| σύντομη περιγραφή: Σήμερα μιλάμε ουσιαστικά για μακρόχρονο σχεδιασμό με μία λίγο παραπάνω έφαση στην ανήκρυμση και στην εξοπίση ταλέντρων. Λοιπόν, μιλώντας κατ' αρχάς για τη δομή του μακρόχρονος σχεδιασμού, δεν είναι ένα πράγμα που το πιάνεις έτσι και το τελειώνεις. Είναι μία πολύ σύθετη διαδικασία, η οποία αποτελείται από την ανέβρεση ταλέντου, την επιλογία αυτού που ανήβρες ως ταλέντο σε ποιο άθμα θα επιλεγείται δικά, γιατί θα δείτε ότι ήταν πολύ προκότο ζήτημα. Αυτό είναι η αξιοποίηση, όταν μιλάμε για αξιοποίηση μιλάμε για την έναξη της αλλητικής προετοιμάσιας, ποια ηλικία θα είναι αυτή. Και εδώ έχει ενδιαφέρον τα πράγματα, τα στάδια της προετοιμασίας και τα περιφόρεια προπόνησης. Οι ανετικές επιπτώσεις του μακροχρονοχρονικού σχεδιασμού και θα μιλήσουμε πολύ εντάχει για το φαινόμενο του over training, του over reaching και του over training, που αφορά περισσότερο εσάς. Γιατί στα ατομικά αγωνίσματα μεγάλων αποστάσεων και στα κονβητικά αγωνίσματα εμφανίζεται κυρίως αυτό το θέμα, αλλά και στους εφήβους, όχι μόνο στους ενήλικες. Αξιολόγηση, πώς τα αξιολογούμε όλη αυτήν την διαδικασία από την ανέβρεση μέχρι την ολοκλήρωση της προετοιμασίας. Πόσα χρόνια θα κρατήσει, ένα, δύο, τρία, θα είναι για ένα άθλημα, θα είναι για πολλά άθληματα. Λοιπόν, θέλω λίγο να δείτε αυτό το block σχήμα. Είναι γενικευμένο μοντέλο ταλέντου. Έχει τέσσερις μεγάλες κατηγορίες, ανθρωπίνων δραστηριότητων, όπου σε αυτές επιχειρείται να ανιχνευθεί το δισκοταλέπ. Intellectual, Creative, Social Affective και Sensory Motor. Αυτό αφορά εμάς. Ρίξτε τους μια αμαρτία για 2-3 λεπτά και μετά θα σας δείσουμε. Λοιπόν, θέλει κάποιος να σχολιάσει κάτι. Είναι πάρα πολύ ωραία παρατήρηση. Πρέπει να είσαι στους κορυφαίους 10 αυτής της ξεχωριστής κατηγορίας. Μετά λέει τους παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν και διαμορφώνουν αυτούς τους top 10 και στο τέλος είναι τα πεδία στα οποία θα αναπήξεις τα προσώδα που έχουν αυτά τα άτομα για να εξελιχθούν σε έναν κορυφαίο. Το τραχητή, μουσικό, ζωγράφο, συγγραφέα, τι μπορεί να είναι. Άρα, όταν μιλάμε για ταλέντο, μιλάμε για το 10% των καρυταίρων σε κάποιο τομέα. Σε μας λέει visual or factory, straight κτλ κτλ. Κατ' αρχάς και αυτό θέλει πολλή ανάλυση. Αλλά εδώ δεν κολλά είναι και μερικά intellectual. Δηλαδή ο αθλητής των ομαδικών αθλημάτων δεν πρέπει να έχει ψηλή διανοητική οικογένεια, ικανότητα να μπορεί να αναλύει, να παίρνει αποφάσεις κτλ κτλ. Αλλά παίρνει και από εδώ λίγο. Δεν παίρνει και λίγο από εδώ. Εδώ μπορεί να είναι το κύριο. Διότι μπορεί να είσαι σε αυτά πάρα πολύ καλός, αλλά δεν σημαίνει αυτόματα θα είσαι πολύ καλός εδώ. Αν είσαι εδώ στο top 10 και έχεις και ανεπτυγμένες κάποιες από αυτές τις ιδιότητες, τότε θα είναι καλύτερα για σένα εδώ. Λοιπόν, ορίστε. Στο μάθημα για τους χαρισματικούς, που θυμάμαι είχαμε παρακολουθήσει στον τυχιακά, είχαμε αναφέρει ότι γενικότερα αυτά όλα είναι στοιχεία που τα έχουν τη θέση να πει. Δηλαδή, είναι όλα λοιγάντα τα μεταξύ μας. Συνήθως ένας ευθυρίς είναι δημιουργικός, έχει κανέσεις κοινωνικές συναναστροφές, μαθαίνει πιο εύκολα και εφόσον μαθαίνει πιο εύκολα είναι και πιο ικανός σε αυτά που κάνει. Όχι, βέβαια. Το μαθησιακό κομμάτι έχει να κάνει με τη τεχνική και τη τακτική. Τη δύναμη όμως, τη φυσική κατάσταση πρέπει να την κατέχεις ως δυναμικό δεδομένο που συγκροτεί την ικανότητά σου. Αλλά το ότι θα πρέπει να έχεις αυτά τα εστρικοκινητικά που αναφέρει και να τα συνδυάζεις με όλα τα από πάνω είναι δεδομένο. Πρώτα ξεκινάμε από το Top 10 εδώ, στους κορυφαίους 10 και κάτω εδώ και μετά λέμε τους συνδυασμούς. Εντάξει. Κατεβάστε αυτό το άρθρο. Αν δείτε τα outlines, ένα μάθημα έχει και άρθρα. Έχει δυο άρθρα στο τέλος, στην 10 και στην 12η διάλκεια. Λοιπόν, τι είναι τα red dot? Είναι το άτομο που μπορεί να τα αποκριθεί και να διακριθεί σε κορυφαίο επίπεδο στις απαιτήσεις ενός αθλήματος. Είμαστε ικανοποιμένοι από αυτή την προσέγγιση. Λείπει κάτι? Τι λείπει? Λέγε. Λέγε ότι δεν είναι η ηλικία. Εντάξει. Εξυπακούεται ότι θα τον βρεις στην κατάλληλη ηλικία. Θα πάμε λίγο παρακάτω. Ερωτήματα. Υπάρχει γενικό ταλέντο. Μπορεί κάποιος να είναι ταλαντούχος για όλα τα θέματα ταλαντούχος για όλα τα θέματα. Όχι για όλα τα θέματα. Μπορεί να είναι. Να είναι... Όχι να είναι μας καταλέντες, να είναι κανός. Το ταλέντο θα είναι εσένα. Αλλά μπορεί να είναι κανός πολλά. Ναι. Καλή προσέγγιση είναι αυτή. Αυτό αυτόματα μας βάζεις ερωτήματα. Παραγωγικά το ερώτημα να πούμε εσύ στα εφτά σου χρόνια ή στα πέντε σου θα γίνεις αθλητής σαν ο γκράνας δυναστικής. Μπορούμε να το δείξουμε για να το πούμε. Είναι πετυχημένο. Θα είναι πετυχημένο. Είναι αγωνικά. Είναι... βλέπετε με το ξεκίνημα ξεκινάνε και τα ερωτηματικά σου. Τα οποία δεν είναι λυμμένα ακόμα. Θα σου πω εγώ αν δεν τον πάρω τον άλλον από τα 6 όνια γιατί δεν έρωγα την ασκή δεν προλαβαίνω να τον αναπτύξω. Άρα παίζει συνέχεια σε δηλήματα. Το θέμα είναι όμως ότι αυτά τα δηλήματα πρέπει να τα ξέρεις. Και πρέπει να σε φασανίζουν. Έτσι μη μπασάκρυτα βλέπεις ένα παιδάκι το οποίο φαίνεται να είναι κοντό για την ηλικία του ξορογό και είναι και λίγο ευκαιρινό. Άφρικα από το ταλέντο για την έναν οργανική μασική. Είναι ταλέντο για ομοδιαθλίματα. Δηλαδή κάποιος που είναι πολύ καλός μπασκετμπολής σας σημαίνει μπορεί να γίνει και πολλά πολύ καλός ποδοσφαιριστής. Μπορεί ή υπό υπό προϋποθέσεις. Δηλαδή ένας χαβ στο ποδόσφαιρο μπορεί να γίνει καλός playmaker στο μπασκετ. Θα είναι όμως Βαγγέλη τόσο πολύ κοντός για τις απαιτήσεις του αθληματισμού. Και πλέον και οι playmakers στο μπασκετ είναι πάντα παιδιά. Μόνο ένας εμφανίστηκε σε μια αλληβεκιά ομάδα και λένε ότι οι Αμερικανοί τον πήραν περισσότερο για ατρακτήρια γιατί είχαν τόσο φοβερή ομάδα που πήραν και κάποιον έτσι για να κάνουν μια ατρακτήρια. Αυτά είναι στα gossip. Είναι επί το πως θα προσαρμόσεις τα ισχυρά χαρακτηριστικά τους συγκεκριμένα να είναι για άλλη μία περίπτωση ενός κομμαία λοιπόν από τα Αποστάλε, που είναι στο Ράνπι. Πολλοί Αμερικανοί που πήραν και κάποιον έτσι για να κάνουν μια ατρακτήρια γιατί είχαν τόσο φοβερή ομάδα Ο Ολυμπιονίκης νομίζω του 1964 στο Τόκιο ο Μποπ Χέις πήρε το Ολυμπιακό Μετάλλιο στα 100 μέτρα και μετά πήγε στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο για τον ίδιο λόγο. Δηλαδή για να παίξεις σε επαγγελματικό ποδόσφαιρο, το ράγμπ δεν χρειάζεται μόνο να είσαι γρήγορος πρέπει και άτομο κάποια συγκεκριμένη σωματικής μάζας η οποία μπορεί να τα αποκριθεί δηλαδή βλέπετε με ένα δεν μπορούν να βγάλουν μακρύ δηλαδή αν πάρεις ένα λεπτό σώμο, ο οποίος είναι πολύ καλός πριν δεν μπορεί να γίνει καλός παίξεις στο ράγμπ όχι γιατί έχει και άλλα πράγματα ας πούμε. Συνέχεια είμαστε στο δίλημα το πώς θα συνδυάσουμε το ένα με το άλλο και τα λοιπά και τα λοιπά. Μπορούμε δηλαδή να πούμε πάνω σε αυτό ότι όσο πιο απλώς εισαγωγικά είναι ένα άθλημα τόσο πιο εξυγγελμένο μπορεί να είναι το άθλημα. Μπορούμε να πούμε τόσο πιο εύκολα κατά τάση κάποιων στο αυτό. Για μένα η πιο εύκολη επιλογή είναι η ασπρίντ. Αυτό ακριβώς γιατί αυτό λένε τώρα. Η πιο εύκολη επιλογή είναι η ασπρίντ. Είναι τεχνική του τρεξίματος. Μια τεχνική τρεξίματος η οποία βάζει το τόσο δεν είναι φόσβερη, δεν είναι η τεχνική του άλμα επικοτώ ούτε του άλμα του σε μήκος. Είναι μια πολύ εύκολη τεχνική και αρχίζει και λες μετά θέλω τα λειτουργικά χαρακτήσια. Δηλαδή, ισχύει εκκληκτικότητα, φωσοκρατίνες και ό,τι άλλο σχεδιάζονται με την πολύ γρήγορη κίνηση. Είναι σωστή αυτή η παρατηρήση και εγώ έτσι πιστεύω. Λοιπόν, τα ερωτήματα υπάρχουν γενικό που τα λένε, τα υπάρχουν γεωμαϊδεία, οι εθνίματα είναι μόνο για ένα άθλημα. Αυτά πρέπει να παραμένουν στο μυαλό σας, γιατί ακόμη δεν έχουν λυθεί. Τώρα είναι ένα άλλο προσδιορισμό. Δείτε τον Κ. Κάντ τον κριτική με τον προηγούμενο προσδιορισμό. Τι διαφορά έχει αυτός. Η αορισμός είναι πως να έχετε περισσότερο ιστοφυσιολογία του ανθρώπου. Ευχαριστώ. Είναι και γενικές προεργασίες, αλλά ανοιχτός. Όχι, πιο κλειστός είναι. Πρέπει να είσαι πρικισμένος. Άρα δεν είσαι ανοιχτός. Πας όλο ένα και στεναίρεις τα πράγματα στην κατηγορία εκείνων των ανθρώπων που είναι πρικισμένοι γενετικά, να αντεπροκριθούν σε ένα συγκεκριμένο αθλήματος. Ή πολύ ομοειδών αθλημάτων. Δηλαδή θα μπορούσε ένας πριν να γίνει και άλτης του μήκους. Μπορεί ένας άλτης του μήκους να γινότανε και παγκόσμιος πρωτατής στο τριπλούν ή στο επικοντό. Γιατί και τα τρία αυτά τα αθλημάτα θέλουν ταχύτητα, θέλουν εκκληκτικότητα και θέλουν πολύ καλή τεχνική. Πώς θα πω κάποιον εσύ για το απλό, εσύ για το τριπλούν, εσύ για το επικοντό. Όλη είναι από