| Διάλεξη 4: Λοιπόν, σήμερα θα μιλήσουμε για τους άνθρακες και τους δαυλίτες. Αυτό το όνομα και μόνο που το ακούτε σας παραξενεύει ή τι σας θυμίζει. Πέρα από τον άνθρακα που βλάπτει τους ζωικούς οργανισμούς, που είναι ένα βακτίριο που βλάπτει τους ζωικούς οργανισμούς και εμάς, θυμόστε τον άνθρακα μετά τους δίδυμους πύργους που έρχονταν πακέτα με σπόρια του άνθρακα κλπ. Δεν έχουμε σχέση με αυτόν τον άνθρακα, εδώ έχουμε μια ασθένεια φυτών. Πέρα λοιπόν από αυτό που μπορεί να σας έρθει στο μυαλό, βλέποντας άνθρακες και δαυλίτες τι δηλώνουν αυτά τα ονόματα. Άνθρακες ο θησαυρός, δεν λέμε τι είναι ο άνθρακας, το κάρβουνο, δεν είναι δαυλίτης που πάει το μυαλό μας. Δαυλός, τι είναι ο δαυλός. Η δάδα, είναι κάτι το οποίο καίγεται, έτσι. Λοιπόν, είναι κάποιες ασθένειες, οι άνθρακες και οι δαυλίτες, των οποίων τα συμπτώματα μας δίνουν την εντύπωση ότι οι στάχεις έχουν πιάσει φωτιά. Τα στάχια έχουν πιάσει φωτιά και έχουν απανθρακωθεί. Αλλά τις περισσότερες λεπτομέρειες θα τις πούμε στη συνέχεια. Οι ασθένειες αυτές είναι μόνο στα Σιτηρά και ανήκουν σε βασιλειομίκητες όπως και οι σκοριάσεις. Είμαστε λοιπόν πάλι στους βασιλειομίκητες. Κατάταξη δεν θα σας βάζω πάντα, μην τρομάζετε. Το έχω βάλει μόνο στις σκοριάσεις, στους άνθρωκες και τους δαυλίτες και αργότερα στους ομίκητες. Λοιπόν, βασιλειομίκητες πάλι, αλλά είμαστε στη τάξη των ουστιλαντζινάλες, ενώ οι σκοριάσεις είναι στη τάξη των ποιών. Παναγιώτη. Των ουρεντινάλες. Έχουμε λοιπόν μια διαφορετική τάξη. Έχουμε τρεις οικογένειες που θα μας απασχολήσουν. Την οικογένεια ουστιλαντζινάτσε με το γένος ουστιλάγκο, το οποίο προκαλεί τους άνθρακες. Σήμερα πάλι θα ακούσετε λίγο πολύπλοκα πράγματα, αλλά ό,τι δεν καταλαβαίνετε θα μου ζητάτε να τα επαναλαμβάνω. Στην οικογένεια ουρωσιστηντιάτσε, έχουμε τους γραμμοτούς άνθρακες με αντιπρόσωπο το γένος ουρωσίστης. Από το γένος ουστιλάγκο έχουμε πάρα πολλά είδη, τα οποία παρασυτούν διάφορα σητηρά. Και τέλος έχουμε την οικογένεια τηλετειάτσε, με αντιπρόσωπο το γένος τηλέτια. Έχουμε τηλέτια τρίτητσι, τηλέτια κοντροβέρσα, έχουμε διάφορα γένοι. Το βιβλίο σας περιέχει έναν πίνακα από περίπου 15 είδη. Έχουμε διάφορα είδη, με συγχωρείτε. 15 είδη υπάρχουν σε έναν πίνακα στο βιβλίο σας, ως τα πιο σημαντικά. Αλλά φυσικά δεν θα μάθετε και τα 15, θα μάθετε 2-3 τα οποία σας έχω γραμμένα στη διάλεξη αυτή εδώ, στις διαφάνειες. Λοιπόν, επαναλαμβάνω, τα γένοι που θα μας απασχολήσουν είναι ουστιλάγκο, ουροσίστης και τηλέτια. Ο ουστιλάγκο προκαλεί τους άνθρακες, ο ουροσίστης τους γραμμοτούς άνθρακες και ο τηλέτια τους δαυλίτες και στη συνέχεια θα σας πω ένα ένα τι είναι. Παρακαλώ τα παιδιά εκεί πέρα τους Λεβέντες να κάνουν ησυχία. Τι βλέπετε εδώ πέρα? Αλέξανδρε θα ήθελες να μας πεις αν βλέπεις από το παράξενο. Έχει μαυρίσει ο σπόρος, είναι άραγε ο σπόρος μαύρος. Έχει επίχρησμα λες. Όχι δεν έχει επίχρησμα. Είναι μαύρος, νομίζουμε εδώ πέρα ότι είναι μαύροι οι σπόροι, καλά τα λέει ο Αλέξανδρος, έτσι νομίζουμε ότι είναι μαύρος, ότι έχει επίχρησμα αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καθόλου σπόρος. Στη θέση των σπόρων έχουν μπει τελειοσπόρια, έχουν δημιουργηθεί τελειοσπόρια και έχουν πιάσει τη θέση του σπόρου. Άρα λοιπόν τα συμπτώματα των ανθράκων και των δαγκλητών γενικά, μετά θα σας πω ένα ένα τι είναι και τι διαφορές έχουν, είναι ότι έχουμε αντικατάσταση των κοκών στα στάχια με σωρούς μαύρων τελειοσπορίων. Για καλή σας τύχη εδώ θα ακούσετε μόνο τα τελειοσπόρια, δεν θα μπερδευτούμε με πολλά σπόρια. Θα δούμε και κάπου βασιλειοσπόρια να παίζουν ρόλο σε κάποιο σημείο, αλλά δεν έχουμε εκείνα τα πολλά σπόρια που είχαμε με τις κοριάσεις. Άρα λοιπόν επαναλαμβάνω, στους άνθρακες και τους δαβλύτες, ως γενικό σύμπτωμα είναι η αντικατάσταση των κόκων στα στάχια με μαύρα τελειοσπόρια, τα οποία δίνουν την εντύπωση ότι τα στάχια έχουν καεί, έχουν απανθρακωθεί, εξού και το όνομα άνθρακες. Στους γραμμοτούς άνθρακες, γιατί ακούσατε και αυτό, στους γραμμοτούς άνθρακες τα συμπτώματα είναι πάνω στα φύλλα κυρίως, όπου έχουμε σωρούς τελειοσπορίων διατεταγμένους σε γραμμές στα φύλλα. Εδώ η σωρή αυτή είναι υποεπιδερμική, δηλαδή βγαίνουν κάτω από την επιδερμίδα και το φύλλο σχίζεται, βγαίνει παραμορφωμένο, συνεστραμένο και πολλές φορές το φυτό δεν προλαβαίνει να ξεσταχιάσει, αλλά κι αν ξεσταχιάσει οι στάχεις βγαίνουν και αυτοί παραμορφωμένοι. Αυτό έτσι όπως σας το περιγράφω και όπως το βλέπετε στην εικόνα, ποια ασθένεια σας θυμίζει? Λέγει η Βεργινία. Μπράβο! Θυμάμαι συγκωρή εσύ, πόσες άλλες ασθένειες ξέρετε, δεν ξέρετε, μόνο μία έχετε ακούσει. Άρα λοιπόν, όχι βέβαια γι' αυτό, αλλά επειδή το σύμπτωμα είναι όμιο, έχουμε σωρούς τελειοσπορίων στα φύλλα διατεταγμένους σε γραμμές, σχίσιμο της επιδερμίδας, εδώ έχουμε και καταστροφή του φύλλου. Αυτός είναι λοιπόν ο γραμμοτός άνθρακας, επαναλαμβάνω, στους άνθρακες και τους δαβλύτες έχουμε τελειοσπόρια που, στους κόκους, ενώ στους γραμμοτούς άνθρακες έχουμε τελειοσωρούς με τελειοσπόρια στα φύλλα και έχουμε και καταστροφή αυτών. Συνήθως, όχι συνήθως, πάντοτε οι άνθρακες και οι δαβλύτες δεν νεκρώνουν το φυτό μέχρι να φτάσουμε στο ξεστάχιασμα, στην άνθηση ή στην καρπόδεση, αλλά οι γραμμοτοί άνθρακες μπορούν να τον νεκρώσουν και πιο νωρίς, γιατί καταστρέφονται τα φύλλα. Οι επιπτώσεις αυτών των ασθενειών είναι απώλεια στην παραγωγή. Για ποιον λόγο? Γιατί δεν έχουμε σπόρους. Έτσι, εφόσον οι σπόροι αντικαθίστανται δεν έχουμε παραγωγή ή αν έχουμε γραμμοτό άνθρακα ξεραίνεται το φυτό και δεν μας δίνει τίποτα. Έχουμε, λοιπόν, απώλεια στην παραγωγή. Έχουμε υποβάθμιση της ποιότητας του καρπού στους δαβλύτες, ειδικά γιατί θα δείτε παρακάτω ότι τα τελειοσπόρια τα οποία είναι στη θέση του κόκκου, όταν αλωνίζουμε απελευθερώνονται σε τεράστιους αριθμούς, δημιουργούν ένα μεγάλο μαύρο νέφος και αυτό το μαύρο νέφος επικάθεται πάνω στους σπόρους της υγείας που θα συγκομίσουμε τελικά. Οι υγιείς σπόροι, λοιπόν, παίρνουν ένα παράξενο χρώμα, ένα μουντό χρώμα, έναν γκρίζο χρώμα γιατί είναι πασαλιμένοι με τελειοσπόρια και μειώνεται η