| Αιφνιδιασμός: Είχαμε κάνει μια μικρή εισαγωγή για τον ευθυνδιασμό, ότι είναι τακτική προσπάθεια της ομάδας και γίνεται βάση προσχεδιασμένων κινήσεων για το όσο το δυνατό γρηγορότερη προώθηση της μπάλας αλλά και των αθλητών από την άμυνα στην επίδεση. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε συνθήκες υπεραριθμίας, να βρεθούμε έστω και ένας περισσότεροι επιθετικοί από τους αμυντικούς. Αυτό κάνει ευκολότερη τη δουλειά της επίθεσης και δυσκολότερη της άμυνας. Είναι βασικό επιθετικό όπλο και πρέπει να αποτελεί βασικό επιθετικό όπλο κάθε ομάδας, έτσι λοιπόν πρέπει να αποτελεί βασικό επιθετικό όπλο μιας ομάδος, όταν οι συνθήκες του αγώνα είτε το ευνοούν, είτε επιβάλλουν τη χρησιμοποίησή τους. Ποιες είναι αυτές οι συνθήκες που όταν τις δούμε να υπάρχουν πρέπει να χρησιμοποιούμε τον ευθυνδιασμό. Πρώτη συνθήκη η ομάδα μας είναι ικανή να παίξει πιεστική άμυνα. Αυτό θα μας δώσει τη δυνατότητα να έχουμε πιθανόν κάποια κλεψίματα, άρα να τρέξουμε και στον ευθυνδιασμό. Δεύτερο στοιχείο που μπορούμε να δούμε, να έχουμε εξασφαλισμένο μεγάλο αριθμό rebound. Αν δεν έχουμε κατοχές δεν μπορούμε εμείς να σκεφτόμαστε να τρέξουμε στον ευθυνδιασμό. Και οι κατοχές είναι τα rebound. Διαπιστώνουμε ότι οι αντίπαλοι είναι αργοί στις επιστροφές, άρα η οδηγία που πρέπει να δώσουμε η τακτική στην ομάδα μας, είτε σαν προπονητές είτε σαν αθλητές, εφόσον διαπιστώσουμε ότι αργούν να επιστρέψουν οι αντίπαλοι, τρέχουμε στον ευθυνδιασμό, τους βρίσκουμε απροετοί μας τους εύκολο καλάθι. Αν διαπιστωθεί μειωμένη η ικανότητα αντίδρασης του αντιπάλου σε συνθήκες πίεσης. Πολλές ομάδες παίζοντας πιεστικά βλέπουμε ότι δεν αντιδρούν καλά και χάνουν τον έλεγχο της μπάλας, κάνουν λάθη, αυτό είναι ένα στοιχείο το οποίο μπορεί να προκαλέσει μία συνθήκη να εκδηλώνουμε συνεχώς ευθυνδιασμούς. Αποτελεί ιδανικό τρόπο επίθεσης όταν η αντίπαλη ομάδα χρησιμοποιεί ζώνη άμυνας. Η ζώνη τι είναι σε συγκεκριμένες θέσεις παιχτών που όμως σε συνθήκες ταχύτητα της εξέλιξης του παιχνιδιού δεν προλαβαίνουμε να οργανωθούμε γρήγορα. Άρα λοιπόν όταν βλέπουμε ότι η αντίπαλη ομάδα αμύνεται με ζώνη προσπαθούμε να χτυπήσουμε με ευθυνδιασμούς έτσι ώστε να την προλάβουμε ανοργάνωτη. Ο ευθυνδιασμός ευνοεί τη συνθήκη πιεστικών αμυνών δηλαδή το μαν του μαν πρες, ζων πρες γιατί αυξάνει τον ενθουσιασμό, μεγαλώνει και μεγιστοποιεί το πάθος των παιχτών και αυτοί οι άμυνες απαιτούνε ενθουσιασμό και πάθος. Ανταποκρίνονται δηλαδή οι αθλητές καλύτερα στα αμυντικά τους καθήκοντα όταν έχουμε καταστάσεις που βάζουμε καλάθια με ευθυνδιασμό. Αν διαπιστώσουμε μια προσωρινή επιθετική αδυναμία της ομάδας μας απέναντι σε μια οργανωμένη άμυνα είναι καλά να επιλέξουμε να τρέξουμε την ομάδα, να επιχειρήσουμε να κάνουμε ευθυνδιασμούς για να ξεμπλοκάρει η ομάδα. Εάν διαπιστωθεί