| : Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Να ανοίξουμε τις κάμερες, αν θέλετε, παρακαλώ. Λοιπόν, καλησπέρα σας, καλώς ήρθατε στο webcast του Ιδρύματος Ευγενίδου με τίτλο «Από την Θράκη στο διάστημα. Ιστορίες μαθητικής αναζήτησης και επιχειρηματικής τόλμης». Οι δεσμοί του Ιδρύματος Ευγενίδου με τη Θράκη είναι πολύ ισχυροί, καθώς ο ιδρυτής του, εθνικός ευεργέτης Ευγένιος Ευγενίδης, γεννήθηκε στο διδημότικο του ΕΒΑ. Στο σημερινό webcast φιλοξενούμε μια εξαιρετική μαθητική ομάδα από τη Ξάνθη και συγκεκριμένα από το Δεύτερο Λύκειο και παράλληλα μια καταξιωμένη εταιρεία ηλεκτρονικών με έδρα την Αλεξανδρούπολη, την Πρίσμα Ελεκτρονικά, για να μας μιλήσουν για τη σχέση τους με το διάστημα. Και βεβαίως τους ευχαριστούμε πάρα πολύ για τη συμμετοχή τους, ιδιαίτερα αυτή την εποχή εν μέσω καραντίνας. Όσοι παρακολουθείτε μέσα από την πλατφόρμα του Zoom ή από το YouTube μπορείτε να μας στείλετε με μήνυμα τις ερωτήσεις σας προς τους ομιλητές που θα προσπαθήσουμε να απαντηθούν μετά τη συζήτηση. Το webcast αυτό εντάσσεται στη σειρά που ξεκίνησε το Ίδρυμα Ευγενίδου αυτό το καλοκαίρι με επίκαιρα και ενδιαφέροντα θέματα επιστήμης και τεχνολογίας. Μπορείτε να τα δείτε όλα τα προηγούμενα, αυτό και τα επόμενα στην ιστοσελίδα του Ιδρύματος της online δράσεις, αλλά και στο κανάλι του Ιδρύματος στο YouTube. Θα ακολουθήσουν και άλλα πολύ ενδιαφέροντα webcast για τα οποία μπορείτε να ενημερωθείτε από την ιστοσελίδα και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του Ιδρύματος, καθώς επίσης και με την εγγραφή σας στο newsletter. Ειδικά σήμερα την συζήτηση θα συντονίσει ο κ. Πάνος Σάκας, δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός και τηλεοπτικός παραγωγός. Ο κ. Σάκας έχει σπουδάσει φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και είναι αρχισιντάκτης στο newsroom της Life. Έχει εργαστεί πολλά χρόνια καλύπτοντας το επιστημονικό και τεχνολογικό ρεπορτάζ σε τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς. Τον ευχαριστούμε πάρα πολύ για τη συμμετοχή του. Και κ. Σάκα, σας δίνω τον λόγο για να ξεκινήσετε την παρουσίαση και τη συζήτηση. Σας ευχαριστώ. Σας ευχαριστώ και εγώ κ. Κητσόνα. Είναι η τιμή δική μου και η χαρά. Αφορμή για τη σημερινή συζήτηση είναι ένα ευρυματικό σχολικό πείραμα από ένα λύκειο της Ξάνθης, που αν όλα πάνε καλά και ελπίζουμε να πάνε καλά, σύντομα θα απογειωθεί στο διάστημα. Στη στρατόσφαιρα συγκεκριμένα είναι ένα κατόρθωμα ελλήνων μαθητών της Δευτέρας και της Στήτης Λυκείου, με την πολύτιμη καθοδήγηση των εκπαιδευτικών τους. Είναι μαζί μας φυσικά δυο από τους μαθητές και ένας εκ των καθηγητών, τους οποίους θα σας παρουσιάσω σε πολύ λίγο, μαζί με έναν εκπρόσωπο της επιχειρηματικής κοινότητας. Με όλους λοιπόν αυτούς θα συζητήσουμε για τις δυσκολίες και τις ευκαιρίες που προσφέρει η διαστημική έρευνα. Θα επιτρέψετε όμως πρώτα να μιλήσω λίγο για το εγχείρημα των παιδιών. Λοιπόν, πρόκειται για πέντε μαθητές από το Δεύτερο Λύγιο της Ξάνθης, όπως είπε και ο κ. Κητσόνας, που με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών τους συμμετείχαν και βραβεύτηκαν στον 18ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό, που είχε προκηρύξει πέρυσι τον Ιανουάριο η Ένωση Ελλήνων Φυσικών με τίτλο «Διαστημικές Αποστολές». Λίγους μήνες μετά την πρώτη αυτή επιτυχία τους, οι μαθητές πληροφορήθηκαν ότι το πείραμά τους, ούτε λίγο είτε πολύ, θα ταξιδέψει στο διάστημα με τη βοήθεια της εταιρείας Blue Origin. Το πείραμα του Δεύτερου Λυκείου επιλέγθηκε να το αποθετηθεί σε ειδική κάψουλα, στον πείραμα Blue New Shepard, που θα οδηγήσει τα πειράματα στη στρατοσφαιρά, θα μείνει σύντομο χρονικό διάστημα εκεί και στη συνέχεια θα επιστρέψει στη γη. Οπότε οι μαθητές θα έχουν τη δυνατότητα να παραλάβουν πίσω το πειραμά τους και να κάνουν τις απαραίτητες μετρήσεις για να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Αυτή είναι πάνω κάτω η περιλήψη των όσων μας έφεραν εδώ. Χωρίς άλλη καθυστέρηση, νομίζω ότι έχει έρθει η ώρα να παρουσιάσω τους προσκεκλημένους μας. Μαζί μας είναι δύο από τους μαθητές, η Άννα η Κανατά και ο Γιώργος ο Κοσμίδης. Καλησπέρα σας. Καλησπέρα σας. Ευχαριστούμε για την πρόσκληση. Καλησπέρα. Ευχαριστούμε πάρα πολύ. Εμείς ευχαριστούμε. Οι οποίοι σχεδίασαν το πείραμα μαζί με τους μαθητές τους, οι οποίοι δεν μπορούσαν να είναι μαζί μας. Τον Αναστάση Παυλίδη, τον Θανάση Προύτζο και τον Δημήτρη Μάνο και με τη βοήθεια φυσικά δύο καθηγητών τους, του κυρίου Θωμά Αλεξόπουλου που είναι φυσικός και της κυρίας Αναστασίας Πεχτελίδου που είναι βιολόγος. Μαζί μας είναι και ο κύριος Αλεξόπουλος. Καλησπέρα. Κύριε Αλεξόπουλε. Καλησπέρα και από μένα και σας ευχαριστούμε για την τιμή που μας κάνετε. Εμείς σας ευχαριστούμε πολύ και φυσικά από τον χώρο του επιχειρήν έχουμε μαζί μας τον κύριο Χρήστο Γιορδαμλή, διευθύνοντας Σύμβουλο της Prisma Electronics, ηλεκτρολόγο-μηχανικό με σπουδές σε Management και Marketing που είναι ο εκλεγμένος πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών και Βιοτεχνών Εύρου, καθώς και του Δικτύου Συνδέσμων Βιοτεχνιών και Βιομηχανιών Ακριτικών περιόχων. Καλησπέρα σας. Καλησπέρα. Ευχαριστώ και εγώ από την πλευρά μου για την τιμή και τη χαρά που μας δίνετε να μιλήσετε για κάτι το οποίο υπάρχει στην Ελλάδα, αλλά όχι ευρέως διαδεδομένο. Υψηλή τεχνολογία και εφαρμογία στο χώρο του διάστηματος. Να είστε καλά. Να ξεκινήσω λοιπόν με την πρώτη ερώτηση στον κύριο Αλεξόπουλο, στον καθηγητή. Πείτε μας κύριε Αλεξόπουλο λίγα λόγια για το εγχείρημα της Blue Origin και πώς ένα λίκιο από τη Ξάνθη βρέθηκε να ετοιμάζει ένα πείραμα για το διάστημα. Όλα ξεκίνησαν πέρυσι τον Φεβρουάριο, όταν ενεργήθηκε ο διακονισμός της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών με θέμα τις διαστομικές αποστολές. Ξεκινήσαμε δειλά, πήγαμε στην πρώτη αναγνωριστική επίσκεψη ουσιαστικά, στην πρώτη ομιλία που έγινε από την Ένωση Ελλήνων Φυσικών εδώ στη Ξάνθη. Καλέσαμε κάποιους μαθητές μαζί μας και ίσα ίσα για να έρθουν να δουν μια ομιλία. Από εκεί και πέρα στάθηκε ο σπόρος για να δημιουργηθεί όλο αυτό εδώ πέρα το εγχείρημα. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν, τους άρεσε πάρα πολύ η ιδέα και από εκεί και πέρα αρχίσαμε και εμείς να σκεφτόμαστε ποιο θα ήταν το κατάλληλο πείραμα που θα μπορούσε να δημιουργηθεί από μας με ένα χαμηλό κόστος και ουσιαστικά με πάρα πολύ λίγη τεχνογνωσία που έχουμε εμείς για μια τέτοια αποστολή. Από εκεί και πέρα σιγά σιγά το νερό μπήκε στο αυλάκι και αρχίσαμε να σκεφτόμαστε διάφορους συνδυασμούς πειραμάτων που θα μπορούσαμε να κάνουμε εμείς. Και αυτό με φέρνει στην ερώτηση που θέλω να κάνω στα παιδιά, στην Άννα και στο Γιώργο. Πώς πήρατε την απόφαση συμμετοχής, ήταν εύκολο και απλό ή υπήρξαν δυσκολίες? Ποια ήταν κατά τη γνώμη σας η μεγαλύτερη πρόκληση? Άννα, αν θες να μου απαντήσεις πρώτη. Φυσικά, υπήρχαν πολλές δυσκολίες κατά τη διάρκεια του πειράματος και κυρίως η πανδημία που δεν υπήρχε στην αρχή σε μεγάλο δοχμό, αλλά όσο εξελίχθηκε το πείραμα, εξελίχθηκε και ο ιός και δυστυχώς πρέπει να μείνουμε μέσα στο σπίτι μέχρι και σήμερα. Αλλά παρ' όλα αυτά, εμείς θα καταφέραμε και φτάσαμε σε ένα σημείο που κανένας μας δεν πίστευε. Όλα ξεκίνησαν τόσο από το μλάι παιδί. Να σας πω την ιστορία μου που είναι κάτι απίθανο για μένα. Από πάντα είχα μία ελπρία για την αστρονομία και από παιδί τα έψαχνα αυτά τα θέματα και το διάστημα ήταν κάτι που με ενθουσίαζε, όπως φαίνεται και το πρώτο μου κλειοσκόπι είναι το P-STOP που το έχω πάει μόνη μου τη ψυχή. Έτσι η αποφάσισα να συμμετέχω σε ένα διαγωνισμό μου για να καταφέρω να το φτάσω πιο μακριά, γιατί με ενδιαφέρει να το έχω και ως επάγγελμα. Και κατάφερα να πείσω τον διεθυντή του σχολείου που ο κύριος Σαργυρόπουλος έχει και αυτός τρέλα με την αστρονομία και μαζί συμφωνήσαμε να συμμετέχουμε σε ένα διαγωνισμό που δυστυχώς δεν κατάφερα. Αλλά πλέον, κατά τύχη, μπήκα σε αυτή την ομάδα που δεν σκόπιζε να μπω και σε όλες τις σχολείες δεν το μετανιώνω καθόλου, κατάφερα να γνωρίσω όλους αυτούς τους καταπληκτικούς ανθρώπους και γνώρισα τους καθηγητές με μία άλλη ματιά, κατάλαβα ότι είναι και αυτοί οι άνθρωποι και ότι ενδιαφέρονται για την επιστήμη, δεν είναι απλά καθηγητές. Το καταλαβαίνω αυτό και αυτό με φέρνει και θα απευθύνω την ίδια ερώτηση φυσικά και στο Γιώργο. Γιώργο, εσύ κι εσύ ένα μέλος της ομάδας. Σου ήταν απλό αυτό, είχες τις απαραίτητες νόσεις φυσικής, έπρεπε να διαβάσεις περισσότερο και εκτός σχολικής ήλης. Όχι, φυσικά και δεν ήταν πολύ απλό, ήταν πολύ δύσκολο. Όταν πρωτοαρχίσαμε, δεν ξέραμε, ελευκό δηλαδή ξεκινήσαμε, δεν ξέραμε τίποτα. Αυτό είχε γίνει μόνο μια φορά πριν είχαμε δει μια τέτοια αποστολή, δεν είχε πολλά προηγούμενα, δεν ξέραμε τι να ψάξουμε. Οπότε ξεκινούσαμε, διαβάζαμε διάφορα θέματα. Εμείς, να σας πω την αλήθεια, δεν ξέραμε και πάρα πολλά, σχεδόν τίποτα δεν ξέραμε για το επίπεδο δηλαδή. Και δηλαδή, οι καθηγητές μας μας βοήθησαν πάρα πολύ και τους ευχαριστώ γι' αυτό, ενδιαφέρθηκαν πάρα πολύ γι' αυτό το εγχείρημα που προσπαθούσαμε να κάνουμε. Φυσικά, χρειάστηκε να διαβάσουμε πάρα πολύ και πέρα του σχολικού οραρίου, κάθε απόγευμα δηλαδή, έστω και λίγο ένα τέταρτο, ένα μισάωρο, μία ώρα, θα σχολιόμασταν μόνο γι' αυτό το πράγμα. Κάθε τετάρτη συναντιόμασταν στο σχολείο τρεις και τέσσερις ώρες και δουλεύαμε μαζί, οπότε… Μετά τη λεξή των μαθημάτων φαντάζομαι. Μετά τη λεξή, εννοείται. Συγκεντρώνομασταν όταν είχαμε κενά πέρα από τα φροντιστήρια και τα υπόλοιπα και συγκεντρώνομασταν μόνοι μας στο εργαστήριο πληροφορικής και κάναμε δουλειά. Δηλαδή, μαζί με τους καθηγητές φυσικά, οι οποίοι ήταν συνέχεια από πάνω μας και μας έδιναν τρελή καθοδήγηση. Πολύ ωραία. Θα επανελωθούμε σε εσάς και στο πώς ακριβώς καταφέρατε από αυτά τα απογεύματα στο σχολείο να φτάσετε και να διεκρυκείτε μία θέση, ένα χώρο μέσα σε ένα πείραυλο για ένα πείραμα στη στρατόσφαιρα, να έρθω και λίγο στον κύριο Γιώργο Δαμλή, που ακριβώς γι' αυτό θέλω να μιλήσω, για το διάστημα, τα πειράματα και την καινοτομία. Κύριε Γιώργο Δαμλή, πώς η καινοτομία για την εξερευνή του διαστήματος περνά και μπορεί να έχει εφαρμογές στην καθημερινή ζωή στη γη. Έχει συμβεί ποτέ και το αντίστροφο, μια παλιά καλή ιδέα να αποδειχθεί σωτήρια για το διάστημα. Θέτεται κάτι που νομίζω αναδεικνύει και το ρόλο της τεχνολογίας. Στο διάστημα είναι η επιτομή της εφαρμοσμένης τεχνολογίας, που είναι διαθέσιμη στους ανθρώπους. Και ως εκ τούτου, ό,τι εφαρμόζεται στο διάστημα, είναι δεδομένο ότι μετά από πολλά χρόνια, η γίγα θα έχει εφαρμογή και στην καθημερινότητά μας. Ως εκ τούτου, το διάστημα νομίζω είναι ο καταξοχήν τομέας, όπου η ανθρωπότητα για ειρηνικούς σκοπούς μπορεί και εξελίσσεται με στόχο να κάνει τη ζωή του καθενός από εμάς πιο εύκολη, πιο φυγική προς το περιβάλλον και όχι μόνο. Με εφαρμογές πάρα πολλές, νομίζω ότι όλοι χρησιμοποιούμε το διάστημα στα χέρια μας. Το GPS είναι ένα κλασικό παράδειγμα, το πώς οι δορυφόροι, το διάστημα, κάνουν τη ζωή μας στη Γη πιο εύκολη. Μάλιστα, είναι πράγματι έτσι, πάρα πολλές εφαρμογές από το διάστημα στη Γη και το αντίστροφο. Κύριε Αλεξόπουλε, είπατε πριν ότι ήταν απλό, συζητήσατε για το πείραμα, συνεργαζήσατε και με μία συνάλφη βιολόγο. Θα θέλα να δώσω πώς σας γεννήθηκε η ιδέα για το πείραμα αυτό. Αν μπορούμε έτσι σε πολλοί γενικές αμπές, είτε εσείς είτε τα παιδιά, η Άννα και ο Γιώργος, να μας πούμε σε τι αποσκοπή. Η ιδέα προέκυψε από τον προβληματισμό που δημιουργήθηκε, εάν θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν χημικές αντιδράσεις στο διάστημα. Αυτό ήταν ουσιαστικά το βασικό μέλημά μας. Ξεκινήσαμε με κάποια απλά πειράματα, διάφορες ιδέες που έπησαν πάνω στο τραπέζι και σιγά σιγά μετά αυτό το brainstorming αρχίσαμε να απορρίπτουμε ιδέες από διάφορες αναλλακτικές σκέψεις και πειράματα. Αφού καταλήξαμε στην ιδέα ότι πρέπει να κάνουμε μια χημική αντίδραση, πήγαμε στην πιο πρόσφορη ιδέα αν θα μπορέσουν να γίνουν κάποιες ενζυμικές αντιδράσεις στο διάστημα και αν μπορούν να λάβουν χώρα στις συνθήκες έλειψης βαρύτητας. Είναι καθοριστική σημασία για την ουσιαστικά μετεγκατάσταση των ανθρώπων σε άλλους πλανήτες να μπορούν να δημιουργήσουν χημικές αντιδράσεις και προϊόντα οτιδήποτε άλλο που θα είναι χρήσιμα για αυτούς αργότερα. Ο Γιώργος μπορεί να κάνει μια παρουσίαση για να μας πει λιγάκι ουσιαστικά την ιδέα του πειράματος. Βλέπετε την οθόνη μου. Δεν ξέρω. Δεν νομίζω. Τώρα. Ναι νομίζω τώρα είναι ορατό βέβαια. Ωραία. Συγγνώμη για τη μικρή θέρηση που τους συμμετέχονται σε αυτά συμβαίνειες ζωντανές παρουσιάσεις. Δηλαδή είναι με το βλέμμα στον επικοισμό σε άλλους πλανήτες, στην εξερευνή του διαστήματος από επανδρομένα πληρώματα. Είναι νευραλική σημασία σε ό,τι καταλαβαίνω αυτό το πείραμα και αυτή η γκάμα πειραμάτων, γύρω από την οποία περιστρέφεται η ιδέα σας. Ναι φυσικά. Ετοιμάσαμε τώρα μια μικρή παρουσίανση να σας κάνουμε. Να πούμε δυο πράγματα για το πώς ξεκινήσαμε, όπως προείπαμε τον Γενάρη του 2020, όπου τελείως χωρίς να ξέρουμε ακριβώς τι πάμε να κάνουμε, πήγαμε να παρακολουθήσουμε μια ομιλία στο Tech Club της Ξάνθης για αυτόν τον διαγωνισμό που διοργάνωσε η Ένωση Ελλήνων Φυσικών και μας είπαν εμάς ότι απλώς θα είναι κάτι για το διάστημα, δεν μας έδωσαν δηλαδή παραπάνω πληροφορίες και εμείς ως τρελή λάτρες του διαστήματος αμέσως τρέξαμε να το παρακολουθήσουμε και αφού παρακολουθήσαμε την παρουσίαση και μας ενδιέφερε τόσο πολύ, δουλέψαμε την άνοιξη, τον Απρίλιο υποβάλαμε την πρότασή μας, την ενζυμική αντίδραση αυτή και ουσιαστικά τον επόμενο μήνα προς έκπληξή μας δηλαδή δεν το περιμέναμε καθόλου αναδειχθήκαμε η νικήτρια ομάδα στον διαγωνισμό οπότε και μετά στα μέσα του καλοκαιριού αρχίσαμε πολύ εντατικά δημιουργώντας την ομάδα της Thracin Space δηλαδή εμπλουτίζεται η ομάδα μας και ουσιαστικά αρχίζουμε να δουλεύουμε