απόψη φυσικής κατάστασης, θηρία. Είναι δύσκολο και πολλές φορές είναι και τυχερό και τυχαίο. Δηλαδή η πιο τελειοποιημένη σχολή ανέβρεσης και αξιοποίησης ταλέντων ήταν η Σοβιτική σχολή. Απ' την οποίαν βγαίνανε και γίνανε πρωταρτές το 0,1% των συμμετασχόντων. Αλλά δηλαδή μαζεύανε εκατομμύρια παιδιά και ήταν συστηματική, ήταν μεθοδική. Μπορείς να πεις πάνω μου σχεάς, η σχολή η Σοβιτική, που για μένα ήταν η πιο πλήρη της σχολής ας πούμε, απ' άψη διαδικασίας, ότι είναι η καλύτερη και η πιο αποδοτική. Θα το δούμε λίγο παρακάτω. Κατά βάση απ' το γενετικό κώδικα εξαρτάται η αθροπονιτική κατανομή και η φυσική κατάσταση. Η ικανότητα τεχνικής δεν είναι απόλυτα καθορισμένη από τη γενετική. Η τακτική είναι, όπως είπαμε, πολύ ανοιχτή η ικανότητα. Πάρα πολύ ανοιχτή η ικανότητα. Βεβαίως, κατά πολλούς γενετιστές, οτιδήποτε έχει σχέση με τον άνθρωπο, έχει μια γενετική βάση, ακόμη και η συμπεριφορά μας. Η καλή μας ιδιάθεση. Η ικανότητα να παράγεις ένα κλίμα εφορίας στην παρέα σου. Κατά 50% ένας ρωμιός από το Χάρβαρτ είπε ότι έχει βάσει γονιδιακία. Άρα τα πράγματα και εδώ δεν είναι ξεκαθαρά και θα δείτε και πόσο μπερδεμένα είναι λίγο παρακάτω. Πόσο μπερδεμένα είναι λίγο παρακάτω, ναι. Πόσο γρήγορα την αντιλαμβάνεται, πάρα πολύ καλά το είπες, και πόσο σωστά την αποδίδει. Είναι δυο πράγματα. Πόσο γρήγορα την αντιλαμβάνεται, πόσο γρήγορα την μαθαίνει και πόσο σωστά την αποδίδει. Γιατί μπορεί να μαθαίνεις κάτι πάρα πολύ γρήγορα, δεν το αποδίδεις εγώ. Είμαι κλασικός τύπος, άτεχνο άνθρωπο, αλλά τα βούταγα στο δευτερό λεπτό. Βλέπετε πώς βγαίνουν τα ζητηματάκια συνέχεια. Αυτό το μάθημα είναι, αυτή η εισήγηση είναι εισήγηση συλλογής εμπειριών και συστηματοποίησή τους. Πολύ δύσκολα να το χαρακτηρίσεις ότι είναι ένα αυστηρό επιστημονικό πεδίο. Γιατί το επιστημονικό πεδίο έχει κάποια συγκεκριμένα πράγματα. Εδώ φέρνεις από το συνειδητό στο τυχαίο με πολύ μεγάλη ευκολία. Άρα, το ταλέντο το επηρεάζουν εδωγενείς παράγοντες εξογενείς παράγοντες όχι μόνο την ανοίχνηση του τοαλέτου και την αξιοποίηση του τοαλέτου. Είναι δυο πράγματα μαζί. Να τον βρεις και να τον αξιοποιήσεις στην πορεία. Εδώ εδωγενείς παράγοντες. Γενετικός κώδικας. Διαφοροποίηση συγχρονολογικής και αποβιολογικής ηλικίας. Το βρήκες αλλά σε κάποια φάση άλλοι από αυτούς θα εκτοξευθούνε πρόοδη ανάπτυξη. Άλλοι θα πάνε φυσιολογικά και θα μένουν πίσω. Εσύ πώς θα πεις ότι αυτός που πρέπει να είναι πίσω δεν κάνει. Ο κερροσκόπος ο προπονητής θα πει δεν κάνει. Γιατί τι θέλει. Να δείξει στους γονείς, να δείξει στο σύλλογό του ότι εγώ πήρα πρωτάγμα στην κατηγορία παμπέδο. Θα έλεγα μια κουβέντα τώρα που μιλά για μια φορά και μιλά για Γιουλμπαξέ αλλά επειδή σέβομαι και την κυρία γιατί είναι όντως κυρία και την έχουμε μία και μοναδική δεν το λέω. Αν και είναι οι περιτώσεις που αυτές οι εκφράσεις πιάνουν τόπο και γίνονται πιο κατανοητές. Λοιπόν, ο μήνας γέννησης μη βιάστητε. Μη βιάστητε. Έχεις ένα παιδί του 1950 που γεννήθηκε το Γενάρι και τ' άλλο γεννήθηκε το Δικέπριο. Το 1950 το είπα γιατί πήρα τη δική μου ημερομηνια γέννησης. Εγώ είμαι το Δικέπριο γεννημένος. Αρχίζουμε και να ανακαλύπτουμε τα κοινά μας σημεία. Λοιπόν, μεταδυτότητα απόδοση διάρκεια της αναπτυξιακής ηλικίας. Εξελίζεται έυση, γράμμα η απόδοση. Κάθε χρόνο έχουμε βελτίωση ή έχουμε άνο κάτω. Άνο από κάτω βάζουμε. Όλα αυτά είναι ενδογενείς παράγοντες από το βιολογικό μας σύστημα. Τώρα βέβαια αυτό το βιολογικό σύστημα δεν μπορεί να επιωριστεί και από ψυχολογικούς παράγοντες για να κάνουν την απόδοση μεταδοτή. Βεβαίως, παίζει και αυτά. Αλλά προσπαθούμε πολύ χοντρικά να συστηματοποιήσουμε τα ερωτήματα τα οποία έχουν σχέση με το ταλέντο. Εδώ γεννείς παράγοντες. Έχετε εκμεριωθεί η επίδραση το γονιδείο στους δείκτες αθροπομετρίας και φυσικής κατάστασης. Δηλαδή, τα αθρομετρικά στοιχεία, τώρα θα γίνεις γρήγορος, τώρα θα γίνεις με μεγάλη αντοχή κτλ. Βράθηκαν με τα εξαρτάται από το γονιδιακό μας σύστημα. Αλλά όμως, οι διάβοροι πρωταλιτές δεν έχουν δείξει ότι κατέχουν σε μεγαλύτερο ποσοστό ακόμη, λέω το ακόμη, τα γονιδιακή είναι τα οποία θεωρητικά τους κάνουν πρωταλιτές. Δηλαδή, κάποιος αυτής μεγάλων αποστάσεων πρέπει να έχει σε μεγαλύτερη ποσότητα από έναν που δεν είναι ταλαντούχος, μεγαλύτερη ποσότητα, μεγαλύτερη κατανομή, το γονιδείο που έχει σχέση με την αντοχή. Ή με την ταχύτητα ή με οτιδήποτε άλλο. Αυτό δεν έχει τεκμήρια θεακών. Και είχα την τύχη να παρακολουθήσω τη διάλεξη του πολύ καλού Έλληνα ερευνητή στον τομέα αυτό στο Συνέδριο του ΣΕΦΑ Αθηνών. Είμαστε στη διαδικασία διότι για να τεκμηριώσεις κάτι συγγενετική πρέπει να μετρήσεις άπειρο άριθμο δείγματος. Χιλιάδες καμιά φορά, χιλιάδες. Και εκεί λέει όσο πιο πολύ, τόσο πιο καλά. Αυτός είναι ο κανόνας. Διότι η τεχνολογία πόκομου ακόμη δεν τους επιτρέπει να κάνουν τις τεκμηριώσεις που προβλέπονται. Επίσης, ακόμα κι αν αδερφή ότι κάποιος έχει πηχεί το γονείδιο, όπως έχουμε πολύ ειρήτης πρέπειτα της τοπίου που ανοιχτώ να σου παρακολουθήσω την ταχύτητα. Έχει προοπτικές να παρακολουθήσει πολύ ταχύτητά σου. Μα αυτό έχεις το γονείδιο να έχει την έκφραση και να μην είναι ίδια. Να μην μπούμε σε λεπτομέρειες για τις οποίες δεν είμαι ειδικός και δεν μπορώ να μιλήσω με κατηγορηματικό τρόπο. Δεν φτάνουν αυτά τα δύο. Δηλαδή, οι δείκτες φυσικής κατάστασης και η αθροκομετρία εξαρτάται από το γενετικό μας σύστημα. Τώρα, τα γονίδια όμως τα αντίστοιχα τα οποία είναι για την αντοχή ή την ταχύτητα δεν βρίσκονται και εν υπερησία στα αντίστοιχα αθλήματα. Δεν διαφέρει η μέση πληθυσματική κατανομή με αυτούς που διαπρέπουν στο άθλιο. Ο μέθοδος που χρησιμοποιείται ο Μορτυνιακός Έλεγχος Αθλητικός είναι άσχητος. Δεν ξέρω. Δεν είμαι του αντικειμένου. Εγώ σας λέω αποτελέσματα, ερευνώ. Τώρα, σε ποιό βαθμό είναι ή δεν είναι επαρκής η μέθοδη που χρησιμοποιούνται, αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ να το ξελογίσω. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να πω ότι αυτό δεν είναι στον τομέα των δικών μου γνωστικών ικανότητας. Βιολογική και χρονολογική ηλικία. Να θυμηθούμε τα πέντε στάδια ανάπτυξης. Δηλαδή, από το μηδέν που γίνεται το τάρμο, μέχρι τα 18 περίπου που τελειώνει η αναπτυξιακή φάση, τα στάδια είναι πέντε. Εντάξει. Και, από το δεύτερο στάδιο και μετά, περίπου είναι με την άρχη της ερφυβίας, αρχίζει η διαφοροποίηση η αρμονική, σε αγγόρι και σε κορίτσι. Στα αγγόρια εκτινάσσονται τα αδρογόνα, στα κορίτσια τα ιστρογόνα. Άρα, είναι πολύ σημαντικό πράγμα να ξέρω πέραν της χρονολογικής ηλικίας και την βιολογική ηλικία. Διότι μετά το στάδιο 2, το να μη συμπίπτει βιολογική και χρονολογική ηλικία είναι πάρα πολύ συνηθισμένο, περίπου 50-50. Άρα, αυτό να το προσέξουν, έχει σημασία. Εδώ είναι η κατάταξη, γιατί οι αρμόνες κοστίζουν, με βάση τα δευτερογενή χαρακτηριστικά φύλλου. Και με τα χαρακτηριστικά και τα πυκνότητα του τριχώματος που είναι γύρω από την εφηβική, από την κενετική μας περιοχή. Εδώ είναι το τεστ με τον καρπό. Βλέπουμε διαφορά που έχει το στάδιο 1 με 5. Βλέπετε πόσο ωραίο είναι το στάδιο 1. Το 5 έχει όλοι μας, το 5 είναι το τελευταίο στάδιο. Κάποιος μπορεί να έχει στάδιο βιολογικό 5 και να είναι 19 χρονών, ή να είναι βιολογικό στάδιο 5 και να έχει χρονολογική ηλικία 15 χρονών. Τώρα αν αυτοί οι δυο περιπτώσεις έχουν ίδιο επίπεδο απόδοσης, ποιο πρόκειμω. Και δεύτεροι περιπτώσεις. Είναι 15 χρονών, έχει άλλα τρία χρονιά μπροστά του για να συνεχίσει να βελτιώνει την απόδοση. Δηλαδή αν για το ίδιο επίπεδο απόδοσης έχω διαφορετική χρονολογική ηλικία και διαφορετική βιολογική ηλικία, εγώ θα προτιμήσω αυτό που είναι μικρότερος βιολογικά. Ας σχέτω στις αναστημπράξεις γίνεται το αντίθετο. Σε μια πρόσφατη εργασία, σε όλων τους φραγμολίστες, αυτούς που απέκτησαν και τη δικιά μας τεχνική χθες, χάσανε εδώ με τέσσερα γκόλ, μας κερδίσαν εκεί με πέντε γκόλ και το πέντο γκόλ που τους χρειαζόταν, το γκόλ που βάλασαν, το βάλασαν στα τελευταία δευτερόλογα. Κρίμα. Βρέθηκε ότι παίκτες που παίρνουν στα εννιά μέτρα, που πρέπει να είναι τι? Ψιλή παίκτες. Είναι βιολογικά πιο όρυμοι. Και οι βιολογικά ανόρυμοι παίκτες, οι οποίοι δεχομένως θα γίνουν και πιο ψηλοί από αυτούς που έχουν οι διεπλοί και, παίζουν σε σπλάκια, στη θέση του εκστρέμου. Δηλαδή, πάλι πρέπει το παιδί που διάλεξε στην ηλικία των 12-13 χρονών, ως περιφερειακό παίκτη, γιατί ήταν ήδικο και ψηλό, να κολλήσει στο ύψος που ήταν στα 13 με 14. Και τώρα το παιδί, είναι κλασικό παράδειγμα μένα. Εγώ στη Δευτέρα Γυμνασσίου ήμουνα κοντός, ήμουνα έκτος στη γραμμία, μας βάζανε στη Γυμναστική, με 1,55 λίψος. Στη Δευτέρα Γυμνασσίου ήμουνα 1,86, σε ένα