| : Δίνουμε τον λόγο στον κύριο Αλέξανδρο Καστινάκη, υποψήφια διδάτητα του Πανεπιστήμιου Ψητρικής Μακεδονίας με θέμα κοινωνικής συσπήρωσης και γεωποντικές συγκυρίες γύρω από το πονηριακό ζήτημα. Ένα διαχρονικό πλαίσιο. Καλησπέρα σας αγαπητοί φίλοι, ευχαριστώ πολύ για την τιμή που μου κάνετε σε αυτή τη σημαντική μέρα στην Κέρκυρα για να τιμήσουμε την ποδιακή γενοκτονία και όχι μόνο. Να ευχαριστήσω τον κύριο καθηγητή για την πολύ καλή ομιλία του και τα στοιχεία που παρουσιάσε πρώτα απ' όλα. Και δυο λόγια για αυτήν την περίεργο τίτλο. Κοινωνική συσπήρωση με την έννοια του μη λετ. Δηλαδή η συνεργασία του μη λετ, στα οποία αναφέρθηκε ο κύριος καθηγητής, ο κύριος Πελαγίδης, Αρμένοι, Έλληνες, Ασύριοι και Βρεβισκάν. Γεωποντικές συγκυρίες, καν ένα θέμα το οποίο βλέπουμε και σήμερα. Το βλέπουμε στη Μέση Ανατολή, το βλέπουμε, το είδαμε στα Βαλκάνια και είναι πάντα επίκαιρο. Δηλαδή οι αλλαγές που επέφερνε σε ένα ευρύτερο γεωπολιτικό ή γεωγρατικό χώρο όπως η Ευρασία. Φυσικά για το ποδιακό ζήτημα σας μιλήσει ο αγαπητός κύριος Πελαγίδης και ένα διαχρονικό πλαίσιο γιατί είναι ένα θέμα το οποίο δεν έχει κλείσει μέχρι σήμερα. Λοιπόν, ελπίζω θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο σύντομα γίνεται. Στις αρχές του 1919 ο Θεοφύλαμπρος του Φυλάχτου, πόδιος πολιτικός και υπέρμαχος ελληνικής ποδιακής ιδέας θα παρουσιάσει μια πιθανή λύση για το μέλλον του πόδιου. Συγκεκριμένα ο πόδιος αγωνιστής της ελευθερίας παίρεται να αναφέρει τα εξής. Οφείλω να σας είπω ότι κάθε μας η πρακτικοτέρα λύσης είναι η εντλήρη εξασφαλήση και της εθνικής εκκλησιαστικής και εκπαιδευτικής του πόδου ασθυπαξίας, ένωσης μετατουεγγίσης αγγμενικού κράτους, προς το οποίο αποβλέπουμε μεταστογίες και ενδιαφέροντας. Ειδού δι' αυτή η αρίστη των λύσεων είναι δημάς ομόσφοδος ένωσης του ελληνικού πόδου μετατουεγγενικού λαού. Ούτως ο πόδος θα εξυσφάλιζε την ασθυπαξία του ενός οργανισμού ισχυρωτέου και ώστε στ' αγγελιά του την οικονομική εμβεμονία θα απετέλει δε ισχυρόν πήμα κράτους του επωλειτισμένου και πριστιανικού όπου ευπερισφύγουν την Ουκία εντός αυτού και της Μηκασιατικής Ελλάδος, θα την εξυνάγκαζε μετα των προς το Αιγαίων σημάχων να σέβαινε την ησυχία των διτών της. 19 Φεβρουαρίου 1919. Η δήλωση, αμέσως μετά από την ρήξη του πρώτου παντοσμού του πολέμου, εμπεριέχει μια γενικευμένη αισιοδοξία, αντιμένου την εμπικρατούσα άποψη της φωτιακής διανόησης, παράλληλα χαρακτηρίζεται από την υπερεκτίμηση των παροδικών συνδικών που ίσχεαν το 1919, έωθαν ξεπεραστείοι των πραγμάτων έωθαν τα ιτέλοι του 320. Παρ' ό,τι οι συνθήκες ήταν ομαλές το 1919, ωστόσο μεταξελίχθηκαν σταδιακά με την ενδρέωση νέων δυνάμεων στο εσωτερικό της Ανατολίας έως τις αρχές του 1920. Το κεμμαλισμός θα παγεωθεί ως το επικρατέστερο φαινόμενο, ενώ ταυτόχρονα θα παρατηρηθούν ανατροπές ασύλυχων διαστάσεων στο γεωγραφικό χώρο, αρχίζει ανομένης από