| : Καλημέρα! Καλημέρα! Αυτό είναι καλημέρα. Θα βάλω τρία ωραία έτσι χασγούληπα. Να την κάνω πιο ζωνηρή. Καλημέρα! Καλημέρα! Αρχίζουμε και έτσι. Να μου πείτε. Είμαστε καλά. Ναι! Φέρατε μαζί σας τα γλυκά. Καλώς ήρθατε. Επίσκεψε χωρίς γλυκά. Χωρίς γλυκά! Πάτε να πούμε παραμύθια των λίμων. Σας καλωσορίζουμε σε αυτή την υπέροχη παρέα της Βιβλιοθήκης. Έχουμε παράσει πολύ όμορφα εδώ και έρχόμαστε συχνά με μια ομάδα που προσπαθεί να φτιάξει παραμύθια για μικρούς και μεγάλους. Παραμύθια που, ξέρετε, τα διαβάζουμε μια φορά τώρα αλλά μπορούμε να τα έχουμε για πολλά πολλά χρόνια στη ζωή μας γιατί είναι ξεχωριστά. Οι εκδόσεις διά τους λοιπόν σήμερα έρχονται εδώ και ενώ μέχρι τώρα έχουμε έρθει με μια συγγραφέα μόνο και σήμερα έχουμε δύο κυρίες στην παρέα μας. Έχουμε την κυρία Ναντίνα Κυριαζή και την κυρία Γεωργία με δύο υπέροχες ιστορίες. Την γελαστή και έφυρα και σκαρδαλές, ανεμελιά και τρελάζω κληρικά. Άρα για πώς μπορούν οι ιστορίες να παντρευτούν σε μία, δύσκολο. Για να μας βοηθήσει λίγο και να μας δώσει έφτρεψη, σήμερα έρθει στην παρέα μας και ένας υπέροχος μουσικός. Έχει γράψει τη μουσική για τη γελαστή γέφυρα. Και άλλες πολλές μελωδίες. Είναι τιμή όμως που το έχουμε. Είναι ο κύριος Γιώργος Καζατζής. Με την παρέα εκεί πού σε βλέπω. Κάνω λοιπόν μεγάλη παρέα σήμερα. Αλλά πιστέσετε με, την πιο ωραία παρέα την κάνετε εσείς. Εκεί χωρίς παιδιά, τι παρουσιαίες να κάνεις. Είναι και τα μεγάλα παιδιά εδώ πίσω, αλλά τα βλέπετε ξυλάμε πρωί-πρωί. Σάββατο πρωί. Η μη μαμά πίσω γάμπαζε το βιβλίο. Παίρνει και ρε παιδάκι, ποιά μιλιά είναι αυτά μαμά. Μισό λεπτόν εξετάζω να γράψω το γάλα για το σούπερ μάρκι, το κεφέ. Ποιά μιλιά είναι αυτά μαμά. Εκεί είναι το... και να πάρουν και κρέμα γάλακτος. Φανταστείτε τι έχουν στο νερό τους τα μεγάλα παιδιά. Σήμερα ξέρετε που θα είναι το δικό μας στίχημα να καταφέρουμε πρώτα να περάσουμε καλά εμείς. Αλλά και τους μεγάλους που είναι εδώ να τους κάνουμε για λίγο να ταξιδέψουν. Τα παραμύθια αρέσουν σε όλους. Αλλά όσο μεγαλώνουμε δυστυχώς τα φύγουμε λίγο πίσω στη ζωή μας και δεν είναι καλό. Το παραμύθι το χρειαζόμαστε πάντα. Μας κάνει ανώταμα παιδιά. Αν λοιπόν πετύχουμε σήμερα να φύγει και η μαμά, ο παπάς, ο παππούς, να το μιλήσουν χαμόγελο παραπάνω η συνταγή θα είναι τέλεια. Είμαστε έτοιμοι? Είμαστε έτοιμοι? Ναι! Πρώτη δοκιμή. Πριν αρχίσουν τα παραμύθια θα δοκιμάσω το κρατηριό μου. Είστε έτοιμοι? Μόλις σηκώσω το χέρι μου και πω πάνω. Σηκώνω το χέρι και λέω πάνω. Θα σηκωθείτε σαν λατήρια πάνω. Είστε έτοιμοι? Είστε έτοιμοι. Πολύ ωραία. Είναι μια καλή παρέα αυτή, δεν κάνει ποτέ ζαμβουλίες. Τώρα το δοκιμάσεις. Είμαστε έτοιμοι? Ξεκινάμε. Πάνω! Το δεν έχω φάει θέτος και θα ήθελα... Τι χάρτες εσύ όρθιοι! Είπα πάνω! Ααα δεν είμαστε καλά. Είπα πάνω θα