| Διάλεξη 1: Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Θα πρέπει λοιπόν να εξελίσσουμε τα πρώτα όταν έρχεται ο λοιπότης του εγγόνου. Όταν λοιπόν μπορούμε να χρησιμοποιούμε τον άλλο φιλογραφικό λοιπός, που ξέρετε, ο ενωμένοι ομάδα και ο λοιπότης, τα οποία εμφανίζουν συνεχή σε κέντρια και συνεχή, όσον αφορά κάποια χαρακτηριστικά τους και αυτά τα χαρακτηριστικά σχεδίζονται με τη μοχή, με τη μορφή, το περιεχόμενο και τη λειτουργία που εργάζονται και τη θρέση που εργάζονται τα κείμενα μέσα στις συγκεκριμένες ομάδες. Αυτό λοιπόν είναι ο ορισμός, θα λέγαμε, του ποιητή σήμερα στη φιλογραφηνία και κυριακότερα στη φιλογραφία, αλλά και στις τελευταίες και τις τελευταίες που ονομάζουν φιλογραφίους. Τώρα, αυτό το φιλογραφικό ιδέα στο οποίο πριν εμείς συζητάμε, είναι το φιλογραφικό ιδέα στο οποίο θα αποκαλύψουμε. Και όπως ήδη είπα στην αρχαία αρχή της παρουσίασης, έχουμε αποκαλύψεις οι οποίες είναι ελληνικές και έχουμε και αποκαλύψεις οι οποίες είναι χριστιανικές. Έτσι λοιπόν, έχουμε μία μάνα και μία μάνα και η Λεό, τα οποία συνδέωναν με τον διουλανισμό του πρώτου, από το πρώτο πρόγραμμα και τους πρώτους μεταχριστικούς αιώνες, στην Παλαιστίνη Ινάκη, στην Κασπορά, επειδή είναι ένα μέρος ουμών στην Παλαιστίνη, αλλά και στις ιδρικές κοινωνίες της Κασποράς, και σε μία περίοδο πολύ πολύ τσιμπίτη με την περίοδο της χριστιανικής δημιουργίας. Και δεύτερο, έχουμε αρκεί στιγματικά κείμενα σε ομάδες του αρχαίου χριστιανισμού. Όμως, και εδώ θα πρέπει όταν γίνει μια σημαντική παρατήρηση, όχι σημαντική, από καρδιατικά κείμενα, με την εμβουλία, δηλαδή, στο σημασία του όρου, δεν έχουμε μάχα στην περιοχή της Παλαιστίνης, αν θέλετε, και της Μεσοφείου, δεν έχουμε μόνο σε σχέση με τον διουλανισμό του πρωταστατισμού, αλλά έχουμε αντίστοιχα κείμενα και σε άλλες δάμους, και σε άλλες σχετικές πνευματικότητες. Και επίσης, όμως, της περίοδος της οποίας εσύ μη ανέφεραν, αν ξεκινάς άλλες αρχαίες πνευματικές, θα γίνει έναν ευρύτερο ιδεολογικό έπτυμα, μια ευρύτερη στάση απέραντι στα μυστορία και στα πράγματα, η οποία δεν περιορίζεται στον όνομα, στον χώρο, τον ηλιοδένο στρατιώκο, και προμένως από τα, αν θέλετε, έναν παρκόσμο διεύθερο, αυτός, ανάλογα, θα θέλαμε να μπορούμε να συναντήσουμε και σε πολύ διαφορετικές γωνιές αυτού του μηχανήτου, και σε πολύ διαφορετικούς πολιτισμούς και σε τελείως άλλες αρχαίες. Δύο πράγματα, όταν μελετάμε αυτό το θελωδητικό ιδιωτικό που λέγεται αποκάλυψη, που πρέπει να λάβουμε εύκολα. Το πρώτο, η δήμωρη. Ποια μου θέλει να πει, έχω το χωτακινό. Ποια θέλει να πει, έχω το χωτακινό. Όσο προφορά τη μοφή, θα πρέπει να ξέρουμε ότι μέσα σε αυτό το θελωδητικό ιδιωτικό, βρίσκονται τα εξής βασικά χαρακτηστικά, τα οποία θα πρέπει να συγνώσουμε στιγμές και να τα καταλάβουμε στη συνέχεια. Μπορεί να υπάρχουν κάποια από αυτά, δεν υποκτονικούν να υπάρχουν όλα. Πρέπει, όμως, να υπάρχουν αρκετά από αυτά, ώστε να ανοιγούμε τα χαρακτηριστικά, ώστε να δούμε πώς θα τα καταλήψουμε. Έτσι, λοιπόν, όσον αφορά στη μοφή, η αποκαλύψη συνήθως σχετικά με συγκεκριμένα αφήγματα. Δεν είναι ιστορία η αφήγμηση, δεν υπάρχει σημαντικό αυτό. Συνήθως, έχουν ένα επιστορικό προειμήμα. Πολλές, δηλαδή, απαυτές, παρακαλωδόν χώρες, πολλές απαυτές έχουν στην αρχή ένα προειμήμα, όπου η μειονομία εισάγωτιας, που σωστικά είναι εισάγωτη, είναι επιστολή και έχουν επίσης και κατακλείδω πολλές εφόρες. Στις περισσότερες απόφερες, επίσης, περιγράφεται ένα τραξίδι. Ένα τραξίδι, δηλαδή, που κάνει ο συγγραφέας, ο ονόματος, αυτός δεν έχει τα πράγματα, σε άλλους κόσμους, είτε μετακλούς, είτε μετακλούς. Έτσι, λοιπόν, καθ' είναι το επόμενο χαρακτηριστικό. Χαρακτηριστικό, επίσης, στις αποκαλύψεις, και αυτό που βρισκόμαστε