Παρουσιάσεις διδασκαλιών. Status: σωματικό λεξιλόγιο και όλο και χαμηλότερο status / Διάλεξη 7 / σύντομη περιγραφή

σύντομη περιγραφή: Σε αυτήν την ιδέα, θα δούμε μια ιδιό από τις ομάδες σας που έχουν δημιουργηθεί, έτσι όπως έχουν επεξεργαστεί, σύμφωνα με ιδέες που τους αναπτύχθηκαν, με γνώμο να το μάθει με αυτό, πώς να στήσουν ένα μάθημα είναι μια απόπυρα, μια προσπάθεια που κάνουν, δεν είναι κάτι τελειωμένο. Εί...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος δημιουργός:	Παπαγεωργίου Ευαγγελία (ΕΕΠ)
Γλώσσα:	el
Φορέας:	Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Είδος:	Ανοικτά μαθήματα
Συλλογή:	Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης / Γλώσσα του σώματος και λόγος: Η συμβολή του Θεάτρου στην Εκπαιδευτική πράξη
Ημερομηνία έκδοσης:	ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2015
Θέματα:	Εκπαίδευση Παιδαγωγική Ανοικτά μαθήματα
Άδεια Χρήσης:	Αναφορά-Παρόμοια Διανομή
Διαθέσιμο Online:	https://delos.it.auth.gr/opendelos/videolecture/show?rid=383cd049

id	8cf1a897-c87e-413f-aae4-ae64db910cef
title	Παρουσιάσεις διδασκαλιών. Status: σωματικό λεξιλόγιο και όλο και χαμηλότερο status / Διάλεξη 7 / σύντομη περιγραφή
spellingShingle	Παρουσιάσεις διδασκαλιών. Status: σωματικό λεξιλόγιο και όλο και χαμηλότερο status / Διάλεξη 7 / σύντομη περιγραφή Εκπαίδευση Παιδαγωγική Παπαγεωργίου Ευαγγελία
publisher	ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
url	https://delos.it.auth.gr/opendelos/videolecture/show?rid=383cd049
publishDate	2015
language	el
thumbnail	http://oava-admin-api.datascouting.com/static/86f4/7a40/8450/05ad/7314/8f34/fa3f/25a8/86f47a40845005ad73148f34fa3f25a8.jpg
topic	Εκπαίδευση Παιδαγωγική
topic_facet	Εκπαίδευση Παιδαγωγική
author	Παπαγεωργίου Ευαγγελία
author_facet	Παπαγεωργίου Ευαγγελία
hierarchy_parent_title	Γλώσσα του σώματος και λόγος: Η συμβολή του Θεάτρου στην Εκπαιδευτική πράξη
hierarchy_top_title	Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης
rights_txt	License Type:(CC) v.4.0
rightsExpression_str	Αναφορά-Παρόμοια Διανομή
organizationType_txt	Πανεπιστήμια
hasOrganisationLogo_txt	http://delos.it.auth.gr/opendelos/resources/logos/auth.png
author_role	ΕΕΠ
author2_role	ΕΕΠ
relatedlink_txt	https://delos.it.auth.gr/
durationNormalPlayTime_txt	01:28:20
genre	Ανοικτά μαθήματα
genre_facet	Ανοικτά μαθήματα
institution	Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
asr_txt	Σε αυτήν την ιδέα, θα δούμε μια ιδιό από τις ομάδες σας που έχουν δημιουργηθεί, έτσι όπως έχουν επεξεργαστεί, σύμφωνα με ιδέες που τους αναπτύχθηκαν, με γνώμο να το μάθει με αυτό, πώς να στήσουν ένα μάθημα είναι μια απόπυρα, μια προσπάθεια που κάνουν, δεν είναι κάτι τελειωμένο. Είναι το πρώτο σκίτσο που έχουν σκεφτεί και διαγράψει με τα σώματα τους και με τις κινήσεις τους και με τους ήχους τους, για το πώς μπορούν να διαμορφώσουν ένα μάθημα υπαρκτός, θα σας κάνουμε την παρουσίαση, θα σας μιλήσουν πριν αρχίσουν τη δράση τους, θα σας παρουσιάσουν το μάθημα, ποια ενότητας, ποια στάξη του Δημοτικού Σχολείου, έχουν επιλέξει δηλαδή ένα συγκεκριμένο μάθημα και έχουν σκεφτεί με βάση τη γνώση που έχουν αποκομίσει από την εδώ τους εμπειρία αυτού του μαθήματος τρόπους με τους οποίους μπορεί αυτό το μάθημα να θεατροποιηθεί, να διδαξεί επομένως και με έναν τρόπο θεατρικό έτσι ώστε το θέατρο να μπει στην εκπαίδευση και να είναι το θέατρο υπέρ της εκπαίδευσης, να αξιοποιηθεί για να υπάρξει ένας εναλλακτικός τρόπος διδασκαλίας και ένας πιο αποτελεσματικός τρόπος διδασκαλίας. Λοιπόν, τώρα θα δώσω τη θέση μου στα παιδιά για να σας παρουσιάσουν ορισμένα τεχνικά θέματα, δηλαδή ποια στάξη, από ποιο βιβλίο, από ποιο μάθημα, ποια ενότητα και ποιο συγκεκριμένο μάθημα είναι η δράση που θα δούμε και σας προετοιμάζω να δείτε την ίδια τη δράση, όχι ως ένα τελειωμένο προϊόν αλλά ως μια απόπειρα των παιδιών να υλοποιήσουν αυτή τους την ιδέα, να την εφαρμόσουν θεατρικά. Πάνω σε αυτήν την ιδέα όταν ολοκληρώσουν θα κάνουμε σχόλια, θα κάνουμε αντιστοιχίσεις με την πορεία που τραβάμε στο πλαίσιο αυτού του μαθήματος για τη δημιουργία θεατρικών χαρακτήρων, έτσι ώστε να τα λάβουν υπόψη τους αυτά τα σχόλια και στην επόμενη παρουσίαση να είναι βελτιωμένη η δουλειά που θα έχουν κάνει. Ωραία. Λοιπόν, παιδιά, ελάτε να παρουσιάσετε το μάθημα από το οποίο η συνθητήτριά σας εδώ έζεσε μία πάρα πολύ ουσιαστική ερώτηση, πολύ ουσιαστική. Μπορείς να την επαναλάβεις, να την ακούσουμε όλοι. Ναι. Συνουσία, εμείς σκεφθόμαστε την ιδέα του τι θα κάναμε με τους μαθητές μας για να τους διδάξουμε το συγκεκριμένο μάθημα που βλέπουμε. Εμείς πρέπει να δείξουμε ακριβώς τι θα έκαναν οι μαθητές μας ή πώς η γυναικά λειτουργεί αυτό με συνδέξει. Πράγματι είναι πολύ ωραία ερώτηση γιατί αυτό είναι όντως ένα ζητούμενο. Δηλαδή εδώ είστε ενήλικες και βλέπετε ότι με το να πεις στον ενήλικα κάνε το οξυγόνο, δηλαδή διαπέρνα όλον τον οργανισμό, δημιουργείται μία κατάσταση που δεν μπορείς να την πεις καφαρή, αυτή που είδαμε. Τη λέμε προσχέδιο και τους ζητούμε να τη δουλέψουν για να τη δούμε πιο καθαρά. Ποια είναι η διαφορά. Στην τάξη όντως δεν θα υπάρχει χρόνος να κάνετε πρόβα θεατρική για κάθε μάθημα όπου θα θέλετε να χειριστείτε θεατρικά. Αλλά τι συμβαίνει. Αφενός πρέπει να λειτουργήσετε σταδιακά, δηλαδή με πιο εύκολα πράγματα να ξεκινήσετε, αλλά δεν θέλω να αναφερθώ τώρα σε αυτό. Αφεντέρου, εδώ ζητούμε τα πράγματα να είναι καθαρά, ορατά, γιατί πρέπει να καταλάβουμε ακριβώς πώς λειτουργεί μία θεατρική απόδοση. Μέσα στην τάξη δεν θα έχετε αυτήν την, κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα έχετε αυτήν την καθαρότητα. Αρκεί όμως οι συμμετέχοντες να καταλάβουν τι πρέπει να κάνουν και πότε. Γιατί δεν είναι μέσω της παράστασης που θα μάθουν τα παιδιά το περιεχόμενο του μαθήματος, δεν είναι δηλαδή μέσω αυτού που θα δουν να κάνουν οι άλλοι, είναι μέσω αυτού που θα κάνουν τα ίδια. Επομένως, αν κάνουν τα ίδια, αν έχεις το οξυγόνο, πρέπει να έχει καταλάβει το παιδί, ότι μπαίνει από τη μύτη, από το στόμα, περνάει στο λάρινγα, περνάει στην τραχεία, στους βρώγχους, στα πνευμόνια και από εκεί μέσω του αίματος διαχαίρεται σε όλον τον οργανισμό, δεν μας ενδιαφέρει πώς θα αποδοθεί αυτό αν υπήρχε ένα κοινό και το παρακολουθούσε το παιδί, μας ενδιαφέρει το ίδιο το παιδί να παράξει αυτήν την ίδια τη λειτουργία, γιατί έτσι θα την εμπεδώσει ξεκάθαρα. Άρα εδώ επειδή κάνουμε στούντιο και επειδή προετοιμάζεστε για κάτι, μας ενδιαφέρει η καθαρότητα, δουλεύουμε λίγο από πλευράς θεατρικής, σαν παράσταση, γιατί είναι και τεχνικά θέματα, θα πρέπει να φτάσετε στις εξετάσεις, θα πρέπει να μου την παρουσιάσετε και ούτω καθεξής, αλλά στο σχολείο δεν χρειάζεται να απογοητεύεστε αν το αισθητικό αποτέλεσμα δεν είναι καθαρό, αρκεί το λειτουργικό αποτέλεσμα να είναι καλό. Ξυνανοηθείτε ένα λεπτό, κάποιος από εσάς να μας παρουσιάσει όπως κάνουν και τα άλλα παιδιά, ποιο μάθημα, ποιά τάξη και τα λοιπά και να ξεκινήσετε. Υπόσχεσαν από το μάθημα της ιστορίας, της τρίτης δημοτικού, την ενότητα η εποχή του λύθου. Η εποχή του λύθου. Και θα σας παρουσιάσουμε την εξέλιξη του ανθρώπινα σας αυτή την εποχή. Είναι τρεις από τα κομμάτια που θα πρέπει να κάνουμε κανονικά σήμερα, έχουμε το πρώτο κομμάτι να παρουσιάσουμε. Ωραία. Να ρωτήσω λίγο. Αντιλαμβάνομαι ότι μέσα από την επιλογή αυτού του θέματος, οι δράσεις σας θα είναι δράσεις ανθρώπων κυρίως. Ανθρώπων και ζών. Και ζών. Ωραία. Αυτό λίγο παρακαλώ και παρακαλώ και όλες τις ομάδες να το λέτε στην αρχή. Δηλαδή, αν μιμήστε ανθρωπόμορφες φιγούρες, αν μιμήστε ζώα, αν μιμήστε εργαλεία, ή αν παριστάνετε, ας πούμε όπως έκαναν τα παιδιά της προηγούμενης ομάδας, όργανα. Άλλα παιδιά μπορεί να μας παρουσιάσουν στοιχεία, σωματίδια, φυσικά σωματίδια, ηλεκτρόνικα, να μας προετοιμάζετε λίγο για να κουρντιζόμαστε αναλόγως. Είναι αρκετά λειτουργικό μάθημα, γιατί αν μη διάλογα, αν κάτι το οποίο δεν φαίνεται μέσα στο βιβλίο είναι ένα τέτοιο μάθημα. Δηλαδή, ότι θα πρέπει κάποιο τρόπο για να εξηγήσουμε στα παιδιά πώς λειτουργούσαν οι άνθρωποι τότε, θα έπρεπε να τους ατσακώσουμε κιόλας. Πολύ ωραία. Και τώρα να σας πούμε το τι ρόλους έχουμε. Αν θέλει θα ναι. Να το έχουμε τώρα ή μετά. Καλύτερα μπροστά. Δεν έχει τόση σημασία όπου θέλει. Για ησυχία. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Αν και ήταν πολλά από τα επεισόδια σας απολύτως ορατά, ωστόσο θέλουμε να μας εξηγήσετε πράγματα που εσείς σκεφτήκατε. Είμαστε υπογένεια. Είμαστε στη φάση που ο άνθρωπος είναι τροφοσιλέκτης οπότε την τροφή του αναγκάζεται να την προσλάβει έτσι ακριβώς όπως την βρίσκει στη φύση. Ούτε εργαλείο έχει φτιάξει, ούτε φωτιά έχει ανακαλύψει. Ούτε καλλιεργεί, ούτε κυνηγάει ζώα. Οπότε όταν μας επιτρέφονται τα ζώα, δύο φορές απλά τα αποκρούν οι γονείς με πέτρες. Δεν είναι πέτρες. Τα φοβίζουν. Ναι, δεν έχουμε καλύτερα. Οπότε τρώμε τους καρφούς, εδώ πέρα σκάβαμε για να βρούμε ευολβούς, ρίζες και τα λοιπά. Υπάρχει δεύτερη επίθεση. Επίσης, κάτι έτσι που κάναμε είναι πέτρες, οι οποίοι σε αυτό το στόδιο απλά κάνουν τις πέτρες πιο κοφτερές, έτσι ώστε να μπορούν να μυθούν ή να σκάψουνε καλύτερα και πιο αποτελεσματικά. Και επίσης έχουν να παίρνουνε ξύλα για να μπορούν να σκάψουν. Όλα αυτά περιέχονται στην ύλη του μασήματος. Να πρέπει να διδάξετε δηλαδή τα παιδιά για να μάθουν, να τους δώσετε πληροφορίες για την αλήθινη εποχή και διάφορα πράγματα που συνέβαιναν. Και εδώ σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ πιο ξεκάθαρα τα πράγματα, όπως είδατε. Πάντα νομίζω θα βρείτε περισσότερη δυσκολία στο να αναπαραστήσετε μη ανθρωπόμορφα πράγματα, παρά αν αναπαριστάτε ανθρωπόμορφα. Αλλά αυτό δεν μας πτωεί η δυσκολία. Θα βμάσει αν μπορείτε να κάνετε και τα μόρια οξυγόνου και νικοτίνης μέσα στους πνεύμονες και τα λοιπά. Εκεί απλώς χρειάζεται ο συντονισμός. Τώρα πρόκειται να δημιουργήσουμε άλλες δύο σχοινές, τα δύο επόμενα στάδια του ανθρώπου. Οι οποίες τι θα περιλαμβάνουν? Σταδιακά ο άνθρωπος γίνεται κινηγός, ανακαλύπτει τη φωτιά. Υφυχία και αρχίζει να βρει λόγο. Κινηγάει πλέον. Ναι, το χρησιμοποιεί τα δέρματα για να καλυφθεί και αλλογέντρο να φάει. Και μετά στη τρίτη πια εποχή γίνεται γεωργός φυνοτρόφους, εξημερώνει τα ζώα. Και φτιάχνει εργαλεία με τα οποία καλλιεργεί τη γη. Υπάρχει να είναι νετροφοσυλλέκτης αλλά δημιουργεί καρπούς. Ωραία, πάρα πολύ ωραία. Τώρα βλέπετε εδώ, είδατε ότι δύο από τα άτομα, ο Πίθηκος και η Τίγρης, αξιοποίησαν και κάποια πράγματα στα οποία κατέληξαν μέσα από τις δράσεις του μαθήματος. Δηλαδή τα πήραν ολόκληρα γιατί τέριαζαν. Αυτό δεν είναι κακό να το κάνετε, εφόσον ταιριάζουν. Τα υπόλοιπα άτομα δεν αξιοποίησαν τους θεατρικούς χαρακτήρες που έχουν επεξεργαστεί εδώ, γιατί οι θεατρικοί χαρακτήρες ανήκουν σε μια κατάσταση κοινωνική, αφού σύγχρονα μυαλά τους παράγουν. Είναι περίπου σύγχρονοι χαρακτήρες ή τέλος πάντων σε επώσταση χρονική μικροί. Αλλά αν και σας βγει να αξιοποιήσετε πράγματα που κάνετε ήδη για τον θεατρικό σας χαρακτήρα, μπορείτε να το κάνετε. Ας πούμε ο θεατρικός σου χαρακτήρας δεν έχει χαρακτηριστικά μόνο του ζώου, αλλά επειδή πέρασες από αυτό το στάδιο, μπορείς και το αξιοποιήσεις και αξιοποιήσεις και μια χαρά. Μπορείτε να κάνετε τέτοια δάνεια ας πούμε, τέτοια περάσματα από τη μία σας δράση στην άλλη. Αυτός είναι και ο λόγος που, όπως σας εξηγούσα από την αρχή του εξαμείνου, περπατάτε μία κατάσταση δημιουργιές θεατρικού χαρακτήρα, για να βρείτε τα στάδια από τα οποία θα περάσετε, για να στηριχτείτε σε δράσεις ας πούμε πιο… θέλω να πω εξαρχιστέθηκε αυτό ότι υπάρχει ένας διάλογος ανάμεσα στα δύο μονοπάτια που περπατάτε. Ωραία. Ποια είναι εσείς? Διαλέξαμε το κύκλος του νερού από την ένατη ενότητα μελέτη περιβάλλοντος, δευτέρα δημοτικού και αυτά. Να το ακούσουμε καθαρά, δευτέρα δημοτικού μελέτη περιβάλλοντος, ένατη ενότητα, ο κύκλος του νερού. Μισό λεπτό, κρίνετε πως χρειάζεται να μας εξηγήσει τέτοιες πράγματα. Ας πούμε στην πρώτη ομάδα, χρειαζόταν να μας πουν πού είναι η μύτη, πού είναι η τραχία, πού είναι η πραγματικότητα, για να ξέρουμε τι συμβαίνει. Θέλουμε να το καταλάβουμε και να σας δείχνουμε κάποια στοιχεία. Ωραία, πάμε λοιπόν. Το σημαντικό είναι να ψάχνουμε τη σαφήνια. Καλησπέρα, τι γίνεται. Καλά, να σου πω, έρχομαι να φτιάξω την ευαστήση. Τι κάνεις? Καλά είμαι. Είμαι με ένα φιλανάκι που δεν παραθέτεις να φτιάξεις με αγαπηδάκι. Συγγνώμη που σε έστησα. Τέλεια, έρχομαι. Έλα, ξεγόνα μου. Γεια σας. Τι γίνεται, παιδιά. Λοιπόν, δυναμώνος από εδώ, ξεγόνας από εδώ. Καλησπέρα. Νομίζω με ρο. Είμαι το γάθαρο νερό που κυλάει στα ποτάμια. Είμαι το νερό που βροσίζει τους ανθρώπους και τα χωράφια. Είμαι το νερό που δίνει τη ζωή. Είμαι το νερό της θάλασσας. Είναι και ανός. Είμαι ο ήλιος που ζεσταίνει τα ζώα, τους ανθρώπους και το νερό. Από τη θάλασσα, τις λίμνες και τα ποτάμια εξαντλίζομαι, γίνομαι η τρατμός. Είμαι το σύννεφο. Λοιπόν, όπως αντιλαμβάνεστε, το όλο πράγμα πολλές φορές έχει και μία παραστατική αξία. Δηλαδή μπορούμε να παρακολουθήσουμε τι γίνεται, τουλάχιστον με αρκετή σαφήνια και καμιά φορά μπορεί να τύχει και με αξιοσημεία αισθητική. Όταν κατακτούμε τη σαφήνια έχουμε κατακτήσει έναν στόχο όχι θεατρικό, καλλιτεχνικό, αλλά σίγουρα έναν στόχο εκπαιδευτικό. Όπως και συνέβη και με την προηγούμενη εικόνα και η δική σας είχε μεγάλη σαφήνια. Υπάρχουν πράγματα που μπορούν να δουλευτούνε για να βελτιωθούν, αλλά σίγουρα τα παιδάκια που θα συμμετάσουν σε μια τέτοια δραστηριότητα θα έχουν καταλάβει πολλά πράγματα από τον κύκλο του νερού. Αν και εσείς ως εκπαιδευτικοί δεν αρκείτε στα λίγα, δηλαδή περίπου να καταλάβουν, αλλά θέλετε πολύ καθαρά να καταλάβουν μπορείτε να επιμεληθείτε μαζί τους μετά από μια πρώτη προσέγγιση τις λεπτομέρειες πάνω στους οποίες θέλετε να τους επιστήσετε την προσοχή. Ας πούμε εκεί που τα φυλαράκια, τα δύο οξυγόνα και το ένα υδρογόνο ενώνονται, μπορεί να υπάρξει μια στιγμή όπου γίνονται οι πρώτοι στα γόνα, πριν έρθουν οι άλλοι τρεις από πίσω και να γίνουν πιο σαφές. Δηλαδή αυτό είναι το νερό, υδρογόνο, δύο οξυγόνου. Μετά προσθέφεται κι άλλα υδρογόνα, δύο οξυγόνου, κι άλλα υδρογόνα, δύο