| : Μουσική Γιατί κοιμάμαι? Κοιμάμαι γιατί είμαι κουρασμένη. Ο ύπνος μου είναι συχνά η ανταμοιβή μου για μια πολύ δύσκολη και κοπιαστική ημέρα. Επίσης κοιμάμαι όταν είμαι άρρωστη ή όταν είμαι θλιμμένη. Και θα περάσω το ένα τρίτο του χρόνου της ζωής μου αφιερωμένο στον ύπνο. Είναι άραγε όλος αυτός ο χρόνος χαμένος ή ο ύπνος μου είναι μια σημαντική λειτουργία, η οποία με βοηθά να ανταπεξέλθω σε κάθε δύσκολη σωματική και νοητική πρόκληση. Αντιλαμβάνομαι το πόσο ο ύπνος επηρέαζει τη ζωή μου. Συχνά με απασχολεί το αν κοιμήθηκα καλά ή το ότι ξύπνησα κουρασμένη. Με απασχολεί το γιατί ξύπνησα με κακή διάθεση. Προσπαθώ να θυμηθώ τα όνειρα που είδα στον ύπνο μου και να τα εξηγήσω. Άλλες φορές αναρωτιέμαι γιατί κάποιες νύχτες βασανίζομαι από αυυπνίες ή έχω ταραγμένο ύπνο. Και συχνά αναρωτιέμαι ποια είναι η πιο κατάλληλη ώρα να πάω για ύπνο ή πόσες ώρες πρέπει να κοιμάμαι. Τελικά ο ύπνος μου είναι σημαντικός και με απασχολεί. Με απασχολεί όπως απασχόλησε όλες τις προηγούμενες γενιές ανθρώπων. Οι άνθρωποι στην προσπάθειά τους να κατανοήσουν τον ύπνο δημιούργησαν θεότητες με τη μορφή του. Μύθους για τις δυνάμεις του. Πανέβαλαν κυρίαρχως τα παραμύθια, στα τραγούδια και στα ποιήματά τους. Τα γεγονότα του ύπνου και ιδιαίτερα το όνειρο ενέπνευσαν όλους τους αρχαίους πολιτισμούς με πρώτος τους Βαβυλόνιους και εν συνέχεια τους Ασύριους, τους Αιγύπτιους και φυσικά τους προγόνους μας τους αρχαίους Έλληνες. Στη Μεσοποταμία οι Βαβυλόνιοι πίστευαν πως τα όνειρα ήταν δύο ειδών. Τα όμορφα όνειρα τα οποία ήταν σταλμένα από τους θεούς και τα άσχημα όνειρα που τα είχαν στείλει οι δαίμονες. Λάτρευαν ως θεό των ονείρων τους τον Μάμου. Οι ιερείς του προσέφεραν τιμές προκειμένου να μην αφήσει τα άσχημα όνειρα να γίνουν πραγματικότητα. Οι Ασύριοι είχαν αναπτύξει δικούς τους ονειροκρίτες. Στο δικό τους πολιτισμό τα άσχημα όνειρα προμήνιαν την εμφάνιση κάποιου προβλήματος, το οποίο μπορούσε να αντιμετωπιστεί μόνο εξορκίζοντας το δαίμονο που το έστειλε. Η βιβλιοθήκη του τελευταίου Ασύριου Αυτοκράτορα Ασουρμπανιπάλ πιστεύεται ότι περιλαμβάνει πύληνες πλάκες με ερμηνίες ονείρων. Και οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν πως τα όνειρα ήταν μηνύματα από τους θεούς. Πίστευαν στον θεό των ονείρων Μπές. Φρόντιζαν να καταγράφουν τα όνειρά τους σε πάπυρους και χρησιμοποιούσαν ειδικά σύμβολα. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ασχολήθηκαν ιδιαιτέρως με την ερμηνεία των ονείρων. Το 1300 π.