| : Ultimate Music Γεια σας, παιδιά! Τι κάνετε, είμαι η Εύα. Γεια σας, παιδιά και εγώ είμαι η Αλεξάνδρα. Ελπίζουμε να είστε όλοι καλά. Εύα να σου πω κάτι. Αγαπάω πάρα πολύ τα ζωάκια. Πάρα πολύ, όλα τα ζωάκια. Και στεναχωριέμαι υπερβολικά όταν βλέπω έξω ζωάκια που δεν έχουν σπίτι και είναι αδέσποτα. Ααα τα αδέσποτα ζωάκια παιδιά που ζουν στους δρόμους χωρίς να έχουν κάποιον να τους φροντίζει. Αλεξανδρά, ξέρω μια πάρα πολύ ωραία ιστορία για ένα σκυλάκι που ήταν αδέσποτο. Παιδιά, τον έλεγαν πόθο. Και είναι αυτός εδώ. Μη μου πεις ότι μιλάς για το πιο αξιολάτρεπτο, σκανδαλιάρι, φωνακλά, στραβοκάνης σκύλο με τα μεγάλα μάτια. Αυτός, αυτός είναι ο πόθος. Αυτός είναι ο πόθος και είναι φοβερός. Θέλεις να ακούσεις την ιστορία του? Ναι, θέλω πολύ. Παιδιά, εσείς θέλετε να ακούσετε την ιστορία του. Είναι μια ιστορία που είναι λίγο λυπηρή. Α, άμα είναι λυπητερή... Κάτσε, κάτσε να σου πω. Κάτσε να σου πω. Παιδιά, στην αρχή είναι λίγο λυπηρή, αλλά στο τέλος είναι τόσο χαρούμενη και τόσο υπέροχη. Έλα, έλα. Να την πω? Ανυπομονώ. Ακούστε παιδιά, ακούστε. Ο πόθος ήταν ένα αδέσποτο σκυλάκι που γεννήθηκε στον δρόμο. Και μετά τι έγινε? Στην αρχή ήταν πάρα πολύ φοβισμένος. Τότε ήρθε κοντά του ένας μεγαλός ομοσάνθρωπος που στον πόθο έμοιαζε σαν ένας τεράστιος γίγαντας. Και τον υιοθέτησε, τον πήρε μαζί του. Όχι, ακριβώς. Τον έβαλε γρήγορα σε μια σακούλα, τον έκλεισε σφιχτά και τον πέταξε μέσα σε μια αυλή. Αλήθεια λες. Αλήθεια σου λέω. Αχ το καημένο το πόθο, δεν το ήξερα για αυτόν ότι του είχε συμβεί αυτό. Ναι, και ένιωσε πάρα πολύ φοβισμένος. Όμως τον βρήκανε δύο υπέροχες κυρίες. Ναι, για πες. Τον φροντίσανε. Μάλιστα παιδιά του δίνανε και γαλατάκι με τον πιπερό, όπως πίνατε κι εσείς όταν ήσασταν μικροί. Οπότε τελείωσε η ιστορία. Ο πόθος βρέκε σφιτάκι. Όχι, ακριβώς. Τότε τι έγινε. Στη συνέχεια τον πήγανε σε ένα ξενοδοχείο ζώων παιδιά, που ο πόθος το έλεγε κατασκήνωση. Εκεί πέρα ζούσε με άλλα ζωάκια. Αλήθεια. Και περίμενε την ώρα που θα έρθουνε να τον υιοθετήσουνε. Είναι σίγουρη ότι η πρώτη οικογένεια που τον είδε τον υιοθέτησε. Τον πήρε δηλαδή κοντά της. Δεν έγινε ακριβώς έτσι. Άλλη δεν έγινε έτσι. Όχι. Ο πόθος, παιδιά, άλλαξε πάρα πολλές οικογένειες. Κάποιοι τον παίρνανε για ένα μήνα, άλλοι για μία