Διάλεξη 12 / Εργασία 2
Εργασία 2: Παρακαλώ, Καλησπέρα, κατ' αρχή και από εμάς. Εμείς θα σας μιλήσουμε για το Blend Learning. Η εργασία που θα αναπτύξουμε μιλάμε για την εφαρμογή του μικτού μοντέλου μάθησην εκπαιδευτική διαδικασία και θα χωριστεί σε εξής ενότητες. Η πρώτη ενότητα που θα αναπτύξουμε σχετίζεται με τη μι...
| Κύριος δημιουργός: | |
|---|---|
| Γλώσσα: | el |
| Φορέας: | Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης |
| Είδος: | Ανοικτά μαθήματα |
| Συλλογή: | Πληροφορικής / Επικοινωνία ανθρώπου-υπολογιστή - σχεδίαση αλληλεπίδρασης |
| Ημερομηνία έκδοσης: |
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
2015
|
| Θέματα: | |
| Άδεια Χρήσης: | Αναφορά |
| Διαθέσιμο Online: | https://delos.it.auth.gr/opendelos/videolecture/show?rid=e87c0d49 |
| id |
f422856d-53bf-45db-9d0f-41377511f40d |
|---|---|
| title |
Διάλεξη 12 / Εργασία 2 |
| spellingShingle |
Διάλεξη 12 / Εργασία 2 Επιστήμες Υπολογιστών, Πληροφορικής, Τηλεπικοινωνιών Πολίτης Διονύσιος |
| publisher |
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ |
| url |
https://delos.it.auth.gr/opendelos/videolecture/show?rid=e87c0d49 |
| publishDate |
2015 |
| language |
el |
| thumbnail |
http://oava-admin-api.datascouting.com/static/172f/d761/8fbc/8178/8adf/668e/722f/4d81/172fd7618fbc81788adf668e722f4d81.jpg |
| topic |
Επιστήμες Υπολογιστών, Πληροφορικής, Τηλεπικοινωνιών |
| topic_facet |
Επιστήμες Υπολογιστών, Πληροφορικής, Τηλεπικοινωνιών |
| author |
Πολίτης Διονύσιος |
| author_facet |
Πολίτης Διονύσιος |
| hierarchy_parent_title |
Επικοινωνία ανθρώπου-υπολογιστή - σχεδίαση αλληλεπίδρασης |
| hierarchy_top_title |
Πληροφορικής |
| rights_txt |
License Type:(CC) v.4.0 |
| rightsExpression_str |
Αναφορά |
| organizationType_txt |
Πανεπιστήμια |
| hasOrganisationLogo_txt |
http://delos.it.auth.gr/opendelos/resources/logos/auth.png |
| author_role |
Επίκουρος Καθηγητής |
| author2_role |
Επίκουρος Καθηγητής |
| relatedlink_txt |
https://delos.it.auth.gr/ |
| durationNormalPlayTime_txt |
00:21:52 |
| genre |
Ανοικτά μαθήματα |
| genre_facet |
Ανοικτά μαθήματα |
| institution |
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης |
| asr_txt |
Παρακαλώ, Καλησπέρα, κατ' αρχή και από εμάς. Εμείς θα σας μιλήσουμε για το Blend Learning. Η εργασία που θα αναπτύξουμε μιλάμε για την εφαρμογή του μικτού μοντέλου μάθησην εκπαιδευτική διαδικασία και θα χωριστεί σε εξής ενότητες. Η πρώτη ενότητα που θα αναπτύξουμε σχετίζεται με τη μικτή μάθηση. Συνέχεια, θα αναπτύξουμε με τη μικτή μάθηση. Συνέχεια, θα αναπτύξουμε με τη μικτή μάθηση. Η πρώτη ενότητα που θα αναπτύξουμε σχετίζεται με τη μικτή μάθηση. Συνέχεια, θα αναπτύξουμε με την εκπαιδευτική θεωρία, τη συνεργατική μάθηση, πώς υφίσταται στη μικτή μάθηση, το βαθμό εμπλοκής που υπάρχει στη μικτή μάθηση, στο μοντέλο της και το κύρο στο οποίο μας προσδίδει. Η πρώτη ενότητα, όπως αναφέραμε, είναι η μικτή μάθηση. Πάμε να δούμε τώρα τι είναι η μικτή μάθηση. Η μικτή μάθηση στην ουσία συνδυάζει την ηλεκτρονική εξαποστάσεις μάθηση με την παραδοσιακή ή αλλιώς διαζώσης, ή αλλιώς πρόσωπο με πρόσωπο μάθηση που την αναφέρνουν ορισμένοι. Και ο στόχος είναι να παρέχει μια πιο αποδοτική και αποτελεσματική μάθηση με το συνδυασμό των διαφορετικών περιβαλών των μάθησης. Ο σκοπός της μικτής μάθησης είναι όχι να έχουμε μόνο την εξαποστάζοντα σκαλία, αλλά συνδυάζει και τα δύο. Γι' αυτό, στηρίζεται πάνω στο δύο πτυχό της, που είναι τη σύγχρονη και της ασύγχρονης μάθησης, έτσι ώστε να μπορέσει να διευκολύνει την κινητοποίηση όλων των συμμετοχών και να άρρει τόσο τους χρονικούς περιορισμούς που γνωρίζουμε, όσο και διάφορα άλλα αντικίνδρα που μπορούν να υπάρχουν είτε γνωστικά είτε ψυχολογικά. Αυτό που πρέπει να τονίσουμε στη μικτή μάθηση είναι ότι είναι ένα καινούργιο μοντέλο στην εκπαίδευση και έχει αρχίσει να βρίσει και εφαρμογή είτε στην πρωτοβάθμια είτε στην δευτεροβάθμια είτε στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Πάμε να δούμε λίγο τώρα πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί η μικτή μάθηση. Η μικτή μάθηση στην ουσία θέλει να συνδυάσει, να την εξαποστάσουμε με τη διαζόζη δασκαλία που αναφέραμε και πριν, τη σύγχρονη με την ασύγχρονη μορφή διδασκαλίας, την αυτοκαθοδηγούμενη με τη συνεργατική μάθηση, γιατί τα τελευταία χρόνια θέλουμε να εισάγουμε τη συνεργατική μάθηση πολύ στην εκπαιδευτική διαδικασία, καθώς επίσης και το γενικό με το ειδικό περιεχόμενο. Δηλαδή, μπορεί κάποιοι να κάνουν γενικά κάποιο περιεχόμενο να αναπτύσσουν σε ένα μοντέλο μικτής μάθησης και κάποιοι πιο συγκεκριμένο ειδικό σε κάτι. Επίσης, αυτό που θέλουμε να εισάγουμε στη μικτή μάθηση, είναι να συνδυάσουμε όχι μόνο θεωρητικά μαθήματα, αλλά όσο μπορούμε και πρακτικά και να εντάξουμε και διάφορα εκπαιδευτικά εργαλεία πάνω σε αυτήν. Πάμε να δούμε λίγο τι πρέπει να παρέχει μία μικτή μάθηση. Καταρχήν, πριν πούμε τι πρέπει να παρέχει, αυτό πρέπει να μελετηθεί. Με ποιον τρόπο θα δημιουργήσουμε αυτό το μοντέλο της μικτής μάθησης. Ένας τρόπος είναι να χρησιμοποιήσουμε κάποιο εργαλείο κοινωνικής δικτύωσης Web2, όπου θα στήσουμε ένα λίγο πιο ελαφρύ μοντέλο μικτής μάθησης, με διάφορα εργαλεία όπως είναι το blog, το wiki κτλ., τα οποία πρέπει ο ίδιος ο εκπαιδευτικός να στήσει μετά ένα CMS στην ουσία, με το περιεχόμενο όπως θέλει ο ίδιος. Ο άλλος τρόπος είναι να χρησιμοποιηθεί ένα έτοιμο σύστημα διαχείρισης μάθησης, το οποίο όπως είναι το Moodle, το Blackboard και διάφορα