| Διάλεξη 8: Αυτή η αναλυτική είναι μία μεθοδολογία. Έχουμε ύψος σχήματος, μήκος σχήματος, υπολογίζουμε πρώτα την κάτω και στρατινά πάνω τη σχέση. Πιο σωστά, πιο ολοκληρωμένα, πιο κοντά σε πειράματα και σε μετρήσεις πεδίου, ήταν η χρήση των διαγραμμάτων του Γκόντα. Είναι στο βιβλίο σελίδα 3.16 και 3.17. Πολύ απλά, από εδώ, καταρχάς, εφαρμόζεται πρώτα το πρώτο διάγραμμα. Εδώ ο άξονας, το χ, είναι ύψος σχήματος διά 9,81 περίοδος το τετράγωνο. Από εδώ και πέρα, ανεβαίνουμε πάνω, όπου θα συναντήσουμε με μη είναι η κλήση, ανάλογα τι κλήση έχουμε, 0,020, 0,1 πάνω είναι 1 προς 10. 1 προς 100, ανάλογα με την κλήση που υπάρχει εδώ, αλλιώς παίρνουμε την κοντινότερη. Πάμε αριστερά και βρίσκουμε το λόγο ύψος σχήματος στο σημείο θράσεις, διά ύψος σχήματος στα βαθιά νερά, κάτι παρόμοιο με αυτό. Απλά εδώ πια εμπλέκεται και η κλήση. Κατάλαβαν ότι η κλήση της ακτής παίζει ρόλο στα χαρακτηριστικά της θράσεις. Στο λόγο ύψος σχήματος προς βάθος. Ουσιαστικά θα παίζει ρόλο σε αυτή τη σχέση ύψος σχήματος προς βάθος. Έτσι λοιπόν μπορούμε να υπολογίσουμε το ύψος σχήματος από το πάνω διάγραμμα, στο σημείο θράσεις. Κάτω πάλι είναι HB, προσέξτε, HB διά 9,81 επί την περίοδο στο τετράγωνο, σε αυτό εδώ το διάγραμμα, σε αυτό ήταν H0, εδώ είναι HB, έχουμε την τιμή HB που μόλις υπολογίσαμε με αυτό το διάγραμμα, συναντάμε τη δική μας ακτή, πάμε πάλι αριστερά και βγάζουμε το λόγο, προσέξτε, DB προς HB, οπότε υπολογίζουμε το βάθος στο σημείο θράψεις DB με αυτή τη μεθοδολογία. Απλό, έχουμε καμιά απορία αυτό? Απλά η διαφορά μας από την περίπτωση που προσπίπτουν οι κυματισμοί κάθετα σε μια ακτή και την περίπτωση που οι κυματισμοί προσπίπτουν πλάγια σε μια ακτή, είναι ότι το H0 στη δεύτερη περίπτωση αντικαθίσταται με το H0 τόνος, που δίνεται H0 τόνος ίσον H0 επί Kr. Αυτός είναι ένας συντελεστής διάθρασης. Ας το πρόβλημά μας έχουμε. Κάρσια πρόσφεση των κυματισμών, Kr είναι μονάδα, εφαρμόσουμε απευθείας τον τύπο ή τον κάτω πρώτα και μετά τον απάνω ή το πάνω διάγραμμα πρώτα και μετά το κάτω διάγραμμα. Αν έχουμε όμως μια περίπτωση που έχουμε θράψει πλάγια θράψει πλάγια πρόσφεση των κυματισμών, τότε πρέπει να υπολογίσουμε και το Kr. Ποια θα είναι η δύσκολη όμως του υπολογίσου με το Kr. Το Kr από πού είπαμε ότι εξαρτάται. Μόλις πριν από λίγο το είπαμε. Από το βάθος και την περίοδο. Την περίοδο την ξέρουμε. Το βάθος το ξέρουμε. Εδώ είναι το θέμα. Εδώ θα υποχρειαστούμε πρώτη φορά το Kr ή εδώ θα χρειαστούμε πρώτη φορά το Kr το H0 τόνος. Δεν έχουμε υπολογίσει ακόμα το βάθος. Άρα βρισκόμαστε στην εξής δυσκολία. Το Kr εξαρτάται από το βάθος και το βάθος είναι το μέγεθος που ψάχνουμε. Δεν το ξέρουμε. Τι κάνουμε σε αυτά. Όταν ψάχνουμε όπως και πριν με το L το μήκος σχήματος. Τι κάνουμε. Δοκιμάζουμε κάποιες τιμές με μια απλή μεθοδολογία. Όχι τίποτα. Πολύπλοκη διαδικασία. Καταρχάς πολλές φορές μπορούμε να πούμε μία από τις δύο προσεγγίσεις. Που δεν θα κάνουμε το παράδειγμα θα κάνουμε τη δεύτερη. Αλλά που λέμε και την πρώτη. Λέμε ότι Kr είναι μονάδα. Τι διαφορά θα έχει το Kr μονάδα αντί για μονάδα να είναι 0.8, 0.85. Στην πράξη δεν είναι και καμιά φοβερή διαφορά. Άρα ή 0.9 παίρνουμε μία τιμή. Ή μονάδα δεν έχει σημασία. Στη δεύτερη προσέγγιση όλα θα διορθωθούν. Επηλύουμε κανονικά το πρόβλημα και βρίσκουμε ένα βάθος στο σημείο θράσεις. Μετά τι θα κάνουμε. Βρίσκουμε ένα βάθος. Δεν το δεχόμαστε γιατί υποθέσαμε ότι Kr μονάδα. Για να το διορθώσουμε αυτό τι θα κάνουμε. Με αυτό το βάθος βρίσκουμε το καινούργιο Kr, όχι τη μονάδα, μία άλλη τιμή Kr. Και με την αρτήσεις της περιόδου και του βάθους. Και ξανακάνουμε τις ίδιες πράξεις. Να δείτε τη δεύτερη φορά αυτό που υποθέσαμε αυτό θα είναι πολύ πολύ κοντά θα είναι. Τι είναι μία λύση. Η άλλη λύση είναι, ωραία, δεν ξέρουμε πού θα σπάσει. Δεν μπορούμε περίπου να καταλάβουμε πού θα σπάσει το κύμα. Ένα κύμα αν έρθει πέντε μέτρα. Τι είχαμε πει την προηγούμενη φορά. Έρθει το κύμα θα είναι πέντε μέτρα. Που θα σπάσει, πού θα το ψάχνουμε να βρούμε. Περίπου στα πέντε, λίγο παραπάνω. Γύρω στα έξι, δηλαδή ο λόγος του ύψους προς το βάθος να είναι κοντά στο 0,8-0,85 που είπαμε. Άρα θα περιμένουμε να σπάσει ποιο είναι το ύψος διά 0,8-0,85. Περίπου στα έξι μέτρα. Πεντέμισι μέτρα, ξίμισι μέτρα και γύρω. Άρα μπορούμε να πούμε από την αρχή έξι μέτρα. Άρα υποθέτουμε ένα βάθος έξι μέτρα. Κάνουμε όλες τις πράξεις. Θα βγάζουμε ένα άλλο βάθος, 5,8. Το υιοθετούμε αυτό. Γιατί αν ξανακάνουμε τις πράξεις με 5,8, θα μας βγάλει 5,8, είναι σίγουρο. Οπότε δεν χρειάζονται πολλές προσεγγίσεις. Μία ουσιαστικά προσέγγιση. Θα κάνουμε όμως το παράδειγμα. Αυτό να το δούμε, απλά το προσεγγίσαμε τώρα θεωρητικά. Ωραία. Για να δούμε τώρα, να κάνουμε δύο... αυτά που τα είπαμε λίγο να τα δούμε και λίγο γραμμένα. Προεκτιμούμε καταρχάς ένα βάθος. Συνήθως από αυτήν εδώ τη σχέση, το 0,78 μπορεί να γίνει 0,8 ή 0,85. Υπολογίζουμε το συντελεστή διάθλασης. Και μετά πάμε από το διάγραμμα 3,16 και υπολογίζουμε το Hb προς H0 τόνος. Και από εκεί αμέσως το Hb. Αυτή τη μεθοδολογία μην τη γράβετε, θα σας τα δώσουμε σε... όποιος θέλει παίρνει ένα φλασάκι και έρχεται και παίρνει την παρουσίαση. Στο διάλειμμα παίρνετε ένα φλασάκι, έχω και τις παρουσιάσει, να τις πάρετε όλες αν θέλετε. Στο ίντερνετ υπάρχουν. Αλλά αν θέλετε παίρνετε από εδώ γιατί τα ανανεώνουμε, γιατί έχει διάφορα το ίντερνετ άλλα. Εδώ είναι ό,τι κάναμε. Εντάξει, και τις ασχήσεις, ό,τι θέλετε. Στο ίντερνετ είναι πιο οργανωμένα, είναι διαφορετικά οργανωμένα. Εντάξει. Και σα τις παρουσιάσεις αποφεύγουμε να τις έχουμε και στο ίντερνετ. Τώρα βέβαια θα τις έχουμε με το καινούργιο το σύστημα. Αφού λοιπόν από το 3.16 υπολογίσαμε το Hb, μετά από το 3.17 υπολογίζουμε το Hb τόνος διατζέται στο τετράγωνο και πάμε και υπολογίσουμε τη τιμή του βάθος του σημείου ανθράψεις. Αφού την υπολογίσαμε, τη συγκρίνουμε. Αν είμαστε τόσο τυχεροί και συμπίπτουν οι δυο τιμές, σταματάμε. Αν δεν συμπίπτουν οι δυο τιμές, τότε σαν να κάνουμε την όλη διαδικασία, παίρνοντας πια το καινούργιο Db, εδώ σημειώστε το που δεν το γράφουμε, θα πάρουμε