| : Υπότιτλοι AUTHORWAVE Υπότιτλοι AUTHORWAVE Μα κι αβάσταχτο ουρανό Εδώ, σ' αυτόν τον δρόμο Γεννιώνται και πεθαίνουν τα όνειρα τόσων παιδιών Είσαμε τη στιγμή που η αναπνοή τους Θα ενωθεί με το ανοιξιάτικο αεράκι του επιταφείου Και θα χαθεί Όμως, τη νύχτα Όταν δεν ονειρεύονται Και τραγουδών Κάθε κήπος έχει μια φωλιά για τα πουλιά Κάθε δρόμος έχει μια καρδιά για τα παιδιά Μα κύρα μου εσύ σαν τι να λες με την αυγή Και κοίτα στ' αστέρια που όλο πέφτουν σαν βροχή Δώσ' μου τα μαλλιά σου να τα κάνω προσευχή Για να ξαναρχίσω το τραγούδι απ' την αρχή Κάθε σπίτι κρύβει λίγη αγάπη στη σιωπή Μα ένα αγόρι έχει την αγάπη για ντροπή Μα κύρα μου εσύ σαν τι να λες με την αυγή Και κοίτα στ' αστέρια που όλο πέφτουν σαν βροχή Δώσ' μου τα μαλλιά σου να τα κάνω προσευχή Για να ξαναρχίσω το τραγούδι απ' την αρχή Λαι, λαι, λαι, λαι, λαι, λαι... Θα φέρει θάλασσα πουλιά Πουλιά κι άστρα χρυσά τα γέρι Να σου χαϊδεύουν τα μαλλιά να σου φιλούν το χέρι Χάρτινο το φεγγαράκι ψεύτικη ακρογιαλιά Αν με πίστευες λιγάκι θα σαν όλα αληθινά Δίχως τη δική σου αγάπη δύσκολα περνάει ο καιρός Δίχως τη δική σου αγάπη είναι ο κόσμος πιο μικρός Χάρτινο το φεγγαράκι ψεύτικη ακρογιαλιά Αν με πίστευες λιγάκι θα σαν όλα αληθινά Δίχως τη δική σου αγάπη δύσκολα περνάει ο καιρός Χάρτινο το φεγγαράκι ψεύτικη ακρογιαλιά Δώσε μου δυόσμο να μυρίσου Λουίζα και Βασιλικό Μαζί με αυτά να σε φιλήσω Και τι να πρώτο θυμηθώ Τι βρήσει με τα περιστέρια Τον αρχαγγέλον το σπαθί Το περιβολί με τα στέρια Και το βηγάδι το βαθύ Τις νύχτες που σε σέρια νούσα Στην άλλη άκρη του ουρανού Και να ανεβαίνεις σε θορούσα Σαν να βελφεί του αυγέρινου Μαρίνα πρασινό αστέρι Μαρίνα φως του αυγέρινου Μαρίνα μου άγριο περιστέρι Και κρίνω του καλοκαίριου Μαρίνα πρασινό αστέρι Μαρίνα φως του αυγέρινου Μαρίνα πρασινό αστέρι Μαρίνα φως του αυγέρινου Μαρίνα φως του αυγέρινου Μαρίνα φως του αυγέρινου Μια πόλη μαγική ζούμε μαζί Οι δυο αγαπημένοι Μια πόλη σαν κι αυτή Πεθαίνει η ζη κι αλλάζει η μαγεμένη Σαν πέσει η σκοτεινιά Η ανάπνοή μου θα σμίξει με τα γέρη Τότε σ' η πόλη θα φανεί μοναχιερημική Σαν τ' ακριβό μου αστέρι Σαν πέσει η σκοτεινιά Η ανάπνοή μου θα σμίξει με τα γέρη Τότε σ' η πόλη θα φανεί μοναχιερημική Σαν τ' ακριβό μου αστέρι Μόνη γιατί με κράτησες τα χέρια σου Μια νύχτα και με φίλησες στο στούμα Μόνο γιατί με κράτησες τα χέρια σου Μόνο γι' αυτό γι' αυτό είμαι ωραία Σαν κρίνουλα ανοιχτό Και έχω ένα ρίχο στη ψυχή μου ακόμα Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες Γιατί μ' αγάπησες στα πέρασμένα χρόνια Σε ήλιο σε καλού καιριού προμάδεμα Και σε βρουχή σε