| : [♪ Μουσική reluctant-freeソφηρά Μουσική λεπταία ΄ΜΑΤΙΚΑ ΥΚΙΤΗΣΗΣ ΑΙΣΤΗΣ τουoten LOL Μουσική λεπταία ΄ΜΑΤΙΚΑ ΥΚΙΤΗΣ ΥΚΙΤΗΣ ΑΙΣΤΗΣ ΑΙΣΤΗΣ ΥΚΙΤΗΣ ΥΚΙΤΗΣ ΑΙΣΤΗΣ ΥΚΙΤΗΣ ΥΚΙΤΗΣ ΑΙΣΤΗΣ ΑΙΣΤΗΣ ΑΙΣΤ� Θρησκευτικά, γιατί τα θρησκευτικά είναι παντού. Και θέλω να με βοηθήσετε και να είστε σήμερα η μικρή μου βοηθή. Καθώς προχωράγα στο δρόμο, έγινε κάτι το οποίο με παραξένεψε. Και γι' αυτό είμαστε μαζί εδώ, για να με βοηθήστε να το ανακαλύψουμε. Άνοιξα λοιπόν την πόρτα και βγαίνω εδώ στο δρόμο, βρήκα ένα πακέτο, ένα μυστηριώδες πακέτο. Το έχω φέρει εδώ μαζί μου, να το ψάξουμε μαζί. Και θέλω να με βοηθήσετε. Καλό είναι να έχετε μία κόλλα χαρτί μαζί σας. Όταν θα κάνω κάποιες ερωτήσεις, μπορείτε να απαντάτε και να κρατάτε τις απαντήσεις σας στο χαρτί. Και όλο αυτό το υλικό να το δώσετε στο δάσκαλό σας ή στη δασκάλα σας. Εγώ θα σκέφτομαι τους δικούς μου μαθητές και μαθήτριες. Και έτσι θα επικοινωνούμε. Ανοίγω λοιπόν αυτό το κουτί. Και τι να δω. Ήταν ένα μυστηριώδες γλυπτό. Αυτό εδώ. Το κοίταγα, το ξανακοίταγα, δεν μπορούσα να καταλάβω όμως τι είναι ακριβώς. Και εδώ θέλω τη δικιά σας βοήθεια. Θέλω λοιπόν στην κόλλα το χαρτί που έχετε να δείτε καλά αυτό το γλυπτό. Είναι αγνώστου καλλιτέχνη. Και να σκεφτείτε πέντε λέξεις και να τις γράψετε στο χαρτί σας. Όταν βλέπετε αυτό το γλυπτό, τι μπορεί να φανταστείτε. Πέντε λέξεις. Πολύ ωραία. Ας σκεφτούμε λοιπόν ποιες μπορεί να ήταν αυτές οι λέξεις που σκεφτήκατε. Να ήτανε χέρια. Ας σκεφτώ εγώ μία λέξη. Ασημή μπορεί να είναι μία άλλη. Θα ήθελα να ήξερα τις δικές σας λέξεις. Αυτό λοιπόν όσο εγώ το περιεργαζόμουν, είδα κάτι που δεν το είχα δει στην αρχή. Έχει ένα χαρτάκι. Και λέει, έργο, τα χέρια ενός πιστού. Αγνός του καλλιτέχνη. Μάλιστα. Τα χέρια ενός πιστού. Ενδιαφέρον. Για να δούμε. Μια πληροφορία λοιπόν πολύ σημαντική. Αυτά είναι τα χέρια ενός πιστού ανθρώπου. Τι μπορεί να κρατάνε. Τώρα αλλάζει λίγο, ε. Πριν ήτανε χέρια χωρίς να ξέρουμε σε ποιον ανήκουν. Τώρα είναι τα χέρια ενός πιστού ανθρώπου. Τι μπορεί να έχουν αυτά τα χέρια μέσα. Γιατί να είναι έτσι, σε αυτή την κίνηση. Θέλω λοιπόν να σκεφτείτε, εάν λοιπόν είχαμε αυτά τα χέρια στην αρχή της ιστορίας μας. Είναι λοιπόν τα χέρια ενός πιστού ανθρώπου, που τι κάνει αυτός ο πιστοσάνθρωπος, γιατί έχει έτσι τα χέρια του. Θέλω λίγο να το σκεφτείτε και με τη φαντασία σας, να αρχίσετε να φτιάχνετε μια μικρή ιστορία. Πάρα πολύ θα ήθελα να ακούσω τις ιστορίες σας. Αλλά κρατήστε τις, γράψτε τις. Και να τις δώσετε στη δασκάλα σας ή στο δάσκαλό σας. Ας σκεφτώ λοιπόν εγώ μια ιστορία από αυτές που μου είπαν οι δικοί μου μαθητές. Μπορεί λοιπόν αυτά τα χέρια του πιστού ανθρώπου, να δίνουν