| : [♪ Μουσική πρωόδουλκης, μια κερδί throttle δακτ consegue να κάνειаствο πράγματα۔ Edison, καλησπέρα, παρόλου που είμαι της τηλεόρασης και μετράω 10 χρόνια, θα ήθελα τώρα τον κο Μίντσεμ Μιν Τζόνντζ να μου πάρει τον τρακ, ίσως και αυτό τον προβολ见. Θα ευχαριστήσω πάρα πολύ τους δυο οργανωτές του TEDx Πάτερας που με κάλεσαν. Είναι ένας άνθρωπος που αγαπάει πάρα πολύ τα ταξίδια. Και με την παραμικρή αφορμή θέλω να ταξιδεύω. Νομίζω ότι γι' αυτό κιόλας η δημοσιογραφία ήταν από τα επαγγέλματα που πέλεξα πολύ γρήγορα. Δεν σ' άφηνε να είσαι στατικός. Δεν είχες ένα γραφείο σταθερό. Κυρία Στούμπου, καταλαβαίνετε πολύ καλά τι λέω. Και αυτό για μένα είναι το ιδανικό περιβάλλον εργασίας με ένα χάρτη αγκαλιά. Τη σήμερα ημέρα έχω και το GPS η αλήθεια είναι. Μόνο που το σημερινό μου GPS με έκανε να χάσω λίγο τον δρόμο για το πανεπιστήμιο. Λίγο με τα μεγάλα δημόσια κτίρια κατ' απαθέων τα GPS. Θα λυθεί φαντάζομαι σύντομα. Και ναι, το ταξίδι είναι ένα κομμάτι της ζωής μου πολύ σημαντικό. Φαντάζομαι ότι σε όλους είναι πολύ σημαντικό. Οριμάζεις. Καλά, μπορώ να σας πω ένα ολόκληρο αλφάβητο με το ότι μπορείς να πάθεις ταξιδεύοντας. Αλλά δεν είναι νομίζω αυτό το σημερινό μας θέμα. Το θέμα λοιπόν είναι και επειδή και ο κ. Κωνστάλης μίλησε για τη τηλεόραση από όπου προέρχομαι. Εξειτίας της βρίσκομαι εδώ εξάλλου σήμερα. Τι θα σας πω λοιπόν για αυτό το ταξίδι που κάνω τα τελευταία 10 χρόνια στο επαγγελματικό μου αυτό κομμάτι που λέγεται τηλεόραση και μένουμε Ελλάδα. Μένουμε Ελλάδα τελεία χωρίς ορτωματικό. Θα σας το πω και αυτό αργότερα. Πριν από 10 χρόνια λοιπόν ένας φωτισμένος διευθυντής της τηλεόρασης την οποία θεωρώ ότι κακώς χτυπάμε όλοι εν ελέητα γιατί δεν έχει μόνο κακά πράγματα να προσφέρει. Είναι καλή καημένη. Την τα λυπορούμε και εμείς βέβαια με τις επιλογές μας. Αλλά δεν πω και αυτό είναι ένα άλλο θέμα για τέντεξ ενδεχομένως. Ένας φωτισμένος λοιπόν διευθυντής αποφάσισε ότι θέλει να ετοιμάσει ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα που να στηρίζεται στην ελληνική εικόνα, στον ελληνικό τουρισμό, να τον προβάλλει, να τον αναδείξει και μας είπε παιδιά με εμένα και τον Γιώργο Τανομυρά τότε, θέλετε να το παρουσιάσετε βεβαίως. Τι ακαλύτερο, εκπομπή, δουλειά δημοσιογραφική δηλαδή και ταξίδι. Η δημοσιογραφική αποστολή πάντα είναι το φετίχ του δημοσιογράφου. Πάρα πολύ ωραία. Θα το κάνετε αυτό καθημερινά μια ώρα την ημέρα. Τι? Μια ώρα την ημέρα. Βεβαίως, μα τι θα δείχνουμε. Θα δείχνετε. Μα τι θα