| : Καλησπέρα. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Αυτό δεν είναι πολύ καλό, γιατί στατιστικά κάποιος ή κάποιος από σας πάρει ο ύπνος μέχρι να τελειώσουμε. Δεν πειράζει. Κάνετε απόσβεση όλη την ημέρα. Σας καταλαβαίνω, για να εναγρονιστούμε και εγώ λίγο παραπάνω να γίνουμε μια παρέα, εγώ είμαι ο Νίκος, είμαι υποψήφος διδάκτορας ή δικτάτορας, ανάλογα πώς θα πάνε τα πειράματα. Γενικά αυτό είναι το επίπεδο των αστείων, μην περιμένετε τίποτα παραπάνω. Σας καταλαβαίνω απόλυτα, και εμένα μ' αρέσει ο ύπνος, το κάνουμε τρελή επιτυχία τα τελευταία 32 χρόνια, δεν χάνω ούτε μια μέρα εξάσκηση, έχω γίνει πάρα πολύ καλός. Και το έψαξα λίγο και συνειδητοποίησα ότι μέχρι τα 75 μας χρόνια ζωή να έχουμε, θα έχουμε κοιμηθεί τα 25. Το ένα τρίτο της ζωής μας δεν κάνουμε τίποτα, μερικοί λίγο παραπάνω. Άρα, γιατί κοιμόμαστε. Και όπως το έψαξα, είδα ότι η επιστήμη μας λέει ότι ο ύπνος είναι ένα εργαλείο του οργανισμού και του εγκεφάλου για να κάνει μια επανεκκίνηση, ένα restart. Μέσω του ύπνου αποθηκεύονται οι χρήσιμες πληροφορίες που έχουμε πάρει κατά τη διάρκεια της ημέρας από τις θεσσίσεις μας και δίνονται από τον εγκέφαλο απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα που μας έχουν ταλαιπωρήσει, όπως για παράδειγμα, μετά τα πόσα εκατοστά πάβει να θεωρείται κοντό του κοντοσούβλι. Όχι μη γελάτε, γιατί γελάτε με τα προβλήματά μου, ειλικρινά, αν ξέρει κάποιος να μου πει θα το χαρώ πάρα πολύ. Τα στάδια του ύπνου, όπως μας λέει η επιστήμη, είναι τέσσερα. Τα δύο πρώτα, που είναι αυτός ο ελαφρύς ύπνος, χαίρετε στο μεσημεράκι, στον καναπέ, είναι ο ελαφρός ύπνος. Εδώ θα ήθελα, ειλικρινά, να κάνουμε μια μικρή πάυση για να εκτιμήσουμε όλη τη τεράστια φαντασία του επιστήμονα όταν έδωσε τα ονόματα. Να δώσει όποιο όνομα ήθελε το δικό του, της κοπέλα σου, της γιαγιάς του, αλλά όχι. Στάδιο 1 και στάδιο 2, να το θυμάται ο κόσμος, μπορεί να γίνει τεντέξ κάποια στιγμή στην Πάτρα. Το στάδιο 3, που έχει όνομα, κάποιος άλλος θα το βρήκε, ονομάζεται στάδιο βραδεών κυμάτων, οι slow wave sleepy, τα ζώα μου αργά. Και είναι το στάδιο εκείνο κατά το οποίο εμφανίζεται το παραμιλητό, η υπνοβασία και η παράλυση. Ξέρετε, η παράλυση, τώρα αυτά τα σάλια στο μαξιλάρι, είναι μερικοί εγώ σάλια στο μαξιλάρι ποτέ, εμείς στις Βερσαλίες και στο Μονακό δεν τα έχουμε ξανακάνει. Το στάδιο 4, που ονομάζεται στάδιο REM, για τους παλαιότερους, όχι το συγκρότημα, και αυτό προκαλεί ύπνο και παράλυση. Αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι τα αρχικά των λέξεων