| : Καλησπέρα. Πρώτα απ' όλα ότι ο Γιώργος δεν είναι εδώ, είναι γιατί η Ελλάδα είναι τελευταία χωράς στη δορειά οργάνων. Αν είμαστε δορυτές, θα έχει λυθεί το πρόβλημα του Γιώργου και του κάθε Γιώργου που περιμένει στη λίστα. Γι' αυτό θα σας μιλήσω σήμερα. Καλησπέρα. Πρώτα απ' όλα ότι ο Γιώργος δεν είναι εδώ, είναι γιατί η Ελλάδα είναι τελευταία χωράς στη δορειά οργάνων. Καλησπέρα. Πρώτα απ' όλα ότι ο Γιώργος δεν είναι εδώ, είναι γιατί η Ελλάδα είναι τελευταία χωράς στη δορειά οργάνων. Και ερχόμαστε τώρα να δούμε, γιατί έτσι κάνουμε στη ζωή μας, να αποφασίσουμε αν αυτοί οι άνθρωποι κάνανε μια σωστή επιλογή ή όχι. Ποια ήταν όμως τα δεδομένα αυτής της οικογένειας, ποιος σε ποιο δίλημα βρέθηκε, απ' τη μία είχαν το νεκρό το παιδί τους, πήγαν οι γιατροί και τους είπανε, ή θα δορίσετε τα όργανα και θα σώσετε εμένα, το οποίο αυτό μπορεί να είναι και μικρό, γιατί μαζί με εμένα σωθήκανε άλλοι πέντε άνθρωποι, η επιστήμη λέει μέχρι είκοσι ανθρώπους μπορεί να σώσεις και δεν είναι αυτό το βασικό. Το βασικότερο για εμένα είναι ότι η γυναίκα μου έχει τον άντρα της, κυρίως το παιδί μου τον πατέρα του, η κοινωνία έχει έναν αγωγό πολίτη, η λογοτεχνία έχει ένα βιβλίο και έναν εκδοτικό οίκο αυτά από τα πράγματα που συνεχίζουν να κάνουν. Η άλλη επιλογή ποια ήταν να μην δορίσει τα όργανα, να έχουμε μια κηδεία, μια ταφή και έναν άνθρωπο στο χώμα. Ερχόμαστε τώρα να κρίνουμε αν αυτοί οι άνθρωποι, γιατί αυτό δεν κάνουμε στη ζωή μας, αν ήταν σωστή επιλογή ή όχι. Εγώ νομίζω δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος λογικός που να πει ότι αυτοί οι άνθρωποι κάνανε λάθος επιλογή. Και το δίλημα της μεταμόσχεσης είναι αυτό. Ξέρετε πολλά πράγματα είναι πολύ απλά στη ζωή αλλά τα κάνουμε πολύ πλοκα. Αυτό είναι το πρόβλημα και αυτό είναι που αντιμετωπίζουμε συγγενείς. Απλώς πολλές προκαταλήψεις μας δυσκολεύουν και αντί να αποφασίσουμε σωστά πολλές φορές κάνουμε λάθος αποφάσεις. Εμένα με πληγώνει το ότι η χώρα μας είναι η τελευταία χώρα στην Ευρώπη. Δεν το παραδέχομαι αυτό. Γιατί είμαστε λαός με φιλότιμο και είμαστε και λαός που είμαστε της προσφοράς. Προφανώς κάτι δεν γίνεται καλά και πρέπει όλοι να παλέψουμε γι' αυτό. Και ξέχασα να πω στην αρχή, αυτό ήθελα να πω, επειδή περισσότερο είσατε την Κρήτη, εκ μέρους όλων των μεταμοσχευμένων θέλω να σας εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου γιατί η Κρήτη είναι στην πρωτοπορία των μεταμοσχεύσεων. Είσαστε η περιοχή της Ελλάδας που δίνει τα περισσότερα μοσχεύματα. Έχετε σώσει τους περισσότερους συνανθρώπους μας και γι' αυτό ειλικρινά σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Είναι δεύτερη φορά που έρχομαι στην Κρήτη. Ήρθαμε και πέρσι. Κάναμε μια εκστρατεία