Συνέντευξη με τον Κο Στ. Κουρούδη στο πλαίσιο του έργου SCD. /

: Βρισκόμαστε στα Θρακικά Εκογυστήρια και απέναντί μας έχουμε τον Πρόεδρο των Θρακικών Εκογυστήριων, κ. Σταμάτη Κουρούδη, να κάνουμε μια συζήτηση για την Εταιρεία, το Βαμβάκι και την Κλωστοϊφαντουργία. Ευχαριστούμε. Και εγώ ευχαριστώ. Να ξεκινήσουμε κατευθείαν από την Εταιρεία, τα Θρακικά Εκογυστήρι...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Γλώσσα:el
Φορέας:Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
Μορφή:Video
Είδος:Προωθητικές δράσεις
Συλλογή: /
Ημερομηνία έκδοσης: Democritus University of Thrace 2023
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://www.youtube.com/watch?v=ELZZeidPzFA&list=UC65_Su-opKVqNNYI5tJ7NUA
Απομαγνητοφώνηση
: Βρισκόμαστε στα Θρακικά Εκογυστήρια και απέναντί μας έχουμε τον Πρόεδρο των Θρακικών Εκογυστήριων, κ. Σταμάτη Κουρούδη, να κάνουμε μια συζήτηση για την Εταιρεία, το Βαμβάκι και την Κλωστοϊφαντουργία. Ευχαριστούμε. Και εγώ ευχαριστώ. Να ξεκινήσουμε κατευθείαν από την Εταιρεία, τα Θρακικά Εκογυστήρια, να μας κάνετε μια σύντομη ιστορική αναδρομή και να μας πείτε και τα βασικότερα σημάδια στην πορεία του χρόνου που έχουν καθορίσει τα Θρακικά Εκογυστήρια στο σήμερα. Τα Θρακικά Εκογυστήρια έγιναν το 1972. Φέτος συμπληρώνουμε 50 χρόνια και θα το γεροτάσουμε δεόντως. Τώρα το Βαμβάκι ήταν λίγο στην Ελλάδα και κυρίως στην Θεσσαλία. Εδώ πάνω δεν υπήρχε άλλο Εκογυστήριο. Το δικό μας ήταν το πρώτο που έγινε στην περιφέρεια Ανατολικής Βαμβάκας. Το δικό μας ήταν το πρώτο που έγινε στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θεάκης και για 15 χρόνια ήμασταν το μοναδικό. Η βαμβαγοκαλλιέργεια πήρε μεγάλη έκταση και στη βόρεια Ελλάδα όταν ενταχθήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 1982 και χρόνο με το χρόνο αυξάνονταν οι εκτάσεις και στην εδώ περιοχή. Ο ωραίος σημάς για εμάς ήταν ότι καταφέραμε ως επιχείρηση και είδαμε αυτό το μεγάλο μας και έγκαιρα μεγαλώσαμε και εμείς με νέες επενδύσεις. Εγώ είχαμε μια μικρή Εκογυστική Μονάδα, κάναμε μια δεύτερη το 1989 και μια τρίτη το 1993 και ταυτόχρονα επικεντρωθήκαμε στην εξυπηρέτηση των ελληνικών κλωστηρίων που υπήρχαν εκεί και δώσαμε μια ιδιαίτερη έμφαση δηλαδή στο κομμάτι της πελατίας και πώς θα κάνουμε ένα προϊόν τέτοιο που το ζητά η αγορά ούτως ώστε να είμαστε πιο ανταγωνιστικοί σε αυτό το τομέα. Αυτό οδήγησε αργότερα στο τέλος της δεκαετίας του 1990 στο να εμπλακούμε και εμείς οι ίδιοι στην κλωστηριφαντουργία και να κάνουμε στη βιομηχανική περιοχή μαζί με τα κλωστήρια Ναούσις τότε κάναμε στη βιομηχανική περιοχή τα κλωστήρια Αεροδόπηση και Μαρώνιας άσχετα αν η κλωστηριφαντουργία αργότερα δεν πήγε καλά τόσο στην Ελλάδα όχι σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ταυτόχρονα