| id |
d03d7cbf-abc7-461d-9076-6d2fec0009c0
|
| title |
Γλώσσα - Είδη Αντωνυμιών - Δ'-ΣΤ' Δημοτικού Επ. 116 /
|
| spellingShingle |
Γλώσσα - Είδη Αντωνυμιών - Δ'-ΣΤ' Δημοτικού Επ. 116 /
|
| publisher |
Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων
|
| url |
https://www.youtube.com/watch?v=Sp_FftbngD4&list=PLvLZ8duymN1Bdag3D9ibNaERK3A-nG3pI
|
| publishDate |
2020
|
| language |
el
|
| thumbnail |
http://oava-admin-api.datascouting.com/static/d862/f8f4/4eaf/ade0/d1b9/27d8/35a0/3c13/d862f8f44eafade0d1b927d835a03c13.jpg
|
| format |
Video
|
| organizationType_txt |
Δημόσιος τομέας
|
| durationNormalPlayTime_txt |
1139
|
| genre |
Ανοικτά μαθήματα
|
| genre_facet |
Ανοικτά μαθήματα
|
| institution |
Υπουργείο Παιδείας
|
| asr_txt |
[♪ Μουσική community music playing in the background. Γεια σας παιδιά! Είμαι η κυρία Ρενάτα. Ελπίζω να είστε καλά από το σπίτι, έτοιμο πόλεμι, με τα τετράδιά σας και τα μολύβια σας, ή ακόμη και με το κοφτερό μυαλό σας, να θυμηθούμε σήμερα τις αντωνυμίες. Η στόχη είναι να αναγνωρίζουμε τις αντωνυμίες, να διακρίνουμε τα είδη τους, είναι και αρκετά, οκτώ, να ξεχωρίζουμε τους αδύνατους τύπους των αντωνυμιών από τα άρθρα, και να αντικαθιστούμε ονοματικές φράσεις με αντωνυμίες. Πριν ξεκινήσω να λέω τη θεωρία, έχω γράψει ένα κείμενο εδώ. Θέλω να το διαβάσουμε μαζί και να σκεφτείτε, αν σας ζητούσα να κάνετε γραμματική αναγνώριση, πώς θα βρίσκαμε τις λεξούλες. Πάμε να δούμε. Ο ίδιος φίλος, ο οποίος ένιωθε αδικημένος, βλέποντας τον άλλο να διαφορεί, τον μάλωνε και τον ξεκούφαινε. Και τότε εκείνος έκλεισε τα αυτιά του και του είπε, «Με ξεκούφανες! Αμάν! Εσύ έχεις τόσο δίκιο! Με έπεισες!» Λοιπόν, όταν μας ζητάνε να κάνουμε γραμματική αναγνώριση, σίγουρα βρίσκουμε τα ρήματα, που είναι και κυρίαρχα μέσα στις προτάσεις. Είδατε κάποιο ρήμα? Νάτο το πρώτο ρήμα. Εδώ, πολύ ωραία. Άλλο, μάλωνε, ωραία, ξεκούφαινε, τέλεια. Αυτά είναι ρήματα, παιδιά. Τι άλλο βρίσκω όταν κάνω γραμματική αναγνώριση? Ουσιαστικά, έτσι. Βλέπουμε κάποιο ουσιαστικό. Για να δούμε, θα τα κυκλώσουμε. Ο φίλος, τέλεια. Άλλο, αυτιά. Μπράβο σας! Αυτή εδώ η λεξούλα τι είναι, θυμάστε? Άρθρο, ο, η, το, σε τρία γέννη, πολύ ωραία. Άρθρο. Και αυτή εδώ, κάτι μου θυμίζει, αλλά είμαι σίγουρος, δεν είμαι? Μήπως είναι επίθετο. Και αυτή εδώ πέρα, και αυτή κάτι μου θυμίζει, αλλά δεν μπορώ να πω με σιγουριά. Λοιπόν, θα το μαρτυρήσω, παιδιά. Αυτές είναι οι αντωνυμίες. Και, για να δούμε, και εδώ, τού, τού, άρθρο. Μπορεί και αντωνυμία, δεν ξέρω. Πάμε να δούμε τα είδη τους, αντωνυμίες λοιπόν, παιδιά, σήμερα. Να θυμηθούμε τα είδη και μετά να γυρίσουμε να τις αναγνωρίσουμε στο κείμενο. Οι αντωνυμίες ανήκουν στα κλητά μέρη του λόγου. Στα μέρη του λόγου βρίσκονται όλες οι ελληνικές λέξεις, οι λέξεις της ελληνικής γλώσσας. Και αυτά είναι δέκα. Κάποια κλίνονται, κάποια όχι. Οι αντωνυμίες ανήκουν στα κλητά μέρη, όπως τα ρήματα, τα ουσιαστικά, τα επίθετα, τα άρθρα και η κλητή μετοχή. Πάμε να δούμε τα χαρακτηριστικά των αντωνυμιών. Έχουν γένος, αρσενικό, θηλυκό και ουδέτερο. Έχουν αριθμό, ενικό και πληθυντικό. Και έχουν και πτώσεις, γιατί κλίνονται κάποιες από αυτές. Ονομαστική, γενική και ατιατική, όχι κλητική. Αντωνυμία τώρα. Τι θα πει η αντωνυμία. Η αιτημολογία είναι αντί και όνομα. Χρησιμοποιώ, λοιπόν, την αντωνυμία αντί για το όνομα. Αντικαθυστώ το όνομα κάποιου. Θα δώσω παραδείγματα. Ή μιλώ για ανθρώπους, ζώα, πράγματα και καταστάσεις με άλλο τρόπο. Και επίσης με τις αντωνυμίες, αντικαθυστώ και ονοματικές φράσεις. Για να γράψουμε ένα παράδειγμα. Η μητέρα του Ανδρέα ακούει κλασική μουσική. Ουπ, δεν με χωράει. Θα πάω από κάτω. Έστω ότι γράφω μια έκθεση και το αναφέρω αυτό μία φορά. Αν θέλω να το γράψω κι άλλη μία, δεν μπορώ να γράφω συνέχεια τα ίδια. Οπότε, αντικαθυστώ αυτήν εδώ την ονοματική φράση με μία αντωνυμία. Εκείνη ακούει και μπορώ να μη βάλω πάλι τη λεξούλα κλασική, να χρησιμοποιήσω ακόμη μία αντωνυμία. Την ίδια μουσική ακούει την ίδια μουσική συνέχεια. Εύκολο! Βεβαίως είναι