δείχνουμε. Μίκονο, Σαντορίνη, λίγο πάρωμα. Πώς Μίκονο και Σαντορίνη, ποια? Όχι λέει, θα βρείτε. Για κάπως έτσι λοιπόν, φορτωθήκαμε στον δημοσιογραφικό αέρα, μπήκαμε σε μια διαδικασία να στήσουμε ένα δημοσιογραφικό πρόγραμμα, μπήκαμε στα καράβια, ξεκινήσαμε, πτάσαμε σε πολύ ωραία νησιά, άρχισαμε να ανακαλύπτουμε ότι δεν είναι μόνο η Μίκονος και η Σαντορίνη. Όχι, όχι. Είναι και άλλα μέρη. Είναι και η Σύρος. Έχετε πάρει στη Σύρο? Πολύ ωραία. Τη γνωρίζετε λοιπόν. Ήταν η Σύρος. Ήταν πάρα πολύ ωραίες παραλίες που δεν βρίσκονται απαραίτητα σε νησιά. Στο Πήλιο για παράδειγμα. Βλέπετε την οργάνωση. Παραοργανώθηκαν εδώ δηλαδή. Τέλος πάντων, είχε πάρα πολλά πράγματα να δείξει. Αυτό το γεγονός δεν τελείωνε. Πραγματικά. Άρχισαν να φτάνουν και σαν εξερεύνητα μέρη. Εκεί πέρα που μπορείς να φτάσεις μόνο με σκάφος ή κολυμπώντας. Δεν είναι κακό. Η αλήθεια είναι ότι πάρα πολλές κόσμος άρχισε να βλέπει αυτή την εικόνα της χώρας με μεγάλο ενδιαφέρον. Δεν πίστευε ότι μα υπάρχουν αυτά τα νερά. Μα πώς, Χριστέ μου, είναι η θάλασσα έτσι με τέσσερις διαφορετικές διαφαθμίσεις του μπλε στη Λευκάδα. Τι συμβαίνει εδώ. Αυτή είναι η χώρα μας. Και όμως, ναι. Για κάπως έτσι, λοιπόν, αυτό το ταξίδι πήρε πολλά χρόνια. Είχαμε και αποτυπώματα από ξένους φίλους. Ο καθένας στην παραλία του, στο μετερίζι του. Μια χαρά. Πολύ ωραία. Παίρνει και ο καιρός. Παίρναγαν πάρα πολλά χρόνια. Και ξέρετε, ο τουρισμός είναι μεγάλη βιομηχανία. Όχι μόνο για την Ελλάδα. Παγκοσμίως. Θέλω να κάνω εδώ μια μικρή παρένθεση. Ξέρετε, μην φοβάστε. Έχω βάλει μόνο φωτογραφίες προσωπικές μου για να μην έχουμε θέματα με πνευματικά δικαιώματα. Να σας πω, λοιπόν, ότι ο τουρισμός παγκοσμίως είναι μεγάλη βιομηχανία. Μάλιστα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού, ενώ έβλεπα ότι μέχρι το 2030 θα υπάρχει μια πολύ συγκρατημένη έτσι ροή ταξιδιωτών, έχουμε φτάσει μόλις πέρυσι να ταξιδεύουν στον πλανήτη 1,1 δισεκατομμύριο τουρίστες. Δεν το λες άσχημο τον αριθμό, σε σχέση με το πώς είμαστε. Και ο τουρισμός ημερισίως να διακινεί 3,8 δισεκατομμύρια δολάρια. Πώς σκεφτείτε τώρα εμείς που σαν χώρα δεν τα πήγαμε άσκημα, δηλαδή από το 2005 μέχρι το 2010 πάρα πολύ ωραία πήγαμε. Εδώ σαν το Θεό ήλιο βασιλέμα τα είχαμε να δώσουμε και αυτό ξέρετε είναι από το Λαγονίση, δεν είναι ούτε καν από την αγαπημένη Σαντορίνη. Πάμε στη Σύρο εδώ ξέρετε ο κόσμος διασκεδάζει, πάρα πολύ ωραία περνάμε, γραφικότητα, αυθεντικότητα, αρχίζει σιγά σιγά και το μικρό το νησάκι το παραδοσιακό