| Το ευρωπαϊκό εξάμηνο ως μέσο συντονισμού της οικονομικής πολιτικής της ΕΕ: Το ευρωπαϊκό εξάμινο είναι μια καινούργια έννοια η οποία εισήχθη στο πλαίσιο της οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η νομική του ιστορία είναι η εξής. Στον αποείχο της διεθνούς οικονομικής κρίσης που άρχισε το 2008, αναδείχτηκε η ανάγκη για μια ισχυρότερη οικονομική διακυβέρνηση και έναν εντονότερο συντονισμό των οικονομικών πολιτικών των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι έκτακτες περιστάσεις, οι έκτακτες ανάγκες οι οποίες ενέκυψαν, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου του 2010 υποστήριξε την ανάγκη να διαμορφωθεί ένα χρονοδιάγραμμα για την υποβολή και αξιολόγηση των εθνικών προγραμμάτων σύγκλισης και προγραμμάτων στεθερότητας, που υποχρεούνται τα κράτη-μέλη ανάλογα να ανήκουν στην ζώνη του ευρώ ή όχι, και των εθνικών προγραμμάτων μεταρρύθμισης. Τον Μάιο του 2010, δηλαδή λίγο αργότερα, το έκτακτο Συμβούλιο του Εκοφίν αποφάσισε, ύστερα από πρόταση της Επιτροπής, τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού μηχανισμού σταθεροποίησης και δεσμεύτηκε για την επιτάχυνση της δημοσιονομικής εξηγίανσης και την ενδυνάμωση του ευρωπαϊκού συστήματος της οικονομικής διακυβέρνησης. Το Συμβούλιο έλαβε υπόψη του έναν τροποποιημένο κώδικα δεοδολογίας για την εφαρμογή του Συμφώνου Εσταθερότητας και Ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης του 1997, εισάγοντας το Ευρωπαϊκό Εξάμεινο ως το νέο μεταρρυθμιστικό μέσο συντονισμού των οικονομικών πολιτικών των κρατών μελών. Αυτό σημαίνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, από εδώ και στο εξής, πρέπει να συντονίζει εκ των προτέρον τις δημοσιονομικές και οικονομικές πολιτικές των κρατών μελών, τόσο με το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης του 1997, όπως αναθεωρήθηκε, όσο και με τους πέντε στόχους που τίθεται στη Στρατηγική Ευρώπη 2020, που φορά διάφορα ζητήματα, όπως είναι την εκπαίδευση, την απασχόληση κλπ. Η ιδέα του Ευρωπαϊκού Εξαμίνου εγκρίθηκε ελπισήμως από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Ιούνιο του 2010 και το Σεπτέμβριο το Συμβούλιο Υπουργών ενέκρινε τροποποιήσεις ως προς τον τρόπο εφαρμογής του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, προκειμένου από τις αρχές του 2011, να είναι δυνατοί οι θέσεις σε ισχύ του Ευρωπαϊκού Εξαμίνου. Οι μεταρρυθμίσεις προετοιμάστηκαν από την Επιτροπή, η οποία εξέδωσε μία δέσμη 6 μέτρων, αυτό που είναι γνωστό περισσότερο ως six-pack, και το οποίο αποτελεί την πλέον εκτεταμένη ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην περιοχή του Ευρώ από την εποχή της καθιερώσεως της ΩΝΕ. Βέβαια, αυτά τα κενοφανή δεν είναι τα τόσο κενοφανή, απλώς εν ώψη της κρίσεως συστηματοποιήθηκαν. Ήδη ο Δε Λορ, ή μάλλον με την έκθεση Δε Λορ του 1988, είχε προταθεί η υποβολή προγραμμάτων στεθερότητας