ποιότητά τους και πλέον δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για σπορά γιατί είναι επικίνητοι. Απόλοιες, λοιπόν, ποσοτικές και ποιοτική υποβάθμιση. Στις αστέιας αυτές τα φυτά σπανίως νεκρώνονται, όπως σας είπα και πριν, αλλά αυτό θα το κατανοήσετε όταν θα δείτε τους βιολογικούς κύκλους για ποιον λόγο συμβαίνει αυτό. Εκτός από την περίπτωση των γραμμωτών ανθράκων που μπορούν να νεκρώσουν τα φυτά κατά τη διάρκεια της βλαστικής περιόδου. Να δούμε τώρα σε τι διακρίνονται οι άνθρακες και οι δαυλίτες, δηλαδή τι τύπο ασθένειας έχουμε. Πρώτα απ' όλα έχουμε γυμνούς άνθρακες, έχουμε καλυμμένους ή μη καλυμμένους άνθρακες, έχουμε δαυλίτες και έχουμε και γραμμοτούς άνθρακες. Έχουμε αυτές τις τέσσερις κατηγορίες. Τι να σημαίνει άραγε γυμνός άνθρακας. Να σας τα δείξω και με εικόνες και μετά θα μου πείτε, αυτός εδώ είναι ένας γυμνός άνθρακας, όπως και αυτός σε ένα προημότερο στάδιο από αυτόν. Αυτός εδώ είναι καλυμμένος άνθρακας, αυτός εδώ είναι δαυλίτες και αυτός εδώ είναι τι, γραμμοτός άνθρακας. Πώς το καταλάβατε, γιατί είναι πάνω στα φύλλα. Ας δούμε αυτούς τους δύο τώρα, αυτόν και αυτόν. Αυτός είναι γυμνός άνθρακας και αυτός είναι καλυμμένος άνθρακας. Τι διαφορά νομίζετε ότι έχει, τι βλέπετε. Σε ακούω. Δεν σε άκουσα, το ένα έχει... Έληθρα. Ναι. Εσείς είστε των φυτών μεγάλης καλλιέργειας, ποιά λέμε έληθρα, γιατί εγώ ξέρω ότι έληθρα λέμε το εξωτερικό βλενόδες κάλυμα των βακτηρίων. Λέπειρα και άλλο έληθρα. Λοιπόν, μόνο λέπειρα είναι που δεν βλέπεις. Λέπειρα είναι το εξωτερικό κάλυμα των σπόρων, όπως πολύ σωστά μας λέει ο... ο Δημήτρης. Σε ξαναρώτησα. Λοιπόν, όπως μας λέει ο Δημήτρης, λέπειρα είναι το εξωτερικό περίβλημα του κόκκου. Και αυτά εδώ είναι και τα άγανα που λέγαμε την προηγούμενη φορά ότι άμα έχω εικόνα με άγανα θα σας δείξω. Είναι αυτά εδώ πέρα. Θα τα δούμε και παρακάτω σε άλλες εικόνες. Λοιπόν, δεν είναι μόνο ότι έχουμε εδώ πέρα λέπειρα και εδώ δεν έχουμε. Είναι πολύ πιο έντονη η διαφορά. Το όνομά σου, Όλγα. Ωραία, η Όλγα μας λέει λοιπόν ότι βλέπει και μια διαφορά στον χρώμα. Βλέπει πιο μαύρο χρώμα στην περίπτωση του γυμνού άνθρακα ενώ στην περίπτωση του καλυμμένου είναι γκρι. Ωραία, είσαι σε πολύ καλό δρόμο για να βρεις τελικά την απάντηση. Να σας τα πω εγώ για να μη σας βασανίζω τι συμβαίνει στο γυμνό άνθρακα. Εδώ πέρα έχετε έναν υγιή στάχη και εδώ πέρα έχετε έναν άρρωστο. Τι έχει μείνει εδώ πέρα. Έχει απογυμνωθεί τελείως η ράχη του στάχη. Μένει η ράχη του στάχη γυμνή. Στην ουσία εκείνο που είναι γυμνό είναι ο στάχης. Όχι ο άνθρακας, αλλά τον λέμε γυμνό άνθρακα. Τι συμβαίνει λοιπόν στην περίπτωση του γυμνού άνθρακα. Στην περίπτωση του γυμνού άνθρακα, τα τελειοσπόρια που είναι στη θέση του κόκκου, περιβάλλονται αρχικά από μια πολύ λεπτή μεμβράνη, η οποία γρήγορα σπάει. Και τα σπόρια απελευθερώνονται και διασκορπίζονται στον αέρα την άνοιξη. Και μένει η ράχη του στάχη γυμνή. Για αυτό λέμε γυμνός άνθρακας. Το καταλάβατε. Στην πραγματικότητα είναι γυμνή η ράχη του στάχη και όχι ο άνθρακας ο ίδιος. Και αυτό σας το έχω περιγράψει εδώ πέρα. Τώρα μην βγάζετε μολυβάκια και αρχίζετε και γράφετε. Για αυτό δεν το έφυγα πριν, για να με ακούσετε. Έτσι, θα πάρετε τη διαφάνεια και θα το δείτε. Τα τελειοσπόρια λοιπόν διασκορπίζονται στον αέρα, διασκορπίζονται με τη βοήθεια του ανέμου για κάποιο σκοπό που θα δούμε αργότερα περιγράφοντας το βιολογικό κύκλο. Προσέξτε αυτή τη διαφορά του γυμνού άνθρακα με τον καλυμμένο άνθρακα και με το δαυλίτι. Να δούμε τώρα τι είναι ο καλυμμένος άνθρακας. Λοιπόν, ας δούμε και κάποια άλλα συμπτώματα του γυμνού άνθρακα πριν να πάμε στους άλλους. Στον καλυμμένο άνθρακα και στον δαυλίτι. Στον γυμνό άνθρακα, λοιπόν, τι άλλα συμπτώματα έχουμε. Αν εξετάσουμε το σπόρο, θα δούμε ότι αυτός έχει μέσα του μικύλιο. Στο έμβριο υπάρχει μικύλιο. Το έμβριο του σπόρου παρασιτείται από μικύλιο. Όμως, εξωτερικά δεν βλέπουμε τίποτα. Ο σπόρος δεν χάνει την κλαστική του ικανότητα και φυτρώνει κανονικά. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του φυτού, δεν θα δούμε χλωρωτικές κυλίδες. Πολύ σπάνια μπορεί να δούμε χλωρωτικές κυλίδες. Ενώ βλέπουμε κυλίδες γραμμοειδής σε ποιον. Στον γραμμοτό άνθρακα. Στον γυμνό άνθρακα δεν θα δούμε. Άλλα χαρακτηριστικά που μπορεί να δούμε κατά τη διάρκεια της βλαστικής περιόδου, είναι ότι τα φύλλα των φυτών των ασθενών είναι πιο σκοτεινοπράσινα, πιο σκουροπράσινα και είναι ανορθωμένα, πιο άκαμπτα. Μπορεί να βρούμε μικύλιο. Αν εξετάσουμε, αν κάνουμε μία τομή στα καλάμια του φυτού που αναπτύσσεται, θα δούμε στο μικροσκόπιο μικύλιο μέσα στο φυτό και το άλλο που θα παρατηρήσουμε είναι ότι οι προσβεβλημένοι στάχοι, αυτοί που μαυρίζουν και τελικά μένουν γυμνοί, εμφανίζονται λίγο νωρίτερα από τους υγιείς. Υπάρχει λόγος γι' αυτό, όταν θα δούμε το βιολογικό κύκλο θα το δείτε γιατί. Έναν αντιπροσωπευτικό είδος σας έβαλε για να ξέρετε από άνθρακα, τον Ουστιλάγκο Τρίτητσι που προσβάλλει το σιτάρι και ο Ουστιλάγκο Νούντα που προσβάλλει το κριθάρι. Το Νούντα λέει και το όνομα γυμνός, έτσι, γυμνός άνθρακας. Εδώ βλέπετε πώς είναι η στάχη όταν πρωτοεμφανίζονται, η άρρωση της στάχης. Βλέπετε ότι το περίγραμμα των κόκων φαίνεται κανονικά, όμως πολύ σύντομα τα τελειοσπόρε θα τα παρασύρει ο αέρας και στη θέση εδώ θα μείνει το υπόλοιμμα της μαύρης αυτής σκόνης, στη θέση κάθε κόκκο. Ο καλυμμένος άνθρακας τώρα έχει την εξής μικρή διαφορά από τον γυμνό. Τα τελειοσπόρια διατηρούνται στη θέση τους με μια μεμβράνη, η οποία είναι πιο ανθεκτική και δεν σπάει την άνοιξη. Θα σπάσει αργότερα κατά τη διάρκεια του θεριζοαλονισμού και τότε θα απελευθερωθούν τα σπόρια. Και αυτό βέβαια εξυπηρετεί το βιολογικό κύκλο του παθογόνου, το οποίο θα το δούμε μετά. Εδώ σας δίνω έναν αντιπρόσωπο, το ουστιλάγκο Χόρντει, που είναι ο καλυμμένος άνθρακας του κριθαριού. Και πάμε να δούμε και το δαυλίδι, ο οποίος μοιάζει συμπτωματολογικά με τον καλυμμένο άνθρακα. Γιατί εδώ τα τελειοσπόρια μένουν στη θέση τους και καλύπτονται από το περικάρπιο, το οποίο έχει μείνει στη θέση του και είναι χαρακτηριστικά