πω. Τώρα έχω πει τα χερντρολόγια για εσάς εδώ. Είδατε μέσα στις καναλιές και κατευθείαν αρχίσατε. Εδώ, όπως έλεγαν, πάρα πολύ μ' αρέσει όταν έρχομαι εδώ στην Παίρια. Τι θα γίνει! Με το πάνω είπα, περιμέντε να κάνουμε πρότομο. Κατευθείαν να τα χαράστε όλα. Και που λέτε, όταν έρχομαι εδώ μ' αρέσει πάρα πολύ να λέω δύο λήξεις. Το πάνω! Έχω αρέσει. Και στους μεγάλους το χειροκρότημα. Ευχαριστούμε. Με λίγα λάμψεις. Για μένα ήταν αυτό, ευχαριστούμε. Λοιπόν, παιδιά, πρώτη περιβασία. Θέλω να δω αν έχετε δύναμη και γρηγοράδα. Υποθέατου είναι πρωί, κάτι θα έχετε. Έτσι δεν είναι! Ωραία, ξεκινάμε ένα παιχνίδι μεγάλης γρηγοράδας. Να δω ποιος πολύ γρήγορα θα κάνει ο κοιπός, χωρίς να μπερδευτεί. Θέλω πρώτα από όλα να... Χορεμή δείξτε μια φορά! Πεν, πεν, πεν, πεν, πεν, πεν, πεν, πεν, πεν, πεν, πεν! Τέλεια! Θέλω πάρα πολύ γρήγορα να κάνω μια στροφή. Καλό ήταν αυτό. Θέλω πάρα πολύ γρήγορα να σηκώσουμε τα δυο χέρια πάνω. Αναδύνεστε? Όχι. Συνεχίζουμε. Μην κατεβάζετε τα χέρια! Θα ακουμπάτε πολύ γρήγορα ό,τι σας πω. Ξεκινάμε! Πάτε μόλις γρήγορα την κοιλιά. Το κεφάλι. Καρδιά. Τη μύτη του διπλανού. Του διπλανού. Το διπλανό. Το διπλανό. Τα γόρατά σας. Το παπούτσι σας. Όχι το διπλανό σας, τίποτα. Πιάγε ψηλά. Πιο γρήγορα θα είναι τώρα, προσέξτε. Τώρα θέλουμε γρήγορα. Χωρίς λάθος. Κεφάλι. Κοιλιά. Μύτη. Μάγουλα. Αυτιά. Όμι. Γόρανα. Πόδια κυρία. Καπλάματε. Ναι. Σας μπέρδεψα, ε. Ωραία λοιπόν. Ας το κάνουμε και με μουσική. Μήπως και ξεμπερδεχτούμε. Για σηκώστε τα δυό ζωνχαίρια ψηλά. Ζέσταμα στον άγγλιο. Μαέστρο, θέλουμε μουσική. Όχι δεν, αυτό. Μου κάνει ζαμόλες. Ξέρω, θα το πληρώσει μετά. Εγγράφει πάνω δύο και οχτώ. Δύο και οχτώ κάνουν πόσο? Καλημέρα. Ναι. Ναι, δεύτεσια οχτώ. Κάπου είμαστε οικοσιενιά. Κάπου είμαστε οικοσιενιά. Κάπου είμαστε οικοσιενιά. Α, δεν θα πάει καλά. Ε, λοιπόν, θα δείτε τι θα γίνει. Θα σας πω εγώ, κορίτσα, μετά σας έφταγα τώρα να παιχίστε. Τον ξεγέγασα πάλι. Α, παιχί. Λοιπόν, είστε έτοιμοι? Όχι. Όχι. Πάμε εδώ. Χωρίς πέφτωμα. Ω, πόρα μου και πόδια. Καλό. Μαγιά. Μαγούλα. Ήσια με τα λόγια. Να ακούσω κιόλας. Ω, πόρα μου και πόδια. Πιο δυνατά. Πιο δυνατά. Πιο δυνατά. Πιο δυνατά. Πιο δυνατά. Πιο δυνατά. Πιο δυνατά. Πιο δυνατά. Πιο δυνατά. Πιο δυνατά σε καιάρα. online. online. Πιο δυνατά σε καιάρα. Μαχιά μου... Με έφαλοι όλοι, μόνα τα κεπώδια Με χαρά μου, είστε πολύ... Να ξυπνήσουμε... Μαχιά μου... Τι μάχου λατάνε κι ευέλλα... Και πιο γαλά! Χόρτα και πόδια! Χόρτα και πόδια! Χόρτα και πόδια! Χόρτα και πόδια! Τέλεια! Κάντε μας καπάψει! Καλά τα πήγατε, τα πήγατε καλά? Ναι! Τι θα πείτε τώρα εσείς, σαν κάτι κακή, συμπαθητικά τα πήναν, τα πήναν καλά θα λέω, ε, ε, ευχαριστώ, λοιπόν, και τώρα ακούστε πιο δύσκολα τα πράγματα, καλά ετοιμάσαμε το σώμα μας, αλλά ένα παραμύθι για