άλλα, τα οποία σε λιγότερη κλίμακα θα επεξεργαστεί ο εκπαιδευτικός, θα εξάγει τα μάθηματά του και απλώς αυτό είναι πιο καλά οργανωμένο για σύστημα διαχείρισης μάθησης, όπως το αναφέρουμε. Αυτό όμως πρέπει να προσέξει ο καθηγητής, είναι αν θέλει το σύστημα, το μικτό μοντέλο μάθησης που θα έχει, αν θέλει να μπορούν να το βλέπει και να το βλέπει και να το βλέπει. Γιατί είναι κάτι το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει κάποια πέραση στην εκπαίδευση, έχουμε αρχίσει να χρησιμοποιούμε πολύ τις φορητές συσκευές, οπότε αυτό πρέπει να μεληκθεί από την αρχή. Τώρα, ένα καλό μικτό μοντέλο μάθησης πρέπει να παρέχει στον μαθητές τους διαδικτυακό εκπαιδευτικό περιεχόμενο, δηλαδή το περιεχόμενο που κάνει ο καθηγητής στην τάξη θα πρέπει να υπάρχει φυσικά και στο διαδίκτυο, οπότε από οποιαδήποτε ώρα και στιγμή να μπορεί να πάει και να το αντλήσει, να το δει, να κάνει τροποποίηση άμα χρειαστεί ή οτιδήποτε άλλο. Επίσης, να υπάρχει ανατροφοδότηση. Όταν ο μαθητής μπαίνει μέσα και κάνει κάποιες ασκήσεις ή απαντάει σε κάποια quiz, να έχει μια άμεση ανατροφοδότηση από όταν εκπαιδευτικό, για να ξέρει πώς πάει και πώς είναι η πρόοδος του. Να έχει διαδραστικό περιεχόμενο, δηλαδή ο μαθητής να μπαίνει μέσα και να κάνει κάποιες ασκήσεις, να έχει διαδραστικό περιεχόμενο, δηλαδή ο μαθητής να μην είναι απλώς ένας παθητικός δέξης, αλλά να έχει ενεργό συμμετοχή πάνω σε αυτό το μοντέλο της μυκτής μάθησης. Να έχει φυσικά συνεργατική μάθηση που όπως αναφέραμε και πριν από λίγο είναι ένα βασικό κομμάτι από τη συνεκπαιδευτική θεωρία που θα δούμε και συνέχεια που θέλουν να εντάξουν τα τελευταία χρόνια οι εκπαιδευτικές στο σύστημά τους, γιατί θεωρείται ότι μέσω συνεργασίας επιτυχάνονται καλύτερα μαθησιακά αποτελέσματα. Επίσης, αυτό που θα πρέπει να υπάρχει στη μυκτή μάθηση είναι το ηλεκτρονικό πορτφόλιο που λέμε. Είναι ο φάκελος ηλεκτρονικός που υπάρχει σε δωδόν για κάθε μαθητή, έτσι ώστε να γνωρίζει την πρόοδο του εκπαιδευτικός με τις εργασίες που κάνει και να ξέρει ποια ώρα και στιγμή, αν παρακολουθούς τα μαθήματα, πώς πήγε με τα μαθήματά του και ότι άλλο χρειάζεται. Και φυσικά η ηλεκτρονική υποβολή, γιατί όταν κάποιος μαθητής δεν μπορεί να είναι στην τάξη ή οπουδήποτε άλλο, να έχει το δικαίωμα να υποβάλλει την εργασία του ηλεκτρονικά, εξ αποστάσεως, οποιαδήποτε ώρα χρειαστεί και σε οποιοδήποτε μέρος. Τώρα, τι εκπαιδευτικό υλικό πρέπει να έχει η μυκτή μάθηση. Σε αυτό το σημείο, θέλουμε να αναφέρουμε το πλούσιο περιεχόμενο που πρέπει να υπάρχει σε ένα μοντέλο μυκτής μάθησης. Και είναι πολύ σημαντικό, γιατί όπως έχουμε αναφέρει πολλές φορές, άμα το μοντέλο της μυκτής μάθησης περιέχει μόνο κάποια αρχαία PDF και τίποτα άλλο, τότε φυσικά καταλαβαίνουμε ότι δεν έχει πλούσιο περιεχόμενο, έχει ένα απλό περιεχόμενο που ο μαθητής στην ουσία, ο χρήσις του, θα έχει ένα παθητικό ρόλο και καθόλου ενεργητικό. Οπότε, καλό είναι ένα περιβάλλον μυκτής μάθησης να περιλαμβάνει κάποια μορφή ή τηλεδιάσκεψη σε μορφή σύγχρονης, δηλαδή μετάδοσης μαθημάτων, δηλαδή θα μπορούσε να ορίσει ένας εκπαιδευτικός στη συγκεκριμένη ώρα να κάνει κάποιο Skype και να κάνει παρουσίαση του μαθηματός του. Ή αλλιώς, αν δεν είναι εφικτό αυτό, μέσω ενός βίντεο, ασύγχρονης δηλαδή επικοινωνία ή ακόμα και μέσω YouTube tutorial, που υπάρχουν πολλά. Επίσης, καλό θα ήταν να εσωματώσουμε κάποιες απλές ή ακόμα και διαδραστικές παρουσιάσεις. Κι αυτά τα τελευταία χρόνια υπάρχουν και κάποιες παρουσιάσεις που είναι διαδραστικές και βοηθάνε πολύ τους ίδιους τους χρήστες να ξέρουν πού θέλουν να πάνε και να δουν ότι τους ενδιαφέρει και όχι να έχουν μια σειρά σε ό,τι βλέπουν, αλλά να έχουν μόνο τους το δικαίωμα να επεμβούν σε ό,τι θέλουν να μάθουν. Επίσης, τα αντικαίσικοι κινούμενες εικόνες, κάποια αρχαία ήχου, κάποιες προσωμιώσεις, γιατί υπάρχουν κάποια αντικείμενα, τα οποία όσο και να τα μελετήσεις κάποιες φορές, δεν μπορείς να τα κατανοήσεις αν δεν δεις κάποια προσωμίωση. Φυσικά, χρειάζονται και τα αρχαία κειμένου, δεν σημαίνει ότι θα βάλουμε όλα τα άλλα, αυτά δεν θα υπάρχουν. Καθώς, επίσης, και κάποια εκπαιδευτικά παιχνίδια, γιατί έχει παρατηρηθεί το καινούριο φαινόμενο, το Game Based Learning, όπου με διάφορες έρευνες θεωρούν ότι όταν κάποιος παίζει κάποιο εκπαιδευτικό παιχνίδι, μπορεί να κατανοήσει καλύτερα κάποιες έννοιες απλώς διαβάζοντας. Πάμε τώρα λίγο να κλείσουμε και να δούμε τι επιδιώκουμε στην ουσία από τη μικτή μάθηση. Άμα εισάγουμε το μοντέλο της μικτής μάθησης στην εκπαιδευτική διαδικασία, στην ουσία αυτό που θέλουμε να προσέξουμε και τι επιδιώκουμε είναι να έχουμε ένα πλούσιο ενεργητικό περιβάλλον μάθησης, να έχουμε πολλαπλές μαθησιακές εμπειρίες από τους μαθητές και να τους ενεργοποιούμε στην ουσία και να τους δίνουμε κίνητρα μέσα από αυτό, να έχουμε άλλη επίδραση οι μαθητές με το περιεχόμενο που έχουμε μέσα και με τα εργαλεία που τους παρέχει, να αξιοποιούν τη δύναμη του διαδικτύου, που είναι και το σημαντικότερο, γιατί ξέρουμε ότι έχει πολύ μεγάλη δύναμη το διαδίκτυο, αρκεί όμως να το αξιοποιήσουμε σωστά και να μετατρέπουμε στην ουσία την πληροφορία που δεχόμαστε σε γνώση. Αυτό είναι κάτι που είναι από τους σημαντικότερους στόχους που πρέπει να εισάγουμε όταν θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα μοντέλο. Επίσης, να ενσωματώσουμε τεχνολογικά δακτικά εργαλεία, να μπορέσουμε όσο μπορούμε φυσικά να έχουμε βιωματική προσέγγιση της νόσης, γιατί από έρευνες που έχουν γίνει βλέπουμε ότι μετά κατανοούν