εύθραυστο για να μπορέσει και αυτό να σπάσει κατά τη διάρκεια του θεριζοαλονισμού και να έχουμε πάλι. Και σε αυτή την περίπτωση, απελευθέρωση των τελειοσπορίων. Κοιτάξτε εδώ τι γίνεται. Αυτό είναι μια πολύ παλιά εικόνα που υπάρχει στο ίντερνετ. Υπάρχουν και άλλες και πιο καινούργιες, αλλά αυτή είναι πιο πετυχημένη από όλες. Και τι δείχνει, δείχνει αυτήν την μηχανή που θερίζει και αλωνίζει και από πίσω υπάρχει αυτό το μαύρο σύννεφο. Αυτό το μαύρο σύννεφο είναι τελειοσπόρια του δαυλίτη, τα οποία πρώτον μυρίζουν πολύ άσχημα. Στη βιβλιογραφία θα βρείτε ότι παρομοιάζεται αυτή η μυρωδιά με μυρωδιά σαπισμένων ψαριών εξαιτίας της παρουσίας μιας ουσίας που λέγεται τριμεθυλαμίνι. Επίσης, ο δαυλίτης στα αγγλικά ονομάζεται σαν ο άνθρακας που μυρίζει άσχημα. Stinky smut λέγεται στα αγγλικά. Ενώ είναι δαυλίτης, τον λένε ο άνθρακας που μυρίζει άσχημα, εξαιτίας αυτής της μυρωδιάς των τελειοσπορίων. Τα τελειοσπόρια αυτά όχι μόνο μυρίζουν άσχημα, αλλά είναι και έφλεκτα και γι' αυτό το λόγο ονομάζεται η ασθένεια δαυλίτης. Δηλαδή μπορεί να πάρουν φωτιά εύκολα. Εδώ βλέπετε τους κόκους, βλέπετε το περικάρπιο το οποίο έχει μείνει στη θέση του και βλέπετε ότι δεν υπάρχει περιεχόμενο, γιατί το περιεχόμενο έχει αντικατασταθεί με τελειοσπόρια, με σωρούς τελειοσπορίων. Τη Λέτια Τρίτητσι είναι ο δαυλίτης του Σιταριού και υπάρχει και ένας άλλος, ο δαυλίτης του Νανισμού. Τον έχω στην επόμενη φωτογραφία αυτόν. Δείτε κάποια χαρακτηριστικά. Εδώ πέρα έχουμε έναν υγιή στάχη και δίπλα του έχουμε έναν δαυλιτησμένο, όπως λέμε, στάχη. Αυτή εδώ η ποικιλία είναι αγανοφόρος, έχει άγανα. Αυτά εδώ είναι τα άγανα, αυτές οι μακριές, σκληρές τρίχες, πώς να τις πω αυτές. Ωραία, είναι λοιπόν, όπως μας λέει η σταυρούλα, είναι σε κάποιες ποικιλίες, στην ουσία επιμήκυνση του λέπυρου, που δημιουργεί αυτό το σκληρό όργανο, το οποίο λέγεται άγανο. Λοιπόν, όταν έχουμε δαυλίτη στις αγανοφόρες ποικιλίας, βλέπουμε ότι τα άγανα είναι λίγο πιο ανοιγμένα. Στην πραγματικότητα εκείνο που έχει συμβεί, είναι ότι η γωνία πρόσφυσης του κόκκου με την ράχη έχει ανοίξει. Οπότε το βλέπουμε όταν υπάρχει άγανο, το βλέπουμε πολύ πιο εύκολα. Εδώ λοιπόν βλέπετε ότι το συνολικό πλάτος του στάχη είναι μικρότερο από αυτού. Ο δαυλίτης είναι εδώ και αυτό είναι το υγιές. Οι δαυλίτες στάχης είναι λεπτότεροι και διατηρούν το πράσινο χρώμα πιο πολύ από τους υγιείς. Αργότερα όμως, όταν φτάνουμε στο σημείο της ορίμανσης, επειδή αυτά χαλαρώνουν, δίνουν αυτή την εντύπωση. Κι εδώ έχουμε δαυλιτισμένους στάχεις και εδώ είναι ο δαυλίτης του νανισμού, ο οποίος πέρα από αυτά τα συμπτώματα προκαλεί και νανισμό. Δηλαδή το φυτό εδώ πέρα είναι ένα υγιές φυτό και εδώ είναι ένα δαυλιτισμένο φυτό. Το άρρωστο φυτό θα πάρει το ύψος περίπου του ενός δευτέρου ή ενός τετάρτου του φυσιολογικού. Και ονομάζεται το παθογόνο τηλέτια κόντροβέρσα. Ο γραμμωτός άνθρακας τώρα, ήδη σας τον περιέγραψα, δημιουργεί υπό επιβερμικούς τελειοσορούς. Βλέπουμε δηλαδή στην αρχή κίτρινες γραμμές πάνω στα φύλλα. Αυτές αργότερα μαυρίζουν, η επιβερμίδα σχίζεται και βγαίνει προς τα έξοδα τελειοσπόρια και το φύλλο καταστρέφεται. Όπως φαίνεται εδώ πέρα δεν υπάρχουν πάρα πολλές διαθέσιμες φωτογραφίες στο διαδίκτυο με αυτόν τον άνθρακα, τον γραμμωτό. Αντιπροσωπευτικό είδος το ουρωσίστης Αγγρόπυρη. Και πάμε και σε έναν άλλο ενδιαφέροντα άνθρακα, τον άνθρακα του Καλαμποκιού. Τι είναι αυτά τα οποία βλέπετε άραγε. Εδώ πέρα οι κόκκι όχι μόνο δεν γεμίζουν, αλλά μεταμορφώνονται και διωγώνονται. Και μπορούν να πάρουν ένα τεράστιο μέγεθος που μπορεί να είναι από 10 μέχρι 100 φορές μεγαλύτερο από το φυσιολογικό μέγεθος του κόκκου, του κόκκου του Καλαμποκιού. Ο άνθρακας αυτός υπάρχει παντού όπου καλλιεργείται το καλαμπόκι. Όταν κάναμε εμείς πρακτική άσκηση βλέπαμε σε καλαμποκοχόραπα που και που κάποιο καλαμπόκι μέσα στο χωράφι. Τα τελευταία χρόνια που πάμε τα παιδιά δεν βλέπουμε, αλλά δεν νομίζω ότι δεν υπάρχει. Υπάρχει, μας έχουν εφέρει και στο εργαστήριο δείγματα. Συνήθως δεν αποτελεί πρόβλημα γιατί οι επικοιλίες είναι ανθεκτικές. Άρα μπορεί να το συναντήσετε κι εσείς. Το είδος είναι ουστιλάγκο μάιντις από το ζέα μέης που είναι το καλαμπόκι. Άρα μπορείτε να μάθετε και το όνομα πιο εύκολα. Και επίσης μπορεί να τον δούμε και στα αρσενικά τμήματα του φυτού, όχι μόνο στο σπάδικα. Ναι, τι είναι αυτό τώρα εδώ πέρα. Αν σας λέγανε να το φάτε θα το τρώγατε. Όχι και όμως το Μεξικό είναι ένα πολύ διαδεδομένο φαγητό αιώνων. Εκεί πέρα ξέρετε ότι τρώνε πάρα πολύ καλαμπόκι. Όπως το βλέπετε εδώ, το έχουν συγκομίσει και το έχουν βάλει στο καλάθι μαζί με τις μελιτζάνες. Και το βλέπετε στο πιάτο και εδώ βλέπετε ένα ωραίο σαν πίτα γύρωσε. Θεωρείται μια λιχουδιά, ορίστε, ο άνθρακας του καλαμπούκιου. Βεβαίως. Λοιπόν, πριν να σχηματίσει η τελειοσπόρια, το συγκομίζουν και το μαγειρεύουν και έχει και ένα ειδικό όνομα. Δεν το θυμάμαι πως είναι, ούτε σας το έγραψα, αλλά εγώ θα ήμουν πάρα πολύ περίεργη να το δοκιμάσω. Και όμως τρώγεται. Εδώ πέρα δεν τρώτε μανιτάρια παιδιά που είναι μύκητες, ή τρώτε τρούφες που είναι μύκητες. Γιατί επειδή είναι μαύρο, υπάρχουν και μαύρες τρούφες. Το μανιτάρι δεν είναι αρρώστια. Υπάρχουν μανιτάρια που δημιουργούν τρομερές αρρώστιες. Και όμως αυτά που δημιουργούν αρρώστιες στα φυτά, μπορούμε και να τα φάμε κάποια από αυτά. Μαγειρεύεται λοιπόν και τρώγεται ο άνθρακας τώρα βοσί του. Να δούμε τώρα τους βιολογικούς κύκλους, για να δω τι ώρα πήγαινε, μήπως κουραστήκατε. Είμαστε εντάξει, μπορούμε να ξεκινήσουμε. Αν θα κουραστείτε με τους βιολογικούς κύκλους, μπορεί να κάνουμε ένα μικρό διαλειμματάκι. Θα ξεκινήσουμε να δούμε το βιολογικό κύκλο του γυμνού άνθρακα, του στυλάγκου. Εδώ πέρα λοιπόν βλέπετε που διαχυμάζει. Είχαμε πει ότι μολύνει το σπόρο και το έμβριο, διαχυμάζει εντός του σπόρου με μορφή μικυλίου. Ο σπόρος όμως δεν εμφανίζει εξωτερικά συμπτώματα και δεν χάνει την βλαστική του ικανότητα. Εδώ λοιπόν βλέπετε ένα μολυσμένο σπόρο αριστερά. Να οι μικυλιακές υφές εδώ και εδώ βλέπετε έναν υγιή σπόρο. Εμείς ερχόμαστε και σπαίνουμε