rapid eye movement, ταχία κίνηση των ματιών που συμβαίνει κατά τη διάρκεια της νύχτας όταν εμείς δεν το παίρνουμε χαμπάρι, όλα τα στάδια 3 και 4 είναι ο βαθύς ύπνος και όλα μαζί τα στάδια παραλαμβάνονται μέσα στη διάρκεια της νύχτας τρεις με τέσσερις φορές. Πόσο ύπνο όμως χρειαζόμαστε στην πραγματικότητα. Η επιστήμη μας λέει ότι τα νεογέννητα μέχρι τριών μηνών χρειάζονται 14 με 17 ώρες, τα παιδιά 10 με 13, οι έφηβοι 8 με 10, και οι φοιτητές 1 με 2 μέρες. Μετά την εκσταστική, όχι ότι... Μέσος όρος για έναν ενήλικα είναι περίπου 7-8 ώρες, αλλά δυστυχώς με τον σύγχρονο τρόπο ζωής και τις υποχρεώσεις κοιμόμαστε 6 ή ακόμα και λιγότερες ώρες, το οποίο δεν είναι καλό, γιατί η συστηματική έλλειψη ύπνου οδηγεί σε χαμηλή δημιουργικότητα, χαμηλή μνήμη, υπάρχει σαρκία, παραγγελία πόσυμου ελρωνικού οξέως, παρακολούδηση εκπομπών τελεμάρκετινγ, άρα θα μου πείτε, εντάξει, άμα κοιμάμαι λίγο τώρα έχω θέμα, άρα να κοιμηθώ παραπάνω και όλα λύνονται, έχω κακά νέα για σας δυστυχώς και να κοιμάσετε παραπάνω, πάλι ακριβώς το ίδιο γίνεται, απλά γλιτώνετε το τελεμάρκετινγ, οπότε αν έχετε να διαλέξετε κοιμηθείτε λίγο παραπάνω. Το θέμα, άμα το σκεφτείτε μπορώ να σας δώσω 4 εύκολα tips για να κοιμάσετε καλύτερα. Το πρώτο, κοιμηθείτε νωρίς και βάλτε το ξυπνητήρι την ώρα που πρέπει, κανείς δεν το περιμένεται, είναι εξαιρετικά πρωτότυπη, θα βγείτε σοφότεροι σήμερα από εδώ. Το δεύτερο, όχι αλκοόλ πριν τον ύπνο, μπορεί να κοιμηθείτε πιο εύκολα αλλά η ποιότητα και καμιά φορά και η τοποθεσία του ύπνου δεν είναι και καλύτερη. Τρίτον, όχι οθόνες πριν έρθει η ώρα για ύπνο, τώρα ταμπλέτ κινητά, όλα αυτά, μεταξύ μας τίποτα της προκοπής δεν γίνεται στο Facebook τις τρεις ώρες το πρωί. Και τέταρτον, κάτι που το θεωρώ εξαιρετικά κρίσιμο, όχι καφέ αργά. Πιέτε τον γρήγορα, χάνετε ώρα τον ύπνο. Εξαιρετικό. Καλησπέρα. Με λένε Τζίμι, μου είπαν ότι έχω μόλις λίγα λεπτά να σας μιλήσω για κάτι, να σας εξηγήσω κάτι, οπότε αποφάσισα να σας εξηγήσω κάτι, το οποίο προσπαθώ να το εξηγήσω εδώ και επτά χρόνια περίπου. Θα ήθελα λίγο να χειροκροτήσετε όσοι εδώ μέσα έχετε, όσοι εδώ μέσα έχετε. Επιστημονικό τίτλο, επιστημονικό πτυχίο. Χειροκροτήστε, μην τρέπεστε. Ωραία, θέλω τώρα, μαζί με αυτούς που χειροκρότησαν, να χειροκροτήσουν και οι οικονομολόγοι, οι υγεολόγοι, οι ψυχολόγοι. Λοιπόν, θέλω τώρα μόλις να χειροκροτήσουν πάλι αυτοί που πιστεύουν ότι ο κύκλος τους, φίλοι και συγγενείς, γνωρίζουν ακριβώς τι κάνουν, ποιο είναι το αντικείμενό τους. Δηλαδή, αν ρωτήσετε τον πατέρα σας, τον παππού σας, την