| : Και εδώ υπάρχει μια κρίση στην ίδια την πολιτική και της ναξιοπιστίας, άρα και τους θεσμούς που υπηρετούν μια πολιτική. Και προκειμένου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είμαστε μένοι και στριφθές. Συνεχίζουμε και τώρα και μιλάμε για περιοριστική πολιτική. Όταν στην Ευρώπη, η ίδια Ευρώπη, έχει αναγνωρίσει αυτή τη στιγμή ότι αυτό όχι μόνο δεν αρκεί, αντίθετα σωτική βαθύτερα στην κρίση και στα διέξοδα. Ερχόμαστε στο κομμάτι των δημοσιών επενδύσεων ή των επενδύσεων στα πλαίσια της ανοιχτής οικονομίας, αλλά επί της ουσίας δεν υπάρχει καμία πρωτοβουλία για τις επενδύσεις. Πρέπει να ξεκινάει από εδώ και εμείς. Δεν είναι μόνο η εχθήνη που προέρχεται από την αλληλεγγύη ως κράτο μέλος να στηρίξει μια χώρα. Στηρίζοντας μια χώρα, στηρίζεις την πολιτική και την Ευρώπη. Και νομίζω ότι αυτό δεν το κατάλαβε η Ευρώπη και ακόμη και τώρα παρά τις μεγάλες προσπάθειες που κάνει, που εμείς βλέπουμε, αδεχθάνουν στην κοινωνία, δεν το δημιουργούν καθενά. Η αλληλεγγύη στην πατρίδα μου έχει ξεπεράσει κάθε όριο που μπορεί να φανταστεί ο οποιοσδήποτε πολίτης, όχι ένας αριστερός, ένας σωσιανδημοκράτης πολίτης με τις ελεσίες του. Τα όρια της τόχιας, για μεγάλα μέρη της ελληνικής του κυριτισμού, έχουν φτάσεις εδίκτες που είναι άκρως επικίνδυνες. Και, βεβαίως, υπάρχουν οι ανισότητες. Εγώ χαίρομαι γιατί πήγε το ζήτημα των ανισότητες. Και σήμερα στην Ελλάδα, με αυτές τις κοινές πολιτικές, ουσιαστικά, οι μεγάλοι γίνονται κρίσιοι. Δύο θέματα. Οι τράπεζες σωθήκανε. Δεν έχουν περάσει και σήμερα στην πραγματική οικονομία, όταν έγινα εγώ να στηρίξουμε τη χρηματικότητα. Τη σώσαμε. Και συμφωνώ απόλυτα με την τοποθέτηση του προέδου μας, ότι αυτούς που σώσαμε, αυτοί κάνουν την πιο επικίνδυνη κριτική. Γιατί συνεχίζουν να είναι μεγάλοι. Να είναι αλαζώνες και να νομίζουν ότι ξανά θα διακεντρέψουν παντού. Εδώ χρειάζεται η πολιτική και η αριστερά, και τελειώνουμε αυτό, να μπει μπροστά αυτή την κυριαρχία του κεφαλαίου, έτσι όπως πέρασε μέσα από το χρηματικότητο ιστορικό σύστημα και μέσα από τις πολυδέδαλες μορφές του, με αδιαφάνεια. Αυτό πολιτικά δεν μπορώ να το ξαναφήσω να μεξέχεται. Η κατάσταση θα γίνει πολύ πιο επικίνδυνη. Εμείς ξανά είμαστε δύσκολοι στη δύσκολη στιγμή σου τώρα. Και περιμένουμε, τι λόγια τρόικα, με λόγια μορφή έχει, να ξανα... Ναι, τελειώνουμε. Θα το γνωρίζω και μετά από μια τέτοια συνήθιση, του δικαίου μας στιγμή. Εμείς θεωρούμε ότι ακόμη και σήμερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση, ή η αριστερά, ίσως η Ενδημοκρατία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πρέπει να είναι το ενεργό πρόβλημα. Έβρακτα, δυνατάρτα. Δεν αρκεί μόνο μια πέρα ελληνικής. Εάν θέλουμε πραγματικά να έχουμε μια Ευρώπη, του δικαίου, της ισολομίας και μια Ευρώπη που θα ελπίζουν οι δυναείς. Σε ευχαριστώ. |
