| : [♪ Μουσική Παιδιά καλημέρα σας! Είμαι η κυρία Αλεξάνδρα Σαγρή. Το θέμα το οποίο σας αφορά και μας αφορά ως δασκάλους σας, κάθε παιδί έχει χαρίσματα και αξίζει την αγάπη μας, το σεβασμό μας και τη φροντίδα μας. Φορέστε το χαμόγελό σας, την καλύτερη διάθεσή σας και ξεκινάμε! Ένα θέμα που θα μας προβληματίσει, ένα θέμα που πραγματικά θα μας συγκινήσει, ένα θέμα που πρέπει όλοι να προσεγγίσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Θα ξεκινήσω λίγο σήμερα την προσέγγιση του μαθήματός μας λίγο διαφορετικά. Θέλετε να σας διαβάσω ένα υπέροχο συγκινητικό παραμύθι? Είστε έτοιμοι? Πάμε λοιπόν, παιδιά, να διαβάσουμε ένα παραμύθι, να δούμε τα μηνύματά του και μετά να ανοίξουμε την πτυχή του μαθήματός μας. Το παραμύθι λέγεται το ραγισμένο δοχείο. Και είναι ένα λαϊκό, κοινέζικο παραμύθι. Θέλω την προσοχή σας, γιατί τα μηνύματά του είναι υπέροχα και θα μας συγκινήσουν όλους. Μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένας υπηρέτης που δούλευε σε ένα πλούσιο σπίτι. Μία από τις καθημερινές του υποχρεώσεις ήταν να φέρνει νερό από την πηγή. Για να το κάνει αυτό, είχε δύο δοχεία κρεμασμένα στις άκρες ενός χοντρού ξύλου, που το έβαζε στους όμους του. Το ένα από τα δύο δοχεία, παιδιά, είχε ένα ράγισμα. Και μέχρι ο υπηρέτης να φτάσει στο σπίτι, η μισή ποσότητα του νερού χυνόταν κατά τη διαδρομή. Το άλλο δοχείο, από την άλλη μεριά του ξύλου, ήταν ακέραιο. Και έτσι κατάφερνε να μεταφέρει πάντα όλο το νερό, χωρίς να το χύνει. Αυτό γινόταν καθημερινά για δύο ολόκληρα χρόνια, παιδιά. Έτσι, ο υπηρέτης μετέφερε μόνο 1,5 δοχείο νερού στο σπίτι. Το ακέραιο δοχείο ήταν πολύ περήφανο για την επιτυχία του. Καθώς έφερνε σε πέρα στην αποστολή του. Το ραγισμένο όμως δοχείο, παιδιά, δρεπόταν για την ατελειά του. Και ήταν πολύ λυπημένο που μπορούσε να φέρει σε πέρας μόνο το μισό του έργο. Μια μέρα, πολύ πικραμένο για την αποτυχία του, το ραγισμένο δοχείο είπε στον υπηρέτη του την ώρα που εκείνος βρισκόταν στο ποτάμι. Τρέπομαι για τον εαυτό μου και θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη. Γιατί, ρώτησε ο υπηρέτης, για ποιο πράγμα ντρέπεσαι. Αυτά τα δύο χρόνια κατάφερα να μεταφέρω μόνο το μισό από το φορτίο μου. Γιατί το ράγισμα στο πλευρό μου κάνει το νερό να αδιάζει κατά τη διάρκεια της διαδρομής μέχρι το σπίτι του αφεντικού. Εξαιτίας αυτής μου της ατέλειας αναγκάζεσαι να κάνεις όλο αυτό τον κόπο χωρίς να ανταμείβεσαι όσο θα έπρεπε για τις προσπάθειές σου, είπε το δοχείο. Ο νεροκουβαλιτής λυπήθηκε για το γέρι κοραγισμένο δοχείο και με συμπώνια του είπε, παιδιά, Την ώρα που θα γυρίζουμε στο σπίτι θέλω να προσέξεις τα όμορφα λουλούδια κατά μήκος του μονοπατιού. Πραγματικά, καθώς ανέβαιναν το λόγκο, το γέρι κοδοχείο παρατηρούσε τα αγριολούλουδα στη μέση του μονοπατιού που τα ζέστανε ο ήλιος και αυτό του έδωσε λίγη χαρά. Στο τέλος της διαδρομής