κάτι να φέρνει από παλιά τα χρόνια το πουλάμε, βγάζουμε την εικόνα μας προς τα έξω και ο κόσμος το αγαπάει. Και βεβαιώς και εμείς επεκτινόμαστε, τώρα δεν είμαστε μια εκπομπή καλοκαιρινή, πάμε και σε καταράκτες, εντάξει τώρα εδώ βλέπετε έτσι λιγάκι έχουμε ξεφύγει, είναι μια κολόνα δεν ξέρουμε γιατί είναι εκεί, υπάρχει όμως ένα καταράκτε πανέμορφο στην Αρκαδία είναι αυτός δίπλα στο καταράκτες του Λεπίδα. Πάμε σε λίμνες, σε παραδίπλα νομοεπίσεις, είμαστε στην λίμνη Τσιβλού. Τα ξέρετε δεν τα ξέρετε, ωραία. Λοιπόν, και αυτή είναι από τα δικά μου μέρη, η λίμνη Πλαστήρα, η Ελβετία της Ελλάδας σου λέει, ποια Ελβετία της Ευρώπης, ποια Ελβετία, εδώ ορίστε, διεθυκή μας λίμνη. Λοιπόν πήγαμε πάρα πολύ καλά τουριστικά, αναπτύξαμε και τις δραστηριότητες, υπεύει ο κόσμος, πηγαίνει και στους αρχαιολογικούς χώρους, ανεβαίνει, μη λιούνια, μη κοιτάτε πότε είναι ανοιχτή και υποτεκληστή, ανεβαίνουν πάντως, δεν έχει σημασία. Πάμε και στα μνημεία μας, εδώ είναι το Μοναστήρι της Πλουσιότσας, αν δεν το ξέρετε. Λοιπόν, μπήκαμε πολύ δυνατά στον τουρισμό και η αλήθεια είναι ότι και εμείς δεν το πιστεύαμε ότι θα συνεχίσουμε να έχουμε εικόνες και πλάνα, και εικόνες και πλάνα, μέχρι και τους Κινέζους που παντρεύονται στη Σαντορίνη. Είδαμε γιατί και αυτό έχει γίνει πια μια τάση. Γέμισε η χώρα τάσης, τάσης, τάσης, τάσης. Και είπαμε όλοι, δόξα το Θεό. Δυστυχώς δεν έχω βρει το βοήθεια Παναγιά που ήρθε στη συνέχεια, γιατί βεβαίως όλα αυτά ήταν καλά μέχρι το 2010. Καλά τα πήγαμε. Έλεγαν όλοι ότι ο τουρισμός μας είναι η βαριά βιομηχανία και όντως υπήρξε. Μπαίνανε χρήματα, μπαίνανε δις, περίπου 12 δις, 11 δις ήταν τα καλύτερα μας χρόνια εκεί το 2007-2008. Αν το σκεφτείς, ο τόπος που αναδείχθηκε τα πήγε ωραία. Καλά ήτανε. Ήρθε η κρίση όμως. Και τι κάνεις. Και πώς το δουλεύεις και στη τηλεόραση, γιατί πραγματικά όλα αυτά τα είδαμε στη τηλεόραση. Ήρθε στη τηλεόραση. Ωραία ήτανε. Αλλά τι κάνεις τώρα. Ο κόσμος δεν μπορεί να ταξιδέψει στην Ελλάδα. Θα έρθει μόνο ο ξένος, αλλά και ο ξένος που έρχεται. Έχει αγοράσει πολύ φτινά. Είσαι βάρκα σε νερά, είσαι να πω ότι έχουμε εκατομμύρια και ερεκόρ επισκεπτών. Δεν μπαίνουνε τόσο παραπάνω χρήματα στο τομείο. Και το κυριότερο, εσύ τι κάνεις. Που πας. Πώς μπορείς να υποστηρίξεις αυτόν τον τόπο, ο οποίος βλέπει ακόμα και τον τουρισμό, να καρκινοβατεί κά σύνταγμα, αν θα έχει την τρόικα ή τους δανειστές και όλα αυτά που μας συμβαίνουν καθημερινά. Τι κάνεις. Και η αλήθεια είναι ότι και εμείς