| : Καλησπέρα σας καταρχήν. Για να φτιαχτεί ένα μπλουζάκι, ένα απλό μπλουζάκι, καταναλώνονται, χρησιμοποιούνται 2.720 λεπτά. Αυτό είναι ένα πρόγραμμα. Αυτό είναι ένα πρόγραμμα. Αυτό είναι ένα πρόγραμμα. Αυτό είναι ένα πρόγραμμα. Αυτό είναι ένα πρόγραμμα. Αυτό είναι ένα πρόγραμμα. Αυτό είναι ένα πρόγραμμα. Αυτό είναι ένα πρόγραμμα. Αυτό είναι ένα πρόγραμμα. Αυτό είναι ένα πρόγραμμα. Για να φτιαχτεί ένα μπλουζάκι, καταναλώνονται, χρησιμοποιούνται 2.720 λεπτά νερού. Για να σας δώσω να καταλάβετε, τόσα λεπτά καταναλώνει ένας άνθρωπος, ένας μέσος άνθρωπος για τις καθημερινές του ανάγκες, για τρία ολόκληρα χρόνια. Η μόδα εκπροσωπεί μία βιομηχανία που τόσο πολύ αγαπάμε, τόσο πολύ χρησιμοποιούμε, η οποία όμως δυστυχώς μόλις τα τελευταία λίγα χρόνια αρχίζει να αποκτά ηθικές αξίες. Το 20% της συνολικής μόλις της νερού παγκοσμίως προέρχεται από τη βαφή και επεξεργασία υφάσματος. Το 10% της συνολικής εκπομπής διοξυδίου του άνθρακα παγκοσμίως προέρχεται από τη μόδα, το οποίο εισοδυναμεί με τις συνολικές εκπομπές από αεροπορία και ναυτήλια παγκοσμίως, για να καταλάβετε λιγάκι το μέγεθος. Η βιομηχανία της μόδας το 2015 παρίγαγε 100 δισεκατομμύρια ρούχα για 7 δισεκατομμύρια κόσμου. Φυσικά το 30% της συνολικής αυτής ποσότητας πήγε στα σκουπίδια. Κάθε χρόνο οι τελευταίες που εκπροσωπούν πολύ γνωστά brands καταστρέφουν πολύ μεγάλες ποσότητες. Ένα πασίγνωστο βρετανικό πολιτελές brand με τζίρο πέρσι 3,6 δισεκατομμύρια δολάρια αναγκάστηκε να καταστρέψει προϊόντα αξίας 36,8 εκατομμυρίων δολαρίων. Σε αιτής η έκθεση του τον Ιούλιο του 2018 το brand παραδέχτηκε ότι η καταστροφή αυτής των ρούχων είναι μέρος της στρατηγικής για τη διατήρηση της φίμησης αποκλειστικότητας. Το οποίο είναι απίστευτο, αν το διανοηθείτε, αν το συλλάβετε. Και τα ρούχα τα οποία καταστρέφονται είναι ολοκένουρια. Με το καρτελάκι τους είναι σαν αυτά που βρίσκεται όταν πάτε να ψωνίσετε από το πολυκατάστημα. Αυτό συμβαίνει αφενός διότι η ποσότητα παραγωγής είναι πολύ μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά. Αφετέρου, διότι ο κύκλος μόδας έχει μικρύνει πάρα πολύ λόγω του φαινομένου του fast fashion. Χώρος για αποθήκευση πλέον δεν υπάρχει ή είναι ασύμφορος. Υπάρχουν ηλεκτρικά εργοστάσια να τον κόσμο, τα οποία παράγουν ηλεκτρική ενέργεια με το να καίνε ρούχα. Υπάρχει και μια κομμόπολη στην Ινδία, το Panipat, όπου στέλνονται καθημερινά εκατομμύρια τόνι ρούχων για επαναχρησιμοποίηση. Εκεί χωρίζουν τα ρούχα σε χρώματα, έπειτα τα επεξεργάζονται, τα κάνουν νήμα, και έπειτα ύφασμα, και μετά ζεστές κουβέρτες χαμηλής ποιότητας. Σκεφτείτε όμως όλη τη διαδικασία για αυτό το πράγμα. Πρώτα, παίρνουμε την πρωτίλη. Την μεταφέρουμε, την κάνουμε νήμα. Έπειτα, το νήμα γίνεται ύφασμα. Έπειτα ρούχο. Έπειτα το αποδετούμε στο πολυκατάστημα ή στο σημείο πόλησης γενικά. Δεν πωλείται. Το ξαναπαίρνουμε, το ξαναμεταφέρουμε. Το πηγαίνουμε στο Panipat ή οπουδήποτε. Το ξανά επεξεργάζονται, το ξανακάνουνε νήμα. Το ξανακάνουνε ύφασμα, έπειτα γίνεται κουβέρτα. Και δεν ξέρουμε τελικά αν η κουβέρτα θα χρησιμοποιηθεί στην τελική. Επομένως υπάρχει απίστευτη κατανάλωση ενέργειας... και επιβάρνηση περιβάλλοντος... χωρίς να ξέρουμε καν αν θα χρησιμοποιηθούν τα προϊόντα που ξαναπαράγονται. Τι είναι αϊφορία, οικονομία, άνθρωπος, κοινωνία. Ο άνθρωπος είναι ένα από