ένιωσε όμως πάλι άσχημα, γιατί το μισό νερό είχε πάλι χηθεί και για άλλη μια φορά ζήτησε συγγνώμη από τον υπηρέτη του. Τότε αυτός του είπε, πρόσεξες ότι υπάρχουν λουλούδια μόνο στη μία μεριά του μονοπατιού και όχι στην άλλη. Αυτό συνέβη γιατί ήξερα πάντα την ατέλειά σου και φρόντισα να την αξιοποιήσω. Φύτεψα σπόρους λουλουδιών προς τη δική σου μεριά του μονοπατιού, έτσι ώστε να μπορούν να φυτρώνουν από αυτή τη μεριά τα λουλούδια. Παιδιά, το ραγισμένο δοχείο ήταν ένα λαϊκό παραμύθι που ακριβώς μας μιλά για το θέμα που σήμερα θα προσεγγίσουμε. Ακούγοντας το παραμύθι για το ραγισμένο δοχείο, τι νιώσατε, τι σκεφτήκατε, θέλω να σας ακούσω, θέλω να συμμετέχετε. Να ακούσω την Ήβη. Πολύ ωραία, Ήβη μου! Ιωάννα! Τέλεια! Παιδιά, τα μηνύματα είναι πολλά, είναι επικύλα, αξίζει να τα προσεγγίσουμε και αξίζει να τα συζητήσουμε. Και αξίζει να μας προβληματίσουν. Το ραγισμένο δοχείο είχε μια ατέλεια. Δεν μπορούσε να μεταφέρει ακέραιο το νερό στο τέλος της διαδρομής, στο σπίτι του αφεντικού του. Όμως, το αφεντικό του, όπως πολύ σωστά μου είπατε, αξιοποίησε την ατέλειά του προς όφελος ποιον? Των λουλουδιών. Στη μεριά του ραγισμένου δοχείου, την ώρα που το νερό έπεφτε, τα λουλουδιά άνθισαν και φύτρωναν σε αυτή τη μεριά του μονοπατιού. Άρα, η ατέλειά του έγινε πλεονέκτημά του. Αυτό για το οποίο εκείνο αισθανόταν άσχημα, αυτό για το οποίο εκείνο ένιωθε ότι αποτύχανε, έγινε θετικό για το δρόμο, για τα ανθισμένα λουλούδια, για το όμορφο τοπίο. Καθένας, λοιπόν, είτε πρόκειται για παιδί, είτε πρόκειται για άνθρωπο, έχει τα χαρίσματά του, έχει το αστεράκι του. Ένα αστεράκι που αν το αξιοποιήσουμε, ένα αστεράκι που αν πραγματικά το καταλάβουμε και το καλλιεργήσουμε, τότε καθένας από εσάς, καθένας από εμάς, θα βρει τον δρόμο του στη ζωή. Αυτό, λοιπόν, που θέλω μαζί να συζητήσουμε και να νιώσετε και να μπορέσετε μαζί μου να αλληλεπιδράσετε, είναι ποια είναι τα χαρίσματά σας, ποια είναι τα χαρίσματά μας. Θέλω να πάρετε ένα χαρτάκι, παιδιά, δίπλα σας, εκεί που κάθεστε τώρα, και να μου γράψετε ένα από τα χαρίσματά που έχετε. Ένα, γιατί έχετε πολλά. Είστε πολύ χαρισματικοί, είστε σπουδαίοι. Καθένας έχει την προσωπικότητά του και το χαρακτήρα του. Θέλω να μου γράψετε σε ένα χαρτάκι ένα από τα χαρίσματά σας. Και μετά να μου το πείτε, να το συζητήσουμε σε όλη την ομάδα. Παιδιά, κάθε παιδί έχει το δικό του ταλέντο, έχει τα χαρίσματά του. Κάποια παιδιά είναι καλά στο τρέξιμο και στη γυμναστική. Σας θυμίζει κάτι αυτό, ε, Ηλία? Κάποια παιδιά είναι πολύ καλά στο διάβασμα, στα μαθήματα, είναι πολύ έξυπνα, πολύ εύστροφα, πολύ γρήγορα, διαβάζουν αμέσως και αμέσως κατανοούν και εμπεδώνουν. Κάποια άλλα μπορεί να είναι εξαιρετικά στη ζωγραφική και στην έκφραση μέσω της τέχνης, άλλα να είναι υπέροχα στον χορό και στην έκφραση μέσω του σώματος. Άλλα να είναι καλά σε μία άλλη τέχνη, σε ένα