μια συνθήκη όπου έχουμε γρήγορους ψηλούς στην ομάδα. Είναι πολύ καλή συνθήκη να επιβάλλουμε τον ευθυνδιασμό σαν τακτική επίθεσης. Οι γρήγοροι ψηλοί μας δίνουν πλεονεκτήματα ιδιαίτερα στον ευθυνδιασμό. Πόσο μάλλον όταν οι αντίπαλοι ψηλοί δεν είναι τόσο γρήγοροι όσο οι δικοί μας. Μια συνθήκη είναι όταν γίνεται αντικατάσταση δύο και τριών αθλητών ταυτόχρονα. Επιχειρούμε ευθυνδιασμό, παρακαλώ κυρί. Όταν γίνεται ταυτόχρονη αλλαγή δύο και τριών παιχτών, είναι πιθανά να προκληθεί μια ασυνενοησία στην αντίπαλη ομάδα. Άρα είναι καλό εμείς να επιχειρήσουμε να εφνηδιάσουμε τους αντιπάλους. Όταν υπάρχει υποστήριξη και παρακίνηση από τους θεατές, όταν παίζουμε στην έδρα μας και έχουμε ένα θερμό χοινό να μας υποστηρίζει και να μας παρακινεί, είναι καλά να τρέχουμε με εφημονιασμούς. Βοηθάει και την ομάδα και δευτερευόντως ανεβάζει. Ναι, είναι άλλη ώρα. Ναι, αλλά η ώρα είναι ακατάλληλη. Δεν θα έπρεπε να αργήσετε, η ώρα είναι δέκα και τέταρτο που αρχίζουμε. Βοηθάει και την ομάδα και δευτερευόντως ανεβάζει. Ναι, αλλά η ώρα είναι ακατάλληλη. Δεν θα έπρεπε να αργήσετε, η ώρα είναι δέκα και τέταρτο που αρχίζουμε. Βοηθάει και την ομάδα και δευτερευόντως ανεβάζει. Ναι, αλλά η ώρα είναι δέκα και τέταρτο που αρχίζουμε. Δεν θα έπρεπε να αργήσετε, η ώρα είναι δέκα και τέταρτο που αρχίζουμε. Δεν θα έπρεπε να αργήσετε, η ώρα είναι δέκα και τέταρτο που αρχίζουμε. Δεν θα έπρεπε να αργήσετε, η ώρα είναι δέκα και τέταρτο που αρχίζουμε. Δεν θα έπρεπε να αργήσετε, η ώρα είναι δέκα και τέταρτο που αρχίζουμε. Δεν θα έπρεπε να αργήσετε, η ώρα είναι δέκα και τέταρτο που αρχίζουμε. Δεν θα έπρεπε να αργήσετε, η ώρα είναι δέκα και τέταρτο που αρχίζουμε. Δεν θα έπρεπε να αργήσετε, η ώρα είναι δέκα και τέταρτο που αρχίζουμε. Για αυτόν τον λόγο, εφόσον πρέπει να προετοιμάσουμε την ομάδα μας και να την προπονήσουμε, χωρίζουμε το γήπεδο σε τρεις ζώνες κατά πλάτος και σε τρεις διαδρόμους κατά μήκος. Έχουμε, ζώνη νούμερο 1 που είναι η ζώνη ανάπτυξης, ζώνη νούμερο 2 η ζώνη προώθησης και ζώνη νούμερο 3 η ζώνη εκτέλεσης. Δυστυχά, κατά μήκος έχουμε α, β, γ διάδρομο, όπου α είναι ο κεντρικός διάδρομος και β και γ οι δύο πλάγιοι διάδρομοι. Πώς? Αυτό είναι λοιπόν το γήπεδο και το χωρίζουμε στη ζώνη νούμερο 1 όπου είναι από την τελική γραμμή μέχρι το τρίποντο. Αυτή είναι η ζώνη νούμερο 1 και είναι η ζώνη ανάπτυξης. Αν ήξερα ότι μιλάς τόσο πολύ δεν θα σε άφηνα να παρακολουθείς αυτή την ώρα. Εκτός και αν νομίζεις ότι γνωρίζεις πολύ καλά τη ζώνη ανάπτυξης, τη ζώνη νούμερο 2 που είναι από το ένα τρίποντο στο άλλο, η οποία είναι η ζώνη προώθησης και από το τρίποντο μέχρι την τελική γραμμή στην επίθεση, η ζώνη νούμερο 3 που είναι η ζώνη εκτέλεσης. Αντίστοιχα οι τρεις διάδρομοι β, α και γ είναι ο κεντρικός διάδρομος όπου κινούνται κυρίως ο playmaker της