το φυτό. Να πάω κοντά στον πίνακα. Όταν περιγράφουμε βιολογικούς κύκλους είπαμε ότι ξεκινάμε από το σημείο στο οποίο διαχυμάζει. Εδώ που διαχυμάζει λοιπόν, διαχυμάζει μέσα στο σπόρο με μορφή μικυλίου. Δεν επηρεάζεται η βλαστική του ικανότητα που σημαίνει ότι θα βλαστήσει κανονικά και θα αρχίσει το φυτό να αναπτύσσεται. Καθώς αναπτύσσεται το φυτό, αναπτύσσεται μαζί του και ο μήκητας. Δηλαδή πάει ανάμεσα στα κύτταρα, αναπτύσσεται λοιπόν ανάμεσα στα κύτταρα και διασυστηματικά σε όλους τους ιστούς. Ακολουθεί κανονικά το φυτό. Καθώς το φυτό μεγαλώνει σε ύψος, αναπτύσσεται και μέσα του ο μήκητας. Εδώ μας δείχνει ότι οι υφές μεγαλώνουν ανάμεσα στα κύτταρα και μέσα στα κύτταρα. Όπως και εκεί, φτάνουμε στην άνθηση. Το φυτό το οποίο ήταν εμμολισμένο, προσέξτε τώρα εδώ λίγο γιατί έχει μία λεπτομέρεια, το φυτό το οποίο ήταν εμμολισμένο θα μας δώσει μαύρους στάχεις. Δίπλα σε αυτά τα μολυσμένα φυτά θα φυτρώνουν και άλλα τα οποία δεν ήταν εμμολισμένα. Και τα οποία θα μεγαλώνουν κανονικά. Αυτά δεν θα εμφανίσουν μαύρους στάχεις, αλλά θα ανθίσουν κανονικά. Είπαμε ότι αυτού του άνθρακα οι στάχεις, οι μαυρισμένοι, εμφανίζονται νωρίτερα από τον υγειόν. Για ποιον λόγο? Γιατί όταν τα διπλανά φυτά θα βρίσκονται στην άνθηση, το άρρωστο φυτό θα απελευθερώνει τα τελειοσπόρια του. Ο γυμνός άνθρακας θα απελευθερώνει τα τελειοσπόρια του την άνοιξη, θα απελευθερώνει νωρίς. Τα τελειοσπόρια λοιπόν θα πάνε και θα μολύνουν τα άνθη και θα εγκατασταθούν μέσα στην νοοθήκη. Και θα μολύνουν τους σπόρους, οι οποίοι μολυσμένοι σπόροι την επόμενη χρονιά θα σπαρούν και θα μας δώσουν άρρωστα φυτά. Το καταλάβατε? Αλλη μια φορά ευχαρίστως. Θέλω να αντιληφθείτε ότι στο χωράθμι μας θα έχουμε άρρωστα φυτά και γύφητα. Τα άρρωστα φυτά του γυμνού άνθρακα θα εμφανίσουν τους στάχεις τους, τους μαύρους, νωρίς την άνοιξη. Και θα αρχίσουν να απελευθερώνουν τα τελειοσπόρια. Πότε την εποχή της άνθησης. Για ποιο λόγο? Για να μπορέσει ο μηκητάς να βρει δίπλα του η γη τη τάνθισμένα για να πάει να τα μολύνει. Είναι προσαρμοσμένος ο βιολογικός κύκλος του άνθρακα στο βιολογικό κύκλο του φυτού. Άρα λοιπόν, ξεκινάμε από το σημείο στο οποίο διεχυμάζει. Μολυσμένο σπόρος με μικίλιο. Υπάρχει μικίλιο εντός του σπόρου. Ο σπόρος δεν χάνει την βλαστική του ικανότητα. Βλαστάνει κανονικά, αλλά είναι άρρωστος. Και το φυτό το οποίο προκύπτει από αυτόν τον σπόρο το μολυσμένο είναι και αυτό άρρωστο. Έχει μέσα του μίκητα, ο οποίος μεγαλώνει μαζί με το φυτό διασυστηματικά. Ο μίκητας μεγαλώνει παντού μέσα στο φυτό, σε όλους τους ιτούς, ανάμεσα στα κύτερα και μέσα στα κύτερα. Το φυτό προχωράει κανονικά προς την αναπαραγωγή του. Δήθεν άνθιση. Αυτό δεν μπορεί να ανθίσει, δεν μπορεί να παράγει σπόρους, αλλά παράγει αυτούς τους τάχους τους μαυρισμένους. Τα τελειοσπόρια, τα οποία εμφανίζονται στη θέση των κόκων, απελευθερώνται γρήγορα γιατί η μεμβράνη που τα συγκρατεί σπάζει. Και καθώς απελευθερώνται παρασύρονται με τον άνεμο και έρχονται και κάθονται πάνω στα ανοιχτά άνθη των διπλανών υγιών φυτών. Τα σπόρια αυτά δεν ταξιδεύουν σε μεγάλες αποστάσεις, όπως τα σπόρια της Κωρίασης. Άρα λοιπόν τοπικά μέσα στον ίδιο τον αγρό, έρχονται και μολύνουν τα γειτονικά τους φυτά, τα γειτονικά άνθη. Μολύνεται λοιπόν οι οθήκοι, ο σπόρος δεν είναι ικανονικά αλλά έχει μέσα του το μήκητα, γιατί έχει γίνει μόλυνση. Και όταν τον συγκομίσουμε είναι μολυσμένος, αλλά δεν το βλέπουμε, δεν μπορούμε να το δούμε. Εκείνο που θα ήθελα άλλο να παρατηρήσετε είναι ότι έχουμε μετατροπή του μικυλίου, εδώ είναι το μικύλιο, έτσι σε τελειοσπόρια. Δεν έχουμε δημιουργία δηλαδή σωρών, όπου εκεί θα δημιουργηθούν τα τελειοσπόρια πάνω στις τυρίγματα, αλλά το μικύλιο όλο χωρίζεται σε κύτταρα, που το κάθε ένα κάνει ένα τελειοσπόρι, γι' αυτό έχουμε και τεράστιους αριθμούς μέσα σε κάθε κόκκο. Το καταλάβατε? Ωραία, τότε ποια είναι η κρίσιμη περίοδος μόλινσης, πότε κινδυνεύουν τα φυτά να αρρωστήσουνε? Στην άνθηση, πάρα πολύ ωραία, αυτό συμβαίνει την άνοιξη. Την άνοιξη λοιπόν, ευνοούν και οι συνθήκες για τη βλάστηση των σπορίων και τη μόλινση των ανθαίων. Αυτό το είπαμε τόσα σπορές ότι δεν έχει. Δεν έχει ο σπόρος εμφανή χαρακτηριστικά ο μολυσμένος, και εκείνη που την πατάμε εμείς. Δεν υπάρχει κανένα εξωτερικό σύμπτωμα και δεν χάνει και τη βλαστική του ικανότητα. Δηλαδή θα το σπείρεις και θα δεις κανονικά ότι φυτρώνει. Δεν το καταλαβαίνεις, θα το αντιληφθείς την επόμενη άνοιξη, όπου θα βγάλει τους μαύρους τάχεις, νωρίτερα από τα άνθη των γειτονικών φυτών. Να δούμε και τις θερμοκρασίες και μετά ένα μικρό διάλειμμα για να πούμε τον βιολογικό κύκλο του Δαυλίτη και να μην τους μπερδέψετε. Η ευνοϊκή θερμοκρασία μόλινσης όπως βλέπετε είναι ανοιξιάτικη, είναι 16 έως 22 βαθμούς. Η επικίνδυνη περίοδος μόλινσης περιορίζεται σε ένα μικρό χρονικό διάστημα όσο έχουμε άνθη σιτηρών γύρω. Και οι μολύνσεις ευνοούνται από υγρό και συνεφόδιο καιρό. Όταν λέμε υγρό καιρό δεν εννοούμε βροχή, εννοούμε να έχουμε υψηλή σχετική υγρασία, να έχουμε σύννεφα, κάτι το οποίο παρατείνει και την περίοδο της άνθησης. Αυτό λοιπόν ευνοεί και τις μολύνσεις και σημαίνει ότι θα παραμείνουν ανοιχτά τα άνθη για περισσότερο χρονικό διάστημα οπότε θα έχουμε περισσότερες πιθανότητες για μόλινση. Η βροχή δεν ευνοεί τις μολύνσεις, σας ξαναλέω, παρασύρει και τα σπόρια στο έδαφος, οπότε αυτά δεν μπορούν να κινηθούν έτσι εύκολα με τα ρεύματα του αέρα και να καθίσουν πάνω στα άνθη. Ένα μικρό διάλειμμα, πέντε λεπτόν, και θα μπούμε και το βιολογικό κύκλο του Δαυλίτη και τα υπόλοιπα. Λοιπόν, ο Άγγελος από εδώ με πρόλαβε και με ρώτησε το εξής. Μου λέει, δηλαδή κυρία, πρωτογενές μόλισμα είναι το τάδε και δευτερογενές το τάδε. Για σκεφτείτε τώρα να μου πείτε πόσες φορές στη διάρκεια του βιολογικού κύκλου μολύνει ο Μίκητάς, ποιο είναι το πρωτογενές μόλισμα και ποιο είναι το δευτερογενές μόλισμα. Είναι ένα πολύ ωραίο θέμα που παίρνει και στις εξετάσεις. Κλασικό θέμα, γιατί καμιά φορά τα κλασικά θέματα μπαίνουν ή δεν μπαίνουν ποτέ, αλλά είναι κάτι που πρέπει να ξέρετε. Για να δω