να ακουστεί, πρέπει να έχει και μια κατάλληλη φωνή, εσείς τώρα τι φωνές θα έχετε και πού να ξέρετε να τραγουδάτε, θα μου πείτε, τραγουδάτε, στο μπάνιο μόνο ή κι έξω, κι έξω, ωραία, θα δοκιμάσουμε αμέσως τη φωνή σας, γιατί αν δεν πάει καλά η φωνή, πως θα ακουστεί το παραμύθι, αλλά δεν θα ακούσω μόνο εσάς, σήμερα στη φωνή θα δοκιμάσουμε και τα μεγάλα παιδιά, να δούμε τελικά αν έχετε και κάποια ερεθίσματα στο σπίτι, αν οι μαμάδες τραγουδάνε οι παπάδες καλά, ε, κάντε, κάντε κι εσείς, αν όμως ακούσετε, θα δικαιολογήσω πολλά πράγματα, λοιπόν, το εξής θα κάνουμε παιχνίδι, τα μεγάλα παιδιά μου ακούνε εκεί πίσω, τα μεγάλα παιδιά μου ακούνε, τα μικρά παιδιά μου ακούνε, ακούστε τι θα κάνουμε, θα λέω κάτι εγώ και θα πρέπει πρώτα όπως το λέω εγώ να το λένε τα μεγάλα παιδιά και μετά εσείς να δούμε πού θα ακουστεί καλύτερα, ξεκινάμε, ωραία λοιπόν, ας ξεκινήσω, όπως το θέλω εγώ, τα μεγάλα παιδιά, τα μικρά, θα το κάνω λίγο πιο χορευτικό μας και εξυπνήσουμε, όπως το θέλω εγώ, τα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, θα το κάνω λίγο πιο έντεχνο, ταιριάζει στους μεγάλους, θα δούμε τώρα, όπως το θέλω εγώ, τα μεγάλα, τα μικρά, ταιριάζει στους μεγάλους, θα δούμε τώρα, όπως το θέλω εγώ, τα μεγάλα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, τα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, ταιριάζει στους μεγάλους, θα δούμε τώρα, όπως το θέλω εγώ, τα μεγάλα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, τα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, τα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, ταιριάζει στους μεγάλους, θα δούμε τώρα, όπως το θέλω εγώ, τα μεγάλα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, τα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, ταιριάζει στους μεγάλους, θα δούμε τώρα, όπως το θέλω εγώ, τα μεγάλα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, τα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, ταιριάζει στους μεγάλους, θα δούμε τώρα, όπως το θέλω εγώ, τα μεγάλα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, τα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, ταιριάζει στους μεγάλους, θα δούμε τώρα, όπως το θέλω εγώ, τα μεγάλα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, τα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, ταιριάζει στους μεγάλους, θα δούμε τώρα, όπως το θέλω εγώ, τα μεγάλα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, τα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, ταιριάζει στους μεγάλους, θα δούμε τώρα, όπως το θέλω εγώ, τα μεγάλα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, τα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, ταιριάζει στους μεγάλους, θα δούμε τώρα, όπως το θέλω εγώ, τα