Ορισμοί - Θεωρητικό πλαίσιο & Παρουσιάσεις Φοιτητών / Τι ονομάζουμε κρίση; Τα χαρακτηριστικά μιας κρίσης και τα διάφορα στάδια της, Στόχοι της Διαχείρισης κρίσεων, Ανάλυση κινδύνου, Μέθοδος Ανάλυσης Δυνατών και Αδύνατων Σημείων Ευκαιριών και Παραγόντων Κινδύνου (SWOT).
Τι ονομάζουμε κρίση; Τα χαρακτηριστικά μιας κρίσης και τα διάφορα στάδια της, Στόχοι της Διαχείρισης κρίσεων, Ανάλυση κινδύνου, Μέθοδος Ανάλυσης Δυνατών και Αδύνατων Σημείων Ευκαιριών και Παραγόντων Κινδύνου (SWOT).: Αυτό είναι το άρθρο, που δημοσιεύτηκε στο Μητελειοφόρο, ξέφαγμα βαμβαίνει το πι φίτ...
| Κύριος δημιουργός: | |
|---|---|
| Γλώσσα: | el |
| Φορέας: | Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης |
| Είδος: | Ανοικτά μαθήματα |
| Συλλογή: | Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας / Επικοινωνία Διαχείριση και Επίλυση Κρίσεων |
| Ημερομηνία έκδοσης: |
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
2015
|
| Θέματα: | |
| Άδεια Χρήσης: | Αναφορά |
| Διαθέσιμο Online: | https://delos.it.auth.gr/opendelos/videolecture/show?rid=e9d7a622 |
| id |
9ce1b816-f3cf-4180-bc30-ac079a069f80 |
|---|---|
| title |
Ορισμοί - Θεωρητικό πλαίσιο & Παρουσιάσεις Φοιτητών / Τι ονομάζουμε κρίση; Τα χαρακτηριστικά μιας κρίσης και τα διάφορα στάδια της, Στόχοι της Διαχείρισης κρίσεων, Ανάλυση κινδύνου, Μέθοδος Ανάλυσης Δυνατών και Αδύνατων Σημείων Ευκαιριών και Παραγόντων Κινδύνου (SWOT). |
| spellingShingle |
Ορισμοί - Θεωρητικό πλαίσιο & Παρουσιάσεις Φοιτητών / Τι ονομάζουμε κρίση; Τα χαρακτηριστικά μιας κρίσης και τα διάφορα στάδια της, Στόχοι της Διαχείρισης κρίσεων, Ανάλυση κινδύνου, Μέθοδος Ανάλυσης Δυνατών και Αδύνατων Σημείων Ευκαιριών και Παραγόντων Κινδύνου (SWOT). χαρακτηριστικά ΜΜΕ και Επικοινωνίες Κρίση κίνδυνος στόχοι Παναγιώτου Νικόλαος |
| publisher |
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ |
| url |
https://delos.it.auth.gr/opendelos/videolecture/show?rid=e9d7a622 |
| publishDate |
2015 |
| language |
el |
| thumbnail |
http://oava-admin-api.datascouting.com/static/d49e/748d/e7b1/1384/69c0/e775/ddaa/5c9b/d49e748de7b1138469c0e775ddaa5c9b.jpg |
| topic |
χαρακτηριστικά ΜΜΕ και Επικοινωνίες Κρίση κίνδυνος στόχοι |
| topic_facet |
χαρακτηριστικά ΜΜΕ και Επικοινωνίες Κρίση κίνδυνος στόχοι |
| author |
Παναγιώτου Νικόλαος |
| author_facet |
Παναγιώτου Νικόλαος |
| hierarchy_parent_title |
Επικοινωνία Διαχείριση και Επίλυση Κρίσεων |
| hierarchy_top_title |
Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας |
| rights_txt |
License Type:(CC) v.4.0 |
| rightsExpression_str |
Αναφορά |
| organizationType_txt |
Πανεπιστήμια |
| hasOrganisationLogo_txt |
http://delos.it.auth.gr/opendelos/resources/logos/auth.png |
| author_role |
Λέκτορας |
| author2_role |
Λέκτορας |
| relatedlink_txt |
https://delos.it.auth.gr/ |
| durationNormalPlayTime_txt |
01:04:36 |
| genre |
Ανοικτά μαθήματα |
| genre_facet |
Ανοικτά μαθήματα |
| institution |
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης |
| asr_txt |
Αυτό είναι το άρθρο, που δημοσιεύτηκε στο Μητελειοφόρο, ξέφαγμα βαμβαίνει το πι φίτα, που φιλοξενεί, εκτός από το ρεπορτάζ, απόψεις του κοσμίτωρα για το πι φίτα. Είναι κύριο θέμα. Είναι πάρα πολύ σημαντικό έννοιο. Σκοτώ σε ρίγμα. Είναι πολύ σημαντικό έννοιο. Είναι πολύ σημαντικό έννοιο. Είναι πολύ σημαντικό έννοιο. Είναι πάρα πολύ σημαντικό έννοιο. Σκοτώ σε ρίγμα. Είναι πάρα πολύ σημαντικό έννοιο. Περνάμε στην εξέλιξη της κρίσης, όπου μετά από το συγκεκριμένο δημοσιεύμα, έχουμε δημοσιεύματα και σε άλλες εφημερίδες και sites. Το θέμα λοιπόν περνάει από τοπικό επίπεδο σε εθνικό, καθώς το φιλοξενούνται τα νέα, το άρθρο της βόλης, τα εφημερινή. Με βάση από αυτά που είχαμε πει την προηγούμενη φορά για τους δύο τέτοιους κρίσεις, είναι στην δεύτερη κρίση, στην ουσία πώς διαχειρίζει το πλήγμα που προκύπτει σε μια κρίση, στη συγκεκριμένη περιοχή των πανεπστήμιων. Τα τέσσερα ερωτήματα που πρέπει να θέσουμε πρώτα είναι αυτά που βλέπετε. Εμείς, για να καταστραγώσουμε στην πολιτική που θα ακολουθούσαμε, για το τι θα έκρεπε να γίνει από το δημοσιεύμα και έπειτα, θεωρήσαμε ότι για το τι θέλουμε να πετύχουμε, ήταν να επαναρθώσουμε τον κύριο του πανεπιστημίου, αρχικά στην πόλη και δευτερευόντας πανελλαδικά είχαμε και πανελλαδική εξέλιξη στο ζήτημα. Πιο κάτω θα σας πούμε και για το κοινό στην τελευταία ερώτηση. Η στόχη ήταν να μην θεωρεί κανένας ότι ο κύριος θα θέλει να κάνει εξέλιξη στο πανεπιστημίο, να αποτροπούν εμπελωτικά παρόμοια εγγεμονότα και να ενημερωθεί ο κόσμος και οι φοιτητές για το πώς λειτουργεί η φύλαξη, παρακάτω θα δείτε και ότι έχουμε θέση μεγάλο ζήτημα για τη φύλαξη του πανεπιστημίου, αλλά και πώς γίνονται οι αδειοδοτήσεις σε τέτοιου είδους περιστατικά. Τα μέσα τα οποία προσπαθήσαμε να χρησιμοποιούσαμε ήταν παραδοσιακά, νέα μέσα και φυσικά το γραφείο τύπου του πανεπιστημίου μέσω δελτίου τύπου που θα έβγαζα και μέσω των στρατηγικών που θα αποφάσισε να χρησιμοποιήσει για τα παραδοσιακά και τα νέα μέσα. Το κοινό το χωρίσαμε σε τρεις κατηγορίες, τα άτομα που είδαν το δημοσιεύμα, οι ενήλικες που είδαν το δημοσιεύμα, οι οποίοι δεν είναι φοιτητές και ανησυχούν για την ασφάλεια και των φοιτητών αλλά και για το περιεχόμενο του πανεπιστημίου, πώς δηλαδή στην ουσία λειτουργεί το πανεπιστημίο. Μετά όσον αφορά τους φοιτητές, δύο κατηγορίες. Στους φοιτητές είχαν τρεις κατηγορίες. Αυτοί που έχουν κάνει τη ζημιά, να μην θεωρήσουν ότι μπορούν να επαναλάβουν κάτι τέτοιο ή ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν μέσα σε ένα πανεπιστημίο. Οι που φοβούνται γιατί δεν γνωρίζουν ότι γίνονται τέτοια πάρτι ή οτιδήποτε παρόμοιο και οι μελλοντικοί φοιτητές ή οι πρωτοετοίς φοιτητές, οι οποίοι έχουν στην ουσία άγναια για το τι μπορεί να συμβαίνει και να φοβηθούν να πάνε σε αυτό το πράγμα να τους αποτραβήξε το πανεπιστημίο. Τώρα, στηρίξαμε στην επικοινωνική μας πολιτική σε αυτό το δίπολο που βλέπετε, δηλαδή στην ελπίφυλαξη ότι στην ουσία δεν ευθύνεται η αδεδότηση και δεν ευθύνεται τόσο η Βρυτανία, όσο το γεγονός ότι υπάρχει ένα οικονομικό και μετοχοτικό πρόβλημα, το οποίο δημιουργεί την ελπίφυλαξη. Και κατεπέκτεση στην απουσία του προσωπικού, την απέπαθουμε να εξηγήσουμε ως εν τρόπο που αποφασίσαμε να σχεδιάσουμε την επικοινωνική πολιτική. Τώρα, συνοψίλεσμα σε όλα τα προηγούμενα, δηλαδή αφού έχουμε θέση τι θέλουμε να πετύχουμε και τους στόχους μας και σε ποιό κοινό σκοπεύουμε να αποφυλθούμε, θα προσπαθήσουμε να πετύχουμε τη σύζευξη των μέσων και των παραδοσιακών και των νέων. Από το αρχικά σίγουρα θα χρησιμοποιούσαμε ένα επίσημο δελτίο τύπου από το γραφείο τύπου του Αριστοτελίου, το οποίο θα το στέλνουμε και σε φοιτητές και σε περιοδικά και σε εφημερίδες και σε όλα τα site που μπορούσαν να το εμουσιέσουν στο ίντερνετ. Επίσης θα βοηθούσαν πολλοί συνεντεύξεις είτε του προέδρου της σχολής είτε του κοσμήτρου είτε άλλων μελών του φοιτητικού συλλόγου, οι οποίοι θα έλεγαν ότι αυτό είναι ένα περιστατικό μεμονωμένο και ότι δεν συμβαίνει συνεχώς. Επίσης ραδιοφωνικές συνεντεύξεις και συνεντεύξεις των εργαζομένων στη φύλλαξη ίσως να βοηθούσαν. Στα νέα μέσα τώρα σίγουρα θα χρησιμοποιούσαμε όλα τα social media με αναφορές στο περιστατικό, με φωτογραφίες είτε στο Twitter είτε στο Facebook στις σελίδες του πανεπιστημίου, όπου θα δείχναμε την εικόνα του πανεπιστημίου μετά το πάρτι ότι δεν είναι τόσο σοβαρές τις ζημιές, ότι έχει καθαριστεί, ότι όλα κυλάμε δηλαδή αρμονικά. Και στις ιδέες που βρήκαμε, αυτές που ονομάσαμε out of the box πιο κεναντόμες, θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε περισσότερο οπτικοοπισκικό υλικό με τη βοήθεια του Instagram, που είναι πιο κοντά στη νεολέα, πιο κοντά στο φοιτητικό κοινό στο οποίο θα βρεφητηθούμε, με φωτογραφίες του πανεπιστημίου από διάφορες δράσεις που σκεφτήκαμε στη συνέχεια να γίνουν, έτσι ώστε να φαίνεται ότι το πανεπιστημίο είναι μια ενεργή κοινότητα, οι φοιτητές νοιάζονται γι' αυτό και από αυτές τις φωτογραφίες θα μπορούσαμε να στείλουμε σε διάφορα περιοδικά σε σάιτ που δημοσίευαν και επίσης σκεφτήκαμε να παίρνουμε συνεδέξεις από μέλη του φοιτηκού συλλόγου και γενικότερα όχι μόνο του πολιτεχνίου αλλά γενικότερα του περισσότερου τελείου, όπου οι ίδιοι θα μιλούσαν και θα εξηγούσαν πώς λειτουργεί το πανεπιστημίο, πώς λειτουργεί η φύλαξη, πώς αυτοί αισθάνονται ασφαλείς μέσα σε αυτό και πως αυτό το περιστατικό με το ξέφυρα γκαμπέλι δεν είναι κάτι που συμβαίνει συχνά, σχεδόν σπάνια. Πες και για τη δράση για το φλούτος του πανεπιστημίου. Α, αυτό το πήγαμε, ναι. Ότι θα ήταν ωραία να διοργανώναμε δράσεις όπου οι φοιτητές είχε να λαμβάνουν το βάψιμο, ας πούμε, του κτιρίου, ας πειτερικά. Όπως τώρα έχει το 1 κιλίδι εκεί στο απειθήτα ή ψώνει σε φλούτος μηχανικά, να γίνονταν κάτι δύσκολο. Όπως είναι το πικνίκ στο απειθήτα ή σήμερα ή πάλι. Ναι, είναι πέφτει νύχτα στο παλέρμο. Να γίνει κάτι τέτοιο όπως όσο οι φοιτητές να βλέπουν ότι μπλέκονται με τους χώρους. Ναι, και έχει σήμερα πικνίκ στο απειθήτα. Σήμερα πέφτει νύχτα στο παλέρμο. Είναι παιχνίδι, θα μαζευτούν διάφορα άτομα, όσοι θέλουν, θα έχουνε φέρει τις τράπουλες και θα παίξουν πέφτει νύχτα στο παλέρμο. Και πώς θα το παίξουν αυτό? Στην ιθαλογική στόχη. Είναι η πρωτοβουλία των φοιτητών. Γι' αυτό ανάμεσα στις δράσεις να γίνονταν και κάτι τέτοιο. Ναι, αυτό, ας πούμε, θα μπορούσε να γίνει από το πανεπιστήμιο για να συνδυάσει ότι το πανεπιστήμιο προσελκύει τους φοιτητές του μέσω των γεγονάσεων. Γιατί μια εικόνα με φρεσκοβαμένους τύπους, ας πούμε, θα ήταν πολύ πιο. Αυτά. Έχετε πάει το στόλιο. Δεν ξέρω αν δηλαδή, μήπως το είπατε κι εγώ όταν το παρατηρήσατε και ήμουν αφιημένη, αναφερθήκατε στις δυο οργανώσεις των ΠΑΡΤΙ καθόλου. Δηλαδή, αναφέρομαι όπου γίνονται. Όχι. Αναφερθήκατε στις δυο οργανώσεις. Περάσαμε κατευθείαν στο στάδιο της αντιμετώπισης συγκεκριμένων γνωσιεύματος. Όχι. Στο πώς είναι η συνδυασία. Όχι, γιατί προσπαθήσαμε, η παρουσία σήμερα έχει μια κατεύθυνση στην επανόρθωση της είδης ΠΑΡΤΙ σας εικόνα, γιατί αν πέραμε αυτήν την πλευρά, θα της κόλληβε πολύ κατάσταση. Γιατί, στο συγκεκριμένο θέμα, θα μπορούσαμε με τη σειρά μας να αναφέρουμε ότι τα ΦΟΑΓΕ και η χώρα που γίνονται το ΠΑΡΤΙ, δεν τα καθαρίζονται από τους υπητές. Ναι. Κάτι που ούτε αναφέρεται στο άρθρο. Μπορούμε ούτε εμείς. Εσείς όμως θα μπορούσατε σαν αυτοδιοχείρηση, δηλαδή ο κόρος πραγματικά ανήκει στους φιλίδες. Ναι, αλλά να μην γίνει μια απίσημη αντιμετώπιση, ας πούμε, του... Γιατί εμείς αντιμετωπίζουμε τώρα το συγκεκριμένο δημοσίευμα. Θα είμαστε σε σύγκρουση. Εμείς αυτό που θα μπορούσαμε να... ας πούμε, εγώ αυτό που ξέρω από δικές μου πανεμιστημικές δραστηριότητες, είναι ότι για να πάρεις κτίριο, αίθουσα, πρέπει να πάρεις αίθουσα. Αλλά, ναι, αυτό που είπαμε και εμείς που μάθαμε, είναι ότι για να διοργανώσεις κάποια εκδήλωση εξωτερική ή οδηγητριακό νυχτερινό πάρτι, δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο πρωτόκολλο αδειοδότησης. Άρα, μετά, είναι αυτό που λέει Τάνια, ότι θα πήγαμε σε αντιπαράδοση με αυτά που έχει πει η ίδια η κοσμητία και ο Πρύτανης, ή του κοσμητρώμα με τον ίδιο σύγκρουση. Ναι, με αυτό που έχει πει η ίδια η κοσμητία, και θα πρέπει να πούμε και στη Ισοτερική Διαμάση Πανεπιστημίου. Άρα, μετά, είναι αυτό που λέει Τάνια, ότι θα πήγαμε σε αντιπαράδοση με αυτά που έχει πει η ίδια η κοσμητία και ο Πρύτανης, ή του κοσμητρώμα με τον ίδιο σύγκρουση. Άρα, μετά, είναι αυτό που λέει Τάνια, ότι θα πεί η ίδια η κοσμητία και ο Πρύτανης, ή του κοσμητρώμα με τον ίδιο σύγκρουση. Θέλω να σημειώσω μόνο αυτό, ότι και ένα στοιχείο αυτοκριτικής, αν υπάρχει μέσα στον τρόπο που διαχειριζόμαστε, μας κάνει ακόμα πιο αξιόπιστος απέναντι στο κοινό, όποιο και είναι αυτό, γιατί δείχνει ότι αντιλαμβανόμαστε πίσω στην κατάσταση και ότι δεν πάμε να κρύψουμε πράγματα. Νομίζω ότι δείχνει ενοχή πάντα το να αποσιοπούμε κομμάτια της ιστορίας, τα οποία είναι οδνωστά. Σε περίπτωση αυτή, αν θεωρήσουμε ότι εμείς είμαστε ο επίσημος πρόσωπος του Αριστοτελίου, θα μπορούσαμε να έρθουμε σε σύγκρουση με τα λόγια του κοσμήτωρα που φιλοξενούνται στο ίδιο το άρθρο. Δηλαδή? Δεν θέλω όσους σε σύγκρουση. Να λέγαμε ότι ο κοσμήτωρας λέει