θεία σας, ξέρει ακριβώς τι κάνετε. Ένα χειροκρότημα από αυτούς τώρα. Έγινε αφησικός, αφησικός. Πάντα μου άρεσε να γίνω αφησικός, ήξερα τι είναι, αλλά το πρόβλημα είναι ότι αυτός ο κύκλος, οι φίλοι και οι συγγενείς μου, νόμιζαν ότι ήξεραν τι είναι. Και το κατάλαβαν αυτό, το κατάλαβαν αυτό, μόλις πήρα τυχείο και τους είπα, έγινε αφησικός. Με ρώτησαν πρώτα αν θέλουν, μάλλον να χρησιμοποιήσω μια άκρη που έχουν στο Υπουργείο να με διορίσουν. Και δεύτερον, πόσο παίρνω το ιδιαίτερο. Και αυτό ήταν λίγο πρόβλημα, διότι το έβαλα ως σκοπό να τους εξηγήσω ακριβώς τι κάνω. Στην πρώτη μάζοξη, τους λέω ακούστε να δείτε, μπορώ να σας εξηγήσω τι κάνω, αναλύοντάς σας μια θεμελιώδη αρχή της φυσικής, η οποία λέγεται αρχία προσδιοριστίας του Heisenberg. Την ξέρουμε εδώ μέσα? Οικονομολόγημη. Δεν πειράζει, το καταλαβαίνω. Πλάκα κάνω, όχι. Λοιπόν, οπότε λέω αυτή την αρχή της φυσικής, λέω κοιτάξτε να δείτε, όταν έχουμε ένα σωματίδιο στο μικρό κόσμο, είτε θα ξέρετε πού ακριβώς είναι, δηλαδή τη θέση του, είτε πόσο γρήγορα πάει, δηλαδή την ταχύτητά του. Και όσο καλύτερα γνωρίζετε την ταχύτητά του, τόσο μεγαλύτερο σφάλμα, δηλαδή αβεβαιότητα, θα έχετε στον προσδιορισμό τις θέσεις του. Είτε θα ξέρετε πόσο γρήγορα πάει, είτε πού είναι. Λέω, το κατάλαβαν. Φεύγω με την ξαδέρφη μου, συνοδηγός εγώ, είναι λίγο γρήγορο στο αυτοκίνητο, τρέχει, περνάει οριακά με μπλε, ερήθρο μετατόπιση, το πιάσατε. Ευχαριστώ. Μα σταματάει η αστυνομία, έρχεται το όργανο της, λέει, κυρία μου, ξέρατε λέει με πόσο τρέχατε. Με κοιτάει, λέει, σύμφωνα με τον ξαδερό μου που είναι φυσικός, μπορώ να σας απαντήσω ότι ξέρω ακριβώς πού είμαι, αν σας κάνει. Σκύβω αστυνομικός, μου λέει, edge bar προς 2p. Του λέω, δικός μας ναι, μου λέει, 350 ευρώ. Ξαναπροσπάθησα μετά από λίγο καιρό να τους δείξω τι ακριβώς κάνω. Χρησιμοποιώτες, λέω, τι θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω, μια απλή καθημερινή άσκηση φυσικής που λύνουμε στα αμφιθέατρα. Ξανακάνουμε τη μάζοξη και τους λέω, ακούστε να δείτε. Κάνω το βιβλίο, διαβάζω τυχαία μία άσκηση φυσικής, αυτό είναι που κάνω, θέλω να το καταλάβετε. Ακούστε προσευχτικά, η άσκηση λέει το εξής. Βρίσκεστε μέσα σε μία μπανιέρα, γεμάτη με νερό, η οποία βρίσκεται μέσα σε ένα ασανσέρ, το οποίο κάνει ελεύθερη πτώση πάνω από ένα ομογενές βαρυτικό πεδίο, που δημιουργείται από μία ακίνητη και επίπεδη γη. Τι παρατηρείτε? Ξαναπροσπάθησα μετά από λίγο καιρό και σκέφτηκα ότι ο τίτλος της πτυχιακής μου θα μπορούσε να δώσει μία απάντηση. Ξέρετε, η πτυχιακή συγκεντρώνει