| id |
c7ef5fec-b927-45e0-953c-5f789986a797
|
| title |
Βιβλιοθήκη Νομικής Σχολής: σε ρυθμούς αλλαγών και εξωστρέφειας (2ο μέρος) /
|
| spellingShingle |
Βιβλιοθήκη Νομικής Σχολής: σε ρυθμούς αλλαγών και εξωστρέφειας (2ο μέρος) /
|
| publisher |
Βιβλιοθήκη Νομικής ΕΚΠΑ
|
| url |
https://www.youtube.com/watch?v=VYVxs_-f4vw&list=UCA6v5nuKmISHP-6VNUo-OiA
|
| publishDate |
2017
|
| language |
el
|
| thumbnail |
http://oava-admin-api.datascouting.com/static/9b5f/7cb5/4520/5295/44ca/db38/e205/7940/9b5f7cb54520529544cadb38e2057940.jpg
|
| organizationType_txt |
Βιβλιοθήκες
|
| durationNormalPlayTime_txt |
954
|
| genre |
Προωθητικές δράσεις
|
| genre_facet |
Προωθητικές δράσεις
|
| asr_txt |
Βράσαμε τις κορνίδες. Φτιάξαμε αυτό το χώρο. Όλα αυτά τα βιβλία που είναι από πίσω, σε αυτό το καταπληκτικό χώρο... μνήμης και ιστορίας της νομικής σχολής, είναι ψηφιοποιημένα. Από έργο που έτρυχε παράλληλα. Δεν θέλω το ποντική, θέλω έτσι. Η βιβλιοθήκη έγινε... φυσικά ο εξοπλισμός της δεν θα μπορούσε να γίνει... αν το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος δεν πειθόταν... και επιμένω σε αυτό, ότι είναι ανάγκη να χρηματοδοτήσει το έργο. Πολλές φορές πήγαμε να χάσουμε τη δωρεά. Βάλαμε επίπεδες, πήγαμε να χάσουμε τη δωρεά. Πολλές φορές πήγαμε να χάσουμε τη δωρεά. Βάλαμε πλάτη. Αποκτήσαμε φιλίες στενές με τους ανθρώπους του Ίδρύματος. Και βλέποντας αυτή την αγωνία και το πάθος να γίνει το έργο, το στήριξαν. Έπρεπε να είχε τελειώσει από τον πρώτο χρόνο. Όμως δεν τέλειωσε. Περάσαν τρία χρόνια για να τελειώσει. Και συνεχώς αλλαγές. Πτωχεύσαν οι... Συγγνώμη, πτώχευσαν οι προμηθευτές, πήγαμε σαν καινούργιους, αλλάξαμε, αλλάξαμε. Αλλά τελικά έγινε και νομίζω ότι έχει γίνει μια πάρα πολύ ωραία δουλειά. Δεν μείναμε μόνοι στους εσωτερικούς χώρους. Πήγαμε και στον κήπο. Συνεργαστήκαμε με το βοτανικό κήπο, την Εργοσέ, που έφεραν ελιές από την Αγιαλία. Ήμασταν εκεί. Κοιτάξτε ένας υπέροχος κήπος που χαίρεται η γειτονιά, τον χαιρόμαστε κι εμείς. Πολλές φορές κουραστήκαμε, καθίσαμε στα αίθρια. Αλλά πάντα όμως έβγαινε κάτι δημιουργικό από όλη αυτή την προσπάθεια. Πήναμε και τα τσιπουράκια μας και τους καφέδες μας, περιμένοντας τα μέλη δεύτερ της νομικής σχολής να τους ξαναγήσουμε στους χώρους. Να δουν τι είναι αυτό που κάνουμε. Γιατί πολλοί από αυτούς δεν το ξέραν. Πολλοί από αυτούς δεν πίστευαν ότι θα γίνει. Όταν όμως το είδαν, τώρα χαίρονται πάρα πολύ. Και φυσικά μοιραζόμαστε αυτή τη χαρά και με την καθημερινή τους παρουσία. Εδώ είναι το προσωπικό στον τέσκ. Και ήρθαν τα Χριστούγεννα. Και ήρθαν οι αποκριές. Ξεχνιστήκαμε και βαυτήκαμε, όπως είπε και ο Μάκης, ποιος είπε πριν ο Σταυρόπουλος, ο Νίκος. Και ήρθαν τα Γιόνια, που ήταν μια πραγματική γιορτή για όλο το πανεπιστήμιο. Ήταν τόση μεγάλη η χαρά μας εκείνη την ημέρα, όταν βλέπουμε τους φοιτητές να κρέμονται από τα παράθυρα. Να χορεύουν μαζί μας. Φυσικά, σημαντικός υποστηρικτής σε όλη αυτή την προσπάθεια, ήταν η κοσμητεία της νομικής σχολής, η κυρία Καλλινίκου. Και φυσικά ο πρίδανης του πανεπιστήμιου, ο οποίος ήταν σε καθημερινή επικοινωνία μαζί μου. Και θέλω να το καταθέσω αυτό εδώ. Καθημερινά, βάζω τι γίνεται με αυτό μετά άλλο, όταν υπήρχαν εμπόδια το προχωρήσει. Και ακόμα σήμερα ενδιαφέρεται γι' αυτό το κτίριο. Και μπράβο και χαίρομαι πάρα πολύ που είναι κοντά στις βιβλιοθήκες και κοντά σε όλο το έργο του πανεπιστήμιου και σε όλες τις προσπάθειες που κάνουμε, όπως θα