Χ. γράφτηκε ο αρχαιότερος ονειροκρίτης που περιλαμβάνει 200 ερμηνίες ονείρων. Οι αρχαίοι Έλληνες ανέδειξαν τον ύπνο σε ισχυρή θεότητα. Σύμφωνα με τον Ισίοδο στη Θεογονία, ο Θεός ύπνος ήταν γιος της νύχτας και του ερεύους και δίδυμος αδερφός του θανάτου. Συχνά ο ύπνος και ο θάνατος απεικονίζονται σε αγγεία να φέρουν φτερά στους όμους. Κατά τον Όμυρο, ο ύπνος γεννήθηκε και κατοικούσε στο νησί της Λίμνου, το νησί των ονείρων. Λατρευόταν, όπως μαρτυρούν οι ναοί που ήταν αφιερωμένοι σ' αυτόν, σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Σε παραστάσεις αγγίων φαίνεται να αποκοιμίζει κουρασμένους θνητούς, καθώς τους ραντίζει με τη δροσιά της λίθης ή προσφέροντάς τους να πιούν υπνοτικούς χυμούς ή απλά κουνώντας τα φτερά του. Μπορούσε όμως να κοιμήσει ακόμα και τους θεούς. Ήπνος, άναξ πάντον τε θεών, πάντον τ' ανθρώπων, αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ηλιάδα του Ομύρου. Μάλιστα καταγράφεται πως ο ύπνος κατάφερε να κοιμήσει τον Δία μετά από παρότρινση της σύρας, με την υπόσχεση πως θα τον παντρέψει με την Πασιθέη, τη θεά της χαλάρωσης και της ξεκούρασης. Ήταν μία από τις τρεις χάριτες. Ο ύπνος και η Πασιθέη απόκτησαν χύλιους γιους, τους όνειρους. Ο πιο γνωστός όνειρος ήταν ο Μορφέας. Το όνομά του βγήκε από τη λέξη μορφή, γιατί είχε την ικανότητα να παίρνει οποιαδήποτε ανθρώπινη μορφή στα όνειρα. Αργότερα, ιδίως στη ρωμαϊκή και στη μεταγενέστερη δυτική παράδοση, ο Μορφέας θεωρήθηκε πια ο ίδιος ως θεός των ονείρων. Στην αρχαία Ελλάδα, το όνειρο χρησιμοποιήθηκε ως θεραπευτικό μέσο με την εκτέλεση μιας τελετουργίας που ονομαζόταν Εγκύμηση. Η Εγκύμηση γινόταν στα Ασκληπία. Ήταν ναή του Θεού Ασκληπίου και κατά κάποιο τρόπο, το νοσοκομεία της εποχής. Την κρίσιμη ημέρα που θα γινόταν η Εγκύμηση του ασθενούς, θυσιαζόταν ένα ζώο στο προαύλιο του ναού. Ο θεραπευόμενος έτρωγε από το θυσιασμένο ζώο, έπινε νέκταρ και με τη συνοδεία μουσικής οι ιερείς τον οδηγούσαν στο κυκλικό κτίριο του θόλου. Εκεί έπεφτε για ύπνο πάνω στο ζεστό δέρμα του θυσιασμένου ζώου με τον όρο να μην ισχυοποιλός οτιδήποτε κι αν άκουγε ή έβλεπε στον ύπνο του. Αφού πια ο θεραπευόμενος είχε κοιμηθεί, εμφανιζόταν ο αρχιερέας που ως τότε βρισκόταν στην κρύπτη του ναού και δεν είχε συναντηθεί καθόλου με τον ασθενή. Είχε όμως ενημερωθεί από τους ιερείς για την ασθένεια και τα συμπτώματά του. Ο αρχιερέας, ακολουθούμενος από παιδιά που κρατούσαν φανούς, πλησίαζε τον ασθενή που κοιμόταν και του ψηθήριζε ό,τι έπρεπε να κάνει για να θεραπευτεί. Χωρίς όμως να τον ξυπνήσει. Όταν το επόμενο πρωί ο ασθενής ξυπνούσε πίστευε πως τα όνειρα που είδε τα είχαν στείλει οι θεοί. Προσπαθούσε μόνος του ή με τη βοήθεια των ιερέων να τα ερμηνεύσει και να καταλάβει τη θεραπεία που