τη Db2, τη νέα τιμή που υπολογίσαμε, όχι αυτή που υποθέσαμε. Αν πάρουμε τη τιμή που υποθέσαμε, αυγάλλουμε ακριβώς τα ίδια. Παίρνουμε μια καινούργια τιμή. Άλλοτε μπορούμε να πάρουμε και έναν μέσο όρο, ίσως καλύτερα, αλλά εδώ σε αυτά γίνεται πιο... συγκλίνει πιο γρήγορα, γίνεται πιο γρήγορη η προσέγγιση, παίρνοντας το τιμή του Db του ίδιου. Για να λύσουμε τώρα δύο παραδείγματα, ένα απλοποιημένο με εγκάρσια πρόσβαση στο κυματισμό και ένα με πλάγια πρόσβαση στο κυματισμό, πιο πολύπλοκο με αυτή τη διαδικασία. Αυτό είναι το πιο κλασικό πρόβλημα που θα αγλυθούμε να λύσουμε στην παράκτυα μηχανική. Ξέρουμε τα χαρακτηριστικά της ακτής, μη ακλήσει, ένα προς 50 παράδειγμα. Ξέρουμε το ύψος κύματος στα βαθιά νερά. Ξέρουμε την περίοδο που δεν έχει βαθιά ριχά οτιδήποτε, η περίοδο είναι σταθερή και μία. Και από αυτά τα δύο δεδομένα, ουσιαστικά, θα πρέπει να υπολογίσουμε το βάθος και το ύψος στο σημείο θράψεις. Είπαμε πόσο σημαντικό είναι από το σημείο εκεί, που θράβεται ο κυματισμός την πρώτη φορά στα ριχά νερά, μέχρι την αναρρίχηση έχουμε σημαντική απώλεια της ενέργειας του κυματισμού, χάνεται όλη η ενέργεια των κυματισμών, δημιουργούνται ισχυρά ρεύματα, οι κατασκευές που έχουμε βρίσκονται στα όρια τους κάτω από μεγάλες ευρωδυναμικές φορτήσεις, οπότε το σημείο που θράβεται ο κυματισμός θα πρέπει να το ξέρουμε. Πιπλέον, τι είπαμε από κει και πέρα και ριχότερα ισχύει. Ας υπολογίσουμε ότι σε αυτό εδώ το πρόβλημα βρίσκουμε το βάθος θράυσης στα 2,5 μέτρα. Μπορεί κάποιος από τώρα να μου πει στο 1 μέτρο βάθος, που είναι μες στη ζώνη θράυσης, τι ύψος κύματος έχουμε, χωρίς να κάνει καμιά φοβερή πράξη. 80 εκατοστά, 0,8 μέτρα. Όταν καταλαβαίνετε τι σημαντικό πια είναι μέσα στη ζώνη θράυσης, άλλοι κανόνες. Δεν μπορούμε να κάνουμε τις πράξεις που κάναμε στα προηγούμενα μαθήματα, να υπολογίσουμε ένα υψοσκήματος και να το κρατήσουμε αυτό το υψοσκήματος. Αν κάνουμε τις πράξεις χωρίς να σε περιλάβουμε τη θράυση, στο 1 μέτρο βάθος ανάλογα με την περίοδο μπορεί να βγάλουμε 3,4,5 μέτρα. Θα το δεχτούμε? Είναι δυνατό σε 1 μέτρο βάθος να έχουμε 3 μέτρα υψοσκήματος. Όχι. Η μεγαλύτερη τιμή του υψοσκήματος μέσα στη ζώνη θράυσης είναι 0,8-0,85, ανάλογα ποια είναι η τιμή του λόγου, επί το βάθος. Είναι το συνολικό βάθος, περιλαμβάνεται το setup που θα το υπολογίσουμε παρακάτω, αλλά αυτό το setup παίρνει σημαντικές τιμές πολύ κοντά στη ζώνη αναρρίχησης. Αυτός ο τύπος είναι μέσα στη ζώνη θράυσης, όχι τόσο κοντά στη ζώνη αναρρίχησης. Ας δούμε τώρα την άσκηση. Όπως είχαμε δείξει και στη λειτουργία των διαγραμμάτων, στην ΚΑΠΑΡ υποθέτουμε ότι είναι μονάδα γιατί σας δώσαμε εγκάρια πρόσθεση των κυματισμών, υποθέσαμε βέβαια ότι είναι ισοβαθείς παράλληλα στην ακτή, γι' αυτό λέω το υποθέτουμε. Στην πραγματικότητα στη φύση οι ισοβαθείς δεν είναι τόσο ιδανικές, δεν έχουμε τεράστιες ακτές με παράλληλες ισοβαθείς, άρα ποτέ δεν θα έχουμε στην πραγματικότητα ΚΑΠΑΡ μονάδα, μόνο ίσως στο εργαστήριο. Στη φύση το ΚΑΠΑΡ λίγο θα ξεφεύγει, αλλά όταν προσπίπτει εγκάρυση ο κυματισμός σε μια ακτή, δεχόμαστε ότι ΚΑΠΑΡ μονάδα δηλαδή δεν έχουμε διάθραση όπως θεωρητικά ισχύει. Έτσι λοιπόν μπορούμε να υπολογίσουμε, απευθείας έχοντας ΚΑΠΑΡ μονάδα, ύψος σχήματο διατζέται στο τετράγωνο, βγάζουμε 0,02, προχωράμε, εφαρμόζουμε τα διαγράμματα, εννοείται αυτό εδώ, ότι δεν χρειάζεται προεκτίμηση βάθος. Εδώ είμαστε, προχωράμε, είχαμε κλείσει 1 προς 50 0,020, συναντάμε την καμπύλη των 0,020, πάμε εδώ και υπολογίζουμε το λόγο ύψος σχήματος στο σημείο θράψεις, 0,020, και υπολογίζουμε το λόγο ύψος σχήματος στο σημείο θράψεις με το ύψος σχήματος στα βαθιά νερά, οτισούτε με το 1,4 και από εδώ 1,4 επί 2 μέτρα που είναι το ύψος σχήματος στα βαθιά νερά, μας κάνει 2,8 μέτρα και υπολογίζουμε, έτσι έχουμε εκτιμήσει, έχουμε υπολογίσει το ύψος σχήματος στο σημείο θράψεις. Αναλαμβάνουμε λίγο τη διαδικασία, είναι πολύ απλή προφανώς, ύψος σχήματος διατζέται στο τετράγωνο 0,02, ανεβαίνουμε, συναντάμε την κλήση μας, πάμε από εδώ, βάζουμε περίπου 1,4 και υπολογίζουμε ότι το ύψος σχήματος σημειοθράψεις είναι 2,8 μέτρα. Έχοντας υπολογίσει αυτό, εντάξει το γράψαμε, έχοντας υπολογίσει στο ύψος σχήματος το ύψος σχήματος, υπολογίζουμε HB διατζέται στο τετράγωνο, από αυτή τη σχέση βγαίνει 0,0028, πάλι ανεβαίνουμε για να συναντήσουμε την καμπύλη μας, την 1 προς 50, 0,02, να πάμε με τα οριζόντια και υπολογίζουμε από εδώ το λόγο του βάθος στο σημείο θράψεις προς το ύψος στο σημείο θράψεις και αφού που είναι περίπου 1,15 και μετά κάνουμε το πλαιοπιασμό 2,8 επί 1,15 και προκύπτει το 3,22. Αυτή είναι η διαδικασία, πολύ απλή, στην περίπτωση επαναλαμβάνω που έχουμε εγκάρσια πρόσθεση των κυματισμών. Σε περίπτωση που έχουμε πλάγια πρόσθεση είναι επόμενη άσκηση και θα τη δούμε αμέσως τώρα. Καμιά πορεία σε αυτά έχουμε? Δυο διαγραμματάκια είναι. Εναλλακτικά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη μεθοδολογία την αναλυτική. Σε εξετάσεις θα το δεχτούμε. Αυτά τα διαγράμματα προσεγγίστηκαν με εξισώσεις πάλι που υπάρχουν στο ίντερνετ και αυτό μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε. Με εκθετικές συναρτήσεις, λίγο πολύπλοκες πράξεις. Σε εξετάσεις αυτό είναι απλοποιημένο. Αλλά όταν κάνουμε ή ένα Excel, ή ένα πρόγραμμα, ή Fortran, ή Matlab, MathCut, οτιδήποτε χρησιμοποιείτε, μαθημάτικα, τότε αυτές εδώ οι καμπύλες υπάρχουν και στο ίντερνετ και στη γενικότερη βιβλιογραφία. Υπάρχουν σαν εξισώσεις. Μπορείτε να τις βάλετε μέσα για να δουλέψετε πολύ πιο άνετα. Αν θέλουμε ίσως να υπολογίσουμε τι τύπο θράψεις έχουμε, αυτό θα το δούμε παρακάτω, πώς συνδέεται με την ίδια τη διάβροση των ακτών. Υπολογίζουμε την παράμετρο θράψη στη ΞΙ, την παράμετρο Ήρη-Бάρεν, που είναι η κλήση 0,02, το tanθ, διά την τετραγωνική ρίζα της καμπυλότητας, ύψος σκήματος προς μήκος στα βαθιά νερά και βγαίνει περίπου 0,17, όπου είναι ο τύπος της υπερχύλησης. Αυτός του τύπου θράψεις έχουμε σε αυτή τη διαδικασία. Εντάξει, καμιά απορία. Ας προχωρήσουμε τώρα και στην επόμενη την άσκηση, πιο πολύπλοκη, όπως μάλλον καταλάβατε. Η