Διάλεξη 5 / Διάλεξη 5 / Μουσική Πληροφορική

Μουσική Πληροφορική: Πριν σας δώσω τον λόγο, να σας πω ότι το SoundCloud πραγματικά αποτελεί ένα ζωντανό παράδειγμα αυτόν που λέμε. Γιατί έχει λύσει τρία-τέσσερα προβλήματα ταυτόχρονα. Και θα σας τα πω αυτά και θα δείτε ότι γίνεται και έρευνα επάνω σε αυτά τα προβλήματα που έλυσε το SoundCloud, αλλά...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος δημιουργός: Πολίτης Διονύσιος (Επίκουρος Καθηγητής)
Γλώσσα:el
Φορέας:Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Είδος:Ανοικτά μαθήματα
Συλλογή:Πληροφορικής / Μουσική Πληροφορική
Ημερομηνία έκδοσης: ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2015
Θέματα:
Άδεια Χρήσης:Αναφορά
Διαθέσιμο Online:https://delos.it.auth.gr/opendelos/videolecture/show?rid=39966491
Απομαγνητοφώνηση
Μουσική Πληροφορική: Πριν σας δώσω τον λόγο, να σας πω ότι το SoundCloud πραγματικά αποτελεί ένα ζωντανό παράδειγμα αυτόν που λέμε. Γιατί έχει λύσει τρία-τέσσερα προβλήματα ταυτόχρονα. Και θα σας τα πω αυτά και θα δείτε ότι γίνεται και έρευνα επάνω σε αυτά τα προβλήματα που έλυσε το SoundCloud, αλλά αποδεικνύεται πολύ πετυχημένο. Η προηγούμενη μεγάλη επιτυχία, που την ξέρετε όλοι, πριν μιλήσουμε για το SoundCloud, πώς λέγεται? YouTube. Έτσι, όπου κάνουμε διάφορα πειράγματα, εδώ και τρία χρόνια κάνουμε το εξής πείραμα, αν υπάρχει κάποιο τραγούδι που δεν μπορούμε να το βρούμε στο YouTube. Και εδώ συμβαίνουν διάφορα κουφά. Ένα πολύ ωραίο τραγούδι το είχα βιντεοσκοπίσει με τη δική μου κάμερα, το 2006 στη Βουλγαρία, στο Μπλαγκόευγκραντ. Και δεν το έβρισκα στο YouTube, τελικά το ανέβασαν στο YouTube το 2012. Αλλά επειδή έκανα την ηχογράφηση μέσα στο χώρο της που έγινε συναυλία, είναι καλύτερη η δική μου ηχογράφηση παρά αυτή που έγινε στο στούντιο. Όσο και αφεντικού φορά αυτό. Γιατί? Γιατί σε εμένα δουλεύει η ακουστική του χώρου. Είναι μεγάλη εκδήλωση. Γιατί αν θέλετε καλύτερα ηχεία, τα καλύτερα τέτοια, τα καλύτερα ιότικα, και νιώθετε στην πραγματική, αυτό που νιώθετε και εσείς, ότι άλλο πράμα να ακούσεις μια πολύ ωραία ηχογράφηση από CD, αν ας πούμε χορευτικό πηχείο, κι άλλο να πας να χορέψεις την τίσκο. Εσθάνεσαι μέσα στην διαφορά, ειδικά όταν υπάρχει κοινό, έτσι, αλλά κι εδώ το YouTube δεν με βγει. Είψεψε, το 2012-2013 βγήκε το τραγούδι αυτό και στο YouTube. Σχεδόν ελληνικό τραγούδι δεν υπάρχει στο YouTube. Που να μην υπάρχει στο YouTube, έτσι. Πανταστείτε ότι δίποτε να έχει βγει σε κασέτα ή CD, έχει περάσει στο YouTube και όχι μόνο. Και ένα σωράλλες ζωντανές ηχογραφήσεις. Οπότε, εγώ νιώθω υπέρ ευχαριστημένος. Δεν κάνω πράγματα που δεν έκανα πριν από 10 χρόνια με το YouTube. Όμως το YouTube έχει ένα σοβαρό πρόβλημα και αυτό το σοβαρό πρόβλημά του δημιούργησε την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστότος. Σε ποιον ανήκει τώρα το YouTube? Στη Google. Γιατί, μήπως μπορώ να πει κανείς το γιατί. Τι σοβαρό πρόβλημα έχει το YouTube, πολύ σοβαρό πρόβλημα. Το βλέπετε? Έχει σοβαρό πρόβλημα στην πλοήγηση. Δηλαδή, ενώ είχε γίνει ένας οκεανός από ακούσματα, πραγματικά οκεανός, γιατί ο πιο παθιασμένος οντιοφίλ που έχω γνωρίσει στη ζωή μου, δεν είχε πάνω από 2-3.000 δίσκους, βινήλια, CD κτλ. Ο πιο παθιασμένος που έχω γνωρίσει. Και ξαφνικά με το YouTube όλοι κολυμπάμε σε έναν οκεανό, διότι σε τελευταία καταμέτρηση είχε περίπου 200 εκατομμύρια ακούσματα. Δηλαδή, αυτά μόνο η επιστήμη της πληροφορικής μπορεί να τα κάνει. Πώς δηλαδή από τις 2, 3, 5, 10 χιλιάδες, ο καλύτερος των καλύτερων, να πας στα 200 εκατομμύρια. Αλλά το θέμα που ήτανε, πώς πλογίσαι στα 200 εκατομμύρια. Και γι' αυτό δουλεύει πολύ η έρευνα στον χώρο της μουσικής πληροφορικής και υπήρχε ένα σοβαρό πρόβλημα στο YouTube, κανένας δεν μπορούσε να πλογηθεί. Όλοι μπαίναν κάπου και απ' το ένα πηγαίναν από εδώ, από εκεί. Και ήταν ένα χαωτικό πράγμα που κανένας δεν μπορούσε να βρει άκρη. Γι' αυτό όλοι μοιράζαμε links. Βρήκα αυτό το τραγούδι, είναι το link του στο YouTube. Κανένας δεν μπορούσε να βασιστεί αυτό το τραγούδι, μπορούσαμε να το ξαναβρούμε. Και αυτό για τα αγγλικά, έτσι για τα ελληνικά. Είμαστε τώρα σε κάτι περίεργες γλώσσες, σλαβικά που είναι 5-10 γλώσσες, γλώσσες μέσης Αμετολής, Πακιστανικά, Ινδικά, Κινέζικα, Ιαπωνέζικα, έχουμε χάσει εντελώς την μπάλα. Και ένας λόγος λοιπόν, όσο και αν φαίνεται αστείο που η Google επενέβει, ήταν για να λύσει το θέμα της πλοήγησης. Είναι ένας οκεανός στον οποίο κανένας δεν τολμούσε να βουτήξει, απλώς πήγαινε και όπου τον έβγαζε το κύμα. Να ένα πρόβλημα που υπήρχε. Ποιο δεύτερο πρόβλημα υπήρχε στο YouTube που είναι πολύ σοβαρό πρόβλημα για τη μουσική διομηχανία. Και προσέξτε αν δεν το λύσουμε εμείς οι κομπιουτεράδες, να είμαι ειλικρινής, μην περιμένουμε να μας δώσει δουλειά η μουσική διομηχανία. Η μουσική διομηχανία ενώ είναι μια σχυρή διομηχανία, αυτή τη στιγμή χυμάζεται. Δηλαδή είναι έτοιμη να καταρρεύσει. Στην Ελλάδα πολύ σχυρίζονται ότι έχει καταρρεύσει. Τελεί εδώ και καιρό υπομνημόνιο λένε η μουσική διομηχανία στην Ελλάδα. Τι μπορεί να κάνει η πληροφορική και αυτό που σας ρωτάω έχει σχέση με αυτό που σας έβαλα να ψάξετε. Απάντηση, να προστατεύσει την πνευματική ιδιοκτησία. Στο YouTube υπήρχε προστασία πνευματικής ιδιοκτησίας. Λίγο της πλάκας. Δηλαδή αν του στείλ, άμα δεις ότι σε κλέβουνε φώναξέ μας για να τον πιάσουμε. Μα καταρχάς πως να δω ότι με κλέβουνε αφού ο οκεανός του YouTube έχει 200 εκατομμύρια μουσικά κομμάτια. Ή πως εγώ θα απολογηθώ στα 200 εκατομμύρια μουσικά κομμάτια για να δω ότι κάποιος με έχει κλέψει. Το ένα βλέπετε φέρνει το άλλο. Και το YouTube έγινε παρημειώδες ότι ενώ τηρούσε την ομοιμότητα έστω με ελαστικό τρόπο, δηλαδή κατά να ελάχιστο κοινό παρονομαστή, για να μην βάλουν τους ίδιους τη φυλακή έτσι, στην πράξη δεν προστάτευε την πνευματική ιδιοκτησία, αλλά αποτέλεσμα να γίνει αυτό το κουφό που σας είπα προηγουμένως. Εδώ και τρία χρόνια ψάχνουμε αν υπάρχει έστω ένα ξεχασμένο περίεργο μουσικό ελληνικό άκουσμα, που να μην έχει μεταφερθεί στο YouTube. Και, surprise, surprise, εκεί που έλεγα πως όλα μεταφέρθηκαν στο YouTube, τι έγινε? Βρήκα τα τραγούδια του SoundCloud, τα οποία δεν έχουνε μεταφερθεί στο YouTube. Γιατί δεν έχουνε μεταφερθεί στο YouTube? Γιατί το SoundCloud είναι πλατφόρμα, η οποία συντισάλλης προστατεύει την πνευματική ιδιοκτησία. Δηλαδή έστω και με, όχι πολύ ασφαλή τρόπο, αλλά με πρωτοποριακό, μοναδικό για τα παγκόσμια χρονικά, δίνει στον δημιουργό κάποιο είδους προστασία πνευματικής ιδιοκτησίας. Και έτσι τα τραγούδια που είναι ανεβασμένα στο SoundCloud, δεν ανεβαίνουν στο YouTube. Κατά αυτήν την έννοια, και εδώ προκύπτει ο τέταρτος στοιχείο, το SoundCloud λειτουργεί σαν ένα μηγές open source που θέλει ο κ. Σταμέλος, με το ανοιχτό λογισμικό και τα λοιπά, περιβάλλον εργασίας, που προσφέρει στους μουσικούς δημιουργούς ειδικό περιβάλλον ανάπτυξης, ώστε όχι μόνο να παρουσιάζουν τη δουλειά τους, αλλά και να μπορούν να την προστατέψουν με κάποιο τρόπο, για τη διασφάλιση πνευματικής ιδιοκτησίας. Αλλά σας έκοψα και σας ζητώ συγγνώμη, δεν μου είπατε τι είναι το SoundCloud. Θα μου πείτε? Με όρους δηλαδή πληροφορικής τι είναι το SoundCloud, σας ακούω. Αυτό εδώ, έτσι? Ακούμε, λέει Βασίλη. Είναι ένας χώρος στο οποίο, όπως είπατε, μπορείς να με βάσεις τα κομμάτια σου. Αλλά υπάρχουν και τα tags. Οπότε, άμα βάλεις tags σε ένα κομμάτι και βατύσσεις την τάγη σου, βάλει όλα τα δίστρια της κομμάτιας, που δεν πρέπει να βάλεις. Υπάρχει μια σύννηση, δηλαδή. Άρα ο Βασίλης μας λέει πως είναι ένας χώρος που ταιριάει σε αυτό που λέμε πλατφόρμες