καλοκαίρι μέσα. Και στο τέλος από φήτησής μου, πήρα άλλα 4-5%. Όλο το τεράστιο μου άσμα, έγινε μέσα σε ένα καλοκαίρι. Σε μια χρονιά να πω. Αλλά θέλει πολύ μεγάλη προσοχή αυτό το πράγμα. Τώρα ο μήνας γέννησης, απασχόλησε το σειδικό σου. Επηρεάζει, δεν υπηρεάζει δεν υπηρεάζει. Τελικά, ενώ στην αρχή λέγανε ότι επηρεάζει, πιο σύγχρονα βρήκαν ότι δεν είναι μια παράδοση, που υπηρεάζει αρνητικά την επιλογή. Δεν θα δικηθεί το παιδί που γεννήθηκε πιο αργά στο χρόνο. Αλλά είναι ένα ζήτημα όμως, το οποίο υπηρεάζει και προβληματίζει. Και τώρα θα σας πω κάτι άλλο. Γιατί γιατί με κακό στο δώσα σημασία. Σας είχα πει στο πρώτο μάθημα ότι η διαφορά απόδοσης μεταβάλλονται στατιστικά σημαντικά να δύο χρόνια. Δηλαδή ο οχτάχρονος και ο εννιάχρονος δεν έχουν διαφορά μεταξύ τους στην απόδοση. Ο οχτάχρονος έχει όμως με το δεκάχρονο. Άρα ο οχτάχρονος και ο εννιάχρονος κάνουν νέο γκρουπ, ο εννιάχρονος κάνει με τον δεκάχρονο, ο οχτάχρονος δεν μπορεί να κάνει με ποιον, με τον δεκάχρονο. Ναι. Αυτό όταν μιλάμε για συγκεκριμένες ηλικίες. Όχι για έναν δεκάχρονο, έναν δεκάχρονο. Και εκεί σχετίζει το ίδιο. Ανά δύο χρόνια μεταβάλλονται η απόδοση. Ναι, αλλά μπορεί κάποιος από αυτό τα παιδιά να έχει πει ότι ο μόνος σου να έχουν αυτήν... Και μιλάμε όλα είναι τα ίδια. Και η βιολογική και η χρονολογική ηλικία. Έτσι. Μεταβλητότητα απόδοσης. Είναι φυσιολογική η μεταβλητότητα της απόδοσης. Για το ίδιο το άτομο. Είναι. Δείτε τώρα τα συστήματα, τα εσωτερικά συστήματα που επηρεάζουν την απόδοση. Διαβάζετε μεταξύ σας και το συζητάμε. Η υπεξηγή σας είναι δεξιά. Το τι σημαίνει κάθε καμπύλη. Πάμε. Παίρνουμε αυτήν εδώ την καμπύλη. Η οποία εκφράζει την νευρική ορίμαση. Και παίρνουμε και αυτήν την καμπύλη η οποία εκφράζει τι? Τρεις τριστερών. Δηλαδή μυκή μάζα. Βλέπετε πιο προηγείται το νευρομυϊκό σύστημα. Σας είχα πει ότι το προεύθυνο το παιδί ενεργοποιεί στο ίδιο βαθμό τις κινητικές των μονάδες με έναν ενήλικα. Τουλάχιστον για την ποδοθυμική αθήση. Σε πολλά στιγμές το παιδί είναι εξίσου νευρομυϊκά όρυμο με τον ενήλικα. Πες το. Με ενεργοποιήσεις ο μικρός νευρός. Ναι. Θα ήθελα να θέλετε να πούμε ότι σ'εκινάει αγότερα και αυτήν στην εθνία. Καταρχάς, αν θέλουμε να μιλήσουμε με έναν επιστημονικό πουρτανισμό που λέει ότι πρέπει να λες αυτό που μέχρι τώρα έχει αποδείξει η επιστήμη ξέρουμε ακόμη αν γίνεται ή δεν γίνεται αυτή η διαφροπή στο μη κόνινο. Που λένε ότι δεν γίνεται διαφροπή. Αλλά λένε γίνεται διαφροπή. Δηλαδή το αν το παιδάκι έχει μεγαλύτερη κατανομή αργών μη κόνινων οι βιοψίες δεν το έχουν ταυτοποιήσει πλήρως. Τι το ταυτοποιούν? Το νεριακό σύστημα που χρησιμοποιεί το παιδί που είναι το αερόβιο σύστημα. Το ψηλότερο κατόφλι που έχει το παιδί Ναι αυτά πάνε μαζί. Ναι αυτά είναι από το κοσ του νεριακού σύστηματος που χρησιμοποιεί πριν στο αυτο το παιδί που είναι το αερόβιο σύστημα. Και επόμενο έχει και μικρότερη κόποση έχει μικρότερη παραγωγή μεταπολητών και τα λοιπά και τα λοιπά. Εμέσως το λέμε αυτό το πράγμα για την κατανομή το μη κόνινων. Άμεσα οι βιοψίες γιατί είναι λίγες γιατί μπαίνουν στοιχεία βιοηθηκής στη μέση και μπορεί οι γονείς να δώσουν άδεια θα σου πει το γονεπισήμενο τι λέω δεν θα κάνεις βιοψία σε παιδί γιατί εσύ θες να έρθεις στην κατανομή ψάξε με άλλο τρόπο να το αποδείξεις. Σιγά τώρα το ζητούμε. Εγώ δεν έχω καμιά αφιβολία ότι τα παιδάκια έχουν μεγαλύτερη κατανομή αργών ή γονών αλλά εμείς όμως είμαστε τι ερευνητές και πρέπει να μιλάμε και συγκρίνοντας τα δεδομένα τα οποία υπάρχουν. Ναι βεβαίως υπάρχει διαφοροποίηση αλλά πρέπει να βάλουμε και αυτό το αλλά που σας εξήγησε. Και κοιτάτε εδώ την μεταβολή της αλλητικότητας από 9 έως 13 χρονών παιδιών τα οποία θεωρητικά έχουν τάθεση βιολογικής και χρονολογικής ηλικίας. Δεν παίζει ακόμη η βιολογική παράμετρος που αρχίζει και παίζει πιο δραστικά με την άνοιξη της ηφηβείας μιλάμε παιδάκια τα οποία είναι από τα 9 έως τα 13 χρόνια. Δείτε αυτή την καπήλια αυτού του παιδιού γρηγορότερη απόδοση, σταθεροποίηση και δείτε την καπήλια αυτού του παιδιού που πάει πιο νορμάδα. Άρα υπάρχει μεταβολητότητα στην απόδοση. Αλλά αυτό μας στυπά συνέχεια μια κουδούνα πλέον μη διάζεσαι να αξιολογείς γρήγορα το παιδί για να πεις ότι είναι ή δεν είναι. Άρα η τελική επιλογή είναι μια μακρόχρονη διαδικασία, βασανιστική. Δεν ξέρουμε όπου θα καταλήξει. Οι παγκόσμιοι προοδελτείες μειώνουν πιο αργά τη μεταβολητότητα της απόδοσης τους. Δηλαδή, στην βαθιά τους εφηβεία σταθεροποιούν την απόδοση τους. Ενώ αθλητές που δεν θα γίνουν παγκόσμιοι προοδελτείες μπορεί να την τρακτοποιήσουν και νωρίτερα. Το συσπλακώνουν στην προπόνηση και τα γνωστάζουν. Εκμείνουν πιο γρήγορα την απόδοση τους. Αν ένας αθλητής συμπερτερεί σε ένα τομέα μπορεί να δονοπλυώσει με κάποιον άλλο τομέα που είναι υπέρτερος. Άρα, πολύ χαρακτηριστικά, μας λέει ένα πράγμα. Η αξιοποίηση του ταλέντου θέλει χρόνο, θέλει υπομονή, θέλει βάσαμα. Τώρα όλοι κουβαλάτε σαν εμπειρία την αθλητική σας δραστηριότητα και την δραστηριότητα σας ως προπόνηση και την εμπειρία που έχετε από άλλους συλλόγους. Εξογένειες παρά ποτά. Η προπόνηση. Πόσο πετυχημένη μπορεί να είναι. Οικογένειακό περιβάλλον. Εμένα, αγωνίσ μου δεν θέλω να γίνω αθλητής. Εγώ πίεζα να πάω. Δεν είχα ενθάριση απ' το σπίτι μου. Και τότε ασχολήθηκα με το στίβο, που ήταν ένα αγώνισμα επίπονο, βασανιστικό 400 μέτρα έφυγαν, 200-400 μέτρα. Δεν είχα καμία ενθάριση. Υπήρχε κάποιος δικός λόγος, όχι. Οικογένεια προσφύγων. Βασανισμένοι από τα προβλήματά τους. Το μόνο που τους έδρει είναι η επιβίωση. Δουλειά, ξεκονόμηση κάποιων χρημάτων, διατροφή. Εντάξει, τα έχεις αυτά, είσαι μια χαρά. Άρα, αν είχα κι άλλο οικογενειακό περιβάλλον, που είναι σχετικό, ίσως να ήταν και καλύτερα. Η στάση του μικρού και του μακρόκοσμου. Στον Ελληνισμό. Πώς οι διάφορες μικροομάδες, στις οποίες είμαι ενταγμένος, εκπαιδευτικό σύστημα. Πώς η συνολική κοινωνία, που είναι ο μακρόκοσμος, πώς το αποθέτει που τα παίρνει στο Ελληνισμό. Στην παλιά Σοβιετική Ένωση, ήταν συστατικό στοιχείο του κράτους. Το σοβιετικό σύστημα, ήταν το GTO. Που σημαίνει, ετοιμότητα για παραγωγή και για άμυνα. Δηλαδή, και ο αθατισμός και όλα τα άλλα, ήταν συνδεδεμένα, με την ύπαρξη και την ανάταξη, του σοβιετικού κράτους. Γιατί ήταν για μένα, μια πολύ δικαιολογημένη επιλογή, όταν από το 18 και μετά, όταν οι Μπολσαδίκοι πήραν την εξουσία, ήταν περικυγλωμένοι. Και τώρα που οι διάφοροι υποκριτές, χύνουν δάκρυα για τον Χίτλερ, για τον Αζμό κτλ κτλ, η κυριότερη αιτία, που αναπτύχθηκε ο Αζμός στη Γερμανία, ήταν γιατί ευελπιστούσαν, οι λεγόμενες ελεύθερες δημοκρατίες, να ετοιμάσουν τον Χίτλερ, γιατί είναι της Σοβιετικής Ένωσης. Και είναι τεκμηριωμένα αυτά τα πράγματα. Ήταν γονιπετής η Σοβιετική εξουσία, προς τους Δυτικούς. Και όταν είδαν και αποείδαν, εκμεταλλέστηκαν τις αδυναμίες του Χίτλερ, και συμμάχισαν μαζί του. Άρα έπρεπε να μηνθούν. Αποκλεισμένοι από τις αγορές, από όλα ξέρω εγώ, έπρεπε να αναπτύξουν τις εσωτερικές τους ικανότητες. Το πέτυχαν αυτό, μάλλον όχι. Και άμα το επιτύχυναν, δεν θα κατέραν. Τι κατέρευσαν, επειδή έκανα το διδακτόρικο μου στη Βουλγαρία, και με σιγουριά μπορώ να πω, κατέρευσαν από ενδογενείς παράγοντες και από οχια, όχι από εξωγενείς. Κέντρα, γιατί θα κάνω αθλητισμό. Στη Βουλγαρία μου λέγανε τρία πράγματα, για να είναι κάποιος επιτυχημένος. Ή πρέπει να είναι κουμουνίστ, σπορτίστ, αρτίστ. Ή πρέπει να είσαι μέλος του κουμουνιστικού κόμματος, ή πρέπει να είσαι αθλητής, ή πρέπει να είσαι καλλιτέχνης. Άρα ήταν πολύ ισχυρό κίνητο να γίνω αθλητής. Εντάξει. Πολύ ισχυρό κίνητο είναι και για τους δυτικούς. Γιατί όσο πιο καλός γίνεται, τόσο πιο λεφτά παίρνεις. Άρα το κίνητο για το οποίο θα κάνω πρώτο αθλητισμό, είναι πολύ ισχυρό τεδομένου. Και βλέπεις πώς ανακατεύεται το κίνητο με το μικρό κόσμο, με το μακρό κόσμο, το οικογενειακό περιβάλλον, κτλ. Δεν θέλεις να σχολιάσεις κάτι. Να πούμε μερικά παραδείγματα, όπου θέλω και να διαφωνήσουμε, άμα χρειαστεί. Κριτηρίων, επιλογίες ενός ταλέτου, κατάθυμα. Και παίρνω εδώ τη βιολογική παράμετρο. Ανθρωπομετρία και φυσική κατάσταση. Δεν παίρνω ψυχολογίες και αυτά. Τα οποία είναι εξίσου απαραίτητα. Τώρα, φυσική κατάσταση, κυρίως εκκληκτικότητα, τεχνική, αναπτυγμένα, ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά. Ταχύτητες στην κολύμβηση, παζί. Όλες οι ταχύτητες, τα πετούν. Οι άλλες, στο στίβου. Δεν πρέπει να είναι ψηλοί. Δεν πρέπει να είναι εκκληκτικοί. Γιατί είναι εύκολοι οι τεχνικοί στάρματα. Τι είπα προηγουμένως, ένας αθλητής μπορεί να υπερτερήσει ένα τομέα και να εστηρίσει κάποιον άλλο. Δηλαδή, μπορεί κάποιος να είναι τόσο