διαφορά των δύο ασκήσεων θα είναι ότι θα έχουμε πια γωνία πρόσφωσης, γωνία διάδοσης, οι κυματισμοί δηλαδή θα προσπίπτουν πλάγια στην ακτή, άρα δεν θα έχουμε κατανοήσει ποιο θα είναι, δεν θα έχουμε κατανοήσει όλη τη διαδικασία. Δεν θα ξέρουμε από την αρχή σε ποιο σημείο θα θραστούν, δεν θα ξέρουμε από την αρχή το συντελεστή διάθαλασης στον ΚΑΠΑΕΡ. Άρα θα πρέπει να κάνουμε αυτή την προσεγγιστική διαδικασία που είχαμε πει. Έτσι λοιπόν, ας πάρουμε μια παραλία με κλήση 1 προς 100 και υποθέτουμε ότι στα βαθιά νερά του ύψος κύματος είναι 2,5 μέτρα, η περίοδο είναι 10 σεκόντ και η γωνία πρόσφωσης είναι 60 μήρες. Δεν μου λέτε έχει σημασία αν είναι 60 ή πλήνει 60. Στους τύπους θα το βάλετε, το ίδιο θα βγάλει, αν έχετε καμιά απορία. Αλλά σε όλα αυτή έχουμε μια ωραία ακτή. Είτε αν έρθει 60 μήρες από την βορά δεξιά, δηλαδή βορειανατολικά, είτε 60 μήρες βορειανατολικά, προφανώς η διαφορά θα είναι ο ένας κυματισμός θα έχει κατευθύνται προς τα δεξιά, όλος προς τα αριστερά. Ή ο ένας θα πηγαίνει ανατολή, ο άλλος θα πηγαίνει δύση. Αλλά οι πράξεις είναι ακριβώς οι ίδιες. Οι ίδιες θα ξέρουμε και αυτό θα έχει σημασία μετά, όταν θα δούμε το κυματογενές ρεύμα, θα ξέρουμε από πού έρχεται ο κυματισμός και θα δούμε παρακάτω πόσο μας είναι αυτό χρήσιμο, γιατί το ρεύμα που θα δημιουργηθεί θα πηγαίνει προς την άλλη κατεύθυνση από εκεί που έρχεται ο κυματισμός. Άρα δεν έχει σημασία μαθηματικά αν είναι simple ή είναι 60, απλά θα ξέρουμε πάντα στο μυαλό μας από πού έρχεται άλλωστε εμείς. Ορίσαμε, δηλαδή, μπορεί να έχουμε μια ακτή που κοιτάζει βορά, θα είναι 60 μοίρες από το βορά. Αν η ακτή κοιτάει νότο, θα είναι 60 μοίρες από το νότο. Αν κοιτάει βορονοδολικά, θα είναι 60 μοίρες από το νότο. Δεν έχει νόημα το 60, το simple. Άρα, είμαστε εδώ. Για να προχωρήσουμε τώρα στην... Ας προεκτιμήσουμε πρώτα απ' όλα το βάθος. Τι είπαμε ότι 2,5 περίπου μέτρα, δεν είπαμε λίγο βαθύτερα θα σπάσει. Αν βάλουμε ύψος σχήματος 0,075, 0,085, ό,τι θέλετε, αμέσως μια πρώτη προσέγγιση προκύπτει ότι είναι γύρω στο 3 μέτρα και 20 εκατοστά. Αυτό θα είναι η πρώτη μας προσέγγιση, την οποία θα δοκιμάσουμε, αν είμαστε τυχεροί και... θα συνεχίσει να είναι αυτή η τιμή και μετά από τους υπολογισμούς σας παρακάτω. Έχουμε, λοιπόν, τη τιμή 3,21. Τι θέλουμε να βγάλουμε? Το Kr, γιατί σας θυμίζω ότι H0 τόνος ίσον. H0 επί Kr. Θέλουμε να βγάλουμε το Kr. Kr συνδέεται με το συνειμήτωνο της γωνίας πρόσθεσης, η οποία γωνία πρόσθεσης συνδέεται με το αμύγκος του κύματος. Άρα, λοιπόν, έχουμε υπολογίσει το αμύγκος του κύματος από τη σχέση διασποράς, ή αλλιώς που δίνεται από αυτές εδώ τις δύο σχέσεις. L0, σαν πρώτη προσέγγιση, μπορούμε να πάρουμε, ή ΖΤΕ στο τράγωνο διαδίωπη υπροβολική εφαπτομένη του Kd. Άρα στο σημείο που βρισκόμαστε, δηλαδή για βάθος 320 υπολογίζουμε το μήκος κύματος, για να το αντικαταστήσουμε στην πρώτη από τις δύο σχέσεις, για να προκύψει το Φ, να το αντικαταστήσουμε στη δεύτερη σχέση, για να προκύψει το Kr που θέλουμε. Έτσι, λοιπόν, κάνοντας τις πράξεις για 156,13 μέτρα μήκος κύματος στα βαθιά νερά, προκύπτει ότι στο σημείο που μας ενδιαφέρει είναι 54,8 μέτρα. Άρα, από εδώ, ΛΑΛΜΙΔΕΝ, αυτές οι τιμές, να αντικαθιστούμε εδώ, εδώ το ΦΜΙΔΕΝ πόσο είναι? 60 μήρες, υπολογίζουμε το ΦΙΑ, που γίνει γύρω σε 17,7 μήρες, και άρα ο Kr, 0,74. Εδώ είναι πολύ, 72,724, εδώ είναι λίγο ακραία τιμή, γιατί έρχονται από 60 μήρες, είναι πολύ πλάγια. Συνήθως έχουμε μεγαλύτερες τιμές, όπως είχαμε πει, γύρω στο 0,8, 0,85 τιμές του Kr. Εδώ έρχεται πολύ πλάγιο κυματισμός. Συνήθως τις ακτές μας, αυτό που κοιτάζουμε, οι ακτές μας έχουν κάποιες τιμές στα βαθιά νερά, πιο κοντά στους 45, 50, 30 μήρες, κάποιες τέτοιες τιμές. Το Lα ακριβώς είναι το μήκος του κύματος, στο βάθος των 3,21 μέτρων. Στο πρώτο βάθος που υποθέσαμε. Κοιτάξτε λίγο, κάνουμε ένα μικρό σχόλιο, πόσο έστριψε ο κυματισμός από 60 μήρες, έγινε γύρω στο 18. Πόσο μεγάλη στροφή πήρε ο κυματισμός στα 3,20 μέτρα βάθος. Στα βαθιά νερά, από πού άρχισε να στρίβει αυτό. Από πού ο κυματισμός άρχισε να καταλαβαίνει το φαινόμενο της διάθλασσης. Νούμερο. Νούμερο. Από εκεί που το βάθος είναι 156,22. 78 μέτρα. Από τα 78 περίπου μέτρα, αρχίζει να καταλαβαίνει τον πυθμένο ο κυματισμός και αρχίζει να εφίσταται τη διάθλασση. Άρα, εμείς είμαστε στα 3,20, από τα 75 μέτρα, ο κυματισμός σιγά σιγά να στρίβει για να προσπαθήσει να πάει κάθατος. Ξεκίνησα από 60 μήρες γωνία πρόσθεσης και κατέληξε γύρω στις 18 μήρες αυτός ο κυματισμός. Πάμε τώρα στα διαγράμματα. Πάλι πρώτα στο 3,16, η διάγραμμα του βιβλίου. Έχουμε πια την τιμή του Kr. Υπολογίζουμε το H0 τόνος, που είχαμε δει για προηγούμενα. Το H0 τόνος 0,724, που είναι το Kr, επιδιώμηση, είναι 1,81. Άρα, πάμε με την τιμή του 1,81 το H0 τόνος. Βγάζουμε 0,0018, το λόγο H0 διατζέται στο τετράγωνο. Η κλήση είναι 1 προς 100 ή 0,001. Προχωράμε και υπολογίζουμε το Hb 2,53. Από τα διαγράμματα μετά του σχήματος 3,17, υπολογίζουμε το ύψος σχήματος διατζέται στο τετράγωνο και στο σημείο θράσεις, αφού βγάλαμε ότι είναι 2,53 το ύψος σχήματος στο σημείο θράσεις και μετά υπολογίζουμε πάλι τα χαρακτηριστικά του βάθος. Από το λόγο βάθος προς ύψος σχήματος 1,2, το οποίο βγαίνει το βάθος γύρω στα 3 μέτρα. Ξεκινήσαμε υποθέτως με το βάθος 3,21 και το βάθος προέκυψε τώρα 3 μέτρα. Είναι αποδεκτή αυτή τη μή. Τα 20 εκατοστά διαφορά. Σαν μηχανική τώρα να το δούμε. Δεν είναι τραϊκή 20 εκατοστά. Αλλά για καλύτερη τιμή από τις δύο ποια είναι η 3,21 ή η 3,04. Φυσικά τώρα 15 εκατοστά είναι όλο και όλο. Ποια είναι από τις δύο? Για την ακρίβεια 17 εκατοστά δεν είναι τραγικό. 3,04. Άρα μπορούμε αυτήν να υιοθετήσουμε. Αν η διαφορά ήταν μισό μέτρο, τότε εντάξει θα ξανακάνουμε ακόμα μια προσέγγιση. Τόσα εκατοστά υιοθετούμε τη δεύτερη και προχωράμε. Βρείτε μου τώρα το λάθος στον πίνακα, στο διάγραμμα. Σε όλο αυτό το ένα λαθάκι. Λαθάκι δηλαδή, φαντάζουμε δεν θα το καταλάβατε. Η κλήση πόσο είναι? Συνεκφώνησή σας. 1 προς 100. Εδώ πόσο είναι. 1 προς 100 εννοούμε. Δηλαδή όπου είναι μ είναι 0,1 μηδενικό βγάλτε. Σβήσετε ένα μηδενικό. Όχι 0,001 της χιλίας. 