λοιπόν πόσες φορές στη διάρκεια του βιολογικού κύκλου του ξενιστή μολύνει ο Μίκητας. Ποιο είναι το πρωτογενές μόλισμα και ποιο είναι το δευτερογενές μόλισμα. Τυμώσαστε, πολυκυκλικές ασθένειες, μονοκυκλικές ασθένειες. Ποιες είναι οι πολυκυκλικές? Οι σκοριάσεις είναι πολυκυκλικές. Δεν θέλω όμως να μου πεις μια ασθένεια, θέλω να μου πεις τι σημαίνει πολυκυκλικές ασθένειες. Και ο ξενιστής μολύνεται πολλές φορές, έτσι. Ωραία, εδώ λοιπόν πόσες φορές μολύνεται ο ξενιστής. Εσύ είσαι Μιχάλης είπαμε. Όλος Μιχάλης λυπεί. Α, ναι, ναι. Δεν είσαι πολύ ζωηρούλη σήμερα και... Λοιπόν, Μιχάλη είπες μία. Πότε? Κατά την άνθηση. Άρα λοιπόν τι ασθένεια είναι αυτή. Είναι μία μονοκυκλική ασθένεια. Το καταλάβατε όλοι. Άρα λοιπόν σε μία μονοκυκλική ασθένεια θα υπάρχει μόνο πρωτογενεσμόλισμα. Και ποιο είναι αυτό και ποια είναι η πηγή του. Δεν είναι κονίδια. Τα τελειοσπόρια. Τα τελειοσπόρια τα οποία μολύνουν κατά τη διάρκεια της άνθησης. Εντάξει. Ωραία. Πάμε τώρα. Το έβαλα αυτό εδώ. Μήπως θέλει κάποιος να το ξαναπώ. Μήπως θέλετε κάποια λεπτομερία εδώ πέρα που δεν καταλάβατε. Χρύσα είσαι πολύ θορυβότης σήμερα. Α, όχι και πριν δεν έδινες απαντήσεις στην προηγούμενη ώρα. Λοιπόν, για να δούμε τώρα αν δεν έχετε άλλο ερώτημα. Παίρνω το βιολογικό κύκλο του Δαυλίτη για να δούμε και τις διαφορές. Περνάω και αυτή τη διαφάνεια που την είδαμε. Με τις ευνοϊκές συνθήκες και τα λοιπά και τα λοιπά. Και πάμε τώρα στον Δαυλίτη. Από πού θα ξεκινήσω. Θα ξεκινήσω από εδώ. Στον Δαυλίτη θυμηθείτε τι διαφορά έχουμε σε σχέση με τον άνθρακα. Τα τελειοσπόρια πότε απελευθερώνονται. Στο γυμνό άνθρακα. Είπαμε ότι απελευθερώνονται κατά τη διάρκεια της άνθησης. Και μολύνουν τα γειτονικά άνθρακα. Στον Δαυλίτη και στον καλυμμένο άνθρακα. Ολγα. Στο θεριζοαλονισμό. Ωραία. Όταν απελευθερωθούν εσπόρια στο θεριζοαλονισμό, πού θα πάνε. Μιχάλη. Στο έδαφος λέει ο ένας Μιχάλης, ο άλλος Μιχάλης. Στους συγκομισμένους σπόρους. Στους συγκομισμένους σπόρους. Σωστά. Θα πάνε και στα δύο μέρη που λένε δύο Μιχάληδες. Άρα λοιπόν, κατά τη διάρκεια του θεριζοαλονισμού, απελευθερώνται τα τελειοσπόρια. Και διασκορπίζονται στον αέρα. Άλλα θα κολλήσουν επάνω στους σπόρους που συγκομίσαμε. Και είπαμε πριν ότι υποβαθμίζεται η ποιότητα γιατί μαυρίζουν αυτοί κλπ. Και άλλα θα πέσουν στο έδαφος. Άρα πώς διαχυμάζει αυτός ο Ναυλίτης ή ο Καλυμμένος Άνθρακας, που είπαμε ότι μοιάζουν αρκετά αυτοί οι δύο. Πώς διαχυμάζει και πού. Διαχυμάζει με μορφή τελειοσπορίων στο έδαφος ή πάνω στο σπόρο. Έτσι λέμε. Όπως το είπατε εσείς, γιατί τώρα κολλήσατε. Έρχομαι λοιπόν εδώ πέρα. Εδώ πέρα είναι οι δαβλητισμένοι σπόροι. Οι οποίοι κολλάνε με τους υγείς και τους πασαλίγουν τελειοσπόρια ή αφήνουν τα τελειοσπόρια τους στο έδαφος. Εμείς την επόμενη χρονιά θα έρθουμε και θα σπίρουμε. Σε αυτό το χωράδι που έχουν πέσει τα τελειοσπόρια. Ή θα σπίρουμε σπόρους υγείς. Γιατί αυτό το πράγμα με τίποτα δεν πρόκειται να φυτρώσει. Μετά θα σας δείξω και ούτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Θα σας δείξω και εικόνες μετά. Αυτός λοιπόν ο υγείς σπόρος, ο οποίος κουβαλάει πάνω του τελειοσπόρια. Ή ένα σπόρος που ήρθε από ένα άλλο μέρος και είναι τελείως καθαρός και πέσει σε αυτό το έδαφος που υπάρχουν τα τελειοσπόρια, θα βλαστήσει. Πότε? Πότε βλαστάνει το σιτάρι? Ή εγώ κάνω χασές ερωτήσεις ή... Παιδιά πότε βλαστάει το σιτάρι? Πότε σπέρνουμε σιτάρι? Πότε σπέρνουμε σιτάρι? Τώρα, το φθινόπωρο σπέρνουμε το σιτάρι. Άρα λοιπόν θα βλαστήσει ο σπόρος και θα αρχίσει να αναπτύσσεται το νεαρό φυτάριο. Το νεαρό φυτάριο είναι ακόμα μέσα στο έδαφος, προσπαθεί να βγει προς τα έξω. Εκείνη τη στιγμή όμως, σε εκείνη τη φάση των μερικών ημερών που θέλει για να φυτρώσει, τι κάνει, ξυπνάει το τελειοσπόριο το οποίο βρίσκεται δίπλα του ή πάνω στα τυχώματα του σπόρου. Τι γίνεται τότε? Αυτό το τελειοσπόριο έχει και αυτό δύο απλοειδείς πυρήνες. Γυρίζουμε πίσω στην ιστορία των σκοριάσεων, αλλά δεν θα πούμε πολλά πράγματα, μην ανησυχείτε. Εκείνη την περίοδο θα γίνει η συγχόνεψη των πυρήνων και θα ακολουθήσει η βλάστηση, βασίδιο και βασιδιοσπόρια. Εδώ τα βασιδιοσπόρια είναι περισσότερα, είναι 8 ή 16 και όχι 4 όπως είχαμε στη Σκορίαση. Και έχουν και άλλο σχήμα, είναι σαν νύματα. Είναι άλλα δύο αντίθετη συμβατότητας, αν έχουμε 8 τα 4 είναι συν και τα άλλα 4 είναι πλυν, αν έχουμε 16 τα 8 είναι συν και τα άλλα 8 είναι πλυν. Και μπορούν μεταξύ τους να αναστομωθούν. Τι σημαίνει με κάποιο τρόπο το μικείλειό τους να ενωθεί. Θα σας δείξω με τα εικόνες και θα είναι πιο κατραλείτο, αλλά φαίνεται και εδώ. Φαίνεται και εδώ λοιπόν οι αναστομώσεις, φέρνουνε κοντά τους δύο πυρήνες. Το κάθε ένα από αυτά έχει έναν απλωειδή πυρήνα, γιατί εδώ έχουμε είπαμε συγκαρίωση και μετά έχουμε μίωση. Και έχουμε απλωειδή πυρήνες εδώ μέσα. Εδώ λοιπόν που θα γίνει η αναστόμωση, σημαίνει ότι τα δύο μικείλεια των δύο βασιτιοσπορίων θα ενωθούν και οι απλωειδή πυρήνες του καθενός θα έρθουν σε κοινό χώρο. Και το μικείλειο γίνεται δικάριο. Εδώ λοιπόν καθώς το φυτό προσπαθεί να φυτρώσει, αυτό το μικείλειο είτε πριν την αναστόμωση είτε μετά, μολύνει το φυτό πριν αυτό να εξέρθει από την επιφάνεια των εδάφους και αναπτύσσεται πάλι όπως και ο γυμνός άνθρακας μέσα στο φυτό. Αναπτύσσεται ανάμεσα στα κύτταρα ή μέσα στα κύτταρα. Εδώ βλέπετε μία υφή η οποία χωρίζεται σε τμήματα με διαφράγματα και θα μας δώσει τελειοσπόρια και αυτά τα τελειοσπόρια που θα εμφανιστούν θα εμφανιστούν στη θέση των κόκων. Και θα μένουν καλυμμένα με το περικάρπιο στην περίπτωση του δαυλίτη ή με αυτή την ανθεκτική μεμβράνη που λέγαμε στην περίπτωση του καλυμμένου άνθρακα. Δεν απελευθερώνονται κατά τη διάρκεια της άνθησης, δεν έχουν κανένα λόγο, δεν θα πάνε να μολύνουν κάποιο άνθος. Θα παραμείνουν εκεί μέχρι το θεριζοαλονισμό όπου στη συνέχεια θα διασκορπιστούν στο έδαφος για να διαχειμάσει ομίκητα στο έδαφος. Ή θα κολλήσουν επάνω στα εξωτερικά ατυχόματα των υγιών σπόρων και όταν θα φέρουμε αυτούς τέτοιους σπόρους την επόμενη χρονιά να τους σπίρουμε θα σπίρουμε και το παθογόνο δίπλα. Ακούω. Ναι, τα τελειοσπόρια