εντατικά στην πρότασή μας κάνοντας κάποιες τροποποιήσεις. Εδώ πέρα ήθελα να σας δείξω λίγο τη βασική διάταξη που ετοιμάζουμε να πραγματοποιήσουμε, δηλαδή εδώ πέρα δεν ξέρω αν φαίνεται στο κέντρο ο μικροελεγκτής Raspberry όπου θα συντονίζει το άλλο πείραμα, εδώ πέρα είναι οι σύριγκες στις οποίες μέσα θα πραγματοποιηθεί το πείραμα και οι κινητήρες στο κάτω μέρος ουσιαστικά θα τραβήξουν το έμβολο και λόγω της υποπίεσης που θα δημιουργηθεί εδώ στο θάλαμο θα τραβηχτούν οι πρωτεΐνη, τον συνέζιμο και τα άλλα αντιδρόντα ώστε να πραγματοποιήσουν την αντίδραση. Εδώ πέρα δεξιά και αριστερά μπορείτε να δείτε μια 3D αναπαράσταση, το σκελετό θα τον εκτυπώσουμε με 3D εκτυπωτή. Εδώ πέρα μπορείτε να δείτε τώρα μια φωτογραφία από τις συναντήσεις μας μέσα στο καλοκαίρι στο εκφέξάνθις όπου και δουλεύαμε σχεδόν κάθε εβδομάδα πηγαίναμε εκεί πέρα και μετά δηλαδή συνεχίστηκε η δουλειά μας και εδώ δεξιά μπορείτε να δείτε όλους τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι συνέβαλαν δραστικά για να είμαστε εδώ πέρα που βρισκόμαστε σήμερα. Βλέπουμε φωτογραφίες από την πρόοδο του πειράματος και της δοκιμές στον χώρο που συναντιώσασταν. Παντάζομαι δεν τα καταφέρατε να είστε πάντοτε όλοι, έτσι υπήρχε δηλαδή... Όχι, όχι, ειδικά μετά δηλαδή την καραντίνα, στο μεσοδιάστημα, υπήρχαν. Ένας μαθητής μας ας πούμε είναι τώρα τρίτη ηλικία και έχει πολλά φροντιστήρια και δεν μπορεί να συμμετάσει όσο στην αρχή. Όλοι έχουμε κάποιες υποχρεώσεις αλλά χρειαζόντουσαν θυσίες για να γίνει αυτό, δεν γινόταν έτσι απλά νομίζω. Χρειαζόντουσαν πολλές θυσίες για να... Λέω τον Γιώργο για τις θυσίες, θα ήθελα να ρωτήσω και την Άννα, και εσένα φυσικά, πώς σας επηρέασε αυτή η εμπειρία ατομικά αλλά και ομάδικά, αλλάξε τον τρόπο που συνεργαζόταν μεταξύ σας, αλλάξε τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται την εφαρμοσμένη επιστήμη, Άννα. Φυσικά, διότι στο σχολείο συναντάμε την επιστήμη με έναν τρόπο που μας αναγκάζονται να φέρνουμε. Τώρα εδώ πέρα ήταν η δική μας επιλογή και αυτοί είμαστε αυτοί που συμμετέχουν, ο Γιώργος, ο Ντάσης, ο Θανάσης και ο Δημήτρη. Είμαστε παιδιά που δεν γνωρίζαμε ο ένας τον άλλον στην αρχή. Και από τη στιγμή που συνειδητήκαμε καταλάβαμε ότι είμαστε μια ομάδα που θα πάει ψηλά. Και οι καθηγητές που συνεργάστηκαν μαζί μας, όλοι τους, δηλαδή και η κυρία Πευτελείδου και η κυρία Στ' Αλεξάνδρου, και όλοι είμαστε, στη συνέχεια ήρθαν στην ομάδα μας, ήμασταν πολύ δεμένοι και συνεργαζόμαστε ακόμα με έναν τρόπο που πιστεύω ότι και η ομάδα έχει σημασία, έχει μόνο γενικότερα το πείραμα. Φυσικά, δε θύκατε, δηλαδή και ως ομάδα περισσότερο. Φυσικά, φυσικά. Γιώργο, σας έχει έρθει η ιδέα μήπως να συνεργαστείτε και στο μέλλον όλοι μαζί για κάτι καινούργιο, κάτι διαφορετικό. Φυσικά, δεν ξέρω. Νομίζω όλοι θα ήμασταν πρόθυμοι. Όπως είπε και η Άννα και θα συμφωνήσω, έχουμε δεθεί πάρα πολύ. Δηλαδή, πριν ούτε καν γνωριζόμασταν τα ονόματα των άλλων, δεν ξέραμε. Βρεθήκαμε εκεί πέρα και σε μερικούς μήνες ήρθαμε τόσο κοντά με τους μαθητές που τώρα μιλάμε, δηλαδή, και μετά πιστεύω θα κρατήσουμε μια επαφή, γιατί μας ένιωνε κάτι κοινό αυτό, η αγάπη μας για αυτό που κάναμε. Και μπορεί κάποια μέρα ίσως να στείλετε ένα βιογραφικό στον κύριο Γιορδαμλή, τον οποίο θέλω να επιστρέψω τώρα. Κύριε Γιορδαμλή, πιστεύετε ότι συμπράξεις όπως αυτή της NASA με τη SpaceX, για παράδειγμα, ανοίγουν τον δρόμο για περισσότερες συνεργασίες διαστημικών οργανισμών με τον ιδιωτικό τομέα. Δηλαδή, μιλήστε μαζί το δικό σας παράδειγμα για την πρίσμα, τα σχέδια σας, ποιες είναι ευρωπηκές. Ωραία, με χαρά, να μοιράσω λίγο μια παρουσίαση για να κάνω μια μικρή εισαγωγή για την πρίσμα ηλεκτρονικά, για να μπορέσω μετά να απαντήσω στην πολύ έυστοχη ερώτησή σας. Φυσικά. Η οθόνη μου είναι OK. Ναι, ναι. Η πρίσμα ηλεκτρονικά είναι μια επιχείρηση με έδρα και εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρονικών κυκλωμάτων και δικών καλωδιώσεων στην Αλεξανδρούπολη, στα όρια της Ευρώπης και στα όρια της τεχνολογίας. Σήμερα πάνω από 85 εργαζόμενοι, άνω το 80% της εταιρείας με τυχείο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, δακτορικά, μεταπτυχιακά, με ένα ισχυρό και βαρύ ερευνητικό έργο, μέσω του οποίου ουσιαστικά η εταιρεία εξελίσει τα προϊόντα της, τα οποία έχουν να κάνουν περισσότερο με αυτό που ίσως κάποιοι να έχουν ακούσει Internet of Things, ανάλυση πολύ μεγάλου όγκου πληροφορίας και οπτικοποίησης της πληροφορίας με τεχνικές επαυξημένης πραγματικότητας, αλλά και όχι μόνο. Άρα η τεχνολογία που έχει αναπτύξει η εταιρεία έχει επιλεχθεί από πάνω από 350 ποντοπόρα πλοία και η εταιρεία είναι σε έναν, θα έλεγα, σκληρό και δύσκολο δρόμο της καθημερινότητας, έχοντας να αντιμετωπίσει τον Covid-19 που άλλαξε εντελώς τα επιχειρηματικά σχέδια όλων. Φανταστείτε ότι ταξιδεύουμε στα πλοία σε όλο τον κόσμο για να εγκαταστήσουμε το σύστημά μας και από τον Ιανουάριο, όπου αναγκαστήκαμε να πιστρέψουμε πίσω τους μηχανικούς μας που ήταν στην Κίνα, η δουλειά μας έχει, θα έλεγα, σημαντικά επιβαρυνθεί και αλλάξει. Η ιστορία, η εταιρεία ξεκίνησε το 1991 από τρία αδέλφια, το 1997 δημιουργήσαμε την πρώτη ουσιαστικά ελληνικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρονικών κυκλωμάτων δεπιφανειακής στήρεξης και από το 2000 ουσιαστικά ξεκινήσαμε να αναπτύσσουμε δικά μας προϊόντα σε αυτό που εμείς ονομάζουμε διαχείριση γνώσης, αποστητήρες και ανθρώπους. Το 2007 βγήκε μια πρώτη εφαρμογή διαδραστικής ξενάγησης, το 2008 τεχνολογία με αισθητήρες και ασύρματη μετάδοση πληροφορίας αυτό που σήμερα ονομάζουμε Internet of Things. Πολύ στενή συνεργασία με το CERN στην Ελβετία όπου έχουν κατασκευάσει ακόμα και θα έλεγα χρυσά κυκλώματα ώστε με ελάχιστη απώλεια και θόρυβο να μεταφέρουν το σύνολο ουσιαστικά της πληροφορίας που συλλέγουν και από το 2010 η τεχνολογία για τα πλοία και οι εφαρμογές του διαστήματος. Αυτό που για μας ήταν, θα έλεγα, μια επιβράβευση μιας δύσκολης και μοναχικής πορείας ήταν το 2014 όπου πρίσμα ηλεκτρονικά μετά από διαγωνισμό επιλέχθηκε από την ERBAS για την κατασκευή πολύ ειδικών καλωδιώσεων που χρησιμοποιήθηκαν στο Solar Orbiter και συγκεκριμένα στο Ground Station και σε κάποιες άλλες ειδικές εφαρμογές που είχαν να κάνουν με ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία και θόρυβο. Να λέτε και το Solar Orbiter, μιλάτε για το διασταθμό πλοίο που πλέον περιστέφεται γύρω από τον ήλιο έτσι και... Που προσπαθείμε να συνεχίσει στον... έχω επόμενο σλάιντα μέσα σου μετά. Ωραία. Το 2015 η πρίσμα ηλεκτρονικά βραβεύτηκε από τους Λόιτσι λίες της Sun Technology Achievement για την αυτηλία. Το 2016 ξεκίνησαν περισσότερες συνέργειες στο κομμάτι αυτό. Το 2017 πλέον με το Solar Orbiter μπήκαμε σε μια φάση πολύ διαφορετική όπου η Airbus βλέποντας σε μια ελληνική επιχείρηση έναν αξιόπιστο συνεργάτη μας έδωσε ακόμα περισσότερες πληροφορίες και τη δυνατότητα ακόμα και να συμμετέχουμε σαν