φαγητό σε κάποιον που πεινάει. Μπορεί αυτά τα χέρια να προσφέρουν νερό σε κάποιον που διψάει. Να δώσουν φροντίδα. Όμως τα χέρια του πιστού ανθρώπου, κρύβουν κυρίως κάτι το οποίο εδώ θα μπορούσαμε να το φανταστούμε. Μια λέξη. Τι πια είναι αυτή η λέξη άραγε, που προσφέρουν αυτά τα χέρια. Για σκεφτείτε κι εσείς. Που περικλεί όλα το τι μπορούμε να προσφέρουμε σε κάποιον. Ξεκινάει από α. Το βρήκατε. Αγάπη λοιπόν. Πολύ σωστά. Για να δούμε λοιπόν πώς μπορεί να συνδέονται αυτά τα χέρια, με την εκκλησία, με την ευχή της Αγίας Αναφοράς. Αγία Αναφορά τώρα. Τι να είναι αυτό άραγε. Η Διευχαριστία έχει ένα σημείο πάρα πάρα πάρα πολύ σημαντικό. Εκεί λοιπόν θέλω σήμερα να στοχεύσουμε και μαζί να προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε, για τι λέγονται αυτά τα λόγια. Τι μπορεί να σημαίνουν. Πάμε να δούμε ποια λόγια είναι αυτά. Η ευχή λοιπόν της Αγίας Αναφοράς. Είναι ένα απόσπασμα. Να σας το διαβάσω. Λέει λοιπόν ο Ιερέας. Θα σας διαβάσω τη μετάφραση καλύτερα για να μην σας δυσκολέψω. Στο βιβλίο σας υπάρχουν και το πρωτότυπο και η μετάφραση. Καλό είναι να διαβάζετε και το πρωτότυπο, γιατί από το πρωτότυπο καταλαβαίνουμε πολλές φορές λέξεις που είναι δύσκολο να τις καταλάβουμε στη νέα ελληνική. Αλλά τώρα εγώ για να μην σας δυσκολέψω θα διαβάσω τη μετάφραση. Λέει λοιπόν ο Ιερέας, όταν αυτά τα χέρια λοιπόν, ας φανταστούμε τώρα ότι είναι τα χέρια του Ιερέα. Αλλάξανε τώρα. Ήταν τα χέρια γενικώς. Μετά γίνανε τα χέρια ενός πιστού ανθρώπου. Τώρα λοιπόν γίνονται τα χέρια του Ιερέα, την ώρα που είναι στη Θεία Ευχαριστία. Λέει λοιπόν, Με την ανάμνηση αυτής της σωτήριας εντολής, και όλων όσων έγιναν για εμάς, που είναι ο τάφος, ο σταυρός, ο τάφος, η τρίμερη ανάσταση, η ανάληψη στους ουρανούς, η καθέδρα στα δεξιά του πατέρα, η δεύτερη και ενδοξη πάλι παρουσία, τα δικά σου απ' τα δικά σου προσφέρομαι σε σένα, σε κάθε καιρό και για όλες τις ευεργεσίες. Θέλω λοιπόν, επειδή κάποιοι μπορούν να σας δυσκολεύουν, και το καταλαβαίνω, να στοχεύσουμε λοιπόν σε μία φράση από όλα αυτά. Που εκεί μπορούμε να καταλάβουμε κάποια πράγματα καλύτερα. Τι μπορεί να σημαίνει τα θα εκ των σων, αν το πούμε στον πρωτότυπο, συ προσφέρομεν κατά πάντα και δια πάντα. Δηλαδή, σαν μετάφραση, τα δικά σου απ' τα δικά σου σου προσφέρομαι. Για να δούμε λοιπόν τι μπορεί να σημαίνει αυτή η φράση. Για να την ξαναπούμε λίγο να την καταλάβουμε. Τα δικά σου απ' τα δικά σου προσφέρομαι σε σένα. Δηλαδή, οι πιστοί εκείνη την ώρα έχουν τα χέρια τους, μαζί με τα χέρια του ιερέα, και απ' τα δικά τους, ό,τι έχουν δηλαδή, ότι είναι οι καρποί. Σκεφτείτε πώς ξεκίνησε η Θεία Ευχαριστία. Ποια είναι τα τιμιά δώρα, τι