| : Κυρίες και κύριοι, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο εσωχότατος κύριος Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Προκόβιος Παυλόπουλος, εισέρχεται στην αίθουσα. Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ να προσέλθετε. Σεβασμιότατε, κύριε Αντιπρόεδρε της Κυβέρνησης, κύριε Υπουργέ, κύριε Υπουργή, κυρίες και κύριοι βουλευτές, κύριε Δήμαρχε Αθηνέων, κυρίες και κύριοι, ας μου επιτραπεί η έκφραση συνάδελφη υπό την ευρία του Ρουέννια. Γιατί γνωρίζετε, οι περισσότεροι, με πολλούς από εσάς, έχουμε διανύσει πολλά χιλιόμετρα κινησπορίας στο δημόσιο και τον ακαδημαϊκό βίο. Γνωρίζετε ότι και κατά την άσχηση των καθηκόντων η ακαδημαϊκή μου ιδιότητα ήταν εκείνη, αλλά αποτέλεσε πάντοτε βασικό δικτυπωρίας σε ό,τι αφορά τον τρόπο με τον οποίο έπρεπε να ασκήσω τις αρμόδιοτητές μου και να τσασκώ όσο έχω την ευθύνη του θεσμού του Προεδρύου της Δημοκρατίας. Όπως επίσης, κύριε Πρίτανη, σπεύδω ευθύσης και αρχής, αφού σας ευχαριστήσω θερμός, να τονίσω ότι ρωτήσω καλά. Ποτέ δεν είχα ούτε ψευδεσθήσεις ούτε ματιοδοξίες. Ότι αυτή η ύψη στην τιμή την οποία μου περιπείται, για πρώτη φορά μάλιστα στην εκατονταϊτή πλεονιστωρία του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, δεν αφορά το ποσοπό μου. Δεν είμαι άξιος αυτής της τιμής, τουλάχιστον στο χώρο του Οικονομικού Πανεπιστημίου και των γνώσεων που επιβάλλει, αλλά είναι μια τιμή την οποία περιπείται στο θεσμό και ταυτόχρονος του υποδεικνύεται πώς οφείλει να πορεύεται για να καταξιώνει το ίδιο το θεσμό. Πολύ μάλλον, όταν πρόκειται για ένα πανεπιστήμιο, όπως το Οικονομικό Πανεπιστημίο Αθηνών, το οποίο τα 100 χρόνια γιορτάζουμε φέτος. Ένας πανεπιστημίου το οποίο έχει μακρά ιστορία, όχι μόνο στα χρόνια, αλλά και κατ' ουσία. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι το τρίτο πανεπιστημιακό ιδρύμα της χώρας από πλευράς της χώρας του ιδρύσιους. Είναι το πρώτο οικονομικό πανεπιστήμιο, και μάλιστα τόσο σε προπτυχιακό, όσο και σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Ένα λαμπρό ακαδημαϊκό ιδρύμα, για το οποίο η ακαδημαϊκή κοινότητα είναι υπερήφανη. Και είναι υπερήφανη πολύ περισσότερο σήμερα, όταν γνωρίζουμε όλοι, υπό ποιους όρους η ακαδημαϊκή κοινότητα αγωνίζεται να ασκείσει τα καθεκοντά της και να κρατήσει αυτό το οικονομικό πανεπιστήμιο Αθηνών στο ύψος στο οποίο η δύχη έχει φτάσει. Επιτρέψτε μου λοιπόν, γιατί ελέγχτησαν τα περισσότερα και δεν θα ήθελα να σας κουράσω, απλώς και μόνο, εις ανταπόδοση με τη μορφή αντιδόρου σε αυτή τη μεγάλη τιμή την οποία μου επιταψηλεύσατε, να πω λίγα λόγια για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του Οικονομικού Πανεπιστήμιου Αθηνών. Και θα ξεκινήσω με την ιστορία, γιατί όπως έχει πει ο Λαμαρτίνος, το ξέρετε, η ιστορία είναι η κανονή να διδάξει τα πάντα, ακόμα και το μέλλον. Και μέσα από αυτή την ιστορία του Οικονομικού Πανεπιστήμιου Αθηνών ξεπηδάει το μέλλον εκείνο, το οποίο μπορεί και πρέπει να κατακτήσει. Ξεκινώ από την ιστορία, ελέγχτησαν αυτά που έπρεπε να λεχθούν. 1903 ο Γρηγόριος Μαραθλής ήταν εκείνος, εκείνος ο οποίος αμέσως μετά από εκείνον τον πόλεμο, τον επώδυνο, που οδήγησε την Ελλάδα στις Ιρήκνες και τον ελληνικό λαό, σε αυτό το μαρασμό από τον οποίον και σήμερα ακόμα υπάρχουν πληγές, θέλησε να δημιουργηθεί μια εμπορική ακαδημία. Άφησε 250.000 χρυσές δραχμές της εποχής. Πόσο υπέροχο μυθικό θα έλεγα για τα δομένα της εποχής εκείνης, όταν πώς αυτός ο αραματικός άνθρωπος ήξερε ποιες ανάγκες είχε η πατρίδα. Οι συνθήκες που επικράττωσαν ήταν γνωστές. Πρώτος παγκόσμιος πόλεμος μετά την έλευση του Βενιζέλου, άλλωστε και κυρίως μετά το διχασμό, ξέρουμε ποιες ήταν οι συνθήκες που ταλάνιζαν τον τόπο και φτάνουμε στο σημείο εκείνο, όπου ο ελευθέρας Βενιζέλος το 1919 πλέον αποφασίζει και εις εκτέλεση της Διαθήκης του Μαρασλή και δημιουργήσει αυτή την εμπορική ακαδημία με τη μορφή της Ακαδημίας