μεγάλα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, τα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, ταιριάζει στους μεγάλους, θα δούμε τώρα, όπως το θέλω εγώ, τα μεγάλα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, τα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, ταιριάζει στους μεγάλα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, τα μεγάλα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, τα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, ταιριάζει στους μεγάλα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, ταιριάζει στους με haya στους μεγάλα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, τα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, ταιριάζει στους μεγάλα παιδιά, όπως τα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, ταιριάζει στους μεγάλα παιδιά, όπως το θέλω εγώ, io t' Εξάλλου, θα ξεκινήσουμε με το δικό μου παραμύθι. Κάτσε, κάτσε, κάτσε, ναι, στενά. Κάτσε, δεν θα ξεκινήσουμε με το… Δεν είπαμε ότι θα ξεκινήσουμε και με το δικό μου το παραμύθι. Ναι, είπαμε ότι θα ξεκινήσουμε με το δικό μου το παραμύθι. Μισό λεπτάκι. Είπαμε ότι θα πούμε πρώτα τη γελαστή γέφυρα. Είπαμε ότι θα κάνουμε πρώτα σκανδαλιές, ανημελιά και τρελά σοκλέρικα στη γελαστή γέφυρα. Το κετάνουμε μωρέ. Κάτσε, ρε παιδάκι μου, είπαμε ότι θα ξεκινήσουμε εγώ πρώτη. Πάντε, πάτε, πάτε, πάρε όπου θάθελα. Ναι, βλέπω. Δεν είχα πίσω! Δεν είχα πίσω αυτό! Έλα τώρα, και ανοίξτε κάτι. Έτσι θέλω να είστε ευγενικές τώρα. Θα δούμε το παράδειγμα στα παιδιά. Έτσι θέλω να πω, Γιάννη, εις ας ξεκινήσει να δει. Ω, τώρα θα ξεκινήσει φαίνεται ο παραμύδι της Γεργίας πρώτα. Όχι, εγώ καταβάζω στην αγαπώ πολύ και και πολύ τα λέτα. Θέλω να ξεκινήσω πρώτα. Γεωργία μου, εγώ έχω μάθει πάρα πολλά πράγματα. Θα ήθελα να ξεκινήσεις πρώτα εσύ. Όχι, όχι, όχι, όχι. Όχι, ήθελα να την ξεκινήσω. Κορίζα! Μα αρέσουν οι δημοκρατικές δεδικασίες. Θα αποφασίσουμε ποιο παραμύδι θα πάμε όταν φύγετε από δω. Για πάτε να το συζητήσετε, παρακαλώ. Να σε δω πρώτα, όταν να σε αγαπώ. Μπράβο, μπράβο, μπράβο. Άκου, εκεί θα τα προβάλλω. Ε, περάστα μέσα. Ωραία. Άκου, δεν ήθελα. Σε έδιωξα. Αν αρθούμε λιγότερα μαλλιά, δεν μοιράζει. Να τα βρούνε. Λοιπόν, ξεκινάμε. Και κάπως έτσι ξεκινάνε όλα τα παραμύθια. Γιατί, είτε κλείσουμε τα μάτια, είτε τα ανοίξουμε, ένα πράγμα μετράει, να έχουμε φίλοι μαζί μας στην ψυχή μας, για να τα ακούσει. Και σε αυτό το παραμύθι, όλα ξεκίνησαν σε μια χώρα, ίσως όχι και πολύ μακρινή, εκεί που ζούσαν άνθρωποι και εξωτικά. Οι άνθρωποι και τα εξωτικά, είχαν πάντα μια πολύ ωραία σχέση. Πολύ καλοί φίλοι ήταν. Τα εξωτικά κάναν εύκολα και ωραία πράγματα για μεγάλους ανθρώπους. Δεν μας πειράζει. Έτσι, λοιπόν, οι άνθρωποι συχνά θέναν να πάνε στη χώρα των