χιόνια Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες Μόνο γιατί τα μάτια σου με κοίταξαν Με κοίταξαν με τη ψυχή στο βλέμμα Περήφανα, περήφανα στολιστικά Το υπέρτατο της υπαρξής μου στέμμα Μόνο γιατί, μόνο γιατί Μόνο γιατί τα μάτια σου με κοίταξαν Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες Γιατί μ' αγάπησες στα πέρασμένα χρόνια Σε ήλιο σε καλού καιριού προμάδεμα Και σε βρουχή σε χιόνια Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες Τα αστέρι του βοριά θα φέρει ξαστεριά Μα πριν φανεί μέσα απ' το πέλαγο πανί Θα γίνω κύμα και φωτιά να σ' αγκαλιάσω ξενιτιά Και σ' η χαμένη μου πατρίδα μακρινή θα γίνεις χάδη και πληγή Σαν ξημερώση σ' άλλη γη Τώρα πετώ για τη ζωή στο πανηγύρι Τώρα πετώ για της χαράς μου τη γιορτή Βεγγάρια μου παλιά καινούρια μου πουλιά Διώχτε τον ήλιο και τη μέρα απ' το βουνό Για να με δείτε να περνώ σαν να στραπεί στον ουρανό Τώρα πετώ για τη ζωή στο πανηγύρι Τώρα πετώ για της χαράς μου τη γιορτή Βεγγάρια μου παλιά καινούρια μου πουλιά Διώχτε τον ήλιο και τη μέρα απ' το βουνό Για να με δείτε να περνώ σαν να στραπεί στον ουρανό Τρεις μέρες χωρίσα από σένα Τρεις νυχτεσμένο μοναχή Σαν τα βουνά που στέκουν τώρα δακρυσμένα Όταν τα βρέχουν οι ουρανοί Σαν τα βουνά που στέκουν τώρα δακρυσμένα Όταν τα βρέχουν οι ουρανοί Διώξε τη λύπη παλικάρι πάνε μια φόλτα στο φεγγάρι Πώς να βγω και να περπατήσω Τα λόγια του τα λόγια του να θυμηθώ Με το φεγγάρι πως αχ πως να τραγουδήσω Με το φεγγάρι πως να παρηγορηθώ Με το φεγγάρι πως αχ πως να τραγουδήσω Με το φεγγάρι πως να παρηγορηθώ Διώξε τη λύπη παλικάρι πάνε μια φόλτα στο φεγγάρι Διώξε τη λύπη παλικάρι πάνε μια φόλτα στο φεγγάρι Ποιος τη ζωή μου ποιος την κυνηγά Να την ξεμωναχιάσει μες στη νύχτα Ουρλιάσουν και ασφυρίζουν φορτηγά Σαν ψάρι με έχουν πιάσει μες στα δίχτυα Για κάποιον μες τον κόσμο είναι αργά Ποιος τη ζωή μου ποιος την κυνηγά Ποιος τη ζωή μου ποιος την κυνηγά Ποιος στη ζωή μου ποιος παράφυλλα Στου κόσμου τα στενά ποιος σημαδεύει Που πει γι' αυτάς που ξέρει να μιλά Που ξέρει πιο πολύ και να πιστεύει Για κάποιον μες τον κόσμο είναι αργά Ποιος τη ζωή μου ποιος την κυνηγά Ποιος τη ζωή μου ποιος την κυνηγά Ποιος τη ζωή μου ποιος παράφυλλα Στου κόσμου τα στενά ποιος σημαδεύει Που πει γι' αυτάς που ξέρει να μιλά Ποιος τη ζωή μου ποιος την κυνηγά Αστέρι μου φεγγάρι μου Της άνοιξης κλονάρι μου Κοντά σου θα έρθω πάλι Κοντά σου θα έρθω μια ναυγή Για να σου πάρω ένα φιλί Και να με πάρεις πάλι Αγάπη μου αγάπη μου Η νύχτα θα μας πάρει Τ' άστρα κι ο ουρανός Το κρύο το φεγγάρι Τ' άστρα κι ο ουρανός Το κρύο το φεγγάρι Θα