| : Ο ύπνος Movement in Youth Είχα λάβει τη μοτοσυκλέτα μου το 31 Αιώνα 2016. Ήταν μια χαμηλή ημέρα και σταίπησα να φωτίζω μερικές φωτογραφίες από τις δύο άνθρωποι που είχαν έρθει να με βλέπουν. Αυτή ήταν η τελευταία. Αυτή ήταν η τελευταία μια χρονιά που είχε φέρει τόσο πολύ χαμηλή, όπως και μυστηρία. Χρονιά που είχα γνωρίσει περισσότερα για εμένα και για τις λίμεις μου, πάνω από πριν. Είχα φέρει 52.000 χιλιόμετρα τα τελευταία 365 ημέρες. Αν δεν είστε σίγουροι πόσο δύσκολο αυτό είναι, η συγκέντρωση της γης είναι 40.000 χιλιόμετρα. Είχα φέρει λίγο πιο πίσω από αυτό. Και δεν είμαι ακόμα ένας ψυχιστής, ή σίγουρα όχι το τύπο που θα πιστεύετε ότι είμαι. Πιστεύετε πως είχα αυτήν την τελευταία συγκέντρωση, αλλά κατά τη στιγμή που είχα αποφασίσει να μιλήσω, είχα μόνο κομμάτια για δύο χρόνια. Νομίζω ότι είμαι ένας παγκοσμός ψυχιστής. Φυσικά όχι ένας γρήγορος. Αλλά αυτό που χρειάζομαι σε ταλέντα, το δοκιμάζω σε εμπνευσμό. Ονομάζομαι Κάιζερ Τάιλεν. Είμαι ελεύθερης κύκλας για έναν κόσμο που εμπνεύσε και τελικά την τελευταία ερωτήριση. Παρακαλώ, αδερφή μου. Παρακαλώ, ελεύθερη μου. Παρακαλώ, ελεύθερη μου. Παρακαλώ, ελεύθερη μου. Παρακαλώ, ελεύθερη μου. Παρακαλώ, ελεύθερη μου. Παρακαλώ, ελεύθερη μου. Παρακαλώ, ελεύθερη μου. Παρακαλώ, ελεύθερη μου. Παρακαλώ, ελεύθερη μου. Είναι πολύ περισσότερο από το τι πιστεύουμε, πραγματικά και φυσιολογικά. Η πρώτη ερώτηση που πιστεύετε πιστεύετε είναι «γιατί». Γιατί κάποιος θα κάνει κάτι τόσο γεμάτος. Λοιπόν, έχω περάσει πολλές ώρες στο μοτοσυκλέτες, συμβουλεύοντας μόνο αυτό, και έχω έρθει στη συμφωνία ότι είναι επειδή είμαι λατρεύτη. Λοιπόν, πιστεύετε ότι δεν θα με αναγνωρίσετε αυτό, σχετικά με το τι πιστεύω, αλλά το είμαι. Είμαι πραγματικά λατρεύτη. Ωστόσο, πιστεύω πάντα την εύκολη ευκαιρία. Είμαι εκείνος από αυτούς τους ανθρώπους που θα παρακολουθούν όσο περισσότερες μοτοσυκλέτες από το μοτοσυκλέτες, το οποίο μπορώ να αντιμετωπίσω. Ακόμα και αν υπάρχει πρόκριση που θα αφαιρέσω όλες, για να μην πρέπει να πηγαίνω πίσω στο μοτοσυκλέτες. Όταν ήμουν παιδί, η ιδέα μου για να κατασκευάσω το σπίτι μου ήταν να κλείσω την πόρτα. Οι αδερφές μου πάντα είχαν το ίδιο πρόγραμμα για τη σχολή μου. Μπορούσα να προσπαθήσω πιο δύσκολα. Ακόμα και αν ήμουν παιδί, και αυτό μπορούσε να αλλάξει, τότε πραγματικά άνοιξε τα μάτια μου. Όλοι πρέπει να πηγαίνουν κάποτε τρόπο για να κατασκευάσουν το πιθανό τους, και ήξερα πίσω, ότι δεν ήμουν κατασκευασμένη. Ήρθα με λόγους να μην