ή προγραμμάτων σύγκλισης, που ήταν υποχρέωση από τότε των κρατών μελών. Επιβλήθη μάλλον ως υποχρέωση των κρατών μελών από το 1997, στο πλαίσιο του προληπτικού σκέλους του Συμφώνου Στεθερότητας και Ανάπτυξης. Με βάση αυτόν τον κανονισμό και με βάση την έκθεση Δε Λορ, είχε καταστεί υποχρεωτική υποβολή αυτών των προγραμμάτων. Ποιο είναι το νομικό θεμέλιο του ευρωπαϊκού εξαμήνου. Βέβαια, εν αρχή, είναι οι συνθήκες. Είναι τα άρθρα 121 κυρίως, 126 και 136 τις συνθήκες της Λισαβώνας. Οι τρεις αυτές διατάξεις δεσμεύουν τα κράτη-μέλη να συντονίζουν τις οικονομικές τους πολιτικές, αποτρέποντας την εφαρμογή μιας πολιτικής που θέτει σε κίνδυνο την έυριθμη λειτουργία της ΩΝΕ. Υπάρχει και μια τέταρτη διάταξη, η διάταξη του 148, η οποία μεταφέρει την απασχόληση στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής, ζητώντας από τα κράτη-μέλη να υποβάλουν τακτικές εκθέσεις σε σχέση με την κατάσταση της απασχόλησης του εσωτερικού τους. Βέβαια, μέρος του ευρωπαϊκού εξαμίνου βασίζεται στις μη δεσμευτικές συστάσεις της Επιτροπής. Παρ' όλα αυτά, είναι δυνατόν οι συστάσεις αυτές να καθίστανται υποχρεωτικές δεσμευτικές για τα κράτη-μέλη, με την επιβολή κυρώσεων, αν μια χώρα γίνει αντικείμενο της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, καθώς και της διαδικασίας των υπερβολικών ανισοροποιών. Και αυτό γιατί, σύμφωνα με το πλαίσιο που ισχύει, η αδυναμία μιας χώρας ενός κράτους-μέλους να πληρεί τους στόχους του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, ενεργοποιεί την διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος, οπότε η συμμόρφωση στις ευρωπαϊκές αυτές συστάσεις, που είπαμε πως δεν είναι δεσμευτικές, καθίσταται πλέον υποχρεωτική. Πώς κωδικοποιήθηκε το Ευρωπαϊκό Εξάμινο. Το Ευρωπαϊκό Εξάμινο είναι κωδικοποιημένο στην δέσμη των έξι μέτρων, που συναπαρτίζουν το εξάπτυχο, το six pack, που τέθηκε σε εφαρμογή από το Δεκέμβριο του 2011 και που αποτελεί παράγωγο δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ισχύει καταρχήν για όλα τα κράτη-μέλη, περιλαμβάνοντας όμως κάποιους ειδικούς κανόνες για τα κράτη της ευρωζώνης. Σύμφωνα με τον κανονισμό, το six pack αποτελείται από πέντε κανονισμούς και μια οδηγία. Μια από αυτούς τους κανονισμούς, ο κανονισμός 1175 του 2011, που ανήκει στο προληπτικό σκέλος του six pack, προκειμένου να διασφαλιστεί στενότερο συντονισμός των οικονομικών πολιτικών και συνεχίσει σύγκλιση των οικονομικών επιδόσεων των κρατών-μελών, με βάση αυτών των κανονισμών, το Συμβούλιο ασκεί πολυμερή εκοπτεία ως αναπόσπαστο τμήμα του ευρωπαϊκού εξάμινου, καθώς και συντονισμό των οικονομικών πολιτικών, σύμφωνα με τους στόχους και τις απαιτήσεις που τίθεται από τη συμφύκη της λισαβώνας. Ειδικότερα σύμφωνα με τον κανονισμό, το ευρωπαϊκό εξάμινο περιλαμβάνει κάποια ζητήματα τα οποία δεν πρέπει να σας διαβάσω, αλλά χονβρικώς θα σας πω, αφορά πρώτον, αναφέρεται