τον Φεβρουάριο του 1917 με την βαρέτηση του Τσάου. Από τον 8ου του 1917 έως τις αρχές του 1920, νίκει το Πορσεβίκο και η επικράτηση του στην Ευρασία θα αλλάξει το πολιτικό παρασκήνιο γύρω από τον Πόδο και την Αρμενία, επί τούτου και παράλληλα με τις βλέπεις των ανοιτικών δυνάμεων, γύρω από τις θαλάσσες περιοχές του έξιου Πόδου, της Ανατολικής Μεσογείου, της Ευητράς Τάλασσας, του Περσικού Πόλπου και της Κασπίας, ένας ευρύτερος γεωπολιτικός χώρος. Από το 1912 έως το 1923 θα διαμορφωθεί μια νέα γεωπολιτική και γεωστρατηγική πραγματικότητα, η οποία σε σημαντικό βαθμό παρέμεινε αναλύωτη έως την τελευταία δεκαετία του 20ου αιώνα. Όμως οι αλλαγές στα πρώτα τσαλικά και οθωμανικά εδάφη δεν θα επέλπτουν ανέμαχτα, όπως με την διάλυση της αυτορουγγαρίας. Αναλόγως των περιστάσεων και των περιπτώσεων, με βάση τις επικρατέστερες δομές εξουσίας και τα πιο δυναμικά κινήματα, θα παρατηρηθούν πολλές κεντρομόλες και θηγόκεντρες κοινωνικοπολιτικές και πολιτισμικές θάσεις. Στα Βαλκάνια και στο Κάρτασο, δύο σημαντικούς άξονες του αναφερόμενου καλάσιου κύκλου, για να κατά τάξης θα οδηγήσουν σε ιδιαίτερα βίαιες συγκρούσεις. Οι συγκεκριμένες περιοχές σε περιήχαν και ακόμα διακρίνονται από πολλά κοινά χαρακτηριστικά, ιδιαίτερα ως τα ποδρόμια αυτοκατοριών και εμπορικών δρόμων. Συνεχώς, τα Βαλκάνια και ο Κάρτασος επηρεάζονται ακόμα ως συγκριμένου κατοχεία από ευρύτερες αποφάσεις, με γνώμο να μαθροπρόθεσμες γεωστρατηγικές αναλύσεις. Με βάση την ιστορική τους πορεία, συνθέτουν πολυεπίπερα σύνορα πολιτισμών, τα οποία μεταβάλλονται στη διακόσπη στους τελευταίους αιώνες. Στα Βαλκάνια, η επιβίωση του ελληνικού πολιτισμού διασφαλίστηκε κατά τη δεύτερη δεκαετία του 20ου αιώνα και το ελλαδικό κράτος παίχτηκε τους ποπούς του, έως όπου συγκρούστηκε με συφέρον των μεγάλων δυνάμεων, όπως στην περίπτωση της Ανατολικής Τράκης και του Μορειοπληρωτικού. Προκειμένως, η επιβίωση του ελληνικού πολιτισμού διασφαλίστηκε κατά τη δεκαετία του 20ου αιώνα και το ελλαδικό κράτος παίχτηκε τους ποπούς του, έως όπου συγκρούστηκε με συφέρον των μεγάλων δυνάμεων, όπως στην περίπτωση της Ανατολικής Τράκης και του Μορειοπληρωτικού. Ως επιμέρους θέρματος του Ανατολικού ζητήματος και ιστορικά ως ένα από τα πιο αποσιωπημένα, το πολιακό διασφαλίστηκε μέσα από τους κριμούς που εμφανίζονται στην πολιτισμική ως ομανική αυτοκρατορία. Από τον 19ο αιώνα θα επηρεαστεί από πολλούς πανάγωτες, μεταξύ των οποίων την εμπορική σύνδεση των πολιακών πόλεων με τη Μέση Ανατολή, την Περσία και την Υπερκαθασία, την αναπεριόδουση και περιοχές διορίστηση ή καλυτέρευση των συνοπτικών διαβίωσης εντύνοντας τη μετανάστευση, την έλλειψη ελέγχου και την αναρχία που ανατακτά διαστήματα αποκτά να διαστάσεις τα ανατορικά βιλαίκια από τα σύνορα του Πόλτου προς τη Μεγάλη Αρμενία και τη γη των Ασυροχαλδαίων στα νότια Ανατολικά, τη συρροή μαζικών ομάδων Καυκάσων