| : Γεια σας, είμαι ο Στέφανος Αλεβύζος, είμαι ψυχολόγος στο χαμόγελο του παιδιού και σας καλωσορίζουμε σε ένα ακόμη ρότα το χαμόγελο, ένα πάρα πολύ σημαντικό ρότα το χαμόγελο, το οποίο έχει να κάνει με την ψυχική υγεία των παιδιών και των εφήβων σε μια πολύ δύσκολη περίοδο, όπως είναι αυτή, τον lockdown, της πανδημίας, του κορωνοϊού και όλων αυτών που έχει φέρει σαν αποτέλεσμα γύρω από αυτή τη συνθήκη που όλοι νιώθουμε πιεσμένοι και σε πολύ μεγάλη ένταση. Έτσι αυτό το ρότα το χαμόγελο γίνεται στο πλαίσιο και του ευρωπαϊκού προγράμματος Intersect 3, ενός σημαντικού προγράμματος το οποίο ευνοεί τις συνεργίες μεταξύ κρατών για δράσεις για την προστασία αλλά και για την υγεία των παιδιών, δράσεις εκπαίδευσης, επιμόρφωσης, δράσεις συνδυσιακής αφύπνησης αλλά και δράσεις αιμοδοσίας, πολύ σημαντική και αυτή η παράμετρος. Μπορείτε να επισκεφτείτε το site μας και να δείτε και τις πόλεις που τις επόμενες ημέρες θα επισκεφτούμε προκειμένου να συμμετέχετε και εσείς αυτή την πάρα πολύ σημαντική δράση, ενέργεια της αιμοδοσίας, της αθελοντικής αιμοδοσίας για να στηρίξουμε έτσι με αυτόν τον τρόπο και τους συνανθρώπους μας. Και θα δείτε γιατί το λέω, γιατί ακόμη και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό για να ενδυναμωθεί η ψυχική υγεία των παιδιών, το να νιώσουν ότι προσφέρουν και στον διπλανό τους. Θα τα δούμε αυτά αναλυτικά και στην πορεία. Ανοίγοντας λοιπόν, κλείνοντας αρχικά το κεφάλαιο της υγείας και της περιγραφής του προγράμματος, πάμε να ανοίξουμε το σημαντικό κεφάλαιο για σήμερα που είναι η έννοια της ενδυνάμωσης της ψυχικής ανδεκτικότητας των παιδιών, πώς να κάνουμε τα παιδιά να μπορούν να αντέξουν χωρίς έτσι πολύ μεγάλη βλάβη συναισθηματική, όλη αυτή τη συνθήκη. Πρέπει να αναλογιστούμε ότι τα παιδιά είναι σε ένταση, είναι μέσα στο σπίτι, έχουν αποκοπεί από τη ρουτίνα τους, από την καθημερινότητά τους να πάνε στο σχολείο, να γυρίσουν εξωσχολικές δραστηριότητες, έχουν αποκοπεί από πράγματα που μπορεί να κάνανε και να περνάνε την ώρα τους, να βγούνε με τους φίλους τους, να πάνε για μπάσκετ, για αθλητικές δραστηριότητες γενικότερα, ακόμη και να πάνε στον κινηματογράφο ή οτιδήποτε άλλο. Όλα αυτά αφήνουν ένα αποτύπωμα πάνω στη συμπεριφορά των παιδιών. Πώς εκφράζεται και πώς παρατηρούμε αυτό το αποτύπωμα δεν διαφέρει και πάρα πολύ από τους ενήλικες, ίσως δεν διαφέρει και καθόλου. Γύρω μας όλοι βλέπουμε ανθρώπους φουβισμένους, μην κολλήσουν, μην αρρωστήσουν και μην γίνουν η αιτία να κολλήσει κάποιος δικός τους άνθρωπος ο οποίος ανήκει σε ευπαθή ομάδα, ή γενικότερα. Βλέπουμε ανθρώπους θυμωμένους, αγανακτισμένους, πότε θα τελειώσει όλο αυτό, δεν αντέχω. Βλέπουμε ανθρώπους που δεν έχουν πολλές διεξόδους συναισθηματικής αποφόρτησης, επικοινωνίας, έχουν χάσει φίλους, οικογένεια, το ευρύτερο κοινωνικό και οικογενειακό περιβάλλον, τους λείπει η καθημερινότητά τους, αυτό που λέγαμε να επιστρέψουμε στην κανονική μας ζωή. Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι η κανονική μας ζωή, όπως την γνωρίζαμε, θα τροποποιήθη, ήδη τροποποιείται και ας πούμε με τη λήξη της πανδημίας και την ολοκλήρωση ενός κύκλου, lockdown ή οτιδήποτε άλλο, να ξέρουμε ότι αυτή η όλη συνθήκη θα έχει αφήσει ένα αποτύπωμα στη συμπεριφορά μας και θα έχει αλλάξει και αυτό που ονομάζουμε κανονικότητά μας. Θα μπούμε σε μία άλλη κανονικότητα και καλό είναι να αρχίσουμε να προετοιμάσουμε τα παιδιά και από τώρα. Πώς μπορούμε να προετοιμάσουμε τα παιδιά. Θα σας δώσουμε τρία σημαντικά στοιχεία σε αυτό το ρότατο χαμόγελο και καλό είναι να παρακολουθήσετε και στη συνέχεια θα προβληθούν άλλα δύο ρότατο χαμόγελο την επόμενη περίοδο όπου θα αλοκληρωθεί ένας κύκλος στήριξης και υποστήριξης των παιδιών. Ξεκινώντας με αυτά τα τρία σημαντικά ζητήματα στη σημερινή μας συνάντηση, το πρώτο που έχω να σας πω είναι ότι παρόλο που θέλω να μιλήσω για την ψυχική υγεία θα μιλήσω για το σώμα. Η πρώτη συμβουλή έχει να κάνει με το σώμα μας. Έχει να κάνει με το ότι ένα παιδί που τρέφεται στους χρόνους και με τις τροφές που πρέπει, ένα παιδί που κοιμάται, ένα παιδί που κινείται, ένα παιδί που προσέχει την εμφάνισή του ακόμη και όταν είναι μέσα στο σπίτι και φτιάχνει διάθεσή του, αναπτύσει ένα πολύ σημαντικό μηχανισμό άμυνας απέναντι στην πίεση του κορωνοϊού. Άρα, να τρεφόμαστε σωστά, να σκούμαστε, να αθρούμαστε, ακόμα και το περπάτημα να ξέρετε είναι πάρα πολύ σημαντικό, να μην είναι τα παιδιά καθυλωμένα μπροστά σε έναν υπολογιστή, σε μια οθόνη, έστω και λίγη λεπτά κάθε μέρα, λίγη ώρα κάθε μέρα να μπορούν να βγουν και να περπατήσουν. Είναι πάρα πολύ σημαντικό. Και γιατί είναι σημαντικό, γιατί μας βάζει και κάτι άλλο. Ο κορωνοϊός διατάραξε την καθημερινότητά μας. Σκεφτείτε ότι αν έχουμε συγκεκριμένη ώρα που πάμε για ύπνο, που ξυπνάμε, που έχουμε τα γεύματά μας, που βγαίνουμε έξω για να περπατήσουμε, που κάνουμε μπάνιο ή που διαλέγουμε τα ρούχα μας, όλα αυτά φτιάχνουν μια νέα ρουτίνα. Και γενικά να ξέρετε ότι η ρουτίνα στην καθημερινότητα των παιδιών είναι εντός εισαγωγικών και θεραπευτική. Άρα, κρατάμε αυτό το πρώτο σημαντικό κομμάτι. Το δεύτερο στοιχείο που θα ήθελα να μοιραστούμε σήμερα μαζί σας είναι στο να εξηγήσουμε στο παιδί τι είναι αυτός ο κορωνοϊός. Άρα, πριν πάμε στο παιδί, θα πρέπει πρώτα να έχουμε μάθει εμείς τι είναι ο κορωνοϊός, πώς συμπεριφέρεται, ποια είναι τα καινούργια δεδομένα. Το πιο εύκολο πράγμα είναι τώρα, αυτή την περίοδο. Σχεδόν όλα τα δησιογραφικά και μη sites, σχεδόν όλα τα κανάλια έχουν μια σταθερή θεματική γύρω από τον κορωνοϊό. Δεχόμαστε πάρα πολλές πληροφορίες, εξαιρετικοί επιστήμονες διαφόρων δικοτήτων τοποθετούνται δημόσια και συμβουλεύουν τον κόσμο, αλλά πολλές φορές υπάρχει ένα debate μεταξύ τους. Αυτό το είδαμε πολύ και στο πρώτο lockdown, ότι άλλος βγαίνει και λέει υπέρ μιας συγκεκριμένης συμπεριφοράς ενώ κάποιος άλλος βγαίνει και λέει όχι παιδιά αυτή η συμπεριφορά δεν είναι βοηθητική, είσα-ίσα μπορεί να είναι και επικίνδυνη. Ανάμεσα σε αυτά τα debate πολλές φορές βρίσκεται και το κόσμος. Αυτή η σύγχυση που προκαλείται μεταφέρεται και στον κόσμο, ο οποίος τελικά ενισχύεται και το συνέσθημα του θυμού και δεν ξέρει τι να κάνει. Η δική μας συμβουλή είναι επιλέξτε συγκεκριμένα ιδιωγραφικά κανάλια, δίκτυα, όταν λέω κανάλια εννοώ δίκτυο, από το οποία θα ενημερώνεστε, είτε σάιτ, είτε τηλεόραση, είτε ραδιόφωνο, εφημερίδες ή οτιδήποτε άλλο. Επιλέξτε όμως συγκεκριμένα σάιτ, συγκεκριμένη ώρα της ημέρας, μην αφήνετε την ιδιωγραφία του κορωνοϊού να μπει στην καθημερινότητά σας, θα σας καταβάλει, δεν θα εξυπηρετήσετε τίποτα. Και