| : [♪ Μουσική Ευχαριστώ πολύ. Είμαι πολύ τυχερός άνθρωπος, ξέρετε, γιατί βρίσκομαι σε αυτό το τεντέχι της Πάτρας, όπου ένα απολύβο με λύση από 70 αθλοντές έχουν εξαπολίσει η επίθεση πολιτισμού, που τη χρειάζεται τώρα παραποτέ η πατρίδα μας. Είμαι πολύ συγκινημένος ανάμεσα στους ευγενικούς τους αυτούς, γεμάτο δύναμη ανθρώπους. Και νομίζω ότι μου δίνουν τη δυνατότητα να ελπίζω ότι αυτή η πατρίδα θα βρει τον βήμα της μότης αργά ή γρήγορα. Ελπίζω γρήγορα. Είμαι τυχερός γιατί είμαι εδώ, γιατί γνωρίστηκα με το πρίο με 1994 της Πάτρας ωραίους ανθρώπους που ήταν μια ευκαιρία να στο εδώ. Είμαι υπερήφανος γιατί για τρίτη φορά ένας ευπατρίδης Έλληνας, ένας διανοούμενος, ένας άνθρωπος που είμαι υπερήφανος, που το έχω φίλο μου, που είναι συγγενός και συγγενός στην καταγωγή. Ο Αλέξης Οικοστάρας με παρουσίασε για τρίτη φορά. Την πρώτη φορά ήταν στο Φεστιβάλ Καρδίτσας, το δεύτερο στο Μέγαρο Μουσική Στασαλονίκη και την τρίτη εδώ. Σε ευχαριστώ Αλέξη που μ' αγαπάς και εγώ σ' αγαπώ. Αυτός ο ανηδιωτιλής γενναιόδωρος άνθρωπος είναι πρήκα για την πατρίδα μας και του χρειάζεται ένα χειροκρότημα. Ξέρω ότι είναι ταφινόφρον και ερηθρία τώρα, αλλά πρέπει να πονεύω με το δίκαιο έπαινο που λέει και ο Καβάφης, το σοφιστόν και τα δύσκολα και ανεκτοίμητα έβγε. Είμαι από τη Σύρο, ένα μαγικό νησί που συνδυάζει τα πάντα. Και θα σας μιλήσω για την περιπέτειά μου, για την περιπέτειά μας, με την ομάδα Καβάφης και την παράστασή μας, KB Καβάφης απ' έξω και τραγουδιστά, που έγινε σε μια ανύποροτη στιγμή, τον Αύγουστο του 2006, στο μαγικό κίνητι Σύρου. Ένα υπέροχο θέλετρο, έτσι για να εκτωνωθώ από ανάγκη που είχα στηβαγμένη μέσα μου και να παρουσιάσω ένα κάπως ολοκληρωμένο αφιέρωμα στον Καβάφη, που τον αγαπούσα από μικρό παιδί. Όπου ανακάλυπτα ότι μπορώ και απαγγέλω αποστήθους ποιηματά του. Το αποστήθος τι σημαίνει αποστήθους? Ότι βγαίνουν από την ψυχή σου, έτσι, αλλιώς είναι η γεφαλική αφώταση και αλλιώς είναι να βγαίνουν από την ψυχή σου. Και θέλησα να του κάνω ευχαρισμό να τιμήσω αυτό τον αγαπημένο μου ποιητή. Γιατί είναι αγαπημένος μου? Δεν μπορώ να το εξηγήσω γιατί θα τον υποτιμήσω. Όμως, αν δούμε ότι είναι ο αγαπημένος των ποιητών του κόσμου, ότι έζησε σε μια εποχή που λιδωρήθηκε πάρα πολύ και παρόλα αυτά άντεξε και προχώρησε δυνατά, έχει μεταφερθεί σε 120 γλώσσες του κόσμου, είναι ο οικουμανικός μας ποιητής που κάνει την ποιησία μας σύγχρονη, σαγηνευτική, είναι ο ποιητής των μελλουσών γενεών, είναι ο ποιητής σας δηλαδή, όλα αυτά με έκανε να θέλω να τον τιμήσω με μια βραδιά ένα αφιέρωμα στο κίνητή Σύρου 9-8, κάτω από την Πασέλλωνα, στο Μαγικό Κίνητή Σύρου. Και μαζεύτηκαν 600 άνθρωποι να ακούσουν για τον Καβάφι. Τρελάθηκα, λέω, παιδιά, 600 άνθρωποι ήρθαν να ακούσουν τον Καβάφι. Λέω, Καβάφι, ποιος το ξέρει τον Καβάφι, εσένα έρχομαι να ακούσω να μου λέει. Μου λένε, φίλε μου, και χαντίκιο. Έγινε αυτή η παράσταση, 7 συντελεστές τότε, 7 συντελεστές