| id |
9d8afede-5a11-4171-a1f8-609f90f08642
|
| title |
"Εξωτερική πολιτική και ασφάλεια του ευρύτερου ελληνικού χώρου" (15/11/2017): Μέρος Γ' /
|
| spellingShingle |
"Εξωτερική πολιτική και ασφάλεια του ευρύτερου ελληνικού χώρου" (15/11/2017): Μέρος Γ' /
|
| publisher |
Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου
|
| url |
https://www.youtube.com/watch?v=0KIYINQDzW4&list=PLJpizJmCRHW055F5z0d5SgGD5NcjUtTWh
|
| publishDate |
2018
|
| language |
el
|
| thumbnail |
http://oava-admin-api.datascouting.com/static/063f/71c7/5284/ab19/d2b6/e35e/c994/d92a/063f71c75284ab19d2b6e35ec994d92a.webp
|
| organizationType_txt |
Ιδιωτικοί φορείς
|
| durationNormalPlayTime_txt |
2271
|
| genre |
Ακαδημαϊκές/Επιστημονικές εκδηλώσεις
|
| genre_facet |
Ακαδημαϊκές/Επιστημονικές εκδηλώσεις
|
| asr_txt |
Παρακαλώ, κυρίες και κύριοι, μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, κόφητες βίτυγκ μέζερς, ακούγετε, ιδιαλισθείτες, τι ωραίο ένα εργαλείο για την αποβηγή της έκθεσης κλπ. Και βλέπετε, εάν παρακολουθήσουμε τα κείμενα και τις ακολουθίες της κυβέρνησης, τι τροματικά προβλήματα έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Όπως μπορέσατε να διακουστούσετε, ίσως οι δυο ομιλητέρ μας κινήθηκαν σε διαφορετικά θέματα, αλλά πάνω σε άρθρονα, που σε απασχολεί και την Ελλάδα. Άρα, έχετε τον λόγο, παρακαλώ, ποιος θα ήθελε να τέχει ερωτήματα, τα οποία θα μπορούσε να τα απαντήσουν και οι δυο. Κυρία μου. Ευχαριστώ πολύ. Ονομάζομαι Ρούσκο Γουστανδούλα, είμαι μεταπτυχιακή φοιτητρία διεθνών σχέσεων του Πανεπιστήμιου Μακεδονίας. Σας ευχαριστώ πολύ για τις ομιληίες σας. Ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες. Έχω αρκετές ερωτήσεις, αλλά θα αρχιστώ σε δύο. Αρχικά, στο θέμα του κοιτριακού, δεδομένα ότι το θέμα των εγγύσεων, το θέμα της αποχώρησης των στρατευμάτων, είναι ένα πάγιο πρόβλημα. Δεν δημιουργείται τίποτα στη Γενέβη. Θεωρείται ότι η ελληνική στάση, αλλά η ίδια η έλαξη των διαπραγματεύσεων ήρθε σε μια κατάλληλη συγγρία, αλλά και η στάση των Ηνωμένων Εθνών και η επιμονή τους να βρεθεί μια λύση αυτή τη στιγμή ήταν βοηθητική στην εξέλιξη των διαπραγματεύσεων. Και έπειτα στο θέμα των ελληνο-Τουρκικών σχέσεων, θεωρείται ότι η τουρκική επιθετικότητα θα μπορεί να αποτελέσει στοχοπέδι στο νέο τρίγωνο συνεργασίας που έχει δημιουργηθεί μεταξύ Ελλάδας, Ισραήλ και Κύπρου, αλλά και στις σχέσεις της Ελλάδας με τα Βαλκάνια δεδομένου της τουρκικής επιρροής που είναι συνεχώς εξελισσόμενη σε αυτή την περιοχή. Ευχαριστώ πολύ. Για το θέμα της Γιενέβης, αν τέτοιγε έγκαιραν, μπορώ να σας πω μόνο το εξής. Ήταν για πρώτη φορά που τέτοιγε με τόσο σαφήνια και όπου για πρώτη φορά δυσκόλεψε φοβερά τη τουρκική πλευρά. Γιατί τα επιχειρήματά μας ήταν φοβερά ισχυρά. Ποιος μπορεί να υποστηρίξει μία φορά πλήρες μέλος των ΗΠΑ ή πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αν τελεί η υποπροστασία. Αυτό δεν γινόταν τέτοιγε με τόσο σαφήνια ποτέ. Το θέμα επίσης της αποχώρησης των στρατεθμάτων. Είναι κοντίτσιος ή είναι νό, που λέμε στον Ρωμαϊκό Τύχο. Δεν μπορεί να εννοηθεί ανεξάρτα και ανεξάρτητο κράτος. Και το θετικό θα έλεγα ανεξάρτητα ότι δεν τελεσχώρησε. Ήταν αφενός μεν ότι υχθέστησαν με συγκεκριμένα θέματα η ελληνική πλευρά. Και αφεντέρου αποκαλύφτησαν μάλιστα ακόμψα ιτουρικές διεθέσεις. Γιατί ο υπόβοστος, ο κύριος Αμπού Σοφλού, είπε στος ημοσιογράφος, έχοντας χάσει λίγο τη συγκρεμμία του, ότι μην περιμένετε να φύγουν τα ελληνικά στρατεθμάτα. Αυτά ήταν μια διπλωματική είδα της πλευράς. Και θα έλεγα ότι οφείλουμε πάντοτε στις υπραγματεύσεις που κάνουμε, να είμαστε συγκεκριμένοι, αλλά με επιχειρήματα τα οποία πητούν και είναι ισχυρά. Αν μου επιτρέπετε να προσθέσω κι εγώ κάτι. Άμα δούμε λιγάκι την ιστορία μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, θα δούμε ότι όποτε η Ελλάδα πήγε και τα έβαλε ένα προς ένα με την Τουρκία, βγήκε χαμένη. Βγήκε άλλο, πάμε στο Ελληνοτουρκικό πόλεμο 1897 και είκαμε χαμένοι. Συμμαχία 1912 είκαμε κερδισμένοι. Πάμε στο 1922 και είκαμε χαμένοι. Άρα λοιπόν εκ των πραγμάτων χρειάζεται μια συνεργασία για να μπορέσει να αντεπεξέρθει πάνω σε αυτήν την επιθετικότητα της Τουρκίας. Και μάλιστα έλεγα και λέω και το εξής. Έχω μεταφράσει λιγάκι της τραυτικής ισχύς με τη φυσική. Και λέω F ίσον M επί Α. Ισχύς δύναμης ίσον M που είναι η Μάζα, ο όγκος του στρατού λοιπόν, επί Α που είναι οι πολλαπλασιαστές ισχύους. Εμείς έχουμε συγκεκριμένο Μ και οι Τούρκοι έχουν συγκεκριμένο Μ. Δηλαδή έχουμε συγκεκριμένο όγκο δυνάμων. Για να το εξορροπίσουμε λοιπόν αυτό το πράγμα πρέπει να πάμε σε πολλαπλασιαστές ισχύους. Τι είναι αυτό παρέχον σχεδόν έχετε ένα πυροβόρο το οποίο μπορεί να κάνετε ευβολία ένα βλήμα την ώρα, ένα βλήμα το λεπτό. Και καθ' αυτό οι μεντεκπέντες θα το κάνετε δύο βλήματα το λεπτό. Αυτό είναι πολλαπλασιαστής ισχύους. Τελευταία μεγάλη προσπάθεια που έγινε ήταν που πήγαμε στο διακλαδικό δόγμα και στη διακλαδική δομή των δυνάμεων. Αυτό πραγματικά αυξάνει αρκετά το α. Αυξάνει λοιπόν την ισχύ μας. Αν τυχόν μπορέσουμε και κατορθώσουμε και αυξήσουμε αυτό το α ακόμα περισσότερο με δεδομένα το μι τότε σημαίνει ότι η ισορροπία μας θα είναι καλύτερη. Συμμαχίες λοιπόν. Παρακαλώ. Θα μου επιτρέψει να προσθέσω το εξής. Για το θέμα της εξαίρεσης της Τουρκίας, ο κ. Καστάνης, που ήτανε στρατιωτικός μου σύμβουλος, έκανε μια εξαίρετη δουλειά όπου μπόρεσε να τεκμηριώσει τι δυνάμεις είχαν οι Τούρκοι στη ζώνη εξαίρεσης. Όντως από ελληνικής μου πλευράς δεν είχε τίποτα επαγγελματικό. Τέτοιε, επί των ημερών μου, όχι γιατί ή θα συλλάβει το μεγάλο πρόβλημα, μας δόθηκε και η δυνατότητα. Η δυνατότητα ήταν η εξής. Αποφασίσαμε στη σύνοδο κορυφής της Λυσσάπολης για more predictability and more transparency. Μεγαλύτερη προβλεπτικότητα και μεγαλύτερη διαπάνεια. Και ακριβώς αυτό εποπεληθήκαμε και είπαμε πως είναι δυνατόν να έχουμε μεγαλύτερη διαπάνεια και μεγαλύτερη προβλεπτικότητα όταν η Τουρκία έχει μια ζώνη όπου ανατρέπεται η αντίποτε ισορροπία μεταχειριστήτων χρόνων. Ξέρετε, το όπου είναι το δικό σου στη δικαιοματία πρέπει να το πεις εις ότι είχε πρόβλημα και του αλλού. Έτσι μπορέσαμε και επίσημα. Αλλά επίσης θέλω να προσθέσω κάτι επειδή είναι και επίκερο και έχει σχολιαστεί πολύ τελευταία. Δικτωματία χωρίς ισχυρές ενόπλες δυνάμεις δεν είναι νοητή. Και τα δύο συμφανίζουν. Κάποιος είπε τι χρειάζεται η αναβάθμισης των F16 όταν δεν έχουμε αστεροπόρα. Και θα έλεγα ότι οι Άγγλοι λένε first things first. Χωρίς ισχυρές ενόπλες δυνάμεις η δικτωματία είναι αδύναμη όπως βασικά αδύναμες είναι και ενόπλες δυνάμεις χωρίς ισχυρή δικτωματία. Αυτό το είπε ο Κάος Τελής Άρστα όσοι είπε ότι οι στρατιώτες πρέπει να πολεμάνουν αλλά μετά θα τελειώσει ο πόλεμος πάλι η πολιτική. Η δικτωματία θα ρυθμίσει τα πράγματα. Άρα είμαστε μαζί ένα πακέτο ενόπλες δυνάμεις ισχυρές από τρετική δύναμη και καλή και αποδεδευματική δικτωματία που να μελετάει να χρονέβει και να βλέπει το κλίμα των διευθέσεων, τι μας εγωεί και τι