Επισκόπηση Τηλεπικοινωνιών (2022-11-21-19:40:07) / Μέρος 1 / Προγραμματισμένη Μετάδοση μαθήματος

Προγραμματισμένη Μετάδοση μαθήματος: Ρεύμα από εδώ πήγε εδώ, σε χρόνο μηδέν στην ίσοδο. Στην έξοδο το σύστημά σου θα έχει την ίδια απόκριση. Όχι. Θα πάντα δείτε ότι η έξοδος είναι κάπως έτσι. Καταλαβαίνετε, δεν πάει ακαριαία να πιάσει την τιμή, την έκρηση. Δεν το καταλαβαίνει αυτό. Συμπεριφέρεται σα...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος δημιουργός:	Τσίπουρας Αριστείδης (ΕΔΙΠ)
Γλώσσα:	el
Φορέας:	Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Μορφή:	Video
Είδος:	Ανοικτά μαθήματα
Συλλογή:	Πληροφορικής και Tηλεπικοινωνιών / Επισκόπηση Τηλεπικοινωνιών
Ημερομηνία έκδοσης:	ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ 2022
Θέματα:	Άλλο Επιστημονικό Υπο-Πεδίο Ανοικτά μαθήματα
Άδεια Χρήσης:	Αναφορά-Μη-Εμπορική Χρήση-Παρόμοια Διανομή
Διαθέσιμο Online:	https://delos.uoa.gr/opendelos/videolecture/show?rid=fb546bb6

id	f6f77f0a-ed33-4039-873e-b8a94b52f470
title	Επισκόπηση Τηλεπικοινωνιών (2022-11-21-19:40:07) / Μέρος 1 / Προγραμματισμένη Μετάδοση μαθήματος
spellingShingle	Επισκόπηση Τηλεπικοινωνιών (2022-11-21-19:40:07) / Μέρος 1 / Προγραμματισμένη Μετάδοση μαθήματος Άλλο Επιστημονικό Υπο-Πεδίο Τσίπουρας Αριστείδης
publisher	ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
url	https://delos.uoa.gr/opendelos/videolecture/show?rid=fb546bb6
publishDate	2022
language	el
thumbnail	http://oava-admin-api.datascouting.com/static/5306/1589/4941/e13a/ea04/5061/38e2/a61d/530615894941e13aea04506138e2a61d.jpg
topic	Άλλο Επιστημονικό Υπο-Πεδίο
topic_facet	Άλλο Επιστημονικό Υπο-Πεδίο
author	Τσίπουρας Αριστείδης
author_facet	Τσίπουρας Αριστείδης
hierarchy_parent_title	Επισκόπηση Τηλεπικοινωνιών
hierarchy_top_title	Πληροφορικής και Tηλεπικοινωνιών
format	Video
rights_txt	CC
rightsExpression_str	Αναφορά-Μη-Εμπορική Χρήση-Παρόμοια Διανομή
organizationType_txt	Πανεπιστήμια
hasOrganisationLogo_txt	https://delos.uoa.gr/opendelos/resources/logos/uoa.png
author_role	ΕΔΙΠ
author2_role	ΕΔΙΠ
relatedlink_txt	https://www.aueb.gr/
durationNormalPlayTime_txt	01:00:00.29
genre	Ανοικτά μαθήματα
genre_facet	Ανοικτά μαθήματα
institution	Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
asr_txt	Ρεύμα από εδώ πήγε εδώ, σε χρόνο μηδέν στην ίσοδο. Στην έξοδο το σύστημά σου θα έχει την ίδια απόκριση. Όχι. Θα πάντα δείτε ότι η έξοδος είναι κάπως έτσι. Καταλαβαίνετε, δεν πάει ακαριαία να πιάσει την τιμή, την έκρηση. Δεν το καταλαβαίνει αυτό. Συμπεριφέρεται σαν φίλκ λεωμένος. Ακρίστηκε η κόπη σχοινότηση, έχει εμπροζώνει τον κομπόσο. Σχετίζεται με το πόσο γρήγορη απόκριση έχει. Εξώ, όπως θα δούμε σήμερα, παίζουν ρόλο τα υλικά. Παίζουν ρόλο τα κουμπόνες που σου χρειάζει. Τα απάρτια που λένε και οι στραγουδοί. Έσ' ανταλαβαίνει. Το ίδιο γίνεται και με το δέκτυρο. Πάλι εκεί, χρώμα συγκεκριμένο, να αποκριθεί στις αλλαγές που αντιστοιχούν στην πληθυαϊκή πληροφορία και στην ανουλύκεια. Όλα αυτά, μαζί με το ευρωζώνης που έχει το μέσο μετάδοσης, όπου το μέσο μετάδοσης μπορεί να έχει άλλο ευρωζώνης, έχει ο αέρας, άλλο το καλόνιο, το χάρικινο, άλλο η οπτική είναι. Όλα αυτά δίνουν αυτό το ευρωζώνης καναλιούπτλαια. Και όλα αυτά καθορίζουν τη χωρητικότητα του συστήματος. Εντάξει. Ποια είναι η χωρητικότητα του συστήματος, γιατί εσένα, που έχετε στο σπίτι σας. Τι έχετε δει, μόσα θέλετε. Πενήντα μεγαλύτερες βιβλίες έχετε εσείς, εσείς. Το ADSL είπατε, ε? ADSL. Ναι, το σπίτι σας, το που έχετε, το ADSL, το BDSL, το πληρώνετε. Α, BDSL. BDSL είχε εσείς, ε, εκατό, εκατό, εκατό, εκατό, εκατό, εκατό, εκατό, εκατό, εκατό, εκατό, εκατό μεγαλύτερες βιβλίες. Έτσι δεν είναι. Το BDSL, έτσι, στην Λάμπα, έχει 24. Όχι επειδή δεν θέλει να πάει στην κατοστάρα, αλλά επειδή δεν υπάρχει δεκατότητα με βιβλίες. Ε, δεν υπάρχει δεκατότητα με βιβλίες. Δεν υπάρχει δεκατότητα. Καλά, είναι και το... Όχι, δεν είναι, βρούχε, καλά, είναι. Ναι, δεν ξέρω παιγίδες που περπατώνουν. Υπάρχει πρόβλημα που θέλουν πολλή επαγγελματική, δεν είναι... Ε, εντάξει, άσε, θέλω να πάμε σε οι άλλες παιδίες. Το πιο φθινό. Ναι, δεν είναι όμως, πάντως, έτσι. Πολλοί ζητάνε και δεν μπορούν να πάρουν, γιατί δεν υπάρχουν υποκτομές. Εντάξει, υπάρχουν κολυμπάκια, όλοι. Προς τι κολυμπάκια πάρουν? Τί το... τέτοιο, speed booster. Speed booster, δηλαδή... Τι βάζεις, βάζεις ένα σκιτή? Στην ουσία είναι ένα router, το οποίο το συνδέεις στη σταθερή σου τη γραμμή, αλλά έχει κάρτα κινητής. Α, άσχημεντι, περιμένεις... Και μπορεί να σου γουστάρει την ταχύτητα έως και... Εντάξει, παίρνεις από την κινητή. Ε, εγώ είπα ότι υπάρχουν πατέντες, τώρα... Εντάξει, εγώ δεν είπα γι' αυτό. Πράγματι, σου μπείς και την κινητή. Σου μπείς, δηλαδή, το... και πλέον είναι ο ζώνης, που παίρνεις από το 4G αφού τη στιγμή ή από το 5G αργότερα. Κράτο. Ε, σωστά. Λοιπόν, εδώ άλλο ένα παράδειγμα. Έτσι, σε αυτό το επίπεδο κοιμένανται και οι ερωτήσεις, το επίπεδο της κολύας, τα υπάρχουν. Φέχνουμε, δεν θέλεις. Μπορεί να μην είναι τόσο μεγάλη η ερώτηση, αλλά μπορεί να είναι και ένα κομμάτι. Εντάξει, ένα ερώτημα θα είναι αυτό. Θα βάσω πέντε έξι ερωτήσεις, τρία θέματα, πέντε ερωτήσεις στο ένα, τρεις, δύο ή τρεις στο άλλο και άλλες δύο ή τρεις στον άλλο. Εντάξει. Δίποτα. Λοιπόν, όλα με ασκήσανε. Ασκείς αυτού του τύπου. Ασκησύρια. Ασκησύρια. Έτσι, αν την αρωτήσω και κάνω μια ερώτηση απλή. Ο πώς? Θα το καταλάβω. Στην Ότια Σκοτία. Σιγά, άμα έχεις μια μαθιά να δώσεις σημειώσεις, να τις παρουσιάζεις, θα καταλάβω. Τι είναι πιο σημαντικό. Άλλες θα τα έβλεπαν τη Γιντζίνη. Αυτό, ε. Πες το. Άλλες θα τα έβλεπαν τη Γιντζίνη. Το δάγκο. Όχι. Το βάζανε στη σχολή της Τρίπολης. Ναι. Τι είναι το καούσιανό. Όχι, τι θα κερδίσω. Το ξέρεις. Από αυτά δεν κερδίσετε. Από αυτά δεν κερδίσετε. Λοιπόν, δεν κερδίζω κάτι. Δηλαδή, για μένα δεν είχε... Δεν είχε περάσει αυτό. Δεν είναι για μένα αυτό το πράγμα. Εντάξει. Λοιπόν. Έχουμε ένα ξυλιακό σύστημα, λοιπόν, το οποίο υπηρετεί με οφασματική απόδοση τόσο. Άρα μας δίνει τη βολετικότητα προς το... προς όλες. Ποιέν, ελάχιστον, είναι το υπηρετ, ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι χρήστες έτσι θα έχουν επαρκή κάλυψη απαλαμμένη προς πάνω. Άρα τι σημαίνει αυτό, ότι θα πρέπει σε προς μπ, ίσον μελογάρουμε βάζει το 2 του 1, συν σε προς μπ, επιέφερον μπ προς 2,0, τι κάνουν οι πιο αντικατάσεις. Όπου σε προς μπ βάζουν το 4. Έτσι. Από αυτόν τον τύπο. Όχι, όπου... Αυτό. Πόσο είπαμε ότι το σε προς μπ, ένα λεπτό. Τέσσερα, δεν είπαμε. Είναι η απόδοση μας. Τέσσερα, ίσον μελογάρουμε βάζει το 2 του 1, συν, έψινον μπ προς 2,0 προς 4. Γιατί μας ζητάει το έψινον μπ προς 2,0. Μας ζητάει. Πόσο θα κάνουμε το έψινον μπ προς 2,0, ώστε να πει να εξαφάλουμε. Προσέξτε, εδώ, άμα δεν έχετε καταλάβει τι ακριβώς λέμε, μια λέξη να σας βάζω παραπάνω, εκεί είναι που την πατάκα. Και αρχίζει και ένα νοτιόσμο. Ενώ είναι απλό. Τι σημαίνει χωρισφάρματα. Άρχιζε όλος τη σκέλη, τώρα, γιατί λέει χωρισφάρματα, τι θα γινόταν, άμα ήταν με σφάρματα. Εντάξει, αρχίζει εκεί και μπερδεύονται. Αυτό, εδώ, είναι ουσιαλώς η κατάσταση για να μη γέχουμε σφάρματα. Σύμφωνα με. Είναι η χωριτικότητα, η πυκνότητα, η φασιματική απόδοση, ώστε να μη γέχουμε σφάρματα. Από μόνη της. Δεν χρειάζεται να κάνετε κάτι άλλο. Άρα, εδώ θα ισχύει τέσσερα έσον με ένα, λογάρετε, μην βάσετε το δύο. Άρα, λύνουμε ως προς την παρένθεση. Αυτό τι σημαίνει. Ότι ένα σε τέσσερα έσον με προς δύο με τέσσερα έσον, με δύο, εις την δετάρτη. Έχετε δει, ναι. Δύο δετάρτη. Δύο δετάρτη πιν ένα, ίσον με τέσσερα και τα λοιπά. Άρα, καταλήγουμε εδώ. Έλα, ρε. Του πει γρήγορα. Λέει, αυτό εδώ. Με τι ίσουτε. Τέσσερα. Κάτι ίσο... Συγνώμη, λουγάρμα του κάτι. Σημαίνει ότι αυτό πρέπει να ίσουτε με δύο ή με τέσσερα. Δύο εις την δετάρτη. Απολογαλείτες. Το γραμμικό υπήρχε απλή. Είπαμε ότι πρέπει να ψηθεί. Άρα, τι έχεις. Δύο εις την δετάρτη. Λέγεται. Δύο εις την δετάρτη ίσον με πόσο. Ένα. Με ένα, σύν τέσσερα, έψινον πέπρος μη μη δέν. Ε, τώρα αυτό είναι η πρωτοβάθμια. Πρωτοβαθμή της ίσουση ως προς έψινον πέπρος μη μη δέν. Το ένα από το άλλο μέρος, δυρίσμενο τέσσερα, και βρήκες το έψινο πέπρος μη μη δέν που ψάχνεις. Έτσι, είναι αυτό. Εδώ είχα βράγει μια άλλη άσκη κάποτε. Η οποία... δεν γινότανε σαν πρωτοβάθμια. Έπρεπε να κάνεις, πώς το λένε, γινότανε γραφτικά. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνω τι λέω. Ναι, ήταν μη γραμμική ίξιος. Και παρ' όλα αυτά κάποιος δεν έδωσε την απάντηση. Γιατί είχε υπολογιστάκι επιστημόνιμας, χωρίς να το ψάχνει, χωρίς να το σκεφτεί, μόνος έδωσε κατευθείαν την απάντηση και με εξέπληξε. Εντάξει. Ενταγράφετε, ήταν μη γραμμική ίξιος. Δεν γινότανε. Με αυτόν τον τρόπο. Θα ήθελες να κάνεις ή δεν είναι γραφικά, ή θα ήθελες να είχες ειδικό μικράκι. Απλά, σε αυτές τις περιπτώσεις, σε αυτές τις περιπτώσεις αποφεύγουν. Για λόγους ευγνώητους, έτσι. Για να διπλασιαστεί ο χρυστός, πόσο θα πρέπει να... Α, ναι, η ερώτηση έγινε. Αν θέλουμε, λέει, να διπλασιάσουμε τους χρήστες. Εντάξει. Πόσο περισσότερη ισχύ θα πρέπει να στυνοβολεί ο σταχμός βάσης. Έτσι ώστε να διατηρηθεί η παρουσιακά κάλυψη και η επικοινωνία να είναι πάλι επαραγμένη προσφάλεια. Αυτό τι σημαίνει να διπλασιάσω από το πρασματικό μου στόν. Θα πρέπει να αυξήσω, να διπλασιάσω, για την ακλήρια, τη φρασματική απόδοση. Θα πρέπει, δηλαδή, να βάλω περισσότερα bit, περισσότερη πληροφορία, στο ίδιο ευρωζώνης. Έτσι δεν είναι το πιο ότι μπορώ να χάσω. Προσθέτω bit στο ίδιο ευρωζώνης. Δεν σημαίνει ότι βάζω περισσότερα σύμβολα. Άρα θα πρέπει να αυξήσω την ισχύ, για να μπορέσει να διαβάζει ο δέχτης του κρίστη τα σύμβολα αυτά που προσθέτεις, για να αυξήσω την πληροφορία. Το καταλάβαμε? Άρα, λοιπόν, για να διπλασιαστεί ο ρωμός των χριστών, θα πρέπει να διπλασιάσω τη φρασματική απόδοση. Άρα θα πρέπει από 4 να γίνω 8. Και ξαναγίνω πάλι την ίδια εξίσωση. Αντί για 4 βάζω 8. Δεν χρειάζεται να το ξαναγάνω την αργή. Πρέπει ε-2-0-2-2-1-8. Από εκεί τη βγαίνει 31,87. Από 3,57, το ε-2-0-0, έγινε 31,87. Από εκεί που ήταν 5,74 dB, πέντε dB περίπου, πήγε στα 15. Άρα, αυξήθηκε η ισχύ μου κατά πόσες φορές? Κατά 10 dB. Βλέπετε, λοιπόν, και πάλι ότι επειδή είναι λογαρυθμική εξάρτηση από την ισχύ, πρέπει να δώσω πολλή ισχύ για να πετύχω τον διπλασιασμό της σωματικής απόδοσης. Αυτό για να τελειώσουμε με την ισχύ. Αυτά που ακολουθούν τώρα είναι απλά συμπληρωματικά. Έτσι, κάνω μια σύντομη ανασκόπηση. Δηλαδή, τι είναι το κανάλι μου, τι είναι ένας συστημάς μας, ένα τηλεμιουακό σύστημα, η πηγή, ο μετατροπέας μαζί με τον πομπό, προσαμογή, δηλαδή, τους σήματος της πηγής στον πομπό, το κανάλι, ο δέκτης και ο μετατροπέας εξόδου. Αυτό είναι ένα τηλεμιουακό σύστημα. Τα ισχυριακά συστήματα, όπως είδαμε, είναι δύο δόν, βασικά. Αναλογικά, ψηφιακά. Εμάς, από εδώ, δεν μπορούσαμε να προσχολήσουμε μόνο τα ψηφιακά. Ανάλογα ψηφιακά, γιατί πώς τα κορίζουμε έτσι, ανάλογα το τύπο πληροφορίας, τα μεταφέρονται. Άλλα θέματα, τα οποία μπορεί να επισέρχονται σε ένα τριβερό σύστημα, είναι το υλικό. Το υλικό εννοεί, εννοώ, τι τύπο πομπού θα βάλουμε, τι τύπο καναλιού θα εξοπίσουμε, τι νέσο μετάλλωση θα έχουμε. Σε τι δίκιο θα είναι ενταχμένο, αυτό το σύστημα. Είναι ασύρματο ή δεν σύρματο, όπως θα δούμε στα επόμενα. Πώς αναπαραίσταται η πληροφορία, αναλογική, σε μπιτ ψηφιακή, έτσι. Όλα αυτά, λοιπόν, παίζουν ρόλο. Αυτό το σύστημα, αυτό το σύμμα είναι ψηφιακό. Γιατί? Γιατί είναι εκβατισμένο. Γιατί δεν είναι εκβατισμένο. Θα μπορούσε να μου πεις, όμως, ότι είναι εκβατισμένο και έχει μία, δύο, τρεις, τέσσερες, πέντε, έξι τιμές. Πέντε τιμές. Για προσέξτε. Μία, δύο, τρεις, τέσσερες, πέντε. Άμα σου πω ότι είναι