μουσικμάνων από τα μέσα του 19ο αιώνα και από τα πρώνια ευρωπαϊκά θωμανικά εμβάθη σακές του Περσού, τη σύσταση του Ουγεϊκού κράτους και ελληνική εκπαιδευτική αναγκαίνηση, το ορμηνικό-εθνικό κίνημα, τα αιτήματά του και τις συνεχιζόμενες θωμανικές καταστορίες στα τέλη του 19ου και έως το 1928, τη δοσική προέλευση στον κάρτασο και τη συνεχή πίεση της στα σύνορα των χωμανών, τα έγχωνα στοιχεία εντοπιώθητας και οτοκληκιστικός αρακτίας της δυναμικής σκοτιακής κουρτούρας, την παρουσία διεκτικών εναποστόλων, εμπόρων, δικλωματών και εκπαιδευτικών εδρημάτων με αναπάνδεχο ρόλο στην αντίκνυση των θησκανικών ελλήπ, τις οθωμανικές μεταρρυθμιστικές προσπάθειες που όπρεσαν ως πρός στην ισοκολλητία, την οργάνωση των κοινοτήτων και τέλος την αστρατήρια εσωτερική σκηνή και δεχορά των θωμανικών ακόρων. Αυτές οι παράμετρες συνάνουσαν στην τελική μορφή που πήρε το ποδιακό ζήτημα παρά τη δεύτερη δεκαετία του 20ου αιώνα. Ωστόσο, το ζήτημα ουσιαστικά γιγαντόθηκε από τις λαχτασμένες κινήσεις και τη γεγονωτική πολιτική των νεότικων και νοικιωμαρικών. Ως αποτέλεσμα, η αντίδραση των ποδιών δεν θα αγγίσει να εκδηλωθεί με τη διαφυγή υλικοτακτών και έναπρονομάδων πολιτικές Άλπης, με την παρουσία ανάπτυκων ομάδων, πρωτίστως για την προστασία γυναικόμετων και κοινοτήτων στην ατσανόμενη πίεση των γεωτικών ακόρων, με τη σταδιακή αποδυνάμωση του οικοδικού μιλετικού συστήματος, των κοινοτικών σχέσεων και την έλλειψη εμπιστοσύνης στους τόπιους ισνανικούς φορείς, με την προσήλωση στα ελληνικά, εθνικά, ιδανικά και την επιθυμία μιας κάποιας μορφής επέμβασης γλύσης εκ μέρους της Ελλάδος, και τέλος με τη ρήξη με το αθανανικό κατιστημένο και την ατσανόμενη επιθυμία αποδύναξης του οικοδικού λιβού. Η εθνική αφήγηση των χριστιανών οδύεων ήταν κρυφός πότος που είχε εκδηλωθεί σε κάποιες περιπτώσεις κατηδυάκια του 19ου αιώνα, ενώ έδωσε μεγάλες διαστάσεις με τους Μαρκανικούς Πολέμους. Παρά το πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, κυρήθηκε στάση αναμονής, ενώ με τη ρωσική παρουσία στον Πόντο και το νοημοκριτικό πόδι με αποκολούθησε, η εθνική ιδέα έφτασε σε πλήρη ροντήμαση. Παρ' όλα αυτά, με το τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου πολλαπλά στοιχεία απειλούσαν τον ελληνικό πολιτισμό του χώτου, Κατσκάσβου. Με παρ' αυτού, ανηφέρουν τα εμπόδια δημιουργούσαν η πανσπαιρμία λαών και η γεωστατική αξία της δικοντιακής γης, οι μελέτες των συμμάχων που υποβάθμιζαν το ποδιακό στοιχείο με την ανήδικο τόμηση της ποδιακής χώρας ως εποδική πύλη διαφορετικών κρατών, τις σκληρές συνθήκες διαβίωσης της υπερκαθασίας, τα ιδιαίτερα στη Ρωσία, τα εθνικά δίκαια και οι μεγαλοειδριατισμοί πιο συγκαλών πολιτισμών με διάφορα γεωγραφικά όρια με προσωποπαγή κέντρα αποφάσεων, αλλά για κινημάτων με μεγαλύτερη συνοχή και συγκροτημένες δομές. Τέλος, οι πολυπλακότητες αποδοδευμένων της ευρύτερης περιοχής με την δημιουργία