αφού συγκεντρώσετε όλη την απαραίτητη πληροφορία που χρειάζεται, τότε να μπορέσετε να μιλήσετε και στα παιδιά. Και τι να πούμε, καταρχάς τι είναι αυτός ο κορωνοϊός, πως μπορούμε να προστατευτούμε, είναι πάρα πολύ σημαντικό να δείξουμε στα παιδιά το πως μπορούμε και πρέπει να προστατευτούμε και κυρίως να τοποθετήσουμε την έννοια της πανδημίας του lockdown και του κορωνοϊού σε ένα συνεχές. Αυτό βοηθάει πάρα πολύ τα παιδιά, το ξέρουμε από προηγούμενες έρευνες, από προηγούμενες πανδημίες σε άλλες χώρες, ότι τοποθετώντας τη συνθήκη σε μια χωροχρονική σειρά αρχής, μέσης, τέλους, διευκολύνει πάρα πολύ τα παιδιά. Τα παιδιά πρέπει να ξέρουν ότι αυτή η συνθήκη δεν έχει έρθει για να μείνει, έχει έναν κύκλο, θα τον ολοκληρώσει, είμαστε στη μέση, εξελίσεται, θα κλείσει ένας κύκλος, θα ανοίξει ένας άλλος, αλλά όλα ανοίγουν και κλείνουν και υπάρχει και μια συνεχές. Τα παιδιά πρέπει να ξέρουν ότι αυτό βρίσκεται πάνω σε ένα συνεχές. Κοντά στο συνεχές και στην έννοια του τέλους που ανέφερα πριν, θα πρέπει να κρατήσετε και την έννοια της ελπίδας. Αυτή είναι η τρίτη μας και σημαντικότερη συμβουλή. Όλοι οι επιστήμονες, όλοι οι έρευνες συμφωνούν ότι η καλλιέργεια της ελπίδας και του συναισθήματος αλτρουισμού είναι πάρα πολύ σημαντικά για την ψυχική υγεία των παιδιών. Πάω πρώτα στον αλτρουισμό και λέγοντας ότι όταν συμπεριφέρομαι με έναν τρόπο ο οποίος βοηθάει και τους άλλους, τη μαμά, τον παπά, τα αδέλφια μου, τον παππού και τη γεγιά, με βοηθάει να είμαι πιο συνεπής αυτή τη συμπεριφορά. Όταν ξέρω ότι βοηθάω τον διπλανό μου, τον γειτονά μου, πάλι διευκολύνει τα παιδιά να προσαμοστούν καλύτερα σε αυτό που τους ζητάμε να κάνουν για να προστατευτούν, γιατί δεν έχει να κάνει μόνο με τα ίδια, έχει να κάνει και με τον διπλανό τους. Ακόμα και η μοδοσία, όπως σας είπα, είναι πάρα πολύ σημαντικό για όλους μας, να ξέρουμε ότι βοηθάμε τον διπλανό μας. Θα δείτε ότι θα υπάρξει και ψυχική ανάταση γύρω από όλο αυτό. Τελειώνοντας, λοιπόν, με το κομμάτι της ελπίδας είναι ότι, όπως είπαμε, αρχή, μέση, τέλος, ελπίδα. Τα παιδιά πρέπει να ελπίζουν, πρέπει να καλλιεργείται το συνέστημα της ελπίδας. Είναι ένα αισιοδοξο συνέστημα που μας βοηθάει να σταθούμε στα πόδια μας. Ξέρω ότι είναι μια περίοδος πάρα πολύ δύσκολη για όλους. Ξέρω ότι πολλοί και πολλές που βλέπετε αυτή τη στιγμή είστε πολύ κουρασμένοι από αυτή τη συνθήκη, ούτε φοβισμένοι, ούτε θουμωμένοι. Πάρα πολύ κουρασμένοι. Εγώ το μόνο που έχω να σας πω είναι ότι το χαμόγελο του παιδιού είναι δίπλα σας, η γραμμή 156 είναι δίπλα σας. Σε ό,τι χρειαστείτε, σε ο,τιδήποτε μπορούμε να σας διευκολύνουμε για να στηρίξετε και να υποστηρίξετε τα παιδιά σας, είμαστε εκεί. Την στήριξη και την υποστήριξη θα την παρέχετε εσείς. Εσείς είστε οι εγγονείς των παιδιών, εσείς είστε οι σημαντικές φιγούρες. Εμείς είμαστε εκεί για να στηρίξουμε και τα παιδιά και εσάς και να σας διευκολύνουμε να διαχειριστείτε αυτή την κατάσταση. Ό,τι χρειαστείτε το 1056 24-24, δωρεάν και ανώνυμα είναι εκεί με κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους. Και αν δεν θέλετε να πάρετε τηλέφωνο, υπάρχει πάντα και η εφαρμογή chat, την οποία μπορείτε να βρείτε μέσα από το site μας και να επικοινωνήσετε μαζί μας με ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά. |