ο κανονισμός στους γενικούς προσανατολισμούς οικονομικής πολιτικής, τις κατευθυντήριας γραμμές για την απασχόληση, την υποβολή και την αξιολόγηση των προγραμμάτων σύγκλισης των προγραμμάτων σταθερότητας των κρατών-μελών, την υποβολή και αξιολόγηση των εθνικών προγραμμάτων μεταρρυθμίσεων των κρατών-μελών, και τέλος την εποπτεία για την πρόληψη και τη διόρθωση των μακροοικονομικών ανισορροπιών με βάση τον κανονισμό 1176 του 1977. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σύμφωνα με τον κανονισμό αυτό συμμετέχει στο Ευρωπαϊκό Εξάμινο. Όποτε κρίνεται γενικώς αναγκαίο, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξάμινου, διεξάγεται διαβούλευση μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των διαφόρων επιτροπών της Οικονομικής και Δημοσιονομικής Επιτροπής, της Επιτροπής Οικονομικής Πολιτικής, Επιτροπής Απασχόλησης και λοιπά, ενώ προβλέπεται και συμμετοχή των ενδιαφερωμένων μερών, ιδίως των κοινωνικών εταίρων. Προκειμένου να βελτιωθεί ο διάλογος μεταξύ των θεσμικών οργάνων της Ένωσης και να διασφαλιστεί μεγαλύτερη διαφάνεια και λογοδοσία, η αρμόδια Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει την αρμοδιότητα να καλεί ενώπιον της τον Πρόεδρο του Συμβουλίου, την Επιτροπή, τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ή τον Πρόεδρο της Ευρώμαδος για να συζητήσουν. Ποια είναι η διαδικασία του Ευρωπαϊκού Εξάμινου. Υπάρχει ένα προπαρασκευαστικό στάδιο, οπωσδήποτε κατά το προπαρασκευαστικό αυτό στάδιο, οι προετοιμασίες για το Ευρωπαϊκό Εξάμινο αρχίζουν το Νοέμβριο του έτους προηγείται, με τη δημοσίευση από την Επιτροπή δύο εγγράφων. Το πρώτο έγγραφο ονομάζεται «Εττήσια έρευνα για την ανάπτυξη» και το δεύτερο έγγραφο ονομάζεται «Έκθεση του μηχανισμού επαγρύπνησης». Το πρώτο από τα έγγραφα αυτά, δηλαδή η «Εττήσια έρευνα για την ανάπτυξη της Επιτροπής», παρουσιάζει την άποψη της Επιτροπής ως προς τις προτεραιότητες των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το έτος που ακολουθεί. Τα κράτη-μέλη καλούνται να λάβουν υπόψη τις προτεραιότητες αυτές κατά τον σχεδιασμό των οικονομικών πολιτικών τους για το επόμενο έτος. Το δεύτερο έγγραφο, που είναι η «Έκθεση του μηχανισμού επαγρύπνησης», περιλαμβάνει την αναθεώρηση των μακροοικονομικών εξελίξεων στα επιμέρους κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Βάσει της δεύτερης αυτής έκθεσης της Επιτροπής, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίζει την διαξεγωγή μιας εις βάθος έρευνας της οικονομικής κατάστασης στις χώρες όπου κρίνεται υψηλός ο κίνδυνος βάσης μακροοικονομικών ανισορροπιών. Οι έρευνες αυτές βοηθούν στο να προσδιοριστεί η ύπαρξη μακροοικονομικών ανισορροπιών, καθώς και της ακριβούς φύσης αυτών και του εύρους τους. Επιπλέον, οι έρευνες αυτές επιτρέπουν στην Επιτροπή να υποβάλει στα κράτη-μέλη συστάσεις για την χάραξη πολιτικής. Αυτό ήταν το