οξυγόνου και γίνεται, ξέρω εγώ, ποια είναι η αμέσως επόμενη εικόνα που παρουσιάσατε, όταν μπαίνετε κι εσείς. Μπορώ να μιλάω για όλες τις φάσεις. Όχι, μιλώ για πριν τις φάσεις, όταν γίνεστε όλες νερό. Στα γόνα λέγαμε πως τα βάλω στην ουσία, δεν έχουμε πάρα πολλούς για να είμαστε πολλές νερός. Ναι, γίνεστε νερό και αρχίζετε μετά με έναν, ας πούμε, χοροθεατρικό τρόπο να ζήχνετε τις διάφορες εκδοχές του νερού. Εκεί μπορείτε να χρησιμοποιείτε και κινήσεις ελεύθερα εκφραστικές μεν, αλλά που μπορούν να ανταποκρίνονται οι κινήσεις κάθε μιας κοπέλας στο είδος του νερού που υποδίεστε. Δηλαδή το νερό που κυλάει μπορεί να αντικαταστήσει ή να εμπλουτίσει την ένα κινήση των χεριών με ένα ρολάρισμα του ίδιου του σώματος πάνω στο έδαφος. Το νερό της θάλασσας μπορεί να αναπαραστήσει το πήγαινε έλαξο ρογό του κύματος, το ποτάμι μπορεί να κυλήσει επίσης το σώμα κτλ. Αυτά που είναι πιο γενικά, δηλαδή το νερό που δροσεί τους ανθρώπους κτλ μπορεί να παραμείνει ένας συνολοκινήσεων πιο γενικών. Αλλά εκεί που το νερό έχει και συγκεκριμένες διαδρομές ή εκφάνσεις να προσπαθείτε να το μιμηθείτε με το σώμα. Θυμάστε όταν κάναμε ασκήσεις για το νερό ακριβώς είχαμε δει και καταράχτες, είχαμε δει και δήνες. Άρα το προηγούμενο εξάμινο, δεν ξέρω να τα θυμάστε. Είχατε εσείς οι ίδιοι παραστήσει. Μετά τις διάφορες εκδοχές του νερού, τι είχατε, είχατε... Εκείνες οι σκηνές μου αυτή και οι επόμενες ήταν, λειτούργησαν εξαιρετικά, γιατί μας εξηγεί ένας ήλιος που ανολογή τι κάνει, μας αναπαριστούν με τα σώματα την εικόνα αυτού των μωρίων που εξατμίζονται, με τις δυνατότητες του ανθρώπινου σώματος φυσικά, έτσι. Είναι πολύ ωραία η εικόνα του ανέμου που φυσάει και αντιλαμβανόμαστε σε λίγο ότι υγροποιεί αυτούς τους ραθμούς. Και μετά οι υδρατμοί όταν έρχονται κοντά αυξάνει το βάρος τους, άρα πέφτουν. Ήταν πολύ ωραία η ήχη της βροχής που αρχίσανε πρώτα σαν σταγόνες μεμονωμένες, πιο πυκνά πιο πυκνά και μετά όλο και περισσότερο. Μπορείτε να περάσετε και στο χιόνι και στο χαλάζι και στο... Ό,τι είτε απλά δεν κάναμε όλες τις υγρασίες. Θα βάλουμε και αυτά τα στοιχεία για το νερό. Έτσι και λίγως για κύκλο του νερού μας δηλαδή το μάθημα. Άρα και να ξαναδούμε κάποιες διαδικασίες μία, δύο, τρεις φορές με διαφορετικές τροποποιήσεις του νερού. Δεν μας πειράζει είναι μέσα στην κυκλικότητα του νερού. Ωραία. Πολύ ωραία. Έχουμε κάτι άλλο να δούμε σήμερα. Την επόμενη Τετάρτη θα είναι πόσο είπαμε του μηνός, αν σήμερα είναι 28, όχι 29 είναι σήμερα, 6 Μαΐου. Περιμένω να δούμε πολλές ομάδες ακόμη και σε ένα στάδιο όχι τελειωμένο, είπαμε, για να κάνουμε σχόλια. Γιατί τη μέση επόμενη, δεν θα κάνουμε μάθημα λόγω των εκλογών. 13 Μαΐου. 13 Μαΐου, δεν είναι η εκλογή σας. Έτσι μου είπαν πριν, εγώ δεν είδα. Τετάρτη είναι. Άρα είναι πολύ, ακούστε παιδιά, πρέπει να το λάβετε πολύ σοβαρά υπόψη σε αυτό που λέμε. Η επόμενη Τετάρτη είναι πολύ σημαντική ημερομηνία για αυτό το μάθημα. Θα πρέπει να δούμε πολλές ομάδες. Ίσως να φιερώσουμε και όλο το μάθημα, να μην προχωρήσουμε καθόλου παρακάτω, να δούμε πολλές ομάδες. Γιατί τις επόμενες δύο φορές που θα έχουμε μάθημα, δηλαδή την Τετάρτη μετά τις φυζιτικές εκλογές, όπως σας είπα και στην αρχή, θα αρχίσουμε να βάζουμε επίσημες παρουσιάσεις πια, που θα είναι οι εξετάσεις σας. Θα κάνουμε τώρα μια δράση, η οποία θα σας είναι χρήσιμη στο πλαίσιο της κατασκευής του θεατρικού σας χαρακτήρα πάντοτε, όπου πλέον έχετε πάρα πολλά σημεία από τα οποία αντλείται η δέση. Ήδη τα έχετε δει, ήδη τις έχετε αντλήσει, ή περισσότεροι, επειδή έχετε παρακολουθήσει. Επομένως, μπορείτε σιγά σιγά να καταλήγετε πια σε αυτόν τον περίφημο θεατρικό σας χαρακτήρα, αλλά αυτό που δεν έχετε δει αρκετά ακόμη, είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται για να παιχτεί τελικά ένας θεατρικός χαρακτήρας, που δεν θα κάνει μονόλογο, αλλά θα πρέπει να κάνει να τον εντάξουμε μέσα σε μια σκηνή, να τον δούμε μέσα σε ένα story, να τον δούμε να εξελίσετε. Είναι λοιπόν οι δράσεις ανάμεσα. Αυτό που αρχίσαμε να βλέπουμε την τελευταία φορά, είναι οι δράσεις ανάμεσα στους χαρακτήρες. Όχι πια η εξέλιξη ενός θεατρικού χαρακτήρα, είτε τον στείνετε σαν σταλακτίτη με τη μία δραστηριότητα πάνω στην άλλη, μάλλον το αποτέλεσμα της κάθε δραστηριότητας προς τη σέμενο πάνω στο προηγούμενο, είτε τον δημιουργείτε επιλεκτικά, κάνοντας επιλεκτικές επιλογές με τον τρόπο που τον δημιουργεί ο καθένας και η καθεμιά από εσάς. Ωραία, καλός ο θεατρικός χαρακτήρας, αλλά τι γίνεται όταν παίζει με τους άλλους. Αυτό είναι μία περιοχή την οποία δεν έχουμε εξερευνήσει ακόμη αρκετά. Ξεκινήσαμε να, φυσικά και παίζετε πάντοτε, ή σας καλώ να κάνετε αυτοσχέδιες σκηνούλες ή πάτε έξω, συναννοήστε, έρχεστε εδώ, τις παίζετε, αλλά περισσότερο βάρος δώσαμε στην κατασκευή του προσωπικού, ατομικού χαρακτήρα και λιγότερο μέχρι στιγμής σε αυτό που συμβαίνει ανάμεσα στα πρόσωπα. Ένα σημαντικό θέμα για την δράση ακριβώς ανάμεσα στα πρόσωπα είναι η δημιουργία του βλέμματος. Το είδατε λίγο την τελευταία φορά, πώς μπορεί να λειτουργήσει το βλέμμα, το βλέμμα το άμεσο, το βλέμμα το λοξό, το βλέμμα προς τα πίσω, τι δυναμικές ας πούμε αναπτύσσει ανάμεσα στα πρόσωπα. Και ένα άλλο θέμα που άρχισε να μας απασχολεί και θα μας απασχολεί από εδώ και πέρα μέχρι το τέλος των μαθημάτων, είναι αυτό το θέμα του status. Πώς δηλαδή διαπραγματεύεστε όταν παίζετε με κάποιο άλλο άτομο μαζί, καθένας με το χαρακτήρα του και στη βάση μιας ιστορίας που από κοινού επινοείται, πώς λειτουργεί το θέμα του status ανάμεσα στους δύο χαρακτήρες. Σε ποια στιγμή της σκηνής σας παρουσιάζεται κάποιος να έχει ισχυρότερο status από τον άλλον. Πώς αυτό ενδεχομένως διατηρείται σε όλη τη διάρκεια της σκηνής. Πώς ενδεχομένως ανατρέπεται επειδή αλλάζει το πλαίσιο στο οποίο βρίσκονται τα πρόσωπα. Αυτά τα ερωτηματικά σε σχέση με το status είναι σημαντικά. Για να κάνουμε λίγο ζέσταμα θα σας καλέσω για άλλη μια φορά να επαναλάβουμε μια δραστηριότητα της προηγούμενης φοράς που είναι αυτή με τα βλέμματα. Ας πούμε ότι τα άτομα μέχρι εσάς είναι τα α και τα άτομα από εδώ και ύστερα είναι τα β. Όλα τα α κρατούν σταθερό το βλέμμα πάνω στους άλλους όποιον κι αν συναντούν. Δεν προβληματίζεστε αν αυτός που συναντάτε και διασταυρώνετε το βλέμμα σας είναι α ή β. Εσείς είστε α άρα εσείς θα κοιτάτε κατάματα το πρόσωπο αυτό. Αντίστροφα εσείς που είστε β δεν σαν να ρωτιέστε τι κάνει τώρα άλλος με κοιτάει δεν με κοιτάει. Κατεβάζει το βλέμμα και εκείνος ή δεν το κατεβάζει. Εσείς είστε β που σημαίνει ότι σε κάθε διασταύρωση βλεμμάτων εσείς θα γίνεστε χαμηλοβλεπούσες. Είμαστε έτοιμοι. Αρχίστε να περβατάτε ανάκατα και να κοιτάζεστε με το βλέμμα του που ξέρει ο καθένας. Την προηγούμενη φορά είχατε δώσει τη μαρτυρία σας μερικά άτομα για το πώς αισθανθήκατε όταν ήσασταν α. Πώς αισθανθήκατε όταν ήσασταν β. Τώρα θέλω να σας ρωτήσω το εξής. Άτομα που έτυχε και την προηγούμενη φορά να είναι α και τώρα να είναι α υπάρχουν. Την πρώτη φορά α την προηγούμενη δηλαδή. Και τώρα πάλι σήμερα πάλι α. Ήταν οι ίδια τα συναισθήματα που σας γεννήθηκαν. Ναι. Εγώ επειδή ήξερα πως θα με κοιτάνε η δήτα ή μάλλον πως δεν θα με κοιτάνε. Δεν θα το πήξα και ρε γαντάκης δεν με νοιάζει εγώ με α θα τις κοιτάξω. Εσένα λειτούργησες δηλαδή ενισχυτικά το ότι το ξανάκανες. Ναι. Την προηγούμενη φορά είχαμε πολύ περίεργο. Ναι. Θα τους δείξεις εσύ. Τώρα ένιωτες θα τους δείξω εγώ. Επίσης είναι και λίγο πιο. Επειδή ξέραμε όπως λέει και η Χαρά ότι πως θα είναι το να μην μας κοιτάνε. Έχει και λίγο πλάκα του τύπου να τους κοιτάς και να δεις με το βλέμμα τους. Α το ευχαριστήωσανε για λίγο. Ναι. Άλλος. Ναι. Τα ίδια κατά βάση είναι την προηγούμενη φορά αλλά επειδή έτσι να είμαστε όλοι γνωστοί από την Άλφα, ας πούμε όταν πιο εύκολα να γελάσω ή ήταν κάπως διαφορετικά αν ήταν πιο άγνωστα άτομα, ίσως να είχαμε... Έχει ενδιαφέρον να δούμε όμως πώς λειτουργεί ο Άλφα με τους δικούς του. Όταν... Έτσι. Ε... Ωραία. Αντίστροφα. Είσασταν βήτα αυτή τη φορά και έτυχε να είσαστε βήτα και την προηγούμενη Τετάρτη. Δηλαδή, είσασταν στην περίπτωση αυτή των ανθρώπων που χαμηλώνουν το βλέμμα. Υπάρχουν, υπάρχει, έτυχε. Ναι. Πώς συνέβη, τι συνέβη για σας συγκριτικά με την προηγούμενη φορά. Εμένα που φαινόταν και την προηγούμενη αστείο κάπως να το σκητώ και μετά και καλά να ντρέπω με και τώρα μου φάρε και ακόμη αστείο. Δεν ξέρω γιατί. Δεν μπορούσα να το σκητώ και έρχεται το βλέμμα μετά που έρχομαι να γελάσω. Λες και... Ποιος ήταν ο αστείος εσύ ή εκείνη ή η κατάσταση. Η κατάσταση. Τους κοιτούσα και μετά έρχεται το βλέμμα σαν να ντρέπω με ή σαν κάτι να μου έχουν κάνει αλλά δεν συνέβαινε τίποτα από όλα αυτά. Α, επειδή είσαι γνώστης της πραγματικότητας. Ναι. Ναι. Εγώ το έκανα λίγο πιο εύκολα νομίζω ότι την προηγούμενη φορά. Α. Δεν ξέρεις, επειδή το είχαμε ξανακάνει και είχαμε δει στην ίδια κατάσταση. Είχαμε νιώσει λίγο άσχημα, λίγο ντροπή, έπρεπε να κατεβάσουμε το βλέμμα μας, λίγο αδοποιεσμένοι. Τώρα, εντάξει. Έχω το κάνω και μετά μπήκα στη Λεγκύτη, μετά θα είμαι εγώ άνθοποτες. Ναι. Παιδιά, ναι. Εγώ ένιωθα σαν να είμαι σε περιβάλλον που δεν είναι προζεκτός. Και ήταν κάπως μελαχολικό. Πολύ ενδιαφέρουσα διάσταση αυτή. Δηλαδή, μέχρι τώρα για τους βήτα, δηλαδή για τα άτομα που χαμηλώνουν το βλέμμα, νιώσατε και μιλήσατε για ντροπή, αμηχανία. Την άλλη φορά κάποιοι είχαν μιλήσει και για αίσθηση λιγότερης δύναμης, μικρότερου κύρους. Τώρα μπαίνει και το στοιχείο της μελαχολίας, εγώ που είμαι σαν να μην ανήκω ας πούμε στους πιο ισχυρούς. Μάλιστα. Να πω κάτι. Παρακαλώ. Εγώ δεν ήμουνα δύο φορές στάπηκες στο βήτα, αλλά μπορώ να πω κάτι. Βεβαίως. Ήμουνα γόμο από αυτούς που χαμηλώναν το βλέμμα. Τώρα, σήμερα. Ναι, ναι, τώρα σήμερα. Ενώ την άλλη φορά ήσουν στους αλφα. Όταν την άλλη φορά δεν ήσουν. Αυτό είναι εδώ. Το είπα. Ναι. Επλά. Μου ένιωσα πολύ ενόχρηση. Μου ένιωσε πολύ ενόχρηση να κάνω κάτι. Γιατί σκέφτομαι ότι κάπως έτσι νιώθει κάποιος ο οποίος βρίσκεται σε θέση που δεν μπορεί. Μειονεκτική. Να απαντήσει. Να μιλήσει. Να έψω σε ένα στιγμό να ορθώσει το πνεύμα. Να είναι μειονεκτική. Ναι. Δηλαδή σκέφτομαι ότι κάπως έτσι νιώθει κάποιος. Γιατί κάποια κατάσταση μας κάνει. Είναι χαρακτηριστικό αυτό που λες και πράγματι συνοψίζεις σε αυτά που λες εκδοχές που ακούστηκαν από διάφορους βήτα. Δηλαδή άλλος μίλησε για ροπή. Άλλος για μηχανία. Άλλος για σλήψη. Άλλος για αισθάνσεις και κατώτερος. Ή ότι δεν ανήκεις μέσα σε μια σφαίρα πιο εκλακτών κτλ. Είναι και εσύ νιώθεις αυτή την ενόχρηση από αυτή την κατάσταση. Πράγματι δηλαδή τουλάχιστον στη δική μας κουλτούρα και γενικότερα νομίζω συμβαίνει στις δυτικές κοινωνίες αυτό. Το χαμήλωμα του βλέμματος συνήθως σημαίνει αυτά τα πράγματα. Τώρα λίγο περισσότερο το ένα ή λίγο περισσότερο το άλλο. Ας πούμε στις κοινωνίες της Ελλάδας ας πούμε της δεκαετίας του 40, 30, 20 κτλ. σήμανε για τις γυναίκες ας πούμε σήμανε και μια σαιμνότητα. Δηλαδή συνδυάζονταν και με τέτοιες πράγματα. Αλλά όλα αυτά ανήκουν σε αυτή την κατηγορία πραγμάτων που ήδη εκφράσατε. Και ενώ αντίστοιχα το σταθερό βλέμμα και μάλιστα όχι σταθερό σε ένα σημείο στο χώρο σε ένα ρούχο ή σε ένα αντικείμενο αλλά στο βάθος στον κασρέφτη της προσωπικότητας του άλλου στο μάτι του δηλαδή στη δική μας κοινωνία σημαίνει ακριβώς αυτό μια πλήρης αυτοπεποίθηση. Ακόμη και όταν δεν πάει τόσο μακριά ώστε να γίνει ας πούμε επιβολή, κοίτα είμαι δυνατότερος από σένα, οπωσδήποτε σχετίζεται με μία αίσθηση αυτοπεποίθησης. Και πάντα φοβόμαστε πως θα μας κρίνει πολλές φορές. Πολλές φορές. Ότι μπορεί να θεωρήσει πως, ξέρω εγώ, είτε ότι του κάνουμε ανάκριση, είτε ότι του κάνουμε προσέγγιση σεξουαλική, είτε ότι του κάνουμε, δεν κρίνουμε τι είναι κακό και τι όχι, λέμε διάφορες εκδοχές πραγμάτων που συμβαίνουν. Ναι, λέω όταν υπάρχει ο φόβος. Εσύ προφανώς δεν έχεις αυτόν τον φόβο και πας κατευθείαν στο ψητό. Πολύ ωραία. Ναι, για ησυχία παιδιά ακούτε λίγο. Επίσης δε θυμείνει ότι τα αναδοθήματα που αφοράμε στην αγορά, αυτό που είπε η κοπέλα ότι το κοιτάμε για ένα δυο δευτερόλεπτα τον άλλο στα μάτια, ίσως δεν τους κοιτάμε για περισσότερα γιατί το θεωρούμε αδιάκριτο, επειδή είναι άμνος. Άλλη μία εκδοχή του δυτικού μας πολιτισμού. Σε άλλους πολιτισμού μπορεί να μην εκλαμβάνεται έτσι. Σε εμάς ας πούμε επίσης μπορεί να συμβαίνει ότι δεν κοιτάμε πολύ ώρα γιατί πρέπει να κοιτάξουν τη βιτρίνα. Συμφωνεί. Αλλά σε γενικές γραμμές και πέρα από τα αστεία που λέμε, γίνεται αυτός χωρίς τίποτε να είναι πια τόσο 100% σταθερό. Αλλά γενικώς ισχύουν αυτά τα πράγματα που ανακαλύπτονται και τώρα μέσω της άσκησης. Θέλω να σας ρωτήσω, αυτό πώς μπορεί να υπηρετήσει μέσα στην τάξη και τι στόχους θα έχει. Μέσα στην τάξη, η στόχη δεν είναι καλλιτεχνική. Επίσης η στόχη δεν είναι στόχη διαφοράς στάτους. Αντίθετα στην τάξη προσπαθούμε να εξομοιώνουμε το στάτους. Επομένως εκεί η ευθεία αντιμετώπιση του άλλου στα μάτια, δεν πρέπει να γίνεται ούτε από τον εκπαιδευτικό προς τα παιδιά σαν επιβολή και τα φόπλακα. Εγώ είμαι ισχυρότερος από σένα. Ούτε πρέπει να συνδέεται με τη ματιά του παιδιού την ευθεία σαν θρασίτητα. Αντίθετα πρέπει να διατηρείται σε ένα επίπεδο αμεσότητας. Κοιταζόμαστε στα μάτια γιατί δεν διακυνδυνεύουμε τίποτα ο ένας από τον άλλον και απλώς επικοινωνούμε με ευθύτητα. Έχει πέζο το βλέμμα και του εκπαιδευτικού και των παιδιών μεταξύ τους. Δηλαδή αυτό το παιχνίδι μπορούμε να το παίξουμε και στην τάξη. Φυσικά. Απλά με άλλον τρόπο, δηλαδή όχι αυτό που είπαμε, μέσω επιβολής ή στάτους. Όχι, σαν παιχνίδι μπορείτε να το παίξετε και με αυτόν τον τρόπο, ώστε να δημιουργηθούν βιώματα όπως κάνουμε και εδώ, έτσι ώστε να κάνετε αυτά τα σχόλια. Αλλά στην πράξη σας, πέραν του παιχνιδιού, δηλαδή του συγκεκριμένου, μπορείτε να καλλιεργείτε αυτήν την αντίληψη, ότι όταν μιλάμε με κάποιον τον κοιτάμε στα μάτια, δεν του μιλάμε έτσι και αυτό δεν είναι σημάδι ούτε υποταγής ούτε αδιαφορίας. Και εσείς επίσης, ως εκπαιδευτικοί, να κοιτάτε τα παιδιά στα μάτια χωρίς αυτό να σημαίνει ότι επιβάλλεστε με αυστηρότητα ούτε και χωρίς αυτό να σημαίνει κάποιο επιθετικότητα τίδήποτε, αλλά μόνο ευθύτητα. Εγώ ήθελα να πω ότι την άσκησα