ψένοιξη. Όχι, όχι. Δεν ήταν αυτό. Δηλαδή, είχα λέγει ότι, ναι, ισχύουν αυτά που είπε ο κοσμήτωρας, αλλά προάγεις το υπόλοιπο. Εγώ δεν ξέρω γενικά τώρα αν πρέπει να είσαι απόλυτα εικλημής και να δεις όλες τις πληροφορίες, γιατί δίνεις και όπλα στον αντίπαλο ταυτόχρονο. Λοιπόν, να κάνεις την ιστορία που εσύ θες, απλά αποσκοπώντας αυτές τις συμφέροντες, είναι πιο ίδιο από το... Και ο ίδιος δεν πιστεύει ότι αυτό πήραμε στο να εμειρήσει το μία δράση από το να αποκαλύψουμε αυτό πώς γίνεται. Ωραία, γενικά το λένε, δεν ξέρω αν έχω δει. Όχι, ακούω λίγο. Συμφωνώ ότι ήθελα να ξεκινήσω. Θα ήθελα λίγο να τους ζητάμε και μετά παραμένουμε. Οπότε, καθίστε στην κορίτσα. Έχουμε ένα θέμα το οποίο είναι ακραίο. Φοιτητής χάνει τη ζωή του καταδυνατιά και απάρθει στο χώρο που απειθείται. Φυσικά υποθετικό σενάριο και απευφικτέο. Εδώ έχουμε μια σειρά από υποθέσεις, οι οποίες θα έχουν ανάλογα και διαφορετική μεταχείριση. Είτε ο θάνατος οφείλεται σε χρήση ναρκωτικών ουσιών, είτε οφείλεται στην κατανάλωση αγγόλ, είτε οφείλεται σε ατύχημα. Είτε πρώτο, θανάσιμο τεχνηματισμό κατά τη διάρκεια συγκλοκής με άλλους φοιτητές, είτε το τελευταίο, θανάσιμο τεχνηματισμό κατά τη διάρκεια συγκλοκής συμμωριών, δηλαδή εξωπανεπιστημιακών. Εδώ έχουμε το χαρακτηστικό ότι δεν υπάρχει προεδοποιητική φάση, γιατί έχουμε ένα ευνείδιο γεγονός. Εκτός αν θεωρείς κανείς προεδοποιητική φάση, τα έργα που μπορεί να συμβούλουν, ή που έχουν συμβεί κατά τη διάρκεια πάρτις και είναι καταγεγραμμένα. Το γεγονός μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει κάποια σχέση με την πολιτική ασύρου, γιατί υπάρχει, όμως, κίνδυνος εδώ να εικαταλευθούν την ανθρώπινη τραγωδία, η υπέρμαχη της πλήρους κατάλησης του πανεπιστημιακού ασύλου. Θεωρούμε ότι οι δηλώσεις των πιτανικών αρχών εδώ είναι αναγκαίο να έχουν σαφή τοποθέτηση σχετικά με αυτό, έτσι ώστε να απαντούν από τον πρωτέρος κάθε κακοπέληνο σχόλιο. Και εδώ είναι εντελώς αποκειμενικό να δούμε τις θέσεις που έχουν σαν πρόσωπα. Έχουμε να διαχειριστούμε, λοιπόν, συγκεκριμένα συναισθήματα, στην αρχή τη θλίψη, το φόβο και το θυμό, αλλά και την παραπληροφόρηση. Είναι μια είδηση που σίγουρα θα ταράξει πάρα πολύ η θεσιογραφία, τους ανθρώπους, την κοινωνία ολόκληρη. Και η πρακτική κίνδυνη, όπως τους έχουμε προσδιορίσει, είναι ο κίνδυνος της δυσφήμεσης του ΑΠΘΤ, πλήγμα στο κοινωνικό κύρος του ιδρύματος, κίνδυνος επίσης να επιτραπεί σπανικός μεταξύ των φοιτητών και των γωγιών τους και να εμφανιστούν ακραίες συμπεριφορές και τάσεις εντός του πανεπιστημίου. Ομάδες κρούσης, ομάδες περιφρούρισης, ομάδες που δεν ξέρουμε πώς θα λειτουργήσουν μετά. Το κοινό που αποευθυνόμαστε είναι στην ουσία οι πάντες, οι πόλοι, οι φοιτηκτέρες, οι γονείς και η ελευίτερη ατατημαϊκή κοινότητα, ελληνική και ξένια, αν πρέπει να την προσδιορίσουμε πιο συλληγμένα. Το μήνυμα θα πούμε πρέπει να είναι ότι είναι ένα μεμονωμένο και υποτοφανές παιστατικό για την ιστορία του πανεπιστημίου. Πρέπει να γίνει σαφές ότι η κλιματικότητα στο ΑΠΘΤ είναι χαμηλότερη αυτής που επικρατεί σε άλλες περιοχές της πόλης μας. Αυτό πώς θα το δημιουργηθεί? Στατιστικά είναι αποδεικμένο από τα δελτία συμβάνου της αστυνομίας. Επίσης, είναι σίγουρο ότι δεν είμαστε μια τέλεια κοινωνία, ούτε ζούμε σε ένα πρωστινωμένο περιβάλλον, αλλά πραγματικά και το πανεπιστήμι μας καθρέφτης της κοινωνίας και της καθημερινής μας ζωής, όπου μπορεί να συμβεί και μέσα σε κάθε άλλο χώρα. Και ότι υπήρχε τρόπο να το αποτρέψεις να έχεις προνοήσει, όχι μόνο ότι δεν υπάρχει προεδοποιητική φάση επικοινωνιακά, αλλά δεν υπάρχει και προεδοποιητική φάση ουσιαστικά για να προβλέψεις και να αποτρέψεις το γεγονός σου. Διχωρήσαμε τρία επίπεδα διαχείρισης. Το πρώτο είναι μόλις προκύπτει το γεγονός. Εδώ πρέπει πραγματικά να έχουμε με μεγάλη ταχύτητα να διαχειριστούμε το πένθος, όπου το άπειθο και τα πλέον λειτουργεί σαν μια οικογένεια που χάνει έναν δικό του πρόσωπο. Με διαφάνεια να παρουσιάσουμε τα στοιχεία του τραγικού συμβάντος, να υποσχεθούμε ότι άμεσα ξεκινάει η έναξη της διαδικασίας διερεύνησης και όλοι όσοι κάνουν δηλώσεις θα πρέπει να είναι σύντομες και σαφής, χωρίς να αφήνουν υπερφυγές και εικονόμενα. Εδώ όσον αφορά και αυτό που συζητήσαμε νωρίτερα, νομίζω ότι θα πρέπει να υπάρχουν συστάσεις απέναντι σε όποιον κάνει δηλώσεις, γιατί μπορεί να είναι στις θέσεις αυτές πολύ σκληρές προσωπικότητες και οι άνθρωποι με πολύ μεγάλο κύρος, αλλά σίγουρα η ετοιμότητα στο να αντιδράσει σε κάτι τέτοιο δεν είναι σύντομη. Ευτό είναι καλό να δίνονται κάποιες οδηγίες για τις λέξεις που θα χρησιμοποιήσει, για το τι δεν θα πρέπει να πει ή τι να προσέξει για τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων. Επίσης τις διαδικασίες διαρρυαμνισης, λογικά θα πρέπει κάποιος που θα θεωρεί το υπεύθυνος να είναι σύντομη. Λογικά θα πρέπει κάποιος που θα θεωρεί το υπεύθυνος να υπάρξει κάποια παρέτηση από τη σησιοποίηση από την ακαδηματική κοινότητα ως ένδειξη ανάληψης φθείμης για το γεγονός στο οποίο... Ναι, αυτό είναι προσωπική υπέρχηση. Προσωπική, αλλά νομίζω ότι... Προσωπικά θα ήθελα να γραφάει... Θα ήθελα να πω ότι έχω ένα προσωπική ευαισθησία. Στο δεύτερο επίπεδο διαχείρισης, εδώ πρέπει να παρέχουμε να βούμε πλέον στην αφήγηση. Αυτό μας δίνει χρόνο να γίνει σε μεγαλύτερο, με κάποια απόσταση από το γεγονός πλέον. Είναι γεγονός ότι και στην διεθνή ινδιωσιογραφία βλέπουμε ότι οι παρεπιστημιοπόλοι συχνά θεωρούνται δικίνδυνοι πόλοι. Έχουμε και εδώ στην Ελλάδα και άλλα παραδείγματα. Στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας, στον Φόλο, κυκλοφορούν πρωτοσέλληγα με τίτλου «Φάπλικα ΚΑΠΑΡΤΙ» στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας. Ή στο πανεπιστήμιο του Βλωσάντζελ, στον Κάμπους, έχει θεωρηθεί επικίνδυνο από κάποια εφημερίδα, οικονομικό φύλο κιόλας, οπότε στην κύρια σελίδα του το πανεπιστήμιο αναγκάστηκε να απαντήσει για ποιο λόγο δεν είναι επικίνδυνος χώρος. Και εδώ είχαμε σειρά πρώτου δημοσιευμάτων που θύγουν, δισημούν τον χώρο, το Κάμπους του, το Απιθήτα, ένα από αυτά είναι εδώ, τον ελεύθερο τύπο. Οπότε θα πρέπει να απαντήσουμε σε όλα αυτά, αλλά σε δεύτερο επίπεδο. Στο τρίτο επίπεδο διαχείρισης, και εδώ ο χρόνος είναι μεγαλύτερος, πιο μακροπρόθεσμο, πλάνο, θέλουμε να δώσουμε το στίχμα του Απιθήτα μέσα στην πόλη, ότι είναι ένας πολύ ζωτικός χώρος, που δίνει ρυθμό και ζωή στην πόλη αυτή, όσο έχει τους πιο πολλούς νέους, διοργανώνοντας καμπάνιας ενάντια στη βία, την υπρακατανάλωση από όλα τα ναγκωτικά, ένας έμεσος τρόπος να απαντήσουμε σε αυτό που συνέβη στο χώρο μας, και φυσικά να ενισχύσουμε τη συνήθιση στους φοιτητές μας, ότι προστατεύουν οι ίδιοι το χώρο που ζουν. Εδώ τελείωσα λίγο φιλολογικά, ότι και οι δάσκαλοι και οι γονείς, πολύ λιγότεροι νέοι βέβαια οι ίδιοι, ήδη στη ροτειωρική του ο Αισθωτέλης, έχει επισημάνει ότι όλα τα σφάλματά τους πρέπει πότε από την υπερβολή, επειδή οι νέοι δεν τύχουν το λόγο του χείλωνα, το μητένάδαν, υπερβάλλουν σε όλα, αγαπούν υπερβολικά, αμύσουν υπερβολικά και το ίδιο συμβαίνει και για όλες τις πράξεις τους. Πιστεύουν πως ψεύουν τα πάντα και ανεκατέφονται στα πάντα, και γι' αυτό νομίζω πως το λόγο είναι υπερβολική. Αν συμβεί να διαπράξουμε κάποιο αδίκημα, αυτό φιλιάται στην αφθάδεια και όχι σε κακία. Να ρωτήσω κάτι για το τρόπο που αποφασίσατε να το φιλισθείτε. Είδατε αν έχουν υπάρξει πάρα πολλοί περισσότερικα στο εσωτερικό. Θα νοτώ. Ορίστε. Έχει και αμεσόπαντο τρομοκρατισμό. Έχει της Αμερικής. Έχει της Αμερικής. Ψάξαμε, αλλά δεν βρήκαμε ακριβώς το ίδιο γεγονός. Και είναι δύσκολο να διακρίνεις από τα δημοσιεύματα το τρόπο που χειρίζεται ένας οργανισμός, ένα πανεκστήμιο, μια δύσκολη στιγμή. Γιατί συνήθως, στις επίσημες ή στους ελείδες τους, ο καθένας προβάλλει τη θετική εικόνα του οργανισμού του. Δεν δείχνει, εκτός από αυτό που το βρήκαμε, τόσο ακριβώς αυτό που το βάλαμε, το που αναφέραμε, το οποίο η ΑΛΕΙ να απαντήσει στα αρνητικά δημοσιεύματα, ότι δεν είναι ένας επικίνδυνος χώρος. Δεν είναι κάποιο διθυμίσμα. Ναι, δεν μιλάω τώρα τι θα έγινε το πανεκστήμιο, ας πούμε στη μισθοσελίδα, όπως αυτό ένα παράδειγμα πρωτότυπο και ενδεχομένως ακριβώς. Το λέω από την άποψη ότι, επειδή αυτό, αν είχαμε έναν διχυπησμό, αν είχαμε κάτι τέτοιο, αυτό ήταν πανελλαδική πρότυπα να το πω έτσι. Αν ψάξατε εκεί από εγκληρωμεντική άποψη, όπως μου το λέω, αν έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Κοίταξε, ας πούμε στα παρεμπιστήμια που είχαν τους πυροβολισμούς. Θεωρήθηκα μάλιστα τόσο ακραία, που δεν θα μπορούσε να έχει κάνει κάτι το παρεμπιστήμιο για να το σώσει. Ή ότι οι ιδέες μου που έρχονταν ήταν να κάνουμε έλεγχο για όπλα, για να βάλουμε το σύστημα ελέγχη και τα λοιπά. Αλλά πάντα το χειρίστηκαν σαν κάτι το πολύ ακραίο, που δεν θα μπορούσε κανέναν να το έχει προβλέψει και να έχει σώσει την κατάσταση. Μα και απλά από την λύση αφύλαξη και τα λοιπά, αλλά χωρίς να πούμε ότι αν είχαμε κάτι τέτοιο δεν θα έχει συμβεί αυτό. Ήταν κάτι το οποίο δεν θα μπορούσε με τίποτα να το είχαμε σώσει. Ωραία, πολύ ωραία. Κάτι άλλο θέλετε? Πάντως, έχω μια κοινή διαχείριση για τη διαφορά τους ποιητές και της δράσης τους, ώστε να εξεχαστεί το άσχημο γεγονός και να δείξει το καλό πρόσωπο των ποιητών. Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό στη διαχείριση και τις πρώτες φάσεις ακόμη, να έχουν πρώτον λόγο και οι ίδιοι οι ποιητές. Όχι μόνο επειδή τους έχουν συλλέξει για να δώσουν μαρτυρίες οι δημοσιογράφοι, αλλά και στο τρόπο διαχείρισε η εφθογραφή ότι θα πρέπει να τους χρησιμοποιεί να βγουν μπροστά και να μιλήσουν στο όνομα όλων τους φοιτητών. Αυτό θα δείχνει ότι συμμετέχουν και δεν έχουν, υπό τη σκέπη πάντα των καθηγητών τους, την προστασία. Μπορούν να αναλάβουν τις εχθήνες τους και να διαχειριστούν και τον χώρο και τον χρόνο και τα καλά και τα σχήμα της πανεπιστημιακής ζωής. Θα τις δουλέψετε με βάση τα σχόλια που θα κάνουμε τώρα και θα την κάνουμε μη ενωπημένη και θα την παρουσιάσετε στα στελέχη του Γραφείου Δημοσιογραφίας σχέση με τα αυθήκτα, εντάξει. Θα ήδη τους πούμε να έρθουν αυτοί εδώ ή θα πάρουν μπροστά από εκείνα. Τους θα παρουσιάστηκαν και τους συζητήσουν μαζί. Είναι σημαντικό να βγαίνουν οι εργασίες έτσι εκτός έστω. Να τους ευχαριστούμε και οι στάδοι. Να σας σχολιάσω λίγο να σας πω το τι πρέπει να κάνετε, ξεκινώντας έτσι πριν και μετά θα σχολιάσω πάνω στις εργασίες. Για την πρώτη ομάδα θα πρέπει να δουλέψετε λίγο παραπάνω. Το θέμα το μήνει έψιλον, αυτό να το ξαναδείτε. Δηλαδή το ότι να σταλέει έναν αδελτιότυπο δεν σημαίνει, γίνεται. Το θέμα είναι πως θα διαχειριστεί όλη αυτή την εικόνα και την ένδυση που θα παίξει μέσα από τα social media, επίχει στο Facebook. Τι κάνουμε, πρέπει να υπάρχει κάποιος που θα παρακολουθεί όλα, κάποιος ο οποίος θα παρακολουθεί το Twitter, τι γράφεται, εις το φέτο επειδή το Facebook πρέπει να ξεκινήσει όπως και το Twitter με χάσταγες. Οπότε μπορεί να έχουν βγει με χάσταγες να δεις ας πούμε τι έχουν γίνει, να πεις σελίδα κηλειοφόρος ξέρω που το παίζει και να δείτε αν έχει παίξει από το αλφαίδι ένα δημοσιεύμα, έχει δημοσιευτεί έτσι, έχει κοινοποιηθεί με συγχωρείτε και λοιπά. Μια της σημερινής πρώτη ομάδα είναι να βλέπεις το κομμάτι των media και λίγο το μήνυμα, αυτό είναι. Τα υπόλοιπα θα τα συζητήσουμε γιατί είναι ενδιαφέροντα πολύ και δημιουργούν ένα κύκλος συζήτησης. Στην δεύτερη παρουσίαση θα πρέπει να ενισχύσσεται το κομμάτι έτσι των ξένων, των περιστατικών σε ξαναγωνισμού όπως είπατε τα κορίτσια, το οποίο μπορεί να ενισχύσει πολύ ένα δύσκολο το οποίο σίγουρα θα παίξει. Φυλαγμένα φύλακτα ελληνικά παρεπιστήμια στο οποίο γίνεται μπάχαλο, ξέρω εγώ και λοιπά, έναντι του στερεότυπου ότι στο εξωτερικό όλα είναι καλά, υπάρχει σειρά μόνος τάξης και δεν γίνεται τίποτα. Οπότε επειδή είσαι σίγουρος ουσιαστικά, ξεκινώντας τη διαχείριση μιας κρίσης θα πρέπει να σκεφτείς ποια είναι τα πιθανά επιχειρήματα από τα οποία θα παίξουν. Άρα επειδή αυτό σίγουρα θα παίξουν στερεότυπο, το οποίο θα έρθει θα πατήσει σε στερεότυπα τα οποία έχει η ελληνική κοινωνία, εσύ κοιτάς να βγεις και να πεις ότι ορίστε τι γίνεται στα εποτηθέμενα καλά φυλαγμένα πανεπιστήμια. Από την άποψη ότι δημιουργείς, λοιπόν, έναν υποστηρικτικό υλικό των απόψεών