θεωρούνται υπνοσπόρια, όπως τα είπαμε και στη σκορίαση. Και στην ουσία δεν διαχειμάζει, διαθερρίζει, περνάει το καλοκαίρι. Αλλά το λέμε διαχείμαση και στη μια περίπτωση και στην άλλη. Λοιπόν, υπάρχει κάτι εδώ που δεν καταλάβατε. Ενώ μοιάζουν πάρα πολύ οι δύο βιολογικοί κύκλοι, έχουν και αρκετές διαφορές μεταξύ τους, του γυμνού άνθρακα και του καλυμμένου άνθρακα. Ο καλυμμένος άνθρακας είναι ίδιος είπαμε με το δαβλίτι. Λοιπόν, να ρωτήσω εγώ τώρα, ποια είναι η κρίσιμη περίοδος μόλυνσης. Βυργινία. Το καλοκαίρι είναι η κρίσιμη περίοδος μόλυνσης. Διαφωνώ. Πάλι διαφωνώ. Να μας πει η κοπελιά από πίσω να μου πει και το όνομά της. Αθηνά. Όταν το σπέρνουμε και πότε ακριβώς είναι η κρίσιμη περίοδος. Το φθινόπωρο, αλλά όχι όταν το σπέρνουμε θα το εκφράσουμε έτσι. Κάποιος από τους Μιχάληδες σας μου πει. Κατά τη διάρκεια της βλάστησης του σπόρου και στην περίοδο που το φυτό εξέρχεται από το έδαφος. Σε εκείνο το διάστημα πριν να εξέλθει από το έδαφος. Εκεί λοιπόν είναι η κρίσιμη περίοδος της μόλυνσης. Από τι θερμοκρασίες νομίζετε ότι θα ευνοείτε. Πιο χαμηλές σε σχέση με το γυμνού άνθρακα. Η ασθένεια πόσες φορές μολύνει κατά τη διάρκεια του βλαστικού κύκλου. Πόσες φορές μολύνεται το φυτό. Μία λέει η σταυρούλα. Είναι και αυτή μια μονοκυκλική ασθένεια. Έχουμε όμως διαφορές, έτσι δεν είναι από το προηγούμενο. Στο γυμνό άνθρακα η κρίσιμη περίοδος μόλυνσης είναι την άνοιξη κατά την άνθηση. Εδώ η κρίσιμη περίοδος μόλυνσης είναι το φθινόπωρο στο διάστημα το οποίο φυτρώνει ο σπόρος και προσπαθεί να εξέλθει το νερό φυτάριο από το έδαφος. Εδώ είναι τα τελειοσπόρια του Δαυλίτη, θα τα δείτε και στο εργαστήριο, ενώ εδώ είναι βασιλτιοσπόρια που δεν θα τα δείτε στο εργαστήριο. Τα βασιλτιοσπόρια αυτά είναι νυματοειδή, είναι σαν νύματα. Δεν είναι σαν τα βασιλτιοσπόρια της σκορίασης, ποιος τα θυμάται. Το δικό σου όνομα ποιο ήτανε? Μανόλη. Πώς είναι? Δεν είναι δική τερα, για θυμήσου καλά βασιλτιο... Για θυμηθείτε τελειοσπόριο που είναι δική τερα, βλαστάνει κάθε κύτερο προς βασιλτιο και κάθε βασιλτιο δίνει βασιλτιοσπόρια. Πώς ήτανε στη σκορίαση Μυργενία? Όχι, πουκιά είναι τα πυκνίδια. Ελίκη. Ροπαλόμορφο είναι το βασιλτιο. Τα βασιλτιοσπόρια σταυρούλα. Ακριβώς, ήτανε μικρά, στρογγυλά, μονοκύτταρα πάνω σε στυρίγματα. Και εδώ έχουμε στυρίγματα. Αλλά δεν φαίνονται καλά σε αυτή την εικόνα, ίσως σε κάποια επόμενη. Και εδώ έχουμε στυριγματάκια. Αυτό είναι το βασιλτιο και εδώ έχουμε στυριγματάκια πάνω σε κάθε ένα. Βγαίνει και από ένα βασιλτιοσπόριο, αλλά εδώ δεν είναι μικρά και στρογγυλά, είναι νηματοειδή και λεπτά. Βασιλτιοσπόρια λοιπόν εδώ. Τελειοσπόρια. Τα τελειοσπόρια βλαστάνουν και δίνουν βασιλτιοσπόρια. Υπάρχει εικόνα στη συνέχεια. Αυτή την εικόνα σας την δείχνω επίτηδες γιατί θέλω να την κρατήσετε στο μυαλό σας για το εργαστήριο. Τα τελειοσπόρια του Δαυλίτη έχουν, το εξωτερικό τους κάλαιμα είναι ανώμαλο και έχει πάρα πολλά βαθουλώματα. Είναι σαν τα μπαλάκια του Γκολφ, περίπου κάπως έτσι τα βλέπουμε στον μικροσκόπιο. Εμείς στον μικροσκόπιο θα τα δούμε, όχι βέβαια με χρώματα, θα τα δούμε ασπρόμαυρα κάπως έτσι με κάποιες περιοχές στην επιφάνεια. Και εδώ είναι ένα σχηματάκι το οποίο μας δείχνει. Εδώ είναι το τελειοσπόριο, βλαστάνει προς βασίδιον. Εδώ βγαίνουν τα βασιδιοσπόρια τα οποία είναι νηματοειδή. Κοιτάξτε τις αναστομώσεις. Αναστομώσεις είναι αυτό το ίτα το οποίο σχηματίζεται που σημαίνει ότι τα κυταρικά τυχόματα λύονται και το μικίλιο επικοινωνεί το ένα με το άλλο. Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν μπορούν οι πυρήνες να είναι μέσα στο ίδιο μικίλιο, μέσα στον ίδιο χώρο για να γίνει το μικίλιο από εκεί πέρα δικάριο. Οι πυρήνες αυτοί παραμένουν σε απόσταση μέχρι να έρθουμε στο στάδιο της βλάστησης του επόμενου τελειοσπορίου για να γίνει συγχώνεψη. Αυτό εδώ πέρα τι είναι, αυτό εδώ είναι ένα σπορίδιο λέγεται, δηλαδή το δικάριο μικίλιο το οποίο προκύπτει από την αναστόμωση των βασιντιοσπορίων μπορεί όπως είναι να μολύνει ή μπορεί να βλαστήσει σε σπορίδια τα οποία σπορίδια δίνουν μικίλιο το οποίο μολύνει. Και εδώ είναι η ηλεκτρονική φωτογραφία από ηλεκτρονικό μικροσκόπιο, το τελειοσπόριο, βλαστάνι μας δίνει βασιντιοσπόρια τα οποία όπως βλέπετε κάνουν πολλούς σχηματισμούς ίτα εδώ. Αυτά βέβαια είναι σπασμένα έχουν αποκοπεί από το βασίδιο. Και βλέπετε και αυτό που σας είπα με την επιφάνεια τους που έχει βαθουλώματα και μοιάζουν με μπαλάκια του Γκολφ. Αυτά είναι λοιπόν τα τελειοσπόρια του Δαυλίτη. Η ευνοϊκή θερμοκρασία μόλινσης αναμένεται να είναι χαμηλότερη όπως μου είπατε και εσείς γιατί θα μολύνει μια εποχή όπου οι θερμοκρασίες είναι χαμηλότερες, θα μολύνει τώρα το φθινόπωρο. Η ευνοϊκή θερμοκρασία λοιπόν είναι 5 έως 15 οπότε αν εμείς πάμε και σπύρουμε νωρίς θα αποφύγουμε τη μόλινση. Είναι και αυτός ένας τρόπος αντιμετώπισης. Την κρίσιμη περίοδο την είπατε, είναι η περίοδος κατά την οποία έχουμε την έξοδο του φυταρίου από το έδαφος. Αν θα κάνουμε βαθιά σπόρα σημαίνει ότι θα αφήσουμε το φυτό μέσα στο έδαφος μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, άρα θα δώσουμε περισσότερες ευκαιρίες στο παθογόνο για να μολύνει. Άρα λοιπόν αυτή η κατάσταση ευνοείται, η βαθιά σπόρα ευνοεί της μολύνσης. Επίσης διάφορες άλλες συνθήκες οι οποίες είναι δυσμενείς για τη βλάστηση, όπως είναι το συνεκτικό το έδαφος, οι ακατάλληλες θερμοκρασίες, γιατί όσο πιο κρύο κάνει, τόσο πιο αργότερα θα βλαστήσει ο σπόρος. Και αυτό ευνοεί της μολύνσης. Και εδώ έχετε μια εικόνα από υγιείς και δαβλητισμένους κόκκους. Φαίνεται στον χρώμα τους. Αυτοί είναι πιο σκουρόχρωνοι, αυτοί είναι υγιείς. Και να δούμε και λίγο τον άνθρακα του αραβωσίτου. Είναι λίγο διαφορετικός, επειδή είναι καλαμπόκι. Τον ευνοούν υψηλότερες θερμοκρασίες, 25 έως 30, 26 έως 30. Και διατηρείται και αυτός με τελειοσπόρια. Και η μολύνση γίνεται από μικίλειο μετά την αναστόμοση των βασιντιοσπορειών, αλλά που εξωτερικά από πληγές. Δεν περιμένει ο άνθρακας πότε θα βλαστήσει ο σπόρος και προσπαθεί να εξέλθει από το έδαφος και να μολύνει τότε, αλλά μπορεί οποιαδήποτε στιγμή