Εμπορικών Σπουδών, Σχολής Εμπορικών Σπουδών για την εποχή εκείνη. Ο ελευθέρας Βενιζέλος γνώριζε καλά ποιες ήταν οι ανάγκες του τόπου. Τις είχε βιώσει. Ήξερε καλά πώς η οικονομία έπρεπε να νορθωθεί, πώς έπρεπε να υπάρχουν στελέχοι αυτής της οικονομίας. Για να το πω με τους όρους που όλοι γνωρίζουμε σε ό,τι αφορά την οικονομική πρόοδο, γνώριζε καλά ότι έπρεπε να δημιουργηθεί μια πραγματική αστική τάξη στον χώρο της οικονομίας, η οποία θα αναλάμβανε να δημιουργήσει τις οικονομικές βάσεις του κράτους, το οποίο εντωμεταξύ γεννιόταν και πάλι μέσα από τις τάκτες του. Αυτό επιχειρήσε ο ελευθέρος Βενιζέλος και λίγο καιρό μετά τα γεγονότα αυτά, ένα χρόνο μόλις μετά τον σχεδιασμό των αρχικότητες των οποίων έκανε, ψήφισε τον νόμο 2191 του 1920, γι' αυτό εγρωτάζουμε το 2020 τα 100 χρόνια, τον νόμο αυτόν με τον οποίον ιδρύθηκε η Ανοτάτη Σχολή Εμπορικών Σπουδών, η Ανοτάτη Εμπορική Σχολή της εποχής, και η οποία, να πω και τα νομικά μερικές φορές και τα λόγια τους νομικούς είναι εξαιρετικά χρήσιμα, αυτός ο νόμος είναι ο 2191 του 1920. Ο προηγούμενος νόμος, σας θυμίζω ποιος ήταν για τους εξημών νομικούς, ήταν ο 2190 του 1920. Ο νόμος ο βασικός περί εταιριών και ιδίως περί ανονίμων εταιριών, οι βασικές διατάξεις του οποίου ισχύουν ακόμα και σήμερα. Σκεφτείτε την οξυδέρκεια. Πρώτα ψηφίστηκε ο νόμος αυτός, ύστερα ο νόμος που ίδρυσε τη Σχολή Πανεπιστήμιο για τα Δωμένα της εποχής, με βάση τα οποία θα έπρεπε να κινηθεί η ελληνική οικονομία. Αυτή ήταν η ουσία της ιστορίας. Στη συνέχεια τα πράγματα είναι γνωστά. Δημιουργήθηκε η ενωτά της Σχολή Οικονομικών και Μορικών Επιστημών, η ΑΣΟΙΑ, το 1926. Το 1989 το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ελέγχτησαν αυτά, μπαίνω στο παρόν και κάνω μια μικρή αποτίμηση του τι πρέπει να αναγνωρίσουμε σε αυτό το εμβληματικό Πανεπιστήμιο. Και κυρίως πρέπει να αναγνωρίσουμε τα εξής τρία δεδομένα, τα οποία είναι και αυταπόδεικτα. Πρώτον, όλοι γνωρίζουμε και είμαστε υπερήφανοι για το πώς αυτό το Πανεπιστήμιο σε όλα αυτά τα χρόνια, ακόμα όμως και σήμερα, έχει στελεχώσει όλη την οικονομική ζωή του τόπου. Με στελέχει πραγματικά, για τα οποία μπορεί και πρέπει να είναι υπερήφανο. Και στο χώρο του δημόσιο τομέα, αλλά ιδίως στο χώρο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Κορυφαίους επίσης επιστήμονες σε ολόκληρο τον κόσμο. Δώδεκα υπουργούς οικονομικών, οι περισσότεροι από τους οποίους υπήρξαν άκρως επιτυχημένοι, με μερικούς από τους οποίους και εγώ είχα την τύχνη να συνεργαστώ, βρίσκονται σε αυτή την αίθουσα. Και πραγματικά νομίζω ότι όλοι πρέπει να αισθάνονται την ικανοποίηση εκείνη που δείχνει ότι η επιστήμη καταξιώνεται πολύ περισσότερο στην πράξη. Το δεύτερο, το οποίο αξίζει να αναφερθεί από την ωστόρα πορεία, είναι το γεγονός ότι ο Οικονομικός Πανεπιστήμιος Αθηνών έφτασε στην αξιολόγηση και σε ευρωπαϊκό και σε παγκόσμιο επίπεδο σε έναν υψηλότερο βαθμό. Από τα κορυφαία πανεπιστήμια στην Ευρώπη, αλλά και κορυφαίο πανεπιστήμιο στον κόσμο. Και εδώ ακριβώς αξίζει να αναφέρω εκείνο από το οποίο ξεκίνησε γι' αυτό σαν υποπαστορία διδάσκη. Θυμίζω ότι ο Ελευθέριος Βενιζέλος, όταν θέλησε να δημιουργήσει το πανεπιστήμιο αυτό, τότε κάλεσε έναν εξαίρετο επιστημόνα της εποχής, τον Ζώζ Παγιάρ, ο οποίος ήταν πρινταϊνής της «φαγηλυτέ οικονομίκο» του πανεπιστήμιου της Λοζάνης και τα δομένα της εποχής ήταν σίγουρα οι κορυφαίες σχολείες ολόκληρη στην Ευρώπη, αλλά μια από τις μεγαλύτερες επίσης ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό μπορείτε να το θυμάστε, το θυμάστε και μπορείτε να είστε υπερήφανοι και αυτή είναι ακριβώς την πορεία την οποία ακολούθησα σήμερα το πανεπιστήμιο. Και το τρίτο εδωμένο, το οποίο πρέπει να γνωρίζουμε, είναι ο τρόπος με τον οποίο εξελίχθηκε αυτή η πάλι ποτέ εμπορική σχολή. Στην αρχή ως εμπορική σχολή, μετά ως οικονομικό πανεπιστήμιο, στο οποίο όμως προστίθεται διαρκώς και άλλοι χώροι. Δεν