ανοιχτού και ελεύθερου λογισμικού. Δεν είναι βέβαια ανοιχτό λογισμικό, είναι ταιρικό προϊόν. Έχει όμως ελεύθερη πρόσβαση και δυνατότητα ανάπτυξης σε όρους μουσικής πληροφορικής. Άρα στις κατηγορήματα μουσικής πληροφορικής είναι κάτι σαν open source πλατφόρμα. Είναι βασικά σαν το πορτοβόλιο του μουσικού. Και θα σας πω αυτό που λέει ο Βασίλης για το πορτοφόλιο, τώρα με ευθυδίασες και δεν το έφερα. Θα το φέρω όμως την άλλη φορά. Είχα συναντήσει πριν από 12 χρόνια έναν συμφέτη από τη Νέα Υόρκη. Νομίζω ήταν Εβραίος και όλα στην καταγωγή. Και αυτό με ενδιαφέρει γιατί έχουμε κάποια κοινά ακούσματα και πιάσαμε κουβέντα. Και όταν του λέω ποιος είσαι εσύ, μου έβγαλε την κάρτα του. Ξέρετε αυτή η καρτ βιζίτ που βγάζουμε. Μόνο που η καρτ βιζίτ του είχε σχήμα καρτ βιζίτ αλλά από πίσω ήταν ένα μικρό συντι ρομ. Και το συντι ρομ αυτό είχε πληροφορίες για το ποιος ήταν αυτός, δηλαδή την προσωπική του μικρή στο σελίδα. Συν μερικά χαρακτηριστικά του τραγούδια. Φυσικά αυτό με τον καιρό γίνεται τώρα στο cloud. Αναγκάστηκε βέβαια να κάνει και προσωπική ιστοσελίδα, αλλά πριν 12 χρόνια δεν υπήρχε βριζονικότητα, θα μας έλεγαν οι δικτυάδες. Οπότε το είχε κάνει και σαν καρτ βιζίτ. Τώρα δεν χρειάζεται ούτε καρτ βιζίτ να το κάνεις ούτε ιστοσελίδα. Μπορείς να έχεις το προφίλ σου σε κάποιο οργανισμό σαν το SoundCloud. Και αυτό το δείτε την επόμενη μάλλον Παρασκευή που θα φωνάξουμε τον συνθέτη, είναι ο Αυστραλός συνθέτη για να μας πει πως κάνει τις μελωδίες του, όπου ας πούμε για να καταλάβετε πού το πηγαίνει η μουσική πληροφορική και το SoundCloud, το μεγάλο πρόβλημα ενώ συνθέτη ποιο είναι. Απάδηση, να βρει ορχήστρα να παίξει τα έργα του. Οπότε αυτός θα δείτε ότι τα πιο πολλά έργα του τα έχει βγάλει με ένα τρομερό πρόγραμμα μουσικής πληροφορικής στο finale. Δηλαδή έχει γράψει ολόκληρη συμφωνία με 20 περίπου ενεργά όργανα, δηλαδή βιολιά 1, βιολιά 2, ομποετσέλο. Κανονική κλασική συμφωνία δηλαδή δουλεύει με τους όρους της συγκερασμένης κλίμακας και της διδικής μουσικής και εκεί πέρα θα δείτε ότι η μουσική απόδοση που βγάζει ο υπολογιστής είναι σχεδόν ταυτόσιμη με αυτήν που βγάζει μια ορχήστρα. Αλλά για να παίξει η ορχήστρα θέλει πάρα πάρα πολλά χρήματα, σαν υποδομές, σαν κατάρτιση μουσικών, σαν πρόβες, σαν μαέστρους, σαν χώρος εκτέλεσης, ενώ με τον υπολογιστή το παίζει με πολύ καλή απόδοση, δηλαδή φτάνει σε ποσοστό 80%. Μην πω και παραπάνω με τις καινούργιες εκδόσεις του finale, φαντάζομαι και το Simpelius παρόμοια πράγματα θα έκανε, αλλά αυτό συγγράφει στο finale. Άρα το SoundCloud, εκτός που γίνεται ένα τεράστιο αποθετήριο μουσικής υποβοηθούμενης σύνθεσης, όχι composition, σύνθεσης, γιατί έχει πάρα πολλές loops μέσα και ένα σωρό τέτοια πράγματα. Γίνεται, προσέξτεται, ταυτόχρονα και κοινωνικό δίκτυο, γιατί θα δείτε ότι οι χρήστες μπορούν και βάζουν σχόλια, δηλαδή όπως πάτε στο YouTube και λέτε μου άρεσε πάρα πολύ το κομμάτι στο τέταρτο λεπτό, εσύ όχι μόνο λες μου άρεσε το τέταρτο λεπτό, αλλά πας στο τέταρτο λεπτό και βάζεις tag, με τη φωτογραφία σου άμα θέλεις και λες εδώ είμαστε, εδώ έχουμε όλα τα λεφτά ας πούμε και γράφεις τα σχόλιά σου κτλ. Συν το γεγονός ότι το SoundCloud έχει ενσωματωμένο μηχανισμό αναζήτησης, οπότε ό,τι γράφεις το βάζεις εδώ πέρα. Και έτσι εδώ πέρα έγινε το εξής περίεργο για ένα τραγούδι το οποίο εγώ το πιστοποίησα με πολύ καλή απόδοση. Και το καθεξής. Άρα βλέπετε εδώ πέρα ότι μπορώ να συνθέσω τραγούδια, μπορώ να κάνω κάποιου είδους καραόκι, μπορώ να έχω βοηθούμενη χρήση από λούπες και τα λοιπά στο κομμάτι του composition, του σύνθεσης και αφού το βγάλω ειδικά στο κομμάτι του, συνθετικούς ήχους και τα λοιπά, να το δώσω κάποιο όνομα και να το κατοχυρώσω με πνευματική, κάποιου είδους κατοχύρωση πνευματικής ιδιοκτησίας, γι' αυτό αυτό το συγκεκριμένο τραγούδι είναι το μόνο ελληνικό τραγούδι το οποίο δεν μπόρεσα να βρω στο YouTube μέχρι στιγμής. Άρα έβγαλα το συμπέρασμα ότι οτιδήποτε ανεβαίνει στο SoundCloud, δεν ανεβαίνει στο YouTube, ή αν θα ανέβει θα ανέβει με κάποιο δυσπηρατική κίνηση, που είναι εξόφθαλμα δηλαδή προκλητική. Οπότε για να δούμε και κάτι τώρα επίσης που δουλεύει πάρα πολύ για προσέξτε λίγο, τώρα δεν ξέρω πού μου το παίζει αυτό, ναι, κοιτάξτε τώρα ένα, ας πούμε, ένα τραγούδι, ένα τραγούδι, ένα τραγούδι, ένα τραγούδι, ένα τραγούδι, ένα τραγούδι, ένα τραγούδι, ένα τραγούδι. Πού μου το παίζει αυτό, ναι, κοιτάξτε τώρα ένα, ας πούμε, που δείχνει πως γίνεται κοινωνικό δικτύο έτσι. Εδώ βλέπετε το σχόλιο που κανένας Ιαπωνέζος, δεν ξέρω αν το βλέπετε έτσι. Όλοι αυτοί είναι οι φαν του τραγουδιού εδώ πέρα, οι οποίοι έχουν βάλει και τα σχόλιά τους κτλ κτλ. Και έχουνε γράψει διάφορα σχόλια έτσι και δουλεύει σαν YouTube μόνο που δουλεύει σε όρους μουσικής πληροφορικής. Και φυσικά έχει τρομερή πλοήγηση δηλαδή δουλεύει λίγο και σαν Sound Editor οπότε μπορείς πολύ εύκολα να... Και ούτω καθεξής, τώρα με δεδομένο ότι το πανεπιστήμιο μας δεν έχει κανένα ιδρυματικό αποθετήριο, δηλαδή ξέρετε ότι η περσινή, η προπέρσινη και η παραπροπέρσινη συνάδελφή σας κάθε χρόνο κάναμε μια σύνθεση για το μάθημα της μουσικής πληροφορικής. Αλλά δεν ξέραμε πού να την ανεβάσουμε. Την ανεβάζουμε στο YouTube, την ανεβάζουμε στο Blackboard, το Blackboard όμως έφυγε, αλλά χάσαμε το φορέα που την υποστήριζε και φυσικά δεν το έχουν κατοχυρώσει πουθενά τα παιδιά. Δηλαδή δεν μπορούν να πουν όπως γίνεται στο SoundCloud ότι ξέρεις εμείς κάναμε αυτήν εδώ πέρα τη σύνθεση και εσείς να αρχίσετε από κάτω να σχολιάζετε, να προτείνετε, να αντιπροτείνετε, να βελτιώνετε, να κάνετε remake κ.ο.κ. Υπό αυτήν την έννοια το SoundCloud είναι ένα πολύ εντυπωσιακό εργαλείο το οποίο έχει προκύψει τελευταία. Δηλαδή τα εργαλεία τύπου Cloud στη μουσική έχουν μια διαδρομή 4 περίπου χρόνων και θα ήθελα αν κάποιοι από εσάς ενδιαφέρονται να το ασχοληθείτε με το SoundCloud. Δηλαδή αν να βγάλετε κάτι σε μουσική να το βγάλουμε για το SoundCloud και δυνατόν να το πάνε ενδεχομένως και στην ομάδα του ανοιχτού κώδικα δηλαδή να πούμε ότι σε σχέση με τα πληροφοριακά συστήματα ότι εμείς θα σας δείξουμε πως δουλεύει ο ανοιχτός κώδικας μουσικής για την παραγωγή, κατοχύρωση και διακίνηση μουσικής στο σύννεφο. Θα κάνετε κάποιο είδους σύνθεση μουσικής, θα την ανεβάσουμε στο SoundCloud και θα κάνουμε μια παρουσίαση στην ομάδα ανοιχτού κώδικα του τιμήματος μας και του πανεπιστημίου μας πως δουλεύει όλο αυτό το προϊόν του SoundCloud σαν κοινότητα ανοιχτού κώδικα προσπαθώντας να κατοχυρώσει κάτι που για παράδειγμα δεν το κάνει το πανεπιστημίό μας. Το πανεπιστημίό μας δεν έχει αυτή τη στιγμή κάποια μονάδα κατοχύρωσης οπτικών ακουστικών παραγωγών. Δεν μπορούμε να την κατοχυρώσουμε. Με το ζόρι να μας τη φιλοξενούν, δηλαδή γίνεται πολλή προσπάθεια από μέρους των δημιουργών, γιατί ξέρετε πολύ όταν πάρετε από εσάς το πτυχίο μετά πρέπει να σας αδειάσουν και το χώρο που καταλαβαίνετε. Είναι και λογικό και εύλογο, αλλά είναι κρίμα όταν έχετε παράξει κάποιο υλικό που είναι πολύ μεγάλης προστηθέμενης αξίας, είτε είναι οπτικό, είτε είναι ακουστικό, είτε είναι βίντεο, λήψη, φωτογραφίες, τραγούδια, μουσικές, οτιδήποτε, όλο αυτό να χάνετε χωρίς να μπορείτε να το κατοχυρώσετε κάπου και χωρίς να δίνει κάποιο είδους κρέντιτ, κάποιο είδους πιστοποίηση, κάποιο είδους όφελος σε εσάς που τόσο μοχθείστε για να το κάνετε. Ότιδήποτε, σε πρώτη φάση, εμείς δεν δείχνουμε τη μουσική αξία της σύνθεσης, δείχνουμε τη δυνατότητα κατοχύρωσης του μουσικού περιεχομένου και τη χρήση μιας ανοιχτής πλατφόρμας λογισμικού. Δεν μπορούσα να απαντήσω τώρα, εγώ θα προτιμούσα