άλλο άθλημα. Κάθε ένα παιδί, καθένας από εσάς είναι καλός και μοναδικός. Πρέπει να αναδείξουμε, λοιπόν, τα χαρίσματά σας, πρέπει να τα καλλιεργήσουμε. Μα για να το κάνουμε αυτό πρέπει πρώτα να τα γνωρίζουμε, παιδιά. Κάθε ένας από εσάς, κάθε μία από εσάς, πρέπει να γνωρίζει ποια είναι τα ταλέντα του, ποια είναι τα χαρίσματά του, για να μπορείς αυτά να εμβαθύνει και να τα καλλιεργήσει. Η σημασία που έχετε, παιδιά, εσείς για τη ζωή μας είναι πολύ μεγάλη. Και εκτός από τα χαρίσματα που έχετε και εκτός από τη σπουδαιότητά σας, έχετε ανάγκη από σεβασμό, έχετε ανάγκη από αγάπη, έχετε ανάγκη από τη φροντίδα όλων μας. Ο Χριστός πίστευε πολύ στη δύναμη των παιδιών και έλεγε μία φορά σε μία διδασκαλία του, όταν παιδιά πήγαν να έρθουν και να τον ακούσουν και κάποιοι μεγαλύτεροι τα μάλωσαν να μην πάνε κοντά του, εκείνος είπε, αφήστε τα παιδιά να έρθουν σε μένα, γιατί χωρίς τα παιδιά, χωρίς την αλήθεια τους, χωρίς την καθαρότητα της ψυχής τους, πώς θα μιλήσουμε για τη Βασιλεία του Θεού. Παιδιά λοιπόν, είστε μοναδικά και αυτή τη μοναδικότητά σας πρέπει να τη γνωρίζετε και να την καλλιεργείτε. Αναγνωρίζουμε λοιπόν τα χαρίσματά μας, αναγνωρίζουμε τα ταλέντα μας, το αστεράκι που ο καθένας έχει μέσα του και που πρέπει να αναδειχθεί και που πρέπει αυτό το αστεράκι να το καλλιεργήσουμε και να το ενδυναμώσουμε και αποδεχόμαστε το διαφορετικό. Γιατί, παιδιά, δεν είμαστε οι ίδιοι και αυτή είναι η σπουδαιότητα στη ζωή μας, ότι ο καθένας μας είναι διαφορετικός και πόση μαγεία έχει αυτό μέσα του. Θα σου άρεσε, Γιώργο, να είμαστε ολίδιοι. Πιστεύεις ότι θα είχε ενδιαφέρον στον κόσμο να είμαστε ολίδιοι. Όχι, βέβαια. Θα σου άρεσε, Ναταλία, όλοι να λέμε ότι τα χαρίσματά μας είναι συγκεκριμένα και σε έναν μονοτομαία. Όχι. Παιδιά, το διαφορετικό είναι παράλληλα και μαγικό. Αποδεχόμαστε τη διαφορά μας, αποδεχόμαστε το πόσο πραγματικά διαφορετικοί είμαστε ο ένας από τον άλλο, γιατί αυτή είναι η ουσία της ζωής. Τη διαφορά μας την καταθέτουμε και οι πολύ διαφορετικοί άνθρωποι, αν ενωθούν, θα πετύχουν υπέροχα αποτελέσματα. Άρα λοιπόν, αυτή η διαφορά είναι και η αξία της ζωής. Αυτό θέλω να ξέρετε. Κι αν πολλές φορές μεταξύ σας έχετε αντιπαλότητες, εγώ είμαι καλύτερος σε αυτό τον τομέα, εγώ καλύτερος στον άλλον, ο καθένας έχει τα ταλέντα του, τα χαρίσματά του. Μου τα γράψατε στο χαρτάκι σας. Θέλω να μου τα σημειώσετε και στο τέλος θα τα μαζέψω από όλους και την επόμενη φορά θα επικεντρωθούμε σε αυτό. Εκτός όμως από αυτό, θέλω να προσεγγίσουμε και κάτι άλλο. Έχετε ανάγκη από αγάπη. Έχετε ανάγκη, παιδιά, εσείς από σεβασμό και φροντίδα. Γιατί, παιδιά, γιατί έχετε δικαιώματα. Το ξέρετε ότι τα δικαιώματά σας είναι καταγεγραμμένα. Το ξέρεις, Ιωάννα μου, ότι τα δικαιώματά σας είναι πραγματικά σε μία σύμβαση, γραμμένα και κατοχυρωμένα. Το ξέρετε, παιδιά, ότι έχετε δικαιώματα. Πολύ ωραία! Θέλω