δείτε στη συνέχεια. Κοντά μας και το Τμήμα Θεατρικών Μουσικών Σπουδών. Οι καθηγητές μας φέρνουν λουλούδια. Είδαμε επιτέλους ένα όμορφο φεγγάρι πάνω από τα έθρια εκείνο το βράδυ. Όμως η βιβλιοθήκη χωρίς τους χρήστες δεν είναι τίποτα και χωρίς υπηρεσίες. Έτσι λοιπόν εμείς συνεχίσαμε μάλλον να νεώσαμε τις καμπάνιες που κάναμε για να ενημερώσουμε τους φοιτητές. Βάλαμε όλα μας στα μέσα, την καλλιτεχνική μας δημιουργία και φαντασία και καλέσαμε τους φοιτητές μας να συναντηθούν μαζί μας να τους ξελογίσουμε στον χώρο. Ήταν γεμάτη χαρά, γιατί εκτός από τη γνώση και την εμπειρία του να είναι σε ένα εξαιρετικό χώρο, μοιραστήκαμε μαζί μας ήταν μαζί μας και ο κοσμίδρας της νομικής σχολής. Είναι πολύ σημαντικό αυτά όλα να περνάνε μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία γιατί διαφορετικά επηρεάζουμε εμείς διαφορετικά όμως όταν έχουμε συνοδιπόρους σε όλο αυτό το εγχείρημα και τα ΜΕΛΙΔΕΠ. Άλλωστε χωρίς τα ΜΕΛΙΔΕΠ και τη γνώση τους δεν μπορεί να στηριχτεί μια βιβλιοθήκη. Αυτό επιμένω να το λέω γιατί εμείς έχουμε το κομμάτι της γνώσης το βιβλιοθεικονομικό της οργάνωσης πληροφορίας, αυτοί όμως έχουν το κομμάτι της γνώσης της επιστήμης που βρίσκεται στη βιβλιοθήκη που εμείς οργανώνουμε την πληροφορία. Από τη διαδικασία μετακόμησης προέκυψαν πάρα πολλές δωρέες βιβλίων. Ένας ολόκληρος όροφος με βιβλία. Σκεφτήκαμε λοιπόν να μοιραστούμε αυτό το δώρο που έγινε σε εμάς με τους φοιτητές μας. Όλοι λοιπόν οι πρωταϊτοί φοιτητές ήρθαν εκεί και φεύγαν μετά πάρα πολύ χαρούμενοι κρατώντας ένα, δύο, τρία και τέσσερα βιβλία. Και την επόμενη μέρα είχαμε 150 εγγραφές στη βιβλιοθήκη νέων μελών. Είναι μαγική αυτή η εικόνα. Τα αναγνωστήρια και οι χώροι ανάγνωσης είναι καθημερινά γεμάτοι. Μόνο για αυτή την εικόνα άξιζε που βλέψαμε τόσο σκληρά. Έχουμε και νέους φοιτητές, τους διαπαιδαγούμε σιγά σιγά. Εκτός όμως από το διδακτικό έργο θεωρούμε ότι η βιβλιοθήκη είναι ένας χώρος πολιτισμού συνεπώς και καλλιτεχνικής έκφρασης των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας και των φοιτητών μας. Έτσι λοιπόν από το 2011 δημιουργήθηκε στο παλιό σπουδαστήριο που ήμουνα εγώ η ομάδα Δίκαιο και Τέχνη. Κάποιοι από εσάς θα ξέρετε και την άλλη μου δραστηριότητα τελώς πάντων. Ήθελα και εγώ να μάθω Δίκαιο. Δεν μπορούσα να διαβάσω τα νομικά βιβλία. Αυτή η στυφάδα που λέει και ο καμής των νομικών βιβλίων δεν μου επέτρεπε. Έτσι λοιπόν είπα πρέπει να μάθουμε την νομική επιστήμη μέσα από την τέχνη. Έτσι λοιπόν μαζί με τους φοιτητές μας και φυσικά με τα μέλη δέπτυ οργανώσαμε μία ομάδα. Καλούμε κάθε πέμπτη καλλιτέχνες, δημοσιογράφους, νομικούς επιστήμονες και αναλύουμε το νομικό φαινόμενο υπό το πρίσμα της τέχνης. Στην συγκεκριμένη παρουσίαση κάναμε ένα αφιέρωμα στο Ρεμπέτικο και στα θέματα που θύγονται μέσω του Δικαίου Μέσω του Ρεμπέτικου Τραγουδιού. Συνεργαστήκαμε και με άλλες δομές. Δεν μείναμε μόνο στο Πανεπιστήμιο. Στην συγκεκριμένη παρουσίαση, που έγινε σε άλλο χώρο, στο Σινεμά Άστη, συνδιοργανώσαμε την εκδήλωση μαζί με το Πανεπιστήμιο. Καλέσαμε καλλιτέχνες, πολλούς, μιλήσαμε για θέματα φωτογραφίας, πήγαμε θέατρο, παίξαμε θέατρο. Εδώ μιλήσαμε για τον Μπρεχτ μέσα στους χώρους πλέον του Χιμίου, όπου μία αίθουσα την ονομάζουμε πλέον Δίκαιο και Τέχνης. Φιλοξενήσαμε τη σκακητική ομάδα της Νομικής Σχολής. Κάθε Δευτέρα, οι φοιτητές μας μαζεύονται εκεί και παίζουν σκάκι, ήσυχα, όμορφα και ωραία. Εκτός αυτού, στις μικρές αίθουσες που έχουμε, αλλά