όλη τη γνώση, την οποία αποκόμισε στα τέσσερα πλήν, συνήθως συν, τρία χρόνια που κάνεις να πάρεις το πτυχίο σε ελληνικό πανεπιστήμιο. Όλοι τελειώσατε στα τέσσερα, εδώ όλοι. Οπότε θα μπορούσε αυτός το τίτλος να τους λύσει το μυστήριο, να βγάλει το πέπλο του μυστηρίου πάνω από το πτυχίο μου. Λοιπόν, ακούστε λέω. Αυτό που κάνω είναι το εξής. Μελετάω την εποχική διακύμανση του νυχτερινού μαγνητοσφαιρικού φύλου πλάσματος της Μαγνητόουρας του Κρόνου. Πέρασαν δύο χρόνια να ξαναπροσπαθήσω να τους ξαναεξηγήσω τι ακριβώς κάνω όταν πια πήρα το μεταπτυχιακό μου. Το μεταπτυχιακό μου έχει συγκεκριμένο τίτλο, με το τίτλο «Θα λυθεί το μυστήριο μια για πάντα». Ο τίτλος είναι «Αστρονομία και Φυσική Διαστήματος». Απλούστα είναι αυτός αν είσαι οικονομολόγος, γεωλόγος ή ψυχολόγος. Ο κ. Κουστάλλας νομίζω ότι είναι ψυχολόγος. Ή οικονομολόγος. Βλάκα κάνω. Όχι. Ε, οπότε λέω, θα τους εξηγήσω αυτό. Θα πάρω μάλλον το, συγγνώμη, τον τίτλο της πτυχιακής μου. Παίρνω το μεταπτυχιακό μου. «Ο πατέρας μου, καλώς χρήσεις του Google, καινούριος μεν, κάθεται δίπλα μου και το πληκτρολογεί στο κομπιούτερ, γράφει «Αστρονομία». Μήπως εννοείται «Αστρολογία» κλικ? Το αποτέλεσμα του Google και της εφορίας είναι το εξής. Ό,τι κάνω, αστρολογικές, μελλοντολογικές, πνευματικές προβλέψεις, στυλβώσεις υποδημάτων, υπηρεσίες συνοικεσίων, υπαλλήλων πάρκινγκ και υπηρεσίες αχθοφόρων». Πατέρα, λέω εγώ, να διοριστώ περιμένω και κάνω ιδιαίτερα σαν αχθοφόρος. Βέβαια, η επιστημονική σκέψη, δεν πρόκειται, ή μάλλον λίγο δύσκολα να σας κάνει πλούσιους. Το σίγουρο είναι ότι αποκλείεται να κάνει πλούσιους άλλους εις βάρος σας, διότι το ιαλιορρονικό δεν πίνεται. Δεν υπάρχουν έξυπνες σύτες, ούτε έξυπνες υπιστραγαλίδες. Κανένα βραχιολάκι δεν θα ισορροπήσει τη ζωή σας, πόσο μάλλον όταν ο ερμής είναι ανάδρομος. Σωστά, Άννα? Ζήμης τσιβίδας, κυρίες και κύριοι. Και επίσης ένα θερμό χειροκρότημα και για τον Νίκο τον Μουστάκα στην αρχή. Έχει πλάκα αυτό το χειροκρότημα που προορίζεται για τα γόρια, αλλά εγώ το απόλαυσα εδώ πάνω. Να το ξανακάνουμε. Ευχαριστώ. Είμαι η Άννα και μαζί με τα παιδιά που έδωσαν ένα πολύ μικρό δείγμα της δουλειάς μας, είμαστε οι Science Reactors και είμαστε μια ομάδα αρκετά ετερόκλητη, θα έλεγα. Έχουμε φυσικούς, χημικούς, βιολόγους, πληροφορικάριους, μαθηματικούς, μηχανικούς από το Πολυτεχνείο, γεολόγους και οικονομολόγους, παρά τα όσα σας είπε ο Τζίμι. Ινδρυθήκαμε περίπου πριν από δύο χρόνια με πρωτοβουλία της κυρίας Σελένης Γραμματικοπούλου, η οποία ήταν υπεύθυνη για τις μορφωτικές