να μου πείτε ένα δικαίωμα, ο Ρέστης. Ένα δικαίωμά σας. Ποιο είναι το... ένα βασικό δικαίωμα που έχουν τα παιδιά. Πολύ ωραία! Το δικαίωμα στο παιχνίδι. Έχετε δικαίωμα να παίζετε, έχετε δικαίωμα να διασκεδάζετε, έχετε δικαίωμα για ελεύθερο χρόνο και δημιουργικό παιχνίδι. Άλλο δικαίωμα, Ηλία. Πολύ ωραία! Το δικαίωμα, παιδιά, στην εκπαίδευση. Το δικαίωμα να πηγαίνετε σχολείο, να εκπαιδεύεστε, να μορφώνεστε, να αποκτάτε γνώσεις χρήσιμες και ουσιαστικές για τη ζωή σας. Το δικαίωμα, λοιπόν, στην εκπαίδευση, το δικαίωμα στο παιχνίδι, το δικαίωμα στην οικογένεια, το να έχετε μια οικογένεια που να σας προστατεύει, να σας δίνει αγάπη, φροντίδα, σεβασμό. Το δικαίωμα στη στέγη, στην υγεία. Το δικαίωμα του να είστε υγιείς, να μπορείτε να απολαμβάνετε το δικαίωμα στην υγεία και να μπορείτε πραγματικά, ως υγιείοντα, να δημιουργείτε και να προχωράτε υπέροχα στη ζωή σας. Δεν έχετε μόνο αυτά τα δικαιώματα. Έχετε κι άλλα δικαιώματα, όπως το να εκφράζεστε ελεύθερα. Να λέτε αυτό που πραγματικά θέλετε, αυτό που αγαπάτε, αυτό που σας εκφράζει. Αυτά λοιπόν τα δικαιώματα είναι κατοχυρωμένα σε μία σύμβαση. Θα τη δείτε και στη μελέτη σας, θα τη δείτε και στις υπόλοιπες τάξεις σας. Μπορείτε με αυτά τα δικαιώματα να μπορέσετε να ασχοληθείτε βαθύτερα και να μπορέσετε να προσεγγίσετε όλο το κομμάτι αυτόν που πραγματικά εσείς αξίζει να έχετε, παιδιά. Το δικαίωμα στην αγάπη, το δικαίωμα στην οικογένεια, στην εκπαίδευση, στο σεβασμό, στην υγεία. Παιδιά, το ξέρετε ότι τα δικαιώματα που αναφέραμε, το δικαίωμα στην εκπαίδευση, το δικαίωμα στο παιχνίδι, το δικαίωμα στην υγεία, στη στέγη ή στην οικογένεια και όχι μόνο αυτά, αλλά και άλλα δικαιώματα δεν τα απολαμβάνουν όλα τα παιδιά του κόσμου. Το ξέρατε αυτό? Για να σας ακούσω λίγο. Έχετε να μου διηγηθείτε τέτοιου είδους περιπτώσεις δικαιωμάτων που δεν τα απολαμβάνουν όλα τα παιδιά. Για να σας ακούσω λιγάκι. Ναι, Διονύση μου. Πολύ ωραία. Να ακούσω και μία από τα κορίτσια της τάξης. Πολύ ωραία Ευαγγελία. Όχι. Έτσι, λοιπόν, παιδιά, είναι ακριβώς όπως το λέτε, δυστυχώς, αυτά τα δικαιώματα που μόλις αναφέραμε δεν τα απολαμβάνουν όλα τα παιδιά στον κόσμο. Και αυτό είναι πολύ θλιβερό και αυτό πραγματικά είναι το οποίο μας δημιουργεί και λύπη και είναι και αυτό που πρέπει να μας ενδυναμώσει για να κάνουμε κάτι. Υπάρχουν παιδιά σε όλο τον κόσμο τα οποία εργάζονται πάρα πολύ σκληρά, από πολύ μικρές ηλικίες. Υπάρχουν παιδιά σε όλο τον κόσμο τα οποία δεν έχουν σπίτι, δεν έχουν φαγητό ή δεν έχουν νερό. Υπάρχουν παιδιά τα οποία είναι άρρωστα και τα οποία δεν έχουν φαρμακευτική βοήθεια ή νοσοκομιακή περίθαλψη για να μπορέσουν να γίνουν καλά. Υπάρχουν παιδιά στην ηλικία σας τα οποία δεν πηγαίνουν σχολείο, δεν μορφώνονται, δεν εκπαιδεύονται, δεν μπορούν να πάρουν τη γνώση που εσείς έχετε το προνόμιο να πάρετε. Και υπάρχουν παιδιά, αγαπημένα