εύκολο. Πάμε να δούμε τα είδη τους. Είναι οκτώ. Αντέχετε, δεν χρειάζεται να γράφετε. Προσωπικές αντωνυμίες. Μου δείχνουν τον πρόσωπο, όπως το λέει και η λέξη. Εγώ, εσύ, αυτός, δεν θα τις γράψω όλες, είναι πολλές. Με, σε, εμένα, εσένα. Τις βλέπετε και στη διαφάνεια, ok. Οι προσωπικές αντωνυμίες, παιδιά, έχουν δυνατούς και αδύνατους τύπους. Οι δυνατοί τύποι έχουν δύο ή τρεις συλλαβές. Αυτός εδώ είναι ένας δυνατός τύπος. Οι αδύνατοι τύποι είναι μονοσύλλαβες λεξούλες, όπως αυτές εδώ. Επίσης, έχουν πρώτο πρόσωπο, δεύτερο και τρίτο. Το τρίτο πρόσωπο έχει τρία γένη. Αν θέλετε να δείτε την κλήση τους, δεν θα το προλάβουμε αυτό σήμερα, το έχει το βιβλίο της γραμματικής σας, στη σελίδα 112, αν θυμάμαι καλά. Συνεχίζουμε με το παράδειγμά μας τώρα. Σε εμένα αρέσει το παγωτό. Για να δούμε. Σε εμένα αρέσει το παγωτό. Πού είναι η αντωνυμία? Το εμένα, φυσικά. Μπορώ να το αντικαταστήσω και με τον αδύνατο τύπο. Μου αρέσει το παγωτό. Εύκολο! Άλλο παράδειγμα. Σε εσένα αρέσουν τα φρούτα ή σου αρέσουν τα φρούτα. Εσύ πρέπει να καθαρίσεις το δωμάτιό σου, φώναξε η μαμά. Εδώ πέρα η προσωπική αντωνυμία είναι το εσύ. Φαίνεται όμως και από την κατάληξη του ρήματος που είναι σε δεύτερο ενικό. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να τη χρησιμοποιήσουμε. Τη βάζουμε μόνο για έμφαση. Όταν η μαμά είναι θυμωμένη και βρίσκεται κάτω από το δωμάτιό μας, εσύ πρέπει να το καθαρίσεις, μας λέει. Και κάτι ακόμα. Πού είναι τα παιδιά? Κάλεσέ τα, το βλέπετε στη διαφάνεια το υπόλοιπο, για το επιδόρπιο. Εδώ, παιδιά, έχω ένα πρόβλημα. Το τα με αυτό το τα είναι λόιδια. Ποιο είναι το άρθρο και ποιο είναι η προσωπική αντωνυμία. Υπάρχει ένα κολπάκι για να τα ξεχωρίζουμε. Δίπλα στο ουσιαστικό βρίσκεται πάντα το άρθρο. Ενώ δίπλα στο ρήμα, κάλεσέ τα, είναι η προσωπική αντωνυμία αδύνατος τύπος γιατί είναι μία συλλαβή. Εύκολο? Ωραία. Συνεχίζουμε. Δεύτερο είδος, οι κτητικές αντωνυμίες. Το λέει και η λέξη κτητικές. Δηλαδή ανήκει κάτι σε κάποιον. Δικός μου, δική σου, δικό σου. Για να δούμε ένα παράδειγμα. Δώσε μου το παιχνίδι μου. Η λεξούλα μου που είναι δίπλα στο παιχνίδι, μπορεί να αντικατασταθεί με το δικό μου. Άρα είναι κτητική. Δώσε μου το δικό μου παιχνίδι. Το μου όμως που είναι δίπλα στο δώσε, είναι η προσωπική αντωνυμία γιατί είναι δίπλα σε ρήμα. Όχι δικό μου είναι, έτσι λέτε όταν τσακώνεστε. Τρίτη κατηγορία, οι αυτοπαθείς αντωνυμίες. Οι αυτοπαθείς είναι αρκετά εύκολο να τις αναγνωρίσουμε, γιατί έχουν τη λεξούλα εαυτός. Ο εαυτός μου, ο εαυτός σου, ο εαυτός του, ο εαυτός μας, ο εαυτός σας. Το ίδιο πρόσωπο ενεργεί και δέχεται την ενέργεια του ρήματος. Ας δούμε ένα παράδειγμα. Η Νέλη καμαρώνει τον εαυτό της. Τον εαυτό της είναι η αυτοπαθείς αντωνυμία. Μικρή και μεγάλη διορθώνουμε τους εαυτούς μας. Το ρήμα λοιπόν δείχνει ότι και κάνω κάτι και δέχομαι την ενέργεια. Εύκολο να πούμε ότι οι αυτοπαθείς κλείνονται σε τρία πρόσωπα, σε ενικό και πληθυντικό και σε τρεις πτώσεις, ονομαστική, γενική, αιτιατική. Συνεχίζουμε με τις οριστικές αντωνυμίες. Οι οριστικές αντωνυμίες, όπως λέει και η λέξη, ορίζουν. Ξεχωρίζουν κάτι από τα άλλα. Ο ίδιος, η ίδια, το ίδιο, μόνος, μόνη, μόνο. Παράδειγμα. Μαμά, μπορώ και μόνος μου. Το μόνος μου είναι οριστική αντωνυμία και συνοδεύεται από τον αδύνατο τύπο της προσωπικής αντωνυμίας, όπως λέει και το βιβλίο της γραμματικής μας. Θα ήθελα να μιλήσω με την ίδια τη δασκάλα του Α1, παρακαλώ. Την ίδια θέλω, αυτή τη συγκεκριμένη. Έτσι, δεν θέλω μια οποιαδήποτε δασκάλα, αν πάρω τηλέφωνο στο σχολείο, λέμε τώρα. Συνεχίζουμε. Δεικτικές αντωνυμίες. Όπως λέει και η λέξη, οι δεικτικές αντωνυμίες μου δείχνουν. Αυτός, αυτή, αυτό, τούτος, τούτη, τούτο, δεν το χρησιμοποιούμε και πολύ συχνά, αυτό, εκείνος, εκείνη, εκείνο, τέτοιος, τέτοια, τέτοιο, τόσος, τόσοι, τόσο. Παράδειγμα. Εκείνη τη μέρα δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Οι δεικτικές αντωνυμίες, παιδιά, με πάνε κοντά ή μακριά. Το εκείνη μου δείχνει παρελθόν, γι' αυτό αναφέρομαι σε κάτι μακρινό. Αυτός είναι