σε όλες, είναι η εντασύρισης, η σχεδόνση όρων, η μειοτασύριση, τα όνωρα, τα ουζόμενα. Ο ονόματος, δηλαδή, εγείται σαν πρωτασίες, σαν πράγματα, είτε σε ένα όνειρο, σε έναν ίδιο, και ακούει. Μερικοί όρες, σε τέτοια κείμετα, με ζουν πάρα πολύ έναν χρόνο, και είναι πολύ σημαντικά μεσοδοχήματα, με τα οποία μεταφέρεται η αποκάλυψη, στις αλήθειες, στις αποκαλυπτικές αλήθειες, στο σημεριάκι, ακόμα και στις συνεχίες του αρχαϊκόμενου. Φυσικά, είμαστε έναν κόσμος κόσμος, είναι ένας σημαντικός κόσμος, δεν είναι δύσκολος με τα αλήθεια, αλλά είσαι καθόλου πάντα και είσαι πάρα πολύ σημαντικός κόσμος. Έχω και την εμπειρία των όσων έχει δει, έχει ακούσει, ως συγκεκριμένος, ως φωτογραφό, συνήθως αυτό κάνει κάπως ανοίγηση με τον πληροφορικό κόσμο, στον υπερβατικό κόσμο. Είναι ο γαλλινευτής άγγελος του Ρεσβερτώξης, έτσι είναι η εμπειρία του καραπάνου. Επίσης, σχετικά με τον κεφάλαιο της Αποκαλύψης, πέρα από την αφήγηση, είναι ο διάβολος. Έναν ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι ότι πολύ συχνά παρατύχθηκαν και ακούγονται τα λόγια του Θεού. Έτσι ακούγεται εξαιρετικά, ένας λόγος ο οποίος αναφέρεται ότι είναι λόγος του Θεού. Ρόλο παίζουν επίσης, αυτό που λέει ο Ράνιος, είναι τα κείμενα τα οποία βίνονται στον Ρόντας. Αυτό ουσιαστικά καταγράφει η Αποκάλυψη και τα οποία έχουν γραφτεί σε ουράνιους καζούτσες και το δίνονται. Και αυτά μέσα μας περιγρύνουν την ανήκεια που στέλνουμε σε επόμενα ανθήματα. Ακούγεται να σας σκεφτεί το λόγο που παίζουν. Πες τα θερμοκρασία του Ρόντας στην Αποκάλυψη, ουσιαστικά όπως θα είναι εκεί. Και πραγμαγγέλο, ας πούμε, στις τελευταίες ημερίες στην Αποκάλυψη. Αυτό το λόγο, ουσιαστικά, είναι και η καρδιά του νοήματος και του λιμνήματος που δημιουργούσε η Αποκάλυψη. Άρα όλα όσα δουλεύουν, δουλεύουν ακριβώς στην ανηκτία του λογιού και να ακούσουν αυτά που βάζουν μέσα στο θερμοκρασία του Ρόντας. Οι εικόνες, πολύ σημαντικό και τα σύγχρονα, διότι είναι ο τρόπος με το οποίο εκφύλεται στην άλλη Αποκάλυψη. Και φυσικά αυτά τα αυτοί, αυτές οι εικόνες και αυτά τα αυά σύγχρονα χρειζούν εμπειρίας. Και το λόγο που θα μην υπάρχει και να εφθείς εντάγελος στον κριτικοτεατώνα από τον κομματικό αυτόν τον κόσμο, είναι η εξαιρεμία. Όλα αυτά τα κείμενα αποτελούνται σε διάφορα πρόσωπα, τα οποία σήμερα γνωρίζουμε ότι αποτελείται τα ίδια γράψα από τα κείμενα. Γιατί ακριβώς είναι πρόσωπα του παλιού μου, του πουλίου, να επαρθεί από το επαρρυθμό τους. Όπως σας είπα για παράδειγμα, ενώ η ομορφή σύγχρονη είναι ακόμα λίγο ατάμα. Είναι πρόσωπα, δηλαδή, της ιστορίας του ανθρώπου του γένους και κατεπέκτευσης και υπηρεσίας, τα οποία όμως κατέχουν μία τέσσερα κορύμα πια μέσα στην ιστορία. Ψετωνίδη μου είναι ένα σημαντικό χαρακτηριστικό και να δείχνει πως καταπασχολείς στην κοινένωτα ιδιαίτερα, γιατί δεν δημιουργείται αυτός ο τρόπος νομολοποίησης στον κοινένωτο, πολύ πιθανό, αυτό γίνεται γιατί ακριβώς ο συμπεραφέρας θεωρεί ότι αυτά που λέει και αυτά που εγγράφει εκφράζονται. Το πνεύμα, όπως όποιο στροφείο αναφέρεται, ίσως εμείς να αισθάνουμε ότι τα φτύσσεται κάποια φορά σε αυτό, γιατί έχει μία μοίρα, ή τα γυμνιστέχονται κοινή. Σε κάθε όρους του τελείως ή σε ένα επίπεδο νομολοποίησης, αυτά τα ονόματα βλέπουν στο κείμενο θεδεία. Είναι ένα κείμενο αξιό, όπως το έχει αφαιτή, όπως το έχει γράψει, ενώ έναν πρόσωπο ιδιαίτερα συγχαριστός στην ελληνική ιστορία, ο οποίος μάλιστα όπως το γνωρίζετε δεν είναι, έφυγε να αναλύθηκε στον κοινό και ο οποίος είχε να δει με τις προσδοκίες της ιδιαίτερας δράσης του περίοδου, της κοινωνικής και πότερας στην Αλληνική εποχή, είναι από τους μάγνυρες που είχε εγκαθιστούν στο τέλος του κόσμου. Είναι επίσης πολύ σημαντικό αυτό. Να καταλαβαίνουμε