καλλιτεχνικοί, αλλά να είναι πολύ εκκληκτικός. Και η Ευγέννηση. Τι λέτε. Περιγράφει τις αγωνιστικές απαιτήσεις. Αυτά είναι αυθέρα τα δικά μου. Δεν είναι κάτι τα οποία βγαίνουν από την εμπειρία μου. Δεν είναι και η βιβλιογραφική ένα φορά από κάτω. Άλλο παράδειγμα. Ατομικά αθλητές. Σπρίντες, αρθές ατοχής. Κυρίως ανεπτυγμένα ενεργειακά συστήματα που να υποστηρίζουν την προσπάθειά τους. Δεν παίζει ρόλο η τεχνική. Βεβαίως και παίζει ότι πάτε έναν μαραθωνοδρόμο να έχει λαθασμένη τεχνική. Αναδιασκευισμό. Τη κατανάλωση ενέργειας άχρηστης έχει. Ας αφήσουμε αυτό. Συμφωνούμε μαζί σου. Δηλαδή είπε κάποιος θεωρητικά ο μαραθωνοδρόμος. Αν κατόχθουνε και είχε σταθερό ύψος το κέντρο μάζας του, δεν ανεποκατέβαινε. Κάθε φορά που ανεβαίνει και κατεβαίνει το κέντρο μάζας, θέλει κατανάλωση ενέργειας. Άρα όταν έχεις μεγάλη διακύμαση του κέντρου μάζας, σημαίνει έχεις περισσότερη κατανάλωση ενέργειας. Πέζει τεχνική, το ρόλο της, αλλά όσο καλή τεχνική και να έχεις, άμα δεν έχεις ψηλό αερόβιο ή αναερόβιο, ψηλή αερόβιο ή αναερόβιο ικανότητα, δεν μπορείς να παίξεις. Θα μου μπεί και κάποιος άλλος, μα εδώ παίζει ρόλο και η τακτική. Η διαφορά ποια είναι, ότι η τακτική μαθαίνεται, έτσι. Δεν είναι δύσκολο να μάθεις τη τακτική που θα σου λέει, ξέρεις μην πας με αυξό-μειώσεις αριθμού συνάχεια, πήγαινε με το α τεμπο, το οποίο θα σου επιτρέψει να είσαι κοντά στους στόχους. Είναι σημαντικό στοιχείο, αλλά δεν είναι υπελογιακό στοιχείο η τακτική στα αθλήματα μεγάλων αποστάσεων. Θα μπορούσα να παίξεις, δηλαδή έχω ρόλο ότι υπάρχουν άτομα τα οποία αντιαμβάνουν πολύ καλύτερα. Καμία εντύριση, αλλά η τακτική μιας δρομικής απόστασης είναι πολύ εύκολο από την τρακτική ενός ομαδικού αθληματος. Βλέπετε, όλα τα παίζουμε σχετικά, δεν παίρνουμε τίποτε στην απόλυτη τους θεωριά σας. Και ότι, εν πάση περίπτωση, μετά από ένα χρόνο, δύο χρόνια, τι είδαμε προηγουμένως, τι είπαν οι γραφές. Ότι οι προταλτές παγκόσμου επιπέδου, τη μεταβλητότητά τους, την καταργούνε κυρίως στη βαθιά εφηβεία τους. Δοκιμάζουν, δοκιμάζουν, δοκιμάζουν και οπότε καταλήγουν. Θα το μάθουν να δουν ότι ξέρεις, μην κάνεις πριν τα πράγματα 100 μέτρα. Είναι πιο εύκολο αυτό, από το να έχει ή δεν έχει ψηλή αεροβία ικανότητα. Βλέπεις, το ζήτημα είναι συγκριτικό, είναι σχετικό πάλι. Λέει Ευαγγέλιο. Το που ήρθε να πω, πάρα πολύ σκάφος. Η καρτική παίρνει πολύ εύκολα σε ατλήματα που δεν έχουν να κάνουν επίδραση. Σε ατλήματα που έχουν να κάνουν επίδραση, όσον αφορά χρόνινο, είναι επίδραση ίσου. Ποσοτική έκφραση. Ναι, εντάξει, αυτό είναι ταξινομικό στοιχείο. Είναι ταξινομικό στοιχείο. Μιλάμε για ομάδικα αθλημάτα, μιλάμε για πάλι, για πυγμαχία, τένις, σκουός και τι άλλο. Λοιπόν, μια άλλη κατηγορία. Φυσική κατάσταση αντικτυγμένα ανθρωπηματικά χαρακτησιακά, ψηλή ικανότητα επιλογής κίνησης. Ποια είναι αυτά? Τα ομαδικά χρήματα. Αλλά, δεν μπαίνει, υπάρχει ένα αλλά. Λέω τώρα, φυσική κατάσταση, εντάξει, και αυτό θα μπορούσαμε να το βάλουμε βαθμισμένο, ας πούμε. Δεν χρειάζεται να έχεις μια άλλο ικανότητα που έχει ο μαραθωνοδρόμος για να παίξεις ποδόσφαιρο. Λέει, αναπτυγμένα ανθρωπηματικά χαρακτηριστικά, ισχύει για όλης την αθροπαιδία σε αυτό. Στο ποδόσφαιρο δεν τρελαίνονται και διχότερα για τους ψηλούς παίκτες, έτσι δεν είναι. Αυτά αλλάζουν καν εποχή, σχετικό γίνονται. Οι μεσαίοι παίκτες στο ποδόσφαιρο πρέπει να είναι. Ο τρεματοφύλακας είναι ψηλός, είναι ψηλός. Πάντως, ό,τι και να πεις, δηλαδή ο υψηλότερος παίκτης του ποδοσφαίρου με τα βία στάμπιζε νούμερο 1 σε μια ομάδα μπάσκινγκ. Άρα και αυτό παίζει, τα αφημετικά παίζουν πάλι εδώ. Εξαρτάται από το αρχικό κείμενο, δηλαδή ο παλεστής δεν χρειάζεται να είναι ψηλός. Αυτό, ας πούμε, για παράδειγμα, είναι παλεστής συγκεκριμένο που συζητούσε με ένα παλεστή. Και αυτό αλλάζει ανάλογο τους κανονισμούς. Και την κατηγορία. Και την κατηγορία. Οι βαρεών βαρών υποχρετικά πρέπει να είναι ψηλοί, αλλιώς δεν θα μπορούν να έχουν τα κιλά που έχουν. Αν είναι κοντοί και έχουν πάρα πολλοί κιλά, είναι μεσομορφικοί και εδωμορφικοί τύποι και χαίρεται μας στον πλάτα νομετρά. Για να είσαι εξομορφικός και να έχεις και κιλά πάνω από 100 πρέπει να είσαι και λίγο λαμπάδα, να είσαι λίγο μοντέλο. Συμφωνείτε κυρία μου. Τώρα ξέχασα το λέιζερ και με δυσκολεύει. Τώρα, εκκληκτικότητα, ψηλή συνερμοστική ικανότητα. Εδώ βάζουμε τις γυμναστικές. Και τα ομαδικά θύματα στον τοχόλι, αυτά θύματα πολύ τεχνικά δεν μπορούν να... Θα την απορροπηθούν εδώ πέρα. Πολύ τεχνικά. Ας πούμε, το βόλι έχει πολύ τεχνικές κινήσεις. Με πόσους τρόπους μπορείς να αποκτήσεις πόντους στο βόλι. Με ένα κατυθέν καρφί. Με πλασλάκια. Με μπλοκ-αουτ. Που πάει η τεχνική σου. Περίπου. Και θα σας πω ένα παράδειγμα πώς κατόπτρασαν οι Αμερικανοί να αγκρεμήσουν τη σοβιετική αυτοβεβρία στο βόλι. Πολύ ψηλή πέκτηση η σοβιετική τότε. Φοβερή εκκληστικότητα. Και χάνουν πολλές φορές και με τρία μηδένα από τους Αμερικανούς. Οι Αμερικανοί επένδυσαν στη τακτική τους. Και μάλιστα στη μοντελοποίηση της τακτικής. Βιντεογραφούσαν τους αντιπάλους τους. Τους παρακολουθούσαν. Τους διαβάζαν. Τους διαβάζαν. Και αυτός που ήταν στην κοντινή γραμμή. Στην μικρή διαγώνιο. Ήξερε ότι ο X παίκτης. Καρβώνει στα τρία μέτρα. Επιγνωκιστηκόταν στα τρία μέτρα. Την παραδέμπονη ζεκτηδής. Κάνει κάτω από 100 χιλιοστάτρου δευτερολέπτου. Τοπτικό σύστημα είναι να το πείτε. Στα 100 πρέπει να γίνεται. Εντάξει. Εκεί υπηρέστηκε η τακτική. Έναντι όλων των άλλων φυσικών προσθόντων. Τώρα αν και οι Ρώσοι είχαν την ίδια τακτική. Με τους Αμερικανούς. Θα κέρδιζαν οι Ρώσοι προφανώς. Όπως έλεγα προχθές που βλέπουμε τον αγώνα Μπαρτσελόνα με τη Γιβέττος. Μη συγκρίνονται το μέση ούτε με τον Μπελέ. Ούτε με τον άλλον τον Ρεγεντίνο τον Μαραντόνα. Είναι πολύ καλύτερος ο μέσης και από τους δύο. Γιατί οι άλλοι αντιμετώπιζαν αεράμινες. Ο Πελέ ειδικότρα δεν ξέρα τι ήταν άμυνα. Τέσσερα, δύο, τέσσερα σύστημα. Τεράστιους χώρους. Και ο μέσης σε τριπλάρι. Σε δέκα εκατοστά. Για μένα είναι απίλως καλύτερος ο μέσης. Και από τον Μπελέ και από τον άλλον που αναφερθήκα μέσα μου. Έτσι. Μα μου λέει τότε δεν υπήρχε πολύ καλή αμυντική. Βεβαίως και υπήρχαν. Δεν υπήρχε καλό αμυντικό σύστημα. Δεν υπήρχε αλληλοκάλυψη. Δεν υπάρχει προβλέπτικη άμυνα. Η καλή άμυνα σε αναγκάζει να πασάλλεις εκεί που θέλει αυτή. Γιατί πες προβλέπτικά πού θα πάει πρώτα από εκεί. Αυτή την πλευρά σου αφήνω μόνο. Και άρχισε να κάνει αστείο και πασάλλεις σε αυτήν την κατάσταση. Βγαίνουν και σε κλέβουν την μπάλα. Μιλάμε για μπάσκετ, για χαρμπούτ. Και κατά τη σχέση στο πόδι σου. Και κάθε φορά που κλέβεις την μπάλα βάζεις κόλλο από τον φινιδιασμό. Έτσι. Λοιπόν. Βλέπετε εδώ πέρα πως μπορείς να καλύψεις το ένα με κάτι άλλο, ας πούμε. Και είδα στο Παλέτη Σπορ τον αγώνα Ρωσίας. Συγνώμη. Κούβας Αμερικής. Το ίδιο μοντέλο. Οι Κουβανοί, οι Δήμετροι, καρφώνουν και μπάλα έφθενε πάνω στο ταβάνια τους. Τους Αμερικανούς ούτε τους έκοβες, διάθλητες. Πέραν κάτι πόντους με μπλοκ κάουτι οι Αμερικανοί. Στήναν τον μπλοκ τους με τέτοιος τρόπος, δεν μπορούσαν να περάσουν. Κουβανοί. Χάσαν τρία μη δεν είναι Κουβανοί. Και όλοι κάτω σε αναφορεθήκαμε, διότι οι άλλοι ήταν επεκταράδες. Επεκταράδες και τους άλλους δεν τους έπαιρνε το μάτι σου. Δηλαδή, αν τον έβλεπες έξω, δεν κοίταξες να τον κοιτάξεις. Τον Κουβανόν θα τον κοίταξες. Μοντέλα με ακόμα χρόνο σχεδιασμό και τώρα αρχίζουν τα ΩΕ. Πρόημη σεξιδίκευσης, πολλή πλευρή σεξιδίκευσης. Πρόημη σεξιδίκευση σημαίνει ότι παίρνουν ένα παιδί από πολύ μικρή ηλικία και τον προσανατολίζουν για το συγκεκριμένο άθλημα. Γιατί το κάνουν αυτό, αρχίζουν οι οικονομικές παράμετρες. Ήταν με πιέσεις της Αυστραλίας. Ο κόσμος του χρυσού και του αργυρού μεταλλιού είναι 37 και 8 εκατομμύρια δολάρια αντίστοιχα. Είναι πολύ καλό. Βαγγέλε μου, η φύση λατρεύει τον πρώτο για την επιβίωσή της στον άγριο κόσμο. Εδώ εμείς το κάνουμε πιο λογικά, δηλαδή προσέχουμε και τον δεύτερο και τον τρίτο και τον έσκατο. Αυτοί είναι ανθρώπινοι οι κανόνες. Οι κανόνες φύση εμπνούν τον πρώτο, τον ηγέτη. Γιατί θέλεις τον ηγέτη αυτόν ο οποίος θα σου δημιουργήσει συνθήκες για να επιβιώσεις. Και αυτό ουσιαστικά, αυτός ο ακραίος δαρβηνισμός, ήταν το θεωρητικό background των Ναζιστών. Δεν υπήρχε η λέξη ευσπλαχνία, το compassion που λένε οι Έλληνες. Δεν υπήρχε στο λεξιλογιό τους. Ο ικανός μόνο. Ακόμη και τώρα γιατί κι αυτόν ισχύθηκε με την πρωτεστατική, καπιταλιστική λογική των Γερμανών. Τι λένε οι πρωτεστάτες, απέτειες ζωής, εσύφτες. Απέτειες να υποσχύεις την αποτυχία σου. Δεν υπάρχει έλευρος. Αυτό που δεν μπορούμε να καταλάβουμε στην Ελλάδα είναι ότι οι Γερμανοί δεν το κάνουν εμάς μόνο αυτό το