ο αγαπημένος μου ηθοποιός, έτσι δεν κάνετε όταν βλέπετε κάποιον ηθοποιός στη τηλεόραση, μαμά, αυτός, αυτός είναι ο ηθοποιός, αγαπημένος μου. Αυτή η σκυλίτσα είναι πολύ φιλική. Προσοχή, λέμε, τούτος ο δρόμος είναι επικίνδυνος, τούτος εδώ, δείχνει μια κοντινή απόσταση. Τόση αγάπη σου για μένα, όταν έχουμε παράπονα, δείχνουμε έτσι το μέγεθος. Ωραία, συνεχίζουμε. Αναφορικές. Θα τελειώσουμε τη θεωρία και θα κάνουμε ασκήσεις, γι' αυτό σας πάω έτσι λίγο γρήγορα να το θυμηθούμε. Αναφορικές, όπως λέει και η λεξούλα, αναφέρονται. Για να δούμε, είναι το άκλητο που, δεν κλείνεται δηλαδή, ο οποίος, η οποία, το οποίο, όποιος, όποια, όποιο και όσος, όσοι, όσο και το ότι με κόμμα. Θα το δούμε στην επόμενη διαφάνεια. Να δούμε ένα παράδειγμα. Ο Παναγιώτης σκέφτεται την ειρήνη, η οποία χώρευε στο πάρτι. Η λεξούλα η οποία ξεκινάει μία αναφορική πρόταση και αναφέρεται στο ουσιαστικό την ειρήνη, εξηγεί δηλαδή, αναφέρεται. Εύκολο. Για να δούμε και τα άλλα που είπα, όποιος, όποια, όποια, όσοι, όσοι, όσοι και το ότι με κόμμα σημαίνει οτιδήποτε. Εδώ θέλουμε λίγο προσοχή για να το ξεχωρίσουμε από τον ειδικό σύνδεσμο. Όταν μπορώ να το αντικαταστήσω με τα λόγια μου, με τη λεξούλα οτιδήποτε, είναι αναφορική αντωνυμία. Αλλιώς είναι ειδικό σύνδεσμο. Για να δούμε το παράδειγμα. Του είπα να προσπαθήσει για ό,τι ονειρεύεται, οτιδήποτε ονειρεύεται. Έλεγε ότι θα γίνει αστροναύτης. Αυτό είναι ειδικό σύνδεσμος, έτσι, εύκολο. Ερωτηματικές αντωνυμίες. Πολύ εύκολο, γιατί στο τέλος της πρότασης υπάρχει ερωτηματικό. Ποιος, ποια, ποιο, πόσος, πόσοι, πόσο, το τι που δεν κλίνεται και το τήνος. Τι εννοείς με αυτά τα λόγια, πόσο κοστίζει αυτό το αυτοκίνητο, ποιος ήταν στο τηλέφωνο, τήνος είσαι εσύ. Όλα αυτά είναι ερωτηματικές αντωνυμίες. Και ρωτούν φυσικά. Οι αόριστες δεν ορίζουν ακριβώς, όπως λέει και η λέξη. Μιλάμε γενικά και αόριστα. Να το γράψουμε και εδώ και είναι και το τελευταίο είδος. Αόριστες. Το τελευταίο είδος αντωνυμίας και είναι αρκετές. Ένας, μία, ένα, κάποιος, κάποια, κάποιο, κάθε, καθένας, κάθε μια, καθένα, οτάδε, οδύνα, κανένας, καμία, κανένα, κάθε τι, τίποτα, μερικοί, μερικές, μερικά, άλλος, άλλοι, άλλο, κάμπωσος, κάμπωσι, κάμπωσο. Και τώρα παιδιά που είδαμε τα είδη των αντωνυμιών, ας επιστρέψουμε σε αυτό το κειμενάκι για να αναγνωρίσουμε και τις αντωνυμίες που δεν ξέραμε πριν σε ποιο είδος ανήκουν. Ο ίδιος λοιπόν, αν θυμάστε καλά με τη θεωρία, ανήκει στην κατηγορία οριστική αντωνυμία, ο οποίος αναφέρεται στη λεξούλα οφείλος και είναι αναφορική, άλλος αόριστη. Πολύ ωραία. Τον μάλλον βρίσκεται δίπλα σε ρήμα, άρα είναι προσωπική αντωνυμία. Πολύ ωραία. Και τον ξεκούφενε, και αυτό είναι δίπλα σε ρήμα, πάλι προσωπική αντωνυμία. Γρήγορα θα τις δούμε αυτές και μετά θα σβήσουμε το πίνακα για να κάνουμε σκισούλες. Και το εκείνος είναι δεικτική. Πολύ ωραία. Τα αυτιά του. Τα δικά του αυτιά, θυμάστε, κτητική. Πολύ ωραία. Κτητική αντωνυμία. Και του είπε, βρίσκεται δίπλα στο ρήμα, άρα είναι προσωπική αντωνυμία. Με ξεκούφανες. Το με είναι αδύνατος τύπος της προσωπικής αντωνυμίας και βρίσκεται δίπλα σε ρήμα. Πολύ ωραία. Εσύ, για να δώσει έμφαση, προσωπική αντωνυμία, τόσο δίκαιο. Τόσο δίκαιο. Δεικτική. Τέλεια. Και τελευταία, είχα βάλει πολλές επίτητες για να τα αναγνωρίσουμε, το ομολογώ, με έπεισες προσωπική αντωνυμία αδύνατος τύπος. Εύκολο. Ωραία. Τώρα θα σβήσουμε το πίνακα και θα γράψουμε προτάσεις για να εντοπίσουμε τις αντωνυμίες. Έχουμε γράψει, λοιπόν, τα παραδείγματά μας στον πίνακα και πάμε να εντοπίσουμε τις αντωνυμίες. Έτοιμοι. Μου πήρες δώρο για τα γενεθλιά μου. Βλέπετε. Βεβαίως. Μου. Κι αυτό εδώ. Βεβαίως. Κι άλλο μου. Αδύνατος τύπος. Προσωπικής αντωνυμίας αυτό και αυτό τα γενεθλιά μου. Τα δικά μου. Κτητική αντωνυμία. Πολύ ωραία. Μην σκέφτεστε μόνο τον εαυτό σας. Φυσικά, τον εαυτό σας. Αυτοπαθής αντωνυμία. Την ίδια μέρα που έγινε ο δεκαοκτώ πήρα και το δίπλαμα οδηγησης. Την εντοπίσατε. Βεβαίως. Ίδια. Οριστική αντωνυμία. Αυτή την ίδια μέρα. Όχι μία άλλη. Εκείνη η γυναίκα με τα