ομάδος αλλά και οι υψηλοί και στους πλάγιους διαδρόμους οι περιφερειακοί παίχτες. Όταν αναφερόμαστε σε περιφερειακούς παίχτες οι οποίοι τρέχουν σε αυτούς τους διαδρόμους από αυτό το ύψος και μετά, ενώ το τρέξιμό τους είναι φύγραμμο εδώ, από αυτό το ύψος και μετά αρχίζουν να συγκλίνουν προς το καλάθι. Δηλαδή φτάνοντας στο ύψος του τρυπών του αρχίζουν να συγκλίνουν προς το καλάθι, δίνοντας τη δυνατότητα. Όταν από τη ζώνη ανάπτυξης προωθηθεί η μπάλα να έχει τρέξει μέχρι το που θα κάνει μία-δύο τρίπλες ο playmaker, ο πρώτος παίχτης που είναι από εδώ ή από εκεί να έχει τρέξει και να είναι στη φάση της διείσδυσης για να πετύχει ένα καλάθι. Η πρώτη επιλογή είναι διείσδυση προς το καλάθι, δεύτερη επιλογή στο πρώτο ψηλό που κόβει, τρίτη επιλογή πάσα απέναντι για το δεύτερο ψηλό που κόβει, τέταρτη επιλογή όταν τρυπλάρουμε και πάμε να διεισδύσουμε και μας οδηγήσουν προς τα πλάγια να ανεβάσουμε την μπάλα επάνω για να δούμε από την ίδια πλευρά το δεύτερο ψηλό. Αυτές είναι οι καταστάσεις αιφνιδιασμού που θα αντιμετωπίσουμε. Όταν λέμε τον παίχτη που βρίσκεται σε αυτό εδώ το σημείο τους περιφερειακούς παίχτες είναι η πάσα στα φτερά. Δηλαδή σε αυτήν εδώ τη θέση, τη διαγώνια που βρίσκονται κυρίως περιφερειακοί παίχτες, επειδή το αναφέρομαι παρακάτω, σας εξηγώ στο γήπεδο που κινούνται. Γιατί? Για να είναι αποτελεσματικότερη η ανάπτυξη του αιφνιδιασμού πρέπει να εφαρμόζονται κάποιοι βασικοί κανόνες τακτικοί. Ποιοι είναι αυτοί? 1. Να έχουμε τη δυνατότητα πρόβλεψης των πιθανών τρόπων απόκτησης της κατοχής. Δηλαδή να μπορούμε να προβλέψουμε την κατοχή, το rebound. 2. Προϋπόθεση για να εκδηλώσουμε αιφνιδιασμό κατοχή της μπάλας. Ανεξάρτητα από το πώς θα πετύχουμε το rebound, είτε μέσω από την κινήση των παιχτών, είτε από την πρόβλεψη που έχουμε, θα πρέπει εμείς να εκδηλώνουμε αιφνιδιασμό. Με ένα συγκεκριμένο σχέδιο πάντοτε. Είναι κανόνας να εκδηλώνουμε βάση σχεδίου αιφνιδιασμό. Διασφαλίζει τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Ένας κανόνας είναι η μεταφορά της μπάλας κατά μήκος του γιπέδου προς τα φτερά, δηλαδή στους περιφερειακούς που αναφέραμε προηγουμένως, χωρίς η πορεία της μπάλας να συναντά τον κεντρικό διάδρομο. Προσέξτε καλά. Εάν κάνουμε πάσες την ώρα που αναπτύσσεται και προωθεί το αιφνιδιασμός από τη μία πλευρά στην άλλη, είναι πολύ πιθανό να πραγματοποιηθεί λάθος. Επειδή κινούνται οι αντίπαλοι που επιστρέφουν αλλά και οι συμπαίχτες μας, γι' αυτό η πάσα μόνο χαμηλά και με ελεύθερο τελείως το χώρο πρέπει να γίνεται απέναντι πάσα. Και η πάσα αυτή είναι συνήθως ψιλοκρεμαστή, η skip πάσα. Να χρησιμοποιούμε την τρίπλα στην ανάπτυξη και την προώθηση του αιφνιδιασμού λελογισμένα. Να μην γίνεται κατάχρηση της τρίπλας. Τρίπλα να κάνουμε κυρίως στη ζώνη εκτέλεσης που είναι διείστηση για το καλάκι. Να