αυτό, αυτές τις τιμές, είναι ή δεν είναι. Παίρνει πέντε τιμές. Ναι, αυτό λέω. Λέω ότι αυτό το όλα... Αν έβριπες και ένα στιγμό μετά, μέσα από αυτές τις πέντε τιμές θα παίρνουν. Είναι εκβατισμένο ή όχι. Είναι ψηφιακό ή όχι. Αυτό είναι σίγουρο αυσιακό, γιατί παίρνει δύο τιμές. Αυτό είναι με την προϋπόθεση ότι δεν έχουμε άλλες τιμές πέρα από το πέντε, είναι. Αυτό είναι όχι. Εντάξει. Άρα μην μένεις στο ότι ψηφιακό σημαίνει μόνο μητέρα. Αυτό θέλω να σας εξηγήσω. Ψηφιακό δεν είναι μόνο μητέρα. Εντάξει, δεν υπάρχει και αυτή η παραμόηση. Ψηφιακό μπορεί να είναι και αυτό. Αν και οι επόμενες τιμές είναι και τούτοι, εκείνοι, εκείνοι, εκείνοι. Βλέπετε ότι το γεγονός αυτό εδώ και αυτό και αυτό, όπα, αυτή εδώ η τιμή είναι η ίδια μητέρα, βλέπετε. Άρα έχω μία τιμή, δύο τιμές, τρεις, τέσσερις. Τέσσερις τιμές. Τέσσερα σύμβολα. Άρα εξηγιακό. Μέχρι πόσο σύμβολα έχουμε μεν ουσιακό. Μέχρι πόσο σύμβολα έχουμε μεν ουσιακό. Δεν υπάρχει τερρυσμός σε αυτά τα πράγματα που προσέχονται. Απλά... Άρα με ένα τέτοιο σχήμα και δεν έχουμε εξασφαλή, πώς θα ξέρουμε αν είναι ουσιακό ή δεν μπορούμε να συνεχίσουμε. Ναι, αυτό θα σου πω. Ό,τι συνεχίζει. Σου λέω ότι συνεχίζει και παίρνει αυτές τις τιμές. Αν σου έδινα εσύ ένα σηματέχιο και σου βάζα και μία τιμή εδώ πάνω, έτσι και τέρμα, καταλαβαίνεις, ή άλλη μία τιμή από εδώ αινητική και τα λοιπά, θα μπορούσα να πεις ότι αυτό δεν είναι απλά διαχειρήτου πρώτη. Εντάξει. Δεν παίρνει συγκεκριμένες τιμές. Ένας επιακό σύμβολα παίρνει συγκεκριμένες τιμές από ένα σύνολο κιμό. Σας δω, δεν είναι κάποια άλλα στοιχεία. Εντάξει. Το σύμμα που προκύπτει, παραμουσκάρει, από τη δυσματολειψία, όπως βλέπετε εκείνη το σχήμα, δεν είναι ψυχιακό, είναι όμως και κρυτούχρονο. Παρά τι κάνει, έτσι, τέτοια πράγματα. Στα ανοιχτά συστήματα, κριτήριο είναι η κυστότητα, δηλαδή κατά πόσο το σύμμα που φτάνει στο δέκτη είναι όμιο, με το σύμμα που φτάνει, που στέλνει από πόσο. Εκεί γίνεται η όλη διαδικασία. Εντάξει, και η πιστωπίληση. Στα ψυχιακά στήματα επικοινωνίας, κριτήριο τι είναι. Είναι ο ρυθμός μετάδοσης συγκεκριμένων και η πιθανότητα σφάλματος. Πόσα εσφαλμένα bit υπάρχουν στο ένα δις εκατομμύριο bit. Εντάξει. Οι συνήθιες στιγμές bit error rate, όπως λέμε, είναι τις τάξεις του δέκα στιγμή 7, δέκα στιγμή 8 και δέκα στιγμή 12. Bit per second. Εντάξει. Στα δέκα στιγμή 12 bit, το ένα είναι σφαλμένο. Αυτό είναι ένα πολύ αξιόπιστο τριβιακό ψυχιακό σύστημα. Εντάξει. Ακόμα λέμε και σε ένα... Για να δεν πω καλά γιατί δεν έχουμε αλλιώς σφάλματος, δεν έχουμε θόρυβο, το καταλαβαίνουμε. Η παρουσία του θορύβου τώρα τι γίνεται. Δημιουργεί σφάλματο. Άρα, αρχίζεις και έχεις εσφαλμένα bit. Αυτά τα εσφαλμένα bit, το ποιό είναι το σφαλμένο bit, απ' ό,τι θα εξαπτάτε από την ισχύη του σύμματος, από την ισχύη του θορύβου και φυσικά θα εξαπτάτε από την ισχύη του σφάλματος. Απ' ό,τι θα εξαπτάτε από την ισχύη του σύμματος, από την ισχύη του θορύβου και φυσικά και από τον ρυθμό τον οποίο έχουμε πει. Γιατί ο ρυθμός με τι άλλο σχετίζεται με το ευρωζώνηση. Μόνο εμάς θέσουμε. Δεν είχαμε πει ότι το ευρωζώνηση είναι πολύ κοντά στον ρυθμό ενός ψηφιακού συστήματος. Εντάξει. Αυτά που είπαμε, τώρα που κάναμε την ανασκόπησή μας, ότι η χωρητικότητα ενός συστήματος καθορίζεται από το ευρωζώνηση και από το λόγο σε ευρωβολή. Αυτό είναι ο μέγιστος ο ρυθμός δεδομένων που μπορούμε να ρίξουμε σε αυτό το κανάλι. Για να έχουμε μετάδοση χωρίς σφάλματα. Για να έχουμε μετάδοση χωρίς σφάλματα, ποιο πρέπει να είναι, ποιος πρέπει να είναι ο ρυθμός, μικρότερος ίσος του σε. Το Άρμπερ της Πυροχωρίας πρέπει να είναι μικρότερο ίσος του σε. Ο που σε δίνεται ο πλήτης της σκέσης. Σημαίνει ότι πάνε και προσέξτε αυτό εδώ, ότι είναι με βάση το 2. Αυτό, όπως θα δούμε, δίνει το όριο των πλαφών. Δεν δίνει ούτε τον τρόπο για να το πετύχουμε αυτό. Εντάξει. Άλλο που πάει με αγγέλιο. Άλλα κριτήρια πείδευση που μπορεί να χρησιμοποιήσουμε, πέρα από το ευρωζώνηση, είναι και το πλούχο. Το έχετε ακούσει σαν όρο. Αυτό το θρούκο είναι η πραγματική πληροφορία που μεταφέρουμε. Όπως θα δούμε σε λίγο, για λόγου συγχρονισμού του πομπού με το δέκτη, εκτός από την πραγματική πληροφορία, τι κάνουμε, στέλνουμε και άλλα μπιτ. Εντάξει. Τα οποία χρησιμοποιούνται για να συγχρονίζει ο κόσμος με το δέκτη, δεν ξέρουν να θέλουν την πληροφορία, οπότε τέλειωσε, πάρει την μπιτ, μπιτ κωδικοποίηση, μπιτ διόρδο συλλαφών. Εντάξει. Άρα, η πραγματική πληροφορία είναι τελικά μικρότερη από το μπιτ ρέιτ. Εντάξει. Όταν μας λένε, παραμουστάρι, ότι έχουμε μετάδοση, ειδικά σε ασύρματα, συστήματα, δυσφάξεις των 100 ΜΜ, η πραγματική σου πληροφορία μπορεί να είναι 50 ΜΜ, 60 ΜΜ. Γιατί? Γιατί βάζουμε κι άλλα μπιτ μέσα, ούτως ώστε να πετύχουμε αυτούς τους δεδομένους. Καταλάβατε? Αυτό το λένε θρούμπλ. Καταλάβατε τι είναι η διαφορά του θρούμπλ από το μπιτ ρέιτ. Είναι η πραγματική πληροφορία. Ένα άλλο παράδειγμα που χρησιμοποιείται και παίζει ρόλο ειδικά σε ψηφιακά, είναι το λεγόμενο latency. Είναι η καθυστέρηση που έχει ένα σήμα για να μεταδοθεί από την πηγή στον προορισμό. Ποιο σύστημα έχει αυτή τη στιγμή πολύ πολύ πολύ μικρό latency που το διαφημίζουν οι κλειόρασοι. Ποιο σύστημα? Εντάξει, ποιοπτική να έχει. Πράγματι, έχει μικρό latency, αλλά ποιο είναι αυτό το οποίο διαφημίζουν οι κλειόρασοι για το latency που ήταν υπάρχει και ήχο, ότι είναι και ασύρματο. Και κατεβαίνει ο άλλος από την κορυφή του κουνού που είναι και... Το 5G. Εκεί βασίζεται το 5G. Εκεί δεν λένε ότι με το 5G θα φτιάξουνε αυτοκίνητα χωρίς αλληγό. Τα έχουν φτιάξει. Έτσι, γιατί έχουν πολύ μικρό latency. 1000 φορές μικρότερο latency, καθυστέρηση, από το ώρεψη. Εντάξει. Προφανώς δεν μπορείς να φτιάξεις κάτι τέτοιο με εισαίγματος. Είναι από την Κίνα. Να βάλεις το ποδηλάδι, ας πούμε, πώς θα το κάνεις αυτό. Ενώ με το 5G, λόγω του μικρού latency που έχει, δεν μπορείς να τόσο διγείες σε real-time. Σε κλάσματα... Μικροκλάσματα δεν το λένε. Το σημαίνει latency. Το jitter είναι, κι αυτό είναι χαρακτηριστικό στα ψυχιαρικά συστήματα και είναι η διαφορά καθυστέρηση που παρουσιάζουν τα πακέτα, καθώς η μεταγεία την πληροφορία. Δεν παρουσιάζουν όλα τα πακέτα την ίδια καθυστέρηση. Εάν παρουσιάζαμε την ίδια καθυστέρηση, δεν θα έχεις πρόβλημα. Έτσι δεν είναι. Αλλά, δυστυχώς, άλλα πακέτα έχουν ίδια καθυστέρηση και πάει λευκότητας. Κι αυτό λέγεται jitter. Αυτό θα δημιουργεί προβλήματα. Οι συγκιστώσεις της καθυστέρησης που οφείλεται είναι η λιγόμενη καθυστέρηση μετάδοσης. Όσο πιο πολύ μεγάλο είναι το πακέτο που θέλεις να μεταδώσεις, τόσο περισσότερο χρόνο θα κάνει για να το δεις. Αν εγώ έχω ένα σύστημα που χρησιμοποιεί B3-Target και θέλω να μεταδώσω ένα πακέτο 512-bit, πόσο χρόνο θα κάνω? 512 για το ρυθμό. Όσο πιο μεγάλο είναι το πακέτο τόσο περισσότερο θα μεγαλώνει ο χρόνος μετάδοσης. Η καθυστέρηση διάδοσης. Το bit είναι η ελεκτρική πληροφορία του μαγικού κύματος. Όταν λοιπόν θα μπεις στο σύστημα η ταχύτητά του είναι άπρη. Ταχύτητα μετάδοσης. Συμφωνείτε? Αν δεν φτάσει πολύ κοντά σε χέρι φωτός θα είναι ασφύρματο. Αλλά όταν είναι ασφύρματο έχει μια μικρότητα για να είναι στο χαλκό παρουσκάρι. Ένα ελεκτρικός σήμα στο χαλκό διαδίδεται με τα δύο τρίχτα της ταχύτητας του φωτός. Άσχετα αν εμάς μας φαίνεται ότι είναι καριαία μετάδοση, όλα αυτά υπάρχει η καθυστέρηση η οποία είναι συγκρίσιμη με τους υπόλοιπους χρόνους, όπως τα λέτε. Η καθυστέρηση είναι αναμονής. Είχαμε πει ότι η πολυπλεξία που χρησιμοποιούμε είναι την PM. Άρα τα πακέτα που θέλουμε να στείλουμε περιμένει τη σειρά τους μέχρι να μπουν στη χρονοτηρίδα που βρέχει. Και που μπαίνουν σε ένα μπάφερ, σε μια μνήμη. Μόλις θα έχουμε πει στα ηλιοζωνικά ότι το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν έχουμε μνήμες για να καθυστερήσουμε τα πακέτα και να τα αποτικέψουμε έτσι όσο όταν είναι τη σειρά τους να τα βάλουμε στη χρονοτηρίδα. Και άρα για αυτόν τον λόγο δεν έχουμε χρονική πολυπλεξία στα οπτικά συστήματα. Όταν λέω δεν έχουμε, δεν έχουμε εγκορική, έτσι, εγκορική. Δεν έχουμε, πώς το λένε, αξιοποιήσει υπάρχουν συστήματα που χρησιμοποιούν την PM, απλά καθυστερούν τα οπτικά πακέτα πως βάζοντάς τα να τρέχουν μέσα σε διαφορετικά μήκη οπτικησύνας. Μόλις θα έχουμε κάνει το παράδειγμα. Καθυστερή λοιπόν αναμονή στη μνήμη μέχρι να φτάσουν στη σειρά τους το πακέτο να βγουν. Όταν λέμε μέγεθος του μπάφερ, τι σημαίνει η χωριτικότητα του? Χωριτικότητα της μνήμης που αποδικαίω από τα πακέτα. Εντάξει, είναι. Μένουν αυτά κάποια, ένα στιγμή με χρόνο μέχρι να έρθει στη σειρά τους πάλι. Όσο πιο μεγάλο μπάφερ έχεις, τόσο πιο νικρός είναι αυτός ο χρόνος. Αν το μπάφερ σου αρχίζει και γεμίζει, το ίδιο θα κάνει για να πεις, τσαλαστεί το το πακέτο. Άρα εκεί υπάρχει καθυστέρηση μεγαλύτερη. Καθυστέρηση επεξεργασίας, ο router που έχεις, τους switch που έχεις, χρειάζεται να συνεπεξεργαστεί μέσα από τα πακέτα, τα bit. Αυτός είναι ο χρόνος της επεξεργασίας. Τελικά το delay είναι το άθεσμα αυτός είναι ο χρόνος. Και ένα απλό παράδειγμα εδώ πέρα, όπου μας δίνουν το μήκος της γραμμής, έτσι μεταξύ παλαιολογίων και υπολογίστων, 500 μέτρα. Μας δίνουν η ταχύτητα διάβασης στο χαλκό ότι είναι 200 από 10 στην έκτη μέτρα το δευτερόλεπτο, έτσι αυτό που είπαμε. Θα δείτε τη ταχύτητα στο TOS. Πακέτο 512-bit, σε ένα σύστημα που χρησιμοποιεί DataRay, ένα με MBS. Ξέρουμε επίσης ότι η καθυστέρηση επεξεργασίας και η καθυστέρηση αναμονής, δηλαδή η παραμονή μέσα στο buffer, είναι ίσες με την καθυστέρηση μετάδοση. Έτσι. Να μου βρείτε το delay. Το delay πόσο θα είναι λοιπόν. Θα είναι. Η μετάδοση στην επεξεργασία, έτσι το χρόνο στο buffer. Αυτή η χρόνια είναι ίση. Και ίση είπαμε με την... ίση με το χρόνο, έτσι η μετάδοση. Πώς το λένε... Πομπίση. Εντάξει. Πόσο χρόνο χρειάζονται για να μεταδώσουν τα 510 bit. Έτσι, το transmission. Προσέξτε, transmission delay, propagation delay. Transmission είναι μετάδοση, πόσο χρόνο κάνουν για να μεταδώσουν τα τόσα bit που έχω και το propagation είναι η διάδοση. Πόσο χρόνο κάνουν αυτά να μεταδοθούν στο μέσο της διάδοσης. Εντάξει, στο μέσο είναι η μετάδοση. Άρα λοιπόν εδώ τι θα έχουμε, τρεις χωριά στο 512.9 εκατομέρειο, γιατί το transmission delay είναι το μήκος του πακέτου διά του ρυθμού. Άρα αυτό θα σου δώσει το χρόνο που χρειάζεται για να φύγει το πακέτο. Επί τρία, γιατί είπαμε ότι η ταχύτη, η κατηστήριση της εργασίας και αναμονής είναι ίση με την κατηστήριση της μετάδοσης, λοιπόν εδώ τι προσθέτουμε και το χρόνο που κάνει το ηλικριστικό σήμα να μεταδοθεί στο χάρικο λοκαλόδι. Να διαδοθεί στο χάρικο λοκαλόδι. Βλέπετε, είναι αυτό. Συν 500, 200, έτσι. Άρα βλέπετε τελικά ότι ο χρόνος ο οποίος είναι σημαντικός είναι ο άλλος. Είναι ο χρόνος της εργασίας, ο χρόνος που χρειάζεται για την αναμονή και ο χρόνος για τη μετάδοση. Ο χρόνος της εργασίας είναι πολύ μικρός αρχίζει όμως και παίζει ρόλο όταν μεγαλώνει και επιτρέπει. Εντάξει. Από με την ερώτητη περίπτωση. Αυτό ήθελα να μιλήσω εδώ. Εδώ. Να ένα θέμα υποξήφιο θέλετε να πω. Γιατί προτιμάμε τα ψηφιακά συστήματα και όχι τα αναλογικά. Γιατί μπορούμε πιο εύπαρα να αφαιρέσουμε το δόλυμο. Να πελέξουμε πιο εύκολα την πιστότητα, την ποιότητα του σήματος. Γιατί αυτό που μας ενδιαφέρει στο ένα ψηφιακό σύστημα είναι να ελέγχουμε καταστάσεις. Δεν μας ενδιαφέρει η μορφή. Το καταλάβαμε. Η μαρφή του σήματος. Όπως μας ενδιαφέρει στα αναλογικά. Ένα ψηφιακό σήμα μπορεί να γινηθεί. Να το ξαναφτιάξουν από την αρχή. Η μορφή δεν παίζει κανένα ρόλο. Τι ξέρουμε. Παλμοί είναι που έχουν συγκεκριμένο ύψος αυτούς, όχι να ξαναφτιάξουν από αυτά τα στιγμή. Αν έχεις ένα τέτοιο πράγμα, μπορεί να πεις ότι αυτό είναι ο παλμός αυτός, αυτό είναι αυτό, αυτός είναι