έπρεπε να ακολουθήσει. «Είπνος, το μόνο φάρμακο που χαρίζει ηρεμία», λέει ως ο Φωκλής στον φιλοκτήτη. Ο υποκράτης πρώτος επιχειρεί να ερμηνεύσει τα όνειρα με επιστημονική λογική και συσχετίζει τα περιεχόμενα των ονείρων με τα γεγονότα της ζωής του ατόμου κατά τη διάρκεια της ημέρας. Θεωρούσε πως κάποια όνειρα αποτελούσαν σημαντικά συμπτώματα που έπρεπε να μελετηθούν από το γιατρό και πίστευε ότι οφείλονταν σε αυτό που ονόμαζε η ιατρική ιδιορατικότητα της ψυχής. Παράλληλα, στην Αρχαία Ελλάδα τον 5ο αιώνα π.Χ. διατυπώνονται οι πρώτες επιστημονικές θεωρίες για τη λειτουργία του εγκεφάλου και του ύπνου. Πρώτος, ο Αλκμαίων Οκροτονιάτης, ο πατέρας της ιατρικής σκέψης στην Αρχαία Ελλάδα και στη συνέχεια ο μεταγενέστερός του υποκράτης διατυπώνουν δύο αντίθετες θεωρίες για την προέλευση του ύπνου. Η θεωρία του Αλκμαίωνα υποστήριζε ότι ο ύπνος επέρχεται όταν το αίμα συσσορεύεται στον εγκέφαλο. Αντίθετα, ο υποκράτης υποστήριζε ότι ο ύπνος επέρχεται όταν το αίμα απομακρύνεται από τον εγκέφαλο. Αργότερα, τον 2ο αιώνα μετά Χριστό, με το όνειρο καταπιάνεται ο Αρτεμίδωρος ο Εφέσιος, ο οποίος συνέγραψε την Ονειροκριτική, το πρώτο σημαντικό δημοσιευμένο έργο πάνω στην ερμηνεία των ονείρων. Το πετάτομο αυτό έργο υπογράμιζε το στοιχείο του συνειρμού. Υποστήριξε ότι τα όνειρα εμφισώνται στους ανθρώπους για καλό τους και για καθοδήγησή τους. Στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη γίνονται επίσης συχνές αναφορές σε όνειρα που έχουν προφητική σημασία και είναι σταλμένα από το Θεό. Ένα τέτοιο όνειρο είδε παραδείγματος χάρινο Ιωσήφ πριν παντρευτεί την Παναγία και πριν φυγαδευτεί μαζί με την οικογένειά του από την Αίγυπτο για να χρητώσουν το θείο βρέφος από τη σφαγή του Ηρώδη. Στο Μεσαίωνα ο πολύωρος ύπνο συνδέεται με την τεμπελιά. Όσο πιο πολλές ώρες κοιμάται κανείς τόσο πιο τεμπέλης είναι και τόσο πιο πολλές πιθανότητες έχει να μείνει φτωχός. Από την αναγέννηση και μετά ο ύπνος και τα όνειρα ενέπνευσαν πολλούς καλλιτέχνες, ζωγράφους, γλύπτες και θεατρικούς συγγραφείς που μας χάρισαν υπέροχα έργα τέχνης. Τον 17ο αιώνα η ιατρική επιστήμη προσπαθεί να αποκοπεί από τις θεωρίες του παρελθόντος το βασικό εργαλείο της τις ανατομικές χειρουργικές επεμβάσεις που μέχρι τότε απαγορεύονταν από τη θρησκεία. Η πρώτη σημαντική ανατομική ανακάλυψη έγινε από τον William Harvey. Απέδειξε ότι το αίμα προωθείται στο σώμα με τη βοήθεια μιας αγγλίας, δηλαδή της καρδιάς. Η κίνηση του αίματος από και προς τον εγκέφαλο αποτέλεσε το βασικό ερέθισμα για την επαναφορά στο προσκήνιο των θεωριών του Αλκμαίωνα και του Υποκράτη, μέχρι την ανακάλυψη