εξωτικών, να γνωρίσουν τα ωραία πράγματα που τους μαθαίναν. Ήταν φίλοι. Η χώρα, όμως, χωριζόταν από ένα ποτάμι. Και για να περάσεις το ποτάμι αυτό, έπρεπε να περάσεις πάνω από μια γέφυρα. Περνούσαν οι άνθρωποι κάθε φορά και πηγαίνανε στη χώρα των εξωτικών, γυρίζανε πάλι, τα εξωτικά περνούσαν στη χώρα των ανθρώπων, σε γιορτές, σε πανηγύρια, σε χαρές και ήταν μια χαρά. Ώσπου μια μέρα η ακακή τύχη ανθρώπων και εξωτικών μπροστά σε αυτή τη γέφυρα, δυστυχώς βρέθηκε μια μάγισσα. Καλά τα ακούτε, μία μάγισσα. Όχι και πολύ καλόψυχη, όχι και πολύ καλόκεφη, γρινιάρα στο εφημί. Γεια. Γεια σου, Γιάννη. Γεια. Κουλές, έλεγα τώρα πόσο καλή και φοβερή ήταν αυτή η μάγισσα. Κι είχε και ένα όνομα. Φλάφλαφ. Φλάφλαφ. Φλάφλαφ. Ούτω με εγώ. Άκου φλαφλό. Και είχε και μια τρέλα. Νόμιζε πως είναι ξεχωριστή και πως ξέρεσε να τραγουδάει και να κάνει και μουσική και τέτοια πράγματα. Αυτή η φλαφλό, λοιπόν, όταν βρέθηκε μπροστά στην γέφυρα, από την τρέλα που είχε, πήγε να περάσει και ήθελε και μουσική και να χορεύει. Εμένα που η γέφυρα ήταν κουνιστή και καθώς η μουσική έπαιζε, σκοτάφτη και πέφτει κιόλας. Και όταν σκόνταψε και έπαιζε, μόνο για καλό δεν ήταν αυτό, παιδιά. Πάρχησε η γκρίνια. Η γκρίνια της μάγισσας Φλαφλάφ. Τα ακούω όνομα. Φλαφλό. Που ακούω Φλαφλό. Ε, λοιπόν, η Φλαφλό, κάθε φορά, αν δεν έπαιζε τον χέρι της κάπου. Φλαφλό, Φλαφλό, η μάγισσα Φλαφλό. Παλί και σπουλή. Παλί και σπουλή. Περήφανη μαθροπαλή. Μη βάζετε σπουλή σας στον κακό. Ακόμα κι ο Καμπάρος έχει καλό σκοπό. Φλαφλό, Φλαφλό, με ξέρω, δεν θα γω. Αλήθεια μου φοβίζομαι. Λυπάμαι και φοβίζομαι. Δεν θέλω πια μαζί μου να γελούν. Μα πιο πολύ απ' όλα να παιδί φρονούν. Φλαφλό και είναι το νιόνιό μου. Αστείο να σας φαίνεται πολύ. Αφήστε με να ανοίξω το καρδιό μου. Εδώ στεμωμένο η φωτή. Φλαφλό, Φλαφλό, ακόμα σ' όλα χταρώ. Στο δάσος μου να περπατώ. Κι αν πέθω κι αν παραπάνω. Σηκώνομαι αμέσως τε στιγμή. Σκαπώνομαι ρικαιτής με καθεόφωνος. Φλαφλό, Φλαφλό, με ξέρετε, δεν θα γω. Αλήθεια μου φοβίζομαι. Λυπάμαι και φοβίζομαι. Δεν θέλω πια μαζί μου να γερνούμαι. Κι αν μου λέει ακόμα να με περίφτω. Σέμματα, Λέη. Κάμε με, πώς. Με δε θέλω τιμωρίες. Βάτρακο. Στεράδρα. Για να φύγει η μάγισσα Φλωφλώ. Και να φύσει όλη την εξέλιξη της ιστορίας. Θα ρω. Ο Γιάννης θα μου δώσει ένα φιλί στο μάγουλο. Κάμα δεν και μου κάνει. Δεν τα αφήνουμε και ανετά την παροσία σου. Κάμα δεν και μου κάνει. Δεν τα αφήνουμε και ανετά την παροσία σου. Φέσκομαι. Ευχαριστώ Λιούργιο. Πέσκομαι. Ευχαριστώ. Τώρα μπορείς να φύγεις. Πω! Πω από εκεί, φίλοι! Πω Peter, Well. axes so, then you returned, Πήγε να περάσει τη γέφυρα, σκότωνε, Ο grim reaper πέφτει κάπου, και χείμωσε τόσο πολύ, αλλά δεν τα ξέρετε, γι' αυτό τον υποστήριζετε. Βγάζει τον μαγικό ραITHι και δίχνει μια