αυτός ο παλμός, εσύ και αυτός είναι αυτός ο παλμός. Και το ξαναφτιάξεις. Δεν παίζει ρόλο η μορφή. Ακεί να μην κάνεις δράδος. Και αυτό να είναι μην έμπιση, να νομίζω ότι είναι άσχορο. Εκεί είναι όλη η ιστορία. Σαν αλληλικά σήματα, όταν πάμε να ενισχύσουμε το σήμα, ενισχύεται και το χώριο μας. Πράγμα το οποίο στα ψηφιακά μπορούμε να το ξεπεράσουμε αυτόν τον τρόπο. Όταν να γίνουμε το σήμα. Μπορούμε να εξαλλείψουμε τη βλεονάωσσα πληροφορία. Πολλές φορές έναν ειδικό σχεδόν μεταφέρει αυτή τη βλεονάωσσα πληροφορία. Άρα μπορούμε εύκολα να κάνουμε αυτό που λέμε συμπίεση. Πώς δουλεύει το ZIP, το RAR κτλ. Πώς δουλεύει το MPEG. Το MPEG τι είναι. Είναι κώδικα συμπίεσης ψηφιακού τηλεοπτικού σήματος. Το MPEG2 που λέμε, το MPEG4, το MKV. Όλα αυτά είναι κώδικες με τους οποίους συμπιέζουμε το σήμα, το τοπτικό. Ένα αναλογικό σήμα τηλεόρασης είχε ευρωζώνης 5.1Hz. Αυτή τη στιγμή, στο ίδιο ευρωζώνης στέλνουν 5 ψηφιακά κανάλια. Εκεί που πρώτα έγραμμε ένα κανάλι, αναλογικό, τώρα έχουμε 5 ψηφιακά. Αυτή η κωδικοποίηση αφορά μόνο την πραγματική πληροφορία ή κάτι έξτρα που τα στέλνουμε. Αυτή είναι όλη η πληροφορία. Είναι όλα μαζί. Δεν είναι μόνο η πραγματική. Είναι και τα άλλα που έχει κάπου να τα στέλνουμε. Όλα συμπιέζουμε μαζί με αυτόν τον τρόπο. Μικρότερες απαιτήσεις ευρωζώνης δόξης συμπίεσης και λόγω της συμπίεσης. Έχουμε μικρότερες απαιτήσεις λόγω της συμπίεσης στα ψηφιακά. Παράλληλα η ψηφιακή τηλεόραση. Έτσι που τα κανάλια έχουν αξηθεί και αντίδετα το εύρος ζώνης που σου δίνουν έχει μειωθεί πάρα πολύ. Τα ψηφιακά συστήματα είναι πιο φυγινά. Γιατί λόγω της τεχνολογίας πλέον, της ολοκληρωμένης τεχνολογίας που έχει αναπτύχει, μας παρέχουν τη δυνατότητα και πλέον ομοιομορφία σ' όλα τα είδη πληροφορίες. Ήτοι αυτά είναι εικόνα, είτοι αυτά είναι δεδομένα, είτοι είναι βίντεο, κοινούμενη εικόνα. Έτσι, όλα πλέον τι είναι. Είναι μηδέν ένα στην Εσχάτση, έτσι δεν είναι. Άρα, η πληροφορία είναι ομοιόμορφη πλέον. Πράγμα το οποίο μας βοηθάει και που αλλού να ενοποιήσουμε τα δίχτυά μας, που λέγαμε στα εμπιζονικά. Ήδη η τηλεόραση αρχίζει και μπαίνει και αυτή στο παιχνίδι του IP. Έτσι και μεταδίδει όπως τα δεδομένα. Σε λίγο το ραδιόφωνο ήδη γίνεται, έτσι. Βέβαια, θα δείτε ότι το ίδιος μέλλον υπάρχει ψηφιακή ραδιοφωνία και σκοκιασίγματα. Εντάξει. Ακόμα στο πιο ανοίγωστο πιο μακρινό μέλλον θα δείτε με την επικράση του 5G ότι όλα θα γίνονται μέσω διαδικτύου πλέον. Δεν θα υπάρχει ασύρμα την μετάδοση όπως υπάρχει τώρα. Θα πάρει το καβάντα μέσω του 5G. Πιο εύκολη η κρυπτογράφηση. Ασφάλεια επομένως. Αυτό γίνεται πιο εύκολα. Όχι πιο εύκολα, μόνο στα ψηφιακά μπορείς να το κάνεις. Λοιπόν, να κάνεις κρυπτογράφηση της πληροφορίας. Και να μην μπορεί ο άλλος να τη διαβάσει. Έτσι. Μπορείς επίσης, αυτό είναι και πολύ σημαντικό, μπορείς να υλοποιήσεις μια διαδικασία που να βρίσκει, να ανοιχνεύει τα λάθη και να διωθούν οι γνώσεις. Όπως θα δούμε στα επόμενα μαθήματα. Αυτή είναι η μεγάλη... Πώς λέμε, το μεγάλο σύγκριτο των ψηφιακών συστημάτων. Ότι μπορούν να φτιάξουν κώδικες ανοίγνευσης κυριών και συνταθών και θα τις εφαρμόσουν. Βέβαια, αυτό της σημαίνει ότι θα επιβαλληθεί κάπως το αρμπέ. Το θρούπον εκεί θα είναι πιο μικρό. Καταλαβαίνετε, γιατί προσθέτουμε μπιτ όταν το κάνουμε αυτό το πράγμα. Ωραία. Ποια είναι όμως τα μειονεκτήματα. Έχει κάποια μειονεκτήματα. Το ένα είναι ο θόρυβος βάδυσης. Ότι όταν κάνεις ένα... Αυτό είναι και μια μία υλικοζύμα, έτσι. Δεν το κάνουμε σε διακό. Οπότε εκεί υπάρχει ο θόρυβος λόγω της δυνατουργησίας και της βάδυσης. Που εξαρτάται, είπαμε, από πόσες στάθμεις θα πάρεις. Ό,τι και να κάνεις, δεν θα αποφαίνει το πληγόρισμα. Χρειάζονται μεγάλα ευρωζώνεις, αν δεν κάνεις συνδυαίσεις. Και τέλος, αυτό είναι το πιο σημαντικό, το πιο μεγάλο του σωμονέθυμα, είναι ότι χρειάζονται μηχανισμού συμφωνισμού. Δηλαδή, να ξέρει ο δέχτης και ο κομπός, πότε έστρεψε πληροφορία, πότε ξεκινάει το πληροφορίας, πότε τελειώνει, πότε ξεκινάνε τα πακέτα, πότε τελειώνει. Αυτό το λέμε συγχρονισμό. Και όπως να δούμε, έχουν εφηθεί δύο μεγάλες κατηγορίες συστημάτων, τα σύγχρονα και τα ασύγχρονα συστήματα. Έτσι, τα ασύγχρονα συστήματα ήταν και τα πιο παλιά και τα πιο απλά. Πώς γινόταν εδώ ο συγχρονισμός, γινόταν με την αποστολή μπιτ ελέγχου στην αρχή και στο τέλος. Τα μπιτ στέρθηκαν ως ομάδες, τα οποία δεν λέω μπλοκ, θα τα πω καλύτερα, χαρακτήρες. 7 ή 8 μπιτ μαζί. Και αποτελούσαν ένα χαρακτήρα, ένα μπάιλ. Η αρχή και το τέλος κάθε μπάιλ γινότανε, ελεγχότανε με τη χρήση ενός μπιτ που ήταν, που λεγόσαμε μπιτ συγχρονισμού. Ένα μπιτ έφευγε, παραδοσκάλετε ένα μπιτ, σημαίνει ότι ξεκίναγε χαρακτήρας. Ο δέχτης ήξερε ότι θα πάρει 8 ή 7 χαρακτήρες. Με το που γινόταν, τους μέτραιε η ολόκληρα μια διαδικασία. Μα δεν ήταν καλώς μετρήσει, διότι όταν τέλιωνε το 80 ή 70, στενότανε το μπιτ τέλος. Και αμέσως κατάλαβε ο δέχτης ότι ή θα ακολουθήσει άλλος χαρακτήρας ή τελείωσε την μετάωση. Αυτό ήταν η πιο απλή περίπτωση των ευόμενων σύγχρονων συστημάτων. Πολλές φορές μάλιστα, τα μπιτ που αποκλείσουν οι χαρακτήρες συνοδευότησαν από τα λεγόμενα parity bit, τα οποία ελέγχανε και την ορθότητα των μπιτ που είχανε σταλεί. Παράδειγμα, αυτό εδώ είναι ένα-ένα μπιτ, από εδώ μέχρι εδώ, βλέπετε, είναι ο χαρακτήρας πληροφορίας που περιλαμβάνες 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 μπιτ. Ό,τι κασάσκεται. 7 μπιτ. Αυτή ήταν η πληροφορία. Πρωτού στέλνει ο χαρακτήρας, στενότανε πρώτα ο χαρακτήρας ένας, το μηδέν. Στο σύστημα, όσο ήταν σε αυτήν την κατάσταση, δεν ήταν τίποτα. Στενότανε, λοιπόν, ο χαρακτήρας μηδέν. Άρα, ήξερε το δέχτης ότι ακολουθεί η πληροφορία. Με το που ερχότανε τα 8 ψηφία, ήξερε ότι το 8ο ψηφίο ήταν η parity. Πάλι, τι σήμερα. Ότι βάζανε ένα μπίτ εδώ, που ανάλογα με το πόσους Άσους είχε, όταν ο άνθρωπος των Άσων ήταν ζυγός, βάζανε το μηδέν. Άμα ήταν μονός, βάζανε Άσο. Έτσι, αν γίνονταν κάποιο λάθος, πήγαινε μια αντικλήδα για να καταλάβει ο δέχτης τι είχε συμβεί λάθος και ζήταγε την επανεκπομπή. Στο τέλος, στενότανε το stop-bit. Οπότε, κατάλαβε ότι τελειώνει ο χαρακτήρας. Αν τώρα ξαναξεκίναγε ένα μηδέν, πάλι σήμερα, τελειώνει ότι έχουμε τελειώνει καινούργιο χαρακτήρα και παλεύονται. Αυτά ήταν τα λιγόμενα σύγχρονα συστήματα. Ασύγχρονα συστήματα από την Άη Μεριά, η πληροφορία γινότανε σε ομάδες, στενότανε σε ομάδες χαρακτήρων. Ενώ στα πρώτα συστήματα στέναμε χαρακτήρα-χαρακτήρα, τα ασύγχρονα, στα σύγχρονα στένονται σε ομάδες χαρακτήρων που λέγονται blocks. Έχει ένα σήμα, μια κυματομορφή τετραγωνική, που λεγότανε ρολόι. Και βάζει αυτού του ρολογιού, του clock, καταλάβαινε ο δέχτης πότε πρέπει να διαβάσει. Και επίσης καταλάβαινε και με τι ρυθμό τους έλεγε τα bit που μπορούσε. Αυτά τα συστήματα λέγονται σύγχρονα συστήματα. Και είναι πλέον τα περισσότερα που εξομπλούνται σε έρχοντα τηλεκοινωνίας. Εδώ βλέπουμε και δύο βασικά συστήματα. Τα ασύγχρονα και τα σύγχρονα. Τα ασύγχρονα είναι πιο παλιά. Τα σύγχρονα για να συγχρονίσουν παίρνει και μια άλλη κυματομορφή που λέγεται παγμός ρολογιού. Είναι πιο πολυπλοκά τα ψηφιακά συστήματα. Εκεί χάνουν την πολυπλοκότητα. Ξέρετε γιατί θέλουν συγχρονισμό. Αυτός είναι και ο πιο καλύτερός τους το μεγαλύτερο τους νεοναίκτημα. Ότι χρειάζονται συγχρονισμό. Πρέπει ο δέχτης να ξέρει ό,τι θα διαβάσει. Και γι' αυτό είναι και πιο ευβάλλοντα στη διασφορά από τα ενωτικά συστήματα γιατί απλώνουν την υπαλμή και χάνει το συγχρονισμό ο δέχτης. Το καταλάβατε τώρα. Εδώ βλέπουμε ένα απλό σύστημα αναλογικό. Ο μπο δέχτης είναι πάρα το πιο απλό που μπορεί να υπάξει. Και εδώ ένα αντίστοιχο ψηφιακό. Βλέπετε ότι εδώ έχουμε προσθέσει δύο ακόμα ραθμίδες. Μια ραθμίδα είναι ο λεγόμενος κωδικοποιητής πηγής και μετά είναι ο λεγόμενος κωδικοποιητής καναλιού ή κωδικοποιητής διάβολος. Αυτά θα δούμε στα επόμενα μαδήματα τι είναι. Το ένα χρησιμοποιείται ουσιαστικά για να αφαιρεί την πληρονάζουσα πληροφορία και το άλλο για να προσθέτει. Τι μπεί τελέντου και διώθει σε συναρχών. Πληρονάζουσα πληροφορία τι είναι ο θορυφός. Η πληρονάζουσα πληροφορία όχι. Είναι πληροφορία που ακόμα και να φύγει δεν σε επηρεάζει. Σου κατεβάζει πάρα πολύ την ποιότητα. Δεν σου κατεβάζει την ποιότητα της πληροφορίας που λαμβάνεις. Υπάρχει ένα πράγμα στις εικόνες στην τηλεόραση. Εντάξει. Αντί να στείλεις 30 φρέντ στο δευτερόλεπτο διαφορετικά, στέγεις το πρώτο και στέγεις και τις διαφορές. Από εκεί πέρα ξαναφτιάνεις τα φρέντ που σου λείπουν προσεγγιστικά. Γιατί? Γιατί το μάτι λειτουργεί σαν βίτρο και κόβει ο,τιδήποτε ανομαλία υπάρχει. Ή θα γράμμε από το βίτρο. Παράδειγμα, τα γράμματα αλφαβήτου έχουνε πλαιονασμό από μόνος. Δηλαδή, πόσος είναι αυτός ο πλαιονασμός. Τι είναι αυτός ο πλαιονασμός, θα το δούμε. Σημαίνει ότι αν σου λείψουνε κάποια γράμματα, αρμως χάρη, από τη λέξη... Πες μια λέξη. Νερό. Νερό. Αν σου λείψει το ε, το εψηλό. Και βρεις και το δεις, ν, μαύρο, ρ, όμως, καταλαβαίνεις ότι λέει νερό. Χριστούγεννα. Βλέπεις, Χριστούν, Χριστούγεν, σου λείπει το α. Καταλαβαίνεις ότι λείπει το α. Άρα και να μην στώσεις από το α, εσύ δεν ήξερες τι σου είχες δει. Αυτό είναι ο πλαιονασμός. Καταλάβατε. Δηλαδή, κάποια πληροφορία που ακόμα και να την κόψω, δεν θα χάσω εγώ... Δεν θα χάσει ο προορισμός. Θα καταλάβει την πληροφορία. Γιατί μπορεί να την αναπληρώσεις. Αυτό είναι πλαιονασμός για την πληροφορία. Το α με το πλαιονασμό, ως χάρη, το αγγλικό, έχει 40% πλαιονασμό. Δηλαδή, θα μπορούσε να παραλείψεις από ένα κείμενο το 40% των γραμμάτων και παρόλα αυτά να βγάλεις νόημα. Εντάξει. Καταλάβατε τι είναι το πληρονασμό σου. Ναι. Λοιπόν, αυτά είπαμε. Η δουλειά που κάνει η κάθε βαθμίδα. Ο κωδικοποιητής πηγής βγάζει το πληρονασμό. Ο κωδικοποιητής καν αλλιώς, όπως θα δούμε, προσθέτει πληρονασμό. Βάζει bit. Προσθέτει πληροφορία, η οποία, ως τώρα, είναι λεγχόμενη από εμάς. Καταλάβατε. Αν σελέχουμε την πληροφορία που θα προσθέσουμε πάνω στην πληροφορία που στέλνει, με σκοπό, τι να κάνουμε. Αν συμβούνε λάθη, να τα ανοιχνεύσουμε και να τα διαδόσουμε. Αυτό το κάνει αυτός εδώ, ο κύπος. Κωδικοποιητής καναλιού, όπως λένε. Εντάξει. Προφανώς, στο βέρτη, υπάρχουν αντίστοιχες και τάξεις. Το διάβολο κωδικοποιητή αύριο σημαίνει κωδικοποιητής καναλιού. Ο κωδικοποιητής διάβολο είναι κωδικοποιητής καναλιού. Εντάξει. Και μερικά άλλα στοιχεία για να κλείσουμε την όλη μας παρουσίαση. Διάφορες μορφές μετάδοσης είναι... Με ποιον τρόπο μπορείς να μεταδώσεις πληροφορία. Συριακά. Δηλαδή, το ένα πακέτο, το ένα χαρακτήρα πίσω από το άλλο. Το ένα μπλοκ, μια ομάδα χαρακτήρων πίσω από την άλλη. Η τύπη διαμόρφωση, όπως θα λέμε. Με πόσους τρόπους μπορείς εσύ να αποτυπώσεις την πληροφορία στο ειλικτικό σου σήμα και να τη μεταγώσεις. Αυτό το λέμε διαμόρφωση. Το λέμε επίσης άλλος στοιχείο μετάδοσης είναι η λεγόμενη κωδικοποιητή πληγής καναλιού. Είναι αυτό που είπαμε τώρα. Πώς εσύ θα βγάλεις την πληροφορία και πώς προσθέτεις ελεγχόμενη πληροφορία. Ανάλογα από το συγχρονισμό, έχεις τα σύγχρονα και τα σύγχρονα συστήματα. Τρόπο επικοινωνίας. Σύμπλεξ, χαθ και full-duplex. Η επικοινωνία είναι ένας σύστημα που όπως το δέχτες έχουν διάφορους τρόπους επικοινωνίας ανάλογα. Αν ο πομπός μπορεί να στείγει χωρίς να πάρει από τον δέχτη, τότε λες ότι έχεις σύμπλεξ επικοινωνία. Παράδειγμα, η τηλεόραση με το χρήστη. Ο σταχμός έτσι με έναν απλό χρήστη. Η παλιά τηλεόραση. Δεν μπορούσε να επικοινωνήσει ο χρήστης με το σταχμό. Καταλάβαμε? Παλιότερα. Αυτό λέγεται σύμπλεξ επικοινωνία. Η χαθ, δούπλεξ, ταγόκι, τόκι. Λόγω του περιγμένου Ευρουζώνης, όταν μίλαγε ο ένας, ο άλλος αναδεστικά ακούει. Και γι' αυτό λέει Over. Έτσι δεν είναι, με το που θα τελειώσει ο ένας να μιλάει, λέει Over, οπότε λέει μιλασή