βδομάδα. Μάλιστα, Αλεξάνδρα, υπήρχε και ένας που τον κράτησε μόνο μία ώρα. Μία ώρα δεν μπόρεσε ο πόθος να τον σαγηνεύσει. Έτσι δεν είναι. Δεν κατάφερε, δεν πρόλαβε. Και τότε ξαναγύρισε πάλι στο ξενοδοχείο των ζώων. Ε, δάμε, όλο αυτό που λες. Καταλαβαίνω ότι ο πόθος πέρασε πολύ δύσκολα. Και μέσα στην κατασκήνωση δεν θα είχε κανέναν να μιλάει. Δεν θα είχε κανέναν φίλο. Έκανε έναν φίλο. Αλήθεια. Ναι, έκανε έναν φίλο. Τον Άξελ, ο οποίος έμενε στο διπλανό δωμάτιο. Ο Άξελ, παιδιά, ήταν πολύ μεγάλος όμως με μητερά αυτιά. Και κάθε βράδυ ο πόθος του έλεγε όλες τις φανταστικές και υπέροχες ιστορίες που ήξερε για όλα αυτά που είχε περάσει στη ζωή του. Α, πολύ ενδιαφέρον. Και μετά τι έγινε, χώρισαν αυτοί οι δυο φίλοι. Έπειτα γίνανε αδέρφια. Θέλεις να σου πω όμως τι έγινε μετά. Δεν θέλω, ανυπομονώ, πες μου. Μια καλή νερά, είδα, ήρθε στο ξενοδοχείο των ζωών για να πάρει τον πόθο και να τον υιοθετήσει. Μόνο τον πόθο? Όχι μόνο τον πόθο, πήρε και κάποιον άλλο μαζί. Αλλά έβαλε και πόθο στο χεράκι του για να γίνει αυτό. Ξέρεις τι έκανε? Όχι, πες. Πήγε στον Άξελ και γαύγιζε πάρα πολύ δυνατά μέχρι καλή του οικογένεια να υιοθετήσει και τον Άξελ. Κάτσε παιδί, μπερδεύτηκα. Δηλαδή θες να μου πεις ότι η οικογένεια που πήγε και πήρε τον πόθο, πήρε και τον Άξελ. Όχι μόνο πήρε τον Άξελ, είχε και ένα άλλο σκυλάκι μαζί τους, τη Διόνη. Δηλαδή τρία σκυλιά σε ένα σπίτι. Τρία σκυλάκια, παιδιά. Και κάπου πήγανε να ζήσουνε. Πού? Σε ένα πάρα πολύ όμορφο παλάτι. Μη μου πεις. Και σε αυτό το παλάτι, παιδιά, υπήρχε ένα δωμάτιο. Τι δωμάτιο? Σκοτεινό? Δεν ήταν σκοτεινό. Φοβιστικό? Καθόλου φοβιστικό δεν ήτανε. Τρομακτικό? Όχι. Ε, τι δωμάτιο πια? Ήταν ένα μυστικό δωμάτιο, στο οποίο ο πόθος δεν επιτρεπόταν να μπει. Και πώς μπήκε τελικά? Έβαλε την πονεριά του ένα βράδυ, που βρήκε εξεκλείδωτη την πόρτα και τρύπωσε. Και εκεί μέσα ξέρεις τι βρήκε. Τι βρήκε? Βρήκε πάρα πολλά μαγικά πράγματα, χρώματα παιδιά, πινέλα, κόλες, ψαλίδια, ζωγραφιές, πορτρέτα ζώων. Ε, τώρα θα μου πεις σε λίγο ότι ο πόθος ζωγραφίζει κιόλας. Φυσικά και ζωγραφίζει ο πόθος. Όχι μόνο ζωγραφίζει παιδιά, είναι εικονόγραφος. Θες να μου πεις ότι έκανε εικόνες σε κάποιο βιβλίο. Έκανε εικόνες, όπως τις εικόνες, εδώ, αυτού του βιβλίου, παιδιά. Και ποιος το ξεκίνησε, το