μου παιδιά, τα οποία υποφέρουν από πολέμους, από πολλές δυσάρεστες συνέπειες που μπορεί να έχουν οι πόλεμοι στις χώρες τους ή στα μέρη τους. Υπάρχουν, λοιπόν, παιδιά τα οποία δεν απολαμβάνουν τα δικαιώματα που έχετε εσείς. Δεν απολαμβάνουν το παιχνίδι που εσείς έχετε πλούσιο. Γι' αυτό, παιδιά, εσείς, όμως, ο πολιτισμένος κόσμος, πρέπει να δουλέψουμε ενωμένα όλοι μαζί, ώστε να μπορέσουμε να διασφαλίσουμε τα δικαιώματα όλων των παιδιών στον κόσμο. Γιατί όλα τα παιδιά, όπως είπαμε, είστε σπουδαία, αξίζεται αγάπη, αξίζεται σεβασμό, αξίζεται φροντίδα, αξίζεται να έχετε τα δικαιώματά σας και να τα απολαμβάνετε. Και όλοι, λοιπόν, σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να εργαστούμε. Έτσι, ώστε κανένα παιδί να μην μπορεί πραγματικά με άσχημες συνθήκες να ζει. Ώστε κανένα παιδί να μην είναι εκτός από το σχολείο. Κανένα παιδί να μην απολαμβάνει πραγματικά αυτά που απολαμβάνετε εσείς απλόχερα. Σε αυτή την κατεύθυνση μπορούμε να δουλέψουμε όλοι μαζί. Σε αυτή την κατεύθυνση μπορούμε να προβληματιστούμε όλοι μαζί. Και σε αυτή την κατεύθυνση, ολοκληρώνοντας, μπορούμε να συνοψήσουμε λέγοντας ότι ξεκινήσαμε με αφετηρία σήμερα την προσέγγιση μας από το ραγισμένο δοχείο. Ένα δοχείο με ατέλειες. Που τις ατέλειες του, όμως, το αφεντικό του τις αξιοποίησε σε μια θετική κατεύθυνση. Άρα όλοι μας, παιδιά, έχουμε θετικά και αρνητικά. Έχουμε ατέλειες και αδυναμίες που αν τις καταλάβουμε, αν καλλιεργήσουμε κάποια πράγματα στον εαυτό μας, μπορούμε να τις μετατρέψουμε σε θετικά. Και επίσης, αν γνωρίζουμε τον εαυτό μας, αν γνωρίζουμε ποιοι είμαστε, αν γνωρίζουμε τη σπουδαιότητά μας και ότι έχουμε χαρίσματα μέσα μας, πολλά και ότι είμαστε μοναδικοί, αν και διαφορετικοί, τότε πραγματικά, πιστεύοντας τον εαυτό μας, έχοντας αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση, μπορούμε να ανεβούμε πολύ ψηλά και να πετύχουμε στόχους ζωής που δεν τους περιμέναμε. Επομένως, όταν κάτι μας πάει στραβά, όταν κάτι δεν το πετυχαίνουμε, όταν κάπου νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να προχωρήσουμε, δεν τα βάζουμε κάτω. Λέμε ότι θα παλέψουμε, λέμε ότι θα συνεχίσουμε, λέμε ότι γνωρίζουμε τον εαυτό μας, είμαστε μοναδικοί. Και τα χαρίσματά μας, πραγματικά αφού τα γνωρίζουμε, τα μετατρέφουμε σε πράξεις ουσίας για τη ζωή μας. Μέχρι την άλλη φορά, και αφού μαζέψετε, παιδιά, όλα τα χαρτάκια με τα χαρίσματά σας, ένα από τα χαρίσματα που έχετε, για να τα συζητήσουμε στην τάξη, κάντε και το εξής, γράψτε κάθετα το όνομά σας. Και σε μια φοβερή διαδικασία, του να κατανοήσετε ποιοι είστε και ποια είναι τα χαρίσματά σας, κάθε γράμμα του ονόματός σας μετατρέψτε το σε χάρισμα. Να δείτε πόσα χαρίσματα, πόσα καλά έχετε και πόσο σπουδαίίστε. Θα τα συζητήσουμε την επόμενη φορά, αναμμένο αγωνιό. Μέχρι τότε, σας εύχομαι να είστε καλά, να προσέχετε. Γεια χαρά σε όλους! |