τώρα. Δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν το κανάλι ταυτόχρονα και οι δύο. Κι εγώ πώς και δέχισα. Αυτό είναι η χαθ, δούπλεξ. Full, δούπλεξ, όταν πώς και δέχεις στον φίλο το κανάλι ταυτόχρονα. Και αυτό γίνεται με διάφορους τρόπους. Όχι τα δούλα. Εντάξει. Μπορεί να χρησιμοποιεί το μισό ευρω... Μπορεί να χρησιμοποιεί το μισό χρόνο ο ένας, το μισό χρόνο ο άλλος. Μπορεί αυτό να γίνεται αντικειγητό από μας. Να σημαίνει μια ευθυματική δουπλεξία. Ρυθμή μετάδοσης. Νομίζω τους έχουμε αναφέρει. Και οι λεγόμενοι τύποι μεταγωγής. Ξαναξέχουμε πίκες στα ευρωζωνικά. Αν έχουμε, λέει, μεταγωγή κυκλώματος, που χρειάζεται που πώς και ο δέχτης να αποκριθαθεί μια φυσική σύνδεση μεταξύ τους, ή αν έχουμε μεταγωγή παγκέλη. Αυτό που επίσης πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι όταν έχουμε σύμβολα, το ρυθμό των συμβόλων τον λέμε, τον μετράμε σε μπότ. Ο ρυθμός μετάδοσης των δεδομένων, της πληροφορίας, είναι σε μπιτ πεσέκτο. Και πρέπει να τα ξεχωρίσουμε αυτά. Αν σας πω εγώ ότι έχω ένα σύστημα το οποίο εκπέμπει εκατό μπότ το δευτερόλεπτο και υψηλεί τέσσερα διαφορετικά σύμβολα, ποιος είναι ο ρυθμός πληροφορίας σε μπιτ πεσέκτο, είναι τα εκατό μπότ επί το λογάρι του με βάση το τέσσερα του δύο. Με βάση το δύο και το τέσσερα. Εντάξει, εκατό σύμβολα το δευτερόλεπτο, το κάθε σύμβολο πόσο πληροφορία μεταφέρει αν έχω τέσσερα διαφορετικά, δύο μπιτ. Άρα για να μετατρέψω τα μπότ, τα μπότ σε bps, πρέπει να ξέρω πόσα διαφορετικά σύμβολα υψηλεί. Και απλά πολλαπλασιάζω το ρυθμό των μπότς έτσι επί το λογάρι με βάση το δύο το διαφορετικό σύμβολο. Εντάξει. Και εδώ μια τελική διαφάνεια η οποία ουσιαστικά μου δίνει τους διάφορους ρυθμούς υποποιημένους που οσοποιούμε στα δημιουργικά μας συστήματα. Οι ρυθμοί οι οποίοι και αυτοί αρχίζουν πλέον και καταλήπονται που οφειρώντισαν στις τεχνικές πολυπληξίας που χρησιμοποιούνται με πρότεινος στα σύγχρονα συστήματα, στο SDH όπως λέμε και στο SONET που ήταν ρυθμί που χρησιμοποιούνται στον κορμό 155-620 κλπ. 155 μεγεπίες. Πώς προκύπτει αυτό, τέσσερις φορές το προηγούμενο. Πώς προκύπτει αυτό, τέσσερις φορές το προηγούμενο. Τέσσερις φορές το 1622. Είναι τυποκλιμένη η ρυθμία. Αυτοί τώρα πρέπει να εγκαταλειγηθούν και να αντιμετωπίσουν από τι? Από τους ρυθμούς του Ethernet που είναι 1Mbps, 10Mbps, 100Mbps, 1GB, 10GB και πάει μετά 20, 40, 80 κλπ. Εντάξει, όλα αυτά λοιπόν αλλάζουν τώρα εντεθαλείπονται σιγά σιγά αυτή η ρυθμή. Σίγουρα έχετε ακούσει και τις λεγόμενες δύο μεγάλης γραμμές παλιότερα που οσοποιούσαν οι διάφοροι οργανισμοί που οφείλονται κυρίως στο παλιό σύστημα, στο PTH, παλιό ψυχαϊκό σύστημα. Ενώ τώρα μπαίνουμε σε αυτό, στο Ethernet. 10, 100 ή 10Mbps, 100Mbps και φτάνουμε μέχρι τα 100GB. Εντάξει, όλα αυτά σιγά σιγά έτσι φέρνουμε. Εντάξει, άρα εδώ τελειώνω αυτό το κομμάτι. Καλός ή κακός, μας πήρε πολύ αυτό. Μας πήρε πάρα πολύ χρόνο, δεν ξέρω γιατί. Ελπίζω να άξει το κόκο με την αίγεια ότι να μην άφησα πολλές απορίες πίσω. Ελπίζω να καταλάβατε ποια είναι τα σημεία τυριά, αυτά που πρέπει να προσέξετε από αυτήν τα ουσίας. Ας δε λέμε. Θέλετε να σταματήσω για έναν πεντάλετρο ή να το πάω έναν δεκάλικο, πεντάλετρο, να σας κάνω μια εισαγωγή, στο επόμενο, πώς θα λένε, στην επόμενη νότα, που είναι η τυκλοπεδική. Δεν είναι κάτι πολύ δύσκολο, όπως θα δείτε. Είναι κάτι πάρα πολύ απλό. Από εκεί θα σας πω ότι πρέπει να προσέξετε. Οπότε, σε έναν δεκαπεντάλετρο θα το έχουμε τελειώσει. Εντάξει και θα σας αφήσουμε. Εντάξει? Ωραία. Ή, άμα δούμε ότι κουραζόμαστε, γιατί εγώ κουράζομαι, μη νομίζετε. Έτσι, άμα αρχίσω και δεν ξέρω τι λέω, λοιπόν, εδώ, αυτό που θέλουμε να πούμε τώρα, θα σας δώσω σε πάρα πολλοί συνοπτικές γραμμές, είναι η τεχνολογία που σχετίζεται με τις επικοινωνίες. Δηλαδή, τι κρύβεται πίσω από τα σημερινά συστήματα. Εντάξει, λίγα πράγματα, λοιπόν, θα πούμε, για τη τεχνολογία και τα υλικά, που χρησιμοποιούμε στα διάφορα τεχνολογικά συστήματα. Έτσι, όπως καταλαβαίνουμε, ένα σύστημα του κοινογένου περιλαμβάνει αυτά τα μέρη. Το έχουμε πει πολλές φορές, ο boss δέχει τις κανάλια και περιμένει εκεί ο δόλιος. Που βασίζονται, δέλεμε, αυτά τα συστήματα. Στη μετάδοση είχαμε πει, ηλεκτρικού σήματος. Ό,τι και να κάνουμε, το σήμα του ειδοφορίας, το μετατρέπουμε σε ηλεκτρομαντικό κύμα, τελικά. Αυτό, πώς γίνεται, γίνεται με τη βοήθεια ηλεκτρονικών διατάξεων. Γενικά, οι τηλεπικοινωνίες άρεσαν να έχουν τη μεγάλη αυτή εξέλιξη. Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν διαναπτύχθηκαν πάρα πολύ η ηλεκτρονική, οι συχνότητες που αφορούσαν τα μικροκύματα, τα laser, όλα αυτά είχαν ουσιαστικά την βάση τους στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, της ανακαλύπτωσης που έγινε τότε. Τα ραντά και τα λοιπά, έτσι. Μέχρι και το 1950, τα ηλεκτρονικά συστήματα βασίζονταν που? Σε φαινόμενα αγωγημότητας που εμφανίζονταν σε αέρια κυρίως, σε αέρια. Γι' αυτό και η βασική δομική μονάδα των ηλεκτρονικών συστημάτων ήταν οι λινθνίες. Το κεταπούση λάμπες, λινθνίες. Έτσι, χρησιμοπούσαν λινθνίες. Μέχρι το 1950 ανακαλύπτουν, ανακαλύπτουν τρανζίστορ που φέρνει αυτό το πράγμα επανάστασης στην ηλεκτρονική και κατεπέκταση στην επεξεργασία και στη μετάδοση της πληροφορίας. Το τρανζίστορ, ουσιαστικά, αντικατέστητα στις λινθνίες. Με πάρα πολύ απλό τρόπο, μπορώ να σας πω ότι οι λινθνίες, τι ήταν και τα τρανζίστορ. Ήταν ενισχυτικές διετάξεις. Βάζαμε μια τάση και μας βάζανε ρεύμα μετατροπής. Μετατροπής αντίστασης. Τραν, ρεζίστορ, τρανζίστορ, μετατροπής αντίστασης. Δηλαδή, βάζεις μια τάση μικρή σου, μπορεί να σου βγάλει μεγάλο ρεύμα. Γιατί δηλαδή, έτσι αυτό. Αυτό το πράγμα κάνουν οι γυχνίες μέχρι πρότυνος. Με ό,τι όμως επακόλου το υπήρχε, δηλαδή, ένας υπολογιστής του 1950, με υπολογιστική ισχυή. Να μην πω, ένα, ξέρω εγώ, τι είπε εξεργαστή, να πω, ας πούμε, του 30... Δεν θυμάμαι τώρα και ποιοι είναι οι παλιοί επαγγελμαστές. Πριν τις πέντε ηλιοί ήταν. Ένας 386, ένας 286, είχε, καταλάμβανε, ένα ολόκληρο δωμάτιο, τα διάφορα διάφορες βασμίδες. Έτσι, ένα τεράστιο δωμάτιο. Με το που ανακαλύνεται η μηαγωγή, γιατί να καλύνεται, με το που μπορούσαν να φτιάξουν τους μηαγωγούς, γιατί όταν τους έχουν καταλαβαίνει, να φτιάχνουν για τάξεις αντίστοιχες των μηχυλιών και να φτιάξουν αντίστοιχα, αντίστοιχους μητασχηματιστές αντιστάσεων, αρχίζει μια καινούργια αποχή. Διότι από τα transistor, έτσι, και γιατί λέγαμε transistor τάξη, τα ραδιόφωνα, θυμόσαστε? transistor σημαίνει, πάμε, με τα σχημαστή της αντίστασης. Τα πρώτα ραδιόφωνα ήτανε ο κόδι και δίσχυστα. Και δεν μπορούσαμε να τα μεταφέρουμε το 1905, το δεκατία, το 60, με το που εμφανίζεται όμως αυτή η τεχνολογία του transistor, αρχίζουν και εμφανίζονται και τα πρώτα φορητά ραδιοφωνάκια, τα λεγόμενα τρανζιστωράκια. Γιατί η κατασκευή των βελτιζόπτων θα τα ζήσουν. Έτσι. Τέλος, λοιπόν, δεν χρειάζεται να σας βλέπω περισσότερο. Γενικά μπορούμε να πούμε ότι η τεχνολογία που είναι πίσω από τα τελευταϊκά συστήματα σήμερα βασίζεται κυρίως στα αποτηρωμένα μεγάλικα κυπλώματα, στα μεσημοκληματικές διατάξεις και συχνότητες πάνω από τα τρία γίγα, και στις λεγόμενες οπτικοελεπινικές διατάσεις πλέον, που είναι πλέον τα συστήματα τα οπτικά. Αυτές είναι οι τρεις βασικές τεχνολογίες. Η τεχνολογία των ολοκληρωμένων κυκλωμάτων και μυαβολικών υλικών γερμανίου πληρητίου, η τεχνολογία των μεγάλικων διατάξεων, που αλλάζουν εδώ λίγο τελικά, και η τεχνολογία των οπτικών διατάξεων. Αυτές οι τρεις τεχνολογίες είναι πλέον πίσω. Επίσης, αλήθεια υπάρχουν ακόμα και λιχνίες, έτσι που σομπιούν. Στους πομπούς δεν είναι πρόσφατα είχαμε λιχνίες. Ναι, και έχουν ακόμα. Σε κάποιους πομπούς έχουν ακόμα λιχνίες, ειδικά σ' αυτούς που σομπιούν σε αυτούς τους τηλεόρασης και που θέλουν μεγάλης ισχύς, και στη ραδιοφωνία εκεί βλέπω, σομπιούν λιχνίες ακόμα που είναι κυματικές. Προσέχουμε να μην κάψουμε τα νήμα. Προσέχουμε να μην κάψουμε τα νήμα. Πομπός και δέχτης λοιπόν. Ένα τηλεοραϊκό σύστημα. Αυτά είναι τα δύο βασικά του δομικά στοιχεία. Ο πομπός είναι το σύστημα του αρχοδοσίας, τον ταλαλωτή, το διαμορφωτή, με τον οποίο γίνεται αποτύπωση πυρογορίας, και τους ενισχυτές. Ο ταλαλωτής τι είναι? Είναι μια διάταξη η οποία παράγει αυτό που λέμε τη συχνότητα πάνω στην οποία θα βάλουν και την πληροφορία με τη βοήθεια του διαμορφωτή. Ο ενισχυτής τι κάνει? Ενισχύει το παρακόνινο σύστημα. Ο δέχτης τι κάνει? Έχει ενισχυτές για να μπορεί να ενισχύει αυτό που πήρε και τους αποδιομορφωτές για να μπορεί να παίρνει πλέον από το σύστημα που πήρε να παίρνει την πληροφορία. Γιατί μην ξεχνάτε ότι ο πομπός έκανε διαμόρφωση. Άρα ο δέχτης κάνει και τα αποδιομορφώσεις. Πολλές φορές τα δίκαιο κοιπομπί συνδυάζονται και με δέχτης. Και μιλάμε ότι λέμε για πομποδέχτης. Σε κάποιες περιπτώσεις στα σύρματα συστήματα οι πομποδέχτες συνδέονται με κεραίες. Οι οποίοι είναι το μέσο που μπορούν να μετατρέπουν τα ηλεκτρικό ρέμα, ηλεκτροματικό κύμα από κυματοδηγούμενο από εκεί που είναι μέσα σε καλώδια και σε κυματοδηγούς το δίνουν τέτοια μορφή έτσι ώστε να μπορούν να μεταδοθεί στην ακμόσφαιρα. Το ηλεκτροχώρο. Αυτό το κάνουν οι κεραίες. Και συνήθως έχουμε κεραία στον πομπό και κεραία στον δέχτη. Και μιλάμε υπέροχα για τη σασίλμα της επικοινωνίας. Δηλαδή μόνη διαφορά που έχει ο πομπός είναι ότι έχει τα ηλεκτροματικό δέχτης, δεν έχει. Κάποιοι δέχτες μπορεί να έχουν τα ηλεκτροματικό δέχτης. Και εγώ είμαι η σύγχρονη δέκτας. Διαξομπιούν τους καταδοτές να παράγουν το σήμα αναφοράς που βάζει το οποίο γίνεται η αποδιαμόρφωση. Η σύγχρονη αποδιαμόρφωση. Συνήθως, όμως, ένας απλός ομποδέκτης, ένα απλό σύστημα από ομποδέκτη δεν έχει το πληθυφέρου σασίλμα. Δεν έχει τα ηλεκτροματικό δέχτη. Γιατί είναι πιο φθηνός. Αλλά στα πιο ακριβά συστήματα υπάρχει και η ηλεκτροματικό δέχτης και στον δέχτη. Γιατί πολλές φορές η ηλεκτροματικό δέχτης χρειάζεται και για άλλες δουλειές. Δεν με διαφέρει τόσο πολύ αυτή η τεχνολογία από ο ομποδέκτης. Απλά, εγκυκλομεντικά, σας λέω σε ένα λογικό σήμα ποιες είναι οι δουλειές που κάνει ο ομποδέκτης. Ενισχύει το σήμα, παράγει σήματα μεγάλης συχνότητας, διαμορφώνει, ενισχύει, παίρνει. Αυτό κάνει ο κομπόλ. Δεν χρειάζεται κάτι παραφάνου εδώ. Αντίστοιχα στο ψηφιακό σήμα, ο κομπόλς τι κάνει? Την ψηφιακή διαμόρφωση, την μορφοποίηση και την κωδικοποίηση της πηγής, την κωδικοποίηση καναλιού. Αν χρειάζεται, κάνει τη βολυπλεξία. Δηλαδή βάζει κι άλλα σήματα μέσα. Μπορεί να σομπεί διαδικασίες της σχοράς φάσματος. Θα δούμε τι σημαίνει αυτό. Το να απλώνει, δηλαδή, το σήμα σε ένα μεγάλο φασματικό εύρος, προσθέτει κρυτογράφηση, χρειάζεται, και στέλνει, φυσικά, σήμα συμμανισμού. Αυτό κάνει ένας κομπόλς ψηφιακός. Αυτά δεν είπαμε πριν από λίγο. Ο δέχτης, προφανώς, κάνει τα ανάποδα. Πολύ βασικό κομμάτι και στον κομπόλ και στον δέχτη, κυρίως στον κομπόλ, είναι ο ταλαντοντής. Ο ταλαντοντής είναι το σήμα, παράγει το σήμα, πάνω στο οποίο βάζουμε την πληροφορία. Παράδειγμα, ένας σταθμός που δουλεύει στα 100 ΜΧ, τι ταλαντοντή θα χρειάζεται. Ένας κομπόλ που δουλεύει στα 100 ΜΧ, τι ταλαντοντή θα χρειάζεται. Πες το, 100, ένα που θα φτιάχνει συχνότητα, 100 ΜΧ. Ένα οπτικό σύστημα, τι ταλαντοντή έχει. Ένα λαϊζερ που παράγει, ξέρω εγώ, αντίστοιχα μη κύματος. Καταλάβαμε, το λαϊζερ για τα οπτικά συστήματα είναι ο ταλαντοντής. Πάνω στο φως που βγάζει το λαϊζερ και βάζουμε την πληροφορία, αυτό είναι ο ταλαντοντής. Στα συμβατικά συστήματα, οι ταλαντοντές μπορεί να είναι χαμηλών συχνοτήτων, πραγματικών συχνοτήτων, μπορεί να είναι μικροκυματικών συχνοτήτων. Οι ταλαντοντές μπορεί να είναι, όπως είπε η συνάδελφός σας, λιχνίες, DW, travel wave, ταλαντοντές. Μπορεί να είναι μάγνετρον, μπορεί να είναι τέτοιου είδους λιχνίες, ένα που παράγουν σύμματα, το οποίο θα χρειαστεί στον ασδάκ, ίσως τηλεφωνικές επιθυμίες. Μπορεί να είναι, στα συστήματα των οπτικών συχνοτήτων, τα laser. Οι ταλαντοντές οπτικών συχνοτήτων είναι τα laser. Τι είναι, λοιπόν, οι ταλαντοντές? Διατάξεις που ανάλογα με τη τεχνολογία παράγουν την αντίστοιχη συχνότητα, το αντίστοιχο σύμμα της αντίστοιχης συχνότητας επάνω στο οποίο μεταφέρουμε την πληροφορία. Τι ξέρετε κατάλαβατε, ουσιαστικά, έχουμε τρεις διαφορετικές τεχνολογίες και αντίστοιχα τρεις διαφορετικές περιοχές συχνοτήτων. Τις βλέπετε, είναι οι συχνότητες μέχρι τα τρία γίγα, εδώ, που είναι οι συχνότητες οι λιγόμενες συμβατικές, οι ραδλοσυχνότητες. Μετά είναι οι συχνότητες οι μικροκύματικές, που ξεκινάνε τα τρία γίγα και φτάνουν πλέον έχει και τα τριακόσα γίγα γιέντς. Βέβαια αυτή τη στιγμή που μιλάμε…