προβληματιστήκαμε πάρα πολύ, γιατί ενώ είχαμε καλύψει τη θάλασσα των τόπων, καταλάβαμε ότι έπρεπε να αρχίσουμε να βλέπουμε τη θάλασσα των φωνών, το sea of voices, να στραφούμε σε αυτό που δεν είδατε όλες τις φωτογραφίες μου, τους ανθρώπους. Που είμαστε εμείς οι Έλληνες. Κάπου πρέπει να είμαστε και εμείς. Κάτι πρέπει να κάνουμε. Κάτι πρέπει να αλλάξουμε. Και η αλήθεια είναι ότι υπάρχουμε. Υπάρχει αυτή η Ελλάδα που κάτι κάνει άλλο. Δεν το λοιμώνω να πω τη λέξη ανάπτυξη γιατί για να αναπτυχθείς πρέπει να έχεις τα αιχέγγια και τις προδιαγραφές και κυρίως την υποστήριξη. Δεν υπάρχει και το ξέρετε όλοι πάρα πολύ καλά, είτε εργάζεστε στο δημόσιο τομέα είτε στον ιδιωτικό. Τι κάνεις λοιπόν. Πώς το αντιμετωπίζ Στρέφεσαι εκεί που στρέφεται κάθε άνθρωπος στον μικρό του κόσμο. Στην μικρή του κοινωνία. Στο διπλανό του. Βλέπει τι κάνει η κυρία Μαρία. Τι κάνει ο κυρίος Πέτρος. Τι κάνει η Ματούλα. Πώς ενεργοποιούνται τα νέα παιδιά που φεύγουν στο εξωτερικό και παρ' όλα αυτά γυρνάνε. Τι κάνουν. Πώς χρησιμοποιούν τις γνώσεις τους και δεν τις παίρνουν να φύγουν στο εξωτερικό και να μεγαλουργήσουν. Το ξέρετε πολύ καλά. Έξω μεγαλούργησε εδώ. Κάπως εκεί λοιπόν τα πράγματα μας οδήγησαν από μόνα τους. Οδήγησαν εμάς ενώ την εκπομπή. Κατ' επέκταση και την τηλεόραση. Θέλω να πιστεύω ότι ως μέσο πρέπει εσύ να το καθοδηγείς. Εσύ ο θεατής να το καθοδηγείς. Τι θέλεις. Να του δώσεις εσύ την κατεύθυνση και τη δύναμη να το κάνει. Δεν το κάνει εγώ μόνο το προφανώς. Και έτσι λοιπόν αρχίσαμε να στρεφόμαστε τα τελευταία χρόνια, όσο και εμείς πήγαινε το βαρκάκι μας και λέγαμε και δόξα του Θεού και ο ήθα Παναγιά, να κοιτάμε τους ανθρώπους, να κοιτάμε τις μονάδες, τις τοπικές κοινωνίες, να φωνάζουμε και να μιλάμε και να οριόμαστε για το ότι η κατάσταση είναι στα χέρια μας. Αν μπορούμε να αλλάξουμε κάτι, θα το αλλάξουμε μόνοι μας. Θα αυτοοργανωθούμε χειρονακτική δουλειά. Ξέρετε, μιλώντας θα κάνω μια παρένθεση να σας πω ότι όταν είπα σε ένα πολύ καλό μου φίλο, ένα πολύ εφωτισμένο άνθρωπο που επίσης κάνει πράγματα για τον τόπο του, αθώρυβα και σιωπηλά για την Ικαρία ο φίλος μου Κωνσταντίνος, του λέω, εγώ ξέρεις θα μιλήσω τόσο βόησης και μου λέει ωραία, δηλαδή θα πεις ότι δεν πρέπει να επιπλέουμε αλλά να κολυμπήσουμε. Και έχει δίκιο. Αυτό είναι. Αυτό πρέπει να κάνουμε. Σε μια θάλασσα ζούμε δίπλα, πρέπει να κολυμπήσουμε. Έτσι λοιπόν, στραφήκαμε, για να μη σας κουράζω, πολύ σε ανθρώπους που κάνουν πάρα πολλά πράγματα. Και θα ήθελα, επειδή