προσφέρουμε εκείνη την ώρα. Άρτος και Ίνος αρχικά. Ο Άρτος τι είναι? Το ψωμί. Το ψωμί από τι ξεκινάει? Από σιτάρι, από τους καρπούς της Γης. Παίρνει λοιπόν ο άνθρωπος, αντίστοιχα και ο Ίνος, το σταφύλι, η πρώτη ύλη. Το επεξεργάζεται ο άνθρωπος, το παίρνει από τη Γη, το επεξεργάζεται και φτιάχνει το κρασί. Ο Άρτος λοιπόν και ο Ίνος, αν το πάμε πιο πίσω, το σιτάρι και το σταφύλι που κάνει το κρασί, αυτά είναι οι πρώτοι ύλοι που θα προσφέρουν οι άνθρωποι, ο ιερέας μαζί με τα χέρια αυτά, εκείνη την ώρα της Θείας Ευχαριστίας. Και θα γίνουν κάτι άλλο, θα μετουσιωθούν. Θα γίνουν σώμα και αίμα Χριστού. Αυτό είναι ένα δύσκολο σημείο, πολύ δύσκολο. Μπορεί να σας δυσκολεύει. Είναι ένα μυστήριο και δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε λογικά. Αλλά το βασικό είναι να σκεφτούμε ότι προσφέρουμε όλοι μαζί εκείνη την ώρα, τον Άρτο και τον Ίνο και μαζί, τι άλλο μπορεί να είναι. Μπορεί να είναι όλες μας οι καλές πράξεις, μπορεί να είναι η αγάπη που δίνουμε στους γύρω μας. Όλα αυτά, λοιπόν, πρέπει εκείνη την ώρα να τα έχουμε στο μυαλό μας, ότι την ώρα της Θείας Ευχαριστίας γίνονται πράγματα τα οποία δεν τα βλέπουμε. Θέλω λοιπόν κι εσείς να σκεφτείτε αν ήταν τα δικά σας χέρια, μαζί με τα χέρια του ιερέα εκείνη την ώρα, τι θα μπορούσατε να προσφέρετε εσείς. Και όλο αυτό θέλω να το σκεφτείτε και σε κάτι πιο συγκεκριμένο. Θέλω να σκεφτείτε τι μπορεί να προσφέρουν τα δικά σας χέρια στο σχολείο, στους συμμαθητές σας, στην καθημερινή σας ζωή, στην οικογένειά σας, να σκεφτείτε εσείς τι μπορείτε να προσφέρετε. Και όλο αυτό να το σκεφτείτε ότι γίνεται και την ώρα της Θείας Ευχαριστίας. Αυτά θα μου άρεσε πάρα πολύ να τις απαντήσεις σας. Οπότε περιμένω να καταγράψετε όλα αυτά που σκέφτεστε και να τα δώσετε στη δασκάλα σας. Επιμένω αυτό, μην τα ξεχάσετε σε ένα σειρωτάρι. Θέλω να τα δώσετε. Και πάμε λίγο να δούμε, υπάρχει πολύ υλικό και στο φάκελο του μαθητή. Και μπορούμε να το επεξεργαστούμε και λίγο μαζί για να συμπληρώσετε κάποια σημεία που μπορεί να σας δυσκολέψουν. Να δούμε λοιπόν μία εικόνα. Την έχεις στο βιβλίο σας στη σελίδα 74. Και φαίνεται ότι είναι το Άγιο Δισκοπότηρο και δίπλα τι μπορεί να είναι. Εκεί για σκεφτείτε λίγο, παρατηρήστε λίγο την εικόνα. Κάτι έτσι σαν μωρό, τι μπορεί να είναι. Το σκεφτείτε λοιπόν, το σκεφτείκατε καλά. Και είναι ο Χριστός, που είναι σε μικρογραφία σαν μωρό, που εκείνη την ώρα προσφέρεται ο ίδιος ο Χριστός στη Θεία Ευχαριστία. Να διαβάσουμε λίγο να δούμε τι λέει. Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής. Όποιος έρχεται σε μένα δεν θα πεινάσει. Και όποιος πιστεύει σε μένα δεν θα διψάσει ποτέ. Γι' αυτό λοιπόν, αν δείτε και αυτή την εικόνα, φαίνεται ότι είναι ο Χριστός μέσα στο Άγιο Δισκοπότηρο τελικά. Και όλα αυτά γιατί γίνονται? Γίνονται, όπως είπε ο Χριστός, για να θυμόμαστε το μυστικό δείπνο, την παρουσία του στη Γη. Και όλα αυτά έχουν σημασία για εμάς, για να τα εφαρμόσουμε και στην καθημερινή μας ζωή. Αν λοιπόν αυτά τα χέρια ξεκινήσαν να είναι τα χέρια ενός ανθρώπου, συνεχίσαν να είναι τα χέρια ενός πιστού ανθρώπου, γίναν τα χέρια ενός ιερέα, που προσφέρουν στη Θεία Ευχαριστία, κάνουν την Αγία Αναφορά, όπως είπαμε. Τέλος, τώρα είναι τα δικά σας χέρια. Και θέλω να σκεφτείτε, εσείς τι μπορείτε να προσφέρετε. Να το κάνετε ως πράξη, να μην το σκέφτεστε και δεν το κάνετε. Υπάρχουν καθημερινά ευκαιρίες να βοηθήσουμε τους συμμαθητές μας, να είμαστε ευγενικοί με τους άλλους, να λέμε ένα καλό λόγο. Και όλα αυτά, σιγά σιγά, είσαστε ακόμα σε μικρή ηλικία, αλλά είναι το πρώτο βήμα για να μπορέσετε να αρχίσετε να καταλαβαίνετε κάποια πράγματα που είναι μυστήριο. Και γι' αυτό δεν θέλω να σας δυσκολέψω παραπάνω. Σας αφήνω λοιπόν με αυτές τις σκέψεις. Και πριν τελειώσουμε το σημερινό μας μάθημα, θα ήθελα να σκέφτεστε κάποιες ερωτήσεις και να τις απαντάτε. Και λίγο να σκέφτεστε τι κάνατε καλά και τι όχι σε κάθε μάθημα. Να σκεφτείτε, λοιπόν, συμμετείχα σήμερα στο μάθημα. Διασκεφτείτε, λίγο, κάπως, αρκετά, πολύ. Πιστεύω να απαντήσατε το αρκετά. Να σκεφτείτε επίσης εάν είχατε απορίες και αν απαντήθηκαν αυτές οι απορίες. Τι άλλο μπορεί να κάνετε εσείς από εδώ και πέρα, ποια άλλη δραστηριότητα μπορεί να ξεκινήσετε. Και έχω τώρα να σας προτείνω μια σχετική δραστηριότητα. Βλέπετε εδώ, υπάρχει αυτό το όμορφο γλυπτό, το οποίο μπορεί να το κάνατε κι εσείς και να του δώσετε όποια μορφή θέλετε, όποια ιστορία θέλετε να το ακολουθεί. Είναι πάρα πολύ εύκολο, μπορείτε να βρείτε στο διαδίκτυο διάφορα βίντεο για το πώς γίνεται. Ουσιαστικά παίρνουμε δύο γάντια, μιας χρήσεως, τα οποία αυτά τα γεμίζουμε με ειδικό μπετό, το οποίο υπάρχει και στα βιβλιοπωλεία, είναι για κατασκευές. Τα αφήνουμε με τα γάντια, βάζουμε και στη μέση ένα βαρύ αντικείμενο να τα κρατήσει, τους δίνουμε αυτό το σχηματισμό σαν να προσφέρουν. Και το αφήνουμε να στεγνώσει. Και όταν στεγνώσει βγάζουμε τα γάντια γύρω γύρω και μας μένει το ωραίο μας γλυπτό, το οποίο μπορεί να το κάνετε ό,τι χρώμα θέλετε. Μπορείτε να του δώσετε ό,τι όνομα θέλετε, γιατί τα έργα μας πρέπει να τα ονομάζουμε. Και θέλω να το ονομάσετε με κάποιο τρόπο που θα σας αρέσει, να βάλετε το δικό σας τίτλο και να σκεφτείτε τη δικιά του ιστορία που το ακολουθεί. Και να θυμάστε αυτά που είπαμε μαζί σήμερα. Χάρηκα πάρα πολύ που ήμασταν παρέα. Καλή συνέχεια! |