και προσωπικό και ομαδικό. Δηλαδή, αν είναι ομαδική σύνθεση, σαφέστατο ομαδικός λογαριασμός, αλλά ομαδικός λογαριασμός τι σημαίνει, όλοι μπαίνουν μέσα? Έτσι, άρα ένας ομαδικός για την προώθηση της ομαδικής σύνθεσης, αλλά και ένας ατομικός για να δείξει τις δουλειές του καθενός μέλος που έχει κάνει κάτι. Δηλαδή, δημιουργείται ένα δεύτερο Facebook με αντικείμενο τον ήχο μέχρι στιγμής. Πολύ σύντομα βλέπω το SoundCloud να πηγαίνει και σε VideoCloud, ας πούμε. Έτσι, γιατί αρχίζει να ανεβαίνει και ας πούμε και εμείς που κάνουμε μουσική, ξέρουμε ότι ο πιο καλός τρόπος για να βγάλεις μουσική στις μέρες μας, πάντησε το βίντεο. Δηλαδή, όταν παίρνεις μια performance, μια εκτέλεση μουσική, καλό να την πάρεις σε βίντεο. Άλλο αν θα το βγάλεις σε μουσικό CD που θα κρατήσεις μόνο τον ήχο. Αλλά πολλοί στον κόσμο στέλνει βίντεο, έτσι. Δηλαδή, παίζει, ξέρω εγώ, η Ορχύστρα του Πανεπιστημίου στην Έθνη Στοτελετών, μπορεί να την κάνεις σχογράφηση για να το μοιράζεις σαν ακουστικό CD. Αλλά πολύ καλό να το πάρεις και σε βίντεο και να το βγάλεις σε βίντεο CD, ας πούμε βίντεο DVD. Πώς παίζει η Φιλαρμονική Ορχύστρα του Βερολίνου και όλα βγαίνουν βιντεοσκοπημένα. Μουσική ακούς, μότσαρ τα ακούς, αλλά άλλη χάρη έχει να το βλέπεις και βιντεοσκοπημένα και άλλη χάρη είναι να τα ακούς μόνο. Και αν το έχεις βιντεοσκοπημένα μπορείς να τα ακούς, ενώ να τα ακούς μόνο δεν μπορείς να το έχεις ως οπτικοακουστικό δρώμενο. Έτσι έχουν πολλά να γίνουν σε αυτόν τον χώρο και όλα αυτά σας τα είπα για να σας δείξω ότι ο χώρος μας προσφέρει λύσεις. Ο χώρος μας προσφέρει λύσεις και αυτές οι λύσεις είναι που θα αναζωγονήσουν τη μουσική ιδιομηχανία στην Ελλάδα, η οποία μουσική ιδιομηχανία στην Ελλάδα πλέει τα λίστια. Από μια άτυπη έρευνα που έκανα τελευταία, ρωτώντας εσάς δηλαδή, δεν ρωτάω τον εαυτό μου, προκύπτει ότι τα CD που κυκλοφορούν αυτά πουλάνε εφημερίδες. Δηλαδή αν δεν ήταν εφημερίδες να πουλάνε 2-3 CD σε κάθε Κυριακάτικη έκδοση μαζί με κάποιο βιβλιαράκι, ο κόσμος δεν θα ήξερε τι είναι CD. 1 στους 100 να πάνε αγοράζει CD, 1 στους 10 στην καλύτερη περίπτωση. Αυτή είναι η ιδιακή μας, από 1 στους 100 μέχρι 1 στους 10. Να πάει σε ένα μαγαζί σαν το public, ας πούμε ο Πάτσις δεν υπάρχει νομίζω πλέον έτσι. Νομίζω μας τελείωσε έτσι. Δεν θα παίρνουμε CD σε λίγο, δεν θα ξέρουμε τι είναι αυτό εδώ το πράγμα. Και αυτό καταστρέφει την μουσική ιδιομηχανία γιατί τα CD που βγάζουν οι εφημερίδες δεν είναι τελευταίες επιτυχίες, είναι λίγο παλιά. Μα αποτέλεσμα να μην μπορεί ο νέος κόσμος να προωθήσει τη δουλειά του ούτε να τη διαδώσει. Και εδώ ερχόμαστε εμείς οι μουσικοί ή πληροφορικοί να δώσουμε λύσεις. Λύσεις προσπαθούμε να δώσουμε με νέα προϊόντα, με νέες ιδέες, με νέα συστήματα διανομής και καθώς αυτό το πράγμα θα στηρίζει τη μουσική ιδιομηχανία, θα στηρίζει δηλαδή τη μουσική παραγωγή τους μουσικούς, τους συνθέτες τους, τους όποιους στηρίζει, κατά αυτό είναι εδώ πέρα το τρόπο θα δημιουργεί έσοδα, δημιουργεί θέσεις εργασίας και σε αυτές θέσεις εργασίας ευελπιστούμε και εμείς να έχουμε να προσφέρουμε κάτι. Ειδικά για εφαρμογές και συστήματα τύπου SoundCloud είναι σαφές ότι όλα αυτά εδώ πέρα τα πράγματα είναι προϊόντα λογισμικού. Δηλαδή μόνο εμείς οι κομπιτεράδες μπορούμε να τα κάνουμε και όχι κάποιος άλλος και σε αυτά ευελπιστούμε να σταδιοδρομήσουμε. Στο τέλος του μαθήματος ελάτε να σας πω όσους δεν έχετε πάρει εργασία πως θα μπορούσετε να μπλακείτε σε αυτό ένα καινούργιο προϊόν. Υπάρχει και ένα άλλο προϊόν του Sound με το οποίο μπορείς και γράφεις μουσική. Γιατί το SoundCloud είναι πιο πολύ στο χώρο διάδοσης της μουσικής. Υπάρχουν και προϊόντα τα οποία σε βοηθούν να γράψεις μουσική μέσω του Cloud. Και αυτά έχουν πολύ μεγάλη, επειδή ακριβώς είναι πλατφόρμες μέσα στο σύννεφο, έχουν πολύ μεγάλη εφαρμογή και διάδοση στις φορητές συσκευές. Και τώρα το εξής θέμα, δηλαδή αυτή η συσκευή θα έλεγε κανείς ότι είναι πιο καλή για την παραγωγή μουσικής απ' ό,τι αυτή εδώ. Όχι, αλλά έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Ότι αυτή η συσκευή επιδέχει ένα σωματωμένο μικρόφωνο και είναι πάντοτε πάνω μας, επιτρέπει να αποτυπώνουμε πολλά μουσικά δρόμενα, τα οποία ποτέ δεν έχουμε αποτυπώσει. Δηλαδή παλιά ψάχναμε να βρούμε μουσική για παράδειγμα από το Αγιονόρος, κάτι σπάνιο να πω, τώρα με το κιλό. Δηλαδή πάνω όλοι με ένα κινητό ας πούμε, παλιά πρακουβαλίσεις μηχανήματα, αν σου δώσουν καλό γερή άδεια τρεχαγύρετε. Τώρα πω, εκαθένας με το κινητό, ό,τι θέλεις ανεβάζουν, κατεβάζουν, τα γράφουν όλα, τα παίρνουν και σε βίντεο. Οπότε, επόμενη κίνηση είναι, αφού το πήραμε βίντεο, πώς το επεξεργάζομαι για να το ανεβάσω κάπου. Όπως μπαίνω στο SoundCloud, υπάρχουν κάποιες άλλες πλατφόρμες, θα τις πούμε παρακάτω, με τις οποίες ανεβάζεις τον ήχο, κάνεις δικές σου λούπες, σου παρέχουν έτοιμα όργανα κτλ. και διάφορες εφαρμογές, αλλά αυτό είναι στο Cloud. Απλώς σου λέει, εσύ τα κατοχυρώσεις την εφαρμογή σου, αλλά εμείς θα την έχουμε ως ιδιοκτησία μας, γιατί σου δίνουν δωρεάν τα εργαλεία. Έτσι, δεν χρειάζεται, δηλαδή, να αγοράσεις λογισμικό 30, 30 ευρώ. Και μάλιστα, ο πρώτος που έκανε διπλωματική με εμένα πάνω σε αυτό το θέμα, έκανε μια λούπα την οποία την έβαλε και το όνομά του. Δηλαδή, λεγόταν η λούπα του Τάδε, Νικόλαος, πώς το λέγανε, αυτός Νικόλαος 1. Τι γίνονταν, την έπαιρνε κάποιος άλλος χρήστης και έλεγε χρησιμοποιούν την έτοιμη λούπα, όπως θα δούμε έτοιμα όργανα, αυτός έπαιρνε έτοιμες λούπες. Και έπαιρναν οι άλλοι και λέγανε, εγώ πήρα τη λούπα Νικόλαος 1, ας πούμε. Δηλαδή, δεν έβγαλε κάποια χρήματα, αλλά τουλάχιστον έκανε κάποιο είδους promotion της δουλειάς του. Αυτά όσον αφορά το Soundcloud. Παρατηρήσεις πάνω σε αυτά? Όλα κατανοητά? Οκ, πάμε παρακαλώ τότε. Λοιπόν, πηγαίνουμε τώρα στο μάθημα, έτσι. Εδώ που είναι το υλικό μαθήματος και προχωράμε στην επόμενη διάλεξη. Υπάρχουν κάποιες διαλέξεις οι οποίες έχουν, αυτές εδώ είναι δε, οι οποίες έχουν ανεβεί σε ηλεκτρονική μορφή. Και είναι υλικό που κυρίως γράφτηκε μετά την έκδοση του βιβλίου. Δηλαδή εδώ υπάρχουν κάποια πράγματα που είτε εν μέρη περιλαμβάνονται στο βιβλίο, είτε καθόλου δεν περιλαμβάνονται στο βιβλίο. Το βιβλίο είναι έκδοση του 2008, κάποια πράγματα προέκυψαν αργότερα, οπότε μπορείτε να διαβάσετε εσείς από τα ηλεκτρονικά συγγράμματα που έχουμε δημιουργήσει, έτσι. Και φυσικά κάποια στιγμή όλες αυτές οι βιντεοδιαλέξεις που εικονολαμβάνονται τώρα θα εμφανιστούν και στο μάθημα, έτσι. Το επόμενο κεφάλαιο το οποίο θέλω να σας θίξω είναι το κεφάλαιο του πολικάναλου ήχου. Ο πολικάναλος ήχος είναι εντυπωσιακός για μας τους μεγαλύτερους γιατί εμείς γεννηθήκαμε στη γενιά του στερεοφωνικού ήχου. Μήπως μπορεί να μου πει κάποιος τι θα πεις στερεοφωνικός ήχος, έτσι, στα αγγλικά και γιατί τον ονόμασαν έτσι οι Εγγλέζοι. Δηλαδή είναι πιο σταθερός, είναι πιο στερεός, γιατί τον ονόμασαν έτσι. Για ψάξτε λίγο. Καταρχάς από πόσα ηχεία παίζει το στερεοφωνικός ήχος. Αυστηρά με δύο. Ας πούμε στις μέρες μας όταν λέμε στέρεο θέλουμε να πούμε ότι παίζεται αυστηρά με δύο ηχεία. Δύο ηχεία τα οποία είναι τα εξής πια, left, right, ή όπως το βλέπετε εσείς, right, left. Μπορεί να έχει περισσότερα ηχεία, αλλά τα περισσότερα έχουν πάει σε αυτό που λέμε πολύ καν άλλο ήχο. Ωραία, το στέρεο γιατί ονομάστηκε έτσι? Απάντηση, γιατί έχουμε δύο αυτιά, αλλά για κανείς και δύο μάτια έχουμε. Η διαφορά μας είναι ότι τα δύο μάτια μας βλέπουν ένα πράγμα. Πολύ δύσκολα μπορούμε να απομονώσουμε χωρίς τη χρήση βοηθητικών γυαλιών και συσκευών και οτιδήποτε άλλο, το ότι βλέπει το ένα μάτι με το άλλο. Ενώ τα