κατασκευάσω. Ήρθα, σωστά, nämlich όλους, Ellisigan. Μπορούσα να Reese demasiado χωρίς σευτου ίδιου, αλλά θα εί meal και ξεκίνησα να προστατεύω τις λίμεις μου. Για να είμαι ειλικρινή, δεν ήξερα πως υπήρχε μία μικρή ασφαλή που έκανε στο μυαλό μου. Ίσως υπήρχε ένα τρίγωμα και δεν ξεκίνησα τι ήταν. Ίσως ήταν μια εξαιρετική πράγματα, αλλά ήξερα ότι έπρεπε να κάνω κάτι. Το πρώτο πράγμα, βέβαια, ήταν να εξελίξω τον εαυτό μου από την πύργα. Είμαι τελειώνητης από τα πόδια, αλλά εκεί ήμουν, στάνοντας σε μια πύργα, πάνω από το κανάλι της Κορντς, ξέρετε καλά, και σχεδόν για να τελειώσω στον αδερφό μου. Το πρόγραμμα ξεκίνησε. Πέντε, δύο, τρία, δύο, ένα, икаω! Όχι, δεν έχει facile, είμαι τελ druk. Εάν ξεκίνησα scraping, δεν κάναξα τίποτα. ลυθινά! Πήγα να πιέσω. 5, 4, 3, μόνο μυστή, 4 παντρεύω. Είναι απλό όταν πιστεύεις. Αυτό έκανα. Η πρώτη πιέση ήταν, φυσικά, είναι ότι είχα Restaurant Hятamp, ¡Ακόμα chancellordog!!! Ακόμα τους έ ύφωνα, έγινε правδο, που είχα πραγματικά αγωνισμός. Ήταν πιο από τα φόρους μου. Κάποιοι κάνουν ένα καλό πράγμα, αλλά δεν το αλλάζουν ως άνθρωπο. Ήταν εκεί, έκανα το τσίτ. Το μπανδι θα μπορούσε να είναι αυτό το μόνο, αλλά το είδα ως ευκαιρία να φτιάξει ένα πατέρ θετικών πραγματικών πραγματικών, αντί να το δείχνω ως το τέλος μου. Αυτό που μου έκανε να κάνω ήταν να γνωρίζω τι μπορούσα να κάνω, και να μπορούσα να χρησιμοποιήσω το μυαλό του τελευταίου μπανδιου για το επόμενο πρόγραμμα. Εγώ μιλήσα πριν για το πρόγραμμα. Επιτρέφτηκα ένα μισό μαραθόνι χωρίς πολλά δραστηριότητα και τελειώθηκα σε μυαλό μαραθόνι. Με ένα πλήρες μαραθόνι, αυτό δεν θα ήταν δυνατό. Επίσης, δεν ήθελα να τελειώσω μυαλό μαραθόνι, ήθελα να περπατήσω. Και ήξερα ότι αν δεν έκανε δραστηριότητα, δεν θα μπορούσα να το κάνω. Έτσι, έκανα εμένα ένα πρόγραμμα και με αυτό, έκανε το πρώτο μαραθόνι χωρίς να περπατήσω. Ήταν αφαίρετος ότι, για να καταφέρω αυτό που ήθελα να καταφέρω, και όχι κάποια λιγότερη version, θα έπρεπε να εργάζομαι σύνθετα και συνεχώς. Μετά το μαραθόνι και έναν πλήρες μαραθόνι, έκανε τροιαφλόνι, γιατί ήμουν μπροστά με το κυκλίνωμα. Ήμουν μπροστά με το κυκλίνωμα και έκανε το κυκλίνωμα. Η σχέση μου με το μαραθόνι δεν ήταν ακριβώς πλήρες μαραθόνιες. Ο σώμας μου, συγκεκριμένως το πίσω μου, δεν ήταν χαρούμενος με το νέο βαθμό μου. Αλλά εμπιστευόμουν και τελικά έκανε αρκετά δύναμη και δυνατότητα για να είμαι αρκετά χαρούμενος με το μαραθόνι. Και ξεκίνησα να κάνω λιγότερες δυνατότητες. Μετά έκανε για