έχουμε αποστάσεις. Είτε θα έχουμε τρεις εναντίον δύο, είτε δύο εναντίον ενός, είτε τέσσερις εναντίον τριών. Να έχουμε αποστάσεις μεταξύ μας έτσι ώστε οι αμυντικοί να δυσκολεύονται ακόμα περισσότερο. Ένας κανόνας είναι η κάλυψη του αθλητή που εκτελεί την τελική προσπάθεια. Αυτός που κάνει το shoot και εκδηλώνει την τελική επιθετική προσπάθεια, θα πρέπει να έχουμε κατα νου να τον καλύψουμε στην άμυνα. Είναι ο τελευταίος παίχτης που επιστρέφει. Όχι πάντα, αλλά θεωρητικά έτσι είναι. Άμεση αναγνώριση και επικοινωνία μεταξύ των αθλητών, ή και με τη βοήθεια του Πάγκου, το είδος της κατάστασης του ευθυνδιασμού που έχουμε, τρεις εναντίον δύο, τέσσερις εναντίον τρεις, πέντε εναντίον τέσσερις, επικοινωνία μεταξύ των αθλητών, να πούμε τι έχουμε, τι συνθήκη έχουμε. Και αυτό πρέπει να γίνει άμεσα. Και η εξασφάλιση της αμυντικής ισορροπίας της επίθεσης. Ακόμα και όταν εκδηλώνουμε ευθυνδιασμό, θα πρέπει να έχουμε παίχτη που είναι επιφορτισμένος με την αμυντική ισορροπία, ο safety man. Οκ για την επίδεση. Στην άμυνα όμως τι, παραδεινόμαστε έτσι εύκολα επειδή είναι συνθήκη με παίχτη παραπάνω. Αναμφίβολα ο στόχος της άμυνας και η προσπάθεια για την αποτροπή του ευθυνδιασμού πρέπει να γίνεται και στις τρεις καταστάσεις και συνθήκες που αναπτύσσε το ευθυνδιασμό. Δηλαδή και στη ζώνη ανάπτυξης, και στη ζώνη προώθησης αλλά και στη ζώνη εκτέλεσης. Θα πρέπει να έχουμε στοχευμένες αμυντικές λειτουργίες και στην πρώτη πάσα και στην τρίπλα αλλά και δευτερευόντως, τριτευόντως στην εκτέλεση. Θα πρέπει δηλαδή να προετοιμάσουμε την ομάδα μας πώς θα αντιμετωπίζει την κάθε περίπτωση. Πρέπει στη φάση μιας πιθανής απευθείας εκτέλεσης ευθυνδιασμού από τον αντίπαλο μόλις πάρει την κατοχή της μπάλας. Εμείς πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι. Άρα θα πρέπει να πιέσουμε πρώτη την μπάλα. Στην τρίπλα που θα κάνει για την προώθεση είτε με τρίπλα είτε με πάσα. Πιέσε λοιπόν σε αυτόν τον παίχτη που κατεβάζει την μπάλα ή παρεμπόρεση της πάσας που γίνεται στα φτερά. Και τέλος στην τελική φάση της εκτέλεσης του ευθυνδιασμού προσπαθούμε να ελέγξουμε να μην γίνει διείσδιση και να δεχθούμε όσο το δυνατόν από μακρύτερη απόσταση το σούτ. Έτσι λοιπόν μπορούμε να ορίσουμε κάποια βασικά μυντικά καθήκοντα για την αντιμετώπιση του ευθυνδιασμού. Και αυτά είναι η ξεκάθαρη κατανομή ρόλων όσον αφορά το ποιοι διεκδικούν το επιθετικό ριμπάντ. Δεν μπορεί ο κάθε ένας να συμμετέχει στη διεκδίκηση του επιθετικού. Αλλά ένας πηδάει ή δύο στην καλύτερη το περιπτώσιο. Ποιοι επιστρέφουν κατευθείαν στην άμυνα συγκεκριμένη ρόλη λοιπόν στην ομάδα. Η πιο κινή τακτική είναι αυτή που προβλέπει τη διεκδίκηση του επιθετικού ριμπάντ. Θέλετε κάτι κύριε Τσακλίνη. Μπορώ να σας βοηθήσω. Έχουμε γρήγορη κίνηση ενός αφληδί στο ύψος περίπου της κεντρικής