1 προς 100 είναι 0,01. Εντάξει, συγγνώμη για το λαθάκι. Θα το διορθώσουμε. Αυτό έχουμε και στο ίντερνετ εδώ που θα το βάλουμε. Ωραία. Και την ακρίβεια είναι διορθωμένο στο ίντερνετ, αλλά από εδώ μου ξέφυγε ένα αρχείο. Εδώ επαναλαμβάνω. Φάτε ένα μηδενικό, βγάλτε ένα μηδενικό. Για πληρωτότητα τώρα, αν θέλουμε, μπορούμε να κάνουμε πλέον να πούμε ότι η διαφορά είναι αποδεκτή, αλλά αν θέλουμε να ξανακάνουμε τις πράξεις και να κάνουμε δεν υπάρχει, αλλά τελικά δεχόμαστε όλα αυτά που έχουμε υπολογίσει για βάθος πια 3,04 μέτρα. Ό,τι μπορούμε, προσέξτε τώρα, για αυτό το βάθος δεν έχουμε υπολογίσει το κρ, δεν έχουμε υπολογίσει τη φ. Θα ξανακάνουμε τους υπολογισμούς με αυτό το βάθος και θα σταματήσουμε. Παναλαμβάνω, θα πάρουμε αυτό το βάθος και θα ξανακάνουμε τις πράξεις του μήκου σκήματος και της γωνίας στο σημείο θράψεις, της γωνίας της πρόσπτωσης στο σημείο θράψεις. Γράψτε αυτό μετά, ξανακάνουμε τους υπολογισμούς πια με το καινούριο βάθος και υπολογίζουμε, ουσιαστικά, μας ενδιαφέρει αυτή τη μη. Δεν διαφέρει από τη μη που είχαμε βγάλει, 17,7 είχαμε, 17,26 είχαμε τη διαφορά, αλλά καλό θα είναι να ξανακάνουμε την πράξη για τον υπολογισμό της γωνίας πρόσπτωσης στο σημείο θράψεις και να πάρουμε αυτή τη νέα τιμή για να έχουμε μια καλύτερη προσέγγιση στο πρόβλημα. Αυτά επειδή τα προσωμιώνουμε στον υπολογιστή, δεν έχουμε καμία ενδιασμό να πούμε στον υπολογιστή, να το προγραμματίσουμε έτσι, να κάνει 2 και 3 και 5 προσεγγίσεις. Αν θέλουμε να έχουμε μια ακρίβεια, δεν έχει νόημα η μεγάλη ακρίβεια. Σαφέστατα δεν έχει νόημα. Υπάρχει τόσο μεγάλη αβεβαιότητα σε όλες τις παραμέτρες, βάζουμε εδώ 2,5 μέτρα κύμα. Είναι δυνατόν να έχουμε τέτοια ακρίβεια στο 2,5 μέτρα κύμα, ούτε αν είχαμε μετρήσει σε 100 ετών το κύμα, δεν θα μπορούσαμε με μια τόσια ακρίβεια να πούμε 2,5 μέτρα κύμα. Για να προβλέψουμε κάτι, θα γίνει στα 30 επόμενα χρόνια. Αυτό κάνουμε τώρα. Με στοιχεία του παρελθόντος, θα προβλέψουμε τι θα γίνει στα επόμενα χρόνια ζωής του λιμηνικού μας έργου ή του έργου προστασίας ακτής. Ξέρουμε τι θα γίνει στα επόμενα 30 χρόνια με την κλιματική αλλαγή. Άρα αυτά τα 5 και 10 και 20 εκατοστά, δεν έχουν καμιά ιδιαίτερη σημασία, αλλά για πληρωτήτα μαθηματική το έχουμε. Αν θέλουμε πάλι, έχουμε να υπολογίσουμε το Ξ. Εδώ βγαίνει 0,08, που είναι ο τύπος της υπερχύλησης. Πριν κλείσουμε για διάλειμμα, θέλω να σας θυμίσω κάτι πώς, αν θέλουμε μια καλύτερη τιμή από αυτό που αναφέραμε πριν μέσα στις ζωνηθράψεις, από αυτό το Γ που είπαμε 0,8-0,85, η καλύτερη τιμή, πιο κοντά σε πειραματικά δεδομένα, είναι ύψος σχήματος ίσου Γ επί το βάθος, το Γ θα δοθεί πια από το Ξ, την παράμετρο ηρυμπάρα, την παράμετρο θράψεις, στη 0,17 στις 0,08. Αυτό είναι ένα καλύτερο εντός σαγωγικών Γ από το 0,8, 0,78, 0,85, που σας είπα σαν μια μέση τιμή, που καλό θα είναι αν θέλετε να το δουλεύετε έτσι στην πράξη. Τώρα στις εξετάσεις από το Άχος μπορείτε να παίρνετε 0,85, επειδή είναι κοντά στη μια μέση τιμή και επειδή υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα σε όλα, ότι η κλήση είναι αυτή που θέλουμε, ότι η γωνία πρόσφαση είναι αυτή που υπολογίζουμε, ούτε το ύψος σχήματος είναι αυτό που υπολογίζουμε, οπότε το να είμαστε λεπτομεροί σε κάποια, ίσως δεν έχει καμιά σημασία, αλλά μία τιμή καλή, πιο αξιόπιστη από τη 0,8, είναι αυτή η τιμή του Γ. Παναλαμβάνω, μέσα στη ζώνη θράψεις θα μπορέσουμε να πούμε ότι ό,τι υπολογισμό και να κάνουμε, από τη θεωρία της διάθελασης και της ριχότητας που είπαμε, θα βγάλουμε μία τιμή του ύψους σχήματος, δεν θα τη δεχτούμε. Μέσα στη ζώνη θράψεις δεν είναι σωστή αυτή η τιμή. Η τιμή που θα βγάλουμε όσο πλησιάζουμε και στη ζώνη αναρρίχησης στα πολύ ρίχα νερά, τόσο μεγαλώνει. 3, 4, 5 μέτρα το ύψους σχήματος από τα 2,5 στα βαθιά νερά. Δεν μπορούμε να δεχτούμε στο μισό μέτρο βάθος θάλασσας να έχουμε 5 μέτρα κύμα. Άσχατε θα μας βγάλουν οι τύποι. Το πιο σωστό είναι Γ επί 0,5. Ό,τι μας βγεί το Γ. 0,8, 0,85. Αν βαριόμαστε να κάνουμε πράξεις, παίρνουμε ένα 0,8, 0,85 και τελειώνει. Βαριόμαστε δηλαδή, όχι ακριβώς δουλειώστε, μοιάζεστε στις εξετάσεις, θέλετε να λύσετε την άσκηση γιατί βάζουμε λίγο πολλά, παίρνετε ένα 0,85 και τελειώνει. Εγώ θα το δεχτούμε. Δεν είναι τραγικό. Εντάξει. Λοιπόν, καμιά απορία σε αυτά, πριν να διακόψουμε για ένα διάλειμμα. Διακόπτουμε για ένα διάλειμμα. Στο προηγούμενο μάθημα, στο τι γίνεται με την ενέργεια που χάνεται. Τι μετατρέπεται η ενέργεια που χάνεται μέσα στη ζώνη θράυσης. Είχαμε πει η απώλεια της ενέργειας στην τύριβη, θόρυβο, θερμοκρασία. Ένα από αυτά που γίνεται η απώλεια της που μετατρέπεται η ενέργεια των κυματισμών, που σας είπα ότι είναι πολύ μεγάλη, κάποιες διπλωματικές που είχαμε, εκμεταλλευόμενοι της τάξης του 100 μέτρα, προσέξτε, 100 μέτρα μήκος ενέργειας του κύματος, σε μήκος που προσπίτισε ένα λιμενικό έργο, για την ακρίβεια στη Βόρεια Κρήτη, στο λιμάνι του Ρεθύμνου ή του Ιρακλίου, αν παίρναμε με έναν τρόπο πάνω στο κυματοθραπτική του Ιρακλίου που προσπίπτει η ενέργεια, παίρναμε το κύμα και το κάναμε η ηλεκτρική ενέργεια μέσα στην τελεστή απόδοση 0,4, θα ήταν αυτό μόνο 100 μέτρα ικανό να καλύψει περίπου το 0,2% των αναγκών της Κρήτης. Είναι φοβερά με καλό νούμερο. Με 100 μέτρα, που έτσι κι αλλιώς θα έκανες στο κυματοθραπτική, δεν θα ήταν, δεν θα έκανες καινούργιο έργο, παίρνεις τεράστια ποσότητα ενέργειας, όλη αυτή χάνεται. Δεν το λέω χάνεται με την έννοια του ways, ότι χάνεται, ότι θα κάνουμε, δεν έχουμε ενέργεια, ένα είναι αυτό προφανώς, αλλά και το άλλο είναι θέλω να δείξω τι σημαντική διαργασία γίνεται μέσα στη ζώνη θράσεις. Ένα από αυτά λοιπόν που κάνουμε είναι, η ανήψωση στάθμη θάλασσας, φουσκώνει η θάλασσα, η μέση στάθμη θάλασσας, θα τη δούμε παρακάτω. Και το δεύτερο που γίνεται είναι, δημιουργείται ένα πολύ ισχυρό παράκτοκ κυματογενές ρεύμα. Θα δούμε παρακάτω όταν μιλάμε για την αναρρίχηση, πόσο φουσκώνει η θάλασσα μέσα στη ζώνη θράσεις, άρα η κινητική ενέργεια και η δυναμική ενέργεια του κύματος μετατρέπεται σε δυναμική ενέργεια της θάλασσας, πρώτον, και δεύτερο, μετατρέπεται