μια εξαιρετική γυναίκα που ονομάζεται Billy Fleming που το 1938 έκανε σχετικά 48.000 χιλιόμετρα σε ένα χρονικό χρόνο για να καταφέρει έναν κλίμα κλίματος. Δεν θα ήταν χαρούμενος να έρθω στις κλίματος, πιστεύω. Ένα θυμό για μια ιδέα για να καταφέρει αυτόν τον κλίματο είχα καταφέρει. Και ήξερα ότι Billy ήταν μια γυναίκα όπως εγώ, με κανέναν σχέση με το κυκλίνωμα και αν μπορούσε να το κάνει, γιατί δεν μπορούσα. Δεν θα υπήρχαν εύκολα τελευταία χρονιά. Έπρεπε να καταφέρει πάνω από 50.000 χιλιόμετρα για να καταφέρει αυτόν τον κλίματο και δεν υπήρχε κανένας τρόπος. Ήρθα με μια λίστα λόγου λόγου για να μην το κάνω. Και έπρεπε να καταφέρω πώς μπορώ να βάλω αυτά τα λόγου από τη λίστα μου. Πρέπει να μάθω κάτι νέο. Αν το κάνω, τι ήταν και πώς θα το μάθω. Και πραγματικά δεν ήξερα αν μπορούσα να το κάνω. Υπήρχαν τόσο πολλές τίτλες. Τίτλες που δεν μπορούσα να αντιμετωπίσω το θέμα που το Ινγλανδία θα μου έδωσε. Τίτλες που δεν μπορούσα να αντιμετωπίσω το πόνο, το μόνο, το χαμό. Τίτλες που δεν μπορούσα να αντιμετωπίσω. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο. Τίτλες που δεν μπορούσα να αντιμετωπίσω. Και πιστεύω εγώ, τίτλες που δεν μπορούσα να αντιμετωπίσω, τίτλες που δεν μπορούσα να αντιμετωπίσω, τίτλες που δεν μπορούσα να αντιμετωπίσω, τίτλες που δεν μπορούσα να αντιμετωπίσω. Και πραγματικά, όλοι οι οποίοι βλέπουν τη ζωή τόσο αρνητικά, είναι οι οποίοι πρέπει να ξεκινήσουν να κάνουν. Και να καταφέρουν. Αν είσαι στον σπίτι, επειδή είσαι τόσο ασφαλή να καταφέρεις, τότε δεν μπορείς να μου πεις, ή κάποιος άλλος για αυτό το πράγμα, ότι καταφέρουμε. Εγώ γνωρίζω ότι ήμουν η μόνη που θα μπορούσε να καταφέρει να καταφέρει αυτό. Αν έκανα το καλύτερο, τότε δεν μπορούσα να καταφέρει. Αν ο καλύτερος δεν ήταν αρκετός, τότε είναι. Αν έκανα πόρτα και δεν μπορούσα να καταφέρει, τότε είναι. Αλλά ένα πράγμα που ήξερα, δεν θα καταφέρει. Και πάνω από αυτό, τι θα έπαιξα αν δεν καταφέρει. Όπως παρακαλώ, ένας lifetime of lessons, μερικές νέοι φίλοι και ένα γυναιστικό κλίμα για να βάλει στον σπίτι. Και, φυσικά, το γνώρισμα ότι μπορούσα να γεγονίσω στον πρόβλημα της λαμβάνισης, που το έκανα. Έτσι, έπαιξα να μάθω πολλά για να έρθω στην αρχή. Έπαιξα να μάθω, έπαιξα να σχεδιάζω. Και έτσι ξεκίνησε το χρόνο μου. Και οι life lessons ξεκίνησαν πάνω. Στο τρίτο μέρος, ήμουν τόσο καλή και μυστηρή, ότι έπαιξα όλη την ημέρα κλάμα. Και δεν ήθελα να το εμπιστεύω πάνω. Έτσι, εκείνη τη μέρα, έπαιξα λίγες πράγματα σχετικά