και σε αυτή την αίθουσα, φιλοξενούμε τα παιδιά που λαμβάνουν μέρος τους διεθνείς νομικούς διαγωνισμούς και παίρνουν και πάρα πολλά βραβεία, τιμώντας και τη Νομική Σχολή, αλλά και το Πανεπιστήμιο. Και επειδή θεωρούμε ότι ένας βιβλιοθικονόμος είναι πάντα η ψυχή και πρέπει να υπάρχει εκεί, κατά καιρούς διοργανώνουμε και δράσεις για την εκπαίδευση του. Χωρίς την εκπαίδευση και την εξέλιξη του προσωπικού δεν μπορούμε να πάμε μπροστά. Από το 2008 ξεκινήσαμε το πρώτο συνέδριο Αρχεία Βιβλιοθήκης και Δίκαιος στην Κοινωνία της Πληροφορίας, που ουσιαστικά έγινε η πρώτη όσμοση και επαφή των νομικών επιστημών με τους βιβλιοθικονόμους και φτάσαμε σήμερα το 2017 οι Ακαδημαϊκές Βιβλιοθήκες. Βάλαμε δηλαδή και εμείς το πρώτο λιθαράκι οι Ακαδημαϊκές Βιβλιοθήκες να έχουν τη δυνατότητα του δικαιώματος δημόσιου δανεισμού. Μιλήσαμε για τα δεδομένα των ψηφιακών βιβλιοθικών, για θέματα από της πνευματικής ιδιοκτησίας και φυσικά οργανώνουμε τα μαθήματα πληροφορικής εκπαίδευσης κάθε χρόνο με την ομάδα πληροφοριακής παιδείας της βιβλιοθήκης. Ο κοινωνικός ρόλος της βιβλιοθήκης. Δεν μπορεί η βιβλιοθήκη να μην αντιδράσει αυτό που γίνεται δίπλα της. Προσφυγική κρίση 2015. Ο κόσμος κεγόταν. Εμείς ο καθένας χωριστά κεγόταν. Τότε είπαμε ναι, εμείς θα αναλάβουμε και θα κάνουμε την πρώτη δράση στη νομική σχολή για να μαζευτούν τρόφιμα και φάρμακα. Το 2016 μαζεύτηκαν. Από εκείνη την πρώτη δράση κράτησα μόνο αυτή τη φωτογραφία. Ένα παιδάκι έφερε εμείς σακούλα με παιχνίδια και λέει να δώσετε και αυτή την κάρτα στο παιδάκι που θα το πάτε. Το 2016 σε συνεργασία με το δίκτυο παρατηρητήδιο δίκτυο λιλεγγύης του Πανεπιστημίου πρωτοστατήσαμε σε συνεργασία και με τις άλλες βιβλιοθήκες και οργανώσαμε τη δράση για τους πρόσφυγες και πήγαμε φαρμακευτικό υλικό και ήδη πρώτης ανάγκης σε πολλές δομές στην Αθήνα και στην επαρχία. Το 2017 σε συνεργασία με την Κυβωτό του Κόσμου χαρίζουμε βιβλία στους φοιτητές μας και τους δίνουμε τη δυνατότητα να μοιραστούν μαζί μας τη χαρά της προσφοράς. Πάρτε ένα βιβλίο και βοηθήστε κι εσείς ένα παιδί το οποίο έχει ανάγκη. Έτσι δημιουργούμε και μια άλλη κουλτούρα σε σχέση με την αλληλεγγύη. Φυσικά όλη αυτή η δραστηριότητα προβάλλεται μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Έχουμε την ιστοσελίδα μας. Έχουμε την ιστοσελίδα μας πολύ καλά ενημερωμένη στο site των βιβλιοθυκών. Για μας λένε πολλά αυτή την περίοδο. Καλά κυρίως σε διάφορα περιοδικά, σε ρεπορτάζες, σε εφημερίδες. Γράφουμε κι εμείς, δίνουμε συνεντεύξεις. Όμως πρέπει να λαμβάνουμε πάντα υπόψη τους χρήστες μας για να προχωράμε μπροστά. Με πρωτοβουλία του προσωπικού δύο νέων παιδιών, τριών νέων παιδιών την ώρα που έτρωγαν στην κουζίνα, γιατί έχουμε και ένα μικρό χώρο. Είπαμε να κάνουμε μια έρευνα ικανοποίησης χρηστών. Στήσαμε λοιπόν μια πλατφόρμα στο διαδίκτυο, βάλαμε ερωτήσεις. Λαμβάνονται σε υπόψη τα ερωτηματολόγια τα αντίστοιχα της Μοδυπαύ. Και τώρα έχουμε τα πρώτα αποτελέσματα αυτής της δράσης. Για τον εμπλουτισμό της βιβλιοθήκης, εκαθώς υπάρχει οικονομική δυσπραγία, συνεργαζόμαστε με νομικούς εκδότες. Ήδη το ιδιωτικό πρόγραμμα πήραμε με πόση χιλιάδες εκδότες. Με και σε δεκαετές δεκαετές εκδότες. Ανταλήγηση με την Εθνική Βιβλιοθήκη προκειμένου να μας βοηθήσει για τα σπάνια βιβλία που έχουμε στη βιβλιοθήκη. Ήδη έχει γίνει μια αυτοψία. Αλλά και να δώσουμε βιβλία από αυτά που έχουμε τις δωρές, που δεν έχει η Εθνική Βιβλιοθήκη. Καθώς επίσης και συνεργασία