Prime Proposer σε προτάσεις που αφορούσαν το διάστημα με την πρίσμα ηλεκτρονικά σαν κύριο ανάδοχο σημαντικών υπομέρους συστημάτων ενός δορυφόρου και όλα αυτά σε συνδυασμό με ένα άλλο πρόγραμμα το οποίο δουλεύουμε τρεις ελληνικές επιχειρήσεις με μία ιταλική και μία ισραελληνική επιχείρηση για λογαριασμό της ΕΣΑ ώστε να φτιαχτεί ένας θα έλεγα νέας τεχνολογίας κινητήρας ηλεκτρικής πρόσης δηλαδή πρόσης με ιόντα, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μικρούς εμπορικούς δορυφόρους Συνεργασίες πολλές, εδώ θέλω να μείνω σε κάτι που αναφέραν πολύ εύλογτα οι μαθητές ενός σχολείου η πορεία για το διάστημα περνάει μέσα από την ομάδα που είναι απαραίτητο συστατικό όπως έξυπνοι άνθρωποι μπορούν να συνεργαστούν μεταξύ τους για ένα πολύ μεσομακροπρόθεσμα ορίζοντα μέσα από θυσίες και πολύ σκληρή προσπάθεια, τα οποία είναι απαραίτητα στατικά η εταιρεία θα έλεγα έχει βρεοδευθεί από ιδιαίτερα αναγνωρισμένους φορείς ο Solar Orbiter, ένας δορυφόρος που προσπαθεί να φτάσει όσο πιο κοντά έχει φτάσει ο άνθρωπος στο διάστημα και νομίζω εκεί καταλαβαίνουμε όλοι τι σημαίνει μια ανθρώπινη κατασκευή να πρέπει να προσεγγίσει σε ένα αντικείμενο το οποίο έχει ό,τι μεγαλύτερη θρουμοκρασία μπορεί να αντιμετωπίσει ο άνθρωπος και μέσα εκεί υπάρχουν και ελληνικά ψήγματα τεχνολογίας και προσπάθειας όπως αντίστοιχα και μία μονάδα τροφοδοσίας για το thruster μικροδορυφόρων όπου ευελπιστούμε σύντομα η προσπάθεια αυτή να φτάσει σε tier level 6 και ταυτόχρονα σε συνεργασία και με την ελληνική πολιτεία και τον ευρωπαϊκό οργανισμό διαστήματος να φτάσουμε σε ένα επίπεδο TRL 9 το TRL είναι το technology readiness level ξεκινάει από το 1 που είναι η σύλληψη μιας ιδέας που μπορεί να εφαρμοστεί φτάνει στο επίπεδο 6 που είναι ένα πετυχημένο εργαστηριακό πρωτότυπο και καταλήγει στην κατηγορία 9 που είναι κάτι το οποίο έχει δουλέψει και λειτουργήσει στο απαιτητικό περιβάλλον του διαστήματος και φυσικά αυτή η πορεία είναι πολλές φορές μια υπερδεκαετής ή υπερικοσαετής προσπάθεια μεθοδικής και επίμονης προσπάθειας. Μάλιστα, πάρα πολύ ενδιαφέροντα τα όσα μας λέτε και θα εμπιστέψουμε πολύ γρήγορα σε σας. Η προσπάθεια της Prisma Ελεκτρονικά είναι το know-how που κερδίζει μέσα από τις εφαρμογές του διαστήματος να το εφαρμόζει σε εμπορικές εφαρμογές όπως η Ναυτυγία. Πρόσφατα είμαστε πολύ κοντά να βγάλουμε τεχνολογίες που έχουν να κάνουν με έξυπνες πόλεις, με έξυπνα κτίρια, με τον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος μπορεί να επηρεάσει το περιβάλλον που δραστηριοποιείται και να κάνει τη ζωή του πιο ποιοτική, πιο ουσιαστική, πιο χρήσιμη αν θέλετε. Φυσικά. Και πάνω σε αυτό για τα πειράματα και τις εφαρμογές στο διάστημα. Μου είπατε ότι στο Solar Orbiter υπάρχουν και ψήγματα ελληνικής τεχνολογίας και βρεσιτεχνίας. Θα ήθελα να επιστρέψουμε στον κύριο Αλεξόπουλο και στο πείραμα των μαθητών και να ρωτήσω τον ίδιο τι κάνει και εσάς φυσικά, όπου η ερώτηση εγωθεί και στους δύο, τι κάνει τη διαξαγωγή ενός πειράματος στο διάστημα, πιο δύσκολη απ' ό,τι στη γη, κύριε Αλεξόπουλε. Γιατί είναι σημαντικό να γίνονται τέτοια εγχειρήματα σε συνθήκες έλλειψης βάρητητας. Η πρόκληση που αντιμετωπίσαμε εμείς ήταν το γεγονός ότι θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε υγρά για να μπορέσουν να διαλυθούν εκεί πέρα μέσα χημικές ουσίες και να μπορέσουν να αναμυχτούν σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Να διαλυθούν σε στρατόσφαιρα, έτσι? Ακριβώς. Το θέμα μας είναι ότι πλέον η έλλειψη της βαρύτητας δεν μας αφήνει να αφήσουμε να υπάρξει ροή από ψηλά προς τα χαμηλά προς τον υγρό, όπως γίνεται σε μια βρύση που φεύγει το νερό από ψηλά και πέφτει προς τα κάτω. Στην πραγματικότητα είναι ότι αυτά εδώ πέρα τα υγρά, όταν θα βρεθούν σε αυτές τις συνθήκες, θα σε κολλήσουν από τον πυθμένο ουσιαστικά που είναι κολλημένο το υγρό και θα βρεθεί ουσιαστικά να επιπλέει σε όλο αυτό το χώρο που θα το δώσουμε. Η πρόκληση σε εμάς ήταν πώς θα μπορέσουν να αναμυχτούν αυτά τα υγρά. Γιατί έχουμε παρατηρήσει από κάποια βίντεο που κοιτάζαμε με τα παιδιά ότι αυτά τα υγρά δεν αναμυχνίονται. Η πυκνότητα πλέον, αν βάλουμε το λάδι με το νερό, όπως ξέρουμε στη Γη το πυκνότερο κάθεται χαμηλότερο και το αραιότερο βρίσκεται πιο ψηλά, σε αυτές τις συνθήκες της έλλειψης βαρύτητας βλέπουμε ότι δημιουργούνται κάποιες θύλακες, κάποιες φυσαλίδες που είναι ξεχωριστά το νερό και κάποιες φυσαλίδες που είναι ξεχωριστά το λάδι. Οπότε πλέον δεν υπάρχει αυτή η ανάμυξη μεταξύ των δύο υγρών. Για αυτό το λόγο πήγαμε και σε εκείνο το σχέδιο που έδειξε και προηγουμένως ο Γιώργος. Είναι καθαρά, αναγκάζουμε τα δύο υγρά να βρεθούν στον ίδιο χώρο και δεν τους δίνουμε πολύ χώρο ώστε να μπορέσουμε να επιτύχουμε αυτή την ανάμυξη των υγρών. Και στο τέλος όταν θα γυρίσει πίσω στη γη να μπορέσουμε να μετρήσουμε την αποτελεσματικότητα αυτής της αντίδρασης. Δηλαδή αφού προσεδαφευστεί θα πάρετε πίσω την πειραματική διάταξη. Ακριβώς. Φαντάζομαι δεν θα πάει τα μερικοί, φαντάζομαι θα σας τα ταχυδευτούν πίσω. Το ιδανικό θα ήταν να πάμε και να τη φέρουμε κιόλας. Αλλά εντάξει, τώρα οι συνθήκες είναι δύσκολες. Αλλά πιστεύω ότι θα μπορέσουμε να εντοπίσουμε ουσιαστικά ότι και ευκείς έρχοντες είναι ότι έχουμε επιτύχει την αντίδραση. Θα μετρήσουμε τα αποτελέσματα με την βοήθεια του Δημοκριτείου Πανεπιστήμιου για να μπορέσουμε να δούμε ότι όντως επιτέχθηκε αυτή η κυμική αντίδραση. Μάλιστα, καταλαβαίνω. Τώρα θα θέλα να ρωτήσω την Άννα και τον Γιώργο. Αν υπήρξε κάποιο κρίσιμο, κάποιο κομβικό σημείο στο σχεδιασμό του πειράματος που να σας έκανε μεγαλύτερη εντύπωση και τι θυμάστε πιο έντονα από όλους αυτούς τους μήνες προετοιμασίας. Υπάρχει να θυμάσαι πολύ έντονα, να σου έκανε φοβερή εντύπωση από όλη αυτή την πορεία. Φυσικά, πιστεύω ότι το κύριο σημείο που μου έκανε περισσότερη εντύπωση είναι η στιγμή που καταφέραμε να λυκίσουμε το διαγνωρισμό και έρχεται το μήνυμα από την ΕΕ, γιατί δεν θυμάζαμε να πω την αλήθεια. Απίστευτα, αυτό το διαγνωρισμό σου είχαμε για την εμπειρία. Από αυτά τα πραγματικά προσπαθήματα που μπορούσαμε, δηλαδή γνωρίζαμε ότι είχαμε τη δυνατότητα. Ανάμες, μπορείς να σε διακόψω. Επειδή δεν σε ακούμε καλά, μπορείς... Λες λίγο το μικρόφωνο σου. Αυτό, να βγάλετε λίγο το screen share. Ευχαριστώ πάρα πολύ. Θα επιστρέψουμε σε αυτή την παρουσίαση. Ανά, δεν ξέρω αν σας ακούμε καλύτερα τώρα, για να δοκιμάσουμε. Ναι, τώρα ακούμε καλύτερα. Ε, πολύ καλύτερα. Τέλεια. Αυτό που είπα είναι ότι η πιο σημαντική στιγμή για όλους μας ήταν εκεί που νικήσαμε και έρχεται το μήνυμα ότι εμείς είμαστε νικτές στο διαγνωρισμό και θα καταφέρουμε τελικά να στείλουμε το πείραμα στον διάστημα. Διότι εκείνη τη στιγμή δεν το περιμέναμε για να πω την αλήθεια. Διότι εμείς δεν συνετέχαμε στον διαγνωρισμό για να νικήσουμε. Θα ήθελα να το προσπαθήσουμε για να γνωρίζουμε ότι θέλουμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να