είμαστε επί σκηνής. Τώρα είμαστε 13. Και πέρασε μια εβδομάδα. Και πέφτει στα χέρια μου μια απογευμαντίνα της Κυριακής, όπου ένας ωραίος δημοσιογράφος, ο Γιώργος Σαβίδης, ο οποίος είναι πρόεδρος της ΠΟΕΣΙ, πέφτει στα χέρια μου μια απογευμαντίνα της Κυριακής, όπου ένας ωραίος δημοσιογράφος, ο Γιώργος Σαβίδης, ο οποίος είναι πρόεδρος της ΠΟΕΣΙ, έγραφε ότι ήταν η πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση στο έργο ποιητή που είχε παρακολουθήσει ποτέ. Λέω, κάτι συμβαίνει εδώ, δεν είναι απλά τα πράγματα, πρέπει να εκμεταλλευτούν αυτή την ευκαιρία. Που όπως αποδεικνύεται, ήμουν τότε 59 χρονών, τώρα είμαι 69. Οι ευκαιρίες δεν έχουν ηλικία, το βλέπετε, ήμουν 59 και είμαι 69, πιο εργατικός και πιο δυνατός, δεν είναι? Δεν έχουν ηλικία οι ευκαιρίες λοιπόν, είναι παντοτινές. Και αποφασίσαμε να πάμε στην Αθήνα να παίξουμε για τους Αιγυπτιώτες Έλληνες, το πιο ευσυγκίνητο κομμάτι όσον αφορά τον ποιητή, και τους Ιριανούς, στο Αφιθέατρο Διονύσιος Αεροπαγίτης, ΣΥΝΑ24 στην Αθήνα, όπου μαζεύτηκαν χίλι άνθρωποι να ακούσουν για τον Καβάφη. Και εκεί γεννήθηκε μια πρόσκληση για την Αλεξάνδρια, από το Ίδρυμα Πολιτισμού Αλεξανδρίας και τους ομογενείς μας εκεί. Και πήγα από την Αλεξάνδρια και απήγγειλε Καβάφη στο γραφείο του Καβάφη, στο σπίτι του, στην οδό Λέψιους. Πέξαμε τραγούδια, επαγγέλαμε ποιήματα και την άλλη μέρα πέξαμε στο Παράδει τέχνο Αλεξανδρίας, στο Παράδει του Μαχά Μετάλη, για τους εκεί Έλληνες. Και μετά γεννήθηκε μια πρόσκληση για τον αντίποτα του Καβάφη, τη γενέτειρά του. Η καταγωγή, όχι τη γενέτειρά του, το τόπο καταγωγής του, που είναι η Κωνσταντινούπολη. Ήταν Κωνσταντινούπολης την καταγωγή ο Καβάφης, που έφυσκε σε δύο χρόνια από τη ζωή του, πολύ δυνατά, πολύ σημαντικά, στη Κωνσταντινούπολη. Και παίξαμε το Νοέμβριο του 2009, στην Μεγάλη Τουγέννη Σχολή, παρουσία του Πατριάρχη, όπου θεωρήθηκε αυτή η παράσταση πιο σημαντική που έχει γίνει ποτέ και εξαιτίας της φωταγωγήθηκε η Μεγάλη Τουγέννη Σχολή. Και μετά πήγαμε στο Μέγαρο Μουσικής της Αθήνας, για τα παιδάκια της Τέης, τα ορφανά, γιατί όλες οι μας παραστές που έχουν εισιτήριο, όλα τα έστοδα, όλα τα έστοδα, όχι μέρος τι, πηγαίνουν για σκοπούς αλληλεγγύης. Παίξαμε για τα παιδάκια της Τέης, ελληνικών και αιθήδων της Σύρου, και τους βάζουμε 40.000 ευρώ. Κι ύστερα ήρθανε πάλι οι προσκλήσεις. Παίξαμε εκτός από το εξωτερικό, στην Ελλάδα, στη Δήλο, με το λικόφος του Αιγαίου, ένα βράδυ του Αυγούστου. Παίξαμε μέσα στα αρχαία καβάφη, την ώρα που ο ήλιος βουτούσε στο Αιγαίο. Μαϊκές στιγμές. Στο παλάτι των υποτών της Ρόδου. Με τη Μασέληνο του Ιουλίου, παίξαμε στους Δερφούς, στη Ρωμαϊκή Αγορά των Δερφών. Στο αρχαίο θέατρο του Πιθαγορίου, στη Σκηνούσα, στο κάστρο της Νάξου. Στη Νέα Υόρκη, παίξαμε δύο φορές. Και στο Χάρβερτ, παίξαμε. Και παίξαμε και στο Πανεπστήμιο του Ελσύγκη και του Χάρβερτ. Και στο Χόλμι. Και Παρίσι. Και η Αλάμπρα στο Μέγαρο Μουσικής Γερνάντας, στο