την πληρογευμένη φορά πάλι, ήμουν πίτα και το έκανα κατευθείαν αυτό το χαμηλώμα του βλέμματος. Τώρα καμιά φορά μου ξέφυγε και κοιτούσα και εγώ και μετά λέω... Τι να κάνεις και εσύ σε οθεί και η προσωπικότητα. Και αυτό θυμίθηκα όταν είμαστε στο έξω ας πούμε και έχω πρόσωπο να σκέφτομαι, να σκέφτομαι κάτι, μπορεί να κοιτάω κάποιον, αλλά ουσιαστικά να μην τον κοιτάω, απλά είναι ένας στο βλέμμα μου και απλά να έχει κρατωθεί εκεί χωρίς να τον κοιτάω εγώ. Ε, καλά, αυτό είναι άλλη κατηγορία. Όταν κοιτάει κι αυτός, μετά λέω, όχι τι κάνεις να σου κάνω, και τότε γίνομαι πίτα. Τότε θα πάρεις για στήριγμα την δέσποινα και θα σου μάθει η δέσποινα τρόπους να κοιτάς με νόημα. Μέσα από όλη αυτή την κουβέντα και την μικρή αυτή εμπειρία σας μέσα του παιχνιδιού, ήθελα να φτάσουμε σε αυτά τα σχόλια και μέσα αυτών των σχολείων να επιστρέψουμε σε αυτή την έννοια του status. Δηλαδή θεωρείτε ότι μεταξύ ενός ανθρώπου που ανήκει στην κατηγορία α στο παιχνίδι μας και ενός που ανήκει στην κατηγορία β, μπαίνει ένα θέμα status. Εκείνη τη στιγμή, στη δεδομένη συνθήκη, εκείνος που είναι α συνήθως είτε τον βλέπουμε απ' έξω ως τρίτη, είτε εσείς μεταξύ σας τον βλέπουμε σαν έναν άνθρωπο που έχει ισχυρότερο status επί σκηνής. Και αμέσως τώρα θα δούμε μία άλλη άσκηση σχετική πάλι με το status. Θέλαμε να έρθετε όλοι από εδώ να καθίσετε και να μείνουν εκεί μόνο δύο άτομα. Λοιπόν, κορίτσια, θα ήσαλα να σας παρακαλώ να σταθείτε εδώ στο κέντρο του χώρου αυτού για ησυχία. Για ησυχία, παιδιά, να είστε απέναντι από όλους εμάς και απλά να σταθείτε και να κοιτάζετε κάπου μακριά, δηλαδή σαν να μην υπήρχε εδώ τζάμι και πίσω από το τζάμι τείχος και κάτω από το τείχο χώμα, αλλά σαν να υπήρχε μια πολύ ωραία ορίζοντα. Να κοιτάτε μακριά και να ανασένετε η ρέμα. Δεν λέμε τίποτα, απλώς περιμένουμε να δούμε αυτό που κάνουν τα κορίτσια. Για ησυχία. Μπορούμε να κοινόμαστε. Όπως κάνουμε. Εναλλακτικά να σε δέσουμε. Ωραία. Τώρα θέλω να σας ρωτήσω εσάς, ανάμεσα στις δύο κοπέλες, σε αυτό το διάστημα που έμειναν έτσι σχεδόν ακίνητες, ποια νομίζετε ότι απέπαιμπε, εξέπαιμπε, συγγνώμη, ισχυρότερος τάτους και ποια πιο ανίσχυρος τάτους? Ισχυρότερος τάτους. Όπως τις είδατε τώρα. Ούτε όπως τις ξέρετε, ούτε ενδεχομένως όπως είναι στην πραγματική τους ζωή. Όπως ήταν στη δεδομένη στιγμή. Θα έλεγα η κοπέλα Φωτίνη, με εξέπαιμπε ένα πιο ασταθωδυναμικό, ισχυρό βλέμμα, πιο σαθερό, ενώ η άλλη κοπέλα, πώς θα λένε, ένα πιο άσθενες, δηλαδή η Φωτίνη ήταν η Ά και το προσοχής μου η Β την Μελίνα. Εγώ θα έλεγα ότι άμα δεν είχε τα χέρια της πάνω εκεί μαγγωμένα. Ποιος, για ποιον μιλάει? Για τη Μελίνα. Εγώ δεν είχα κάθε τα χέρια για κάποιον, η Φωτίνη τα είχε πάνω. Ναι για πες. Όχι. Έτσι όπως ήσουνα ήταν μαγγωμένα εδώ τα χέρια σου. Δεν μπορούσα να μιλήσω. Αν ήταν έτσι, αν ήταν έτσι τα χέρια μου ήταν πιο χαλάρα. Αυτό, αυτό, ρωτούμε αυτό που έβλεπες. Ήθελα να σας ρωτήσω. Ήταν δηλαδή τι? Αυτό μόνο αν ήταν τα πρόσωπα του σε εμένα ήδη μου φαινόντουσαν. Αλλά μόνο τα χέρια μου φαινόντουσαν πιο ψηλό στάτους. Ναι. Ήθελα να σας ρωτήσω αυτό. Το στάτους είναι, μισό λεπτό έχει η Μελίνα. Το στάτους είναι κάτι που αφορά όλη την ώψη. Όχι μόνο τα μάτια, όχι μόνο το πρόσωπο. Όχι μόνο χέρια, ήγω, φούς, οτιδήποτε. Αφορά αυτό που βλέπουμε. Απλά τις φωτειλίες ήταν πιο πολύ ασφαλές. Αυτό δεν δείχνει άμυνας τι είναι. Ναι, αυτά θα μας ασφαλίσουν. Για μια ασφαλή ασφαλή. Γιατί συνήθως τα χέρια μας πρέπει να προστατευτούμε από κάτι που μας έρχεται. Αυτό που ήθελα να πω πριν είναι ότι, όταν σας ρωτήσαμε να αρχίσω θέση, ήθελα να μπορώ να κοιτώ το μερίζοντο. Δηλαδή, δεν ήθελα να κοιτώ μόνο σε μια τζολίστα. Ναι, ήθελες δηλαδή να εκτονοθεί η έντασή σου σε κίνηση. Η εκκίνησία σε μπλόκαρε. Όχι μόνο αυτό. Ό,τι είπα το ρίζατα, είχα μια συγκεκριμένη εικόνα στο μυαλό μου, ένα συγκεκριμένο τοπίο που έχω δει στη ζωή μου. Και ήθελα να κοιτάξω και από την άλλη πλευρά. Και ας στην ευχή, η άσκηση σε απέτρεψε. Ναι, στο μυαλό μου είχα σκεφτό. Πολύ ωραία όλα αυτά. Αλλά οι προθέσεις είναι ατομικές. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, μπορεί να επηρεάσουν την εικόνα ως προς το status μας. Αλλά το status είναι αμύληκτο. Δηλαδή είναι αυτό που εκπέμπουμε εκείνη τη στιγμή. Άσχετα αν είχαμε άλλη πρόθεση, αν νιώθουμε ότι χάσαμε την ευκαιρία, θα μπορούσα να είμαστε καλύτεροι ή χειρότεροι κτλ. Εγώ πιστεύω ότι δεν με ξεχώριζε τόσο καλά ποιο ήταν ο πιο δυνατός του άλλη, όσο το συνέστημα, το τι έβλεπαν αυτά. Εγώ κατάλαβα ότι η Φωτεινή έβλεπε κάτι σαν να βγει έξω το προστάδι. Πες, πες, πες. Έχει σημασία. Επίσης, μού είπε ότι έβλεπε ένα πολύ ωραίο τοπίο, κάτι φύση, καλλιτένικο. Μάλιστα. Οπότε για σένα, ποιο είχε ισχυρότερο κάτι. Έχει ένα λίγο ισχυρότερο, νομίζω, είχε η Φωτεινή. Μόνο και μόνο για το γεγονός ότι ίσως το χαρούμενο μας παραπέμει στο πιο ανέμελο και όχι το όχι το ισχυρότερο. Χωρίς να σημαίνει ότι όμως ένας ανέμελος δεν μπορεί να είναι ισχυρός. Όσο είχε εμένα. Ναι. Εγώ σε ευχαριστώ πολύ. Απλά επειδή η Μαΐλίνα κουνούσε τα μάτια της και δεν έμενε συγκεντρωμένη σε κάποιον όπως η Φωτεινή, γι' αυτό το λόγο θεωρώ ότι δεν είχε τόσο υψηλό στάτι, τόσο η Φωτεινή. Άρα η στατικότητα του βλέμεντος θεωρείς ότι είναι ένα σημείο ισχυρότερου στάτου. Απλά μου θέλω είναι ότι η Φωτεινή μας με βαριέχει περισσότερο, δηλαδή δεν της αρέσει αυτή τη βλέπτη. Ενώ στην Ελλήνα της αρέσει αυτή τη βλέπτη, γιατί το λόγο αλλάζει και το βλέπμας θέλει να δει και παρακάβω δεξιά αριστερά. Μάλιστα. Τι άλλο? Εμένα που φαινόταν ότι η Φωτεινή είχε τα χέρια έτσι, σαν να έπαιρνα μια απόσταση, τύπου δεν σας έχω ανάγκη, και είμαι η Λύση, είμαι εγώ μόνη. Ενώ η Ελλήνα είχε τα χέρια κάτω και ήταν πιο ανοιχτή. Σαν να χρειάζομαι κάποιον, δεν μπορώ μόνη μου. Κάπως έτσι. Τι ωραία μπορεί. Και αυτό είναι ο σφάιλ. Λοιπόν, αν παρακολουθήσει κάποιος τη συζήτηση, μπορεί εύκολα να σκεφτεί, μα πού τα στήριζουν όλα αυτά. Δεν είναι, δηλαδή, αποτέλεσμα έρευνας, εμπεριστατομένης κτλ. Αλλά αυτό ακριβώς όμως είναι το status. Δηλαδή, η εντύπωση που δημιουργούμε στο συγκεκριμένο πλαίσιο εκείνη τη στιγμή. Σας έλεγα και την άλλη φορά ότι ούτε και το status δεν είναι κάτι που δεν μπορεί να αλλάξει, ακόμη και στο πλαίσιο ενός θεατρικού έργου, στο ίδιο το θεατρικό έργο. Δηλαδή, να εμφανιστεί με διαφορετικό status ένας ρόλος από τη μία σκηνή σε μία άλλη, αν κάτι έχει συμβεί. Πάρα πολύ εξαρτάται, επομένως, από το πλαίσιο. Το status ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα πρόσωπα εξαρτάται πάρα πολύ από το πλαίσιο μέσα στο οποίο είναι ενταγμένα εξαιτίας μιας ιστορίας ή από το πλαίσιο μέσα στο οποίο τα εντάσσουμε με βάση τις εντυπώσεις μας εκείνης τη στιγμής. Ας πούμε, η αστάσια του βλέμματος της Μελίνας που όμως σήμαινε μία, έτσι όπως είπατε ορισμένοι από εσάς, μία μεγαλύτερη όρεξη, λαχτάρα για να δει αυτό το τοπίο που μας είπε και η μεγαλύτερη στιβαρότητα στο βλέμμα της Φωτεινής, είναι το πλαίσιο το οποίο χτίσατε εσείς που μιλήσατε, με βάση αυτό που είδατε. Επομένως είναι πάντοτε το status ένα πράγμα που δεν είναι ολοκληρωμένο αφέαυτού, αλλά έχει σχέση, έχει συνάρτηση με τον άλλον. Υπάρχει δηλαδή το status είναι κάτι που συμβαίνει, που εκπέμπεται όταν υπάρχουν δύο ή περισσότερα άτομα. Συμφωνεί? Όταν το άτομο της σκηνής είναι ένα τότε τα υπόλοιπα άτομα είναι οι θεατές. Αλλά στη σκηνή πρέπει να είναι δύο τουλάχιστον για να υπάρχει αυτή η συνισταμένη του status. Και το άλλο που πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη στο status είναι το πλαίσιο. Δηλαδή σε τι πλαίσιο είναι ενταγμένα σε μία σεατρική σκηνή, ξέρουμε το πλαίσιο. Αν ήταν βασιλιάς Λύρ και η κόρη του η Κορντέλλια, ξέρουμε το πλαίσιο γιατί μας το δίνει ο Σέξπιρ. Εδώ δεν υπήρχε πλαίσιο, αλλά το φτιάξατε μοιραία το εγκέθαλος μας δουλεύει, από μόνος του φτιάχνει ένα πλαίσιο όταν δεν είναι δεδομένο. Άρα το status είναι κάτι που εξαρτάται από αυτά τα πράγματα, από τον άλλο και από το πλαίσιο μέσα στο οποίο βρισκόμαστε. Πάντως με την άσκηση αυτή, και ευχαριστώ τα κορίτσια σας, ευχαριστώ τις δύο σας, αρχίζουμε πραγματικά να μπαίνουμε στην περιοχή αυτού που είναι το θεατρικό status και να αρχίσουμε να το ψυχανεμηζόμαστε, να το καταλαβαίνουμε έτσι με τυφλά αγγίγματα, τι ακριβώς είναι, γιατί η προηγούμενη άσκηση με τα βλέμματα μας το δίνει κάπως πιο καθαρά. Αλλά πολλές φορές σε μια θεατρική σκηνή, παίζοντας, δεν υπάρχουν πολύ συγκεκριμένα πράγματα που να μας βοηθήσουν να το ξεκαθαρίσουμε, υπάρχουν έτσι πράγματα αδειόρατα. Πρέπει να είναι ασκημένο το μάτι μας, ώστε να τα βλέπουμε ακόμη και όταν είναι αδειόρατα. Και να τα χρησιμοποιούμε όταν χτίζουμε θεατρικούς χαρακτήρες. Τι ώρα είναι, προλαβαίνουμε να παίξουμε ένα παιχνίδι? Προλαβαίνουμε. Θέλω να κάνουμε το εξής παιχνίδι. Λοιπόν, δύο παίκτες ή παίκτριες θα χρειαστούμε. Γίνεται, γίνεται. Πάρτε όμως δύο καρεκλήτσες. Πιο κοντά να είστε. Λοιπόν, ακούστε να δείτε τι θα κάνουμε τώρα. Έχουμε δύο θεατρικούς χαρακτήρες, τους βλέπουμε στο θέατρο. Ή απλά δύο χαρακτήρες, δύο άτομα. Σας δίνω εγώ ένα περιβάλλον, μέσα στο οποίο να βρίσκεστε. Και αυτό που έχετε να κάνετε... Κάτσε, ας τα πάρουμε ένα ένα. Το περιβάλλον μπορεί να είναι ένα πάρτι. Σας αρέσει ένα πάρτι ή σας αρέσει η αίσθηση αναμονής στο κτέλ? Πάτσε. Πολύ ωραία. Ωραία. Είστε λοιπόν στην αίσθηση αναμονής και οι καρέκλες σας είναι δίπλα-δίπλα. Άρα, αφού σας δώσαμε το θέμα, πού βρίσκεστε το χώρο, εσείς ό,τι ιστορία θέλετε μπορεί να φανταστείτε για το ποιο είστε, από πού έρχεστε, πού πρόκειται να πάτε. Εξάλλου αυτά μπορεί να εξελιχθούν στη διάρκεια του διαλόγου σας, αν κάνετε και διάλογο με τα λόγια. Αλλά σίγουρα θα έχετε έναν διάλογο με το σώμα. Με τις στάσεις, εκφράσεις, ανάσες, ξεπιασίματα, κινήσεις και τα λοιπά. Λοιπόν, ποιος είναι ο στόχος σας, τι σας ζητούμε. Θα πρέπει όποιοι κι αν είστε, ό,τι χαρακτήρα κι αν παραστήσετε, ό,τι επιλογή και να κάνετε, ο στόχος αυτού του συγκεκριμένου παιχνιδιού είναι καθένας από εσάς να έχει χαμηλότερο στάτους από τον άλλον. Πέρα θα το ανοίσουμε? Όχι, ο καθένας πρέπει πάντα να χώνεται κάτω από το στάτους του άλλου. Ποιος θα τα καταφέρει καλύτερα δεν ξέρω. Να γίνει δηλαδή αυτός που έχει τελικά πιο ανίσχυρο στάτους σε σχέση με τον άλλον. Πρέπει να χαμηλώνετε όλο και περισσότερο. Με τις ατάκια σας, δηλαδή με τα λόγια δηλαδή, με τις κινήσεις, με αυτά που λέτε. Λοιπόν, το πλασίο είναι δεδομένος, αυτό έχουμε δώσει. Το έχετε επιλέγξει. Και ξεκινάμε, ησυχία. Καλησπέρα. Δύσκολα, ε? Τι είναι δύσκολα? Εντάξει, είναι πιο... Θέλει ώρα... Το... Είναι αυτό το δροφορίο να έρθει. Ναι, είναι... Θέλει πολύ ώρα. Πού πάτε εσείς? Εσείς που πάτε εσείς? Εγώ πάω στο χωριό μου. Συμφωνώ. Έχει τόσο χωριό. Δυο χωριό. Λάρυσε. Λάρυσε. Έχει τόσο χωριό. Είναι πέρας που περνάει πράγματα. Να σε ρωτήσω κάτι. Εσείς είστε λίγο περίεργος. Χαμηλότερο στάτους. Αυτό μας ενδιαφέρει. Ναι. Τώρα. Έχει σχέδιο. Είστε λίγο περίεργος. Όχι, δεν. Γιατί με ρωτήσεις. Όχι, όχι. Μη συγχωρείτε. Δεν ήταν αυτό που... Μη συγχωρείτε. Είναι και λίγο περίεργη η ώρα. Πεινάω κιόλας. Έχει τόσο χωριό. Έχετε μήπως ώρα. 8 και 10. Συγγνώμη, 5 και 10. Ευχαριστώ. Έχει με συγχωρείτε και αυτό που είπα πριν. Ναι, όχι, δεν είναι περίεργο. Μη συγχωρείτε, μου φάνηκε λίγο περίεργο. Ναι, όχι, δεν είναι περίεργο. Όχι, δεν είναι. Μπορείς να έρθεις. Μη συγχωρείτε, ήταν πολύ άσχημα. Είχα πάρα πολύ άσχημα. Όχι, μη αφώνεστε. Τι να πω. Είναι πάρα πολύ άσχημα. Δεν έπρεπε να φρυφώ. Τι συμπεριφέρομαι έτσι συνήθως. Όχι, δεν είναι. Μη συγχωρείτε και εγώ δεν είμαι πολύ καλός αυτά. Συγγνώμη. Είστε καλά. Δεν είμαι πολύ καλά, όχι. Θέλετε να κάνω κάτι γι' αυτό, έτσι, ένα νεράκι. Όπως θεούμα να μου φέρετε νερό, τώρα μην παίρνετε στον κόπο σας. Σας πάει καλό. Όχι, δεν είναι δυνατό. Είστε και πολύ ευγενικός. Είστε πολύ ευγενικός. Είστε καλά, ειρήνη είπαμε, ειρήνη. Χάρη κι εγώ. Άστη, πάω. Ωραία, τέλεια, τέλεια. Μπορείτε να συνεχίσετε επί μια ώρα και να μας κρατάτε τετριμένα λόγια διαρκώς του ενδιαφέρον. Γιατί? Γιατί μπαίνει στην επιφάνεια το θέμα του status. Έχουν δηλαδή μια ενσυνείδητη αντιμετώπιση του status ανάμεσά τους. Και οι δυο προσπαθούν, ο κασένας με τα δικά του μέσα. Ο Γιάννης με την παιδικότητά του και τα στραβά ποδαράκια και τον τροπαλούλης και τα λοιπά. Η κυρία αυτή μέσω του σωματικού της κλεισίματος, πρώτος του θερμοάρ, μετά από τα γελά, μετά και του έτσι. Ο κασένας προσπαθεί με τα δικά του μέσα και μέσω της συντριβής της, γιατί στην αρχή φάνηκε επιθετική, ξέρω κάπως, ο κασένας με τα δικά του μέσα προσπαθεί να έχει δηλαδή έναν στόχο, ότι πρέπει να είναι κατώτερο στο status. Αντίστοιχα πράγματα θα συνέβαιναν αν ο στόχος ήθελαν να δείχνουν έναν ανώτερο status. Αλλά εκεί πολύ εύκολα πέφτουμε στην παγίδα της υπερβολής. Ενώ εδώ όλες αυτές οι αποχρώσεις που χρησιμοποιούσατε, είναι αυτού που δίνουν την ποιότητα στη σκηνή. Αν μπορούσε κανείς να είναι αρκετά επαγγελματίας, και στην περίπτωση του δυνατότερους status να χρησιμοποιεί λεπτό τρόπο, θα ήθελαν να εξίσουν καλό. Κανείς μεταξύ των ερεστεχνών, ο καθένας προσπαθεί να πει όσο περισσότερο της βλακής γίνεται, έχω πιο πολλά ρολόγια, εγώ έχω πιο πολλά laptop. Και πάμε σε πολύ κοινότυπα πράγματα. Πολύ ωραία παιδιά, ευχαριστούμε. Ωραία. Ας πάνε άλλα δύο άτομα να δούμε αυτή τη σκηνή, έχει ενδιαφέρον. Λοιπόν, το ίδιο και εσείς, πάρετε δύο καρέκλες δίπλα-δίπλα και ας θεωρήσουμε ότι είστε σε ένα πάρτι, σε μια αναμονή, δηλαδή κάτι που να σας κάνει να είστε εκεί. Το ίδιο θέμα, η καθεμία χαμηλότερος στάθος από την άλλη. Μήπως θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε από ψηλά, για να κατεβούμε ένας χαμηλότερος από τον άλλον. Ναι, αλλά να μην καθυστερήσετε καθόλου, γιατί η άσκηση είναι κατώτερο να δείχνεται από τον άλλον. Οπότε, ναι, αν σας βοηθάει να ξεκινήσετε, αλλά θα πρέπει κατευθείαν να χαμηλώσετε πολύ. Εκτός από ότι έχουμε πολλή ώρα στη διάθεσή μας, πόσο ώρα έχουμε. Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Και να κάνουμε μία δοκιμή με άλλα δύο άτομα, αν θέλετε. Ή αν συμφωνείτε όλοι και με εσάς τις δύο που είδαμε μόλις. Μία δοκιμή να αντιστρέψουμε το στόχο. Δηλαδή να είστε, ας πούμε, σε ένα πάρτι και η κάθε μία με κάθε σκηνική προσφορά που κάνει προς την άλλη, είτε λεκτική είναι αυτή, είτε μη λεκτική, να δείχνει ένα ανώτερο στάτους, ισχυρότερο στάτους. Ξεκινήστε από καρέκλες, για να έχουμε και οπτική εικόνα αυτού που μόλις είδαμε και να δούμε τι θα βγει και πώς θα λειτουργήσει. Γεια σου! Είμαι χαρούμενη. Εγώ περισσότερα. Νομίζω είσαι η φίλη του Κασπαντινού. Ναι, το γνωρίζεις. Έχω ακούσει τα πάντα για σένα. Έχεις αμένα. Ναι, βέβαια. Τι σου έχει πει. Τα πάντα, είσαι η καλύτερη φίλη, είσαι η καλύτερη κοπέλα, βέβαια. Μια στιγμή, επιτρέψτε μου να κάνω μια περιεμβολή. Τι είδαμε εξαφνικά. Ότι το ισχυρότερο στάδους στην κουλτούρα μας εξαρτάται από το πολύ μπλα μπλα, από τα πολλά λόγια. Για αυτό συγκρατηθείτε λίγο, να το ψάξετε. Όχι επίτηδες το λέω, όχι γιατί δεν μπορείτε να χρησιμοποιείτε το λόγο, αλλά για να το ψάξετε λιγάκι με τις ανεπέσθητες, με τους ανεπέσθητους τρόπους. Να δούμε πρώτα αυτό, γιατί με τα λόγια, μετά είναι εύκολο. Η μια κάνει επίδειξη γνώσεων, στην άλλη λέει, εγώ έχω και τον τάδι φίλο και τον τάδι φίλο και τον τάδι φίλο. Δηλαδή, πώς να πω, η ευκολία του να δηλώσεις μέσω του λόγου σας κάνει να μην ψάχνετε τι είναι ακριβώς αυτό που θέλουμε να βρούμε. Για περιεριστείτε λίγο, δεν μιλάτε ακόμη. Ευχαριστούμε. Ευχαριστούμε. Ευχαριστούμε. Χαρά. Ναι. Να λες το τραγούδι. Είναι τα αγαπημένα μου. Τέλειο. Τέλειο. Αυτό που έκανε και τα μου πετάει είναι καλύτερο, νομίζω. Ξέρεις που ήρθες να πάω. Ναι, γιατί έχω το βράσμα. Έχω το βράσμα και είπα στον τιτζέ για το μάλλι. Τι θα κάνεις εσύ. Ε, είμαι στην τέτοια. Μελωδία. Τι θα κάνεις στο επόμενο. Τάχη τι έχουμε συμφωνήσει. Πρώτο καλή. Ok. Μπαίνουμε στην περιοχή του ανταγωνισμού. Ποιά από τις δύο είχε ισχυρότερο status αυτή τη φορά. Ναι. Νομίζω η χαρά. Γιατί. Ξεκίνησε εκείνη με τις ιδέες το πως να δείξει στην άλλη να εγκλείφει τελος πάντων. Και οι άλλοι προσπαθούσαν να την αντιγράψει. Ήταν σαν να είναι το λάθος κόπι. Μάει μου ξέρω, σαν τσάντο. Αχ χωρίς. Δεν το ξέρω. Δεν ήταν τόσο προσπάθεια να την αντιγράψει. Ήταν προσπάθεια να δείξει ότι η ίδια είναι καλύτερη στο ίδιο πεδίο. Αλλά είναι ακόμα καλύτερο να το δείχνεις με διαφορετικό τρόπο. Γιατί δεν δείχνεις τη μοναδικότητα σου. Τι λέτε. Ναι. Η χαρά. Η χαρά. Θα ήθελα να σπουδήσω καθόλου με το τι κάνει. Αλλά μάλιστα έτσι. Και αυτό θα ήθελα να συναντήσω. Άρα για σένα. Ήταν σίγουρη ότι είναι καλύτερη. Ήταν και πιο ισχυρή. Ποιο σημαίνει πιο ισχυρή. Δεν έπαιρνε καθόλου. Όπως έζησα εδώ πέρα, ποιο από τις δύο χαρακτήρες ήταν πιο ανταγωνιστικοί. Νομίζω ότι ήταν η χαρακτήρια της. Ήταν πιο ανταγωνιστικοί με την έννοια που προσπαθούσαν να την τσεπεράσει. Ενώ η χαρά ήταν ήδη ισχυρή. Αυτό ακριβώς λένε και τα κορίτσια. Και νομίζω οι περισσότεροι αυτό νιώσαμε. Ήταν αυσύπαρκτη η κοινή μορφή. Ανεξάρτητα από αν η δεύτερη ή η όχι υπήρχε. Την έφερνε υπόψεο όταν χρειζόταν, αλλά μπορούσε να σταθεί και χωρίς. Ενώ οι άλλοι ήταν ακριβώς ανταγωνιστικοί, αλλά με έναν ανταγωνισμό που έδειχνε μια αγωνία. Εγώ ήθελα να του φτάσεις. Εγώ ήθελα να σου διαλόγω το ισχυρό στάτους. Σαν κάτι που δεν είναι θέμα ανταγωνισμού. Αλλά ότι έχεις ισχυρό στάτους, έχεις και ανωτερότητα. Σου δεν χρειάζεται να πέφτεις στον πίσω του άλλου και να λες, α, τώρα αυτό ξεπεράστηκε. Ανταγωνίζομαι. Οπότε είχα σημαντικό να κάνω κάτι και να δω για κάτι. Άρα σχετίζεται με την αυτοπεποίηση, σίγουρα. Βέβαια στη ζωή πολλές φορές συμβαίνει όπως το παραμύθι του Εσώπου, το λαγό και τη χελώνα. Αυτός που έχει την άνεση ότι είναι γρήγορος να κοιμηθεί και ο άλλος που εργάζεται συνέχεια και με συνέπεια για να τον φτάσει, τον ξεπερνά και όλα. Αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με το στάτους. Θα τους ξαναδούμε αυτούς σε ένα άλλο στάτους. Με το στάτους έχει να κάνει αυτό που αποπνέει κανείς εκείνη τη στιγμή. Και πράγματι στην περίπτωση των δύο κοριτσιών, των ημών με υψηλό, ήταν αυτό. Να πω κάτι. Ναι. Εγώ στο προηγούμενο παράδειγμα με το γόρι και το κορίτσι, το κορίτσι κέρδιζε μέχρι τη στιγμή που έβγαλε τα γυαλιά της. Γιατί πήγε να του μιλήσει και άνοιξε τα γυαλιά της. Που σημαίνει... Που σημαίνει ότι διαδίχτηκε. Γιατί του μίλησε ενώ τα γυαλιά δείχνουν μια ασθάλεια. Δεν ξέρεις που κοιτάς. Της όρης δε μοιάζει ασφάλεια. Ναι. Όντως. Έχω ένα σχόλιο. Ευχαριστώ. Ευχαριστώ. Ευχαριστώ. Και για την προ-προηγούμενη εικόνα, ανάμεσα στη Μελίνα και στη... Πού είσαι, Φωτινή? Ανάμεσα στη Φωτινή και στη Μελίνα, πρέπει ότι αυτά τα χέρια δείχνουν άμυνα. Λοιπόν, δείχνουν και πιο ανίσχυρο στατούς. Μπορεί να εκείνει η στάση της άμυνας από ένα προηγούμενο πιο ανίσχυρο στατούς. Εκείνη τη στιγμή, όμως, τι δείχνει? Ότι ο άλλος έχει θωρακιστεί. Έχει θωρακιστεί. Άσχετα αν αυτό κρύβει ότι κάποιος είναι ευάλωτος, κρύβει ανασφάλιση, κτλ. Αυτό θα το δούμε σε μία άλλη στιγμή, όπου θα κρίνουμε το στάτους εκείνη τη στιγμή. Θα νιώσω αυτό που θα σταυρώσει τα χέρια, ότι έχει πιο ισχυρό στάτους από το τελείωσα συγκρότητο, το τελείωσα στάτους χαρούμενων, που το μάτι του παίζει συνεχώς, δεν μπορεί να συγκεκριθεί. Για να ασφαλεί ή αλλάζει βάρος διαρκώς. Δεν θα το νιώσω το ίδιο με κάποιον που είναι πράγματι ήραιμος, δεν είναι κλεισμένος στον εαυτό του. Ναι, πολύ σωστή παρατήρηση. Θα μπορούσαμε δηλαδή να είχαμε απέραντι μαζί δύο άτομα, τα οποία στέκονται το ένα θωρακισμένο και με ανοιχτά πόδια για να έχει μεγαλύτερη βάση, άρα να δείχνει πιο σταθερό στάτους, και το άλλο πιο ήρεμο, όπως λες, και παραδόξως να μας έδινε την αντίπωση του ισχυρότητου στάτους αυτός που δεν ήταν θωρακισμένος. Αλλά όχι αναγκαστικά, για το λόγο που είχατε πει προηγουμένως, εσύ το έχεις πει, αλλά για το λόγο που λέει ο Γιάννης τώρα. Ότι κάποιος που έχει πολύ μεγάλη αυτοπεποίθηση, μπορεί να τον δούμε πολύ άνετο και χαλαρό. Αλλά υπάρχουν τρίκ, στα οποία οι άνθρωποι καταφεύγουν για να δηλώσουν ένα ισχυρό τροφό, και ένα από αυτά είναι ακριβώς αυτό. Ότι εγώ είμαι τώρα άνετη, γιατί ξέρω πού να βάλω τα χέρια μου, δεν έχω αμηχανία πού να τα ακουμπήσω, πού να τα κρύψω. Με βοηθάει αυτό σε μια σταθερότητα. Ανοίγω ελαφρώς τα πόδια σε διάσταση, οπότε αποκτώ μεγαλύτερη βάση, άρα δίνω την εντύπωση του πιο σταθερού. Και τα λοιπά, και τα λοιπά. Τι ήθελες να πει σήμερα? Θα ήθελα να σχολιάσω για το πρώτο μήνυμα που κάνουμε, το Άσταρ και Β, που σκεφτόμαι πάντα ότι ακόμα και οι Β μπορούν να δηλώσουν πολύ μεγάλο στάθος, όσο θέλουν. Δηλαδή, ο τρόπος που θα πάρεις το βλέμμα στον άλλο. Μπορεί να είναι υπεροψία. Όχι αναγκαστικά ταπεινότητα, αλλά υπεροψία, ότι δεν σε βλέπω. Ναι, αλλά το θέμα ήταν στους Β, ότι έπρεπε να κοιταθούν κάτι, όχι από άλλου, βέβαια. Σωστή παρατήρηση της Σταυρούλας, αν και δεν το είχα δει εκκληνήση. Ή μπορεί να το είπα, αλλά όχι εν συνείδητα. Πάντως θα αναλογιέμαι και το γεγονός, το πιο είναι το κλαίσιο γύρω στο οποίο κοινούνται τα πρόσωπα. Για παράδειγμα, ένα άτομο σκουρωμένο, έχει μειών 10 έξω και είναι κλεισμένος έτσι, γιατί ακριβώς κρυώνει, γιατί έχει βάλει τη ζακέτα του έτσι που δεν κουμπώνει καλά. Προφανώς, δεν είναι το status αυτό, επειδή έχει πέσει πάρα πολύ χαμηλά, νιώθει ότι απειλείται κλπ. Όχι, αλλά και ο καιρός και το κρύο που νιώθει, εμπλέκεται με το status του εκείνη τη στιγμή. Γι' αυτό επιμένω ότι το status δεν είναι κάτι τόσο σταθερό, όσο είναι το κοινωνικό status, που σχετίζεται στην κοινωνία με την οικονομική έκταση, με την οικονομική άνεση ή την αγορεστική δύναμη, και εκεί υπάρχει ένα status. Αυτό στο θέατρο πραγματικά είναι αυτό που αποπνέουν οι ηθοποί εκείνη τη στιγμή. Άρα, ένας που υποφέρει γιατί κρυώνει, σε σχέση με έναν άλλον που είναι μέσα στην ζεστή του γούνα, έχει εκείνη τη στιγμή πιο ανίσχυρο status, δεδομένον των στιθηκών. Μπορεί τα ίδια δύο άτομα, μπαίνοντας μέσα στο κτίριο και βγάζοντας τα ρούχα τους στη ζέστη, να τα δούμε σε διαφορετικό status. Και αυτό, γιατί υπάρχει και οι άλλοι όπλοι. Υπάρχουν, φαντάζω, μια κοπέλα δάνει να είναι κόντρο στο κρύο, να φορέσει μια μπρούζα με μοναγάντο κορντέ, και να έχει ολόκληρο του μπιφάντος, και απλά να πηγαίνει έξω με σκομπί του μπιφάντος και να πρέχει. Τι κοπέλα είναι αυτή? Είναι μια μπιφάντος και δεν τελειάζει να φορέσει τα μαλλιά σου. Έχει ένα αρκετά ισχυρό status, μπορεί. Είναι αυτά, εγώ στη σκοτία είδα σε απίστευτο κρύο, απίστευτα μίνι, σε σήμερα που φαινόταν κυλότες με πίσω μεριά, χωρίς καλτσόν, πέδυλο, επειδή ο καιρός έγραφε καλοκαίρι, αλλά είχε απίστευτο κρύο εκεί. Ναι, γίνονται. Πάντα βλέπω ότι ένα πιο ισχυρό status συνδυάζεται με κάποια περκοία που βγάλει ο ίδιος. Ναι, έτσι σου φάνηκε. Ναι, έτσι μου φαίνεται, αλλά πιο καλό είναι για μας ίδιους να έχουμε πιο υψηλό status, παρά όχι. Κοιτάξτε να δείτε. Η άνεση. Η άνεση, η αυτοπεποίθηση, η γνώση του πώς να κινηθείς σε ένα δεδομένο πλαίσιο, η γνώση του ίδιου του πλασίου. Γιατί λέμε τη λέξη ψαρωμένος. Για κάποιον που μπορεί να έχει μεγάλη αυτοπεποίθηση, στις περισσότερες εκδοχές να έχει ένα ισχυρό status, αλλά να φτάσει σε ένα μέρος που δεν γνωρίζει και μέχρι να το μάθει να μην ξέρει ακριβώς πώς να φερθεί. Εγώ στο τέλος είσαι λίγο καταλήγωρος στον γεγονός ότι σημασία είναι ποιος είναι πιο κατασταλλαγμένος και πιο σίγουρος για αυτό που νιώθει και για αυτό που κάνει. Δηλαδή, αν δεν είναι ξεκάθαρος με το ποιο νιώθει, πώς νιώθει στη δεδομένη στιγμή, απαραίτητα θα δείξει κατώτερο status, γιατί δεν ξέρει τι του έρχεται, από που του έρχεται. Ναι, είναι πολύ σωστό αυτό που λες, αλλά είναι λίγο περιορισμένο στο επίπεδο της ψυχολογίας, στο επίπεδο των συναισθημάτων, ενώ το status είναι ψήνσατο πράγμα. Είναι και στο επίπεδο του πώς αισθάνεται κανείς, αλλά και στο επίπεδο του πώς στέκεται. Στέκεται με το σώμα του. Καμιά φορά δηλαδή μπορεί να κρύβει και συναισθήματα μία στάση. Εγώ είμαι αυτός. Ενώ να σαίνεται ανασφαλής, αν γνωρίζεις αυτούς τους μηχανισμούς να κάνει πώς είναι κυρίαρχος του κόσμου. Θέλω να πω το status. Είναι αυτό που εκπέμπει κανείς και προφανώς είσαι πολύ διησδυτικός με αυτό που λες. Προφανώς μπορούμε όταν το μάθουμε αρκετά πώς λειτουργεί να αποκωδικοποιήσουμε και το πώς πραγματικά αισθάνεται κανείς. Αλλά καταρχάς είναι αυτό που φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Ποιος σας σήκωσε? Όχι, απλά λέω ότι παρατήρησα ότι πολλές φορές, παιδιά, ίσως το κάνουμε σαν καλικατούρες, ότι η διακριτικότητα καμιά φορά, ότι αυτό είναι αδυνώστα τους. Ενώ μπορεί κάποιος να είναι αυτό που έκανε και πριν. Πολύ ισχυρός, αλλά διακριτικός. Διακριτικός, ναι, και αυτό να γνωρίζει τι είναι τα οριά του και μέσα στο χώρο και μέσα. Για αυτό, ας πούμε, σε μια θεατρική παράσταση, αυτόν θα τον ανακαλύψουμε στην εξέλιξη του, ότι είναι στη βάση ένας πολύ ισχυρός άνθρωπος, που απλώς φέρεται χωρίς να πιάνει όλο το χώρο, χωρίς να προβάλλεται κτλ. Αλλά αυτό είναι κάτι που το ανακαλύπτουμε στην πορεία. Και έτσι ένας τέτοιος θεατρικός χαρακτήρας έχει και ένα ενδιαφέρον, όταν τον ανακαλύπτουμε στην πορεία. Πάντως το status, που θα δείξει σε μία δεδομένη στιγμή στην αρχή της ταινίας ή της παράστασης, θα είναι πιο ανίσχυρο. Άλλο αν μετά κατακτήσει ένα ισχυρότερο. Τι άλλο, ναι? Εγώ θέλω να πω ότι πέσανε... Βλέπω ότι η συζήτηση κίνησε πάρα πολύ το ενδιαφέρον. Χαίρομαι που συζητάμε εθιβολή. Αυτό που πες κρύο, ότι μπορεί να έχει κρύο και να είναι όλος δοτικού να και να είναι άνετος, και αυτό που είπαμε με την κοπέλα που μπορεί να δεν μείνει, να έχει κρύο και να βρέχει και να έχει αυτό τον κουφάντης, εμένα αυτό δεν μου βγάζει ισχυρό status της κοπέλας που έχει δηθεί ακατάλληλα για την περίσταση. Και ήθελα να πω και κάτι ακόμα. Όσον αφορά το πλαίσιο που είπες, ότι εάν για παράδειγμα εγώ ήταν ενδιαφέρον να έχω ισχυρό status, όχι σε ένα πάρτι, ίσως να ήμουν πολύ πιο διακριτική και όχι τόσο ταγωνιστική, διότι αν ήταν με κάποια επιχειρηματία για κάποια δουλειά, σίγουρα θα ήμουν διακριτική, έτσι το έχω στο μυαλό μου. Ανάλογα με το πλαίσιο, αν έχω ισχυρό status σε ένα πάρτι θα είναι διαφορετικό. Πολύ σωστά, γιατί τι είπαμε πριν, το status το καθορίζει η σύγκριση, δηλαδή το πού κατατάσσουμε τα άτομα σε μια αόρατη κλίμακα βαρύτητας που έχει το καθένα. Η σύγκριση δηλαδή μεταξύ τουλάχιστον δύο ατόμων και από την άλλη ακριβώς το πλαίσιο. Σε τι πλαίσιο τα κρίνουμε. Ναι. Το θέμα είναι όμως και το πως. Δηλαδή πως μιλάει αυτός που είναι φαφλατάς ή που μιλάει από αμηχανία και πως μιλάει αυτός που αισθάνεται ότι αυτά όλα που λέει είναι πάρα πολύ ενδιαφέροντα με απόλυτο τρόπο. Οπότε λέει, λέει, λέει γιατί θεωρεί ότι αυτός είναι το κέντρο του κόσμου. Έχει σημασία και ο τρόπος, έχει σημασία δηλαδή και το πλαίσιο πάλι για άλλη μια φορά. Καταλαβαίνω αυτό που λες. Εγώ έχω βρεθεί σε κύκλους μαμάδων των παιδιών μου όταν ήταν μικρά όπου βρισκόμαστε για να πιούμε έναν καφέ καθώς τα παιδιά παίζανε και υπήρχαν άτομα που λέγανε, είχανε απίστευτα χωρίς σταματήμο πράγματα να πούν από την παρανυχίδα, το βάψιμα του νυχιού μέχρι το σουφλέ, είχανε ευρεία έτσι μεγάλα ενδιαφέροντα. Υπήρχαν δηλαδή άτομα που έχοντας ας πούμε αντίστοιχα ελαττώματα γιατί μιλούσαν υπερβολικά πολύ οπότε τα κατατάσω στην κατηγορία του ελαττώματος. Άλλο άτομο εξέφραζε την αμηχανία που τον οδηγούσε να λέει και αυτό πάρα πολλά και άλλο άτομο αισθανόταν πραγματικά μια αυτοπεποίηση με αυτόν τον κόσμο, των παρανυχίδων, της Όζας, του Μανώ, του Σουφλέ, ήταν η πριγκίπισσα αυτών των πραγμάτων. Άρα ακόμη και να ανατρέξει κανείς και στα ίδια τεχνάσματα ας πούμε στο θέατρο πάλι θα εξαρτηθεί από πράγματα που τρέχουν παράλληλα με το κυρίαρχο στοιχείο. Αυτό μιλώ πάντα για συγκριτικά από ότι πρέπει να το βλέπουμε πάντα συγκριτικά και πάντα σε σχέση με το πλαίσιο. Ποιος άλλος ήθελε? Εγώ απλά ήθελα να πω ότι είναι καλό το σύνολο, δεν είναι μόνο αυτά που λες σίγουρα, αλλά και πώς πουνάστον αυτός ή πώς μπορείς να γυρίσεις στην κατάσταση για να μπορέσεις να φάνε να μπήκεις στην κατάσταση. Ακριβώς. Και προπάντων μια σειρά από μη λεκτικά μηνύματα που εκπέμπουμε, είτε ιθελμένα είτε αφθέλητα. Δεν είναι μόνο το είδος των λέξεων που διαλέγουμε. Και όχι για την άσκηση, την όλη κατάσταση έτσι όχι να μπορέσεις να μπήκεις στην κατάσταση. Ωραία. Έχουμε κάτι άλλο? Αυτά για σήμερα.