επικεντρωθήκαμε και σε άλλους τομείς. Στο σήμερα τώρα πόσοι εργαζόμενοι απασχολούνται καθημερινά στα Θαραϊκά Εκορκυστήρια, αλλά και με πόσους παραγωγούς και καλλιεργητές συνεργάζεστε στη διάρκεια μιας καλλιεργητικής χρονιάς. Το Εκορκυστήριο βέβαια ξέρετε είναι μια εποχιακή δουλειά, δηλαδή η παραγωγή είναι μόνο την εποχή που συλλέγεται το βαμβάκι, το φθινόπρο. Έτσι έχουμε ένα μόνιμο προσωπικό που αυτή τη στιγμή είναι 35 άτομα και προσλαμβάνουμε εποχικό προσωπικό πάνω από 100 για το φθινόπρο όταν είναι η παραγωγή. Δραστηριοποιούμε σε αυτή τη στιγμή με τρία Εκορκυστήρια, ένα εδώ, ένα στη βιομηχανική περιοχή Κωμοτινής και ένα στον Περβατώνα του Εύρου. Παίρνουμε βαμβάκι από όλη την περιφέρεια, αλλά και τα τελευταία χρόνια από πιο μακρινές περιοχές όπως είναι Σέρες, Ημαθία, Θεσσαλία, μικρότερες προσόδες βέβαια. Ο βασικός μας πυρήνας συνεργατών είναι στην Θεάκη. Συνολικά στα χαρτιά φαίνεται ότι παίρνουμε περίπου από 4.000 παραγωγούς βαμβάκι και λέω βέβαια ότι φαίνεται γιατί, εντάξει, ξέρετε ότι κάποιες δηλώσεις, δηλαδή κάποια παραγωγή έχουν περισσότερες δηλώσεις και στο όνομα της γυναίκας τους και τα λοιπά. Στην ουσία είναι κάπως λιγότεροι, αλλά με βάση των καταγεγραμμένων αγρεότητες που υπάρχουν στην Ελλάδα είναι 3.000. Ποια είναι η σχέση των θραϊκών εικοκυστηρίων με την κλωστοϊφαντουργία σήμερα αλλά και διαχρονικά. Η κλωστοϊφαντουργία θα ξέρετε ίσως ότι μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2000 ήταν ο βασικός βιομηχανικός κλάδος της Ελλάδας, ο οποίος είχε τον μεγαλύτερο ρυθμό εργαζομένων, όπως ο οποίος ήταν και βιομηχανικός κλάδος, ο οποίος έκανε τις περισσότερες εξαγωγές. Και μετά, όπως έγινε σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες, έφυγε η κλωστοϊφαντουργία από αυτές και πήγε στις αναπτυσσόμενες, κυρίως της Ασίας. Εμείς, την εποχή που στην Ελλάδα η κλωστοϊφαντουργία ήταν πολύ δυνατή, προσπαθήσαμε πρώτον να εναριμονιστούμε με το τι ζητάει, ούτως ώστε να είμαστε ένας προτιμητέως προμηθευτής γι' αυτές. Κάτι πολύ σημαντικό, διότι πολλές φορές ο ανταγωνισμός των υποκριστηρίων είναι στην πρώτη ύλη και πώς να πούμε, βαμβάκι από τους παραγωγούς και λιγότερο στην εξυπηρέτηση των παραγωγών. Εμείς επικεντρωθήκαμε σε αυτό, στο να είναι ευχαριστημένοι οι πελάτες και δεύτερο, στο να συνεργαστούμε μαζί τους και να εμπλακούμε και εμείς στην παραγωγική διαδικασία και γι' αυτόν τον λόγο, όπως σας είπα, κάναμε τα κλωστήρια εδώ στην μηχανική περιοχή. Αργότερα, όταν η κλωστοϊφαντουργία αδυνάτησε πολύ στην Ελλάδα, στραφήκαμε βέβαια στις εξαγωγές και εκεί που είχαμε πλέον εκτήματα, κυρίως στις πιο κοντινές χώρες, όπως είναι η Τουρκία και η Αίγυπτο, στις οποίες επίσης με τα συγκεκριμένα κλωστήρια που πέραμε το βαβάκι μας ερχόμαστε σε