πράγμα. Το κάνουν και για τους δικούς τους. Το 90 είπε ο Σρέντερ, άμα δεν κάνουμε λιτότητα καταραίωνα. Και από φέτος άρχισαν να τους δίνουν κάτι ψηλά. Και δεν αντιδρά. Είναι καλό που δεν αντιδρά, όχι βέβαια. Αλλά λέω τη φτιασιά είναι ακρές εκφράσεις του πρώτου. Εμείς όμως ως άνθρωποι λέμε όχι, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Και ο ανάπηρος, και ο μη ικανός, και ο μεπρυκισμένος και αυτοί έχουν τη θέση στον κόσμο. Στην διαδικασία όμως την ανταγωνιστική υπάρχει μόνο η λατρεία του πρώτου. Ποιος θυμάται το δεύτερο και το τρίτο στις Ολυμπιακούς αγώνεις. Τους θυμάται κανένας. Και το δικιούνται τώρα. Τι να θυμηθείς όρος ότι δεν υπάρχει ο Μπόλτ. Μην τρελαθούμε κιόλας. Εκεί το επιτρέπουν αυτό το πράγμα. Γιατί δεν επηρεάζει τη μέση της ζωής, τη μέση ατήλησης της ζωής. Ούτε έναν νόμο αντί του ανθρωπισμού, θα θάψουμε και τον ελλητισμό, χαθήκαμε. Αυτοί οι οποίοι αναπτύσσουν την κοινωνία είναι οι ελλητιστές, είναι οι μπρυκισμένοι, είναι οι ηγέτες. Δεν είναι ο μέσος όρος. Άρα πρέπει να βρούμε μια αγωνική σχέση μεταξύ του ελίτ και του μεσόλου. Εκεί που χρειάζονται οι ελλητιστές, ναι. Ελλητοί, επιστήμη, τέχνη, μουσική, θέατρο, επιχειρηματικότητα, εκεί θέλουμε τους ελίτ. Αλλά θα ζήσουν όμως και οι υπόλοιποι και θα ζήσουν με αξιοπρέπεια. Αυτό τι δημιουργεί ως προϋπόθεση? Ότι για να πετύχω αυτό το πράγμα, ήταν η πρώτη θεωρία, θέλω 10 χρόνια προετοιμασίας ή 10.000 ώρες. Αρχίζουμε και ποσοτικοποιούμε σιγά σιγά για το μακρόχρονο σχεδιασμό. Αυτά είναι χαρακτηριστικά της θεωρίας της πρόημης και της μοναδικής εξειδικεύσεις. Για αυτό το λόγο προτείνουν να εξειδικηθείς σε ένα αγώνισμα για να γίνεις πάρα πολύ καλός και να το ξεκινήσεις αυτό από πάρα πολύ μικρή ηλικία. Γιατί συνεχίζουμε. Η αθλητική επιτυχία είναι αποτέλεσμα μιας γραμμικής μακρόχρονης πορείας σε ένα άθλημα. Η επιτυχία αυξάνει με παρατεταμένη προπόνηση και συμμετοχή στις αγώνες του δοσμένου αθληματος. Δεν στερείται θεωρητικές βάσεις. Αλλού πας και αυτό το μοντέλο. Πρόημη συμμετοχή σημαίνει πρόημη επιτυχία συμμετοχή στις δικαιομένα προγράμματα που τα διηγήσουν και σε πρόημη μεγιστοποίηση της απόδοσης. Κατεπέκταση μεγαλύτερη διάρκεια εξείδησης απόδοσης. Άρα, άρα, άρα, περισσότερα οικονομικά οφέλη. Είναι καθαρά ένα οικονομό, τεχνικό μοντέλο μακράχρονης προετοιμασίας. Έτσι. Για αυτό, κι ας είπα το παράδειγμα τους Οβητικούς, μόνο το 0,1%. Το 0,1% είναι χιλιάδες όμως άθλητες οι οποίοι διεκδικώσαν Ολυμπιακά Μετάλλια, παγκόσμια προδροχήματα και τίποτα άλλα. Υπάρχει ανταπάτηση σε αυτό. Κοιτάξτε, αυτές οι καμπύλες, οι οποίες λένε τα ποσοστά των διαβόρων ανθετών, που επέλεξαν μια συγκεκριμένη ηλικία τους να ασχοληθούν οδραντισμών. Αυτή η καμπύλη που είναι πάνω πάνω δείγνει ότι το 30% ξεκίνησε από τα 7-8 χρόνια. Το καταλαβαίνουμε αυτό. Εδώ δίπλα είναι οι καμπύλες υποδεικνών και το άθλημα. Τι λέτε, τι λέει η πράξη δηλαδή, όχι η θεωρία. Τι λέει η πράξη δηλαδή, όχι η θεωρία. Και πολλές φορές χωρίζει να θέλει, γιατί υπάρχουν ορισμένα αθλήματα. Κοιτάξτε, αυτά τα τρία αθλήματα δεν έχει σημασία ποια είναι. Το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των αθλήματων ξεκίνησαν τη δράση τους στα 11-14 χρόνια και γίναν παγκόσμιμοι πρωταρχητές. Προσέξτε, είναι καμπύλες παγκόσμιμοι πρωταρχητές. Και το σκιασμένο αυτό μέρος δείχνει ποιες είναι οι τάσες, η κύρια στάση. Αποτελεί αυτό το πράγμα κύρια τάση. Όχι πάντα αποτελεί τα 7 χρόνια κύρια τάση. Πολύ λίγα αθλήματα είναι. Είναι αυτό και αυτό και προφανώς είναι ο λόγος γυρμαστική και τι άλλο μπορεί να είναι. Δηλαδή η προμπτισμυσιακή ζώνη είναι από τα 7 μέχρι τα 12 χρόνια. Αλλά μπορεί να έχουμε πρωταρχητές οι οποίοι ξεκίνησαν από πού στο αθλήμα αυτό. Προσέξτε τι λέω. Ξεκίνησαν στο αθλήμα αυτό τα 13 με τα 14. Ενδεχομένως να ξεκίνησαν με άλλο αθλήμα και στην πορεία. Μου είχαν καλέσει σε ένα συνέδριο στη Δανεία, hardball. Γιατί ήμουνα στην ομάδα των λεκτόρων της Ευρωπαϊκής και της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας. Και μας στέλναν κατά καιρού σε διάφορες χώρες να κάνουμε διαλέξεις. Είπα εγώ τα δικά μου. Μου λέει ένας τύπος στην ώρα που έρχεται και μια τεράστια καλά θεμημύρα μπροστά του. Λέει ας πω και εγώ τη δική μας εκδοχή. Εγώ τότε ήμουνα και έξι ιδεολογίας. Γιατί διετέλεσα για πάρα πολλά χρόνια μέλος του μουσικού χώματος. Και επηρεζόμουν και ιδεολογικά ακόμα και αυτό είναι λάθος. Η ιδεολογία είναι το τελευταίο επιχείρημα που θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις. Το τελευταίο σου επιχείρημα. Όσοι οχυρώνονται μέσα στην ιδεολογία, κατά τη γνώμη, είναι αυτοί που δεν έχουν σχερά επιχείρηματα. Λοιπόν, τώρα μην ανοίξουμε κουβέντα περί ιδέας, ιδεολογίας και τέτοια, γιατί είναι τα αγαπημένα μου παιδεία και ξεχάσουμε το μάθημα. Εβάσφατος, υποστηρίζω φανατικά το προηγούμενο μοντέλο του. Πονορές και όσο συγκεκριμένο το άλλο. Και μου λένε τώρα. Λέω ότι υποστην ώρα που έπαιρνε την πέρα του. Ο Τζόνι ήταν ένα μικρό παιδί, λέει στην Ινδανία, που έπαιζε χατμπωλ στα 6 χρόνια. Ο Τζόνι στα 7 έπαιζε χατμπωλ. Στα 8 έπαιζε χατμπωλ. Στα 9 έπαιζε χατμπωλ. Στα 10 έπαιζε χατμπωλ. Στα 11 έπαιζε χατμπωλ. Στα 12 έπαιζε χατμπωλ. Στα 13 έπαιζε κιθάρα χεβιμέταλ. Μπούχτισε και τα παράτησε. Άρα ένας πολύ ισχυός παράγοντας σε αυτή τη διαδικασία είναι και ο ψυχολογικός. Διότι η εξειδίκευση σου δίνει το περιθώριο να σκάψεις και να βρεις διεξόδους στο βάθος. Έτσι, δηλαδή το παίρνεις, το αγόριζεις, το μαθαίνεις, σιγά, σιγά, σιγά. Εξελίσσουμε σε αυτό και αναδεκνύουμε. Αυτό όμως για να το κάνεις πρέπει αφενός να έχεις αυτή την ψυχολογία να αντέξεις. Σας είπα το παράδειγμα για τη θάλασσα, το δικό μου. Προτιμώ να κάθομαι εκεί στα κυματάκια, δίπλα σε ένα τραπέζι και να απολαμβάνω οπτικά τη θάλασσα. Καθόλου δεν την απολαμβάνω, κολυμπότης, αφού είμαι άτεχνος και δεν το χαίρομαι. Δεν θελαθούν και όλους τους, όχι και καλά να πιάσω τον εαυτό μου να αρέσει τη θάλασσα. Έτσι δεν είναι. Άρα πρέπει να έχεις και μια πολύ ισχυρή ψυχική διάθεση να εξειδικευθείς και σε ένα αγωνισμό. Άμα δεν είναι πολύ ισχυρή αυτή η ψυχική διάθεση, την κάνεις με ελαφρά παιδηματάκια. Ποια είναι η λύση? Αυτή έλεγα χθες σε έναν φίλο μου από μια υπαρχιακή πόλη. Μου λέει, ξεκίνησε την ομάδα χάτμπουλ και θα κάνει μόνο χάτμπουλ, λάθος το λέω. Γιατί θα κάνεις και άλλα αχτλήματα, όπου όταν το πείτε θα κουράζεται το χάτμπουλ, να το στέλνεις για κάπου σε χρονικό διάβολο ζήτημα, παίζει μπάσκετ, να κάνει λίγο κολύβιση και να ξαγύριζει το χάτμπουλ. Και τι αποδεικνύεται, υπάρχουν παγκόσμοι πρωταχυτές, οι οποίοι κάνουν 10 χρόνια στο άθλημά τους και υπάρχουν παγκόσμοι πρωταχυτές οι οποίοι κάνουν 4 χρόνια στο άθλημά τους. Αυτοί που κάναν 4 χρόνια στο άθλημά τους, ασχολήθηκαν και με περισσότερα πόνια αθλήματα, συστηματικά. Δοκίμαζε αυτό ένα, δουσάζεσαι, μπήκα στο άλλο, λέει εδώ έγινε καλά. Οι άλλοι δοκίμασαν μόνο ένα άθλημα. Μετά αυτοί οι τύποι που επέλεξαν το αγώνα που θα κάνουν, δεν ασχολήθηκαν με άλλο άθλημα πριν αυτού που τελικά επέλεξαν. Αυτοί όμως που ξεκίνησαν μένα, άρχισαν να αγαπάνε και τα άλλα τα αθλήματα. Ναι, δηλαδή αυτή η εξειδίκευση είναι για πολύ πυρκισμένα άτομα. Τα οποία έρχονται σε αντίθεση τουλάχιστον με κάποιες συγκεκριμένες θεωρημένες προσωπικότητες. Εγώ άσχα τον κλασσικό αθλητισμό, η κυρία με καταλαβαίνει περισσότερο από όλους σας, γιατί είμαστε στο Ιωζόριο, όταν ήμουν έτοιμος να επιλεγώ στην εθνική ομάδα εφήβων. Έκανα το 1969, για όση μπορούν να προκλουθούν αυτά τα πράγματα, στην καρβουνόσκονη με τέτοια καρφιά, 50 δευτερόλεπτα και 7 δέκατα. 29 στα 200 μέτρα, 11 στα 100, 18 χρονών. Όταν μπήκα στην Αθήνα, τα παράτησα και έπαιξα μπάσκετ. Και δεν έπαιξα περιφερειακά μπάσκετ, έπαιξα μέχρι τη χρονιά που η ομάδα μου, ο πιερικός Κατερίνης, ανέβηκε στην Α1 κατηγορία. Απλά δεν συνέχιζα λόγω κόσμου. Θέλω πάντα να είμαι το πρώτο βγελί. Αν έπαιζα στην Α1 κατηγορία και την εποχή ο Ολυμπιακός και το Καστρινάκη, είχε κάτι παχταράδες στη θέση που έπαιζα εγώ που το στάμπανζα εγώ ίδιος. Και ήδη άρχισα να σχολούμαι με το χαρμπολ και βρήκα μια ευκαιρία και φύγα. Ποιο ταδιό είναι το σωστό? Άντε, Σοφή, απαντήστε. Πολλοί αδίδες ξεκίνησαν αργά την εξειδικευμένη προπόνηση. Αυτό είναι το κλασικό, το σοφιετικό μοντέλο. Είναι ο αντίποδας του σοφιετικού. Ναι. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Οι Σοοιδοί στο χαρμπολ, που είναι πολύ προκειμένοι, εξειδικεύσεις αναθέσεις δίνανε στα 16 ή με 17 χρόνια. Στην Ελλαρά τη δίνουν τα 8 χρόνια. Πήγαινα με τη λογική της πολύπλευρης αυτιές. Δηλαδή, μπορεί να το κάνει αυτό στο αγώνιμα της κολύβισης, όπου στα 12 με 13 πρέπει να δείξεις σημάδια, μπορείς να γίνεις παγκόσμιος προδάδετης ή όχι. Δεν σκόλω να το κάνεις. Στην κολύβιση όλοι, λέω εσύ, έχουν γει, έχουν γει αυτοί που επέλεξαν εις αρχής να είναι κολυβητές. Εσύ δεν είναι. Έχετε μετά πηδήσει πολλές. Να σας έχουν έρθει από άλλα θύματα να γίνουν κολυβητές. Γιατί στην ηλικία που θα επιχειρούσεις να κάνεις το Άλμα, μα και την εποχή που να πας να συγκριθείς με ένα προχωρημένο, με ένα προπονημένο 12 χρονοκολυβητή, αυτός είναι στα πρώτα του να κάνει παγκόσμιο ρεκόρ. Μια, θυμάμαι στην εποχή μου, μια Νοτιοφρικανέζα, η Κάριν Μουίρ νομίζω, έκανε παγκόσμιο ρεκόρ στα 11 χρόνια. Παγκόσμιο ρεκόρ. Και τα παγκόσμιο ρεκόρ για ένα χρονικό διάστημα στην κολύβηση καταρρίπλουν και από αυτές, μικράς ηλικίες, δεν είναι? Δεν μπορεί να πάει κάποιος να εγκαταλείψει ένα άνθρωπο να πάει. Είναι δύσκολη η κολύβηση. Είναι δύσκολο, είναι δύσκολο, είναι δύσκολο, είναι δύσκολο, είναι δύσκολο, είναι δύσκολο, είναι δύσκολο, είναι δύσκολο τώρα, βλέπεις πλακάκια τώρα... Αν από νωρίς αγαπήσεις στη θάλασσα, η θάλασσα σου προσφέρει την απεραντότητα της επιφάνειας και την απεραντότητα του βυθού. Εμένα μ' αρέσει να φοράω τη μάσκα, να πάω τρία-τέσσερα μέτρα βάθος, να φοράω τη μάσκα και να στέξω τώρα το βασίλειο της απεραντοσύνης. Άμα δεν το φοβάσαι αυτό το πράγμα και είσαι σαν τον Οδυσσέα που περιγράφει ο Καζατζάκης που έφυγε από την Εθάκη και πέθανε στο Νότιο Πόλο, τρελένιες είμαστε που πρέπει. Αλλά όμως είναι να νιώθεις και μια χέρια ας πούμε γιατί η κολυμπάσκα, εγώ στις τέσσερις χεριές έχω κουραστίας. Άρα είναι πολύ δύσκολο να φύγεις από ένα εύκολο άθλημα να πας σε ένα δύσκολο, είναι πολύ εύκολο όμως από ένα δύσκολο όπως είναι η κολύμβυση να πας πού, σε ένα εύκολο. Παράδειγμα, η Συμπάγευα, την ξέρετε αυτή τη κυρία, την παγκόσμια πρωταχλήτρια στο Επικοντό. Προέρχεται από την, είχε μετάλλιο από την ενόργανη γυμναστική και στα 15 της είπε εγώ θα ασχοληθώ με το Επικοντό και έγινε παγκόσμια πρωταχλήτρια. Αν και τέτοια παράδειγματα σε όλες αυτές τις Επικοντώτες. Ω, άπειρα, άπειρα, άπειρα, στα 15 της είπε φτάνει ρε παιδιά, εγώ θέλω να πετάξω τώρα. Καθώς επίσης, και από ενόργανη να πας στα παρακλάβια της ενόργανης του Επικοντό, βέβαια. Άρα βλέπετε ότι, και ξεκαθαρίζεται, πολύ από τους κορυφαίους σαρτές συμμετείχαν οργανωμένα σε περισσότερα από ένα θύμα. Ο Βαλλερή Μπορζοφ, τον έχετε ακούσει τα καθόλου, είναι ο πρώτος Λευκός που κέρδισε τους μαδρους Αμερικανούς σαν σπριντ. Στους Ολυμπιακούς αγώνες του Μονάκου κέρδισε 100-200 μέτρα. Λοιπόν, είπε του εξής, τον είπαν εσύ έχεις κέρδιση στους Αμερικανούς, πήρε καλό μετάλληλα ο Μπορζοφ, ένας ο ροδοσύμπος που είχε την τύχη να το γνωρίσει. Το λέω, ποιο μετάλλιο έχεις στην πιο περίεπτη σέση. Το μετάλλιο που πήρα στη Σπαρτακιάδα μου, λέει. Ήταν ένα παραδοσιακό παιχνίδι στη Σπαρτακιάδα, ήταν οι Ολυμπιακοί αγώνες των νέων της Οφητικής Ένωσης. Όλα τα Ολυμπιακά θλίματα, ανά τέσσερα χρόνια, οργανωνόντουσαν για τους αθητές και τους νέους της Οφητικής Ένωσης. Ήταν μια τεράστια γραμμή που είχα την ευκαιρία να τη βιώσω από κοντά σου. Αυτά είναι τα καλά του ΚΚΕΕΡΣ, γιατί να το κρύψω μ' ανάλλωστη. Λοιπόν, είναι ένα παραδοσιακό άθλημα, μου το είπε, με τα παιδιά από το Αθλητικό Σχολείο που φοιτούσα. Είναι η μεγαλύτερη μου διάκριση. Άρα, και οι Σοβιετικοί το είχαν υπόψη σ' αυτό το πράγμα. Και είχαν παράπλευρες δραστηριότητες, δεν ήταν μόνος το αγωνισμά τους. Άρα, κεντρικός άξιος μας ήταν το αγωνισμά τους, γιατί αυτή ήταν και η ιδεολογία τους. Ενώ στη Δύση, λόγω του ότι τα μοντέλα είναι πιο φιλελεύθερα, θεωρητικά τουλάχιστο, αφήνουν περισσότερο την εκτροπή από το Μέσο Όδο, όσο η ιστοχευμένη οικονομία, οργάνωση του κράτους των Σοβιετικών χώρων. Διότι τώρα το Αθλητικό Σχολείο, όπου δοκιμάστηκε στη Δύση, απέτυχε. Δεν ταιριάζει στη λογική της κοινωνίας, κάτι ξέρω, να βάλεις ένα παιδί, δηλαδή, μέσα στο σχολείο, εκεί να τρώει, εκεί να σπουδάζει, εκεί να προγνωρίζει. Δεν το σηκώνει αυτό ο οργανισμός. Εγώ μίλαγα με έξωρων παιδάκια στη Σόφια, που είχαν έρθει από την τότε Ανατολική Γερμανία, και είχαν ζαβλακώσει στο γράψιμο και σηκώθηκα έξι ώρες το πρωί να πάω λίγο να περπατήσω, πέντε, δεν θυμάμαι τώρα, να εξελαμβηκάρω. Και βλέπω ένα τσούρμο πιτσίρι και ένα πιόνι μπρος στο κολυβητήριο. Λέω, το προπονίσεις, πού τα πας αυτά. Λέει, για προπονίσεις. Λέω, να τα μιλήσω λίγο. Και δεν τα μιλάζουν. Λέω, δεν θα θέλετε να κοιμηθείτε τώρα. Ήταν έξι, εφτά και οχτώ χρονών παιδιά. Λοιπόν, δεν θέλετε να κοιμηθείτε. Λέει, όχι. Και τα κουβεντιάζει. Και τι μου λένε. Εμείς, λέει, αγωνιζόμαστε και για την πατρίδα μας. Πάρε ένα εξάγχρονο τώρα παιδάκι να σου πει στην Ελλάδα ότι αγωνίζει για την Ελλάδα. Για δικό τραγούδι μας. Καταλαβαίνετε, είναι διαφορά φιλοσοφίας και κοινωνικής οργάνωσης. Δεν είναι μόνο αδυντικό γεγονός αυτό το πράγμα σου. Ναι, Ευαγγέλι. Αυτό δεν είναι φιλοσοφία δικιά τους. Είναι φιλοσοφία των γυναίκτρων και τα λεπτά. Φιλοσοφία. Ευαγγέλι, θυμάσαι τι είπα. Κογενειακό περιβάλλον, μικρόκοσμος, μακρόκοσμος. Όταν λέγανε στο βιβλίο το GTO, Γκοντόβ, Ζαστίντα ή Ομπράνα. Ετοιμότητα για παραγωγή και για άμυνα. Μην ξεχνάς ότι αυτός ο λαός έδωσε 22 εκατομμύρια νεκρούς, για τους οποίους ελάχιστα μιλάνε. Μιλάνε για τους Εβραίους και καλά έκαναν και μιλάνε, αλλά για τα 22 εκατομμύρια σοβερτικό δεν μιλάει κανένας. Γιατί είχαν την αδυντική να έχουν έναν γέτη που λέγονται Ναστάδη, τον οποίον τον απορρίπτουν εξολοκλήρου. Αλλά αυτή η ατοθυσία των 22 εκατομμύρων, ένα εκατομμύριο, ένα χρόνο πολιορκούσαν οι Ναζιστές το Leningrad. Τρώγανε τα σοδικά τους και δεν παραδόθηκαν. Γιατί υπήρχε αυτής αυτής τις τρεις λέξεις, ετοιμότητα για την πατρίδα, για την παραγωγή και την άμυνα. Σε ένα χρόνο μετέφεραν τη βαριά βιομηχανία από το Leningrad πίσω από τα Ουράλια και σε τρία χρόνια είχαν ψηλότερη παραγωγή πολεμικού υλικού από τη Ναζιστική Γερμανία. Όταν ξεκίνησε αντιπίδηση στο Stalingrad, κατέβηκαν, δεν ξέρω πόσες χιλιάδες άρματα, όπου πηγαίναν και δουλεύαν νύχτερα οι γυναίκες, όσοι δεν πήγαιναν στο μέτωπο. Άρα, εγώ δεν θέλω να εχθιάσω αυτό το σύστημα, λέω τα χαρακτηριστικά το, είχε και τέτοια εθνικά δεδομένα μέσα και στο Ναζισμό και στην τέχνη. Στη τέχνη βέβαια έκαναν το έγκλημα με τον Σοσιαλιστικό Ρεαλισμό. Όποιοι δεν ακολουθούσαν το μοτίβο του Σοσιαλιστικού Ρεαλισμού πεθαίναν από την πείνα. Ήταν οι ακραίες περιπτώσεις, ας πούμε, της λειτουργίας του σύστηματος. Το δυτικό σύστημα είναι πιο φιλελελεύθερο, έτσι. Άρα, ποιο είναι τώρα τα δυο καλύτερα, όχι το πρώτο μοντέλο, για μένα, σε πρώτη τοποθέτηση. Σε δεύτερο τοποθέτηση, ό,τι ταιριάζει στο παιδί. Σε τρίτο τοποθέτηση, ό,τι προκύψει. Εκείνο που έχει σημασία είναι να μην απογοητεύσουμε το παιδί που θέλει να διακριθεί. Εγώ τους λατρεύω αυτούς τους τύπους που θέλουν να διακριθούν. Αντί να είναι αλλαχτή και να κάνουν ό,τι κάνουν ως όρος, θέλω να διακριθώ. Η φύση ευνοεί τους πρωτοπόρους, τους ηγέτες, και εγώ τους λατρεύω. Αν αυτό το παιδί που θέλει να διακριθεί, εγώ θα το καλλιεργήσω αυτό το πράγμα. Με έναν περιορισμό. Να μην περάσει στην ανιζυστική προσέγγιση του ελλητισμού. Να ξέρει όμως τη σημασία και να ξέρει τι τη σημασία έχει και αυτό είναι η διάκριση. Γιατί αν ένα παιδί που θέλει να διακριθεί, δεν θέλει να φάει και το γένειά του, να κόνει. Αλλά αν ένα παιδί που θέλει να διακριθεί, γιατί θέλει ο πατέρας του να διακριθεί. Αλλά παιδί δεν ξέρετε. Τα παιδιά τα οποία πειάζονται από τους γονείς τους για αυτό το πράγμα, τις τρίβουν... Δεν ξέρετε ότι τα 8 και τα 9 και τα 10 δεν ξέρετε να προταλθεί. Μην συναχωριέσαι. Αυτά σε κάποια φάση βγαίνουν στα 10, είναι στα 12, στα 13, στα 14. Θα βγει αυτό το πράγμα. Θα βγει αυτή η απέκτηση και θα αποχωρήσει. Και δεν θα γίνει ποτέ πρωταλτήσει αυτός ο οποίος γίνεται πρωταλτήσει και έτσι το ξέρουν οι γονείς του. Να είναι ταυτισμένο το εγώ σου, ο ψυχισμός σου, οι βιολογικές σου ικανότητες, να το προσπαθείς να κάνεις. Πρέπει να έχεις πλήρη αυτογνωσία ως άτομο για να γίνεις πρωταλτής, αλλιώς δεν γίνεσαι, όσο και βιολογικά να είσαι πρωταλτήσει. Αν το προσεγγίσουμε όμως στο θέμα με προστανατολισμό πιο πολύ θυσιολογικό, πάνω στη θυσιολογία του ανθρώπου, δηλαδή πιο πολύ σώματομετρικά και βάση φυσικής κατάστασης, το πρώτο μοντέλο έχει ένα μεγάλο τζόγκο αυτό που είπατε. Δηλαδή μπορεί να το πετύχω το παιδί και εξητήρ και ψηλά το κορυφώσει στην απόδοση, όμως σε περιπτώσεις που ένα παιδί θα έρθει έως με πρωί μια ανάπτυξη. Αλλά δεν θα έχει στην συνέχεια την ίδια ανάπτυξη. Δηλαδή άμα κάνουμε αυτήν την ανάπτυξη δεν είναι λεπτόμυριες. Μπεδεύεις τα πράγματα. Το αν δεν λάβω υπόσχομαι τη