είχα τη χαρά να τους γνωρίσω κάνοντας αυτή τη δουλειά, είμαι πολύ τυχερή που το κάνω αυτό, να γνωρίσω πάρα πολλούς εξαιωλούγους ανθρώπους, κάποιους θέλω να τους γνωρίσω λοιπόν. Η κυρία Μαριάνα Καζάκη. Βλέπετε, κρατάει αμπελόφυλλα στα χέρια της. Η κυρία Μαριάνα ζει στην αγωνία της Χαλκιδικής. Εδώ και κάποια χρόνια, με το σύζυγο και τα δυο αγόρια της, τους δυο γιους της, τα αμπέλια που είχαν με Σουλτανίνα, αποφάσισαν επειδή κάτι πήγε στραβά στην καλλιέργεια τους, να τα εκμεταλλευτούν διαφορετικά. Άρχισε λοιπόν η γυναίκα να μαζεύει τα αμπελόφυλλα και να τα συσκευάζει, να τα τυπωποιεί και να τα εξάγει. Καταρχάς τα δώσεις όλη την πολλή πελάδα, αλλά τώρα πια έχει φτάσει να τα στέλνει στην Ιαπωνέ και φτιάχνουν σούσι με αυτά τα αμπελόφυλλα. Πώς σας φαίνεται, τρώτε σούσι? Δεν σας συγκινεί το σούσι. Εντάξει, δεν πειράζει, ντολμαδάκια όμως μπορεί και να φάτε, γιατί μετά την εξέλιξε τη δουλειά και άρχισε να φτιάχνει λαχανοντολμάδες. Με τα ντολμαδάκια, όχι λαχανοντολμάδες, ντολμαδάκια να τα τυλίγει, να τα τυπωποιεί και να τα στέλνει. Πώς το βρίσκεται? Από ένα μικρό χωριό στη Χαλκιδική. Κυρία Μαριάνα, είναι εξαιρετικά τα ντολμαδάκια σας πρέπει να σας πω. Όπως πολύ ιδιαίτερη περίπτωση είναι η Στέβη, η Θεοδώρου και ο Γιάννης ο Καρυπίδης, ένα νέο ζευγάρι, το οποίο πριν από μερικά χρόνια είχαν πάει σε ένα γάμο, λίγο πριν παντρεφθούν οι ίδιοι και ήταν στη φάση που το μαζότουσαν να πάνε στην Αγγλία για να βρουν δουλειά, γιατί εδώ πέρα δεν υπήρχε τύχη. Και τέλος πάντων πάνε σε ένα γάμο λοιπόν, πίνουνε σαμπάνια και μέσα στη σαμπάνια υπήρχε βρώσιμος χρυσός. Σου λένε τα παιδιά τι είναι αυτό, τι ωραίο, τι έξυπνο. Και το μεταξύ η οικογένεια της Στέβης είχε κάποια μελίσια στην Εύβοια. Και μπήκε το δαιμόνιο, τώρα αρχίζουν και το σκέφτονται. Και αποφάσισαν να φτιάξουνε μέλι με βρώσιμο χρυσό παρακαλώ, το οποίο τώρα θα το βρείτε στα Χάροντς. Αν έχετε την τύχη να ταξιδέψετε μέχρι εκεί, πάρτε μας και μας και ένα βαζάκι, είναι πάρα πολύ νόστιμο. Ο Γιάννης πάλι, ο Δρυμιλής, είναι από την Ανδρίτσαννα της Ηλίας. Το βλέπετε εδώ με ένα αγαπημένο του φίλο, δεν θυμάμαι το όνομά του, θα με συγχωρήσει. Όταν το 2007 έγιναν μεγάλες καταστροφές στην Ηλία από τις πυρκαγιές εκεί στην Ανδρίτσαννα κοντά, ο ίδιος είχε καταστράφει και αποφάσισε να το γυρίσει στην εκτροφή γαϊδουριών. Στην πορεία ανακάλυψε ότι το γάλα της Γαϊδάρας είναι πάρα πολύ ωφέλιμο, πάρα πολύ θρεπτικό, είναι το δευτερό καλύτερο μετατωμητρικό γάλα και μέχρι πρόσφατα, που