σου. Είναι ένα σημαντικό κομμάτι, αυτό θα πρέπει να το δείτε. Το άλλο είναι η ποκακόλα και η αντίδραση. Αυτό ήταν και η απάντηση. Το κέντρο είναι το νευολιασμό των παιδιών, το οποίο είναι ενδιαφέρον, και οι ελληνικές τράπεζες. Τώρα πάμε να λεπτόμαστε λίγο, γιατί νομίζω ότι θα πρέπει να δουλέψουμε σε τρία πράγματα. Και μετά βλέπουμε κάποιες ελληνικές λεπτομέρειες. Πάμε λίγο στο κομμάτι αυτό, ας πούμε. Αυτό το ξέφραγο απέλητο απηθήταν. Ξεκινώνει το γεγονός αυτό το οποίο έτσι υπόθετη, ότι θα πρέπει εμείς να μπορούμε να παραδεχθούμε στη διαχείριση κρίσεων. Ενώ όλοι έχουμε την αντίποσή της διαχείρισης κρίσεων, αφορά την απόκλειψη γεγονότων, αντιθέτως θα πρέπει να δούμε ποιες είναι οι δυναμίες του οργανισμού και να μην διστάσουμε να τις παραδεχθούμε. Το να μην διστάσουμε να τις παραδεχθούμε, το να μπορέσουμε να τις παραδεχθείς, η παραδοχή δεν σημαίνει αδυναμία. Αντίθετα προηλέγει το έδαφος, για αυτό το οποίο πολύ ωραία να δείξετε, μια θετική αντίδραση, το να βγάλουμε ένα θετικό σενάριο. Δηλαδή όταν απέναντί σου αυτό το οποίο είναι πολύ σημαντικό, όταν απέναντί το οποίο θα πρέπει να έχουμε καταρρονιωτότητα, όταν απέναντί μας έχουμε μια καταστροφολογία και μια αρνητική επίθεση ενάντου είναι το οργανισμό που υπηρετούμε, εμείς θα πρέπει να βγούμε ένα αντίθετο σενάριο, το οποίο θα απαλήρει τις αρνητικές εμπιπώσεις και θα δείξει μια άλλη κατάσταση. Έτσι λοιπόν η παραδοχή ότι υπάρχει ένα πλαίσιο νομικό, το οποίο είναι ασαφές γιατί κάνουμε τη διοργάνωση παρά την παραδοχή μας χάρη, λύνει αμέσως στο θέμα. Που σημαίνει ότι δεν αφήνεις περισσότερο, γιατί απεθαίνεις και σε δημοσιογράφεις ότι θα ψάξω, θα κάνω. Δεν απεθαίνεις εσύ κάποιος, είπες κάτι και τελείως τους έψεψες. Θα πρέπει να ξέρεις ότι έχεις ένα δυναμικό μέσο, οι οποίοι θα ψάξουν να επιβεβαιώσουν ή όχι. Έτσι λοιπόν η παραδοχή ότι το πλαίσιο παραδοχής χάρη είναι ασαφές και εμείς θα δουλέψουμε να το αλλάξουμε, να το ενδερθώσουμε, να το βελτιώσουμε, δεν σε κάνει αδύναμο. Αντιθέτως να γνωρίζεις μια παραδοχή του τι συμβαίνει και ότι εσύ κοιτάς να το βελτιώσεις. Αυτό το δέχεται η κοινωνική νόημα. Για παράδειγμα, εμείς είναι αυτή η κοινωνική ομάδα, πριν από εμάς υπάρχουν οι θύνοντες στον πιστό που πραγματικά αν δεν βρει κάποια λύση δεν μπορούν να πάρουν κάποια πρωτοβουλία να μην γίνονται στον πολιτεχνείο, να γίνονται στη θρητική λέσχη. Οφείλει να μην είναι απλώς παρτιτής, να επεμβαίνει περιστατικά. Όχι, αυτή τη λύση θα τη δώσουν οι διοικητικοί υπεύθυνοι του οργανισμού. Αν έχεις κάποια, δεν μπορεί να πέσει. Απλά η ομάδα που διαχειρίζεται την κρίση είναι από τους διοικητικά υπευθύνουσιοι που θα δώσουν λύση εκείνη τη στιγμή. Αλλά αυτή που διαχειρίζεται επικοινωνιακά το κομμάτι, ας πούμε, μιας κρίσης, είναι αυτή που θα προτείνουν πώς μπορεί η όλη υπόθεση να παρουσιαστεί επικοινωνιακά. Που σε αυτές οι περιπτώσεις πρέπει να υπάρξει μια προσεκτική επιλογή των λέξεων περιγραφής του γεγονότος, που να μην δείχνει τα δυναμία, αλλά και ταυτόχρονα να δείχνει και διάθεση ότι ο οργανισμός για κάποιες θέματα τα οποία δεν είχε λάβει υπόψη τώρα θα τα λάβει υπόψη και θα τα διορθώσει. Λογικό δεν είναι. Δηλαδή είναι πάνω σε αυτό το οποίο λέμε μεταξύ μας ότι κάνεις αλάθιος. Γιατί λοιπόν να θελείς να εμφανίσεις στον οργανισμό σου άκρουτο και λοιπά, όταν η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχουν πάντοτε σημεία στο οποίο ο οργανισμός μπορεί να είναι τροτός. Δεν σε κάνει. Δεν σε εμφανίζει αδύναμο. Αντιθέτω, σε εμφανίζει ρεαλιστή. Αυτό το οποίο θα πρέπει να θέλουμε εμείς να πετύχουμε είναι ότι να εμφανιστεί ο οργανισμός ως ρεαλιστής, ως γνώστης της πραγματικότητας, ως γνώστης αυτό που συμβαίνει. Και όχι κάποιος ο οποίος βρίσκεται αλλού και αλλού είναι η πραγματικότητα η καθημερινότητα του οργανισμού του 2000. Δεν σε κάνει αυτό όμως να φανείς ανεύθυνος με το να πεις εις με ο συντήρης ότι εγώ δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο, τους αφήνω να κάνουν ό,τι θέλουν. Μπορείς να εισχύσεις κάτι άλλο. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δηλαδή η πραγματικότητα είναι ότι δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο και ότι αυτό το κενό το έχουν εκμεταλλευτεί. Αλλά οι ευθύνες μου είναι ότι εγώ αυτό το διάστημα το ανέχω. Εκεί και εκεί μπορείς να μιλήσεις αν είσαι νέα διοίκηση να πεις ότι ξέρεις μόλις ανέλαβα. Αν είσαι παλαιότερη διοίκηση μπορείς να πεις εκεί ότι το κομμάτι που ανέδειξαν τα κορίτσια και ότι θέλω να το αντιμετωπίσω που έχουν και πολλές οικονομικές δυσκολίες που δεν μου επιτρέπουν να έχω τη φύλαξη όπως θα ήθελα ή η προτάστα που καταθέσαμε πειρά χρόνο να συζητηθούν ή επειδή θα πρέπει να λυφθούν, δηλαδή μπορείς να το υπερασπίσεις, είναι μια αντίστοιχη επιχειρηματολογία. Εξαρτάται ποιά είναι η περίοδος της δίκησης. Αν η δίκηση είναι νέα έχεις πίστευση χρόνου. Δηλαδή ξεκινάς από μια σχετικά πιο ευνοϊκή θέση σε σχέση αν είσαι μια δίκηση η οποία είναι 15 αιτίας παραδείγματος. Πλήνει δύο θρητείες. Παλιά δίκηση απλά δηλαδή τόσο καιρό αφήνεις να υπάρχει το πρόβλημα, αφήνεις μια τακτική να συνεχίσεις. Υπάρχουν πολλές περιόδες είναι. Μέτα δεν υπάρχει πάντα οικονομικό σκέπος. Υπάρχουν πολλές περιόδες τις οποίες πρέπει ταυτόχρονα να αντιμετωπίσω. Δεν έχω αυτό το προσωπικό για να το αντιμετωπίσω. Προσπαθώ να αντιμετωπίσω πολλά θέματα ταυτόχρονα. Εντάξει θα μπορούσα να πάρεις το άγγρα μέτρο της απαχόρευσης τέτοιων αστυνομιτήτων. Το οποίο σου λέω όταν θα σου πω ότι δεν μπορώ να το επιβάλλω γιατί θα πρέπει να φωνάζω κάθε φορά την αστυνομία που θα μπαίνει κάποιος και να πάω σε μια διαδικασία δεν είναι δική σου. Δεν μπορεί να μπαίνω. Όχι μπορεί να μπαίνεις σε μια άλλη διαδικασία δεν θα καταλαβαίνει ο άλλος ότι είναι δύσκολο. Αλλά αυτό που θέλω να κρατήσεις τώρα θα το χρησιμοποιούμε ως παράδειγμα. Ναι είναι το ότι είναι ολογικά όλα αυτά τα ερωτήματα και με αυτόν τον τρόπο θα σε αντιμετωπίσουμε. Είναι το ότι αυτό που θα πρέπει να μας λέει είναι ότι η παραδοχή ότι ο οργανισμός έχει και κάποιες αδυναμήσεις οι οποίες θα φροντίσει να εγκλείσουν δεν τον κάνει και δεν τον εφανίζει αδύνατο. Πρέπει να έχει μια ισορροπία γιατί πραγματικά μπορεί να γυρίσει η κούμα. Ακριβώς ναι δηλαδή ότι συγγνώμη μόνο αυτό να μου λέει. Δηλαδή σημαίνει σημαίνει σημαντικό λάδες αυτό. Αμέσως πρέπει να γυρίσουμε και να απαντήσουμε θετικά. Πάμε λοιπόν στα τέσσερα μέρα θα σας έλεγα. Τι? Τέταρτη, αν κατευθεύω στα σχόλια. Ναι. Γράφουμε μες από κάτω. Πρόκειται δηλαδή... Καταβάστε το λιλίτ πρέπει να έχει και συνέχεια. Να περπατήσω. Να βάλω τα σχόλια. Και θέλω να πετύχω. Α ναι γιατί δεν συμβαίνω με το μήνυμα. Άμα κι εμείς δεν είμαστε εδώ. Σκοπός μας λοιπόν είναι πανερμότητα σχέση. Τι λέτε παιδιά το έργο να λαμβάνει ο λαμβάνος. Οι γονείς μεγάλες ελληνικές φοιτητήσεις και μελλοντικές και μελλοντικοί από το κοινό κλπ. Όχι δεν είναι. Εντάξει τα είναι κάπου απ' όλα. Α εδώ. Ναι. Συμφωνεί τα σχόλια με τα πρώτη. Τώρα δεν βλέπεις το... Ναι θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτό το γεγονός ότι είναι... Ότι έχει γίνει από τρίτους. Έχει γίνει από ξενοπαρυμψινιακούς. Δεν σαβαλάσσεσαι να πω την ευθύνη της φύλαξης. Δηλαδή δεν ξέρω το που κύριος μπήκε μέσα. Θα είμαστε ότι μπήκε χωρίς να λυπθεί παραδοσφάρα του τι. Και έρχεται και νησχύ την εικόνα ας πούμε... Δηλαδή το Discord θα συγκρουστούν δύο έτσι αφηγήματα. Το ένα το αφήγημα το οποίο ξεκινά από πλειονεκτική θέση. Ότι όλοι οι κοινείοι γνώμοι έχουν χαρακτηρίζει ότι τα πανεπιστήμια είναι ξέφραγα. Ποια είναι η εικόνα για το πανεπιστήμιο. Θα σου πούμε ξέφραγα, βέλη, μπάρχαλο, κλπ. Βλέπει όποιος θέλει, κάνει ό,τι θέλει. Αυτή είναι η εικόνα. Ξεκινάει αυτό το αφήγημα που είναι μια σχετικά πλειονεκτική θέση. Γιατί χτίζει πάνω στην αντίληψη στην εικόνα που έχει κοινωνία. Εσύ λοιπόν πρέπει να το αντιπαρέθησαι. Λοιπόν, το να το αντιπαρέθησαι σημαίνει ότι υπάρχει ένα νομικό πλαίσιο, ξέρω εγώ, κλπ. Το οποίο θα πρέπει να βελτιωθεί. Αυτό αφορά και εμένα. Θα χρησιμοποιήσω το κραυγές απόγονες από διδάσκοντες. Ότι και εγώ ίδιος δεν έχω εξοπλισθεί. Δεν μου έχεις επιτρέψει ως πολιτεία να έχω πάρει τα κατάλληλα μέτρα για αυτό το θέμα σου. Ότι θέλησα με σταμάτησες. Γιατί ουσιαστικά εδώ εμπλέκει και ότι οι διδάσκοντες έχουν εξοπλισθεί. Δυστυχώς και δικογνωμία, η οποία πολύ συχνά τοφοδοτεί τα δημοσιεύματα. Και είναι μια παθολογία όλων, εσωτερική παθολογία κάθε οργανισμού, όταν βγάζεις τα εσωτερικά σου προβλήματα, είναι τα λύσεις, έξω στη κοινωνία. Τότε λοιπόν που δίνεις σίγουρα είναι πλήγμα στον κύριο σου. Ναι, γιατί διαχωρίζει από καλούς και κακούς με τον οργανισμό, το οποίο πάλι υπάρχει. Εγώ σε αυτό δεν θα το έδινα τόσο πολύ σημασία, όσο θα έδινα σημασία στο να παραδεχθώ, το οποίο θα πρέπει να δουλέψεις στο παραδάχημα αυτό που γίνεται. Πάμε σε ένα δεύτερο, ποιά είναι η θετική ανταπόκριση. Για να απαντήσω, θα πρέπει να σηθεί τι θέλω να πετύχω, ποιος είναι ο στόχος, ποιά μέσα θα εξοπλήσω, σε ποιό κοινό θα πετύχω. Δεν πρέπει να έχει αποκριστάλλοδοθητή, είναι αυτό που θέλω να πετύχω, να βγάλω μια θετική εικόνα. Ποιος είναι ο στόχος, να μπορέσω να αντιστρέψω τη συζήτηση, η οποία γίνεται, ας πούμε, και ότι κάθε στιγμή θα υπαίχθηται. Το τρίτο, ποιά μέσα, τα είπατε ωραία. Και έτσι πάμε λοιπόν, ελπίζω φίλα, που σε προσωπικό είναι κάτι στο οποίο εύκολα καταλήγουμε. Και καταλήγουμε εδώ στο οργάνισμό, να σχολείσουμε τον πανεπιστήμα μου, που είναι πολύ ωραία, από την ακουστικόατοκάμεση, που θα δείχνουμε σας κάποια άλλη εικόνα για τον πανεπιστήμα. Υπάρχει και η ομάδα που έφτιαξε τη Φόρμουλα 1, υπάρχει και αυτή που έφτιαξε. Αυτό υπάρχει και αυτή που, κατά το άλλο, θα θέλαμε να προκαλούμε το ενδιαφέρον του ΜΜΕ, όχι μόνο στις ζημιές, αλλά και όταν έχουμε πολύ θετικές ιδέσεις. Και παραδείγμα το σχάρι, κλπ. Τώρα, το τι γίνεται για τη δικογνωμία. Μένει η δικογνωμία, δεν θα πρέπει να υπάρχει δικογνωμία, ωστόσο στις κρίσιμες στιγμές είναι δύσκολο να διαχειριστεί σχετικά με το οργανισμό. Και στην περίπτωση αυτή, υπάρχει ένα μεγάλο ζητούμενο όταν, ξέρω εγώ, κάποιοι ποιοί όταν είναι κατεσταμένο, ξέρω εγώ τα γραφεία τους, ότι σε αυτήν την περίπτωση δεν μπορεί να τελειώσει. Γιατί είστε ένα χώρο στο πανεπιστήμα, το οποίο βασική του αρχή είναι η ελευθερία λόγου. Είναι πιο δύσκολος ο χώρος διαχειρίστησης σε σχέση με έναν αυστηρά ιεραρχική δομή. Δηλαδή, το Δημαρχείο, ξέρω, που υπεριφέρεται, είναι μια αυστηρία ιεραρχική δομή. Στο πανεπιστήμιο υπάρχει ιεραρχική δομή, αλλά λόγω της ιδιαιτερότητας, το τι υπάρχει η ελευθερία λόγου κλπ., αυτοί δεν μπορούν να ακολουθηθέσουν. Σίγουρα, εγώ νομίζω ότι στο κομμάτι των εσωτερικών δημοσιών σχέσεων, σταδιακά, ενσχύεται η άμουση ότι είμαστε σίγουρα μεταξύ μας πρέπει να λύσουμε τα προβλήματά μας, αλλά προς τα έξω πρέπει πάντοτε να εμβυσήσουμε την πιστωσύνη στον κόσμο, αυτά που λένε οι Αμερικάνοι. Πάμε τώρα, σε αυτό που γράψει τα κορίτσια Ιουλία και Τζελίνα, για την άμμοξη τώρα για το θέμα ασούνα του νεκρού φιδιτή, παραδείγματος κάτι, το οποίο θα μπορούσε να είναι, το οποίο μπορεί που να συμβεί, δεν είναι μια παραδοχή, όχι κατ' ανάγκη σε πάρατι κυλίμα, αλλά κάτι το οποίο θα μπορούσε να συμβεί, παραδείγματος κάτι στο Κύψιντα, πρέπει να προετοιμάζεται ο οργανισμός, το οποίο θα δείχνει, ας πούμε, μέσα στο χώρο του δέκα χιλιάδες άτομα, μπορεί να συμβεί κάτι, άρα θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος με την διαχείριση ενός τέτοιου περιστατικού. Ειδίως, τέλος πάντων, δεν βλέπω τώρα σας πολύ γι' αυτό το κομμάτι. Πολύ καλή είναι η καταγραφή των πιθανών αυνητικών ενηπτώσεων που έχετε κάνει, ενός δικράτης πανικού, ενός εμφάνισης ανθρώπων και τάσεων, και λοιπά και για το κοινωνόμου που ευθυνόμαστε, σε ό,τι αφορά το νήμημα δομονωμένων και πρωτοφανές. Η κλιματικότητα στο Άκθη ήταν καμιλότερο από αυτή την παιπίτα της άλλης περιοχής της πόλης. Στην περίπτωση αυτή, όπως και το κοριστικό, υπάρχει μια θετική εκστραπτία, που είναι πολύ σημαντικό στην διαχείριση ενός τέτοιου περιστατικού. Πρέπει να φτιάξεις ένα δικό σου αφήγημα. Είτε το αφήγημα αυτό θα είναι αμυντικό, να απαντήσω γιατί εγώ δεν έχω φροντίσει για το νομικό πλαίσιο, που εκεί συνεχώς θα πρέπει να αμύνεσαι, είτε θα πρέπει να είσαι έτοιμος να