Γιατί είναι σηµαντική η εξέταση των κρίσεων σχετικά µε την υγεία; Κάλυψη υγειονομικών κρίσεων και βασικά χαρακτηριστικά, case studies.: Είναι ένα κύμμα το οποίο ισχύει εδώ και χρόνια, δηλαδή λέμε ότι ουσιαστικά αυτή η κρίση είναι διαχρονική και απλά ξεσπάχνουν τα κταύτα, θέλουν κάποια στιγμότα. Και αυτό που την πληροδότησε τώρα ήταν η λεμιμούνια Λαρά στη Δύζερλαμπη στην Καλυφόρμινα το βικέμβριο του 2015 τώρα. Οπου υποτίθεται ότι ένας επισκέπτης ο οποίος είχε την ασθένεια ήταν υπεύθυνος για 136 περιστατικά τα οποία προβλήθηκαν από αυτό και έτσι θεωρήθηκε ότι ξέσπεσε μία επιθυμία και έτσι ο κόσμος έπρεπε να εμβολιαστεί. Και έτσι είχαμε την ένρξη της πληροδότησης της κρίσης όπως και τον νόμο SBK87 ο οποίος ως αντίποδας στον κίνημα κατά των εμβολιασμών, θέλησε να θεσμοθετήσει ότι τα παιδιά προκειμένου να πηγαίνουν στο σχολείο στην Καλυφόρμια πρέπει να είναι εμβολιασμένα παρά τις προσωπικές παιδηθήσεις ή τους θρησκευτικούς λόγους για τους οποίους οι γονείς δεν ήθελαν να τα εμβολιάσουν. Όπως είπαμε είναι μια διαμάχη που διαρκεί πολλές δεκαετίες. Συνήθως για θρησκευτικούς ή για λόγους υγείας στις γονείς δεν τέχονται να εμβολιαστούν τα παιδιά τους. Αλλά πολύ συχνά οι φήμες οι οποίες έχουν τηλεφορήσει για τα εμβόλια και πληροδοτούν αυτήν την κρίση είναι ότι κάποια είναι επέχθονται για την εκφάνιση αυτισμούς σε παιδιά, ότι κάποια εμβόλια περιέχονται υγράγγελο, κάτι που είναι βαρβερό για την ουσία ή για την υγεία και επίσης υπήρχαν και καταγγελίες περιστατικών παιδικής θρησιμομότητας. Και έτσι αυτά ήταν κάποια από τα γεγονότα τα οποία η κοινωνική πολιτική υπέρ των εμβολιασμών έπρεπε να διαχειριστεί. Αρχικά ξεκίνησε σαν μια δημόσια σύγκρουση των δύο αντιμεχόμενων στη Ευρωπαϊκή Επιτρομέληση σε ό,τι αφορά τον εμβολιασμό ειδοδοχιών. Ενώ στη συνέχεια με το κουρούσμα της Disneyland και την προσπάθεια να περαστηθεί αυτός ο νόμος, εξελίχθηκε σε μια κρίση στέλνισης δικαιώματος ελεύθερης επιλογής. Παιδιά έχουν μεγαλύτερη διάσταση. Ως που φτάνουμε να παίρνει πολιτική χρειά και να συμπεριομάνεται ακόμα και στους λόγους όλων των πολιτικών για το 2016, ως ένα ηθικοπολιτική σύγκρουση, ας πούμε, αυτή τη φορά. Εδώ βλέπουμε τους στόχους που έχουν να κατακτήσει, ώστε η διαχείριση αυτής της κρίσης, ώστε να θεωρηθεί πετυχημένη, να έχουμε την δυστροφή του κλίματος υπέρ των εμβολίων, επιρροή του κοινού στο οποίο στοχεύουμε, αύξηση των αριθμών των εμβολιασμένων παιδιά, το άλλο από το πρώτο κλίματο και από το μήνυμα της ευσυνειάς, από το πρώτο κλίματο. Και εδώ βλέπουμε τα μέσα που θα χρησιμοποιήσει η ομάδα διαχείρισης κρίσεων, που τόσο ώστε να έχουν μια στοχευμένη κοινωνική πολιτική, να χρησιμοποιήσει την ανεπιπτώσια του μη εμβολιασμού με την βοήθεια των μέσων, βάση επιστηματικών αποδειδημένων θετικών αποτελεσμάτων των εμβολίων, δημοσιεύσεις εργασιών ερευνητών και επιστήμαν που στηρίζουν την κίνηση, συνεδεύξεις με ειρικούς και πολιτικούς, συνεδεύξεις με γονείς και δασκάλους, με ανθρώπους οι οποίοι ήταν ενάντια στα εμβολιαρχικά και τι τους έκανε να αλλάξουν ο νόμι και δημοσιεύσεις δικαστικών συγκεκριστικίων που αποδεικνύουν την επιτυμμονότητα της σπάσης της επιδημίας και τα εργατικά αποτελεσμάτια των εμβολιασμών. Εδώ είναι ένα τέτοιο εργαστικό για την Λάρα συγκεκριμένα. Κάπου φαίνεται το μίσημα σε πάρα ποσό αυξήθηκαν τα κρούσματα στο 2014. Έγινε μετά το κρούσμα αυτός το μανέφερος εμφάνισης στη Βίζελανδ αυτοί έλεγαν. Επειδή το Λεβάνο είναι από την 1η Ιοναρίου μέχρι πίσω στον τελευταίο. Υπάρχει και παλαιότερο στον τελευταίο. Σχετικά με τις καμπάνιες που έχουμε γίνει δεν υπάρχει κάποια επίσημη καμπάνια. Συνήθως γίνονται από διάφορους γονείς οι οποίοι ήθελαν να πειροδοτήσουν ξανά το ζήτημα αυτό και να τον προσπαθούν να πείσουν επικοινόπωση σε αυτό που ανέφερε και προηγουμένως η Τάνια. Στο κλαίσιο της δημιουργικής πολιτικής τους. Τώρα στα μέσα. Στα νέα μέσα από αυτοκτηρέφανα που κάναμε δεν υπάρχει ιδιαίτερα αισθητή παρουσία τους. Δεν γίνονται πολλές συνεχωρές στο twitter και στο facebook παρακάτως γιατί έχουμε βάλει και στο twitter κάποια απτοτόψη πότε, τι χρησιμοποιήθηκε και κατά πόσο θα χρησιμοποιηθεί. Οι παρουσιαίες σελίτρες στο facebook δεν είναι επίσημη και δεν προωθούν κάτι πολύ συγκεκριμένο και ούτε έστρεφονται σε κάτι πολύ συγκεκριμένο. Υπάρχει η αυστραλιανή ομάδα κοινότητα η οποία έχει πιο έτοιμη μεταστριότητα στο facebook και επίσημη σελίτρες. Και μάλιστα πρόσφατα είχε γίνει και θέμα παγκοσμίως για το ότι είχε συγκρίνει τον εμβολιασμό με τον βιασμό. Μέσω μιας εικόνας η οποία πήρε και τεράστια έκταση. Την ανέφυγε ο Σουμακήντο Πάσβη και το έκανε θέμα. Σχετικά με τα παραδοσιακά μέσα. Επειδή τώρα το θέμα ξανά ανεκλήθηκε με το ζητήμα της Disneyland, γίνονται αναφορές είτε μες στις εφημερίδες είτε στις θεωράσεις και λόγω του ότι πήρε και πολιτική διάσταση, δικοπολιτική διάσταση. Προφανώς και αναφέρθηκε εδώ όπως στα παραδοσιακά μέσα. Παρακάτω εδώ βλέπουμε το τόψι για τα νέα μέσα. Ο CDC είναι ένας οργανισμός που έδωσε την ειτικά βραβεία στους ανθρώπους που προωθούν τον εμβολιασμό των παιδιών. Έδωσε την ειτικά βραβεία στους ανθρώπους που προωθούν τον εμβολιασμό των παιδιών σε διάφορες κοινότητες. Το CDC περιγράφει αυτό ακριβώς. Επειδή είναι από 6 Απηλίου μέχρι 6 Μαΐου, την έκταση γίνεται την ημερομηνία που γίνονται τα βραβεία. Εδώ βλέπετε τα συγκρονευάσματα πάλι για διάφορες ζητήματα που προφερθούν στα εμβόλια. Συγκεκριμένα το πιο που έχουμε ψάξει εδώ είναι για τον όμο. Αυτό είναι στις θεματογραφίες, το εισκαταγραφεί και το Google search ή μόνο που δεν βάζουμε το πάλι. Στο Google search δεν αφαίρεται πάρα πολλά. Δεν το βάλουμε για να μην εμπλαγούμε και μετά που θα χρησιμοποιούμε, γιατί το βάλουμε μόνο το τόψι, γιατί το θέσμα δεν έχει. Πολύ ωραία, μπράβο. Η ιστορία του κινηματός το 1821, με την πρώτη απόπυρα δημιουργία συμβολίκοδα της ευλογιάς γυναικής και επισβήτησης εναλλαγών εμμωρίων, κυρίως με θεσκευτικά επιχειρήματα, όπως το παρούσα σήμερα και εσείς. Ήταν το 19ο αιώνα, ήδη, με τη δημιουργία του κινηματός, για την αφήσβητη συμβολίκοδας των εμβολίων. Το 1852, τα αναφορές του εμβολιασμίου είναι αμαρτία. Το 1840, δίνεται η απαγόραση λόγω επιχειρηματικών εμβολιων. Το 1898, πάλι στην Αγγλία, με ομοσχετικό πλαίσιο, απαγορεύονται οι εμβολιασμοί. Στις ΗΠΑ, η εμβολιασμί ήταν, της αρχής, σε προεδρυτική. Και το 1859, δίνεται ο πρώτος λόγος να αφήνουν εμβολιασμό. Ο Antivaccine Society of America. Το 1894, μετά από 60 ανταγωνιστών στο Ρέντε Τζαμαίδιο, βάζουμε πάλι το δημιουργικό εμβολιασμός. Βλέπουμε ότι είναι πραγματικό με το κινηματιστικό. Σε διάφορα μέρη του κόσμου, διώναται πολύ έντονα το κινηματιστικό εμβολιασμό. Το 2000 και μετά, είπα να κάνει και στις ΗΠΑ, όπου πάντα αφορά μια μικρή μειονότητα ανθρώπων, οι οποίοι, όμως, αντιδρούνε και κάνουν τη φωνή που δεν ακούγεται. Κάθε πολιτεία, στις Αντιευθύνες και στην Προηγούμενη, έχει δικό της νομοθετικό πλαίσιο, χωρίς τους εμβολιασμούς. Και τελευταία, επειδή υπάρχουν πολλές κοινότητες, ξεπορεστά σε κάθε πολιτεία που δεν δέχονται οι κάτοικοι, τον εμβολιασμό των παιδιών, όπως τον υπαγορεύει το Εθνικό Σύστημα Υγείας, αναγκάζονται να επαναφέρουν για την ψήφιση νόμων με πιο αυστηρά μέτρα. Το προφίλ του νέου κινήματος είναι μεμονωμένες ομάδες γονέων, προοδευτικών στις παιδίσεις, με ακριμαγική μόρφωση συχνά οπαδών εναλλακτικής ιατρικής. Επίσης ομάδες θεσκευόμενων, τελείως κοινότητες ορθόδοξων Εβραίων, που δεν επιτρέπουν στα παιδιά τον εμβολιασμό, χριστιανών καθολικών ή άλλων οπαδών αιρέσιων. Επίσης οπαδοί της εναλλακτικής ιατρικής, της χειροκακτικής, της ομοιοπαθητικής και της χεισιοπαθητικής. Έχει παρατηρηθεί επίσης στις ΗΠΑ ότι 11% των παιδιάτρων συστήμουν λιγότερα ευόρια από τα προβληκόμενα. Στην Αμερική υπάρχουν πάρα πολλές οργανώσεις. Ξεχωρήσαμε αυτές τις τέσσερις, το Proof, το Think Twice, το Vaccination Liberation και το Generation Rescue. Στο τελευταίο θα επιμείνουμε, γιατί έχει δημοφωθεί πλέον σαν μια κοινότητα γονέων και οικογενειών που εμβολίαζαν τα παιδιά πριν, αλλά τώρα πιστεύουν ότι πρέπει να δίνουν συνέναιση μετά από ενημέρωση γονείς για τον εμβολιασμό. Την ιστορία του πρόσφατου θέματος που ανεκινήθηκε συνέβαλαν ιδιαίτερα, γιατί ήταν αυτοί που συνέδεσαν τα εμβολία με τον αυτισμό. Το οποίο ξεκίνησε από μια έρευνα ενός γιατρού του Wakefield το 1998, η οποία μετά από 10 χρόνια δικαστικών μαχών και πάρα πολλών επιστημονικών ερευνών που γίνονταν παράγειρα για να αποδείξουν ότι δεν ευσταθεί δημιουργικών μελετών και άλλων, αποδείχτηκε τελικά ότι ο συγκεκριμένος παραποίησε τα δεδομένα του και του μάλλον θα αφαιρέθηκε και η άδεια του σαν γιατρού. Η παραπλαντική επίδραση αυτής της μελέτης, όμως, ήταν τεράστια για όλη τη δεκαετία και επίσης πάρα πολύ την κοινή γνώμη. Είδε εντυπωσιακό πως μετέβαλε την καμπάνια αυτός ο οργανισμός, το Generation Rescue, από την πέραση από τη λειτουργική του Βαξίλη Σαρχόριμπλου, τα εμβόλια είναι φρικτά, στο educate before you vaccinate. Ένα μήνυμα που και αυτό δεν είναι καθαρό μήνυμα, δεν είναι ένα μήνυμα θετικό, αλλά έχει επενεικτικό καρακτήρα και ασπίρει αμφιβολίες. Έχω όμως να λέει ότι πρέπει να εκπαιδευτείς, να ειλαιωθείς πριν να εμβολιωστείς. Η γερία της οργάνωσης, η Jenny McCarthy, είναι και πρόεδοθα, νομίζω, η φράση αυτή, η Jenny McCarthy είναι μια TV persona στις ΗΠΑ, πρόειδη είναι like a playboy, ηθοποιός, showwoman, η οποία αναμήθηκε σε αυτή την ιστορία αναφορμή την εμφάνιση αρτισμού του πεδιού της, το οποίο το συνέδεσε με τον εμβολιασμό, με τον τριπλούν. Η αλήθεια είναι ότι