αυτιά μας ακούνε δύο διαφορετικά πράγματα. Και επειδή υπάρχει κατευθυντική ροή του ήχου, ενδέχεται για παράδειγμα σε ένα sound hall, σε ένα χώρο μεγάρου μουσικής, να αντιλαμβάνετε καθαρά το αυτί μας ποιος ήχος έρχεται από αριστερά, από δεξιά όπως το βλέπετε εσείς, και ποιος έρχεται από αριστερά. Και αυτή ακριβώς η ιδιότητα της ακοής μας υπαγορεύει και πού στείλονται τα όργανα στην ορχήστρα. Δεν είναι καθόλου τυχαία το πώς στείλονται τα όργανα στην ορχήστρα, είναι κάποιες αρχές που βοηθούν και το μαέστρο στην ανάπτυξη της μελωδίας, κυρίως της πολυφωνικής μελωδίας που παίζουν πολλά όργανα μαζί, αλλά έχει να κάνει με το πώς θέλουμε να έρχεται ο ήχος, δηλαδή πότε να δίνουμε έμφραση στο αριστερό αυτί, πότε στο δεξί, και πώς να έχουμε κάποια όργανα στα οποία δεν θέλουμε να υπάρχει διαχωρισμός αριστερά-δεξιά. Για παράδειγμα, είναι πιο εύκολο στο διαχωρισμός αριστερά-δεξιά στα βιολιά. Ενώ σε άλλα όργανα δεν υπάρχει κάποιος ειδικός λόγος να δώσουμε κάποια κατευθυντικότητα πηγής αριστερά ή δεξιά. Γι' αυτό λοιπόν δενομάστηκε στερεοφωνικός ο ήχος, γιατί έχει κάποια στερεοσκοπική αντίληψη του χώρου όσον αφορά την ακουστική αντιληπτικότητα και συνακόλουθα ότι ο εγκέφαλος βγάζει εξ' αυτής. Ο στερεοφωνικός ήχος με αυτήν την έννοια έχει κλείσει πάνω από 100 χρόνια. Αλλά θα δούμε ιστορικά ότι γύρω στου 1940 είχαν αρχίσει να συμβαίνουν κάποια πράγματα ενδιαφέροντα. Προφανώς όχι στην Ελλάδα γιατί είχαμε τότε πόλεμο, αλλά στις ΗΠΑ που τότε είχαν και τα καλύτερα στούντιο, ήταν η ΜΕΚΑ του κινηματογράφου, ο κινηματογράφος προωθούσε πάρα πολύ καινοτόμες αντιλήψεις όχι μόνο στην οικονοληψία αλλά και στην ηχογράφηση του ήχου. Ξεκίνησε λοιπόν ο Disney με μια από τις ιστορικές του ταινίες που είναι η Φαντασία. Και τι έκανε αυτός, έβαλε τους sound engineers τους, τους τεχνικούς ήχους που είχε, να ηχογραφήσουν χωριστά κάθε μέρος της ορχήστρας και τα συνένωσε αυτά εδώ για να πάρει τέσσερα διακριτά audio tracks. Σας μίλησα στην αρχή για την ικανότητα που πρέπει να έχετε όλοι που βγαίνετε από το μάθημα, να χειρίζεστε καλά τα μικρόφωνα. Δηλαδή, δεν είχαμε ένα hardware studio, ένα hardware εργαστήριο. Θα βλέπατε πώς δουλεύουν τα μικρόφωνα και τα λοιπά. Και θα σας ήταν περίπου σαφές πώς θα κάνετε μια στερεοφωνική παραγωγή. Δηλαδή, το ελάχιστο στις μέρες μας που βγαίνει που είναι στερεοφωνική παραγωγή, σημαίνει πως κάποια όργανα εσύ που θα κάνεις στην επεξεργασία πρέπει να τα βάλεις να παίζουν αριστερά, όπως βλέπετε εσείς, κάποια άλλα να παίζουν δεξιά και όταν αρχίζεις να κάνεις κάποιες εναλλαγές ήχο αριστερά, δεξιά, τότε είναι που θα δώσεις αυτήν την στερεοσκοπική αίσθηση που θα έχει ο ακροατής. Προσέξτε, ο ακροατής της κονσέρβας έτσι, γιατί ο ήχος που παίρνεις προηγουργραφημένος είναι κονσέρβα. Δεν έχει την αίσθηση του πραγματικού ήχου, αλλά να το κάνεις τόσο καλά που πολλές φορές να λέμε ότι προτιμάω την κονσέρβα από το ζωντανό παίξιμο της ορχήστρας. Δεν ξέρω αν το καταλάβατε αυτό. Αυτό λοιπόν έκανε ο Disney και λέει βρε παιδιά μήπως μπορώ να βγάλω τέσσερα ηχεία. Οπότε πάλι μιλάμε για στερεοφωνικό ήχο, έχεις δει και ο Βασίλη και τα τέσσερα ηχεία είναι πιο στέρεα από τα δύο, πιο στέρεο από το στερεοφωνικό ήχο των δύο καναλιών. Και τι έκανε ο Disney, λέει κοίταξε υπάρχει το κλασικό αριστερό ηχείο, το αριστερό κανάλι ας το πούμε, υπάρχει και το δεξί, γιατί να μη βάλουμε και ένα άλλο ξέρω εγώ πίσω αριστερό και να μη βάλουμε ένα άλλο που να είναι πίσω δεξί, δηλαδή να έχουμε δύο αριστερά και δύο δεξιά με τη διαφορά ότι το ένα αριστερό θα περιγράφει αυτά που γίνονται και σε αυτή τη διάσταση την εγκάρσια πιο κοντά σε εμάς ενώ το άλλο θα περιγράφει αυτά που γίνονται πιο μακριά από εμάς. Και έτσι για παράδειγμα μπορώ να παράξω και φαινόμενα τύπου Doppler κτλ. Δηλαδή φυσικά ο Disney δεν ενδιαφέρονταν να μας κάνει επίδειξη των φαινόμενων Doppler στη διάδοση του ήχου αλλά έλεγε για παράδειγμα ξέρεις όταν καλπάζει το υπικό σε μια ταινία που κάνω πως θα δείξω ότι τα άλογα ξαφνικά ορμούν και πως θα νιώσει ο θεατής ότι ένιωθε ο πρωταγωνιστής ταινίας που έβλεπε το υπικό να έρχεται αντίον του ας πούμε. Να νιώθεις δηλαδή εσύ που έχεις ένα τσούρμα από άλογα και αναβάτες όλοι αυτοί υπέβουνε με άγρες διαθέσεις εναντίον σου για παράδειγμα. Φυσικά ήταν ακριβό ο εξοπλισμός για να παραχθεί σωστά μια τέτοια ταινία και το σύστημα δεν βρήκε άμυση επίχηση. Μάλιστα μετά ο πόλεμος επεκτάθηκε και στις ΗΠΑ οπότε αντί να φτιάχνουν εκεί ηχεία φτιάχνανε tanks γιατί ξεχάστηκε η ιστορία. Αλλά αυτή η ωραία ιδέα που έδωσε ο Disney πήρε σάρκα και ωστά στη δεκαετία του 50. Οπότε για να δείξουμε τι διαφορά έχει από το στέρεο των δύο καναλιών δώσαμε τον όρο Θέατερ στέρεο. Για να δείξουμε ακριβώς ότι υπάρχουν τέσσερα διακριτά ηχεία και το κάθε ηχείο παίζει μια διαφορετική ροή. Παίζει ένα διαφορετικό τρακ και ένα διαφορετικό ήχο. Κάποια στιγμή αυτά εδώ πέρα τα πράγματα φυσικά άρχισαν να διαδίδονται και δεν μιλάμε μόνο για έθιος κινηματογράφου, για έθιος θεάτρων και τέτοιους χώρους προβολής γεγονότων. Αλλά δεν θα μπορούσε να λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή δηλαδή η Δόλμπη. Το όνομα Δόλμπη σας λέει τίποτα? Προφανώς δεν έχετε πολλά τέτοια πράγματα σπίτι σας, είχατε όμως. Όταν ήμουν στην ηλικία σας, εμείς τέτοια είχαμε. Το κύριο όχημα, κάριε ρε, κάριε είναι και το ρεκοντίσιο μας πάρα ελπίδα. Το κύριο όχημα, ο κύριος φορέας πειρατίας στην εποχή τη δική μου, όταν ήμουν φθητής δεκαετία του 80, ήταν η κασετοπειρατία. Αλλά η κασετοπειρατία είχε ένα σοβαρό μειονέκτημα, ήταν νόμιμη, ήταν παράνομη. Δηλαδή, υπήρχε περίπτωση νόμιμης αντιγραφής σε κασέτα. Ναι, υπήρχε δηλαδή. Για παράδειγμα, είχα αγοράσει ένα ωραίο βινήλιο και άκουγα μια ωραία μελωδία στο στερεοφωνικό του σπιτιού μου, με το πικάπ έτσι, με τη βελώνα, αλλά ήθελα να το ακούω και στο αμάξι. Τι έπρεπε να κάνω να πάω, στο αμάξι μου σ' ακουβαλείς το πικάπ, το έπρεπε να το μεταφέρω σε κασέτα. Οπότε μου λένε οι νομικοί, συνεργάτες μας, ότι μπορούσες, είχες δικαίωμα, το βινήλιο σου με το στερεοφωνικό σου να το αντιγράψεις σε κασέτα και να το παίζεις στο αμάξι του αυτοκινήτου σου. Ναι, αλλά μετά αυτά, ξέρετε πώς πάνε. Δηλαδή, ένα γιόλος δεν το γράφω σε πέντε κασέτα, θα δώσω και σε τέσσερις φίλους μου. Και ως εδώ, αυτό πάλι νόμιμο λέγανε οι νομικοί, ως έναν βαθμό. Αλλά μετά, αυτοί οι φίλοι που κάναν την κασετοπειρατεία, στήσαγαν και μερικά στέκια στο πανεπιστήμιο που ίσχε το άσυλο. Οπότε, εμείς πηγαίναμε, αυγέναμε από το μάθημα, ας πούμε. Μας περίμενε ο τύπος εδώ με το καροτσάκι που πουλούσε τις κασέτες και είχα αρχίσει να αγοράζω κασέτες. Η ντόλπι που κολλάει με αυτό εδώ πέρα το πράγμα. Οι κασέτες έχουν ένα μικρό μειονέκτημα. Δηλαδή, απ' ό,τι βλέπετε, είναι μαγνητικό μέσο και γυρίζει. Τώρα, αυτός είναι σερβομηχανισμός. Είναι μηχανικά κινητά μέρη. Κεφαλές που κινούνται. Το μεταξύ, αυτό το πλαστικό έχει κάποια τάση. Δεν τύνεται, έχει κάποιο τένσιον, που λέμε στα αγγλικά. Άρα, η συμπεριφορά του δεν είναι πάντοτε σταθερή. Δηλαδή, άμα είναι 90α κασέτα, άλλη τάση έχει. Άμα είναι 60α κασέτα, άλλη τάση έχει. Άμα είναι 45α κασέτα, άλλη τάση έχει. Άμα έχει στο αμάξι 50 βαθμούς Κελσίου, που έχει όταν πάμε το καλοκαίρι για διακοπές, άλλη τάση έχει. Είναι μηχανικό μέσο. Έχει μηχανικές ιδιότητες. Και του Make the Long Short, να μη σας κουράζω, βγάζει έναν θόρυβο. Ο οποίος, θόρυβος, είναι εγγενής του συστήματος αναπαραγωγής. Και σε αυτήν την περίπτωση, αυτός ο θόρυβος λέγεται X. Στα ελληνικά το λέμε X. Η εταιρεία Dolby λοιπόν, ήταν το πιο γνωστό όνομα τη δεκαετία του 