γραμμής του γιπέδου και δευτερευόντως βάζουμε έναν παίχτη στην κεντρική γραμμή, στο κέντρο του γιπέδου. Αυτό τι αποτρέπει, τις σπάσες και ένας τρέχει χαμηλά στην άμυνα σε περίπτωση που έχουμε δύο. Προσπαθούμε να έχουμε διασφαλισμένη την αμυντική ισορροπία σε κάθε επιθετική μας ενέργεια και επιθετικό μας τακτικό σύστημα και γρήγορη επιστροφή των περιφερειακών παιχτών των Ουγκάρδης. Ας δούμε στο γιπέδο πώς αποτυπώνονται αυτά. Οι πιο συνήθιες συνθήκοι ευθυνδιασμού, οι πιο συνηθισμένες είναι δύο αντί ενός και τρεις αντί δύο. Και επειδή και στις εξετάσεις σε αυτές τις συνθήκες του ευθυνδιασμού θα εξεταστείτε, πέραν της πλήρης ανάπτυξης που θα έχετε γνωριμία, θα εκπαιδευτείτε καλύτερα σε αυτές τις συνθήκες. Πιο κλασική άσκηση είναι να έχουμε τρεις πέχτες σε τρεις σειρές, με τον κεντρικό παίχτη να έχει την μπάλα. Βασικός κανόνας στον εθνιδιασμό τρεις ενάντιον δύο, η μπάλα κατεβαίνει πάντα από τον κεντρικό διάδρομο. Ενώ στη συνθήκη δύο εναντίον εντός, πάντα από τον πλάγιο διάδρομο. Και η απόσταση είναι ο ένας στη μία πλάγια γραμμή, τον ένα πλάγιο διάδρομο και ο άλλος στον άλλο πλάγιο διάδρομο. Η τοποθέτηση της άμυνας στην κατάσταση τριών εναντίον δύο είναι με τον έναν πέχτη να τοποθετείτε στη γραμμή των ελευθερών βολών και τον δεύτερο μπροστά από το καλάθι. Συνήθως, αν έχουμε δύο πέχτες οι οποίοι είναι ανισοειψείς, δηλαδή έχουμε έναν κοντύτερο και έναν ψηλότερο πέχτη, ο κοντύτερος τοποθετείται μπροστά και ο ψηλότερος πίσω, για να είναι και κοντύτερος το καλάθι ο ψηλότερος πέχτης, αλλά θεωρητικά είναι και πιο αργός. Και ο πάνω πέχτης διανύει μεγαλύτερες αποστάσεις και πρέπει να κάνει με ταχύτερο ρυθμό. Πώς? Θα το δούμε παρακάτω. Γιατί, όπως βλέπετε εδώ πέρα, ο πίσω πέχτης κινείται πάντα όπου πάει η πάλα πρώτη. Και ο πάνω πέχτης κινείται διαγώνια πίσω, να αποτρέψει δηλαδή την πάσα αυτήν σε αυτόν εδώ. Στόχος να επιστρέψει η πάλα στον πάνω πέχτη, ο οποίος έχει έναν κανόνα. Δεν περνάει ποτέ τη γραμμή των ελευθερών βολών. Πάντα βρίσκεται εκεί για να είναι το μαξιλάδι σε περίπτωση που δεν γίνει η επίδεση. Ναι, αλλά η άμυνα τι επιλέγει. Είτε ένα ελεύθερο σούτα από τα 5-6 μέτρα από αυτόν εδώ, αλλά και δευτερευόντως, παιδιά, οι συμπαίχτες μου που επιστρέφουν πρώτα αυτόν θα συναντήσουν. Άρα μπορεί να ελεγχθεί από κάποιον συμπαίχτη μου που επιστρέφει καθυστερημένα. Άρα η επιλογή είναι σωστή παντιωτρόπως. Φυσικά γίνουν πολύ γρήγορα οι πάσες. Αντιλαμβάνεστε ότι είναι δύσκολο για την άμυνα να μπορέσει να ανταποκριθεί. Αυτή η πάσα δύσκολα κόβεται. Η επόμενη κίνηση, όπως βλέπετε εδώ, είναι να τρέξει αυτός που ήταν κεντρικός στην άμυνα και οι δύο αμυντικοί να γίνουν επίδεση δύο εναντίον ενός. Όπου προσπαθεί να σταματήσει την τρίπλα και να τρέξει να ελέγξει τον άλλον επιθετικό. Ο ρόλος του είναι δύσκολος γιατί σε αυτή