καλύτερα κάποιες έννοιες, να δίνουμε τη δυνατότητα να ανακαλύψουν και να οικοδομήσουν τη γνώση τους μόνοι τους οι μαθητές, γιατί ο κάθε μαθητής όπως όλοι γνωρίζουμε έχει άλλες δυνατότητες και μπορεί να οικοδομήσει ο καθένας διαφορετικά τη γνώση του. Να αποκτήσουν τα αξιότητες συνεργασίας και επικοινωνίας που είναι από τα βασικότερα. Να έχουμε εξατομικημένη μάθηση και ανατροφοδότηση και αναστοχασμό ο κάθε μαθητής σε χωριστά. Και τέλος αυτό που θέλουμε είναι να υπάρχει ελαστικότητα και να άρρουμε τους χωρικούς και τους χρονικούς περιορισμούς. Εκεί είναι και που στοχεύει στην ουσία το μικτό μοντέλο μάθησης. Περνώντας τώρα στην εκπαιδευτική θεωρία, ένα πρόγραμμα μεκτήσης εκπαίδευσης αναμειγνύει διάφορους τρόπους μάθησης, μεθοδολογίας, παιδαγωγικής, προσέγγισης και διδακτικής πρακτικής, ανάλογα με τις ανάγκες της κοινότητας μάθησης. Η πιο βεβαιωμένη άποψη για την οικοδόμηση των γνώσεων στηρίζεται σε τέσσερις βασικές ιδέες. Στην ίδια τη δραστηριότητα του μαθητευόμενου ως αυτόνομου όντως, που μαθαίνει μέσα από την πράξη, την προσφορά ευνοϊκών καταστάσεων μάθησης, δηλαδή την αναγκαιότητα της διδακτικής και της παιδαγωγικής, στη διαμεσολάβηση του ενηλίκου και στο ρόλο του κοινωνικού περιβάλλοντος, στο ότι το παιδί δεν μπορεί να κάνει μόνο του, αλλά το πετυχαίνει με τη βοήθεια του άλλου, και στη χρήση γλωσσικών και συμβολικών μορφών για επικοινωνία και αναπαράσταση. Οι σύγχρονες παιδαγωγικές και διδακτικές προσεγγίσεις δίνουν έμφαση στο γεγονός ότι τα υπολογιστικά μαθησιακά περιβάλλοντα πρέπει να είναι σχεδιασμένα με έναν τρόπο ώστε να διευκολύνουν τις ενεργητικές, επικοδομιστικές και συνεργατικές διαδικασίες μάθησης. Τα μαθησιακά περιβάλλοντα που κάνουν χρήση στον του πουε, οφείλουν να βοηθούν τους μαθητές να κατανοούν και όχι να απομνημονεύουν, να προάγουν το μετασχηματισμό των ιδεών και όχι την παγίωση στερεότυπων αναπαραστάσεων, να γεφυρώνουν τις δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρο στο σχολείο με αυτές που συνιστούν αυθεντικές πολιτισμικές δραστηριότητες και να χρησιμοποιούμε κριτικό, δημιουργικό και πρωτότυπο τρόπο της γνώσης, τη φαντασία τους και την περιέργειά τους. Περνώντας τώρα στη θεωρία του επικοδομισμού, η μάθηση ορίζεται ως μια υποκειμενική και εσωτερική διαδικασία οικοδόμησης νοημάτων και θεωρείται ως αποτέλεσμα οργάνωσης και προσαρμογής των νέων πληροφοριών στις ήδη υπάρχουσες γνώσεις. Η μάθηση είναι μια ενεργή διαδικασία και η γνώση κατασκευάζεται μέσα από την εμπειρία. Η βασική εκπρόσωπη της θεωρίας αυτής είναι η γνωστή Πιαζέ Παπέρτε Μπρουνερ και Διούι και ο Διγκότσκι. Ο επικοδομισμός χωρίζεται στο γνωστικό επικοδομισμό και στον κοινωνικό επικοδομισμό. Ο Πιαζέ είναι ο κύριος εκπρόσωπος του γνωστικού επικοδομισμού, ενώ ο υπόλοιπος του κοινωνικού επικοδομισμού. Όσον αφορά το γνωστικό επικοδομισμό, ο εκπαιδευόμενος δομίει τη γνώση με το δικό του τρόπο, ενεργητικά. Δεν αποτελεί παθητικό δέκτυτο των πληροφοριών και των γνώσεων. Δηλαδή, τα παιδιά πριν ενταχθούν στην εκπαίδευση αναγνωρίζουν ότι διαθέτουν πρότερη γνώση. Η σχολική μονάδα αφούλει να συνδράμει στην οικοδόμηση των νέων γνώσεων και την εξέλιξη των γνώσεων που ήδη έχουν. Η κεντρική ρόλη είναι αυτή του μαθητή που αναλαμβάνει ενεργό ρόλο στην οικοδόμηση των γνώσεων του, τις πρότερες γνώσεις του που θα πρέπει να τροποποιηθούν και να επεκταθούν και του δασκάλου, ο οποίος αναλαμβάνει να έχει υποστηρικτικό ρόλο στην όλη διαδικασία. Ο κοινωνικός επικοδομισμός διαφοροποιείται από τον κλασικό στο επίπεδο της κοινωνικής αλληλεπίδρασης, θεωρώντας πως οι γνώσεις δομούνται μέσω των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των ατόμων. Σύμφωνα με το Βιγκότσκι, η γνώση ως περιεχόμενο και η μάθηση ως διαδικασία προσδιορίζεται από τις κοινωνικοπολιτισμικές περιστάσεις. Οι βασικές θέσεις της θεωρίας του Βιγκότσκι είναι ότι τα παιδιά οικοδομούν τη γνώση, η μάθηση προωθεί την ανάπτυξη και η ανάπτυξη δεν μπορεί να διαχωριστεί από το κοινωνικό της πλαίσιο. Η βασική αρχή της θεωρίας του Βιγκότσκι είναι η ζώνη της επικείμενης της ανάπτυξης. Βλέπουμε εδώ και τη σχηματική αναπαράσταση, που ορίζεται όση διαφορά μεταξύ των όσων το παιδί μπορεί να επιτελέσει αυτό όνομα και όσων μπορεί να επιτελέσει με τη βοήθεια των κοινωνικών άλλων. Αυτό είναι ο έμπειρος συμμαθητής του, με περισσότερες γνώσεις συμμαθητής του ή ο εκπαιδευτικός. Για την αποτέλεσματική ανάπτυξη της ζώνης, χρειάζεται να ενεργοποιηθούν οι τακτικές της συνεργασίας με τους συμμαθητές και η οικοδόμηση, το γνωστό scaffolding, δηλαδή η στήριξη που παρέχεται από τον εκπαιδευτικό σωμαθητή ή όπως προνέφερα από τον πιο έμπειρο συμμαθητή. Παραμένοντας στον κοινωνικό επικοδομισμό, η θεωρία του Vingotsky έχει δύο βασικές επιπτώσεις στην εκπαίδευση. Η πρώτη είναι ότι πρέπει να δημιουργούμε στην τάξη περιστά συνεργατικής μάθησης ανάμεσα σε ομάδες με διαφορετικά επίπεδα ικανότητας. Δηλαδή, να εξασφαλίζουμε σε μια ομάδα να υπάρχουν περισσότερο ικανοί μαθητές με άλλους μαθητές οι οποίοι θεωρούνται λιγότερο ικανοί. Και η δεύτερη είναι η εφαρμογή της αρχής της σταδιακής μίωσης της βοήθειας των εκπαιδευτικών ή των ικανότερων συμμαθητών και η σταδιακή ανάλυψη όλο και μεγαλύτερης ευθύνησης από πλευράς του μαθητή. Τώρα θα δούμε τη συνεργατική μάθηση. Αρχικά θα δώσουμε τον ορισμό της. Η συνεργατική μάθηση είναι ένα σύστημα εκπαιδευτικών μεθόδων στο οποίο μικρές σαν ομοιογενείς ομάδες μαθητών λειτουργούν μαζί για να ολοκληρώσουν ένα κοινό στόχο. Ο