εκδηλώσεις του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών εδώ και 20 χρόνια και έχουμε τη σκηνοθετική φροντίδα του Κώστα Βρετού, που είναι και οι δύο μαζί μας εδώ και τους ευχαριστώ πολύ γι' αυτό. Και τι κάνουμε, έχουμε δύο κοινά χαρακτηριστικά όλοι εμείς μεταξύ μας. Έχουμε επιστημονικό υπόβαθρο και μας ενώνει μια κοινή μας αγάπη. Η αγάπη μας για την επικοινωνία της επιστήμης. Τι είναι αυτό? Είναι η προσπάθεια να μεταδώσεις επιστημονικές έννοιες στον μη ειδικό με έναν τρόπο απλό, κατανοητό και ευχάριστο. Πώς γίνεται αυτό? Τα εργαλεία που χρησιμοποιούμε εμείς σαν ομάδα είναι δύο. Το πρώτο είναι το Stand Up Science. Δηλαδή τι κάνει, προσπαθεί να συνδυάσει την κωμοδία με την επιστήμη στα πρότυπα του Stand Up Comedy. Το δεύτερο είναι το επιστημονικό θέατρο. Χρησιμοποιώντας όλα τα εργαλεία που προσφέρει το θέατρο, φτιάχνουμε μια παράσταση που θέλει να περάσει δύο μηνύματα. Έχουμε δύο παραστάσεις μέχρι τώρα. Η μία λέγεται έγκλημα στο εργαστήριο. Δεν είναι τόσο αιματοχημένη όσο ακούγεται. Προσπαθούμε μέσα σε αυτήν, παίρνοντας αφορμή από τις δημοφιλείς σειρές τύπου CSI, να εξηγήσουμε τι πραγματικά ισχύει και τι όχι. Και η δεύτερη λέγεται ατομική διάλογη από το σταφιδόψωμο στο quark. Και είναι μια ιστορική εναδρομή για το πώς οι επιστήμονες ανακάλυψαν τι έχει μέσα του το άτομο. Δεν είναι όμως μόνο αυτά. Ο κ. Κωνστάλλας πάρα πολύ σωστά ανέφερε ότι η επιστήμη μπορεί να συνδυαστεί με την ποιήση. Μπορεί και με την ποιήση, μπορεί και με τη μουσική, μπορεί και με το hip hop, μπορεί και με το rap, και με τα graffiti, και με κάθε μορφή τέχνης, αλλά και με σύγχρονα μέσα. Όπως τα social media, υπάρχουν σελίδες στο Facebook οι οποίες έχουν πάνω από 200 εκατομμύρια χρήστες και μιλάνε για επιστήμη. Και με πραγματικά ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς, αρκεί να φεύγει λίγο από το στερεότυπο, από τον τρόπο που έχουμε συνδυάσει την επιστήμη στο μυαλό μας. Να μην υπάρχει κάποια ακαδημαϊκή διάλεξη, να μην υπάρχει ένας μαυροπίνακας γεμάτος τρομακτικές εξισώσεις. Να μιλάμε για επιστήμη με έναν τέτοιο τρόπο που να την κάνει ελκυστική, ελκυστική σε όλους. Και να φεύγει ήδη να τον εκμηδενίζεται η απόσταση ανάμεσα στον ερευνητή που μιλάει και το κοινό του. Αυτή λοιπόν είναι η επικοινωνία της επιστήμης. Γιατί όμως είναι σημαντική? Τρεις λόγοι, τρεις ευκαιρίες που δίνει η επικοινωνία της επιστήμης. Πρώτον, δίνει ευκαιρία στους ίδιους τους επιστήμονες, στην πολιτεία και στο ευρύ κοινό. Και ξεκινάω λέγοντας την προσωπική μου ιστορία. Έγινα