δεν μας εγωεί. Θα μου επιτρέψει να το πέσω και κάτι. Από το 1821 μέχρι σήμερα η Ελλάδα ποτέ δεν μίκρυνε. Η Ελλάδα, όχι ο ελληνισμός, γιατί δεν τα μπλέκουμε. Γιατί ο ελληνισμός σαφώς μίκρυνε, σαφώς ήρθε αρκετός κόσμος μέσα στην Ελλάδα. Αλλά τα σύνορα της Ελλάδος πότε, γιατί καταστροφή. Ήταν ποτέ Ελλάδα. Ήταν Ελλάδα, μπήκε μέσα στα σύνορα της Ελλάδος η Σπύρνη, γιατί δεν μπήκε. Ήταν εντολή. Και τι πράμα εντολή. Τι εντολή ήταν. Ότι μετά από πέντε χρόνια τα κάνανε... Επομένως δεν μπορούμε να πούμε. Ναι μεν ήταν μια καταστροφή, αυτό συζητάμε. Αλλά η Ελλάδα, η πατρίδα, το κράτος, δεν μίκρυνε. Δεν μίκρυνε, δεν έχασε. Η Τουρκία, αντίθετα, η Οθωμανική Αυτοκρατορία διακοσμιώθηκε. Άρα αυτό... Η ελληνική υπήρξε στη σμήμη. Ήταν ένστωρος, ήταν στρατιωτικός. Και ο στρατιωτικός της οικητής, θέλω να πω, το κράτος ήταν παρόν. Συγνώμη για την παρέμβαση, αλλά... Δεν συμφωνώ. Δεν συμφωνώ και σε ποιο πράγμα δεν συμφωνώ. Δεν ήταν όρια του ελληνικού κράτους. Μπορεί να ήταν παρόν, αλλά δεν ήταν όρια του ελληνικού κράτους. Για να μην μπλέκουμε τον ελληνισμό με την Ελλάδα. Στο ΛΟΥΝΤΙ και σε κριμαία. Μην το συζητάμε. Όχι για να σκύσει η διοίκηση. Έχει διαφορά. Αποκαλεσματική κυριαρχία σκύσαμε. Κατοχική δύναμη. Λεγόταν κατοχικός στρατόχης. Έτσι λεγόταν. Τι σημασία ότι χάσαμε την εντολή και σημαίνει ότι χάσαμε έδαφος. Τη δυνατότητα. Σωστό. Συμφωνώ μαζί σας. Αλλά η Ελλάδα, το σύνορα της Ελλάδος, δεν μίκρυνα. Δεν μίκρυνα. Δεν επιτεύθηκε η Τουρκία για να μας πάρει, ξέρω εγώ, τη θράκη επάνω. Που είχε κατοχυρωθεί με τη συνθήκη του δεκάγια. Σωστό αυτό που λέτε. Επιτρέψτε μου το εξής. Συνηθίζουμε να λέμε στο Αριστοτέλειο ότι το Αριστοτέλειο Πανεπιστημίου είναι η συνέχεια του Πανεπιστημίου στη Σμύρνη. Το οποίο δεν μπόρεσε τελικά να λειτουργήσει και το σχέδιο όλο αυτό γιατί εμείς θα κάναμε πανεπιστημίου στη Σμύρνη. Σωστό. Πανεπιστημίου αυτό λοιπόν δεν λειτουργήσει στη Σμύρνη. Το λειτουργήσει στη Θεσσαλονίκη μετά από το Πορτοβλίο, Απανταστασίου, Βενιζέλου κτλ. Θέλω να δείξω ότι υπήρχε αν θέλετε η σκοπιμότητα ή η διάθεση από την Ελληνική Πολιτιά να μεταχειριστεί το έδωφος της εντορής που δεν ήταν καθορισμένο. Ναι. Έτσι. Που δεν ήταν σαφή τα σύνορα τα οποία ελέγχαμε εμείς με βάση την εντολή να το αντιμετωπίσουμε ως ελληνικό έδωφος. Ναι ξέρετε γιατί. Ξέρετε τι πήγε να κάνει. Αυτό πήγε να κάνει είναι να φέρει κόσμο εκεί πέρα, ελληνικό πληθυσμό, ούτως ώστε όταν θα γινόταν οι εκλογές, οι ανάλογες εκλογές, εάν θα πρέπει να είναι ελληνικό έδωφος ή δεν πρέπει να είναι ελληνικό έδωφος, να υπάρχαν Έλληνες. Γιατί εκεί πέρα, αν θυμάστε τα δημογραφικά, δεν ήταν καθορισμένος. Ακριβώς. Ακριβώς. Αυτό. Κύριε Πρόεδρε, ο κ. Σεργενίδης να μη πει εκεί πέρα ερώτηση, ο κύριος εκεί πέρα εσείς, εκεί πέρα πίσω βλέπω, προοπηρώνει. Δύο ερωτήσεις. Μία στον ελληνικό αστροποίησαμε, λέγοντας, πριν μήνα στον δημομάσιο. Και μάλιστα σε υποθέσεις και σε μια άλλη εκδήλωση, αλλά θα ήθελα να ακούσω τη δουλική σας του θέση. Ξεκινώντας από εσάς, κύριε Καθηγητά, με αυτό το F ίσον N και P Ά, βλέπετε δυνατότητες να διατηρηθεί μια ισορροπία δυνάμιων μεταξύ Ελλάδας και Ελληνικής, όχι σε ό,τι παρατημάζει, αλλά θα τήκατε στο Ά, αλλά το Ά κατάλαβα καλά και περιάζεται πάρα πολύ και από τα συστήματα, τα ουδικά και μάλιστα τα έξυπνα. Ακούμε το ΑΕΣ 400, ακούμε και κάτι παραπάνω. Πώς εκτιμάτε αυτή την περίπτωση? Και μάλιστα σε βάθος χρώμους. Η άλλη ερώτηση είναι μόνο στο αντιδρομάτιο. Η τουρκία με τις συνεχίσεις, και μάλιστα σε βάθος χρώμους, πολύ χρονικό διάστημα παραδειάσεις, μήπως τελικά υποθεμελιώνει ένα γεωπολιτικό προορισμένο, έστω και αν δεν υπάρχει νοδιμοποίηση από διάφορα κράτη, αλλά ούτε και κατά δίκαια από τους εδέρφους. Μήπως κιόλας κάποια φορά θα γίνει και παραπαντρεύσεις με αυτό που κάνει για τόσα χρόνια υποθεμελιώνει ήδη γεωπολιτικό και τελεσμένο, στο ελληνικό αυτό που γίνεται, και δεν τον βρείτε βέβαια από κάποιες χώρες, αλλά δεν έχουμε και καταδίκη από τους όποιους εδέρφους. Οι καταδίκες έχουν υπάρξει, ότι παραβιάσεις δεν πρέπει να υπάρχουν, αλλά σε ό,τι αφορά τις παραβιάσεις, ένα πρακτικό αποτέλεσμα θα μπορούσε να υπάρξει αν παρανέβαινε κάποιος δυναμικά ή πολιτικά και τους αξανάγκαζε να μην το επιχειμούνε. Αλλά όμως το αδύνατο σημείο της Τουρκίας είναι ακριβώς αυτό που την εκφέρει, γιατί τα δικαιώματα τα κυριαρχικά της Ελλάδος στο Αιγαίο, στηρίζονται σε διεθνείς συμβάσεις. Αμφισβήτηση διεθνών συμβάσεων, όπως είναι η Λοζάνη, δεν αντέχουν ούτε σε νομική ούτε σε πολιτική κριτική. Γιατί η αλλαγή της κυριαρχίας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων, δεν αλλάζει ποτέ ακόμα κι αν ισχύζει το ρέβους ικ στάντιχους. Το ρέβους ικ στάντιχους είναι μια, για τους διεθνών όπως είναι γροστό, όσο ούτως εφώνουν το πράγματο, όσο τα πράγματα παραμένουν έτσι. Η ελλαβική κυριαρχία δεν αλλάζει ακόμα κι αν αλλάξουν συμβήτηση. Άρα η Τουρκία προβαίνει σε παραβιάσεις, όχι για να θεμελιώσει δικαιώματα, να αμφισβητήσει τα δικά μας τα δικαιώματα. Οπότε στην περίπτωση αυτή είναι δύο ηλίσεις. Η μία είναι η στρατιωτική που πραγματοποιείται δια των αλαχαιτήσεων. Μερώς η δική μας υπηλόκληκη προβαίνει μέχρι τις αλαχαιτήσεις, αμφισβητούμε δηλαδή τις παραβιάσεις. Αυτό βέβαια στα πλαίσια του ΝΑΤΟ όπως τίποτε συζητείται ότι που μπορεί να οδηγήσει ένα τυχερό γεγονός. Και σε πολιτικό επίπεδο, διπλωματικό, υπάρχουν επανεγλιμένως οι ενημερώσεις των ξένων καγγελαριών για τις συμπεριφοράσεις τους. Η Τουρκία σήμερα, δεν θα τη σβητεί κανένας, είναι η πιο απομονωμένη χώρα που μπορεί να υπάρχει στον Ευρωασιανικό. Μάλιστα, έχει απεμπολίσει και την ευρωπαϊκή της πρόκληση. Έχει δημιουργήσει τέτοιο κλίμα που πλέον δεν το κρύβει καμία χώρα, μόνο πανερά η Αστριαγέι, που λένε πλήρης ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν είναι εφικτή, ούτε εφικτή μικρή. Μήπως χάνουμε ακόμη μια δυνατότητα μομπλου πίεσης, δηλαδή εμείς επιμένουμε να βρίσκουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι η μόνη χώρα που στηρίζει την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, είναι και άλλα. Αλλά όχι όμως χωρίς προϋποθέσεις. Το είπε και ο Χίλος Κοντζιάς εμπροφές, το είπε και ο Προθουρμός. Ναι, υπό τον όρο ότι θα γίνουν σεβαστές ιαριές της κοπέγκιαγης. Μόνο υπό αυτές τις συνθήκες, γιατί τελικά μια ηλική σκέσης που θα περάσουν πολλές χώρες με την Τουρκία, για πολλούς και διαφορετικούς, μπορεί να οδηγήσει σε τέτοια κατάσταση που να είναι και τα χρόματα σωστά και ο λύκος χορτασμένος, όπως λέμε εμείς στην Ευρώπη. Δηλαδή η Τουρκία να πάρει δικαιώματα και να μην έχει υπογράσεις. Αυτό κάτι τέτοιο δεν συμφράει στην Ελλάδα. Εμείς λέμε, ναι, ευρωπαϊκή υποδοχή υπό την προϋπόθεση ότι θα γίνουν σεβαστές ιαριές της κοπέγκιαγης. Έχουμε και μια ιδιομορφή κατάσταση στην Τουρκία. Η Τουρκία, εάν θέλετε, ως οποιή μου αντίληψης είναι, για να εξηγήσουμε τη συμπεριφορά του κ. Ερντογκάν και πώς ο κ. Ερντογκάν στηρίζεται από τις πολιτικές δυναμίες της χώρας. Αν αφήνουμε, ο κ. Ερντογκάν είναι μια