στόχος είναι να μεγιστοποιήσουν τις προσωπικές τους γνώσεις μέσω αλληλεπίδρασης και αλληλεξάρτησης με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας που προσπαθούν για το κοινό όφελος. Τα στοιχεία της συνεργατικής μάθησης είναι η θετική αλληλεξάρτηση μεταξύ των μαθητών, η πρόοθεση της πρόσωπος με πρόσωπο αλληλεπίδρασης, η προσωπική και ομαδική πευθυνότητα, οι διαπροσωπικές και μικροομαδικές δεξιότητες και ομαδική εργασία. Κάποια περιβάλλοντα αργάνωσης και διαχείρισης μαθημάτων χωρίζονται σε δίκο ατηγορίες με έμφαση τη σύγχρονη επικοινωνία και με έμφαση την ασύγχρονη επικοινωνία. Παράδειγμα, στη σύγχρονη είναι το Big Blue Button, όπως βλέπετε στην εικόνα, ενώ στην ασύγχρονη έχουμε το Moodle, το Open Class, το Blackboard. Τα συνεργατικά εικονικά περιβάλλοντα μάθησης, τα VLIs, αποτελούν για ένα ένταχο λόγια που συνδυάζει νέους τρόπους παρουσίας των μαθημάτων σε ένα εικονικό περιβάλλον της τάξης με τη χρήση πολυμέσων, ίντερνετ και προσωμιώσεων και τη δυνατότητα σύγχρονης και ασύγχρονης επικοινωνίας μεταξύ των χρηστών, καθηγητών μαθητών και μεταξύ τους μαθητών. Ουσιαστικά είναι διαμοιραζόμενοι εικονικοί κόσμοι και λειτουργούν σαν ένα δίκτυο υπολογιστών. Στους χρήστες παρέχονται τα VATARS, τα οποία μεταβιβάζουν δημοφόρηση σχετικά με την ταυτότητα, την παρουσία και τις δραστηριότητες του VLE. Γενικά ένα VLE μπορεί να παρέχει online forums για συζητήσεις, εργαλείο τηλεδιάσκεψης, την οργάνωση των ομάδων δραστηριοτήτων και περιεχομένου, διαμοιραζόμενα αρχεία και κείμενα και instant messaging. Τα κατηγορίες των VLE, η πρώτη κατηγορία είναι τα εικονικά περιβάλλοντα προβολής. Ένα παράδειγμα είναι το cave που σχεδιάστηκε από το Πανεπιστήμιο Λινόης και έχει στερεοσκοπικές εικόνες. Μια άλλη κατηγορία είναι τα εικονικά περιβάλλοντα οθόνης, όπου 3D εικόνες παρουσιάζονται με τη χρήση ειδικών γυαλιών. Τα εικονικά περιβάλλοντα για πολλούς θεατές, όπου πολλοί μπορούν να έχουν αίσθηση του περιβάλλοντος, αλλά μόνο ένας μπορεί να αλληλεπιδρά με αυτό. Τα εικονικά περιβάλλοντα για πολλούς χρήστες, που πολλοί μπορούν ταυτόχρονα να είναι παρόντες και να αλληλεπιδρούν με το εικονικό περιβάλλον. Τα εικονικά περιβάλλοντα σε δίκτυο, που πολλοί χρήστες που είναι σε δίκτυο συμμετέχουν από κοινού στο εικονικό περιβάλλον. Αυτό είναι το πρόβλημα που χρησιμοποιούν και για τη συνδυάσξη ανάμεσα στο Ινστιτούτο του Seattle και στο Ερμητικό Κέντρο στο Τόκιο, όπως βλέπετε στην εικόνα. Πάμε τώρα μαζί να δούμε για τον βαθμό εμπλοκής. Η αποτελεσματική μάθηση συνδέεται με την αμοιβή εμπλοκή των εκπαιδευόμενων σε δραστηριότητες και στην ανταλλαγή της γνώσης. Η εμπλοκή σε διαδικασίες μάθησης σχετίζεται με τη συνεπή παρακολούθηση, τη διαρκή προσπάθεια, το ενδιαφέρον τους υψηλούς βαθμούς, την επιτυχία και γι' αυτό αποτελεί σημαντικό δίκτυο ποιοτικής και αποτελεσματικής μάθησης. Η έννοια της εμπλοκής είναι συναφής με τρεις παράγοντες, που είναι το συνέσθημα, η γνώση και η συμπεριφορά. Και πάμε παρακάτω να δούμε πώς μπορούμε να ελέγξουμε το βαθμό εμπλοκής σε ένα μικτό μοντέλο μάθησης. Οι μέθοδοι συλλογής είναι κυρίως δύο, όπου στην πρώτη περίπτωση έχουμε την περίπτωση του client-side data collection, που πρόκειται για τη μέθοδο κατά την οποία προστίθεται ένα κομμάτι κώδικα σε κάθε σελίδα του διεκτυακού τόπου, το οποίο συλλέγει τις απαραίτητες πληροφορίες. Συνήθως αποτελείται από ελάχιτες γραμμές κώδικα, ο οποίος όμως καλεί ένα εξωτερικό αρχείο JavaScript, το οποίο είναι υπεύθυνο για τη συλλογή των πληροφοριών. Στη συνέχεια, βλέπουμε το server-based logfiles, όπου τα logfiles αποτελούνται από δεδομένα τα οποία συλλέγει ο ίδιος ο web server και δεν έχουν καμία απόλυτο σχέση με το browser του χρήστηση. Στην θέση με την προηγούμενη μέθοδο, η χρήση των logfiles υπήρξε ιστορικά ο πιο δεδομένος τρόπος συλλογής στοιχείων για την ανάλυση της επισκεψημότητας και της συμπεριφοράς των χρηστών, σε έναν διεκτυακό τόπο. Συστήματα τα οποία βασίζουν την ανάλυση των δεδομένων των logfiles θα μας πούμε ακρίβεια ποια αρχεία, πόσες και ποια σελίδες εκτελέστηκαν ή άνοιξαν σε μια συγκεκριμένη περίοδο. Τώρα, οι βασικές μονάδες μέτρησης είναι παρακάτω. Έχουμε τους μοναδικούς χρήστες που αποτελούν τον αριθμό των μοναδικών συστημάτων που επισκέφτηκαν το σύστημα διαχείρισης μαθημάτων κατά μία χρονική περίοδο και επιλέγεται από το διαχειριστή, τις επισκέψεις όπου είναι ο ρυθμός των επισκέψιων που δέχθηκε το σύστημα πάλι σε μία χρονική περίοδο και το επιλέγει πάλι ο διαχειριστής, οι προβολές των σελίδων που είναι ο ρυθμός των σελίδων που διαβάστηκαν κατά μία χρονική περίοδο, το αριθμό των παρακάτων που είναι πάλι ο μέσος όρος των σελίδων που άνοιξαν οι χρήστες, το αριθμό των χρόνων που χρειάστηκαν οι χρήστες για να ολοκληρώσουν την περιέγευση τους στο σύστημα, τα πληροφορία που σχετίζονται με την προέλευση των χρηστών που είναι μέσα στο σύστημα και καθώς και τα ενδιαφέροντά τους και τέλος το περιεχόμενο που δείχνει ποια σελίδες προτιμούν οι χρήστες. Παρακάτω θα δούμε για το authority, αλλιώς το κύρος, όπου είναι ένας σημαντικός παράγοντας σε όλες τις παραπάνω διαδικασίες και δομές που αναφέρουμε και που προέγουν τα μοντέλα μυκτής μάθησης στην ασύγχρονη και στην εξαποστάσεις ως εκπαίδευση. Παραδείγματος χάρη, το κύρος που έχει ένα παντενεπιστήμιο ως κοινότητα μάθησης δεν μπορεί με τίποτα να συγκριθεί με το κύρος που θα έχει μία ομάδα καθηγητών αν θα δίδασκαν αυτοβούλους στο ίδιο αντικείμενο. Συνεπώς, για να υπάρχει ένας γνώμονας