τη διαδικασία που λέμε μυμήσης είναι το εκείναι, γιατί αυτό μπορεί να μας αποκαλύψει και τους αγωγρατές που καλύπτουν επίσης όλα αυτά τα κείμενα και να ζητήσουν σήμερα στην έργο και το οποίο ακόμα δεν έχουν καταλήξει. Είπαμε ότι αποκαλύψει στην επόμενη στιγμή, είπαμε ότι αποκαλύψει στην επόμενη στιγμή, συνακρίμνουμε είδες και τα χαρακτηριστικά τους ως προσωπικότη και τα χαρακτηριστικά να αποκαλύψουν τώρα ως προς το τεριακό. Ως προς το τεριακό όμως, διότι ως οι αποκαλύψεις έχουν αυτό που λέμε έναν δυσκατογενικό τεριακό, δηλαδή μηδάνει για τα έσχευση, για το τέλος του κόσμου και για την αρχαία τους κοινών. Ως το ενδιαφέρον είναι δυσκατογενικό για την αρχαία του κοινών. Είναι ουσιαστικά μια ιστορία, η οποία εκφέρεται σημαντικό χρόνο. Ουσιαστικά δηλαδή αυτά κίνητα, δεν γράφονται τόσο πολύ για να μην γράψουν ό,τι ή ό,τι νότου βλέπετε μέσα, αλλά κυρίως για να βοηθήσουν μέσα από αυτήν την ενόραση και την υποσδοκία του μέλλοντος, να βοηθήσουν τους αναγνώστες να καταλήξουν το πράγμα τους. Είναι λίγο σημαντικό ότι ο τρόπος του να μάθουν την ιστορία έναν τετροκίνημα, έναν πραγματικό κίνημα. Η ιστορία του μέσα στα αρχαϊκά κοινωνικά διερήμμα, διερήμμα, διερήμμα σε διάφορους πριόδους. Και μαζί στα πάρα πολλές από τις σημεία αποκαλύπτωσης έχουν ακριβώς αυτή τη γραμμωγή και αυτή την αναγνώστα του κορυφόντου, που εσκοπώ μέσα από αυτές τις ανασχώβεις της ιστορίας, να καταγραφεί το χαράκτος και ας πω έτσι να δημιουργηθεί το όραμα για τον έργο. Πολύ συχνά, ως ονομάδας του Περιβόλου, μέσα σε τέτοιες αποκαλύψεις, έχουμε περιγραφεί του λαγτικόν κόσμο. Πώς περιγραφεί τους παιδένους από τη δική μας πραγματικότητα. Εδώ απλώς θα μάθω έναν συγκεκριμένο παράδειγμα. Αυτή είναι η αγωγραφία αποκαλύψης του Λιπάου, η αγωγραφία αποκαλύψης του Περιβόλου, από τα ειδικά κορυφά, τα οποία περιγράφουν κόσμους πέρα από τους δικούς μας, με μεγάλη επιτροπέρα, ουσιαστικά αναπτύσσοντας και αναπτύσσοντας ορισμένα απόγελμα του Λιπάου μέσα στην Κυριακή. Πολύ χαρακτηστικό μέσα στις αποκαλύψεις είναι, πολύ χαρακτηστική, είναι μια δυναμιστική αντίληψη του κόσμου. Μια αντίληψη του κόσμου σε αντιμετωπιστικά σε κανονικό, σκοτάδι φως, στο ζωή φάτατος, καθώς επίσης και η εικόνα που υπάρχει μέσα στα κείμενα, μιας μάχης των κόσμων δυνάμιων, το δυνάμιο του κόσμου, των δυνάμιων καλλιτείων. Μια μάχη όπου η αρκαταέστατα θα αποκτήσει έναν κόσμο καλλιτείρα και θα έχει φυσικά πολύ σημαντικές περιπτώσεις σε όλο το ανθρώπινο κόσμο, άρα και σε όλους τους κόσμους. Επίσης, ο Σούτρας το τελευταίο περίπτωμα είναι ένα σημαντικό πρόσωπο, είναι οι ίδιοι ουραντές του αυτός του κρανιούς και των καλλιτειούς κόσμους. Πρεβηρήσαμε για το δημοφιλευτή άγγελο. Με τα παραπάνω στιγμές, όσο υπάρχουν παιδικά κόσμο, άστε να δούμε τότε, να μου κάνει ψυχή δουλειά, όπου εκεί βλέπουμε πραγματικά να υπάρχει πρόσωπο άγγελους, όπου συνέχιζε ο αεραγωγός του τελευταίου κόσμου και στη συνέχεια εμφανίζεται και πολλά αεραγωγά πρόσωπα, τα οποία δουλούν ως ενακαινητώροι, ως διεμιουργοτές, ως αυτοί που μεταφέρονται από το θεϊκό μήνυμα και βλέπουν στον κόσμο. Αυτά οι μεταφέροντα υπάρχουν και κόσμο από τα έκθεση του μήνυματος. Και φυσικά αυτά τα εξοφεία και πρόσωπος αυτόν τον οπωλευτό είναι ο ίδιος χωρών, αυτός ο οποίος δουλεύει τώρα, και κατεβέκτηση, όσοι εργάζουν, ο οποίος δουλεύει τα φυσικά στιγμόρωτα, και στη συνέχεια και το εμφανίστατο αυραγωγείο, το οποίο ακούει ο ίδιος και τον αδικημένο. Όπως υπάρχουν και οι αναγκώστες του μήνυματος. Σε περίπτωση, βλέπουμε ένα μήνυμα το οποίο έρχεται, κρατώ, ή μεταφέρονται από το θεϊκό μήνυμα του κόσμου. Πάμε να δει πολλαπία ομιλίδες, οι οποίες δημιουργούν, δημιουργούν, ψάχνουν κόσμο πραγματικότητα. Άρα εγώ βλέπουν