χαρακτηριστική πολιτικός. Τώρα αντέχει και δεν αφισβητεί. Για ένα λόγο, βασικά, έχει πείσει όλες τις πολιτικές δυνάμεις της χωριάς ότι η χώρα κινδυνεύει. Και ποιος είναι ο κίνδυνος για τη Τουρκία? Ίσως ο κ. Ερντογκάν. Η Ελλάδα τώρα είναι στην πλέον πιο νεκρική θέση, διπλωματικά, γιατί έχει ισχύσει τη διπλωματική της εποχής και τη συνεργασία με ισχυρές χώρες, ενώ αντίθετα, η Τουρκία είναι πάντως απομονομένη. Αυτά τουλάχιστον προκύπτουν και από τα κυβερόντα, και από τις διάφορες ειδήσεις που έγινε, και από τις αντιδράσεις που παρουσιάζονται στις γέννες και εγγελαρίες μέχρι και πάνω στη Νέα Πέργη. Θα ήθελα να σας, για το α, που λέγαμε, και τους κοροδοξιστές της Χίος, δώνας δύο παράδειγματα. Μία παράδειγμα είναι οι τοπλικά συστήματα. Όσο πιο εξελιγμένα είναι οι τοπλικά συστήματα, τόσο πιο έξυπνα και τα λοιπά πράγματα, εισοδίδουμε περισσότερη ισχύ. Αυτό, όμως, δεν φτάνει. Αυτό πρέπει να μπει μέσα στον τρόπο χρήσης αυτού του κραματικού, αυτό που θα λέγαμε στην πολεμική τέχνη. Πρέπει να μπει μέσα στον τρόπο τον επικυριακό. Γι' αυτό και λέγαμε παλιότερα ότι η Τουρκία μπορεί να πάρει πολλά πράγματα, αλλά μέχρι να τα αξιοποιήσει και να τα βέλτει στο ΠΔΙΣΙ, θέλει κάποιο χρόνο. Ανάλογα και εμείς. Θέλουμε οπλικά συστήματα, αλλά θέλουμε κάποιο χρόνο και να αλλάξουμε κάποιους τρόπους επισυγιακούς. Ένα δεύτερο. Όλα δεν είναι οπλικά συστήματα. Παράδειγμα, σχεδόν, ξέρουμε τον Blitzkrieg. Το Blitzkrieg και η Γερμανία αλλάξανε όλο το σχέδιο μέσα στις 24 ώρες. Αυτό δεν είναι, θεέ μου, το οπλικό συστήμα τους, ούτε τίποτα άλλο. Αυτό είναι, σαφέσατα, ένας ισχυρός πολλαπλασιαστής ισχύος, η ταχύτητα λήψης αποφάσης. Αυτό, λοιπόν, θα αυξήσει πάρα πολύ το α. Και το κυριότερο είναι να υπάρχει ένα σύστημα για όλους. Μέχρι το 2001 που λήθηκε η απόφαση, ο στρατός, το ναυτικό και η αεροπορία, ήταν περίπου μεταξύ τους, θα πω λίγο φοντρά την λέξη, αυτιστικοί. Δηλαδή, εντάξει, συζητούσανε, αλλά αυτά λέγανε, θα γίνουνε, όταν θα κηρυφθεί ο πόλεμος. Τώρα γίνονται και πράξεις. Αυτή τη στιγμή, δηλαδή, ο αρχιστράτης, ο αρχηγός Γερδά, έχει στα χέρια του όλες τις δυνατότητες για να μπορέσει να ασκήσει κάποια διοίκηση και να ασκήσει, κυρίως, την επιχειρησιακή του διοίκηση και να βελτιστοποιήσει το αποτέλεσμα, το α ως προς το ε. Φυσικά το κάνει. Ποιος το κάνει καλύτερα. Εννοείται. Κύριε Πρέσβη, δύο ερωτήσεις. Μία ερώτηση έχει να κάνει. Δύο πολύ σύντομα. Μία θα έκανε, αλλά είδα πως έδωσε μεγάλη ευθύνση, κύριε Πρέσβη, στο γεγονός που για πρώτη φορά τεθεί με τόση επιτήρηση στο ζήτημα των εγκυνήσεων. Θα ήθελα, αν μπορείτε, να μου δώσετε μια, όχι αν μπορείτε προφανώς, αλλά αν μπορείτε να μπείτε τόση βαθιά μέσα στο, να εξηγήσετε για ποιο λόγο το κάνει τώρα το Υπουργείο της Περικών. Αν, λέω τώρα εγώ, αυτό οφείλεται και, παράδειγμα, στο Brexit και στο γεγονός ότι αρτωνεί το ενδιαφέρον της Μεγάλης Βρετανίας γύρω από την Κύπρο και το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έδωσε την άγνοια στην Κύπρο να ανεπραγματευτεί χωριστά με την Μεγάλη Βρετανία, τα ζητήματα το τους αφορούν. Και το δεύτερο, παρουσιάσετε το τόξο των σχέσεων της Ελλάδας με τις χώρες γύρω, αλλά κάνατε ένα αλματάκι στη Βουλγαρία. Ή δεν έχουμε μεγάλα προβλήματα με τη Βουλγαρία ή, αν τα έχουμε λύσει, τότε είναι ένα καλό μοντέλο αυτό των Ελληνο-Βουλγαρικών σχέσεων, προκειμένου να διευθετήσουμε τα ζητήματα με τα υπόλοιπα κράτη, ειδικά της Βαλκανικής. Δηλαδή, για το πρώτο θα σας απαντούσα ευγενικά. Σε σχέση με τις νοματικές συνεργασίες στα πλαίσια μιας πολιτιάς της πολιτικής, ιδιαίτερα με την Βουλγαρία έχει επανειλημμένα το λυστή για τις δύο πλευρές, ότι το επίπεδο, το σχέσηό μας είναι αρίστερο. Άρα δεν τίχτεται θέμα συνεργασίας στον Βουλγαρία. Είναι στο καλύτερο δυνατό επίπεδο εδώ και πάρα πολλά πράγματα. Κύριε μου, καλησπέρα σας. Ονομάζομαι Γιώργος Μαέλης, είμαι ψυχεατρός. Θέλω να κάνω μια ερώτηση επιχειρησιακού, ας πούμε φωτολογικού χαρακτήρα. Αναβέρθηκαν πάρα πολύ πιστικά και ουζευτικά οι άφορα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Αναβέρθηκε επίσης και το επίπεδο της κρίσης, στην υπόξυνση και την επίταση αυτών των προβλημάτων, μιας κρίσης την οποία δεν βγούμε ποτέ. Άλλα κράτη, όπως η Ελλάδα, η Ελλάδα, η Ελλάδα, αμβλούν από κάθε δημοσιστικό αντικείμενο ανθρώπους για να τους βοηθήσουν να λύσουν τα προβλήματά τους. Έχουν ομάδες ψυχολόγων, έχουν ομάδες ψιάδρων, ομάδες αναλυτών, μητώπους που βάζουν ψυχή, που μητώπαν στήματα, δίκη, οδηγί που μπορεί να φανταστεί κανείς. Και αυτό που βοηθήσουν είναι να αφήσουν και να λύσουν τα λύτερα προβλήματά τους. Αυτό το κρίστο, για να μη μιλούμε μόνο για τα προβλήματα, αλλά για να προβλήσουμε με δευτερότητα τις λύσεις σ'αυτή την δύσκολη περίοδο. Δεν είναι δυνατότες πάλι να γίνει κάτι τέτοιο από τη δική μας χώρα, για να κρατήσει και ένα μέρος από οι κανούς ανθρώπους που αγαπούν και αυτούς τους τα θέματα μέσα στην χώρα και να μην τους χάσει. Είναι στρατιωτικό, είναι πολιτικό. Θα δυσκολευόμαι να σας απαντήσω, γιατί σαν ψυχία βέρετε πολύ βαθιά στα πράγματα και στη ψυχή του ανθρώπου. Στα στρατιωτικά θέματα και στα δημοκρατικά, δυστυχώς, δεν ισχύει πολύ η ψυχία. Ισχύει η ετοιμότητα, η αποτελεσματικότητα, η καλή προετοιμασία. Αλλά βεβαίως καλά είναι και να γίνεται η αρθοκριτική, για να δούμε τα ασφάλματα που έχουμε για πάξη και να αποφύγουμε άλλα στο μέλλον. Θέλω να διναδιστρέψω την ερώτηση. Από ό,τι κατάλαβα, πρέπει να είναι ζήτημα ταυτότητας, αν κατάλαβα καλά. Ζήτημα ταυτότητας, ελληνικής ταυτότητας. Η ελληνική ταυτότητα, λοιπόν, επιτρέπει τέτοιου είδους προοπτικές. Παραδείγμα, ως χάρη, η ελληνική ταυτότητα επιτρέπει στρατηγικές. Επιτρέπει. Ή περιμένουμε, ξέρω εγώ, πολύ χοντάς, το Πανάβαθο να μας το λύσει. Το επιτρέπει. Αν το επιτρέπει, σίγουρα υπάρχουν λύσεις. Σίγουρα υπάρχουν λύσεις. Μήπως σε ορισμένα πράγματα έχουν μπει κάποιες αμετάλλητες ιεραρχίες, οι οποίες είναι λίγο δύσκολο να αλλάξουν. Μήπως έχουν μπει και τέτοια πράγματα. Σε κάποια οργανισμούς. Σε κάποιο άλλα πράγματα. Παραμότως, χάρη, πάνω τώρα στο γραφείο του κ. Τσεχούρα λέγαμε «περί Ανατολής και Δύσης». Έχουμε λύσει πλήρως το ζήτημα ότι ανήκομενες στη Δύση. Το έχουμε λύσει. Όλοι οι οργανισμοί πιστεύουν ότι ανήκομες στη Δύση. Το πιστεύουμε. Απλά πράγματα. Δηλαδή για να βρούμε λύση δεν ξέρουμε πού ανήκουμε. Αν δεν ξέρουμε πού ανήκουμε, πώς θα βγει η λύση. Δηλαδή το καράβι στρίβει. Το καράβι στρίβει δυτικά. Και πολύ ορθά. Και πολύ ορθά. Και μάλιστα ένα πράγμα που έλεγα επάνω είναι ότι δύο πρωθυπουργοί τελείως διαφορετικών πατατάξεων. Ο ένας είπε ανήκομενες στη Δύση να μπει το 82 και ο άλλος ήταν ο Τσίπρας που το είπε το 2015 στην Ακαδημία Αθηνών. Δηλαδή βλέπουμε μια ταύτιση, ένα κοινό background ότι πλέον το καράβι πάει δυτικά. Αυτό που πάει δυτικά οι οργανισμοί και αυτοί που έχουν ισχύει οργανισμοί το πιστεύουνε. Πάμε δυτικά ή υπάρχουν οργανισμοί οι οποίοι αληθορίζουν ανατολικά. Ή υπάρχουν ακόμη και μέσα στο Πανακησμιακό κατεστημένο άνθρωποι που