με το Εθνικό Κεντροτυπμηρίο προκειμένου να καλύψουμε το πρόγραμμα που έχουμε με την αδυναμία πρόσβαση σε ψηφιακές βάσεις δεδομένων και σε ηλεκτρονικό υλικό ισχύς, δηλαδή ουσιαστικά, εν τη ενώση και εκεί είναι η δημιουργία. Φεβαίως, ένα χρόνο μετά, τι έχουμε να χαρούμε? Σαράντα χιλιάδες επισκέψεις Χριστών στη βιβλιοθήκη, καταγεγραμμένες. Κάθε μέρα, προκειμένου να δημιουργήσουμε και μια άλλη κουλτούρα σε ό,τι αφορά το σεβασμό του χώρου και του που βρίσκεστε, οι χρήστες μπαίνουν στη βιβλιοθήκη, αφήνουν την ταυτότητά τους και συνεχίζουν να το κάνουν και γράφουν το όνομά τους. Από αυτά, λοιπόν, βγάλαμε αυτά τα στατιστικά στοιχεία. Σαράντα χιλιάδες επισκέψεις Χριστών. Τρεις χιλιάδες νέοι τίτλοι από δωρές. Φυσικά, η κατάσταση δεν είναι ρόδινη, την ξέρετε πάρα πολύ καλά και μία βιβλιοθήκη χωρίς πρόσβαση σε καινούριο υλικό, χωρίς νέα επιστημονική πληροφορία δεν είναι βιβλιοθήκη. Τονίζω για μία ακόμα φορά εδώ την αδυναμία προσκτήσεων νέου υλικού και πρόσβαση στη δρέχουσα νομική πληροφόρηση. Πρέπει κάτι να κάνουμε οπωσδήποτε ως πανεπιστήμιο και το πανεπιστήμιο να φροντίσει προκειμένου να ξεπεραστούν οι αδυναμίες και τα προσκώματα που δημιουργεί η γραφειοκρατία και ο τρόπος λειτουργίας ενδεχομένως του ειδικού λογαριασμού. Δεν τρέπομαι να το πω, αλλά νομίζω ότι εκεί υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα και το οποίο θα πρέπει το πανεπιστήμιο να το λύσει. Διαφορετικά δεν έχουμε λόγο ύπαρξης. Με υλικό πριν από το πρωπενταετίας δεν μπορούμε πληροθήκες. Οι φοιτητές πλένουν μέσω των μεταπτυχιακών και αυτό είναι μια μεγάλη κατάκτηση που κάναμε. Διεκδικήσαμε από τα χρήματα των μεταπτυχιακών με τα οποία γενικώς μπορεί να διαφωνώ αλλά από τη στιγμή που έρχεται ένα μέρος στη βιβλιοθήκη είναι χαμηλά και έρχεται ένα μέρος στη βιβλιοθήκη, συμφωνώ. Ένα χρόνο μετά και ενώ έχουν διατεθεί τόσα χρήματα από την κοσμητεία δεν έχουμε μπορέσει ακόμα να πάρουμε ούτε ένα βιβλίο. Γιατί η διαδικασία στο έλκαισθαι με τον έλκαισθαι ματά. Και φυσικά το πρόβλημα της έλειψης προσωπικού και το πρόβλημα που έχουμε κατά διαστήματα με τα παιδιά τα οποία στηρίζουν τις υπηρεσίες μας, τους ειδοχοι, οι οποίοι συνεχώς, άντε να ενωθούν οι συμβάσεις, άντε το ένα, άντε το άλλο, χωρίς σταθερό προσωπικό με ένα όραμα να προχωρήσει μπροστά και μια προοπτική δεν μπορούμε να προχωρήσουν. Αυτά. Σας ευχαριστώ πολύ. Συγγνώμη να σας κούρασα. Αλλά αυτό που θέλω να πω ότι παρά τα προσκώματα που δημιουργεί η οικονομική δυσπλαγία, οι καθυστερήσεις λόγων κρεβιφοκρατίας και το ασφιχτικό νομοθετικό πλαίσιο περιπρομηθειών και διαγωνισμών μέσω συνεργασιών με άλλες βιβλιοθήκες του εσωτερικού και του εξωτερικού, οι αριθμητικές ανάγκες ενώ σημαντικού αριθμού χρηστών μπορούν να καλυφθούν. Εμείς πρέπει να είμαστε πρωτοπόροι. Οι βιβλιοθεικονομοί πρέπει να είναι πρωτοπόροι σε αυτή την προσπάθεια. Αν δεν δείξουμε ποιοι πραγματικά είμαστε και ποια είναι η επιπρόσθετη αξία μας, σε λίγο θα υπάρχουμε. Δεν ξέρω αν είδατε την καινούργια ρύθμιση για τα αρχεία. Μετά από τρία χρόνια, όποιος δουλεύει στα αρχεία, οτιδήποτε και να είναι, μπορεί να είναι αρχαιονόμος. Έτσι σε λίγο θα έρθουν όλοι και θα γίνουν βιβλιοθεικονομοί. Και μετά από 33 χρόνια κι εγώ, ενδεχομένως μπορεί να γίνω δικαστής, δικαστικός και σαγγελέας. Σας ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστούμε πάρα πολύ την κυρία Στρακαντούνα, η οποία είναι και πέθυνη λειτουργίας της Νομικής Βιβλιοθήκης.
