace alignment. Υπάρχει νόημα να συγκρίνει τρεις διαφορετικές διαδρομές, συνολικά, μην ένα ρυθμό. Να πεις αυτή μοιάζει κατά 80% με μια άλλη. Αυτά υπάρχουν στο πεδίο του business process modeling, που έχεις δύο μοντέλα και λες είναι τόσο τεκατόμια. Εγώ από μια βιβλογραφικέρα μου που κάνει έχω δει 42 μέτρα σύγκρισης. Αλλά το θέμα είναι... Δεν συγκρίνεις διαδρομές, συγκρίνεις μοντέλα. Η διαδρομή είναι πιο εύκολη γιατί είναι συριακή πάντα. Έχεις ένα δέκτρο, οπότε είναι πιο εύκολη. Το μοντέλο τι είναι? Το μοντέλο μπορεί να έχει και παράλληλα γεγονότα, μπορεί να έχει και πύλες or, μπορεί να έχει και πύλες join. Συνολικά, ωραία? Συνολικά, ναι. Ωραία. Πάμε πέρα, το χρόνο μπορεί να εφαρμοστεί κάπου, όπου να μην είναι χρονικά ρεγονότα? Πρέπει να έχεις μια χρονική αλληλουχία. Πρέπει να έχεις... Να μην είναι χρονικά ρεγονότα. Στο ύπαρ που ζούμε είναι υποπρωτικό αυτό. Ναι. Μπορεί να είσαι ενδιαφέρον. Αυτό που μπορείς να γλιτώσεις είναι το απόλυτο ρολόι. Και να βάλεις ένα σχετικό ρολόι. Δηλαδή, αυτό για μένα συνέβη στο πρώτο βήμα, στο δεύτερο βήμα, στο τρίτο βήμα, που ο άλλος, μεταξύ του πρώτου και του αριθμένου, μπορεί να του πήρει πέντε ώρες, το κόστος που έκανες να πάει από το ένα στο άλλο. Ναι, το διατρομόνι. Δεν σημαίνει το δωστρόνος, αλλά πόσα χρήματα χρειάζεσαι να πας με αλληλουχία. Όχι, δεν θα οδηγήσει, δεν θα οδηγήσει. Γιατί? Γιατί το κόστος... Εγώ ξέρω ότι αν έκανα... Τι θα μου ζωγραφείς αυτό. Αυτά που έχω πιο μικρό κόστος είναι πιο κοντινά γεγονότα και αυτά που έχω πιο μεγάλο κόστος είναι πιο μακρινά. Τι σημασία έχει με αυτό. Μπορεί να παίρνω εγώ μία τσίγλα με ένα ευρώ και μπορεί να παίρνω και μία βίδα με ένα ευρώ. Θα σου βγάζει τη τσίγλα και τη βίδα κοντινά. Ενώ τη βίδα και το παξιμάδι, το οποίο θα έχουμε, ξέρω εγώ, ή το ξύλο, το οποίο θα μπορεί να έχει 30 ευρώ, θα μπορούμε να το πούμε και σε μια διάταξη ότι από τη βίδα μέχρι το ξύλο μεσολόγησε μία τσίγλα. Δεν μπορώ να έχω ένας τσίγλος κάτι που θα έχει αυτό, γιατί σε ενδιαφέρουν οι αλληλουχίες. Τώρα την αλληλουχία αν την πάρουμε τον νέο μέσα το χρόνο και την πάμε σε μία άλλη διάσταση... Θα πρέπει να κάνεις τα σημασία που δεν είναι έτσι που το κάνεις. Θα πρέπει να τα σημασίσεις και φαινόμαστε, να το κάνεις σε κάποιο άλλο... Δεν ξέρω τι θα κάνεις. Όταν μιλάμε για το χρόνο και το χρόνο, θα το γνωρίζουμε και θα το καταλαβαίνουμε. Θα πρέπει να έχεις συναρτησία για το χρόνο. Πάντορ μόνο στο business case. Σαν business case δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι. Τώρα ακαδημαϊκά ρόλια, αν προκύψει δεν το γνωρίζω.
|