σε κινητική ενέργεια ενός ρεύματος που είναι παράλληλο στην ακτή. Αυτό το ρεύμα λέγεται παράκτω κυματογενές ρεύμα, είναι παράκτω στην ακτή και ακολουθεί προς την κατεύθυνση προς την οποία πάνε κυματισμοί. Δηλαδή, έτσι πώς φαίνεται στο διάγραμμα, η πλάγια πρόσφεση των κυματισμών θα οδηγήσει το κυματογενές ρεύμα προς τα δεξιά. Γιατί οι κυματισμοί προσπίπτουν από αριστερά. Αυτό δεν θέλω να μπερδεύουμε και είναι λογικό, το βλέπετε πώς είναι η κατεύθυνση του κύματος που προσπίπτει. Αν προσπίπτει από αριστερά σε μια ακτή, έτσι πώς τη βλέπουμε, το ρεύμα αυτό το ισχυρό θα πάει προς τα δεξιά. Καταρχάς χρησιμοποίησα τη λέξη κυματογενές ρεύμα. Τι σημαίνει αυτό, τι σημαίνει κυματογενές όπως λέμε ανεμογενές, κυματογενές, πυκνογενές ρεύμα. Κυματογενές ρεύμα τι θα μπορούσε να σημαίνει. Ένα ρεύμα που δημιουργείται από τους κυματισμούς. Αυτό είναι το ρεύμα, το κυματογενές. Χωρίς κυματισμούς δεν θα πρέπει να υπάρχει κυματογενές ρεύμα προφανώς. Προσέξτε, ο κυματισμός γεννάει ένα ρεύμα. Δεν είναι ο άνεμος που γεννάει ένα ρεύμα. Δεν είναι η διαφορά πυκνότητας που γεννάει ένα ρεύμα. Η διαφορά θερμοκρασίας και πυκνότητας είναι οι άλλες δυο περιπτώσεις. Είναι ο ίδιος ο κυματισμός. Πώς γίνεται ένας κυματισμός ο οποίος έχει μια παλιδρομική κίνηση που είχαμε πει την άλλη φορά. Η κίνηση του κυματισμού είναι αυτή. Αν δημιουργείς ένα ρεύμα. Λοιπόν, το υλικό σημείο θα πηγαίνει έτσι, θα πηγαίνει πια έτσι. Θα ακολουθεί δηλαδή μέσα στη ζώνη θράψεις. Και την κίνηση του κύματος, αν πετάξουμε ένα μικρό χαρτάκι. Είμαστε μέσα στη θάλασσα και βλέπουμε το χαρτάκι αυτό. Αν πετάξουμε ένα μικρό χαρτάκι μέσα, θα δούμε να ακολουθεί και την κίνηση του κύματος, που είναι η λιψοειδής κίνηση. Και την κίνηση του ρεύματος, που είναι μια μεταφορά της μάζας. Στο κυματισμό, είπαμε, δεν έχουμε μεταφορά μάζας, έχουμε μεταφορά ενέργειας. Το υλικό σημείο, όμως, πέστα σε ζώνη θράψεις. Όταν θα έχουμε κυματογενές ρεύμα, τότε θα ακολουθεί μια κίνηση. Και την ελλειπτική του κύματος και την κίνηση του ρεύματος, όπως είναι η κίνηση μέσα στα ποτάμια. Και τις δυο μαζί. Θέλω να επαναλαμβάνω το πόσο σημαντικό είναι. Είναι ένα ρεύμα, το οποίο παράγεται, δημιουργείται, έχει γενεσιουργό αίτιο τους κυματισμούς. Με κάποιες, όμως, προϋποθέσεις. Αυτά θέλω καλά να τα έχουμε, γιατί θέλω λίγο να τα ξεκαθαρίσουμε. Να τα γράφουμε κιόλας αυτά, αν θέλετε. Πρώτο. Μιλάμε πάντα για θράψη των κυματισμών. Προϋπόθεση δημιουργίας των ρευμάτων αυτό, μιλάμε, είναι οπωσδήποτε προϋποθέτουν, ότι οι κυματισμοί θα έχουν θραυστεί, ότι βρισκόμαστε μέσα στη ζώνη θράψης. Το κυματογενές ρεύμα που δημιουργείται έξω από τη ζώνη θράψης είναι πολύ πιο ασθενέστερο. Ξαρτάται από άλλους λόγους. Κοντά στην επιφάνεια ή κοντά στο οριακό στρώμα, είναι πολύ πιο ασθενέστερο. Το παράκτιο κυματογενές ρεύμα, το long shore current που λέμε στην αγγλική ορολογία, αυτό δημιουργείται μόνο στη ζώνη θράψη των κυματισμών. Άλλωστε, συνδέεται με αυτό που είπαμε. Τι έγινε η απώλεια της ενέργειας, που πήγε μέσα στη ζώνη θράψης. Ένα μέρος, λοιπόν, της ενέργειας των κυματισμών μετατρέπεται σε κινητική ενέργεια του ρεύματος, του παράκτιο κυματογενούς ρεύματος, του ρεύματος εισακτής, του ρεύματος αυτού του long shore current που λέμε. Άρα πρώτον, μιλάμε για θραβόμενους κυματισμούς μέσα στη ζώνη θράψης. Πρέπει να υπάρξει, μάλλα λόγια, απώλεια της ενέργειας για να υπάρχει κυματογενές ρεύμα. Για αυτό δεν είναι ξεκάθαρο τόσο, ούτε στο βιβλίο σας, ούτε και σε πολλούς άλλους. Αυτό γράψτε το. Δεν είναι καθόλου ξεκάθαρο. Όταν πρώτη φορά άρχισε ο κόσμος να ασχολείται και έκανε μαθηματικά μοντέλα, τα μαθηματικά τους μοντέλα κυματογενή ρεύματα, και ήταν από άλλες αιτίες, από λάθη και όχι από θράψη. Ήταν μια σημείωση του ανθρώπου που τα προσωμίασε, του Logan Higgins, που λέει το ότι, μια μικρή σημείωση στο πρώτη την εργασία, που λέει κάπου ότι προφανώς προϋποθέτει απώλεια της ενέργειας. Αυτό θέλω καλά, αλλά να το γράψουμε μόνο όταν έχουμε απώλεια της ενέργειας. Η σημαντική απώλεια της ενέργειας είναι μέσα στις ζωνηθράψεις. Δεύτερη προϋπόθεση, αυτή ήταν η πρώτη. Δεύτερη προϋπόθεση, πλάγια πρόσθεση των κυματισμών. Η εγκαρσία πρόσθεση δεν θα δώσει το λόξο Ροκάρεν, θα δώσει κάτι άλλο, θα το δούμε σε άλλο μάθημα, αλλά η προϋπόθεση βασική για τη δημιουργία αυτού του ρεύματος, η δεύτερη μεγάλη προϋπόθεση είναι η πλάγια πρόσθεση των κυματισμών. Άρα θα πρέπει να έχουμε δύο πράγματα. Θράψεις κυματισμών, δεύτερον πλάγια πρόσθεση των κυματισμών. Αυτές είναι οι δύο απαιτήσεις, ας το πούμε, για τη δημιουργία των κυματογενούς ρεύματος παράλληλο στην ακτή. Το δεύτερο είναι πλάγια πρόσθεση των κυματισμών. Όχι, η δεύτερη προϋπόθεση, γιατί ισχύει, αν ισχύει αυτή, τότε θα δημιουργηθεί το ρεύμα. Καταρχάς, μέσα στη ζώνη αυτή, καθώς προσπίπτει πλάγιο κυματισμός, δημιουργείται μια περίσια ορμής, εξαιτίας αυτής της απώλειας ενέργειας, μια περίσια της ορμής, η οποία αυτή η περίσια εκφράζεται σε αυτόν εδώ το ρεύμα παράλληλο στην ακτή. Αυτή είναι η μια εξήγηση απλοποιημένη. Η πραγματική εξήγηση είναι όμως, μία άλλη εξήγηση είναι, αν, μαθηματική εξήγηση, πάρουμε τις εξισώσεις, αυτές που κάνετε στις μηχανικοί ρευστών του Ναυγιού Στόξ, τις εξώσεις Ρέινιολτς, και βάλουμε μέσα, ότι η κίνηση, η σταχύτητας είναι κίνηση του ρεύματος, συνταχύτητας του κύματος, βάζουμε μέσα, κάνουμε τις πραξούλες μας, ολοκληρώσουμε ως προς το χρόνο, τώρα αυτό είναι λίγο πολύ πλοκό, το κάνουμε στο επόμενο μάθημα, τότε θα βγάλουμε κάποιους όρους μέσα σε αυτήν την εξήγηση, παράγωγη της ενέργειας. Όταν αυτή η όρη που είναι η παράγωγη της ενέργειας, η μεταβολή δηλαδή της ενέργειας, υπάρχουν, δηλαδή έχουμε απώλεια, όταν δεν έχουμε απώλεια της ενέργειας, η μεταβολή της ενέργειας είναι 0, όταν δεν έχουμε απώλεια της ενέργειας, τότε αυτή η όρη ενεργοποιούνται και δίνουν ότι παράγουν αυτό εδώ το ρεύμα. Αυτή είναι η επιστημονική εξήγηση σε ένα επόμενο μάθημα, όχι σε αυτό, στο πλαίσιο του επόμενου έτους, το αποδεικνύουμε μαθηματικά. Τώρα, καθώς προσπίπτει πλάγια ο κυματισμός συνακτή και