|
| _version_ |
1782816224872235008
|
| description |
: Βράσαμε τις κορνίδες. Φτιάξαμε αυτό το χώρο. Όλα αυτά τα βιβλία που είναι από πίσω, σε αυτό το καταπληκτικό χώρο... μνήμης και ιστορίας της νομικής σχολής, είναι ψηφιοποιημένα. Από έργο που έτρυχε παράλληλα. Δεν θέλω το ποντική, θέλω έτσι. Η βιβλιοθήκη έγινε... φυσικά ο εξοπλισμός της δεν θα μπορούσε να γίνει... αν το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος δεν πειθόταν... και επιμένω σε αυτό, ότι είναι ανάγκη να χρηματοδοτήσει το έργο. Πολλές φορές πήγαμε να χάσουμε τη δωρεά. Βάλαμε επίπεδες, πήγαμε να χάσουμε τη δωρεά. Πολλές φορές πήγαμε να χάσουμε τη δωρεά. Βάλαμε πλάτη. Αποκτήσαμε φιλίες στενές με τους ανθρώπους του Ίδρύματος. Και βλέποντας αυτή την αγωνία και το πάθος να γίνει το έργο, το στήριξαν. Έπρεπε να είχε τελειώσει από τον πρώτο χρόνο. Όμως δεν τέλειωσε. Περάσαν τρία χρόνια για να τελειώσει. Και συνεχώς αλλαγές. Πτωχεύσαν οι... Συγγνώμη, πτώχευσαν οι προμηθευτές, πήγαμε σαν καινούργιους, αλλάξαμε, αλλάξαμε. Αλλά τελικά έγινε και νομίζω ότι έχει γίνει μια πάρα πολύ ωραία δουλειά. Δεν μείναμε μόνοι στους εσωτερικούς χώρους. Πήγαμε και στον κήπο. Συνεργαστήκαμε με το βοτανικό κήπο, την Εργοσέ, που έφεραν ελιές από την Αγιαλία. Ήμασταν εκεί. Κοιτάξτε ένας υπέροχος κήπος που χαίρεται η γειτονιά, τον χαιρόμαστε κι εμείς. Πολλές φορές κουραστήκαμε, καθίσαμε στα αίθρια. Αλλά πάντα όμως έβγαινε κάτι δημιουργικό από όλη αυτή την προσπάθεια. Πήναμε και τα τσιπουράκια μας και τους καφέδες μας, περιμένοντας τα μέλη δεύτερ της νομικής σχολής να τους ξαναγήσουμε στους χώρους. Να δουν τι είναι αυτό που κάνουμε. Γιατί πολλοί από αυτούς δεν το ξέραν. Πολλοί από αυτούς δεν πίστευαν ότι θα γίνει. Όταν όμως το είδαν, τώρα χαίρονται πάρα πολύ. Και φυσικά μοιραζόμαστε αυτή τη χαρά και με την καθημερινή τους παρουσία. Εδώ είναι το προσωπικό στον τέσκ. Και ήρθαν τα Χριστούγεννα. Και ήρθαν οι αποκριές. Ξεχνιστήκαμε και βαυτήκαμε, όπως είπε και ο Μάκης, ποιος είπε πριν ο Σταυρόπουλος, ο Νίκος. Και ήρθαν τα Γιόνια, που ήταν μια πραγματική γιορτή για όλο το πανεπιστήμιο. Ήταν τόση μεγάλη η χαρά μας εκείνη την ημέρα, όταν βλέπουμε τους φοιτητές να κρέμονται από τα παράθυρα. Να χορεύουν μαζί μας. Φυσικά, σημαντικός υποστηρικτής σε όλη αυτή την προσπάθεια, ήταν η κοσμητεία της νομικής σχολής, η κυρία Καλλινίκου. Και φυσικά ο πρίδανης του πανεπιστήμιου, ο οποίος ήταν σε καθημερινή επικοινωνία μαζί μου. Και θέλω να το καταθέσω αυτό εδώ. Καθημερινά, βάζω τι γίνεται με αυτό μετά άλλο, όταν υπήρχαν εμπόδια το προχωρήσει. Και ακόμα σήμερα ενδιαφέρεται γι' αυτό το κτίριο. Και μπράβο και χαίρομαι πάρα πολύ που είναι κοντά στις βιβλιοθήκες και κοντά σε όλο το έργο του πανεπιστήμιου και σε όλες τις προσπάθειες που κάνουμε, όπως θα δείτε στη συνέχεια. Κοντά μας και το Τμήμα Θεατρικών Μουσικών Σπουδών. Οι καθηγητές μας φέρνουν λουλούδια. Είδαμε επιτέλους ένα όμορφο φεγγάρι πάνω από τα έθρια εκείνο το βράδυ. Όμως η βιβλιοθήκη χωρίς τους χρήστες δεν είναι τίποτα και χωρίς υπηρεσίες. Έτσι λοιπόν εμείς συνεχίσαμε μάλλον να νεώσαμε τις καμπάνιες που κάναμε για να ενημερώσουμε τους φοιτητές. Βάλαμε όλα μας στα μέσα, την καλλιτεχνική μας δημιουργία και φαντασία και καλέσαμε τους φοιτητές μας να συναντηθούν μαζί