_version_	1782818302301569024
description	σύντομη περιγραφή: Σε αυτήν την ιδέα, θα δούμε μια ιδιό από τις ομάδες σας που έχουν δημιουργηθεί, έτσι όπως έχουν επεξεργαστεί, σύμφωνα με ιδέες που τους αναπτύχθηκαν, με γνώμο να το μάθει με αυτό, πώς να στήσουν ένα μάθημα είναι μια απόπυρα, μια προσπάθεια που κάνουν, δεν είναι κάτι τελειωμένο. Είναι το πρώτο σκίτσο που έχουν σκεφτεί και διαγράψει με τα σώματα τους και με τις κινήσεις τους και με τους ήχους τους, για το πώς μπορούν να διαμορφώσουν ένα μάθημα υπαρκτός, θα σας κάνουμε την παρουσίαση, θα σας μιλήσουν πριν αρχίσουν τη δράση τους, θα σας παρουσιάσουν το μάθημα, ποια ενότητας, ποια στάξη του Δημοτικού Σχολείου, έχουν επιλέξει δηλαδή ένα συγκεκριμένο μάθημα και έχουν σκεφτεί με βάση τη γνώση που έχουν αποκομίσει από την εδώ τους εμπειρία αυτού του μαθήματος τρόπους με τους οποίους μπορεί αυτό το μάθημα να θεατροποιηθεί, να διδαξεί επομένως και με έναν τρόπο θεατρικό έτσι ώστε το θέατρο να μπει στην εκπαίδευση και να είναι το θέατρο υπέρ της εκπαίδευσης, να αξιοποιηθεί για να υπάρξει ένας εναλλακτικός τρόπος διδασκαλίας και ένας πιο αποτελεσματικός τρόπος διδασκαλίας. Λοιπόν, τώρα θα δώσω τη θέση μου στα παιδιά για να σας παρουσιάσουν ορισμένα τεχνικά θέματα, δηλαδή ποια στάξη, από ποιο βιβλίο, από ποιο μάθημα, ποια ενότητα και ποιο συγκεκριμένο μάθημα είναι η δράση που θα δούμε και σας προετοιμάζω να δείτε την ίδια τη δράση, όχι ως ένα τελειωμένο προϊόν αλλά ως μια απόπειρα των παιδιών να υλοποιήσουν αυτή τους την ιδέα, να την εφαρμόσουν θεατρικά. Πάνω σε αυτήν την ιδέα όταν ολοκληρώσουν θα κάνουμε σχόλια, θα κάνουμε αντιστοιχίσεις με την πορεία που τραβάμε στο πλαίσιο αυτού του μαθήματος για τη δημιουργία θεατρικών χαρακτήρων, έτσι ώστε να τα λάβουν υπόψη τους αυτά τα σχόλια και στην επόμενη παρουσίαση να είναι βελτιωμένη η δουλειά που θα έχουν κάνει. Ωραία. Λοιπόν, παιδιά, ελάτε να παρουσιάσετε το μάθημα από το οποίο η συνθητήτριά σας εδώ έζεσε μία πάρα πολύ ουσιαστική ερώτηση, πολύ ουσιαστική. Μπορείς να την επαναλάβεις, να την ακούσουμε όλοι. Ναι. Συνουσία, εμείς σκεφθόμαστε την ιδέα του τι θα κάναμε με τους μαθητές μας για να τους διδάξουμε το συγκεκριμένο μάθημα που βλέπουμε. Εμείς πρέπει να δείξουμε ακριβώς τι θα έκαναν οι μαθητές μας ή πώς η γυναικά λειτουργεί αυτό με συνδέξει. Πράγματι είναι πολύ ωραία ερώτηση γιατί αυτό είναι όντως ένα ζητούμενο. Δηλαδή εδώ είστε ενήλικες και βλέπετε ότι με το να πεις στον ενήλικα κάνε το οξυγόνο, δηλαδή διαπέρνα όλον τον οργανισμό, δημιουργείται μία κατάσταση που δεν μπορείς να την πεις καφαρή, αυτή που είδαμε. Τη λέμε προσχέδιο και τους ζητούμε να τη δουλέψουν για να τη δούμε πιο καθαρά. Ποια είναι η διαφορά. Στην τάξη όντως δεν θα υπάρχει χρόνος να κάνετε πρόβα θεατρική για κάθε μάθημα όπου θα θέλετε να χειριστείτε θεατρικά. Αλλά τι συμβαίνει. Αφενός πρέπει να λειτουργήσετε σταδιακά, δηλαδή με πιο εύκολα πράγματα να ξεκινήσετε, αλλά δεν θέλω να αναφερθώ τώρα σε αυτό. Αφεντέρου, εδώ ζητούμε τα πράγματα να είναι καθαρά, ορατά, γιατί πρέπει να καταλάβουμε ακριβώς πώς λειτουργεί μία θεατρική απόδοση. Μέσα στην τάξη δεν θα έχετε αυτήν την, κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα έχετε αυτήν την καθαρότητα. Αρκεί όμως οι συμμετέχοντες να καταλάβουν τι πρέπει να κάνουν και πότε. Γιατί δεν είναι μέσω της παράστασης που θα μάθουν τα παιδιά το περιεχόμενο του μαθήματος, δεν είναι δηλαδή μέσω αυτού που θα δουν να κάνουν οι άλλοι, είναι μέσω αυτού που θα κάνουν τα ίδια. Επομένως, αν κάνουν τα ίδια, αν έχεις το οξυγόνο, πρέπει να έχει καταλάβει το παιδί, ότι μπαίνει από τη μύτη, από το στόμα, περνάει στο λάρινγα, περνάει στην τραχεία, στους βρώγχους, στα πνευμόνια και από εκεί μέσω του αίματος διαχαίρεται σε όλον τον οργανισμό, δεν μας ενδιαφέρει πώς θα αποδοθεί αυτό αν υπήρχε ένα κοινό και το παρακολουθούσε το παιδί, μας ενδιαφέρει το ίδιο το παιδί να παράξει αυτήν την ίδια τη λειτουργία, γιατί έτσι θα την εμπεδώσει ξεκάθαρα. Άρα εδώ επειδή κάνουμε στούντιο και επειδή προετοιμάζεστε για κάτι, μας ενδιαφέρει η καθαρότητα, δουλεύουμε λίγο από πλευράς θεατρικής, σαν παράσταση, γιατί είναι και τεχνικά θέματα, θα πρέπει να φτάσετε στις εξετάσεις, θα πρέπει να μου την παρουσιάσετε και ούτω καθεξής, αλλά στο σχολείο δεν χρειάζεται να απογοητεύεστε αν το αισθητικό αποτέλεσμα δεν είναι καθαρό, αρκεί το λειτουργικό αποτέλεσμα να είναι καλό. Ξυνανοηθείτε ένα λεπτό, κάποιος από εσάς να μας παρουσιάσει όπως κάνουν και τα άλλα παιδιά, ποιο μάθημα, ποιά τάξη και τα λοιπά και να ξεκινήσετε. Υπόσχεσαν από το μάθημα της ιστορίας, της τρίτης δημοτικού, την ενότητα η εποχή του λύθου. Η εποχή του λύθου. Και θα σας παρουσιάσουμε την εξέλιξη του ανθρώπινα σας αυτή την εποχή. Είναι τρεις από τα κομμάτια που θα πρέπει να κάνουμε κανονικά σήμερα, έχουμε το πρώτο κομμάτι να παρουσιάσουμε. Ωραία. Να ρωτήσω λίγο. Αντιλαμβάνομαι ότι μέσα από την επιλογή αυτού του θέματος, οι δράσεις σας θα είναι δράσεις ανθρώπων κυρίως. Ανθρώπων και ζών. Και ζών. Ωραία. Αυτό λίγο παρακαλώ και παρακαλώ και όλες τις ομάδες να το λέτε στην αρχή. Δηλαδή, αν μιμήστε ανθρωπόμορφες φιγούρες, αν μιμήστε ζώα, αν μιμήστε εργαλεία, ή αν παριστάνετε, ας πούμε όπως έκαναν τα παιδιά της προηγούμενης ομάδας, όργανα. Άλλα παιδιά μπορεί να μας παρουσιάσουν στοιχεία, σωματίδια, φυσικά σωματίδια, ηλεκτρόνικα, να μας προετοιμάζετε λίγο για να κουρντιζόμαστε αναλόγως. Είναι αρκετά λειτουργικό μάθημα, γιατί αν μη διάλογα, αν κάτι το οποίο δεν φαίνεται μέσα στο βιβλίο είναι ένα τέτοιο μάθημα. Δηλαδή, ότι θα πρέπει κάποιο τρόπο για να εξηγήσουμε στα παιδιά πώς λειτουργούσαν οι άνθρωποι τότε, θα έπρεπε να τους ατσακώσουμε κιόλας. Πολύ ωραία. Και τώρα να σας πούμε το τι ρόλους έχουμε. Αν θέλει θα ναι. Να το έχουμε τώρα ή μετά. Καλύτερα μπροστά. Δεν έχει τόση σημασία όπου θέλει. Για ησυχία. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Αν και ήταν πολλά από τα επεισόδια σας απολύτως ορατά, ωστόσο θέλουμε να μας εξηγήσετε πράγματα που εσείς σκεφτήκατε. Είμαστε υπογένεια. Είμαστε στη φάση που ο άνθρωπος είναι τροφοσιλέκτης οπότε την τροφή του αναγκάζεται να την προσλάβει έτσι ακριβώς όπως την βρίσκει στη φύση. Ούτε εργαλείο έχει φτιάξει, ούτε φωτιά έχει ανακαλύψει. Ούτε καλλιεργεί, ούτε κυνηγάει ζώα. Οπότε όταν μας επιτρέφονται τα ζώα, δύο φορές απλά τα αποκρούν οι γονείς με πέτρες. Δεν είναι πέτρες. Τα φοβίζουν. Ναι, δεν έχουμε καλύτερα. Οπότε τρώμε τους καρφούς, εδώ πέρα σκάβαμε για να βρούμε ευολβούς, ρίζες και τα λοιπά. Υπάρχει δεύτερη επίθεση. Επίσης, κάτι έτσι που κάναμε είναι πέτρες, οι οποίοι σε αυτό το στόδιο απλά κάνουν τις πέτρες πιο κοφτερές, έτσι ώστε να μπορούν να μυθούν ή να σκάψουνε καλύτερα και πιο αποτελεσματικά. Και επίσης έχουν να παίρνουνε ξύλα για να μπορούν να σκάψουν. Όλα αυτά περιέχονται στην ύλη του μασήματος. Να πρέπει να διδάξετε δηλαδή τα παιδιά για να μάθουν, να τους δώσετε πληροφορίες για την αλήθινη εποχή και διάφορα πράγματα που συνέβαιναν. Και εδώ σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ πιο ξεκάθαρα τα πράγματα, όπως είδατε. Πάντα νομίζω θα βρείτε περισσότερη δυσκολία στο να αναπαραστήσετε μη ανθρωπόμορφα πράγματα, παρά αν αναπαριστάτε ανθρωπόμορφα. Αλλά αυτό δεν μας πτωεί η δυσκολία. Θα βμάσει αν μπορείτε να κάνετε και τα μόρια οξυγόνου και νικοτίνης μέσα στους πνεύμονες και τα λοιπά. Εκεί απλώς χρειάζεται ο συντονισμός. Τώρα πρόκειται να δημιουργήσουμε άλλες δύο σχοινές, τα δύο επόμενα στάδια του ανθρώπου. Οι οποίες τι θα περιλαμβάνουν? Σταδιακά ο άνθρωπος γίνεται κινηγός, ανακαλύπτει τη φωτιά. Υφυχία και αρχίζει να βρει λόγο. Κινηγάει πλέον. Ναι, το χρησιμοποιεί τα δέρματα για να καλυφθεί και αλλογέντρο να φάει. Και μετά στη τρίτη πια εποχή γίνεται γεωργός φυνοτρόφους, εξημερώνει τα ζώα. Και φτιάχνει εργαλεία με τα οποία καλλιεργεί τη γη. Υπάρχει να είναι νετροφοσυλλέκτης αλλά δημιουργεί καρπούς. Ωραία, πάρα πολύ ωραία. Τώρα βλέπετε εδώ, είδατε ότι δύο από τα άτομα, ο Πίθηκος και η Τίγρης, αξιοποίησαν και κάποια πράγματα στα οποία κατέληξαν μέσα από τις δράσεις του μαθήματος. Δηλαδή τα πήραν ολόκληρα γιατί τέριαζαν. Αυτό δεν είναι κακό να το κάνετε, εφόσον ταιριάζουν. Τα υπόλοιπα άτομα δεν αξιοποίησαν τους θεατρικούς χαρακτήρες που έχουν επεξεργαστεί εδώ, γιατί οι θεατρικοί χαρακτήρες ανήκουν σε μια κατάσταση κοινωνική, αφού σύγχρονα μυαλά τους παράγουν. Είναι περίπου σύγχρονοι χαρακτήρες ή τέλος πάντων σε επώσταση χρονική μικροί. Αλλά αν και σας βγει να αξιοποιήσετε πράγματα που κάνετε ήδη για τον θεατρικό σας χαρακτήρα, μπορείτε να το κάνετε. Ας πούμε ο θεατρικός σου χαρακτήρας δεν έχει χαρακτηριστικά μόνο του ζώου, αλλά επειδή πέρασες από αυτό το στάδιο, μπορείς και το αξιοποιήσεις και αξιοποιήσεις και μια χαρά. Μπορείτε να κάνετε τέτοια δάνεια ας πούμε, τέτοια περάσματα από τη μία σας δράση στην άλλη. Αυτός είναι και ο λόγος που, όπως σας εξηγούσα από την αρχή του εξαμείνου, περπατάτε μία κατάσταση δημιουργιές θεατρικού χαρακτήρα, για να βρείτε τα στάδια από τα οποία θα περάσετε, για να στηριχτείτε σε δράσεις ας πούμε πιο… θέλω να πω εξαρχιστέθηκε αυτό ότι υπάρχει ένας διάλογος ανάμεσα στα δύο μονοπάτια που περπατάτε. Ωραία. Ποια είναι εσείς? Διαλέξαμε το κύκλος του νερού από την ένατη ενότητα μελέτη περιβάλλοντος, δευτέρα δημοτικού και αυτά. Να το ακούσουμε καθαρά, δευτέρα δημοτικού μελέτη περιβάλλοντος, ένατη ενότητα, ο κύκλος του νερού. Μισό λεπτό, κρίνετε πως χρειάζεται να μας εξηγήσει τέτοιες πράγματα. Ας πούμε στην πρώτη ομάδα, χρειαζόταν να μας πουν πού είναι η μύτη, πού είναι η τραχία, πού είναι η πραγματικότητα, για να ξέρουμε τι συμβαίνει. Θέλουμε να το καταλάβουμε και να σας δείχνουμε κάποια στοιχεία. Ωραία, πάμε λοιπόν. Το σημαντικό είναι να ψάχνουμε τη σαφήνια. Καλησπέρα, τι γίνεται. Καλά, να σου πω, έρχομαι να φτιάξω την ευαστήση. Τι κάνεις? Καλά είμαι. Είμαι με ένα φιλανάκι που δεν παραθέτεις να φτιάξεις με αγαπηδάκι. Συγγνώμη που σε έστησα. Τέλεια, έρχομαι. Έλα, ξεγόνα μου. Γεια σας. Τι γίνεται, παιδιά. Λοιπόν, δυναμώνος από εδώ, ξεγόνας από εδώ. Καλησπέρα. Νομίζω με ρο. Είμαι το γάθαρο νερό που κυλάει στα ποτάμια. Είμαι το νερό που βροσίζει τους ανθρώπους και τα χωράφια. Είμαι το νερό που δίνει τη ζωή. Είμαι το νερό της θάλασσας. Είναι και ανός. Είμαι ο ήλιος που ζεσταίνει τα ζώα, τους ανθρώπους και το νερό. Από τη θάλασσα, τις λίμνες και τα ποτάμια εξαντλίζομαι, γίνομαι η τρατμός. Είμαι το σύννεφο. Λοιπόν, όπως αντιλαμβάνεστε, το όλο πράγμα πολλές φορές έχει και μία παραστατική αξία. Δηλαδή μπορούμε να παρακολουθήσουμε τι γίνεται, τουλάχιστον με αρκετή σαφήνια και καμιά φορά μπορεί να τύχει και με αξιοσημεία αισθητική. Όταν κατακτούμε τη σαφήνια έχουμε κατακτήσει έναν στόχο όχι θεατρικό, καλλιτεχνικό, αλλά σίγουρα έναν στόχο εκπαιδευτικό. Όπως και συνέβη και με την προηγούμενη εικόνα και η δική σας είχε μεγάλη σαφήνια. Υπάρχουν πράγματα που μπορούν να δουλευτούνε για να βελτιωθούν, αλλά σίγουρα τα παιδάκια που θα συμμετάσουν σε μια τέτοια δραστηριότητα θα έχουν καταλάβει πολλά πράγματα από τον κύκλο του νερού. Αν και εσείς ως εκπαιδευτικοί δεν αρκείτε στα λίγα, δηλαδή περίπου να καταλάβουν, αλλά θέλετε πολύ καθαρά να καταλάβουν μπορείτε να επιμεληθείτε μαζί τους μετά από μια πρώτη προσέγγιση τις λεπτομέρειες πάνω στους οποίες θέλετε να τους επιστήσετε την προσοχή. Ας πούμε εκεί που τα φυλαράκια, τα δύο οξυγόνα και το ένα υδρογόνο ενώνονται, μπορεί να υπάρξει μια στιγμή όπου γίνονται οι πρώτοι στα γόνα, πριν έρθουν οι άλλοι τρεις από πίσω και να γίνουν πιο σαφές. Δηλαδή αυτό είναι το νερό, υδρογόνο, δύο οξυγόνου. Μετά προσθέφεται κι άλλα υδρογόνα, δύο οξυγόνου, κι άλλα υδρογόνα, δύο οξυγόνου και γίνεται, ξέρω εγώ, ποια είναι η αμέσως επόμενη εικόνα που παρουσιάσατε, όταν μπαίνετε κι εσείς. Μπορώ να μιλάω για όλες τις φάσεις. Όχι, μιλώ για πριν τις φάσεις, όταν γίνεστε όλες νερό. Στα γόνα λέγαμε πως τα βάλω στην ουσία, δεν έχουμε πάρα πολλούς για να είμαστε πολλές νερός. Ναι, γίνεστε νερό και αρχίζετε μετά με έναν, ας πούμε, χοροθεατρικό τρόπο να ζήχνετε τις διάφορες εκδοχές του νερού. Εκεί μπορείτε να χρησιμοποιείτε και κινήσεις ελεύθερα εκφραστικές μεν, αλλά που μπορούν να ανταποκρίνονται οι κινήσεις κάθε μιας κοπέλας στο είδος του νερού που υποδίεστε. Δηλαδή το νερό που κυλάει μπορεί να αντικαταστήσει ή να εμπλουτίσει την ένα κινήση των χεριών με ένα ρολάρισμα του ίδιου του σώματος πάνω στο έδαφος. Το νερό της θάλασσας μπορεί να αναπαραστήσει το πήγαινε έλαξο ρογό του κύματος, το ποτάμι μπορεί να κυλήσει επίσης το σώμα κτλ. Αυτά που είναι πιο γενικά, δηλαδή το νερό που δροσεί τους ανθρώπους κτλ μπορεί να παραμείνει ένας συνολοκινήσεων πιο γενικών. Αλλά εκεί που το νερό έχει και συγκεκριμένες διαδρομές ή εκφάνσεις να προσπαθείτε να το μιμηθείτε με το σώμα. Θυμάστε όταν κάναμε ασκήσεις για το νερό ακριβώς είχαμε δει και καταράχτες, είχαμε δει και δήνες. Άρα το προηγούμενο εξάμινο, δεν ξέρω να τα θυμάστε. Είχατε εσείς οι ίδιοι παραστήσει. Μετά τις διάφορες εκδοχές του νερού, τι είχατε, είχατε... Εκείνες οι σκηνές μου αυτή και οι επόμενες ήταν, λειτούργησαν εξαιρετικά, γιατί μας εξηγεί ένας ήλιος που ανολογή τι κάνει, μας αναπαριστούν με τα σώματα την εικόνα αυτού των μωρίων που εξατμίζονται, με τις δυνατότητες του ανθρώπινου σώματος φυσικά, έτσι. Είναι πολύ ωραία η εικόνα του ανέμου που φυσάει και αντιλαμβανόμαστε σε λίγο ότι υγροποιεί αυτούς τους ραθμούς. Και μετά οι υδρατμοί όταν έρχονται κοντά αυξάνει το βάρος τους, άρα πέφτουν. Ήταν πολύ ωραία η ήχη της βροχής που αρχίσανε πρώτα σαν σταγόνες μεμονωμένες, πιο πυκνά πιο πυκνά και μετά όλο και περισσότερο. Μπορείτε να περάσετε και στο χιόνι και στο χαλάζι και στο... Ό,τι είτε απλά δεν κάναμε όλες τις υγρασίες. Θα βάλουμε και αυτά τα στοιχεία για το νερό. Έτσι και λίγως για κύκλο του νερού μας δηλαδή το μάθημα. Άρα και να ξαναδούμε κάποιες διαδικασίες μία, δύο, τρεις φορές με διαφορετικές τροποποιήσεις του νερού. Δεν μας πειράζει είναι μέσα στην κυκλικότητα του νερού. Ωραία. Πολύ ωραία. Έχουμε κάτι άλλο να δούμε σήμερα. Την επόμενη Τετάρτη θα είναι πόσο είπαμε του μηνός, αν σήμερα είναι 28, όχι 29 είναι σήμερα, 6 Μαΐου. Περιμένω να δούμε πολλές ομάδες ακόμη και σε ένα στάδιο όχι τελειωμένο, είπαμε, για να κάνουμε σχόλια. Γιατί τη μέση επόμενη, δεν θα κάνουμε μάθημα λόγω των εκλογών. 