του Luigi Galvani, ότι ο εγκέφαλος παράγει ρεύμα. Ακολουθούν τα ευρήματα του Καμίλο Γκόλτζι και του Heinrich Waldegger, οι οποίοι περιγράφουν τη βασική μονάδα του νευρικού ιστού, τον νευρώνα. Και εν συνεχεία γίνονται οι πρώτες καταγραφές των κυματομορφών της ηλεκτρικής δραστηριότητας του εγκεφάλου στην εγρήγορση και στον ύπνο, από τον Johannes Berger. Το τοπίο στην επιστήμη του εγκεφάλου έχει αλλάξει ρυζικά. Για πρώτη φορά, με τη βοήθεια του εγκεφαλογραφήματος, οι Λούμις, Χάρβεϊ και Χόμπαρτ χωρίζουν τον ύπνο σε πέντε στάδια, ενώ το 1953 οι Αζερίνσκι και Κλάιμαν καινοτομούν, περιγράφοντας το στάδιο που βλέπουμε τα όνειρα και το ονομάζουν στάδιο ύπνου των ταχαίων οφθαλμικών κινήσεων. Είναι πια ξεκάθαρο ότι ο ύπνος αποτελείται από δύο εντελώς ξεχωριστά κομμάτια. Το στάδιο των μη ταχαίων οφθαλμικών κινήσεων, νον άριεμ ύπνος και το στάδιο των ταχαίων οφθαλμικών κινήσεων, άριεμ ύπνος. Ήρθε η ώρα λοιπόν να επιστρέψω σε μία από τις ερωτήσεις που έθεσα στην αρχή. Τι συμβαίνει στον ύπνο μου? Πρώτα απ' όλα, για να ξεκινήσει ο ύπνος πρέπει να αναλάβουν δράση δύο ουσίες που παράγονται στο σώμα μου. Η μία είναι η αδενοσύνη και η άλλη η μελατονίνη. Κατά τη διάρκεια της ημέρας η αδενοσύνη παράγεται στο σώμα μου. Όσες περισσότερες ώρες μένω αυπνή συσσορεύεται και όταν πια είμαι πολύ κουρασμένη με κάνει να νυστάζω και με ειδοποιεί πως πρέπει να πάω για ύπνο. Η μελατονίνη ρυθμίζεται από το βιολογικό μου ρολόι. Το σώμα μου έχει μάθει να παράγει μελατονίνη μόλις πέφτει η νύχτα, δηλαδή μόλις ελατωθεί το φως. Γι' αυτό ο εγκέφαλος ξεκινάει πολύ πιο εύκολα τη διαδικασία του ύπνου όταν βρίσκομαι σε μέρος όπου δεν υπάρχει πολύ φως. Τι γίνεται όμως μετά? Η αδενοσύνη και η μελατονίνη θα επηρεάσουν τελικά τη λειτουργία μίας περιοχής του εγκεφάλου που ονομάζεται υποθάλαμος. Ο υποθάλαμος είναι το πιο σημαντικό κέντρο του εγκεφάλου για την έναρξη του ύπνου. Ο υποθάλαμος αναλαμβάνει να καταστήνει τις εγκεφαλικές περιοχές που μας ξυπνάνε μέσω ενός νευροδιαβεβαστή που λέγεται γκάμπα. Έτσι αρχίζει επιτέλους ο εγκέφαλος σιγά σιγά να βυθίζεται σε ύπνο. Το πρώτο κομμάτι του ύπνου μας είναι πάντα νονάριεν ύπνος. Ο ύπνος αυτός χωρίζεται σε τρία στάδιο. Στο πρώτο στάδιο που διαρκεί το πολύ δέκα λεπτά ο ύπνος μου είναι ελαφρής και τα μάτια μου παρόλο που είναι κλειστά κάνουν κάποιες αριές κυκλικές κινήσεις. Ο εγκέφαλός μου δουλεύει ακόμα σαν να είμαι ξύπνιος. Στο δεύτερο στάδιο το βασικό γεγονός είναι η παραγωγή κυμάτων που δεν επιτρέπουν σε ακουστικά, οπτικά ή άλλα ερεθίσματα να μας ξυπνήσουν. Αυτά τα κύματα ονομάζονται υπνικές άκρακτη και κάνουν