κατάρα στην γέφυρα. Όποιος από τότε απέτει, Τολμήσει να περάσει αυτή τη γέφυρα, και μόνο που θα την ακουμπάει, η γέφυρα θα γελάει. Αυτή την κατάρα έδωσε. Και πραγματικά, κάθε φορά που πηγαίναν οι άνθρωποι να περάσουν, μόλις πατούσαν το πόδι στη γέφυρα, η γέφυρα γελούσε. Προχωρούσε να είναι μουυά, χάνανε ισόρροπια, στο ποτάμια. Μια δύο, τρεις, πέντε, δέκα, εκατοντάδες άνθρωποι δεκίνασαν να περάσουν, κανένας δεν πόρεσε να πάει στην ανιπεριά. Δυστυχώς, πέρασαν μήνες, κύλησαν τα χρόνια, και οι άνθρωποι πια, δεν μπορούσαν να πάνε στη χώρα των ζωτικών. Αλλά ούτε και τα ξωτικά να περάσουν. Άραγε, πώς θα μπορούσε να αλλάξει αυτό, δύσκολο πολύ, και ξέρετε κάτι. Για να περάσεις μία τέτοια γέφυρα χρειάζεσαι μια ισορροπία. Χρειάζεσαι μια, πώς το λέμε, ένα ταλέντο. Πρέπει να δεν έχεις κανένα τέληλια, να μη φοβάσαι, να ξέρεις να περπατάς πολύ ωραία, να κάνεις φοβάρα πράγματα, λίγη τα καταφέρω με αυτά. Είστε δηλαδή, στη ζωή μου δεν γνώρισα πολλούς, ένα παιδράκι θυμάμαι. Σαν για εσάς, όταν ξεκίνησες να πας στο σχολείο, το λέγανε, πώς το έλεγανε. Θομάς. Ο Θομάς, ο Θομάς ήταν. Δεν το λέγανε έτσι, ρε μά, το λέγανε φοναχτέ γιατί όλοι που πόνασαν, Θομάς. Αχ, κατάλαβα, ήσυχο παιδάκι, φαντάζεστε, το όνομα που τα άκουγε πάντα. Θομάς. Θομάς, ή αλλιώς το γενικά, Θομάς. Θομάς. Έτσι, πήγε στον επιαγωγείο, ο Θομάς, όταν τον πήγε η μαμά του, περίφανη, ξέρετε, η μαμά του, σαν τες που λένε για τα παιδιά, είπε, κύριε, πώς είναι ο Θομάς στο σπίτι, φωνή έχει και φωνή δεν ακούω, είπε η μαμά, αγγελιούδι. Ε, μήπως κάνεις αβολίες, ο δικός μου, ο Θομάς, όχι, τι λέτε, καλή, τον άφησε στην κυρία. Λαχείρα στην κυρία. Θομά, έκπληκος, Θομά, που είσαι, έκπληξε, κύριε, και του έσαγε γύρω, γύρω, φυσιολογικά, στην τάξη. Ακούγανε, εδώ, στο παράθυρο, σκαρφαλωμένος, Θομά, ο κύριος. Κάτω από το τραπέζι, ο Θομάς. Κάτω από το τραπέζι. Μέσα στο καλάθι, ο Θομάς. Μέσα στο καλάθι. Στην πλάτη της δασκάλας, ο Θομάς. Στην πλάτη της δασκάλας, ο Θομάς. Στα κάγκελα της κάλας, ο Θομάς. Στα κάγκελα να κάνει τους ουρίθρες. Μια φαρά είναι τα κάγκελα. Καταλαβαίνετε, έλγε η κανεφόρα στη μαμά, να ξέρετε κάτι. Με το φουμαέχορα, θεέ μου, δεν κάθε πρώτα λιμό ήσυχος. Θα τραυματιστεί να χτυπήσει. Πα, ρίωμα, τι έτιακανε στο σχολείο, γιατί στο σπίτι. Πα, στο σπίτι, αγγελούδι ο Θομάς. Όχι, δεν είχα ποτέ θέρμα. Ήταν καλό παιδί ο Θομάς, όμως. Με μπλάσαν παιδάκι, του άρεσε να κάνει μερικά στιά και μερικά σκαντάλια στην μεγάλη. Δεν τις καταλάβαινα. Το Θομά, όμως, τον διασκέδαζαν πάρα πολύ. Γιατί σε όλα τα βράδια, αρέσει η σκαντάλια. Και μη μου πεις ότι δεν θυμάσαι τα δικά σου. Είχα πωλήσει τον παιδί, πάνω από δέκα φορές, και δεν φωνάζευε ποτέ. Να τον πω την αλήθεια και εσάς. Τα από μάθη, όταν παίρνουν οι μαμάδες ολοτούφα. Μου είπαν, τα