βιολογική μου ηλικία, τη βιολογική ηλικία του παιδιού και αποφασίσω, σημαίνει είμαι βλάκος ως υπέσημος, είμαι ανίκανος. Δεν φταίει το παιδί, φταίει εγώ. Για αυτό λέμε πάντα, δίνουμε δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες. Και λέμε πάντα, δεν βιαζόμαστε, δεν βιαζόμαστε. Μα ακόμα αυτό που ζούμε, εμένα πιστεύω, είναι ότι εκεί έχουμε τις ευαίσθητες φάσεις που λέμε. Δεν υπάρχουν ευαίσθητες φάσεις. Αυτό ακριβώς. Δεν υπάρχουν ευαίσθητες φάσεις. Τι λέγαν τις ευαίσθητες φάσεις. Κοιτάξτε, εγώ συμμετάσχω σε ένα παγκόσμιο association, πλέον παιδιάτρικο work physiological. Ασχολείται με το παιδί από όλες τις πλευρές. Και εκείνο που τεκμηριώνεται από όλα αυτές τις συναντήσεις, δεν υπάρχουν ευαίσθητες φάσεις. Έτσι, για την προπόνηση. Οι φάσεις όπου κάτι βελτιώνεται πιο γρήγορα από τα άλλα, είναι μόνο για τα γόρια, τα μπιόνι μπού. Στην εφηβεία. Είναι τεκμηρωμένα πλήρους αυτά. Τα ξεκαταρρίζουμε αυτά τα πράγματα. Αλλά η ηλικίας που λέγαμε ότι κάτι αναπτύσσεται πιο γρήγορα, έχει απομηθοποιηθεί και είναι λόγω βιολογίας. Μπαίνει ο άνθρωπος στην εφηβεία, έχει το φιλικόταμα. Οι επίδρασεις της προπόνησης έδινε διαφορεπημένα αποτέλεσματα. Ξέρεις γιατί? Γιατί δεν ενιωποιεί το επιβάληση του παιδιού με τον ενήλικα. Στο παιδί κάναμε παιδικό πρόγραμμα, στον ήλιο κάναμε πρόγραμμα ενήλικα. Και παρουσιάζονται διαφορές. Τώρα που εφαρμόζονται μία προγράμματα, πλέον για πειραματικούς σκοπούς, η απόδοση των προγραμμάτων είναι ίδια και στους ενήλικες και στα παιδιά. Δεν διαφέρει πορθενά. Άρα, να ξεχάσουμε τη λεγόμενη ευαίσθητη ηλικία, όσον αφορά την προπόνηση. Τώρα, τα υπόλοιπα έχουν να κάνουμε, με το πώς συμπίπτει το γουστάλο του παιδιού, το ασυνείδητο, το υποσυνείδητο και το ασυνειδητό. Σας είπα τρία πράγματα. Το ασυνείδητο είναι αυτό που υπάρχει και δεν το ξέρει το παιδί ακόμα. Το υποσυνείδητο είναι αυτό που μπαίνει στον συνείδητο και ξαναβγαίνει. Και το συνείδητο είναι αυτό που έχει εμφάνιση. Πέρα, δεν γουστάλα, δεν κάνω ασυνείδητο. Αλλά εμείς πρέπει να προλάβουμε το υποσυνείδητο. Συγγνώμη, το ασυνείδητο. Αυτό που υποκτευόμαστε την μπορεί να έρθει. Αλλά τι θέλει το κάθε παιδί να το παρακολουθούμε με ηλεκτρονικό μικροσκόπι. Τη συμπεριφορά του, την αντίδρασή του κτλ. Σε λίγο θα μιλήσουμε για το over-training. Η βασική αιτία του over-training. Γιατί μονίμως διαφωνεί ο προπονητής μας για την ποσότητα της δουλειάς. Και το over-training δεν το προκαλεί μόνο η αυξημένη επιβάση. Το προκαλεί το ψυχολογικό stress του αδερτή μπροστά, να μην μπω του προπονητή. Έγινε αντιληπτώσει. Θα ήθελα να πω κυρία μου. Ειδικά σου γνώμη με αδερτή, δεν με νοιάζει. Λοιπόν, εντάξει. Αυτό όμως ο προπονητής, ο ασυνείδητος, δεν του λογαριάζει. Τι λογαριάζει. Πόσο εγώ θα κερδίσω από αυτόν τον άθλητο. Αν μου κάτσε, έκατσε. Αν δεν μου κάτσε, ε, και τι έγινε. Το αν μπορεί να τραβατήσει, ή να το κάνει το παιδί αυτό να μισήσει, τον αθλητισμό, δεν του νοιάζει. Πριν μαρτύσεσες καινούργια γενιά, η οποία είναι να πείτε ρε παιδιά, δικαιούμαστε και να αποτύχουμε. Άρα, δεν δικαιούμαστε όμως να είμαστε τι. Ανέσθητοι και χωρίς παιδαγωγικά ζητήματα που να χαρακτηρίζουν τη δουλειά μας. Έτσι. Άρα, πώς πρεσβείνομαστε στο ασυνείδητο. Αυτό που δεν έχει διαμορφωθεί, γιατί το υποσυνείδητο κατά διαστήματα εφανίζεται και φεύγει. Μέχρι να σταθεροποιηθεί στον ασυνείδητο. Το υποσυνείδητο είναι κάτι που δεν έχει διαμορφωθεί ακόμα. Παρακολουθείτε καθόλου… ακούτε καθόλου μουσική με στίχους του Κάτσου. Δεν ξέρετε ποιος είναι και ο νύχος του Κάτσου. Λοιπόν, ή τα ποιήματα του… πώς το λέμε αυτόν τον ποιητή που πήρε βραβειον Όμπεν, του Ελήτη. Είναι οι λεγόμενοι σου ρεαλιστές ποιητές, οι οποίοι εκφράζουν μπροστά έξω το ασυνείδητό τους. Δεν λέει ο Κάτσος πάλι μουσικά. Χάρτινο το φεγγαράκι. Υπάρχει χάρτινο φεγγάρι. Δεν υπάρχει. Αυτός όμως βλέποντας το χρώμα του φεγγαριού, το είδε σαν χάρτινο, γιατί το είδε τι, χλωμό. Αν έλεγε χλωμό το φεγγαράκι, θα έλεγε μία διατύπωση, δεν έχουμε πει χιλιάτσι. Και τι έλεγε, είπε χάρτινο το φεγγαράκι. Έτσι το διαμπαρφονόταν στο ασυνειδητό του. Ο σου ρεαλισμός είναι η έκπραση του ασυνειδήτου. Και στην πίεση και στη ζωγραφική και γενικότερα στην τέχνη. Άρα εσείς πρέπει να ψάχνετε το ασυνειδητό του παιδιού. Συνεχώς. Να τον εκμείνετε. Για να δείτε συνέχεια την τοποθέτησή του πάνω σε αυτό που το προσφέρετε. Εντάξει. Θα ακολουθήσει το ένα μοντέλο, το β μοντέλο. Δείτε, ψάχνεστε και τα δύο μοντέλα να δίνουμε επιτυχής. Άρα το παιχνίδι είναι στα χέρια σας. Η πρόλη με εξειδίκει σε ένα σπόρο. Οδηγεί πιο εύκολα στην εγκατάληψη ο Τζόνι. Και δεν έπαιζε rock, έπαιζε heavy metal στα 13 του. Έτσι. Ούτε ήθελε να βλέπει το hardball στα μάτια του. Οδηγεί πιο εύκολα σε αυτό που λέμε κάτσουμο ψυχής, το burnout. Δηλαδή αρχίζει και αμυσή πλέον αυτό το πράγμα ο αρχητής. Δημιουργεί κοινωνικό απομονωτισμό. Σχολείο. Θαγητό. Προπόνηση. Άντε μάτια και κάνω δύο γλώσσες ταυτόχρονα. Και κάνω μοσικό όργανο. Και πού είναι η προσωπικότητα του παιδιού. Έχει χαθεί. Που είναι ο έρωτας. Δεν υπάρχει. Και ο τελεόερωτας ενώ αυτό που γουστάζεις να κάνεις μην το πάμε μόνο στη σχέση του δυοφύλου. Έρωτας είναι όταν κάνω κάτι γιατί το γουστά. Που είναι αυτό στο παιδί. Δεν υπάρχει. 30 λεπτά εκείνη τη μέρα. Στη διαδικτυνή του ελεύθερη να κάνει ό,τι γουστάρει και προτιμά τη τηλεόραση γιατί είναι το πιο ξεκούραστο. Και αυτό τα κάνει και πιο πασιεργα. Τα παιδιά. Risk factor για το Over way, να πετάξουμε και μια γλυγούρα τώρα, είναι τηλεόραση. Γιατί? Ποια ξεκούραστη. Και εγώ που έχω βάλει και το διάβασμα, μετά τις 10 η ώρα, βλέπω NCIS. Βλέπω αυτά τα ευχάριστα έτσι. Τι ώρα περνάει η ώρα, καν τις 12 η ώρα, ούτε καταλαβαίνω πώς με περνούν οι ώρες. Γι' αυτό το παιδί πάει στη τηλεόραση. Του λείπει το παιχνίδι και τουλάχιστον παίζει νοητικά με την εικόνα. Λοιπόν, προκαλεί πιο μειωμένη απόδοση σε σχέση με την πολύ πρεβή προετοιμασία. Και δείτε ένα μοντέλο, εντελώς φιλελεύθερο, που κάνε στην Αγγλία. Στην Αγγλία τους λένε, παιδιά, πριν τους Ολυμπιακούς αγώνες, όσοι γουστάρετε να ενταχθείτε στο σύστημα ταλέντων, ανεξαρτήτως ηλικίας, εξειδίκευσης, προηγούμενες εμπειρίες, ενταχθείτε. Το όνομα σαν fast track. Δηλαδή, καταλαβαίνετε ότι εφαρμόζουν τα οικονομικά μοντέλα, που? Στον ανθατισμό. Το fast track είναι μια πολύ γρήγορη επένδυση. Λοιπόν, τους πήραν. Διαβάστε λίγο. Δεν βλέπω ποτέ. Δεν βλέπω ποτέ. Να κάθεσαι μπροστά. Δεν έχουμε φωτογένεια. Ναι, μεγάλαι. Με κατ' ο τρόπος σας τώρα. 4.000 ξεκίνησαν, 48.000 βγήκαν. Και πήρα μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008. Διαβάστε, διαβάστε τα. Σας το έστειλα. Σας το πρότεινα σε βιβλιογραφία και κατεβαίνει έκονα στην τζέλα sportsire, με το οποίο έχουμε σύνδεση ακόμη και το καεικαθένει τζάμπα. Μην τα παίρνετε τώρα, μας σημαίνει τροφή. Άρα, δηλαδή, τι μας λένε εδώ οι ποιητές. Εδώ, και αυτό δεν θα μείνει πολύ σε αυτό τον πίνακα, λέει τις διαφορές που έχουν οι παγκόσμοι πρωταφητές με τους εθνικούς πρωταφητές. Και κοιτάξτε εδώ στο τέλος. And training volume, number of sessions, συνολικά μέχρι τα 10 χρόνια. 391 για τους παγκόσμους του world class, 422 για τους national. National, που είναι δεύτερη κατηγορία, κάνουν περισσότερες ώρες. Κοιτάξτε εδώ τι λέει εδώ. Other sports until junior age limit. 431 for the world, 410 for the national. Αυτά είναι δεδομένα στατιστικής έρευνας που είναι από τον κ. Γκούλιχ το 2007. Δεν σκόβουν αδυσβήτηση. Άρα, αν με αυτή τη διάλεξη κατοθώσω και σας βάλω ζυζάνια μέσα σας για το πώς προετοιμάζομαι το παιδί και θα σας φάω ένα απλό ερώτημα. Ποιες ηλικίες κάνεις προπόνηση για γίγαντα? Προ 6 μέχρι 14. Ναι, από το 14 και πάνω. Έχεις καμιά συνονόηση? Δεν έχω μόνο ερωτήσεων, ερώτησα με συνεχινού λεωβάδα. Αν είχα την αγωνιστική λεωβάδα, έκανα σε μεγάλη καλύτερη ερωτήσεων με τον κύριο. Δηλαδή, στο αφήνω το ερώτημα να μου το απαντήσω, θα σας δείξω κάποια άλλα πράγματα παρακάτω για να καταλάβεις καλύτερα τι εννοώ. Λοιπόν, όταν ένας έπιβος ασχολητής κατεπέκτασε, ιστερεί σε ένα άθλημα, ήθελε να εγκαταλείψει στο άθλημα προπονείται, χρησιμοθέττα να στραφεί σε ένα άλλο άθλημα. Επειδή όλοι σας θέλουν να γίνετε επιχειρηματίες, ο επιχειρηματίας που πετύχει μέσα είναι αυτός που έχει πολλούς ασθομανίκια. Άρα, πρέπει να έχετε ένα σύλλογο με πολλά ασθήματα. Να μην μισείς τον προπονητή του στίου, να μην μισείς τον προπονητή του ποδοσφέρου και όταν ένα παιδί αρχίζει και λέει δεν θέλω άλλο, αρχίζει και βγαίνει μέσα του το ασυνείδητο. Χάρτινο το φεγγαράκι, μόνο που αυτός το φεγγαράκι δεν το βλέπε χάρτινο, θα το βλέπει σαν ένα τέρας γιατί μισεί όλο το περιβάλλον. Θα αρχίσει