προπαρασκευαστικό στάδιο του ευρωπαϊκού εξαμήνου. Το κυρίως στάδιο του ευρωπαϊκού εξαμήνου είναι μάλλον περισσότερο διαδικαστικό. Η πρώτη φάση είναι η περίοδος Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου κάθε έτους, όπου το Συμβούλιο εξετάζει την ετήσια έρευνα για ανάπτυξη της Επιτροπής, δηλαδή του ενός και του δυο εγγράφων της Επιτροπής, διαπτυπώνει τις κατευθυντήριες αρχές και τα συμπεράσματα από το Συμβούλιο, το Συμβούλιο Υπουργών. Δεδομένου ότι το ευρωπαϊκό εξάμεινο έχει επιπτώσεις σε πολλές πολιτικές, το Συμβούλιο πραγματοποιεί συζητήσεις υπό τις διάφορες συνθέσεις. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξάλλου συζητεί την ετήσια έρευνα για την ανάπτυξη και μπορεί να δημοσιεύει έκθηση με δικιά του πρωτοβουλία. Εκδίδει επίσης γνώμη για τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την απασχόληση και συμμετέχει στη διαδικασία μέσω του οικονομικού διαλόγου. Το Μάρτι, με βάση την ετήσια έρευνα για την ανάπτυξη της Επιτροπής, την ανάλυση και τις συμπεράσματα του Συμβουλίου των Υπουργών, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αυτή τη φορά διατυπώνει τους πολιτικούς προσανατολισμούς. Τα κράτη-μέλη καλούνται να λάβουν υπόψη τους προσανατολισμούς αυτούς κατά την προεκτημασία των εθνικών προγραμμάτων σταθερότητας ή των προγραμμάτων σύγκλισης, εξαρτάται αν είπαμε τα κράτη ανήκονται στη ζώνη του ευρώ ή όχι, καθώς και των εθνικών προγραμμάτων μεταρρύθμισης, στα οποία περιγράφονται οι δημοσιονομικές τους πολιτικές και οι πολιτικές για την προώθηση της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας. Η Επιτροπή δημοσιεύει, μπορεί να δημοσιεύει λεπτομερές αναλύσεις των μακροοικανομικών ανησορροπιών στα κράτη-μέλη, στα οποία ο κίνδυνος για τέτοιες ανησορροπίες κρίθηκε υψηλός. Βάσει των αναθεωρήσεων αυτών, η Επιτροπή μπορεί να διατυπώνει συστάσεις ως προς τις οικείες χώρες προκειμένου να διορθώσουν τις ανησορροπίες τους. Στην δεύτερη φάση, τίθενται οι στόχοι και οι πολιτικές και τα σχέδια ανακράτως μέλος. Τον Απρίλη του έτους, κάθε έτους, τα κράτη-μέλη υποβάλλουν τα σχέδια της πολιτικής τους, προγράμματα στεθερότητας και σύγκλισης, τα οποία περιγράφεται η μεσοπρόθεσμη δημοσιονομική στρατηγική των κρατών-μελών και εθνικά προγράμματα μεταρρύθμισης, τα οποία περιγράφονται τα διαρρυθμικά σχέδια μεταρρύθμιση των κρατών-μελών με εστίαση στην προώθηση της ανάπτυξης και της απασχόλησης. Στη συνέχεια το Μάιο η Επιτροπή αξιολογεί τα εθνικά σχέδια πολιτικής και υποβάλλει σχέδια συστάσεων αναχώρα, τον Ιούνιο το Συμβούλιο Υπουργών συζητήτας το σχέδιο και συμφωνεί σχετικά με τους οριστικές αναχώρα συστάσεις, στη συνέχεια οι συστάσεις αυτές υποβάλλονται στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Στο Ιούνιο το Συμβούλιο εγκρίνει τις αναχώρα συστάσεις και τα κράτη-μέλη καλούνται να τις εφαρμόσουν. Μετά από αυτό το διαδικαστικό και μάλλον