έγραψε μόνος του. Όχι, όχι, δεν το έγραψε μόνος του. Το βιβλίο το έχει ξεκινήσει η μητέρα του με τη χαμογελιάνα. Και ο πόθος αποφάσισε πως θέλει να τελειώσει αυτό το βιβλίο μόνος του. Αλήθεια λες. Ναι, ζήτησε τη βοήθεια από τα αδέρφια του. Δώσε μου λίγο να το δω. Για δες το. Δες πόσο υπέροχα πράγματα μπορεί να κάνει ο πόθος. Βλέπω όμως και υπέροχα πράγματα που μπορούν να κάνουν τα παιδιά. Φυσικά αυτό το βιβλίο, παιδιά, χρειάζεται τη δική σας τη βοήθεια για να τελειώσει. Μπορείτε κι εσείς μέσα σε αυτό το βιβλίο να βοηθήσετε τον πόθο και την οικογένειά του, να διαδώσουν ένα μήνυμα. Ποιο μήνυμα? Το μήνυμα ξέρεις ποιο είναι Αλεξάνδρα? Όχι. Ότι πρέπει να αγαπάμε όλα τα ζωάκια, παιδιά, και να τα φροντίζουμε. Και ότι η οθεσία ενός ζώου είναι πάρα πολύ σημαντική και αποτελεί μια υπέρτατη πράξη αγάπης. Έχεις δίκιο, Εύα. Έχεις απόλυτο δίκιο. Ξέρεις όμως ότι σκέφτομαι ότι ο πόθος από την αρχή δεν το έχει βάλει κάτω. Ποτέ δεν το έβαλε κάτω και ούτε, παιδιά, εσείς να το βάζετε κάτω. Ο πόθος έχει ένα μήνυμα για τα παιδιά. Για πες το. Είναι ένα μήνυμα που θα ήθελε κάθε μέρα να λέτε πώς αγαπάμε και φροντίζουμε τον εαυτό μας. Πάντα. Και πιστεύουμε ότι έχοντας πάντα στο μυαλό μας, ότι η προσπάθεια είναι πολύ σημαντική για να καταφέρουμε ό,τι επιθυμούμε στη ζωή μας, παιδάκια. Έτσι γι' αυτό κι εσείς, παιδιά, μη σταματήσετε ποτέ να προσπαθείτε για αυτά που θέλετε. Και να ξέρετε ότι αξίζεται όλα τα καλά του κόσμου. Όλα τα καλά του κόσμου. Εύα, να σου πω κάτι. Μου ήρθε μια ιδέα. Πες μου. Μέσα από όλα αυτά που είπες στα παιδιά, κατάλαβα ότι ο πόθος έζησε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα πολύ έντονα συναισθήματα. Πάρα πολύ έντονα συναισθήματα έζησε, ναι. Κατάλαβα ότι η ζωή του ξεκίνησε με φόβο, μετά είχε λύπη και στο τέλος ήρθε η χαρά. Ναι, γιατί στο τέλος βρήκε την παντοτινή του οικογένεια, παιδιά. Παιδιά, θέλετε να παίξουμε ένα παιχνίδι? Ναι, εγώ θέλω πάρα πολύ. Λοιπόν, έλα να σηκωθούμε. Για να σηκωθούμε, παιδιά, σηκωθείτε κι εσείς. Λοιπόν, Εύα, άκου αυτή τη μουσική. Για να ακούσω. Ανοίξτε, παιδιά, καλά τα αυτιά σας, να ακούσετε κι εσείς. Χαρά δηλαδή. Νομίζω χαρά. Εσείς, παιδιά, τι λέτε? Για πάμε να το κάνουμε. Πάμε. Πολύ ωραία, νομίζω τα παιδιά το κάνανε κι αυτά από το σπίτι