Μέγαρο Μουσικής Εντεφάγεια. Μπροστά σε αρχίου θεατές, χωρίς μικροφωνικές εγκαταστάσεις. Πήγαμε Σίννε και Αντελαίδα. Τώρα πήγαν προχθές, Κωνσταντινούπολη, παίξαμε καβάφι και γκάτσο. Καβάφι στη Θεολογική Σκολή της Κάγκης, μπροστά από ένα τέμπλο αμύθι της αξίας, της αισθηματικής αξίας. Το τέμπλο της Παναγίας της Καμαριώτησας. Μπροστά από ένα φωτεινό ιεράρχη καθηγητή παρευστημίου της Θεσσαρωνίκης, του Μητροπολίτη Προύσης, κυρίου Ελπιδοφόρου Λαμπρινιάδη. Ήρθαμε γκάτσο μπροστά στον Πατριάρχη στη Μεγάλη του Γέννη Σκολή και καβάφι απέναντι στο ασιατικό μέρος της Κωνσταντινούπολης, στη Χαλκιδόνα για τους εκεί Έλληνες. Τώρα μας περιμένει η Τεριέστη, η Μπολόνια, η Κύπρος, το Πεκίνο, το Λανδίνο και ότι άλλο ρίξει το σύμπαν μπροστά στα πόδια μας. Το Μόντρεαλ, η Ελβετία. Μαγικές στιγμές με μια παράσταση που ξεκίνησε έτσι ανείπουπτα σε χρόνο που δεν περίμενε κανείς τι θα συμβεί στο κίνητο 2006. Θυμάμαι στιγμές συγκρονιστικές. Όταν στο Μέγαρο Μουσική Στεκμήριο της Ανδαλουσίας απήγγελναν μαζί μας ή μετέφρασαν την απαγγελία μας και τα τραγούδια μας ακαδημαϊκοί και ποιητές της Ισπανίας. Ή στο ελληνικό σπίτι στο Παρίσι μας απήγγελναν σπουδαίοι ηθοποιοί της Καλλίας. Ή στο Μέγαρο Μουσική Στεσονίκης που απήγγελε μαζί μας ο Αλέξιος Κωνστάλλας και ο Γιάννης Μπουτάρης. Υπάρχει στο YouTube ο Βάλτης Τεμπάμπης Κουλούρας υπάρχει ο Βάλτης Τεμπάμπης Κουλούρας, επαγγέλει το «Θυμήσου σώμα» ο Μπουτάρης με τον σωστό τρόπο του διπλοπότη και ο Αλέξιος Κωνστάλλας απαγγέλει με το μοναδικό τρόπο «Απτεσενιά». Δεν θα μπορούσε να έχει γίνει αυτό το ταξίδι το «Απέξο και τραγουδιστά». Λέμε «Απέξο» γιατί τον απαγγέλω απέξο εγώ, τον Καβάφη και τραγουδιστά γιατί έχει 12 τραγούδια αυτή η παράσταση. Απαγγέλω 20 ποιήματα αποστήθους, είναι μικρές εφηγήσεις και μικρές αναλύσεις και 12 τραγούδια από 8 εξαιρετικούς καλλιτέχνες. Οι καλλιτέχνες είναι η δυναμή μου, τα φυλλαράκια μου. Χωρίς αυτούς θα είχαμε μείνει απέξω από τα τείχη και απέξω από αυτή την ευκαιρία. Θέλω να μοιραστούμε μαζί τη χαρά και τη συγκίνηση να ακούσουμε δύο από τα παιδιά αυτά. Την Ελπίδα, την Γαρ, η οποία θα παίξει κιθάρα και την Εργία Τσοφούρ που είναι πατρινή να παίξει βιολίμ να πούμε δύο τραγούδια. Το δικό μου το επέστρεφε σε μελοποίηση δηλαδή δική μου και του θάνατον του μικρούσικου η μέρας του Γενάρτ του 1924. Συμφωνούμε? Συμποδευτούμε? Η Ελπίδα η Γαρ και η Εργία Τσοφούρ. Βλέπετε την πορεία μας μέσα στον κόσμο σε ένα 5 λεπτοβίντεο. Επέστρεφε συχνά και παίρνε με αγαπημένη αίσθηση. Επέστρεφε και πέρανε όταν ξυπνά το σωματό στιγμή και επιθυμία παλιά ξανά περνά στο αίμα. Όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται και αισθάνονται τα χέρια σαν να γυζούν πάλι. Επέστρεφε συχνά και παίρνε με αγαπημένη αίσθηση. Επέστρεφε συχνά και παίρνε με αγαπημένη αίσθηση. Επέστρεφε συχνά και παίρνε με αγαπημένη αίσθηση. Όταν ξυπνά το σωματό στιγμή και επιθυμία παλιά ξανά περνά στο