_version_	1782816594968182784
description	Προγραμματισμένη Μετάδοση μαθήματος: Ρεύμα από εδώ πήγε εδώ, σε χρόνο μηδέν στην ίσοδο. Στην έξοδο το σύστημά σου θα έχει την ίδια απόκριση. Όχι. Θα πάντα δείτε ότι η έξοδος είναι κάπως έτσι. Καταλαβαίνετε, δεν πάει ακαριαία να πιάσει την τιμή, την έκρηση. Δεν το καταλαβαίνει αυτό. Συμπεριφέρεται σαν φίλκ λεωμένος. Ακρίστηκε η κόπη σχοινότηση, έχει εμπροζώνει τον κομπόσο. Σχετίζεται με το πόσο γρήγορη απόκριση έχει. Εξώ, όπως θα δούμε σήμερα, παίζουν ρόλο τα υλικά. Παίζουν ρόλο τα κουμπόνες που σου χρειάζει. Τα απάρτια που λένε και οι στραγουδοί. Έσ' ανταλαβαίνει. Το ίδιο γίνεται και με το δέκτυρο. Πάλι εκεί, χρώμα συγκεκριμένο, να αποκριθεί στις αλλαγές που αντιστοιχούν στην πληθυαϊκή πληροφορία και στην ανουλύκεια. Όλα αυτά, μαζί με το ευρωζώνης που έχει το μέσο μετάδοσης, όπου το μέσο μετάδοσης μπορεί να έχει άλλο ευρωζώνης, έχει ο αέρας, άλλο το καλόνιο, το χάρικινο, άλλο η οπτική είναι. Όλα αυτά δίνουν αυτό το ευρωζώνης καναλιούπτλαια. Και όλα αυτά καθορίζουν τη χωρητικότητα του συστήματος. Εντάξει. Ποια είναι η χωρητικότητα του συστήματος, γιατί εσένα, που έχετε στο σπίτι σας. Τι έχετε δει, μόσα θέλετε. Πενήντα μεγαλύτερες βιβλίες έχετε εσείς, εσείς. Το ADSL είπατε, ε? ADSL. Ναι, το σπίτι σας, το που έχετε, το ADSL, το BDSL, το πληρώνετε. Α, BDSL. BDSL είχε εσείς, ε, εκατό, εκατό, εκατό, εκατό, εκατό, εκατό, εκατό, εκατό, εκατό, εκατό, εκατό μεγαλύτερες βιβλίες. Έτσι δεν είναι. Το BDSL, έτσι, στην Λάμπα, έχει 24. Όχι επειδή δεν θέλει να πάει στην κατοστάρα, αλλά επειδή δεν υπάρχει δεκατότητα με βιβλίες. Ε, δεν υπάρχει δεκατότητα με βιβλίες. Δεν υπάρχει δεκατότητα. Καλά, είναι και το... Όχι, δεν είναι, βρούχε, καλά, είναι. Ναι, δεν ξέρω παιγίδες που περπατώνουν. Υπάρχει πρόβλημα που θέλουν πολλή επαγγελματική, δεν είναι... Ε, εντάξει, άσε, θέλω να πάμε σε οι άλλες παιδίες. Το πιο φθινό. Ναι, δεν είναι όμως, πάντως, έτσι. Πολλοί ζητάνε και δεν μπορούν να πάρουν, γιατί δεν υπάρχουν υποκτομές. Εντάξει, υπάρχουν κολυμπάκια, όλοι. Προς τι κολυμπάκια πάρουν? Τί το... τέτοιο, speed booster. Speed booster, δηλαδή... Τι βάζεις, βάζεις ένα σκιτή? Στην ουσία είναι ένα router, το οποίο το συνδέεις στη σταθερή σου τη γραμμή, αλλά έχει κάρτα κινητής. Α, άσχημεντι, περιμένεις... Και μπορεί να σου γουστάρει την ταχύτητα έως και... Εντάξει, παίρνεις από την κινητή. Ε, εγώ είπα ότι υπάρχουν πατέντες, τώρα... Εντάξει, εγώ δεν είπα γι' αυτό. Πράγματι, σου μπείς και την κινητή. Σου μπείς, δηλαδή, το... και πλέον είναι ο ζώνης, που παίρνεις από το 4G αφού τη στιγμή ή από το 5G αργότερα. Κράτο. Ε, σωστά. Λοιπόν, εδώ άλλο ένα παράδειγμα. Έτσι, σε αυτό το επίπεδο κοιμένανται και οι ερωτήσεις, το επίπεδο της κολύας, τα υπάρχουν. Φέχνουμε, δεν θέλεις. Μπορεί να μην είναι τόσο μεγάλη η ερώτηση, αλλά μπορεί να είναι και ένα κομμάτι. Εντάξει, ένα ερώτημα θα είναι αυτό. Θα βάσω πέντε έξι ερωτήσεις, τρία θέματα, πέντε ερωτήσεις στο ένα, τρεις, δύο ή τρεις στο άλλο και άλλες δύο ή τρεις στον άλλο. Εντάξει. Δίποτα. Λοιπόν, όλα με ασκήσανε. Ασκείς αυτού του τύπου. Ασκησύρια. Ασκησύρια. Έτσι, αν την αρωτήσω και κάνω μια ερώτηση απλή. Ο πώς? Θα το καταλάβω. Στην Ότια Σκοτία. Σιγά, άμα έχεις μια μαθιά να δώσεις σημειώσεις, να τις παρουσιάζεις, θα καταλάβω. Τι είναι πιο σημαντικό. Άλλες θα τα έβλεπαν τη Γιντζίνη. Αυτό, ε. Πες το. Άλλες θα τα έβλεπαν τη Γιντζίνη. Το δάγκο. Όχι. Το βάζανε στη σχολή της Τρίπολης. Ναι. Τι είναι το καούσιανό. Όχι, τι θα κερδίσω. Το ξέρεις. Από αυτά δεν κερδίσετε. Από αυτά δεν κερδίσετε. Λοιπόν, δεν κερδίζω κάτι. Δηλαδή, για μένα δεν είχε... Δεν είχε περάσει αυτό. Δεν είναι για μένα αυτό το πράγμα. Εντάξει. Λοιπόν. Έχουμε ένα ξυλιακό σύστημα, λοιπόν, το οποίο υπηρετεί με οφασματική απόδοση τόσο. Άρα μας δίνει τη βολετικότητα προς το... προς όλες. Ποιέν, ελάχιστον, είναι το υπηρετ, ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι χρήστες έτσι θα έχουν επαρκή κάλυψη απαλαμμένη προς πάνω. Άρα τι σημαίνει αυτό, ότι θα πρέπει σε προς μπ, ίσον μελογάρουμε βάζει το 2 του 1, συν σε προς μπ, επιέφερον μπ προς 2,0, τι κάνουν οι πιο αντικατάσεις. Όπου σε προς μπ βάζουν το 4. Έτσι. Από αυτόν τον τύπο. Όχι, όπου... Αυτό. Πόσο είπαμε ότι το σε προς μπ, ένα λεπτό. Τέσσερα, δεν είπαμε. Είναι η απόδοση μας. Τέσσερα, ίσον μελογάρουμε βάζει το 2 του 1, συν, έψινον μπ προς 2,0 προς 4. Γιατί μας ζητάει το έψινον μπ προς 2,0. Μας ζητάει. Πόσο θα κάνουμε το έψινον μπ προς 2,0, ώστε να πει να εξαφάλουμε. Προσέξτε, εδώ, άμα δεν έχετε καταλάβει τι ακριβώς λέμε, μια λέξη να σας βάζω παραπάνω, εκεί είναι που την πατάκα. Και αρχίζει και ένα νοτιόσμο. Ενώ είναι απλό. Τι σημαίνει χωρισφάρματα. Άρχιζε όλος τη σκέλη, τώρα, γιατί λέει χωρισφάρματα, τι θα γινόταν, άμα ήταν με σφάρματα. Εντάξει, αρχίζει εκεί και μπερδεύονται. Αυτό, εδώ, είναι ουσιαλώς η κατάσταση για να μη γέχουμε σφάρματα. Σύμφωνα με. Είναι η χωριτικότητα, η πυκνότητα, η φασιματική απόδοση, ώστε να μη γέχουμε σφάρματα. Από μόνη της. Δεν χρειάζεται να κάνετε κάτι άλλο. Άρα, εδώ θα ισχύει τέσσερα έσον με ένα, λογάρετε, μην βάσετε το δύο. Άρα, λύνουμε ως προς την παρένθεση. Αυτό τι σημαίνει. Ότι ένα σε τέσσερα έσον με προς δύο με τέσσερα έσον, με δύο, εις την δετάρτη. Έχετε δει, ναι. Δύο δετάρτη. Δύο δετάρτη πιν ένα, ίσον με τέσσερα και τα λοιπά. Άρα, καταλήγουμε εδώ. Έλα, ρε. Του πει γρήγορα. Λέει, αυτό εδώ. Με τι ίσουτε. Τέσσερα. Κάτι ίσο... Συγνώμη, λουγάρμα του κάτι. Σημαίνει ότι αυτό πρέπει να ίσουτε με δύο ή με τέσσερα. Δύο εις την δετάρτη. Απολογαλείτες. Το γραμμικό υπήρχε απλή. Είπαμε ότι πρέπει να ψηθεί. Άρα, τι έχεις. Δύο εις την δετάρτη. Λέγεται. Δύο εις την δετάρτη ίσον με πόσο. Ένα. Με ένα, σύν τέσσερα, έψινον πέπρος μη μη δέν. Ε, τώρα αυτό είναι η πρωτοβάθμια. Πρωτοβαθμή της ίσουση ως προς έψινον πέπρος μη μη δέν. Το ένα από το άλλο μέρος, δυρίσμενο τέσσερα, και βρήκες το έψινο πέπρος μη μη δέν που ψάχνεις. Έτσι, είναι αυτό. Εδώ είχα βράγει μια άλλη άσκη κάποτε. Η οποία... δεν γινότανε σαν πρωτοβάθμια. Έπρεπε να κάνεις, πώς το λένε, γινότανε γραφτικά. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνω τι λέω. Ναι, ήταν μη γραμμική ίξιος. Και παρ' όλα αυτά κάποιος δεν έδωσε την απάντηση. Γιατί είχε υπολογιστάκι επιστημόνιμας, χωρίς να το ψάχνει, χωρίς να το σκεφτεί, μόνος έδωσε κατευθείαν την απάντηση και με εξέπληξε. Εντάξει. Ενταγράφετε, ήταν μη γραμμική ίξιος. Δεν γινότανε. Με αυτόν τον τρόπο. Θα ήθελες να κάνεις ή δεν είναι γραφικά, ή θα ήθελες να είχες ειδικό μικράκι. Απλά, σε αυτές τις περιπτώσεις, σε αυτές τις περιπτώσεις αποφεύγουν. Για λόγους ευγνώητους, έτσι. Για να διπλασιαστεί ο χρυστός, πόσο θα πρέπει να... Α, ναι, η ερώτηση έγινε. Αν θέλουμε, λέει, να διπλασιάσουμε τους χρήστες. Εντάξει. Πόσο περισσότερη ισχύ θα πρέπει να στυνοβολεί ο σταχμός βάσης. Έτσι ώστε να διατηρηθεί η παρουσιακά κάλυψη και η επικοινωνία να είναι πάλι επαραγμένη προσφάλεια. Αυτό τι σημαίνει να διπλασιάσω από το πρασματικό μου στόν. Θα πρέπει να αυξήσω, να διπλασιάσω, για την ακλήρια, τη φρασματική απόδοση. Θα πρέπει, δηλαδή, να βάλω περισσότερα bit, περισσότερη πληροφορία, στο ίδιο ευρωζώνης. Έτσι δεν είναι το πιο ότι μπορώ να χάσω. Προσθέτω bit στο ίδιο ευρωζώνης. Δεν σημαίνει ότι βάζω περισσότερα σύμβολα. Άρα θα πρέπει να αυξήσω την ισχύ, για να μπορέσει να διαβάζει ο δέχτης του κρίστη τα σύμβολα αυτά που προσθέτεις, για να αυξήσω την πληροφορία. Το καταλάβαμε? Άρα, λοιπόν, για να διπλασιαστεί ο ρωμός των χριστών, θα πρέπει να διπλασιάσω τη φρασματική απόδοση. Άρα θα πρέπει από 4 να γίνω 8. Και ξαναγίνω πάλι την ίδια εξίσωση. Αντί για 4 βάζω 8. Δεν χρειάζεται να το ξαναγάνω την αργή. Πρέπει ε-2-0-2-2-1-8. Από εκεί τη βγαίνει 31,87. Από 3,57, το ε-2-0-0, έγινε 31,87. Από εκεί που ήταν 5,74 dB, πέντε dB περίπου, πήγε στα 15. Άρα, αυξήθηκε η ισχύ μου κατά πόσες φορές? Κατά 10 dB. Βλέπετε, λοιπόν, και πάλι ότι επειδή είναι λογαρυθμική εξάρτηση από την ισχύ, πρέπει να δώσω πολλή ισχύ για να πετύχω τον διπλασιασμό της σωματικής απόδοσης. Αυτό για να τελειώσουμε με την ισχύ. Αυτά που ακολουθούν τώρα είναι απλά συμπληρωματικά. Έτσι, κάνω μια σύντομη ανασκόπηση. Δηλαδή, τι είναι το κανάλι μου, τι είναι ένας συστημάς μας, ένα τηλεμιουακό σύστημα, η πηγή, ο μετατροπέας μαζί με τον πομπό, προσαμογή, δηλαδή, τους σήματος της πηγής στον πομπό, το κανάλι, ο δέκτης και ο μετατροπέας εξόδου. Αυτό είναι ένα τηλεμιουακό σύστημα. Τα ισχυριακά συστήματα, όπως είδαμε, είναι δύο δόν, βασικά. Αναλογικά, ψηφιακά. Εμάς, από εδώ, δεν μπορούσαμε να προσχολήσουμε μόνο τα ψηφιακά. Ανάλογα ψηφιακά, γιατί πώς τα κορίζουμε έτσι, ανάλογα το τύπο πληροφορίας, τα μεταφέρονται. Άλλα θέματα, τα οποία μπορεί να επισέρχονται σε ένα τριβερό σύστημα, είναι το υλικό. Το υλικό εννοεί, εννοώ, τι τύπο πομπού θα βάλουμε, τι τύπο καναλιού θα εξοπίσουμε, τι νέσο μετάλλωση θα έχουμε. Σε τι δίκιο θα είναι ενταχμένο, αυτό το σύστημα. Είναι ασύρματο ή δεν σύρματο, όπως θα δούμε στα επόμενα. Πώς αναπαραίσταται η πληροφορία, αναλογική, σε μπιτ ψηφιακή, έτσι. Όλα αυτά, λοιπόν, παίζουν ρόλο. Αυτό το σύστημα, αυτό το σύμμα είναι ψηφιακό. Γιατί? Γιατί είναι εκβατισμένο. Γιατί δεν είναι εκβατισμένο. Θα μπορούσε να μου πεις, όμως, ότι είναι εκβατισμένο και έχει μία, δύο, τρεις, τέσσερες, πέντε, έξι τιμές. Πέντε τιμές. Για προσέξτε. Μία, δύο, τρεις, τέσσερες, πέντε. Άμα σου πω ότι είναι αυτό, αυτές τις τιμές, είναι ή δεν είναι. Παίρνει πέντε τιμές. Ναι, αυτό λέω. Λέω ότι αυτό το όλα... Αν έβριπες και ένα στιγμό μετά, μέσα από αυτές τις πέντε τιμές θα παίρνουν. Είναι εκβατισμένο ή όχι. Είναι ψηφιακό ή όχι. Αυτό είναι σίγουρο αυσιακό, γιατί παίρνει δύο τιμές. Αυτό είναι με την προϋπόθεση ότι δεν έχουμε άλλες τιμές πέρα από το πέντε, είναι. Αυτό είναι όχι. Εντάξει. Άρα μην μένεις στο ότι ψηφιακό σημαίνει μόνο μητέρα. Αυτό θέλω να σας εξηγήσω. Ψηφιακό δεν είναι μόνο μητέρα. Εντάξει, δεν υπάρχει και αυτή η παραμόηση. Ψηφιακό μπορεί να είναι και αυτό. Αν και οι επόμενες τιμές είναι και τούτοι, εκείνοι, εκείνοι, εκείνοι. Βλέπετε ότι το γεγονός αυτό εδώ και αυτό και αυτό, όπα, αυτή εδώ η τιμή είναι η ίδια μητέρα, βλέπετε. Άρα έχω μία τιμή, δύο τιμές, τρεις, τέσσερις. Τέσσερις τιμές. Τέσσερα σύμβολα. Άρα εξηγιακό. Μέχρι πόσο σύμβολα έχουμε μεν ουσιακό. Μέχρι πόσο σύμβολα έχουμε μεν ουσιακό. Δεν υπάρχει τερρυσμός σε αυτά τα πράγματα που προσέχονται. Απλά... Άρα με ένα τέτοιο σχήμα και δεν έχουμε εξασφαλή, πώς θα ξέρουμε αν είναι ουσιακό ή δεν μπορούμε να συνεχίσουμε. Ναι, αυτό θα σου πω. Ό,τι συνεχίζει. Σου λέω ότι συνεχίζει και παίρνει αυτές τις τιμές. Αν σου έδινα εσύ ένα σηματέχιο και σου βάζα και μία τιμή εδώ πάνω, έτσι και τέρμα, καταλαβαίνεις, ή άλλη μία τιμή από εδώ αινητική και τα