κόκκινα μαλλιά, εκείνη ταΐζε τα δέσποντα. Βεβαίως. Δικτική αντωνυμία. Μπράβο σας. Αυτό είναι το παιδάκι το οποίο πήρε την μπάλα μου χθες στην παιδική χαρά. Περίπλοκο αυτό και έχει και αρκετές. Αυτό. Βεβαίως. Δικτική. Το οποίο αναφορική. Και ξεκινάει η αναφορική πρόταση, η οποία μας εξηγεί το παιδάκι. Πήρε την μπάλα μου. Τη δική μου. Κτητική. Μπράβο σας. Τέτοια αγάπη σαν της μαμάς δεν υπάρχει πουθενά. Το τέτοια. Δικτική. Ήταν τόσοι η πείνα του που έφαγε ό,τι βρήκε στο ψυγείο. Τόση. Τόσο μεγάλη πείνα είχε. Βεβαίως. Δικτική. Και το ότι έχει κόμμα. Οτιδήποτε μπορώ να το αντικαταστήσω με το οτιδήποτε. Βεβαίως, είναι αναφορική. Μπράβο σας. Εύκολο, έτσι. Ποιος σε πείραξε... Ωπ! Βλέπω ερωτηματικό. Τέλεια. Άρα το ποιος είναι ερωτηματική αντωνυμία. Τι έπαθες, Πολύφημερ. Ο Κύκλοπας, ε. Το τι. Ερωτηματική κι αυτή και να το ερωτηματικούλιο εδώ. Μερικοί μαθητές, και αυτό το ξέρω πολύ καλά, δεν συμπαθούν καθόλου την ορθογραφία. Το μερικοί, βεβαίως. Αόριστη αντωνυμία. Κανένας δεν γνωρίζει το μυστικό του. Αόριστη το κανένας. Τέλεια. Το μυστικό του, το δικό του, κτητική. Μπράβο σας. Τις βρήκατε όλες. Για να δούμε τα σωστά. Οι πρώτες πέντε είναι εδώ, σε αυτή τη διαφάνεια. Ελπίζω να μην έχω ξεχάσει να πω κάτι. Και οι επόμενες πέντε είναι σε αυτή τη διαφάνεια. Ωραία. Όλα καλά. Να συνεχίσουμε. Έχω και μια εφαρμογή. Δεν θα χρειαστεί να γράψω τώρα. Εσείς θα βλέπετε τη διαφάνεια και θα τα λέμε προφορικά. Θέλω εδώ να βάλουμε την αντωνυμία που λείπει. Συνάντησα τη Λίνα. Να συντομεύσω λίγο την προτασή μου. Την συνάντησα. Πολύ ωραία. Μίλησα στις φίλοι μου στο τηλέφωνο. Τις μίλησα στο τηλέφωνο. Μπράβο σας. Είδα τους φίλους του αδερφού μου που ερχόντουσαν από μακριά. Τους είδα. Ωραία. Χάρισε ολόκληρη την περιουσία. Μας χάρισε. Σας χάρισε. Ποια περιουσία? Τη δική του, έτσι, την περιουσία του. Πολύ ωραία. Θα δούμε και τα σωστά σε λίγο. Ετοίμασε το δείπνο των Χριστουγέννων χωρίς να τη βοηθήσει. Πώς το ετοίμασε? Μόνη της, ολομόναχη, χωρίς να τη βοηθήσει κανείς. Τη νύχτα δεν κοιμήθηκε στη σκηνή εξητίας της καταιγίδας. Εκείνη τη νύχτα θα μπορούσαμε να βάλουμε. Κανείς δεν κοιμήθηκε στη σκηνή. Πολύ ωραία. Θύμωσα τόσο πολύ που δεν αναγνώριζα τον ίδιο τον εαυτό μου. Για να δούμε και τα σωστά. Νομίζω τα βρήκαμε όλα. Μπράβο σας. Ακόμα μια εφαρμογή. Εδώ πρέπει να βάλουμε τις αντωνυμίες που λείπουν. Και να τις χαρακτηρίσουμε κιόλας. Ζήτησε συγγνώμη για τη συμπεριφορά του. Σε ποιον ζήτησε? Σε μένα. Μου ζήτησε συγγνώμη για τη συμπεριφορά του. Πολύ ωραία. Έχω δύο αντωνυμίες. Τις βρήκατε? Μου, προσωπική. Ωραία. Και το του, τη δική του συμπεριφορά, κτητική. Πάρα πολύ ωραία. Έπρεπε να βλέπατε. Κανένας δεν φαινόταν να με ακούει. Βοηθάει λίγο εδώ η προτασούλα. Έπρεπε να με βλέπατε. Πολύ ωραία. Προσωπική. Το κανένας. Αόριστη. Να με ακούει δίπλα σε ρήμα. Ωραία. Και μονοσύλλαβη. Άρα, αδύνατος τύπος προσωπικής αντωνυμίας να τα θυμόμαστε κι αυτά. Στο διπλανό σπίτι είναι μονοκατοικία μένει μια κυρία. Το οποίο βεβαίως είναι μονοκατοικία. Άρα, όλη αυτή η πρόταση είναι αναφορική και αναφέρεται στο σπίτι. Στο διπλανό σπίτι και εξηγεί. Πόση ώρα διαρκεί η παράσταση? Πολύ ωραία. Ερωτηματική. Είναι το αγαπημένο σου τραγούδι. Ουπς, το μαρτύρησα. Το βρήκατε όμως, είμαι σίγουρη. Ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι, ερωτηματική και εκδητική μαζί. Πολύ ωραία. Μαζέψαμε χρήματα. Τι βάζουμε εδώ, όταν είπαμε τα κάλαντα. Μια όρηστη, σκεφτείτε, από τις πολλές της 10 που είπαμε πριν. Κάποσα χρήματα όταν είπαμε τα κάλαντα. Για να δούμε και τα σωστά. Πολύ ωραία. Μπράβο μας! Κάπου εδώ, παιδιά, τελειώσαμε και την επανάληψή μας στις αντωνυμίες. Πιστεύω να θυμηθήκατε τα είδη τους και την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να κάνετε γραμματική αναγνώριση σε ένα κείμενο, να σας είναι πιο εύκολο να τις αναγνωρίσετε. Μην ξεχάσετε να μελετήσετε στο βιβλίο της Γραμματικής τον τρόπο που κλείνονται κάποιες από αυτές τις αντωνυμίες που είδαμε σήμερα. Σας ευχαριστώ που παρακολουθήσατε. Καλή συνέχεια!