ξεκινήσεις από το να παρουσιάσεις το νε, και να ξεκινήσεις την θετική εκστραπτία, ας πούμε, πληροφόρηση. Η κλιματικότητα στο Άκθη ήταν καμιλότερο από αυτή την παιπίτα της άλλης περιοχής της πόλης. Τα στατιστικά, να ξέρετε, συγκινούν και δυναμώνουν τα επιχείρημα. Να είσαι καλά τεκμηριωμένος, να εμφανίσαι με πολύ καλά τεκμηριωμένη άποψη, στην οποία αν ο άλλος δεν είναι τόσο τεκμηριωμένος που συνήθως δεν είναι, γιατί η έρευνα πολλές φορές είναι επιφανειακή και επιχειρουσμένη στις εντυπώσεις, φαίνεται αυτή η έννοια επιχειρημάτων, σε αντίθεση ότι ξέρετε ότι στην περιοχή αυτή που αναφέρασα, υπάρχει, ας πούμε, καμηλότερη εγκληματικότητα σε σχέση με τις πόλεις της περιοχής της πόλης. Οπότε ποιο είναι το θέμα. Θα σου ακολουθώ εκεί, θα σου ακολουθώ εκεί, θα σου ακολουθώ εκεί, δεν έχεις έμφαση, θα σου ακολουθώ ότι ξέρεις τι... Καμηλότερα όμως είχαμε την απόλευνια ζωής. Σαφές θα είχαμε και την απόλευνια ζωή. Σ' άλλες περιοχές με εξίσου χαμηλές, όπως εδώ και εκεί και εκεί. Είναι κάτι μη συνηθισμένο, ας πούμε. Εντάξει, δηλαδή στην περίπτωση αυτή βγαίνει πολύ τραγικό το γεγονός, προσπαθείς να το εφανίσεις όσο το δυνατό, σε σχετικά πλαίσια, ας πούμε, να μειώσεις την εντυπωσία, την προσπάθεια, ας πούμε, να τραγικής χάληψης του γεγονότος. Δηλαδή, όταν ξέρετε από την αρχή το γεγονός αυτό θα ενδυθεί, θα καλυθεί με εντυπωσιακό, με τραγικό τρόπο θα μεγετηθεί, πρέπει να μειωθεί αυτό. Ότι, παρόλα αυτά, το αποθήτα έχει αυτό. Ο κόβουρος να συμβεί ότι θα μπορούσαμε να δούμε πώς θα το αποτρέψουμε. Είναι σημαντικό αυτό που αναφέρεται το να κερδίσουμε χρόνο, όσο χρόνο, δηλαδή σημαντικό το να προσπαθήσουμε να κερδίσουμε χρόνο, προκειμένου να μπορούμε να συλλέξουμε όλες τις πληροφορίες και να δούμε ποια είναι τα δυνατά και ποια είναι τα δύναμα σημεία μας. Που είμαστε πρωτοί σε επιχειρήματα, που δεν είμαστε πρωτοί. Το να το δει πολλοφυλαγμένα φύλλα και τα πανεπιστήματα είναι δεδομένο ότι θα παίξει, άρα εμείς βγαίνουμε να καταρρίψουμε το φυλαγμένα πανεπιστήμα. Και φέρουμε πολλά τα πάβλα παρουσιατικά, παραδείγματος πάρει, στα αμερικανικά πανεπιστήματα που είναι πολύ συνηθισμένο το να μπει κάποιος με... Πολλοί. Που είναι συνηθισμένο. Να μπει κάποιος, ας πούμε, και να δημιουργήσει έτσι περιστατικά, περιστατικά έτσι εξαιρετικά βία. Εντάξει. Το ιχεριστείτε πολύ ωραία, παιδιά, τις παρουσιάσεις. Έχει να μας διδάξει σε σχέση κάτι με βάση με αυτό που συζητούσαμε και τώρα. Σαφέστατα. Αυτό που έχει να μας διδάξει είναι το γεγονός του ότι ένα σημαντικό κομμάτι της διαχείρισης κρίσεων, αναφέρεται και αφορά στη διαχείριση της πείμης του οργανισμού. Τη διαχείριση της πείμης του οργανισμού. Ποια είναι η διαχείριση της πείμης στην περίπτωση του οργανισμού αυτή, είναι το ότι, με τον Τιφώνα Κατίνα, είναι το ότι η Αμερική έπρεπε ταυτόχρονα, η Αμερικανική κυβέρνηση έπρεπε ταυτόχρονα να φροντίσει και τα θύματα του συγκεκριμένου της περιστατικού, αλλά ταυτόχρονα να φροντίσει και να λάβει και είναι τα μέτρα που θα επανορθώσουν την εικόνα της Αμερικής ως ένας ισχυρός κράτος, που μπορεί να ανταπεξέδεται σε τέτοιου είδους καταστάσεις. Επαναρθώθηκε αυτό από τότε μέχρι σήμερα. Πιθανώς, ναι, αν δούμε, με τον τρόπο τον οποίο δεν διεχειρίστηκαν τα ακραία φυσικά φαινόμενα του χειμώνα με χιόνια κλπ. που έδειξε, δελ πάντων, ότι μπορούν να ανταπεξέδονται. Είναι σημαντική η διαχείριση μιας τρίσης, η διατήρηση της πείμης και της αξιοπιστίας ενός οργανισμού, ναι ή όχι. Ναι ή όχι. Ναι. Ναι, γιατί. Γιατί αν κλονιστεί ο οργανισμός, είναι ανεπανόρθωτες οι συνέπειες για τον οργανισμό. Ωραία. Για τη λειτουργία του. Ωραία. Άλλη απόψη. Γιατί συνέχεια. Γιατί. Είναι αμερική τώρα το στιγμένα. Όχι, όχι είναι αμερική για το οποιοδήποτε οργανισμό. Είναι απαραίτητο το κομμάτι, ας πούμε, της διαχείρισης μιας κρίσης, η διαχείριση να μην πληγεί η αξιοπιστία και η φύμη του οργανισμού. Ναι. Και οι οικονομικές λεπτώσεις, ενάλλωγον με το τι κουλάβετε. Γιατί πολύ απλά η κρίση έρθετε και παρέχεται, φεύγει, το θέμα είναι ο οργανισμός, αν την επόμενη μέρα θα μπορέσει να έχει τον κεντρικό ρόλο και σημείο που είχε πριν. Συγκεκριμένη περίπτωση, μετά τον πιφώνα Κατρίνα, μπορούσαμε να πούμε ότι πιθανιστεύονταν την Ελληνική Κυβέρνηση ή οι υπόλοιπες πολιτείες. Πιθανώς όχι. Στην περίπτωση, ας πούμε, της Ελλάδος, με όλες τις τέτοιες πλημμύρες που έχουν γίνει, δέχθηκαν ένα πλήγμα, ξέρω εγώ, η τεριφέρεις ή η τεριφεριακής αυθεντικής για τον τρόπο που η διαχείριση ήταν αυτά, δέχθηκαν. Εμφανίστηταν ότι ήταν αυτές οι πέτεις ή δεν μπορούσαν να δώσουν λύση, σαφέστα. Αν ο πολίτης νιώθει ότι ουσιαστικά αυτός τον οποίον πρέπει να βευθυνθεί δεν είναι η περιφέρεια, γιατί είναι αδύναμη, δεν έχει τους πόρους, δεν έχει τους ανθρώπους, το δεύτερο στάδιο είναι ότι αρχίζει να πεισβητεί το ρόλο και τη σημασία η ύπαρξη του θεσμού. Κάτι το οποίο θα κάνει ο καθένας μας, δηλαδή είναι αυτό που λέμε ουσιαστικά, δώσ' με έναν υπεύθυνο να μιλήσω, που σημαίνει ότι βασικό στοιχείο της διαχείρισης μιας κρίσης είναι το πόσο ο οργανισμός θα μπορέσει να διατηρήσει το κεντρικό του ρόλο και δεν θα χαθεί μέσα στη διαδικασία μαζί με την κρίση, έτσι ώστε να απαξιοθεί η δυνατότητα, όταν και η δυναμική την οποία έχει ο οργανισμός. Παραδείγμα, όπως το παραδείγμα με τις περιφέρειες, έτσι ώστε ο πολίτης να νιώσει ότι απέναντί του έχει κάποια εξουσία, έναν οργανισμό, ο οποίος έχει και τη δυνατότητα και τις ικατότητες και τις αρμοδιότητες να επέμει και να αντιμετωπίσει και να αντιμετωπίσει τέτοιους περιστατικούς. Ο κάτοικος μιας αναπτυσσόμενης χώρας έχει 13 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να τραυματιστεί θανάσιμα εξαιτίας μιας μαζικής καταστροφής σε σχέση με τον κάτοικο μιας ανεπτυγμένης χώρας, που σημαίνει και το κόσμο φυσικών καταστροφών το A6 ήταν 700 δις εκατομμύρια δολάρια, το 2012 το ποσοστό αυτό έχει σχεδόν διπλασιαστεί. Τι δείχνει αυτό δείχνει ότι φυσικές καταστροφές αρκούν και γίνονται μέρος της καθημερινότητας. Λοιπόν το δεν μπορείς να αποδώσεις ευθύνη γιατί δεν μπορείς να αποδώσεις ευθύνη. Μπορείς να πεις ότι ξέρεις τι όπως θέλουμε τις κλημμύρες, μπορείς να πεις ότι δεν πήρατε τα κατάλληλα μέτρα έτσι ώστε να αποφευχθούν τα πλημμυρικά φαινόμενα. Στην περίπτωση του Tsunami είχατε κάποιο μέγεθος σεισμός. Όχι, ναι. Στην περίπτωση του Tsunami μπορείς να πεις ότι δεν είχες μεταστήσει ας πούμε προειδοποιητικά, τέλος πάντων από τις Ιμαμούρες που σώχνουν τις προειδοποιητικές που πάνε στη Νιαπωνία, για να προειδοποιήσουν τέτοιες Tsunamis. Μπορείς να πεις ότι δεν πήρες τέτοια μέτρα με σκοπό να μειώσεις την ένταση των φαινόμενων σου. Δηλαδή βλέπω ότι κάθε φορά που γίνεται η πλημμύριση, το πρώτο που λένε είναι ότι δεν έχουν καθαριστεί τα όγκρια, τα φρεάτια κλπ. Οπότε το δεν μπορείς να αποδώσεις ευθύνη είναι σχετικό ας πούμε. Δεν μπορείς να αποδώσεις ευθύνη, το αντιλαμβάνουμε έτσι όπως το εξηγήσατε ουσιαστικά, γιατί να σε κάποια από αυτά, για την εμφάνιση τους. Δεν μπορείς να πεις ας πούμε ότι για την εμφάνιση τους δεν μπορείς να αποδώσεις ευθύνη σου. Ωστόσο για την περίπτωση μιας εκτεταμένης πυρπαγιές, μπορείς να αποδώσεις ευθύνη σου. Ναι, λες ότι θα μπορούσε να είναι φυσιολογικό να σημαίνουν πυρπαγιές, έφτασε όμως να καεί μισή χώρα, ξέρω εγώ, φιλείται σε αυτό και σε αυτόν τον παράδειγμα. Σου τρατηγών. Υποχώρον τώρα στις ανθρωπογενείς. Ωραία, μπορείς και εξήγηνατε σύστημα. Ότι μπορούμε να τις περιορίσουμε, παίρνουμε τα διάφορα μέτρα. Και το δεύτερο που βάλαμε σε την παράδεισή των προϊόντων είναι ότι υπάρχει ευθύνη σου, μπορούμε να αποδώσουμε ευθύνη σου. Και μπορείς και εγώ να έχω πρόβληψη. Ωραία, μπορείς και εσύ. Στα ίδια, η πρόβληψη. Πρόβληψη και πρόβληψη. Ωραία, και στις ανθρωπογενείς καταστροφές μπορεί να υπάρξει από το οποίο είναι και στις ανθρωπογενείς καταστροφές, ένα κοινό σημείο είναι το γεγονός που μπορεί να μειωθεί η έκταση του φαινουμένου από την εκπαίδευση. Που μπορούμε να πούμε ότι μπορούμε να λάβουμε προληπτικά μέρη σε περιοχές που είναι έδωνας συγγνωγενείς. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να μπορέσουμε να το χρησιμοποιήσουμε. Μπορούμε να πάρουμε μέτρα προληπτικά, εκπαίδευσης του πληθυσμού, για να μπορέσουμε να μειώσουμε την έκταση του φαινουμένου. Στις ανθρωπογενείς καταστροφές μπορούμε να τις περιορίσουμε από την άποψη ότι υπάρχει σχέση έτειο-έτεια του, από κάτι προκλήθηκε από όταν κατά συνέπεια παρεμβαίνουμε για να τις σταματήσουμε. Μπορούμε να αποδώσουμε αυθήνη στις δύο περιπτώσεις, νομίζω και στις πληθυσίες καταστροφές, με τον περιορισμό που εξηγήσαμε πριν. Μπορεί να γίνει πρόβληψη στο βασικότερο, έτσι ώστε να μειωθούν οι πιθανές από την εμφάνιση τους. Δεν σημαίνει ότι δεν θα συμβεί, αλλά να μειωθούν οι πιθανότητες εμφάνισης και να μειωθούν την έκταση του φαινουμένου. Ωραία. Αυτή είναι η διαφοροποίηση μεταξύ των δύο φαινουμένων. Πάμε λοιπόν να δούμε τα χαρακτηριστικά μιας κρίσης και στην οποία αντίστοιχα, νομίζω είναι σημαντικό να τα δούμε. Τα χαρακτηριστικά μιας κρίσης είναι ότι κλιμακώνεται, πολύ γρήγορα είναι μικρή συνήθως κορνικής διάρκειας, κατά τη στιγμή κατά την οποία κλιμακώνεται, σπάνια θα δούμε κρίσεις, οι οποίες ξεφεύγουν επέραν παραδόσης χαρακτών, σαν πέντε ημερών, ας πούμε. Πάλι αν ανεβάλλουμε σε μέρες είναι τέσσερα χρόνια. Οπότε είμαστε μέσα στο πλαίσιο που θέλουμε. Τώρα είναι μέρες, χρόνια ή εβδομάδες. Είμαστε στο τέσσερα. Λοιπόν, δημιουργία είναι ένα αποτελεσματικό τεκνευρισμός επίρρηψη ευθυνών. Δημιουργεί, δηλαδή ότι όλοι... απειλήτως θεωρούν τον εργαζομένο και του οργανισμού, σαφέστατα. Δημιουργεί έτσι... είναι σχετική στην αντίληψή της για κάποιους που έχουν συνηθίσει, παρά εγώ τους χάρη, να ζούσαν χαρακτηριστικό παράδειγμα. Στην Ιαπωνία, ας πούμε, με 6,5 βαθμούς δρύκτερ συνεχίζουν να μένουν στα κτίρια. Πάνω από 7 βαθμούς δρύκτερ βγαίνουν εκτός κτίρων. Εμείς, σαν 6,5 βαθμούς δρύκτερ, θεωρούμε ιδιαίτερα μεγάλο κτίτλι. Άρα, λοιπόν, η αντίληψη της σχετίζεται πάρα πολύ μετά... με τις εμπειρίες του ατόμου και την περιοχή στην οποία έτσι εμφανίζεται. Υπάρχει μια επιχειρηματική ένταση από την άποψη... του τρόπου με τον οποίο ο οργανισμός επιχείρησε να προσπαθεί να το αντιμετωπίσει, σαφέστατα. Ιδιαίτερος, το στοιχείο αυτό είναι κρίσιμο... στην περίπτωση εκείνη κατά την οποία δεν έχει εκπονηθεί ένα σχέδιο διαχείρισης κρίσης. Δεν αρκεί, όμως, μόνη η εκπονησί του. Παράλληλα, ως χάρη, πολλές φορές θα δείχνω ότι σε διάφορους οργανισμούς υπάρχουν σχεδιαγράμματα... τι θα γίνει και πού θα συγκεντρωθούμε σε περίπτωση που γίνει κάτι. Το θέμα είναι, όμως, να ρωτήσεις κάποιους εργαζομένους έναν έναν... ότι σε βλέπεις που σε βγει κάτι, ξέρεις, που θα πάσουν σε ποιο σημείο συγκέντρωσης, πηχυστισμός... και σου λέω ότι φέρνω από το κτήριο και το εκκοινώνω και πάω δίπλα σε έναν ανοιχτό χώρο που έχει οριστεί ως σημείο συγκέντρωσης. Θα δείτε ότι περισσότερο δεν αγνοούν αυτήν την υπόθεση. Που σημαίνει ότι και παρότι, υποτίθετον, δεν έχει υπάρξει πρόβληψη... μία επικοιροποίηση έτου το καθιστάνε ένα εργόδη, δηλαδή σαν να μην υπήρξε ποτέ. Έχει κλιμακούμενη ένταση, ξεκινάει έτσι σταδιακά... και μετά υπάρχει ένα μία στιγμή, αν το δούμε, μια καμπύλη τύπου καμπάνα, ας πούμε, είναι όπου καταλάβατε, είναι περίπου αυτό. Η ψηλή κάλυψη και παρεβάση, παρεμόχληση λειτουργιών και κίνδυνο για την ανατροπή της εικόνας της επιχείρησης του οργανισμού. Ξεκινάω από την ψηλή κάλυψη και παρεβάση. Ψηλή κάλυψη και παρεβάση σημαίνει ότι πολλές φορές μπορεί μέσα σε έναν οργανισμό... αυτά συλλείζονται με τον οργανισμό, μέσα σε έναν οργανισμό να υπήρχουν αλληλοεπικαλύψεις και παρεβάσεις τέτοιες... οι οποίες ουσιαστικά εκαθιστούν τον οργανισμό και ιδιαίτερα την αντιμετώπιση της κρίσης σε βάγωτο. Υπάρχει κυρίως για την ανατροπή της εικόνας της επιχείρησης, είναι αυτό που είπαμε πριν για τη διαχείριση της φήμης... και το πώς μπορεί να επιρράσσουμε το πιο σημαντικό κατά τη στιγμή. Δηλαδή το πιο σημαντικό στάδιο είναι το πριν και το μετά, δηλαδή πριν ξεσπάσει η κρίση το πώς θα ορίσεις ότι είμαι προετοιμασμένος για να έχεις το κάτι... και το μετά από την άποψη το πόσο γρήγορα θα επανέλθει η επανάκαμψη του οργανισμού. Εκονομικό αντίκτυπο, οκτός ηθικού, μη παραγωγικούς, χρόνος, έκπληξη, η οποία όλα αυτά τα στοιχεία συνδέονται με ένα κεντρικό ζήτημα... που είναι η ανεπαρκής πληροφόρηση. Η ανεπαρκής πληροφόρηση επηρεάζει για την κλιμάτως το γεγονό του, το γεγονό δηλαδή ότι μπορεί να... Παραγωγός χάρη, σας θυμίζω το γεγονός του ζώου που είχαν χαθεί από μια απόφαση για κέντρωση ενός χωριού με τις καταστροφητικές... των τριπηριακές του 2007 στην Πελοκόντσο, που οι κάτοικοι έψερσαν να αγγενώσουν το χωριό, αλλά έπεσαν πάνω στις φλόγκες και υπήρξαν πολλά θύματα. Υπάρχει ανάγκη για πληροφορία, σαν πέστα. Η ανάγκη για πληροφορία σημαίνει ότι ο οργανισμός βρίσκεται προστά στο δίλημα... τι ποσοστό πληροφόρηση αφήνω να βγει προς τα έξω και τι διακρατώ για μένα. Έτσι, λοιπόν, αυτό είναι σημαντικό το στοιχείο για την αποφυγή έτσι πανικού, που είναι δεδομένο ότι θα επικράσει η κρίση που το θεωρούμε ως δεδομένο, αλλά ταυτόχρονα να μπορέσουμε ουσιαστικά να δημιουργήσουμε, να γυρίσουμε την κρίση από αφηλή σε ευκαιρία για την προβολή προγραμμισμού. Δηλαδή, η κρίση έχει την έννοια τις ευκαιρίες για ένα οργανισμό να βγει και να αποδείξει ότι είναι ισχυρός, ότι είναι οργανωμένος, και ότι δεν έχει την εντύπωση και την εικόνα που έχουν σημαντήσει άλλοι για τα στερεότυπα του ειδικού οργανισμού. Εντάξει. Από όλα αυτά, εγώ θα κρατούσατε εξής, ότι κατά τη διάρκεια μιας κρίσης, καλού Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Αυτά. |