μιλάνε για οικουμενικότητα, που μιλάνε ότι το μοντέλο της Ελλάδος που μας έφερε ο Κοραΐς ήταν στενό και χρειαζόμαστε να ήταν οικουμενικό το μοντέλο. Δηλαδή τι σημαίνει αυτό, σημαίνει ότι ξέρετε το αυτοκατορικό μας. Δεν μπορώ να καταλαμβάνω κάτι άλλο. Δηλαδή βλέπουμε ότι αυτή τη στιγμή η ταυτότητα η ελληνική, δεν είμαστε σίγουροι ότι είναι δυτική. Έχει ήδη απαντηθεί αυτό το ερώτημα. Ναι, έχει απαντηθεί. Δεν λέω ότι δεν έχει απαντηθεί. Ξέρετε πότε. Ναι, βεβαίως. Δύο λέξεις θα σας πω. Ναι. Ταξίδινα τύχη. Να σας πω και εγώ μια άλλη περίπτωση. Ξέρετε πότε τέθηκε ξανά το ζήτημα αυτό. Κάλλιο τούρικο φαγιόλι παράει παππικετιάρα. Τι κάναμε τότε. Ταξίδινα τύχη. Παππικετιάρα. Κύριε Ερνάθος, εάν πάτε στην Κέρκυρα και στα Εφτάρισα, ακούσετε Μπελκάντ. Αν παρτείτε στην υπηρεσία της Ελλάδας, ακούσε και Καζαντζίδη. Όταν ακούνε τον Καζαντζίδη, είναι απεσιοδοξία. Είναι ανατολή. Καϊνή. Δεν μπορεί για μένα. Καϊνή. Αλλά μπορούμε να αβυσβήτησουμε και αυτήν την παράμετρο της ελληνικής ψυχής και ιστορίας. Δεν μπορούμε. Άντες, η όλη ζήτηση ξεκίνησε από ένα φέβρο. Ψυχιαντρικό. Και εμείς, σχεδιακά, θα απαντήσουμε. Η οικογένεια εξωτερικό να χρησιμοποιήσει και κάποιους άλλους. Κύριε, έχετε τον λόγο. Ήθελα να ρωτήσω. Υπάρχει η άποψη, ή περίπτωση, να κάνει η Τούρκη μια επίθεση στο εγγέρο από το πιθανά. Παρακαλώ. Και συγκεκριμένα, στο σύνδομα της Μεγίστης, λόγω της διαστρατηγικής της θέσης. Μεγίστης. Μια κρίση στο Ιγέο, με επίθεση στη Τούρκη. Μια παραπλανητική επίθεση στη Λαδόξωρα ή σε άλλο νησί, κοντά στα Μυριαστικά Παράλια, να γίνεται εναυτικός αποπλησμός του συμπλέγματος της Μεγίστης. Ποια είναι η θέση σας πάνω σε αυτό? Όποιος θέλει, τον μπορεί να απαντήσει. Δεν κατάλαβα πλήρως, αλλά θα προσπαθήσω να απαντήσω σε αυτό που κατάλαβα. Να κάνει εφνιδιαστικά πώς, δηλαδή. Εδώ πέρα θα πρέπει να μην λειτουργήσουν τα ραντάρα, θα πρέπει να μην λειτουργήσουν τα συστήματα καιροπροειδοποίηση. Δηλαδή, εμείς θα είμαστε στον ύπνο. Δηλαδή, ελληνικές ένοπλες δυνάμεις πρέπει να είναι στον ύπνο. Άρα, λοιπόν, εκ των πραγμάτων κάτι θα λειτουργήσει. Και εκ των πραγμάτων, ακόμη και στρατιωτικά, ότι θα πρέπει να υπάρχει... Υπάρχει ήδη ένα σύστημα, το οποίο επιτηρήσει όλα αυτά τα πραγμάτια, αλλά δεν μπορεί από το πουθενά. Δηλαδή, δεν υπάρχει καμία δήλωση, είτε του Ερντογάν, είτε του Τσαβούσαβλου, είτε του δεν ξέρω τι, τίποτα, τίποτα. Αποτελείων είναι μία. Θα πέσουμε στον Σατσουνάνη. Συγνώμη, αλλά εσύ είναι εδώ και για τα μεγαλύτερα εκδότηση που στο σύστημα, νομίζω, δεν υπάρχει. Όχι, όχι, ναι, αλλά, ναι, συμφωνώ μαζί σας, αλλά... Ναι, αν ακούσατε για την Κύπρο αμέσως, αν ακούσατε για την Κύπρο, ο κ. Πράζημις είπε ότι υπήρχαν πάρα πολλές προϊδοφίσεις. Αυτό είπε ο κ. Πράζημις. Μπορείτε τώρα να πάω και να βάλουμε τα σήματα. Υπάρχει ένα σύστημα εκείνου προϊδοποίησεως και ένα σύστημα πληροφοριών, εθνικό και να το ειπώ. Και από άλλες πηγές, από πάρα πολλές πηγές. Δεν μπορώ να πω κατιέρω, καταλαβαίνετε τι εννοώ. Από πάρα πάρα πολλές πηγές που δεν μπορείτε να διαβληθείτε. Κάπου υπήρχε ένας ανάπηρος σακάτης ο οποίος ερνότανε μια ζωή σε μια γη των αχώρων και νομίζανε ότι ήταν ένας σακάτης. Και δεν ήταν σακάτης, ο σακάτης. Έκανε φοβερή δουλειά. Λοιπόν, αν φτάσουμε στο σημείο να επιβιαστούμε, είναι να πάρουμε να πληγούμε σακάρα. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Για την Κύπρο εκτελούσαν σαφέστατες ενδείξεις. Τώρα το τι έκανε ήταν άλλο. Δεν θα το ερμηνεύσουμε. Οι κύριοι καθηγητές, υπάρχει σύστημα καιρό προεδοποιήσως για τα πάντα. Τα ραντάρ τα οποία υπάρχουν εδώ πέρα στο Χορτιάδη κι άλλο πιάνουν μέχρι τα βάθη της Τουρκίας μέσα τα πάντα όλα. Δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί κάτι το οποίο να μην περιέχεται σε γνώση μας. Τώρα το τι θα γίνει αν υπάρξει αποκλεισμός, σας απαντήσω γιατί υπήρχε μια ένταση το καλοκαίρι και ξέρω πάρα πολύ καλά ότι δεν υπήρχε επίπτωση. Θα γίνονταν χόλεμος. Κάτι σκεφτήκανε, κάτι ακούσατε, κάτι νούσες, κάτι αυτά, θα γινόταν χόλεμος. Το ξέρω και από το Νάτο. Ήμουν στην Ιταλία, στο Μιλάνο, από εκεί ήρθα. Το ξέρω και από εκεί, το ξέρω και από εδώ. Δεν υπήρχε περίπτωση. Δεν υπάρχουν άλλα έννοια. Δεν υπάρχει περίπτωση. Όχι, όχι, δεν υπάρχει. Όχι, δεν υπάρχει. Απλά και μόνο πρέπει η κοινωνία όλη να αλλάξει mindset. Διάβασα κάπου προχθές ότι στη γειτονική Τουρκία δημιουργούν 6.327 θέσεις για ανάπηρους για να τους δώσουν την ιδυνατότητα να υπηρετήσουν στο στρατό ανάπηροι. Άνθρωποι με κινητικά προβλήματα. Να υπηρετήσουν για να μην νιώθουν άσχημα ότι δεν υπηρέτησαμε. Αυτό φιλοσοφήστε το. Όσοι πάνε 45 χρονών και δεν έχουν υπηρετήσεις. Υπάρχει άλλη ερώτηση? Υπάρχει άλλη ερώτηση. Είμαι ο ταξιέρας του Καρατσίν. Ανοίγω και εγώ στο νοτοϊκό στρατηγείο. Θα ήθελα να ρωτήσω. Από που μας είπατε για τα ΜΟΕΑ. Η πρόταση που υποβάλατε τελικά δεν έγινε αποδεκτή. Και στην ουσία εκθέσαμε τους Τουρκούς για την πρόθεση τους να ασπαστούν την ουσία των ΜΟΕΑ. Προχωρώντας λίγο παραπέρα και βλέποντας όλη την εξέλιξη την παγκόσμια, κυρίως στην περιοχή της Νοτιαντολικής Ευρώπης, μήπως θα ήταν κατάλληλη η συγκυρία, έχοντας τη θετική συγκυρία ως Ελλάδα έναντι της Τουρκίας, να υποβάλλουμε στα πλαίσια αυτά και με τη διάλυση τώρα της Συρίας ή με τις ανακατατάσεις που έχουμε για τον Κουρδικό ή για τις εξελίξεις που συμβαίνουν στην Ευρώπη την ίδια, να προτείνουμε ξανά την αναδιάθρωση του κοριζού, ώστε να εκτεθεί παραπεραιτέρω η Τουρκία ή να κερδίσουμε εμείς έναν ταχτικό πλεονέκτημα σ' αυτό το θέμα. Παρακαλώ πολύ. Θέλω να σας πω ότι το θέμα της Ζώνης Εξέλιξης Τουρκίας, ναι, είχα την τιμή να το εγγυρώ εγώ απογριστικά. Αυτό δεν μπορούμε, το κάνουμε σήμερα για ένα σημαντικό λόγο. Δεν μπορείς να το κάνεις άωτο, δεν μπορούν. Έτσι επειδή ο ίδιος σημαίνει. Πρέπει να υπάρχει μια καρκαιρία, μια διεθνή συνάντηση, μια αναλογική, μια συνάντηση στο ροαζέ. Έχουν όμως ανατραπεί τα πράγματα, γιατί όλα τα στηριζότανε στην συμφωνία CFE, Commissioned Forces Europe, η οποία όμως δεν λειτουργεί εδώ και χρόνια, γιατί απογορήσανε οι Ρώσοι. Είναι ανενερός η συμφωνία CFE. Οι Ρώσοι πήγανε, είπανε, ότι στηριζότανε η CFE στους δύο συνασπισμούς. Τη στιγμή που δεν υπάρχει πλέον η Σοβιετική Ένωση, να το ξανασυζητήσουμε. Το οποίο βεβαίως απορρίθηκε από τους Ελληνικούς. Κατά συνέπεια, πλέον έχει περιέχει σχεδόν σε αρκυρσία ο μικρυσμός του CFE. Και ποτέ δεν λειτούργησε, εκτός να κάνω λάθος, η Open Skies. Λειτούργησε, λειτούργησε. Για πολύ λίγο, ναι. Και λειτουργεί εδώ μόνο η Open Skies. Βεβαίως και δεν δε λειτούργησε ποτέ. Ούτε απού, δεν ήσουν κανένας για τη συμμετογή της. Ποτέ. Αλλά βασικά η CFE είναι το μεγαλό πρόβλημα και έχει εφαρμόσει πάρα πολλά σε αυτή την παιδεία της Ευρώπης. Κυρίες και κύριοι, σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την παρουσία σας. Ήτανε μια ωραία δικαιοδομική και ενδιαφέρουσα, παιδιά. Ξέχοντας, θα ήθελα να συγκεφθείτε μονάχα ότι σάς σήμερα, το 83, ανακηρύχθηκε το Σεπτοκράτος, το λεγόμενο δικαιωμάτιο. Να είστε καλά.