για την πρωτυποποίηση της εκπαίδευσης και των διαδικασιών της, δημιουργήθηκαν διάφορες μονάδες αξιολόγησης. Ένα κοντινό παράδειγμα σε εμάς είναι αυτό της ΜΟΔΥΠ, Μονάδα Διασφάλισης Ποιότητας. Ο ρόλος τράτης ΜΟΔΥΠ συνοψίζεται στα ακόλουθα, στην ανάπτυξη πολιτικής, στρατηγικής και διαδικασιών βελτίωσης του ιδρύματος, οργάνωση, λειτουργία και βελτίωσης συστημάτων διασφάλισης ποιότητας, συντονισμός και υποστήριξης των διαδικασιών αξιολόγησης των μονάδων και τέλος υποστήριξης διαδικασιών εξωτερικής αξιολόγησης και επιστοποίησης. Η στόχη της ΜΟΔΥΠ του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου είναι η εξής, η βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού και του ερευνητικού έργου, η βελτίωση της ποιότητας των δεδικασιών και των υπηρεσιών του Πανεπιστήμιου, πρωτίστως προς τους φοιτητές αλλά και προς όλο το προσωπικό, καθηγητές και διοικητικούς, βελτίωση της ποιότητας εργασίας και διαβίωσης στο Πανεπιστήμιο, που στέλνεται στο Αριστοτελείο, στην κοινωνία και στην πολιτική εγεσία αλλά και στη διεθνία ακαδημαϊκή κοινότητα. |
| _version_ |
1782818278339510272 |
| description |
Εργασία 2: Παρακαλώ, Καλησπέρα, κατ' αρχή και από εμάς. Εμείς θα σας μιλήσουμε για το Blend Learning. Η εργασία που θα αναπτύξουμε μιλάμε για την εφαρμογή του μικτού μοντέλου μάθησην εκπαιδευτική διαδικασία και θα χωριστεί σε εξής ενότητες. Η πρώτη ενότητα που θα αναπτύξουμε σχετίζεται με τη μικτή μάθηση. Συνέχεια, θα αναπτύξουμε με τη μικτή μάθηση. Συνέχεια, θα αναπτύξουμε με τη μικτή μάθηση. Η πρώτη ενότητα που θα αναπτύξουμε σχετίζεται με τη μικτή μάθηση. Συνέχεια, θα αναπτύξουμε με την εκπαιδευτική θεωρία, τη συνεργατική μάθηση, πώς υφίσταται στη μικτή μάθηση, το βαθμό εμπλοκής που υπάρχει στη μικτή μάθηση, στο μοντέλο της και το κύρο στο οποίο μας προσδίδει. Η πρώτη ενότητα, όπως αναφέραμε, είναι η μικτή μάθηση. Πάμε να δούμε τώρα τι είναι η μικτή μάθηση. Η μικτή μάθηση στην ουσία συνδυάζει την ηλεκτρονική εξαποστάσεις μάθηση με την παραδοσιακή ή αλλιώς διαζώσης, ή αλλιώς πρόσωπο με πρόσωπο μάθηση που την αναφέρνουν ορισμένοι. Και ο στόχος είναι να παρέχει μια πιο αποδοτική και αποτελεσματική μάθηση με το συνδυασμό των διαφορετικών περιβαλών των μάθησης. Ο σκοπός της μικτής μάθησης είναι όχι να έχουμε μόνο την εξαποστάζοντα σκαλία, αλλά συνδυάζει και τα δύο. Γι' αυτό, στηρίζεται πάνω στο δύο πτυχό της, που είναι τη σύγχρονη και της ασύγχρονης μάθησης, έτσι ώστε να μπορέσει να διευκολύνει την κινητοποίηση όλων των συμμετοχών και να άρρει τόσο τους χρονικούς περιορισμούς που γνωρίζουμε, όσο και διάφορα άλλα αντικίνδρα που μπορούν να υπάρχουν είτε γνωστικά είτε ψυχολογικά. Αυτό που πρέπει να τονίσουμε στη μικτή μάθηση είναι ότι είναι ένα καινούργιο μοντέλο στην εκπαίδευση και έχει αρχίσει να βρίσει και εφαρμογή είτε στην πρωτοβάθμια είτε στην δευτεροβάθμια είτε στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Πάμε να δούμε λίγο τώρα πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί η μικτή μάθηση. Η μικτή μάθηση στην ουσία θέλει να συνδυάσει, να την εξαποστάσουμε με τη διαζόζη δασκαλία που αναφέραμε και πριν, τη σύγχρονη με την ασύγχρονη μορφή διδασκαλίας, την αυτοκαθοδηγούμενη με τη συνεργατική μάθηση, γιατί τα τελευταία χρόνια θέλουμε να εισάγουμε τη συνεργατική μάθηση πολύ στην εκπαιδευτική διαδικασία, καθώς επίσης και το γενικό με το ειδικό περιεχόμενο. Δηλαδή, μπορεί κάποιοι να κάνουν γενικά κάποιο περιεχόμενο να αναπτύσσουν σε ένα μοντέλο μικτής μάθησης και κάποιοι πιο συγκεκριμένο ειδικό σε κάτι. Επίσης, αυτό που θέλουμε να εισάγουμε στη μικτή μάθηση, είναι να συνδυάσουμε όχι μόνο θεωρητικά μαθήματα, αλλά όσο μπορούμε και πρακτικά και να εντάξουμε και διάφορα εκπαιδευτικά εργαλεία πάνω σε αυτήν. Πάμε να δούμε λίγο τι πρέπει να παρέχει μία μικτή μάθηση. Καταρχήν, πριν πούμε τι πρέπει να παρέχει, αυτό πρέπει να μελετηθεί. Με ποιον τρόπο θα δημιουργήσουμε αυτό το μοντέλο της μικτής μάθησης. Ένας τρόπος είναι να χρησιμοποιήσουμε κάποιο εργαλείο κοινωνικής δικτύωσης Web2, όπου θα στήσουμε ένα λίγο πιο ελαφρύ μοντέλο μικτής μάθησης, με διάφορα εργαλεία όπως είναι το blog, το wiki κτλ., τα οποία πρέπει ο ίδιος ο εκπαιδευτικός να στήσει μετά ένα CMS στην ουσία, με το περιεχόμενο όπως θέλει ο ίδιος. Ο άλλος τρόπος είναι να χρησιμοποιηθεί ένα έτοιμο σύστημα διαχείρισης μάθησης, το οποίο όπως είναι το Moodle, το Blackboard και διάφορα άλλα, τα οποία σε λιγότερη κλίμακα θα επεξεργαστεί ο εκπαιδευτικός, θα εξάγει τα μάθηματά του και απλώς αυτό είναι πιο καλά οργανωμένο για σύστημα διαχείρισης μάθησης, όπως το αναφέρουμε. Αυτό όμως πρέπει να προσέξει ο καθηγητής, είναι αν θέλει το σύστημα, το μικτό μοντέλο μάθησης που θα έχει, αν θέλει να μπορούν να το βλέπει και να το βλέπει και να το βλέπει. Γιατί είναι κάτι το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει κάποια πέραση στην εκπαίδευση, έχουμε αρχίσει να χρησιμοποιούμε πολύ τις φορητές συσκευές, οπότε αυτό πρέπει να μεληκθεί από την αρχή. Τώρα, ένα καλό μικτό μοντέλο μάθησης πρέπει να παρέχει στον μαθητές τους διαδικτυακό εκπαιδευτικό περιεχόμενο, δηλαδή το περιεχόμενο που κάνει ο καθηγητής στην τάξη θα πρέπει να υπάρχει φυσικά και στο διαδίκτυο, οπότε από οποιαδήποτε ώρα και στιγμή να μπορεί να πάει και να το αντλήσει, να το δει, να κάνει τροποποίηση άμα χρειαστεί ή οτιδήποτε άλλο. Επίσης, να υπάρχει ανατροφοδότηση. Όταν ο μαθητής μπαίνει μέσα και κάνει κάποιες ασκήσεις ή απαντάει σε κάποια quiz, να έχει