τον ύπνο πιο βαθύ. Το επόμενο στάδιο, το στάδιο βραδέων κυμάτων είναι το πιο σημαντικό στάδιο του ύπνου μας. Σε αυτό το στάδιο το σώμα μου πια ξεκουράζεται. Ταυτόχρονα γίνονται επιδιορθώσεις σε βλάβες που έγιναν κατά την ημέρα και πολύ σημαντικές ενδοκρινολογικές λειτουργίες που επιτρέπουν το σώμα μου να αναπτυχθεί σωστά. Επίσης σε αυτό το στάδιο των βραδέων κυμάτων θα δημιουργηθούν νευρονικά κυκλώματα που θα χαράξουν και θα διαπηρήσουν στη μνήμη μας τις σημαντικότερες και πιο ωφέλημες πληροφορίες της προηγούμενης ημέρας. Για το λόγο αυτό ο ύπνος είναι πολύ σημαντικός για τη μνήμη μας αλλά και για τη μάθηση. Ακολουθεί το στάδιο των ταχαίων οφθαλμικών κινήσεων, το στάδιο που ονειρευόμαστε. Αυτό το στάδιο, γνωστό και ως Ariane, παίρνει το όνομά του από τις γρήγορες κινήσεις των ματιών που συμβαίνουν ιδιαίτερα όταν βλέπουμε όνειρα. Γι' αυτό κι αν τύχει να ξυπνήσουμε κατά τη διάρκεια του ύπνου Ariane θυμόμαστε πολύ καλά τα όνειρά μας. Πιστεύουμε ότι σε αυτό το στάδιο ο οργανισμός κάνει έναν αυτοέλεγχο, δηλαδή ελέγχει τις σημαντικότερες λειτουργίες του. Γι' αυτό και στο στάδιο αυτό μεταβάλλονται συνεχώς οι παλμοί της καρδιάς, η πίεση του αίματος και ο ρυθμός της αναπνοής, ενώ παράλληλα υδρώνουμε εύκολα. Επίσης, ο ύπνος στο στάδιο Ariane βοηθά σημαντικά τον εκέφαλο να διατηρήσει στη μνήμη εκείνα τα γεγονότα της προηγούμενης ημέρας που μου προκάλεσαν κάποια συναισθηματική αντίδραση όπως χαρά, λύπη, φόβο. Στη διάρκεια της νύχτας γίνονται τρεις ή τέσσερις ολόκληροι κύκλοι ύπνο, δηλαδή και τα τέσσερα αυτά στάδια επαναλαμβάνονται με την ίδια σειρά τρεις-τέσσερις φορές όταν κοιμάμε για ένα περίπου οχτάωρο. Αν και δυστυχώς δεν γνωρίζουμε γιατί κοιμόμαστε, γνωρίζουμε τι θα μας συμβεί αν δεν κοιμηθούμε. Αδυναμία συγκέντρωσης, κακή ικανότητα να κρίνω καταστάσεις και να είμαι αποτελεσματικός, κακό κέφι, κόπωση και υπερένταση είναι τα πρώτα συμπτώματα που παρουσιάζει ο οργανισμός μου όταν δεν κοιμηθώ καλά. Η μακροχρόνια όμως τέρηση ύπνου θα επηρεάσει το αμυντικό μου σύστημα και θα με κάνει επιρρεπή σε λιμώξεις, θα δυσκολέψει τη σωματική μου ανάπτυξη και θα βοηθήσει στο να πάρω εύκολα κιλά. Παρ' όλα αυτά, εγώ πολύ συχνά σνομπάρω τον ύπνο μου. Περνάω ώρες μπροστά στον υπολογιστή, γελάω στο κινητό με τους φίλους μου και αργό να πάω για ύπνο. Καπνίζω πριν κοιμηθώ, πίνω πολλούς καφέδες μέσα στη μέρα ή τρώω πολύ αργά το βράδυ. Κι άλλοτε πάλι, το άγχος των υποχρεώσεων δεν με αφήνει να κλείσω μάτι. Αντιλαμβάνομαι όμως τις συνέπειες μιας τέτοιας τέρησης του ύπνου και αντιλαμβάνομαι το πόσο επηρεάζει η ποιότητα του ύπνου μου την