| _version_ |
1782818195725352960 |
| description |
Τι ονομάζουμε κρίση; Τα χαρακτηριστικά μιας κρίσης και τα διάφορα στάδια της, Στόχοι της Διαχείρισης κρίσεων, Ανάλυση κινδύνου, Μέθοδος Ανάλυσης Δυνατών και Αδύνατων Σημείων Ευκαιριών και Παραγόντων Κινδύνου (SWOT).: Αυτό είναι το άρθρο, που δημοσιεύτηκε στο Μητελειοφόρο, ξέφαγμα βαμβαίνει το πι φίτα, που φιλοξενεί, εκτός από το ρεπορτάζ, απόψεις του κοσμίτωρα για το πι φίτα. Είναι κύριο θέμα. Είναι πάρα πολύ σημαντικό έννοιο. Σκοτώ σε ρίγμα. Είναι πολύ σημαντικό έννοιο. Είναι πολύ σημαντικό έννοιο. Είναι πολύ σημαντικό έννοιο. Είναι πάρα πολύ σημαντικό έννοιο. Σκοτώ σε ρίγμα. Είναι πάρα πολύ σημαντικό έννοιο. Περνάμε στην εξέλιξη της κρίσης, όπου μετά από το συγκεκριμένο δημοσιεύμα, έχουμε δημοσιεύματα και σε άλλες εφημερίδες και sites. Το θέμα λοιπόν περνάει από τοπικό επίπεδο σε εθνικό, καθώς το φιλοξενούνται τα νέα, το άρθρο της βόλης, τα εφημερινή. Με βάση από αυτά που είχαμε πει την προηγούμενη φορά για τους δύο τέτοιους κρίσεις, είναι στην δεύτερη κρίση, στην ουσία πώς διαχειρίζει το πλήγμα που προκύπτει σε μια κρίση, στη συγκεκριμένη περιοχή των πανεπστήμιων. Τα τέσσερα ερωτήματα που πρέπει να θέσουμε πρώτα είναι αυτά που βλέπετε. Εμείς, για να καταστραγώσουμε στην πολιτική που θα ακολουθούσαμε, για το τι θα έκρεπε να γίνει από το δημοσιεύμα και έπειτα, θεωρήσαμε ότι για το τι θέλουμε να πετύχουμε, ήταν να επαναρθώσουμε τον κύριο του πανεπιστημίου, αρχικά στην πόλη και δευτερευόντας πανελλαδικά είχαμε και πανελλαδική εξέλιξη στο ζήτημα. Πιο κάτω θα σας πούμε και για το κοινό στην τελευταία ερώτηση. Η στόχη ήταν να μην θεωρεί κανένας ότι ο κύριος θα θέλει να κάνει εξέλιξη στο πανεπιστημίο, να αποτροπούν εμπελωτικά παρόμοια εγγεμονότα και να ενημερωθεί ο κόσμος και οι φοιτητές για το πώς λειτουργεί η φύλαξη, παρακάτω θα δείτε και ότι έχουμε θέση μεγάλο ζήτημα για τη φύλαξη του πανεπιστημίου, αλλά και πώς γίνονται οι αδειοδοτήσεις σε τέτοιου είδους περιστατικά. Τα μέσα τα οποία προσπαθήσαμε να χρησιμοποιούσαμε ήταν παραδοσιακά, νέα μέσα και φυσικά το γραφείο τύπου του πανεπιστημίου μέσω δελτίου τύπου που θα έβγαζα και μέσω των στρατηγικών που θα αποφάσισε να χρησιμοποιήσει για τα παραδοσιακά και τα νέα μέσα. Το κοινό το χωρίσαμε σε τρεις κατηγορίες, τα άτομα που είδαν το δημοσιεύμα, οι ενήλικες που είδαν το δημοσιεύμα, οι οποίοι δεν είναι φοιτητές και ανησυχούν για την ασφάλεια και των φοιτητών αλλά και για το περιεχόμενο του πανεπιστημίου, πώς δηλαδή στην ουσία λειτουργεί το πανεπιστημίο. Μετά όσον αφορά τους φοιτητές, δύο κατηγορίες. Στους φοιτητές είχαν τρεις κατηγορίες. Αυτοί που έχουν κάνει τη ζημιά, να μην θεωρήσουν ότι μπορούν να επαναλάβουν κάτι τέτοιο ή ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν μέσα σε ένα πανεπιστημίο. Οι που φοβούνται γιατί δεν γνωρίζουν ότι γίνονται τέτοια πάρτι ή οτιδήποτε παρόμοιο και οι μελλοντικοί φοιτητές ή οι πρωτοετοίς φοιτητές, οι οποίοι έχουν στην ουσία άγναια για το τι μπορεί να συμβαίνει και να φοβηθούν να πάνε σε αυτό το πράγμα να τους αποτραβήξε το πανεπιστημίο. Τώρα, στηρίξαμε στην επικοινωνική μας πολιτική σε αυτό το δίπολο που βλέπετε, δηλαδή στην ελπίφυλαξη ότι στην ουσία δεν ευθύνεται η αδεδότηση και δεν ευθύνεται τόσο η Βρυτανία, όσο το γεγονός ότι υπάρχει ένα οικονομικό και μετοχοτικό πρόβλημα, το οποίο δημιουργεί την ελπίφυλαξη. Και κατεπέκτεση στην απουσία του προσωπικού, την απέπαθουμε να εξηγήσουμε ως εν τρόπο που αποφασίσαμε να σχεδιάσουμε την επικοινωνική πολιτική. Τώρα, συνοψίλεσμα σε όλα τα προηγούμενα, δηλαδή αφού έχουμε θέση τι θέλουμε να πετύχουμε και τους στόχους μας και σε ποιό κοινό σκοπεύουμε να αποφυλθούμε, θα προσπαθήσουμε να πετύχουμε τη σύζευξη των μέσων και των παραδοσιακών και των νέων. Από το αρχικά σίγουρα θα χρησιμοποιούσαμε ένα επίσημο δελτίο τύπου από το γραφείο τύπου του Αριστοτελίου, το οποίο θα το στέλνουμε και σε φοιτητές και σε περιοδικά και σε εφημερίδες και σε όλα τα site που μπορούσαν να το εμουσιέσουν στο ίντερνετ. Επίσης θα βοηθούσαν πολλοί συνεντεύξεις είτε του προέδρου της σχολής είτε του κοσμήτρου είτε άλλων μελών του φοιτητικού συλλόγου, οι οποίοι θα έλεγαν ότι αυτό είναι ένα περιστατικό μεμονωμένο και ότι δεν συμβαίνει συνεχώς. Επίσης ραδιοφωνικές συνεντεύξεις και συνεντεύξεις των εργαζομένων στη φύλλαξη ίσως να βοηθούσαν. Στα νέα μέσα τώρα σίγουρα θα χρησιμοποιούσαμε όλα τα social media με αναφορές στο περιστατικό, με φωτογραφίες είτε στο Twitter είτε στο Facebook στις σελίδες του πανεπιστημίου, όπου θα δείχναμε την εικόνα του πανεπιστημίου μετά το πάρτι ότι δεν είναι τόσο σοβαρές τις ζημιές, ότι έχει καθαριστεί, ότι όλα κυλάμε δηλαδή αρμονικά. Και στις ιδέες που βρήκαμε, αυτές που ονομάσαμε out of the box πιο κεναντόμες, θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε περισσότερο οπτικοοπισκικό υλικό με τη βοήθεια του Instagram, που είναι πιο κοντά στη νεολέα, πιο κοντά στο φοιτητικό κοινό στο οποίο θα βρεφητηθούμε, με φωτογραφίες του πανεπιστημίου από διάφορες δράσεις που σκεφτήκαμε στη συνέχεια να γίνουν, έτσι ώστε να φαίνεται ότι το πανεπιστημίο είναι μια ενεργή κοινότητα, οι φοιτητές νοιάζονται γι' αυτό και από αυτές τις φωτογραφίες θα μπορούσαμε να στείλουμε σε διάφορα περιοδικά σε σάιτ που δημοσίευαν και επίσης σκεφτήκαμε να παίρνουμε συνεδέξεις από μέλη του φοιτηκού συλλόγου και γενικότερα όχι μόνο του πολιτεχνίου αλλά γενικότερα του περισσότερου τελείου, όπου οι ίδιοι θα μιλούσαν και θα εξηγούσαν πώς λειτουργεί το πανεπιστημίο, πώς λειτουργεί η φύλαξη, πώς αυτοί αισθάνονται ασφαλείς μέσα σε αυτό και πως αυτό το περιστατικό με το ξέφυρα γκαμπέλι δεν είναι κάτι που συμβαίνει συχνά, σχεδόν σπάνια. Πες και για τη δράση για το φλούτος του πανεπιστημίου. Α, αυτό το πήγαμε, ναι. Ότι θα ήταν ωραία να διοργανώναμε δράσεις όπου οι φοιτητές είχε να λαμβάνουν το βάψιμο, ας πούμε, του κτιρίου, ας πειτερικά. Όπως τώρα έχει το 1 κιλίδι εκεί στο απειθήτα ή ψώνει σε φλούτος μηχανικά, να γίνονταν κάτι δύσκολο. Όπως είναι το πικνίκ στο απειθήτα ή σήμερα ή πάλι. Ναι, είναι πέφτει νύχτα στο παλέρμο. Να γίνει κάτι τέτοιο όπως όσο οι φοιτητές να βλέπουν ότι μπλέκονται με τους χώρους. Ναι, και έχει σήμερα πικνίκ στο απειθήτα. Σήμερα πέφτει νύχτα στο παλέρμο. Είναι παιχνίδι, θα μαζευτούν διάφορα άτομα, όσοι θέλουν, θα έχουνε φέρει τις τράπουλες και θα παίξουν πέφτει νύχτα στο παλέρμο. Και πώς θα το παίξουν αυτό? Στην ιθαλογική στόχη. Είναι η πρωτοβουλία των φοιτητών. Γι' αυτό ανάμεσα στις δράσεις να γίνονταν και κάτι τέτοιο. Ναι, αυτό, ας πούμε, θα μπορούσε να γίνει από το πανεπιστήμιο για να συνδυάσει ότι το πανεπιστήμιο προσελκύει τους φοιτητές του μέσω των γεγονάσεων. Γιατί μια εικόνα με φρεσκοβαμένους τύπους, ας πούμε, θα ήταν πολύ πιο. Αυτά. Έχετε πάει το στόλιο. Δεν ξέρω αν δηλαδή, μήπως το είπατε κι εγώ όταν το παρατηρήσατε και ήμουν αφιημένη, αναφερθήκατε στις δυο οργανώσεις των ΠΑΡΤΙ καθόλου. Δηλαδή, αναφέρομαι όπου γίνονται. Όχι. Αναφερθήκατε στις δυο οργανώσεις. Περάσαμε κατευθείαν στο στάδιο της αντιμετώπισης συγκεκριμένων γνωσιεύματος. Όχι. Στο πώς είναι η συνδυασία. Όχι, γιατί προσπαθήσαμε, η παρουσία σήμερα έχει μια κατεύθυνση στην επανόρθωση της είδης ΠΑΡΤΙ σας εικόνα, γιατί αν πέραμε αυτήν την πλευρά, θα της κόλληβε πολύ κατάσταση. Γιατί, στο συγκεκριμένο θέμα, θα μπορούσαμε με τη σειρά μας να αναφέρουμε ότι τα ΦΟΑΓΕ και η χώρα που γίνονται το ΠΑΡΤΙ, δεν τα καθαρίζονται από τους υπητές. Ναι. Κάτι που ούτε αναφέρεται στο άρθρο. Μπορούμε ούτε εμείς. Εσείς όμως θα μπορούσατε σαν αυτοδιοχείρηση, δηλαδή ο κόρος πραγματικά ανήκει στους φιλίδες. Ναι, αλλά να μην γίνει μια απίσημη αντιμετώπιση, ας πούμε, του... Γιατί εμείς αντιμετωπίζουμε τώρα το συγκεκριμένο δημοσίευμα. Θα είμαστε σε σύγκρουση. Εμείς αυτό που θα μπορούσαμε να... ας πούμε, εγώ αυτό που ξέρω από δικές μου πανεμιστημικές δραστηριότητες, είναι ότι για να πάρεις κτίριο, αίθουσα, πρέπει να πάρεις αίθουσα. Αλλά, ναι, αυτό που είπαμε και εμείς που μάθαμε, είναι ότι για να διοργανώσεις κάποια εκδήλωση εξωτερική ή οδηγητριακό νυχτερινό πάρτι, δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο πρωτόκολλο αδειοδότησης. Άρα, μετά, είναι αυτό που λέει Τάνια, ότι θα πήγαμε σε αντιπαράδοση με αυτά που έχει πει η ίδια η κοσμητία και ο Πρύτανης, ή του κοσμητρώμα με τον ίδιο σύγκρουση. Ναι, με αυτό που έχει πει η ίδια η κοσμητία, και θα πρέπει να πούμε και στη Ισοτερική Διαμάση Πανεπιστημίου. Άρα, μετά, είναι αυτό που λέει Τάνια, ότι θα πήγαμε σε αντιπαράδοση με αυτά που έχει πει η ίδια η κοσμητία και ο Πρύτανης, ή του κοσμητρώμα με τον ίδιο σύγκρουση. Άρα, μετά, είναι αυτό που λέει Τάνια, ότι θα πεί η ίδια η κοσμητία και ο Πρύτανης, ή του κοσμητρώμα με τον ίδιο σύγκρουση. Θέλω να σημειώσω μόνο αυτό, ότι και ένα στοιχείο αυτοκριτικής, αν υπάρχει μέσα στον τρόπο που διαχειριζόμαστε, μας κάνει ακόμα πιο αξιόπιστος απέναντι στο κοινό, όποιο και είναι αυτό, γιατί δείχνει ότι αντιλαμβανόμαστε πίσω στην κατάσταση και ότι δεν πάμε να κρύψουμε πράγματα. Νομίζω ότι δείχνει ενοχή πάντα το να αποσιοπούμε κομμάτια της ιστορίας, τα οποία είναι οδνωστά. Σε περίπτωση αυτή, αν θεωρήσουμε ότι εμείς είμαστε ο επίσημος πρόσωπος του Αριστοτελίου, θα μπορούσαμε να έρθουμε σε σύγκρουση με τα λόγια του κοσμήτωρα που φιλοξενούνται στο ίδιο το άρθρο. Δηλαδή? Δεν θέλω όσους σε σύγκρουση. Να λέγαμε ότι ο κοσμήτωρας λέει ψένοιξη. Όχι, όχι. Δεν ήταν αυτό. Δηλαδή, είχα λέγει ότι, ναι, ισχύουν αυτά που είπε ο κοσμήτωρας, αλλά προάγεις το υπόλοιπο. Εγώ δεν ξέρω γενικά τώρα αν πρέπει να είσαι απόλυτα εικλημής και να δεις όλες τις πληροφορίες, γιατί δίνεις και όπλα στον αντίπαλο ταυτόχρονο. Λοιπόν, να κάνεις την ιστορία που εσύ θες, απλά αποσκοπώντας αυτές τις συμφέροντες, είναι πιο ίδιο από το... Και ο ίδιος δεν πιστεύει ότι αυτό πήραμε στο να εμειρήσει το μία δράση από το να αποκαλύψουμε αυτό πώς γίνεται. Ωραία, γενικά το λένε, δεν ξέρω αν έχω δει. Όχι, ακούω λίγο. Συμφωνώ ότι ήθελα να ξεκινήσω. Θα ήθελα λίγο να τους ζητάμε και μετά παραμένουμε. Οπότε, καθίστε στην κορίτσα. Έχουμε ένα θέμα το οποίο είναι ακραίο. Φοιτητής χάνει τη ζωή του καταδυνατιά και απάρθει στο χώρο που απειθείται. Φυσικά υποθετικό σενάριο και απευφικτέο. Εδώ έχουμε μια σειρά από υποθέσεις, οι οποίες θα έχουν ανάλογα και διαφορετική μεταχείριση. Είτε ο θάνατος οφείλεται σε χρήση ναρκωτικών ουσιών, είτε οφείλεται στην κατανάλωση αγγόλ, είτε οφείλεται σε ατύχημα. Είτε πρώτο, θανάσιμο τεχνηματισμό κατά τη διάρκεια συγκλοκής με άλλους φοιτητές, είτε το τελευταίο, θανάσιμο τεχνηματισμό κατά τη διάρκεια συγκλοκής συμμωριών, δηλαδή εξωπανεπιστημιακών. Εδώ έχουμε το χαρακτηστικό ότι δεν υπάρχει προεδοποιητική φάση, γιατί έχουμε ένα ευνείδιο γεγονός. Εκτός αν θεωρείς κανείς προεδοποιητική φάση, τα