προσφέρουμε στον κόσμο. Και γνωρίσαμε ότι όλος μας ενδιαφέρει πολύ αυτό το κείμενο και θα προσπαθούσαμε, αλλά δεν περιμέναμε να έχουμε τέτοιο κείμενο. Μάλιστα. Γιώργο, εσύ υπάρχει κάτι που να θυμάσαι, έτσι πιο έντονα, από όλη αυτή την προσπάθεια, δηλαδή κάποια ίσως δυσκολία ή κάποιο ταγελαυτικό περιστατικό ενδεχομένως, οτιδήποτε. Νοσο, έκανε εντύπωση ότι το κρατάς, να τον κουβαλάς μαζί σου. Σίγουρα μου έκανε εντύπωση το γεγονός όταν συνειδητοποιήσαμε ότι αυτό που κουβάλαμε σαν πρόταση δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί. Δηλαδή απλώς να πέσουνε κάτω, γιατί στην αρχική μας πρόταση είχαμε αποβάλει να πέσουνε κάτω, να πέσουνε αντιδρώντας ένα χώρο, σκεπτόμενο ότι θα έχει βαρύτητα, αλλά ουσιαστικά δεν έχει βαρύτητα εκεί πέρα. Οπότε εκεί πέρα έπρεπε να αναδιοργανώσουμε όλες τις σκέψεις μας, να σκεφτούμε, θυμάμαι πάρα πολλές φορές που προσπαθούσαμε να κάνουμε κάτι και λέγαμε, εδώ πέρα πετυχαίνει, εκεί πέρα δεν θα πετύχει. Θέλαμε να κάνουμε, σκεφτόμασταν να πραγματοποιήσουμε κάποιο κενό εκεί πέρα να φτιάξουμε. Δεν ξέρουμε πόσο εφικτό είναι. Αυτό είναι το ένα που μου έκανε εντύπωση. Και το δεύτερο είναι ότι εμείς στο διαγωνισμό μπήκαμε και έχοντας μια μεγάλη άγνοια, θα το πω, για το πόσο δύσκολο ήταν. Μπαίνοντας, δηλαδή πριν καν υποβάλλουμε ακόμα την πρόταση, μπαίνοντας, νομίζαμε ότι εντάξει, είναι ένας διαγωνισμός, δεν θα χάσουμε τίποτα. Όπως είπε η Κιάννα, για την εμπειρία πηγαίναμε περισσότερο και όταν καταλάβαμε ότι πρέπει να διαβάζουμε, ας πούμε, επιστημονικά papers από καθηγητές, από άλλα πανεπιστήμια, τότε λίγο συνειδητοποίησαμε πόσο βαθιά είχαμε μπει και τότε το είχαμε πάρει λίγο πιο στα σοβαρά. Και φυσικά, όταν κερδίσαμε, μήναμε έκπληκτοι. Δεν το περιμέναμε, ακόμα και την επόμενη εβδομάδα. Θυμάμαι ένα περιστατικό που είχε πει η κυρία Πεχτελίδου, που δυστυχώς δεν είναι μαζί μας σήμερα, που είχε πει, μόλις είχε, ναι, η βιολόγος, που αν δεν έκανα λάθος είχε πει, όταν είχαμε υποβάλλει την πρόταση, λέει την επόμενη εβδομάδα στον κύριο Αλεξόπουλο, και τώρα τι θα κάνουμε, δεν έχουμε τι να κάνουμε. Και κυριολεκτικά δεν είχαμε τι να κάνουμε εμείς τα απογευματά μας. Γιατί είχαμε αφιερώσει τόσο πολύ χρόνο σε αυτό, που στο τέλος μας έλειπε, έπρεπε να το συνεχίσουμε αυτό. Τι ξέρω κύριε Γεωργδαμλή, μήπως υπάρχει κάτι που μπορούν να κάνουν τα παιδιά τα απογευματά τους, έχετε να τους προτείνετε εσείς κάτι, να στείλουμε κάτι στο διάστημα, τώρα που έχουμε πάρει το COLLINE. Μας ακούει ο κύριος Γεωργδαμλής. Σας ακολουθήσω. Το πρώτο που θα συμβούλευα τα παιδιά είναι να ολοκληρώσουμε επιτυχία, και όταν λέω επιτυχία, με την προσπάθεια που αυτοί κρίνουν ότι πρέπει να καταβάλουν για να μπορέσουν να πάνε στο επόμενο στάδιο. Και εφόσον προσπαθούν, η ζωή θα είναι πάντοτε μαζί τους. Παρότι τις συνθήκες που πρόκειται να αντιμετωπίσουμε, είτε τώρα, είτε στο μακρινό μέλλον. Ως εκ τούτου, έχουν επιλέξει και χαίρομαι ιδιαίτερα, που ακούω νέους ανθρώπους να παίρνουν την πρωτοβουλία και να κάνουν καινούργια πράγματα, έχουν επιλέξει έναν όμορφο δρόμο, με όμορφες προκλήσεις, και απλά να συνεχίσουν την πορεία αυτή. Και να είναι σίγουροι ότι με κάθε, με όποια ιδιότητα κι αν επιλέξουν, μόνο όμορφα πράγματα και όμορφη διαδρομή θα έχουν να αντιμετωπίσουν. Υπάρχει και τέτα μελλοντικά σχέδια της ΠΡΙΖΜΑ που θα θέλατε να μας αποκαλύψετε, κάτι μεωρίζοντα πάλι το διάστημα. Δουλεύουμε πάρα πολύ προς την κατεύθυνση της ανάλυσης της πληροφορίας από συστήματα ηλεκτρικής πρόωσης. Δουλεύουμε στην κατεύθυνση της ανάλυσης πολύ μεγάλου όγκου πληροφορίας που συλλέγουν και στέλνουν στη γη οι δορυφόροι, με στόχο να αναπτυχθούν, ή αν θέλετε να αναπτυχθεί αμοιγώς εφαρμοσμένη ελληνική τεχνολογία, που να ξεπερνά αν θέλετε το επίπεδο μιας συγκεκριμένης λειτουργίας και μπορεί να έχει ένα ρόλο υποσυστήματος. Ξέρετε στο διάστημα για να λειτουργήσει μια λύση ένας δορυφόρος συμμετέχουν δεκάδες ή εκατοντάδες διαφορετικοί κατασκευαστές, διαφορετικές βιομηχανίες, διαφορετικοί ερευνητές που ο καθένας βάζει ένα μικρό λιθαράκι. Ένα λιθαράκι να μην μπει στη θέση του σωστά μπορεί να καταστραφεί ένα project αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ. Και φαντάζουμε όλοι έχουμε ακούσει στο παρελθόν για καταστροφές που στήχησαν δισεκατομμύρια από μια απλή φλάτζα ή από κάτι ανάλογο το οποίο κανένας δεν του έδωσε τη σημασία που έπρεπε. Ως εκ τούτου τα δομικά στοιχεία είναι μικρές ομάδες που οργανώνονται σε μεγαλύτερες ομάδες κάτω από την αιγίδα οργανισμών όπως ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος ή η ΝΑΣΑ στις ΗΠΑ με στόχο τα επιτέλγματα του ανθρώπου να βγουν στον έξω κόσμο και στο μέλλον να είναι χρήσινα σε όλους μας. Και είναι κρίσιμο, όπως είπατε, να μην γίνει κάποιο λάθος γιατί μπορεί από ένα λάθος να καταστραφεί project δισεκατομμυρίων. Οπότε σε αυτό χρειάζεται πολύ καλή κατανοήση. Θέλω να πιστέψω στον κύριο Αλεξόπουλο, στον καθηγητή των παιδιών και θέλω να δώσω ακριβώς αυτό, πώς η ενασχόληση των μαθητών αλλάζει το βάθος της κατανόησης που έχουν τα παιδιά για τους φυσικούς νόμους, δηλαδή ποια είναι κατά τη γνώμη σας η αξία εκπαιδευτική τέτοιων πρωτοβουλειών. Είδατε διαφορά από την αρχή ως το τέλος, αν λάβατε μια αμάδα παιδιών από την αρχή ως το τέλος, όταν τελειώσατε ήταν διαφορετικό το επίπεδό τους? Τα παιδιά βρέθηκαν σε μια πρόκληση. Φυσικά, οι ύλη της φυσικής που διδάσκουμε εμείς στο σχολείο δεν εμπίπτει στο αντικείμενο του πειράματος, ούτε και των υπόλοιπων επιστυμών. Το σχολείο είναι προσανατολισμένο κυρίως προς τη θεωρητική μορφή της φυσικής, όπως και της τεχνολογίας, όπως και της χημείας. Τώρα βρισκόμαστε σε μια πρόκληση που πρέπει να κατασκευάσουμε όλα αυτά εδώ πέρα. Έχουμε ξεκινήσει και κάνουμε πειράματα σιγά-σιγά. Πρέπει να δούμε πώς θα τα τοποθετήσουμε στο κουτί. Ναι, εμείς έχουμε κάνει ένα σχέδιο, αυτό το κουτί θα λειτουργήσει, δεν θα λειτουργήσει. Έχουμε τη σωστή κατανομή των πόρων εκεί πέρα μέσα. Ερχόμαστε σε συνεχή ομιλία με την αντίστοιχη εταιρεία, η οποία από τη μία μας καθοδηγεί, από την άλλη μας ενισχύει ποια είναι τα σωστά, τις σωστές κατευθύσεις που μας έχει δώσει και από εκεί και πέρα κρατάει με τα σωστά, βλέπουμε την αλλαγή που πρέπει να κάνουμε, ώστε να μπορέσουμε να καλύψουμε όλους τους όρους που μας έχουν εθέσει οι υπεύθυνοι της εταιρείας αυτής. Τα παιδιά σίγουρα έχουν βρεθεί σε μια άλλη κατηγορία, σε μια άλλη πρόκληση, που πρέπει ουσιαστικά το χαρτί να μετατραπεί αυτό που βλέπουμε σε χαρτί σε μια οντότητα, το οποίο όμως… Δηλαδή ως τη λιλοποίηση. Στη λιλοποίηση ουσιαστικά ακριβώς. Και βλέπουμε ότι ας πούμε το σχολείο σε αυτό το τομέα νομίζω ότι βρίσκεται πίσω, το δικό μας το σχολείο. Θα πρέπει δηλαδή να γίνονται και πειραματικά κομμάτια και να ενισχυθεί και η αστρονομία και να ενισχυθούν και όλες τις θετικές επιστήμες με διαφορετική πρόγραμμα σπουδών θα έλεγα εγώ. Να έχουν και εργαστήρια