70 και του 80 και μέχρι τα μέσα του 90 που βγήκαν τα DVD. Γιατί δεν υπήρχε κασετόφωνο που να μη χρησιμοποιεί μία πατέντα της Dolby. Τα συστήματα Dolby B και Dolby C για Sound Correction και Noise Reduction. Δηλαδή θα έπρεπε να ηχογραφήσεις για να μη οίσεις αυτό το σσσσ που ήταν πολύ ενοχλητικό. Με σύστημα Dolby από το βινίλιό σου στην κασέτα σου και θα έπρεπε και το κασετόφωνο να έχει Dolby B ή Dolby C. Δείτε το αμάξι του παππού σας, κάπου περίφανο θα γράφει Dolby B ή Dolby C. Αμάξι Dolby σκέτο θα γράφει, είναι το απλό του Dolby. Οπότε η εταιρία Dolby που ήταν η πιο μεγάλη φύρμα στο Sound Engineering όσον αφορά την αναπαραγωγή ήχου. Δεν μπορούσε να λείπει από το πανηγύρι, δηλαδή ο Disney θα έκανε καινούργια συστήματα και αυτά θα έκανε η Dolby. Οπότε η Dolby στη δεκαετία του 70 ως πρώτη στην υψηλή ποιησιότητα αναπαραγωγής ήχου. Έκανε και αυτά τις πρώτας ταινίες που παίζονταν με το δικό της σύστημα, το οποίο δεν λεγόταν θέατες, ας πούμε, στέρεο του Disney, αλλά λεγόταν Dolby στέρεο. Και η πρώτη μεγάλη ταινία που βγήκε με Dolby στέρεο ήταν η Star Wars. Οπότε άρχισε να διαμορφώνει και αίθουσες Dolby, δηλαδή πήγαινε στον αιθουσάρχη, στον ιδιοκτή του κινηματογράφου και του έλεγε, θα κάνουμε την αίθουσα Dolby, ξέρω εγώ, Dolby Sound ας πούμε, πώς το έλεγε, ναι έλεγε ο άλλος. Και αυτό έκανε κάποιο κύκλο εργασιών, δηλαδή μπορεί να έκανε κάποια έκτοση στον αιθουσάρχη για να αγοράσει πιο φθινά τα μηχανήματα, αλλά ήταν πολλά λεφτά την εποχή εκείνη και φυσικά οι ταινίες δεν βγήκαν τότε σε DVD, θα το πούμε λίγο παρακάτω αυτό, για να σε film, που έχει κάποια σημασία αυτό εδώ και η Dolby από την άλλη μεριά πίεζε τους Sound Engineer στο στούντιο του Hollywood να κάνουν την επεξεργασία ήχου και να βγάζουν τον ήχο σε σύστημα Dolby. Να λοιπόν πως όπως το Sound Cloud δημιουργεί νέες τεχνολογίες που δίνουν λύση σε προβλήματα και η Dolby στη δεκαετία του 70 και του 80 έδινε λύσεις, δηλαδή ένας ηλεκτρολόγος μηχανικός μπορεί σε σταδιοδρομή στο Sound Engineer να κάνει αυτές εδώ πέρα τις δουλειές, που τότε γινότανε με πολύ hardware και πολύ λίγο software. Το εντυπωσιακό που κάνει για πρώτη φορά η Dolby και μας πετάει μια κατηγορία πέρα από το στέρεο που λέμε είναι ότι δημιουργεί το subwoofer. Τι είναι το subwoofer? Το μπάσο. Κοίτα τι είναι το μπάσο δηλαδή σε απλά ελληνικά. Έτσι είναι ξεχωριστή συσκευή. Δηλαδή αν τώρα θέλετε να καταλάβετε περάστα το κτίρο της Πρυτανίας που έχει κατάληψη και όπως όποτε έχουμε κατάληψη έχει το μεγάλο ηχείο που βάζουν απ' έξω. Τι έρχεται η Dolby και λέει το μεγάλο ηχείο, δηλαδή όταν λέει μεγάλο ηχείο μιλάμε για ένα ηχείο του ενός μέτρου. Το βλέπετε τώρα σε φυσικό μέγεθος. Για να παίζει τις μπάσες συχνότητες στο κάτω μέρος έχει ένα μεγάλο κόνο ο οποίος μπορεί να είναι και 5-6 ίντσες και 10 ίντσες πολλές φορές σε διάμετρο. Αυτές είναι τυπικοί διάμετρος 8 ίντσες 6 ίντσες όπως το βλέπετε τώρα στην πράξη. Συνήθως υπάρχει ένα midrange συνήθως που είναι πιο μικρό. Αλλά μπορεί αυτό να λείπει και υπάρχει το πολύ μικρό που είναι το κατευθυντικό του Twitter. Οπότε έρχεται η Dolby και λέει κοίταξε αυτό εδώ δεν μας κάνει καλή δουλειά γιατί με αναγκάζει εμένα να κάνω ένα όχημα που θα αποδίδει καλά σε μεγάλη γάμμα συχνοτήτων δηλαδή από τις ψηλές συχνότητες μέχρι τις χαμηλές. Οι χαμηλές συχνότητες τι διαφορά έχουν με τις ψηλές ή πιο δυνατές πρώτον γιατί έχουμε μάθει στην έντονη ρυθμική μουσική και θέλουμε να κουνιόμαστε. We will rock you δεν λέει το τραγούδι το εννοεί. Rock you σημαίνει κουνιστός κουνιέμαι. Αλλά το βασικό ποιο είναι ότι προσέξτε ενώ οι χαμηλές συχνότητες κοιτάξτε τι μήκος κύματος έχουν περίπου το μισό σώμα μας μπορεί να είναι μήκος κύματος το σώμα μας μπορεί να είναι μήκος κύματος διπλάσσιο με το σώμα μας μήκος κύματος. Αυτό σημαίνει πως δεν είναι κατευθυντικές ένα τέτοιο κύμα που θα μου έρθει δεν μπορώ να καταλάβω από πού μου έρθε αλλά αν μου έρθει κύμα από ένα μικρό κόνο εντάξει το μήκος κύματος έχει σχέση με τον κόνο έτσι. Αν μου έρθει ένα μήκος κύματος τόσο μικρό αυτό είναι ψηλή συχνότητα μικρό μήκος κύματος σημαίνει ψηλή συχνότητα. Αλλά αυτό είναι πολύ κατευθυντικό δηλαδή αν θα μου έρθει από εκεί ή αν θα μου έρθει από εκεί αυτό άμεσα να αντιληπτώ από το αυτοί μου ένα μεγάλο μήκος κύματος από όπου και να μου έρθει δεν θα καταλάβω από πού μου ήρθε θα ταλαντώσει κάτι περισσότερο από το αυτοί μου θα ταλαντώσει εμένα τον ίδιο τον εγκεφαλό μου το κρανί μου ολόκληρο. Το μικρό μήκος κύματος είναι κρυβός όπως λέγαμε στα προηγούμενα μαθήματα στις διαστάσεις του αυτιού μου και καταλαβαίνω από αριστερά ήρθε από δεξιά ήρθε παρακαλώ περάστε την κατάληψη φεύγοντας για να σας δίνουν αυτά αντιληπτά έτσι το χώρο πως γίνονται και εκεί θα διαπιστώσετε όπως διαπίστωσα εγώ τώρα που πήγα προς το κτήριο διοίκησης ότι όταν αυτά γίνονται με ένα ηχείο όσο καλός και να είναι ο κατασκευαστής του ηχείου δεν μπορεί να αποδίδει το ίδιο καλά σε όλες τις συ εδώ είπανε καταργώ αυτήν εδώ τη διάταξη έτσι η Ρίστον παρόδο μια παραλλαγή αυτής της διάταξης είναι να λείπει ο μεσαίος κόνος να υπάρχουν δύο μονοκόνοι αλλά να υπάρχει ένα μεγάλο ριφλέξ από κάτω δεν υπάρχει μία οπί στο ηχείο που οδηγεί μέσα Αυτή δεν έχει ενεργητικό κύκλωμα που να παράγει ηχητικές ταλαντώσεις αλλά επιτρέπει από εδώ να βγαίνουν ταλαντώσεις του ήχου που δημιουργούνται μέσα στο ηχείο το ίδιο το ηχείο βλέπετε τι διαστάσεις έχει οπότε κατά αυτόν τον παθητικό τρόπο να παράγει ταλαντώσεις χαμηλών συχνοτήτων Αυτή η διάταξη σε σχέση με την προηγούμενη λέγεται μπας ριφλέξ δηλαδή το μπας υπάρχει ως ριφλέξ ως παθητικό στοιχείο του μεγαφόνου που δημιουργείται μια προεξάρχουσα οπί και έχει δική κατασκευή από μέσα είτε είναι έτσι το ηχείο μου είτε έχει τρεις κόνους οπότε εδώ βάζουμε ένα ί δηλαδή συνήθως έτσι είναι η διάταξη ή αυτό υπάρχει ή το κάτω κάτω χωρίς να μπω σε πολλές λεπτομέρειες οπότε ήρθαν οι καινούργοι και λένε ρε εσείς δεν τα κάνουμε αυτά ξεχωριστά ηχεία δηλαδή μήπως μπορώ λέει η Dolby να κάνω ένα μεγάλο ηχείο με το βάλω στο κέντρο του χώρου που βρίσκεται που θα βγάζει τα μπάσα θα έχει το μεγάλο τον κόνο θα έχει και κάποιο ριφλέξ άρα τα συνδυάζει και τα δύο πολύ ωραία και θα βγάζει τις χαμηλές συχνότητες και προσέξτε ότι κερδίζω έτσι τα μπάσα είναι και πολύ έντονα στα μπάσα συνήθως παίζονται τα drums έτσι η grand cassa το μεγάλο δηλαδή τύμπανο που υπάρχει και βγάζουν τις πολύ ισχυρές λούπες που μας κάνουν να χορεύουμε γι' αυτό τη βρίσκουμε στην disco χορεύουσα με την παρέα σου έτσι αλλά νιώθεις έτσι μια έντονη ταλάντα σε όλο σου το σώμα αυτή την παράγει το bass reflex πιανού του subwoofer τώρα που έχει γίνει ξεχωριστή συσκευή και δεν χρειάζεται όπου βάζω μικρό ηχείο να κουβαλάω ένα τέτοιο γιατί αυτό δημιουργεί τόσο έντονο ήχο που είναι ενοχλητικός για αυτούς που συμμετέχουν στην εκδήλωση είτε χορεύουν είτε ακούνε μουσική το βάζουν δηλαδή κάπου μπροστά ή κάπου σε μέρος που σε ένα μονομέρος θα είναι το subwoofer και αντιθέτως μετά κάνω μικρά ηχεία έτσι διαφόρων διαστάσεων τα οποία είτε έχουνε είναι κάπως έτσι και καλύπτουνε τις πιο ψηλές συχνότητες αυτό θα ήταν ακόμα καλύτερο γιατί καλύπτει και κάποιες από τις μεσαίες συχνότητες και έχει πλήρη κάλυψη των υψηλών αυτό είναι ακριβό γι' αυτό στους χώρους βάζουμε συνήθως αυτά εδώ που είναι φθινότερα και τι κάνω θα βάλω το subwoofer εδώ στο σώμα και θα βάλω το κέντρο έτσι θα βάλω ένα μεγάλο ηχείο αριστερά το βλέπετε εσείς θα βάλω ένα μεγάλο ηχείο δεξιά και μετά θα βάλω τους δορυφόρους σάτε λάιτς αυτά εδώ στον τείχο και έτσι εσείς που κάθεστε εδώ πέρα πίσω