νέων κρατικών δομών και αναλασσόμενων συμμαρχιών από το 1917 έως το τέλος του 1920 οι μεγάλες δυνάμεις, η Σοβερική Ρωσία και η Κεμαλική Τουρκία θα υπερφέληθούν από την ανοιξαπτία της Γεωργίας, του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας. Κατά τον περίοδο του Βαλκανικού Πολέμου, ο κότος αλανιζόταν από παρόμοιες συνθήκες προς τον αρμενικό λαό και ένας το πρόλογος ανατολικτών δηλαδιών παρόμοια πολιτική εφαρμόστηκε και κατά των ασυγχαλταίων και των σχολιανών. Υπό αυτό το πρίσμα, η επιλογή των αρμενιών ως συμμάχων θα μπορούσε να αποτελεί φυσική εξέλιξη. Επομένως η λύση του χρεοφύλα που ήταν πρακτική και εφαρμόσυμη, εφαρμόσουσαν τα κοινά σύνορα του Πόδου και της Μεγάλας Αρμενίας, ιστορικές πολιτιστικές και δυστυχτικές καταβολές, ιδιωτικότερη πολιτισμική αναγένιση του δεκάτου αιώνα και η πρωταϊκή κουρτούρα που ανέβαινε τους ασυγχρούς αρμενιούς και πρωτίους και η πίεση που δέχτηκαν τους συμμονιακοί λαοί ανήκονται σε δύο γεωγοαργατικούς χώρους, τη Νικαρασία και τον Κάφτασο και τα δυνάκου βίωσαν πρωτίστως το Ευραϊκαρμένη, ο κοινός κίνδυνος από την αυτοκριωτική πολιτική των νεότοπων χρεονοϊκών και για την παράκριση με τον Ισλάμ, δημιουργούσαν τις κατάλληλες συνθήκες για κοινή δράση με εφαρμιλές προδοκίες. Από αυτού η στροχευμένη γενοκτονική πολιτική ως το κυριότερο στοιχείο που συνέδειε πόλους και αρμενιούς θα αλλάξει καλυγωμένα στην Ανατολική Μικρασία και θα διαγραμματίσει πρωταχυκό ρόλο στις βαθές του. Σύντοις άλλης παράλληλα προς το αρμενικό ζήτημα, η γέννηση του ποδιακού θέματος ανάγκηκε στον 19ο αιώνα ιδιαίτερα λόγω της Ρωσικής αρμενικής πολιτικής. Μετά το 1813, η Ρωσία θα δείξει τις προθέσεις της για επέκταση προς τα ποδιακά και αρμενικά χώματα, αναπεριόδουσα επέμβλη με την αξανόμενη εκπαικτορική της πολιτική και δύναμη φυσικά στον κάρτος και τα Μαρκάνια. Για την παράδεισή εξοδομανικής και ρωσικής αθοκρατορίας για τις δύο περιοχές του πρώτη και μεγάλες αρμενίας, θα αναλήξει τη γεωργική τους και η γεωργική της κατάπτυση ως προς την αμυντική ή την αδελφατική πολιτική των αρχατωριανών. Κατά διάγκειο του 19ου αιώνα, οι επαρθές των ατορικών δηλαγιών με τον Κάρτασο και τη Νότια Ρωσία θα αυξηθούν, ιδιαίτερα με τη μετακίνηση αρμενίων και αποδιακόν ομάδων. Λόγω της πολυδιάστατης οικονομίας τους, της οργάνωσης και της οικοδευτικής δυναμικής τους θα προδέψουν. Παράλληλα, οι δύο εθνικές ομάδες θα διατηρήσουν εντεσμούς με την Πατρό Αγί ιδιαίτερα λόγω της παροδικής μετανάστευσης. Οι Ελληνιάνικοι θα δυναμώσουν τον Ανατολικοοδραμμικό στοιχείο στον Αγγόνιο Καραμπά, στον Βακού, στην Τιρπλίδα και στη Μενία Μενία, ενώ οι Πόντεοι θα δραστηριοποιηθούν κυρίως στη Γεωργία, στη Νότια Ρωσία και στην περιοχή του Κάρτασου. Εκοφελιούμενοι από τα ευνοϊκά μέτρα για την κατάσταση των χριστιανών και τα αναπτυξιακά έργα από το 1660 μέχρι το 1920 περίπου θα τονώσουν στη τάχνη οικονομία