13 Μαΐου. 13 Μαΐου, δεν είναι η εκλογή σας. Έτσι μου είπαν πριν, εγώ δεν είδα. Τετάρτη είναι. Άρα είναι πολύ, ακούστε παιδιά, πρέπει να το λάβετε πολύ σοβαρά υπόψη σε αυτό που λέμε. Η επόμενη Τετάρτη είναι πολύ σημαντική ημερομηνία για αυτό το μάθημα. Θα πρέπει να δούμε πολλές ομάδες. Ίσως να φιερώσουμε και όλο το μάθημα, να μην προχωρήσουμε καθόλου παρακάτω, να δούμε πολλές ομάδες. Γιατί τις επόμενες δύο φορές που θα έχουμε μάθημα, δηλαδή την Τετάρτη μετά τις φυζιτικές εκλογές, όπως σας είπα και στην αρχή, θα αρχίσουμε να βάζουμε επίσημες παρουσιάσεις πια, που θα είναι οι εξετάσεις σας. Θα κάνουμε τώρα μια δράση, η οποία θα σας είναι χρήσιμη στο πλαίσιο της κατασκευής του θεατρικού σας χαρακτήρα πάντοτε, όπου πλέον έχετε πάρα πολλά σημεία από τα οποία αντλείται η δέση. Ήδη τα έχετε δει, ήδη τις έχετε αντλήσει, ή περισσότεροι, επειδή έχετε παρακολουθήσει. Επομένως, μπορείτε σιγά σιγά να καταλήγετε πια σε αυτόν τον περίφημο θεατρικό σας χαρακτήρα, αλλά αυτό που δεν έχετε δει αρκετά ακόμη, είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται για να παιχτεί τελικά ένας θεατρικός χαρακτήρας, που δεν θα κάνει μονόλογο, αλλά θα πρέπει να κάνει να τον εντάξουμε μέσα σε μια σκηνή, να τον δούμε μέσα σε ένα story, να τον δούμε να εξελίσετε. Είναι λοιπόν οι δράσεις ανάμεσα. Αυτό που αρχίσαμε να βλέπουμε την τελευταία φορά, είναι οι δράσεις ανάμεσα στους χαρακτήρες. Όχι πια η εξέλιξη ενός θεατρικού χαρακτήρα, είτε τον στείνετε σαν σταλακτίτη με τη μία δραστηριότητα πάνω στην άλλη, μάλλον το αποτέλεσμα της κάθε δραστηριότητας προς τη σέμενο πάνω στο προηγούμενο, είτε τον δημιουργείτε επιλεκτικά, κάνοντας επιλεκτικές επιλογές με τον τρόπο που τον δημιουργεί ο καθένας και η καθεμιά από εσάς. Ωραία, καλός ο θεατρικός χαρακτήρας, αλλά τι γίνεται όταν παίζει με τους άλλους. Αυτό είναι μία περιοχή την οποία δεν έχουμε εξερευνήσει ακόμη αρκετά. Ξεκινήσαμε να, φυσικά και παίζετε πάντοτε, ή σας καλώ να κάνετε αυτοσχέδιες σκηνούλες ή πάτε έξω, συναννοήστε, έρχεστε εδώ, τις παίζετε, αλλά περισσότερο βάρος δώσαμε στην κατασκευή του προσωπικού, ατομικού χαρακτήρα και λιγότερο μέχρι στιγμής σε αυτό που συμβαίνει ανάμεσα στα πρόσωπα. Ένα σημαντικό θέμα για την δράση ακριβώς ανάμεσα στα πρόσωπα είναι η δημιουργία του βλέμματος. Το είδατε λίγο την τελευταία φορά, πώς μπορεί να λειτουργήσει το βλέμμα, το βλέμμα το άμεσο, το βλέμμα το λοξό, το βλέμμα προς τα πίσω, τι δυναμικές ας πούμε αναπτύσσει ανάμεσα στα πρόσωπα. Και ένα άλλο θέμα που άρχισε να μας απασχολεί και θα μας απασχολεί από εδώ και πέρα μέχρι το τέλος των μαθημάτων, είναι αυτό το θέμα του status. Πώς δηλαδή διαπραγματεύεστε όταν παίζετε με κάποιο άλλο άτομο μαζί, καθένας με το χαρακτήρα του και στη βάση μιας ιστορίας που από κοινού επινοείται, πώς λειτουργεί το θέμα του status ανάμεσα στους δύο χαρακτήρες. Σε ποια στιγμή της σκηνής σας παρουσιάζεται κάποιος να έχει ισχυρότερο status από τον άλλον. Πώς αυτό ενδεχομένως διατηρείται σε όλη τη διάρκεια της σκηνής. Πώς ενδεχομένως ανατρέπεται επειδή αλλάζει το πλαίσιο στο οποίο βρίσκονται τα πρόσωπα. Αυτά τα ερωτηματικά σε σχέση με το status είναι σημαντικά. Για να κάνουμε λίγο ζέσταμα θα σας καλέσω για άλλη μια φορά να επαναλάβουμε μια δραστηριότητα της προηγούμενης φοράς που είναι αυτή με τα βλέμματα. Ας πούμε ότι τα άτομα μέχρι εσάς είναι τα α και τα άτομα από εδώ και ύστερα είναι τα β. Όλα τα α κρατούν σταθερό το βλέμμα πάνω στους άλλους όποιον κι αν συναντούν. Δεν προβληματίζεστε αν αυτός που συναντάτε και διασταυρώνετε το βλέμμα σας είναι α ή β. Εσείς είστε α άρα εσείς θα κοιτάτε κατάματα το πρόσωπο αυτό. Αντίστροφα εσείς που είστε β δεν σαν να ρωτιέστε τι κάνει τώρα άλλος με κοιτάει δεν με κοιτάει. Κατεβάζει το βλέμμα και εκείνος ή δεν το κατεβάζει. Εσείς είστε β που σημαίνει ότι σε κάθε διασταύρωση βλεμμάτων εσείς θα γίνεστε χαμηλοβλεπούσες. Είμαστε έτοιμοι. Αρχίστε να περβατάτε ανάκατα και να κοιτάζεστε με το βλέμμα του που ξέρει ο καθένας. Την προηγούμενη φορά είχατε δώσει τη μαρτυρία σας μερικά άτομα για το πώς αισθανθήκατε όταν ήσασταν α. Πώς αισθανθήκατε όταν ήσασταν β. Τώρα θέλω να σας ρωτήσω το εξής. Άτομα που έτυχε και την προηγούμενη φορά να είναι α και τώρα να είναι α υπάρχουν. Την πρώτη φορά α την προηγούμενη δηλαδή. Και τώρα πάλι σήμερα πάλι α. Ήταν οι ίδια τα συναισθήματα που σας γεννήθηκαν. Ναι. Εγώ επειδή ήξερα πως θα με κοιτάνε η δήτα ή μάλλον πως δεν θα με κοιτάνε. Δεν θα το πήξα και ρε γαντάκης δεν με νοιάζει εγώ με α θα τις κοιτάξω. Εσένα λειτούργησες δηλαδή ενισχυτικά το ότι το ξανάκανες. Ναι. Την προηγούμενη φορά είχαμε πολύ περίεργο. Ναι. Θα τους δείξεις εσύ. Τώρα ένιωτες θα τους δείξω εγώ. Επίσης είναι και λίγο πιο. Επειδή ξέραμε όπως λέει και η Χαρά ότι πως θα είναι το να μην μας κοιτάνε. Έχει και λίγο πλάκα του τύπου να τους κοιτάς και να δεις με το βλέμμα τους. Α το ευχαριστήωσανε για λίγο. Ναι. Άλλος. Ναι. Τα ίδια κατά βάση είναι την προηγούμενη φορά αλλά επειδή έτσι να είμαστε όλοι γνωστοί από την Άλφα, ας πούμε όταν πιο εύκολα να γελάσω ή ήταν κάπως διαφορετικά αν ήταν πιο άγνωστα άτομα, ίσως να είχαμε... Έχει ενδιαφέρον να δούμε όμως πώς λειτουργεί ο Άλφα με τους δικούς του. Όταν... Έτσι. Ε... Ωραία. Αντίστροφα. Είσασταν βήτα αυτή τη φορά και έτυχε να είσαστε βήτα και την προηγούμενη Τετάρτη. Δηλαδή, είσασταν στην περίπτωση αυτή των ανθρώπων που χαμηλώνουν το βλέμμα. Υπάρχουν, υπάρχει, έτυχε. Ναι. Πώς συνέβη, τι συνέβη για σας συγκριτικά με την προηγούμενη φορά. Εμένα που φαινόταν και την προηγούμενη αστείο κάπως να το σκητώ και μετά και καλά να ντρέπω με και τώρα μου φάρε και ακόμη αστείο. Δεν ξέρω γιατί. Δεν μπορούσα να το σκητώ και έρχεται το βλέμμα μετά που έρχομαι να γελάσω. Λες και... Ποιος ήταν ο αστείος εσύ ή εκείνη ή η κατάσταση. Η κατάσταση. Τους κοιτούσα και μετά έρχεται το βλέμμα σαν να ντρέπω με ή σαν κάτι να μου έχουν κάνει αλλά δεν συνέβαινε τίποτα από όλα αυτά. Α, επειδή είσαι γνώστης της πραγματικότητας. Ναι. Ναι. Εγώ το έκανα λίγο πιο εύκολα νομίζω ότι την προηγούμενη φορά. Α. Δεν ξέρεις, επειδή το είχαμε ξανακάνει και είχαμε δει στην ίδια κατάσταση. Είχαμε νιώσει λίγο άσχημα, λίγο ντροπή, έπρεπε να κατεβάσουμε το βλέμμα μας, λίγο αδοποιεσμένοι. Τώρα, εντάξει. Έχω το κάνω και μετά μπήκα στη Λεγκύτη, μετά θα είμαι εγώ άνθοποτες. Ναι. Παιδιά, ναι. Εγώ ένιωθα σαν να είμαι σε περιβάλλον που δεν είναι προζεκτός. Και ήταν κάπως μελαχολικό. Πολύ ενδιαφέρουσα διάσταση αυτή. Δηλαδή, μέχρι τώρα για τους βήτα, δηλαδή για τα άτομα που χαμηλώνουν το βλέμμα, νιώσατε και μιλήσατε για ντροπή, αμηχανία. Την άλλη φορά κάποιοι είχαν μιλήσει και για αίσθηση λιγότερης δύναμης, μικρότερου κύρους. Τώρα μπαίνει και το στοιχείο της μελαχολίας, εγώ που είμαι σαν να μην ανήκω ας πούμε στους πιο ισχυρούς. Μάλιστα. Να πω κάτι. Παρακαλώ. Εγώ δεν ήμουνα δύο φορές στάπηκες στο βήτα, αλλά μπορώ να πω κάτι. Βεβαίως. Ήμουνα γόμο από αυτούς που χαμηλώναν το βλέμμα. Τώρα, σήμερα. Ναι, ναι, τώρα σήμερα. Ενώ την άλλη φορά ήσουν στους αλφα. Όταν την άλλη φορά δεν ήσουν. Αυτό είναι εδώ. Το είπα. Ναι. Επλά. Μου ένιωσα πολύ ενόχρηση. Μου ένιωσε πολύ ενόχρηση να κάνω κάτι. Γιατί σκέφτομαι ότι κάπως έτσι νιώθει κάποιος ο οποίος βρίσκεται σε θέση που δεν μπορεί. Μειονεκτική. Να απαντήσει. Να μιλήσει. Να έψω σε ένα στιγμό να ορθώσει το πνεύμα. Να είναι μειονεκτική. Ναι. Δηλαδή σκέφτομαι ότι κάπως έτσι νιώθει κάποιος. Γιατί κάποια κατάσταση μας κάνει. Είναι χαρακτηριστικό αυτό που λες και πράγματι συνοψίζεις σε αυτά που λες εκδοχές που ακούστηκαν από διάφορους βήτα. Δηλαδή άλλος μίλησε για ροπή. Άλλος για μηχανία. Άλλος για σλήψη. Άλλος για αισθάνσεις και κατώτερος. Ή ότι δεν ανήκεις μέσα σε μια σφαίρα πιο εκλακτών κτλ. Είναι και εσύ νιώθεις αυτή την ενόχρηση από αυτή την κατάσταση. Πράγματι δηλαδή τουλάχιστον στη δική μας κουλτούρα και γενικότερα νομίζω συμβαίνει στις δυτικές κοινωνίες αυτό. Το χαμήλωμα του βλέμματος συνήθως σημαίνει αυτά τα πράγματα. Τώρα λίγο περισσότερο το ένα ή λίγο περισσότερο το άλλο. Ας πούμε στις κοινωνίες της Ελλάδας ας πούμε της δεκαετίας του 40, 30, 20 κτλ. σήμανε για τις γυναίκες ας πούμε σήμανε και μια σαιμνότητα. Δηλαδή συνδυάζονταν και με τέτοιες πράγματα. Αλλά όλα αυτά ανήκουν σε αυτή την κατηγορία πραγμάτων που ήδη εκφράσατε. Και ενώ αντίστοιχα το σταθερό βλέμμα και μάλιστα όχι σταθερό σε ένα σημείο στο χώρο σε ένα ρούχο ή σε ένα αντικείμενο αλλά στο βάθος στον κασρέφτη της προσωπικότητας του άλλου στο μάτι του δηλαδή στη δική μας κοινωνία σημαίνει ακριβώς αυτό μια πλήρης αυτοπεποίθηση. Ακόμη και όταν δεν πάει τόσο μακριά ώστε να γίνει ας πούμε επιβολή, κοίτα είμαι δυνατότερος από σένα, οπωσδήποτε σχετίζεται με μία αίσθηση αυτοπεποίθησης. Και πάντα φοβόμαστε πως θα μας κρίνει πολλές φορές. Πολλές φορές. Ότι μπορεί να θεωρήσει πως, ξέρω εγώ, είτε ότι του κάνουμε ανάκριση, είτε ότι του κάνουμε προσέγγιση σεξουαλική, είτε ότι του κάνουμε, δεν κρίνουμε τι είναι κακό και τι όχι, λέμε διάφορες εκδοχές πραγμάτων που συμβαίνουν. Ναι, λέω όταν υπάρχει ο φόβος. Εσύ προφανώς δεν έχεις αυτόν τον φόβο και πας κατευθείαν στο ψητό. Πολύ ωραία. Ναι, για ησυχία παιδιά ακούτε λίγο. Επίσης δε θυμείνει ότι τα αναδοθήματα που αφοράμε στην αγορά, αυτό που είπε η κοπέλα ότι το κοιτάμε για ένα δυο δευτερόλεπτα τον άλλο στα μάτια, ίσως δεν τους κοιτάμε για περισσότερα γιατί το θεωρούμε αδιάκριτο, επειδή είναι άμνος. Άλλη μία εκδοχή του δυτικού μας πολιτισμού. Σε άλλους πολιτισμού μπορεί να μην εκλαμβάνεται έτσι. Σε εμάς ας πούμε επίσης μπορεί να συμβαίνει ότι δεν κοιτάμε πολύ ώρα γιατί πρέπει να κοιτάξουν τη βιτρίνα. Συμφωνεί. Αλλά σε γενικές γραμμές και πέρα από τα αστεία που λέμε, γίνεται αυτός χωρίς τίποτε να είναι πια τόσο 100% σταθερό. Αλλά γενικώς ισχύουν αυτά τα πράγματα που ανακαλύπτονται και τώρα μέσω της άσκησης. Θέλω να σας ρωτήσω, αυτό πώς μπορεί να υπηρετήσει μέσα στην τάξη και τι στόχους θα έχει. Μέσα στην τάξη, η στόχη δεν είναι καλλιτεχνική. Επίσης η στόχη δεν είναι στόχη διαφοράς στάτους. Αντίθετα στην τάξη προσπαθούμε να εξομοιώνουμε το στάτους. Επομένως εκεί η ευθεία αντιμετώπιση του άλλου στα μάτια, δεν πρέπει να γίνεται ούτε από τον εκπαιδευτικό προς τα παιδιά σαν επιβολή και τα φόπλακα. Εγώ είμαι ισχυρότερος από σένα. Ούτε πρέπει να συνδέεται με τη ματιά του παιδιού την ευθεία σαν θρασίτητα. Αντίθετα πρέπει να διατηρείται σε ένα επίπεδο αμεσότητας. Κοιταζόμαστε στα μάτια γιατί δεν διακυνδυνεύουμε τίποτα ο ένας από τον άλλον και απλώς επικοινωνούμε με ευθύτητα. Έχει πέζο το βλέμμα και του εκπαιδευτικού και των παιδιών μεταξύ τους. Δηλαδή αυτό το παιχνίδι μπορούμε να το παίξουμε και στην τάξη. Φυσικά. Απλά με άλλον τρόπο, δηλαδή όχι αυτό που είπαμε, μέσω επιβολής ή στάτους. Όχι, σαν παιχνίδι μπορείτε να το παίξετε και με αυτόν τον τρόπο, ώστε να δημιουργηθούν βιώματα όπως κάνουμε και εδώ, έτσι ώστε να κάνετε αυτά τα σχόλια. Αλλά στην πράξη σας, πέραν του παιχνιδιού, δηλαδή του συγκεκριμένου, μπορείτε να καλλιεργείτε αυτήν την αντίληψη, ότι όταν μιλάμε με κάποιον τον κοιτάμε στα μάτια, δεν του μιλάμε έτσι και αυτό δεν είναι σημάδι ούτε υποταγής ούτε αδιαφορίας. Και εσείς επίσης, ως εκπαιδευτικοί, να κοιτάτε τα παιδιά στα μάτια χωρίς αυτό να σημαίνει ότι επιβάλλεστε με αυστηρότητα ούτε και χωρίς αυτό να σημαίνει κάποιο επιθετικότητα τίδήποτε, αλλά μόνο ευθύτητα. Εγώ ήθελα να πω ότι την άσκησα την πληρογευμένη φορά πάλι, ήμουν πίτα και το έκανα κατευθείαν αυτό το χαμηλώμα του βλέμματος. Τώρα καμιά φορά μου ξέφυγε και κοιτούσα και εγώ και μετά λέω... Τι να κάνεις και εσύ σε οθεί και η προσωπικότητα. Και αυτό θυμίθηκα όταν είμαστε στο έξω ας πούμε και έχω πρόσωπο να σκέφτομαι, να σκέφτομαι κάτι, μπορεί να κοιτάω κάποιον, αλλά ουσιαστικά να μην τον κοιτάω, απλά είναι ένας στο βλέμμα μου και απλά να έχει κρατωθεί εκεί χωρίς να τον κοιτάω εγώ. Ε, καλά, αυτό είναι άλλη κατηγορία. Όταν κοιτάει κι αυτός, μετά λέω, όχι τι κάνεις να σου κάνω, και τότε γίνομαι πίτα. Τότε θα πάρεις για στήριγμα την δέσποινα και θα σου μάθει η δέσποινα τρόπους να κοιτάς με νόημα. Μέσα από όλη αυτή την κουβέντα και την μικρή αυτή εμπειρία σας μέσα του παιχνιδιού, ήθελα να φτάσουμε σε αυτά τα σχόλια και μέσα αυτών των σχολείων να επιστρέψουμε σε αυτή την έννοια του status. Δηλαδή θεωρείτε ότι μεταξύ ενός ανθρώπου που ανήκει στην κατηγορία α στο παιχνίδι μας και ενός που ανήκει στην κατηγορία β, μπαίνει ένα θέμα status. Εκείνη τη στιγμή, στη δεδομένη συνθήκη, εκείνος που είναι α συνήθως είτε τον βλέπουμε απ' έξω ως τρίτη, είτε εσείς μεταξύ σας τον βλέπουμε σαν έναν άνθρωπο που έχει ισχυρότερο status επί σκηνής. Και αμέσως τώρα θα δούμε μία άλλη άσκηση σχετική πάλι με το status. Θέλαμε να έρθετε όλοι από εδώ να καθίσετε και να μείνουν εκεί μόνο δύο άτομα. Λοιπόν, κορίτσια, θα ήσαλα να σας παρακαλώ να σταθείτε εδώ στο κέντρο του