έμεινε καταλυτικό ρόλο στο πώς η ίδια ήταν πάρα πολύ κοινωνιακή, και μπόρεσε να εμπειράσει πάρα πολύ τα πράγματα. Τα επιχειρήματα που χρησιμοποίησαν τα κινήματα εναντίον των εμβολιασμών ήταν η συσχέθηση των εμβολίων η λαράς αρχάς παροχήτητας με αφριστική συντεληφορά, η χρήση ή το συστατικό θημεροσάλ ή θεομερσάλι, που αποτελεί μια μεθυλική αρνούς του ιδρυαργίου, η οποία χρησιμοποιήθηκε το 1930 συντηρητικό των εμβολίων, ιδιαίτερα αυτών που βρίσκονται σε τη αλήθεια από λαπλών δώσεων. Ο κύριος στόχος αυτού της προσθήκης ήταν η διατήτηση του προϊόντου σαν αποστειωμένο. Αυτό θεωρήθηκε ότι ήταν πολύ επικίνδυνο για την υγεία. Σχετικά με το εμβόλιο HPV, έχουν την έσταση των γονέων γιατί να εμβολιάσουν τους παιδί τους γένες εξωλικά μεταδιδόμενο νόσιμα από τόσο νωρίες. Αυτό σε δύο φάσεις, και με την πρόοδο του Καρντασίλ και με το δεύτερο φάρμακο, που είχαμε πάλι αντιγράφει τους γονέων. Συμπεριστατικά εγκεφαλοπάθειες από το εμβόλιο του Κοκίτη. Και επίσης το υγονός ότι τα τελευταία 50 χρόνια ο ρυθμός των εμβολίων έχει αυξηθεί και ένα παιδί πλήρως εμβολιασμένο θα γράφεται 14 διαφορετικά εμβόλια, αντιγόνα και 26 ενέσεις στο τέλος του δεύτερου έδρασης της ηλικίας, το οποίο θεωρείται πάρα πολύ μεγάλο. Επίσης υπήρξε τακή διαχείριση του μονοπλειοεμβολίου του Ιουλίου της ΙΤΑΕΝΙΑΝΑ, που δημιούργησε διευθυνότητες πιστεία προς τους γιατρούς, στην ιατρική δραστηριότητα, στις μονοικά όργανα, ακόμα και των βοήθων του Βρασβουαγίας, των Οικογένειων Βρασβουαγίας. Είναι ενακτική, αττική, θωρείται ασφαλέστερη επιλογή και συνεχώς κλειδίζει έγραφος, καθώς υπάρχουν και οι θεωρείες ότι με τα εμβόλια προσπαθούν τώρα να δημιουργήσουν στην ουσία των πληθυσμών. Στη θεωρία συνομοσίας. Πληθυνικά με τον νέο της Ρήτης, ότι όλα αυτά στην ουσία αποκλείθηκε από... ήταν βάση εγγυής σχεδίου για να μικρύνει ο πολιτισμός. Επίσης, πάλι και προσωπικά θέματα, πέρα από τα θρησκευτικά, θέμα προσωπικής επιλογής και ελευθερίας, τον επιλέξει κάποιος να κάνει το εμβόλιο. Μέσα από αυτά και με διάφορους οικογένειους, στις κοινωνιστικές δικτύου, μεγάλες προσωπικότητες, οι οποίες τα έφεραν για καλά, πέρα από την Ζέννη Μακάρθην, τελεαστέρες, το παιδί του Αμερική, οι Μπρίντες Πιέρς, δημοσιογράφοι, και διάφορες άλλες κινήσεις μέσα στην ουσία, μπόστερ, νημερωτικά βίντεο, ταινείς δοκιματέ, κατά των εμβολίων από διάφορους ακτιβιστές. Είναι αλήθεια ότι όσο περνάς στις φωτογραφίες, είναι εκείνο που ξεκίνησε με τωραστήρια λιλογραφία, γράμματα στα σπίτι για να ενημερώσουν τους άλλους γονείς, οι γονείς για τους άλλους γονείς, προς τους άλλους γονείς, αλλά τελικά γνώρισε τεράστια ανάπτυξη μέσω της ανάπτυξης του διαδικτύου. Υπάρχουν πολλές μελέτες που γίνανε διαδικτύες του Web2 στο συγκεκτημένο θέμα. Οι προσωπικότητες του κόσμου πάντα επηρεάζουν το κοινό, γιατί τροφοδοτούν με πάρα πολλά σχόλια όλα τα μέσα, αλλά υπήρχε και έναν πολιτικό αντιπαράθεση. Γιατί το συγκεκριμένο θέμα, παρότι η πλειοψηφία του πληθυσμού στην Αμερική το 98% υποδοριάζεται, είπαμε ότι το 2% μπορεί να έχει πολύ μεγάλο θόρυφο. Οι πολιτικοί το χρησιμοποίησαν, νομίζοντας ότι κάποιες φορές μπορούν να αντλήσουν ψήφους μέσω αυτού. Οι δημοσιογράφοι στην πρώτη φάση της έξασης του κινήματος, εμφάνιζαν πάρα πολλές προσωπικές ιστορίες και επηρεάζοντας το κοινό, χωρίς να μπορούν βέβαια να καλύψουν πλήρως το κομμάτι του επιστημονικού. Κίνδυνος, τοξικά πρόβλητα. Εδώ είναι η Κάρυ, είναι ο σύζυγος της Μακάρθης. Και γι' αυτό, στην φάση, εκείνη την βοήθησε πολύ. Στην πρώτη φάση του αγώνα, μέχρι να αποκαλυφθεί ότι τελικά δεν είχε σχέση ο αυτισμός με τον εμβολιασμό. Σαν παραδείγματα δίνουμε δυο βίντεο. Ένα δοκιματέρι και ένα βίντεο. Το δοκιματέρι είναι «Αυτισμός made in USA» και ένα πώς μας στις δύο δεκαετίες από την ίδρυση το Δικαστήριο του Εμβολιασμού πήρε σχεδόν δύο εκατομμύρια δολάρια στις 2.260 οικογένειες. Αυτό αποδεικνύει ότι κάτι φάβλο υπήρχε στο κομμάτι του εμβολιασμού. Ενώ ένας άλλος γιατρός, ο Dr. Russell, διακοινεί ένα βίντεο στο YouTube πώς τα εμβόλια προκαλούν βλάβη στην ανάπτυξη των κεφάλων των παιδιών. Εδώ είναι οι εικόνες από τα οποία είπαμε, από τα δύο βίντεο, που κολληθούν και άμεσα συμπεράσσονται. Τα κινήματα που θα νομιληθούν παρουσιάζονται ως ειδικηλωγές εμβιοψηφιών. Η επιστημονική γλώσσα χρησιμοποιεί την ατύπωση «Δεν υπάρχουν οδηγήσεις» και αφήνει η περιθώρια αντιμβολιών να αγκαλώσουν τα κινήματα. Οι θεωρείες νομοσίες καταλήφθηκαν τη διαμάχη, και όπως λέμε, με τον 2.2.1991. Και ο δημόσιο διάλογος έχει στραφεί πλέον στο θέμα του συμβουλικού συμφέροντος στον χέρο της Συμβουλική Ενωσία των Κοινοτήτων. Τα εμβόλια είναι θύματα της ευτυχίας τους, λένε αυτοί που μελετάνε αυτή την εξέλιξη της κρίσης, γιατί η ποσοφία των ανθρώπων πλέον δεν γνωρίζει τι κατάφεραν, από τι έσωσαν την ανθρωπότητα. Επίσης, ένα όρος συμπέρασμα των μελετών από αυτές τις καμπάνιες είναι ότι όταν φοβήσεις κάποιον, δεν μπορείς απλά να τον ξεφοβίσεις. Το μη στην διαμάχη για τους συμβουλιασμούς, είναι η αποτάγηση της σαπάτης του Wakefield. Παρ' όλα αυτά, μια μικρή μία ψυχία ανθρώπων τον θεωρεί ότι είναι ξυλαστήριο θύμα, ένας έκπληκτος άγγελος, ένας άνθρωπος θύμας του συστήματος και των συμφερώνων. Τι είναι το τέτοιο, ότι όταν φοβήσεις κάποιον, δεν μπορείς απλά να τον ξεφοβίσεις. Ότι όλη η καμπάνια εναντίον των εμποριασμών, γύρω από τον φόβο κινήθηκε, ότι είναι αμπιλητικό για τη ζωή των ανθρώπων. Αμπιλητικά για τη ζωή των ανθρώπων. Προκάλεσαν τόσο μεγάλο φόβο, που τώρα δεν μπορεί απλά με την αποκάλυψη της σαπάτης ή με τα επιστημονικά επιτεύγματα, γενικά οι επιστοίμονες εδώ και δέκα χρόνια έχουν καταφέρει να αποτέτσουν πάρα πολλές εμπελέτης, ότι τα εμβόλια δεν ευθύνονται και ότι οι παρενέργεις είναι πολύ μικρές ποσοστιαία ώστε να θεωρηθούν δημόσιο σκίνητος τα εμβόλια. Αλλά μάλιστα λένε αυτοί οι μελετητές ότι τα επιστημονικά κείμενα, η επιστηνή δεν γλάει αγγλικά. Γιατί όταν ξεκινάνε με τη διατύπωση σύμφωνα με τις εμβήξεις, όλοι καταλαβαίνουν ότι με τις εμβήξεις. Τώρα, γενικά δεν ισχύει αυτό το πράγμα, δεν μπορούμε να το πιστέψουμε πολύ, δεν είναι απόλυτη η αλήθεια. Και ένα ακόμα συντασμό είναι, τότε το είπαμε και νωρίτε, ότι τα πρόγρια τα μίντια πρόβαναν προσωπικές δραματικές ιστορίες, τις οποίες οι γονείς απέδειδαν τον αυτισμό στα εμβόλια. Και έχουν δημιουργήσει τόσες πολλές εμβολίες σχετικά με την κρισιμότητα των εμβολίων και ότι κατά πόσο δίνουν αποτρεπτικά για κάποιες ασθένειες, ώστε πλέον ο κόσμος να μην πιστεύει ότι το εμβόλιο είναι κάτι που τον ωφελεί, παρά μόνο ότι μπορεί να δίνεται τροφία, τις θεωρίες της συνομωσίας για αφανισμότητα. Εμείς έχουμε τελειώσει αν έχετε τάξεις δραματικές ερωτήσεις. Ήθελα να πω ότι στη δική μας έρευνα όσον αφορά τη συστοσελίευση είναι τεράστιο το υλικό που αφορά και επαναλαμβάνω ότι είναι μικρό το ποσοστό των ανθρώπων που δεν εμβολιάζουν τα παιδιά τους για να κάνουν τόσο πολύ θόρυβο και όμως τα καταφέρνουν. Είδαμε ότι κατάφεραν οι καμπάνιες υπέρ των εμβολιασμών, οι οποίες είναι πολύ συντονισμένες, να μπουν σε όλες τις σελίδες εναντίον των εμβολιασμών και πλέον το μήνυμα να είναι «Ενημερωθείτε πριν εμβολιασθείτε ή μάθετε για τον εμβολιασμό περισσότερα». Δεν άλλα έχεις πλέον καθαρά το μήνυμα «Όχι στους εμβολιασμούς». Άρα αυτό πιάνω επιτυχέντα. Όχι, του σύστηματος υγείας, του κεντρικού σύστηματος υγείας. Κατάφεραν να μπουν στις περισσότερες σελίδες. Δεν βλέπουμε δηλαδή καθαρά. Ακόμα και είπαμε ότι αυτών των βαρτανισμών η αμφισβήτηση είναι υφέρκουσα. Δεν είναι ξεκάθαρη πλέον. Και επειδή στα δικαστήρια λήθηκαν και εδώ τα θέματα των κρίσεων, και επειδή η επιστημονική κοινότητα συνηγόρησε υπέρ των εμβολιασμών, είδαμε ότι στρογγυλάψαν τον λόγο τους όλοι, ακόμα και οι πολιτικοί, οι οποίοι πολύ εύκολα στην πρώτη φάση, μιλάμε για μια δεκαετία, στην πρώτη πενταετία, πολύ εύκολα εκτοξεύανε κατηγορίες, ακόμη κι αν δεν ήταν σίγουροι για το αποτέρησμα, γιατί τους ενδιέφερε η προβολή και ο θόλυβος που γινόταν γύρω από το ονομά τους. Και μάλιστα ο Robert Kennedy Jr., στη καμπάνη έλεγε για τα παιδιά ότι δεν θέλουν να εμβολιεστούν, γιατί άλλο μετά το αναθόρησε. Δεν κλαίξει ότι στη διάρκεια του χρόνου στρογγυλάβουν μετά ή και καμηλώνουν τους τόμους γύρω από αυτό, καθώς καταλαβαίνουμε ότι είναι πολύ επικίνδυνο. Θα υπάρχουν και οι θεωρείς που λένε ότι φαρμακητικές εταιρείες παρενέργησαν και μπορούσαν μετά να πάρουν στο βόρκο, ειδικά σε περιφορά τους βόρκους τους. Πραγματικά πρέπει να χρηματοδότησαν με τεράστια ποσά, γιατί έγιναν πάρα πολλές έρευνες και από την Αμερικανική Δημόσια Κουλεόραση επίσης, οι οποίες ήταν και υλικό-απτικό και ιδεοσκοπημένης έρευνες αλλά και πάρα πολύ υλικό σαν φάκελος, ο πόλεμος των εμβολίων λεγόμενος, γιατί έπρεπε να λογοδοτήσουν άνθρωποι, οι ίδιοι εφευδέτες εμβολίων, έσωσαν πάρα πολύ, έσωσαν τον πληθυσμό, ότι το όφελος ήταν πολύ μεγαλύτερο από το κέρδος των ίδιων. Μέσα στην περίπτωση του Dr. Offit, ο οποίος ήταν ένας από τους εφευδέτες εμβολίων, των οποίων τα κινήματα εναντίον αγάζαν το όνομά του και τον λέγαν τον Dr. Profit. Έπρεπε λοιπόν να απολογηθεί. Σε αυτό εδώ συστρατεύτηκαν μερίδες νομικών που μιλάνε για την μυθική αυτού του στήματος και κατάφεραν να στρέψουν το δημόσιο διάλογο από την περίπτωση την ατομική, που μιλούσαν όμως για την ατομική τους ελευθερία και το προσεκτικό τους δικαίωμα να καθορίσουν τις στήχες των παιδιών τους, ότι είναι δικοί τους ευθύνοι πώς θα μεγαλώσουν το παιδί τους, αλλά κανένας δεν μπορεί να τους επιβάλλει να κάνουν τόσα πολλά εμβόλια σε ένα μικρό παιδί, ότι είναι συλλογική ευθύνη να δημιουργήσουν άμυνα στις κοινότητες για την προστασία τους. Κάποια ερώτηση, κορίτσι, κάνεις όλο το μη το πείσεις. Εσείς που υποκροσουβείτε τις φαρμαγευτικές αυτερίες. Όχι, δεν μπορώ να πω ότι είναι τις φαρμαγευτικές αυτερίες. Λοιπόν, αυτό εδώ το μήνυμα έχει μια αντίθεση μέσα. Αυτό κυκλοφορεί στη κραίνη του πόνο, ενώ στην Ελλάδα είναι… Ναι, το μήνυμα είναι εξαιρετικά ενδιαφρατικό, διότι τη στιγμή που εμπιστεύεις την ιατρική, πώς μου εμπιστεύεις ότι είσαι ιατρός. Αν εμπιστεύεις ότι δεν εμπιστεύεις την ιατρική, θα τα ξέρεις όλα. Όχι, αυτό είναι κίνδυνα με τον ιατρό σου. Ναι. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει κίνημα… Όχι, υπάρχει, αλλά σε μεγάλο βαθμό. Όχι, δεν υπάρχει οδανωμένο κίνημα. Ναι, υπάρχει έτσι, ας πούμε, σποραπτικά υπάρχουν κίνημα. Μεγάλη ουσπηρία κινήματος ενάντως των εμποριασμών υπάρχει στην Ολλανδία. Η δομή του μαθήματος και ρίξει και γύρω από το να αναλύσουμε τις περιτώσεις, το πώς ξεσπάει μια κρίση και το πώς εμείς διαχειριζόμαστε την κρίση. Στην περίπτωση αυτή ξεκινώ από την πρώτη παρουσίαση, την πληροδότηση μιας κρίσης ήταν, όπως είπαν τα κορίτσια, η εμφάνιση ενός φανωμένου αυτισμού σε μία γνωστή πυλεπερσόνα, την οποία είχε πρόσβασμα στα παραγωγιακά μέσα με σκοπό να διαδώσει την εκστρατεία της. Και αντίστοιχα η κρίση για το κίνημα ενάντων των εμποριασμών είναι η επιδημία η λαρά στην Κίσμελη και στην Τελειφόδηνα. Έχουμε δύο παραδείγματα εδώ. Το πώς ουσιαστικά δημιουργείται ένα κίνημα εναντίον των εμβολίων, άρα αν είμαστε στον κλεμπράγκιστο του Τράμπους, των φαρμακευτικών εταιριών, πρέπει να δούμε και να αντιμετωπίσουμε αυτό το που είχε δημιουργηθεί. Αλλά ταυτόχρονα υπάρχουν και δύο κρίσεις, οι οποίες περιοδοτούνται. Με την περίπτωση της έρευνας για το να μην συνέβαινε τα εμβόλια με τον ναυτισμό που καταποίησε τα δικαστήρια, προς τόσο αυτό εύκολα μπορούσε να το προσπεράσεις ένα κίνημα λέγοντας ότι ξέρεις τον κίνηγες των φαρμακευτικών εταιριών και το άλλο. Αλλά κυριότερα έχουμε την έξαρση της λαράς στην καλλιφόρα, το οποίο αφισβητεί δομικά αυτό το πρωί υποστηρίζει το κίνημα ανάδειστον στην πρίση, ενάντια στον εμβολιασμό. Έτσι δημιουργείται λοιπόν μια κρίση και για τους δυο, και για τους δυο πόλους ας το πούμε που βλέπονται σε αυτή την περίπτωση. Να δούμε λίγο την πλευρά, δηλαδή πάντων όπως και σε κάθε κοινωνία, επεκτείνεται μέσα από το γεγονός ότι βρίσκει δύο αφορμές έτσι για να διαδοθεί. Η πρώτη είναι η έρευνα που γίνεται, το ένα είναι η συσχέθηση της θεομερσάλης με την εφάνιση της αυτιστικής συμπεριφοράς, αυτό έχει αποδεχθεί, το οποίο αρχίζει να επιβεβαιώνει λίγο το νομίζω. Αυτό είναι το πιο πυροδοτή, δηλαδή έχουμε τα κοινόντα τα οποία προβάνω να λένε ότι τα εμβόλια δεν είναι προσόχολος των παιδιών. Αποδεχτεί το ότι οι θεομερσάλοι είναι επιβλαβές και αποσύρεται, που σημαίνει ότι ανοίγει το πρώτο παράθυρο ας το πούμε έτσι για να δημιουργηθεί το ξέστασμα μιας κρίσης. Το δεύτερο το οποίο της προκαλεί την πυροδότηση μιας κρίσης είναι η έρευνα που συνδέει τον υδράριο με τον αυτισμό, που επίσης μετά διαδίδεται αλλά είναι η άντρωσή του προέρχεται από μη επίσημες πηγές, όπου κοιτάξτε στα σκρήμου και την αλήθεια και το άλλο, που τα παρακάλυπτα δημιουργεί τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις για να διαδοθεί το κίνημα τρομοένειων με νεκολιασμό και τα χαρακτηριστικά του τα οποία είναι ότι ενώ στην αρχή, κι αν προσέξετε να αναφέρετε ένα σε πρώτα κορίτσι και υπάρχουν επιστολές από γονείς προς γονείς, εμείς από την πάνω μέσα στην πλευρά του οργανισμού του κράτους και μαθαίνουμε ότι διακοινούνται σε τέτοιο επίπεδο επιστολές από γονείς προς γονείς. Πώς θα δω ότι είναι μετοχή σε αυτό το κράτος? Δηλαδή μαθαίνουμε ότι αυτή τη στιγμή διακοινούνται ότι υπάρχει αυτή η επιστολή ενάντια τον εμπολιασμό και εγώ ως γονιός σε συστήνω να μην εμπολιαστούν. Ας ξεκινήσουμε λίγο να δούμε. Είναι αποτελεσματική η αποστολή εκειστολής? Ήταν, γιατί ήταν από την ίδια ομάδα. Ναι, ναι, όχι. Ξεχάστασέ με τον background που έγινε το ψάσιο. Το θεωρεί το αποτελεσματικό ως μέσο. Ξεχάστατε για ποιο έγινε το ψάσιο. Για σήμερα. Σήμερα, το 2015, λαμβάνει μια αποστολή. Ναι, γιατί? Γιατί μπορεί να σε παρακινήσει, αλλά θα σε κάνει να ψάξεις περισσότερο και δεν θα σε επηρεάσει τόσο στενά να πάρεις με την αποστολή. Ωραία. Όμως εσείς δεν το θεωρείτε σημαντικό. Το θεωρείτε ή δεν το θεωρείτε. Θα ξεκινήσει μια έρευνα από μέρους του γονέου που λαμβάνει την αποστολή. Θα τη δημιουργήσει μια σύγχυση. Άρα με το άφθαση με πέντε λεπτά, αν θα καταλήξουν μερικά να εμβολιάσουν ή όχι, θα τη δημιουργήσει η εμβολία. Μην ψηφιστολείς. Να βάλουμε μια αποστολή που είναι κατανοητό, λοιπόν, το 2015. Γιατί δεν θεωρείτε ότι είναι αποτελεσματικό. Το θεωρείτε να είναι προβληστικό. Ξεπερασμένο. Στην εποχή των Μίντια, κάτι τέτοιο. Δεν μπορεί να μιλήσει μόνο. Δεν έχει αποτέλεσμα. Επιλέγω επίθεση στην επιστολή. Όμως, το είπατε και μόνοι σας, το γεγονός μόνο που σε κάνει να σκεφτείς και να ψάχνεις το θέμα, σημαίνει ότι έχει μία μικρή επίτραση. Αυτή τη στιγμή, το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε μια πλημμυρίδα, ας πούμε, εκτεθμένη, δηλαδή σε μια κάμερα πανεκίνητο, στην υπερπληροφόρηση, παραδοσιακές μορφές πληροφόρησης, θεωρούνται μερικές, έχουν κάποιες φορές ιδιαίτερα σημαντική επίτραση, καθώς πρέπει να λάβετε υπόψη ένα πολύ χαρακτηστικό ζήτημα. Στην εποχή της υπερπληροφορίας, ψάχνεις να βρεις ποια πηγαίνει η εμπιστοχή. Τι μεταφέρεις σε συγκεκριμένη επιστολή, είναι από γωνιό, προς γωνιό, είναι μεταφορά εμπιστοσίας. Πάρα πολύ σημαντικό το πράγμα. Δηλαδή, αφού, να σας δώσουμε ένα άλλο παράδειγμα. Στο marketing αφού έκανε όλους τους γυρνούς, ξέρω, χρησιμοποιώντας όλα και χρησιμοποιούμε, και ψάχνοντας ακόμη και σήμερα με κάθε ενδοσμέσου το πώς θα μεγιστωπίσουμε την επιρροή και την προβολή ενός σκήψη προϊόντος, καταλήγουμε σε αυτό το οποίο λέγεται world of mouth. Το world of mouth είναι ουσιαστικά αυτό το οποίο λέγαμε από παλιά, αποστόμαστης τόμα. Είναι αυτό που λέμε ότι κάνει να σου βγει το μάτι παρά τόνο. Γιατί το world of mouth είναι τόσο αποτελεσματικό. Τι σημαίνει world of mouth. Σας ρωτάω, παιδί μου με πονέν το δόντι, έχει κάποιον δόντι έτσι να μου σου να πάει, μου λέτε ξέρετε ποιένες στον Βασίλη, στον Δημήτρη, στον Γιάννη, στον Κώστη, δεν είναι πολύ καλός. Εκείνη τη στιγμή μεταβλημβάζεται ένα κεφάλαιο εμπιστοσύνης δικός σας πως θα είμαι. Αυτή τη μεταβλημβάζεση δεν μπορεί να μου την κάνει του χύψη καν άλλη, χύψη μέσω, γιατί δεν έχει την ίδια επίδραση πάνω μου που έχει η διακοσωπική επαφή. Φανταστείτε δηλαδή ότι νέο έχω κάνει όλον αυτόν τον κύκλο, έχοντας ανακαλύψει τα πάντα, από γεωστατιστική ξέρω, να εντοπίζουμε τη θέση που είσαι και να παίχνει ένα μήνυμα ξεκίνητος σου, από όταν έκαναμε έρευνες μέσα στο σούπερ μάρκετ και έτσι, να το προθετούμε τα προϊόντα που βάζουμε με το i-Cracker, για να δούμε πού πέφτει πρώτα το μάτι, έχουμε κάνει όλο αυτό το είδους, τους πειραματισμούς, και λοιπά καταλήξαν στο να θεωρείται το World of Mouth τα απλό αποτελεσματικά. Και άρα εμείς τι θέλουμε να κάνουμε, θέλουμε να πυροδοτήσουμε το να υπάρχει σύσταση για εμάς. Αυτό κάνεις για εκείνη μία επιστολή, γιατί σου λέω ότι είμαι γονιός, ο οποίος το παιδί μου μετά από έναν εμβολιασμό, εμφάνισε συμπεριφορά αυτής μου. Και εκείνη τη στιγμή, γνωρίζοντας τον τρόπο τον οποίο κινεί το γονιός, ή το ενδιαφέρον για το γονιό, ή το ενδιαφέρον με συγχωρείται για το παιδί, επηρεάζεται πάρα πολύ και έχει αποτελέσματα στο να ακουστεί η συγκεκριμένη φωνή. Άρα, λοιπόν, την επιστολή, ενώ δεν δείχνεται να την προτιμάται, ή την επιστολή τη θεωρούμε λιγότερο σημαντική ως μέθοδο επικοινωνίας, τελικά αποδεικνύεται ότι αυτό που έχει να κάνει, το πετυχαίνει. Ποιο είναι αυτό που αποσκοπεί η Αποστολή μιας της δυο επιστολής, στο να σε παρακινήσει να ψάξεις. Που, σε διαφορετική περίπτωση, πήγαινε χωρίς δεύτερη κουβέντα να εμβολιάσεις το παιδί σου. Άρα, λοιπόν, στην περίπτωση, αφήνω ένα που φαίνεται ότι έχουμε ένα παραδοσιακό και ξεπερασμένο μέσο, το οποίο καταλήγουμε. Τι σημαίνει αυτό, σημαίνει ότι στη διαχείριση κρίσεων θα πρέπει να εξετάσουμε όλες τις ενανακτητικές. Ήτανε υψηλού μορφωτικού πέμμου ακαδημαϊκής, συνήθως επαρκιστημικοί σε αυτά τα κινήματα άρχισαν ενάντια στους εμβολιασμούς. Κατάφεραν στα περιοδικά που αφορούν τους γονείς, στα parents, σε αυτά μπήκαν και εξέφρασαν τις επόψεις τους. Γιατί επέλεξαν αυτά, γιατί είναι πάντα στουχευμένο κοινό. Άρα, κατά συνέβη, γιατί αντιμετώπισε μιας θρύσης, θα πρέπει να συμμε... Αυτό είναι ένα εξαιρετικό πρόγραμμα για την αντιμέτωση. Έτσι, λοιπόν, το πρώτο που μας μένει μαθήμα... 