στα σχολεία. Έρχομαι με μεγάλη χαρά γιατί θέλω να τιμήσω την προσφορά σας. Θέλω να φύγουμε από το... Προσπάθησα αμέσως να σας βάλω στο θέμα της μεταμόσχευσης. Θέλω να σας πω λίγο για την ποιότητα της ζωής των ανθρώπων των μεταμοσχευμένων. Γιατί κάποιος μπορεί να πει, εντάξει, έκανα τη μεταμόσχευση και λοιπόν θα σας πω το εξής. Ας ξεκινήσω με το δικό μου παράδειγμα. Πριν κάνω τη μεταμόσχευση έμμενα στον πρώτο όροφι ενός σπιτιού και έπρεπε να ανέβω 20 σκαλιά. Γιατί να τα ανέβω τα 20 σκαλιά σταματούσα τρεις φορές και μετά τα ανέβαινα. Όταν έκανα τη μεταμόσχευση ανέβαινα και κατέβαινα με τιμία και με ένα ποδήλατο στο νόμο γιατί άρχισα να κάνω ποδήλατο. Δεν ξέρω ποσιά που σας έχετε πάει στον Όλυμπο. Έξι μεταμοσχεμένοι καρδιάς το 2012 ανέβηκαν στον Όλυμπο. Δύο γυναίκες ελληνίδες έχουν γεννήσει και έχουν παιδιά μετά από μεταμόσχευση. Εννιά μήνες εγώ μετά τη μεταμόσχευση που σας λέω δεν μπορούσα να προχωρήσω πέντε βήματα πήγα στη Σουηδία, έτρεξα πέντε χιλιόμετρα, έπαιξε βόλαιοι, έπαιξα πετά και ένα γαλλικό παιχνίδι, έκανα κολύμβιση και αυτό το συνεχίζουμε κάθε δυο χρόνια και το κάνουμε. Επομένως οι πολύγιατροί ισχυρίζονται ότι οι μεταμοσχεμένοι πλέον δεν είναι ασθενείς. Θέλω να σας πω σε ένα άλλο θέμα τώρα. Το πόσο σημαντικό είναι οι συγγενείς, οι φίλοι και πώς θα αντιμετωπίζεις μια οριακή κατάσταση που δεν έχει να κάνει μόνο με την μεταμόσχευση. Έχει αναφερθεί πολλές φορές αυτό, αλλά θέλω να σας το πω. Όταν τύχει κάτι σε κάποιον άνθρωπο, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει είναι η παραδοχή. Όταν έχεις κάτι, να μην πεις, κάποιος το είπε, κάποιος ο μιλητής, «Αχ, γιατί μου τυχε...», ο Σαβάκης νομίζει, «Γιατί μου τυχεμένα, τρία δισεκατομμύρια είναι ανθρωπότητες και δεν είναι...». Αυτό είναι λάθος. Όταν θα σου συμβεί κάτι, το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να αναποδεχτεί, αλλά αμέσως το επόμενο βήμα είναι «Εγώ θα το παλέψω και θα τον νικήσω αυτό». Αυτό πρέπει να κάνουμε. Να ζούμε με το πρόβλημά μας, να το κάνουμε δικό μας, να μην μπούμε «αχ» και λοιπόν, και από εκεί και πέρα όμως βάζεις στόχο στη ζωή σου και το ξεπερνάς. Θέλω μετά να σας πω πόσο σημαντικό είναι, αυτό έχει σχέση με αυτό που σας έλεγα και με τους φίλους και τους συγγενείς. Δεν πρέπει να το κρύβουμε. Καταρχήν το να σου συμβεί κάτι, δεν είναι επιλογή σου, δηλαδή το ότι να έχεις κάτι, δεν πρέπει να το κρύβεις και δεν έχεις κανένα πρόβλημα. Προσοχή, θέλει αξιοπρέπεια, δεν είναι με τον Τούκα έχω ένα πρόβλημα, αλλά όμως το μοιράζεις με τους ανθρώπους σου, το μοιράζεις με τους φίλους σου και θα σας πω τι κάναμε εμείς ως οικογένεια που πόσο με βοήθησε εμένα και τους φίλους μου. Η αδερφή μου είναι εδώ και το ξέρει. Μία