μας να τους ξελογίσουμε στον χώρο. Ήταν γεμάτη χαρά, γιατί εκτός από τη γνώση και την εμπειρία του να είναι σε ένα εξαιρετικό χώρο, μοιραστήκαμε μαζί μας ήταν μαζί μας και ο κοσμίδρας της νομικής σχολής. Είναι πολύ σημαντικό αυτά όλα να περνάνε μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία γιατί διαφορετικά επηρεάζουμε εμείς διαφορετικά όμως όταν έχουμε συνοδιπόρους σε όλο αυτό το εγχείρημα και τα ΜΕΛΙΔΕΠ. Άλλωστε χωρίς τα ΜΕΛΙΔΕΠ και τη γνώση τους δεν μπορεί να στηριχτεί μια βιβλιοθήκη. Αυτό επιμένω να το λέω γιατί εμείς έχουμε το κομμάτι της γνώσης το βιβλιοθεικονομικό της οργάνωσης πληροφορίας, αυτοί όμως έχουν το κομμάτι της γνώσης της επιστήμης που βρίσκεται στη βιβλιοθήκη που εμείς οργανώνουμε την πληροφορία. Από τη διαδικασία μετακόμησης προέκυψαν πάρα πολλές δωρέες βιβλίων. Ένας ολόκληρος όροφος με βιβλία. Σκεφτήκαμε λοιπόν να μοιραστούμε αυτό το δώρο που έγινε σε εμάς με τους φοιτητές μας. Όλοι λοιπόν οι πρωταϊτοί φοιτητές ήρθαν εκεί και φεύγαν μετά πάρα πολύ χαρούμενοι κρατώντας ένα, δύο, τρία και τέσσερα βιβλία. Και την επόμενη μέρα είχαμε 150 εγγραφές στη βιβλιοθήκη νέων μελών. Είναι μαγική αυτή η εικόνα. Τα αναγνωστήρια και οι χώροι ανάγνωσης είναι καθημερινά γεμάτοι. Μόνο για αυτή την εικόνα άξιζε που βλέψαμε τόσο σκληρά. Έχουμε και νέους φοιτητές, τους διαπαιδαγούμε σιγά σιγά. Εκτός όμως από το διδακτικό έργο θεωρούμε ότι η βιβλιοθήκη είναι ένας χώρος πολιτισμού συνεπώς και καλλιτεχνικής έκφρασης των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας και των φοιτητών μας. Έτσι λοιπόν από το 2011 δημιουργήθηκε στο παλιό σπουδαστήριο που ήμουνα εγώ η ομάδα Δίκαιο και Τέχνη. Κάποιοι από εσάς θα ξέρετε και την άλλη μου δραστηριότητα τελώς πάντων. Ήθελα και εγώ να μάθω Δίκαιο. Δεν μπορούσα να διαβάσω τα νομικά βιβλία. Αυτή η στυφάδα που λέει και ο καμής των νομικών βιβλίων δεν μου επέτρεπε. Έτσι λοιπόν είπα πρέπει να μάθουμε την νομική επιστήμη μέσα από την τέχνη. Έτσι λοιπόν μαζί με τους φοιτητές μας και φυσικά με τα μέλη δέπτυ οργανώσαμε μία ομάδα. Καλούμε κάθε πέμπτη καλλιτέχνες, δημοσιογράφους, νομικούς επιστήμονες και αναλύουμε το νομικό φαινόμενο υπό το πρίσμα της τέχνης. Στην συγκεκριμένη παρουσίαση κάναμε ένα αφιέρωμα στο Ρεμπέτικο και στα θέματα που θύγονται μέσω του Δικαίου Μέσω του Ρεμπέτικου Τραγουδιού. Συνεργαστήκαμε και με άλλες δομές. Δεν μείναμε μόνο στο Πανεπιστήμιο. Στην συγκεκριμένη παρουσίαση, που έγινε σε άλλο χώρο, στο Σινεμά Άστη, συνδιοργανώσαμε την εκδήλωση μαζί με το Πανεπιστήμιο. Καλέσαμε καλλιτέχνες, πολλούς, μιλήσαμε για θέματα φωτογραφίας, πήγαμε θέατρο, παίξαμε θέατρο. Εδώ μιλήσαμε για τον Μπρεχτ μέσα στους χώρους πλέον του Χιμίου, όπου μία αίθουσα την ονομάζουμε πλέον Δίκαιο και Τέχνης. Φιλοξενήσαμε τη σκακητική ομάδα της Νομικής Σχολής. Κάθε Δευτέρα, οι φοιτητές μας μαζεύονται εκεί και παίζουν σκάκι, ήσυχα, όμορφα και ωραία. Εκτός αυτού, στις μικρές αίθουσες που έχουμε, αλλά και σε αυτή την αίθουσα, φιλοξενούμε τα παιδιά που λαμβάνουν μέρος τους διεθνείς νομικούς διαγωνισμούς και παίρνουν και πάρα πολλά βραβεία, τιμώντας και τη Νομική Σχολή, αλλά και το Πανεπιστήμιο. Και επειδή θεωρούμε ότι ένας βιβλιοθικονόμος είναι πάντα η ψυχή και πρέπει να υπάρχει εκεί, κατά καιρούς διοργανώνουμε και