αναπτύσσεται μόνο χωροταξικά αυτό το πανεπιστήμιο και στάνουμε ιδιαίτερη τιμή γιατί πριν από δύο χρόνια, το 2017, ήμουν παρών στα εγγένεια αυτού του λαμπρού κτιρίου της οδού Τρίας Κυμόλου και Σπετσών. Αλλά εκτός από την κτιριακή επέκταση, και το οποίο ενδιαφέρει πολύ περισσότερο, είναι η επέκταση στους χώρους του επιστητού. Ξεκινώντας από την οικονομία, τη στενώς νοούμενη οικονομία στην αρχή. Αυτή τη στιγμή το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών έχει εξελιχθεί μέσα στην πορεία του χρόνου την εξέλιξη τεχνολογίας σε πολλούς κλάδους, μετάξυ των οποίων ο κλάδος της διοίκησης των επιχειρήσεων και κυρίως ο κλάδος πληροφορικής. Και μένος αυτόν, γιατί είναι γνωστό πόσο σημαντικός είναι ο κλάδος, όταν ζούμε στην εποχή της λεγόμενης τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης, που στην ουσία ήδη από την τρίτη δεν είναι βιομηχανική επανάσταση, είναι κυρολεκτικά τεχνολογική επανάσταση, γιατί αγγίζει όχι μόνο τη χώρα της οικονομίας, αλλά το σύνολο της ζωής μας. Και μέσα σε αυτό το χώρο, η σύζευξη πληροφορικής και τεχνητής νοημοσύνης δίνει άλλες διαστάσεις και στην ίδια την οικονομία, και ιδίως στην παγκοσμιοποιμένη οικονομία. Εξού, και αυτοί οι κλάδοι, τους οποίους έχει δημιουργήσει το Πανεπιστήμιο, δίνουν σε αυτό το Πανεπιστήμιο νέες, μεγαλύτερες διαστάσεις. Το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, να το θυμόμαστε, μοιάζει λίγο με το Σύμπαν. Διαρκώς διαστέλεται. Αυτή είναι η προοπτική του, αυτός είναι ο προορισμός του, αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο μπορεί να θεραπεύσει, όχι μόνο την εκπαίδευσή μας στον κλάδο του, αλλά την ίδια την ελληνική οικονομία σε κρίσιμους καιρούς. Πολλά μάλλον, όταν σήμερα βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι, όπου, ύστερα από εμπειρίες που ζήσαμε, ύστερα από πληγές που περάσαμε, ύστερα από μια βαθιά οικονομική κρίση, έχουμε γίνει σοφότεροι. Και για το τι είναι εκείνο πρέπει να αποφύγουμε, αλλά και το ποιες είναι πραγματικά οι δυνατότητες της Ελλάδας και της ελληνικής οικονομίας για το μέλλον. Και όσο υπάρχουν, στελέχει, όπως αυτά του Οικονομικού Πανεπιστήμιου Αθηνών, η Ελλάδα μπορεί να είναι αισιοδοξη, γιατί είναι εκείνο το οποίο μπορεί να κατακτήσει. Και αυτές οι διαπιστώσεις που έκανα μόλις τώρα, μου δίνουν τη δυνατότητα να σας πω τι είναι αυτό που περιμένουμε όλοι μας. Το ξέρετε καλύτερα, απλώς το επαναλαμβάνω, τούτη την ώρα, την επίσημη ώρα, τι είναι εκείνο που μπορούμε και πρέπει να περιμένουμε για το μέλλον πια του Οικονομικού Πανεπιστήμιου Αθηνών. Πολλά μπορούμε να περιμένουμε, τα γνωρίζετε καλύτερα όπως είπα πριν, και από την κυρία Υπουργό, εγώ μένω σε δύο αρχές που περιμένουν μόλις να υπηρετήσει αυτό το Πανεπιστήμιο και είμαι βέβαιος ότι θα τις υπηρετήσει ακριβώς με το στένος που το έπραξε ως σήμερα. Η πρώτη είναι η αρχή της αριστείας και η δεύτερη, η αρχή της ελεύθερης, της ανοικτής γνώσης, του πεδίου της ανοικτής γνώσης. Μένα από όλα, η αρχή της αριστείας. Πολύπλευρη και πολυπρισματική αρχή της αριστείας, που είναι σύμφητη με το ελληνικό πνεύμα. Σύμφητη με την Ελλάδα. Μην ξεχνάμε ότι το «ένα αριστεύει και υπήρωχονέ μεν άλλον» είναι για πρώτη φορά στην παγκόσμια λογοτεχνία, ήταν μέσα στα Ομερικά Επί. Και από τότε μας ακολουθεί. Το ζήτημα δεν είναι να είμαστε υπερήφανοι μόνο, για αυτή τη μεγάλη κυρονομιά του «ένα αριστεύει και υπήρωχονέ μεν άλλον», πρέπει να το πραγματώνουμε σε κάθε μας βήμα και ιδίως σε ένα μέλλον ανταγωνισμού, στο οποίο πρέπει να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις των καιρών. Αυτό το «ένα αριστεύει και υπήρωχονέ μεν άλλον» σημαίνει ότι πρέπει όχι μόνο να την υπηρετούμε εμείς την αριστεία για τον ίδιο μας τον εαυτό, αλλά και για τους άλλους. Πρέπει να διασφαλίζουμε τις συνθήκες υπό τις οποίες οι άξιοι μπορούν και πρέπει να αριστεύουν. Και πρέπει να τους το αναγνωρίζουμε. Όπως επίσης, έχουμε