|
| _version_ |
1782816921012404224
|
| description |
: Παρακαλώ, κυρίες και κύριοι, μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, κόφητες βίτυγκ μέζερς, ακούγετε, ιδιαλισθείτες, τι ωραίο ένα εργαλείο για την αποβηγή της έκθεσης κλπ. Και βλέπετε, εάν παρακολουθήσουμε τα κείμενα και τις ακολουθίες της κυβέρνησης, τι τροματικά προβλήματα έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Όπως μπορέσατε να διακουστούσετε, ίσως οι δυο ομιλητέρ μας κινήθηκαν σε διαφορετικά θέματα, αλλά πάνω σε άρθρονα, που σε απασχολεί και την Ελλάδα. Άρα, έχετε τον λόγο, παρακαλώ, ποιος θα ήθελε να τέχει ερωτήματα, τα οποία θα μπορούσε να τα απαντήσουν και οι δυο. Κυρία μου. Ευχαριστώ πολύ. Ονομάζομαι Ρούσκο Γουστανδούλα, είμαι μεταπτυχιακή φοιτητρία διεθνών σχέσεων του Πανεπιστήμιου Μακεδονίας. Σας ευχαριστώ πολύ για τις ομιληίες σας. Ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες. Έχω αρκετές ερωτήσεις, αλλά θα αρχιστώ σε δύο. Αρχικά, στο θέμα του κοιτριακού, δεδομένα ότι το θέμα των εγγύσεων, το θέμα της αποχώρησης των στρατευμάτων, είναι ένα πάγιο πρόβλημα. Δεν δημιουργείται τίποτα στη Γενέβη. Θεωρείται ότι η ελληνική στάση, αλλά η ίδια η έλαξη των διαπραγματεύσεων ήρθε σε μια κατάλληλη συγγρία, αλλά και η στάση των Ηνωμένων Εθνών και η επιμονή τους να βρεθεί μια λύση αυτή τη στιγμή ήταν βοηθητική στην εξέλιξη των διαπραγματεύσεων. Και έπειτα στο θέμα των ελληνο-Τουρκικών σχέσεων, θεωρείται ότι η τουρκική επιθετικότητα θα μπορεί να αποτελέσει στοχοπέδι στο νέο τρίγωνο συνεργασίας που έχει δημιουργηθεί μεταξύ Ελλάδας, Ισραήλ και Κύπρου, αλλά και στις σχέσεις της Ελλάδας με τα Βαλκάνια δεδομένου της τουρκικής επιρροής που είναι συνεχώς εξελισσόμενη σε αυτή την περιοχή. Ευχαριστώ πολύ. Για το θέμα της Γιενέβης, αν τέτοιγε έγκαιραν, μπορώ να σας πω μόνο το εξής. Ήταν για πρώτη φορά που τέτοιγε με τόσο σαφήνια και όπου για πρώτη φορά δυσκόλεψε φοβερά τη τουρκική πλευρά. Γιατί τα επιχειρήματά μας ήταν φοβερά ισχυρά. Ποιος μπορεί να υποστηρίξει μία φορά πλήρες μέλος των ΗΠΑ ή πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αν τελεί η υποπροστασία. Αυτό δεν γινόταν τέτοιγε με τόσο σαφήνια ποτέ. Το θέμα επίσης της αποχώρησης των στρατεθμάτων. Είναι κοντίτσιος ή είναι νό, που λέμε στον Ρωμαϊκό Τύχο. Δεν μπορεί να εννοηθεί ανεξάρτα και ανεξάρτητο κράτος. Και το θετικό θα έλεγα ανεξάρτητα ότι δεν τελεσχώρησε. Ήταν αφενός μεν ότι υχθέστησαν με συγκεκριμένα θέματα η ελληνική πλευρά. Και αφεντέρου αποκαλύφτησαν μάλιστα ακόμψα ιτουρικές διεθέσεις. Γιατί ο υπόβοστος, ο κύριος Αμπού Σοφλού, είπε στος ημοσιογράφος, έχοντας χάσει λίγο τη συγκρεμμία του, ότι μην περιμένετε να φύγουν τα ελληνικά στρατεθμάτα. Αυτά ήταν μια διπλωματική είδα της πλευράς. Και θα έλεγα ότι οφείλουμε πάντοτε στις υπραγματεύσεις που κάνουμε, να είμαστε συγκεκριμένοι, αλλά με επιχειρήματα τα οποία πητούν και είναι ισχυρά. Αν μου επιτρέπετε να προσθέσω κι εγώ κάτι. Άμα δούμε λιγάκι την ιστορία μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, θα δούμε ότι όποτε η Ελλάδα πήγε και τα έβαλε ένα προς ένα με την Τουρκία, βγήκε χαμένη. Βγήκε άλλο, πάμε στο Ελληνοτουρκικό πόλεμο 1897 και είκαμε χαμένοι. Συμμαχία 1912 είκαμε κερδισμένοι. Πάμε στο 1922 και είκαμε χαμένοι. Άρα λοιπόν εκ των πραγμάτων χρειάζεται μια συνεργασία για να μπορέσει να αντεπεξέρθει πάνω σε αυτήν την επιθετικότητα της Τουρκίας. Και μάλιστα έλεγα και λέω και το εξής. Έχω μεταφράσει λιγάκι της τραυτικής ισχύς με τη φυσική. Και λέω F ίσον M επί Α. Ισχύς δύναμης ίσον M που είναι η Μάζα, ο όγκος του στρατού λοιπόν, επί Α που είναι οι πολλαπλασιαστές ισχύους. Εμείς έχουμε συγκεκριμένο Μ και οι Τούρκοι έχουν συγκεκριμένο Μ. Δηλαδή έχουμε συγκεκριμένο όγκο δυνάμων. Για να το εξορροπίσουμε λοιπόν αυτό το πράγμα πρέπει να πάμε σε πολλαπλασιαστές ισχύους. Τι είναι αυτό παρέχον σχεδόν έχετε ένα πυροβόρο το οποίο μπορεί να κάνετε ευβολία ένα βλήμα την ώρα, ένα βλήμα το λεπτό. Και καθ' αυτό οι μεντεκπέντες θα το κάνετε δύο βλήματα το λεπτό. Αυτό είναι πολλαπλασιαστής ισχύους. Τελευταία μεγάλη προσπάθεια που έγινε ήταν που πήγαμε στο διακλαδικό δόγμα και στη διακλαδική δομή των δυνάμεων. Αυτό πραγματικά αυξάνει αρκετά το α. Αυξάνει λοιπόν την ισχύ μας. Αν τυχόν μπορέσουμε και κατορθώσουμε και αυξήσουμε αυτό το α ακόμα περισσότερο με δεδομένα το μι τότε σημαίνει ότι η ισορροπία μας θα είναι καλύτερη. Συμμαχίες λοιπόν. Παρακαλώ. Θα μου επιτρέψει να προσθέσω το εξής. Για το θέμα της εξαίρεσης της Τουρκίας, ο κ. Καστάνης, που ήτανε στρατιωτικός μου σύμβουλος, έκανε μια εξαίρετη δουλειά όπου μπόρεσε να τεκμηριώσει τι δυνάμεις είχαν οι Τούρκοι στη ζώνη εξαίρεσης. Όντως από ελληνικής μου πλευράς δεν είχε τίποτα επαγγελματικό. Τέτοιε, επί των ημερών μου, όχι γιατί ή θα συλλάβει το μεγάλο πρόβλημα, μας δόθηκε και η δυνατότητα. Η δυνατότητα ήταν η εξής. Αποφασίσαμε στη σύνοδο κορυφής της Λυσσάπολης για more predictability and more transparency. Μεγαλύτερη προβλεπτικότητα και μεγαλύτερη διαπάνεια. Και ακριβώς αυτό εποπεληθήκαμε και είπαμε πως είναι δυνατόν να έχουμε μεγαλύτερη διαπάνεια και μεγαλύτερη προβλεπτικότητα όταν η Τουρκία έχει μια ζώνη όπου ανατρέπεται η αντίποτε ισορροπία μεταχειριστήτων χρόνων. Ξέρετε, το όπου είναι το δικό σου στη δικαιοματία πρέπει να το πεις εις ότι είχε πρόβλημα και του αλλού. Έτσι μπορέσαμε και επίσημα. Αλλά επίσης θέλω να προσθέσω κάτι επειδή είναι και επίκερο και έχει σχολιαστεί πολύ τελευταία. Δικτωματία χωρίς ισχυρές ενόπλες δυνάμεις δεν είναι νοητή. Και τα δύο συμφανίζουν. Κάποιος είπε τι χρειάζεται η αναβάθμισης των F16 όταν δεν έχουμε αστεροπόρα. Και θα έλεγα ότι οι Άγγλοι λένε first things first. Χωρίς ισχυρές ενόπλες δυνάμεις η δικτωματία είναι αδύναμη όπως βασικά αδύναμες είναι και ενόπλες δυνάμεις χωρίς ισχυρή δικτωματία. Αυτό το είπε ο Κάος Τελής Άρστα όσοι είπε ότι οι στρατιώτες πρέπει να πολεμάνουν αλλά μετά θα τελειώσει ο πόλεμος πάλι η πολιτική. Η δικτωματία θα ρυθμίσει τα πράγματα. Άρα είμαστε μαζί ένα πακέτο ενόπλες δυνάμεις ισχυρές από τρετική δύναμη και καλή και αποδεδευματική δικτωματία που να μελετάει να χρονέβει και να βλέπει το κλίμα των διευθέσεων, τι μας εγωεί και τι δεν μας εγωεί. Θα μου επιτρέψει να το πέσω και κάτι. Από το 1821 μέχρι σήμερα η Ελλάδα ποτέ δεν μίκρυνε. Η Ελλάδα, όχι ο ελληνισμός, γιατί δεν τα μπλέκουμε. Γιατί ο ελληνισμός σαφώς μίκρυνε, σαφώς ήρθε αρκετός κόσμος μέσα στην Ελλάδα. Αλλά τα σύνορα της Ελλάδος πότε, γιατί καταστροφή. Ήταν ποτέ Ελλάδα. Ήταν Ελλάδα, μπήκε μέσα στα σύνορα της Ελλάδος η Σπύρνη, γιατί δεν μπήκε. Ήταν εντολή. Και τι πράμα εντολή. Τι εντολή ήταν. Ότι μετά από πέντε χρόνια τα κάνανε... Επομένως δεν μπορούμε να πούμε. Ναι μεν ήταν μια καταστροφή, αυτό συζητάμε. Αλλά η Ελλάδα, η