δράσεις για την εκπαίδευση του. Χωρίς την εκπαίδευση και την εξέλιξη του προσωπικού δεν μπορούμε να πάμε μπροστά. Από το 2008 ξεκινήσαμε το πρώτο συνέδριο Αρχεία Βιβλιοθήκης και Δίκαιος στην Κοινωνία της Πληροφορίας, που ουσιαστικά έγινε η πρώτη όσμοση και επαφή των νομικών επιστημών με τους βιβλιοθικονόμους και φτάσαμε σήμερα το 2017 οι Ακαδημαϊκές Βιβλιοθήκες. Βάλαμε δηλαδή και εμείς το πρώτο λιθαράκι οι Ακαδημαϊκές Βιβλιοθήκες να έχουν τη δυνατότητα του δικαιώματος δημόσιου δανεισμού. Μιλήσαμε για τα δεδομένα των ψηφιακών βιβλιοθικών, για θέματα από της πνευματικής ιδιοκτησίας και φυσικά οργανώνουμε τα μαθήματα πληροφορικής εκπαίδευσης κάθε χρόνο με την ομάδα πληροφοριακής παιδείας της βιβλιοθήκης. Ο κοινωνικός ρόλος της βιβλιοθήκης. Δεν μπορεί η βιβλιοθήκη να μην αντιδράσει αυτό που γίνεται δίπλα της. Προσφυγική κρίση 2015. Ο κόσμος κεγόταν. Εμείς ο καθένας χωριστά κεγόταν. Τότε είπαμε ναι, εμείς θα αναλάβουμε και θα κάνουμε την πρώτη δράση στη νομική σχολή για να μαζευτούν τρόφιμα και φάρμακα. Το 2016 μαζεύτηκαν. Από εκείνη την πρώτη δράση κράτησα μόνο αυτή τη φωτογραφία. Ένα παιδάκι έφερε εμείς σακούλα με παιχνίδια και λέει να δώσετε και αυτή την κάρτα στο παιδάκι που θα το πάτε. Το 2016 σε συνεργασία με το δίκτυο παρατηρητήδιο δίκτυο λιλεγγύης του Πανεπιστημίου πρωτοστατήσαμε σε συνεργασία και με τις άλλες βιβλιοθήκες και οργανώσαμε τη δράση για τους πρόσφυγες και πήγαμε φαρμακευτικό υλικό και ήδη πρώτης ανάγκης σε πολλές δομές στην Αθήνα και στην επαρχία. Το 2017 σε συνεργασία με την Κυβωτό του Κόσμου χαρίζουμε βιβλία στους φοιτητές μας και τους δίνουμε τη δυνατότητα να μοιραστούν μαζί μας τη χαρά της προσφοράς. Πάρτε ένα βιβλίο και βοηθήστε κι εσείς ένα παιδί το οποίο έχει ανάγκη. Έτσι δημιουργούμε και μια άλλη κουλτούρα σε σχέση με την αλληλεγγύη. Φυσικά όλη αυτή η δραστηριότητα προβάλλεται μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Έχουμε την ιστοσελίδα μας. Έχουμε την ιστοσελίδα μας πολύ καλά ενημερωμένη στο site των βιβλιοθυκών. Για μας λένε πολλά αυτή την περίοδο. Καλά κυρίως σε διάφορα περιοδικά, σε ρεπορτάζες, σε εφημερίδες. Γράφουμε κι εμείς, δίνουμε συνεντεύξεις. Όμως πρέπει να λαμβάνουμε πάντα υπόψη τους χρήστες μας για να προχωράμε μπροστά. Με πρωτοβουλία του προσωπικού δύο νέων παιδιών, τριών νέων παιδιών την ώρα που έτρωγαν στην κουζίνα, γιατί έχουμε και ένα μικρό χώρο. Είπαμε να κάνουμε μια έρευνα ικανοποίησης χρηστών. Στήσαμε λοιπόν μια πλατφόρμα στο διαδίκτυο, βάλαμε ερωτήσεις. Λαμβάνονται σε υπόψη τα ερωτηματολόγια τα αντίστοιχα της Μοδυπαύ. Και τώρα έχουμε τα πρώτα αποτελέσματα αυτής της δράσης. Για τον εμπλουτισμό της βιβλιοθήκης, εκαθώς υπάρχει οικονομική δυσπραγία, συνεργαζόμαστε με νομικούς εκδότες. Ήδη το ιδιωτικό πρόγραμμα πήραμε με πόση χιλιάδες εκδότες. Με και σε δεκαετές δεκαετές εκδότες. Ανταλήγηση με την Εθνική Βιβλιοθήκη προκειμένου να μας βοηθήσει για τα σπάνια βιβλία που έχουμε στη βιβλιοθήκη. Ήδη έχει γίνει μια αυτοψία. Αλλά και να δώσουμε βιβλία από αυτά που έχουμε τις δωρές, που δεν έχει η Εθνική Βιβλιοθήκη. Καθώς επίσης και συνεργασία με το Εθνικό Κεντροτυπμηρίο προκειμένου να καλύψουμε το πρόγραμμα που έχουμε με την αδυναμία πρόσβαση σε ψηφιακές βάσεις δεδομένων και σε ηλεκτρονικό υλικό