ανιαρό κομμάτι έχουμε το στάδιο της εκτέλεσης του εξαμίνου. Από τον Ιούνιο και ύστερα τα κράτη-μέλη λαμβάνουν υπόψη τις συστάσεις και την διαδικασία λήψης αποφάσεων σε εθνικό επίπεδο σχετικά με τον εθνικό τους προϊκολογισμό για το επόμενο έτος προκειμένου να εφαρμόσουν τις πολιτικές τους. Ο κύκλος ξεκινά εκ νέου στα τέλη του έτους όταν η Επιτροπή πραγματοποιήσει ανασκόπιση της οικονομικής κατάστασης, την ετήσια επισκόπιση για την ανάπτυξη για το έτος που ακολουθεί. Η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη την επιτευχθή σε πρόοδο των επιμέρους κρατών μελών στην εφαρμογή των συστάσεων. Η δική ρήθμιση προβλέπει το 2PAC, η δέσμη των δύο μέτρων, που εισάγει ένα κοινό δημοσιονομικό χρονοδιάγραμμα κινούς καθώς και κοινούς δημοσιονομικούς κανόνες για τα μέλη της Ευρωζώνης. Ειδικότερα και με αρχή τον προσεχή δημοσιονομικό κύκλο μέχρι την 30 Απριλίου, τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης πρέπει να δημοσιεύουν τα μακροπρόθεσμα δημοσιονομικά σχεδιά τους, προγράμματα στεθερότητας, μαζί με τις προτεραιότητες πολιτικής για ανάπτυξη και απασχόληση για τους επόμενους 12 μήνες. Εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού εξαμίνου για προκειμένου να συντονίσουν την οικονομική τους πολιτική. Μέχρι τις 15 Απριλίου τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης πρέπει να δημοσιεύουν το σχέδιο προϋπολογισμού τους για το επόμενο έτος ενώ μέχρι την 31 Δεκεμβρίου πρέπει να εγκρίνουν το προϋπολογισμό τους βέβαια για το επόμενο έτος. Η Επιτροπή θα εξετάσει και θα εκφέρει γνώμη σχετικά με κάθε σχέδιο προϋπολογισμού μέχρι την 31 Νοεμβρίου του αργότερο. Πώς αξιολογείται το ευρωπαϊκό εξάμινο βέβαια πρόκειται για ένα καινούριο προϊόν το οποίο ακόμη δεν έχει αξιολογηθεί εις βάθος, αλλά εν πάση περιπτώσει τι μπορεί κανείς να πει αξιολογώντας το. Ποιες πρώτον ποιες είναι οι καινοτομίες και η εξέλιξη του ευρωπαϊκού εξάμινου. Πριν να εισαχθεί το ευρωπαϊκό εξάμινο ο συντονισμός των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων σαν μέρος της στρατηγικής της γλυσαβώνας και η δημοσιονομική εποπτεία ακολουθούσαν διόξαφοριστές διαδικασίες με διαφορετικά χρονοδιαγράμματα. Μετά όμως στην εισαγωγή του ευρωπαϊκού εξάμινου τα κράτη-μέλη και η επιτροπή συζητούν για τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, τα μέτρα για την τόνοση της ανάπτυξης και τη δημοσιονομική εποπτεία ταυτόχρονος. Η καινοτομία του ευρωπαϊκού εξάμινου είναι η αλλαγή του τρόπου που οι εθνικές οικονομικές πολιτικές συντονίζονται μέσω των συστάσεων που εκδίδει το συμβούλιο των υπουργών για τα σχέδια των κρατών-μελών πριν αυτά υποβάλλουν τους εθνικούς τους προϋπολογισμούς στα κοινοβουλιά τους. Αυτό επιτρέπει στα κράτη-μέλη να λαμβάνουν υπόψη τις συστάσεις του συμβουλίου στις αποφάσεις τους για τον σχεδιασμό του προϋπολογισμού τους και με τον τρόπο αυτό να προσθέτουν μια εξάντε