έργα που μπορεί να συμβούλουν, ή που έχουν συμβεί κατά τη διάρκεια πάρτις και είναι καταγεγραμμένα. Το γεγονός μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει κάποια σχέση με την πολιτική ασύρου, γιατί υπάρχει, όμως, κίνδυνος εδώ να εικαταλευθούν την ανθρώπινη τραγωδία, η υπέρμαχη της πλήρους κατάλησης του πανεπιστημιακού ασύλου. Θεωρούμε ότι οι δηλώσεις των πιτανικών αρχών εδώ είναι αναγκαίο να έχουν σαφή τοποθέτηση σχετικά με αυτό, έτσι ώστε να απαντούν από τον πρωτέρος κάθε κακοπέληνο σχόλιο. Και εδώ είναι εντελώς αποκειμενικό να δούμε τις θέσεις που έχουν σαν πρόσωπα. Έχουμε να διαχειριστούμε, λοιπόν, συγκεκριμένα συναισθήματα, στην αρχή τη θλίψη, το φόβο και το θυμό, αλλά και την παραπληροφόρηση. Είναι μια είδηση που σίγουρα θα ταράξει πάρα πολύ η θεσιογραφία, τους ανθρώπους, την κοινωνία ολόκληρη. Και η πρακτική κίνδυνη, όπως τους έχουμε προσδιορίσει, είναι ο κίνδυνος της δυσφήμεσης του ΑΠΘΤ, πλήγμα στο κοινωνικό κύρος του ιδρύματος, κίνδυνος επίσης να επιτραπεί σπανικός μεταξύ των φοιτητών και των γωγιών τους και να εμφανιστούν ακραίες συμπεριφορές και τάσεις εντός του πανεπιστημίου. Ομάδες κρούσης, ομάδες περιφρούρισης, ομάδες που δεν ξέρουμε πώς θα λειτουργήσουν μετά. Το κοινό που αποευθυνόμαστε είναι στην ουσία οι πάντες, οι πόλοι, οι φοιτηκτέρες, οι γονείς και η ελευίτερη ατατημαϊκή κοινότητα, ελληνική και ξένια, αν πρέπει να την προσδιορίσουμε πιο συλληγμένα. Το μήνυμα θα πούμε πρέπει να είναι ότι είναι ένα μεμονωμένο και υποτοφανές παιστατικό για την ιστορία του πανεπιστημίου. Πρέπει να γίνει σαφές ότι η κλιματικότητα στο ΑΠΘΤ είναι χαμηλότερη αυτής που επικρατεί σε άλλες περιοχές της πόλης μας. Αυτό πώς θα το δημιουργηθεί? Στατιστικά είναι αποδεικμένο από τα δελτία συμβάνου της αστυνομίας. Επίσης, είναι σίγουρο ότι δεν είμαστε μια τέλεια κοινωνία, ούτε ζούμε σε ένα πρωστινωμένο περιβάλλον, αλλά πραγματικά και το πανεπιστήμι μας καθρέφτης της κοινωνίας και της καθημερινής μας ζωής, όπου μπορεί να συμβεί και μέσα σε κάθε άλλο χώρα. Και ότι υπήρχε τρόπο να το αποτρέψεις να έχεις προνοήσει, όχι μόνο ότι δεν υπάρχει προεδοποιητική φάση επικοινωνιακά, αλλά δεν υπάρχει και προεδοποιητική φάση ουσιαστικά για να προβλέψεις και να αποτρέψεις το γεγονός σου. Διχωρήσαμε τρία επίπεδα διαχείρισης. Το πρώτο είναι μόλις προκύπτει το γεγονός. Εδώ πρέπει πραγματικά να έχουμε με μεγάλη ταχύτητα να διαχειριστούμε το πένθος, όπου το άπειθο και τα πλέον λειτουργεί σαν μια οικογένεια που χάνει έναν δικό του πρόσωπο. Με διαφάνεια να παρουσιάσουμε τα στοιχεία του τραγικού συμβάντος, να υποσχεθούμε ότι άμεσα ξεκινάει η έναξη της διαδικασίας διερεύνησης και όλοι όσοι κάνουν δηλώσεις θα πρέπει να είναι σύντομες και σαφής, χωρίς να αφήνουν υπερφυγές και εικονόμενα. Εδώ όσον αφορά και αυτό που συζητήσαμε νωρίτερα, νομίζω ότι θα πρέπει να υπάρχουν συστάσεις απέναντι σε όποιον κάνει δηλώσεις, γιατί μπορεί να είναι στις θέσεις αυτές πολύ σκληρές προσωπικότητες και οι άνθρωποι με πολύ μεγάλο κύρος, αλλά σίγουρα η ετοιμότητα στο να αντιδράσει σε κάτι τέτοιο δεν είναι σύντομη. Ευτό είναι καλό να δίνονται κάποιες οδηγίες για τις λέξεις που θα χρησιμοποιήσει, για το τι δεν θα πρέπει να πει ή τι να προσέξει για τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων. Επίσης τις διαδικασίες διαρρυαμνισης, λογικά θα πρέπει κάποιος που θα θεωρεί το υπεύθυνος να είναι σύντομη. Λογικά θα πρέπει κάποιος που θα θεωρεί το υπεύθυνος να υπάρξει κάποια παρέτηση από τη σησιοποίηση από την ακαδηματική κοινότητα ως ένδειξη ανάληψης φθείμης για το γεγονός στο οποίο... Ναι, αυτό είναι προσωπική υπέρχηση. Προσωπική, αλλά νομίζω ότι... Προσωπικά θα ήθελα να γραφάει... Θα ήθελα να πω ότι έχω ένα προσωπική ευαισθησία. Στο δεύτερο επίπεδο διαχείρισης, εδώ πρέπει να παρέχουμε να βούμε πλέον στην αφήγηση. Αυτό μας δίνει χρόνο να γίνει σε μεγαλύτερο, με κάποια απόσταση από το γεγονός πλέον. Είναι γεγονός ότι και στην διεθνή ινδιωσιογραφία βλέπουμε ότι οι παρεπιστημιοπόλοι συχνά θεωρούνται δικίνδυνοι πόλοι. Έχουμε και εδώ στην Ελλάδα και άλλα παραδείγματα. Στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας, στον Φόλο, κυκλοφορούν πρωτοσέλληγα με τίτλου «Φάπλικα ΚΑΠΑΡΤΙ» στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας. Ή στο πανεπιστήμιο του Βλωσάντζελ, στον Κάμπους, έχει θεωρηθεί επικίνδυνο από κάποια εφημερίδα, οικονομικό φύλο κιόλας, οπότε στην κύρια σελίδα του το πανεπιστήμιο αναγκάστηκε να απαντήσει για ποιο λόγο δεν είναι επικίνδυνος χώρος. Και εδώ είχαμε σειρά πρώτου δημοσιευμάτων που θύγουν, δισημούν τον χώρο, το Κάμπους του, το Απιθήτα, ένα από αυτά είναι εδώ, τον ελεύθερο τύπο. Οπότε θα πρέπει να απαντήσουμε σε όλα αυτά, αλλά σε δεύτερο επίπεδο. Στο τρίτο επίπεδο διαχείρισης, και εδώ ο χρόνος είναι μεγαλύτερος, πιο μακροπρόθεσμο, πλάνο, θέλουμε να δώσουμε το στίχμα του Απιθήτα μέσα στην πόλη, ότι είναι ένας πολύ ζωτικός χώρος, που δίνει ρυθμό και ζωή στην πόλη αυτή, όσο έχει τους πιο πολλούς νέους, διοργανώνοντας καμπάνιας ενάντια στη βία, την υπρακατανάλωση από όλα τα ναγκωτικά, ένας έμεσος τρόπος να απαντήσουμε σε αυτό που συνέβη στο χώρο μας, και φυσικά να ενισχύσουμε τη συνήθιση στους φοιτητές μας, ότι προστατεύουν οι ίδιοι το χώρο που ζουν. Εδώ τελείωσα λίγο φιλολογικά, ότι και οι δάσκαλοι και οι γονείς, πολύ λιγότεροι νέοι βέβαια οι ίδιοι, ήδη στη ροτειωρική του ο Αισθωτέλης, έχει επισημάνει ότι όλα τα σφάλματά τους πρέπει πότε από την υπερβολή, επειδή οι νέοι δεν τύχουν το λόγο του χείλωνα, το μητένάδαν, υπερβάλλουν σε όλα, αγαπούν υπερβολικά, αμύσουν υπερβολικά και το ίδιο συμβαίνει και για όλες τις πράξεις τους. Πιστεύουν πως ψεύουν τα πάντα και ανεκατέφονται στα πάντα, και γι' αυτό νομίζω πως το λόγο είναι υπερβολική. Αν συμβεί να διαπράξουμε κάποιο αδίκημα, αυτό φιλιάται στην αφθάδεια και όχι σε κακία. Να ρωτήσω κάτι για το τρόπο που αποφασίσατε να το φιλισθείτε. Είδατε αν έχουν υπάρξει πάρα πολλοί περισσότερικα στο εσωτερικό. Θα νοτώ. Ορίστε. Έχει και αμεσόπαντο τρομοκρατισμό. Έχει της Αμερικής. Έχει της Αμερικής. Ψάξαμε, αλλά δεν βρήκαμε ακριβώς το ίδιο γεγονός. Και είναι δύσκολο να διακρίνεις από τα δημοσιεύματα το τρόπο που χειρίζεται ένας οργανισμός, ένα πανεκστήμιο, μια δύσκολη στιγμή. Γιατί συνήθως, στις επίσημες ή στους ελείδες τους, ο καθένας προβάλλει τη θετική εικόνα του οργανισμού του. Δεν δείχνει, εκτός από αυτό που το βρήκαμε, τόσο ακριβώς αυτό που το βάλαμε, το που αναφέραμε, το οποίο η ΑΛΕΙ να απαντήσει στα αρνητικά δημοσιεύματα, ότι δεν είναι ένας επικίνδυνος χώρος. Δεν είναι κάποιο διθυμίσμα. Ναι, δεν μιλάω τώρα τι θα έγινε το πανεκστήμιο, ας πούμε στη μισθοσελίδα, όπως αυτό ένα παράδειγμα πρωτότυπο και ενδεχομένως ακριβώς. Το λέω από την άποψη ότι, επειδή αυτό, αν είχαμε έναν διχυπησμό, αν είχαμε κάτι τέτοιο, αυτό ήταν πανελλαδική πρότυπα να το πω έτσι. Αν ψάξατε εκεί από εγκληρωμεντική άποψη, όπως μου το λέω, αν έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Κοίταξε, ας πούμε στα παρεμπιστήμια που είχαν τους πυροβολισμούς. Θεωρήθηκα μάλιστα τόσο ακραία, που δεν θα μπορούσε να έχει κάνει κάτι το παρεμπιστήμιο για να το σώσει. Ή ότι οι ιδέες μου που έρχονταν ήταν να κάνουμε έλεγχο για όπλα, για να βάλουμε το σύστημα ελέγχη και τα λοιπά. Αλλά πάντα το χειρίστηκαν σαν κάτι το πολύ ακραίο, που δεν θα μπορούσε κανέναν να το έχει προβλέψει και να έχει σώσει την κατάσταση. Μα και απλά από την λύση αφύλαξη και τα λοιπά, αλλά χωρίς να πούμε ότι αν είχαμε κάτι τέτοιο δεν θα έχει συμβεί αυτό. Ήταν κάτι το οποίο δεν θα μπορούσε με τίποτα να το είχαμε σώσει. Ωραία, πολύ ωραία. Κάτι άλλο θέλετε? Πάντως, έχω μια κοινή διαχείριση για τη διαφορά τους ποιητές και της δράσης τους, ώστε να εξεχαστεί το άσχημο γεγονός και να δείξει το καλό πρόσωπο των ποιητών. Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό στη διαχείριση και τις πρώτες φάσεις ακόμη, να έχουν πρώτον λόγο και οι ίδιοι οι ποιητές. Όχι μόνο επειδή τους έχουν συλλέξει για να δώσουν μαρτυρίες οι δημοσιογράφοι, αλλά και στο τρόπο διαχείρισε η εφθογραφή ότι θα πρέπει να τους χρησιμοποιεί να βγουν μπροστά και να μιλήσουν στο όνομα όλων τους φοιτητών. Αυτό θα δείχνει ότι συμμετέχουν και δεν έχουν, υπό τη σκέπη πάντα των καθηγητών τους, την προστασία. Μπορούν να αναλάβουν τις εχθήνες τους και να διαχειριστούν και τον χώρο και τον χρόνο και τα καλά και τα σχήμα της πανεπιστημιακής ζωής. Θα τις δουλέψετε με βάση τα σχόλια που θα κάνουμε τώρα και θα την κάνουμε μη ενωπημένη και θα την παρουσιάσετε στα στελέχη του Γραφείου Δημοσιογραφίας σχέση με τα αυθήκτα, εντάξει. Θα ήδη τους πούμε να έρθουν αυτοί εδώ ή θα πάρουν μπροστά από εκείνα. Τους θα παρουσιάστηκαν και τους συζητήσουν μαζί. Είναι σημαντικό να βγαίνουν οι εργασίες έτσι εκτός έστω. Να τους ευχαριστούμε και οι στάδοι. Να σας σχολιάσω λίγο να σας πω το τι πρέπει να κάνετε, ξεκινώντας έτσι πριν και μετά θα σχολιάσω πάνω στις εργασίες. Για την πρώτη ομάδα θα πρέπει να δουλέψετε λίγο παραπάνω. Το θέμα το μήνει έψιλον, αυτό να το ξαναδείτε. Δηλαδή το ότι να σταλέει έναν αδελτιότυπο δεν σημαίνει, γίνεται. Το θέμα είναι πως θα διαχειριστεί όλη αυτή την εικόνα και την ένδυση που θα παίξει μέσα από τα social media, επίχει στο Facebook. Τι κάνουμε, πρέπει να υπάρχει κάποιος που θα παρακολουθεί όλα, κάποιος ο οποίος θα παρακολουθεί το Twitter, τι γράφεται, εις το φέτο επειδή το Facebook πρέπει να ξεκινήσει όπως και το Twitter με χάσταγες. Οπότε μπορεί να έχουν βγει με χάσταγες να δεις ας πούμε τι έχουν γίνει, να πεις σελίδα κηλειοφόρος ξέρω που το παίζει και να δείτε αν έχει παίξει από το αλφαίδι ένα δημοσιεύμα, έχει δημοσιευτεί έτσι, έχει κοινοποιηθεί με συγχωρείτε και λοιπά. Μια της σημερινής πρώτη ομάδα είναι να βλέπεις το κομμάτι των media και λίγο το μήνυμα, αυτό είναι. Τα υπόλοιπα θα τα συζητήσουμε γιατί είναι ενδιαφέροντα πολύ και δημιουργούν ένα κύκλος συζήτησης. Στην δεύτερη παρουσίαση θα πρέπει να ενισχύσσεται το κομμάτι έτσι των ξένων, των περιστατικών σε ξαναγωνισμού όπως είπατε τα κορίτσια, το οποίο μπορεί να ενισχύσει πολύ ένα δύσκολο το οποίο σίγουρα θα παίξει. Φυλαγμένα φύλακτα ελληνικά παρεπιστήμια στο οποίο γίνεται μπάχαλο, ξέρω εγώ και λοιπά, έναντι του στερεότυπου ότι στο εξωτερικό όλα είναι καλά, υπάρχει σειρά μόνος τάξης και δεν γίνεται τίποτα. Οπότε επειδή είσαι σίγουρος ουσιαστικά, ξεκινώντας τη διαχείριση μιας κρίσης θα πρέπει να σκεφτείς ποια είναι τα πιθανά επιχειρήματα από τα οποία θα παίξουν. Άρα επειδή αυτό σίγουρα θα παίξουν στερεότυπο, το οποίο θα έρθει θα πατήσει σε στερεότυπα τα οποία έχει η ελληνική κοινωνία, εσύ κοιτάς να βγεις και να πεις ότι ορίστε τι γίνεται στα εποτηθέμενα καλά φυλαγμένα πανεπιστήμια. Από την άποψη ότι δημιουργείς, λοιπόν, έναν υποστηρικτικό υλικό των απόψεών σου. Είναι ένα σημαντικό κομμάτι, αυτό θα πρέπει να το δείτε. Το άλλο είναι η ποκακόλα και η αντίδραση. Αυτό ήταν και η απάντηση. Το κέντρο είναι το νευολιασμό των παιδιών, το οποίο είναι ενδιαφέρον, και οι ελληνικές τράπεζες. Τώρα πάμε να λεπτόμαστε λίγο, γιατί νομίζω ότι θα πρέπει να δουλέψουμε σε τρία πράγματα. Και μετά βλέπουμε κάποιες ελληνικές λεπτομέρειες. Πάμε λίγο στο κομμάτι αυτό, ας πούμε. Αυτό το ξέφραγο απέλητο απηθήταν. Ξεκινώνει το γεγονός αυτό το οποίο έτσι υπόθετη, ότι θα πρέπει εμείς να μπορούμε να παραδεχθούμε στη διαχείριση κρίσεων. Ενώ όλοι έχουμε την αντίποσή της διαχείρισης κρίσεων, αφορά την απόκλειψη γεγονότων, αντιθέτως θα πρέπει να δούμε ποιες είναι οι δυναμίες του οργανισμού και να μην διστάσουμε να τις παραδεχθούμε. Το να μην διστάσουμε να τις παραδεχθούμε, το να μπορέσουμε να τις παραδεχθείς, η παραδοχή δεν σημαίνει αδυναμία. Αντίθετα προηλέγει το έδαφος, για αυτό το οποίο πολύ ωραία να δείξετε, μια θετική αντίδραση, το να βγάλουμε ένα θετικό σενάριο. Δηλαδή όταν απέναντί σου αυτό το οποίο είναι πολύ σημαντικό, όταν απέναντί το οποίο θα πρέπει να έχουμε καταρρονιωτότητα, όταν απέναντί μας έχουμε μια καταστροφολογία και μια αρνητική επίθεση ενάντου είναι το οργανισμό που υπηρετούμε, εμείς θα πρέπει να βγούμε ένα αντίθετο σενάριο, το οποίο θα απαλήρει τις αρνητικές εμπιπώσεις και θα δείξει μια άλλη