του Κάρτασου. Ωστόσο οι αγνονομικές σχέσεις θα παραμείνουν περιορισμένες καθόλου τη διάρκεια του 19ου αιώνα, λόγω του διακοπισμού της αγνονομικής αθροκρατορίας σε Μιλέχαιο, του σχετικού οικονομικού εμπορικού ανταγωνισμού των δύο κοινωνίτων μεταξύ ανδιακτυνέμνια των οθωνανών, της έντονης πολιτισμικής υπερκάμιας του έντρεφα και τέλος της αδυναλότητας που διέκνει το Οικονομικό Πατριαφείο και την Ομερική Γρηγοριανή Εκτισία. Όπως η διάρκεια της αγνονομικής αθροκρατορίας του 1918 θα δώσει νέα δεδομένα για το δύο πληθυμού. Με την παρόπληση του Δενιζέλου, όπου το πολίτης θα πεζόταν σχέση ανθρώπισης σε επαρθές με τον εμφύσαστο αθρονομικό κράτος, παράλλον τις επιχειράσεις του, για να αναπονεί των διεθνών εξελίξεων και την αντίθεσή του, ο δραστήρας με τον πολίτης θα επιχειρήσει μεταξύ άλλων πρωτοβουλειών του να ακολουθήσει και τη Δενιζέλικη Οικονομική. Οι ομιλίες με τους αρμένιες θα λάβουν χώρα σε ανεπίσημη χώρα το Μάιο του 1919, στο Παρίσι, ενώ το δεκάδι από το 1919 θα μεταδείσουν στην πληθυρία για τα θέσματα των Γεωγιανούς και τον Ιανουάριο του 1920, στο Ερβάν. Οι συνολίες του 1929 και κυβέρνησταν πλέον επίσημες και απέδωσαν. Οι δυο πλευρές αποφάσισαν τη δημιουργία μιας αλμενοπαιδιακής ανοιχτυνδίας, χωρίς όμως να συμφωνήσουν στα σύνορα και στις λεπτομέρειες αυτής της νέας πολιτικής δομής. Επίσης, υποβράχτηκε και μια συμφωνία μεταξύ του Έλληνα στρεβιτικού αρισταμένου καθενιώτη και αρμενιών αξιωματικών. Η συμφωνία προέρευε την απόβαση ελληνικού στρατώτης της Απτεσβούτα και την προώθηση του έως του Ελζερού με την ταυτόχρονη υποστασία του συνόρου του Καφκάστου και του Ελζερού από τα αρμενικά στρατέρνα. Αυτά οι συνεχιζόμενες ελληνευτικές δεργασίες στάθηκαν εμπόδιο στην συγκροτήση μιας πλήστης θέσης αρμενίων και ποτείων και τελικά η ελληνική κυβέρνηση ενιέρεσε το πίσμα ότι οι αρμενικοί απόστοφοι στο Παρίσι θα αναλάμβανε τις λεπτομέρειες του κοινού κράτους. Η αρμενική θέση δεν ήταν σαφής για τον πόρτο, συζόμενη υπερβολικά στη τελετρική διακόλληση της ελληνικής στάσης των συμμάχων και τη δημιουργία μιας μεγάλης αρμιανίας. Αυτή η καλαντευόμενη όσο αναπορά τις πιθανότητες ειδοποίησης ενός πόρτος οφειλόγου του σχεδίου όπως η ανσιμόντωση των αρμενικών δηλαυτιών στον εθνικό της κορμό, η οποία μετά την ολοκλήρωση της πρώτης γερμανικής φάσης των δημοκρατών, η ελληνική κυβέρνηση επιθυμούσε να κερδίσει χρόνο. Πώς αποτέλεσμα έχοντας την προσοχή στραμμένη στη Δύση, οι αρμενικοδιακές συμφωνίες παρέμεινα στο Παρτί και δεν υλοποιήθηκαν, βαλώμενες κυρίως από τέσσερις ταυτόχρονες τάσεις. Πρώτον, την δικοσοβιευτική προσέγγιση, όσο την παράθεση προς τα συμφέροντα των δημοκρατών, εξασφαλίζοντας την κερμανική τουρκία και τη φοβετική ορσία διεθνή αναγνώριση, έλεγχο του αναλογιζόμενου δημοκρατικού χώρου και ενσωμάτωση της κατάστασης του νέου δημοκρατικού και γραφικού οικοδόμημα. Δεύτερον, τις σημαντικές