σίγουρα. Α, τους δω εγώ σε λίγο. Να βρούμε μια μουσική και για τη Λύπη. Ωραία θα ήτανε. Για να ακούσουμε. Αλεξάνδρα, πόσο λυπημένος το ένιωσε ο πόθος... όταν βρέθηκε μέσα στη σακούλα σκουπιδιών. Νομίζω ότι εκείνη την ώρα πρέπει να ένιωσε και φόβο. Είμαι σίγουρη ότι φοβήθηκε πολύ όταν ήτανε κλεισμένος. Να βρούμε, να βρούμε έναν ήχο. Να βρούμε μια μουσική, ναι. Για να ακούσουμε. Έναν ήχο για τον φόβο. Παναγία μου. Πόσο πολύ θα φοβήθηκε ο καημενούλης. Εσείς, παιδιά, απ' το σπίτι μη φοβάστε. Λάτε να το παίξουμε. Ακούστε τη μουσική. Χαρά. Λύπη. Φόβος. Χαρά. Χαρά. Να δω τώρα, θα το μαντέψετε. Σωστά, φόβος ήταν. Φόβος. Για να ακούσουμε και το επόμενο. Εύα, τώρα που το σκέφτομαι, σε αυτό το παλάτι που είπες, που έμεινε ο πόθος, δεν υπάρχει και ένα δέντρο. Υπάρχει ένα δέντρο. Τι δέντρο? Είναι το δέντρο των ευχών. Σε αυτό το δέντρο βάζουμε όλες τις ευχές, να βρούνε όλα τα ζωάκια του κόσμου, ένα παντοτινό σπίτι και κανένα ζωάκι, να μη ζει αδέσποτο στον δρόμο. Παιδιά, μου φαίνεται ότι ήρθε η ώρα να μάθουμε, να φτιάχνουμε κάρτες από πατούσες. Να βάλουμε και εμείς την καρτούλα μας στο δέντρο των ευχών. Συμφωνείς Εύα? Συμφωνώ. Μπορούνε και τα παιδιά από το σπίτι, να φτιάξουνε καρτοπατουσάκια, και να γράψουν επάνω τις δικές τους ευχούλες. Άντε, πάμε! Λοιπόν, παιδιά, ήρθαμε εδώ πέρα με την Αλεξάνδρα, και θέλω να συζητήσω να φέρετε ό,τι πολύχρωμο έχετε, χαρτόνια, κόλες, ψαλίδια, μολύβια, για να φτιάξουμε και εμείς πατουσίτσες, να κολλήσουμε στο δέντρο των ευχών. Θα σας δείξω εγώ, παιδιά, τον τρόπο. Για πάμε να δούμε. Πώς γίνεται, βρε Αλεξάνδρα, η πατούσα, εγώ δεν ξέρω να τη φτιάχνω. Δεν είναι τόσο δύσκολο σου, νομίζεις, Εύα. Υπάρχουν δύο τρόποι. Ο ένας είναι να χρησιμοποιήσουμε και κόλες και ψαλίδια, και ο άλλος είναι μόνο με ένα μαρκαδόρο και με ένα χαρτόνι, παιδιά. Αρχικά θα φτιάξετε μία όμορφη καρδούλα. Σαν αυτήν εδώ. Και μετά? Θα κάνετε τέσσερα κυκλάκια. Ξεκινώντας από το μεγαλύτερο και φτάνοντας στο μικρότερο. Όπως είναι και τα πόδια σας, τα δάχτυλα των ποδιών σας. Δεν είναι δύσκολο. Μία καρδούλα και τέσσερα κυκλάκια. Αυτά θα τα χρωματίσουμε όπως θέλετε εσείς. Ναι, ναι, με ό,τι χρώμα θέλετε. Ναι, δεν με πειράζει άμα είναι ξυλομπογιά ή κυρομπογιά ή μαρκαδόρος. Μουσική Ξέρεις, Εύα, για τον Πόθο έχουνε