υπόλοιπη ζωή μου. Ο Κυριάκος και η Κλέερ είναι δύο άνθρωποι που είχαν σοβαρά προβλήματα με τον ύπνο και δέχτηκαν να τα μοιραστούν μαζί μας. Μέπιανα ύπνος και κοιμόμουν έτσι. Πέφτω κάτω σαν σακί. Σαν σακί. Και σε έναν ύπνος τι ήτανε? Ο ύπνος. Δεν ήτανε. Δεν υπήρχε ύπνος. Να έχω την πολυτέλεια αυτή που είχα όλα μου τα χρόνια από τα παιδικά μου μέχρι ξέρω εγώ που έγινα μεγάλος να κοιμάμαι, να ξεκουράζομαι και να σηκώνουμε το πρωί μια ευχαρίστηση. Πόσα χρόνια σου συνέβαινε αυτό που άλλαξε ο ύπνος σου και έγινε κακός. Τα τελευταία 15 χρόνια. Μετά. Είναι μια ολόκληρη ζωή 15 χρόνια. 15 χρόνια ο ύπνος σου άλλαξε. Είχα υπνίες και σταδιακά σιγά σιγά. Ούτε έδωσα σημασία σταδιακά σιγά σιγά. Δεν έπαιρα το τεφάλι μου, ακόμα και σε ιατροπήκα. Μεγάλων αυτό και άρχισε σιγά σιγά και η νευρική κατάσταση των ποδιών. Αμψά υπνίες. Ήρθαμε περισσότερο, κοιμόμουν 4-5 ώρες, κοιμόμουν 3 και μετά δεν κοιμόμουν 4. Ο ύπνος για σένα άλλαξε, έγινε κάτι κακό, δηλαδή πήγαινε στο κρεβάτι και έλεγε σαν μάνα θα μου γίνει πάλι σήμερα το βράδυ. Σίγουρα. Σίγουρα. Κοιμάμαι όρθιος. Ότι πνοβατώ. Ότι εκεί όπως κοιμάμαι. Σου είχα πει ότι έχω τις πτώσεις, έσπασα το πλευρά μου από εδώ και από εκεί. Ουσιαστικά δηλαδή... Σου είχα πει και το άλλο ότι σηκωνόμουν. Κοιμόμουν, όχι να ξέρω, πήγαινα στην κουζίνα, ανοίγα το ψυγείο. Εγώ 7 με 10, 8 με 11 το πρωί κοιμόμουν. Διότι είχα αποκάνω. Μάλιστα. Αλλά το βράδυ που ξάβελες να κοιμηθείς, κοιμόσουνα λίγη ώρα και μετά ξύπναγες. Σε 20 λεπτά μισή ώρα μια ώρα. Σε 20 λεπτά μισή ώρα ενώ πες να κοιμηθείς, κοιμόσουνα λίγη ώρα ξύπναγες. Ξύπναγα. Σηκωνόσουνα όρθιος και σε έπαιρνε ο ύπνος όρθιος δηλαδή. Με λίγα λόγια, δηλαδή εκεί που προχωρούσες έκανες πράγματα και αντιλαμβανόσουνα τι είχες κάνει μετά. Αφού είχες κοιμηθεί όρθιος. Δεν θυμάμαι πού κοιμήθηκα, πότε κοιμήθηκα, σε ποιο μέρος κοιμήθηκα. Δηλαδή είχες έντονη κούραση, σε έπαιρνε και ο ύπνος σαφνικά. Ναι. Το λεωφορίο με έπαιρνε. Το λεωφορίο μέσα. Και στο σπίτι το μεσημέρι, μεσημέρι ώρα δύο να φάμε και μόλις έτρωγα... Κατευθείαν έπαιρνες στο πιάτο. Ναι. Εκεί είδαμε ότι πιθανά το πρόβλημα ξεκινάει από τα πόδια. Οι τα πόδια σου πολύ ανήσυχα. Δηλαδή ξαφνικά ενώ όταν εγώ μπαίνω για ύπνο τα πόδια μου και το σώμα μου ηρεμεί, εσένα το αντίθετο. Ξαφνικά τα πόδια σου αρχίζαν και χορεύανε. Το πρώτη φορά δεν το είχαμε πει. Ναι. Χορεύανε, δες και του βάζεις ελεκτρικό ρεύμα, σιγά σιγά σταλιακά. Πώς κάνουμε, μεσημετώνουμε. Μετά έτονα. Μετά τα χτύπαγε στο τουβάρι εκεί. Και με πιάνε νευρική κατά με πιάνε... Δεν μπορούσα, αλλά ξεκίναγα από εκεί. Μάλιστα. Και μετά γινόταν σε όλο το