τα κύρια κομμάτια της αϊφορίας. Στα εργοστάσια παραγωγής του ρούχου στις μακρινές χώρες της Ασίας... και λέω μακρινές γιατί όταν το πρόβλημα είναι μακριά δεν το αντιλαμβανόμαστε. Νομίζουμε ότι δεν υπάρχει, δεν το βλέπουμε, το προσπερνάμε. Το πρόβλημα είναι πραγματικά πάρα πολύ μεγάλο. Ο άνθρωπος εκεί χρησιμοποιείται ως εργαλείο στις χειρότερες συνθήκες. Οι εταιρείες εκεί αλλάζουν ανθρώπινο δυναμικό κάθε ένα με δύο χρόνια... καθώς δεν επιθυμούν να αναλάβουν το ρίσκο της υγείας του εκάς του τεργαζομένου. Δεν είναι όμως μόνο οι συνθήκες εργασίας αλλά και τα δικαιώματα και οι αμοιβές. Φαντάζομαι θα είχα τα ακούσει πρόσφατα στα μέσα ένα περιστατικό... με σημειώματα τα οποία βρέθηκαν σε ρούχα γνωστής αλυσίδας ρούχων... και ήταν από εργαζομένους οι οποίοι έκαναν παράπονα για την όλη διαδικασία... για τον τρόπο που τους φέρονται. Ενδεικτικά, έχω φτιάξει αυτό το ρούχο για εσένα, για να το αγοράσεις... αλλά δεν έχω πληρωθεί γι' αυτό. Η μεταχείριση λοιπόν του ανθρώπου νοδυναμικού δεν είναι καλή. Τα μπλάντς έχουν ευθύνη να παράγουν λιγότερο... λαμβάνοντας υπόψη τις πρακτικές αυφορίας... αλλά και οι καταναλωτές έχουν ευθύνη να καταναλώνουν πιο συνειδητά. Δύο είναι τα προβλήματα. Ο όγκος ρούχων που παράγεται ισίως με τη διαδικασία που ακολουθείται... και ο υπερκαταναλωτισμός. Η λύση στο πρόβλημα... τόσο για τις εταιρίες όσο και για τον άνθρωπο είναι η καθημερινότητα... είναι η υιοθέτηση του κυκλικού μοντέλου οικονομίας. Για τον άνθρωπο διασφάλιση δικαιωμάτων συνθηκών εργασίας... για όλους όσους εργάζονται στην εφοδιαστική αλυσίδα... και για τις εταιρίες λοιπόν. Οι εταιρίες πρέπει από την πρώτη στιγμή που ξεκινούν να σχεδιάζουν το προϊόν... να σκέφτονται ποια θα είναι η τελική χρήση του. Όταν θα πάψει να είναι χρηστικό το προϊόν... θα πρέπει να σκέφτονται το επόμενο βήμα. Και αυτό πρέπει να είναι από την αρχή, στο σχεδιασμό του προϊόντος. Συνειδητοποιώντας λοιπόν εμείς όλη αυτή την κατάσταση... και αντιληφθήκαμε το πρόβλημα που υπάρχει... δημιουργήσαμε το Do It Eco Project... το οποίο περιλαμβάνει μια σειρά οικολογικών δράσεων και δραστηριοτήτων... με αποκορύφωμα οικολογικές επιδείξεις μόδας... οι δράσεις στηρίζονται στις αρχές της αυφόρου και βιώσιμης ανάπτυξης... και σκοπός είναι να εκπαιδευτούν εταιρείες και κατανοητικό κοινό. Όπως σας είπα, κάναμε επιδείξεις μόδας και κάνουμε. Μέχρι τώρα έχουν γίνει δύο σε Ελλάδα και Κύπρο. Έλληνες και ξένοι σχεδιαστές, λαμβάνοντας υπόψη το μοντέλο της κυκλικής οικονομίας... δημιούργησαν ρούχα τα οποία ήταν 100% οικολογικά και παρουσιάστηκαν σε κάτω από γρασίδι. Διοργανώνουμε πράσινα σεμινάρια για να εκπαιδεύσουμε τις εταιρείες και το κατανοητικό κοινό... σε οικολογικές πρακτικές επί της ουσίας. Ο τρόπος που προωθούνται οι εταιρείες πρέπει να αλλάξει. Πρέπει να σταματήσουν να χρησιμοποιούν πλαστικά banners και εκτυπώσεις... γιατί η επιβάρυνση στο περιβάλλον είναι πολύ μεγάλη. Εμείς συνεργαστήκαμε με την ομάδα της Collective Mind και δημιουργήσαμε το Napkin Dress. Είναι ένα πολύ όμορφο φόρεμα το οποίο έχει δημιουργηθεί... για προώθηση του ξενοδοχείου King George Hotel που μας υποστηρίζει... και για τη δημιουργία του έχουν χρησιμοποιήσει χαρτοπετσέτες και σουβέρ του ξενοδοχείου. Συνεργαζόμαστε με πολλές εταιρείες και εφαρμόζουμε πρακτικές βιώσιμες