1. Αξιωτούμε όλες τις ενανακτητικές για την εξοπίσιμη κάθε διαθέσιμης πηγής και ενημέρους. Δεν αποκλείουμε τίποτα. Ωραϊκά διαθέσουμε πηγή. Δεύτερον είναι ότι πηγαίνουμε στουχευμένο. Όταν αναφέρεται ένα ειδικό ζήτημα... Όταν αναφέρεται, παραδείγμα, ως χάρη, ένα ειδικό ζήτημα, το οποίο έχει να κάνει με τους οργουλεασμούς... Σημαίνει ότι το να στραφείς και να επενδύσεις την εξοπίηση πηγών που απευθέντεσαι στον στουχευμένο κοινό... Αυτές τις φωνές πρέπει οπωσδήποτε να τις εφαρμοτίσουν. Είναι βασικό στιγμό. Δηλαδή, είναι άλλη ένα κομμάτι γενικής κρίσης και άλλη ένα κομμάτι ειδικής κρίσης. Το οποίο, παραδείγματος χάρη, αν είναι μια κρίση που αφορά το Παλαιπιστήμιο ή που δημιουργήθηκαν τις δείμματα για το Παλαιπιστήμιο... Θα ξεκινήσουμε να δούμε ποιο είναι αυτό το οποίο επισκέπτονται, παραδείγματος χάρη, για τις πανελλαδικές παραδείγματα. Ποιο είναι αυτό το οποίο επισκέπτονται περισσότερο υποξύ. Το ΥΠΣΙΤΑΔΕΣΑΚΗ. Πρέπει να ξεκινήσεις από εκεί για να επηρέσεις το κοινό σου. Γιατί έχεις μπροστά σου ένα συγκεκριμένο δεδομένο. Το οποίο λέει ότι εγώ έχω αρρεμνήσει το target group, το οποίο ασχολείται με τον ελληνικό ζήτημα, πηγαίνει επισκέπτος, αγοράζει περιοδικά γεγονές. Άρα σημαίνει ότι με υκηστοποιείς το αποτέλεσμό σου πολύ γρήγορα. Δεύτερον, αν η επιλογή των απάντων συμπεριοδικά αγωνιών είναι να αποσταλούν επιστολές από γονείς στο κορυφό, σχετίζεται με το γεγονός ότι οι περισσότεροι αγωνίες δημιουργούν κοινότητες. Δηλαδή δημιουργούν κοινότητες τις οποίες συζητούν θέματα γονεϊκής φλοντήδας. Που σημαίνει ότι και τη στιγμή που πολλαπλασιάζεις τους πυρήνες αναμετάνοσες της πληροφόρησής σου. Ποιο είναι το κυριότερο ζήτημα από όλα αυτά, ότι τα παραδοσιακά ή ακόμα και τα νέα μέσα μπορεί να μην αρκούν. Μπορεί να μην αρκούν, όχι όλα, αλλά μπορεί να μην αρκούν. Γιατί δεν αρκούν, γιατί υπάρχουν κάποια ζητήματα ότι απεθαίνεσαι σε μια γενική κοινότητα, ενώ τα άλλα είναι πολύ στοχευμένα και αμέσως πιάνεις το κοινό όπου θέλεις. Έτσι λοιπόν, ένα δεύτερο βασικό είναι ότι ποιο είναι το στοχευμένα. Πρέπει να αναγνωρίσουμε το κοινό, ας πούμε, στόχο, το κοινό που μας ενδιαφέρει, για να το εγκαλυγήσουμε. Μη μήματα. Εδώ έχετε ένα που λέει για το μύζλος, ας πούμε, μύζλος γεια σας, το βλέπετε, που σου λέει ότι δεν πρέπει να αναπτύξω μια ασθένεια η οποία είναι, η οποία ήταν μέχρι τώρα από φυσιολογική. Αυτό εδώ το μήνυμα του Daisy Chan-Basin Toxic Waste, δέστε πόσο απλό είναι, όμως είναι εξαιρετικό. Έχει μεγάλη επίδραση. Ας σας ρωτήσω, αυτό εδώ τραβάει την διαφάνιση σας από το συγκεκριμένο λόγο. Ναι, γιατί, γιατί, γιατί έχει συνηθίσει στο... Γιατί έχει συνηθίσει πρώτον αυτό εδώ το Dangerous, απευθείας έλθει την προσοχή. Βλέπετε και ότι όλες οι πινακίδες το έχουν να κάνουν με κίνδυνο προσοχή ή κάτι είναι κόκκινο. Ένα δεύτερο είναι ότι άρνηση στην ανεργία του εδώ έχει αποτυπωθεί ως σήμα προεδοποιητικό. Και ένα τρίτο, ένα, τη σχετίζεται με τοξικά απόλυτα που είναι επίσης συνδυατραβιστοποιημένοι και είναι ιδιωμένοι. Και ταυτόχρονα γιατί έχεις και όταν έχεις μια υποξέπτωση ότι δεν γνωρίζεις αυτό με το οποίο εμβολιάζει το παιδί σου. Και ενώ, ουσιαστικά, φαίνεται ότι είναι μια απλή, ξέρω, μια απλή και αδιάφορη, πιθαρνός... αδιάφορη, ξέρω, κορηδοποίηση, τελικά καταλήγει να έχει δίπλα μεγάλη επίδραση, γιατί ουσιαστικά κατακοπθώνει να κάνει τι, με δύο λέξεις, να κάνει αυτό το οποίο σου παίρνει. Προσέξτε μετά... Πάμε, το γεγονός ότι ένα άλλο ζήτημα που πάντοτε είναι συμπιέστητο και ξεκινεί πάντοτε από όλα τα κινήματα, είναι η έννοια της βιομηχανίας. Ένα άλλο κέντο σημείο το οποίο στήθηκε το κείμενο αντίο των εμβολιασμών, είναι η κατακομμάτρια και αυτό εξυπηρετεί την βιομηχανία. Αν ενδοβάλλω, ξέρεις, ότι όλα αυτά δημιουργούν κέρδη 10 δις εκατομμυρίου δολαρίου, και δεν σύ τη στηρίζεις, χωρίς να ξέρεις, αρχίζει και πλέον να εμπιστοτοπεί αλλιώς ένας συγκεκριμένος κοινός. Ποιο είναι αυτό το κοινό? Ένα κοινό το οποίο γνωρίζει ότι το Προτέλλον δεν έχει τεινηματική δράση, ότι γνωρίζει πώς να διαχειριστεί τα social media, ότι έχει τρόμο να προθέσει το μήνυμά του και άλλα πιάνει σε αυτό το κοινό το οποίο ασχολεί. Τι θα μπορούσε να πεις εκείνη τη στιγμή ότι αυτό το κοινό, επειδή έχει το χίψι ιδεολογική κατεύθυνση, εμένου ως Ρευκοκλικάνο δεν με ενδιαφέρει. Ωστόσο, αν ξεκινήσεις από μια τέτοια παραδοχή, σημαίνει ότι έχεις αφήσει αφέξω μέρη του κοινού φράξεως από το κοινό σου, το οποίο μπορεί να γίνει σαν χιονόπαλα και να δοκίσει την τερίση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι η περίπτωση της κερατέρας με τις σπουργιές του δεν είχε από την αρχή δοθεί έμφαση σε αυτές τις ομάδες γιατί είχαν θεωρηθεί ότι είναι περιθωριακή. Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα το γεγονός που ξεκινώντας τη διαχείριση μιας κρίσης θα πρέπει να σκεφτούμε ότι ακόμα αυτό που μας φέρνει πιθανώς πολύ λίγο είναι ότι αγγίστηται περιθωριακές ομάδες μπορεί στο τέλος να αποδειχθεί μια γιγαντιέων διαστάσων κρίση, μια κρίση που έχει προκαλέσει ιδιαίτερα μεγάλη κινητοποίηση κοινού. Άρα λοιπόν το τρίτο μάθημα το οποίο θα πρέπει να έχουμε κατά νου και προκύπτει από τις παρουσιάσεις που ήταν πάρα πολύ καλές έχει να κάνει ότι δεν αγνοώμε τα προειδοποιητικά μηνύματα. Γιατί δεν θέλουμε να μελητώ κανένα κομμάτι πληθυσμού και όπως σας είπα μπορεί να έχει τη δύναμη να προκαλήσει κινητοποίηση. Άρα κατά συνέβη θα πρέπει λοιπόν να μην θεωρησμός δεδομένου ότι αφορά ένα κομμάτι πληθυσμού που δεν μας ενδιαφέρει γιατί σας ανέβαιναν δύο χαρακτηριστικά που ήταν το θέμα της κερατέας και το θέμα με τις κουλιές. Διαχειριζόμενη την κρίση θα πρέπει να προσέξουμε πάρα πολύ τον λόγο και τον τρόπο με τον οποίο ουσιαστικά δομείται η καμπάλη ενάντια με τις πάντες του καράμα είναι μια καμπάλη. Τώρα επιστάζουμε την περίπτωση μιας αρνητικής ας πούμε καμπάλη. Ας πούμε για πολιτικό πρόσωπο, πολιτικό κίνημα, οργανισμό, οτιδήποτε. Απευθύζει μια εξτρατεία η οποία έχει να κάνει ότι από την πλευρά σου με τον θάρμα του κοβερμιεθανιών, το γεγονός ότι απευθύζει να το φυξέσουμε, να βέντελει στις 390 μανναγάμων, όλοι οι προσπάθειες της οικονομικούς όρους δημιουργούνται έτσι έντονη η φυμολογία και ταυτόχρον δημιουργηθεί με συγκεκριμένα πχυρήματα. Ποιο όμως ήταν αυτό το οποίο, αν προσέξατε, το οποίο αναδείξανε τα κορίτσια της στο δεύτερο, είναι αυτό το οποίο ουσιαστικά βοήθησε πάρα πολύ στο να πιστούν σε αυτήν την εξτρατεία. Είναι δημοσογράφους που αναφέραν προσωπικές ιστορίες. Οι προσωπικές ιστορίες επιτρέψουν πολύ περισσότερα. Κι ενδιαφέρον έχει να κάνει με το γεγονός ότι σαφές θα τα ΣΑΛΜΙΤΕ υποηθούν, αλλά ταυτόχρονα έχει να κάνει με το ποιοι είναι αυτοί οι οποίοι θα είναι πιστόσο τα ΣΑΛΜΙΤΕ. Δηλαδή τα ΣΑΛΜΙΤΕ είναι αγωγή πληροφόρησης, αλλά ωστόσο αυτό το οποίο δημιουργεί μια κρίση έχει να κάνει και ποιος είναι αυτός ο οποίος μιλάει για αυτό το πράγμα. Είναι πολύ σημαντική η πηγή από την οποία εκπορεύεται η πληροφόρηση. Δείτε δύο παραδείγματα τα χαρακτηριστικά. Ένα είναι ότι όταν αναφερόμαστε και συζητήσαμε το θέμα για τις κουργιές, από τις πρώτες αναφέρες του κινήματος εναντίον της επένδυσης της κουργιές είναι ότι αναφέρονται στη μελέτη του πανεπιθήτα. Ή σε καθηγητές του απειθήτα που μιλήσανε για τις δυσμενείς συζητώσεις. Ότι εκείνη τη στιγμή ο λόγος ο οποίος εκπορεύεται εναντίον του χειξιοργανισμού επενδύεται με ένα αντίστοιχο κύρος που δημιουργεί τις προϋποθέσεις εγώ να τα αποδεχθώ. Πάλι να είναι ο συνομοσιολογικός λόγος ο οποίος δημιουργεί πιθανές αφιβολίες για την εγκυρότητά του και περνάμε σε μια δεύτερη φάση, η οποία είναι και πιο κρίσιμη, στην οποία ο λόγος αυτός νομιμοποιείται με σχετικές αποδείξεις. Η απόδειξη είναι ότι ξέρω ότι το είπε το απειθήτα. Η απόδειξη είναι, παραδειγματος χάρη, ότι ο τάδε γιατρός το απέδειξε με την έρευνα του. Η απόδειξη είναι ότι ορίστε το παιδί μου ή ορίστε το παιδί του φίλου μου, ορίστε τι έπαθα μέσα σου μετά μια εβδομάδα παραδειγματος χάρη μετά από ένα εμβολιασμό. Έτσι, λοιπόν, αυτός νομιμοποιείται. Οπότε, όπως είδαμε εδώ, από τηλεαστέρες, από ηθοποιούς, οι οποίοι δημιουργούν άλλους είδους, πολλοκρασιάζουν τον κύμνο, γιατί πάει να είναι ο περιθωριακός ο λόγος. Και είναι το σημείο εκείνος στο οποίο η κρίση από ένα επίπεδο α, μεταφέρεται σε ένα επίπεδο β και νομιμοποιείται. Αυτό είναι και το σημείο στο οποίο συνιστά και δημιουργεί... Πείτε μου το σημείο μετάβασης από... Εάν είμαστε από την πλευρά του οργανισμού, ο οποίος θέλει να αντιπαλέψει τον ισχυρισμό αυτό, αυτό το σημείο της μετάβασης είναι και το πιο κρίσιμο. Γιατί είναι το πιο κρίσιμο και πώς μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε. Τι λέτε. Το θέμα του ισχυρισμού που περνάς να νομοποιείς είναι γιατί... άλλο να θυμολογησεί κάποιος και άλλο να μπορείς να σου προσφέρεις να τον δείσεις. Είναι πιο εύκολο να αντιστρέψεις στο μέρος κάτι το οποίο απλά ίσως μπορεί και να έχει υποθετικά μπορεί να συμβαίνει κι άλλο κάτι το οποίο είναι πραγματικό και ελευθεστικό. Άρα λοιπόν, έτσι, γι' αυτό το λόγο είναι κρίσιμο. Ότι από το επίπεδο των ισχυρισμών μεταβαίνουν σαν επίπεδο που πλέον πάρουν να είναι ισχυρισμοί αλλά κάποια από αυτά είναι βεβαιωμένα επιχειρήματα. Ή εντός αογικών ή εκτός αογικών αποδειδημαντική. Πώς μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε τη μετάβαση αυτή. Να δώσουμε κι εμείς δικά μας. Ακριβώς. Με μια υγεία πίστη του κύλου σου. Θα πρέπει λοιπόν ο κάθε οργανισμός να είναι σε θέση να... Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει ο οργανισμός να είναι σε θέση να παρουσιάσει αντίστοιχη επιχειρηματολογία η οποία θα υποστήριξει τις θέσεις του. Δηλαδή, ότι στην περίπτωση κατά την οποία εμφανίζονται ότι, ξέρω εγώ ότι το ΑΠΙΘΙΤΑ λέει, ότι σύμφωνα με μελέτης που έκανα ο ΡΙΣΤΑ ή του ΒΑΛΙΣΤΑ, πρέπει να είναι ο οργανισμός που είχε ο ελληνικός θεσμός σε θέση να μπορέσει να παρουσιάσει και να αντιπρέπει αυτά τα επιχείρηματα τα οποία πλέον πάντων να είναι μέρος μιας περιθωριακής ομάδας και παίρνει τα χαρακτηριστικά μιας επίσημης τοποθέτης στη δημόσια σφέρα. Δείτε χαρακτηριστικά στο σημείο αυτό το πώς η κογακόλα απάντησης στους χειρισμούς των εργαζομένων προβάλλοντας έντονα το πόσο ελληνοποιημένη είναι, το πόσες δουλειές δίνει στην Ελλάδα, το πόσα υλικά χρησιμοποιεί από την Ελλάδα, τι παράγει, τι παραγγέλει κλπ. Όπου βγήκε με συγκεκριμένα στοιχεία για να αντιπαλέψει τον ισχυρισμό ότι η κογακόλα είναι βουλγαρική. Δείτε το αντίστοιχο ζήτημα στην περίπτωση της Άμιστε λοιπόν, που μόλις αυτοί που στην περίπτωση της Άμιστε δεν είχαμε κάποια κρίση, η κρίση ήταν περισσότερο εμπορική θα λέγαμε από την άποψη, ότι είχε δει τις πολίτες της Ναμιών, ότι εξετρέψει το ισχυρισμό ότι είναι πολυεθνική και εμείς πρέπει να στηρίξουμε την ελληνική σωτροπία. Πώς απάντησε Άμιστε με το να βγει να πει επιχειρήματα 305.000 χιλιάδες θα λέγουν το κρυθάρι μας, πόση παραγωγή αυτός κάνει για την Άμιστε σε τόσους δεμού, γιατί? Οι επιχειρήσεις ήτανε προετοιμασμένες γι' αυτό το κρίσιμο σημείο της μετάβασης και μπόρεσαν αμέσως να το αποθετήσουν στην δημόσια σφαίρα και τα δικιά τους σαν επιχειρήματα. Γι' αυτό το σημείο είναι εξαιρετικά κρίσιμο. Έτσι, λοιπόν, ένας τρόπος αντιμετώπισης είναι το να συγκεντρώσεις σαν επιχειρήματα, τα οποία θα είναι ταυτόχρονα νομιμοποιημένα, τα οποία θα μπορούν να επικυρωθούν από κάποια δυστυχοφορέ, όταν εγώ χρησιμοποιώ το όσχος είναι από τις προσωπικές ιστορίες. Ο δεύτερος τρόπος αντιμετώπισης αυτού του είδους της αλλαγής της επιχειρηματορυγίας είναι αυτό το οποίο είναι εξαιρετικά σημαντικό, είναι μέσω της δημιουργίας της προσωπικών ιστοριών, τα οποία θα μπορούν να αντιπαλέψουν τις αντίστοιχες προσωπικές ιστορίες, τα οποία θα μπορούν να προκύπτουν. Ποιες ήταν στην περίπτωση αυτή οι προσωπικές ιστορίες, ξέρω εγώ, ότι η βρίδινη σπίτιση είναι να δίνει τον εμπολιασμό. Τι θα έπρεπε να κάνουμε εάν άμμεσμα στον πλευρά του οργανισμού, του κράτους, παραδείγματος, παραδείγματος, που θέλει τον εμπολιασμό, να βρούμε κάποιον άλλον, ο οποίος σε κρίσιμο σημείο της ζωής, τον παραδοσιάει χάρη στον εμπολιασμό προστατέθηκε από την ανάπτυξη και το ψήφιο. Αυτό είναι πολύ σημαντική διαφορετική. Αλλά ανάπτυξη θα θέλει και πρόσφατα. Αλλά ανάπτυξη σ' ένα εμπόλιο, το οποίο απευθύνεται για κάποιες χώρες σε ασθένειες που είχαν να μην το πείσουν το παιχνίδι, για το 2015 σημαίνει τίποτα. Όπως με τα ίδια επιχειρήματα, με τα οποία είναι το ίδιο, το οποίο δεν πιάνε σφού, όταν μιλούν για τα νέα παιδιά, για κάτι το πίσω με το 70, το 60 και το 93, που για τα νέα παιδιά είναι 45-50 χρόνια πίσω, δηλαδή που αρχίζει να εξασθενεί. Θα πρέπει τα επιχειρήματα όσο να είναι επικαιροποιημένα. Ένα είναι να κάτσεις το εμπόλιο, δεύτερο είναι ότι θα πρέπει να χρησιμοποιείς κάποιο άλλο είδης κέντ στάρτας. Πραγματικά θα μπορούσες να αναφερθείς το θέμα του εμπόλαιου. Για κάποιους που χάρις το εμπόλαιο μπορείς να σε τυλίδωσαν, ή το 92% ή το 93% και να το χρησιμοποιείς σαν να τις πει ότι θα είναι η αραστητημένη μητσόλυμμα. Ναι, σαφέστε τώρα, αυτό θα είναι το θέμα. Αν εσύ, εκείνη τη στιγμή, μπορείς να δημιουργείς αντίθετα επιχείρημα. Το ότι θα βγουν, το κύμα να δεν τον εμπολισμούν, να βγουν, αυτό το επικαλείται η επιχειρήμα, σαφέστε τώρα, το θέμα είναι ότι εσύ εκείνη τη στιγμή προσθέτεις σε μια συγκεκριμένη ιστορία, όπου η Μπρύττη Νευστίας, ξέρω εγώ δεν εμπολιώ, εγώ εμπολιώ στον παιδί μου και είδα ότι είχε αυτισμό, ας πούμε, εμφανίζει μια άλλη ιστορία, η οποία λέει ότι εγώ χάρη στο εμπόλιο που έκανα κάτω το έμβολο, κάτω το τάδεμ, μπορούσα και την πήρουσα. Και έτσι έχεις δύο ισχυρές ιστορίες, γιατί εμφανίζει κάποιος που θα πει ότι τη δεκαετία του 20 έκαναν αντίδρεις πολυμελέτητας, δεν έχει καμιά επίλυτος, είναι πολύ ασθενική αντί αυτό το κυριαρχικό επιχείρημά του, γιατί είναι κυριαρχικό το επιχείρημα, γιατί έχεις την Μπρύττη Νευστία, σε αντίον ενός άσυνου, η ύψη, ο οποίος αναφέρεται πριν 100 χρόνια, άρα λοιπόν πρέπει να έχεις κάτι το οποίο είναι ισχυρά το πρωτετειμένο, είναι όμως πολύ πρόσωπο και το Μπρύττη Νευστία, και δεν είσαι από εκεί της επίποδος, ακριβώς, και δεν είσαι από εκεί της. Υπάρχουν δραματικές ιστορίες, δεν έχουν την ίδια επίχειση, που έχουν οι δραματικές ιστορίες, δηλαδή με έση έκτασαν ιστορίες που έρχονται από τα feature stories, όταν είναι έση ο τέλος, δεν τρελαίνεται κάποιος όπου το διαβάζει νωρίτερα, είναι δραματικό, είναι με έννοια εσάς, δεν τίποτα. Υπάρχουν δραματικές ιστορίες, δεν έχουν την ίδια επίχειση, που έχουν οι δραματικές ιστορίες, δηλαδή με έση έκτασαν ιστορίες που έρχονται από τα feature stories, όταν είναι έση ο τέλος, δεν τρελαίνεται κάποιος όπου το διαβάζει νωρίτερα, είναι με έννοια εσάς, δεν τρελαίνεται κάποιος όπου το διαβάζει νωρίτερα, είναι δραματικές ιστορίες, δεν έχουν την ίδια επίχειση, που έχουν οι δραματικές ιστορίες, δεν τρελαίνεται κάποιος όπου το διαβάζει νωρίτερα, είναι με έννοια εσάς, δεν τρελαίνεται κάποιος όπου το διαβάζει νωρίτερα, αν είναι ένανared, είναι μία ευαίρεση, νομίζω, θα είναι ευαίρεση, πάντα μια ευαίρεση, δεν τρελαίνεται κάποιος όπου το διαβάζει νωρίτερα, είναι με ευαίρεση, νομίζω, θα είναι ευαίρεση, Αυτό είναι η πραγματική ιστορία. Παρήχε βοήθεια στα θύματα του έμπολα, νόσησε και μπορούσε και το ξεπέρασε. Έτσι, κατά συνέβη, λοιπόν, έχεις μια δραματική ιστορία ενάντι όχι μια της άλλης δραματικής. Γιατί αν στην καρύπτωση δεν ακολουθήσεις το ρυθμό, το δρόμο αυτό, σημαίνει ότι υποσκάπεις την επίδραση, την επίπευση που μπορεί να έχει η ιστορία σου. Εδώ πάμε στο άλλο το κομμάτι, το οποίο προκείται να παρουσιάσει το παιδιό της προηγούμενης οικογένειας. Παιδιά, είστε όλοι παιδιά, απλά είστε. Λοιπόν, η Επιδημία Λαράς της Δίσμεης της Καλιφόρνια δημιουργεί λοιπόν ένα παράθυρο μια ευκαιρία για το κράτος, προκειμένου γιατί δημιουργεί ένα δραματικό γεγονός. Το οποίο, πώς μπορεί να δομηθεί η συγκεκριμένη καμπάνια για να προωθήσει το ζήτημα των εμπολεσμών, του τελειώσει να βάλει χώρα σε ένα μέρος πολύ ελκυστικό για τα παιδιά και για οικογένειες και για μεγάλες ομάδες πολιτισμών. Είναι ένα όνομα. Και εκεί ξυσπάει η Επιδημία Λαράς που δείχνει ότι αυτή η Επιδημία Λαράς μπορεί να ξυσπάει σε οποιαδήποτε σχολή, σε οποιοδήποτε χώρος τον οποίο συγκεντρώνονται μεγάλους αριθμούς ανθρώπων. Που σημαίνει ότι από εκεί που ήμασταν σε έναν καθεστώς ασφάλειας, ξαφνικά βρισκόμαστε εκτεθειμένοι μπροστά σε οποιαδήποτε σχετική επιδημία. Αυτό το κομμάτι συνδέεται με αυτό που αναφέραμε πριν. Είναι ένα παράθυρο ευκαιρίας, το οποίο είναι δραματοποιημένο έννοι, το οποίο μπορεί να κέραιο να απαντήσει σε αυτό το οποίο έχει θέσει το κείμενο του ελευκολιασμού. Πάντως για την περίπτωση της Επιδημίας Αποδημίας Νέιλαν, ακόμη και τα οικονομικά, ο οικονομικός τύπος ασχολήθηκε. Γιατί αυτή παράλληλα απ' τον 1 πήλες τα 10 περιστατικά τα πήλαν διασπορά σε όλες τις ΗΠΑ, ακόμη και για να τα εντοπίσουν και να τα καταγράψουν, έχει ένα τεράστιο κόστος. Ναι. Στην περίπτωση όμως αυτή, ναι, αυτό είναι πολύ σημαντικό. Το γεγονός του είναι ότι έχουν κινητοποιηθεί και γνώση μεγάλη προβολή, γιατί ήταν μια δραματική ιστορία, ιστορία η οποία χτίζει πάνω σε μια μεγάλη επαισθησία του Αμερικανικού κοινού, της ασφάλειας. Το Αμερικανικό κοινό ιδιαιτέρως μετά την Αντικά της Σεπτεμβρίου είναι πάρα πολύ ιευαισθητοποιημένος στις θέματα ασφάλειας. Δηλαδή η έννοια ασφάλεια-ανασφάλεια είναι ένα κόντρο στο οποίο μπορεί να επηρεάσει ή όχι, μπορεί να επηρεάσει πάρα πολύ τις θάσεις του σβηκουμένου κοινού. Έτσι, στην περίπτωση αυτής, στην οποία έχουμε το ξέσπασμα επιδημίας στην Τίτλα, το οποίο ουσιαστικά έρχεται και συνδέεται με ό,τι έχουμε κατά δύς μέσα από το Hollywood, που ξεκινάει ένα σειοσχεδίαστο κέντρα με εξέλεγκτα και προσβάλλει μια χώρα, έρχεται και χτυπάει σαρκέγονους φόβους και λιμπά του κόσμου, αλλά και ταυτόχρονα σε ένα κέριο ζήτημα, που είναι για την Αμερικανική κοινήρμα, η οποία δημιουργεί ένα παράθυρο ευκαιρίας για το κίνημα υπό το εμβολιασμό, σαπέστα. Στην περίπτωση αυτή, ποιο είναι το ζητούμε. Το ζητούμε, λοιπόν, στην περίπτωση αυτή, το να υπάρξει κινητοποίηση, έτσι ώστε να προβληθεί το συγκεκριμένο γεγονός και να κερδίσει ο οργανισμός. Αν μιλάμε από την πλευρά του οργανισμού, πως θέλει να προωθήσει το εμβολιασμό. Αν είμαστε από την άλλη πλευρά που αντιμεχόμαστε του κινήματος αυτού του εμβολιασμού, θα πρέπει να αποδείξουμε, ή θα πρέπει να τραβήξουμε ουσιαστικά το φόβο στην αισθίαση, πάνω στο θέμα ότι αυτό μπορεί να διεσπαρεί να κάνει και να πούμε ουσιαστικά πρόκειται για μια κυβερνολογία. Ότι πήραν 10 περιστατικά, θα πρέπει να απομειώσουμε τη σημασία του γεγονότου στο οποίο προβάλλει. Αυτός είναι σαν ένας αγώνας που πηγαίνεται σε κάθε κρίση. Σε κάθε κρίση, στόχος είναι να μειωθεί η αξιοπιστία των θέσεων, η αξιοπιστία των θέσεων, η αξιοπιστία των θέσεων. Έτσι στην περίπτωση αυτή, από την πλευρά του κράτους, θα λέω ότι η δημιουργία είναι ένα παράδειγμα ευκαιρίας στο οποίο ουσιαστικά από τη θέση ανθρώπιση θα πρέπει να πεις γιατί ας πούμε παραδειγμάτος πάρει. Δεν έχει σημαντικό συμφέρον το θρομακυρτικό νετριόλ, συνεχώς αμύνεις. Ελλά συνέπεια, λοιπόν, αυτός ο οποίος ορίζει την ατζέντα, στον προηγούμενο μάθημα, κάνατε για το ατζέντα σε. Αντικείμενο, λοιπόν, στην διαχείριση της μη διαχείρισης της κρίσης, είναι η κυριαρχία στη δημόσια σφαίρα. Ποιος θέλει την ατζέντα, τα θέματα που θα συζητηθούν. Έτσι, στην περίπτωση της Καλιφόρνια, στην οποία με την επιδημία αυτή, την πρωτοκαθηγρία μπορεί να την έχει πλέον το κράβος, το οποίο ορίζει και βγαίνει και προβάλλει ο θεωρήστης, ας έλεγα, ότι πόσο ανεσφαλής είμαστε απ' τη στιγμή που δεν υπάρχουν εμβολιασμοί και ταυτόχρονα τι θέτεται το κοινό, διότι και ταυτόχρονα το κοινό είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένο σε επιθανές τέτοιες επιδημίες. Άρα, εκείνη τη στιγμή, αυτός που θέτεται την ατζέντα είναι το κράβος και οι χρωμακευτικές θέσεις, οι οποίες ορίζουν τη συζήτηση. Οπότε, θα πρέπει να απαντήσουμε, όπως τελικά είχα δίκιο, ότι ο οπλισμός μου είναι ανουστάτεχτος και