αργότερα μέσα από πληγές ή με απευθείας διάτριση να κάνει τις μολύνσεις. Πώς θα αντιμετωπίσουμε τώρα αυτές τις ασθένειες, θέλω να ακούσω και τη δική σας γνώμη. Ακούω την Βυργινία. Τώρα μου τα μπέρδεψες, αν μου το έγραφες αυτό γραπτό, θα έλεγα ότι έχουμε πρώην παραγωγή, άρα θα έχεις μπερδέψει με τον γυμνοάνθρακα. Θέλω να μου τα εκφράσεις λίγο πιο σωστά. Αν θα σπίρουμε πρώιμα, τι πετυχαίνουμε? Το όνομα σου το ξέχασα, Κωνσταντίνα. Θα έχουμε μεγαλύτερη θεμοκρασία, η οποία δεν ευνοεί τη βλάστηση των σπορίων του Τιλέτια, του Μίκητα. Άλλο. Να εφαρμόζουμε με ψησπορά. Να εφαρμόζουμε με ψησπορά. Αν και τα τελειοσπόρια του δαυλίτη που μένουν στο έδαφος, μένουν ζωντανά για 10 χρόνια. Παρ' όλα αυτά οι αμυψησπορές βοηθούν, αν κάνουμε 2-3 χρόνια με ψησπορά, τότε κάποια από αυτά τα τελειοσπόρια θα πεθάνουν. Ακούω, Βυργινία. Ανθακτικές ποικιλίες είναι το νούμερο 1. Κορίτσια, τι έγινε σήμερα? Βέβαια. Ωραία. Για πείτε μου λοιπόν να το συζητήσουμε. Όταν είναι μεγαλύτερη δεν ευνοεί. Γιατί? Ε, ναι, εντάξει, δεν εννοούμε ότι θα πάμε να σπύρουμε στο καλοκαίρι. Απλά θα σπύρουμε λίγο νωρίς. Σπύρουμε νωρίς τον Οκτώβρι. Να μην πέσουν οι θερμοκρασίες κάτω από τους 15 βαθμούς. Νομίζω ότι μέχρι 15 βαθμούς είναι η θερμοκρασία στην οποία αναπτύσσεται και κάνει τις μολύνσεις. Άρα λοιπόν, αν εμείς σπύρουμε τον καιρό που θα είναι 18 βαθμούς η θερμοκρασία ακόμα, τότε αποφεύγουμε τη μολύνση. Αυτό λέμε. Ωραία, άλλες ιδέες, ανθακτικές ποικιλίες είπαμε. Πες μας. Πάρα πολύ σωστά, όχι πάρα πολύ βαθιά σπορά, για να προλάβει το φυτάριο να εξέλθει και μετά να είναι ανθεκτικό όταν θα εξέλθει από την επιφάνεια του εδάφους. Λέγει όλκα. Απολύμμανση του εδάφους σε σητηρά είναι ανεύθυκτο. Δεν μπορούμε να κάνουμε απολύμμανση του εδάφους σε σητηρά. Είναι πολύ μεγάλες οι εκτάσεις. Τι χημική καταπολέμιση, για πες μας την ιδέα σου. Πού να την εφαρμόσουμε. Μη ρωτάς τέτοια πράγματα. Κάθε φορά θα ρωτάς το εξής. Όχι εμένα, τον εαυτό σου. Κάθε φορά θα αναρωτιέσαι μήπως υπάρχει κάτι άλλο, εκτός από χημική καταπολέμιση. Η χημική καταπολέμιση πάντα θα είναι το τελευταίο μέσο. Εδώ όμως, πού μπορούμε, για αυτό ρωτάω, πού μπορούμε να εφαρμόσουμε εδώ χημική καταπολέμιση. Εφαρμόσουμε, αλλά πού. Για πες μας. Στο σπόρο. Στο σπόρο, πάρα πολύ σωστά. Στο σπόρο βεβαίως. Μπορούμε να απολυμάνουμε το σπόρο. Αν είναι εξωτερικά τα σπόρια. Αν είναι μικύλιο μέσα. Θερμοθεραπεία. Το μάθατε στη Γενική Φυτοπαθολογία. Εμβαπτίζουμε τους σπόρους σε υψηλές θερμοκρασίες, για μερικά λεπτά. Οι θερμοκρασίες που μπορούμε να εμβαπτίσουμε φυτικά μέρη σε σπόρους, μπορεί να σας καταπλήξουν. Δηλαδή μπορεί να πούμε και 70 βαθμούς, ή 60 βαθμούς, ή 65 βαθμούς. Μερικά λεπτά. Όσο πιο ψηλή είναι η θερμοκρασία, τόσο λιγότερο χρόνο εφαρμόζουμε τη θερμοθεραπεία. Πες. Θα το συζητήσουμε κάποια στιγμή, με το κάψιμο των υπολοιμάτων. Δεν βοηθάει και τόσο, διότι θα τελειοσπόρει έναν εξάρτητα από τα υπολείμματα. Βέβαια θα μου πεις ότι αν θα βάλουμε φωτιά, επειδή θα είναι υπεφανειακά, θα καταστραφούνε. Αν όμως εσύ φέρεις σπόρους που έχουν τελειοσπόρεια από κάποια άλλη περιοχή, και τα σπείρεις σε ένα χωράφι που το έκαψες και υποτίθεται ότι είναι καθαρό, δεν βοηθάει. Θα συζητήσουμε κάποια στιγμή το κάψιμο της καλαμιάς, που η φιτοπαθολογία το συνιστά και σε ποια περίπτωση η ελαφρολογία πρέπει να υποχωρήσει και να δώσει την άδεια, γιατί υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις. Δεν ξέρω τώρα τι ακριβώς με νοτάς. Αν θάψουμε τα υπολήματα με ποιο σκοπό, ναι, για ποιο σκοπό. Αφού είπαμε ότι τα τελειοσπόρεια είναι ανεξάρτητα των υπολήματων. Εσύ νοείς να αναμοχλεύσουμε και να τα βάλουμε πιο βαθιά. Φυσικά, το να μπούνε τα τελειοσπόρεια πιο βαθιά, αυτό τα εμποδίζει να πλησιάσουν το αρτύβλασμα, αν μπούνε αρκετά βαθιά. Παρ' όλα αυτά σας είπα ότι μπορεί να κάνεις τέτοιου είδους μέτρα, αλλά μπορεί να φέρεις σπόρους από μια άλλη περιοχή, που να έχουν ήδη πάνω του στο μόλισμα, στα τελειοσπόρεια, στο δαλίδι. Να έχει πάνω του τελειοσπόρεια. Του σπόρου. Ωραία, η Βυργινία μας προτείνει κάθε φορά πριν να σπίρουμε να κάνουμε απολύμαση. Ακόμα, ευτυχώς τώρα δεν χρειάζεται αυτό, γιατί έχουμε ανθεκτικές ποικιλίες. Αλλά αν είχαμε πρόβλημα θα έπρεπε να κάνουμε αυτό, να εξασφαλίσουμε ότι θα έχουμε υγιή σπόρο. Λοιπόν, όλα αυτά που είπατε, να τα δούμε με τη σειρά. Χρήση αμυψησπορά, το είπαμε. Ναι, είπαμε και για την αμυψησπορά. Βέβαια, είπαμε ότι τα τελειοσπόρεια μπορούν να διατηρηθούν στο έδαφος μέχρι και 10 χρόνια. Οπότε, παρόλα αυτά, σε τέτοιου είδους περιπτώσεις, όπου τα παθογόνα διατηρούνται για πολλά χρόνια, δεν αποκλείουμε την αμυψησπορά. Γιατί η διατήρηση για τόσα χρόνια δεν σημαίνει ότι το 100% του μολύσματος θα παραμείνει ζωντανό. Καθώς περνάνε τα χρόνια, αυτό μειώνεται. Άρα, αν έχουμε πρόβλημα, κάνουμε και αμυψησπορές. Το κυριότερο μέτρο είναι η χρήση των ανθεκτικών ποικιλιών. Τώρα, Βεργινία, θα αφήσω να ρωτήσεις αυτό που θες, αφού σας πω ότι στα χωράφια πάντοτε θα βρίσκετε δαυλίτι, πάντοτε θα βρίσκετε δαυλίτι, ιδιαίτερα πάνω στα ζιζάνια. Θα τον βρείτε και θα τον αναγνωρίσετε. Κι εγώ πάνω στο εργαστήριο θα σας δείξω που ζιζάνια δαυλίτι. Ακούω, Βεργινία. Τι εννοείς αν μπορεί να μεταφερθεί από το ζιζάνιο στο σιτάρι. Αφού είναι δίπλα του, τι αέρα. Δεν θα γίνει τίποτα, ακόμα και να μεταφερθεί, γιατί τα παθογόνα αυτά, και καλά έκανες και το είπες, γιατί το ξέχασα να σας το πω, έπρεπε να σας το είχα πει από την αρχή, τα παθογόνα αυτά, όπως και τα παθογόνα της κορίασης, έχουν απόλυτη εξειδίκευση. Όπως ακριβώς συμβαίνει και στις κοριάσεις. Έχουν πολύ μεγάλη εξειδίκευση, για να μην πω απόλυτη, έχουν πολύ μεγάλη εξειδίκευση. Δηλαδή, το κάθε είδος έχει το δικό του άνθρακα. Δαβλίτες δεν έχουμε και πάρα πολλούς, άνθρακες έχουμε. Το κάθε είδος έχει δικό του παθογόνου. Άρα λοιπόν, και να υπάρχει δίπλα στα ζυζάνια, δεν μας ενοχλεί. Η δεύτερη ερώτησή σου. Λοιπόν, τι έχετε να πείτε. Η Βεργινία προτείνει κατά το θεριζολογισμό, εκεί που υπάρχει αυτό το μαύρο νέφος. Για να υπάρχει αυτό το μαύρο νέφος, πρέπει να έχεις πολύ υψηλό