χάνει την ενέργειά του, εξαιτίας και του επιφανειακού στροβίλου, έχει μια περίσχεια της ορμής, η οποία μετατρέπεται, μια μετατροπή της ορμής του κύματος μετατρέπεται παράλληλα στην ακτή. Εγκάρσια στην ακτή δεν έχει νόημα, γιατί ο κυματισμός που κάθεται στην ακτή, ουσιαστικά δημιουργεί ένα πολύ μικρό ρεύμα, λέγεται undertow, κάτω από την κοιλιά του κυματισμού και το επαναφέρει προς τα μπροστά, θα το πούμε μετά. Εντάξει, ό,τι περισσεύει δηλαδή, με άλλα λόγια, να συνεχίσουμε την απλοποιημένη προσέγγιση, περισσεύει από την απώλεια της ενέργειας λογοθράψεις, αυτή η ποσότητα που περισσεύει, αυτή μετατρέπεται σε ρεύμα, παράλληλα στην ακτή. Και το τρίτο χαρακτηριστικό πια, όχι απέτηση για να δημιουργηθεί, το τρίτο χαρακτηριστικό, ότι αυτό το ρεύμα είναι πολύ ισχυρό. Είναι ένα ποτάμι μέσα στη θάλασσα. Οι τιμές που μπορεί να πάρει, να είναι 1 μέτρο ανασεκόντ, 2, 3 και 5 μέτρα ανασεκόντ. Καταλαβαίνετε ότι υπάρχει ένα ρεύμα μέσα στη θάλασσα, που περιορίζεται τη ζώνη θράψεις, εδώ μέσα στη ζώνη θράψεις, που μπορεί να είναι αυτή η ζώνη 50 μέτρα, 100 μέτρα από την ακτή. Υπάρχει αυτό το ρεύμα σαν ένα ποτάμι με ταχύτητες της τάξης του μέτρου ανασεκόντ. 1, 2, 3 μέτρα ανασεκόντ, που είναι πάρα πολύ. Πολύ σημαντικό. Ένα ρομητικό ποτάμι, ένα σχήμα, μέσα στη ζώνη θράψεις. Αλληλίμονα, σχεδιάζουμε οτιδήποτε, μπορούμε να το πάρουμε αυτό υπόψη. Λιμάνι, όλα βέβαια, δεν είναι μόνο αυτό. Γιατί όταν σχεδιάζουμε ένα λιμάνι και πάνω του βράνε τα κύματα τα οποία είναι 3 και 4 μέτρα ανασεκόντ, η ταχύτητα, και 5 μέτρα ανασεκόντ, η ταχύτητα του κύματος, τότε η ταχύτητα του ρεύματος είναι ασθενέστερη. Όταν όμως σχεδιάζουμε ένα λιμάνι και θέλουμε να δούμε τις επιπτώσεις στο περιβάλλον στην ακτογραμμή, αυτό το ρεύμα μεταφέρει την άμμο και μπορεί να μπαζώσει το λιμάνι. Μπορεί να δημιουργήσει πρόσκωση σε μια ακτή και διάβρονση σε μια άλλη. Είναι μια διαργασία της μεταφοράς των ισματών που θα το πούμε. Αλλά σε καμία περίπτωση ένα τόσο ισχυρό ρεύμα δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε. Έτσι λοιπόν αυτή είναι η κατάσταση, πιο παραστατικά. Το ρεύμα μέσα στις ζωνηθράσεις έχει περίπου αυτή την κατονομή, πηγαίνει παράλληλα στην ακτή. Μπορεί όμως η φύση, εξαιτίας της μη γραμμικής συμπεριφοράς, ή πιο απλά, που το ακούτε πολύ, της σιχαωτικής συμπεριφοράς, να αντέξει αν έχουμε αυτή την πολύ μεγάλη ακτή. Ότι είμαστε στη Δυτική Πελοπόννηση, ή θα πούμε ότι είμαστε στα Βατερά στη Λέσβο, με πολύ μεγάλη ακτή 12 χιλιόμετρα, ή στη Δυτική Πελοπόννηση όχι τεράστιες ακτές σε μήκος. Μπορεί να αντέξει η φύση να δημιουργήσει ένα ρεύμα να πάει παράλληλα στην ακτή και να συνεχίζει να πηγαίνει παράλληλα στην ακτή για χιλιόμετρα. Κάπου να υπάρχει μια συνέχεια, κάπου να υπάρχει ένας βράχος, αυτό που λέμε το πέταγμα της πεταλούδας και δημιουργεί έναν σεισμό στην Κίνα, δεν είναι τόσο τυχαία η θεωρία του Χάους. Εδώ κάποια συνέχεια, κάποιο πρόβλημα να υπάρξει και όχι τόσο ιδανική συνθήκη να πηγαίνει το κύμα παράλληλα στην ακτή και εκτονώνεται το ρεύμα αυτό και πηγαίνει προς τα ανοιχτά. Αυτά λέγονται εγκάρσια ρεύματα ή rip currents και θέλω λίγο να τα δούμε πιο αναλυτικά στην επόμενη διαφάνεια. Εδώ όμως θα δώσουμε και μία τιμή. Πάρκουν διάφορες κοιοί που εξαρτάται και από την τριβή πυθμένα, γιατί αυτό είναι μια σημαντική παράμετρος, αλλά διατυποποιημένες τριβές πυθμένα στη θάλασσα σε αμμώδεις ακτές. Μία τιμή του μέσου ρεύματος όλη αυτή τη ζώνη θράυσης είναι 20,7 επί M που είναι η κλίση, επί ρίζα 9,81 το ύψος κύματος του στιγμίου θράυσης, επί το ημύτωνο της δύο φορές στη γωνία θράυσης. Γι' αυτό θέλουμε λίγο να το συζητήσουμε. Από αυτό να δω τον τύπο. Καταλαβαίνουμε ότι θα πρέπει να έχουμε θραβόμενο κύμα. Αν δεν έχουμε θραβόμενο δεν θα δημιουργηθεί ρεύμα. Υπάρχει HB, αν δεν υπάρχει HB δεν υπάρχει ρεύμα. Δεύτερο, καταλαβαίνουμε ότι η πρόστοση πρέπει να είναι πλάγια, να υπάρχει γωνία πρόστοσης. Αν ο κυματισμός προσπείπτει κάθετα στην ακτή, εγκάρσια. Η γωνία πρόστοσης πόσα είπαμε ότι θα είναι? Μηδέν. Η γωνία πρόστοσης στο σημείο θράυσης πόσα θα είναι μετά από διαθλάσεις που δεν θα γίνουν? Πάλι μηδέν. Άρα εδώ, η ημύτωνο του 2 επί μηδέν θα μηδενιστεί. Άρα ο ίδιος ο τύπος είναι συμβατός με αυτό που είπαμε πριν, το ότι θα πρέπει να υπάρξει και θράυση και πλάγια πρόστοση στο κυματισμό. Αλλιώς ο τύπος δεν μας βγάλει τίποτα. Αν μας βγάλει μηδέν, θα έχουμε τίποτα να εφαρμόσουμε. Αν κάνουμε λίγο τις πράξεις πάνω σε αυτό εδώ, θα βγάλουμε μεγάλες τιμές, κυρίως σε απότομες ακτές. Το ύψος κύματος σημειοθράφηση μπορεί να πάρει 2, 3 και 4. Πολοπροσχέσετε το με 10, τετραγωνική ρίζα επί 20 και διαρρέσουμε το με 30, 20, 50, να βγάλετε τη μέση στάξεις του 1, 2 μέτρα ανά σεκόντ, που είναι πολύ σημαντικό. Αυτό το ύψος κύματος και τη γωνία στους σημειοθράφησης την υπολογίσαμε από το προηγούμενο παράδειγμα. Για αυτό, ένας από τους λόγους που το υπολογίσαμε. Για να δούμε τώρα λίγο αυτά τα ρεύματα που, είπαμε, ξεκινάνε, τα λέμε δολοειδή ή rip currents. Μπορούμε να τα δούμε ακόμα και στο Google Earth. Αν προσεγγίσουμε μια ακτή, πολλές φορές η φωτογραφία συμπίπτει με κυματισμούς στο Google Earth. Αν πάτε κυρίως στη Νότια Κρήτη, σε κάποιες περιοχές που κρατούν πολύ κυματισμοί, θα δείτε και κυματισμούς και θα δείτε τον αφρό, να εκτονώνεται προς τα έξω, είναι ουσιαστικά αυτό εδώ το ρεύμα. Έχουμε μια εκτόνωση προς τα πάνω, που παραλαμβάνω δεν μπορεί να αντέξει, εξαιτίας κάποιων ασυνεχιών, η φύση να ακολουθεί ένα ισχυρό ρεύμα, τόσο ισχυρό ρεύμα, τόσο μεγάλες ταχύτητες παράλληλα στην ακτή. Έχει να κάνει με τις μη γραμμικότητες, των εξιώσεων και με χαωτική συμπεριφορά. Για δούμε όμως εδώ τώρα να κάνουμε και ένα λίγο διαφορετικό μάθημα. Γιατί δεν πρέπει να κολυμπάμε όταν έχει κύματα. Μην κάνετε τους μάγκες και να κολυμπάνε. Μπορεί κάποιος να μην είναι τόσο μάθημα για να μην κολυμπάτε, όσο λίγο να καταλάβουμε τη φυσική, να καταλάβουμε το συνδυασμό των κινήσεων. Στο ρέθυμνο, μια φορά όταν έχει πάνω από ένα μέτρο κύμα, βγαίνει μια μαύρη σημαία. Και λέει στον κόσμο μην κολυμπάτε. Ναι, επιβεβαιώνεται. Το