διάσταση, μια εκ των προτέρον διάσταση στον συντονισμό και την επίβλεψη της οικονομικής πολιτικής στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πριν από την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, η έμφαση δινόταν σε μια εξπός, δηλαδή μια εκ των ιστέρων εκτίμηση των προκειμωμένων μέτρων στα εθνικά τους προγράμματα σύγκλισης και σταθερότητας των κρατών-μελών καθώς και στα εθνικά τους προγράμματα μεταρρυθμίσεων. Η νέα προσέγγιση επιτρέπει μια συγχρονισμένη και συντονισμένη εκτίμηση ανοίγοντας τον δρόμο σε συστάσεις για την οικονομική και δημοσιονομική πολιτική που πρέπει να αποφασιστεί από τα κράτη-μέλη. Επίσης, η μέχρι τώρα εκτίμηση του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου θα μπορούσε κανείς να πει ή να αναφέρει κάποια αναλύση της Επιτροπής. Σύμφωνα με μια ανάλυση της Επιτροπής, ίσως όχι τόσο πρόσφατη, το Ευρωπαϊκό Εξάμεινο του 2011 θεωρήθηκε από την Επιτροπή επιτυχές ως προστό ότι τα προγράμματα εθνικής πολιτικής που παρουσιάστηκαν από τα κράτη-μέλη ήταν συμβατά με τους εγγένειστόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα μέτρα που προτάθηκαν στα προγράμματα αυτά προσέφεραν μια καλή αφετηρία για την διατήρηση της ανάκαμψης στην Ένωση, για την αντιμετώπιση των δημοσιονομικών προκλήσεων και για την υιοθέτηση περισσότερων φιλόδοξων τομών σε εθνικό επίπεδο. Όμως, ύστερα από εξέταση των προγραμμάτων των κρατών-μελών, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι τα προγράμματα αυτά πολλές φορές ήταν αόριστα και αφηρημένα και όχι αρκετά φιλόδοξα. Υποστηρίζεται ότι το ευρωπαϊκό εξάμινο είναι μια περίπλοκη και φιλόδοξη προσπάθεια διακυβέρνησης η οποία απαιτεί σημαντικό χρόνο και προσεκτικό συντονισμό. Μέσω μιας συνολικής διαφανούς και ακριβόχρονης υποστήριξης της νομοθετικής προσπάθειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη-μέλη, το ευρωπαϊκό εξάμινο αποσκοπεί στο να διευκολύνει περισσότερο συνετή και καλύτερα συντονισμένη οικονομική και δημοσιονομική νομοθετική προσπάθεια. Παρά τα αυτά, οι στόχοι αυτοί μπορεί να επιτευχθούν μόνο εάν τα κράτη-μέλη πραγματικά συνησφέρουν στον μακροχρόνιο συντονισμό, αναλαμβάνοντας την ευθύνη του προγράμματος και αποφασίζοντας συλλογικά στις κεντρικές πολιτικές κατευθύνσεις που πρέπει να εφαρμοστούν με βάση τις συστάσεις του συμβουλίου. Καθώς αυτό βέβαια απαιτεί σχεδόν αναγκαστικά περιορισμό της ελεύθερης δράσης, της ελευθερίας δράσης εκείνων που διαμορφώνουν την εθνική νομοθετική προσπάθεια προς όφελος των συμπερόντων της ενώσεως, στον σύνολό της, η επιτυχία αυτού του τρόπου διακυβέρνησης είναι για πολλούς αμφίβολη. Οι εμπειρίες σε σχέση με την αρχική διαδρομή του ευρωπαϊκού εξαμίνου έχουν καταστήσει σαφές ότι οι διαδικασίες πρέπει να ενωπηθούν και οι μη ευέλικτες γραφειοκρατικές προσπάθειες να μειωθούν τόσο σε κοινωνικό όσο και σε εθνικό επίπεδο. Σας ευχαριστώ πολύ. |