|
| _version_ |
1782818641626005504
|
| description |
: [♪ Μουσική community music playing in the background. Γεια σας παιδιά! Είμαι η κυρία Ρενάτα. Ελπίζω να είστε καλά από το σπίτι, έτοιμο πόλεμι, με τα τετράδιά σας και τα μολύβια σας, ή ακόμη και με το κοφτερό μυαλό σας, να θυμηθούμε σήμερα τις αντωνυμίες. Η στόχη είναι να αναγνωρίζουμε τις αντωνυμίες, να διακρίνουμε τα είδη τους, είναι και αρκετά, οκτώ, να ξεχωρίζουμε τους αδύνατους τύπους των αντωνυμιών από τα άρθρα, και να αντικαθιστούμε ονοματικές φράσεις με αντωνυμίες. Πριν ξεκινήσω να λέω τη θεωρία, έχω γράψει ένα κείμενο εδώ. Θέλω να το διαβάσουμε μαζί και να σκεφτείτε, αν σας ζητούσα να κάνετε γραμματική αναγνώριση, πώς θα βρίσκαμε τις λεξούλες. Πάμε να δούμε. Ο ίδιος φίλος, ο οποίος ένιωθε αδικημένος, βλέποντας τον άλλο να διαφορεί, τον μάλωνε και τον ξεκούφαινε. Και τότε εκείνος έκλεισε τα αυτιά του και του είπε, «Με ξεκούφανες! Αμάν! Εσύ έχεις τόσο δίκιο! Με έπεισες!» Λοιπόν, όταν μας ζητάνε να κάνουμε γραμματική αναγνώριση, σίγουρα βρίσκουμε τα ρήματα, που είναι και κυρίαρχα μέσα στις προτάσεις. Είδατε κάποιο ρήμα? Νάτο το πρώτο ρήμα. Εδώ, πολύ ωραία. Άλλο, μάλωνε, ωραία, ξεκούφαινε, τέλεια. Αυτά είναι ρήματα, παιδιά. Τι άλλο βρίσκω όταν κάνω γραμματική αναγνώριση? Ουσιαστικά, έτσι. Βλέπουμε κάποιο ουσιαστικό. Για να δούμε, θα τα κυκλώσουμε. Ο φίλος, τέλεια. Άλλο, αυτιά. Μπράβο σας! Αυτή εδώ η λεξούλα τι είναι, θυμάστε? Άρθρο, ο, η, το, σε τρία γέννη, πολύ ωραία. Άρθρο. Και αυτή εδώ, κάτι μου θυμίζει, αλλά είμαι σίγουρος, δεν είμαι? Μήπως είναι επίθετο. Και αυτή εδώ πέρα, και αυτή κάτι μου θυμίζει, αλλά δεν μπορώ να πω με σιγουριά. Λοιπόν, θα το μαρτυρήσω, παιδιά. Αυτές είναι οι αντωνυμίες. Και, για να δούμε, και εδώ, τού, τού, άρθρο. Μπορεί και αντωνυμία, δεν ξέρω. Πάμε να δούμε τα είδη τους, αντωνυμίες λοιπόν, παιδιά, σήμερα. Να θυμηθούμε τα είδη και μετά να γυρίσουμε να τις αναγνωρίσουμε στο κείμενο. Οι αντωνυμίες ανήκουν στα κλητά μέρη του λόγου. Στα μέρη του λόγου βρίσκονται όλες οι ελληνικές λέξεις, οι λέξεις της ελληνικής γλώσσας. Και αυτά είναι δέκα. Κάποια κλίνονται, κάποια όχι. Οι αντωνυμίες ανήκουν στα κλητά μέρη, όπως τα ρήματα, τα ουσιαστικά, τα επίθετα, τα άρθρα και η κλητή μετοχή. Πάμε να δούμε τα χαρακτηριστικά των αντωνυμιών. Έχουν γένος, αρσενικό, θηλυκό και ουδέτερο. Έχουν αριθμό, ενικό και πληθυντικό. Και έχουν και πτώσεις, γιατί κλίνονται κάποιες από αυτές. Ονομαστική, γενική και ατιατική, όχι κλητική. Αντωνυμία τώρα. Τι θα πει η αντωνυμία. Η αιτημολογία είναι αντί και όνομα. Χρησιμοποιώ, λοιπόν, την αντωνυμία αντί για το όνομα. Αντικαθυστώ το όνομα κάποιου. Θα δώσω παραδείγματα. Ή μιλώ για ανθρώπους, ζώα, πράγματα και καταστάσεις με άλλο τρόπο. Και επίσης με τις αντωνυμίες, αντικαθυστώ και ονοματικές φράσεις. Για να γράψουμε ένα παράδειγμα. Η μητέρα του Ανδρέα ακούει κλασική μουσική. Ουπ, δεν με χωράει. Θα πάω από κάτω. Έστω ότι γράφω μια έκθεση και το αναφέρω αυτό μία φορά. Αν θέλω να το γράψω κι άλλη μία, δεν μπορώ να γράφω συνέχεια τα ίδια. Οπότε, αντικαθυστώ αυτήν εδώ την ονοματική φράση με μία αντωνυμία. Εκείνη ακούει και μπορώ να μη βάλω πάλι τη λεξούλα κλασική, να χρησιμοποιήσω ακόμη μία αντωνυμία. Την ίδια μουσική ακούει την ίδια μουσική συνέχεια. Εύκολο! Βεβαίως είναι εύκολο. Πάμε να δούμε τα είδη τους. Είναι οκτώ. Αντέχετε, δεν χρειάζεται να γράφετε. Προσωπικές αντωνυμίες. Μου δείχνουν τον πρόσωπο, όπως το λέει και η λέξη. Εγώ, εσύ, αυτός, δεν θα τις γράψω όλες, είναι πολλές. Με, σε, εμένα, εσένα. Τις βλέπετε και στη διαφάνεια, ok. Οι προσωπικές αντωνυμίες, παιδιά, έχουν δυνατούς και αδύνατους τύπους. Οι δυνατοί τύποι έχουν δύο ή τρεις συλλαβές. Αυτός εδώ είναι ένας δυνατός τύπος. Οι αδύνατοι τύποι είναι μονοσύλλαβες λεξούλες, όπως αυτές εδώ. Επίσης, έχουν πρώτο πρόσωπο, δεύτερο