πάλευε ο άνθρωπος με την γραφειοκρατία, δεν μπορούσε να το κάνει κάτι. Όμως, τελικά, βρέθηκε μια νομοθετική ρύθμιση και τώρα πλέον το πουλάει. Αν σας πω ότι έχει μεταξύ 70 με 100 ευρώ το λίτρο, κάτι μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά έχει μεγάλη αξία εκεί και ήθελα να καταλήξω. Και ο Γιάννης, πιστέψτε με, είναι πολύ ευτυχής και το γάλα του είναι πολύ νόστιμο, επίσης. Ο Μανόλης, πάλι, που είναι διδάκτορος στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, αποφάσισε να εξελίξει τις καλλιέργειες αβοκάντων του πατέρα του. Αβοκάντων καλλιέργουν μόνο στην Κρήτη, στη Δυτική Κρήτη. Ο Μανόλης, λοιπόν, που είναι και ασχολείται με την πιστοποίηση, αποφάσισε να εξελίξει το προϊόν του και να το κάνει αλυφί, deep. Και έφτιαξε τρία εξαιρετικά βαζάκια, τα οποία έχουν φύγει στην Αμερική και έχουν γίνει ενάρπαστα, γιατί είναι deep αβοκάντο που το βάζεις με οτιδήποτε, από κπατατάκια, ό,τι μπορεί να φανταστείς. Μια χαρά στην Κρήτη, άρχοντας. Και βέβαια, πάλι στην Κρήτη, ο Χαράλαμπος Κιαγιάς, πήρε το τοπικό έδεισμα τους χοχλιούς, τους έβαλαν πολύ ωραίο βαζάκι με μαϊντανό και σκόρδο, τους επεξεργάστηκε δηλαδή, τους τοιπουποίησε και αυτός, και άσχησε να τους εξέγει πού, στη Γαλλία. Λοιπόν, καθείς, αποφάσισε ότι θα πάρει την δικατάσταση στα χέρια του. Και καλά κάνανε, και ξέρετε, αυτά είναι τα αμερικά ενδεικτικά παραδείγματα. Θα ήθελα, αν ήξερα, να έχω βάλει και τον Σπύρο του Ζαφυρόπουλου στην παρέα, και τα νέους επιχειρηματίες του κυρίου Στεφανίδη, νωρίτερα, γιατί τι γίνεται τώρα, εμείς αυτή τη δουλειά κάνουμε στην εκπομπή και νομίζω ότι αυτό είναι και το μέλλον μας. Να εξελίξουμε και να δώσουμε φωνή σε όλους όσους κάνουν αυτά τα πράγματα και δεν είναι εύκολο να τα μάθουμε παραέξω, ή θέλουμε να τα μάθουμε εμείς εδώ γύρω, γιατί έξω τα ξέρουν, εδώ κάπου σε εμάς μεταξύ μας έχουμε χάσει την επικοινωνία. Λοιπόν, νομίζω ότι αυτό είναι, εκεί μπορούμε να στραφούμε δυναμικά και στο να αναπτύξουμε τα προϊόντα μας και να συνεργαστούμε και να επικοινωνηθούν όλα αυτά και συνέργειες να κάνουμε. Και, εν πάση περιπτώσει, δεν ξέρω πώς θα πει ο τουρισμός, αλλά η πατρίδα μας μπορεί να ζήσει και με τη Σαντορίνη, αλλά μπορεί να ζήσει και με τη Γεωργία και την οτροφιά. Ωραίωτα τα προϊόντα έχουμε. Εμείς εδώ θα είμαστε να τα προβάλλουμε, να τα αναδείξουμε και, αν θέλετε, να σας φέρουμε και συμπαφή. Νομίζω ότι είναι οφέλη μου. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Ελπίζω να μην σας κούρασα. |