μέσα. Πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση, πράγματι λείπει το εργαστήριο από το σχολείο. Παιδιά, εσείς Άννα, Γιώργο, μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία καταλάβα ότι εντρυφήσατε σε πολύ πιο δύσκολα συγγράμματα από το απλό εγχειρίδιο του σχολείου, αλλά ήθελα να ρωτήσω, πήρατε και διαφορετικές αποφάσεις για τα μελλοντικά σας σχέδια? Δηλαδή, σκοπό βέβαινε πλέον το σκέφτεστε να ασχολουθείτε ακαδημαϊκά με αυτό ή αν όχι ακαδημαϊκά να μπείτε, ας πούμε, στον χώρο εργασίας που εκπροσωπεί μαζί μας και βρίσκεται ο κύριος Γιώργος Αμλής. Δηλαδή, το σκέφτεστε σοβαρά να πάρετε αυτή την πορεία πλέον μετά από αυτή την εμπειρία? Ναι, σε όλη μου τη ζωή ήθελα να ασχοληθώ. Στα 16 χρόνια της ζωής μου πάντα ήθελα να ασχοληθώ με την αστραγωμία, οπότε, ναι, γι' αυτό τον λόγο συμμετείχα σε αυτό το διαγωνισμό, δηλαδή ήθελα να συζητήσω να πάρω με το σχολείο του Λυκείου κυρίως, το φόρθο των μαθήματων, δεν ήθελα να σταματήσω να σχοληθώ με αυτό το κείμενο, να διαφέρει το κουριού, οπότε, ναι, βαθάει αυτός ο διαγωνισμός να έρθει, ακόμα και όταν δεν έχω την όρεξη όσο είχα παλιά και τον χρόνο. Οπότε, και επίσης έχω να πω ότι αυτός ο διαγωνισμός μου έδωσε κουράγια να συνεχίσω να σταχαίω για το φυσικό που μπορεί η φυσική να μου οδηγήσει, ο στόχος είναι η κατευθυνσία στην αστροφυσική. Να σχοληθώ με την αστροφυσική και την αστρονομία, που είχα πάρει την απόφαση να ακολουθήσω τον τομέα της υγείας, αλλά γύρισα πίσω στο στόχο μου και γύρισα δεξόπιλου και πολλοί καθηγητές, με άλλα κάποια παράδειξη στο όσο είχα πάρει την απόφαση να οδηγήσω το όνειρό μου. Και ειδικά σε αυτή την περίοδο του τομέα της υγείας, να σου πω την αλήθεια, το πιο ασφαλή σημείο στη Γη είναι στο διάστημα. Δεν ξέρω, είδα χθες το CNN, όλες οι σημείες στο οποίο αγκαλιάζονται ελεύθερα οι άνθρωποι είναι στον διαστημικό σταθμό. Έφτασαν καινούργια αστροναύτες, εκεί αγκαλιάστηκαν εδώ κάτω. Ίσως ο τομέας της αστρονομίας είναι προτιμότερος από το τομέα της υγείας αυτή τη στιγμή. Δυστυχώς η προοδημία μας έχει δυσκολεύσει πάρα πολύ. Γιώργο, εσύ, βλέπεις αλλιώς το μέλλον σου μετά από τη διαδικασία? Σίγουρα, πάντα είχα μια αγάπη για τις θετικές επιστήμες, σίγουρα. Εγώ θέλω, ευελπιστώ να περάσω ηλεκτρολόγος-μηχανικός. Και αν μπορώ να τα συνδυάσω, δεν ξέρω τώρα, ο κύριος Γιώργος Δαμλής είναι πιο ειδικός σε αυτά, εκείνος θα μου πει. Πιστεύω πως μπορώ να τα συνδυάσω αυτά τα δύο, και τη διαστημική, ας πούμε, και τα ηλεκτρονικά και τα αυτές τις τεχνολογίες μέσα από αυτό το κομμάτι. Εγώ εκεί πέρα σκοπεύω, τώρα δεν ξέρω, ελπίζω. Αλλά σίγουρα αυτή η διαδικασία, αυτός ο διαγωνισμός, μου έχει δώσει, μπορώ να τα δω όλα από μια άλλη οπτική γωνία, για το που σκοπεύω να περάσω. Και όχι μόνο στο πανεπιστήμιο, και μετά, και σε διδακτορικό επίπεδο, εγώ βλέπω. Μάλιστα. Αναμενόμενο και πολύ ελπιδοφόρο. Κύριε Γιοδαμλή, θεωρείτε ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι το ίδιο εύκολο να κινηθεί κάποιος επιχειρηματικά στην Ελλάδα, όσο και σε ανταγωνιστικές χώρες στο εξωτερικό, μας αναφέρατε πριν συμπράξεις, με το Ισραήλ, με την Ιταλία, είναι το ίδιο εύκολο εδώ όσο και στην Ιταλία. Τι θα μπορούσε να βελτιωθεί? Εγώ πρώτα να πω στους μικρούς φίλους μας ότι εφόσον έχουν το όνειρο και τη θέληση, να μην φοβούνται τίποτα. Το αμέσως επόμενο που πρέπει να θυμούνται είναι ότι και στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο μαθαίνουμε να κάνουμε πράγματα που άλλα μας αρέσουν, άλλα δεν μας αρέσουν και τόσο πολύ και πόσον τα κάνουμε όλα καλά και αποκτήσουμε και κριτική σκέψη, μπορούμε πλέον το όνειρο να το κάνουμε πραγματικότητα. Ως εκ τούτου είναι σημαντικό η προσπάθεια να φορά όχι μόνο στενά στην κατεύθυνση του ονείρου, αλλά να υπάρχει θα έλεγα μία σωστή επένδυση στους εαυτούς σας, πάντοτε όμως με αυτό που είπατε πριν, δίνοντας την ίδια έμφαση και στην έννοια της ομάδας. Γιατί όσο καλώς και να είναι κάποιος, μόνο σαν ομάδα μπορεί να εξελιχθεί και να προχωρήσει. Όσον αφορά στην ερώτηση σας κυρία Ισαγά, αυτό το οποίο εμείς έχουμε βιώσει είναι μια μοναχική πορεία. Στην Ελλάδα δεν έχουμε μάθει να συνεργαζόμαστε και κυρίως δεν έχουμε μάθει να συνεργαζόμαστε σε έναν μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα. Αυτό που δεν έχουμε σαν ελληνικές επιχειρήσεις που επιλέξαμε να δραστηριοποιούμε, να δραστηριοποιηθούμε στην ελληνική επικράτεια, είναι τη συνεργασία με την πολιτεία με μεσομακροπρόθεσμους στόχους οι οποίοι δεν αλλάζουν επειδή άλλαξε κάποιος στην ομάδα, επειδή υπάρχει μια αλλαγή κατάσταση, επειδή υπάρχει κρίση ή δεν υπάρχει κρίση. Απλά υπάρχει στόχευση και προσαρμογή. Έτσι λοιπόν, δεν σας κρύφω, κοιτούμε με ζήλια θα έλεγα το τι ισχύει στις προηγμένες χώρες και στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ουσιαστικά η πολιτεία με διαφάνεια επιλέγει τους καλύτερους σε ένα ταξίδι το οποίο έχει μόνο αρχή και το τέλος δεν υπάρχει τέλος, υπάρχει μόνο διαρκή εξέλιξη με στόχο ένα καλύτερο αύριο. Άρα εκείνο το οποίο εμείς θα θέλαμε από την Ελλάδα είναι από τη χώρα, από την κυβέρνηση, την όποια κυβέρνηση, να φτιάξει τις διαδικασίες που πρέπει και να υποστηρίξει τα ελληνικά μυαλά. Έτσι θα φύγουμε από το brain drain και θα πάμε στο brain game και έτσι θα επιτρέψουμε στους Έλληνες επιστήμονες να κάνουν τα όνειρά τους πράξη. Υπάρχει μάλλον αρχή, αλλά δεν υπάρχει τέλος, οπότε δεν μου κάνει φοβερή εντύπωση από την παρατήρηση. Πραγματικά έτσι πρέπει να τη λαμβάνεται κανείς και να αντιμετωπίζει τα νέα μυαλά στην Ελλάδα, να τους δίνει τη δυνατότητα να φτάνουν στο όριο τους, χωρίς τέλος. Και πάνω σε αυτό θα ήθελα να επιστρέψω στον κύριο Αλεξόκουλο, που χρόνια τώρα ασχολείται με την αρχή, δηλαδή το σχολείο, και να τον ρωτήσω αν αυτή ήταν η πρώτη φορά. Αν είναι αυτή η πρώτη φορά που αναλαμβάνεται να οδηγήσετε κάποιους μαθητές σε μια τέτοια προσπάθεια, ή αν το έχετε ξανακάνει, αν θέλετε να το επιχειρήσετε στο μέλλον μετά από την περιπέτεια αυτή, γιατί θα αλλάζετε αν είχατε τη δυνατότητα. Ουσιαστικά έχω καταθέσει και άλλες τέτοιες προτάσεις. Έχω ασχοληθεί πάλι στο παρελθόν με κάποιες τέτοιες προσπάθειες, αλλά όχι όμως σε αυτοί οι βελινεκές που έχουμε φτάσει αυτή τη στιγμή. Είναι μια δύσκολη πρόκληση και ουσιαστικά έχουμε μια συνεχή τριβή μεταξύ μας, που γίνεται ταυτόχρονα με το έργο του σχολείου. Δεν είναι δηλαδή κάτι που είναι αποκομμένο και ασχολούμε μόνο με αυτό, γιατί ουσιαστικά είναι μια δουλειά στο οποίο έχουμε καθίσει πλέον μετά την νίκη, ας το πούμε έτσι. Έχουμε καθίσει κοντά στους δέκα συναδέλφους. Καθίσαμε όλο το καλοκαίρι για να μπορέσουμε να το ολοκληρώσουμε μόνοι μας εθελοντικά, γιατί δεν είναι κάτι το οποίο έχει πληρωθεί ή οτιδήποτε άλλο. Και θα συνεχίσουμε μέχρι και την εκτόξευση του πυράβλου. Δηλαδή είναι καθαρά πλέον, έχει μπει σε μια μορφή τρέλας, γιατί πρέπει να έχεις αυτή την τρέλα για να μπορέσει να σταθεί ένα τέτοιο πράγμα στις συνθήκες που έχουν