και τρίτο. Το τρίτο πρόσωπο έχει τρία γένη. Αν θέλετε να δείτε την κλήση τους, δεν θα το προλάβουμε αυτό σήμερα, το έχει το βιβλίο της γραμματικής σας, στη σελίδα 112, αν θυμάμαι καλά. Συνεχίζουμε με το παράδειγμά μας τώρα. Σε εμένα αρέσει το παγωτό. Για να δούμε. Σε εμένα αρέσει το παγωτό. Πού είναι η αντωνυμία? Το εμένα, φυσικά. Μπορώ να το αντικαταστήσω και με τον αδύνατο τύπο. Μου αρέσει το παγωτό. Εύκολο! Άλλο παράδειγμα. Σε εσένα αρέσουν τα φρούτα ή σου αρέσουν τα φρούτα. Εσύ πρέπει να καθαρίσεις το δωμάτιό σου, φώναξε η μαμά. Εδώ πέρα η προσωπική αντωνυμία είναι το εσύ. Φαίνεται όμως και από την κατάληξη του ρήματος που είναι σε δεύτερο ενικό. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να τη χρησιμοποιήσουμε. Τη βάζουμε μόνο για έμφαση. Όταν η μαμά είναι θυμωμένη και βρίσκεται κάτω από το δωμάτιό μας, εσύ πρέπει να το καθαρίσεις, μας λέει. Και κάτι ακόμα. Πού είναι τα παιδιά? Κάλεσέ τα, το βλέπετε στη διαφάνεια το υπόλοιπο, για το επιδόρπιο. Εδώ, παιδιά, έχω ένα πρόβλημα. Το τα με αυτό το τα είναι λόιδια. Ποιο είναι το άρθρο και ποιο είναι η προσωπική αντωνυμία. Υπάρχει ένα κολπάκι για να τα ξεχωρίζουμε. Δίπλα στο ουσιαστικό βρίσκεται πάντα το άρθρο. Ενώ δίπλα στο ρήμα, κάλεσέ τα, είναι η προσωπική αντωνυμία αδύνατος τύπος γιατί είναι μία συλλαβή. Εύκολο? Ωραία. Συνεχίζουμε. Δεύτερο είδος, οι κτητικές αντωνυμίες. Το λέει και η λέξη κτητικές. Δηλαδή ανήκει κάτι σε κάποιον. Δικός μου, δική σου, δικό σου. Για να δούμε ένα παράδειγμα. Δώσε μου το παιχνίδι μου. Η λεξούλα μου που είναι δίπλα στο παιχνίδι, μπορεί να αντικατασταθεί με το δικό μου. Άρα είναι κτητική. Δώσε μου το δικό μου παιχνίδι. Το μου όμως που είναι δίπλα στο δώσε, είναι η προσωπική αντωνυμία γιατί είναι δίπλα σε ρήμα. Όχι δικό μου είναι, έτσι λέτε όταν τσακώνεστε. Τρίτη κατηγορία, οι αυτοπαθείς αντωνυμίες. Οι αυτοπαθείς είναι αρκετά εύκολο να τις αναγνωρίσουμε, γιατί έχουν τη λεξούλα εαυτός. Ο εαυτός μου, ο εαυτός σου, ο εαυτός του, ο εαυτός μας, ο εαυτός σας. Το ίδιο πρόσωπο ενεργεί και δέχεται την ενέργεια του ρήματος. Ας δούμε ένα παράδειγμα. Η Νέλη καμαρώνει τον εαυτό της. Τον εαυτό της είναι η αυτοπαθείς αντωνυμία. Μικρή και μεγάλη διορθώνουμε τους εαυτούς μας. Το ρήμα λοιπόν δείχνει ότι και κάνω κάτι και δέχομαι την ενέργεια. Εύκολο να πούμε ότι οι αυτοπαθείς κλείνονται σε τρία πρόσωπα, σε ενικό και πληθυντικό και σε τρεις πτώσεις, ονομαστική, γενική, αιτιατική. Συνεχίζουμε με τις οριστικές αντωνυμίες. Οι οριστικές αντωνυμίες, όπως λέει και η λέξη, ορίζουν. Ξεχωρίζουν κάτι από τα άλλα. Ο ίδιος, η ίδια, το ίδιο, μόνος, μόνη, μόνο. Παράδειγμα. Μαμά, μπορώ και μόνος μου. Το μόνος μου είναι οριστική αντωνυμία και συνοδεύεται από τον αδύνατο τύπο της προσωπικής αντωνυμίας, όπως λέει και το βιβλίο της γραμματικής μας. Θα ήθελα να μιλήσω με την ίδια τη δασκάλα του Α1, παρακαλώ. Την ίδια θέλω, αυτή τη συγκεκριμένη. Έτσι, δεν θέλω μια οποιαδήποτε δασκάλα, αν πάρω τηλέφωνο στο σχολείο, λέμε τώρα. Συνεχίζουμε. Δεικτικές αντωνυμίες. Όπως λέει και η λέξη, οι δεικτικές αντωνυμίες μου δείχνουν. Αυτός, αυτή, αυτό, τούτος, τούτη, τούτο, δεν το χρησιμοποιούμε και πολύ συχνά, αυτό, εκείνος, εκείνη, εκείνο, τέτοιος, τέτοια, τέτοιο, τόσος, τόσοι, τόσο. Παράδειγμα. Εκείνη τη μέρα δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Οι δεικτικές αντωνυμίες, παιδιά, με πάνε κοντά ή μακριά. Το εκείνη μου δείχνει παρελθόν, γι' αυτό αναφέρομαι σε κάτι μακρινό. Αυτός είναι ο αγαπημένος μου ηθοποιός, έτσι δεν κάνετε όταν βλέπετε κάποιον ηθοποιός στη τηλεόραση, μαμά, αυτός, αυτός είναι ο ηθοποιός, αγαπημένος μου. Αυτή η σκυλίτσα είναι πολύ φιλική. Προσοχή, λέμε, τούτος ο δρόμος είναι επικίνδυνος, τούτος εδώ, δείχνει μια κοντινή απόσταση. Τόση αγάπη σου για μένα, όταν έχουμε παράπονα, δείχνουμε έτσι το