θα ακούτε το δορυφόρο από εδώ και εκεί θα μεταφέρει σε σχετικά χαμηλή ένταση την υψηλή συχνότητα που είναι κατευθυντική στα αυτιά σας άρα θα καταλαβαίνετε ότι ο ήχος ήρθε από αριστερά από δεξιά για σας ή από αριστερά έτσι αλλά τις ισχυρές συχνότητες που είναι πολύ έντονες των μπάσων που αντιστοιχούν σε τύμπανα σε βιολοντσέλα και τα λοιπά που δημιουργούν αυτούς υπόκουβους ήχους θα τα ακούς μία μόνο φορά από το κεντρικό ηχείο που βρίσκετε κάπου στο κέντρο της αίθουσας και έτσι δεν χρειάζεται αυτά τα ηχεία να τα βάλω πολύ δυνατά ώστε να παραμορφώνουν και να συμβαίνει το δυστυχήμα στους ζωντανούς χώρους να βλειώνεται ακούμε τη μουσική πολύ έντονα δηλαδή είναι στα αυτιά μου ρε παιδιά δεν είναι μουσική αυτό αρχίζει η μουσική να ψαλιβίζει αυτά θα θέλαμε να σας δείξουμε με sound engineer δεν τα λέω μόνο θεωρητικά να τα είχαμε βάλει εδώ στο στούντιό μας που είχαμε παλιότερα δίπλα εδώ να τα βλέπατε να ακούγατε και να μη σας έλεγα πάντε να δείτε στην κατάληψη τι γίνεται για να καταλάβετε πως παίζει ένα ηχείο ή καλά που είναι και η κατάληψη σήμερα και σας λέω πάντε να δείτε τι γίνεται ο ήχος της κατάληψης είναι για τα μπάζα έτσι δηλαδή στα δέκα μέτρα δεν μπορεί να το ακούσεις λογικό είναι αυτή η κατάληψη κάθε να τους ακούν και αυτοί που περνούν από την αιγνατία αλλά όταν εσύ πάρεις ένα μαγαζί για να το διαμορφώσεις σε προσλάβουν για να κάνεις την ηχητική διαρρύθμιση ενός συστήματος ενός κινηματογράφου ενός αφιθεάτρου ακόμα και αυτού του χώρου πρέπει να τα ξέρεις αυτά πως θα τα κάνεις θα πεις θα πάω σε πέντε δέκα καταλήψεις για να μάθω έτσι η dolby φυσικά συνέχισε έτσι έκανε το dolby surround, το dolby stereo, το dolby prologic και τελευταία έχει βγάλει και συστήματα 4.2 η dolby το έφτασε πάρα πολύ ωραία προσέξτε αυτά τα συστήματα τα ονόμασε όχι stereo η dolby το ονόμασε πολύ ωραία 5.1 γιατί το ονόμασε 5.1 τις αρέσουν οι κλασματικοί αριθμοί ορίστε έτσι μπράβο το ένα που είναι μετά την τελεία σημαίνει μη κατευθυντικό κανάλι είναι το ένα γούφερ ποτέ δεν έχω δει πάνω από ένα δηλαδή μην ψάξετε σύστημα ξέρω εγώ x.2 δεν υπάρχει όλα είναι x.1 έτσι και τον καιρό που το έκανε η dolby αυτό ήταν 2.1 4.1 5.1 και 7.1 που έχω στο γραφείο όμως τι ακούστε έτσι το 5.1 τι σημαίνει που είναι το πιο γεωδεδομένο τα κατευθυντικά πια είναι έχουν όνομα δηλαδή το σαμ γούφερο που και αν το βάλεις δεν ανοχλεί το βάσης μπροστά τα twitterακιά που μπαίνουν και πως λέγονται είναι 5 κοίταξτε κοίταξτε ποια είναι είναι φραντ λεφτ όπως το βλέπετε εδώ μπροστά φραντ λεφτ είναι φραντ ράιτ δύο σέντερ πως είπαμε μέχρι στιγμής τρία και υπάρχει εδώ το έξυπνο το κόλπο μπακ λεφτ όπως το βλέπετε και μπακ ράιτ τώρα προσέξτε αν τα μετρήσετε εσείς σε ένα οντιτόριου δηλαδή σε ένα σωστό χώρο ακροάση σε μια δισκοτέκ θα δείτε ότι αν μετρήσετε τα οντιεράκια μπορεί να βγουν και μια κοσαριά πως εξηγείται αυτό απάντηση κοιτάξτε το εδώ το φραντ λεφτ είναι ένα υπάρχει μπροστά αν δεν είναι ένα να υπάρχει και ένα δεύτερο τα μπακ λεφτ μπορεί να είναι πολλά γιατί όπως είμαι σε ένα κινηματογράφο άλλος κάθεται στις πρώτες θέσεις του κινηματογράφου άλλος κάθεται στις μεσαίες θέσεις του κινηματογράφου και άλλος κάθεται πίσω σε όλους αυτούς πρέπει να αντιστοιχεί ένα ηχείο που βρίσκεται στο ύψος του αυτιού τους και πιο πίσω άρα για να μπουκάθετε στις πρώτες θέσεις το μπακ λεφτ θα βρίσκεται εδώ για να μπουκάθετε στις μεσαίες θέσεις το μπακ λεφτ θα βρίσκεται εδώ και για να μπουκάθετε πίσω το μπακ λεφτ θα βρίσκεται πίσω πίσω και έτσι για να καλύψω την αίθουσα του κινηματογράφου που πάτε με το μπακ λεφτ ηχείο μπορεί να χρειαστώ καμιά 6-7 τουιτεράκια 6-7 κόνους που λέμε ομοίως θα χρειαστώ το ίδιο για αυτούς που κάθονται και θέλουν να ακούνε το μπακ ράιτ για αυτούς που κάθονται μπροστά θα είναι εδώ το μπακ ράιτ για αυτούς που κάθονται στη μέση θα είναι εκεί το μπακ ράιτ και για αυτούς που κάθονται πίσω πίσω το μπακ ράιτ θα είναι εκεί ερώτημα πως θα δίνω εγώ ως όλους την αίσθηση ότι ο ήχος έρχεται από πίσω τους γι'αυτό λέγεται μπακ δηλαδή αν εσύ κάθεσαι πίσω δεν έχεις ήδη κάποιους κόνους που βρίσκονται μπροστά σου εδώ είναι που έρχεται η ντόλμπι και δίνει τα ρέστα της δεν απλά πράγματα όπως βλέπετε θέλουν εκτός από τη δημιουργία ψυχοακουστικών εφέ και πολύ καλή διάταξη χώρου και sound engineer λέει γι'αυτό έκανα τούτο το ητεράκι να μην έχει πολύ ένταση δηλαδή θα τα ακούσες εσύ που κάθεσες στη μέση και από μπροστά αφού για τους μπροστινούς σου αυτό είναι το μπακ ράιτ αλλά θα είναι σε χαμηλή ένταση εσύ θα ακούς πιο καλά η διακριτική κανόντου αυτιού σου θα είναι με το το ητεράκι που βρίσκεσαι στο ύψος του δικού σου αυτιού και με εκείνο εγώ θα κάνω το εφέ άρα το όλο εφέ που κάνει η Dolby στηρίζεται στο ότι αυτά εδώ πέρα τα του ητεράκια αυτή εδώ η εικόνη είναι χαμηλής ισχύος γι'αυτό το σπάει και λέει άμα θες να κάνεις κατάληψη φίλε αυτό το ηχείο θα πάρεις αλλά άμα θες να κάνεις κάποιο αίθουσο κινηματογράφου θα κάνεις αυτό το ηχείο ώστε αυτό να παίζει δυνατά ως μη κατευθυντικό τα τύμπανα τα μπουρλά και τις λούπες που κάνουν τον ρυθμικό ήχο που μας κάνει και κουνιόμαστε τα τρόξας αλλά αυτά εδώ πέρα είναι που παίζουν με το κατευθυντικό και παίζουν πολύ με τις εντάσεις χωρίς να υπάρχει κάποια μικρή διαφορά φάσης αυτό είναι το σύστημα της Dolby S2 στο ηχείο που έκανε και φυσικά αυτό έφτασε μέχρι 7.1 όταν υπάρχει 7.1 βάζουμε κι άλλα δύο κανάλια θα δούμε παρακάτω που μπαίνουν αυτά εδώ τα κανάλια δηλαδή διαφοροποιούμε στο σύστημα 7.1 το κανάλι που βρίσκεται για παράδειγμα όπως το βλέπετε εσείς front right βάζουμε ένα middle right και ένα back right οπότε προκύπτουν άλλα δύο κανάλια και έτσι πάμε στο 7.1 που είναι το πληρέστερο σύστημα όλα αυτά παίζουν 2,4,5,7,9 δεν έχω την αχυβγή νομίζω βγήκε κάθε στιγμή αλλά παρά ήταν τραβηγμένο τι εντυπωσιακά εφέ μπορεί να κάνει αυτό εδώ πραγματικά εντυπωσιακά να πας να κάθεσαι ας πούμε στην αίθουσα του κινηματογράφου να βλέπεις το επικό να καλπάζει και να λες τώρα θα μπατήσουν τα άλογα ας πούμε δεν τα βλέπεις μόνο να ρωμάνε προς τα σένα αλλά να νιώθεις πως έρχεται και ο ήχος κατά πάνω σου και είναι αυτό το τρομακτικό αίσθημα πολύ πετυχημένο σε πολεμικές κυρίως ταινίες βλέπεις το tanker και λες τώρα θα μπατήσεις ας πούμε δηλαδή γλιτώνω δημιουργείς πραγματικά όπως λέμε φωτο ρεαλισμό δημιουργείς κάποιο είδους ρεαλισμό και στα ακουστικά εφέ ας πούμε τώρα αυτά γίνουν τη δεκαετία του 80 και αρχίζουν σιγά σιγά να βγαίνουν και διάφορες άλλες εταιρίες οι οποίες λένε τι να κάνουμε για να πάρουμε κομμάτι της σπίτας ερώτηση αυτά τα συστήματα μήπως περπάτησαν στα σπίτια μας έχετε στα σπίτια σας τέτοια συστήματα υπάρχουνε περπάτησαν τα ηχεία περπάτησαν στο σπίτι αλλά δεν είχα την διάδοση που περίμενε η παραγωγός εταιρεία για ποιο λόγο λέτε είχα ένα πολύ πρακτικό πρόβλημα τα ηχεία αυτά που το χώρος είναι πολύ μικρά δηλαδή το σαμ που έφερε το βάζεις πραγματικά κάπου θα βρίσκα από το βάλεις είναι μη κατευθυντικό αυτό και το βάλεις πίσω από έπιπλο που λέω λόγος πάλι κάνε τη δουλειά του τα άλλα είναι δορυφόροι οπότε τα στείνεις και στον τοίχο είτε βάζεις σε κάτι σαν βάσεις που είχανε αλλά αυτό που τρέλανε της νοικοκύρας και τα μικρά παιδιά τα καλώδια τα καλώδια δηλαδή ο βασικός λόγος που απέτυχαν τα καλώδια δεν είναι πως τον έθνος κινηματογράφου που κάνεις στην καναλέτα τα περνάς δεν φαίνονται κιόλας και ησυχάζεις είναι καλώδια τα οποία γυκλοφορούν στο σπίτι και ειδικά με έξι μικρά παιδιά είναι ό,τι πρέπει για να τρελάουν την νοικοκύρα ας πούμε έτσι για τον νοικοκύρη τώρα υπάρχει μια τρομερή πιθανότητα να πετύχουν