σ' αγαπώ Θα ζω μες στο τραγούδι Θα μ' αγαπάς Θα ζεις με τα πουλιά Θα σ' αγαπώ Θα γίνουμε τραγούδι Θα μ' αγαπάς Θα γίνουμε πουλιά Θα σ' αγαπώ Θα ζω μες στο τραγούδι Θα μ' αγαπάς Θα ζεις με τα πουλιά Θα σ' αγαπώ Θα γίνουμε πουλιά Θα σ' αγαπώ Θα γίνουμε τραγούδι Θα μ' αγαπάς Θα γίνουμε πουλιά Ομορφή πόλη Φωνές μουσικές Απέραντι δρόμοι κλεμμένες ματιές Ο ήλιος χρυσίζει χέρια σπαρμένα Βουνά και για πιά Πελάγια πλωμένα Θα γίνεις δικιά μου Πριν έρθει η νύχτα Τα χλωμά τα φώτα Πριν ρίξουν δίχτυα Θα γίνεις δικιά μου Θα γίνεις δικιά μου Πριν έρθει η νύχτα Τα χλωμά τα φώτα Πριν ρίξουν δίχτυα Θα γίνεις δικιά μου Η νύχτα έφτασε Τα παράθυρα κλείσαν Η νύχτα έφτασε Οι δρόμοι χαθήκαν Γεια σου χαρά σου Πενέτια Πήρα τους δρόμους του νοτιά Κι απ' το κατάρτι το ψηλό Τον άνεμο παρακαλώ Φύσαε ράκι φύσαμε Μη χαμηλώνεις είσαμε Να το γαλάζια εκκλησιά Τσιρίχο και μονέμβασια Φύσαε ράκι φύσαμε Μη χαμηλώνεις είσαμε Να το γαλάζια εκκλησιά Τσιρίχο και μονέμβασια Γεια σου χαρά σου Πενέτια Βγήκα σε θάλασσα πλατιά Και τραγουδώ στην κουπαστή Σ' όλο τον κουμπάστη Φύσαε ράκι φύσαμε Μη χαμηλώνεις είσαμε Να δω στην Κρήτη μια κορφή Που χω μανούλα κι αδελφοί Φύσαε ράκι φύσαμε Μη χαμηλώνεις είσαμε Να δω στην Κρήτη μια κορφή Που χω μανούλα κι αδελφοί Φύσαε ράκι φύσαμε Μη χαμηλώνεις είσαμε Να δω στην Κρήτη μια κορφή Που χω μανούλα κι αδελφοί Με μια πυρόγα φεύγεις και γυρίζεις Τις ώρες που αγριεύει η βροχή Στη γη των βυσιγότων αρμενίζεις Και σε κερδίζουν κήποι κρεμαστήμα Τα φτερά σου σιγοπριονίζεις Σκεπάς αρμύρα το γυμνό κορομί σου Σου φέρα απ' τους δελφούς γλυκό νερό Στα δύο είπες πως θα κοπεί η ζωή σου Και πριν προλάβω τρεις να σε αρνηθώ Σκούριασε το κλειδί του παραδείσου Το καραβάνι τρέχει μες στη σκόνη Και την τρελή σου κίνηγα η σκιά Πως να ημερρέψει ο νους με ένα σεντόνι Πως να βεθεί μεσόγειος με σκηνιά Αγάπη που σε λέγαν αντιγώνει Ποια νυχτοδία το φως σου έχει πάρει Και σε ποιον γαλαξία να σε βρω Εδώ είναι αττική φαιώντα μάρη Και εγώ ένα παιδίο πολύ σκτηνό Που ασκούνται βρίζοντας ξένη φανταρί Ποια νυχτοδία το φως σου έχει πάρει Και σε ποιον γαλαξία να σε βρω Εδώ είναι αττική φαιώντα μάρη Και εγώ ένα παιδίο πολύ σκτηνό Ποια νυχτοδία το φως σου έχει πάρει Και σε ποιον γαλαξία να σε βρω Εδώ είναι αττική φαιώντα μάρη Και εγώ ένα παιδίο πολύ σκτηνό Ποια νυχτοδία το φως σου έχει πάρει Δεν έκανα ταξίδια μακρινά Τα χρόνια μου είχαν ρίζες, ήταν δέντρα Που τάντησε με φύλλα η καρδιά Και τα άφησε να θύζουν μες στην πέτρα Δεν έκανα ταξίδια μακρινά Οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση Οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά Που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει Που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει Το πιο μακρύ ταξίδι μου ασύ Η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας Μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή Η γη μου εσύ ανάσα μου κι ο αέρας Η γη μου εσύ ανάσα μου κι ο αέρας Δεν έκανα ταξίδια μακρινά Ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει Σε όνειρα σε σθήματα υγρά Τον μυστικό τον κόσμο να ανασάνει Τον μυστικό τον κόσμο να ανασάνει Το πιο μακρύ ταξίδι μου ασύ Η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας Μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή Η γη μου εσύ ανάσα μου κι ο αέρας Η γη μου εσύ ανάσα μου κι ο αέρας Στα μάτια παίζει τ' άστρο της αυγής Ο ήλιος πλένει το όνειρο της γης Πλατεί ποτάμι αγάπη και βαθύ Κουράστηκε και πάει να κοιμηθεί Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας Να με θυμάσαι και να μ' αγαπάς Σου κλέβει ανατολή μικροφύλη Σου κλέβει ανατολή μικροφύλη Στα χείλη και η πικρό μικροφύλη Ποιο μακρινό ταξίδι σε καλεί Θα φύγεις ξένε άσπρα τα μπανιά Παραμονέ η λιζομονιά Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας Να με θυμάσαι και να μ' αγαπάς Σου κλέβει ανατολή μικροφύλη Σου κλέβει ανατολή μικροφύλη Σου κλέβει ανατολή μικροφύλη Κοντά στα κύματα θα χτίσω το παλάτι μου Θα βάλω πόρτες μαλισίδες και παγόνια Και μες στη θάλασσα θα ρίξω το κραβάτι μου Γιατί οι έρωτες μου φάγνε τα χρόνια Να κοιμηθώ στο πάτωμα Να κλείσω και τα μάτια Γιατί υπάρχουν και άτομα Που γίνονται, που γίνονται κομμάτια Ξυπνώ μεσάνυχτα και ανοίγω το παράθυρο Και αυτό που κάνω ποιος σου το είπε αδυναμία Που λογαριάζω το μηδέν μου με το άπειρο Και βρίσκω αναότηρο τον κόσμο στα σημεία Να κοιμηθώ στο πάτωμα Να κλείσω και τα μάτια Γιατί υπάρχουν και άτομα Που γίνονται, που γίνονται κομμάτια να κοιμηθώ Να κλείσω και τα μάτια Να κλείσω και τα μάτια Νύχτα μαγικά μια σκιά περνά Σκέψου τώρα τη φωνή που σου λέγε ποτέ ποτέ μαζί Βάβυζα σκυφτό Σκυφτός ήσουν ουρανός Με τον άστρον τη μουσική μου τραγουδάς ποτέ ποτέ μαζί Βάβυζα σκυφτό Μάγισσα γλωμή το στερνό σου φιλί Ξεχασμένη μουσική μια μαχαριά ποτέ ποτέ μαζί Βάβυζα σκυφτό Εδώ τελειώνουν τα όνειρα, τα όνειρα που μου δανείσατε οι ίδιοι μια βραδιά, δίχως να το γνωρίζετε. Τώρα είναι αργά και όλοι οι φίλοι μου έχουν αποκοιμηθεί. Εγώ αθεραπευταπιστη σε αυτόν τον δρόμο θα ξαγρυπνήσω ως το πρωί για να μαζέψω τα καινούργια όνειρα που θα γεννήσατε. Θα τα φυλάξω και θα σας τα ξαναδώσω μια άλλη φορά, πάλι σε μουσική. Καληνύχτα. Υπότιτλοι AUTHORWAVE |