κατάσταση. Έτσι λοιπόν η παραδοχή ότι υπάρχει ένα πλαίσιο νομικό, το οποίο είναι ασαφές γιατί κάνουμε τη διοργάνωση παρά την παραδοχή μας χάρη, λύνει αμέσως στο θέμα. Που σημαίνει ότι δεν αφήνεις περισσότερο, γιατί απεθαίνεις και σε δημοσιογράφεις ότι θα ψάξω, θα κάνω. Δεν απεθαίνεις εσύ κάποιος, είπες κάτι και τελείως τους έψεψες. Θα πρέπει να ξέρεις ότι έχεις ένα δυναμικό μέσο, οι οποίοι θα ψάξουν να επιβεβαιώσουν ή όχι. Έτσι λοιπόν η παραδοχή ότι το πλαίσιο παραδοχής χάρη είναι ασαφές και εμείς θα δουλέψουμε να το αλλάξουμε, να το ενδερθώσουμε, να το βελτιώσουμε, δεν σε κάνει αδύναμο. Αντιθέτως να γνωρίζεις μια παραδοχή του τι συμβαίνει και ότι εσύ κοιτάς να το βελτιώσεις. Αυτό το δέχεται η κοινωνική νόημα. Για παράδειγμα, εμείς είναι αυτή η κοινωνική ομάδα, πριν από εμάς υπάρχουν οι θύνοντες στον πιστό που πραγματικά αν δεν βρει κάποια λύση δεν μπορούν να πάρουν κάποια πρωτοβουλία να μην γίνονται στον πολιτεχνείο, να γίνονται στη θρητική λέσχη. Οφείλει να μην είναι απλώς παρτιτής, να επεμβαίνει περιστατικά. Όχι, αυτή τη λύση θα τη δώσουν οι διοικητικοί υπεύθυνοι του οργανισμού. Αν έχεις κάποια, δεν μπορεί να πέσει. Απλά η ομάδα που διαχειρίζεται την κρίση είναι από τους διοικητικά υπευθύνουσιοι που θα δώσουν λύση εκείνη τη στιγμή. Αλλά αυτή που διαχειρίζεται επικοινωνιακά το κομμάτι, ας πούμε, μιας κρίσης, είναι αυτή που θα προτείνουν πώς μπορεί η όλη υπόθεση να παρουσιαστεί επικοινωνιακά. Που σε αυτές οι περιπτώσεις πρέπει να υπάρξει μια προσεκτική επιλογή των λέξεων περιγραφής του γεγονότος, που να μην δείχνει τα δυναμία, αλλά και ταυτόχρονα να δείχνει και διάθεση ότι ο οργανισμός για κάποιες θέματα τα οποία δεν είχε λάβει υπόψη τώρα θα τα λάβει υπόψη και θα τα διορθώσει. Λογικό δεν είναι. Δηλαδή είναι πάνω σε αυτό το οποίο λέμε μεταξύ μας ότι κάνεις αλάθιος. Γιατί λοιπόν να θελείς να εμφανίσεις στον οργανισμό σου άκρουτο και λοιπά, όταν η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχουν πάντοτε σημεία στο οποίο ο οργανισμός μπορεί να είναι τροτός. Δεν σε κάνει. Δεν σε εμφανίζει αδύναμο. Αντιθέτω, σε εμφανίζει ρεαλιστή. Αυτό το οποίο θα πρέπει να θέλουμε εμείς να πετύχουμε είναι ότι να εμφανιστεί ο οργανισμός ως ρεαλιστής, ως γνώστης της πραγματικότητας, ως γνώστης αυτό που συμβαίνει. Και όχι κάποιος ο οποίος βρίσκεται αλλού και αλλού είναι η πραγματικότητα η καθημερινότητα του οργανισμού του 2000. Δεν σε κάνει αυτό όμως να φανείς ανεύθυνος με το να πεις εις με ο συντήρης ότι εγώ δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο, τους αφήνω να κάνουν ό,τι θέλουν. Μπορείς να εισχύσεις κάτι άλλο. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δηλαδή η πραγματικότητα είναι ότι δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο και ότι αυτό το κενό το έχουν εκμεταλλευτεί. Αλλά οι ευθύνες μου είναι ότι εγώ αυτό το διάστημα το ανέχω. Εκεί και εκεί μπορείς να μιλήσεις αν είσαι νέα διοίκηση να πεις ότι ξέρεις μόλις ανέλαβα. Αν είσαι παλαιότερη διοίκηση μπορείς να πεις εκεί ότι το κομμάτι που ανέδειξαν τα κορίτσια και ότι θέλω να το αντιμετωπίσω που έχουν και πολλές οικονομικές δυσκολίες που δεν μου επιτρέπουν να έχω τη φύλαξη όπως θα ήθελα ή η προτάστα που καταθέσαμε πειρά χρόνο να συζητηθούν ή επειδή θα πρέπει να λυφθούν, δηλαδή μπορείς να το υπερασπίσεις, είναι μια αντίστοιχη επιχειρηματολογία. Εξαρτάται ποιά είναι η περίοδος της δίκησης. Αν η δίκηση είναι νέα έχεις πίστευση χρόνου. Δηλαδή ξεκινάς από μια σχετικά πιο ευνοϊκή θέση σε σχέση αν είσαι μια δίκηση η οποία είναι 15 αιτίας παραδείγματος. Πλήνει δύο θρητείες. Παλιά δίκηση απλά δηλαδή τόσο καιρό αφήνεις να υπάρχει το πρόβλημα, αφήνεις μια τακτική να συνεχίσεις. Υπάρχουν πολλές περιόδες είναι. Μέτα δεν υπάρχει πάντα οικονομικό σκέπος. Υπάρχουν πολλές περιόδες τις οποίες πρέπει ταυτόχρονα να αντιμετωπίσω. Δεν έχω αυτό το προσωπικό για να το αντιμετωπίσω. Προσπαθώ να αντιμετωπίσω πολλά θέματα ταυτόχρονα. Εντάξει θα μπορούσα να πάρεις το άγγρα μέτρο της απαχόρευσης τέτοιων αστυνομιτήτων. Το οποίο σου λέω όταν θα σου πω ότι δεν μπορώ να το επιβάλλω γιατί θα πρέπει να φωνάζω κάθε φορά την αστυνομία που θα μπαίνει κάποιος και να πάω σε μια διαδικασία δεν είναι δική σου. Δεν μπορεί να μπαίνω. Όχι μπορεί να μπαίνεις σε μια άλλη διαδικασία δεν θα καταλαβαίνει ο άλλος ότι είναι δύσκολο. Αλλά αυτό που θέλω να κρατήσεις τώρα θα το χρησιμοποιούμε ως παράδειγμα. Ναι είναι το ότι είναι ολογικά όλα αυτά τα ερωτήματα και με αυτόν τον τρόπο θα σε αντιμετωπίσουμε. Είναι το ότι αυτό που θα πρέπει να μας λέει είναι ότι η παραδοχή ότι ο οργανισμός έχει και κάποιες αδυναμήσεις οι οποίες θα φροντίσει να εγκλείσουν δεν τον κάνει και δεν τον εφανίζει αδύνατο. Πρέπει να έχει μια ισορροπία γιατί πραγματικά μπορεί να γυρίσει η κούμα. Ακριβώς ναι δηλαδή ότι συγγνώμη μόνο αυτό να μου λέει. Δηλαδή σημαίνει σημαίνει σημαντικό λάδες αυτό. Αμέσως πρέπει να γυρίσουμε και να απαντήσουμε θετικά. Πάμε λοιπόν στα τέσσερα μέρα θα σας έλεγα. Τι? Τέταρτη, αν κατευθεύω στα σχόλια. Ναι. Γράφουμε μες από κάτω. Πρόκειται δηλαδή... Καταβάστε το λιλίτ πρέπει να έχει και συνέχεια. Να περπατήσω. Να βάλω τα σχόλια. Και θέλω να πετύχω. Α ναι γιατί δεν συμβαίνω με το μήνυμα. Άμα κι εμείς δεν είμαστε εδώ. Σκοπός μας λοιπόν είναι πανερμότητα σχέση. Τι λέτε παιδιά το έργο να λαμβάνει ο λαμβάνος. Οι γονείς μεγάλες ελληνικές φοιτητήσεις και μελλοντικές και μελλοντικοί από το κοινό κλπ. Όχι δεν είναι. Εντάξει τα είναι κάπου απ' όλα. Α εδώ. Ναι. Συμφωνεί τα σχόλια με τα πρώτη. Τώρα δεν βλέπεις το... Ναι θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτό το γεγονός ότι είναι... Ότι έχει γίνει από τρίτους. Έχει γίνει από ξενοπαρυμψινιακούς. Δεν σαβαλάσσεσαι να πω την ευθύνη της φύλαξης. Δηλαδή δεν ξέρω το που κύριος μπήκε μέσα. Θα είμαστε ότι μπήκε χωρίς να λυπθεί παραδοσφάρα του τι. Και έρχεται και νησχύ την εικόνα ας πούμε... Δηλαδή το Discord θα συγκρουστούν δύο έτσι αφηγήματα. Το ένα το αφήγημα το οποίο ξεκινά από πλειονεκτική θέση. Ότι όλοι οι κοινείοι γνώμοι έχουν χαρακτηρίζει ότι τα πανεπιστήμια είναι ξέφραγα. Ποια είναι η εικόνα για το πανεπιστήμιο. Θα σου πούμε ξέφραγα, βέλη, μπάρχαλο, κλπ. Βλέπει όποιος θέλει, κάνει ό,τι θέλει. Αυτή είναι η εικόνα. Ξεκινάει αυτό το αφήγημα που είναι μια σχετικά πλειονεκτική θέση. Γιατί χτίζει πάνω στην αντίληψη στην εικόνα που έχει κοινωνία. Εσύ λοιπόν πρέπει να το αντιπαρέθησαι. Λοιπόν, το να το αντιπαρέθησαι σημαίνει ότι υπάρχει ένα νομικό πλαίσιο, ξέρω εγώ, κλπ. Το οποίο θα πρέπει να βελτιωθεί. Αυτό αφορά και εμένα. Θα χρησιμοποιήσω το κραυγές απόγονες από διδάσκοντες. Ότι και εγώ ίδιος δεν έχω εξοπλισθεί. Δεν μου έχεις επιτρέψει ως πολιτεία να έχω πάρει τα κατάλληλα μέτρα για αυτό το θέμα σου. Ότι θέλησα με σταμάτησες. Γιατί ουσιαστικά εδώ εμπλέκει και ότι οι διδάσκοντες έχουν εξοπλισθεί. Δυστυχώς και δικογνωμία, η οποία πολύ συχνά τοφοδοτεί τα δημοσιεύματα. Και είναι μια παθολογία όλων, εσωτερική παθολογία κάθε οργανισμού, όταν βγάζεις τα εσωτερικά σου προβλήματα, είναι τα λύσεις, έξω στη κοινωνία. Τότε λοιπόν που δίνεις σίγουρα είναι πλήγμα στον κύριο σου. Ναι, γιατί διαχωρίζει από καλούς και κακούς με τον οργανισμό, το οποίο πάλι υπάρχει. Εγώ σε αυτό δεν θα το έδινα τόσο πολύ σημασία, όσο θα έδινα σημασία στο να παραδεχθώ, το οποίο θα πρέπει να δουλέψεις στο παραδάχημα αυτό που γίνεται. Πάμε σε ένα δεύτερο, ποιά είναι η θετική ανταπόκριση. Για να απαντήσω, θα πρέπει να σηθεί τι θέλω να πετύχω, ποιος είναι ο στόχος, ποιά μέσα θα εξοπλήσω, σε ποιό κοινό θα πετύχω. Δεν πρέπει να έχει αποκριστάλλοδοθητή, είναι αυτό που θέλω να πετύχω, να βγάλω μια θετική εικόνα. Ποιος είναι ο στόχος, να μπορέσω να αντιστρέψω τη συζήτηση, η οποία γίνεται, ας πούμε, και ότι κάθε στιγμή θα υπαίχθηται. Το τρίτο, ποιά μέσα, τα είπατε ωραία. Και έτσι πάμε λοιπόν, ελπίζω φίλα, που σε προσωπικό είναι κάτι στο οποίο εύκολα καταλήγουμε. Και καταλήγουμε εδώ στο οργάνισμό, να σχολείσουμε τον πανεπιστήμα μου, που είναι πολύ ωραία, από την ακουστικόατοκάμεση, που θα δείχνουμε σας κάποια άλλη εικόνα για τον πανεπιστήμα. Υπάρχει και η ομάδα που έφτιαξε τη Φόρμουλα 1, υπάρχει και αυτή που έφτιαξε. Αυτό υπάρχει και αυτή που, κατά το άλλο, θα θέλαμε να προκαλούμε το ενδιαφέρον του ΜΜΕ, όχι μόνο στις ζημιές, αλλά και όταν έχουμε πολύ θετικές ιδέσεις. Και παραδείγμα το σχάρι, κλπ. Τώρα, το τι γίνεται για τη δικογνωμία. Μένει η δικογνωμία, δεν θα πρέπει να υπάρχει δικογνωμία, ωστόσο στις κρίσιμες στιγμές είναι δύσκολο να διαχειριστεί σχετικά με το οργανισμό. Και στην περίπτωση αυτή, υπάρχει ένα μεγάλο ζητούμενο όταν, ξέρω εγώ, κάποιοι ποιοί όταν είναι κατεσταμένο, ξέρω εγώ τα γραφεία τους, ότι σε αυτήν την περίπτωση δεν μπορεί να τελειώσει. Γιατί είστε ένα χώρο στο πανεπιστήμα, το οποίο βασική του αρχή είναι η ελευθερία λόγου. Είναι πιο δύσκολος ο χώρος διαχειρίστησης σε σχέση με έναν αυστηρά ιεραρχική δομή. Δηλαδή, το Δημαρχείο, ξέρω, που υπεριφέρεται, είναι μια αυστηρία ιεραρχική δομή. Στο πανεπιστήμιο υπάρχει ιεραρχική δομή, αλλά λόγω της ιδιαιτερότητας, το τι υπάρχει η ελευθερία λόγου κλπ., αυτοί δεν μπορούν να ακολουθηθέσουν. Σίγουρα, εγώ νομίζω ότι στο κομμάτι των εσωτερικών δημοσιών σχέσεων, σταδιακά, ενσχύεται η άμουση ότι είμαστε σίγουρα μεταξύ μας πρέπει να λύσουμε τα προβλήματά μας, αλλά προς τα έξω πρέπει πάντοτε να εμβυσήσουμε την πιστωσύνη στον κόσμο, αυτά που λένε οι Αμερικάνοι. Πάμε τώρα, σε αυτό που γράψει τα κορίτσια Ιουλία και Τζελίνα, για την άμμοξη τώρα για το θέμα ασούνα του νεκρού φιδιτή, παραδείγματος κάτι, το οποίο θα μπορούσε να είναι, το οποίο μπορεί που να συμβεί, δεν είναι μια παραδοχή, όχι κατ' ανάγκη σε πάρατι κυλίμα, αλλά κάτι το οποίο θα μπορούσε να συμβεί, παραδείγματος κάτι στο Κύψιντα, πρέπει να προετοιμάζεται ο οργανισμός, το οποίο θα δείχνει, ας πούμε, μέσα στο χώρο του δέκα χιλιάδες άτομα, μπορεί να συμβεί κάτι, άρα θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος με την διαχείριση ενός τέτοιου περιστατικού. Ειδίως, τέλος πάντων, δεν βλέπω τώρα σας πολύ γι' αυτό το κομμάτι. Πολύ καλή είναι η καταγραφή των πιθανών αυνητικών ενηπτώσεων που έχετε κάνει, ενός δικράτης πανικού, ενός εμφάνισης ανθρώπων και τάσεων, και λοιπά και για το κοινωνόμου που ευθυνόμαστε, σε ό,τι αφορά το νήμημα δομονωμένων και πρωτοφανές. Η κλιματικότητα στο Άκθη ήταν καμιλότερο από αυτή την παιπίτα της άλλης περιοχής της πόλης. Στην περίπτωση αυτή, όπως και το κοριστικό, υπάρχει μια θετική εκστραπτία, που είναι πολύ σημαντικό στην διαχείριση ενός τέτοιου περιστατικού. Πρέπει να φτιάξεις ένα δικό σου αφήγημα. Είτε το αφήγημα αυτό θα είναι αμυντικό, να απαντήσω γιατί εγώ δεν έχω φροντίσει για το νομικό πλαίσιο, που εκεί συνεχώς θα πρέπει να αμύνεσαι, είτε θα πρέπει να είσαι έτοιμος να ξεκινήσεις από το να παρουσιάσεις το νε, και να ξεκινήσεις την θετική εκστραπτία, ας πούμε, πληροφόρηση. Η κλιματικότητα στο Άκθη ήταν καμιλότερο από αυτή την παιπίτα της άλλης περιοχής της πόλης. Τα στατιστικά, να ξέρετε, συγκινούν και δυναμώνουν τα επιχείρημα. Να είσαι καλά τεκμηριωμένος, να εμφανίσαι με πολύ καλά τεκμηριωμένη άποψη, στην οποία αν ο άλλος δεν είναι τόσο τεκμηριωμένος που συνήθως δεν είναι, γιατί η έρευνα πολλές φορές είναι επιφανειακή και επιχειρουσμένη στις εντυπώσεις, φαίνεται αυτή η έννοια επιχειρημάτων, σε αντίθεση ότι ξέρετε ότι στην περιοχή αυτή που αναφέρασα, υπάρχει, ας πούμε, καμηλότερη εγκληματικότητα σε σχέση με τις πόλεις της περιοχής της πόλης. Οπότε ποιο είναι το θέμα. Θα σου ακολουθώ εκεί, θα σου ακολουθώ εκεί, θα σου ακολουθώ εκεί, δεν έχεις έμφαση, θα σου ακολουθώ ότι ξέρεις τι... Καμηλότερα όμως είχαμε την απόλευνια ζωής. Σαφές θα είχαμε και την απόλευνια ζωή. Σ' άλλες περιοχές με εξίσου χαμηλές, όπως εδώ και εκεί και εκεί. Είναι κάτι μη συνηθισμένο, ας πούμε. Εντάξει, δηλαδή στην περίπτωση αυτή βγαίνει πολύ τραγικό το γεγονός, προσπαθείς να το εφανίσεις όσο το δυνατό, σε σχετικά πλαίσια, ας πούμε, να μειώσεις την εντυπωσία, την προσπάθεια, ας πούμε, να τραγικής χάληψης του γεγονότος. Δηλαδή, όταν ξέρετε από την αρχή το γεγονός αυτό θα ενδυθεί, θα καλυθεί με εντυπωσιακό, με τραγικό τρόπο θα