χρέος την αριστεία να την αξιολογούμε κάθε φορά, γιατί η αριστεία σημαίνει ότι σε όλη σου τη διαδρομή παραμένεις άριστος, δεν παραμένεις μόνο σε ένα σημείο εκεί, στις τεραρκίσεις της τάφνιος σου. Γι' αυτό και η αξιολόγηση της επίδοσης, ιδίως στο χώρο των οικονομικών επιστυμών, είναι εξαιρετικά σημαντική. Όπως επίσης, ένα άλλο στοιχείο της αριστείας, το οποίο πρέπει οπωσδήποτε να υπηρετήσουμε, είναι εκείνο που αφορά σε φοιτητικό επίπεδο, να μπορούμε να επιβραβεύουμε τους αρίστους και ιδίνους τους αρίστους, οι οποίοι έχουν ανάγκη. Γι' αυτό κύριε Πρίτανη, είναι κάτι το πολύ σημαντικό για το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, τους άριστους φοιτητές τους, οι οποίοι δεν έχουν τις οικονομικές δυνατότητες, ιδίως αυτούς να τους ανοίξει το δρόμο ακόμα περισσότερο. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το πραγματικό νόημα της αριστείας, σημαίνει ότι αφήνουμε σε καθένα τη δυνατότητα από την αφετηρία να αναπτύξει την αριστεία του. Δεν νοείται η υπηρέτηση της αριστείας, όταν καθένας ξεκινάει από διαφορετικό βατήρα. Δεν μπορεί να μην υπάρχει ίση ευκαιρία, ίσες ευκαιρίες για όλους. Και αυτές οι ίσες ευκαιρίες σημαίνουν ότι επιβραβεύουμε τους άξιους και τους αρίστους, ήδη από την αρχή των φοιτητικών τους χρόνων. Ιδίως σ'αυτούς τους δύσκολους καιρούς, όπου ξέρουμε πραγματικά τι διαμάντια πραγματικά κρύβει τούτη η κοινωνία σε φοιτητικό επίπεδο, αρκεί να σκύψουμε πάνω σ'αυτούς τους φοιτητές, αρκεί να αγγίξουμε το σφιγμό των οποίων έχουν και να καταλάβουμε το ταλέντο το οποίο κρύβουν μέσα τους. Και το δεύτερο, η δεύτερη αρχή, είναι η αρχή της ανοιχτής γνώσης. Θέλω να στονίσω ότι και εδώ πάλι, είμαστε κληρονόμοι μιας βαριάς παράδοσης. Η Ελλάδα ήταν εκείνη, το αρχαίο ελληνικό πνεύμα είναι εκείνο που διαμόρφωσε τις συνθήκες του ελεύθερου, του ανοιχτού πνεύματος, του ατίθασου πνεύματος, του δημιουργικού, του πνεύματος εκείνου που ήταν έτοιμο να αμφισβητήσει τη δεδομένη γνώση της εποχής, του πνεύματος εκείνου που είπε όχι απέναντι στο δεσποτισμό των οποιοδήποτε δογμάτων, του πνεύματος εκείνου το οποίο ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι επηρέασε όλη την επιστήμη και ακόμα την επηρεάζει γιατί βασίζεται στην αρχή ότι δεν προχωρά η επιστήμη με βάση την επαλήθευση εκείνων που ξέρουμε αλλά μέσα από την επιλάθευση την οποία πρέπει πάντα να ζητούμε γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο. Μην ξεχνάμε ότι η αρχαία Ελλάδα και ο πολιτισμός μας ήταν εκείνος που σε κρίσιμους καιρούς, 2,5 χιλιάδες χρόνια έχουμε και φέτος από εκείνους τους μυδικούς πολέμους που χάραξαν την ιστορία της ανθρωπότητας. Η Ελλάδα τότε ήταν εκείνη η οποία χάραξε το όριο Ανατολής και Δύσης και ταυτόχρονως υπερασπίστηκε τις αρχές του πολιτισμού, την Ανατολή του πολιτισμού απέναντι στο δεσποτισμό, τον κάθε είδους δεσποτισμό. Αυτή την ελεύθερη, την ανοιχτή κοινωνία, την ελεύθερη, την ανοιχτή επιστήμη πρέπει να την υπηρετήσουμε και σήμερα ως τμήμα της ελευθερίας του πνεύματος του οποίου είμαστε κερδονόμοι. Αλλά σας είπα πρέπει και εμείς να δικαιώσουμε την πορεία μας και το οικονομικό πανεπιστήμιο τη δική του. Και το έχει αποδείξει ότι είναι το πανεπιστήμιο όπου η ελευθερία των απόψεων, η επιστημονική έρευνα μέσα από ελευθερία πραγματώνεται καθημερινά. Μην νομίζετε ότι αυτό έχει λίγη σημασία σήμερα. Έχει πολύ μεγάλη σημασία. Γιατί μπορεί τα δόγματα που άλλοτε ξέραμε να μην υπάρχουν σήμερα. Όμως υποδόρια καλλιεργούνται άλλες μορφές δογμάτων που εσείς, ιδίως οι οικονομόλογοι, τις ξέρετε καλά. Ο Ουδής παραγνωρίζει τις τεράστιες προόδους τις οποίες οφείλουμε στην τεχνολογία, όπως επίσης και ιδίως στην οικονομική παγκοσμιοποίηση. Είναι τεράστιες οι προόδοι που έχουν επιτευχθεί, αλλά ελοχεύουν και ορισμένοι κίνδυνοι. Ορισμένα δόγματα τα οποία τύνουν να δημιουργηθούν μέσα σε αυτούς τους χώρους, σαν να επρόκειτο για αρχές οι οποίες δεν