φυσικός γιατί είμαι ρομαντική. Κοίταγα το βράδυ τα στέρια και έλεγα αστροφυσικός θέλω να γίνω. Μπήκα στο φυσικό Αθήνας, άρχισα να παρατηρώ διάφορα φυσικά φαινόμενα. Ένα από αυτό ήταν όταν έλεγα σε κάποιον ότι είμαι φυσικός, η αντίδρασή του. Ωχ, καημενούλα μου, περαστικά. Και δεν καταλάβαινα γιατί. Ειλικρινά δεν καταλάβαινα γιατί. Και ήθελα, ανάρκειο μου, να πω πώς μπορώ εγώ τον ενθουσιασμό μου να τον μεταδώσω σε αυτόν τον άνθρωπο. Γιατί κάποτε όλοι είχαμε ενθουσιασμό για την επιστήμη. Δεν ξέρω αν θυμάστε την εποχή που ήμασταν παιδιά και φυτεύαμε φακές μέσα σε κερσιδάκια με γιαούρτι. Και τα βλέπουμε να μεγαλώνουν, να φυτρώνουν και ενθουσιαζόμαστε. Ποιος είναι ο συνδετικός κρύκος που λείπει και ο ενήλικας που είχε τόσο πολύ ευχαριστηθεί την επιστήμη ως παιδί, τώρα την φοβάται ή την απεχθάνεται. Δεν έβρισκα απάντηση μέχρι που το 2007 πήγα σε έναν διαγωνισμό επικοινωνίας της επιστήμης όπου είχαμε τρία λεπτά να παρουσιάσουμε ένα οποιοδήποτε θέμα πάνω στη σκηνή. Και εκεί ερωτεύτηκα βαφιά, παράφορα, ολοκληρωτικά, τη δουλειά μου. Μέσα από μια σειρά ευκαιρίες που μου δώθηκαν, μπόρεσα να δουλέψω στον τομέα της επικοινωνίας της επιστήμης. Δηλαδή να κάνω και επιστήμη, να κάνω και επικοινωνία ή να είμαι, όπως έλεγε ένας καθηγητής μου, σαν το ηλεκτρόνιο, και σωματίδιο και κύμα. Όμως, το θέμα δεν είναι μόνο στη δική μου ιστορία. Με μια προέκταση, παίρνω από αυτήν το γεγονός ότι όλοι οι επιστήμονες θέλουν να μιλήσουν για τη δουλειά τους. Ο Τζίμις ήθελε όλοι τους συγγενείς να μάθουν για τη μαγνητόουρα του κρόνου. Στο πάρτε απόψε, εάν κάποιος θέλει, μπορεί να ρωτήσει τον Νίκο τον Μουστάκα για την έρευνά του πάνω στην τεχνητή φωτοσύνθεση. Αρκεί να μη θέλει να φύγει απόψε από την Πάτρα. Και δεν είναι ότι έχουμε πάντα εξορισμού τα εργαλεία να το κάνουμε. Για παράδειγμα, εγώ ως φοιτήτρια, ένα από τα μεγαλύτερα γεγονότα που περίμενα ήταν να έρθει ένας Ολανδός καθηγητής να μας μιλήσει για μια ομιλία, η οποία είχε έναν εκπληκτικό τίτλο. Τι υπάρχει μέσα στην καρδιά μιας μαύρης τρύπας. Και την περίμενα με μεγάλη προσμονή. Και πάω εκείνη την ημέρα, σπρώχνω λίγο, γινόταν χαμός, κάθομαι και ξεκινάει η παρουσίαση. Ήτανε μια άσπρη διαφάνεια PowerPoint, με γραμματάκια γραμματοσυρά νούμερο 8. Και με το επόμενο που θυμάμαι είναι ότι τυνάχτηκα έτσι. Γεμάτην τροπή κοίταξα γύρω μου να δω αν κατάλαβε ο κόσμος ότι κοιμάμαι. Εκείνα κουφίστηκα λίγο γιατί κοιμόντουσαν κι άλλοι. Κανείς δεν με είδε. Και το πράγμα είναι ότι και οι ίδιοι επιστήμονες χρειάζονται την επικοινωνία της