νομιμοποιείται, μετά να περάσουν όμως, ξέρω εγώ, SG277. Όμως, που καθιστά αναγκία πλέον, ας πούμε, με το εργολιές μου. Στην περίπτωση, λοιπόν, της συζήτησης για το θέμα αυτό, υπάρχει μεταφορά από τα νέα ή άλλα μέσα, στα παραδοσιακά. Όπως, στην περίπτωση αυτή, ορίζουν περισσότερο την ατζέντα των παραδοσιακών μέσων και όχι τα κινήματα. Δημιουργεί, στην περίπτωση αυτή, με το συγκεκριμένο κρίση που εξητάζομαι σήμερα, δημιουργεί δύο έτσι παράθυρα ευκαιρίας για τους οργανισμούς. Το πρώτο είναι ότι μονοπολεί, ότι κυριαρχεί στην ατζέντα, το θέμα της επιδημίας που αναγκάζει πρέπει να είναι το κύμα 100% των εμβολιασμών να είναι σαν να. Και το δεύτερο ουσιαστικό είναι το ότι μεταφέρει τη συζήτηση από τα νέα μέσα στα παραδοσιακά μέσα, όπου και εκεί την πρωτοκαθαρία την έχουν οι οργανισμοί. Έτσι δημιουργεί και τον οργανισμό, είτε αυτός, είτε λέγεται κράτος, είτε λέγεται φαρμακευτική εταιρεία, δημιουργεί ένα παράθυρο διαχείρισης της κρίσης που ευνοεί κατά βάση τον οργανισμό και λιγότερο το κίνημα. Στην περίπτωση, λοιπόν, της διαχείρισης μιας κρίσης θα πρέπει να είμαστε πρώτος. Γιατί, για το ένας θάδε που υπάρχει από εκεί που γίνεται η μεταφορά, από το επίπεδο της θυμολογίας στο επίπεδο της επίσημης της θυμολογίας και τη δεύτερη μεταφορά η οποία γίνεται από τα νέα μέση στα παραδοσιακά. Αυτό συμβαίνει σχεδόν κατά 80-90% σε κάθε κρίση. Παραδείγματος χάρη, θυμηθείτε, ανακαλέσετε όταν εξετάσετε το θέμα των σπουργιών, ανακαλέσετε το γεγονός ότι πώς έλεξανε τα νέα μέση με τα παλιά μέση στην περίπτωση της κοβερ-κόλλα επίσης, ανακαλέσετε επίσης το κομμάτι των παραδοσιακών ή επίσημων εκστρατιών. Από εκεί που ξεκινάμε μια επίσημη εκστρατιά, βγάζω παντού αφήσεις, ότι ξέρεις η κοβερ-κόλλα πάει στην Βιντερία, μην αγοράζει το παραγόρ, μετά γυρνούσες σαν επίσημες εκστρατίες. Αυτό το σουίτης θα πρέπει να τον παρακολουθείς. Δηλαδή, τη μεταφορά από το ένα στο άλλο θα πρέπει να μπορείς, ανάλογα από ποια μεριά είσαι, να την παρακολουθείς και να την υποστηρίξεις. Η έννοια όμως του κινηματικού χαρακτήτα του αδικημένου κυριαρχικά, όταν γένεις όλες παρελάζεις και μοιράζεις μπαλονάκια στα μικρά παιδιά, πολλαπλασιάζουν το μήνυμα από ό,τι αν πας από ποιοδήποτε κοινωνικό μέσο. Γιατί? Γιατί εκείνη τη στιγμή, αν κολλήσεις αναστήκες στα παιδιά, εγώ αρνούμαι να εμβολεστώ, να βάλω τοξικά στον οργανισμό μου, το παιδί εκείνη τη στιγμή μεταφορά στον γνήματος σαν αδέσσα ράπτου. Καθώς το παιδί κυρίζει στο σπίτι και δώει το στίκερ που λέει ότι δεν θα θέλω τοξικά, ή δεν βάζω τοξικά στο σώμα μου, σημαίνει ότι αυτό θα συμβεί μέσα στην οικογένεια. Που σημαίνει ότι εκείνη τη στιγμή αυτή θα γίνει αγωγή πληροφόρησης και μετάδοσης. Έτσι παραδοσιακές καμπάνιες έχει αποδειχθεί, κατά την όνομα που εγώ ισχυριζομαι, αυτές που θεωρούνται ως παραδελφόρηση. Με την ένιση επίδραση και η διάθεση που έχουν στο κοινό. Γιατί είναι πιο αποτελεσματικές παραδοσιακές καμπάνιες, επανέρχομαι από εκεί που ξεκίνησα. Δηλαδή είναι πιο αποτελεσματικές παραδοσιακές καμπάνιες, γιατί στην ουσία στην εμπορική της υπερπληροφόρησης αναζητούμε διάβολους τους οποίους εμείς έχουμε εμπιστοσύνη, διάβολους πληροφόρησης, οι οποίοι είναι αποτελεσματικοί και μεταφέρουν ή αναφέρουν, μας επηρεάζουν περισσότεροι ή διάβολους τους οποίους εμείς καταφέρουμε περισσότερα. Δεν είναι κατανοηθήταν κάποια απορία. Το κίνημα κατά τον εμβολιασμό. Να κλείσω λίγο με το 1.2. Δείτε λίγο τέλος ότι τα ντοκιμοντέρ είναι επίσης ένας άλλος τρόπος μέσω των οποίων κατά 99% κάποια κινήματα προωθούν και ισοποιούν το μήνυμα. Αυτό είναι μια αποτελεσματική τακτική, η οποία έχει συγκεκριμένα αποτελέσματα και είναι μια τακτική η οποία συνήθως η εμφάνιση ντοκιμοντέρ σημαίνει ότι θα πρέπει επίσης να είμαστε σε θέση να απαντήσουμε, γιατί τα ντοκιμοντέρ συνήθως φέρνουν αυτό που λέμε όταν αποκαλύπτουν την αλήθεια. Δηλαδή είναι αποτέλεμμα κριτικής ερευνητικής δημοσιογραφίας, η οποία ουσιαστικά μας πείθει και είναι ουσιαστικά αυτή η οποία εμφανίζονται ότι δεν είναι εξαυτόν ή δεν συνδέεται με συμφέρον. Αν θα δείτε, στην περίπτωση των σπουργιών, τα περισσότερα είναι αντίον της συμφέρονσης. Και ένας από τους λόγους που θεωρώ ότι έχει αποτύχει η καμπάνια του, γιατί εδώ καταφύγει σε παραγωσιακά μεμιέψη, να έχουν εξοπίσει τέτοια εναλλακτικά κανάλια πληροφόρηση, εναλλακτικούς τρόπους πληροφόρησης. Κάτι άσχετο τώρα, γιατί δεν ξέρω κατά πόσο είναι ένας τεχνικός ή όχι. Έτσι που έρχεστε να είστε τελείως, όπου είχαμε μία τέτοια κάμερα, αλλά είχαμε δίπλα και ένα ποτέ μου συμβουκή με τότσερ στο τρόπο. Ήρθα στο τέλος και τελείωσε. Όχι, ξέρω, αλλά αυτό ήταν συγκεκριμένοι τα τελικά. Γιατί θα συνδυάσουν και το υλικό της κάμερας και το υλικό του κινητού, αλλά να φαίνεται ότι είναι τελειωμένο το κινητό του κινητών. Το οποίο θα έρχονται με το επαγγελματισμό της κάμερας και ταυτόχρονα θα έχουν και τη λίψη από το κινητό, για να συνδέσουν τις δύο εικόνες που δεν είναι δύσκολο να καταλαβαίνουν από κάμερα. Θα φαίνεται από το κινητό ότι ρώτησε τις απόψεις του κόσμου έτσι τυχαία στο τέλος. Και φέρνει με το αυθόδητο. Το αυθόδητο σχετίζεται με το γεγονός ότι θα είναι στιμένο. Το στιμένο πολύ πιο εύκολα το αποδέχεις. Δηλαδή το μη στιμένο. Αυτό που εμφανίζει το μη στιμένο, υπήρχε το δοκιμαντάρι το οποίο έχει ρευνήθει ποιος δεν συνδέεται με κάτι, δεν έκανε βέβαια, δεν το έκανε. Το έκανε πολύ περισσότερο. Και ταυτόχρονα η έννοια της λίψης από το κινητό έχει την έννοια της προσωπικής μαρτυρίας. Η προσωπική μαρτυρία στην περίπτωση αυτή, εφανίζει ως ιδιαίτερα δυναμική. Και ταυτόχρονα πάει και ξαναγυρίζει ως θέμα ποιος θα πες στην ατζέντα τα θέματα που θα συζητηθούν και το πώς θα επηρεάσει το κοινό σου. Στην περίπτωση αυτή γι' αυτό παίξετε τα δύο. Το ποιο θα συνδυάσουν, φαντάζομαι τώρα, μια οικοθεσικά, μπορεί να κάνουν κάτι άλλο. Αλλά φαντάζομαι ότι θα κάνουν αυτό. Πάντως, αν το κάνουν αυτό θα είναι πετυχημένο, νομίζω. Γιατί συνδυάζει στη λίψη από το κινητό. Γιατί κάποιος και προβάλλει. Ποιος και προβάλλει τον αγώνα εσείς εσάς. Εσείς είχατε δείξει πριν από τους εργαζόμενους, θυμάστε, που είχε κάποια λίξη που να δώσουν ένα κινητό, πάνε στην αριστερά στο τέλος. Οπότε ήμουν περίπτωση με δύο βράδια. Και λέω έτσι, ελά τυπογράψτε, να τους δείχνει το υπογράφι, να τους παίρνει κάποιες μεγάλες αισθήσεις. Είναι τραβηγμένο μετά. Και μία είναι αποτελεσματικά. Ας πούμε, τα μπαρονάκια που μοιράζεις στις παρελάσσεις είναι παραδοσιακό. Και λες ότι φυσικά είναι περίπτωση που θα έχεις, όμως έχεις χειριεπίδες. Γιατί σκεφτείτε, πω, ότι όλα τα παιδιά θα πάρουν να πάρουν ένα μπαρονάκι. Είναι αυτό όμως, τα παιδιά θα πρέπει να πάρουν μετά τους στην παράλια. Το σημαίνει ότι εσύ αρχίζεις να αναγνωρίζεις τον μπλε μπαρονάκι και τον συνδέσεις με τον αγώνα να είναι στην Πουδακόνα. Κόκκινο. Ναι, ή κόκκινο ή μπλε, νομίζω μπλε θα ήταν αυτό. Επειδή θα είχα προσέξει την παρέλασσα στις 8 Οκτωμβρίου εδώ, νομίζω μπλε θα ήταν. Ή θα είχα προσέξει τον πιο κόκκινο. Ναι, τώρα νομίζω ότι δίνανε μπλε άσπρα γράμματα. Τέλος πάντων δεν έχει σημασία, επειδή το είχα προσέξει. Τέλος πάντων, νομίζω ότι δίνανε, δώσανε και μπλε και κόκκινο. Ξεκινάμε με τους εργαζόμενους και προβάλλουν αυτό και λένε πόσα μπαλόνια δώσανε. Το αναφέρουν όσο μπορούν. Τέλος πάντων, δεν είναι το αν έχει μπλε. Ξεκινήσανε και κόκκινο και κλπ. Αλλά για να δείτε, ας πούμε βλέπεις το μπαλονάκι και λες ότι εγώ δεν του δίνω σημασία. Το μπαλόνι, το παιδί τελειώντας από την παρέλασσα, θα πάει να φάνει τους δικούς του. Που συνήθως τα τραπέζια εκείνης της ημέρας είναι ευρύτερα. Που σημαίνουν μαζί με τους συγγενείς. Βλέποντας το μπαλόνι το οποίο παίζει το παιδί, θα αποτελέσει αντικείμενος της συζήτησης. Και αν γίνεσαι σε μια ευαριστημία παγακώλα, θα πω γιατί παίρνεις παγακώλα και δεν παίρνεις τη ΥΠΣΙ ελληνική εταιρεία. Και ταυτόχρονα το μήνυμα τους έγινε εξαιρετικά αποτελεσματικό. Τι τους κόλλωσες, θα τους κόλλεις σε δέκα λεπτά. Εσύ δεν το δίνεις σημασία γιατί θέλεις ότι έχουν ισχυρότερα μέσα αυτή η συγκεκριμένη κοινωνία. Αλλού σε σημασία, το συγκεκριμένο μπαλόνι μεταφέρεται σε χίλια σπίτια, στα οποία είναι διατρομένα δώδεκα άτομα, δεν είναι παραδοσιακή, τα παραδοσιακά τέσσερα άτομα, όμως είναι το πολεμιστές το μήνυμα σου και την επιδρασία σου. Παραδοσιακή, κάποιος που κάνει τα μπάλια στο μπαλόνι, αφού τα έχουν μεταστήματα τα μπαλόνια και πάει το καρένα φάι, να τους φωτογραφείς, να έχουν το μπαλόνι και να πίνουν κορακόλα, να έχουν πάρει την κορακόλα για να δείξει ότι, για να παξιώσει τη δωμά μου. Ναι, ταυτόχρονα θα πέφτει, θα δώσει έμφαση σε αυτό. Θα συμβάλλει στην διάβολη της καμπάνιας στο Νάνο. Σκοπός, στην περίπτωση αυτή, είναι αυτό πάλι το ποιος θα χειρακεί στη δημόσια σφαίρα, δηλαδή εσύ πας να απαντήσεις κάτι που έχει κάνει όλος. Δηλαδή, εγώ αντί να απαντήσω, με την περίπτωση, ας πούμε, που σας ανέφερα πριν, με την Κωνσταντοπούλου, αντί να απαντήσω στην Κωνσταντοπούλου στο Άντι είπε και εκείνη μία, έπαιρνε και έπαιρνε και έπαιρνε. Εγώ για αυτό έβγαλα ότι σε κάθε παραδόσια, σε κάθε παράδοση, σε κάθε έθνο, το θυμάστε, που έλεγα την Coca-Cola, λέει η Coca-Cola είναι κοντά μας και είναι με την παράδοση, μας συνδέεται με την Ελλάδα. Για να απαντήσω σε Ελλάδα, τι είναι μέρος της παράδοσης μου. Δεν απαντήσει αυτός, το ξεχνάς και πραγματικά. Σε κάθε τραπέζι, το οποίο είναι ορταστικό, είναι η Coca-Cola. Όχι, δηλαδή, έγινε να κάνουμε το πιστε ανακαλεί, ανακαλεί με την προηγούμενη εμπειρία. Και ανάπτυξη προηγούμενης εμπειρίας, κάνει πιο στιγμή την αντίπραση του μηνύματος. Οι εθνιστικές καμπάλιες