υπόκειται σε έλεγχο και μένουν μέσα στο χρόνο χωρίς να αλλιώνονται. Κάθε άλλο. Οφείλουμε να αντισταθούμε και σε αυτού του είδους τα δόγματα τα οποία στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν. Γιατί η πραγματικά ελεύθερη οικονομία την οποία ανυπηρετούμε είναι ελεύθερη οικονομία απέναντι και σε κάθε είδους δόγματα. Αναπτύξτε μέσα στο οικονομικό πανεπιστήμιο. Έχετε την παράδοση, τα ταλέντα, τη δυνατότητα. Αναπτύξτε αυτό τον ελεύθερο διάλογο. Αναπτύξτε την ελεύθερη γνώση. Τη γνώση εκείνη η οποία δεν σταματάει ποτέ να δημιουργεί επιστήμη. Μέσα από την αναζήτηση και μέσα από την επιλάθευση. Αλλά εδώ θα ήθελα να σταθώ και σε κάτι που είναι εξαιρετικά σύγχρονο. Μέσα από αυτήν την ελευθερία, μέσα από αυτήν την ελεύθερη κοινωνία, την ελεύθερη ακαδημαϊκή κοινωνία, μέσα από αυτήν ακριβώς την κατάσταση ελευθερίας που δημιουργεί στο οικονομικό πανεπιστήμιο, μπορούμε και πρέπει να απαντήσουμε και σε όλους εκείνους οι οποίοι δίθεναν ο όνομα της ακαδημαϊκής ελευθερίας, τύνουν στην πραγματικότητα να δημιουργήσουν άλλες μορφές δουλείας και καταπίεσης. Και θέλω να σας πω, κυρίες συνάδελφοι, και επιτρέψτε μου αυτή την αναφορά, γιατί και με αυτή με σήμερα εδώ που σας είπα, να σας τονίσω από την δική μας εμπειρία από το χώρο της νομικής. Όσα μέτρα και να πάρει η πολιτεία, ό,τι και να πράξει και ορθά το πράτη, σε μας ανήκει, στην ακαδημαϊκή κοινότητα, στους διδάσκοντες και στους δασκόμενους, να υπερασπιστούμε την ελευθερία και να αποδείξουμε, απέναντι σε αυτούς οι οποίοι την επιβουλεύονται καθημερινά, δυστυχώς, ότι δεν θα περάσουν, αλλά αυτό είναι η δική μας δουλειά πολύ περισσότερο. Είναι η απόφαση της ακαδημαϊκής κοινότητας ακριβώς να δείξει ότι είναι έτοιμη να υπερασπιστεί την ακαδημαϊκή ελευθερία. Άλλωστε, ο πολιτισμός μας και η νομοθεσία μας και το ίδιο μας το Σύνταγμα, απονέμει την ακαδημαϊκή ελευθερία στην ακαδημαϊκή κοινότητα. Εσείς είμαστε εκείνοι οι οποίοι έχουμε τις μεγαλύτερες υποχρεώσεις να την υπερασπιστούμε. Και όταν την υπερασπιστούμε, να είστε βέβαιοι ότι ο κονίς δεν μπορεί να σταθεί απέναντι σε αυτή την έκφραση και την κραυγή δημοκρατίας και ελευθερίας, την οποία μπορούμε να εκπέμψουμε. Με αυτές τις σκέψεις, ευχαριστώ θερμώς κύριε Πριτανιγία, την ύψη στη θυμή την οποία μου περιπήσατε. Σας είπα και πριν, αυτή δεν απευθύνεται, ούτε ανήκει στον προσωπό. Ανήκει στο θεσμό σε εμένα σε όλους εκείνους οι οποίοι θα περάσουν από την προεδρία της δημοκρατίας. Για να είναι συνεπής τις υποχρεώσεις που έχουν και σε αυτό το εμβληματικό Ακαδημαϊκό Ίδρυμα, το Εικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Προσωπικά είμαι βέβαιος, και σας το λέω χωρίς να σκολακέψω, δεν έχετε ανάγκη άλλωστε από τέτοιου είδους σκολακίες. Ούτε καλλιεργώ άλλου είδους ματαιοδοξίες. Είμαι βέβαιος όμως ότι το μέλλον θα είναι λαμπρό. Αυτό το εγγυάται το παρελθόν, αλλά κυρίως το εγγυάται το παρόν. Αυτή η μεγάλη δύναμη του Εικονομικού Πανεπιστήμιου Αθηνών, μέσα από τους δάσκοντες, μέσα από τους δασκωμένους, να ξέρει τι θα πει να υπηρετεί σήμερα το σύνολο, το κοινωνικό, αλλά ταυτόχρονος και την επιστήμη. Γιατί αυτά τα δυό πάνε μαζί. Την επιστήμη την υπηρετείς, όταν η επιστήμη τη θέτεται στην υπηρεσία του κοινωνικού συνολού, του δημόσιο και του εθνικού συμφέροντος, ιδιώς για εμάς τους Έλληνες. Και πάλι σας ευχαριστώ θερμώς και είμαι βέβαιος, φυσικά, δεν θα υπάρχει κανείς από εμάς εδώ την εποχή εκείνη. Στον όρητο είναι, όσο περισσού το λέω, αλλά εγώ είμαι βέβαιος ότι τα 200 χρόνια θα τα γιορτάει στο Εικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, με μια Ελλάδα που πραγματικά θα μπορεί και τότε να είναι υπερήφανη, όχι μόνο για το παρελθόν της, αλλά και για αυτό που μπορεί να χτίζει για το μέλλον, για εμάς και για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Σε ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστούμε πολύ, κύριε Πρόεδρε. Στο σημείο αυτό, ο εξοχόδοτος κύριος Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα αποχωρήσει, αν θέλει, και ο κύριος Αντιπρόεδρος. Οι υπόλοιποι θα μείνουμε στις θέσεις μας. Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστούμε πολύ. Θα μείνουμε στις θέσεις μας, γιατί ένας οικονομολόγος το έχει γράψει. Δεν υπάρχει ανθρώπινη συνάθρηση χωρίς μουσική. Είτε οι άνθρωποι συναντιώνται για να γιορτάσουν γενέθλια, γάμους, βαπτίσεις, όταν μια μητέρα κοιμίζει τον μωρό της, ή όταν στρατιώτες φεύγουν για το μέτωπο, υπό όλες τις συνθήκες, η μουσική είναι εκεί. Οι οικονομολόγους που αγαπούν και ασκούν τη μουσική, μερικοί είναι παρόντες. Έχουν σχέση με το Ίδρυμα διδακτικοί. Συνεπώς, το δεύτερο μέρος της αποψηνής εορταστικής βραδιάς είναι αφιερωμένο στη μουσική. Θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε μια ορχήστρα καινούργια, αλλά αρκετά παλιά πια. Και πολύ σπουδαία. Η συμφωνική ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων θα αναλάβει το υπόλοιπο της βραδιάς. Θα τη διευθύνει ο αρχιμουσικός της, ο καλλιτεχνικός της διευθυντής, ο κ. Ελευθέριος Καλκάνης, ο οποίος είναι η καρδιά της από την πρώτη της μέρα, από τότε που ιδρύθηκε το 1996, μαζί του ένας σπουδαίος λιρικός καλλιτέχνης, ο Τενώρος Σταύρος Αλαμπασόπουλος. Τον έχουμε δει πολλές φορές, τον έχουμε ακούσει πολλές φορές, σε διάφορα ελληνικά φεστιβάλ και σε διεθνή φεστιβάλ. Λοιπόν, μένουμε στις θέσεις μας. Δώστε τα λίγα λεπτά που χρειάζεται για να πάρει η ορχήστρα τη θέση της και ας απολαύσουμε το υπόλοιπο της βραδιάς. Σας ευχαριστώ πολύ. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Καλησπέρα. Α, πολύ μαγική, ζούμε μαζί κι οι δυο αγαπημένοι μια πόλη σαν κι αυτή πεθαίνει ζη κι αλλάζει μαγεμένη σαν πέσει η σκοτεινιά η αναπνοή μου θα στμίξει με τα γερή τότε σηκώνει τα φωνή μοναχιερή σαν καλύτερο βασίλειο σαν πέσει η σκοτεινιά η αναπνοή μου θα στμίξει με τα γερή τότε σηκώνει τα φωνή μοναχιερή τότε σηκώνει τα φωνή μοναχιερή σαν καλύτερο βασίλειο η αναπνοή μου θα στμίξει με τα γερή τότε σηκώνει τα φωνή μοναχιερή σαν καλύτερο βασίλειο Άνοια και τα κρουγόνια τα χαμένα και τους καημούς τους έπασε τα χρόνος η ξενιτιά τα βγήκια δεν χωμένα κι οι ξαφνικές χαρές που ήρθανε για μένα ήταν σε δάσους μαύρο και ραθμός κι η λογισμή που πόρεσα για σένα και σε μυλούσαυλες και σε μπαλκόνια και σε χαμένους σκηνιστό κι όλοι οθόρα οσέρχονται τα ιδόνια με τα χαμένα λόγια και τα χρόνια εκεί που πρώτα ήσουνα βαλκό και τώρα μες στο κρύο και στα χιόνια η μοίρα κι ο θερός το θα βορήσει παρασκευή το βράδυ στις εννιά κι η νύχτα χίλια χρόνια να γυρίσει το τέλος της γιορτής να τραγουδήσει αυτούς που δεν γνώρισε γενιά και του λαού την πόρτα να χτυπνήσει Που είμαι εγώ και σταματημένο σε ρημαγμένο κι άδειος κλειδό οι δρόμοι που με πήραν και προσπέμπω μάλλον για που δεν εξέρωσαν τα δέκο με τους ανθρώπους που ήταν φρυγό και το χριστό όνομά τους τι τιμένω αυτός τους παίρνει δάχρια και τρόμο θέλει ζητή να βγει θαλατικό μαύρα πουλιά του νύχου δεν το βρω και έχει κρυφεί πληγή κοντά στο νόμο σύμβη μυστικό απ' το παντχό πως ξεφυγιά πανθωγόμους για το νόμο Ήμειρο γέρο στο φαγωρίστη ώρα σκεφτεί το μπροδί στη στενιά κι η νύχτα χίλια χρόνια να τηρήσει στο στέλος της γιορτής να τραγουδήσει ο αύτος που δεν γνώρισε γενιά και του λαού την πόρτα να χτυπήσει και του λαού την πόρτα να χτυπήσει και του λαού την πόρτα να χτυπήσει Ήμειρο γέρο στο φαγωρίστη ώρα σκεφτεί το μπροδί στη στενιά κι η νύχτα χίλια χρονιά να τηρήσει στο στέλος της γιορτής να τραγουδήσει Ήμειρο γέρο στο φαγωρίστη ώρα σκεφτεί το μπροδί στη στενιά κι η νύχτα χρονιά να χτυπήσει στο στέλος της γιορτής να τραγουδήσει Ήμειρο γέρο στο φαγωρίστη ώρα σκεφτεί το μπροδί στη στενιά κι η νύχτα χρονιά να χτυπήσει στο στέλος της γιορτής να τραγουδήσει στο στέλος της γιορτής. Πολλές φορές, όλες οι γλώσσες σκόλες, όλες οι γλώσσες σκόλες, όλες οι γλώσσες σκόλες όλες οι γλώσσες