ήδη δημιουργατικότητες που ράγουν κόσμο πραγματικότητα και κόσμο πραγματικότητα, τα οποία συμβουλούνται για να εξηγηθεί, να δημιουργηθεί το παρόμο του κόσμου, όμως και κυρίως του κόσμου, και να πάρει φιλογράμμα και ηλίκτητα για το παιδί. Πολύ σημαντικός ισχύος, πάρα πολλές καταδίκεις, είναι η Ανάσταση. Η Ανάσταση τώρα μπορεί να έχει μια συλλογική διάσταση. Μπορεί να έχει λόγω δομίας και συλλογική διάσταση ενός μωρού, αλλά κυρίως του κόσμου, όμως δεν είναι κάτι πάρα. Αλλά μπορεί να γίνεται λόγω σχετική Ανάσταση, δηλαδή το ενδιαφέρον ανάγκη. Τώρα βλέπω στο πώς ο δίκαιος μέσα σε όλη αυτή την καταστροφή, τα Ελληνικά και τα Αναστηρικά, θα είναι κριστικό παράδειγμα ή κριστικά κι ανάραγε γνωστικά. Και ένα άλλο στόχο είναι η καταστροφική κόσμο. Είναι ένα πόναμο το πάθος της Αποκαλύψης. Ξεκινάει λόγω που μοιάζει από αυτή την πικρία και τον χαρό, είναι ότι αυτός ο κόσμος το παρέδει μέσα από μία συτερακτική και καθοδοχή σύγκρουση του γραμμού, του ουγάνιου, του εγκατομάνου κόσμου με τον κόσμο και μέσα από αυτή τη σύραξη ο κόσμος το κατασταθεί και θα υπάρξει ένας τελικός κόσμος. Συγχνά, αν και όλες τις Αποκαλύψεις έχουν τηλεγόμενη παρένιση στο τέλος του μηδίου. Ο συγγραφέας λέει κάποια λόγια παραγωγικά τα οποία ουσιαστικά σημαίνουν από τους αγωνώστες ή αγωγρατές του κεφαλίου να αλλάξουν τα ουσίες. Να συμβουλεύουν με το θέλημα του Θεού γιατί ακριβώς ο κόσμος τους περιμένει το τέλος. Και όλα αυτά τα οποία περιέχονται σχετικά. Βέβαιος, έχουμε ένα πολύ σημαντικό στοιχείο. Μια αγάπη ιδιαίτερη στιγμή είναι αυτά για τους αρθμούς. Πάρα πολλές ιδανά αγαπημένοι από τα αρθμούς. Και εδώ θα μιλήσω και για τη χαρακτηριστική οργάνωση της Αποκάλυψης. Στην Εγγένειο του αρθμού 7. 7 Στακλήπτες, 7 Πακέρτα, 7 Άγγελοι. Να σκέφτεσαι δύο-εκτά πλαμάτων. Αλλά και του εμπνευστικού φορτίου πρέπει να πάρουν και πάρουν και πάρουν. Από το χώρο της Κερδής Νεθήκης. Είναι το Πεμιφίδι 666. Το οποίο έχει τόσο προσκορυξεί και έχει τόσο προσκορυμματικήσει. Γεννέσεις, χριστιανότητες. Τέλος, όσο στη λιτουργία τους. Γιατί πρέπει να κάνουμε όψιμα σχέση. Αυτό το στοιχείο, όπου καλύπτυκαν τα κείμενα. Και ορίζουν το ίδιο σχόλος στο θερμοκόμενο, σχόλος στη μοφή, αλλά σχόλος και στη λιτουργία όπου καλύπτυκαν τα κείμενα. Πρέπει λοιπόν να έρθουμε στην επόψη. Ό,τι γαποκατήψεις, απευθύνονται κυρίως από ότι φέρεται σε μια κοινότητα, σε μια ομάδα γνωστών, η οποία αντιμετωπίζει, πιέρχεται μια πολύ σημαντική, πολύ σοβαρή κρίση. Επομένως, έχει, θα λέγαμε, μία διπλή λογική και μία διπλή λειτουργία για να πάει το κεφάλι. Από μια μεριά, ουσιαστικά, έρχεται να κάνει σχέση με μετάνοια. Και για σταθνότητες τελευταίες, τελευταίοι οχιονότητες, ο σιγαθέας, καλοί οι ψαχωματές του, οι ψαχωματές του, να επιστρέψουν στο τέλειο του θερου και να γίνουν σταθνότητες τελευταίοι. Από την άλλη μεριά, ουσιαστικά, έρχεται και η υπόσχεση, η κοινωνικτήκηση και η αναπτώπωση. Αναπτώπωση στην περίπτωση που κάποια ομάδα αισθάνεται, πραγματικά, εγκαταπιέσμενοι. Μια ομάδα προστάται εγκαταπιέσμενοι, οι οποίοι δεν μπορούν να εισταθεί με άλλους τρόπους σε αυτή την εξαφυλίωση, στην καπήρνωση, στην καταπιέσεις, στην διαβιώνει. Πλάθει ιστορίες, λιωπίευση, κατασκευάζει ιστορίες και λιωγράμματα για την τελική της αποκατάστασης, για οριστική αγώδωση της δικαιοσύνης και ουσιαστικά για εγκλήτηση. Βέβαια, τα κείμενα αυτά, παρά το σχόλον, παρά τη βαριάτα που υπάρχουν, ουσιαστικά είναι κείμενα τελικά επίλυτας και δεν αφορούν και αυτό είναι πολύ σημαντικό, όπως τελικά, γιατί αυτοί μόνοι μας αντιπρέψει πολλές-πολλές αυτοί μοίλα παρεξύ της ιστορίας αυτών των κείμεν. Δεν είναι κείμενα που τόσο προσκοπώ εγώ να περιγράψω στον εαυτό μου, αλλά ουσιαστικά προσκοπώ να είμαι