φορά τη εβδομάδα στους εννιά μήνες που ήμουν στη λίστα, βγαίναμε σε μια ταβένα τέσσερις άνθρωποι και συζητάγαμε. Αν θα μας βλέπατε δεν θα καταλαβαίνατε, δεν θα ξεχωρίζαμε από άλλες παρέες. Είμαστε τέσσερις άνθρωποι που συζητάγαμε, που γελάγαμε, που λέγαμε πολιτικά, που λέγαμε ποδοσφαιρικά, λογοτεχνικά γιατί μας ενδιαφέρει η λογοτεχνία. Τέσσερις άνθρωποι και έτσι έλεγα, μάτου καημένο μας το νεροφό που έχει το πρόβλημα. Συνεχίσαμε να κάνουμε τη ζωή μας ένας άνθρωπος που έχει ένα πρόβλημα, συνεχίζει όσο μπορεί γιατί δεν μπορεί να τα κάνει όλα. Εγώ ακόμα και σε εκείνο το στάδι που σας είπα ότι δεν μπορούσα να περπατήσω, προσπαθούσα πολλές φορές να πάω στο θέατρο, όσο γινόταν πρέπει να συνεχίσεις να κάνεις τη ζωή σου. Ένα άλλο πράγμα που είναι πολύ σημαντικό, έχει αναφερθεί και χαίρομαι που το έχω ακούσει πολλές φορές σήμερα, όταν παίρνεις ένα δώρο πρέπει να το αποδίδεις, πρέπει να κάνεις ένα αντίδωρο. Για αυτό το λόγο έγραψα το βιβλίο, για αυτό το λόγο είμαι σήμερα μαζί σας, για αυτό το λόγο όπου με καλούμαι τρέχω χωρίς να σκεφτώ τον εαυτό μου, την οικογένεια μου κλπ. Και θα σας πω και το πιο απλό, γιατί νομίζω είναι σημαντικό και θέλω να το ακούσετε. Εγώ αυτό που θα έπρεπε να κάνω ήταν όταν έγινε η μεταμόσχευση να πάω στο σπίτι μου γιατί μου είχε λείψει η γυναίκα μου, το παιδί μου, η ζωή μου. Όμως το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν εγώ να παλέψω, γιατί δεν σημαίνει επειδή εγώ έκανα μεταμόσχευση, τελείωσε το πρόβλημα. Είναι άνθρωποι στη λίστα, περιμένω και επειδή εγώ αυτό το έργο το έχω δει, έχω υποχρέωση απέναντι σ' αυτούς τους ανθρώπους να τους πω παιδιά μη τον βάζετε κάτω, όλα θα πάνε καλά, θα πρέπει να το πολεμήσετε. Θέλω να σας πω προς το τέλος της ομιλίας μου, το εξής είναι ένα μήνυμα στην κοινωνία, μη το θεωρήσετε μεγαλοειδιατισμό αυτό, αλλά ένα μήνυμα που θέλω να στείλω μέσα στην κοινωνία είναι ότι, γιατί περνάμε δύσκολες μέρες ως χώρα, όσο δύσκολα και να είναι τα πράγματα, ο άνθρωπος έχει τεράστιες δυνάμεις και μπορεί να το ξεπεράσει. Πρέπει δηλαδή ακόμα και τις πιο δύσκολες καταστές να μη μας βάζουν κάτω να το πιστεύουμε, να το παλεύουμε και θα είμαστε πάντα νικητές, αρκεί να το θέλουμε. Είναι πολλά που θέλω να σας πω, είναι λίγο στο χρόνο, αλλά θέλω να κλείσω με μία προτροπή και ένα παραμύθι. Η προτροπή είναι εξής. Από τότε που γεννιόμαστε όλοι οι άνθρωποι μας λένε να είμαστε χρήσιμοι άνθρωποι στην κοινωνία. Στο σχολείο, στο στρατό, παντού. Μπορούμε στη στιγμή της απόλυτης αχρηστίας να είμαστε πολύ χρήσιμοι στην κοινωνία. Θα σας πω και ένα παραμύθι, γιατί είμαι και εκδότης και έχουμε βγάλει ένα βιβλίο και υπάρχει ένα πολύ όμορφο παραμύθι που λέγεται το κολυμπρί. Προέρχεται από