να το πείσει, δεν δοκιμάζει να παίξει ο τίποτας του και κάνει εξάμενα. Γιατί δεν πρέπει να το διώξει από την αναζήτηση του ταλέντου του να γίνει τι, λίντερ. Πρέπει να το αγαπάμε αυτό το πράγμα, γιατί αυτοί που αλλάζουν τον κόσμο είναι οι ηγέτες, δεν είναι οι λαοί. Οι λαοί μπορεί να αποτελούν το μοχλό, αλλά αυτοί οι οποίοι αλλάζουν τον κόσμο είναι οι πρωτοπόλοιοι. Και όταν λέω οι ηγέτες δεν είναι ο πρωθυπουργός και τέτοια, είναι ο κορυφαίος επιστήμονες, είναι ο κορυφαίος μουσικούς, κορυφαίος της τέχνης. Άρα πρέπει να το διατηρήσουμε σε αυτή τη λογική. Έτσι. Άλλο έχουνε τα παιδιά της fast track εκπαίδευσης. Τα πολύ έξυνα παιδιά στα 15 τους χρόνια έχουν πάρει και τον διδακτορικό τους. Και εδώ το υπουργείο μας επιχειρεί να καταργέσει την γενοτομία και την διάκριση. Άρα πρωτοπόρα και γενοτόμα διαδικασία είναι εκεί η αναδείξη των αθλητικών ηγετών. Έτσι θα βλέπετε τα παιδιά που προσπαθούν να βγάλουν τον εαυτό τους προς τα έξω. Άρα χρειζουν απεράδοτη σεβασμό του ημεριά μας. Α, καποτίστια. Υπάρχει απάντηση, ναι ή όχι σε αυτό. It depends. Γιατί εδώ υπάρχει και το τυχαίο. Μπορεί να προκύψει κάτι στην τύχη. Λέγε ρε Ευαγγέλη. Εγώ είμαι της αυτοσυριακής της δεύτερης κατηγορίας. Περισσότερο το γνωρίζω δυνατογικά. Δηλαδή όταν περνάει καλά το παιδί, άφηνα να γραβήσει δεύτερα πτήματα, περνάει καλά το άφημα. Άρα, ενωλίγεις, είμαστε ανοιχτοί σε όλα. Λέγε. Οι σύγχρονες δάσεις στις σχολές προγονητών, λιοθετούν αυτό το μοντέλο ακόμα και μέσα στα ίδια τα πτήματα. Για παράδειγμα, στον ποδόσφαιρο και στον μπάσκετ, η σχολή προγονητών προτείνει, μέχρι την εφηβεία ακριβώς, μέχρι την εφηβεία των 15, να μην έχει καμία εξυγκρήψη απλώς προς τη θέση. Επιτέλους. Αλλά στην Ελλάδα αυτό θα αργήσει να γίνει όμως. Η σχολή προγονητών της Ελλάδας το λιοθετεί πλέον. Πολύ ωραία. Αυτό είναι πολύ ευχάριστο. Το ίδιο και για το υπόλοιπο σαφουρικασμός που πού φαντάζουμε το λιοθετεί σαφουρικασμός. Ναι. Εγώ από την δική μου εμπειρία, γιατί βλέπω το φόβο με τον χρόνο της ΕΝΑΡΑΡΙΚΕ, δεν υπάρχει ένα παράδειγμα με ένα βέδι το οποίο να έχει περάσει από μία σειρά θλιμάτων και στη μεσηπλία την ακατέληξη στην ΕΝΑΡΑΡΙΚΕ και να έχει πέσει σε ψηλό επίπεδο. Το αντίο το υπάρχει αυτό. Αλλά δεν υπάρχει πρέπει να ξεκινήσει με λογαράνια να πήγει σε κάποια βλάθμια και να ξαναγύρισε, το οποίο να έχει φτάσει σε επίπεδο προταθλητισμού έστω στα ελληνικά βλάθμια. Γιατί ξεκινάει το πάρα πολύ δύσκολο, που είναι ελληνόγενη γυναστική. Το συνείδητό του μέσα αρχίζει να βλέπει το φεγγάρι σαν ένα τέρας, ούτε κάνει χαρτί, ούτε κάνει έτσι. Βλέπετε πόσο επίκαιρος είναι ο στίχος του Κάτσου. Πάτε να διαβάσετε, όλους τους χατζιδάκες είναι σε στίχους Κάτσουας και όχι μόνο. Και η Μοσχολιού έχει τραγουδήσει Κάτσου. Όλοι οι μεγάλοι Έλληνες τραγουδιστές, για τους ποιοτικούς μιλάω, έχουν τραγουδήσει Κάτσου. Πάρε, ψάξτε λίγο τους στίχους του, για να καταλάβετε ότι υπάρχει μια άγνωστη πλευρά, η οποία είναι ιδιαζόντος απαραίτητη για τον προπονητή, που είναι το ασυνείδητο του παιδιού. Και ο πετυχημένος του προπονητής είναι αυτός που εκμεύει, όχι εκβιάζει, που εκμεύει το ασυνείδητο του παιδιού. Άλλα είναι μια ευκαιρία να αγαπήσετε και λίγο τον σοριαλισμό, ή τον υπεριαλισμό, όπως λέγεται. Πάτε στο wikipedia και διαβάστε λίγο. Ό,τι συμβαίνει στην αρρώγεια νυμαστική συμβαίνει και στην κολύμνηση. Είναι ιδία της δυσκολίας και ιδιαιτερότητας αθλήματος. Εγώ θα σου πω πέρα από αυτό που μόλις είπατε ότι η κολύμνηση είναι κατηγορία μόνοι τους αυτά. Ό,τι όσο ρωτάμε νοούσα πριν να κάνει διαβιωχή αθλήματοι, τα λοιπά, το λέω ως μόνος σαν καλοπέρας, δηλαδή κάνει μάχη, δηλαδή γιατί είναι με την παράδειξη που περνάει καλά, αλλά σαν γυναστική, δηλαδή να βαλείται μια ουτην νοημοτροπία της γυναστικής της, αυτής της νοημοτροπίας. Ένα το παιδί να εγκυνάζει, όχι μόνο σε ποδόσφαιρο, δηλαδή, αλλά να έχει και την κοινωνίσθηση στον πρόγραμμα, να έχει και την ανταγωγή, να έχει πολύ πιτεπλή άσκηση. Ευαγγέλε, ξέρεις ποιοι εφίβραν πρώτοι στον κόσμο την εκμεευτική μέθοδο. Η εκμεευτική μέθοδος είναι η μέθοδος Σοκράτη και του Πλάτου. Την εποχή που οι άλλοι, λέει, βγάζαν και αυτοί μεγάλους στοχαστές, αλλά ούτε καν διεννοούντον να μπουν στη διαδικασία της εκμεεύσης. Αυταρχικός τρόπος της εκπαίδεσσης. Οι αρχαίοι μόνοι, ευσυχώς υπήρχαν κι αυτοί στη ζωή μας, ανεκάρρευτοι την εκμεευτική μέθοδο. Τι έκανε ο Σοκράτης, πήγαινε γύρω γύρω όλον τον κόσμο για να σου βγάλει δύο λέξεις. Άρα, είναι καλό, εφόσον θέλετε να ακολουθήσετε τη δουλειά του προπονητή, διαβάζετε λίγο Πλάτωνα και λίγο ο Σοκράτης για να καταλάβετε τι σημαίνει εκμεευτική μέθοδος. Έτσι, άμα δεν είσαι καλός προπονητής πρέπει να είσαι καλός και στην εκμεευτική διαδικασία. Προπονητικός σχεδιασμός, μακροπρονος, αιτήσιος. Σχόλια δεν είναι καθόλου σίγουρη η αποτελεσματικότητα του μακροπρονοσχεδιασμού. Μπορεί να αποτύχει, όχι γιατί το παιδί βαρεύτηκε και έγινε, γιατί ήταν αναποτελεσματικός. Τώρα οργάνωση, κλειστό αθλητικό σχολείο ή μικτό σύστημα ή σωματιακή ανάπτυξη. Τι είναι καλύτερο για την αξιοποίηση του ΑΡΕΤΑ. Σαφώς δεν είναι το κλειστό αθλητικό σχολείο, αυτό το σοβιετικό που λέμε. Είναι το δεύτερο και το τρίτο. Σ' οργανωγράμματα ακαδημιών υψηλών επιπέδων ΒΑΓΕΝΑΡΙΑΚΣ, σωκούν ένα μικτό μοντέλο. Σε εργασία με αθλητικό σχολείο συμφωνώ το μικτό, αλλά το πηδήζει με την οικογένειά του. Δεν ακομπονώνεται από την οικογένειά του. Φεύγει από την οικογένειά του, πάει στο σχολείο, μαθαίνει, προπονείται και γυρίζει στη μάνα του και στον πατέρα του. Εκείνο που δεν μπορεί να αποκατασταθεί στο παιδί με τίποτα είναι η μάνα. Η οικογένειά του παιδιού στις αζευγμένες της οικογένειας, την παίρνει η μάνα μέχρι να ελικριστεί το παιδιά σου. Και καλά κάνει, γιατί αλίμπωνο αν δινόταν η οικογένειά στους άντρες. Λοιπόν, προπονητικά ερωτήματα. Γενική ή δική προτοιμασία, φυσική κατάσταση ή τεχνικότατικη προτοιμασία. Απ' την πολύ μικρή ηλικία ξεκινάμε με φυσική κατάσταση, με λιγότερο τεχνική και λιγότερο τακτική. Είναι σωστό αυτό, είναι υποόδοσο σωστό. Τι είναι η ιδιοποιητήση με τη φυσική κατάσταση, εννοεί επιδεξιότητα. Η τεχνική δεν είναι επιδεξιότητα. Όχι. Η τεχνική είναι μια συγκεκριμένη κίνηση, ένα συγκεκριμένο πρότυπο που αν να το μάθω. Επιδεξιότητα τι σημαίνει. Ότι συσσορεύω πολλά κινητικά ερευθυνότητα για να μπορώ να τα αποκρίνουμε στα χωροχρονικά στοιχεία της κάθε κίνησης. Γιατί την τεχνική που μαθαίνω παραμεθάω στο hardware, μαθαίνω από το κέντρο από τα 9 μέτρα, πρέπει να μάθω και από τα αριστερά πλάγκια και από τα δεξιά πλάγκια. Άρα ξεκινάμε με βάση την επιδεξιότητα χωρίς καμιά έμφαση σε κάποια φυσική ικανότητα και σταδιακά όσο περνάει η ηλικία αρχίζουμε και εξειδικεύουμε την προπόνηση φυσική κατά της κατάστασης και την τεχνική από τις απλές μορφές πάμε στις πιο σύνθετες. Τι ξέρουμε για το παιδί, μέχρι τα 12 ρουφάει πολύ εύκολα τις αδρές κινήσεις. Και από τα 12 και μετά μπορεί και τελειοποιεί πιο εύκολα αυτά που έχει ήδη μάθει και είναι πιο δυσκαιρής η ικανότητα μάθησης καινούργιου κινήσου. Άρα μέχρι τα 12 είναι ανετυχημένη ευκαιρία να μάθω νέες κινήσεις. Πετά τα 12 είναι ανετυχημένη ευκαιρία να τελειοποιήσω αυτά που έχω μάθει και έχει νιωθεί η ικανότητα να μάθω νέες κινήσεις. Ποια είναι η καλύτερη μέθοδος, η ιωλική μέθοδος, έτσι. Ποια είναι η καλύτερη μέθοδος τεχνική για την τελειοποίηση, η τιματική μέθοδος. Άρα ό,τι είναι καινούριο, στο περίπτωτο το δείχνουμε τι, ολόκληρο. Να μην πούμε αυτά που έχουμε πει ότι το παιδί πρέπει να το αφήνουμε μόνο του κτλ κτλ. Ερώτημα γενική σκατεύτηση, προπόνηση ή δική σκατεύτηση. Έγινε ένα πείραμα από 6-12 χρόνια παιδιά με δίκτυα σε απόδοση στην αλλητικότητα και την ανδρύ επιδειξιότητα. Ξέρετε ποια είναι η ανδρύ επιδειξιότητα. Έχουμε λεπτή και ανδρύ επιδειξιότητα. Η λεπτή είναι το να πάρω αυτό εδώ και να το βγάλουμε ακριβώς εδώ. Η ανδρύ είναι οι γενικεμένες καινήσεις στο χώρο και στο χρόνο. Αποδείχει ότι το πιο αποτελεσματικό μοντέλο ήταν το γενικεμένο. Γιατί, δεν ξέρουμε ακόμη, υπάρχουν πάρα πολλές θεωρίες για μεταφορά προποκτημένης εμπειρίας από μία στην άλλη. Πολλά παίζουν, αλλά δεν είναι ακόμη κάτι χειροπιαστό. Εδώ είναι η διάφορη προπολευτική στόχη και πώς το οργανώνουμε. Επειδή αυτό το μάθημα είναι σημαντικό, θα το συνεχίσουμε και στο επόμενο. Στο επόμενο θα ασχοληθούμε με αυτό που λέμε αξιολόγηση. Πώς θα αξιολογήσουμε το ταλέπ. Σε όλα τα επίπεδα. Φυσικής κατάστασης, τεχνικής, τακτικής, νευρωμυϊκού. Υπήρατε για μια εργαστηριακή μυρωδιά. Θα τα ολοκληρώσουμε όλα αυτά για να τελειώσουμε και το μακροχρονοσχεδιάσμα. Είναι πολύ σημαντικό να πούμε και τα υπόλοιπα. |