επευθείας επικοινωνία. Ταυτόχρονα, κάναμε κάτι το οποίο σήμερα επίσης αποδίδει Καρυπούς και στις δύσκολες σημερινές εποχές, είναι ότι να πείσουμε τα επόμενα στάδια της αλυσίδας μέχρι να βγει το έτοιμο ρούχο, ότι εμείς μπορούμε εδώ να παράγουμε τα πάντα και να εργανώσουμε έτσι την παραγωγή ούτως ώστε να έχουμε αυτό το προϊόν που θέλουμε. Έτσι σήμερα, για παράδειγμα, παρόλο που υπάρχει μια δύναμη, μία πιο μικρή μάλλον προς τη Φαντουγία, αλλά με πολύ καλές επιχειρήσεις, προσπαθούμε και έχουμε φτάσει σε ένα επίπεδο να καθετοποιούμε πια την παραγωγή και με άλλες επιχειρήσεις που είναι τα επόμενα στάδια στην αλυσίδα της παραγωγής να κάνουμε έτοιμο ένδειμμα και να μπορούμε, σαν ελληνικό πια προϊόν, να το προωθούμε στις ευρωπαϊκές αγορές ως έτοιμο προϊόν. Αντί να πούμε, δηλαδή, από το χωράφι στο ράφι που ισχύει για τα προϊόντα σύντησης, από το χωράφι στο ράφι για το ρούχο όμως αυτή τη φορά. Ναι, για το ρούχο και σύμφωνα και με τις σύγχρονες απαιτήσεις του καταναλωτή, δηλαδή με πιστοποιημένα προϊόντα, τόσο προς την ποιότητα, όσο και κάτι που εδώ και μερικά χρόνια το κάνουμε εμείς και είμαστε, θέλω να πιστεύω πρωτοπόρις σε αυτό το κομμάτι, στον τομέα της αυφορίας και της προστασίας του περιβάλλοντος, θέτοντας σαν πρωταρχικά και πέρα από την προστασία του περιβάλλοντος, επίσης τον σεβασμό και στην κοινωνία, την τοπική και γενικότερα, αλλά και στον καταναλωτή. Ποια είναι τα εργαλεία αυτά που χρησιμοποιείτε και ποια είναι τα βήματα που έχετε κάνει για αυτή την πράσινη οικονομία και την κυκλική οικονομία μέσα στα θρακικά οικοκυστήρια, τόσο στο στάδιο της βάμβακοκαλλιέργειας, όσο και στο στάδιο πλέον της παραγωγής των ρούχων. Εμείς εμπλεκόμαστε πιο άμεσα στο κομμάτι της καλλιέργειας. Έχουμε εδώ και έξι χρόνια, έχουμε ξεκινήσει προγράμματα αειφορίας, δηλαδή παραγωγή, να καλλιερούν με συγκεκριμένα πρωτόκολλα τα οποία, όπως είπα, εστιάζουν τόσο στην προστασία του περιβάλλοντος, που σημαίνει καλλιέργεια με μεθόδους οι οποίες είναι πιο φιλικές, δηλαδή λιγότερη κατανάλωση χημικών και μόνο φυσικά αυτών επιτρεπόμενων από την νομοθεσία, όπως επίσης και με καλλιεργητικές πρακτικές που έχουν να κάνουν με προστασία του εδάφους, αλλά πολύ και πέρα βέβαια και με κοινωνικά ζητήματα, από την προστασία της υγείας των παραγωγών μέχρι την ανακύκλωση της συσκευασίας των φυτοφαρμάκων, υπάρχει μια δεδοκασία πιστωποίησης ότι γίνονται αυτά τα πράγματα, τα οποία πιστωποιούνται από τρίτους και βέβαια τώρα που φτάνουμε και στην παραγωγή του αιτήμου ενδύματος, στη συνεργασία με τις εταιρίες που είναι στους υπόλοιπους κλάδους της παραγωγής, ξεκινήσαμε μια δεδοκασία όπου καταγράφονται τα πάντα, δηλαδή και μπορεί ο τελικός καταναλωτής κάνοντας με το κινητό του μια φωτογραφία πάνω στο barcode που θα