επιστήμης ακριβώς για να τους δώσουν τα εργαλεία να επικοινωνήσουν τη δουλειά τους με τρόπο που να γίνουν κατανοητοί και το κοινό να μην κοιμάται. Γιατί πραγματικά ποιος από εδώ δεν έχει κοιμηθεί σε επιστημονικό συνέδριο. Δεν ακούω τίποτα. Ακριβώς. Λοιπόν, ο δεύτερος λόγος είναι η ίδια η πολιτεία χρειάζεται τις ευκαιρίες που της προσφέρει η επικοινωνία της επιστήμης. Όλοι μας λίγο ή πολύ θα κλειθούμε να πάρουμε αποφάσεις που αφορούν θέματα που έχουν να κάνουμε την επιστήμη. Από τα πυρηνικά εργοστάσια, στα αεολικά πάρκα, μέχρι το πώς διαχειριζόμαστε τα σκουπίδια, χωματερές, μέχρι την ανακύκλωση, μέχρι το αν θα βάλουμε γενετικά τροποποιήματα να τρώφουμε στο πιάτο μας. Πώς θα πάρουμε μια συνειδητική απόφαση αν δεν καταλαβαίνουμε το θέμα. Επίσης, ευρωβαρόμετρο, καταμέτρηση της γνώμης των ευρωπαίων πολιτών. Ερώτηση, ποιος πρέπει να αποφασίζει για το που πηγαίνουν τα κονδύλια στην έρευνα. Απάντηση, 70% εμείς. Εμείς οι πολίτες. Άρα οι πολίτες θέλουν να ξέρουν τι γίνεται μέσα στο εργαστήριο, τι γίνεται μέσα στα ερευνητικά κέντρα. Την ευκαιρία να το μάθουν τους τη δίνει η επικοινωνία της επιστήμης. Και τέλος, η επικοινωνία της επιστήμης μας αφορά όλους μας. Αυτή τη στιγμή, εδώ όπως είμαστε, κοιτάξτε γύρω σας. Κοιτάξτε γύρω σας. Τι βλέπετε. Η ζωή μας αυτή τη στιγμή διαμορφώνεται από τους καρπούς της τεχνολογίας και της έρευνας. Φανταστείτε μια ζωή χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, χωρίς ίντερνετ, χωρίς το χτυπητήρι του φραπέ. Δεν θα ήτανε το ίδιο. Αυτή τη στιγμή όμως δεν είναι μόνη τεχνολογία. Εγώ αυτή τη στιγμή που μιλάμε, βλέπω. Δύο, τρεις, τέσσερις. Πέντε οθόνες κινητών, ανοιχτές εδώ μπροστά σας στο κοινό. Γιατί τις βλέπω? Γιατί βγάζουν φως, σκεδάζονται στα προσωπά σας, διαχαίεται στον χώρο. Και δύο, εξαιρετικής ακρίβειας, ανοιχνευτές φωτός, ισοδύναμη με μία κάμερα, 576μπ. Το ανοίχνευσαν τα μάτια μου. Το πώς βλέπουμε, το πώς ακούμε, το πώς μιλάμε, το πώς μυρίζουμε, ακόμα και το ότι ζούμε, είναι θέματα επιστήμης. Γιατί τι είμαστε όλοι μας? Είμαστε ένας συνοθήλευμα από άτομα που κάποτε γεννήθηκαν στις καρδιές των αστεριών. Ανακατεύτηκαν σε μία αρχαίγονη σούπα, φτιάξαν τα κύταρα. Τα κύταρα εξελίχθηκαν στους οργανισμούς σε εμάς. Η ίδια μας η ζωή είναι η επιστήμη και η επικοινωνία της επιστήμης δίνει σε όλους μας, ειδικούς και μη ειδικούς, την ευκαιρία να κατανοήσουμε, να ξεφοβηθούμε, να συμβαδίσουμε με τις εξελίξεις και στην τελική την ευκαιρία να γνωρίσουμε σε ένα άλλο επίπεδο τον εαυτό μας και τον κόσμο μας. Ευχαριστώ πολύ. |