ποσοστό μόλινσης. Κάτι το οποίο συνέβαινε κάποτε πριν να βρεθούν οι ανθεκτικές ποικιλίες, που καταστρεφόταν όλο το χωράκι. Τώρα δεν συμβαίνει. Η Βεργινία μας λέει να έχουμε ένα καταβρεχτήρι, ένα σύστημα, το οποίο θα απελευθερώνει και θα ψεκάζει νερό την ώρα της συγκομιδής. Αυτό είναι για πολλούς λόγους δυσεφάρμοστο. Πρώτα απ' όλα, δεν θέλουμε να βρέχουμε το προϊόν. Πρέπει να έχουμε έξτρα εξοπλισμό και δεν νομίζω ότι μπορείς βρέχοντας να φτιάσεις όλο αυτό το σύννεφο. Ακριβώς. Το άλλο που μας λέει η Σταυρούλα, είναι ότι συνήθως αυτά τα φυτά τα καλλιεργούμε εξηρικά, οπότε δεν έχουμε δυνατότητα να παρέχουμε και νερό, γιατί αν είχαμε θα βάζαμε ένα φυτό που θα μας έδινε περισσότερο κέρδος το προϊόν του. Πολύ οικολογική η σκέψη της Όλγας. Οικονομία στο νερό, φυσικά. Ακούω, Μιχάλη, τι ήθελες να πεις. Ανθρακές περισσότερο, γιατί ο Δαυλίτης... Δαυλίτες δεν υπάρχουν πάρα πολύ, άνθρακες υπάρχουν πάρα πολύ σε πάρα πολλά είδη. Πες. Δεν άκουσα καλά το ερώτημα. Εγώ όταν σας είπα ότι υπάρχουν άνθρακες στο χωράφι, δεν σημαίνει ότι υπάρχουν πάντοτε πάνω στο σιτάρι ή στο σιτηρό που καλλιεργούν. Στα ζιζάνια εννοούσα όταν είπα υπάρχουν πάντοτε. Βέβαια αυτό που λες ότι παρόλο που έχουμε ανθεκτικές ποικιλίες μπορεί να δούμε άνθρακα, αυτό φυσικά και συμβαίνει, ότι κάποια στιγμή η αντοχή υπερπηδάται και πρέπει να βρίσκουμε νέες ανθεκτικές ποικιλίες. Είναι η ίδια ιστορία που λέγαμε και με τις κοριάσεις. Με χτύπησε το ρεύμα. Λοιπόν, θα προτείνουμε όλα τα υπόλοιπα μέτρα. Ο Μιχάλης ρωτάει αν δεν υπάρχει ανθεκτική ποικιλία και εμφανιστεί αυτή τη στιγμή. Είναι σαν το βίντεο της Κορίας που σας έδειχνα. Μετά θα αρχίσουμε να εφαρμόζουμε τα υπόλοιπα μέτρα μέχρι να βρεθεί ανθεκτική ποικιλία. Βέβαια πάντοτε οι εταιρίες ή οργανισμοί που ασχολούνται με τη δημιουργία των ανθεκτικών ποικιλιών δουλεύουν συνεχώς πάνω σε αυτό και συνεχώς βγάζουν ανθεκτικές ποικιλίες. Λοιπόν, για να δούμε τα υπόλοιπα μέτρα. Σπορά πιστοποιημένου σπόρου, δηλαδή ο σπόρος μας να είναι υγιής. Μπορούμε να δρανοποιήσουμε το μικύλιο εντός του σπόρου για την περίπτωση των υπνών ανθράκων με μια θερμοθεραπεία. Ή να απολυμάνουμε το σπόρο με απολυμαντικά όταν αυτός είναι εξωτερικά, δηλαδή στην περίπτωση των καλυμμένων ανθρώπων και του βαβλίτη. Να κάνουμε μισή σπορά για δύο έως τρία χρόνια, παρόλο που τα σπόρια μπορεί να επιβιώνουν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Επαναλαμβάνω ότι η χρησιμότητα της μισής σποράς δεν μειώνεται, γιατί στα πρώτα χρόνια έχουμε 100% των μολυσμάτων να επιβιώνουν, αλλά μετά από δύο έως τρία χρόνια το ποσοστό αυτό θα έχει μειωθεί της βιοσιμότητας του μολύσματος. Κάνουμε πρωίμι σπορά για να αποφύγουμε τις χαμηλές θερμοκρασίες, όπως συζήτησαν από εδώ τα κορίτσια για τον δαβλίτη και τον καλυμμένο άνθρακα. Δεν κάνουμε βαθιά σπορά όπως μας είπε ο Νίκος, που δεν θα το θυμάμαι την άλλη φορά σίγουρα. Δεν κάνουμε λοιπόν βαθιά σπορά, περιορίζουμε την υψηλή εδαφική υγρασία, η οποία ευνοεί την μόλινση, την βλάστηση των τελειοσπορίων και τη μόλινση. Και τέλος, εδώ είναι κάποια θέματα με τα οποία μπορούμε να ασχοληθούμε για να συγκρίνουμε τις κοριάσεις με τους άνθρακες και τους δαβλίτες. Κάποια ζητήματα. Να τα πάρουμε για λίγο και να δούμε τι απαντήσεις μπορείτε να δώσετε εσείς. Άνθρακες και δαβλίτες από τη μια μεριά σκοριάσεις από την άλλη. Κατάταξη σε πολυκυκλικές ή μονοκυκλικές ασθένειες. Ποιο είναι πολυκυκλική ασθένεια, ποιο είναι μονοκυκλική. Ο Μανώλης θα μου πει. Οι σκοριάσεις είναι πολυκυκλικές, οι άνθρακες και οι δαβλίτες είναι μονοκυκλικές. Πόσα είδης πορείων έχουμε στις σκοριάσεις, πόσα είδης πορείων έχουμε στους άνθρακες και τους δαβλίτες. Βιργινία. Έχουμε και βασιτιόσπορα. Βιργινία μας είπε ότι στις σκοριάσεις έχουμε. Από πού ξεκινήσεις, από τα πυκνίδια. Πυκνίδια, εκίδια, βασίδια. Αν το έγραφες αυτό, χει. Λάθος. Τα πυκνίδια δεν είναι σπόρια, τα βασίδια δεν είναι σπόρια, τα εκίδια δεν είναι σπόρια. Εντάξει, μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα θα μάθετε να τα λέτε σωστά. Πυκνιδιοσπόρια, εκίδιοσπόρια, βασιδιοσπόρια, τελειοσπόρια, ουρεδοσπόρια. Πόσα είναι πέντε. Ενώ στην περίπτωση ανθράκων και δαβλητών έχουμε μόνο τελειοσπόρια ή το πολύ πολύ να έχουμε και βασιδιοσπόρια όπως έχουμε στην περίπτωση του δαβλύτη και του καλυμένου άνθρακα. Εντάξει, πολλά σπόρια λοιπόν στη σκορίαση, λιγότερα σπόρια στους άνθρακες και τους δαβλύτες. Ο βιολογικός κύκλος είναι απλούστερος. Η εποχή της μόλινσης. Για να μη σας κουράζω, γυμνός άνθρακας μολύνει την άνοιξη, καλυμένος άνθρακας και δαβλύτης μολύνει το φθινόπωρο, θέλω να πει της σκορίας υπότε μολύνει. Παναγιώτη. Πρωτογενής μολύνσης. Ποια εποχή. Την άνοιξη πιο πολύ, γιατί ευνοούν οι συνθήκες, αλλά οποιαδήποτε εποχή μπορεί να γίνει. Και στο φυτάρι. Οποιαδήποτε εποχή, από τη στιγμή που θα εμφανίσει το φυτάρι, αλλά κυρίως έχουμε την άνοιξη. Πριν και κατά την άνθιση. Η εξιδίκευση ως προς τον ξενιστή. Τι διαφορά υπάρχει, ακούω Βεργινία. Καμία διαφορά, αν σε μπέρδεψα. Υπάρχει πολύ υψηλή εξιδίκευση ως προς τον ξενιστή, τόσο στις σκοριάσεις, όσο και στους άνθρωκες και τους δαβλύτες. Ετεροικία και αυτοικία. Βεργινία. Στις σκοριάσεις έχουμε ετεροικία, στους άνθρωκες και τους δαβλύτες έχουμε ετεροικία. Στους άνθρωκες και τους δαβλύτες. Αλέξανδρε. Οι σκοριάσεις μεταφέρονται με τον άνεμο σε μεγάλες τεράστιες αποστάσεις, πολλά χιλιόμετρα, ανάμεσα και σε υπήρους μπορεί να μεταφερθούν. Ενώ εδώ, ακριβώς μέσα στον αγρό. Είπαμε σε μια απόσταση 10 μέτρων μπορεί να ταξιδεύσουν τα τελειοσπόρια του γυμνού άνθρακα. Ενώ τα τελειοσπόρια του δαβλύτη και του καλυμμένου άνθρακα θα μπορούσαν να τα μεταφέρεις από τη μία χώρα στην άλλη αν μεταφέρεις το μολυσμένο ζητάρι μόνο με αυτόν τον τρόπο. Οι καταπολεμήσεις έχουν αρκετά κοινά πράγματα, ανθακτικές πυκλίες, η γη σπόρο για τη σκορίαση ισχύει? Όχι, δεν μας ενδιαφέρει, δεν μολύνται ο σπόρος στη σκορίαση. Η εποχή της σποράς και η αμυψησπορά. Η αμυψησπορά στη σκορίαση πιάνει? Όχι, ενώ εδώ συνιστάται. Αυτά λοιπόν είχαμε να πούμε σήμερα, θα τα πούμε τη Δευτέρα. |