πατρίδα, το κράτος, δεν μίκρυνε. Δεν μίκρυνε, δεν έχασε. Η Τουρκία, αντίθετα, η Οθωμανική Αυτοκρατορία διακοσμιώθηκε. Άρα αυτό... Η ελληνική υπήρξε στη σμήμη. Ήταν ένστωρος, ήταν στρατιωτικός. Και ο στρατιωτικός της οικητής, θέλω να πω, το κράτος ήταν παρόν. Συγνώμη για την παρέμβαση, αλλά... Δεν συμφωνώ. Δεν συμφωνώ και σε ποιο πράγμα δεν συμφωνώ. Δεν ήταν όρια του ελληνικού κράτους. Μπορεί να ήταν παρόν, αλλά δεν ήταν όρια του ελληνικού κράτους. Για να μην μπλέκουμε τον ελληνισμό με την Ελλάδα. Στο ΛΟΥΝΤΙ και σε κριμαία. Μην το συζητάμε. Όχι για να σκύσει η διοίκηση. Έχει διαφορά. Αποκαλεσματική κυριαρχία σκύσαμε. Κατοχική δύναμη. Λεγόταν κατοχικός στρατόχης. Έτσι λεγόταν. Τι σημασία ότι χάσαμε την εντολή και σημαίνει ότι χάσαμε έδαφος. Τη δυνατότητα. Σωστό. Συμφωνώ μαζί σας. Αλλά η Ελλάδα, το σύνορα της Ελλάδος, δεν μίκρυνα. Δεν μίκρυνα. Δεν επιτεύθηκε η Τουρκία για να μας πάρει, ξέρω εγώ, τη θράκη επάνω. Που είχε κατοχυρωθεί με τη συνθήκη του δεκάγια. Σωστό αυτό που λέτε. Επιτρέψτε μου το εξής. Συνηθίζουμε να λέμε στο Αριστοτέλειο ότι το Αριστοτέλειο Πανεπιστημίου είναι η συνέχεια του Πανεπιστημίου στη Σμύρνη. Το οποίο δεν μπόρεσε τελικά να λειτουργήσει και το σχέδιο όλο αυτό γιατί εμείς θα κάναμε πανεπιστημίου στη Σμύρνη. Σωστό. Πανεπιστημίου αυτό λοιπόν δεν λειτουργήσει στη Σμύρνη. Το λειτουργήσει στη Θεσσαλονίκη μετά από το Πορτοβλίο, Απανταστασίου, Βενιζέλου κτλ. Θέλω να δείξω ότι υπήρχε αν θέλετε η σκοπιμότητα ή η διάθεση από την Ελληνική Πολιτιά να μεταχειριστεί το έδωφος της εντορής που δεν ήταν καθορισμένο. Ναι. Έτσι. Που δεν ήταν σαφή τα σύνορα τα οποία ελέγχαμε εμείς με βάση την εντολή να το αντιμετωπίσουμε ως ελληνικό έδωφος. Ναι ξέρετε γιατί. Ξέρετε τι πήγε να κάνει. Αυτό πήγε να κάνει είναι να φέρει κόσμο εκεί πέρα, ελληνικό πληθυσμό, ούτως ώστε όταν θα γινόταν οι εκλογές, οι ανάλογες εκλογές, εάν θα πρέπει να είναι ελληνικό έδωφος ή δεν πρέπει να είναι ελληνικό έδωφος, να υπάρχαν Έλληνες. Γιατί εκεί πέρα, αν θυμάστε τα δημογραφικά, δεν ήταν καθορισμένος. Ακριβώς. Ακριβώς. Αυτό. Κύριε Πρόεδρε, ο κ. Σεργενίδης να μη πει εκεί πέρα ερώτηση, ο κύριος εκεί πέρα εσείς, εκεί πέρα πίσω βλέπω, προοπηρώνει. Δύο ερωτήσεις. Μία στον ελληνικό αστροποίησαμε, λέγοντας, πριν μήνα στον δημομάσιο. Και μάλιστα σε υποθέσεις και σε μια άλλη εκδήλωση, αλλά θα ήθελα να ακούσω τη δουλική σας του θέση. Ξεκινώντας από εσάς, κύριε Καθηγητά, με αυτό το F ίσον N και P Ά, βλέπετε δυνατότητες να διατηρηθεί μια ισορροπία δυνάμιων μεταξύ Ελλάδας και Ελληνικής, όχι σε ό,τι παρατημάζει, αλλά θα τήκατε στο Ά, αλλά το Ά κατάλαβα καλά και περιάζεται πάρα πολύ και από τα συστήματα, τα ουδικά και μάλιστα τα έξυπνα. Ακούμε το ΑΕΣ 400, ακούμε και κάτι παραπάνω. Πώς εκτιμάτε αυτή την περίπτωση? Και μάλιστα σε βάθος χρώμους. Η άλλη ερώτηση είναι μόνο στο αντιδρομάτιο. Η τουρκία με τις συνεχίσεις, και μάλιστα σε βάθος χρώμους, πολύ χρονικό διάστημα παραδειάσεις, μήπως τελικά υποθεμελιώνει ένα γεωπολιτικό προορισμένο, έστω και αν δεν υπάρχει νοδιμοποίηση από διάφορα κράτη, αλλά ούτε και κατά δίκαια από τους εδέρφους. Μήπως κιόλας κάποια φορά θα γίνει και παραπαντρεύσεις με αυτό που κάνει για τόσα χρόνια υποθεμελιώνει ήδη γεωπολιτικό και τελεσμένο, στο ελληνικό αυτό που γίνεται, και δεν τον βρείτε βέβαια από κάποιες χώρες, αλλά δεν έχουμε και καταδίκη από τους όποιους εδέρφους. Οι καταδίκες έχουν υπάρξει, ότι παραβιάσεις δεν πρέπει να υπάρχουν, αλλά σε ό,τι αφορά τις παραβιάσεις, ένα πρακτικό αποτέλεσμα θα μπορούσε να υπάρξει αν παρανέβαινε κάποιος δυναμικά ή πολιτικά και τους αξανάγκαζε να μην το επιχειμούνε. Αλλά όμως το αδύνατο σημείο της Τουρκίας είναι ακριβώς αυτό που την εκφέρει, γιατί τα δικαιώματα τα κυριαρχικά της Ελλάδος στο Αιγαίο, στηρίζονται σε διεθνείς συμβάσεις. Αμφισβήτηση διεθνών συμβάσεων, όπως είναι η Λοζάνη, δεν αντέχουν ούτε σε νομική ούτε σε πολιτική κριτική. Γιατί η αλλαγή της κυριαρχίας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων, δεν αλλάζει ποτέ ακόμα κι αν ισχύζει το ρέβους ικ στάντιχους. Το ρέβους ικ στάντιχους είναι μια, για τους διεθνών όπως είναι γροστό, όσο ούτως εφώνουν το πράγματο, όσο τα πράγματα παραμένουν έτσι. Η ελλαβική κυριαρχία δεν αλλάζει ακόμα κι αν αλλάξουν συμβήτηση. Άρα η Τουρκία προβαίνει σε παραβιάσεις, όχι για να θεμελιώσει δικαιώματα, να αμφισβητήσει τα δικά μας τα δικαιώματα. Οπότε στην περίπτωση αυτή είναι δύο ηλίσεις. Η μία είναι η στρατιωτική που πραγματοποιείται δια των αλαχαιτήσεων. Μερώς η δική μας υπηλόκληκη προβαίνει μέχρι τις αλαχαιτήσεις, αμφισβητούμε δηλαδή τις παραβιάσεις. Αυτό βέβαια στα πλαίσια του ΝΑΤΟ όπως τίποτε συζητείται ότι που μπορεί να οδηγήσει ένα τυχερό γεγονός. Και σε πολιτικό επίπεδο, διπλωματικό, υπάρχουν επανεγλιμένως οι ενημερώσεις των ξένων καγγελαριών για τις συμπεριφοράσεις τους. Η Τουρκία σήμερα, δεν θα τη σβητεί κανένας, είναι η πιο απομονωμένη χώρα που μπορεί να υπάρχει στον Ευρωασιανικό. Μάλιστα, έχει απεμπολίσει και την ευρωπαϊκή της πρόκληση. Έχει δημιουργήσει τέτοιο κλίμα που πλέον δεν το κρύβει καμία χώρα, μόνο πανερά η Αστριαγέι, που λένε πλήρης ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν είναι εφικτή, ούτε εφικτή μικρή. Μήπως χάνουμε ακόμη μια δυνατότητα μομπλου πίεσης, δηλαδή εμείς επιμένουμε να βρίσκουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι η μόνη χώρα που στηρίζει την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, είναι και άλλα. Αλλά όχι όμως χωρίς προϋποθέσεις. Το είπε και ο Χίλος Κοντζιάς εμπροφές, το είπε και ο Προθουρμός. Ναι, υπό τον όρο ότι θα γίνουν σεβαστές ιαριές της κοπέγκιαγης. Μόνο υπό αυτές τις συνθήκες, γιατί τελικά μια ηλική σκέσης που θα περάσουν πολλές χώρες με την Τουρκία, για πολλούς και διαφορετικούς, μπορεί να οδηγήσει σε τέτοια κατάσταση που να είναι και τα χρόματα σωστά και ο λύκος χορτασμένος, όπως λέμε εμείς στην Ευρώπη. Δηλαδή η Τουρκία να πάρει δικαιώματα και να μην έχει υπογράσεις. Αυτό κάτι τέτοιο δεν συμφράει στην Ελλάδα. Εμείς λέμε, ναι, ευρωπαϊκή υποδοχή υπό την προϋπόθεση ότι θα γίνουν σεβαστές ιαριές της κοπέγκιαγης. Έχουμε και μια ιδιομορφή κατάσταση στην Τουρκία. Η Τουρκία, εάν θέλετε, ως οποιή μου αντίληψης είναι, για να εξηγήσουμε τη συμπεριφορά του κ. Ερντογκάν και πώς ο κ. Ερντογκάν στηρίζεται από τις πολιτικές δυναμίες της χώρας. Αν αφήνουμε, ο κ. Ερντογκάν είναι μια χαρακτηριστική πολιτικός. Τώρα αντέχει και δεν αφισβητεί. Για ένα λόγο, βασικά, έχει πείσει όλες τις πολιτικές δυνάμεις της χωριάς ότι η χώρα κινδυνεύει. Και ποιος είναι ο κίνδυνος για τη Τουρκία? Ίσως ο κ. Ερντογκάν. Η Ελλάδα τώρα είναι στην πλέον πιο νεκρική θέση, διπλωματικά, γιατί έχει ισχύσει τη διπλωματική της εποχής και τη συνεργασία με ισχυρές χώρες, ενώ αντίθετα, η