βρήκαμε στα παιδιά, στο σπίτι. Μα, μου λέει, κι ας δω, ξεχνάμε ότι έχουμε παιδιά. Πάσα, όμως, υπάρχει ένας Θομάς. Ένας Θομάς, σας αρέσουν οι σκανταλιές εσάς. Όχι. Είστε σίγουροι, σας αρέσουν οι σκανταλιές. Όχι. Παράξενο. Δεν πιστεύω αν εσάς δεν υπάρχει κανένας, Θομάς, γιατί μετά θα σας πω ότι φράναμε με τη σκανταλιά του Θομά και έγινε ο Θομάς καταπληκτικός, με όλη αυτή την ενδιέργεια που είχε, που ήταν εθνάμι. Είστε σίγουροι, πάμε να δούμε τώρα τι κάνουμε. Άκου, πάμε να δούμε τις σκανδαλές, γιατί δεν νομίζω ότι είναι εκπαιδευμένη. Οι μαμάδες μου είπαν, είναι πολύ ήσυχοι, δεν κάνουν ποτές αγωλίες. Λοιπόν, παιδιά, μόνο για σήμερα θα κάνουμε ένα εργαστήρι, που λέγεται εργαστήριος σκανδαλιάς αγωλιάς. Μόνο για σήμερα. Μην σας χαλάσουν και όλες και πάτε σπίτι μετά και κάνετε αγωλιάς. Παράξενε και η μαμά. Λοιπόν, για σήμερα θα σας δώσω το δικαίωμα, από εδώ και πέρα, σε ό,τι σας πω, να κάνετε ακριβώς το ανάποδο. Ακριβώς το ανάποδο, το αντίχετο. Θα παιδευτεί, διότι δεν είστε μαχημένοι. Καταλαμπέ, θα το δούμε. Λοιπόν, εσύ δεν θα βοηθάς. Ξεκινάμε, ωραία. Για να ξεκινήσουμε το εργαστήριο σκανδαλιάς αγωλιάς, παρακαλώ, να καθίστε όλοι κάτω αναπαυτικά καλά. Όλοι καθιστοί. Θα ξεκινήσουμε αμέσως τώρα και θα... Καθιστοί, δεν είπα, μερδέθηκα. Λοιπόν, θέλετε όρθι, ωραία, θα είμαστε όλοι όρθιοι. Λοιπόν, όρθιοι, για να ξεκινήσουμε το... Ε, όρθιοι, μερδέθηκα. Θα αρχίσω και μερδέθηκα. Ίσως καταμερδέθηκα. Σας βολεύει πιο καλά κάτω. Ωραία, ας καθίσουμε κάτω, λοιπόν. Δεν έχω πρόβλημα κανένα, εγώ σας το λέω. Αальном, ας κρατήσουμε το π hypothes. Με το τριέφωθο να ξυπνάξουμε όλοι γενικά. Να κάνουμε κι εγώ μια σκαδαλιά. Τι να φτάσουμε το τριέφωθο όλοι μαζί έτσι. Ναι, ναι. Με το ένα, με το δύο, με το τρίο. Κ Nevertheless Μη κάνει κανείς ότι κάνει και β dripping. Του κάτω, του κάτω, του κάτω. Δε πιστεύω πίσω αν η Λάκη θα γίνει καλή. Καλώς, η σύντασσα. Και θα ξυπνώ... Δε πιστεύω πίσω αν η Λάκη θα γίνει καλή. Δε πιστεύω πίσω αν η Λάκη θα γίνει καλή. Καλώς, η σύντασσα. Και θα ξυπνώ... Δε πιστεύω πίσω αν η Λάκη θα γίνει καλή. Καλώς, η σύντασσα. Και θα ξυπνώ... Δε πιστεύω πίσω αν η Λάκη θα γίνει καλή. Καλώς, η σύντασσα. Και θα ξυπνώ... Δε πιστεύω πίσω αν η Λάκη θα γίνει καλή. Καλώς, η σύντασσα. Και θα ξυπνώ... Δε πιστεύω πίσω αν η Λάκη θα γίνει καλή. Καλώς, η σύντασσα. Και θα ξυπνώ... Δε πιστεύω πίσω αν η Λάκη θα γίνει καλή. Καλώς, η σύντασσα. Και θα ξυπνώ... Δε πιστεύω πίσω αν η Λάκη θα γίνει καλή. Καλώς, η σύντασσα. Και θα ξυπνώ... Δε πιστεύω πίσω αν η Λάκη θα γίνει καλή. Καλώς, η σύντασσα. Και θα ξυπνώ... Είναι ωραία η ζωή να μην με δείσεις σαν παιδί και σαν παιδί μου η παιδί να δε σωμέρα μάνει αλπί. Είναι ωραία η ζωή να μην με δείσεις σαν παιδί και σαν παιδί μου η παιδί να δε σωμέρα μάνει