μια άμεση ανατροφοδότηση από όταν εκπαιδευτικό, για να ξέρει πώς πάει και πώς είναι η πρόοδος του. Να έχει διαδραστικό περιεχόμενο, δηλαδή ο μαθητής να μπαίνει μέσα και να κάνει κάποιες ασκήσεις, να έχει διαδραστικό περιεχόμενο, δηλαδή ο μαθητής να μην είναι απλώς ένας παθητικός δέξης, αλλά να έχει ενεργό συμμετοχή πάνω σε αυτό το μοντέλο της μυκτής μάθησης. Να έχει φυσικά συνεργατική μάθηση που όπως αναφέραμε και πριν από λίγο είναι ένα βασικό κομμάτι από τη συνεκπαιδευτική θεωρία που θα δούμε και συνέχεια που θέλουν να εντάξουν τα τελευταία χρόνια οι εκπαιδευτικές στο σύστημά τους, γιατί θεωρείται ότι μέσω συνεργασίας επιτυχάνονται καλύτερα μαθησιακά αποτελέσματα. Επίσης, αυτό που θα πρέπει να υπάρχει στη μυκτή μάθηση είναι το ηλεκτρονικό πορτφόλιο που λέμε. Είναι ο φάκελος ηλεκτρονικός που υπάρχει σε δωδόν για κάθε μαθητή, έτσι ώστε να γνωρίζει την πρόοδο του εκπαιδευτικός με τις εργασίες που κάνει και να ξέρει ποια ώρα και στιγμή, αν παρακολουθούς τα μαθήματα, πώς πήγε με τα μαθήματά του και ότι άλλο χρειάζεται. Και φυσικά η ηλεκτρονική υποβολή, γιατί όταν κάποιος μαθητής δεν μπορεί να είναι στην τάξη ή οπουδήποτε άλλο, να έχει το δικαίωμα να υποβάλλει την εργασία του ηλεκτρονικά, εξ αποστάσεως, οποιαδήποτε ώρα χρειαστεί και σε οποιοδήποτε μέρος. Τώρα, τι εκπαιδευτικό υλικό πρέπει να έχει η μυκτή μάθηση. Σε αυτό το σημείο, θέλουμε να αναφέρουμε το πλούσιο περιεχόμενο που πρέπει να υπάρχει σε ένα μοντέλο μυκτής μάθησης. Και είναι πολύ σημαντικό, γιατί όπως έχουμε αναφέρει πολλές φορές, άμα το μοντέλο της μυκτής μάθησης περιέχει μόνο κάποια αρχαία PDF και τίποτα άλλο, τότε φυσικά καταλαβαίνουμε ότι δεν έχει πλούσιο περιεχόμενο, έχει ένα απλό περιεχόμενο που ο μαθητής στην ουσία, ο χρήσις του, θα έχει ένα παθητικό ρόλο και καθόλου ενεργητικό. Οπότε, καλό είναι ένα περιβάλλον μυκτής μάθησης να περιλαμβάνει κάποια μορφή ή τηλεδιάσκεψη σε μορφή σύγχρονης, δηλαδή μετάδοσης μαθημάτων, δηλαδή θα μπορούσε να ορίσει ένας εκπαιδευτικός στη συγκεκριμένη ώρα να κάνει κάποιο Skype και να κάνει παρουσίαση του μαθηματός του. Ή αλλιώς, αν δεν είναι εφικτό αυτό, μέσω ενός βίντεο, ασύγχρονης δηλαδή επικοινωνία ή ακόμα και μέσω YouTube tutorial, που υπάρχουν πολλά. Επίσης, καλό θα ήταν να εσωματώσουμε κάποιες απλές ή ακόμα και διαδραστικές παρουσιάσεις. Κι αυτά τα τελευταία χρόνια υπάρχουν και κάποιες παρουσιάσεις που είναι διαδραστικές και βοηθάνε πολύ τους ίδιους τους χρήστες να ξέρουν πού θέλουν να πάνε και να δουν ότι τους ενδιαφέρει και όχι να έχουν μια σειρά σε ό,τι βλέπουν, αλλά να έχουν μόνο τους το δικαίωμα να επεμβούν σε ό,τι θέλουν να μάθουν. Επίσης, τα αντικαίσικοι κινούμενες εικόνες, κάποια αρχαία ήχου, κάποιες προσωμιώσεις, γιατί υπάρχουν κάποια αντικείμενα, τα οποία όσο και να τα μελετήσεις κάποιες φορές, δεν μπορείς να τα κατανοήσεις αν δεν δεις κάποια προσωμίωση. Φυσικά, χρειάζονται και τα αρχαία κειμένου, δεν σημαίνει ότι θα βάλουμε όλα τα άλλα, αυτά δεν θα υπάρχουν. Καθώς, επίσης, και κάποια εκπαιδευτικά παιχνίδια, γιατί έχει παρατηρηθεί το καινούριο φαινόμενο, το Game Based Learning, όπου με διάφορες έρευνες θεωρούν ότι όταν κάποιος παίζει κάποιο εκπαιδευτικό παιχνίδι, μπορεί να κατανοήσει καλύτερα κάποιες έννοιες απλώς διαβάζοντας. Πάμε τώρα λίγο να κλείσουμε και να δούμε τι επιδιώκουμε στην ουσία από τη μικτή μάθηση. Άμα εισάγουμε το μοντέλο της μικτής μάθησης στην εκπαιδευτική διαδικασία, στην ουσία αυτό που θέλουμε να προσέξουμε και τι επιδιώκουμε είναι να έχουμε ένα πλούσιο ενεργητικό περιβάλλον μάθησης, να έχουμε πολλαπλές μαθησιακές εμπειρίες από τους μαθητές και να τους ενεργοποιούμε στην ουσία και να τους δίνουμε κίνητρα μέσα από αυτό, να έχουμε άλλη επίδραση οι μαθητές με το περιεχόμενο που έχουμε μέσα και με τα εργαλεία που τους παρέχει, να αξιοποιούν τη δύναμη του διαδικτύου, που είναι και το σημαντικότερο, γιατί ξέρουμε ότι έχει πολύ μεγάλη δύναμη το διαδίκτυο, αρκεί όμως να το αξιοποιήσουμε σωστά και να μετατρέπουμε στην ουσία την πληροφορία που δεχόμαστε σε γνώση. Αυτό είναι κάτι που είναι από τους σημαντικότερους στόχους που πρέπει να εισάγουμε όταν θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα μοντέλο. Επίσης, να ενσωματώσουμε τεχνολογικά δακτικά εργαλεία, να μπορέσουμε όσο μπορούμε φυσικά να έχουμε βιωματική προσέγγιση της νόσης, γιατί από έρευνες που έχουν γίνει βλέπουμε ότι μετά κατανοούν καλύτερα κάποιες έννοιες, να δίνουμε τη δυνατότητα να ανακαλύψουν και να οικοδομήσουν τη γνώση τους μόνοι τους οι μαθητές, γιατί ο κάθε μαθητής όπως όλοι γνωρίζουμε έχει άλλες δυνατότητες και μπορεί να οικοδομήσει ο καθένας διαφορετικά τη γνώση του. Να αποκτήσουν τα αξιότητες συνεργασίας και επικοινωνίας που είναι από τα βασικότερα. Να έχουμε εξατομικημένη μάθηση και ανατροφοδότηση και αναστοχασμό ο κάθε μαθητής σε χωριστά. Και τέλος αυτό που θέλουμε είναι να υπάρχει ελαστικότητα και να άρρουμε τους χωρικούς και τους χρονικούς περιορισμούς. Εκεί είναι και που στοχεύει στην ουσία το μικτό μοντέλο μάθησης. Περνώντας τώρα στην εκπαιδευτική θεωρία, ένα πρόγραμμα μεκτήσης εκπαίδευσης αναμειγνύει διάφορους τρόπους μάθησης, μεθοδολογίας, παιδαγωγικής, προσέγγισης και διδακτικής πρακτικής, ανάλογα με τις ανάγκες της κοινότητας μάθησης. Η πιο βεβαιωμένη άποψη για την οικοδόμηση των γνώσεων στηρίζεται σε τέσσερις βασικές ιδέες. Στην ίδια τη δραστηριότητα του μαθητευόμενου ως αυτόνομου όντως, που μαθαίνει μέσα από την πράξη, την προσφορά ευνοϊκών