υπάρχει πάνω σε κάθε ρούχο, να μπορεί και να μπαίνει και να βλέπει όλα τα στοιχεία, δηλαδή ποιος παραγωγός το έκανε, πότε έγινε η σπορά, τι χρησιμοποίησε και αργότερα που έγινε αυτό το τέτοιο το βαμβάκι που παράγουμε εμείς που έγινε μήμα, που έγινε ύφασμα, πού βάθηκε και με ποιες συνθήκες, όλα τα στοιχεία μπορούν να καταδείξουν στον καταναλωτή ότι δεν είναι ένα νο νέοι προϊόν ή κάτι το οποίο παράχτηκε και λέμε εμένα ότι έγινε με οικολογικές συνθήκες, αλλά είναι πολύ πιθανόν αυτό να είναι μόνο λόγια, εμείς θέλουμε να υπάρχει η λεγόμενη χνηλασιμότητα, δηλαδή κάθε στιγμή να μπορεί ο καταναλωτής να βλέπει το κάθε βήμα που έγινε για την παραγωγή αυτού του προϊόντος. Πόσο για την βαμβακοκαλλιέργεια, και κλείνουμε με αυτό, αποτελεί έναν από τους βασικότερους πυλώνες οικονομικής ανάπτυξης στη Ρωδόπη, προσφέροντας εισόδημα σε χιλιάδες αγρότες. Πώς επηρεάστηκαν και τα οικοκυστήρια, αλλά και η παραγωγή από την κρίση του κορωνοϊού, τι προβλέπετε για το μέλλον και ποια τα εργαλεία που έχουν σταθρακικά οικοκυστήρια, προκειμένου να παράγεται ένα ποιοτικό βαμβάκι. Σαφέστατα και ο Covid δημιούργησε πολύ μεγάλα προβλήματα. Γιατί? Διότι θυμόμαστε όλοι με τα lockdown που έκλεισε η αυγαρά. Και βέβαια υπό αυτές τις συνθήκες και οι καταναλωτές δεν τρέχανε να αυγαράσουν ρούχα. Το βαμβάκι και γενικότερο τα ρούχα, μάλλον να το πούμε έτσι, είναι από τα πρώτα που αντιδρούν στην κατάσταση της οικονομίας. Διότι δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι αναλαστικές δαπάνες. Είναι κάτι που όταν το βλέπουμε, όταν υπάρχει οικονομική κρίση και ανεργία, ο καταναλωτής αποφεύγει να αγοράσει. Αντίθετο, όταν υπάρχει ανάπτυξη γίνεται ακριβώς το αντίθετο, όπως το ζήσαμε και με τον Covid. Δηλαδή το 2020, όταν ξέσπασε η πανδημία και κλείσανε τα εργοστάσια, είχαμε πραγματικά ελάχιστη ζήτηση για Βαμβακή. Κάτι που οδήγησε τις τιμές του Βαμβακή να πέσουν πάρα πολύ χαμηλά. Όταν όμως φάνηκε ότι πια πάει να ξεπεραστεί αυτό, άρχισε μια κατανάλωση που έφτασε στο σημείο δύο χρόνια αργότερα, δηλαδή περίπου τον Απρίλιο του 2022, πριν λίγους μήνες, να έχει τριπλασιαστεί η τιμή σε σύγκριση με αυτή που ήταν τον Μάρτιο του 2020. Επομένως, έχουμε, σαφέστατα, οποιαδήποτε οικονομική κρίση μας επηρεάζει. Το άλλο, που ερωτήσατε και έχει να κάνει με το τι κάνουμε εμείς και πώς, ας πούμε, προσπαθούμε να διασφαλίσουμε, εμείς αυτό που λέμε στους παραγωγούς και προσπαθούμε μαζί να οικοδομήσουμε αυτό το μοντέλο, είναι ότι η μόνη διέξορος είναι στις σημερινές συνθήκες να δημιουργήσουμε ένα προϊόν αυξημένης προστηθέμενης αξίας, η οποία με το μερίδιο που αναλογεί να εγκαιρίζει στον παραγωγό, όπως και σε εμάς ως εταιρεία, ούτως ώστε να μπορούμε να πιάνουμε κάθε τόσο και ένα βήμα μπροστά. Να σας ευχαριστούμε θερμά.