γραφτεί πολλά τραγουδιά σαν αυτό που ακούς. Ναι, είναι το τραγούδι του Πόθου. Μουσική Αλεξάνδρα, τώρα είναι έτοιμη η πατούσα, δηλαδή. Ε, δεν είναι ακριβώς έτοιμη. Θέλει και λίγο ψαλιγάκι. Α, για πάρτε και ψαλίδια, παιδιά. Λοιπόν, παιδιά, δεν θα κόψετε τα σχήματα. Θα κόψετε γύρω γύρω από τα σχήματα. Θα σας δείξω, θα σας δείξω. Γύρω γύρω, παιδιά, έτσι. Μακριά, δηλαδή, από το κέντρο. Μη φάτε τα δαχτυλάκια. Άντε πάλι, τα παιδιά ξέρουν. Είμαι σίγουρη ότι ξέρουν. Άντε και το κόψανε, μετά τι θα γίνει. Είναι έτοιμη? Είναι έτοιμη. Α, πάρα πολύ ωραία. Λοιπόν, ξέρετε τι μπορείτε να κάνετε. Τώρα μου ήρθε μια ιδέα. Μπορείτε να κάνετε μία τρύπα. Εγώ τώρα έχω αυτό το διακορευτεί. Εσείς μπορεί να μην έχετε αυτό το μηχάνημα σπίτι. Με ό,τι μπορείτε. Ζητήστε βοήθεια και τη βοήθεια της μαμάς. Και μπορούμε μέσα να περάσουμε ένα κορδελάκι, για να γίνει στο λιδάκι. Άλλωστε είπαμε στα παιδιά, ότι θα το βάλουμε στο δέντρο των ευχών. Οπότε πρέπει να το κρεμάσουμε παιδιά κάπως. Όπως αυτές εδώ τις πατούσες. Ναι Εύα, δεν έχει ευχή. Α, τα μεγάλα παιδιά που μπορείτε να γράψετε, μπορείτε να κάνετε μία ευχούλα. Και να τη γράψετε στο χαρτί. Και τα μικρά που δεν ξέρουν ακόμα να γράφουν. Μικρούλια, και εσείς μπορείτε να κάνετε μία υπέροχη ζωγραφιά για τα σκυλάκια. Τι μήνυμα θέλουμε να δώσουμε. Τι να γράψουμε. Να γράψουμε αυτοί οι μεγάλοι πια να προσέχουνε τα δέσποτα ζωάκια. Να μην τα αφήνουνε στον δρόμο. Έμα πια. Παιδιά μην ξεχνάτε να αγαπάτε τα ζωάκια, να τα φροντίζετε. Και αν δείτε κανένα ζωάκι στον δρόμο, μπορείτε να του δώσετε λίγο νεράκι ή λίγο φαγητό. Εγώ έγραψα αγάπη για όλα τα ζωάκια. Πάρα πολύ ωραία. Παιδιά είμαστε σίγουρος θα γράψετε κι εσείς υπέροχα μηνύματα για τα ζωάκια. Ωραία. Είναι έτοιμο το δέντρο μας. Είναι πάρα πολύ ωραίο. Είναι υπέροχο. Περιμένουμε και τις δικές σας καρτουλές να βάλετε κι εσείς έτσι. Παιδιά μην ξεχνάτε και το μήνυμα που θέλει να λέτε ο πόθος κάθε πρωί όταν ξυπνάτε. Με προσέχω, με αγαπάω και με φροντίζω. Και να μην ξεχνάτε ότι όταν προσπαθείτε και πιστεύετε στον εαυτό σας μπορείτε να καταφέρετε τα πάντα. Με προσέχω, με φροντίζω και με αγαπώ. Τέλεια. Αυτές είναι οι τρεις μαγικές λεξούς του πόθου. Μα αρέσουν και οι τρεις. Να είστε καλά παιδιά. Γεια σας. Γεια σας και από εμένα. |