την περίπτωση έχει να μαρκάρει δύο παίχτες που κινούνται παράλληλα. Ο στόχος μας, είπαμε, είναι πάντα, αν καταφέρουμε να γίνει δύο φορές η πάσα επάνω σίγουρα έχει, πετύχει η άμυνα. Σταμάτησε την τρίπλα, έτρεξε να κόψει με το εξωτερικό χέρι, παιδιά, ανάλογα με την πλευρά που είμαστε για να μην κάνουμε φάουλ. Εδώ σταματάει η τρίπλα, αν έχουν οι αθλητές αυτή τη δυνατότητα, αντιλαμβάνεστε ότι είναι δύσκολο το έργο της άμυνας. Δεύτερη πάσα, εδώ είναι πολύ πετυχημένη η άμυνα γιατί παρόλο που έγινε ελεύθερο το σούτ είναι σίγουρο ότι θα έχει προλάβει στην πλήρη εκδήλωση του ευνηδιασμού κάποιος συμπαίχτες μας να έχει έρθει. Είπαμε, στις ζώνες ανάπτυξης, προώθησης και εκτέλεσης και τους διαδρόμους, ο δύο και ο τρία είναι δύο περιφερειακοί παίκτες που τρέχουν στους πλάγιους διαδρόμους. Ο τέσσερα και ο πέντε είναι οι υψηλοί που τρέχουν στον κεντρικό διάδρομο. Και ο νούμερο ένα είναι αυτός που έχει την μπάλα εδώ και κινείται επίσης στον κεντρικό διάδρομο. Πρώτη επιλογή διείστηση από τα παίχτη, νούμερο δύο παράδειγμα που είναι στα φτερά. Όπα συμβαίνει κάτι, έγινε κάτι. Πρώτη επιλογή διείστηση από τον παίχτη, δεύτερη επιλογή πάσα στον ψηλό που κόβει στον πρώτο, με το που γίνεται πάσα πάσα στον ψηλό που κόβει προς το καλάθι. Τρίτη επιλογή πάσα απέναντι για να δούμε το δεύτερο ψηλό που κόβει, είτε με διείστηση είτε στον ψηλό που κόβει εδώ πέρα. Ο προτζέκτορας κάτι έχει πάθει τελευταία παιδιά και δημιουργεί αυτές τις καταστάσεις. Κάτσεις μπάλας εκεί και η κίνηση κόψιμο του ψηλού παίχτη πριν οργανωθεί άμυνα καλά. Πάσα ψηλοκρεμαστή πάσα απέναντι είναι η τρίτη επιλογή αυτή και δεύτερος ψηλός που κόβει για να πάρει την μπάλα στο κόψιμο. Τέταρτη επιλογή όταν η άμυνα ελέγξει και πάμε προς την τελική γραμμή τότε γυρίζουμε την μπάλα ψηλά. Πολύ καλή εκδήλωση του ευθυνδιασμού γιατί είδατε μια παραλλαγή με τη μεταφορά της μπάλας απέναντι. Πάσα λοιπόν στον παίχτη ψηλά όταν η μπάλα φτάσει κοντά στην τελική γραμμή όταν πάει προς την τελική γραμμή. Εδώ η άμυνα τον οδηγεί στην τελική γραμμή άρα πάς από εδώ πέρα για να γίνει κόψιμο ξανά μέσα από τον ίδιο παίχτη. Κάτι που μου αρέσχεται να κάνει κυρίες ο τσεσμετζής γιατί η άμυνα με το που ανεβαίνει επάνω για ένα δευτερόλεπτο έχει χαλαρώσει. Εκεί ακριβώς χτυπάμε με το κόψιμο από την τελική γραμμή. Ακούω αν θέλετε να ρωτήστε κάτι. Δεν θέλετε τίποτα καταλάβατε όλα. Όχι καθίστε κύριοι και καθυστερήσατε και να φύγετε πρώτοι. Υπάρχουν δύο μέρες του Μαΐου. Όσοι θέλετε, είπαμε, γιατί είναι οι εργασίες εθελονιγές. Δύο-τρεις έχουν στείλει τις εργασίες τους. Αλλά μέχρι τέλος του Μαΐου έχετε δυνατότητα να κάνετε εργασία από τα ενδεικτικά θέματα που έχουν αρθήσει στο ΕΤΕΦΑ, αλλά και θέματα τα οποία μπορείτε να επιλέξετε εσείς. Η εργασία συμμετέχει 30% του Άριστο κλημαγοντά. Σε όλο το. |