ισχύς, δηλαδή ουσιαστικά, εν τη ενώση και εκεί είναι η δημιουργία. Φεβαίως, ένα χρόνο μετά, τι έχουμε να χαρούμε? Σαράντα χιλιάδες επισκέψεις Χριστών στη βιβλιοθήκη, καταγεγραμμένες. Κάθε μέρα, προκειμένου να δημιουργήσουμε και μια άλλη κουλτούρα σε ό,τι αφορά το σεβασμό του χώρου και του που βρίσκεστε, οι χρήστες μπαίνουν στη βιβλιοθήκη, αφήνουν την ταυτότητά τους και συνεχίζουν να το κάνουν και γράφουν το όνομά τους. Από αυτά, λοιπόν, βγάλαμε αυτά τα στατιστικά στοιχεία. Σαράντα χιλιάδες επισκέψεις Χριστών. Τρεις χιλιάδες νέοι τίτλοι από δωρές. Φυσικά, η κατάσταση δεν είναι ρόδινη, την ξέρετε πάρα πολύ καλά και μία βιβλιοθήκη χωρίς πρόσβαση σε καινούριο υλικό, χωρίς νέα επιστημονική πληροφορία δεν είναι βιβλιοθήκη. Τονίζω για μία ακόμα φορά εδώ την αδυναμία προσκτήσεων νέου υλικού και πρόσβαση στη δρέχουσα νομική πληροφόρηση. Πρέπει κάτι να κάνουμε οπωσδήποτε ως πανεπιστήμιο και το πανεπιστήμιο να φροντίσει προκειμένου να ξεπεραστούν οι αδυναμίες και τα προσκώματα που δημιουργεί η γραφειοκρατία και ο τρόπος λειτουργίας ενδεχομένως του ειδικού λογαριασμού. Δεν τρέπομαι να το πω, αλλά νομίζω ότι εκεί υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα και το οποίο θα πρέπει το πανεπιστήμιο να το λύσει. Διαφορετικά δεν έχουμε λόγο ύπαρξης. Με υλικό πριν από το πρωπενταετίας δεν μπορούμε πληροθήκες. Οι φοιτητές πλένουν μέσω των μεταπτυχιακών και αυτό είναι μια μεγάλη κατάκτηση που κάναμε. Διεκδικήσαμε από τα χρήματα των μεταπτυχιακών με τα οποία γενικώς μπορεί να διαφωνώ αλλά από τη στιγμή που έρχεται ένα μέρος στη βιβλιοθήκη είναι χαμηλά και έρχεται ένα μέρος στη βιβλιοθήκη, συμφωνώ. Ένα χρόνο μετά και ενώ έχουν διατεθεί τόσα χρήματα από την κοσμητεία δεν έχουμε μπορέσει ακόμα να πάρουμε ούτε ένα βιβλίο. Γιατί η διαδικασία στο έλκαισθαι με τον έλκαισθαι ματά. Και φυσικά το πρόβλημα της έλειψης προσωπικού και το πρόβλημα που έχουμε κατά διαστήματα με τα παιδιά τα οποία στηρίζουν τις υπηρεσίες μας, τους ειδοχοι, οι οποίοι συνεχώς, άντε να ενωθούν οι συμβάσεις, άντε το ένα, άντε το άλλο, χωρίς σταθερό προσωπικό με ένα όραμα να προχωρήσει μπροστά και μια προοπτική δεν μπορούμε να προχωρήσουν. Αυτά. Σας ευχαριστώ πολύ. Συγγνώμη να σας κούρασα. Αλλά αυτό που θέλω να πω ότι παρά τα προσκώματα που δημιουργεί η οικονομική δυσπλαγία, οι καθυστερήσεις λόγων κρεβιφοκρατίας και το ασφιχτικό νομοθετικό πλαίσιο περιπρομηθειών και διαγωνισμών μέσω συνεργασιών με άλλες βιβλιοθήκες του εσωτερικού και του εξωτερικού, οι αριθμητικές ανάγκες ενώ σημαντικού αριθμού χρηστών μπορούν να καλυφθούν. Εμείς πρέπει να είμαστε πρωτοπόροι. Οι βιβλιοθεικονομοί πρέπει να είναι πρωτοπόροι σε αυτή την προσπάθεια. Αν δεν δείξουμε ποιοι πραγματικά είμαστε και ποια είναι η επιπρόσθετη αξία μας, σε λίγο θα υπάρχουμε. Δεν ξέρω αν είδατε την καινούργια ρύθμιση για τα αρχεία. Μετά από τρία χρόνια, όποιος δουλεύει στα αρχεία, οτιδήποτε και να είναι, μπορεί να είναι αρχαιονόμος. Έτσι σε λίγο θα έρθουν όλοι και θα γίνουν βιβλιοθεικονομοί. Και μετά από 33 χρόνια κι εγώ, ενδεχομένως μπορεί να γίνω δικαστής, δικαστικός και σαγγελέας. Σας ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστούμε πάρα πολύ την κυρία Στρακαντούνα, η οποία είναι και πέθυνη λειτουργίας της Νομικής Βιβλιοθήκης.
|