λοιπά, θα μπορούσα να πεις ότι αυτό δεν είναι απλά διαχειρήτου πρώτη. Εντάξει. Δεν παίρνει συγκεκριμένες τιμές. Ένας επιακό σύμβολα παίρνει συγκεκριμένες τιμές από ένα σύνολο κιμό. Σας δω, δεν είναι κάποια άλλα στοιχεία. Εντάξει. Το σύμμα που προκύπτει, παραμουσκάρει, από τη δυσματολειψία, όπως βλέπετε εκείνη το σχήμα, δεν είναι ψυχιακό, είναι όμως και κρυτούχρονο. Παρά τι κάνει, έτσι, τέτοια πράγματα. Στα ανοιχτά συστήματα, κριτήριο είναι η κυστότητα, δηλαδή κατά πόσο το σύμμα που φτάνει στο δέκτη είναι όμιο, με το σύμμα που φτάνει, που στέλνει από πόσο. Εκεί γίνεται η όλη διαδικασία. Εντάξει, και η πιστωπίληση. Στα ψυχιακά στήματα επικοινωνίας, κριτήριο τι είναι. Είναι ο ρυθμός μετάδοσης συγκεκριμένων και η πιθανότητα σφάλματος. Πόσα εσφαλμένα bit υπάρχουν στο ένα δις εκατομμύριο bit. Εντάξει. Οι συνήθιες στιγμές bit error rate, όπως λέμε, είναι τις τάξεις του δέκα στιγμή 7, δέκα στιγμή 8 και δέκα στιγμή 12. Bit per second. Εντάξει. Στα δέκα στιγμή 12 bit, το ένα είναι σφαλμένο. Αυτό είναι ένα πολύ αξιόπιστο τριβιακό ψυχιακό σύστημα. Εντάξει. Ακόμα λέμε και σε ένα... Για να δεν πω καλά γιατί δεν έχουμε αλλιώς σφάλματος, δεν έχουμε θόρυβο, το καταλαβαίνουμε. Η παρουσία του θορύβου τώρα τι γίνεται. Δημιουργεί σφάλματο. Άρα, αρχίζεις και έχεις εσφαλμένα bit. Αυτά τα εσφαλμένα bit, το ποιό είναι το σφαλμένο bit, απ' ό,τι θα εξαπτάτε από την ισχύη του σύμματος, από την ισχύη του θορύβου και φυσικά θα εξαπτάτε από την ισχύη του σφάλματος. Απ' ό,τι θα εξαπτάτε από την ισχύη του σύμματος, από την ισχύη του θορύβου και φυσικά και από τον ρυθμό τον οποίο έχουμε πει. Γιατί ο ρυθμός με τι άλλο σχετίζεται με το ευρωζώνηση. Μόνο εμάς θέσουμε. Δεν είχαμε πει ότι το ευρωζώνηση είναι πολύ κοντά στον ρυθμό ενός ψηφιακού συστήματος. Εντάξει. Αυτά που είπαμε, τώρα που κάναμε την ανασκόπησή μας, ότι η χωρητικότητα ενός συστήματος καθορίζεται από το ευρωζώνηση και από το λόγο σε ευρωβολή. Αυτό είναι ο μέγιστος ο ρυθμός δεδομένων που μπορούμε να ρίξουμε σε αυτό το κανάλι. Για να έχουμε μετάδοση χωρίς σφάλματα. Για να έχουμε μετάδοση χωρίς σφάλματα, ποιο πρέπει να είναι, ποιος πρέπει να είναι ο ρυθμός, μικρότερος ίσος του σε. Το Άρμπερ της Πυροχωρίας πρέπει να είναι μικρότερο ίσος του σε. Ο που σε δίνεται ο πλήτης της σκέσης. Σημαίνει ότι πάνε και προσέξτε αυτό εδώ, ότι είναι με βάση το 2. Αυτό, όπως θα δούμε, δίνει το όριο των πλαφών. Δεν δίνει ούτε τον τρόπο για να το πετύχουμε αυτό. Εντάξει. Άλλο που πάει με αγγέλιο. Άλλα κριτήρια πείδευση που μπορεί να χρησιμοποιήσουμε, πέρα από το ευρωζώνηση, είναι και το πλούχο. Το έχετε ακούσει σαν όρο. Αυτό το θρούκο είναι η πραγματική πληροφορία που μεταφέρουμε. Όπως θα δούμε σε λίγο, για λόγου συγχρονισμού του πομπού με το δέκτη, εκτός από την πραγματική πληροφορία, τι κάνουμε, στέλνουμε και άλλα μπιτ. Εντάξει. Τα οποία χρησιμοποιούνται για να συγχρονίζει ο κόσμος με το δέκτη, δεν ξέρουν να θέλουν την πληροφορία, οπότε τέλειωσε, πάρει την μπιτ, μπιτ κωδικοποίηση, μπιτ διόρδο συλλαφών. Εντάξει. Άρα, η πραγματική πληροφορία είναι τελικά μικρότερη από το μπιτ ρέιτ. Εντάξει. Όταν μας λένε, παραμουστάρι, ότι έχουμε μετάδοση, ειδικά σε ασύρματα, συστήματα, δυσφάξεις των 100 ΜΜ, η πραγματική σου πληροφορία μπορεί να είναι 50 ΜΜ, 60 ΜΜ. Γιατί? Γιατί βάζουμε κι άλλα μπιτ μέσα, ούτως ώστε να πετύχουμε αυτούς τους δεδομένους. Καταλάβατε? Αυτό το λένε θρούμπλ. Καταλάβατε τι είναι η διαφορά του θρούμπλ από το μπιτ ρέιτ. Είναι η πραγματική πληροφορία. Ένα άλλο παράδειγμα που χρησιμοποιείται και παίζει ρόλο ειδικά σε ψηφιακά, είναι το λεγόμενο latency. Είναι η καθυστέρηση που έχει ένα σήμα για να μεταδοθεί από την πηγή στον προορισμό. Ποιο σύστημα έχει αυτή τη στιγμή πολύ πολύ πολύ μικρό latency που το διαφημίζουν οι κλειόρασοι. Ποιο σύστημα? Εντάξει, ποιοπτική να έχει. Πράγματι, έχει μικρό latency, αλλά ποιο είναι αυτό το οποίο διαφημίζουν οι κλειόρασοι για το latency που ήταν υπάρχει και ήχο, ότι είναι και ασύρματο. Και κατεβαίνει ο άλλος από την κορυφή του κουνού που είναι και... Το 5G. Εκεί βασίζεται το 5G. Εκεί δεν λένε ότι με το 5G θα φτιάξουνε αυτοκίνητα χωρίς αλληγό. Τα έχουν φτιάξει. Έτσι, γιατί έχουν πολύ μικρό latency. 1000 φορές μικρότερο latency, καθυστέρηση, από το ώρεψη. Εντάξει. Προφανώς δεν μπορείς να φτιάξεις κάτι τέτοιο με εισαίγματος. Είναι από την Κίνα. Να βάλεις το ποδηλάδι, ας πούμε, πώς θα το κάνεις αυτό. Ενώ με το 5G, λόγω του μικρού latency που έχει, δεν μπορείς να τόσο διγείες σε real-time. Σε κλάσματα... Μικροκλάσματα δεν το λένε. Το σημαίνει latency. Το jitter είναι, κι αυτό είναι χαρακτηριστικό στα ψυχιαρικά συστήματα και είναι η διαφορά καθυστέρηση που παρουσιάζουν τα πακέτα, καθώς η μεταγεία την πληροφορία. Δεν παρουσιάζουν όλα τα πακέτα την ίδια καθυστέρηση. Εάν παρουσιάζαμε την ίδια καθυστέρηση, δεν θα έχεις πρόβλημα. Έτσι δεν είναι. Αλλά, δυστυχώς, άλλα πακέτα έχουν ίδια καθυστέρηση και πάει λευκότητας. Κι αυτό λέγεται jitter. Αυτό θα δημιουργεί προβλήματα. Οι συγκιστώσεις της καθυστέρησης που οφείλεται είναι η λιγόμενη καθυστέρηση μετάδοσης. Όσο πιο πολύ μεγάλο είναι το πακέτο που θέλεις να μεταδώσεις, τόσο περισσότερο χρόνο θα κάνει για να το δεις. Αν εγώ έχω ένα σύστημα που χρησιμοποιεί B3-Target και θέλω να μεταδώσω ένα πακέτο 512-bit, πόσο χρόνο θα κάνω? 512 για το ρυθμό. Όσο πιο μεγάλο είναι το πακέτο τόσο περισσότερο θα μεγαλώνει ο χρόνος μετάδοσης. Η καθυστέρηση διάδοσης. Το bit είναι η ελεκτρική πληροφορία του μαγικού κύματος. Όταν λοιπόν θα μπεις στο σύστημα η ταχύτητά του είναι άπρη. Ταχύτητα μετάδοσης. Συμφωνείτε? Αν δεν φτάσει πολύ κοντά σε χέρι φωτός θα είναι ασφύρματο. Αλλά όταν είναι ασφύρματο έχει μια μικρότητα για να είναι στο χαλκό παρουσκάρι. Ένα ελεκτρικός σήμα στο χαλκό διαδίδεται με τα δύο τρίχτα της ταχύτητας του φωτός. Άσχετα αν εμάς μας φαίνεται ότι είναι καριαία μετάδοση, όλα αυτά υπάρχει η καθυστέρηση η οποία είναι συγκρίσιμη με τους υπόλοιπους χρόνους, όπως τα λέτε. Η καθυστέρηση είναι αναμονής. Είχαμε πει ότι η πολυπλεξία που χρησιμοποιούμε είναι την PM. Άρα τα πακέτα που θέλουμε να στείλουμε περιμένει τη σειρά τους μέχρι να μπουν στη χρονοτηρίδα που βρέχει. Και που μπαίνουν σε ένα μπάφερ, σε μια μνήμη. Μόλις θα έχουμε πει στα ηλιοζωνικά ότι το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν έχουμε μνήμες για να καθυστερήσουμε τα πακέτα και να τα αποτικέψουμε έτσι όσο όταν είναι τη σειρά τους να τα βάλουμε στη χρονοτηρίδα. Και άρα για αυτόν τον λόγο δεν έχουμε χρονική πολυπλεξία στα οπτικά συστήματα. Όταν λέω δεν έχουμε, δεν έχουμε εγκορική, έτσι, εγκορική. Δεν έχουμε, πώς το λένε, αξιοποιήσει υπάρχουν συστήματα που χρησιμοποιούν την PM, απλά καθυστερούν τα οπτικά πακέτα πως βάζοντάς τα να τρέχουν μέσα σε διαφορετικά μήκη οπτικησύνας. Μόλις θα έχουμε κάνει το παράδειγμα. Καθυστερή λοιπόν αναμονή στη μνήμη μέχρι να φτάσουν στη σειρά τους το πακέτο να βγουν. Όταν λέμε μέγεθος του μπάφερ, τι σημαίνει η χωριτικότητα του? Χωριτικότητα της μνήμης που αποδικαίω από τα πακέτα. Εντάξει, είναι. Μένουν αυτά κάποια, ένα στιγμή με χρόνο μέχρι να έρθει στη σειρά τους πάλι. Όσο πιο μεγάλο μπάφερ έχεις, τόσο πιο νικρός είναι αυτός ο χρόνος. Αν το μπάφερ σου αρχίζει και γεμίζει, το ίδιο θα κάνει για να πεις, τσαλαστεί το το πακέτο. Άρα εκεί υπάρχει καθυστέρηση μεγαλύτερη. Καθυστέρηση επεξεργασίας, ο router που έχεις, τους switch που έχεις, χρειάζεται να συνεπεξεργαστεί μέσα από τα πακέτα, τα bit. Αυτός είναι ο χρόνος της επεξεργασίας. Τελικά το delay είναι το άθεσμα αυτός είναι ο χρόνος. Και ένα απλό παράδειγμα εδώ πέρα, όπου μας δίνουν το μήκος της γραμμής, έτσι μεταξύ παλαιολογίων και υπολογίστων, 500 μέτρα. Μας δίνουν η ταχύτητα διάβασης στο χαλκό ότι είναι 200 από 10 στην έκτη μέτρα το δευτερόλεπτο, έτσι αυτό που είπαμε. Θα δείτε τη ταχύτητα στο TOS. Πακέτο 512-bit, σε ένα σύστημα που χρησιμοποιεί DataRay, ένα με MBS. Ξέρουμε επίσης ότι η καθυστέρηση επεξεργασίας και η καθυστέρηση αναμονής, δηλαδή η παραμονή μέσα στο buffer, είναι ίσες με την καθυστέρηση μετάδοση. Έτσι. Να μου βρείτε το delay. Το delay πόσο θα είναι λοιπόν. Θα είναι. Η μετάδοση στην επεξεργασία, έτσι το χρόνο στο buffer. Αυτή η χρόνια είναι ίση. Και ίση είπαμε με την... ίση με το χρόνο, έτσι η μετάδοση. Πώς το λένε... Πομπίση. Εντάξει. Πόσο χρόνο χρειάζονται για να μεταδώσουν τα 510 bit. Έτσι, το transmission. Προσέξτε, transmission delay, propagation delay. Transmission είναι μετάδοση, πόσο χρόνο κάνουν για να μεταδώσουν τα τόσα bit που έχω και το propagation είναι η διάδοση. Πόσο χρόνο κάνουν αυτά να μεταδοθούν στο μέσο της διάδοσης. Εντάξει, στο μέσο είναι η μετάδοση. Άρα λοιπόν εδώ τι θα έχουμε, τρεις χωριά στο 512.9 εκατομέρειο, γιατί το transmission delay είναι το μήκος του πακέτου διά του ρυθμού. Άρα αυτό θα σου δώσει το χρόνο που χρειάζεται για να φύγει το πακέτο. Επί τρία, γιατί είπαμε ότι η ταχύτη, η κατηστήριση της εργασίας και αναμονής είναι ίση με την κατηστήριση της μετάδοσης, λοιπόν εδώ τι προσθέτουμε και το χρόνο που κάνει το ηλικριστικό σήμα να μεταδοθεί στο χάρικο λοκαλόδι. Να διαδοθεί στο χάρικο λοκαλόδι. Βλέπετε, είναι αυτό. Συν 500, 200, έτσι. Άρα βλέπετε τελικά ότι ο χρόνος ο οποίος είναι σημαντικός είναι ο άλλος. Είναι ο χρόνος της εργασίας, ο χρόνος που χρειάζεται για την αναμονή και ο χρόνος για τη μετάδοση. Ο χρόνος της εργασίας είναι πολύ μικρός αρχίζει όμως και παίζει ρόλο όταν μεγαλώνει και επιτρέπει. Εντάξει. Από με την ερώτητη περίπτωση. Αυτό ήθελα να μιλήσω εδώ. Εδώ. Να ένα θέμα υποξήφιο θέλετε να πω. Γιατί προτιμάμε τα ψηφιακά συστήματα και όχι τα αναλογικά. Γιατί μπορούμε πιο εύπαρα να αφαιρέσουμε το δόλυμο. Να πελέξουμε πιο εύκολα την πιστότητα, την ποιότητα του σήματος. Γιατί αυτό που μας ενδιαφέρει στο ένα ψηφιακό σύστημα είναι να ελέγχουμε καταστάσεις. Δεν μας ενδιαφέρει η μορφή. Το καταλάβαμε. Η μαρφή του σήματος. Όπως μας ενδιαφέρει στα αναλογικά. Ένα ψηφιακό σήμα μπορεί να γινηθεί. Να το ξαναφτιάξουν από την αρχή. Η μορφή δεν παίζει κανένα ρόλο. Τι ξέρουμε. Παλμοί είναι που έχουν συγκεκριμένο ύψος αυτούς, όχι να ξαναφτιάξουν από αυτά τα στιγμή. Αν έχεις ένα τέτοιο πράγμα, μπορεί να πεις ότι αυτό είναι ο παλμός αυτός, αυτό είναι αυτό, αυτός είναι αυτός ο παλμός, εσύ και αυτός είναι αυτός ο παλμός. Και το ξαναφτιάξεις. Δεν παίζει ρόλο η μορφή. Ακεί να μην κάνεις δράδος. Και αυτό να είναι μην έμπιση, να νομίζω ότι είναι άσχορο. Εκεί είναι όλη η ιστορία. Σαν αλληλικά σήματα, όταν πάμε να ενισχύσουμε το σήμα, ενισχύεται και το χώριο μας. Πράγμα το οποίο στα ψηφιακά μπορούμε να το ξεπεράσουμε αυτόν τον τρόπο. Όταν να γίνουμε το σήμα. Μπορούμε να εξαλλείψουμε τη βλεονάωσσα πληροφορία. Πολλές φορές έναν ειδικό σχεδόν μεταφέρει αυτή τη βλεονάωσσα πληροφορία. Άρα μπορούμε εύκολα να κάνουμε αυτό που λέμε συμπίεση. Πώς δουλεύει το ZIP, το RAR κτλ. Πώς δουλεύει το MPEG. Το MPEG τι είναι. Είναι κώδικα συμπίεσης ψηφιακού τηλεοπτικού σήματος. Το MPEG2 που λέμε, το MPEG4, το MKV. Όλα αυτά είναι κώδικες με τους οποίους συμπιέζουμε το σήμα, το τοπτικό. Ένα αναλογικό σήμα τηλεόρασης είχε ευρωζώνης 5.1Hz. Αυτή τη στιγμή, στο ίδιο ευρωζώνης στέλνουν 5 ψηφιακά κανάλια. Εκεί που πρώτα έγραμμε ένα κανάλι, αναλογικό, τώρα έχουμε 5 ψηφιακά. Αυτή η κωδικοποίηση αφορά μόνο την πραγματική πληροφορία ή κάτι έξτρα που τα στέλνουμε. Αυτή είναι όλη η πληροφορία. Είναι όλα μαζί. Δεν είναι μόνο η πραγματική. Είναι και τα άλλα που έχει κάπου να τα στέλνουμε. Όλα συμπιέζουμε μαζί με αυτόν τον τρόπο. Μικρότερες απαιτήσεις ευρωζώνης δόξης συμπίεσης και λόγω της συμπίεσης. Έχουμε