Τουρκία είναι πάντως απομονομένη. Αυτά τουλάχιστον προκύπτουν και από τα κυβερόντα, και από τις διάφορες ειδήσεις που έγινε, και από τις αντιδράσεις που παρουσιάζονται στις γέννες και εγγελαρίες μέχρι και πάνω στη Νέα Πέργη. Θα ήθελα να σας, για το α, που λέγαμε, και τους κοροδοξιστές της Χίος, δώνας δύο παράδειγματα. Μία παράδειγμα είναι οι τοπλικά συστήματα. Όσο πιο εξελιγμένα είναι οι τοπλικά συστήματα, τόσο πιο έξυπνα και τα λοιπά πράγματα, εισοδίδουμε περισσότερη ισχύ. Αυτό, όμως, δεν φτάνει. Αυτό πρέπει να μπει μέσα στον τρόπο χρήσης αυτού του κραματικού, αυτό που θα λέγαμε στην πολεμική τέχνη. Πρέπει να μπει μέσα στον τρόπο τον επικυριακό. Γι' αυτό και λέγαμε παλιότερα ότι η Τουρκία μπορεί να πάρει πολλά πράγματα, αλλά μέχρι να τα αξιοποιήσει και να τα βέλτει στο ΠΔΙΣΙ, θέλει κάποιο χρόνο. Ανάλογα και εμείς. Θέλουμε οπλικά συστήματα, αλλά θέλουμε κάποιο χρόνο και να αλλάξουμε κάποιους τρόπους επισυγιακούς. Ένα δεύτερο. Όλα δεν είναι οπλικά συστήματα. Παράδειγμα, σχεδόν, ξέρουμε τον Blitzkrieg. Το Blitzkrieg και η Γερμανία αλλάξανε όλο το σχέδιο μέσα στις 24 ώρες. Αυτό δεν είναι, θεέ μου, το οπλικό συστήμα τους, ούτε τίποτα άλλο. Αυτό είναι, σαφέσατα, ένας ισχυρός πολλαπλασιαστής ισχύος, η ταχύτητα λήψης αποφάσης. Αυτό, λοιπόν, θα αυξήσει πάρα πολύ το α. Και το κυριότερο είναι να υπάρχει ένα σύστημα για όλους. Μέχρι το 2001 που λήθηκε η απόφαση, ο στρατός, το ναυτικό και η αεροπορία, ήταν περίπου μεταξύ τους, θα πω λίγο φοντρά την λέξη, αυτιστικοί. Δηλαδή, εντάξει, συζητούσανε, αλλά αυτά λέγανε, θα γίνουνε, όταν θα κηρυφθεί ο πόλεμος. Τώρα γίνονται και πράξεις. Αυτή τη στιγμή, δηλαδή, ο αρχιστράτης, ο αρχηγός Γερδά, έχει στα χέρια του όλες τις δυνατότητες για να μπορέσει να ασκήσει κάποια διοίκηση και να ασκήσει, κυρίως, την επιχειρησιακή του διοίκηση και να βελτιστοποιήσει το αποτέλεσμα, το α ως προς το ε. Φυσικά το κάνει. Ποιος το κάνει καλύτερα. Εννοείται. Κύριε Πρέσβη, δύο ερωτήσεις. Μία ερώτηση έχει να κάνει. Δύο πολύ σύντομα. Μία θα έκανε, αλλά είδα πως έδωσε μεγάλη ευθύνση, κύριε Πρέσβη, στο γεγονός που για πρώτη φορά τεθεί με τόση επιτήρηση στο ζήτημα των εγκυνήσεων. Θα ήθελα, αν μπορείτε, να μου δώσετε μια, όχι αν μπορείτε προφανώς, αλλά αν μπορείτε να μπείτε τόση βαθιά μέσα στο, να εξηγήσετε για ποιο λόγο το κάνει τώρα το Υπουργείο της Περικών. Αν, λέω τώρα εγώ, αυτό οφείλεται και, παράδειγμα, στο Brexit και στο γεγονός ότι αρτωνεί το ενδιαφέρον της Μεγάλης Βρετανίας γύρω από την Κύπρο και το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έδωσε την άγνοια στην Κύπρο να ανεπραγματευτεί χωριστά με την Μεγάλη Βρετανία, τα ζητήματα το τους αφορούν. Και το δεύτερο, παρουσιάσετε το τόξο των σχέσεων της Ελλάδας με τις χώρες γύρω, αλλά κάνατε ένα αλματάκι στη Βουλγαρία. Ή δεν έχουμε μεγάλα προβλήματα με τη Βουλγαρία ή, αν τα έχουμε λύσει, τότε είναι ένα καλό μοντέλο αυτό των Ελληνο-Βουλγαρικών σχέσεων, προκειμένου να διευθετήσουμε τα ζητήματα με τα υπόλοιπα κράτη, ειδικά της Βαλκανικής. Δηλαδή, για το πρώτο θα σας απαντούσα ευγενικά. Σε σχέση με τις νοματικές συνεργασίες στα πλαίσια μιας πολιτιάς της πολιτικής, ιδιαίτερα με την Βουλγαρία έχει επανειλημμένα το λυστή για τις δύο πλευρές, ότι το επίπεδο, το σχέσηό μας είναι αρίστερο. Άρα δεν τίχτεται θέμα συνεργασίας στον Βουλγαρία. Είναι στο καλύτερο δυνατό επίπεδο εδώ και πάρα πολλά πράγματα. Κύριε μου, καλησπέρα σας. Ονομάζομαι Γιώργος Μαέλης, είμαι ψυχεατρός. Θέλω να κάνω μια ερώτηση επιχειρησιακού, ας πούμε φωτολογικού χαρακτήρα. Αναβέρθηκαν πάρα πολύ πιστικά και ουζευτικά οι άφορα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Αναβέρθηκε επίσης και το επίπεδο της κρίσης, στην υπόξυνση και την επίταση αυτών των προβλημάτων, μιας κρίσης την οποία δεν βγούμε ποτέ. Άλλα κράτη, όπως η Ελλάδα, η Ελλάδα, η Ελλάδα, αμβλούν από κάθε δημοσιστικό αντικείμενο ανθρώπους για να τους βοηθήσουν να λύσουν τα προβλήματά τους. Έχουν ομάδες ψυχολόγων, έχουν ομάδες ψιάδρων, ομάδες αναλυτών, μητώπους που βάζουν ψυχή, που μητώπαν στήματα, δίκη, οδηγί που μπορεί να φανταστεί κανείς. Και αυτό που βοηθήσουν είναι να αφήσουν και να λύσουν τα λύτερα προβλήματά τους. Αυτό το κρίστο, για να μη μιλούμε μόνο για τα προβλήματα, αλλά για να προβλήσουμε με δευτερότητα τις λύσεις σ'αυτή την δύσκολη περίοδο. Δεν είναι δυνατότες πάλι να γίνει κάτι τέτοιο από τη δική μας χώρα, για να κρατήσει και ένα μέρος από οι κανούς ανθρώπους που αγαπούν και αυτούς τους τα θέματα μέσα στην χώρα και να μην τους χάσει. Είναι στρατιωτικό, είναι πολιτικό. Θα δυσκολευόμαι να σας απαντήσω, γιατί σαν ψυχία βέρετε πολύ βαθιά στα πράγματα και στη ψυχή του ανθρώπου. Στα στρατιωτικά θέματα και στα δημοκρατικά, δυστυχώς, δεν ισχύει πολύ η ψυχία. Ισχύει η ετοιμότητα, η αποτελεσματικότητα, η καλή προετοιμασία. Αλλά βεβαίως καλά είναι και να γίνεται η αρθοκριτική, για να δούμε τα ασφάλματα που έχουμε για πάξη και να αποφύγουμε άλλα στο μέλλον. Θέλω να διναδιστρέψω την ερώτηση. Από ό,τι κατάλαβα, πρέπει να είναι ζήτημα ταυτότητας, αν κατάλαβα καλά. Ζήτημα ταυτότητας, ελληνικής ταυτότητας. Η ελληνική ταυτότητα, λοιπόν, επιτρέπει τέτοιου είδους προοπτικές. Παραδείγμα, ως χάρη, η ελληνική ταυτότητα επιτρέπει στρατηγικές. Επιτρέπει. Ή περιμένουμε, ξέρω εγώ, πολύ χοντάς, το Πανάβαθο να μας το λύσει. Το επιτρέπει. Αν το επιτρέπει, σίγουρα υπάρχουν λύσεις. Σίγουρα υπάρχουν λύσεις. Μήπως σε ορισμένα πράγματα έχουν μπει κάποιες αμετάλλητες ιεραρχίες, οι οποίες είναι λίγο δύσκολο να αλλάξουν. Μήπως έχουν μπει και τέτοια πράγματα. Σε κάποια οργανισμούς. Σε κάποιο άλλα πράγματα. Παραμότως, χάρη, πάνω τώρα στο γραφείο του κ. Τσεχούρα λέγαμε «περί Ανατολής και Δύσης». Έχουμε λύσει πλήρως το ζήτημα ότι ανήκομενες στη Δύση. Το έχουμε λύσει. Όλοι οι οργανισμοί πιστεύουν ότι ανήκομες στη Δύση. Το πιστεύουμε. Απλά πράγματα. Δηλαδή για να βρούμε λύση δεν ξέρουμε πού ανήκουμε. Αν δεν ξέρουμε πού ανήκουμε, πώς θα βγει η λύση. Δηλαδή το καράβι στρίβει. Το καράβι στρίβει δυτικά. Και πολύ ορθά. Και πολύ ορθά. Και μάλιστα ένα πράγμα που έλεγα επάνω είναι ότι δύο πρωθυπουργοί τελείως διαφορετικών πατατάξεων. Ο ένας είπε ανήκομενες στη Δύση να μπει το 82 και ο άλλος ήταν ο Τσίπρας που το είπε το 2015 στην Ακαδημία Αθηνών. Δηλαδή βλέπουμε μια ταύτιση, ένα κοινό background ότι πλέον το καράβι πάει δυτικά. Αυτό που πάει δυτικά οι οργανισμοί και αυτοί που έχουν ισχύει οργανισμοί το πιστεύουνε. Πάμε δυτικά ή υπάρχουν οργανισμοί οι οποίοι αληθορίζουν ανατολικά. Ή υπάρχουν ακόμη και μέσα στο Πανακησμιακό κατεστημένο άνθρωποι που μιλάνε για οικουμενικότητα, που μιλάνε ότι το μοντέλο της Ελλάδος που μας έφερε ο Κοραΐς ήταν στενό και χρειαζόμαστε να ήταν οικουμενικό το μοντέλο. Δηλαδή τι σημαίνει αυτό, σημαίνει ότι