σκόλες, όλες οι γλώσσες σκόλες, όλες οι γλώσσες σκόλες, όλες οι γλώσσες σκόλες, όλες οι γλώσσες σκόλες, όλες οι γλώσσες σκόλες, όλες οι γλώσσες σκόλες, όλες οι γλώσσες... Πολλές φορές, όλες οι γλώσσες σκόλες, όλες οι γλώσσες σκόλες, όλες οι γλώσσες σκόλες, όλες οι γλώσσες σκόλες... Μένα γλώσσες σκόλες, όλες οι γλώσσες σκόλες... Μένα γλώσσες σκόλες... Πολλές φορές, όλες οι γλώσσες σκόλες, όλες οι γλώσσες σκόλες, όλες οι γλώσσες σκόλες... Μένα γλώσσες σκόλες, όλες οι γλώσσες σκόλες, όλες οι γλώσσες σκόλες... Μένα γλώσσες σκόλες, όλες οι γλώσσες σκόλες, όλες οι γλώσσες σκόλες... Μένα γλώσσες σκόλες, όλες οι γλώσσες σκόλες, όλες οι γλώσσες σκόλες... Μένα γλώσσες σκόλες, όλες οι γλώσσες σκόλες, όλες οι γλώσσες σκόλες... Μένα γλώσσες σκόλες... Όλες οι γλώσσες σκόλες... Να μας πάρεις μακριά, να μας πας στα περαμένη, να μας πάρεις μακριά, να μας πας στα περαμένη... Να μας πάρεις μακριά, να μας πας στα περαμένη... Φισαγερή, φισαγερή... Να μας πάρεις μακριά... Να μας πάρεις μακριά... Να μας πάρεις μακριά... Φισαγερή, φισαγερή... Να μας πάρεις μακριά... Να μας πάρεις μακριά... Φισαγερή, φισαγερή... Φισαγερή, φισαγερή... Να μας πάρεις μακριά... Να μας πάρεις μακριά... Ζητάτε να σας πω τον πρώτο σκοπό τα περασμένα μου γεινάτια... Ζητάτε δαματιά, με σκίζετε κομμάτια... Σε μια παλιά πυληγή που ακόμα εμαρραγεί μου γυρνάται το μαχαίρι... Αφού ο καθένας ξέρει τι πόνο θα του φέρει είναι πολύ σκληρό... Ζητάτε να τραγουδήσεις ένα παλιό σκοπό προσπαθείς να εισβολήσεις... Στο μελέτησας αυτό δεν θα ήταν σωστό... Αν διζυάλλω πιο το, να πιω έτω ένα τραμπάκι με ένα τέτοιο τραμπάκι... Ζητάτε δαματιά, με σκίζετε κομμάτια... Γελάτε ειρωνικά και λέτε μυστικά, ίσως με δάκια καταφρόνια... Μιας και περάσαν χρόνια, εσύ την κλαις αιώνια... Γιατί βαρικομείς δεν είδαμε και εμείς μια νομωρχία μέσα στη ζήση... Δεν πήραμε απ' τη φύση, καρδιά για να αγαπήσει, αν δεν είναι οι καρδιές... Πάνε στο ίδια καμωμένες, ούτε κι οι ομορφιές... Στον κόσμο δίκαια νύχτα ζημένες και δώσ' την συντροφιά σε κάθε μου ρουφά... Ξεπνώ μια νομορφία που λιώβει σε μεράκι, με ένα τέτοιο τραγουδάκι... Καλησπέρα! Καλησπέρα! Καλησπέρα! Καλησπέρα! Καλησπέρα! Καλησπέρα! Καλησπέρα! Καλησπέρα! Καλησπέρα! Καλησπέρα! Σε αυτά τα κομμάτια θα ήθελα να συμμετέχετε. Κομμάτια! Κομμάτια! Φίλοι! Κομμάτια! Κομμάτια! Κομμάτια! Κομμάτια! Τίποτα σκέφτεται, σκέφτεται Τίποτα σκέφτεται, μέχρι πότε, μέχρι πότε Και όσοι περάσουν ημέρες και χαίρομαι και σκέφτεται Και όσοι περάσουν ημέρες και χαίρομαι και σκέφτεται Τίποτα σκέφτεται, σκέφτεται, μέχρι πότε, μέχρι πότε Και όσοι περάσουν ημέρες και χαίρομαι και σκέφτεται Και όσοι περάσουν ημέρες και χαίρομαι και σκέφτεται Και όσοι περάσουν ημέρες και χαίρομαι και σκέφτεται Και όσοι περάσουν ημέρες και χαίρομαι και σκέφτεται Και όσοι περάσουν ημέρες και χαίρομαι και σκέφτεται Και όσοι περάσουν ημέρες και χαίρομαι και σκέφτεται Και όσοι περάσουν ημέρες και χαίρομαι και σκέφτεται Και όσοι περάσουν ημέρες και χαίρομαι και σκέφτεται Και όσοι περάσουν ημέρες και χαίρομαι και σκέφτεται Όσοι περάσουν ημέρες και χαίρομαι και σκέφτεται Και όσοι περάσουν ημέρες και χαίρομαι και σκέφτεται Και όσοι περάσουν ημέρες και χαίρομαι και σκέφτεται Είχε γυμνήσει, μέχρι να σκέφτεται στο σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του Είχε γυμνήσει, μέχρι να σκέφτεται στο σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του Είχε γυμνήσει, μέχρι να σκέφτεται στο σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του Είχε γυμνήσει, μέχρι να σκέφτεται στο σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του Είχε γυμνήσει, μέχρι να σκέφτεται στο σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του Είχε γυμνήσει, μέχρι να σκέφτεται στο σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του Είχε γυμνήσει, μέχρι να σκέφτεται στο σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του σπίτι του Είχε γυμνήσει... μετά... τελείως... τελείως... γυμνήσει... Ρεύμα! Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε πολύ. Κίλιες χαρές δεν θα δέχαν σ' αυτό το καημό Που να πω το μεγάλο μου πόνο Μόνο εσύ τα δω για τον ευεσαιμό Έλα και κάνε μου γέλιο τον κάθε λιγμό Πάμε! Για να δεις και κρυφό μου ρίζω Το δικό μας κουφό Σε κανένα μην τα βεις σε κανένα Κύλαξε τα κρυμμένα όσα λογιά σου πω Θα έρθει τα γέ με τα παλότοχε κρυφά να σε ξυπνήσει Και το φεγγάρι για τη δική μας χάρη τα μάτια του θα κλείσει Εσύ σου σφυρίζω για να βεις σου σφυρίζω Και κρυφό μου ρίζω σ' αγαπώ σ' αγαπώ Κύλαξε τα κρυμμένα όσα λογιά σου πω Θα έρθει τα γέ με τα παλότοχε κρυφά να σε ξυπνήσει Και το φεγγάρι για τη δική μας χάρη τα μάτια του θα κλείσει Εσύ σου σφυρίζω για να βεις σου σφυρίζω Και κρυφό μου ρίζω σ' αγαπώ σ' αγαπώ σ' αγαπώ σ' αγαπώ Ένας ουρανός μαστέριας είναι η αγαπή δική μας που δεν έχει στη ζωή μας ούτε τελώς δεν έχει Ένας ουρανός μαστέριας είναι η αγαπή δική μας που δεν έχει στη ζωή μας ούτε τελώς δεν έχει Ένας ουρανός μαστέριας είναι η αγαπή δική μας που δεν έχει στη ζωή μας ούτε τελώς δεν έχει Ένας ουρανός μαστέριας Ένας ουρανός μαστέριας Ένας ουρανός μαστέριας έστειψη χειρή. Μουσική Λόγος στο λόγο και ξεχαστήκαμε μας πήρε ο πόνος και ριχτωθήκαμε σβήσει το δάκρυ με το μαντήλι σου να πιω τον ήλιο μέσα στα χείλη σου σβήσει το δάκρυ με το μαντήλι σου να πιω τον ήλιο μέσα στα χείλη σου να πιω τον ήλιο μέσα στα χείλη σου το βλέμμα σου το σκοτεινό κάτι απ' τη νύχτα έχει πάρει μη τον ρωτάς το τρανό το σύννεφο και το φεγγαλί το βλέμμα σου το σκοτεινό κάτι απ' τη νύχτα έχει πάρει Μουσική Ό,τι μας βρήκε κι ό,τι μας λείπησε σαν το μαχαίρι κρυφά μας χτύπησε σβήσει το δάκρυ με το μαντήλι σου να πιω τον ήλιο μέσα στα χείλη σου σβήσει το δάκρυ με το μαντήλι σου να πιω τον ήλιο μέσα στα χείλη σου Μουσική Μη τον ρωτάς το τρανό το σύννεφο και το φεγγαλί το βλέμμα σου το σκοτεινό κάτι απ' τη νύχτα έχει πάρει Μη τον ρωτάς το τρανό το σύννεφο και το φεγγαλί το βλέμμα σου το σκοτεινό κάτι απ' τη νύχτα έχει πάρει Μουσική Μουσική Μουσική Μουσική Μουσική Μουσική Μουσική Μουσική Ωμορφή πόλη φωνές μουσικές απ' τα δειδρά κλαιμένες ματιές ο ήλιος χρυσίζει χέρια σπαρμένα Ωμορφή πόλη φωνές μουσικές ο ήλιος χρυσίζει χέρια σπαρμένα πριν έρθει η νύχτα απ' τα κρύξουν δειδρά Ωμορφή πόλη φωνές μουσικές Μουσική Μουσική Μουσική Μουσική Θα είσαι δικιά μου πριν έρθει η νύχτα απ' τα κρύξουν δειδρά Θα είσαι δικιά μου πριν έρθει η νύχτα απ' τα κρύξουν δειδρά Μουσική Μουσική Ρώμη παλή αγάπησα και μίσησα τελειωτά κάτω απ' τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ νύχτες των γυρίζμων αναπότερπτες κι οι πολύ νεκροί Μουσική Την ασήμανή παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά κάμε να σαδαμάσω κάποτε φάσμα χαμένο του πόθου και εγώ ξεχασμένος κι ατύθασος να περπατώ κρατώντας μια σπίθα τρεμόζυμιστή στις υγρές μου παλάμες Μουσική Μουσική Μουσική Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα κι ούτε κανένας με γνωρίζε με γνωρίζε Μουσική Μουσική Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα κι ούτε κανένας με γνωρίζε με γνωρίζε με γνωρίζε Μουσική Μουσική Μουσική Πάμε όλοι μαζί εδώ τώρα. Μουσική Μουσική Μουσική Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα κι ούτε κανένας με γνωρίζε με γνωρίζε Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα κι ούτε κανένας με γνωρίζε με γνωρίζε Μουσική Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ. Και καθώς η απόψινή μας βραδιά αβαίνει σε ένα τέλος, να σας ευχαριστήσουμε όλους εσάς που τιμήσατε με την παρουσία σας τη σημερινή εμβληματική και πολύ συμβολική βραδιά της συμπλήρωσης και εορτασμού των 100 χρόνων του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Να ευχαιριστούμε σε όλη την πανεπιστημιακή κοινότητα χρόνια πολλά και στα επόμενα 100 χρόνια. Καλό σας βράδυ, ευχαριστούμε πάρα πολύ. |