μικρότερες απαιτήσεις λόγω της συμπίεσης στα ψηφιακά. Παράλληλα η ψηφιακή τηλεόραση. Έτσι που τα κανάλια έχουν αξηθεί και αντίδετα το εύρος ζώνης που σου δίνουν έχει μειωθεί πάρα πολύ. Τα ψηφιακά συστήματα είναι πιο φυγινά. Γιατί λόγω της τεχνολογίας πλέον, της ολοκληρωμένης τεχνολογίας που έχει αναπτύχει, μας παρέχουν τη δυνατότητα και πλέον ομοιομορφία σ' όλα τα είδη πληροφορίες. Ήτοι αυτά είναι εικόνα, είτοι αυτά είναι δεδομένα, είτοι είναι βίντεο, κοινούμενη εικόνα. Έτσι, όλα πλέον τι είναι. Είναι μηδέν ένα στην Εσχάτση, έτσι δεν είναι. Άρα, η πληροφορία είναι ομοιόμορφη πλέον. Πράγμα το οποίο μας βοηθάει και που αλλού να ενοποιήσουμε τα δίχτυά μας, που λέγαμε στα εμπιζονικά. Ήδη η τηλεόραση αρχίζει και μπαίνει και αυτή στο παιχνίδι του IP. Έτσι και μεταδίδει όπως τα δεδομένα. Σε λίγο το ραδιόφωνο ήδη γίνεται, έτσι. Βέβαια, θα δείτε ότι το ίδιος μέλλον υπάρχει ψηφιακή ραδιοφωνία και σκοκιασίγματα. Εντάξει. Ακόμα στο πιο ανοίγωστο πιο μακρινό μέλλον θα δείτε με την επικράση του 5G ότι όλα θα γίνονται μέσω διαδικτύου πλέον. Δεν θα υπάρχει ασύρμα την μετάδοση όπως υπάρχει τώρα. Θα πάρει το καβάντα μέσω του 5G. Πιο εύκολη η κρυπτογράφηση. Ασφάλεια επομένως. Αυτό γίνεται πιο εύκολα. Όχι πιο εύκολα, μόνο στα ψηφιακά μπορείς να το κάνεις. Λοιπόν, να κάνεις κρυπτογράφηση της πληροφορίας. Και να μην μπορεί ο άλλος να τη διαβάσει. Έτσι. Μπορείς επίσης, αυτό είναι και πολύ σημαντικό, μπορείς να υλοποιήσεις μια διαδικασία που να βρίσκει, να ανοιχνεύει τα λάθη και να διωθούν οι γνώσεις. Όπως θα δούμε στα επόμενα μαθήματα. Αυτή είναι η μεγάλη... Πώς λέμε, το μεγάλο σύγκριτο των ψηφιακών συστημάτων. Ότι μπορούν να φτιάξουν κώδικες ανοίγνευσης κυριών και συνταθών και θα τις εφαρμόσουν. Βέβαια, αυτό της σημαίνει ότι θα επιβαλληθεί κάπως το αρμπέ. Το θρούπον εκεί θα είναι πιο μικρό. Καταλαβαίνετε, γιατί προσθέτουμε μπιτ όταν το κάνουμε αυτό το πράγμα. Ωραία. Ποια είναι όμως τα μειονεκτήματα. Έχει κάποια μειονεκτήματα. Το ένα είναι ο θόρυβος βάδυσης. Ότι όταν κάνεις ένα... Αυτό είναι και μια μία υλικοζύμα, έτσι. Δεν το κάνουμε σε διακό. Οπότε εκεί υπάρχει ο θόρυβος λόγω της δυνατουργησίας και της βάδυσης. Που εξαρτάται, είπαμε, από πόσες στάθμεις θα πάρεις. Ό,τι και να κάνεις, δεν θα αποφαίνει το πληγόρισμα. Χρειάζονται μεγάλα ευρωζώνεις, αν δεν κάνεις συνδυαίσεις. Και τέλος, αυτό είναι το πιο σημαντικό, το πιο μεγάλο του σωμονέθυμα, είναι ότι χρειάζονται μηχανισμού συμφωνισμού. Δηλαδή, να ξέρει ο δέχτης και ο κομπός, πότε έστρεψε πληροφορία, πότε ξεκινάει το πληροφορίας, πότε τελειώνει, πότε ξεκινάνε τα πακέτα, πότε τελειώνει. Αυτό το λέμε συγχρονισμό. Και όπως να δούμε, έχουν εφηθεί δύο μεγάλες κατηγορίες συστημάτων, τα σύγχρονα και τα ασύγχρονα συστήματα. Έτσι, τα ασύγχρονα συστήματα ήταν και τα πιο παλιά και τα πιο απλά. Πώς γινόταν εδώ ο συγχρονισμός, γινόταν με την αποστολή μπιτ ελέγχου στην αρχή και στο τέλος. Τα μπιτ στέρθηκαν ως ομάδες, τα οποία δεν λέω μπλοκ, θα τα πω καλύτερα, χαρακτήρες. 7 ή 8 μπιτ μαζί. Και αποτελούσαν ένα χαρακτήρα, ένα μπάιλ. Η αρχή και το τέλος κάθε μπάιλ γινότανε, ελεγχότανε με τη χρήση ενός μπιτ που ήταν, που λεγόσαμε μπιτ συγχρονισμού. Ένα μπιτ έφευγε, παραδοσκάλετε ένα μπιτ, σημαίνει ότι ξεκίναγε χαρακτήρας. Ο δέχτης ήξερε ότι θα πάρει 8 ή 7 χαρακτήρες. Με το που γινόταν, τους μέτραιε η ολόκληρα μια διαδικασία. Μα δεν ήταν καλώς μετρήσει, διότι όταν τέλιωνε το 80 ή 70, στενότανε το μπιτ τέλος. Και αμέσως κατάλαβε ο δέχτης ότι ή θα ακολουθήσει άλλος χαρακτήρας ή τελείωσε την μετάωση. Αυτό ήταν η πιο απλή περίπτωση των ευόμενων σύγχρονων συστημάτων. Πολλές φορές μάλιστα, τα μπιτ που αποκλείσουν οι χαρακτήρες συνοδευότησαν από τα λεγόμενα parity bit, τα οποία ελέγχανε και την ορθότητα των μπιτ που είχανε σταλεί. Παράδειγμα, αυτό εδώ είναι ένα-ένα μπιτ, από εδώ μέχρι εδώ, βλέπετε, είναι ο χαρακτήρας πληροφορίας που περιλαμβάνες 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 μπιτ. Ό,τι κασάσκεται. 7 μπιτ. Αυτή ήταν η πληροφορία. Πρωτού στέλνει ο χαρακτήρας, στενότανε πρώτα ο χαρακτήρας ένας, το μηδέν. Στο σύστημα, όσο ήταν σε αυτήν την κατάσταση, δεν ήταν τίποτα. Στενότανε, λοιπόν, ο χαρακτήρας μηδέν. Άρα, ήξερε το δέχτης ότι ακολουθεί η πληροφορία. Με το που ερχότανε τα 8 ψηφία, ήξερε ότι το 8ο ψηφίο ήταν η parity. Πάλι, τι σήμερα. Ότι βάζανε ένα μπίτ εδώ, που ανάλογα με το πόσους Άσους είχε, όταν ο άνθρωπος των Άσων ήταν ζυγός, βάζανε το μηδέν. Άμα ήταν μονός, βάζανε Άσο. Έτσι, αν γίνονταν κάποιο λάθος, πήγαινε μια αντικλήδα για να καταλάβει ο δέχτης τι είχε συμβεί λάθος και ζήταγε την επανεκπομπή. Στο τέλος, στενότανε το stop-bit. Οπότε, κατάλαβε ότι τελειώνει ο χαρακτήρας. Αν τώρα ξαναξεκίναγε ένα μηδέν, πάλι σήμερα, τελειώνει ότι έχουμε τελειώνει καινούργιο χαρακτήρα και παλεύονται. Αυτά ήταν τα λιγόμενα σύγχρονα συστήματα. Ασύγχρονα συστήματα από την Άη Μεριά, η πληροφορία γινότανε σε ομάδες, στενότανε σε ομάδες χαρακτήρων. Ενώ στα πρώτα συστήματα στέναμε χαρακτήρα-χαρακτήρα, τα ασύγχρονα, στα σύγχρονα στένονται σε ομάδες χαρακτήρων που λέγονται blocks. Έχει ένα σήμα, μια κυματομορφή τετραγωνική, που λεγότανε ρολόι. Και βάζει αυτού του ρολογιού, του clock, καταλάβαινε ο δέχτης πότε πρέπει να διαβάσει. Και επίσης καταλάβαινε και με τι ρυθμό τους έλεγε τα bit που μπορούσε. Αυτά τα συστήματα λέγονται σύγχρονα συστήματα. Και είναι πλέον τα περισσότερα που εξομπλούνται σε έρχοντα τηλεκοινωνίας. Εδώ βλέπουμε και δύο βασικά συστήματα. Τα ασύγχρονα και τα σύγχρονα. Τα ασύγχρονα είναι πιο παλιά. Τα σύγχρονα για να συγχρονίσουν παίρνει και μια άλλη κυματομορφή που λέγεται παγμός ρολογιού. Είναι πιο πολυπλοκά τα ψηφιακά συστήματα. Εκεί χάνουν την πολυπλοκότητα. Ξέρετε γιατί θέλουν συγχρονισμό. Αυτός είναι και ο πιο καλύτερός τους το μεγαλύτερο τους νεοναίκτημα. Ότι χρειάζονται συγχρονισμό. Πρέπει ο δέχτης να ξέρει ό,τι θα διαβάσει. Και γι' αυτό είναι και πιο ευβάλλοντα στη διασφορά από τα ενωτικά συστήματα γιατί απλώνουν την υπαλμή και χάνει το συγχρονισμό ο δέχτης. Το καταλάβατε τώρα. Εδώ βλέπουμε ένα απλό σύστημα αναλογικό. Ο μπο δέχτης είναι πάρα το πιο απλό που μπορεί να υπάξει. Και εδώ ένα αντίστοιχο ψηφιακό. Βλέπετε ότι εδώ έχουμε προσθέσει δύο ακόμα ραθμίδες. Μια ραθμίδα είναι ο λεγόμενος κωδικοποιητής πηγής και μετά είναι ο λεγόμενος κωδικοποιητής καναλιού ή κωδικοποιητής διάβολος. Αυτά θα δούμε στα επόμενα μαδήματα τι είναι. Το ένα χρησιμοποιείται ουσιαστικά για να αφαιρεί την πληρονάζουσα πληροφορία και το άλλο για να προσθέτει. Τι μπεί τελέντου και διώθει σε συναρχών. Πληρονάζουσα πληροφορία τι είναι ο θορυφός. Η πληρονάζουσα πληροφορία όχι. Είναι πληροφορία που ακόμα και να φύγει δεν σε επηρεάζει. Σου κατεβάζει πάρα πολύ την ποιότητα. Δεν σου κατεβάζει την ποιότητα της πληροφορίας που λαμβάνεις. Υπάρχει ένα πράγμα στις εικόνες στην τηλεόραση. Εντάξει. Αντί να στείλεις 30 φρέντ στο δευτερόλεπτο διαφορετικά, στέγεις το πρώτο και στέγεις και τις διαφορές. Από εκεί πέρα ξαναφτιάνεις τα φρέντ που σου λείπουν προσεγγιστικά. Γιατί? Γιατί το μάτι λειτουργεί σαν βίτρο και κόβει ο,τιδήποτε ανομαλία υπάρχει. Ή θα γράμμε από το βίτρο. Παράδειγμα, τα γράμματα αλφαβήτου έχουνε πλαιονασμό από μόνος. Δηλαδή, πόσος είναι αυτός ο πλαιονασμός. Τι είναι αυτός ο πλαιονασμός, θα το δούμε. Σημαίνει ότι αν σου λείψουνε κάποια γράμματα, αρμως χάρη, από τη λέξη... Πες μια λέξη. Νερό. Νερό. Αν σου λείψει το ε, το εψηλό. Και βρεις και το δεις, ν, μαύρο, ρ, όμως, καταλαβαίνεις ότι λέει νερό. Χριστούγεννα. Βλέπεις, Χριστούν, Χριστούγεν, σου λείπει το α. Καταλαβαίνεις ότι λείπει το α. Άρα και να μην στώσεις από το α, εσύ δεν ήξερες τι σου είχες δει. Αυτό είναι ο πλαιονασμός. Καταλάβατε. Δηλαδή, κάποια πληροφορία που ακόμα και να την κόψω, δεν θα χάσω εγώ... Δεν θα χάσει ο προορισμός. Θα καταλάβει την πληροφορία. Γιατί μπορεί να την αναπληρώσεις. Αυτό είναι πλαιονασμός για την πληροφορία. Το α με το πλαιονασμό, ως χάρη, το αγγλικό, έχει 40% πλαιονασμό. Δηλαδή, θα μπορούσε να παραλείψεις από ένα κείμενο το 40% των γραμμάτων και παρόλα αυτά να βγάλεις νόημα. Εντάξει. Καταλάβατε τι είναι το πληρονασμό σου. Ναι. Λοιπόν, αυτά είπαμε. Η δουλειά που κάνει η κάθε βαθμίδα. Ο κωδικοποιητής πηγής βγάζει το πληρονασμό. Ο κωδικοποιητής καν αλλιώς, όπως θα δούμε, προσθέτει πληρονασμό. Βάζει bit. Προσθέτει πληροφορία, η οποία, ως τώρα, είναι λεγχόμενη από εμάς. Καταλάβατε. Αν σελέχουμε την πληροφορία που θα προσθέσουμε πάνω στην πληροφορία που στέλνει, με σκοπό, τι να κάνουμε. Αν συμβούνε λάθη, να τα ανοιχνεύσουμε και να τα διαδόσουμε. Αυτό το κάνει αυτός εδώ, ο κύπος. Κωδικοποιητής καναλιού, όπως λένε. Εντάξει. Προφανώς, στο βέρτη, υπάρχουν αντίστοιχες και τάξεις. Το διάβολο κωδικοποιητή αύριο σημαίνει κωδικοποιητής καναλιού. Ο κωδικοποιητής διάβολο είναι κωδικοποιητής καναλιού. Εντάξει. Και μερικά άλλα στοιχεία για να κλείσουμε την όλη μας παρουσίαση. Διάφορες μορφές μετάδοσης είναι... Με ποιον τρόπο μπορείς να μεταδώσεις πληροφορία. Συριακά. Δηλαδή, το ένα πακέτο, το ένα χαρακτήρα πίσω από το άλλο. Το ένα μπλοκ, μια ομάδα χαρακτήρων πίσω από την άλλη. Η τύπη διαμόρφωση, όπως θα λέμε. Με πόσους τρόπους μπορείς εσύ να αποτυπώσεις την πληροφορία στο ειλικτικό σου σήμα και να τη μεταγώσεις. Αυτό το λέμε διαμόρφωση. Το λέμε επίσης άλλος στοιχείο μετάδοσης είναι η λεγόμενη κωδικοποιητή πληγής καναλιού. Είναι αυτό που είπαμε τώρα. Πώς εσύ θα βγάλεις την πληροφορία και πώς προσθέτεις ελεγχόμενη πληροφορία. Ανάλογα από το συγχρονισμό, έχεις τα σύγχρονα και τα σύγχρονα συστήματα. Τρόπο επικοινωνίας. Σύμπλεξ, χαθ και full-duplex. Η επικοινωνία είναι ένας σύστημα που όπως το δέχτες έχουν διάφορους τρόπους επικοινωνίας ανάλογα. Αν ο πομπός μπορεί να στείγει χωρίς να πάρει από τον δέχτη, τότε λες ότι έχεις σύμπλεξ επικοινωνία. Παράδειγμα, η τηλεόραση με το χρήστη. Ο σταχμός έτσι με έναν απλό χρήστη. Η παλιά τηλεόραση. Δεν μπορούσε να επικοινωνήσει ο χρήστης με το σταχμό. Καταλάβαμε? Παλιότερα. Αυτό λέγεται σύμπλεξ επικοινωνία. Η χαθ, δούπλεξ, ταγόκι, τόκι. Λόγω του περιγμένου Ευρουζώνης, όταν μίλαγε ο ένας, ο άλλος αναδεστικά ακούει. Και γι' αυτό λέει Over. Έτσι δεν είναι, με το που θα τελειώσει ο ένας να μιλάει, λέει Over, οπότε λέει μιλασή τώρα. Δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν το κανάλι ταυτόχρονα και οι δύο. Κι εγώ πώς και δέχισα. Αυτό είναι η χαθ, δούπλεξ. Full, δούπλεξ, όταν πώς και δέχεις στον φίλο το κανάλι ταυτόχρονα. Και αυτό γίνεται με διάφορους τρόπους. Όχι τα δούλα. Εντάξει. Μπορεί να χρησιμοποιεί το μισό ευρω... Μπορεί να χρησιμοποιεί το μισό χρόνο ο ένας, το μισό χρόνο ο άλλος. Μπορεί αυτό να γίνεται αντικειγητό από μας. Να σημαίνει μια ευθυματική δουπλεξία. Ρυθμή μετάδοσης. Νομίζω τους έχουμε αναφέρει. Και οι λεγόμενοι τύποι μεταγωγής. Ξαναξέχουμε πίκες στα ευρωζωνικά. Αν έχουμε, λέει, μεταγωγή κυκλώματος, που χρειάζεται που πώς και ο δέχτης να αποκριθαθεί μια φυσική σύνδεση μεταξύ τους, ή αν έχουμε μεταγωγή παγκέλη. Αυτό που επίσης πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι όταν έχουμε σύμβολα, το ρυθμό των συμβόλων τον λέμε, τον μετράμε σε μπότ. Ο ρυθμός μετάδοσης των δεδομένων, της πληροφορίας, είναι σε μπιτ πεσέκτο. Και πρέπει να τα ξεχωρίσουμε αυτά. Αν σας πω εγώ ότι έχω ένα σύστημα το οποίο εκπέμπει εκατό μπότ το δευτερόλεπτο και υψηλεί τέσσερα διαφορετικά σύμβολα, ποιος είναι ο ρυθμός πληροφορίας σε μπιτ πεσέκτο, είναι τα εκατό μπότ επί το λογάρι του με βάση το τέσσερα του δύο. Με βάση το δύο και το τέσσερα. Εντάξει, εκατό σύμβολα το δευτερόλεπτο, το κάθε σύμβολο πόσο πληροφορία μεταφέρει αν έχω τέσσερα διαφορετικά, δύο μπιτ. Άρα για να μετατρέψω τα μπότ, τα μπότ σε bps, πρέπει να ξέρω πόσα διαφορετικά σύμβολα υψηλεί. Και απλά πολλαπλασιάζω το ρυθμό των μπότς έτσι επί το λογάρι με βάση το δύο το διαφορετικό σύμβολο. Εντάξει. Και εδώ μια τελική διαφάνεια η οποία ουσιαστικά μου δίνει τους διάφορους ρυθμούς υποποιημένους που οσοποιούμε στα δημιουργικά μας συστήματα. Οι ρυθμοί οι οποίοι και αυτοί αρχίζουν πλέον και καταλήπονται που οφειρώντισαν στις τεχνικές πολυπληξίας που χρησιμοποιούνται με πρότεινος στα σύγχρονα συστήματα, στο SDH όπως λέμε και στο SONET που ήταν ρυθμί που χρησιμοποιούνται στον κορμό 155-620 κλπ. 155 μεγεπίες. Πώς προκύπτει αυτό, τέσσερις φορές το προηγούμενο. Πώς προκύπτει αυτό, τέσσερις φορές το προηγούμενο. Τέσσερις φορές το 1622. Είναι τυποκλιμένη η ρυθμία. Αυτοί τώρα πρέπει να εγκαταλειγηθούν και να αντιμετωπίσουν από τι? Από τους ρυθμούς του Ethernet που είναι 1Mbps, 10Mbps, 100Mbps, 1GB, 10GB και πάει μετά 20, 40, 80 κλπ. Εντάξει, όλα αυτά λοιπόν αλλάζουν τώρα εντεθαλείπονται σιγά σιγά αυτή η ρυθμή. Σίγουρα έχετε ακούσει και τις λεγόμενες δύο μεγάλης γραμμές παλιότερα που οσοποιούσαν οι διάφοροι οργανισμοί που οφείλονται κυρίως στο παλιό σύστημα, στο PTH, παλιό ψυχαϊκό σύστημα. Ενώ τώρα μπαίνουμε σε αυτό, στο Ethernet. 