μέγεθος. Ωραία, συνεχίζουμε. Αναφορικές. Θα τελειώσουμε τη θεωρία και θα κάνουμε ασκήσεις, γι' αυτό σας πάω έτσι λίγο γρήγορα να το θυμηθούμε. Αναφορικές, όπως λέει και η λεξούλα, αναφέρονται. Για να δούμε, είναι το άκλητο που, δεν κλείνεται δηλαδή, ο οποίος, η οποία, το οποίο, όποιος, όποια, όποιο και όσος, όσοι, όσο και το ότι με κόμμα. Θα το δούμε στην επόμενη διαφάνεια. Να δούμε ένα παράδειγμα. Ο Παναγιώτης σκέφτεται την ειρήνη, η οποία χώρευε στο πάρτι. Η λεξούλα η οποία ξεκινάει μία αναφορική πρόταση και αναφέρεται στο ουσιαστικό την ειρήνη, εξηγεί δηλαδή, αναφέρεται. Εύκολο. Για να δούμε και τα άλλα που είπα, όποιος, όποια, όποια, όσοι, όσοι, όσοι και το ότι με κόμμα σημαίνει οτιδήποτε. Εδώ θέλουμε λίγο προσοχή για να το ξεχωρίσουμε από τον ειδικό σύνδεσμο. Όταν μπορώ να το αντικαταστήσω με τα λόγια μου, με τη λεξούλα οτιδήποτε, είναι αναφορική αντωνυμία. Αλλιώς είναι ειδικό σύνδεσμο. Για να δούμε το παράδειγμα. Του είπα να προσπαθήσει για ό,τι ονειρεύεται, οτιδήποτε ονειρεύεται. Έλεγε ότι θα γίνει αστροναύτης. Αυτό είναι ειδικό σύνδεσμος, έτσι, εύκολο. Ερωτηματικές αντωνυμίες. Πολύ εύκολο, γιατί στο τέλος της πρότασης υπάρχει ερωτηματικό. Ποιος, ποια, ποιο, πόσος, πόσοι, πόσο, το τι που δεν κλίνεται και το τήνος. Τι εννοείς με αυτά τα λόγια, πόσο κοστίζει αυτό το αυτοκίνητο, ποιος ήταν στο τηλέφωνο, τήνος είσαι εσύ. Όλα αυτά είναι ερωτηματικές αντωνυμίες. Και ρωτούν φυσικά. Οι αόριστες δεν ορίζουν ακριβώς, όπως λέει και η λέξη. Μιλάμε γενικά και αόριστα. Να το γράψουμε και εδώ και είναι και το τελευταίο είδος. Αόριστες. Το τελευταίο είδος αντωνυμίας και είναι αρκετές. Ένας, μία, ένα, κάποιος, κάποια, κάποιο, κάθε, καθένας, κάθε μια, καθένα, οτάδε, οδύνα, κανένας, καμία, κανένα, κάθε τι, τίποτα, μερικοί, μερικές, μερικά, άλλος, άλλοι, άλλο, κάμπωσος, κάμπωσι, κάμπωσο. Και τώρα παιδιά που είδαμε τα είδη των αντωνυμιών, ας επιστρέψουμε σε αυτό το κειμενάκι για να αναγνωρίσουμε και τις αντωνυμίες που δεν ξέραμε πριν σε ποιο είδος ανήκουν. Ο ίδιος λοιπόν, αν θυμάστε καλά με τη θεωρία, ανήκει στην κατηγορία οριστική αντωνυμία, ο οποίος αναφέρεται στη λεξούλα οφείλος και είναι αναφορική, άλλος αόριστη. Πολύ ωραία. Τον μάλλον βρίσκεται δίπλα σε ρήμα, άρα είναι προσωπική αντωνυμία. Πολύ ωραία. Και τον ξεκούφενε, και αυτό είναι δίπλα σε ρήμα, πάλι προσωπική αντωνυμία. Γρήγορα θα τις δούμε αυτές και μετά θα σβήσουμε το πίνακα για να κάνουμε σκισούλες. Και το εκείνος είναι δεικτική. Πολύ ωραία. Τα αυτιά του. Τα δικά του αυτιά, θυμάστε, κτητική. Πολύ ωραία. Κτητική αντωνυμία. Και του είπε, βρίσκεται δίπλα στο ρήμα, άρα είναι προσωπική αντωνυμία. Με ξεκούφανες. Το με είναι αδύνατος τύπος της προσωπικής αντωνυμίας και βρίσκεται δίπλα σε ρήμα. Πολύ ωραία. Εσύ, για να δώσει έμφαση, προσωπική αντωνυμία, τόσο δίκαιο. Τόσο δίκαιο. Δεικτική. Τέλεια. Και τελευταία, είχα βάλει πολλές επίτητες για να τα αναγνωρίσουμε, το ομολογώ, με έπεισες προσωπική αντωνυμία αδύνατος τύπος. Εύκολο. Ωραία. Τώρα θα σβήσουμε το πίνακα και θα γράψουμε προτάσεις για να εντοπίσουμε τις αντωνυμίες. Έχουμε γράψει, λοιπόν, τα παραδείγματά μας στον πίνακα και πάμε να εντοπίσουμε τις αντωνυμίες. Έτοιμοι. Μου πήρες δώρο για τα γενεθλιά μου. Βλέπετε. Βεβαίως. Μου. Κι αυτό εδώ. Βεβαίως. Κι άλλο μου. Αδύνατος τύπος. Προσωπικής αντωνυμίας αυτό και αυτό τα γενεθλιά μου. Τα δικά μου. Κτητική αντωνυμία. Πολύ ωραία. Μην σκέφτεστε μόνο τον εαυτό σας. Φυσικά, τον εαυτό σας. Αυτοπαθής αντωνυμία. Την ίδια μέρα που έγινε ο δεκαοκτώ πήρα και το δίπλαμα οδηγησης. Την εντοπίσατε. Βεβαίως. Ίδια. Οριστική αντωνυμία. Αυτή την ίδια μέρα. Όχι μία άλλη. Εκείνη η γυναίκα με τα κόκκινα μαλλιά, εκείνη ταΐζε τα δέσποντα. Βεβαίως. Δικτική αντωνυμία. Μπράβο σας. Αυτό είναι το παιδάκι το οποίο πήρε την μπάλα μου χθες στην παιδική χαρά. Περίπλοκο