γιατί λέω τώρα γιατί έχουν γίνει Wi-Fi έχουν γίνει όλα ασύρματα ασύρματα δηλαδή να ξέρετε ότι αυτό που παίζει φέτος είναι όλα ασύρματα καταργούνται τα καλώδια γενικά σε όλες οι συσκευές καταργούνται και στα ηχεία εδώ καταργούνται οι φορτιστές κινητών το μάθατε αυτό θα τα φορτίζουν ασύρματα πλέον τα κινητά μας γιατί η φόρτιση είναι πολύ σοβαρό πρόβλημα στα κινητά και προσπαθούμε να βρούμε λύσεις ομοίως ψάχνανε και εδώ να βρουνε κάποιες λύσεις εδώ πέρα κοιτάξτε το ηχείο πως είναι φτιαγμένο έτσι μακάρι να είχαμε τώρα κάποιο εργαστήρο να το βλέπετε και στην πράξη και να μη σας δείχνω οδο μεγάφωνο του ηχείου είναι ο μαγνίτης που είναι βαρύς και βρίσκεται από πίσω ένας ισχυρός μαγνίτης έτσι στην περιέληξη του ποινίου του έρχεται το ηλεκτρικό σήμα εδώ δημιουργούνται οι διακυμάνσεις της ηχογραφημένης κυματομορφής και αυτές οι διακυμάνσεις αρχίζουν να ταλαντώνουν όλο αυτό το διάφραγμα που βλέπετε τον κόνο του ηχείου του μεγαφόνου έτσι και αυτές οι μεγάλες ταλαντώσεις παράγουνε τον ήχο που εμείς ακούμε όταν είναι του ιτεράκι είναι πάρα πολύ μικρές αυτές οι ταλαντώσεις όταν όμως είναι μπάς είναι κυριολεκτικά της βλέπεις δηλαδή αν πας σε μια συναυλία τον μπάσο το βλέπεις λες και είναι παλόμενο που κάμισο ας πούμε το βλέπεις πάει μπρος πίσω με φανέστατες κινήσεις είχαν αναπηχθεί κάποια συστήματα που ήταν πολύ στη μόδα της προηγούμενης δεκαετίες το πρόβλημα που είχαν αυτά τα συστήματα ήταν το που θα βάλω εγώ τον ήχο θα έλεγε κανείς καλά αυτό είναι σοβαρό πρόβλημα δηλαδή ένας νέος άνθρωπος σαν εσάς έχει πρόβλημα το που θα βάλει 4-5 ή 6 κανάλια ήχου τι λέτε είναι αστεία πληροφορία δηλαδή αυτή τη στιγμή τα DVD μεταδιβάζουν πληροφορία της τάξης όπως λέτε εσείς οι δικτυάδες των χαλαρά έχουμε πάει στα 10 ΜΠΠΕΣ οπότε αν εσύ μεταφέρεις μια πληροφορία πολυκάναλου ήχου που είναι στα 700-800 ΚΚΜΠΠΕΣ με το δίκιο σου λες σιγά τα ΩΑ και είναι το πρόβλημά μας προσέξτε δεν είναι τώρα το πρόβλημά μας που όλα είναι ψηφιακά δηλαδή όταν πας σε ένα κινηματογράφο θα σου πει ο άλλος σου έφερα την ταινία θα σου δώσει τι ή θα σου δώσει ένα DVD αυτή είναι η ταινία ή ένα μπλουρέι ας πούμε αν το DVD δεν χωράει την ταινία ή τώρα αν και το μπλουρέι δεν χωράει θα σου φέρει ραστικάκι κάτι θα σου φέρει δεν είναι και το πρόβλημα δηλαδή με μεγέθη της τάξης των 15Γ και 20Γ μας φαίνονται εντελώς αστεία αυτές τις μέρες αλλά ήταν πολύ σοβαρό πρόβλημα στους κινηματογραφιστές για ποιον λόγο λέτε η απάντηση είναι θυμάστε τις ταινίες πως ήταν παλιά στον κινηματογράφο σε μπωμπίνες η ταινία του κινηματογράφου ήταν μία μπωμπίνα τόση πραγματικά ήταν τόση μάλιστα είχα συμφιτητή ο οποίος δούλευε σε κινηματογράφου και ξέρετε ποια ήταν η δουλειά του όταν παίζανε μία ταινία, δυο τρεις κινηματογράφοι στην Θεσσαλονίκη οπότε ξεκινούσε ο πρώτος πέντε η ώρα να την παίζει την ταινία πέντε με έξι έπαιζε το πρώτο μέρος της ταινίας, τελείων η μπωμπίνα που έπαιζε οπότε την έπαιρνε αυτός το παπάκι που είχε και γρήγορα την πήγαινε στον επόμενο κινηματογράφο ο οποίος άρχιζε στις έξι ώρα οπότε εσείς στις έξι ώρα έβαζες το δεύτερο μέρος της ταινίας, το τελείων εις εφτά η ώρα, το ξαναέπαιρε το παπάκι και το πήγαινε στον άλλο κινηματογράφο αλλά πηγαίνοντας στον άλλο κινηματογράφο σου έφερε εσένα ξανά το πρώτο μέρος της ταινίας για να αρχίσεις τη δεύτερη προβολή γιατί οι κινηματογραφιστές αγοράζαν την ταινία, την νικιάζανε γιατί είναι ακριβή γιατί ήταν σε καρούλι, πλαστικό καρούλι έτσι, οπτική ταινία ήταν ακριβώς αυτής εδώ της μορφής όπως τη βλέπετε εδώ είναι σε μεγέθυνση το τεράστιο αυτό καρούλι η Μπομπίνα έπαιζε στο χώρο της μεγάλης συσκευής του κινηματογράφου που ήταν πανάκριβη για ταινία προβολής κινηματογράφου δηλαδή έκανε σημερινά λεφτά 80.000 μόνο μηχανή προβολής έτσι φανταστεί τώρα να πας ας πούμε στο Άσο Σοντεών που έχει 5-6 αίθουσες και να σου λέει μόνο η μηχανή προβολής κάνει 80.000 δηλαδή τι επένδυση πρέπει να κάνει ο κινηματογραφιστής χωρίς να μετρήσουμε τα Dolby που θα βάλει, χωρίς να μετρήσουμε τους φωτισμούς που θα βάλει, χωρίς τα καθίζματα, χωρίς το ένα το άλλο πραγματικά βυσαλέα έξοδα για την εποχή εκείνη οπότε υπήρχε η μπομπίνα, το πρόβλημα λοιπόν που είχαν όλοι αυτοί οι κατασκευαστές είναι που θα βάλουν τον ήχο δηλαδή θεωρητικά όπως ήταν η ταινία που βλέπετε σε κάθετη προβολή, σε κάθετη επισκόπηση κάπως έτσι θα ήταν η ολόκληρη ταινία, εδώ βλέπουμε τη μία της άκρη, εδώ ήταν που καταγραφόταν το οπτικό σήμα δηλαδή ποτίθεται υπήρχαν οι εικόνες και ξέρετε γύριζα αυτή πολύ γρήγορα οπότε αν είχαμε ας πούμε 20-25 εικόνες το δευτερόλεπτος είχε στην αίσθηση του συνεχούς ο ήχος που δεν έμπαινε, η πρόβληψη του ήχου ήταν εδώ να μπει ο ήχος, δηλαδή ο ήχος έμπαινε ή εδώ ή εδώ οπότε αυτοί που κάναμε τον ντόλμπι είχαν το εξής πρόβλημα, που θα βάλω εγώ τον ήχο, δηλαδή πολύ ωραία έκανα με καινούριο σύστημα μα ήδη ξέρω εγώ πέντε εκατομμύρια κινηματογράφοι στον πλανήτη γη, ανα τον κόσμο που υπήρχανε, έχουνε συσκευές που διαβάζουν έτσι, που παίζουν έτσι την ταινία που θα βάλουμε τον ήχο, και τότε είπε η ντόλμπι θα το βάλετε εδώ τον ήχο, ανάμεσα στις εγκοπές, όπως ήταν εγκοπές που έπιανε ο κύλινδρος της, αυτές οι εγκοπές ας πούμε φανταστείτε έτσι πώς πιάνει αυτές τις εγκοπές και γυρίζει αυτή η απλή ταινία, κάπως έτσι ήταν και οι εγκοπές που είχε η μπωμπίνα του κινηματογράφου, κάπως έτσι την έπιανε το μηχάνημα και τη γύριζε και με ένας εργομηχανισμός προσπαθούσε να κρατήσει τα 20 frames σε ένα δευτερόλεπτο, προσπαθούσε λέγω, γιατί ξέρετε άλλη γωνιακή ταχύτητα έχει ταινία, μιλάμε μπωμπίνα ήταν και λίγο μεγάλη, άλλη γωνιακή ταχύτητα έχει ταινία στο πάνω μέρος και άλλη έχει στο κάτω, γι' αυτό λέμε όταν περίπου 20 με 30 ώστε να προσπαθούσε ο εργομηχανισμός να κρατήσει σταθερή γωνιακή ταχύτητα, η γραμμική ταχύτητα μπορεί να παρουσιάζει διακυμάνσεις και η γραμμική ήταν που μετρούσε, έτσι ήταν δύσκολο να φτιάξεις τέτοιες μηχανές και φυσικά μπήκε επιπλέον και ο ήχος εδώ πέρα, που έπρεπε και αυτός εδώ ο ήχος να αποκωδικοποιηθεί και έβαλαν κάποιο ξεχωριστό εξάρτημα που έκανε δυναμή αποκωδικοποίηση κατά ο Dolby, έτσι, δεν ήταν φυσικά μόνο οι Dolby, υπήρχαν και άλλες εταιρίες, έτσι, δεν μπορούσε για παράδειγμα από αυτό το πανηγύρι να λείψει η Sony οπότε η Sony έκανε το δικό της σύστημα και αυτό δούλευε με 4 κανάλια, δούλευε με 5-6 κανάλια, τα 4 όμως θεωρούσε βασικά δηλαδή υπήρχε αριστερό κανάλι, δεξί κανάλι, κεντρικό κανάλι και μετά υπήρχαν οι δορυφόροι αριστερά και δεξιά για μετρήστε πόσα κανάλια, 1-2-3-4 και σαμπούφερ, τώρα όταν πηγαίνετε στον κινηματογράφο θα δείτε ότι οι αίθουσες είναι μοιρασμένες δηλαδή ανάλογα με το τι σύστημα έχει κάθε μία, σου λέει αυτή η αίθουσα είναι της Sony, παίζει συστήματα της Sony, αυτή παίζει της Dolby, ξέρω εγώ 5-1, 7-1, 7-1 λίγο που τραβηγημένο το βλέπω αλλά 5-1 παίζουνε χαλαρά έτσι, άλλες παίζουνε Dolby surround, άλλοι παίζουνε το σύστημα της DTS που είναι μια άλλη εταιρία και ούτω καθεξής, υπάρχει και η Lexicon που παίζει σε μερικές εταιρίες που έχει βγάλει το σύστημα logic 7, δεν πολύ περπάτησε στην Ελλάδα, προσπάθησε να το περάσει για φορητές συσκευές γιατί αναφέρω όμως το σύστημα της Lexicon, το σύστημα της Lexicon βοήθησε πάρα πολύ να ακούμε surround μουσική όταν έχουμε μόνο δύο ηχεία, δηλαδή γίνεται εγώ να έχω μόνο δύο ηχεία και να νιώθω πως ακούω 7,1, τι λέτε όσο και αν φαίνεται περίεργο και αυτό έχει γίνει σε μεγάλο βαθμό και απόλυτα, δηλαδή άλλο το 7,1 σύστημα και άλλο να νομίζεις πως ακούς 7,1 με σύστημα δύο ηχεία, αλλά και αυτό γίνεται γιατί μπορείς να κάνεις διάφορα ψυχοακουστικά εφέ, δηλαδή