που έχουν αυτό που αποσκοπούν να κάνουν είναι να ανακαλέσουν παραγγιθούς εμπειρίες, τις οποίες είναι τις περνούσες καλά, ζεστές εμπειρίες, ο πατριγός ή με τα Χριστούγεννα. Στο 1.60, στον αγιοβασίλ της Coca-Cola. Άρα δεν απαντάς ποτέ άνασα. Όχι, όχι, ποτέ, μην το αποκλείσουμε. Ο βασικότερο θέμα της κρίσης είναι το βασικότερο, έτσι, ας το πούμε, που θα πρέπει να έχουμε κατανομό, ότι κάθε κρίση είναι πραγματικά μοναδική. Δηλαδή, έχει χαρακτηριστικά. Δηλαδή, στην περίπτωση, ας το πούμε, με το απειθήτατο ξεκινήσουμε, είναι το πρώτο μοναδική, εκεί πρέπει να απαντήσεις. Ναι, εννοώ. Στον αγώνα αυτός και στις κοινήσεις κάνουμε ένα απαντάσμα, όχι στα δικαιηματά μας. Ναι, ναι, εντάξει. Ναι, ακριβώς. Δηλαδή, προσπαθήσεις στην περίπτωση να αντιμετωπίσεις κάτι άλλο και εσύ, ούτε θα πάρεις να διδάσεις με πάλι μόνο, θα λένε πάλι το κομμακό. Όχι, ρε, θέλω να πέθα στα σχολεία. Ναι, θα προσπαθήσεις μετά να πεις άλλες, άλλα σημεία που συγκεντρώνουν το δημόσιο ενδιαφέρον, για να συζητηθεί η κοινική σου ενδιαφέρον, σαν νύστητος κύκλος. Κι εγώ νομίζω εσύ το προϊόνι γίνεται ακόμα πιο έτοιμο. Ναι. Δηλαδή, δεν μπορεί το κομμακό να τώρα αρχίσει να πατάει. Ναι, όμως... Οπότε, εγώ σκεφτόμουν ότι θα αποδυνάω να έχουμε το κύλμα, εάν του έλεγα ότι παρόμο πρέπει να το βαλώνει και το κομμακό όλα, τους αρέσει που είναι σωμαστό. Ναι, ναι, ναι. Ξέρω, η γυναίκα όπως λέει, βέβαια, τώρα να πατάει ή όχι, να το... Ναι, το καθ' άλλο πρέπει να πατήσουμε. Ναι, ναι. Σε αυτές τις γεγονότητες στην επόλοιπη, στις σπόλοιπες περιοχές, υπάρχουν περιοχές που πρέπει να απαντήσουν. Άρα, ξέρεις, ότι κάθε κρίση είναι μοναδική, ακούγεται πολύ πάσευτο, δεν τα ακούς συνέχεια για κάθε πράγμα και όλα είναι μοναδικά. Εμείς, πάντως, το δικό μας μοναδικό, όταν εργαζόμαστε στους οικολόγους που είχαμε, ας πούμε, την πολύ μεγάλη κρίση με το θέμα των διώσεων του Τεμόπουλου, έπρεπε να απαντήσουμε σε όλους, ακόμη και σε κάθε μήνυμα στο Facebook που ερχότανε, γιατί έτσι γινόταν διαστρέπλωση των διωματικών διώσεων. Ήταν ένας τεράστιος σκόπος, ένα τεράστιο... Αλλά έπρεπε να απαντήσουμε στον καθένα προσωπικά. Αυτό λέω, είναι διαφορετικό, ας πούμε. Δεν έπρεπε να απαντηθεί στη δημόσια χώρα ή να βγει με άλλο τρόπο, να δημοσιοποιηθεί το γεγονός αυτών, όσο αυτά δεν θέλουν να βαντάσουν, να ανοίγεις μασικά και να πεις, παιδιά, αυτό και κοιτάξτε να κυκλοφορείς. Αλλά εκεί πρέπει να απαντήσεις. Δεν είναι για τις υπόλοιπους. Εκτός μπορείς να ανοίγεις και να πεις, ξέρετε, τα μήνυμα που έχουν τα μυσικά συμφέροντα, θέλω να πλήξουμε στις οικοδόμους... Ναι, αυτό δημιουργεί πάντως. Ξέρετε, γίνει μ' ανεπίθυν κανέναν, αυτό ήδη είναι, ότι είμαστε εμείς μικροί απέναντι στα μεγάλα μέσα. Αντίθετα, ήταν πολύ πιο πιστικό να πει ότι δεν είμαι Ανθερίνας και ακριβώς δεν είναι αυτό που είπα και θεωρώ ότι τα Σκόπια πρέπει να μπουν στην Ευρώπη, για να λυθεί το πρόβλημα αυτό. Ναι. Γιατί να ανατρέψει σε μεγάλο βαθμό... Την κυρίαρχη εντύπωση. Ναι, ακριβώς. Γιατί αυτό που απομόνωσαν οι άλλοι, μου σημαίνει ότι είχαν ορίσει την ατζέντα, ότι ο Τρεμόκουλος στηρίζει τα Σκόπια. Ναι. Τα ξέρω εγώ τώρα μόνο Μακεδονία. Αλλά εσύ έπρεπε εκείνη τη στιγμή να επαναορίσει την ατζέντα. Να βρεις άνθρωποι και να πεις ότι ξέρεις και όχι, και ορίστε ότι έχουμε συζητήσει εμείς γι' αυτό, να μπορούσε να φανταστεί τίποτα ερωτήσεις, τίποτα άλλα ζητήματα. Δηλαδή, να είναι πολύ πλευρία απάντως. Ξέρεις ότι εμείς είμαστε σταθεροί στη θέση μας που είπαμε, ότι αν είχε απολυθειθεί η θέση, μπορούμε να πει ότι αυτό δεν είναι, μπορούμε να τα βρούμε. Ναι, αυτό έκανες. Απλά δεν πιστώσαμε ότι τα περιφόρεια υπομονής σου δίνουν πολύ λίγο χρόνο και δεν σε ακούνε. Αυτόν και ή δεν σε διαβάζουν. Όχι. Σε αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει να είναι το Twitter ένας βασικός πλέον. Στους νέους ανθρώπους δεν είχαμε πρόβλημα, είχαμε στις πιο μεγαλύτερες ηλικίες, γιατί αυτό έκανε και πολύ συχνά τηλεφωνικές συνεκτρέψεις με ανθρώπους για να προσπαθήσουμε. Αλλά το αποτέλεσμα, θεωρώ, ήταν πολύ μικρό. Ναι, εντάξει. Αλλά όσο έχει να κάνει, παιδιά, ότι εξεχωρούμε όλες τις αναγκυλακτικές και κάποια διαθέσιμη πηγαίνει μέρος. Ότι πηγαίνουμε στοιχευμένα και πρέπει να γνωρίσουμε τον κοινό στόχο, τον κοινό που μας ενδιαφέρει και να τον γνωρίσουμε. Αυτό που κάνετε είναι αυτό ακριβώς. Ότι για τις μεγαλύτερες ηλικίες έχουμε πρόβλημα σε μεγαλύτερες ηλικίες. Μεγαλύτερες ηλικίες δεν θα μας σοβαίζουν γι' αυτά. Θα πρέπει να τους πάρεις τηλέφωνοι σε καφενιές, να τους δείχνεις. Πρέπει να βγεις, ας πούμε, με αυτόν τον ανάγκηστο τρόπο να τους συζητήσεις. Εντάξει, κι αν σε ενδιαφέρει αυτό, μετά έχει να κάνει όμως με το κατά πόσο αυτές οι ηλικίες ακολουθούν και την ατζέντα σου. Αυτό είναι το πρωτέρο κατηγοροποίησης σημείωσης ως εναλλακτικός, κινηματικός, περιφοριακός κόμμα, αλλά κατά συνέχεια ο λόγος είναι πιο δύσκολο να τις δεις εις αυτές τις ομάδες. Πάμε και την κημερικές δύσκολη. Έτσι θα συνέβη. Το πρώτο που θα πρέπει να κάνετε είναι να υπάρξει μια πολύ καλή κτηνογραφία της κατάστασης. Ποιο είναι το κοινό που μας ενδιαφέρει, πού μας είχαν προηγηθεί οι ζητήματα και ειναι αυτά. Δηλαδή, όταν, παράδειγμα, πως χάρη, στον Πανέκρη Υβλία, το κόμμα του Ασπάνου, το κόμμα του Λυκολόδου, ψηφίζεται κατά 80% από ελληνικές 20, 30 και 50%. Κατά συνέπεια, σημαίνει ότι εγώ θα πρέπει να δημιουργήσω τον βάρος μου εγώ. Αναξάρτω ότι εγώ θα μείνω έξω. Μπορεί αυτό εδώ να εμφανίζει το 5%. Δηλαδή, αν προσεχόταν με το τρεμόκουλο, με τη σωκάμερα, δηλαδή, περισσότερο θα ήταν αυτής η ηλικίας. Το κόμμα, όμως, είναι αυτής η ηλικίας. Δηλαδή, όχι. Άρα, κατά συνέπεια, εγώ θα πρέπει πρώτα να απαντήσω στην κρίση, αν έχει δημιουργηθεί η κρίση της ηλικίας 20 με 35, το να απαντήσω στις δικές μου αγορές, γιατί αυτός είναι ο κύριος του πυρήνας και είναι αυτό που θα ζητήσω από αυτούς να γίνουν οι κομιστές του μηνυματόζου. Δηλαδή, γιατί όλοι αυτοί που είναι 20 χρονών έχουν να μπακώ μια ηλικία που θα πάρουν να ακούνε, τι ξέρεις, τι είναι να ακούνε, μην πιστέψει, που θα το δεχθούν περισσότερο πιο εύκολα από τον λεμονόγους, από τον γιώγους, από τον χειψί, γιατί μεταφέρει ένα, δημιουργείται μία κουβέντα, δηλαδή, δεν είναι τόσο συγκρουσιακή. Άρα λοιπόν, στην περίπτωση αυτή, είναι σημαντικό το να υπάρξει μια κηνογραφή της κατάστασης, παρά να παρασχηθούμε από φοροσχέδες. Ναι, μου δημιουργείς αυτό το ζήτημα, ας πούμε. Ποιο είναι αυτό το κοινό, το οποίο εμένα μου υψηλίζει και το οποίο εμένα σημαντικότερο αγορές θα μπορέσω να δημιουργηθώ, σαν πόμα σαν οργανισμό. Είναι ο Παραναγουσφάρης, η νέη, η οποία είναι, είπω, στην 1935. Είναι αυτή η νέη, ας πούμε, ο Παραναγουσφάρης, η νέη, αυτή, να μην αγοράσουν κοκακόλα, γιατί ακούν το μήνα να είναι της Κόδακόλα. Άρα πρέπει να διπέξουμε αυτή τις συλληπίες. Και ποτέ, μα ποτέ, δεν αφήνουμε τις μικρές συλληπίες απ' έξω. Γιατί, γιατί, πολύ κάνουν το λάθος του, και τώρα δεν καταλαβαίνουν ότι ο σημερινός έκπληκος είναι... Είναι σαν μελλοντικός ψυχοφόρος για 47 χρόνια, που σημαίνει ότι έλαμε σαν πολιτικό κόμμα. Και έχει δημιουργηθεί μια κρίση εναντίον μου, γιατί για τον οργανισμό μου, αν αφήνουμε τους καταναλωτές. Είναι σαν μελλοντικός ψυχοφόρος, τελος πάντων, για καταναλωτές, παραγωγικοί, δηλαδή αυτή τη στιγμή οι τράβελες, αν έχουν υποστεία ένα κλίμα, μπορεί να είναι και στιγμές γυνήσεις από συνδέσεις στο κομμί, που σημαίνει ότι αργότερα, όταν εγώ θέλω να προσφέρω σ' αυτούς καταναλωτικά ή οτιδήποτε προϊόντα, θα είναι πολύ επιπλακτική απέναντί μου, που σημαίνει ότι αυτή τη γενιά την οποία εμποριστηρίζομαι για να τους πληρωματοδοτήσουμε επιχειρηματικά ανάγκια, καταναλωτικά, οτιδήποτε, που σκάνουν. Που σημαίνει αυτό να απομειώνει την αξία του οργανισμού μου και την αμέλεια αυτού σ' αυτές οι ηλικίες, οι οποίοι είναι μελλοντικοί πηγηματοί, καταναλωτές ψυχοφόρος. Κατά συνέπεια, λοιπόν, πρέπει να δουλέψουμε αυτές οι ηλικίες. Δεν είναι τόσο αμελητές όσοι εμφάνιζονται τώρα, ότι ξέρεις τι, δεν το έχει ψηλόβαρα. Κατά συνέπεια, επανανοβάλλω, ότι στη διαχείριση μιας κρίσης, κάτι παραπάνω απάνογεότητα, είναι το ζήτημα, ας πούμε, της ευθυνογραφίας της κατάστασης. Δηλαδή, στην περίπτωση της διαχείρισης μιας κρίσης, θα λέγαμε ότι το πρώτο είναι ψυχροεμία, που σημαίνει να αποφυγεί αισθέσεις εντυπώσης. Ένα μεγάλο λάθος που γίνεται είναι να αισθιαστούν όλες τις εντυπώσεις. Δηλαδή, στην περίπτωση του κίνηματος εναντίου της επιδημίας της Λάδας στη Disney την τελευταία φορά, είναι ότι επικεντρώθηκε, απάντησε, σχόλου ότι αυτά που ακούστηκαν είναι τα δραματοποιούν, υπερβάνουν τον ίνι έψω. Στην ουσία δεν απάντησε και παρασχήθηκε από αυτό το που έχει δημιουργηθεί ως κλήμα και είχε τεθεί από τον οργανισμό. Το αποτέλεσμα αυτό ήταν ουσιαστικά ότι να τρέχει πίσω από αυτά τα οποία συνέβαινα παρά να θέτει την ατζέντα του. Ενώ θα μπορούσε εκείνη τη στιγμή, με την επιδημία μέσα στην οποία ο άλλος οργανισμός παίρνει το πάνω χέρι, θα πρέπει να μπορέσει να απαντήσεις και να αποκαθυλώσεις τα επιχείρημα της άλλας κλαβάρας. Αυτό το οποίο ισχυρίζεται το Αλιστοτέλιο για τη Σκουριέ, βασίζεται σε παλιά δεδομένα, οριχείο όπως κάναμε παλιά εμείς στη Σκουριέ, δε θα κάνουμε έτσι και αν θέλετε θα σας πάμε να σας δούμε, να σας πάμε σε ένα οριχείο που έχουμε στην Τουρκία για να δείτε πόσο μοντέρα και σήμερα να γάζουμε το κουσό. Αυτό το οποίο ισχυρίζεται το Αλιστοτέλιο για τη Σκουριέ, βασίζεται σε παλιά δεδομένα, οριχείο όπως κάναμε παλιά εμείς στη Σκουριέ, δε θα κάνουμε έτσι και αν θέλετε θα σας πάμε να σας δούμε, να σας πάμε σε ένα οριχείο