μέσα στον τραγούδι και να νόσω τους ανθρώπους που διαβάζουν μέσα στον τραγούδι, μέσα στον τραγούδι, μόνοι μου και δύο. Και φυσικά, ένα άλλο στοιχείο είναι ο δημοσιογραφέας. Ο δρόμος παρέχει όσο περισσότερες, ένα που σχόλον είναι σύμφωνο και συμβασμό είναι στη κοινότητα του ανθρώπους του και γι' αυτό ένα άλλο σχόλον που έχουμε σε αυτά τα κείμενα είναι η νομοποίηση του κοινούτους. Και αυτό το νομοποίημα που μεταφέρεται εδώ είναι εκεί που μην υπάρχει κλειδό, έγκαινο είναι το οποίο έχει καταδική εφαρμογή σε όρατα μέρη της κοιμότητας του διαγεφήματος. Όπως δείτε ότι είναι κεφεταπελάβο εδώ, δεν μπορούμε να δούμε ότι κάποια απεκάρυψη θα περιέχει όλα τα στήματα, αυτά τα οποία περιγράψει το νομοποίημα. Όχι. Συγγνώμη, υπάρχουν άλλους αριθμούς από αυτά τα κοινά στοιχεία μου. Όχι όπως πάντως δεν τα είχα, αλλά τα βρίσκομαι με διάφορους συνδυασμούς. Θα βοηθήσω και ουσιαστικά για να πω ότι το κυριατερό χαρακτήριο δεν βράχνει κοινέμα. Και λύπλεο θα πρέπει εδώ και δι' αυτό φορά και άμεσα να κάνω μια πραγματική διαλέξω. Το άλλο που είναι πολύ σημαντικό είναι ότι στα κείμενα της κοινής διαδίκησης δεν θα δούμε τόσο αυτά κατά αυτά τα αριθμικά κείμενα ακόμα σ' αυτά που περιέγραψα. Αλλά θα δούμε περισσότερο κείμενα και στοιχεία από τα κείμενα. Περισμένα δηλαδή χαρακτηριστηθά από αυτά που ήδη περιέγραψα. Εκτός από ένα παράδειγμα χαρακτηριστικό, η εξέλιξη της κοινωνιστίας είναι καλά. Δηλαδή από κάτω σ' αυτά που ανήκαν με μεγάλη ιδιαιότητα, δω ότι ανήκει στο ιδίως της αγοράδας. Τώρα, η ώρευνά του, όσο μαχαρά από τα αριθμικά κοινωνιστικά, έχει όπως πες ένα ιδιαίτερο ρόγο. Μια ιδιαίτερη ανάπτυξη και ιδιαίτερη ρόγο από την αγκαλιακή αριθμική κοινήτα και εξής. Όταν μία ομάδα να εγκαθούν κυρίως εδώ, με έπικε φαγητιστό ταγιδί του Παλιεπιστήμιου Γέι Τζόν Κοπλίτς, οργάνιζε κρισινά αποσυμβουλήση στην γνωστή συνάντηση της Ουσάης, που ήταν η καλύτερη, ο Τζός στην Αμερική. Και εκεί, ουσιαστικά μέσα από αυτές τις συζητήσεις και τις συμμόρφες επιστημονικές, προέκυψε σημαντικός τόμος στη Συγκάη Σημεία, ο οποίος με τη σημεία αναφεράς για όλους τους που έχουν σχοληθεί με τα αγκαλιακτικά κείμενα, λίγο αργότερα οι σύζυγους του. Ο Τζόν Κοπλίτς, η ιδιαίτερη Αγκαλιά Κοπλίτς, έξω το σημαντίστημα του Παλιεπιστήμιου Τόμου στη Συγκάη Σημεία, ο οποίος στη Συγκάη Σημεία, ο οποίος ουσιαστικά σχοληθεί με τα αγκαλιακτικά κείμενα. Αυτή η ιδιωτική είναι η βασική, αν θέλετε, τόμι, τα βασικά έργα επιστημονικά, που θέλουν να σχοληθούν με τα αγκαλιακτικά κείμενα. Σήμερα, δηλαδή εκεί, φαντατικά, δόθηκε ο κόσμος του αγκαλιακτικού κοινού. Είναι αυτός ο κύριος που σας ανέφερα και στην αρχή. Και από εκεί πέρα, περιγράφηκε το αγκαλιακτικό φιλοδοτικό ιδιωτικό. Με δάγκια σαφηνία, δημοκράτους και λεπτομέρειες. Και όσοι ζητά, δόθηκαν, αν θέλετε, παράδειγμα, οι ταπλετήρια με το οποίο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το ιδιωτικό φιλοδοτικό ιόνι. Έτσι λοιπόν, ο Τζομ Πόρις, στο πρώτο τόμο παράδειγμα, εγένει τον επόμενο αγκαλιακτικό παράδειγμα. Δηλαδή μιλάει για κάποια πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τα οποία απαντούν σε κείμενα και τα οποία απάντωνται χαρακτηριστικά, με ασφαλή ευκαιρία στο κοινό μέρος του αγκαλιακτικού φιλοδοτικού ιδιωτικού φιλοδοτικού ιόνιου. Ένα λοιπόν, από αυτά, είναι ο τρόπος της διαξωγράφησης και της αποκάλυψης. Δηλαδή ο τρόπος το οποίο μεταφέρεται το αγκαλιακτικό μήνυμα, το κάνει μήνυμα στους υπόσχους μας παραθέκτες. Έτσι λοιπόν, έχουμε να δημιουργήσουμε δύο. Και, όπως είπα, έχουμε μοράματα, έχουμε επιφανίες, έχουμε ακούσματα, έχουμε διάφορους λόγους και υπερβατικά τρασίγματα. Από την άλλη μηδιά, υπάρχει ο συμμετοράς του τελετώματος και ένας δεκτρός τράσος. Ο