αίμα. Όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται και αισθάνονται τα χέρια σαν να γυζούν πάλι. Επέστρεφε συχνά και παίρνε με αγαπημένη αίσθηση. Επέστρεφε συχνά και παίρνε με αγαπημένη αίσθηση. Εκείνες τις στιγμές και σαν τα μόνο κι ακούω τα λόγια μας τα τελευταία κι ακούω τα πρώτα κι ακούω τα πρώτα κι ακούω τα πρώτα. Απελπισμένες νύχτες του Γενάρη αυτού μου. Σαν φεύγει η οπτασία και μαθήν μόνο πως φεύγει και διαλύεται διάστηκη. Πάνε τα δέντρα, πάνε οι δρόμοι, πάνε τα σπίτια, πάνε τα φώτα. Σφύνει και χάνεται η μορφή σου η ερωτική. Παρακαλώ. Είμαι έναν υπέροχο άνθρωπο που θέλω να ταθιαρώσω το ποίημα με το οποίο θα κλείσω με τη βραδιά αυτή. Τη Γιώτα Κοντογυροκοπούλου που σημαίνει για μένα πολλά. Είναι δημοσιογράφος και θα ήθελα όλοι οι δημοσιογράφοι του κόσμου να ήταν τόσο δυνατοί, τόσο γενναίοι και τόσο τριφερείως αυτή η γυναίκα. Σε ευχαριστώ πολύ Γιώτα και σου εύχομαι επιτυχία στη θυγατέρα σου στις εξετάσεις. Την παράσταση κλείνουμε απαγγέλοντας το ευλυματικό ποίημα του Καβάφη, την Ιθάκη, όπου η Τζάκη και αν εντιονάσει, όταν πέθανε είχε αφήσει στη διαθήκη της ότι ήθελε να ακούσει τον Επιγίδη, αλλά να ακουστεί το ποίημα Ιθάκη. Την Ιθάκη πέχει ο καθένας μέσα του. Την Ιθάκη της ζωής μας. Σαύγει στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να έφιασε έναν μακρύστο τρόμος, γεμάτος περιπέτειας, γεμάτος γνώσης. Τους λεστιγόνας και τους κύκλοπας, το θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι. Τέτοια στο δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις, αν μένει η σκέψη σου υψηλή, αν εκλεκτή συγκίνηση στο πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει, τους λεστιγόνας και τους κύκλοπας, τον άγριο Ποσειδώνα, δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στη ψυχή σου. Αν η ψυχή σου δεν τους τίνει εμπρός σου. Να εύχεσαι να είναι μακρύς στο δρόμος. Πολλά τα καροκαρινά πρωία να ανέβουμε με τη ευχαρίστηση, με τη χαρά θα μπαίνεις σε λιμμένας πρωτοειδωμένος. Να σταματήσεις εμπορία θυνικικά και τις καλές πραμάτειες να αποκτήσεις, ενδέφια και κοράλια και χρυμπάρια κέβενους και ιδονικά μυρωδικά καθελογής. Όσο μπορείς πιο άφθονα ιδονικά μυρωδικά. Σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας. Και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους πάντα στο νου σου να έχεις την Ιθάκη. Το φτάση μόνο εκείνο ο προορισμός σου. Αλλά μη βιάσεις το ταξίδι διόλου. Καλύτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει. Και γέρος πια να ράξεις στο νησί πλούσιος μόσα κέρδισες στο δρόμο, μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη. Η Ιθάκη σε έδωσε το ωραίο ταξίδι. Χωρίς αυτή δεν θα βγαίνεις στο δρόμο. Αλλά μην έχεις να σε δώσει πια κι αν το χειτή βρεις η Ιθάκη δεν σε γέλασε. Έτσι σοφός που έγινες με τόση πείρα, ήδη θα το κατάλαβες. Οι Ιθάκες τι σημαίνουν. Σας ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε πολύ. Σας ευχαριστούμε πολύ. |