που έχουμε στην Τουρκία για να δείτε πόσο μοντέρα και σήμερα να γάζουμε το κουσό. Και μάλιστα ο ρεπορτάς της Τουρκίας ήταν ότι πόσο καλά το περιβάλλον υπάρχει σε αρμονία αλληλεγγύης, αυτή η αποκατάσταση πάνω από τα οριχεία του Ισού είχαν αμπελώνας και μάλιστα θα βγάζουν ένα περίθυμο κρασί της περιοχής, ήταν το ρεπορτάς των νέων. Το οποίο όμως είναι πιστικό, όχι σαν αμμονημένη περίπτωση είναι έτσι, αν δει κανείς αυτό που έχει γίνει και στα περιγένει. Όχι, εμείς σαν αμμονημένη περίπτωση είναι πιστικό, πού έλεγε και αυτά τα αριθμίσματα. Έλεγε τα αριθμίσματα για το γεγονός ότι άλλοι επικαλούνται στοιχεία περίπτωσης, εμείς επικαλούνται στο ορίστιο και να σηκωθεί η πραγματικότητα. Ένας άλλος τόπος που έγινε που σπάθησαν να αποκαθυλωθούν τα επιχείρηματα της άλλης πλευράς, ήταν το να αποδοθούν σε περιθωριακές δυνάμεις. Ξέρω ότι αυτά είναι περιθωριακοί οι οποίοι δεν θα κάνουν home schooling, είναι περιθωριακοί οι οποίοι, ξέρω, έχουν ανήνια, έχουν ένα ιδέμιο, ιδιαίτερότητες. Νεοχύπης. Ναι, νεοχύπης. Αποδέχονται να αποκαθυλώσουν τα επιχείρηματα. Η άλλη πλευρά προσπάθησε με την χρησιμοποίηση όλων αυτών των εθνικών και του χώληγου να προσδόσει αυτό το έλλειμμα που εμφανιζόταν επιστοσύνης και λοιπά που υπήρχε με τον ενδυναμώσκη να πει ότι ο έριστος του κίνημα μας δεν είναι κάποιο περιφοριακή και λοιπά, αλλά συμμετέχουν και το υποστηρίζουν άνθρωποι όπως είναι και αν ποιος είχε τους εθνικούς. Ναι, ο Κάρη και λοιπά. Που στην περίπτωση αυτή γίνεται ότι νομομοποίησαν αυτό το ποιο είναι τη στιγμή που επανέζεται ο κόσμος. 18 διασημότητες. Ναι, το ποιο έχει να κάνει με τον Ανδόνα και τη στιγμή για να δείξουμε ότι δεν είμαστε περιφοριακοί. Εξαιτίας αυτής της ψέχησης του νόμου. Ναι, συμπίστευε συγκεκριμένους. Συγκεκριμένους, ναι. Η έρευνα των συμπεριοίων είναι σημαία τους. Τι θα έκανε να κάνει η εταιρεία να βρει, να πάει στον κεφαλείο, να είχε βήμα, να πάει σε ένα άλλο, ξανά πάει στον πιστήμιο. Και κανένα. Βλέπετε ότι οι επιστήμονες μέσα από ας το τέλει και κάναν τη δική τους μελέτη, όλη η ομάδα που έβρεπε την μελέτη περιβαλλοντικών εκπτώσεων, είναι καθηγητές και επιστήμονες που θέλοντας να πρειωνήσει, ας πούμε, το αντίστοιχο. Ναι, και στην περίπτωση τι θα πρότεινα εγώ. Ας πούμε, για κάθε μεγάλο έργο είναι υποχρετικό να εκπαιδεύσεις μια περιβαλλοντική μελέτη περιβαλλοντικών εκπτώσεων. Το να πας και να πεις ότι εγώ έκανα αυτήν την μελέτη περιβαλλοντικών εκπτώσεων, ας πούμε, τα ξέρουμε, τα έχουμε ακούσει, αυτά γίνονταν ως το χώδι και τους πλήρωσες και την πήρας. Οι άλλοι ερευνούν εμφανίζονται σαν εξάρτητο. Σε μια κοινωνία και σε μια χώρα η οποία αποθεώνει ότι εμφανίζονται σαν εξάρτητο, ο αγώνας είναι να εμφανίσεις και εσύ κάποιον τρίτο, ο οποίος δεν έχει σχέση με εσένα. Στην περίπτωση, λοιπόν, αυτοί θα μπορούσαν να πείσουν τα εχθά τα οποία επικαλείται, αυτή που είναι μία μικρή μυαλότητα, και το θεωρήστε. Πάμε να δούμε εσείς με τα ίδια σας τα μάτια, το τι γίνεται εκεί που έχουμε. Για να μη σας βλέπουμε τέτοιος. Και το διοργανώνομε, ξέρεις, εδώ και φτιάξουμε και ένα ντοκιμοντέ, με το πώς έχουμε κάνει για να απαντήσει τα ντοκιμοντέ που κυκλοφορεί σε ένα μυαλότητα. Δημιουργείς ντοκιμοντέ, δημιουργείς και καταφέρνεις σε οργανισμούς, σε οργανισμούς που έχουν κάνει περιβαλλοντικές μυαλές της άλλης περιοχής. Και λες, ορίστε τι είχανε γράψει αυτοί και τι δημιουργήθηκε. Πάρχει στις σχέσεις, υπάρχει. Άρα, λοιπόν, δεν υπάρχει χρησιμοποίηση. Με σκοπό να απαντήσεις. Στον κόσμο, το κίνημα κοντά των σωρηχείων είναι πάρα πολύ δυνατό κίνημα. Δηλαδή, και έχει ντοκιματέ, που αφορούν στην Αλλάσκα, σε περιοχές... Ναι, όπως φαντάζω, όμως, τι θα ξεκινούν. Ναι, στην περίπτωση αυτή η ουρία είναι... Θέλω να πω ότι οι παιδί έχουν απέναντι τους ένα πάρα πολύ δυνατό αντίπαλ. Και απέναντι έχουν, ναι. Και αυτοί όμως, από την πλευρά τους, είναι πολύ ισχυρές ως επιχειρηματικές. Αυτό το πρόβλημα είναι ότι είναι πολύ καταφυρωμένοι, δηλαδή, τα κινήματα, μπορεί να καταφέρουν να πείσουν όλο τον κόσμο, αλλά είναι τόσο δεσμευσμένοι... Καταφέρνει, δηλαδή, να έχουν δεσμεύσεις διακρατικές, δεν ξέρω, οικονομικές συμβάσεις και όλα αυτά, που δεν μπορούν να καταρριφθούν με το δίκιο και μόνο. Ναι. Από το δίκιο αίσθημα πρέπει... Όχι, από το... Δεν μπορούν να καταρριφθούν μέσω από... Κυνηματικές διαδικασίες. Μόνο από εκεί μπορούν, ενώ από τις άλλες θεσμικές δεν μπορούν να... Αυτή τη στιγμή, ναι. Ναι, άλλα τα συνεπελγούν... Τώρα, εγώ... Τώρα, εσύ το εγγανίσεις... Πώς εσείς πιστευματικά θα μπορούσε να απαντήσει η... Ναι, το είπα, ναι. Δεν έχω σχόλου. Δεν έχω σχόλου. Θα μπορούσε να πείσουν ότι ορίστε τι εργαλειοκτήρια και τι εργαλειοκτήρια και ότι ορίστε τι έφτιαξε. Πάμε, οι θεσμικές είναι... Οι θεσμικές είναι να το κάνουμε τώρα. Άρα και αυτό το οποίο επικαλείται το Αριστοτέλειο είναι το 60, σαφιστικά. Δεν είναι σχετικά έτσι. Γιατί εμείς, αφού μας σταματήσουμε, νομίζω εκεί στηριχθεί η θερματολογία μας. Ναι, ο ίδιος. Εγώ έχω παρακολουθήσει... Κάτι δραματικό και πρωτοπόρο... Επιτυδευμένα παιδιά δεν μπορούν να το παρακολουθούν, γιατί ήθελα να διέθραμε πώς τεχνικά το χειρίζεται. Έχω ένα συγκεκριμένο με μια συγκεκριμένη άποψη. Είδαμε αυτή την κουβέντα και είπαμε το πώς θα την κάνει. Είχα μια συγκεκριμένη άποψη, η οποία συγκεκριμένη είναι τεχνική και σχετίζεται με τη διαχείριση κρίσεων. Ήθελα να το παρακολουθήσω έτσι, όχι να μπω στην ουσία της κουβέντας. Τι έκαναν, τι πήγα, ποιος είχε την κουβέντα. Δεν μπήκε στην ουσία του. Και αυτό που έχω να πω, θεωρώ ότι η εταιρεία άρχισε πολύ με εκείνον. Συγκεκριμένο, έχει τα πρόδρομα σημάδια, ξέρω ότι αυτό θέλει την καντονότα, το άφησε. Είχε άλλα σημάδια που λέγανε ότι ξέρεις, όταν είχαμε τις πημές, μολύνει τα νερά μας, δεν μπήκε, δεν αντέδρασε. Άφησε τις φιλίδες μας. Έχασα αυτόν τον κορονάζο με τη μάη στο καφενείο, που είναι πολύ σημαντική και εξαιρετικά ταξιωμένη. Αυτά τεχνικά παιδιά, σας είπα, καταλαβαίνω με το κομμάτι του τήλου, πώς τα πατούσε. Να με τον απαξιώσει αυτό που λέγαμε πριν. Με τον απαξιώσει το αλληλούδι της θέσης και να συγκρίνει τις δικές του. Αυτό το νερό είχε αρσενικό, δεν μπορούσε να πει, αφού έφυγε. Ναι, εγώ είμαι πολύ εξτρακτηρημένος. Όχι, δεν μπορώ φανταστό να είμαι στην πλευρά του γραφείου του. Ναι, αυτός όπως είχε. Γιατί δεν έχω όπλα, νιώθω ότι δεν έχω κανέναν όπλο. Ναι, όμως αν δεν είχε αρσενικό το νερό, δεν ξέρω. Δεν μπορούσε να οφεισποιηθεί σε αυτό. Και έδιναν ενθυαλωμένα νερό στον κόσμο, επειδή τόσο φοβόνουσαν τις συνέπειες, που μοίρασαν... Ναι, αυτό δεν το ξέρουμε. Αρσενικό είχε πάντα βέβαια, πριν ξεκινήσει. Ναι, θα απαντήσω αυτό, ότι αυτό έχει εξαναγή, δεν έψαχναν να βρει καμία τρίση που είχε συμπερκαλαιότητα και στην οποία πάλι οι κάτοικοι ήταν ενθυαλωμένοι πάρα πολύ. Παρ' ό,τι έχει περιοχή αρσενικό, γιατί εξηγείς της παλιάς μεταλλευτικής δραστηριότητας, στην οποία δεν φάντησαν τα μεταλλεία, και έρχομαι εγώ στο σχέδιο να σε αποκαταστήσω. Και να κλείσω τα μεταλλεία και να το φτιάξω, εντάξει. Δηλαδή έφυγε και από τους περιβαλλοντικούς, περιβαλλοντικά επιχειρήματα και είναι μόνο το κομμάτι της θείας της κοινωνικής βίας. Και στην περίπτωση αυτή που συνδέεται με το κομμάτι των εμβολιωσμών που σας ζητάμε, ένα σημαντικό θέμα, το οποίο δεν ξέρω αν το θύξατε εσείς, για το θέμα του εμβολίου της γρίψης, στο οποίο η γρίψη κατασπαθάει σε επιστημονικό πόνο. Δηλαδή, όπου βγήκαν από στη δίξη της αναγκαιότητας του εμβολίου κατά της γρίψης επιστήμονες, οι οποίοι την επόμενη μέρα απ'αξώθηκαν πλήρες. Γιατί αποδείχθηκε ότι δεν είχε ο αρμαγεδόνι ο οποίος όλοι προβλέπουν. Από τα εγγελμαστικά, επόμενη φορά που ο ΠΟΕΡ θα βγει και θα επικαλειστεί, το αμέσως θα πω ότι θα επικαλειστεί την αναγκαιότητα να εμβολιαστούν τα παιδιά, μα εσύ δεν μας έλεγες και την επιδημία και τελικά αποδείχθηκε ότι ήταν φουμανή. Και έτσι πάει και η απομείωση της επιστημονικής γνώσης. Δηλαδή, είναι πολλές φορές που και εξαιτίας της περιπληροφόρησης, τα οποία λαμβάνουμε από παντού, η επιστημονική όλες απ'αξώνεται. Τι να μας πει αυτός, αφού εγώ έχω δει εικόνες που μου έδειξαν ότι έχει ψήνει το κιμωτέρα, και μου έδειξαν την αλήθεια. Μας ξεκάζουν, ας πούμε. Ο κόσμος, όσα ανακοινώσεις και ένα ενώ το γέρα βγήκε και είπε με ανακοινώσεις ότι δεν γίνονται ξεκασμοί και ότι δεν μπορεί να γίνεται αυτό που βλέπετε, είναι κρύστα λοιπούχου, σχήμα το οποίο σχηματίζονται εκεί, εξαιτίας της πληροφόρησης, της υπερπληροφόρησης που υπάρχει από παντού, ο κόσμος δεν πειθόταν. Εκεί όταν αυτή δεν είναι κρύστα και το ρίξεται η απόδειξη. Άρα το ζήτημα στην περίπτωση της ιδιαίτερης μιας κρίσης είναι να αναδείξει ότι αυτό το οποίο ο ίδιος θεωρεί ως έγκυρη επιστημονική κύπληροφόρηση είναι στην ουσία μιας αιμονοσολογίας ή κάτι μία απόδεκτημένο. Άρα πας να απαντήσεις πάλι ψημοτικά, δεν θα πιέσεις το κοινωνικό σου, πρέπει να κοροϊδεύουν, να πηγητευτούν, να μας ψεκάζουν, να μας κάνουν. Έτσι έχει περάσει πολλοί κόσμοι, ότι μας ψεκάζουν. Το ίδιο έχει μάθει πραγματικά να κοινήσει. Έχει μάθει πάρα πολλές επιστολές, παιδιά. Παρακαλώ, παρακαλώ, παρακαλώ, παρακαλώ, παρακαλώ, παρακαλώ, παρακαλώ, παρακαλώ, παρακαλώ, παρακαλώ, παρακαλώ. Να ακογόπω στον τελικό αεροδρόμιο, να έρθουν και να μιλήσουν και να... Ναι, ναι, γιατί αυτό δεν είναι την επιλογή, ότι εγώ δεν πιστεύω με τον άνθρωπο που το λέει και εγώ. Εδώ υπήρχαν και κοροϊδές να δείτε πως είναι καρπλά και να μας ψεκάζουν μέσα από το σωδενικό. Είχε κοροϊδές πάρα πολλές, το οποίο δημιουργείς θα μας ψερνήσει αντικείς, ο οποίος δεν παίρνει. Αυτά είναι για σήμερα, παιδιά. |