περιγραφεί για τις ελληνικές συνθήκες. Και ειδικότερα σε μια τέτοια περίοδο, με την περίοδο της πανδημίας, που έχουμε αντιμετωπίσει έξτρα δυσκολίες από ό,τι συνήθως. Δεν μπορούμε να μαζευτούμε στο ίδιο χώρο, δεν μπορούμε να παραγγείλουμε τα υλικά που θέλουμε, καθυστερούν τα υλικά, δεν μπορούμε να κάνουμε τα πειράματα που θέλουμε, γιατί απαιτούν την παρουσία δύο-τριών ατόμων, συν το γεγονός ότι έχουν κλείσει και τα σχολεία και βρισκόμαστε σε μια συνεχώς διαδικασία να πρέπει να δουλέψουμε εξ αποστάσεως. Δυστυχώς δεν γίνονται όλα εξ αποστάσεως. Θα πρέπει να βρεθούμε. Παντάζομαι δεν μπορεί να γίνει εξ αποστάσεως, πρέπει να βρεθείτε σε ένα χώρο και να δομίσετε κάτι πολύ συγκεκριμένο. Ακριβώς, πρέπει να τα βιδώσουμε όλα αυτά. Όπως και να το κάνουμε, πρέπει να τα δοκιμάσουμε. Εκτός κι αν παραγγείλετε ρομποδικά συστήματα, δεν ξέρω, και τα χειρίζετε εξ αποστάσεως για να τα συναμολογήσετε. Δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει. Ένα αντίστοιχο κουτί που προσπαθούμε εμείς να κατασκευάσουμε, τιμολογείται στο Βέλιο κοντά στα 10.000. Απίστευτο. Τεράστια ποσά. Είναι τεράστια ποσά για τα ελληνικά δεδομένα. Εμείς τώρα είναι όλο καθαρά εθελοντικό. Αποκτούμε μια τεχνογνωσία που δεν ξέρουμε αργότερα πώς μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε. Γιατί πλέον δουλεύουμε και συνεργαζόμαστε με βάση την Αμερική. Κάνουμε τα meeting μας με βάση τις ώρες που δουλεύουν οι Αμερικοί. Κάνουμε βραθυνά meeting με τους αντίστοιχους εκεί. Αλήθεια, πώς είναι η συνεργασία με την Αμερική, έχετε κάποιο σχόλιο πάνω σε αυτό? Υπάρχουν και τα κατά, υπάρχουν και υπέρ. Δηλαδή είναι οργανωμένη, αλλά θα περίμενα εγώ, επειδή ίσως τους έχουμε και θεοποιήσει λίγο παραπάνω, θα περίμενα ότι αυτή η συνεργασία να είναι ακόμα καλύτερη. Επίσης, μας αντιμετώπισαμε λίγο υπεροψία. Ότι πώς μπορείτε εσείς να φτάσετε σε αυτό το σημείο, αλλά όταν είδα τα τελικά σχέδιά μας, εντυπωσιάστηκαν και έχουμε καλύψει ένα πολύ μεγάλο στόχο από αυτό που πρέπει να καλύψουμε. Δηλαδή αυτή τη στιγμή η αρχική μας πρόταση έχει περάσει κατά 85%. Οπότε ουσιαστικά μένει να διορθώσουμε ένα 15% για να υλοποιηθεί το πείραμά μας και να μπορέσει να το δεχτούν μέσα στον πείραυλό τους. Πρέπει να εξασφαλίσουμε τις πιο καλές συνθήκες, ώστε επειδή αυτά εδώ πέρα τα πειράματα θα είναι πολλά πειράματα μαζί, να μην το δικό μας επηρεάσει τα διπλανά, αν τυχόν δεν πάει κάτι καλά. Οπότε πρέπει να εξασφαλίσουμε όλες αυτές τις προδιαγραφές που μας έχουνε θέσει αυτοί. Μάλιστα. Είμαι βέβαιος, είμαι άλλος όλος, να ελπίζω, όπως κι εσείς φαντάζουμε, ότι θα καλύψετε το final stretch που λένε και στην Αμερική. Ακριβώς, ακριβώς. Μέχρι την ελοκλήδωση. Θα θέλα τώρα να ρωτήσω την Άννα και τον Γιώργο εάν πιστεύουν ότι αυτή η επιτυχία επηρέασε τους μαθητές τους. Δηλαδή βλέπετε στο σχολείο, βλέπατε στο σχολείο μέχρι τη στιγμή που έκλεισε το σχολείο, να υπάρχει ενδιαφέρον και από άλλους μαθητές να ακολουθήσουν τα βήματα σας, να χτυπήσουν του χρόνου την πόρτα στον κ. Αλεξόκουλο, ας πούμε, και να συνεργαστούμε για κάποιο άλλο πείραμα μαζί. Δεν νομίζω να επηρέασαμε κάποιον με την έννοια επηρέασαμε, διότι ο καθένας έχει τα δικά του όνειρα και φέρνει κάτι συγκεκριμένο. Αλλά αυτό έδειξαν ενδιαφέρον για ένα τομέα που δεν γνώριζαν καλά. Δηλαδή δεν είχαν ασφαλίσει ποτέ την αστρονομία, την διασυμβουλική, την αστροφυσική και εξασμικά, αφού γνώριζαν ότι εμείς οι συναυτές, που συμμετείχαμε σε ένα τέτοιο πείραμα, δεν το ξέραμε τόσο καλά. Και μας έκαναν δύναμη για να ασφαλίσουμε το παραπάνω και στο τομέα και ό,τι μπορεί να γίνει. Αλλά αυτό δεν επηρέασε με κάποιο άλλο πείραμα. Είναι ο τομέας. Ανά, δες πάλι, με συγχωρείς το μικρόφωνο, γιατί έχουμε κάποιες μικρές διακοπές. Γιώργο, εσύ, στον κύκλο σου, είχες κάποιον που να εμπνεύστηκε από τη δική σου επιτυχία, από την επιτυχία της ομάδας σας, δηλαδή. Να εμπνεύστηκε, σίγουρα όχι, άμα εμπνεύστηκε, θα ήμασταν τρισχαρούμενοι. Όχι, σίγουρα, αλλά το ότι κάποια άτομα, επειδή αυτό είναι ένα πολύ ειδικό θέμα και δεν είναι τόσο εβραίος μοναστό, δυστυχώς, κατά τη γνώμη μου, δυστυχώς το κομμάτι της αστρονομίας δεν είναι πολύ προθυμένο, ας το πω έτσι. Στο σχολείο. Αλλά κάποια παιδιά, κάποιοι συμμαθητές μου, κάποιοι φίλοι μου, που δεν είχαν ιδέα για το πόσο δουλεύαμε, όταν άκουσαν, ας πούμε, ότι κερδίσαμε το διαγωνισμό, κάποιοι ενδιαφέρθηκαν, κάποιοι ρωτούσανε, κάποιοι ήθελαν να μάθουν, αν όχι να συμμετάζουν σε ένα τέτοιο διαγωνισμό, να δουν τι είναι αυτό, να γνωρίσουν έστω τι είναι αυτό. Οι γονείς σας πώς αντεγράσαν, Άννα, όταν τους είπες ότι είχατε κερδίσει το διαγωνισμό. Οι γονείς μου το περίμεναν από την αλήθεια ότι θα νικήσουν, επειδή βλέποντας το πείραμα και τα άλλα μετατήρια είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό, επειδή είσαι παντρεμένα όλη τη εβδομάδα από την αλήθεια, με υποστηρίζουν στα όνειρα μου και θέλουν εγγελικότερα να κάνω αυτό που μου αρέσει όταν μεγαλώσω. Και είναι πολύ χαρούμενη και εντυπωσιασμένη και θέλω να συνεχίσω αυτό που κάνω. Θα θέλα να πω και στον κοινό τι αν θέλει να μας στείλει κάποια τελευταία ερώτηση, καθώς πλησιάζουμε προς το τέλος της συνεδρίας της τηλεδιάσκευσης. Είναι ευφρός δεδίποτε ερώτηση για να απευθύνουμε και στους καλεσμένους μας. Θα έλεγα πρώτα απ' όλα στην Ελλάδα, η δεκαετής κρίση μας έκανε πρώτα απ' όλα να δούμε λίγο διαφορετικά την κατάσταση και υπάρχουν ελπίδες ότι η χώρα θα ξεκολλήσει πρώτα απ' όλα από αυτήν την ύφεση που έδιωξε πάρα πολλά μυαλά. Όπως είπε και ο κ. Αλεξόπιλος, η φήμη της Ελλάδας τα προηγούμενα χρόνια πληγώθηκε και μπορώ να συμμεταφέρω ιστορίες θα έλεγα απειρουκάλους για το τι αντιμετώπιση είχαμε πρώτα απ' όλα σαν επιχειρήσεις και τι σχόλια έχουμε λάβει όλα αυτά τα χρόνια. Και αυτό είναι ένα χάντηκαπ το οποίο έχει να αντιμετωπίσει κάθε ελληνική επιχείρηση. Γιατί οι ίδιοι εμείς σαν καταναλωτές αλλιώς αντιμετωπίζουμε ένα γερμανικό προϊόν, αλλιώς αντιμετωπίζουμε ένα προϊόν που έχει φτιαχθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες και αλλιώς ένα ελληνικό. Αυτό όμως δεν ισχύει, ούτε υπάρχουν γενικεύσεις. Άρα βλέπουμε μπροστά θα έλεγα ατενίζουμε με σιωδοξία το μέλλον, βλέπουμε ότι και στη χώρα μας αλλάζουν πράγματα βλέπουμε πρώτα από όλα εμείς σαν εταιρεία στηριζόμαστε πάρα πολύ σε νέους ανθρώπους και αρκετοί από τους εργαζόμενους στην πρίζιμα ηλεκτρονικά είναι οι πρώτοι της δουλειάς στην πρίζιμα ηλεκτρονικά μέσα από την οποία μαθαίνουν πράγματα για να δουν το μέλλον τους με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο σε τομείς που ίσως δεν το φανταζόταν και αυτές οι πολύ μεγάλες προσπάθειες, είτε οι μικρές προσπάθειες δημιουργούν ερεθίσματα σε όλους μας για να γίνουμε καλύτεροι και φυσικά αυτοί που εμπλέκονται, αυτοί που παίρνουν την προοδομή να συμμετέχουν δημιουργούν εμπειρίες που μπορούν να τους βοηθήσουν πολύ περισσότερο στο μέλλον. Μάλιστα. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την τοποθέτηση. Κύριε Αλεξόπουλε, θεωρείτε ότι μέχρι να μπουν τα πειράματα στο σχολείο, αν μπορούν ποτέ ας ελπίζουμε να μπουν, ακούν τα μαθηματικά και φυσική των σχολικών εγχειρηδίων για τον μέσο μαθητή για να καταφέρει κάτι τέτοιο ή, έκτος από πολύ διάβασμα, χρειάζεται και ταλέντο. Και αν θέλετε να μου δώσετε και μια τελευταία τοποθέτηση, αν θέλετε να προσθέσετε εσείς κάτι για το πείραμα, για το εγχείρημα. Φυσικά αυτό το εγχείρημά μας είναι ένα ακραίο εγχείρημα. Δεν ανταποκρίνεται μέσα στην ύλη του σχολείου και ούτε είναι προσανατολισμένο το σχολείο σε μια τέτοια διαδικασία. Από εκεί και πέρα θα μπορούσε το σχολείο να έχει κάποιες ομάδες οι οποίες να μπορούν να συγκροτήσει και ανάλογα με το ενδιαφέρον του κάθε ενός μαθητή να μπορέσει να ενισχυθεί αυτό το ταλέντο που μπορεί να έχει για να μπορέσει να κυνηγήσει το όνειρό του καλύτερα. Θα μπορούσαν να είναι κάποιες ομάδες βιολογίας, θα μπορούσαν να είναι κάποια ομάδες πληροφορικής, κάποιες ομάδες STEM γενικότερα που τα συνδυάζουν ουσιαστικά όλες αυτές τις επιστήμες. Δεν είμαστε ούτε σε μια υποβαθμισμένη θέση, αλλά ούτε είμαστε και παραπάνω. Θεωρώ ότι είμαστε σε μια καλή διαδικασία, σε μια καλή πορεία, αλλά από εκεί και πέρα χρειάζεται και από την πολιτεία να σκύψει και να μας δώσει όλα τα απαραίτητα εφόδια. Μια υλοποίηση ενός εργαστηρίου φυσικής χρειάζεται αρκετά χρήματα. Ένα κοστολόγιο από 10-20.000 ευρώ για να μπορέσει στοιχειοδός να εξοπλισθεί ένα εργαστήριο, για να μπορέσουν να γίνονται και τέτοια πειράματα. Αντίστοιχα ένα μικροσκόπιο μπορεί να κοστίζει 100-200 ευρώ, για να μπορέσει ένα απλό μικροσκόπιο, για να μπορέσει να υλοποιηθούν τα πειράματα της βιολογίας. Όλα αυτά εδώ πέρα θα πρέπει η πολιτεία να σκύψει πάνω από τα σχολεία και όχι μόνο το δικό μου το σχολείο. Συζητάμε τώρα για όλα τα σχολεία, για να μπορέσει να ενισχυθεί όλο αυτό. Χρειάζεται να επενδυθούν χρήματα στην παιδεία και χρειάζεται μια άλλη προσέγγιση της παιδείας. Χρειάζεται να γίνουν μικρότερα τμήματα για να μπορέσουμε να είμαστε εμείς πιο κοντά στους μαθητές. Χρειάζεται να υπάρχει σύμπνια και να αφήσουμε λίγο κατά μέρος όλα αυτές τις πολιτικές, η οποία η μία είναι αντίθετη στην άλλη. Χρειαζόμαστε κοινός ένα όραμα, αυτό ένα καινούργιο όραμα, για να μπορέσουμε να ταξιδεύσουμε προς αυτό το σκοπό. Ρουσιαστικά αυτό θεωρώ. Προς αυτό το ταξίδι με αρχή και χωρίς τέλος πολύ καιρό. Ακριβώς, ακριβώς. Και τώρα θα θέλα να απαιτείω την τελευταία ερώτηση. Μια που αφορμή για όλα αυτά ήταν το πείραμα, η προσπάθεια των παιδιών, θα θέλαμε να τελειώσουμε και με μία ερώτηση προς αυτούς. Τι θα λέγατε σε όσους μαθητές από άλλες περιοχές της Ελλάδας, μας ακούνε αυτή τη στιγμή, και σκέφτονται να δοκιμάσουν κάτι αντίστοιχο. Γιώργο. Εγώ θα τους έλεγα πως είναι δύσκολο, θέλει πολύ δουλειά, θέλει θυσίες, αλλά αν το αγαπάνε πραγματικά, να το κάνουν. Γιατί η εμπειρία σε μια τόσο μικρή ηλικία, και πιστεύω ότι αυτή την εμπειρία που είχαμε εμείς τώρα, πολύ λιγάτομα την έχουν σε αυτή την ηλικία, στο λίγη. Και νομίζω ότι αν το αγαπάνε πραγματικά και το θέλουν, να το ακολουθήσουν 100% χωρίς αμφιβολία. Γιατί αυτό θα τους δώσει κάποια εφόδια, κάποια πράγματα που δεν νομίζω να τα ξαναζήσουν σε τέτοιο επίπεδο, θα τα ζήσουν πολύ πιο μετά στην ηλικία, πολύ πιο μετά σε μεταγενέστερο χρονικό διάστημα. Νομίζω, ναι, αυτό, αυτό θα έλεγα, να το κυνηγήσουν να το αγαπάνε. Δυστυχώς θα έλεγα ότι η πολιτεία, θα συμφωνήσω με τον κ. Αλεξόπουλο, δεν τα προωθεί όσο θα ήθελα εγώ προσωπικά ή όσο θα έπρεπε, για να είμαι πιο ακριβής. Οπότε θέλει πολύ μεγάλες πρωτοβουλίες να παίρνουν μαθητές, πρέπει να ψάχνονται πάρα πολύ. Αλλά νομίζω ότι αν το αγαπάνε θα βρουν τον τρόπο τους και θα τους μείνει μια αξέχαστη εμπειρία. Θα πάω και τώρα να παρατηρήσω ότι το τηλεσκόπιο φέρνεται σαν φαρέτρα, στον πλάλο του εμφάνισσογο. Εσύ, κάποια τελευταία σκέψη. Να συμφωνήσω με τον Γιώργο, είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο, αλλά πιστεύω ότι στο σχολείο, η φυσική, η χημία και γενικότερα οι θετικές επιστήμες που κάνω είναι πάρα πολύ θεωρητικά όλα. Δηλαδή, μπορεί κάποιος από τους μαθητές μου που τώρα λέω ότι δεν του αρέσουν αυτά τα μαθήματα, αν τα γνωρίζει με άλλη μαθήματα, για παράδειγμα αυτή του πιγάματος, γιατί δεν μπορείς να κάνεις μεγάλες πρωτοβουλίες, τότε θα τα λάβεις. Δεν σ' ακούμαι καλά, να συγχωρείς. Τότε θα καταλάβει... Θα καταλάβει, έδωσα αυτήν την αξία της να ακολουθήσει με τα θετικά. Από τη στιγμή που δεν είναι τόσο θετικό. Υπάρχει κάτι άλλο εκεί που δεν το γνωρίζει. Και αν το γνωρίζεις με τα θετικά, σε όλα τα καταλαβαίσεις πρέπει να συνεχίσεις. Υπάρχει πραγματικά διάλογο εκεί έξω. Και εκτός από το κάτι άλλο εκεί που δεν γνωρίζουμε, είναι μαζί μας και ο κύριος Μάνος Κιτσόνας εκεί έξω. Θα θέλα να σας ευχαριστήσω πάρα πολύ για τη σημερινή πλευρά σκέψη και να δώσω τον λόγο στον κύριο Κιτσόνα, στον διευθυντή του νέου ψηφιακού πλανηταρίου του ιδρύματος Ευγενίδου. Κύριε Κιτσόνα, δεν ξέρω αν μας ακούτε. Ναι, βεβαίως θέλω να πω και εγώ, τελειώνοντας, πρώτα απ' όλα να ευχαριστήσω όλους και όλες και να πω συγχαρητήρια και στον κύριο Γιορταμπλή για την εταιρεία, για όλα αυτά που έχει πετύχει όλα αυτά τα χρόνια και για την επιμονή κάτω από δύσκολες συνθήκες επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα. Συγχαρητήρια στον κύριο Αλεξόπουλο και στην κυρία Πεχτελίδου και σε όλη την ομάδα που επιβλέπουν την ομάδα Thrust in Space, γιατί είναι πραγματικά πάρα πολύ δύσκολο να ξεπεράσουν τις καθημερινές δυσκολίες που έχει η διδασκαλία των μαθημάτων στην μέση εκπαίδευση, ειδικά στο Λύκειο που προσανατολίζονται όλοι για τις γενικές εξετάσεις στο τέλος. Άρα είναι πραγματικά αξιέπαινη η προσπάθειά τους. Και φυσικά συγχαρητήρια στους μαθητές που βγήκαν από τα όρια των τυπικών μαθημάτων του φροντιστήριου και με κάτι που αγαπάνε ασχολήθηκαν και το φτάσαν εκεί και εύχομαι κάθε επιτυχία στο εγχείρημα να ολοκληρωθεί με επιτυχία και επίσης να έχουμε τη χαρά κάποια στιγμή του χρόνου ελπίζω που όλη αυτή η πανδημία όπως όλοι ευχόμαστε να έχει περάσει όσο το δυνατόν πιο καλά, να τους έχουμε και εδώ φιλοξενούμενους για να μας παρουσιάσουν εδώ το πείραμα κατόπιν της τελικής εκτόξευσης. Να πω επίσης για τα σχόλια όσων παρακολουθήσανε ότι ήτανε όλα πάρα πολύ θετικά. Σας μεταφέρω πολλά συγχαρητήρια για την δουλειά σας σε όλους και για την πρίσμα αλλά και για την σχολική ομάδα. Μας στείλανε πάρα πολλά μηνύματα που θαυμάζουν αυτό που κάνετε. Ελπίζουμε να βρεθούν και κάποιοι να το ακολουθήσουν. Τέλος να πω ότι το σημερινό webcast μπορεί να το παρακολουθήσει κανείς και πάλι στη σελίδα του ιδρύματος όπου θα υπάρχει μόνιμα εκεί. Κύριε Σάκας σας ευχαριστούμε πάρα πολύ και σας για το συντονισμό. Ήτανε μια πολύ ζωντανή συζήτηση. Ευχαριστούμε όλους. Σας αφήνω. Σας ευχαριστούμε πολύ. Σας ευχαριστούμε πολύ. Σας ευχαριστούμε πολύ. Σας ευχαριστούμε πολύ. |