χώρου αυτού για ησυχία. Για ησυχία, παιδιά, να είστε απέναντι από όλους εμάς και απλά να σταθείτε και να κοιτάζετε κάπου μακριά, δηλαδή σαν να μην υπήρχε εδώ τζάμι και πίσω από το τζάμι τείχος και κάτω από το τείχο χώμα, αλλά σαν να υπήρχε μια πολύ ωραία ορίζοντα. Να κοιτάτε μακριά και να ανασένετε η ρέμα. Δεν λέμε τίποτα, απλώς περιμένουμε να δούμε αυτό που κάνουν τα κορίτσια. Για ησυχία. Μπορούμε να κοινόμαστε. Όπως κάνουμε. Εναλλακτικά να σε δέσουμε. Ωραία. Τώρα θέλω να σας ρωτήσω εσάς, ανάμεσα στις δύο κοπέλες, σε αυτό το διάστημα που έμειναν έτσι σχεδόν ακίνητες, ποια νομίζετε ότι απέπαιμπε, εξέπαιμπε, συγγνώμη, ισχυρότερος τάτους και ποια πιο ανίσχυρος τάτους? Ισχυρότερος τάτους. Όπως τις είδατε τώρα. Ούτε όπως τις ξέρετε, ούτε ενδεχομένως όπως είναι στην πραγματική τους ζωή. Όπως ήταν στη δεδομένη στιγμή. Θα έλεγα η κοπέλα Φωτίνη, με εξέπαιμπε ένα πιο ασταθωδυναμικό, ισχυρό βλέμμα, πιο σαθερό, ενώ η άλλη κοπέλα, πώς θα λένε, ένα πιο άσθενες, δηλαδή η Φωτίνη ήταν η Ά και το προσοχής μου η Β την Μελίνα. Εγώ θα έλεγα ότι άμα δεν είχε τα χέρια της πάνω εκεί μαγγωμένα. Ποιος, για ποιον μιλάει? Για τη Μελίνα. Εγώ δεν είχα κάθε τα χέρια για κάποιον, η Φωτίνη τα είχε πάνω. Ναι για πες. Όχι. Έτσι όπως ήσουνα ήταν μαγγωμένα εδώ τα χέρια σου. Δεν μπορούσα να μιλήσω. Αν ήταν έτσι, αν ήταν έτσι τα χέρια μου ήταν πιο χαλάρα. Αυτό, αυτό, ρωτούμε αυτό που έβλεπες. Ήθελα να σας ρωτήσω. Ήταν δηλαδή τι? Αυτό μόνο αν ήταν τα πρόσωπα του σε εμένα ήδη μου φαινόντουσαν. Αλλά μόνο τα χέρια μου φαινόντουσαν πιο ψηλό στάτους. Ναι. Ήθελα να σας ρωτήσω αυτό. Το στάτους είναι, μισό λεπτό έχει η Μελίνα. Το στάτους είναι κάτι που αφορά όλη την ώψη. Όχι μόνο τα μάτια, όχι μόνο το πρόσωπο. Όχι μόνο χέρια, ήγω, φούς, οτιδήποτε. Αφορά αυτό που βλέπουμε. Απλά τις φωτειλίες ήταν πιο πολύ ασφαλές. Αυτό δεν δείχνει άμυνας τι είναι. Ναι, αυτά θα μας ασφαλίσουν. Για μια ασφαλή ασφαλή. Γιατί συνήθως τα χέρια μας πρέπει να προστατευτούμε από κάτι που μας έρχεται. Αυτό που ήθελα να πω πριν είναι ότι, όταν σας ρωτήσαμε να αρχίσω θέση, ήθελα να μπορώ να κοιτώ το μερίζοντο. Δηλαδή, δεν ήθελα να κοιτώ μόνο σε μια τζολίστα. Ναι, ήθελες δηλαδή να εκτονοθεί η έντασή σου σε κίνηση. Η εκκίνησία σε μπλόκαρε. Όχι μόνο αυτό. Ό,τι είπα το ρίζατα, είχα μια συγκεκριμένη εικόνα στο μυαλό μου, ένα συγκεκριμένο τοπίο που έχω δει στη ζωή μου. Και ήθελα να κοιτάξω και από την άλλη πλευρά. Και ας στην ευχή, η άσκηση σε απέτρεψε. Ναι, στο μυαλό μου είχα σκεφτό. Πολύ ωραία όλα αυτά. Αλλά οι προθέσεις είναι ατομικές. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, μπορεί να επηρεάσουν την εικόνα ως προς το status μας. Αλλά το status είναι αμύληκτο. Δηλαδή είναι αυτό που εκπέμπουμε εκείνη τη στιγμή. Άσχετα αν είχαμε άλλη πρόθεση, αν νιώθουμε ότι χάσαμε την ευκαιρία, θα μπορούσα να είμαστε καλύτεροι ή χειρότεροι κτλ. Εγώ πιστεύω ότι δεν με ξεχώριζε τόσο καλά ποιο ήταν ο πιο δυνατός του άλλη, όσο το συνέστημα, το τι έβλεπαν αυτά. Εγώ κατάλαβα ότι η Φωτεινή έβλεπε κάτι σαν να βγει έξω το προστάδι. Πες, πες, πες. Έχει σημασία. Επίσης, μού είπε ότι έβλεπε ένα πολύ ωραίο τοπίο, κάτι φύση, καλλιτένικο. Μάλιστα. Οπότε για σένα, ποιο είχε ισχυρότερο κάτι. Έχει ένα λίγο ισχυρότερο, νομίζω, είχε η Φωτεινή. Μόνο και μόνο για το γεγονός ότι ίσως το χαρούμενο μας παραπέμει στο πιο ανέμελο και όχι το όχι το ισχυρότερο. Χωρίς να σημαίνει ότι όμως ένας ανέμελος δεν μπορεί να είναι ισχυρός. Όσο είχε εμένα. Ναι. Εγώ σε ευχαριστώ πολύ. Απλά επειδή η Μαΐλίνα κουνούσε τα μάτια της και δεν έμενε συγκεντρωμένη σε κάποιον όπως η Φωτεινή, γι' αυτό το λόγο θεωρώ ότι δεν είχε τόσο υψηλό στάτι, τόσο η Φωτεινή. Άρα η στατικότητα του βλέμεντος θεωρείς ότι είναι ένα σημείο ισχυρότερου στάτου. Απλά μου θέλω είναι ότι η Φωτεινή μας με βαριέχει περισσότερο, δηλαδή δεν της αρέσει αυτή τη βλέπτη. Ενώ στην Ελλήνα της αρέσει αυτή τη βλέπτη, γιατί το λόγο αλλάζει και το βλέπμας θέλει να δει και παρακάβω δεξιά αριστερά. Μάλιστα. Τι άλλο? Εμένα που φαινόταν ότι η Φωτεινή είχε τα χέρια έτσι, σαν να έπαιρνα μια απόσταση, τύπου δεν σας έχω ανάγκη, και είμαι η Λύση, είμαι εγώ μόνη. Ενώ η Ελλήνα είχε τα χέρια κάτω και ήταν πιο ανοιχτή. Σαν να χρειάζομαι κάποιον, δεν μπορώ μόνη μου. Κάπως έτσι. Τι ωραία μπορεί. Και αυτό είναι ο σφάιλ. Λοιπόν, αν παρακολουθήσει κάποιος τη συζήτηση, μπορεί εύκολα να σκεφτεί, μα πού τα στήριζουν όλα αυτά. Δεν είναι, δηλαδή, αποτέλεσμα έρευνας, εμπεριστατομένης κτλ. Αλλά αυτό ακριβώς όμως είναι το status. Δηλαδή, η εντύπωση που δημιουργούμε στο συγκεκριμένο πλαίσιο εκείνη τη στιγμή. Σας έλεγα και την άλλη φορά ότι ούτε και το status δεν είναι κάτι που δεν μπορεί να αλλάξει, ακόμη και στο πλαίσιο ενός θεατρικού έργου, στο ίδιο το θεατρικό έργο. Δηλαδή, να εμφανιστεί με διαφορετικό status ένας ρόλος από τη μία σκηνή σε μία άλλη, αν κάτι έχει συμβεί. Πάρα πολύ εξαρτάται, επομένως, από το πλαίσιο. Το status ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα πρόσωπα εξαρτάται πάρα πολύ από το πλαίσιο μέσα στο οποίο είναι ενταγμένα εξαιτίας μιας ιστορίας ή από το πλαίσιο μέσα στο οποίο τα εντάσσουμε με βάση τις εντυπώσεις μας εκείνης τη στιγμής. Ας πούμε, η αστάσια του βλέμματος της Μελίνας που όμως σήμαινε μία, έτσι όπως είπατε ορισμένοι από εσάς, μία μεγαλύτερη όρεξη, λαχτάρα για να δει αυτό το τοπίο που μας είπε και η μεγαλύτερη στιβαρότητα στο βλέμμα της Φωτεινής, είναι το πλαίσιο το οποίο χτίσατε εσείς που μιλήσατε, με βάση αυτό που είδατε. Επομένως είναι πάντοτε το status ένα πράγμα που δεν είναι ολοκληρωμένο αφέαυτού, αλλά έχει σχέση, έχει συνάρτηση με τον άλλον. Υπάρχει δηλαδή το status είναι κάτι που συμβαίνει, που εκπέμπεται όταν υπάρχουν δύο ή περισσότερα άτομα. Συμφωνεί? Όταν το άτομο της σκηνής είναι ένα τότε τα υπόλοιπα άτομα είναι οι θεατές. Αλλά στη σκηνή πρέπει να είναι δύο τουλάχιστον για να υπάρχει αυτή η συνισταμένη του status. Και το άλλο που πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη στο status είναι το πλαίσιο. Δηλαδή σε τι πλαίσιο είναι ενταγμένα σε μία σεατρική σκηνή, ξέρουμε το πλαίσιο. Αν ήταν βασιλιάς Λύρ και η κόρη του η Κορντέλλια, ξέρουμε το πλαίσιο γιατί μας το δίνει ο Σέξπιρ. Εδώ δεν υπήρχε πλαίσιο, αλλά το φτιάξατε μοιραία το εγκέθαλος μας δουλεύει, από μόνος του φτιάχνει ένα πλαίσιο όταν δεν είναι δεδομένο. Άρα το status είναι κάτι που εξαρτάται από αυτά τα πράγματα, από τον άλλο και από το πλαίσιο μέσα στο οποίο βρισκόμαστε. Πάντως με την άσκηση αυτή, και ευχαριστώ τα κορίτσια σας, ευχαριστώ τις δύο σας, αρχίζουμε πραγματικά να μπαίνουμε στην περιοχή αυτού που είναι το θεατρικό status και να αρχίσουμε να το ψυχανεμηζόμαστε, να το καταλαβαίνουμε έτσι με τυφλά αγγίγματα, τι ακριβώς είναι, γιατί η προηγούμενη άσκηση με τα βλέμματα μας το δίνει κάπως πιο καθαρά. Αλλά πολλές φορές σε μια θεατρική σκηνή, παίζοντας, δεν υπάρχουν πολύ συγκεκριμένα πράγματα που να μας βοηθήσουν να το ξεκαθαρίσουμε, υπάρχουν έτσι πράγματα αδειόρατα. Πρέπει να είναι ασκημένο το μάτι μας, ώστε να τα βλέπουμε ακόμη και όταν είναι αδειόρατα. Και να τα χρησιμοποιούμε όταν χτίζουμε θεατρικούς χαρακτήρες. Τι ώρα είναι, προλαβαίνουμε να παίξουμε ένα παιχνίδι? Προλαβαίνουμε. Θέλω να κάνουμε το εξής παιχνίδι. Λοιπόν, δύο παίκτες ή παίκτριες θα χρειαστούμε. Γίνεται, γίνεται. Πάρτε όμως δύο καρεκλήτσες. Πιο κοντά να είστε. Λοιπόν, ακούστε να δείτε τι θα κάνουμε τώρα. Έχουμε δύο θεατρικούς χαρακτήρες, τους βλέπουμε στο θέατρο. Ή απλά δύο χαρακτήρες, δύο άτομα. Σας δίνω εγώ ένα περιβάλλον, μέσα στο οποίο να βρίσκεστε. Και αυτό που έχετε να κάνετε... Κάτσε, ας τα πάρουμε ένα ένα. Το περιβάλλον μπορεί να είναι ένα πάρτι. Σας αρέσει ένα πάρτι ή σας αρέσει η αίσθηση αναμονής στο κτέλ? Πάτσε. Πολύ ωραία. Ωραία. Είστε λοιπόν στην αίσθηση αναμονής και οι καρέκλες σας είναι δίπλα-δίπλα. Άρα, αφού σας δώσαμε το θέμα, πού βρίσκεστε το χώρο, εσείς ό,τι ιστορία θέλετε μπορεί να φανταστείτε για το ποιο είστε, από πού έρχεστε, πού πρόκειται να πάτε. Εξάλλου αυτά μπορεί να εξελιχθούν στη διάρκεια του διαλόγου σας, αν κάνετε και διάλογο με τα λόγια. Αλλά σίγουρα θα έχετε έναν διάλογο με το σώμα. Με τις στάσεις, εκφράσεις, ανάσες, ξεπιασίματα, κινήσεις και τα λοιπά. Λοιπόν, ποιος είναι ο στόχος σας, τι σας ζητούμε. Θα πρέπει όποιοι κι αν είστε, ό,τι χαρακτήρα κι αν παραστήσετε, ό,τι επιλογή και να κάνετε, ο στόχος αυτού του συγκεκριμένου παιχνιδιού είναι καθένας από εσάς να έχει χαμηλότερο στάτους από τον άλλον. Πέρα θα το ανοίσουμε? Όχι, ο καθένας πρέπει πάντα να χώνεται κάτω από το στάτους του άλλου. Ποιος θα τα καταφέρει καλύτερα δεν ξέρω. Να γίνει δηλαδή αυτός που έχει τελικά πιο ανίσχυρο στάτους σε σχέση με τον άλλον. Πρέπει να χαμηλώνετε όλο και περισσότερο. Με τις ατάκια σας, δηλαδή με τα λόγια δηλαδή, με τις κινήσεις, με αυτά που λέτε. Λοιπόν, το πλασίο είναι δεδομένος, αυτό έχουμε δώσει. Το έχετε επιλέγξει. Και ξεκινάμε, ησυχία. Καλησπέρα. Δύσκολα, ε? Τι είναι δύσκολα? Εντάξει, είναι πιο... Θέλει ώρα... Το... Είναι αυτό το δροφορίο να έρθει. Ναι, είναι... Θέλει πολύ ώρα. Πού πάτε εσείς? Εσείς που πάτε εσείς? Εγώ πάω στο χωριό μου. Συμφωνώ. Έχει τόσο χωριό. Δυο χωριό. Λάρυσε. Λάρυσε. Έχει τόσο χωριό. Είναι πέρας που περνάει πράγματα. Να σε ρωτήσω κάτι. Εσείς είστε λίγο περίεργος. Χαμηλότερο στάτους. Αυτό μας ενδιαφέρει. Ναι. Τώρα. Έχει σχέδιο. Είστε λίγο περίεργος. Όχι, δεν. Γιατί με ρωτήσεις. Όχι, όχι. Μη συγχωρείτε. Δεν ήταν αυτό που... Μη συγχωρείτε. Είναι και λίγο περίεργη η ώρα. Πεινάω κιόλας. Έχει τόσο χωριό. Έχετε μήπως ώρα. 8 και 10. Συγγνώμη, 5 και 10. Ευχαριστώ. Έχει με συγχωρείτε και αυτό που είπα πριν. Ναι, όχι, δεν είναι περίεργο. Μη συγχωρείτε, μου φάνηκε λίγο περίεργο. Ναι, όχι, δεν είναι περίεργο. Όχι, δεν είναι. Μπορείς να έρθεις. Μη συγχωρείτε, ήταν πολύ άσχημα. Είχα πάρα πολύ άσχημα. Όχι, μη αφώνεστε. Τι να πω. Είναι πάρα πολύ άσχημα. Δεν έπρεπε να φρυφώ. Τι συμπεριφέρομαι έτσι συνήθως. Όχι, δεν είναι. Μη συγχωρείτε και εγώ δεν είμαι πολύ καλός αυτά. Συγγνώμη. Είστε καλά. Δεν είμαι πολύ καλά, όχι. Θέλετε να κάνω κάτι γι' αυτό, έτσι, ένα νεράκι. Όπως θεούμα να μου φέρετε νερό, τώρα μην παίρνετε στον κόπο σας. Σας πάει καλό. Όχι, δεν είναι δυνατό. Είστε και πολύ ευγενικός. Είστε πολύ ευγενικός. Είστε καλά, ειρήνη είπαμε, ειρήνη. Χάρη κι εγώ. Άστη, πάω. Ωραία, τέλεια, τέλεια. Μπορείτε να συνεχίσετε επί μια ώρα και να μας κρατάτε τετριμένα λόγια διαρκώς του ενδιαφέρον. Γιατί? Γιατί μπαίνει στην επιφάνεια το θέμα του status. Έχουν δηλαδή μια ενσυνείδητη αντιμετώπιση του status ανάμεσά τους. Και οι δυο προσπαθούν, ο κασένας με τα δικά του μέσα. Ο Γιάννης με την παιδικότητά του και τα στραβά ποδαράκια και τον τροπαλούλης και τα λοιπά. Η κυρία αυτή μέσω του σωματικού της κλεισίματος, πρώτος του θερμοάρ, μετά από τα γελά, μετά και του έτσι. Ο κασένας προσπαθεί με τα δικά του μέσα και μέσω της συντριβής της, γιατί στην αρχή φάνηκε επιθετική, ξέρω κάπως, ο κασένας με τα δικά του μέσα προσπαθεί να έχει δηλαδή έναν στόχο, ότι πρέπει να είναι κατώτερο στο status. Αντίστοιχα πράγματα θα συνέβαιναν αν ο στόχος ήθελαν να δείχνουν έναν ανώτερο status. Αλλά εκεί πολύ εύκολα πέφτουμε στην παγίδα της υπερβολής. Ενώ εδώ όλες αυτές οι αποχρώσεις που χρησιμοποιούσατε, είναι αυτού που δίνουν την ποιότητα στη σκηνή. Αν μπορούσε κανείς να είναι αρκετά επαγγελματίας, και στην περίπτωση του δυνατότερους status να χρησιμοποιεί λεπτό τρόπο, θα ήθελαν να εξίσουν καλό. Κανείς μεταξύ των ερεστεχνών, ο καθένας προσπαθεί να πει όσο περισσότερο της βλακής γίνεται, έχω πιο πολλά ρολόγια, εγώ έχω πιο πολλά laptop. Και πάμε σε πολύ κοινότυπα πράγματα. Πολύ ωραία παιδιά, ευχαριστούμε. Ωραία. Ας πάνε άλλα δύο άτομα να δούμε αυτή τη σκηνή, έχει ενδιαφέρον. Λοιπόν, το ίδιο και εσείς, πάρετε δύο καρέκλες δίπλα-δίπλα και ας θεωρήσουμε ότι είστε σε ένα πάρτι, σε μια αναμονή, δηλαδή κάτι που να σας κάνει να είστε εκεί. Το ίδιο θέμα, η καθεμία χαμηλότερος στάθος από την άλλη. Μήπως θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε από ψηλά, για να κατεβούμε ένας χαμηλότερος από τον άλλον. Ναι, αλλά να μην καθυστερήσετε καθόλου, γιατί η άσκηση είναι κατώτερο να δείχνεται από τον άλλον. Οπότε, ναι, αν σας βοηθάει να ξεκινήσετε, αλλά θα πρέπει κατευθείαν να χαμηλώσετε πολύ. Εκτός από ότι έχουμε πολλή ώρα στη διάθεσή μας, πόσο ώρα έχουμε. Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Είναι μέσα στο... Και να κάνουμε μία δοκιμή με άλλα δύο άτομα, αν θέλετε. Ή αν συμφωνείτε όλοι και με εσάς τις δύο που είδαμε μόλις. Μία δοκιμή να αντιστρέψουμε το στόχο. Δηλαδή να είστε, ας πούμε, σε ένα πάρτι και η κάθε μία με κάθε σκηνική προσφορά που κάνει προς την άλλη, είτε λεκτική είναι αυτή, είτε μη λεκτική, να δείχνει ένα ανώτερο στάτους, ισχυρότερο στάτους. Ξεκινήστε από καρέκλες, για να έχουμε και οπτική εικόνα αυτού που μόλις είδαμε και να δούμε τι θα βγει και πώς θα λειτουργήσει. Γεια σου! Είμαι χαρούμενη. Εγώ περισσότερα. Νομίζω είσαι η φίλη του Κασπαντινού. Ναι, το γνωρίζεις. Έχω ακούσει τα πάντα για σένα. Έχεις αμένα. Ναι, βέβαια. Τι σου έχει πει. Τα πάντα, είσαι η καλύτερη φίλη, είσαι η καλύτερη κοπέλα, βέβαια. Μια στιγμή, επιτρέψτε μου να κάνω μια περιεμβολή. Τι είδαμε εξαφνικά. Ότι το ισχυρότερο στάδους στην κουλτούρα μας εξαρτάται από το πολύ μπλα μπλα, από τα πολλά λόγια. Για αυτό συγκρατηθείτε λίγο, να το ψάξετε. Όχι επίτηδες το λέω, όχι γιατί δεν μπορείτε να χρησιμοποιείτε το λόγο, αλλά για να το ψάξετε λιγάκι με τις ανεπέσθητες, με τους ανεπέσθητους τρόπους. Να δούμε πρώτα αυτό, γιατί με τα λόγια, μετά είναι εύκολο. Η μια κάνει επίδειξη γνώσεων, στην άλλη λέει, εγώ έχω και τον τάδι φίλο και τον τάδι φίλο και τον τάδι φίλο. Δηλαδή, πώς να πω, η ευκολία του να δηλώσεις μέσω του λόγου σας κάνει να μην ψάχνετε τι είναι ακριβώς αυτό που θέλουμε να βρούμε. Για περιεριστείτε λίγο, δεν μιλάτε ακόμη. Ευχαριστούμε. Ευχαριστούμε. Ευχαριστούμε. Χαρά. Ναι. Να λες το τραγούδι. Είναι τα αγαπημένα μου. Τέλειο. Τέλειο. Αυτό που έκανε και τα μου πετάει είναι καλύτερο, νομίζω. Ξέρεις που ήρθες να πάω. Ναι, γιατί έχω το βράσμα. Έχω το βράσμα και είπα στον τιτζέ για το μάλλι. Τι θα κάνεις εσύ. Ε, είμαι στην τέτοια. Μελωδία. Τι θα κάνεις στο επόμενο. Τάχη τι έχουμε συμφωνήσει. Πρώτο καλή. Ok. Μπαίνουμε στην περιοχή του ανταγωνισμού. Ποιά από τις δύο είχε ισχυρότερο status αυτή τη φορά. Ναι. Νομίζω η χαρά. Γιατί. Ξεκίνησε εκείνη με τις ιδέες το πως να δείξει στην άλλη να εγκλείφει τελος πάντων. Και οι άλλοι προσπαθούσαν να την αντιγράψει. Ήταν σαν να είναι το λάθος κόπι. Μάει μου ξέρω, σαν τσάντο. Αχ χωρίς. Δεν το ξέρω. Δεν ήταν τόσο προσπάθεια να την αντιγράψει. Ήταν προσπάθεια να δείξει ότι η ίδια είναι καλύτερη στο ίδιο πεδίο. Αλλά είναι ακόμα καλύτερο να το δείχνεις με διαφορετικό τρόπο. Γιατί δεν δείχνεις τη μοναδικότητα σου. Τι λέτε. Ναι. Η χαρά. Η χαρά. Θα ήθελα να σπουδήσω καθόλου με το τι κάνει. Αλλά μάλιστα έτσι. Και αυτό θα ήθελα να συναντήσω. Άρα για σένα. Ήταν σίγουρη ότι είναι καλύτερη. Ήταν και πιο ισχυρή. Ποιο σημαίνει πιο ισχυρή. Δεν έπαιρνε καθόλου. Όπως έζησα εδώ πέρα, ποιο από τις δύο χαρακτήρες ήταν πιο ανταγωνιστικοί. Νομίζω ότι ήταν η χαρακτήρια της. Ήταν πιο ανταγωνιστικοί με την έννοια που προσπαθούσαν να την τσεπεράσει. Ενώ η χαρά ήταν ήδη ισχυρή. Αυτό ακριβώς λένε και τα κορίτσια. Και νομίζω οι περισσότεροι αυτό νιώσαμε. Ήταν αυσύπαρκτη η κοινή μορφή. Ανεξάρτητα από αν η δεύτερη ή η όχι υπήρχε. Την έφερνε υπόψεο όταν χρειζόταν, αλλά μπορούσε να σταθεί και χωρίς. Ενώ οι άλλοι ήταν ακριβώς ανταγωνιστικοί, αλλά με έναν ανταγωνισμό που έδειχνε μια αγωνία. Εγώ ήθελα να του φτάσεις. Εγώ ήθελα να σου διαλόγω το ισχυρό στάτους. Σαν κάτι που δεν είναι θέμα ανταγωνισμού. Αλλά ότι έχεις ισχυρό στάτους, έχεις και ανωτερότητα. Σου δεν χρειάζεται να πέφτεις στον πίσω του άλλου και να λες, α, τώρα αυτό ξεπεράστηκε. Ανταγωνίζομαι. Οπότε είχα σημαντικό να κάνω κάτι και να δω για κάτι. Άρα σχετίζεται με την αυτοπεποίηση, σίγουρα. Βέβαια στη ζωή πολλές φορές συμβαίνει όπως το παραμύθι του Εσώπου, το λαγό και τη χελώνα. Αυτός που έχει την άνεση ότι είναι γρήγορος να κοιμηθεί και ο άλλος που εργάζεται συνέχεια και με συνέπεια για να τον φτάσει, τον ξεπερνά και όλα. Αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με το στάτους. Θα τους ξαναδούμε αυτούς σε ένα άλλο στάτους. Με το στάτους έχει να κάνει αυτό που αποπνέει κανείς εκείνη τη στιγμή. Και πράγματι στην περίπτωση των δύο κοριτσιών, των ημών με υψηλό, ήταν αυτό. Να πω κάτι. Ναι. Εγώ στο προηγούμενο παράδειγμα με το γόρι και το κορίτσι, το κορίτσι κέρδιζε μέχρι τη στιγμή που έβγαλε τα γυαλιά της. Γιατί πήγε να του μιλήσει και άνοιξε τα γυαλιά της. Που σημαίνει... Που σημαίνει ότι διαδίχτηκε. Γιατί του μίλησε ενώ τα γυαλιά δείχνουν μια ασθάλεια. Δεν ξέρεις που κοιτάς. Της όρης δε μοιάζει ασφάλεια. Ναι. Όντως. Έχω ένα σχόλιο. Ευχαριστώ. Ευχαριστώ. Ευχαριστώ. Και για την προ-προηγούμενη εικόνα, ανάμεσα στη Μελίνα και στη... Πού είσαι, Φωτινή? Ανάμεσα στη Φωτινή και στη Μελίνα, πρέπει ότι αυτά τα χέρια δείχνουν άμυνα. Λοιπόν, δείχνουν και πιο ανίσχυρο στατούς. Μπορεί να εκείνει η στάση της άμυνας από ένα προηγούμενο πιο ανίσχυρο στατούς. Εκείνη τη στιγμή, όμως, τι δείχνει? Ότι ο άλλος έχει θωρακιστεί. Έχει θωρακιστεί. Άσχετα αν αυτό κρύβει ότι κάποιος είναι ευάλωτος, κρύβει ανασφάλιση, κτλ. Αυτό θα το δούμε σε μία άλλη στιγμή, όπου θα κρίνουμε το στάτους εκείνη τη στιγμή. Θα νιώσω αυτό που θα σταυρώσει τα χέρια, ότι έχει πιο ισχυρό στάτους από το τελείωσα συγκρότητο, το τελείωσα στάτους χαρούμενων, που το μάτι του παίζει συνεχώς, δεν μπορεί να συγκεκριθεί. Για να ασφαλεί ή αλλάζει βάρος διαρκώς. Δεν θα το νιώσω το ίδιο με κάποιον που είναι πράγματι ήραιμος, δεν είναι κλεισμένος στον εαυτό του. Ναι, πολύ σωστή παρατήρηση. Θα μπορούσαμε δηλαδή να είχαμε απέραντι μαζί δύο άτομα, τα οποία στέκονται το ένα θωρακισμένο και με ανοιχτά πόδια για να έχει μεγαλύτερη βάση, άρα να δείχνει πιο σταθερό στάτους, και το άλλο πιο ήρεμο, όπως λες, και παραδόξως να μας έδινε την αντίπωση του ισχυρότητου στάτους αυτός που δεν ήταν θωρακισμένος. Αλλά όχι αναγκαστικά, για το λόγο που είχατε πει προηγουμένως, εσύ το έχεις πει, αλλά για το λόγο που λέει ο Γιάννης τώρα. Ότι κάποιος που έχει πολύ μεγάλη αυτοπεποίθηση, μπορεί να τον δούμε πολύ άνετο και χαλαρό. Αλλά υπάρχουν τρίκ, στα οποία οι άνθρωποι καταφεύγουν για να δηλώσουν ένα ισχυρό τροφό, και ένα από αυτά είναι ακριβώς αυτό. Ότι εγώ είμαι τώρα άνετη, γιατί ξέρω πού να βάλω τα χέρια μου, δεν έχω αμηχανία πού να τα ακουμπήσω, πού να τα κρύψω. Με βοηθάει αυτό σε μια σταθερότητα. Ανοίγω ελαφρώς τα πόδια σε διάσταση, οπότε αποκτώ μεγαλύτερη βάση, άρα δίνω την εντύπωση του πιο σταθερού. Και τα λοιπά, και τα λοιπά. Τι ήθελες να πει σήμερα? Θα ήθελα να σχολιάσω για το πρώτο μήνυμα που κάνουμε, το Άσταρ και Β, που σκεφτόμαι πάντα ότι ακόμα και οι Β μπορούν να δηλώσουν πολύ μεγάλο στάθος, όσο θέλουν. Δηλαδή, ο τρόπος που θα πάρεις το βλέμμα στον άλλο. Μπορεί να είναι υπεροψία. Όχι αναγκαστικά ταπεινότητα, αλλά υπεροψία, ότι δεν σε βλέπω. Ναι, αλλά το θέμα ήταν στους Β, ότι έπρεπε να κοιταθούν κάτι, όχι από άλλου, βέβαια. Σωστή παρατήρηση της Σταυρούλας, αν και δεν το είχα δει εκκληνήση. Ή μπορεί να το είπα, αλλά όχι εν συνείδητα. Πάντως θα αναλογιέμαι και το γεγονός, το πιο είναι το κλαίσιο γύρω στο οποίο κοινούνται τα πρόσωπα. Για παράδειγμα, ένα άτομο σκουρωμένο, έχει μειών 10 έξω και είναι κλεισμένος έτσι, γιατί ακριβώς κρυώνει, γιατί έχει βάλει τη ζακέτα του έτσι που δεν κουμπώνει καλά. Προφανώς, δεν είναι το status αυτό, επειδή έχει πέσει πάρα πολύ χαμηλά, νιώθει ότι απειλείται κλπ. Όχι, αλλά και ο καιρός και το κρύο που νιώθει, εμπλέκεται με το status του εκείνη τη στιγμή. Γι' αυτό επιμένω ότι το status δεν είναι κάτι τόσο σταθερό, όσο είναι το κοινωνικό status, που σχετίζεται στην κοινωνία με την οικονομική έκταση, με την οικονομική άνεση ή την αγορεστική δύναμη, και εκεί υπάρχει ένα status. Αυτό στο θέατρο πραγματικά είναι αυτό που αποπνέουν οι ηθοποί εκείνη τη στιγμή. Άρα, ένας που υποφέρει γιατί κρυώνει, σε σχέση με έναν άλλον που είναι μέσα στην ζεστή του γούνα, έχει εκείνη τη στιγμή πιο ανίσχυρο status, δεδομένον των στιθηκών. Μπορεί τα ίδια δύο άτομα, μπαίνοντας μέσα στο κτίριο και βγάζοντας τα ρούχα τους στη ζέστη, να τα δούμε σε διαφορετικό status. Και αυτό, γιατί υπάρχει και οι άλλοι όπλοι. Υπάρχουν, φαντάζω, μια κοπέλα δάνει να είναι κόντρο στο κρύο, να φορέσει μια μπρούζα με μοναγάντο κορντέ, και να έχει ολόκληρο του μπιφάντος, και απλά να πηγαίνει έξω με σκομπί του μπιφάντος και να πρέχει. Τι κοπέλα είναι αυτή? Είναι μια μπιφάντος και δεν τελειάζει να φορέσει τα μαλλιά σου. Έχει ένα αρκετά ισχυρό status, μπορεί. Είναι αυτά, εγώ στη σκοτία είδα σε απίστευτο κρύο, απίστευτα μίνι, σε σήμερα που φαινόταν κυλότες με πίσω μεριά, χωρίς καλτσόν, πέδυλο, επειδή ο καιρός έγραφε καλοκαίρι, αλλά είχε απίστευτο κρύο εκεί. Ναι, γίνονται. Πάντα βλέπω ότι ένα πιο ισχυρό status συνδυάζεται με κάποια περκοία που βγάλει ο ίδιος. Ναι, έτσι σου φάνηκε. Ναι, έτσι μου φαίνεται, αλλά πιο καλό είναι για μας ίδιους να έχουμε πιο υψηλό status, παρά όχι. Κοιτάξτε να δείτε. Η άνεση. Η άνεση, η αυτοπεποίθηση, η γνώση του πώς να κινηθείς σε ένα δεδομένο πλαίσιο, η γνώση του ίδιου του πλασίου. Γιατί λέμε τη λέξη ψαρωμένος. Για κάποιον που μπορεί να έχει μεγάλη αυτοπεποίθηση, στις περισσότερες εκδοχές να έχει ένα ισχυρό status, αλλά να φτάσει σε ένα μέρος που δεν γνωρίζει και μέχρι να το μάθει να μην ξέρει ακριβώς πώς να φερθεί. Εγώ στο τέλος είσαι λίγο καταλήγωρος στον γεγονός ότι σημασία είναι ποιος είναι πιο κατασταλλαγμένος και πιο σίγουρος για αυτό που νιώθει και για αυτό που κάνει. Δηλαδή, αν δεν είναι ξεκάθαρος με το ποιο νιώθει, πώς νιώθει στη δεδομένη στιγμή, απαραίτητα θα δείξει κατώτερο status, γιατί δεν ξέρει τι του έρχεται, από που του έρχεται. Ναι, είναι πολύ σωστό αυτό που λες, αλλά είναι λίγο περιορισμένο στο επίπεδο της ψυχολογίας, στο επίπεδο των συναισθημάτων, ενώ το status είναι ψήνσατο πράγμα. Είναι και στο επίπεδο του πώς αισθάνεται κανείς, αλλά και στο επίπεδο του πώς στέκεται. Στέκεται με το σώμα του. Καμιά φορά δηλαδή μπορεί να κρύβει και συναισθήματα μία στάση. Εγώ είμαι αυτός. Ενώ να σαίνεται ανασφαλής, αν γνωρίζεις αυτούς τους μηχανισμούς να κάνει πώς είναι κυρίαρχος του κόσμου. Θέλω να πω το status. Είναι αυτό που εκπέμπει κανείς και προφανώς είσαι πολύ διησδυτικός με αυτό που λες. Προφανώς μπορούμε όταν το μάθουμε αρκετά πώς λειτουργεί να αποκωδικοποιήσουμε και το πώς πραγματικά αισθάνεται κανείς. Αλλά καταρχάς είναι αυτό που φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Ποιος σας σήκωσε? Όχι, απλά λέω ότι παρατήρησα ότι πολλές φορές, παιδιά, ίσως το κάνουμε σαν καλικατούρες, ότι η διακριτικότητα καμιά φορά, ότι αυτό είναι αδυνώστα τους. Ενώ μπορεί κάποιος να είναι αυτό που έκανε και πριν. Πολύ ισχυρός, αλλά διακριτικός. Διακριτικός, ναι, και αυτό να γνωρίζει τι είναι τα οριά του και μέσα στο χώρο και μέσα. Για αυτό, ας πούμε, σε μια θεατρική παράσταση, αυτόν θα τον ανακαλύψουμε στην εξέλιξη του, ότι είναι στη βάση ένας πολύ ισχυρός άνθρωπος, που απλώς φέρεται χωρίς να πιάνει όλο το χώρο, χωρίς να προβάλλεται κτλ. Αλλά αυτό είναι κάτι που το ανακαλύπτουμε στην πορεία. Και έτσι ένας τέτοιος θεατρικός χαρακτήρας έχει και ένα ενδιαφέρον, όταν τον ανακαλύπτουμε στην πορεία. Πάντως το status, που θα δείξει σε μία δεδομένη στιγμή στην αρχή της ταινίας ή της παράστασης, θα είναι πιο ανίσχυρο. Άλλο αν μετά κατακτήσει ένα ισχυρότερο. Τι άλλο, ναι? Εγώ θέλω να πω ότι πέσανε... Βλέπω ότι η συζήτηση κίνησε πάρα πολύ το ενδιαφέρον. Χαίρομαι που συζητάμε εθιβολή. Αυτό που πες κρύο, ότι μπορεί να έχει κρύο και να είναι όλος δοτικού να και να είναι άνετος, και αυτό που είπαμε με την κοπέλα που μπορεί να δεν μείνει, να έχει κρύο και να βρέχει και να έχει αυτό τον κουφάντης, εμένα αυτό δεν μου βγάζει ισχυρό status της κοπέλας που έχει δηθεί ακατάλληλα για την περίσταση. Και ήθελα να πω και κάτι ακόμα. Όσον αφορά το πλαίσιο που είπες, ότι εάν για παράδειγμα εγώ ήταν ενδιαφέρον να έχω ισχυρό status, όχι σε ένα πάρτι, ίσως να ήμουν πολύ πιο διακριτική και όχι τόσο ταγωνιστική, διότι αν ήταν με κάποια επιχειρηματία για κάποια δουλειά, σίγουρα θα ήμουν διακριτική, έτσι το έχω στο μυαλό μου. Ανάλογα με το πλαίσιο, αν έχω ισχυρό status σε ένα πάρτι θα είναι διαφορετικό. Πολύ σωστά, γιατί τι είπαμε πριν, το status το καθορίζει η σύγκριση, δηλαδή το πού κατατάσσουμε τα άτομα σε μια αόρατη κλίμακα βαρύτητας που έχει το καθένα. Η σύγκριση δηλαδή μεταξύ τουλάχιστον δύο ατόμων και από την άλλη ακριβώς το πλαίσιο. Σε τι πλαίσιο τα κρίνουμε. Ναι. Το θέμα είναι όμως και το πως. Δηλαδή πως μιλάει αυτός που είναι φαφλατάς ή που μιλάει από αμηχανία και πως μιλάει αυτός που αισθάνεται ότι αυτά όλα που λέει είναι πάρα πολύ ενδιαφέροντα με απόλυτο τρόπο. Οπότε λέει, λέει, λέει γιατί θεωρεί ότι αυτός είναι το κέντρο του κόσμου. Έχει σημασία και ο τρόπος, έχει σημασία δηλαδή και το πλαίσιο πάλι για άλλη μια φορά. Καταλαβαίνω αυτό που λες. Εγώ έχω βρεθεί σε κύκλους μαμάδων των παιδιών μου όταν ήταν μικρά όπου βρισκόμαστε για να πιούμε έναν καφέ καθώς τα παιδιά παίζανε και υπήρχαν άτομα που λέγανε, είχανε απίστευτα χωρίς σταματήμο πράγματα να πούν από την παρανυχίδα, το βάψιμα του νυχιού μέχρι το σουφλέ, είχανε ευρεία έτσι μεγάλα ενδιαφέροντα. Υπήρχαν δηλαδή άτομα που έχοντας ας πούμε αντίστοιχα ελαττώματα γιατί μιλούσαν υπερβολικά πολύ οπότε τα κατατάσω στην κατηγορία του ελαττώματος. Άλλο άτομο εξέφραζε την αμηχανία που τον οδηγούσε να λέει και αυτό πάρα πολλά και άλλο άτομο αισθανόταν πραγματικά μια αυτοπεποίηση με αυτόν τον κόσμο, των παρανυχίδων, της Όζας, του Μανώ, του Σουφλέ, ήταν η πριγκίπισσα αυτών των πραγμάτων. Άρα ακόμη και να ανατρέξει κανείς και στα ίδια τεχνάσματα ας πούμε στο θέατρο πάλι θα εξαρτηθεί από πράγματα που τρέχουν παράλληλα με το κυρίαρχο στοιχείο. Αυτό μιλώ πάντα για συγκριτικά από ότι πρέπει να το βλέπουμε πάντα συγκριτικά και πάντα σε σχέση με το πλαίσιο. Ποιος άλλος ήθελε? Εγώ απλά ήθελα να πω ότι είναι καλό το σύνολο, δεν είναι μόνο αυτά που λες σίγουρα, αλλά και πώς πουνάστον αυτός ή πώς μπορείς να γυρίσεις στην κατάσταση για να μπορέσεις να φάνε να μπήκεις στην κατάσταση. Ακριβώς. Και προπάντων μια σειρά από μη λεκτικά μηνύματα που εκπέμπουμε, είτε ιθελμένα είτε αφθέλητα. Δεν είναι μόνο το είδος των λέξεων που διαλέγουμε. Και όχι για την άσκηση, την όλη κατάσταση έτσι όχι να μπορέσεις να μπήκεις στην κατάσταση. Ωραία. Έχουμε κάτι άλλο? Αυτά για σήμερα.

Παρουσιάσεις διδασκαλιών. Status: σωματικό λεξιλόγιο και όλο και χαμηλότερο status / Διάλεξη 7 / σύντομη περιγραφή

Open Access AudioVisual Archive

Πλατφορμα διάχυσης οπτικοακουστικού υλικού ανοικτής πρόσβασης με χρήση τεχνολογιών αναγνώρισης λόγου

Παρουσιάσεις διδασκαλιών. Status: σωματικό λεξιλόγιο και όλο και χαμηλότερο status / Διάλεξη 7 / σύντομη περιγραφή

Παρόμοια τεκμήρια

Open Access AudioVisual Archive

Πλατφορμα διάχυσης οπτικοακουστικού υλικού ανοικτής πρόσβασης με χρήση τεχνολογιών αναγνώρισης λόγου