χρονικός και ο χρονικός του διαξωγραφίου συμμετοραίου. Ο Κόλλης όμως, έκανε και μια άλλη πολύ σημαντική δουλειά από αυτό το τόπο. Για τύπος, μια τυπολογία, όσο μ' αυτά τα αποκαλυπτικά κείμενα, διάφορα δύο βασιλικούς τύπους αποκαλύψουν. Ο τύπος 1 είναι η αποκαλύψη της χωρίς δεκτρός δεκταξιδητό, δηλαδή η αποκαλύψη γέρεται χωρίς χορδό. Ή, όπως είπατε άλλως, είναι ο ήρωας του τελετώματος του τρασίγματα, η αποκαλυπτική αφήγηση, χωρίς λοιπόν αυτός ανάγκη να τα ξεκίνησε σε κάποιον άλλο νέο και υπερβατικό κόσμο. Μέσα όμως, σε αυτό το τύπο, διέφυγνε δύσκολες υποκατηγορίες. Ο τύπος μετά, 1α, είναι ο λεγόνος ιστορικός τύπος. Έχουμε, δηλαδή, αποκαλύψη της χωρίς υπερβώς μεταξύδια, όπου ταυτόχρονα έχουν μία αναμονή στην ιστορία και έχουν δικαιωθεί λοιπόν μια πολιτική αισχατολογία. Μία, δηλαδή, έναν λόγο αποκαλύψης άνθρωπε του τέλους του κόσμου, που όμως έχουν πολιτικές προαπατάσεις και ουσιαστικά είναι κατά πάθος πολιτικό τελικό. Ένας δεύτερος τύπος, μια δεύτερη αποκαλυπωρία σε αυτό το τύπο, είναι ο τύπος 1α, όπου εδώ δεν έχουμε ιστορική αισχατολόγια, δεν έχετε καμία αποκαλύψη στο παρελθόν, αλλά γίνονται αναφορές στο νημόσιο κόσμο και στην πραγματική ασφάλεια. Στη βασιλεία, στο τρόπο που είναι βαθμμένο ένα κράτος, το χώρο που είναι βαθμμένο και η νέα κορυφαρία. Και τέλος το 2ο και καλύπτει το 1ο. Βάλει, όμως, τη διάρκεια μια τρίτη αποκαλυπωρία, όπου εδώ έχουμε μια προσωπική αισχατολογία, όπου, δηλαδή, έχουμε μία αρμάλια συμβουλή, συγκροτός μου ταξίδι, και όπου όλα τα λοιμώνα, όλα τα μισά, δεν αφορούσουν ανθρώπους του κόσμου, όπου τελικά τα λοιμώνα τα καλύψουμε στον κόσμο, αλλά αφορούν σε ευημένους κόσμους, το οποίο έναν ξεκομιστέλαμε μία εξακολυγεκτεμένη συμβουλή. Ο 2ος τύπος, η μία αποκαλύψεις μία υπερβολής με ταξιδιτών, δηλαδή, ο ίδιος στη ιστορία, στα χώρο που ταξιδεύει σε άλλους κόσμους, ειδικούς, παιδικά τα οποία είναι έξω του κόσμου. Μια τατεριδάφη στους αποκαλωματές, να πάμε σύμβολα και προσπαθεί μέσα από αυτό το ταξίδι, ουσιαστικά, να μηνεύσουμε το πάρο. Έχουμε υπόθετη μογαλειογραφία εδώ, ιστορικού τύπου, ο οποίος και πάλι έχουμε να μηνεύσει την ιστορία και την πολιτική αισθαντογραφία. Έχουμε και πάλι εδώ, την 2η κοπολογραφία, την 2η μογαλειογραφία, να μηνεύσουμε τέτοια μογαλειογραφία. Ήτερος έχουμε και τον 3ο κοπο, που πάει από την άλλη μογαλειογραφία. Δεν υπάρχουν όλοι οι τύποι σε όλα τα μογαλειογραφία. Έτσι, για παράδειγμα, ο τύπος 1, απαντά κυρίως σε ελληνικές αποκαλωσίες και λιγάρι, πρώτη κατηγορία, μέχρι την ιστορική αισθαντογραφία, όπου εδώ, η πιτσαβιόγραφια στο παράδειγμα είναι το τελετήριο του τελετήριου, αλλά και η ελληνική αισθαντογραφία που κάνει στο τελετήριο του τελετήριου, αν βοηθάει ο δεύτερος στο τελετήριο του τεφάρα, το τελτανέστα και το δίταβαλού. Στη δεύτερη κατηγορία, στον πρώτο τύπο, έχουμε διάφορες αισθητικές αποκαλώσεις, όπου εδώ, δηλαδή, έχουμε χωρίς ιστορική αισθαντογραφία. Όπως, για παράδειγμα, η ίδινη αισθαντογράφηση, ο τιμήτρος του αιμά, η νοστιμία, η οικογραφία, η πίστη, η σοφία, τα τότα επαγγελία του τεφάρα, τα τότα επαγγελία του νοστιμικού απαγγελίου της Μαρίνης. Και στο τύπο, πάλι από εμένα, μπορείς να βοηθάς και με προσοχική λογική αισθαντογραφία, στην ελληνική αισθαντογραφία, βρισκόμαστε μόνο στην ιστορική αισθαντογραφία. Είναι σημαντικό να σκεφτόμαστε ότι η προσωπική αισθαντογραφία, η προσωπική σοφία, δεν θα πάθα τόσο σιχνά στα ιδριακά και ιδριακά, όπου βάζει το ιστορικό, το ισογραφικό μέγραμμα, η απογενάσταση, η σοφία, αυτά είναι από το ιστορικό μέγραμμα. Ενώ αντίθετα, στα ασθενικά κείμενα και κυρίως τα οικοστογράφια, δεν είναι σημαντικό να σκεφτόμαστε ότι η προσωπική αισθαντογραφία, η προσωπική σοφία, δεν θα πάθα τόσο σιχνά