10, 100 ή 10Mbps, 100Mbps και φτάνουμε μέχρι τα 100GB. Εντάξει, όλα αυτά σιγά σιγά έτσι φέρνουμε. Εντάξει, άρα εδώ τελειώνω αυτό το κομμάτι. Καλός ή κακός, μας πήρε πολύ αυτό. Μας πήρε πάρα πολύ χρόνο, δεν ξέρω γιατί. Ελπίζω να άξει το κόκο με την αίγεια ότι να μην άφησα πολλές απορίες πίσω. Ελπίζω να καταλάβατε ποια είναι τα σημεία τυριά, αυτά που πρέπει να προσέξετε από αυτήν τα ουσίας. Ας δε λέμε. Θέλετε να σταματήσω για έναν πεντάλετρο ή να το πάω έναν δεκάλικο, πεντάλετρο, να σας κάνω μια εισαγωγή, στο επόμενο, πώς θα λένε, στην επόμενη νότα, που είναι η τυκλοπεδική. Δεν είναι κάτι πολύ δύσκολο, όπως θα δείτε. Είναι κάτι πάρα πολύ απλό. Από εκεί θα σας πω ότι πρέπει να προσέξετε. Οπότε, σε έναν δεκαπεντάλετρο θα το έχουμε τελειώσει. Εντάξει και θα σας αφήσουμε. Εντάξει? Ωραία. Ή, άμα δούμε ότι κουραζόμαστε, γιατί εγώ κουράζομαι, μη νομίζετε. Έτσι, άμα αρχίσω και δεν ξέρω τι λέω, λοιπόν, εδώ, αυτό που θέλουμε να πούμε τώρα, θα σας δώσω σε πάρα πολλοί συνοπτικές γραμμές, είναι η τεχνολογία που σχετίζεται με τις επικοινωνίες. Δηλαδή, τι κρύβεται πίσω από τα σημερινά συστήματα. Εντάξει, λίγα πράγματα, λοιπόν, θα πούμε, για τη τεχνολογία και τα υλικά, που χρησιμοποιούμε στα διάφορα τεχνολογικά συστήματα. Έτσι, όπως καταλαβαίνουμε, ένα σύστημα του κοινογένου περιλαμβάνει αυτά τα μέρη. Το έχουμε πει πολλές φορές, ο boss δέχει τις κανάλια και περιμένει εκεί ο δόλιος. Που βασίζονται, δέλεμε, αυτά τα συστήματα. Στη μετάδοση είχαμε πει, ηλεκτρικού σήματος. Ό,τι και να κάνουμε, το σήμα του ειδοφορίας, το μετατρέπουμε σε ηλεκτρομαντικό κύμα, τελικά. Αυτό, πώς γίνεται, γίνεται με τη βοήθεια ηλεκτρονικών διατάξεων. Γενικά, οι τηλεπικοινωνίες άρεσαν να έχουν τη μεγάλη αυτή εξέλιξη. Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν διαναπτύχθηκαν πάρα πολύ η ηλεκτρονική, οι συχνότητες που αφορούσαν τα μικροκύματα, τα laser, όλα αυτά είχαν ουσιαστικά την βάση τους στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, της ανακαλύπτωσης που έγινε τότε. Τα ραντά και τα λοιπά, έτσι. Μέχρι και το 1950, τα ηλεκτρονικά συστήματα βασίζονταν που? Σε φαινόμενα αγωγημότητας που εμφανίζονταν σε αέρια κυρίως, σε αέρια. Γι' αυτό και η βασική δομική μονάδα των ηλεκτρονικών συστημάτων ήταν οι λινθνίες. Το κεταπούση λάμπες, λινθνίες. Έτσι, χρησιμοπούσαν λινθνίες. Μέχρι το 1950 ανακαλύπτουν, ανακαλύπτουν τρανζίστορ που φέρνει αυτό το πράγμα επανάστασης στην ηλεκτρονική και κατεπέκταση στην επεξεργασία και στη μετάδοση της πληροφορίας. Το τρανζίστορ, ουσιαστικά, αντικατέστητα στις λινθνίες. Με πάρα πολύ απλό τρόπο, μπορώ να σας πω ότι οι λινθνίες, τι ήταν και τα τρανζίστορ. Ήταν ενισχυτικές διετάξεις. Βάζαμε μια τάση και μας βάζανε ρεύμα μετατροπής. Μετατροπής αντίστασης. Τραν, ρεζίστορ, τρανζίστορ, μετατροπής αντίστασης. Δηλαδή, βάζεις μια τάση μικρή σου, μπορεί να σου βγάλει μεγάλο ρεύμα. Γιατί δηλαδή, έτσι αυτό. Αυτό το πράγμα κάνουν οι γυχνίες μέχρι πρότυνος. Με ό,τι όμως επακόλου το υπήρχε, δηλαδή, ένας υπολογιστής του 1950, με υπολογιστική ισχυή. Να μην πω, ένα, ξέρω εγώ, τι είπε εξεργαστή, να πω, ας πούμε, του 30... Δεν θυμάμαι τώρα και ποιοι είναι οι παλιοί επαγγελμαστές. Πριν τις πέντε ηλιοί ήταν. Ένας 386, ένας 286, είχε, καταλάμβανε, ένα ολόκληρο δωμάτιο, τα διάφορα διάφορες βασμίδες. Έτσι, ένα τεράστιο δωμάτιο. Με το που ανακαλύνεται η μηαγωγή, γιατί να καλύνεται, με το που μπορούσαν να φτιάξουν τους μηαγωγούς, γιατί όταν τους έχουν καταλαβαίνει, να φτιάχνουν για τάξεις αντίστοιχες των μηχυλιών και να φτιάξουν αντίστοιχα, αντίστοιχους μητασχηματιστές αντιστάσεων, αρχίζει μια καινούργια αποχή. Διότι από τα transistor, έτσι, και γιατί λέγαμε transistor τάξη, τα ραδιόφωνα, θυμόσαστε? transistor σημαίνει, πάμε, με τα σχημαστή της αντίστασης. Τα πρώτα ραδιόφωνα ήτανε ο κόδι και δίσχυστα. Και δεν μπορούσαμε να τα μεταφέρουμε το 1905, το δεκατία, το 60, με το που εμφανίζεται όμως αυτή η τεχνολογία του transistor, αρχίζουν και εμφανίζονται και τα πρώτα φορητά ραδιοφωνάκια, τα λεγόμενα τρανζιστωράκια. Γιατί η κατασκευή των βελτιζόπτων θα τα ζήσουν. Έτσι. Τέλος, λοιπόν, δεν χρειάζεται να σας βλέπω περισσότερο. Γενικά μπορούμε να πούμε ότι η τεχνολογία που είναι πίσω από τα τελευταϊκά συστήματα σήμερα βασίζεται κυρίως στα αποτηρωμένα μεγάλικα κυπλώματα, στα μεσημοκληματικές διατάξεις και συχνότητες πάνω από τα τρία γίγα, και στις λεγόμενες οπτικοελεπινικές διατάσεις πλέον, που είναι πλέον τα συστήματα τα οπτικά. Αυτές είναι οι τρεις βασικές τεχνολογίες. Η τεχνολογία των ολοκληρωμένων κυκλωμάτων και μυαβολικών υλικών γερμανίου πληρητίου, η τεχνολογία των μεγάλικων διατάξεων, που αλλάζουν εδώ λίγο τελικά, και η τεχνολογία των οπτικών διατάξεων. Αυτές οι τρεις τεχνολογίες είναι πλέον πίσω. Επίσης, αλήθεια υπάρχουν ακόμα και λιχνίες, έτσι που σομπιούν. Στους πομπούς δεν είναι πρόσφατα είχαμε λιχνίες. Ναι, και έχουν ακόμα. Σε κάποιους πομπούς έχουν ακόμα λιχνίες, ειδικά σ' αυτούς που σομπιούν σε αυτούς τους τηλεόρασης και που θέλουν μεγάλης ισχύς, και στη ραδιοφωνία εκεί βλέπω, σομπιούν λιχνίες ακόμα που είναι κυματικές. Προσέχουμε να μην κάψουμε τα νήμα. Προσέχουμε να μην κάψουμε τα νήμα. Πομπός και δέχτης λοιπόν. Ένα τηλεοραϊκό σύστημα. Αυτά είναι τα δύο βασικά του δομικά στοιχεία. Ο πομπός είναι το σύστημα του αρχοδοσίας, τον ταλαλωτή, το διαμορφωτή, με τον οποίο γίνεται αποτύπωση πυρογορίας, και τους ενισχυτές. Ο ταλαλωτής τι είναι? Είναι μια διάταξη η οποία παράγει αυτό που λέμε τη συχνότητα πάνω στην οποία θα βάλουν και την πληροφορία με τη βοήθεια του διαμορφωτή. Ο ενισχυτής τι κάνει? Ενισχύει το παρακόνινο σύστημα. Ο δέχτης τι κάνει? Έχει ενισχυτές για να μπορεί να ενισχύει αυτό που πήρε και τους αποδιομορφωτές για να μπορεί να παίρνει πλέον από το σύστημα που πήρε να παίρνει την πληροφορία. Γιατί μην ξεχνάτε ότι ο πομπός έκανε διαμόρφωση. Άρα ο δέχτης κάνει και τα αποδιομορφώσεις. Πολλές φορές τα δίκαιο κοιπομπί συνδυάζονται και με δέχτης. Και μιλάμε ότι λέμε για πομποδέχτης. Σε κάποιες περιπτώσεις στα σύρματα συστήματα οι πομποδέχτες συνδέονται με κεραίες. Οι οποίοι είναι το μέσο που μπορούν να μετατρέπουν τα ηλεκτρικό ρέμα, ηλεκτροματικό κύμα από κυματοδηγούμενο από εκεί που είναι μέσα σε καλώδια και σε κυματοδηγούς το δίνουν τέτοια μορφή έτσι ώστε να μπορούν να μεταδοθεί στην ακμόσφαιρα. Το ηλεκτροχώρο. Αυτό το κάνουν οι κεραίες. Και συνήθως έχουμε κεραία στον πομπό και κεραία στον δέχτη. Και μιλάμε υπέροχα για τη σασίλμα της επικοινωνίας. Δηλαδή μόνη διαφορά που έχει ο πομπός είναι ότι έχει τα ηλεκτροματικό δέχτης, δεν έχει. Κάποιοι δέχτες μπορεί να έχουν τα ηλεκτροματικό δέχτης. Και εγώ είμαι η σύγχρονη δέκτας. Διαξομπιούν τους καταδοτές να παράγουν το σήμα αναφοράς που βάζει το οποίο γίνεται η αποδιαμόρφωση. Η σύγχρονη αποδιαμόρφωση. Συνήθως, όμως, ένας απλός ομποδέκτης, ένα απλό σύστημα από ομποδέκτη δεν έχει το πληθυφέρου σασίλμα. Δεν έχει τα ηλεκτροματικό δέχτη. Γιατί είναι πιο φθηνός. Αλλά στα πιο ακριβά συστήματα υπάρχει και η ηλεκτροματικό δέχτης και στον δέχτη. Γιατί πολλές φορές η ηλεκτροματικό δέχτης χρειάζεται και για άλλες δουλειές. Δεν με διαφέρει τόσο πολύ αυτή η τεχνολογία από ο ομποδέκτης. Απλά, εγκυκλομεντικά, σας λέω σε ένα λογικό σήμα ποιες είναι οι δουλειές που κάνει ο ομποδέκτης. Ενισχύει το σήμα, παράγει σήματα μεγάλης συχνότητας, διαμορφώνει, ενισχύει, παίρνει. Αυτό κάνει ο κομπόλ. Δεν χρειάζεται κάτι παραφάνου εδώ. Αντίστοιχα στο ψηφιακό σήμα, ο κομπόλς τι κάνει? Την ψηφιακή διαμόρφωση, την μορφοποίηση και την κωδικοποίηση της πηγής, την κωδικοποίηση καναλιού. Αν χρειάζεται, κάνει τη βολυπλεξία. Δηλαδή βάζει κι άλλα σήματα μέσα. Μπορεί να σομπεί διαδικασίες της σχοράς φάσματος. Θα δούμε τι σημαίνει αυτό. Το να απλώνει, δηλαδή, το σήμα σε ένα μεγάλο φασματικό εύρος, προσθέτει κρυτογράφηση, χρειάζεται, και στέλνει, φυσικά, σήμα συμμανισμού. Αυτό κάνει ένας κομπόλς ψηφιακός. Αυτά δεν είπαμε πριν από λίγο. Ο δέχτης, προφανώς, κάνει τα ανάποδα. Πολύ βασικό κομμάτι και στον κομπόλ και στον δέχτη, κυρίως στον κομπόλ, είναι ο ταλαντοντής. Ο ταλαντοντής είναι το σήμα, παράγει το σήμα, πάνω στο οποίο βάζουμε την πληροφορία. Παράδειγμα, ένας σταθμός που δουλεύει στα 100 ΜΧ, τι ταλαντοντή θα χρειάζεται. Ένας κομπόλ που δουλεύει στα 100 ΜΧ, τι ταλαντοντή θα χρειάζεται. Πες το, 100, ένα που θα φτιάχνει συχνότητα, 100 ΜΧ. Ένα οπτικό σύστημα, τι ταλαντοντή έχει. Ένα λαϊζερ που παράγει, ξέρω εγώ, αντίστοιχα μη κύματος. Καταλάβαμε, το λαϊζερ για τα οπτικά συστήματα είναι ο ταλαντοντής. Πάνω στο φως που βγάζει το λαϊζερ και βάζουμε την πληροφορία, αυτό είναι ο ταλαντοντής. Στα συμβατικά συστήματα, οι ταλαντοντές μπορεί να είναι χαμηλών συχνοτήτων, πραγματικών συχνοτήτων, μπορεί να είναι μικροκυματικών συχνοτήτων. Οι ταλαντοντές μπορεί να είναι, όπως είπε η συνάδελφός σας, λιχνίες, DW, travel wave, ταλαντοντές. Μπορεί να είναι μάγνετρον, μπορεί να είναι τέτοιου είδους λιχνίες, ένα που παράγουν σύμματα, το οποίο θα χρειαστεί στον ασδάκ, ίσως τηλεφωνικές επιθυμίες. Μπορεί να είναι, στα συστήματα των οπτικών συχνοτήτων, τα laser. Οι ταλαντοντές οπτικών συχνοτήτων είναι τα laser. Τι είναι, λοιπόν, οι ταλαντοντές? Διατάξεις που ανάλογα με τη τεχνολογία παράγουν την αντίστοιχη συχνότητα, το αντίστοιχο σύμμα της αντίστοιχης συχνότητας επάνω στο οποίο μεταφέρουμε την πληροφορία. Τι ξέρετε κατάλαβατε, ουσιαστικά, έχουμε τρεις διαφορετικές τεχνολογίες και αντίστοιχα τρεις διαφορετικές περιοχές συχνοτήτων. Τις βλέπετε, είναι οι συχνότητες μέχρι τα τρία γίγα, εδώ, που είναι οι συχνότητες οι λιγόμενες συμβατικές, οι ραδλοσυχνότητες. Μετά είναι οι συχνότητες οι μικροκύματικές, που ξεκινάνε τα τρία γίγα και φτάνουν πλέον έχει και τα τριακόσα γίγα γιέντς. Βέβαια αυτή τη στιγμή που μιλάμε…

Επισκόπηση Τηλεπικοινωνιών (2022-11-21-19:40:07) / Μέρος 1 / Προγραμματισμένη Μετάδοση μαθήματος

Open Access AudioVisual Archive

Πλατφορμα διάχυσης οπτικοακουστικού υλικού ανοικτής πρόσβασης με χρήση τεχνολογιών αναγνώρισης λόγου

Επισκόπηση Τηλεπικοινωνιών (2022-11-21-19:40:07) / Μέρος 1 / Προγραμματισμένη Μετάδοση μαθήματος

Παρόμοια τεκμήρια

Open Access AudioVisual Archive

Πλατφορμα διάχυσης οπτικοακουστικού υλικού ανοικτής πρόσβασης με χρήση τεχνολογιών αναγνώρισης λόγου