ξέρετε το αυτοκατορικό μας. Δεν μπορώ να καταλαμβάνω κάτι άλλο. Δηλαδή βλέπουμε ότι αυτή τη στιγμή η ταυτότητα η ελληνική, δεν είμαστε σίγουροι ότι είναι δυτική. Έχει ήδη απαντηθεί αυτό το ερώτημα. Ναι, έχει απαντηθεί. Δεν λέω ότι δεν έχει απαντηθεί. Ξέρετε πότε. Ναι, βεβαίως. Δύο λέξεις θα σας πω. Ναι. Ταξίδινα τύχη. Να σας πω και εγώ μια άλλη περίπτωση. Ξέρετε πότε τέθηκε ξανά το ζήτημα αυτό. Κάλλιο τούρικο φαγιόλι παράει παππικετιάρα. Τι κάναμε τότε. Ταξίδινα τύχη. Παππικετιάρα. Κύριε Ερνάθος, εάν πάτε στην Κέρκυρα και στα Εφτάρισα, ακούσετε Μπελκάντ. Αν παρτείτε στην υπηρεσία της Ελλάδας, ακούσε και Καζαντζίδη. Όταν ακούνε τον Καζαντζίδη, είναι απεσιοδοξία. Είναι ανατολή. Καϊνή. Δεν μπορεί για μένα. Καϊνή. Αλλά μπορούμε να αβυσβήτησουμε και αυτήν την παράμετρο της ελληνικής ψυχής και ιστορίας. Δεν μπορούμε. Άντες, η όλη ζήτηση ξεκίνησε από ένα φέβρο. Ψυχιαντρικό. Και εμείς, σχεδιακά, θα απαντήσουμε. Η οικογένεια εξωτερικό να χρησιμοποιήσει και κάποιους άλλους. Κύριε, έχετε τον λόγο. Ήθελα να ρωτήσω. Υπάρχει η άποψη, ή περίπτωση, να κάνει η Τούρκη μια επίθεση στο εγγέρο από το πιθανά. Παρακαλώ. Και συγκεκριμένα, στο σύνδομα της Μεγίστης, λόγω της διαστρατηγικής της θέσης. Μεγίστης. Μια κρίση στο Ιγέο, με επίθεση στη Τούρκη. Μια παραπλανητική επίθεση στη Λαδόξωρα ή σε άλλο νησί, κοντά στα Μυριαστικά Παράλια, να γίνεται εναυτικός αποπλησμός του συμπλέγματος της Μεγίστης. Ποια είναι η θέση σας πάνω σε αυτό? Όποιος θέλει, τον μπορεί να απαντήσει. Δεν κατάλαβα πλήρως, αλλά θα προσπαθήσω να απαντήσω σε αυτό που κατάλαβα. Να κάνει εφνιδιαστικά πώς, δηλαδή. Εδώ πέρα θα πρέπει να μην λειτουργήσουν τα ραντάρα, θα πρέπει να μην λειτουργήσουν τα συστήματα καιροπροειδοποίηση. Δηλαδή, εμείς θα είμαστε στον ύπνο. Δηλαδή, ελληνικές ένοπλες δυνάμεις πρέπει να είναι στον ύπνο. Άρα, λοιπόν, εκ των πραγμάτων κάτι θα λειτουργήσει. Και εκ των πραγμάτων, ακόμη και στρατιωτικά, ότι θα πρέπει να υπάρχει... Υπάρχει ήδη ένα σύστημα, το οποίο επιτηρήσει όλα αυτά τα πραγμάτια, αλλά δεν μπορεί από το πουθενά. Δηλαδή, δεν υπάρχει καμία δήλωση, είτε του Ερντογάν, είτε του Τσαβούσαβλου, είτε του δεν ξέρω τι, τίποτα, τίποτα. Αποτελείων είναι μία. Θα πέσουμε στον Σατσουνάνη. Συγνώμη, αλλά εσύ είναι εδώ και για τα μεγαλύτερα εκδότηση που στο σύστημα, νομίζω, δεν υπάρχει. Όχι, όχι, ναι, αλλά, ναι, συμφωνώ μαζί σας, αλλά... Ναι, αν ακούσατε για την Κύπρο αμέσως, αν ακούσατε για την Κύπρο, ο κ. Πράζημις είπε ότι υπήρχαν πάρα πολλές προϊδοφίσεις. Αυτό είπε ο κ. Πράζημις. Μπορείτε τώρα να πάω και να βάλουμε τα σήματα. Υπάρχει ένα σύστημα εκείνου προϊδοποίησεως και ένα σύστημα πληροφοριών, εθνικό και να το ειπώ. Και από άλλες πηγές, από πάρα πολλές πηγές. Δεν μπορώ να πω κατιέρω, καταλαβαίνετε τι εννοώ. Από πάρα πάρα πολλές πηγές που δεν μπορείτε να διαβληθείτε. Κάπου υπήρχε ένας ανάπηρος σακάτης ο οποίος ερνότανε μια ζωή σε μια γη των αχώρων και νομίζανε ότι ήταν ένας σακάτης. Και δεν ήταν σακάτης, ο σακάτης. Έκανε φοβερή δουλειά. Λοιπόν, αν φτάσουμε στο σημείο να επιβιαστούμε, είναι να πάρουμε να πληγούμε σακάρα. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Για την Κύπρο εκτελούσαν σαφέστατες ενδείξεις. Τώρα το τι έκανε ήταν άλλο. Δεν θα το ερμηνεύσουμε. Οι κύριοι καθηγητές, υπάρχει σύστημα καιρό προεδοποιήσως για τα πάντα. Τα ραντάρ τα οποία υπάρχουν εδώ πέρα στο Χορτιάδη κι άλλο πιάνουν μέχρι τα βάθη της Τουρκίας μέσα τα πάντα όλα. Δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί κάτι το οποίο να μην περιέχεται σε γνώση μας. Τώρα το τι θα γίνει αν υπάρξει αποκλεισμός, σας απαντήσω γιατί υπήρχε μια ένταση το καλοκαίρι και ξέρω πάρα πολύ καλά ότι δεν υπήρχε επίπτωση. Θα γίνονταν χόλεμος. Κάτι σκεφτήκανε, κάτι ακούσατε, κάτι νούσες, κάτι αυτά, θα γινόταν χόλεμος. Το ξέρω και από το Νάτο. Ήμουν στην Ιταλία, στο Μιλάνο, από εκεί ήρθα. Το ξέρω και από εκεί, το ξέρω και από εδώ. Δεν υπήρχε περίπτωση. Δεν υπάρχουν άλλα έννοια. Δεν υπάρχει περίπτωση. Όχι, όχι, δεν υπάρχει. Όχι, δεν υπάρχει. Απλά και μόνο πρέπει η κοινωνία όλη να αλλάξει mindset. Διάβασα κάπου προχθές ότι στη γειτονική Τουρκία δημιουργούν 6.327 θέσεις για ανάπηρους για να τους δώσουν την ιδυνατότητα να υπηρετήσουν στο στρατό ανάπηροι. Άνθρωποι με κινητικά προβλήματα. Να υπηρετήσουν για να μην νιώθουν άσχημα ότι δεν υπηρέτησαμε. Αυτό φιλοσοφήστε το. Όσοι πάνε 45 χρονών και δεν έχουν υπηρετήσεις. Υπάρχει άλλη ερώτηση? Υπάρχει άλλη ερώτηση. Είμαι ο ταξιέρας του Καρατσίν. Ανοίγω και εγώ στο νοτοϊκό στρατηγείο. Θα ήθελα να ρωτήσω. Από που μας είπατε για τα ΜΟΕΑ. Η πρόταση που υποβάλατε τελικά δεν έγινε αποδεκτή. Και στην ουσία εκθέσαμε τους Τουρκούς για την πρόθεση τους να ασπαστούν την ουσία των ΜΟΕΑ. Προχωρώντας λίγο παραπέρα και βλέποντας όλη την εξέλιξη την παγκόσμια, κυρίως στην περιοχή της Νοτιαντολικής Ευρώπης, μήπως θα ήταν κατάλληλη η συγκυρία, έχοντας τη θετική συγκυρία ως Ελλάδα έναντι της Τουρκίας, να υποβάλλουμε στα πλαίσια αυτά και με τη διάλυση τώρα της Συρίας ή με τις ανακατατάσεις που έχουμε για τον Κουρδικό ή για τις εξελίξεις που συμβαίνουν στην Ευρώπη την ίδια, να προτείνουμε ξανά την αναδιάθρωση του κοριζού, ώστε να εκτεθεί παραπεραιτέρω η Τουρκία ή να κερδίσουμε εμείς έναν ταχτικό πλεονέκτημα σ' αυτό το θέμα. Παρακαλώ πολύ. Θέλω να σας πω ότι το θέμα της Ζώνης Εξέλιξης Τουρκίας, ναι, είχα την τιμή να το εγγυρώ εγώ απογριστικά. Αυτό δεν μπορούμε, το κάνουμε σήμερα για ένα σημαντικό λόγο. Δεν μπορείς να το κάνεις άωτο, δεν μπορούν. Έτσι επειδή ο ίδιος σημαίνει. Πρέπει να υπάρχει μια καρκαιρία, μια διεθνή συνάντηση, μια αναλογική, μια συνάντηση στο ροαζέ. Έχουν όμως ανατραπεί τα πράγματα, γιατί όλα τα στηριζότανε στην συμφωνία CFE, Commissioned Forces Europe, η οποία όμως δεν λειτουργεί εδώ και χρόνια, γιατί απογορήσανε οι Ρώσοι. Είναι ανενερός η συμφωνία CFE. Οι Ρώσοι πήγανε, είπανε, ότι στηριζότανε η CFE στους δύο συνασπισμούς. Τη στιγμή που δεν υπάρχει πλέον η Σοβιετική Ένωση, να το ξανασυζητήσουμε. Το οποίο βεβαίως απορρίθηκε από τους Ελληνικούς. Κατά συνέπεια, πλέον έχει περιέχει σχεδόν σε αρκυρσία ο μικρυσμός του CFE. Και ποτέ δεν λειτούργησε, εκτός να κάνω λάθος, η Open Skies. Λειτούργησε, λειτούργησε. Για πολύ λίγο, ναι. Και λειτουργεί εδώ μόνο η Open Skies. Βεβαίως και δεν δε λειτούργησε ποτέ. Ούτε απού, δεν ήσουν κανένας για τη συμμετογή της. Ποτέ. Αλλά βασικά η CFE είναι το μεγαλό πρόβλημα και έχει εφαρμόσει πάρα πολλά σε αυτή την παιδεία της Ευρώπης. Κυρίες και κύριοι, σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την παρουσία σας. Ήτανε μια ωραία δικαιοδομική και ενδιαφέρουσα, παιδιά. Ξέχοντας, θα ήθελα να συγκεφθείτε μονάχα ότι σάς σήμερα, το 83, ανακηρύχθηκε το Σεπτοκράτος, το λεγόμενο δικαιωμάτιο. Να είστε καλά.
|