αυτό και έχει και αρκετές. Αυτό. Βεβαίως. Δικτική. Το οποίο αναφορική. Και ξεκινάει η αναφορική πρόταση, η οποία μας εξηγεί το παιδάκι. Πήρε την μπάλα μου. Τη δική μου. Κτητική. Μπράβο σας. Τέτοια αγάπη σαν της μαμάς δεν υπάρχει πουθενά. Το τέτοια. Δικτική. Ήταν τόσοι η πείνα του που έφαγε ό,τι βρήκε στο ψυγείο. Τόση. Τόσο μεγάλη πείνα είχε. Βεβαίως. Δικτική. Και το ότι έχει κόμμα. Οτιδήποτε μπορώ να το αντικαταστήσω με το οτιδήποτε. Βεβαίως, είναι αναφορική. Μπράβο σας. Εύκολο, έτσι. Ποιος σε πείραξε... Ωπ! Βλέπω ερωτηματικό. Τέλεια. Άρα το ποιος είναι ερωτηματική αντωνυμία. Τι έπαθες, Πολύφημερ. Ο Κύκλοπας, ε. Το τι. Ερωτηματική κι αυτή και να το ερωτηματικούλιο εδώ. Μερικοί μαθητές, και αυτό το ξέρω πολύ καλά, δεν συμπαθούν καθόλου την ορθογραφία. Το μερικοί, βεβαίως. Αόριστη αντωνυμία. Κανένας δεν γνωρίζει το μυστικό του. Αόριστη το κανένας. Τέλεια. Το μυστικό του, το δικό του, κτητική. Μπράβο σας. Τις βρήκατε όλες. Για να δούμε τα σωστά. Οι πρώτες πέντε είναι εδώ, σε αυτή τη διαφάνεια. Ελπίζω να μην έχω ξεχάσει να πω κάτι. Και οι επόμενες πέντε είναι σε αυτή τη διαφάνεια. Ωραία. Όλα καλά. Να συνεχίσουμε. Έχω και μια εφαρμογή. Δεν θα χρειαστεί να γράψω τώρα. Εσείς θα βλέπετε τη διαφάνεια και θα τα λέμε προφορικά. Θέλω εδώ να βάλουμε την αντωνυμία που λείπει. Συνάντησα τη Λίνα. Να συντομεύσω λίγο την προτασή μου. Την συνάντησα. Πολύ ωραία. Μίλησα στις φίλοι μου στο τηλέφωνο. Τις μίλησα στο τηλέφωνο. Μπράβο σας. Είδα τους φίλους του αδερφού μου που ερχόντουσαν από μακριά. Τους είδα. Ωραία. Χάρισε ολόκληρη την περιουσία. Μας χάρισε. Σας χάρισε. Ποια περιουσία? Τη δική του, έτσι, την περιουσία του. Πολύ ωραία. Θα δούμε και τα σωστά σε λίγο. Ετοίμασε το δείπνο των Χριστουγέννων χωρίς να τη βοηθήσει. Πώς το ετοίμασε? Μόνη της, ολομόναχη, χωρίς να τη βοηθήσει κανείς. Τη νύχτα δεν κοιμήθηκε στη σκηνή εξητίας της καταιγίδας. Εκείνη τη νύχτα θα μπορούσαμε να βάλουμε. Κανείς δεν κοιμήθηκε στη σκηνή. Πολύ ωραία. Θύμωσα τόσο πολύ που δεν αναγνώριζα τον ίδιο τον εαυτό μου. Για να δούμε και τα σωστά. Νομίζω τα βρήκαμε όλα. Μπράβο σας. Ακόμα μια εφαρμογή. Εδώ πρέπει να βάλουμε τις αντωνυμίες που λείπουν. Και να τις χαρακτηρίσουμε κιόλας. Ζήτησε συγγνώμη για τη συμπεριφορά του. Σε ποιον ζήτησε? Σε μένα. Μου ζήτησε συγγνώμη για τη συμπεριφορά του. Πολύ ωραία. Έχω δύο αντωνυμίες. Τις βρήκατε? Μου, προσωπική. Ωραία. Και το του, τη δική του συμπεριφορά, κτητική. Πάρα πολύ ωραία. Έπρεπε να βλέπατε. Κανένας δεν φαινόταν να με ακούει. Βοηθάει λίγο εδώ η προτασούλα. Έπρεπε να με βλέπατε. Πολύ ωραία. Προσωπική. Το κανένας. Αόριστη. Να με ακούει δίπλα σε ρήμα. Ωραία. Και μονοσύλλαβη. Άρα, αδύνατος τύπος προσωπικής αντωνυμίας να τα θυμόμαστε κι αυτά. Στο διπλανό σπίτι είναι μονοκατοικία μένει μια κυρία. Το οποίο βεβαίως είναι μονοκατοικία. Άρα, όλη αυτή η πρόταση είναι αναφορική και αναφέρεται στο σπίτι. Στο διπλανό σπίτι και εξηγεί. Πόση ώρα διαρκεί η παράσταση? Πολύ ωραία. Ερωτηματική. Είναι το αγαπημένο σου τραγούδι. Ουπς, το μαρτύρησα. Το βρήκατε όμως, είμαι σίγουρη. Ποιο είναι το αγαπημένο σου τραγούδι, ερωτηματική και εκδητική μαζί. Πολύ ωραία. Μαζέψαμε χρήματα. Τι βάζουμε εδώ, όταν είπαμε τα κάλαντα. Μια όρηστη, σκεφτείτε, από τις πολλές της 10 που είπαμε πριν. Κάποσα χρήματα όταν είπαμε τα κάλαντα. Για να δούμε και τα σωστά. Πολύ ωραία. Μπράβο μας! Κάπου εδώ, παιδιά, τελειώσαμε και την επανάληψή μας στις αντωνυμίες. Πιστεύω να θυμηθήκατε τα είδη τους και την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να κάνετε γραμματική αναγνώριση σε ένα κείμενο, να σας είναι πιο εύκολο να τις αναγνωρίσετε. Μην ξεχάσετε να μελετήσετε στο βιβλίο της Γραμματικής τον τρόπο που κλείνονται κάποιες από αυτές τις αντωνυμίες που είδαμε σήμερα. Σας ευχαριστώ που παρακολουθήσατε. Καλή συνέχεια!
|