αν είχαμε εργαστήριο θα μπορούσαμε αυτά να τα δούμε θα μπορούσαμε να κάνουμε και έρευνα στα ψυχοακουστικά εφέ και ενδεχομένως να βγάλουμε και ένα δικό μας εφέ καινούριο που αν ταιριάζει πιο πολύ στην ελληνική μουσική ας πούμε εδώ μιλάμε για ποιο εφέ τα οποία ταιριάζουν κυρίως στην αμερικανική μουσική που τα τελευταία 10 χρόνια είναι ηλεκτρονική μουσική, δηλαδή να το πούμε ένα τους όρους που ξέρετε εσείς είναι τέκνο και χάουζ φαντάζομαι και ραπ έτσι ραπ τέκνο χάουζ αυτοί του τύπου μουσική που ακούτε και τελευταία οι διάφορες συνδυασμοί αυτών των τριών τεσσάρων τύπων είναι που γίνονται και κυρίως βγάζουνε πάρα πολλά εφέ αυτά είναι που βγάζουν νέα είδη μουσικής δηλαδή πολλές φορές δεν ξέρεις αν το νέο είδος μουσικής έχει προκύψει από εφέ ή αν τα εφέ προκύπτουν από το νέο είδος μουσικής και εδώ γίνεται η έρευνα που γίνεται στο sound engineering φυσικά αυτά ξεκίνησαν από τον κινηματογράφο ο surround ήχος έχει περάσει στη μουσική προσπαθούμε χωρίς να το έχουμε πετύχει απόλυτα και εδώ γίνεται έρευνα να δούμε πως θα περάσει το surround στη μουσική δηλαδή σε ένα μεγάρο μουσικής ας πούμε τι θα σημαίνει ότι βάζω surround ήχο γιατί όταν έγιναν οι διατάξεις αυτές το πως στείλονται τα όργανα πως παίζει ο μαέστρος πως παίζει η ορχήστρα πως παίζουν την όπερα ξέρω εγώ το ένα το άλλο δεν τα είχαμε αυτά υπόψη μας και αυτό υπαγόρευε προσέξτε το πως γίνονται ηχογραφήσεις πρώτον δεύτερο και βασικότερο πως γίνονται τα μεγάρα μουσικής και τρίτον πως το ακούμε εμείς που το βλέπουμε σπίτι μας εδώ εμείς ως Έλληνες θα λέγαμε ότι έχουμε κάποια παράδοση από την αρχαιότητα έτσι με τα θέατρα τα θέατρα ήταν ο χώρος που μαζευόταν η εκκλησία όπως λέγανε τότε εκκλησία του δήμου έτσι και συνήθως παρακολουθούσε καλλιτεχνικές εκδηλώσεις είχαν τη δική τους ακουστική δεν ξέρω πως θα βλέπουμε εκεί τι είδους εφέ ας πούμε κάνανε τώρα με την επίδαυρο ίσως και δεν ξέρω για το πολύ απλό λόγο ότι έχουν ξαφανιστεί τα σκηνικά έτσι δεν ξέρω με τι είδους εφέ μπορούσαν να δημιουργούν δηλαδή αν κάποιος θα δημιουργήσει τρόμα αν έκανε κάποιο είδος μπου χρησιμοποιώνεται ας πούμε το καύκαλο μιας μεγάλης χελώνας κάνουν και αυτή η εφέ στην αρχαιότητα δεν ήταν όπως νομίζουμε αλλά έχουν καταστραφεί όλα τα σκηνικά που υπήρχαν και δεν έχουν αίσθηση του τι είδους εφέ κάνανε τότε αλλά θέλω να πω ότι και εμείς έχουμε σαν λαός τη δική μας παράδοση αυτόν τον χώρο και δεν ξέρουμε υπό συνθήκες τι θα μπορούσε να σημάνει για τις νέες αίθουσες που έρχονται για την ιστορία και αυτό λέω και κλείνω μόνο υπάρχει η όπερα του Σίδνεη την οποία την έχω επισκεφθεί δεν ξέρω αν την έχετε δει σε φωτογραφίες που είναι ένα κουφό πράγμα έτσι δεν ξέρω αν την έχετε δει σε φωτογραφίες που είναι δεν ξέρω αν την έχετε δει σε φωτογραφίες που είναι ένα κουφό πράγμα έτσι δεν ξέρω αν την έχετε δει σε φωτογραφίες που είναι δεν ξέρω αν την έχετε δει σε φωτογραφίες που είναι δεν ξέρω αν την έχετε δει σε φωτογραφίες που είναι δεν ξέρω αν την έχετε δει σε φωτογραφίες που είναι δεν ξέρω αν την έχετε δει σε φωτογραφίες που είναι δεν ξέρω αν την έχετε δει σε φωτογραφίες που είναι δεν ξέρω αν την έχετε δει σε φωτογραφίες που είναι δεν ξέρω αν την έχετε δει σε φωτογραφίες που είναι δεν ξέρω αν την έχετε δει σε φωτογραφίες που είναι δεν ξέρω αν την έχετε δει σε φωτογραφίες που είναι וonne Μικρόφωνο. Οι παλιοί τραγουδιστές, η προηγούμενη γενιά, έπρεπε να τραγουδούσαν και χωρίς μικρόφωνο. Δηλαδή, στο πανηγύρι του χωριού σου δεν είχε μικρόφωνα, οπότε ένα προσόν που είχαν οι παλιοί τραγουδιστές, ποιο ήτανε? Η δυνατή φωνή. Όμως, όταν η φωνή είναι δυνατή, χάνει κάποιες άλλες ποιότητες που τις καλλιεργούν τώρα οι τραγουδιστές που έχουνε μικρόφωνο. Γι' αυτό κάνουμε έρευνα πάνω σε αυτόν τον χώρο. Το αποτέλεσμα ήταν, για να μην τα πολυλογώ, όπως μου λένε οι φίλοι αρχιτέκτονες που ασχολούνται με την αρχιτεκτονική του ήχου και του ακουστική του χώρου, ότι πρέπει να κάνεις μακρόστενες αίθουσες στο ένα άκρο, όπως είμαι εγώ, να κάθεται η ορχήστρα μαζί με την όπερα, τους τραγουδιστές που τραγουδάνε, δηλαδή τα Λίντα και τις Άριες, ώστε να παράγεται ο ήχος και να πηγαίνει σε όλο το χώρο, σε όλο το κοινό, σε όλο το αφιθεατρό. Όμως ακριβώς στα αρχαία ελληνικά θέατρα δεν ήταν έτσι, θυμάστε πώς ήτανε. Εμείς είχαμε και τη λογική ότι πολλοί κάθονται σχεδόν στο πλάι, το οποίο εξέλιπε στις ευφωνικές ορχήστρες. Και δείτε λοιπόν τι τρελά πράγματα αρχίζουν να βγαίνουνε. Τώρα στις μέρες μας που υπάρχουνε μικρόφωνα, εν πάση περιτώση, αρχίζει να βγαίνει ένα άλλο μοντέλο της διάταξης του χώρου, που λέει ότι όπως κάθεται η συμφωνική ορχήστρα, διατάσω το χώρο και πολλοί κάθονται και σε καταπίθανες θέσεις, πολλοί κάθονται και από πίσω από τη συμφωνική ορχήστρα, κάτι που θυμίζει αρχαίο ελληνικό θέατρο. Πάντως πάβει αυτή η μακρόστινη διάταξη του χώρου, του Μέγαρου Μουσικής, και ίσως τα έπρεπε κι εμείς οι Έλληνες όπως έγινε στην όπερα του Σίδηνεου που έκανε διάφορα τέτοια κουφά πράγματα, ήταν πρωτοποριακά για την εποχή, τα έπρεπε κι εμείς να ξαναπροβάλλουμε τη δική μας παράδοση και να πούμε όπως κάνουν οι Γερμανοί, είναι οι Γερμανοί που βλέπετε φανερά βάζουν και κόσμο να κάθεται πίσω από την ορχήστρα, όπως απλά το κάνουμε κι εμείς και φυσικά εδώ δουλεύουν οι συνάδελφοί της αρχιτεκτονικής, βλέπετε αυτά που κρέμονται από πάνω. Τεράστια πετάσματα τα οποία κρέμονται και τα οποία δημιουργούν σκεδάσεις του ήχου και δημιουργούν μια ιδιότηπη ακουστική μέσα στο χώρο. Εμείς καθημερινά δεν έχουμε την ευκαιρία να πάμε στην οφέρα του Σίδηνε ή να πάμε στην φιλαρμονική του Βερολίνου όταν παίζει στο Βερολίνο, αυτό στο Βερολίνο που έχει κάνει το καινούριο διοικηστήριο έτσι, το μέγαρο μουσικής που έχει, που θυμίζει πάρα πολύ έντονα αρχαιοελληνικό θέατρο και έχει αρκεπές επαυξήσεις. Αλλά οι δικοί μας οι ναοί έχουν τρομερή ακουστική. Μάλιστα, όταν μιλούσα αυτά με αρχιτέκτονες μου είπε, σε παλιούς ναούς θα δείτε τι συστήματα μπασ ριφλέξ κάνανε οι αρχαίοι αρχιτέκτονες. Θα δείτε λοιπόν στα σφαιρικά τρίγωνα που είναι τα τόξα που στηρίζουν τον τρούλο, λέει εκεί μέσα, θα δήκαν τρυπίτσες τόσος περίπου τρύπες, τι κάνανε αυτοί όταν χτίζαν το ναό εκεί μέσα βάζαν πιθάρια. Και το πιθάρι φυσικά έχει δημιουργήσει μια τρύπα μέσα στο σφαιρικό τρίγωνο, μέσα στο θόλο ας το πούμε έτσι. Τι κάνει, παίρνει τον ήχο που πάει ψηλά, τον βάζει μέσα, τον ενισχύει σαν αντικείο που είναι και τον ξαναβγάζει έξω. Δεν θυμίζει αυτό λίγο το bass reflex που λέγαμε. Νομίζω στην κατάληψη έχει bass reflex, πάντα το δείτε τώρα, διαστικά το είδα, δεν έχω να σας πω περισσότερα. Μακάρι να τα είχαμε αυτά τα όργανα όπως τα είχαμε παλιά στο εργαστήριο που είχαμε, θα βάλω να τα ακούστε και να τα δείτε. Δηλαδή πολύ ονομαστοί οι ναοί που έχουμε και η Θεσσαλονίκη έχει ονομαστούς ναους, έτσι είναι η Αγιά Σοφιά κτλ. Η Ρωτόντα επίσης έχει πάρα πολύ ωραία ακουστική, τη θυμίζει πολύ τους χώρους αυτούς που έχουν τα μέγαρα μουσική σαν του Βερολίνου. Η Ρωτόντα έχει πολύ καλή ακουστική και πιθανώς να μπορεί να βελτιωθεί με διάφορες σχητικές διατάξεις και μερικές καινούργιες εκκλησιές είναι τα μόνα φυσικά και το Μέγαρο Μουσικής που έχουμε στο οποίο έχει γίνει μελέτη και υπάρχουν αυτά εδώ τα πετάσματα από πάνω. Απλώς το Μέγαρο Μουσικής το δικό μας δεν τολμήσαμε να κάνουμε κάποια τέτοια είδους καινοτομία, δηλαδή αν είχαμε κάνει κάποια τέτοια καινοτομία ενδεχομένως με κάποια στοιχεία παραδοσιακής ακουστικής που ήσχεσαν στους αρχαίους θεατρικούς χώρους, στους ναούς του Βυζαντίου κτλ. να είχαμε τρελάνει κόσμο, δεν πειράζει κάποια άλλη ευκαιρία. Καλώς απόγευμα.