χειροσκοπικές πανεπτρομίες και τη νέα χαττογράφηση της Μέσα Ανατολής. Τρίτον, τη στέση των παντιακών ευρανώσεων και την ελλαγκή περιορισμένη ισχύ. Και τέταρτον, τις σημαντικές δημόσεις ενταφόραμε οι πολλοί πλευροί επίθεσης ενωδίου της σχεδιαζόμενης αρμενίας και την αναδυναμία της χώρας να αντιμετωπίσει τις αμφιλές. Παρά αυτόν, αρμενοί και πότοι ανέμεναν τις εξελίξεις έχοντας αναποθέσει τις προσδοχίες τους στη σημαντική υποστήριξη. Αυτόν τον τρόπο ευλογίστηκαν σε υπερεκτιμίσεις και στοποτισμένος είναι σημαντικό κλίμα που δημιουργήθηκε από την κατάλυψη του χωμανικού κοδομήματος. Υπό ένα ρεαλιστικότερο πλώρος πλαίσιο, ίσως να είχαν εκπράσει η εγκαιτηρώση της διαφορές τους σχετικά με τη μορφή που θα έπαιρνε η νέα εκπαιδετική υπόσταση, οι ενσωμάτες του χώρου και οι περιοχές της δικαιογρασίας τους. Αυτό όπως αναφέρει ο Αλέξανδρής, για τη δράση του πρωτίου στήχησαν στο ποντιακό ζήτημα τη μόνη ίσως ευκαιρία εμπεριστατωμένης πρότασης στη συνεργασία της ειρήνης, με την ασωμάτωσή του σαρμενιτιές εξελικίσεις. Η ίδια περίοδο πάντως η αντιπολίτευση στην Ελλάδα περίπου γύρω στα μέσα του 1919 κατέκνεται σκηνής του Γενιζέλου. Ο ίωνας δραμβούνης θεωρούσε τον Γενιζέλο και τον Καθενιώτι υπεύθυνους για έλλειψη συγκεκριμένων θέσεων στο θέμα του πόντου. Ακόμα και ο Φρύσαντος δεν είχε μείνει ιδιαίτερα ευχαριστημένος αυτή την έκβαση του φιλόμιλιών του σαρμένιου. Παρ' όλα αυτά θα ακολουθήσει στις παντοβουλίες του Μενιζέλου λόγω της κατηστέρησης και της κακής πορείας των προσταθειών για έναν αυτόν τον πόντα έως το καλοκαίρι του 1915. Είναι πιθανόν ο Μενιζέλος να υπερρυθυμούσε τις δυνατότητες του σαρμενικού κράτους και να μην είχε πηθεί η εικόνα του κολακών Ζημόσο που διαδραματίζονταν στον Κάρτασο, τα αντιπομόνανα τοπικά συμφέροντα και την γελικευμένη αστάθεια. Παρ' όλα αυτά θα ακολουθήσει στις παντοβουλίες του Μενιζέλου λόγω της κατηστέρησης και της κακής πορείας των προσταθειών για έναν αυτόν τον πόντα έως το καλοκαίρι του 1915. Είναι πιθανόν ο Μενιζέλος να υπερρυθυμούσε τις δυνατότητες του σαρμενικού κράτους και να μην είχε πηθεί η εικόνα του κολακών Ζημόσο που διαδραματίζονταν στον Κάρτασο, τα αντιπομόνανα τοπικά συμφέροντα και την γελικευμένη αστάθεια. Παρ' όλα αυτά θα ακολουθήσει στις παντοβουλίες του Μενιζέλου λόγω της κατηστέρησης και της κακής πορείας των προσταθειών για έναν αυτόν τον πόντα έως το καλοκαίρι του 1915. Είναι πιθανόν ο Μενιζέλος να υπερρυθυμούσε τις δυνατότητες του σαρμενικού κράτους και να μην είχε πηθεί η εικόνα του κολακών Ζημόσο που διαδραματίζονταν στον Κάρτασο, τα αντιπομόνανα τοπικά συμφέροντα και την γελικευμένη αστάθεια. Παρ' όλα αυτά θα ακολουθήσει στις παντοβουλίες του Μενιζέλου λόγω της κατηστέρησης και της κακής πορείας των προσταθειών για έναν αυτόν τον πόντα έως το καλοκαίρι του 1915. Είναι πιθανόν ο Μενιζέλος να υπερρυθυμούσε τις δυνατότητες του