| : Σύγχρονα μνημεία της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς αποτελούν οι πέτρινοι φάροι. Οι 1272 φάροι, φανή και φωτοσημαντήρες συντηρούνται συστηματικά από την αρμόδια υπηρεσία του πολεμικού ναυτικού και αρκετοί είναι επισκέψιμοι. Το φαρικό δίκτυο της Ελλάδας αποτελείται από 1514 Πυρσούς. Οι Πυρσοί είναι οι φάροι, οι φανή και οι φωτοσημαντήρες. Η υπηρεσία φάρων είναι αρμόδια για τη συντήρηση 1272 Πυρσών αλλά είναι και εκείνη που μελετά προτείνει και κατασκευάζει νέους όπου χρειάζεται. Οι πέτρινοι φάροι είναι κτίρια της βιομηχανικής κληρονομιάς μας. Για αιώνες καθοδηγούν τους ναυτικούς. Από τους 120 που υπάρχουν στην ελληνική επικράτεια, οι 60 έχουν αποκατασταθεί πλήρως και είναι επανδρωμένοι και εκτιτηρούμενοι. Αρκετοί εξ'αυτών έχουν και επισήμως χαρακτηριστεί ως μνημεία από το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού και είναι επισκέψιμοι στο κοινό. Η αποκατάσταση των κτηρίων αυτών γίνεται βάση αρχιτεκτονικής μελέτης. Αρχικά αναλύεται η παθογένεια και τα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Σε συνεργασία με το Εργαστήριο Ενδομικών Υλικών του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης αλλά και με το Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Μετσόβιου Πολιτεχνίου επιλέγονται υλικά φιλικά προς το περιβάλλον που αρμόζουν στην αρχιτεκτονική κάθε τόπου. Ειδικά κονιάματα από υφυστιογενή πετρώματα αντικαθιστούν το τσιμέντο στους αρμούς ανάμεσα στα αλήθινα στοιχεία. Γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια να γίνεται χρήση υλικών φιλικά προς τον περιβάλλον και βέβαια με βάση στην αρχιτεκτονική του κάθε φάρου. Οι φάρες στην Ελλάδα στις αρχές του 20ου αιώνα λειτουργούσαν αρχικά με πετρέλαιο και αργότερα με ασετηλίνη. Ελεκτροδοτήθηκαν αρκετές δεκαετίες αργότερα και μόνο εκείνοι που βρίσκονται σε περιοχές κοντά στο δίκτυο της ΔΕΙ. Όμως εδώ και περίπου δύο δεκαετίες το μεγαλύτερο μέρος του φαρικού δικτύου λειτουργεί με φωτοβολταϊκά πάνελ. 70% των Πυρσών τροφοδοτούνται με φωτοβολταϊκά, δηλαδή με την ηλιακή ενέργεια και το υπόλοιπο 30% είναι ηλεκτροδοτούμε, ένα πορεύμα της ΔΕΙ. 19 πέτρνοι φάροι λειτουργούν και ως ξενώνες για το προσωπικό του πολεμικού ναυτικού στο πλαίσιο του παραθεριστικού προγράμματος που βρίσκεται σε εξέλιξη κάθε χρόνο από τον Ιούνιο έως το Σεπτέμβριο. Για τις ανάγκες της εκπομπής επισκεφθήκαμε τον φάρο Σουσάκη στα ίσθμια Κορυνθίας. Κατασκευάστηκε το 1894 και λειτούργησε αρχικά ως φάρος 5ης τάξης με ερηθρό φως. Έως το 1949 λειτουργούσε με πετρέλαιο, στη συνέχεια με ασετηλίνη και το 1980 ηλεκτροδοτήθηκε. Ο φάρος Σουσάκη είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα της αρχιτεκτονικής εκείνης της εποχής. Η λίθινης φοντιλωτής καλυστή μαρμάρινη σκάλα του που συνδέει όλα τα επίπεδα του κτιρίου αποδεικνύει την τέχνη των μαστόρων που την κατασκεύασαν. |