με τις χώρες. Έπαιξα ότι η μυστηρία είναι μόνο τελείως. Και, πιο σημαντικά, έπαιξα μέσα από τη χάρη. Και υπήρχαν άλλες δύσκολες φορές, όχι μόνο το καλό. Υπήρχε η καταγγελματική θέση του χωριού. Ο πόνος, η βαθιά, η καρδιά, η σκάλα. Το Brexit. Για κάθε από αυτά τα πρόβλημα, έπαιξα να βρω ένας τρόπο. Μπορούσα να ξεκίνησα, αλλά έγινε πολύ δύσκολο. Έπαιξα πολύ χρόνο και ενέργεια για να προχωρήσω αυτό και να το κάνω. Η καταγγελματική ευκαιρία δεν ήταν μόνο η ευκαιρία. Και μην ξεχάσετε, είμαι χαμηλή. Έπαιξα να κάνω πράγματα. Για παράδειγμα, γνωρίζω ότι μπορώ εύκολα να μιλήσω από το να κάνω κάτι. Έτσι, θα πω σε όλους ότι θα το κάνω. Γιατί γνωρίζω ότι δεν θέλω να καταστρέψω. Αν πω ότι θα κάνω κάτι, θα το κάνω γενικά. Επίσης, γνωρίζω ότι αν βγάλω στο σπίτι, στο τέλος της ημέρας, έχω πολύ δύσκολο χρόνο να μιλήσω. Έπαιξα να μιλήσω στις ημέρες. Και για να το πιέσω ακόμα πιο πίσω, να αφήσω τα καλύτερα μάτια, δίπλα στο σπίτι την νύχτα πριν, ώστε να μην μπορώ να βγάλω κάποια ευκαιρία σχετικά με τα μάτια. Είναι σαν ένας ασχολητής συζήτης με εμένα. Ναι, αλλά θα πρέπει να γυρνήσει. Έπαιξα να μιλήσω στις ημέρες. Και για να το πιέσω ακόμα πίσω, να αφήσω τα καλύτερα μάτια. Ναι, αλλά θα πρέπει να γυρνήσει. Είναι σαν ένας ασχολητής συζήτης με εμένα. Ναι, αλλά θα πρέπει να γυρνήσω στις ημέρες. Είναι σαν ένας ασχολητής συζήτης με εμένα. Ναι, αλλά θα πρέπει να γυρνήσω στις ημέρες. Είναι σαν ένας ασχολητής συζήτης με εμένα. Έπαιξα για 35 χρόνια να χάσω το πιθανό μου. Μπορεί κάποιος σε αυτή τη στιγμή να πει πως είναι όσοι μπορούν να είναι. Ίσως δεν είσαι ακόμα πραγματικός, και να περπατήσεις στο σπίτι είναι δύσκολο δουλειά. Σε αυτή τη στιγμή, να περπατήσεις 5 χιλιόμετρα μπορεί να είναι πραγματικό. Όμως, αν άλλοι μπορούν, μπορείς να είσαι και εσύ. Η μεγαλύτερη ασχολία του στόχου δεν είναι δημιουργημένη από κάποιον άλλο από εσένα. Μόνο εσύ ξέρεις πόσο μεγαλύτερος θα είναι το στόχο σου. Και μην φοβάσεις αυτό το στόχο. Αν κάποιος σου λέει ότι δεν μπορείς να το κάνεις, ειδικά εσένα, τότε βρεις κάποιον που σου λέει ότι μπορείς, και πιστεύεις σε αυτούς. Ήμουν η άνθρωπος που χρειαζόμουν να γίνει για να συνεχίσουν. Για να πιστεύω ένα στόχο, έκανα εσένα στόχο τόσο μεγαλύτερο, ότι μπορούσα να το καταστρέψω μόνο από την άνθρωπο που μπορούσε. Εάν ξέρεις, βασικά, ότι δεν προστατεύεις το εαυτό σου, κάνε κάτι για αυτό. Καταστρέψε εσένα στόχο και εγγυρίστη σε τον άνθρωπο που το καταστρέφει. Ό,τι πρέπει. Καλησπέρα. |