σαρμενικού κράτους και να μην είχε πηθεί η εικόνα του κολακών Ζημόσο που διαδραματίζονταν στον Κάρτασο, τα αντιπομόνανα τοπικά συμφέροντα και την γελικευμένη αστάθεια. Η Ελληνική δεν λάβανε υπόψη στ' αρπάθεινους φιμάνων, αρχηγίσκων και τοπάθιαν, ιδιαίτερα με την γρήγορη άνοδο και την κράτηση του κεμάτ, ο οποίος κατέλαβε το κενό εξουσίας. Ως ήρωας πολέμου, απομονωμένος στα βάθη της ανατολίας και συγκεντρωτικός συγκέτης, σύντομα συμπεριλήφθηκε στα ιδιωτικά περιβλίδια τους ως ιδιοπολικός παράδοτης. Παράλληλα, στηριζόμενος στην ιστορία σημαντικών στοιχείων, παρουσίασε το νετικό αγώνα ως νέο ιδιωτές και τελειωμένο γεωμανός. Αντιτρώντας υποδιακείς οργανώσεις, αναλάβουν διάφορες πρωτοβουλίες, οι οποίες όμως τα αποτύπτουν, καθότι διατηρούσαν διαφορετικά κέντρα και σε μεγάλες αποστάσεις μεταξύ τους, από τα οποία το Μπαρτούν, η Ποσταλίνουπολη, η Αθήνα και η Νότια Ρωσία δεν ήταν τα κατάλληλα για την επίθεση των στόχων τους, δεν αποτελούσαν κάποιες δημορτήσεις επίσημοι για προσώπιση όλου του κλινισμού, και δύσκολα μπορούσαν να έχουν μια πλήρη εικόνα για τις συνθήκες που δικρατούσαν ή να έχουν σε επαρθή με τους τονίκους χωρίς, εφόσον βρίσκονταν ανοιχτός πόντ. Δεν επέλεξαν σύσφωμα μια σταθερή πολιτική κινήση και μια πλατφόρμα για την υλοποίησή της, δίνοντας την ενδίκωση ότι βασιζόντουσαν σε εμπνεύσεις. Δεν διέθεταν τα μέσα και δεν κατάφεραν να συγκεκρόσουν τα απαραίτητα προστά για την διεκδίκηση όσων βρέζονταν και για συντονισμένες ενέργειες κινηματικού χαρακτήρας των πόντων. Τα διαφορετικά πολιτικά εστίματα που προορθούσαν, ακόμα και μπρος τη συνιάσκεπτη της Ιρήνης, δεν είχαν απαραίτητο στη συγκατάθεση της ελληνικής δικτωματίας. Παρουσίαζαν διαφορετικά στατιστικά και άλλα δημοκρατικά κυριολογιστικά στοιχεία, χωρίς πλήρη επεξήγηση, δίνοντας την εντύπωση ιδιαίτερα εμνοϊκών λίγορα τη μετεξάρτηση των εθνικών ελληνικών στραπετών και ότι κανόν δεν διέθεταν καλό δίκτυο πληροφοριών ώστε να παρακολουθούν το Δήμα του Κεμάλου. Είχαν να επιλύσουν τσορία προβλημάτων που αντιμετώπιζε ο φωτιακός πολιτισμός στη Νότια Ρωσία, στον Γκάφθασο και στον Πόντο, λόγω των ανοιχτοπισμών της Γεωγκανίας και των Ατυλείων στη Ρωσία. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγραφής και της καταγγελίας βιοπραγγιών στον Πόντο. Υπηρεάστηκαν από τον εσωτερικό διχασμό στην Ελλάδα, όσο οι πρόσωποι της φωτιακής βουρζουαζίας θεωρούσαν τους Αρμενιούς πιο δικίνημους ανταγωνιστές ανθρώπους Τούρκους. Στα σχέδια τους πρότειναν κάθε μορφής αυτονομογραφιστός και ποτεχωράδου του Μεγάλου Δυνάμου, καθώς δημιουργήθηκαν όλοι αυτοί οι πρόσωποι της φωτιακής βουρζουαζίας. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγραφής και της καταγγελίας βιοπραγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Υπήρχε σύγχυση γύρω από τα θέματα με τα οποία ασχολούταν πέραν της καταγγελίας βιοπραγγγιών στον Πόντο. Ευχαριστούμε. |