στα ιστορικά κείμενα και ιδριακά, όπου βάζει το ιστορικό μέγραμμα, η απογενάσταση, αυτά είναι από το ιστορικό μέγραμμα. Είναι σημαντικό να σκεφτόμαστε ότι η προσωπική αισθαντογραφία, η προσωπική σοφία, αυτά είναι από το ιστορικό μέγραμμα. Είναι σημαντικό να σκεφτόμαστε ότι η προσωπική αισθαντογραφία, η προσωπική σοφία, αυτά είναι από το ιστορικό μέγραμμα. Είναι σημαντικό να σκεφτόμαστε ότι η προσωπική αισθαντογραφία, η προσωπική σοφία, αυτά είναι από το ιστορικό μέγραμμα. Είναι σημαντικό να σκεφτόμαστε ότι η προσωπική αισθαντογραφία, αυτά είναι από τη διευθυνή ιδριακή φροντίζει... ότι η προσωπική αισθαντογραφία, αυτά είναι από τη δίκτυπα. Εδώ, λοιπόν, έχουμε το Άλθα από το Πορτελό, από τις παραπέστρες του ΛΟΑΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟ Άλθα από το Πορτελό, από τις παραπέστρες του ΛΟΑΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟΝΤΟ� Θα πούμε για παράδειγμα σε έναν πεσικώρο κείμενο, στα πεσικά ίδια κοινωνία, ένας τελευταίας περίπτωσης, ούτως λίγο γράμμα, δηλαδή είναι ο κόσμος μεταξύ του και του σωκή, σωτήρια και δημιουργήσεις στον πλάτωνα και επίσης αυτού του και στους ημέρους. Από το οποίο ανοίγουν όλα τα υπόλοιπα κείμενα και ιδέες πλακτικά. Σήμερα η χαρά είναι να έχει καταλήξει το συμπέρασμα ότι δεν μπορούμε να δηλαμβάνουμε ένα τέτοιο κείμενο, δηλαδή απίθυνον υπήρχε ένα αρχικό τογελές κείμενο, όταν το γράφαμε και γερνικοί, οι ιδρέοι και οι χριστιανοί, όταν αυτά τα κείμενα παράγονται εξαιτίας ενός κοινού γενικότερου ιδεολογικού και κοινωνικού κλιμανός και εξαιτίας συγκεκριμένων εις το εικόν, όπως αυτές που περιγράψαμε πιο πριν. Κλείνουμε εις συγκεκριμένες κείμενα. Πρώτα πρώτα, τα χαρακτηριστικά κείμενα είναι ένα σαφρός αναλογισμός του ιδεολικού ιδέους του κοινού, το οποίο ακριβώς διαθέτει συγκεκριμένες χαρακτηριστικά με ευκαιρία να μπορούν να το εντοπίσουν και ευκαιρία να το δεκρύνουν. Το δεύτερο είναι ότι πρώτα και για κάποιο ιδεολογικό ιδέος, το οποίο δεν αποδράχονται μόνο εμένα εγώ, είπουμε βέβαια ότι έχει μια βασική χώρο πνευμακίας του, ένα χώρο πνευμακικού επιλογισμού συγκεκριμένου χώρου, δηλαδή ουσιαστικά τον βρίζουν όσον αφορά στον πνευμαϊσμό, το οποίο δεν συμβαίνει με τα χαρακτηριστικά κείμενα και οι νέα όμως τέτοιες αυτά κείμενα, ηλουδεϊκά, πισταϊκά κείμενα που απαντούν στη Λεκάνη της Μουσουλίου. Όμως δεν συμβαίνουν μόνο με το πισταϊσμό, έχουμε τέτοια κείμενα και στον χαρκό κόσμο έχουμε τέτοια κείμενα και σε άλλες αρχές και σε άλλους λαούς, σε πολύ διαφορετικές πολιτισμικές συγχάνες, γιατί όμως οι λόγοι που τους πάρουν τα παράδονα αυτά τα κείμενα δεν αφορούν μόνο το ευρωπαϊκό κείμενο και το πισταϊσμό, αλλά ο καθαρός πρέπει να κάνουμε γενικότερες εμπειρίες της ανθρώπινης σύγκρισης. Στην αρχή βλέπουμε το σύγκριτος που είναι αρκετό και ανεμπάχει και στις νεότερες εποχές, ιδρύτα μόνο αυτοί που το αναφέρουμε, στις εποχές που υπάρχει υπάρχουν κρίσεις, όλους κρίσσουν, όλους πνίψουν και μεγάλωτα και μεσόλυτα προχώρητα στις κείμενα και οι ιδιαίτερα κείμενα είναι κείμενα στα οποία ανατρέχει η ανθρωμότητα ή πάρα μόνο τα κοινούν και κείμενα και οι ιδιαίτερα, όσον αφορά την πρόσβουξη αυτών των κείμενων, αυτά τα κείμενα αποτελούν θα λέγαμε συγκεκριμένες περιττώσεις, μασική τροφή κυρίως με το όνομα υποκριτισμός, κυρίως στα ενέβαια τα κοινογραφικά. Αλλά πολλά κοινογραφικά, έναντα κοινές, τροφητικές, τα κοινή ψηστικά κείμενα περπατή την ευρύτερη κενία που έχουν αντίχηση συγκεκριμένου κοινού, ξέρετε λοιπόν ότι υπάρχουν και σήμερα, υπηρεάζονται πάρα πολύ αυτά τα κοινητικά κοινή, τα οποία φαίνεται ότι αποτελούν θα λέγαμε ταξανδιακή υλικού και επιγειένισης για τους συγκεκριμένους κοινογράφους. Επομένως συνεχίζουν τα κοινητικά