ανάπτυξεις. Για παράδειγμα η εταιρεία Staff έφτιαξε οικολογικά μπλουζάκια. Επίσης με την εταιρεία Kafka, στο πλαίσιο της ημέρας περιβάλλοντος... συνεργαστήκαμε και το Ανθρώπινο Δυναμικό φορούσε οικολογικά μπλουζάκια... για μία εβδομάδα και εφαρμόστηκαν οικολογικές πρακτικές. Επίσης διοργανώνουμε do-it-yourself workshops. Σεμινάρια ουσιαστικά, workshops, πώς να φτιάξει κανείς κάτι μόνος του. Ουσιαστικά παροτρύνουμε τον κόσμο να φέρει ρούχα που δεν φοράει... και τους εκπαιδεύουμε πώς να τα κάνει πάλι χρηστικά με διάφορους τρόπους. Υπάρχουν έμπειροι σχεδιαστές, οι οποίοι τους δείχνουν τον τρόπο. Προσπαθούμε επίσης να δημιουργήσουμε awareness... για το περιβάλλον και την αϊφορία και την οικολογία. Πολύ γνωστοί αθλητές μας στηρίζουν. Μεταξύ αυτών βλέπετε στις οθόνες ο Πύρος Δήμας και ο Κώστες Κατσουράνης. Η τέχνη υποστηρίζει το περιβάλλον, βιντεάκια στο YouTube από πολύ γνωστούς ηθοποιούς. Βάλαμε μάτια στα δέντρα για να δείξουμε ότι τα δέντρα έχουν ψυχή και μας βλέπουν. Κάναμε γκράφιτι απογρασίδι στην Αθήνα... με διάφορα μηνύματα για το περιβάλλον, για να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο εκεί. Τα ρούχα είναι και θα παραμένουν μια καθημερινή ανάγκη. Όμως η βιομηχανία της μόδας είναι απόλυτα εξαρτημένη από παρσένους... ή ανανεώσιμους φόρους. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Οι εταιρείες πρέπει να επενδύσουν στην καινοτομία. Κάναμε μία έκθεση σε συνεργασία με το MEDASET... τη Σχολή Άκτο και το Healthy Seas, την έκθεση From Waste to Wear... όπου φοιτητές της Άκτο έφτιαξαν ρούχα από το ανακυκλωμένο νήμα... το καινοτόμο νήμα Ekonyl. Τι είναι όμως το Ekonyl? Είναι νήμα βγαλμένο κυριολεκτικά από τη θάλασσα. Είναι νήμα βγαλμένο από τη θάλασσα... το οποίο ανήκει στην πρωτοβουλία χέλθυσης... και στοχεύει στην ανάστηση εγκαταλειμμένων δικτυών από τη θάλασσα. Τα δίχτυα ανασύρουν από το πυθό, όπως σας είπα... και επιλέγουν το τμήμα νάιλον. Μαζί με νάιλον σκουπίδια ανακυκλώνεται αυτό το προϊόν εντός εισαγωγικών... και δημιουργείται το Ekonyl, το νήμα το οποίο χρησιμοποιείται και σε ρούχα και σε μαγιό. Μαγιό μπορείτε να δείτε πάλι στην έκθεση και σε επίπλα. Οι διευθυντές ανακυκλώνουν τα νάιλον σκουπίδια... από το νότου, το Μεδιτρανία και τα αδρυατικά νησιά... ασφαλίζοντας τα ζωή του χιλιάδες εισαγωγικών. Κολαμβάνουμε με τους φυσικούς, τους φυσικών και τις δημιουργικές κοινωνίες... για να προστατεύσουν τα νάιλον σκουπίδια να τελειώσουν στη θάλασσα. Προστατεύσουμε την αίσθηση του κατάσταση περιβάλλοντας από τα νάιλον σκουπίδια... και να προστατεύσουν την οικονομική και οικονομική σημασία των νησίων. Η νάιλον σκουπίδια είναι ένας υψηλός χιλιάδας που χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει νέα προϊόντα... όπως τα σκουπίδια, το μπλε, το σπορτ, και τα καρπέτια. Η όμορφη της προϊόντας δεν έρχεται μόνο από τις παραγωγές της. Έρχεται από την ιστορία της. Η Εκκλησία των Νησίων προστατεύει το περιοχικό περιβάλλον... καθώς 433 toni δίκτυ ανασύρθηκαν από 2013 έως 2015. Εντυπωσιακό. Η βιομηχανία της μόδας, θα πρέπει να ξανασκεφτεί το μέλλον της μόδας. Αντίστοιχα, ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά, θα πρέπει να επαναπροσδορίσει τον τρόπο που καταναλώνει και να τον περιορίσει να εξελίσσει. Φυσικά, να είναι πιο συνειδητή πλέον η αγορά. Φυσικά, |
