| : Για να ακούσω. Καλησπέρα! Αφού πήρα τη δόση μου να καλησπερίσω τον Περιφεριάρχη, τους αδελφούς στην Αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού, τους βουλευτές μας, νέους και παλιούς, και όλους εσάς, κυρίες και κύριοι. Μου φαίνεται λίγο περίεργο, το έλεγα νωρίτερα και στον Κώστα τον αγοραστό, να κάνουμε συνέδριο για το ποδήλατο. Για εμάς, ως Τρυκαλινούς, να κάνεις ένα συνέδριο για το ποδήλατο είναι σαν να κάνουμε συνέδριο. Είμαστε μια πόλη που χρησιμοποιούμε το ποδήλατο πάρα πολύ, καθημερινά. Στα Τρίκαλα μετράμε πάνω από 40.000 ποδήλατα. Το χρησιμοποιώ καθημερινά, μου κάνει λίγο εντύπωστο να μιλήσω για ποιο λόγο πρέπει να χρησιμοποιούμε ποδήλατο, τουλάχιστον στην πόλη, στην οποία η αλήθεια είναι πως τα δελευταία χρόνια, με διάφορους τρόπους και μέσα, προσπαθήσαμε, και νομίζω πως το πετύχαμε, να βάλουμε το ποδήλατο στην καθημερινότητά μας. Διότι το ποδήλατο πρώτον είναι ανάγκη, είναι αναγκαιότητα για τις πόλεις της επόμενης ημέρας. Δεν είναι εδώ τρελοί, ούτε ανόητοι, οι Βορροι-Ευρωπαίοι, οι Δανείοι, οι Ολλανδοί, οι οποίοι καθημερινά κάνουν χιλιόμετρα επί χιλιόμετρων για να πάνε στη δουλειά τους, που κάνουν ποδηλατοδόμους παντού και συνδέουν όχι μόνο σημεία ενδιαφέροντας μεσείς πόλεις, αλλά συνδέουν και πόλεις και χωριά. Προφανώς αυτοί οι άνθρωποι ούτε τα λεφτά τους λείπουν, ούτε τίποτα άλλο, παρά μόνο βλέπουν σε ένα μέλλον, το οποίο εμείς ακόμη δεν το έχουμε ακόμα αποσαφηνίσει, μάλλον λόγω και του έρωτα που έχουμε για το αυτοκίνητο. Είναι ξεκάθαρο, και δεν θέλω να αναπτυχθώ, γιατί μετά θα μιλήσουμε και περισσότερο, ότι οι πόλεις μας δυστυχώς έγιναν για τα αυτοκίνητα. Φτιάξαμε πόλεις όλα τα τελευταία 50 χρόνια, προκειμένου να βάλουμε όσο μπορούμε περισσότερα σπίτια, σε πολυκατοικίες χωρίς πάρκινγκ και για να παρκάρουν αυτοκίνητα. Και τώρα έρχεται η ώρα να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτές οι πόλεις δεν είναι βιώσιμες. Δεν μπορούν τα παιδιά μας να μεγαλώσουν σε τέτοιες πόλεις. Και πρέπει να πάρουμε πολιτικές αποφάσεις. Κι αν τις πάρουμε τώρα άμεσα, πρέπει να τις είχαμε πάρει ήδη. Και δεν είναι εύκολες αποφάσεις. Όταν στα Τρίκαλα πριν από επτά χρόνια φέραμε το λεωφορείο χωρίς οδηγό, στο Δημοτικό Συμβούλιο είπαμε ότι δημιουργούμε αυτή τη λωρίδα για το λεωφορείο χωρίς οδηγό, ξεπαρκάρουμε περίπου 100 αυτοκίνητα, αλλά μετά αυτή τη λωρίδα θα την κρατήσουμε για ποδηλατόδρομο, στην καρδιά της πόλης, μέσα εκεί πέρα που το χρειαζόμαστε για να πάρουν τα παιδιά μας στα οδεία τους, στα φροντιστήριά τους, στα εκεί παιδά τους. Και η απόφαση πέρασε ομόφωνα. Και η κοινωνία αντέδρασε ελάχιστα. Και τώρα χάρη στα έργα της βιώσιμης εισαστικής ανάπτυξης μέσω του ΠΕΠ Θεσσαλίας, μαζί με την περιφέρεια της Αλίας και τον Κώστα τον αγοραστό, δημιουργούμε 12,5 καινούργια χιλιόμετρα ποδηλατοδρόμων, τα οποία προστήθενται στα 12,5-13 χιλιόμετρα που έχουμε ήδη στα Τρίκαλα. Και πάμε να δημιουργήσουμε 25 χιλιόμετρα ποδηλατόδρομου μέσα στην πόλη. Τα παιδιά μου τώρα τελειώνουν την πρώτη γυμνασία, από πέρυσι από την έκτη δημοτικού πηγαίνανε στο σχολείο με το ποδήλατο. Χωρίς να φοβάμαι αν τελικά θα γυρίσουν πίσω ή όχι. Δημιουργούμε ασφαλείς δεδομές, οι οποίες ξεκινάνε από κάπου και πάνε κάπου. Ξεκινάνε από τον κεντρικό πλέον ποδηλατόδρομο που δημιουργούμε αυτό το διάστημα στον Λιθέο, στο κέντρο της πόλης, και πάνε στο πρώτο γυμνάσιο Κελίκιος, στο μεγαλύτερο σχολικό συγκροτήμα των Τρικάλων, στο κολυμπητήριο και το κλεισό της Μπάρας, στο πάρκο του ΑΕ Γιώργη, πηγαίνουν πλέον σε σημεία ενδιαφέροντος. Αυτά πρέπει να συζητήσουμε αμέσως μετά και νομίζω πως πλέον όλοι είναι θέμα καθαρά πολιτικών αποφάσεων, συνειδητοποιώντας πως τα Τρίκαλα, η Θεσσαλία συμμετέχοντας στην ευρωπαϊκή αποστολή για τις 100 κλιματικά ουδέτερες πόλεις και περιφέρειες, έναν δρόμο έχουν αυτό της βιώσιμης κινητικότητας του ποδηλάτου και των ανοιχτών πόλεων, ανοιχτών σε όλους, των συμπεριελπτικών πόλεων για όλους μας, για μας και τα παιδιά μας. Καλή επιτυχία στο συνέδριο και χαίρομαι πάρα πολύ που είμαστε εδώ. |