αλπί. Είναι ωραία η ζωή να μην με δείσεις σαν παιδί και σαν παιδί μου η παιδί να δε σωμέρα μάνει αλπί Είναι ωραία η ζωή να μην με δείσεις σαν παιδί και σαν παιδί μου η παιδί να δε σωμέρα μάνει αλπί. Κάθε σημεία να λιωπεί μια μητέλα και χαμογέλα να έρχεσουν μέσα στο γεγονό να χωρώ αμέσως και νύχτα γέλα, γέλα με τρέλα μια τσαντιμένα κι εκεί να φέξει η μέρα στη στιγμή κι εκεί να φέξει η μέρα στη στιγμή. Κάθε σημεία να λιωπεί μια μητέλα και χαμογέλα να χωρώ αμέσως και νύχτα γέλα, γέλα με τρέλα μια τσαντιμένα κι εκεί να φέξει η μέρα στη στιγμή. Κάθε σημεία να λιωπεί μια μητέλα και χαμογέλα να χωρώ αμέσως και νύχτα γέλα με τρέλα μια τσαντιμένα κι εκεί να φέξει η μέρα στη στιγμή. Κάθε σημεία να λιωπεί μια μητέλα και χαμογέλα με τρέλα μια τσαντιμένα κι εκεί να φέξει η μέρα στη στιγμή. Κάθε σημεία να λιωπεί μια μητέλα και χαμογέλα με τρέλα μια τσαντιμένα κι εκεί να φέξει η μέρα στη στιγμή. Κάθε σημεία να λιωπεί μια μητέλα και χαμογέλα με τρέλα μια τσαντιμένα κι εκεί να φέξει η μέρα στη στιγμή. Κάθε σημεία να λιωπεί μια μητέλα και χαμογέλα με τρέλα μια τσαντιμένα κι εκεί να φέξει η μέρα στη στιγμή. Κάθε σημεία να λιωπεί μια μητέλα και χαμογέλα με τρέλα μια τσαντιμένα κι εκεί να φέξει η μέρα στη στιγμή. Κάθε σημεία να λιωπεί μια μητέλα και χαμογέλα με τρέλα μια τσαντιμένα κι εκεί να φέξει η μέρα στη στιγμή. Κάθε σημεία να λιωπεί μια μητέλα και χαμογέλα με τρέλα μια τσαντιμένα κι εκεί να φέξει η μέρα στη στιγμή. Κάθε σημεία να λιωπεί μια μητέλα και χαμογέλα με τρέλα μια τσαντιμένα κι εκεί να φέξει η μέρα στη στιγμή. Κάθε σημεία να λιωπεί μια μητέλα και χαμογέλα με τρέλα μια τσαντιμένα κι εκεί να φέξει η μέρα στη στιγμή. Κάθε σημεία να λιωπεί μια μητέλα και χαμογέλα με τρέλα μια τσαντιμένα κι εκεί να φέξει η μέρα στη στιγμή. Κάθε σημεία να λιωπεί μια μητέλα και χαμογέλα με τρέλα μια τσαντιμένα κι εκεί να φέξει η μέρα στη στιγμή. Κάθε σημεία να λιωπεί μια μητέλα και χαμογέλα με τρέλα μια τσαντιμένα κι εκεί να φέξει η μέρα στη στιγμή. Κάθε σημεία να λιωπεί μια μητέλα και χαμογέλα με τρέλα μια τσαντιμένα κι εκεί να φέξει η μέρα στη στιγμή. Κάθε σημεία να λιωπεί μια μητέλα και χαμογέλα με τρέλα μια τσαντιμένα κι εκεί να φέξει η μέρα στη στιγμή. Κάθε σημεία να λιωπεί μια μητέλα και χαμογέλα με τρέλα μια τσαντιμένα κι εκεί να φέξει η μέρα στη στιγμή. Κάθε σημεία να λιωπεί μια μητέλα και χαμογέλα με τρέλα μια τσαντιμένα κι εκεί να φέξει η μέρα στη στιγμή. Κάθε σημεία να λιωπεί μια μητέλα και χαμογέλα με τρέλα μια τσαντιμένα κι εκεί να φέξει η μέρα στη στιγμή. Κάθε σημεία να λιωπεί μια μητέλα και χαμογέλα με τρέλα μια τσαντιμένα κι εκεί να φέξει η μέρα στη στιγμή. Κάθε σημεία να λιωπεί μια μητέλα και χαμογέλα με τρέλα μια τσαντιμένα κι εκεί να φέξει η μέρα στη στιγμή. |