καταστάσεων μάθησης, δηλαδή την αναγκαιότητα της διδακτικής και της παιδαγωγικής, στη διαμεσολάβηση του ενηλίκου και στο ρόλο του κοινωνικού περιβάλλοντος, στο ότι το παιδί δεν μπορεί να κάνει μόνο του, αλλά το πετυχαίνει με τη βοήθεια του άλλου, και στη χρήση γλωσσικών και συμβολικών μορφών για επικοινωνία και αναπαράσταση. Οι σύγχρονες παιδαγωγικές και διδακτικές προσεγγίσεις δίνουν έμφαση στο γεγονός ότι τα υπολογιστικά μαθησιακά περιβάλλοντα πρέπει να είναι σχεδιασμένα με έναν τρόπο ώστε να διευκολύνουν τις ενεργητικές, επικοδομιστικές και συνεργατικές διαδικασίες μάθησης. Τα μαθησιακά περιβάλλοντα που κάνουν χρήση στον του πουε, οφείλουν να βοηθούν τους μαθητές να κατανοούν και όχι να απομνημονεύουν, να προάγουν το μετασχηματισμό των ιδεών και όχι την παγίωση στερεότυπων αναπαραστάσεων, να γεφυρώνουν τις δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρο στο σχολείο με αυτές που συνιστούν αυθεντικές πολιτισμικές δραστηριότητες και να χρησιμοποιούμε κριτικό, δημιουργικό και πρωτότυπο τρόπο της γνώσης, τη φαντασία τους και την περιέργειά τους. Περνώντας τώρα στη θεωρία του επικοδομισμού, η μάθηση ορίζεται ως μια υποκειμενική και εσωτερική διαδικασία οικοδόμησης νοημάτων και θεωρείται ως αποτέλεσμα οργάνωσης και προσαρμογής των νέων πληροφοριών στις ήδη υπάρχουσες γνώσεις. Η μάθηση είναι μια ενεργή διαδικασία και η γνώση κατασκευάζεται μέσα από την εμπειρία. Η βασική εκπρόσωπη της θεωρίας αυτής είναι η γνωστή Πιαζέ Παπέρτε Μπρουνερ και Διούι και ο Διγκότσκι. Ο επικοδομισμός χωρίζεται στο γνωστικό επικοδομισμό και στον κοινωνικό επικοδομισμό. Ο Πιαζέ είναι ο κύριος εκπρόσωπος του γνωστικού επικοδομισμού, ενώ ο υπόλοιπος του κοινωνικού επικοδομισμού. Όσον αφορά το γνωστικό επικοδομισμό, ο εκπαιδευόμενος δομίει τη γνώση με το δικό του τρόπο, ενεργητικά. Δεν αποτελεί παθητικό δέκτυτο των πληροφοριών και των γνώσεων. Δηλαδή, τα παιδιά πριν ενταχθούν στην εκπαίδευση αναγνωρίζουν ότι διαθέτουν πρότερη γνώση. Η σχολική μονάδα αφούλει να συνδράμει στην οικοδόμηση των νέων γνώσεων και την εξέλιξη των γνώσεων που ήδη έχουν. Η κεντρική ρόλη είναι αυτή του μαθητή που αναλαμβάνει ενεργό ρόλο στην οικοδόμηση των γνώσεων του, τις πρότερες γνώσεις του που θα πρέπει να τροποποιηθούν και να επεκταθούν και του δασκάλου, ο οποίος αναλαμβάνει να έχει υποστηρικτικό ρόλο στην όλη διαδικασία. Ο κοινωνικός επικοδομισμός διαφοροποιείται από τον κλασικό στο επίπεδο της κοινωνικής αλληλεπίδρασης, θεωρώντας πως οι γνώσεις δομούνται μέσω των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των ατόμων. Σύμφωνα με το Βιγκότσκι, η γνώση ως περιεχόμενο και η μάθηση ως διαδικασία προσδιορίζεται από τις κοινωνικοπολιτισμικές περιστάσεις. Οι βασικές θέσεις της θεωρίας του Βιγκότσκι είναι ότι τα παιδιά οικοδομούν τη γνώση, η μάθηση προωθεί την ανάπτυξη και η ανάπτυξη δεν μπορεί να διαχωριστεί από το κοινωνικό της πλαίσιο. Η βασική αρχή της θεωρίας του Βιγκότσκι είναι η ζώνη της επικείμενης της ανάπτυξης. Βλέπουμε εδώ και τη σχηματική αναπαράσταση, που ορίζεται όση διαφορά μεταξύ των όσων το παιδί μπορεί να επιτελέσει αυτό όνομα και όσων μπορεί να επιτελέσει με τη βοήθεια των κοινωνικών άλλων. Αυτό είναι ο έμπειρος συμμαθητής του, με περισσότερες γνώσεις συμμαθητής του ή ο εκπαιδευτικός. Για την αποτέλεσματική ανάπτυξη της ζώνης, χρειάζεται να ενεργοποιηθούν οι τακτικές της συνεργασίας με τους συμμαθητές και η οικοδόμηση, το γνωστό scaffolding, δηλαδή η στήριξη που παρέχεται από τον εκπαιδευτικό σωμαθητή ή όπως προνέφερα από τον πιο έμπειρο συμμαθητή. Παραμένοντας στον κοινωνικό επικοδομισμό, η θεωρία του Vingotsky έχει δύο βασικές επιπτώσεις στην εκπαίδευση. Η πρώτη είναι ότι πρέπει να δημιουργούμε στην τάξη περιστά συνεργατικής μάθησης ανάμεσα σε ομάδες με διαφορετικά επίπεδα ικανότητας. Δηλαδή, να εξασφαλίζουμε σε μια ομάδα να υπάρχουν περισσότερο ικανοί μαθητές με άλλους μαθητές οι οποίοι θεωρούνται λιγότερο ικανοί. Και η δεύτερη είναι η εφαρμογή της αρχής της σταδιακής μίωσης της βοήθειας των εκπαιδευτικών ή των ικανότερων συμμαθητών και η σταδιακή ανάλυψη όλο και μεγαλύτερης ευθύνησης από πλευράς του μαθητή. Τώρα θα δούμε τη συνεργατική μάθηση. Αρχικά θα δώσουμε τον ορισμό της. Η συνεργατική μάθηση είναι ένα σύστημα εκπαιδευτικών μεθόδων στο οποίο μικρές σαν ομοιογενείς ομάδες μαθητών λειτουργούν μαζί για να ολοκληρώσουν ένα κοινό στόχο. Ο στόχος είναι να μεγιστοποιήσουν τις προσωπικές τους γνώσεις μέσω αλληλεπίδρασης και αλληλεξάρτησης με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας που προσπαθούν για το κοινό όφελος. Τα στοιχεία της συνεργατικής μάθησης είναι η θετική αλληλεξάρτηση μεταξύ των μαθητών, η πρόοθεση της πρόσωπος με πρόσωπο αλληλεπίδρασης, η προσωπική και ομαδική πευθυνότητα, οι διαπροσωπικές και μικροομαδικές δεξιότητες και ομαδική εργασία. Κάποια περιβάλλοντα αργάνωσης και διαχείρισης μαθημάτων χωρίζονται σε δίκο ατηγορίες με έμφαση τη σύγχρονη επικοινωνία και με έμφαση την ασύγχρονη επικοινωνία. Παράδειγμα, στη σύγχρονη είναι το Big Blue Button, όπως βλέπετε στην εικόνα, ενώ στην ασύγχρονη έχουμε το Moodle, το Open Class, το Blackboard. Τα συνεργατικά εικονικά περιβάλλοντα μάθησης, τα VLIs, αποτελούν για ένα ένταχο λόγια που συνδυάζει νέους τρόπους παρουσίας των μαθημάτων σε ένα εικονικό περιβάλλον της τάξης με τη χρήση πολυμέσων, ίντερνετ και προσωμιώσεων και τη δυνατότητα σύγχρονης και ασύγχρονης επικοινωνίας μεταξύ των χρηστών, καθηγητών