μεγετηθεί, πρέπει να μειωθεί αυτό. Ότι, παρόλα αυτά, το αποθήτα έχει αυτό. Ο κόβουρος να συμβεί ότι θα μπορούσαμε να δούμε πώς θα το αποτρέψουμε. Είναι σημαντικό αυτό που αναφέρεται το να κερδίσουμε χρόνο, όσο χρόνο, δηλαδή σημαντικό το να προσπαθήσουμε να κερδίσουμε χρόνο, προκειμένου να μπορούμε να συλλέξουμε όλες τις πληροφορίες και να δούμε ποια είναι τα δυνατά και ποια είναι τα δύναμα σημεία μας. Που είμαστε πρωτοί σε επιχειρήματα, που δεν είμαστε πρωτοί. Το να το δει πολλοφυλαγμένα φύλλα και τα πανεπιστήματα είναι δεδομένο ότι θα παίξει, άρα εμείς βγαίνουμε να καταρρίψουμε το φυλαγμένα πανεπιστήμα. Και φέρουμε πολλά τα πάβλα παρουσιατικά, παραδείγματος πάρει, στα αμερικανικά πανεπιστήματα που είναι πολύ συνηθισμένο το να μπει κάποιος με... Πολλοί. Που είναι συνηθισμένο. Να μπει κάποιος, ας πούμε, και να δημιουργήσει έτσι περιστατικά, περιστατικά έτσι εξαιρετικά βία. Εντάξει. Το ιχεριστείτε πολύ ωραία, παιδιά, τις παρουσιάσεις. Έχει να μας διδάξει σε σχέση κάτι με βάση με αυτό που συζητούσαμε και τώρα. Σαφέστατα. Αυτό που έχει να μας διδάξει είναι το γεγονός του ότι ένα σημαντικό κομμάτι της διαχείρισης κρίσεων, αναφέρεται και αφορά στη διαχείριση της πείμης του οργανισμού. Τη διαχείριση της πείμης του οργανισμού. Ποια είναι η διαχείριση της πείμης στην περίπτωση του οργανισμού αυτή, είναι το ότι, με τον Τιφώνα Κατίνα, είναι το ότι η Αμερική έπρεπε ταυτόχρονα, η Αμερικανική κυβέρνηση έπρεπε ταυτόχρονα να φροντίσει και τα θύματα του συγκεκριμένου της περιστατικού, αλλά ταυτόχρονα να φροντίσει και να λάβει και είναι τα μέτρα που θα επανορθώσουν την εικόνα της Αμερικής ως ένας ισχυρός κράτος, που μπορεί να ανταπεξέδεται σε τέτοιου είδους καταστάσεις. Επαναρθώθηκε αυτό από τότε μέχρι σήμερα. Πιθανώς, ναι, αν δούμε, με τον τρόπο τον οποίο δεν διεχειρίστηκαν τα ακραία φυσικά φαινόμενα του χειμώνα με χιόνια κλπ. που έδειξε, δελ πάντων, ότι μπορούν να ανταπεξέδονται. Είναι σημαντική η διαχείριση μιας τρίσης, η διατήρηση της πείμης και της αξιοπιστίας ενός οργανισμού, ναι ή όχι. Ναι ή όχι. Ναι. Ναι, γιατί. Γιατί αν κλονιστεί ο οργανισμός, είναι ανεπανόρθωτες οι συνέπειες για τον οργανισμό. Ωραία. Για τη λειτουργία του. Ωραία. Άλλη απόψη. Γιατί συνέχεια. Γιατί. Είναι αμερική τώρα το στιγμένα. Όχι, όχι είναι αμερική για το οποιοδήποτε οργανισμό. Είναι απαραίτητο το κομμάτι, ας πούμε, της διαχείρισης μιας κρίσης, η διαχείριση να μην πληγεί η αξιοπιστία και η φύμη του οργανισμού. Ναι. Και οι οικονομικές λεπτώσεις, ενάλλωγον με το τι κουλάβετε. Γιατί πολύ απλά η κρίση έρθετε και παρέχεται, φεύγει, το θέμα είναι ο οργανισμός, αν την επόμενη μέρα θα μπορέσει να έχει τον κεντρικό ρόλο και σημείο που είχε πριν. Συγκεκριμένη περίπτωση, μετά τον πιφώνα Κατρίνα, μπορούσαμε να πούμε ότι πιθανιστεύονταν την Ελληνική Κυβέρνηση ή οι υπόλοιπες πολιτείες. Πιθανώς όχι. Στην περίπτωση, ας πούμε, της Ελλάδος, με όλες τις τέτοιες πλημμύρες που έχουν γίνει, δέχθηκαν ένα πλήγμα, ξέρω εγώ, η τεριφέρεις ή η τεριφεριακής αυθεντικής για τον τρόπο που η διαχείριση ήταν αυτά, δέχθηκαν. Εμφανίστηταν ότι ήταν αυτές οι πέτεις ή δεν μπορούσαν να δώσουν λύση, σαφέστα. Αν ο πολίτης νιώθει ότι ουσιαστικά αυτός τον οποίον πρέπει να βευθυνθεί δεν είναι η περιφέρεια, γιατί είναι αδύναμη, δεν έχει τους πόρους, δεν έχει τους ανθρώπους, το δεύτερο στάδιο είναι ότι αρχίζει να πεισβητεί το ρόλο και τη σημασία η ύπαρξη του θεσμού. Κάτι το οποίο θα κάνει ο καθένας μας, δηλαδή είναι αυτό που λέμε ουσιαστικά, δώσ' με έναν υπεύθυνο να μιλήσω, που σημαίνει ότι βασικό στοιχείο της διαχείρισης μιας κρίσης είναι το πόσο ο οργανισμός θα μπορέσει να διατηρήσει το κεντρικό του ρόλο και δεν θα χαθεί μέσα στη διαδικασία μαζί με την κρίση, έτσι ώστε να απαξιοθεί η δυνατότητα, όταν και η δυναμική την οποία έχει ο οργανισμός. Παραδείγμα, όπως το παραδείγμα με τις περιφέρειες, έτσι ώστε ο πολίτης να νιώσει ότι απέναντί του έχει κάποια εξουσία, έναν οργανισμό, ο οποίος έχει και τη δυνατότητα και τις ικατότητες και τις αρμοδιότητες να επέμει και να αντιμετωπίσει και να αντιμετωπίσει τέτοιους περιστατικούς. Ο κάτοικος μιας αναπτυσσόμενης χώρας έχει 13 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να τραυματιστεί θανάσιμα εξαιτίας μιας μαζικής καταστροφής σε σχέση με τον κάτοικο μιας ανεπτυγμένης χώρας, που σημαίνει και το κόσμο φυσικών καταστροφών το A6 ήταν 700 δις εκατομμύρια δολάρια, το 2012 το ποσοστό αυτό έχει σχεδόν διπλασιαστεί. Τι δείχνει αυτό δείχνει ότι φυσικές καταστροφές αρκούν και γίνονται μέρος της καθημερινότητας. Λοιπόν το δεν μπορείς να αποδώσεις ευθύνη γιατί δεν μπορείς να αποδώσεις ευθύνη. Μπορείς να πεις ότι ξέρεις τι όπως θέλουμε τις κλημμύρες, μπορείς να πεις ότι δεν πήρατε τα κατάλληλα μέτρα έτσι ώστε να αποφευχθούν τα πλημμυρικά φαινόμενα. Στην περίπτωση του Tsunami είχατε κάποιο μέγεθος σεισμός. Όχι, ναι. Στην περίπτωση του Tsunami μπορείς να πεις ότι δεν είχες μεταστήσει ας πούμε προειδοποιητικά, τέλος πάντων από τις Ιμαμούρες που σώχνουν τις προειδοποιητικές που πάνε στη Νιαπωνία, για να προειδοποιήσουν τέτοιες Tsunamis. Μπορείς να πεις ότι δεν πήρες τέτοια μέτρα με σκοπό να μειώσεις την ένταση των φαινόμενων σου. Δηλαδή βλέπω ότι κάθε φορά που γίνεται η πλημμύριση, το πρώτο που λένε είναι ότι δεν έχουν καθαριστεί τα όγκρια, τα φρεάτια κλπ. Οπότε το δεν μπορείς να αποδώσεις ευθύνη είναι σχετικό ας πούμε. Δεν μπορείς να αποδώσεις ευθύνη, το αντιλαμβάνουμε έτσι όπως το εξηγήσατε ουσιαστικά, γιατί να σε κάποια από αυτά, για την εμφάνιση τους. Δεν μπορείς να πεις ας πούμε ότι για την εμφάνιση τους δεν μπορείς να αποδώσεις ευθύνη σου. Ωστόσο για την περίπτωση μιας εκτεταμένης πυρπαγιές, μπορείς να αποδώσεις ευθύνη σου. Ναι, λες ότι θα μπορούσε να είναι φυσιολογικό να σημαίνουν πυρπαγιές, έφτασε όμως να καεί μισή χώρα, ξέρω εγώ, φιλείται σε αυτό και σε αυτόν τον παράδειγμα. Σου τρατηγών. Υποχώρον τώρα στις ανθρωπογενείς. Ωραία, μπορείς και εξήγηνατε σύστημα. Ότι μπορούμε να τις περιορίσουμε, παίρνουμε τα διάφορα μέτρα. Και το δεύτερο που βάλαμε σε την παράδεισή των προϊόντων είναι ότι υπάρχει ευθύνη σου, μπορούμε να αποδώσουμε ευθύνη σου. Και μπορείς και εγώ να έχω πρόβληψη. Ωραία, μπορείς και εσύ. Στα ίδια, η πρόβληψη. Πρόβληψη και πρόβληψη. Ωραία, και στις ανθρωπογενείς καταστροφές μπορεί να υπάρξει από το οποίο είναι και στις ανθρωπογενείς καταστροφές, ένα κοινό σημείο είναι το γεγονός που μπορεί να μειωθεί η έκταση του φαινουμένου από την εκπαίδευση. Που μπορούμε να πούμε ότι μπορούμε να λάβουμε προληπτικά μέρη σε περιοχές που είναι έδωνας συγγνωγενείς. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να μπορέσουμε να το χρησιμοποιήσουμε. Μπορούμε να πάρουμε μέτρα προληπτικά, εκπαίδευσης του πληθυσμού, για να μπορέσουμε να μειώσουμε την έκταση του φαινουμένου. Στις ανθρωπογενείς καταστροφές μπορούμε να τις περιορίσουμε από την άποψη ότι υπάρχει σχέση έτειο-έτεια του, από κάτι προκλήθηκε από όταν κατά συνέπεια παρεμβαίνουμε για να τις σταματήσουμε. Μπορούμε να αποδώσουμε αυθήνη στις δύο περιπτώσεις, νομίζω και στις πληθυσίες καταστροφές, με τον περιορισμό που εξηγήσαμε πριν. Μπορεί να γίνει πρόβληψη στο βασικότερο, έτσι ώστε να μειωθούν οι πιθανές από την εμφάνιση τους. Δεν σημαίνει ότι δεν θα συμβεί, αλλά να μειωθούν οι πιθανότητες εμφάνισης και να μειωθούν την έκταση του φαινουμένου. Ωραία. Αυτή είναι η διαφοροποίηση μεταξύ των δύο φαινουμένων. Πάμε λοιπόν να δούμε τα χαρακτηριστικά μιας κρίσης και στην οποία αντίστοιχα, νομίζω είναι σημαντικό να τα δούμε. Τα χαρακτηριστικά μιας κρίσης είναι ότι κλιμακώνεται, πολύ γρήγορα είναι μικρή συνήθως κορνικής διάρκειας, κατά τη στιγμή κατά την οποία κλιμακώνεται, σπάνια θα δούμε κρίσεις, οι οποίες ξεφεύγουν επέραν παραδόσης χαρακτών, σαν πέντε ημερών, ας πούμε. Πάλι αν ανεβάλλουμε σε μέρες είναι τέσσερα χρόνια. Οπότε είμαστε μέσα στο πλαίσιο που θέλουμε. Τώρα είναι μέρες, χρόνια ή εβδομάδες. Είμαστε στο τέσσερα. Λοιπόν, δημιουργία είναι ένα αποτελεσματικό τεκνευρισμός επίρρηψη ευθυνών. Δημιουργεί, δηλαδή ότι όλοι... απειλήτως θεωρούν τον εργαζομένο και του οργανισμού, σαφέστατα. Δημιουργεί έτσι... είναι σχετική στην αντίληψή της για κάποιους που έχουν συνηθίσει, παρά εγώ τους χάρη, να ζούσαν χαρακτηριστικό παράδειγμα. Στην Ιαπωνία, ας πούμε, με 6,5 βαθμούς δρύκτερ συνεχίζουν να μένουν στα κτίρια. Πάνω από 7 βαθμούς δρύκτερ βγαίνουν εκτός κτίρων. Εμείς, σαν 6,5 βαθμούς δρύκτερ, θεωρούμε ιδιαίτερα μεγάλο κτίτλι. Άρα, λοιπόν, η αντίληψη της σχετίζεται πάρα πολύ μετά... με τις εμπειρίες του ατόμου και την περιοχή στην οποία έτσι εμφανίζεται. Υπάρχει μια επιχειρηματική ένταση από την άποψη... του τρόπου με τον οποίο ο οργανισμός επιχείρησε να προσπαθεί να το αντιμετωπίσει, σαφέστατα. Ιδιαίτερος, το στοιχείο αυτό είναι κρίσιμο... στην περίπτωση εκείνη κατά την οποία δεν έχει εκπονηθεί ένα σχέδιο διαχείρισης κρίσης. Δεν αρκεί, όμως, μόνη η εκπονησί του. Παράλληλα, ως χάρη, πολλές φορές θα δείχνω ότι σε διάφορους οργανισμούς υπάρχουν σχεδιαγράμματα... τι θα γίνει και πού θα συγκεντρωθούμε σε περίπτωση που γίνει κάτι. Το θέμα είναι, όμως, να ρωτήσεις κάποιους εργαζομένους έναν έναν... ότι σε βλέπεις που σε βγει κάτι, ξέρεις, που θα πάσουν σε ποιο σημείο συγκέντρωσης, πηχυστισμός... και σου λέω ότι φέρνω από το κτήριο και το εκκοινώνω και πάω δίπλα σε έναν ανοιχτό χώρο που έχει οριστεί ως σημείο συγκέντρωσης. Θα δείτε ότι περισσότερο δεν αγνοούν αυτήν την υπόθεση. Που σημαίνει ότι και παρότι, υποτίθετον, δεν έχει υπάρξει πρόβληψη... μία επικοιροποίηση έτου το καθιστάνε ένα εργόδη, δηλαδή σαν να μην υπήρξε ποτέ. Έχει κλιμακούμενη ένταση, ξεκινάει έτσι σταδιακά... και μετά υπάρχει ένα μία στιγμή, αν το δούμε, μια καμπύλη τύπου καμπάνα, ας πούμε, είναι όπου καταλάβατε, είναι περίπου αυτό. Η ψηλή κάλυψη και παρεβάση, παρεμόχληση λειτουργιών και κίνδυνο για την ανατροπή της εικόνας της επιχείρησης του οργανισμού. Ξεκινάω από την ψηλή κάλυψη και παρεβάση. Ψηλή κάλυψη και παρεβάση σημαίνει ότι πολλές φορές μπορεί μέσα σε έναν οργανισμό... αυτά συλλείζονται με τον οργανισμό, μέσα σε έναν οργανισμό να υπήρχουν αλληλοεπικαλύψεις και παρεβάσεις τέτοιες... οι οποίες ουσιαστικά εκαθιστούν τον οργανισμό και ιδιαίτερα την αντιμετώπιση της κρίσης σε βάγωτο. Υπάρχει κυρίως για την ανατροπή της εικόνας της επιχείρησης, είναι αυτό που είπαμε πριν για τη διαχείριση της φήμης... και το πώς μπορεί να επιρράσσουμε το πιο σημαντικό κατά τη στιγμή. Δηλαδή το πιο σημαντικό στάδιο είναι το πριν και το μετά, δηλαδή πριν ξεσπάσει η κρίση το πώς θα ορίσεις ότι είμαι προετοιμασμένος για να έχεις το κάτι... και το μετά από την άποψη το πόσο γρήγορα θα επανέλθει η επανάκαμψη του οργανισμού. Εκονομικό αντίκτυπο, οκτός ηθικού, μη παραγωγικούς, χρόνος, έκπληξη, η οποία όλα αυτά τα στοιχεία συνδέονται με ένα κεντρικό ζήτημα... που είναι η ανεπαρκής πληροφόρηση. Η ανεπαρκής πληροφόρηση επηρεάζει για την κλιμάτως το γεγονό του, το γεγονό δηλαδή ότι μπορεί να... Παραγωγός χάρη, σας θυμίζω το γεγονός του ζώου που είχαν χαθεί από μια απόφαση για κέντρωση ενός χωριού με τις καταστροφητικές... των τριπηριακές του 2007 στην Πελοκόντσο, που οι κάτοικοι έψερσαν να αγγενώσουν το χωριό, αλλά έπεσαν πάνω στις φλόγκες και υπήρξαν πολλά θύματα. Υπάρχει ανάγκη για πληροφορία, σαν πέστα. Η ανάγκη για πληροφορία σημαίνει ότι ο οργανισμός βρίσκεται προστά στο δίλημα... τι ποσοστό πληροφόρηση αφήνω να βγει προς τα έξω και τι διακρατώ για μένα. Έτσι, λοιπόν, αυτό είναι σημαντικό το στοιχείο για την αποφυγή έτσι πανικού, που είναι δεδομένο ότι θα επικράσει η κρίση που το θεωρούμε ως δεδομένο, αλλά ταυτόχρονα να μπορέσουμε ουσιαστικά να δημιουργήσουμε, να γυρίσουμε την κρίση από αφηλή σε ευκαιρία για την προβολή προγραμμισμού. Δηλαδή, η κρίση έχει την έννοια τις ευκαιρίες για ένα οργανισμό να βγει και να αποδείξει ότι είναι ισχυρός, ότι είναι οργανωμένος, και ότι δεν έχει την εντύπωση και την εικόνα που έχουν σημαντήσει άλλοι για τα στερεότυπα του ειδικού οργανισμού. Εντάξει. Από όλα αυτά, εγώ θα κρατούσατε εξής, ότι κατά τη διάρκεια μιας κρίσης, καλού Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Παρακαλώ. Αυτά. |