ίδιο και στους νέους σπόρους, σε διάφορα μέρη που ακούτε ότι πνίγονται. Δεν πνίγει το κόσμος έτσι, κολυμπάει κανονικά μέσα σε μια πισίνα με ωραίο νερό και πνίγεται. Προφανώς κάποιοι πολύ έχουν, δεν ξέρω, κολυμπάνε και πάνε. Πολλοί από τη διαφορά θερμοκρασίας μπορεί να πάθουν κανακαρδιακό, να ζαλιστούν τόσα και τόσα. Πολλοί όμως πνίγονται από αυτά τα ρεύματα. Για να καταλάβουμε λίγο τα ίδια τη φιλοσοφία, ας το πούμε, του ρευμάτου και τη λοσοφία, του κύματογενής του ρεύματος, θα κάνουμε και ένα μάθημα για να μπορέσετε να προστατευτείτες από αυτό. Ας πούμε, έρχεται ένας, κολυμπάει και φάτωσε από εδώ πέρα. Δεν είναι καν ένα μέτρο, με το ζόρι μπορεί να κολυμπήσει. Δημιουργεί, όμως, ένα ρεύμα της τάξεως του, πάλι κι αυτού μέτρο να σηκώνεται και λιγότερο, που δεν το πολύ καταλαβαίνει. Μπορεί να είναι μισό μέτρο το δευτερόλεπτο, που δεν είναι καθόλου λίγο. Ίσως σας έχει τύχει καμιά φορά, είστε μια παρέα, καθώς είστε εδώ, φύγετε τα παιδιά σας, δηλαδή, και τα φωνάζει, ρε εσύ, Βασίλη Κωνσταντίνε, πού φύγατε, ας πούμε. Αυτά λένε, δεν κάναμε τίποτα, καθόταν εδώ μέσα στη ζώνη θράβιση, που δεν ήταν τόσο ζώνη θράβιση, υπήρχε ένα μικρό κυματισμός και ο κυματισμός σιγά σιγά τους μετεφέρει, μαζί με τη μικρή θράβιση που ήταν. Έτσι, λοιπόν, μπορεί κάποιος να καθίσει, να κολυμπάει αμέριμος και να μεταφέρεται παράλληλα στην ακτή. Δεν ξέρει παράκτια η μηχανική, ξέρει τι είναι κυματογενές ρεύμα. Είναι τόσο άτοικος που έρχεται εδώ και αρχίζει αυτό, το πηγαίνει προς τα ανοιχτά και το πηγαίνει με μεγαλύτερη ταχύτητα. Γιατί θα είναι η ταχύτητα μεγαλύτερη αυτού του ρεύματος από την αυτή εδώ, ας πούμε. Μπορεί τις περισσότερες φορές. Η δραυλική, η τρίτου έτους, μια γενική φιλοσοφία. Μπορεί να είναι σημαντικά μεγαλύτερη. Η ταχύτητα αυτή του ρεύματος από την ταχύτητα αυτή. Αυτό το ρεύμα προέρχεται από αυτήν την ταχύτητα. Είναι το ρεύμα που στρίβει προς τα εδώ. Εδώ κατανέμεται σε αυτήν την έκταση. Εδώ κατανέμεται σε μικρότερη. Άρα δεν πρέπει να αυξίζει ταχύτητά του, σαν έκταση. Σε συνδυασμό και κάποιο βάθος, εκεί μπορεί να είναι λίγο πιο βαθιά. Το μεγάλο το ρεύμα είναι συνήθως στο σημείο θράψεις εδώ, που είναι πάλι βαθιά. Ίδια βάθος περίπου έχουμε εδώ, άντε λίγο μεγαλύτερο. Οπότε, αυτό το ρεύμα στρίβει. Και αν, ας πούμε, εδώ έχει ταχύτητα μισό μέτρο ανασκεκότητα, εκεί μπορεί να την πλησιάσει, να διπλασιαστεί, τριπλασιαστεί, να μεγαλώσει η ταχύτητά του και θα τον πάει προς τα νυχτά. Και έτσι, λοιπόν, αυτός που κολυμπάει εδώ βρίσκεται στη φάση στην έκπληξη να τον οδηγεί προς τα νυχτά. Σιγά-σιγά ή και γρήγορα. Αν δεν ξέρει παράκτια μηχανική και δεν έχει κάνει αυτό το μάθημα, τι θα κάνει? Είναι εδώ. Βλέπει το κύμα. Προς τα πού το πηγαίνει το κύμα? Προς τα εδώ, προς την ακτή. Το ρεύμα το πηγαίνει προς τα νυχτά πρώτον, τα χάνει. Τι γίνεται εδώ? Βλέπω τα κύματα να πηγαίνουν προς τα εκεί. Υπάρχει η αίσθηση ότι το κύμα μεταφέρει μάζα προς την ακτή, ενώ δεν μεταφέρει, είπαμε. Έχει την αίσθηση απλά μεταδίδεται ενέργεια. Μεταφέρει μάζα προς την ακτή. Κυρίως στην επιφάνεια το κάνει αυτό, αλλά όχι τόσο σημαντικά όσο νομίζουμε. Πολύ μικρότερες ταχύτητες. Και το ρεύμα τον πηγαίνει προς τα νυχτά εκεί, τα χάνει. Δεύτερο, βρίσκεται εδώ αυτός. Τι θα ήταν πιο λογικό να κάνει? Να πάει ευθεία. Κόντρα στο ρεύμα. Νομίζει αυτός τον βοηθάει το κύμα, που τον βοηθάει πολύ λίγο. Το ρεύμα όμως δεν το βοηθάει. Είναι αντίθετο από εκεί που θέλει να πάει. Βλέπει την ακτή 50 μέτρα, λέει εδώ είμαστε, θα πάω στην ακτή. Έχει όμως ένα ισχυρό ρεύμα που τον πηγαίνει προς τα νυχτά. Συνυπάρχουν με άλλα λόγια. Το κύμα, το οποίο είναι μια λειψητική κίνηση, κυκλική κοντά στην επιφάνεια. Όχι τόσο σημαντική μεταφορά μάζας κοντά στην επιφάνεια. Και μια σημαντική μεταφορά μάζας, ένα σημαντικό ρεύμα, που πηγαίνει προς τα νυχτά, πάτησαν ποτάμι, που έστωκε με μισό μέτρο ανασεκόντ ή ένα μέτρο ανασεκόντ. Καταλάβετε, θα σας παρασύρει, θα σας παρασέρει πολύ γρήγορα. Δεν είναι μικρή ταχύτητα. Μισό και ένα μέτρο ανασεκόντ. Οπότε, μη γνωρίζοντας τι είναι κυματογενές ρεύματα, χάνει και δεν μπορεί να συμπεριφερθεί. Και δυστυχώς έχουμε πολλούς πνιγμούς από αυτό. Τι θα έπρεπε να κάνει αυτός αν ήξερε παράκτυα μηχανική. Προς τα πού θα πήγαινε για να σωθεί. Πήγαινε προς τα δώ. Θα βγαίνει έξω από το ρεύμα λίγο. Και από κει και πέρα θα κατέληγε μέσα στη παραλία, ο άνθρωπος κανονικά. Δεν είναι μόνο μάθημα για να μην πνιγείτε. Προφανώς είναι και αυτό, και κυρίως όταν έχει κύματα, να μην μπαίνετε μέσα στη θάλασσα. Έστω και αν είστε καθηγητής παράκτυας μηχανικής και κάνετε το μάγκα, όπως μια φορά μου έτυχε κάπου στη Λίμνο. Λέω εγώ τα κύματα. Το δακτωρικό μου στα κύματα είναι και μαζί σας η θράμιση των κυμάτων. Αλίμωνο, μου λέει η γυναίκα μου, πας τη λέσσε και σε. Στα κύματα. Και τρόμαξα να βγω. Τρόμαξα να βγω. Παρότι με τη θάλασσα έχω καλές σχέσεις προφανώς για να έχουμε αυτά. Πολύ δύσκολα της τάξης του ένα, ενάμισα μέτρο κύμα να το ξέρετε ότι είναι απαγορευτικό να μπείτε μέσα. Δεν ξέρετε τι ρεύματα θα δείτε. Κάποιοι είναι κυματογενείοι, δείτε αφρό του κύματος, απομακρυνθείτε. Απολάψτε την παραλία, κάπου θα σταματήσει η θάλασσα τα αραχή. Απολάψτε την παραλία στο beach bar το διπλανό ας πούμε και όχι μέσα στη θάλασσα. Εντάξει. Θέλω λίγο να το αλλάξουμε λίγο αντικείμενο, αλλά έχει να κάνει με αυτά τα βολοειδή που λέμε τα rip carriage, που είναι αρκετά σημαντικά. Για να δούμε τώρα λίγο. Μιλήσαμε για τη θράψη. Θα μιλήσουμε τώρα λίγο για την ανάκλαση και πώς θα το συνδέσουμε αυτό εδώ με τη θράψη. Θα ξεκινήσουμε απλά την ανάκλαση από τις ακτές. Καταρχάς να πούμε κάτι. Οι κυματισμοί δεν ανάκλονται σημαντικά από τις ακτές. Μου ξέρουν με τις συνηθισμένες ακτές, με ίπια κλίση. Μπορεί κάποιος να μου πει χωρίς τίποτα άλλο, κάνω εγώ μια τοποθέτηση, ότι δεν ανάκλονται σημαντικά. Ο συντελεστής ανάκλασης, όπως βλέπουμε εδώ, μπορεί να είναι 1%-2% από μια ακτή με ίπια κλίση. Ένα προς 50, ένα προς 40, ένα προς 30, ένα προς 100 ακόμα πιο ίπια. Αυτή η συντελεστής ανάκλασης είναι μικρή, 1%-2%. Μπορεί κάποιος να μου πει γιατί όταν οι κυματισμοί προσπίπτουν στις ακτές, που βλέπουμε εδώ και βλέπουμε όλο τον αφρό που θράβονται, δεν ανάκλονται. Θέλω λίγο να το σκεφτούμε. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό πάλι. Όταν σχεδιάζουμε ένα έργο, θέλουμε και την ανάκλαση του. Αν σχεδιάσουμε έναν κυματοθράπτη και έχουμε 30% ανάκλαση, αυτός ο κυματισμός θα γυρίσει πίσω στα νυχτά και όπου θα πάει ο καπετάνιος να προσεγγίσει το πλοίο. Δεν μπορούμε να σχεδιάσουμε έναν κυματοθράπτη με 100% ανάκλαση, όπως θα δούμε παρακάτω. Έχουμε την ανάκλαση να την κρατήσουμε χαμηλή στις κατασκευές μας ή να έχουμε μία εικόνα πώς ανάκλονται από τις ακτές. Γιατί επαναλαμβάνω σε μία ακτή προσπίπτουν οι κυματισμοί συνηθισμένοι, οι ανεμογενείς. Περιόδους 8, 9, 10 σεκόντ, 7 σεκόντ σε μία ακτή. Η κλήση της ακτής είναι 1 προς 50, 1 προς 60, 1 προς 30. Είμαστε δηλαδή αυτό το 6 του Ιρυμπάρεν κοντά στο 0.1, 0.2, σαν τα παραδείγματα που κάναμε πριν. Αυτή η ακτή δεν θα επιστρέψει το κύμα στα βαθιά παρά μόνο της τάξης του 1-2%. Γιατί μπορούμε να το σκεφτούμε. Όταν λέμε ανάκλαση του κυματισμού, νομίζουμε ανάκλαση της ενέργειας του. Ακριβώς. Θα χάσει την ενέργεια. Τι θα ανάκλαστη? Αν χάσει την ενέργειά του, δεν θα υπάρχει ενέργεια να ανάκλαστη. Άρα μπαίνουμε σε αυτήν την πολύ σωστή σκέψη. Το ότι για να έχουμε ανάκλαση, σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να έχουμε μεγάλη απώλεια της ενέργειας των κυματισμών. Όσο πιο μεγαλύτερη απώλεια ενέργειας των κυματισμών έχουμε, η ενέργεια χάνεται, άρα δεν μένει ένα ποσό. Αν χαθεί το 95% της ενέργειας, θα μένει ένα 5% να ανάκλαστη. Άρα θα έχουμε τέτοιου είδους ανάκλασης μικρών ποσοστών. Άρα κυμαίνεται η ανάκλαση από τις ακτές, όπως φαίνεται, πικρές τιμές. 1%, 2%, 3% γιατί απλούστατα η ενέργεια έχει χαθεί. Αντίθετα, αν έχουμε απότομη ακτή, πολύ απότομη, 1%-2%, που δεν προλαβαίνει ενέργεια να χαθεί, έχουμε έναν κυματοφράστη που πάλι κλείσει 1%-2%. Δεν χάνεται η ενέργεια, τότε η ενέργεια που δεν χάνεται, προφανώς τι θα γίνει. Θα επιστρέψει προς τα ανοιχτά, ανακλάται. Άρα λοιπόν, η απώλεια της ενέργειας και η ανάκλαση είναι δύο διαργασίες μέσα στην παράκτυρα ζώνη που είναι αντίθετες. Όταν έχουμε μεγάλη απώλεια της ενέργειας, σημαντική απώλεια της ενέργειας, δεν μένει η ενέργεια για ανάκλαση. Οπότε, ως συγκεκριστής ανάκλασης, η ανάκλαση της ενέργειας δεν είναι σημαντική. Εδώ, μπορούμε να το συνδέσουμε με το ποσοστό ανάκλασης ενέργειας, να το συνδέσουμε με τον αριθμό Ριμπάρεν που είχαμε δώσει πώς είναι και προφανώς κοιμένεται από μικρές τιμές 1-2% μέχρι τιμές που πλησιάζουν προφανώς στη μονάδα, όταν έχουμε μεγάλους αριθμούς Ριμπάρεν. Πότε γίνεται αυτό όταν έχουμε μεγάλους αριθμούς Ριμπάρεν? Πόσοι είναι ο τύπος κλήση δια ρίζα ύψος σχήματος προς μήκος σχήματος στα βαθιά νερά. Άρα, όταν έχουμε απότομες κλήσης, πλησιάζουμε στη μονάδα και όταν έχουμε μακρύση βραχής σκηματισμούς. Παναλαμβάνω πότε είναι αυτό, θυμόμαστε πώς είναι τοξί. Η κλήση ήταν Φ που λέγαμε, ρίζα ύψος σχήματος στα βαθιά νερά με μήκος σχήματος. Αυτό είναι τοξί. Άρα, όσο πιο μεγάλη είναι η κλήση, ένα προς δύο κλήση μπορεί να έχουμε, τόσο μεγαλύτερες τιμές παίρνει τοξί. Ή εδώ, αν πάει προς τον αριθμητή το LB0, όσο πιο μεγάλος είναι το μήκος του κύματος, τόσο πιο μεγαλύτερη ανάκλαση έχουμε. Αυτό θέλω λίγο να το έχουμε στο μυαλό μας, γιατί υπάρχουν μέσα στη θάλασσα μακροί κυματισμοί. Ένα τσουνάμι, ας πούμε. Το τσουνάμι μπορεί, αν έχει μικρό ύψος και μεγάλο μήκος, πολλές φορές έχει και μικρό ύψος, μπορεί να πλησιάσει τοξί του κοντά στη μονάδα και να έχουμε ανακλάσεις και 100% να μην θραυστεί, αν έχει μεγάλο μήκος και να γυρίσει όλο προς τα ανοιχτά. Το πρέπει να το πάρουμε στο μυαλό μας. Άλλα κυματισμοί που λέμε χαμηλή συχνότητα κυματισμοί, που δημιουργούνται από διαφορές της πίεσης στην ατμόσφαιρα, αυτοί έχουν μικρό ύψος, μεγάλο μήκος, μεγάλη περίοδο και ανακλώνται από τις ακτές και εδώ είναι ολόκληροι. Όπου υπάρχουν αυτοί οι κυματισμοί, η ανάκλασση από τους ακτές είναι ολόκληρη. Οπότε είναι σημαντική, είναι της τάξης του 100%, 80% αν έχουμε. Οπότε δύο είναι οι παράγοντες, ας το πούμε, που συνδέονται για την ανάκλασση σε μια ακτή. Ο ένας παράγοντος είναι ότι θα πρέπει να έχουμε κατανοήσει αν θα γίνει ή όχι θράψη και πόσο σημαντική θράψη θα έχει γίνει. Οπότε ό,τι περισσέψει θα ανακλαστεί. Και το δεύτερο που συνδέεται και με αυτό, συνδέεται πολύ με την κλίση της ακτής, που όσο πιο ήπια είναι η κλίση, τόσο πιο πολύ μεγάλο μήκος θα έχει το κύμα να χάσει την ενέργειά του. Δηλαδή μια κλίση 1 προς 100, το κύμα θα σπάσει τα 2 μέτρα. Θα έχει από τα 2 μέτρα στο 1% 200 μέτρα για να σπάσει την ενέργειά του. 200 μέτρα, θα έχει χρόνο να τη σπάσει. Αν η κλίση είναι 1 προς 2, τι θα έχει, ας πούμε, πάει στα 2 μέτρα, δηλαδή τι σημαίνει, ας το πούμε. Θα έχουμε 4 μέτρα για να σπάσει την ενέργειά του, τίποτα. Σε 4 μέτρα θα πρέπει να χάσει την ενέργειά του ο κυματισμός. Αν έχουμε κλείσει 1 προς 2 από τα 2 μέτρα βάθος, οπότε προφανώς δεν προλαβαίνει να τη χάσει, θα ανακλαστεί. Μεγαλύτερες στιγμές του ξ, ανάκλαση. Το ένα είναι αυτό. Το δεύτερο, ύψος κύματος προς το μήκος. Όσο πιο μεγάλο μήκος έχουμε και όσο πιο μικρό ύψος κύματος έχουμε, τόσο δεν γίνεται σημαντική θράψη. Μπορεί και να μην γίνει θράψη. Σκεφτείτε ένα κυματισμό πολύ πολύ, 10-20-30 εκατοστά, με μήκος 1 χιλιόμετρο. Θα είναι ένα φούσκομα της θάλασσας, ούτε θράψη, ούτε τίποτα θα έχει. Θα σηκωθεί λίγο η θάλασσα και θα γυρίσει πίσω. Χωρίς θράψη, χωρίς τίποτα, νομίζω ότι το καταλαβαίνετε. Μέσα σε μια μπανιάρα έτσι, απλά να ανεβοκατεβάσετε λίγο τη στάθμη, χωρίς να δημιουργήσετε κύμα. Θα έχουμε μικρό ανεβοκατέβασμα, θα φουσκώσει και θα κατέβει. Θα είναι μια ήπια διαδραγμασία, φουσκώνει λίγο και μετά υποχωρεί. Είτε είναι το τσουνάμι, είτε είναι άλλοι χαμηλείς συχνότητες κυματισμί, δηλαδή κυματισμί με μεγάλη περίοδο. Και έτσι λοιπόν τώρα στην ανάκλαση θέλω να ξέρουμε τι γίνεται. Το πούμε μάλλον υποθέτω την άλλη φορά, γιατί θέλουμε να μιλήσουμε και για την αναρρίχεση. Οπότε ολοκληρώσαμε. |