μαθητών και μεταξύ τους μαθητών. Ουσιαστικά είναι διαμοιραζόμενοι εικονικοί κόσμοι και λειτουργούν σαν ένα δίκτυο υπολογιστών. Στους χρήστες παρέχονται τα VATARS, τα οποία μεταβιβάζουν δημοφόρηση σχετικά με την ταυτότητα, την παρουσία και τις δραστηριότητες του VLE. Γενικά ένα VLE μπορεί να παρέχει online forums για συζητήσεις, εργαλείο τηλεδιάσκεψης, την οργάνωση των ομάδων δραστηριοτήτων και περιεχομένου, διαμοιραζόμενα αρχεία και κείμενα και instant messaging. Τα κατηγορίες των VLE, η πρώτη κατηγορία είναι τα εικονικά περιβάλλοντα προβολής. Ένα παράδειγμα είναι το cave που σχεδιάστηκε από το Πανεπιστήμιο Λινόης και έχει στερεοσκοπικές εικόνες. Μια άλλη κατηγορία είναι τα εικονικά περιβάλλοντα οθόνης, όπου 3D εικόνες παρουσιάζονται με τη χρήση ειδικών γυαλιών. Τα εικονικά περιβάλλοντα για πολλούς θεατές, όπου πολλοί μπορούν να έχουν αίσθηση του περιβάλλοντος, αλλά μόνο ένας μπορεί να αλληλεπιδρά με αυτό. Τα εικονικά περιβάλλοντα για πολλούς χρήστες, που πολλοί μπορούν ταυτόχρονα να είναι παρόντες και να αλληλεπιδρούν με το εικονικό περιβάλλον. Τα εικονικά περιβάλλοντα σε δίκτυο, που πολλοί χρήστες που είναι σε δίκτυο συμμετέχουν από κοινού στο εικονικό περιβάλλον. Αυτό είναι το πρόβλημα που χρησιμοποιούν και για τη συνδυάσξη ανάμεσα στο Ινστιτούτο του Seattle και στο Ερμητικό Κέντρο στο Τόκιο, όπως βλέπετε στην εικόνα. Πάμε τώρα μαζί να δούμε για τον βαθμό εμπλοκής. Η αποτελεσματική μάθηση συνδέεται με την αμοιβή εμπλοκή των εκπαιδευόμενων σε δραστηριότητες και στην ανταλλαγή της γνώσης. Η εμπλοκή σε διαδικασίες μάθησης σχετίζεται με τη συνεπή παρακολούθηση, τη διαρκή προσπάθεια, το ενδιαφέρον τους υψηλούς βαθμούς, την επιτυχία και γι' αυτό αποτελεί σημαντικό δίκτυο ποιοτικής και αποτελεσματικής μάθησης. Η έννοια της εμπλοκής είναι συναφής με τρεις παράγοντες, που είναι το συνέσθημα, η γνώση και η συμπεριφορά. Και πάμε παρακάτω να δούμε πώς μπορούμε να ελέγξουμε το βαθμό εμπλοκής σε ένα μικτό μοντέλο μάθησης. Οι μέθοδοι συλλογής είναι κυρίως δύο, όπου στην πρώτη περίπτωση έχουμε την περίπτωση του client-side data collection, που πρόκειται για τη μέθοδο κατά την οποία προστίθεται ένα κομμάτι κώδικα σε κάθε σελίδα του διεκτυακού τόπου, το οποίο συλλέγει τις απαραίτητες πληροφορίες. Συνήθως αποτελείται από ελάχιτες γραμμές κώδικα, ο οποίος όμως καλεί ένα εξωτερικό αρχείο JavaScript, το οποίο είναι υπεύθυνο για τη συλλογή των πληροφοριών. Στη συνέχεια, βλέπουμε το server-based logfiles, όπου τα logfiles αποτελούνται από δεδομένα τα οποία συλλέγει ο ίδιος ο web server και δεν έχουν καμία απόλυτο σχέση με το browser του χρήστηση. Στην θέση με την προηγούμενη μέθοδο, η χρήση των logfiles υπήρξε ιστορικά ο πιο δεδομένος τρόπος συλλογής στοιχείων για την ανάλυση της επισκεψημότητας και της συμπεριφοράς των χρηστών, σε έναν διεκτυακό τόπο. Συστήματα τα οποία βασίζουν την ανάλυση των δεδομένων των logfiles θα μας πούμε ακρίβεια ποια αρχεία, πόσες και ποια σελίδες εκτελέστηκαν ή άνοιξαν σε μια συγκεκριμένη περίοδο. Τώρα, οι βασικές μονάδες μέτρησης είναι παρακάτω. Έχουμε τους μοναδικούς χρήστες που αποτελούν τον αριθμό των μοναδικών συστημάτων που επισκέφτηκαν το σύστημα διαχείρισης μαθημάτων κατά μία χρονική περίοδο και επιλέγεται από το διαχειριστή, τις επισκέψεις όπου είναι ο ρυθμός των επισκέψιων που δέχθηκε το σύστημα πάλι σε μία χρονική περίοδο και το επιλέγει πάλι ο διαχειριστής, οι προβολές των σελίδων που είναι ο ρυθμός των σελίδων που διαβάστηκαν κατά μία χρονική περίοδο, το αριθμό των παρακάτων που είναι πάλι ο μέσος όρος των σελίδων που άνοιξαν οι χρήστες, το αριθμό των χρόνων που χρειάστηκαν οι χρήστες για να ολοκληρώσουν την περιέγευση τους στο σύστημα, τα πληροφορία που σχετίζονται με την προέλευση των χρηστών που είναι μέσα στο σύστημα και καθώς και τα ενδιαφέροντά τους και τέλος το περιεχόμενο που δείχνει ποια σελίδες προτιμούν οι χρήστες. Παρακάτω θα δούμε για το authority, αλλιώς το κύρος, όπου είναι ένας σημαντικός παράγοντας σε όλες τις παραπάνω διαδικασίες και δομές που αναφέρουμε και που προέγουν τα μοντέλα μυκτής μάθησης στην ασύγχρονη και στην εξαποστάσεις ως εκπαίδευση. Παραδείγματος χάρη, το κύρος που έχει ένα παντενεπιστήμιο ως κοινότητα μάθησης δεν μπορεί με τίποτα να συγκριθεί με το κύρος που θα έχει μία ομάδα καθηγητών αν θα δίδασκαν αυτοβούλους στο ίδιο αντικείμενο. Συνεπώς, για να υπάρχει ένας γνώμονας για την πρωτυποποίηση της εκπαίδευσης και των διαδικασιών της, δημιουργήθηκαν διάφορες μονάδες αξιολόγησης. Ένα κοντινό παράδειγμα σε εμάς είναι αυτό της ΜΟΔΥΠ, Μονάδα Διασφάλισης Ποιότητας. Ο ρόλος τράτης ΜΟΔΥΠ συνοψίζεται στα ακόλουθα, στην ανάπτυξη πολιτικής, στρατηγικής και διαδικασιών βελτίωσης του ιδρύματος, οργάνωση, λειτουργία και βελτίωσης συστημάτων διασφάλισης ποιότητας, συντονισμός και υποστήριξης των διαδικασιών αξιολόγησης των μονάδων και τέλος υποστήριξης διαδικασιών εξωτερικής αξιολόγησης και επιστοποίησης. Η στόχη της ΜΟΔΥΠ του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου είναι η εξής, η βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού και του ερευνητικού έργου, η βελτίωση της ποιότητας των δεδικασιών και των υπηρεσιών του Πανεπιστήμιου, πρωτίστως προς τους φοιτητές αλλά και προς όλο το προσωπικό, καθηγητές και διοικητικούς, βελτίωση της ποιότητας εργασίας και διαβίωσης στο Πανεπιστήμιο, που στέλνεται στο Αριστοτελείο, στην κοινωνία και στην πολιτική εγεσία αλλά και στη διεθνία ακαδημαϊκή κοινότητα. |