κοινή ψηστικά κοινή ψηστικά και υπάρχουν και παραγωγή πολύ συχνά και στιγμότερες εποχές. Σημαντικό είναι επίσης, οι δημοκρασιστικές αποκαλύψεις, δηλαδή που σημαντικά δε κάνουν τι πέτρα, πάρα να σκουριάζουν το ιστορικό παρό, άμα σαν έναν άνδρεο, να κάνουν ιστορική αποκαλύψη, δεν είναι το κυρίεργο μέσα στα αποκαλύψη. Να καταλαμβάνουμε, δηλαδή, το έναν τρίτον των δημοκρασιστικών κειμένων. Επίσης, και αυτό είναι επίσης τη έκθεση, είναι ότι μάλλον θα μεταλέγανε τα ιδριακά κοινή ψηστικά κοινή ψηστικά κοινή ψηστικά κοινή ψηστικά κοινή ψηστικά κοινή. Τα χάρια που κάνουν είναι συγκεκριμένοι στον ιχέρι. Δηλαδή, καθώς υπάρχει μια ενδιαφρυντώση, η αθήνα τελετρική εκπληκτικότητα, έως και σημαντικά κοινή ψηστικά κοινή ψηστικά κοινή ψηστικά κοινή ψηστικά κοινή ψηστικά κοινή ψηστικά κοινή ψηστικά κοινή ψηστικά κοινή ψηστικά κοινή ψηστικά κοινή ψηστικά κοινή ψηστικά κοινή ψηστικά κοινή ψηστικά κοινή ψηστικά κοινή ψηστ δηλαδή ο Φάιπς είναι ένα κείμενο πολύ παρεξηγημένο και πολύ συζητημένο στις μέρες μας στο περιοχό, σημαντικά, έχει πάρα πολύ έκπαιδες ελληνικές εργασίες και θα ήθελα να μου πείσουν αυτό το κείμενο, χωρίς να μου πείσουν ότι όσα λέει, σημαντικά πίσω τους, δηλαδή δεν μπορούν να ειδευτεί από την ελληνική υποκριπτήρισμα των ανάλογων του κοινουδαϊκού αποκαλύψου, ο κόσμος δεν μπορούν να μάθουν στη δημιουργία της αποκάλυψης, δεν μπορούν να κοιμηθούν αυτό το κείμενο καθώς ειδικά έχει βάσει την αποκάλυψη. Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχουν συγκενεία και κυρίτερα αυτά οι συγκενεία είναι εξαιρετικά, αφανής στις επομένες μίστορικες διουδαϊκές και αστυγικές αποκαλύψεις, επειδή στη ιδιαίτερη μου κέντρα έχουμε και έναν κλεισσό πρωτογραμμικό χαρακτηρά ή ανθρώπινο χαρακτηρά, εφόσον αστυγικά δεν μπορούν να μάθουν στη ιδιαίτερη ιστορία κάθε θρησκευτικής πραγματικότητας του κοινουδαϊκού αποκαλύψου και μπορούν ευκολότερα ετοιμμένους να ασκήσουν την πίεση των ανθρώπων. Και τέλος και αυτά οι μιλήσεις είναι πολύ σημαντικό. Υπάρχει και η συγκεκριμένη αστυγική γραμματική γραμματεία. Η γραμματική όσον ασκούν σε όλους είναι μια συγκεκριμένη ομάδα η οποία από τα κοινουδαϊκό χαρακτήρα είναι εμπνευσμένη πάρα πολύ από κείμενα, δεδοδεκάρι και εσείς, η γραμματεία τους. Βέβαια θα ήθελα και να πω με τα πάντα μας ότι όταν εμπνευστηθούν γενικά γυναίκια πράγματα, τα οποία βάζουν πάρα πολλά συγγενή φαινόμενα ή συγγενείς οδοντομάδες που δεν γίνονταν εμπνευστούς και όσο νομίζω ότι ήταν σοκρούς και έτσι όχι σοκρούς επιφάρουστος από διάβολα ιδρυτικά χαρακτήρια, και από τα γυμνουστά γυμνουστοκάκια είναι τα οποία που φτάσουμε και σήμερα σε εμάς, δεδοδεκάρι πλέον από εμένα από την αρχική κοινούση ιστορικής συνάπτυξης, καν και γυμνουστοκάκια είναι σαν ναυακή εμπνευσμένα μέσα από τη μελέτη, προκύπτει ότι πραγματικά έχουμε και στους γυμνουστοκούς μια πολύ ενδιαφέρουσα αφουκαλική γραμματεία και γραμματεία, γιατί η γυμνουστοκάκια είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα αφουκαλική γραμματεία της ιστορίας και της ιστορίας του κόσμου, από το κοινωνισμό στο ιστορικό κοινωνισμό, σαν ναυακή εμπνευσμένα μέσα από τα επόμενα μαθήματα, είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον ο τρόπος με το οποίο προζημούν άνθρωποι που έχουν ένα αριστερικό παραδοσιακό από το κοινωνισμό και από το κοινωνισμό, για να το επαναδιαδικώσουν, το ενδάσσουν στον κόσμο και όλα αυτά τα κείμενα να συγχύσουν να μιλούν με τον ανοιχτικό τους χαρακτήρι. Στο επόμενο μάθημα θα έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε τελικά ή τελικά τα ιστορικά κείμενα και επίσης να δούμε ποιες κοινωνικές και ιστορικές συνθήκες μπορούν να ομιλίσουν στην γέννηση και στην εξάγωση και τη διάθεση. |