μια Αφρικανική χώρα. Το κολυμπρί είναι ένα πολύ μικρό πουλάκι. Και εδώ θέλω να τονίσω το εξής, πόσο σοφή είναι η λαή που είναι ένα Αφρικανικό παραμύθι παλιών χρόνων που τότε δεν υπήρχαν τα περιβαλλοντικά προβλήματα που έχουμε σήμερα και όμως αυτή η άνθρωπή ήταν σοφή γιατί ξέρετε τι σημαίνει τη σημασία του δάσους. Τέλος πάντων μπαίνει μια φωτιά στο μέρος που ζούσανε αυτά τα ζώα, μεγάλη φωτιά, το δάσος καίγεται και όλα τα ζώα αρχίζουν και φεύγουν. Οι ελέφαντες, τα λιοντάρια, οι τίγρες. Φεύγει το μικρό το κολυμπρί αυτό που λέμε, πάμε σε μια λίμνη, πάει πάνω από το δάσος που κεγότανε, ρίχνει μια σταγόνα νερό, ξαναγυρνάει στη λίμνη, ξαναρίχνει μια σταγόνα νερό. Πάει ο ελέφαντες του λέει, ρε βλάκα κολυμπρί, τι κάνεις εκεί πέρα ένα πουλάκι τόσο με ένα στόμα τόσο, τι κάνεις του λέει, φύγε από εκεί μην καείς. Τσαντισμένο το κολυμπρί του λέει, εγώ φίλε μου αυτό το στόμα έχω, εγώ κάνω αυτό που μ' αναλογεί. Αυτό πρέπει να κάνει ο καθένας μας, να γίνει μικρό κολυμπρί, γιατί αν γίνουμε όλοι μικρό κολυμπρί, εγώ θεωρώ αυτό με ένα μικρό κολυμπρί στο χώρο των μεταμοσχεύσεων, ξέρω δεν θα λύσω το πρόβλημα των μεταμοσχεύσεων, όμως έστω και ένας άνθρωπος να σωθεί από αυτά που κάνουμε είναι σημαντικό για να πάνε τα πράγματα μπροστά και επειδή βλέπω πολύ νέους ανθρώπους μπροστά μου, θέλω να κάνετε αυτό, να είστε κολυμπρίς στη ζωή σας, να κάνετε αυτό που σας αναλογεί και αυτό που σας αναλο Καλημέρα. Καλημέρα. Καλώς είσαι. Κάθισε. Τι έχεις ακούσει για τη δωρεά οργάνω. Κοιτάξτε, δεν με ενδιαφέρει να γίνω δορητής οργάνω. Δεν το βρίσκω κακό, απλά εγώ δεν θέλω. Όποιος θέλει μπορεί να γίνει. Θεωρητικά δεν είμαι αντίθετος με την ιδέα της δωρέας. Πολύ καλά κάνεις. Ξέρεις, οι εξετάσεις έδειξαν ότι χρειάζεσαι μεταμοσχεύση. Σε 50 δευτερόλεπτα καταλάβατε την ουσία του προβλήματος. Τι μας είπαν εδώ. Αυτό που ισχυριζόμαστε οι μεταμοσχευμένοι, αλλά είναι πολύ λογικό, ότι έχουμε περισσότερες πιθανότητες να χρειαστούμε ένα όργανο παρά να δώσουμε. Τι σημαίνει αυτό. Έχουμε περισσότερες πιθανότητες να αρρωστήσουμε παρά να πεθάνουμε. Να χάσουμε τη ζωή μας. Επομένως, πρέπει να γίνουμε δορητές οργάνων για εμάς, την οικογένειά μας, τους φίλους μας. Δεν είναι κάτι μακρινό. Είναι δίχτυπος προστασίας να είμαστε δορητές. Γιατί αν όλη η κοινωνία ήταν δορητές, ξέραμε ότι όμως όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά θα σωθεί ο συνάθρωπος μας. Θέλω να το κρατήσετε αυτό. Δεν ήρθα εδώ για να σας πω. Θέλω να κλείσω με αυτό. Δεν ήρθα να σας πείσω. Ήρθα όμως να σας πω την εμπειρία μου, να σας μεταφέρω την ιδέα μου, να πάτε σπίτι σας να το σκεφτείτε, αλλά να ξέρετε ότι με μια απόφαση μπορούν να σωθούν πολλοί άνθρωποι. Σας ευχαριστώ που με ακούσατε. |