σώμα. Μετά γινόταν σε όλο το σώμα. Και όταν το είδαμε και το καταλάβαμε, γιατί μάλιστα, όταν σε είδαμε στο εργαστήριο, θυμάμαι που σηκώθηκες και χοροπίδαγες πραγματικά μέσα στο δωμάτιο, στην προσπάθεια να φύγει αυτή η ανησυχία. Και δεν το καταλάβα. Και εκεί που χοροπίδαγες, έπηρε ο ύπνος. Και αυτό το πράγμα δεν το έχουμε ξανα. Πρώτη φορά το καταγράψαμε. Μου είχε κάνει φοβερή εντύπωση. Αυτό γινόταν, αυτό γινόταν. Δεν το είπαμε με τα πόδια την πρώτη φορά. Αυτό το συγκεκριμένο φάρμακο, από τότε που το παίρνω μέχρι σήμερα που κουβεντιάζουμε, συμπληρώνω έξι, εφτά, οκτώ ώρες καμιά φορά. Διαλειμματικά, με ένα δεκάλεπτο που σηκώθηκα. Αλλά εγώ, εγώ ξεκουραστεί. Εγώ πετάω, εγώ τραγουδάω, τελείως διαφορετικά. Σηκώνομαι, φρέσκος. Ξυλιστώ, να κάνω μπάνιο, να τόσο, να τραγουδάω, να βάζω ραδιόφωνο. Δεν ήταν η κατάσταση αυτή. Για μένα και για το περιβάλλον. Αφού τα παιδιά μου, τα τρία είναι παντρεμένα, η κόρη μου όταν με είχε πιάσει βέβαια ήταν ακόμα ανήπαδρη, σε ένα χωριό δεν υποφέρνουν τα παιδιά σου. Πάω στα σπίτια τους για να δω τα αγγόνια μου και κοιμάω. Δεν είναι ζωή αυτή. Δεν ήταν. Από εδώ και έπειτα ερπίζω, με αυτό το συγκεκριμένο φαρμάκο, ότι έτσι θα πάει από εδώ και έπειτα μέχρι να με πάρει ο μεγαλύτερος δύναμος. Υπάρχει μια ποιότητα, μια... Τι να σου πω τώρα, όπως ήμουν παλιά όταν έπαιζα μπάδα, τι να σου πω τώρα, για τέτοια διάθεση έχω. Ξέρεις, ο ύπνος των ανθρώπων συνήθως είναι καταφύγιο. Οι άνθρωποι πάνε για να ξεκουραστούν, να κοιμηθούν, να χαλαρώσουν, αλλά αυτό μάλλον δεν είναι για όλους. Έτσι δεν είναι. Ο ύπνος για σένα τι είναι, όταν πας να κοιμηθείς, δηλαδή τι σκέφτεσαι. Φυσικά, ότι πάλι το πρωί θα ξυπνήσω και θα είμαι κουρασμένη και ότι πάλι θα έχω μια ολόκληρη μέρα κούρασης και πριν κοιμηθώ ότι μάλλον δεν θα κοιμηθώ γιατί θα κάνω κάποια κρίση και για κάποια διάστημα που χτύπαγα συνεχώς. Πόσο χρονών είσαι τώρα? 29-30. Μάλιστα, και πότε ξεκινήσαν αυτά τα προβλήματα. Δηλαδή κατεδιάκια της νύχτας παθαίνεις κάποια επεισόδια που σηκώνεσαι, φεύγεις από το κρεβάτι. Έτσι δεν είναι. Σηκώνουμε και φεύγουμε. Και μάλιστα κάποιες φορές θυμάμαι ότι δεν είναι μόνο ότι φεύγεις. Μπορείς να τρέξεις από το μαύρο, μπορείς να χτυπήσεις τον τείχο. Έχω ανοίξει την πόρτα, την εξώπορτα, έχω βγει έξω και φωνάζω για ένα φίλο μου, ο οποίος ο φίλος μου δεν βρίσκεται εκείνη τη στιγμή. Αυτέ να κοντά, είναι κατά τη διάρκεια της ημέρας βέβαια, αλλά κοιμάμαι. Έχω βγει έξω και έσκησα όλα τα γόνατά μου και μετά κάποια στιγμή ξαφνικά ξυπνάω και καταλαβαίνω ότι κοιτάω και λέω τι κάνω εδώ πέρα. Δηλαδή σε μεγάλο κομμάτι αυτής της συμπεριφοράς κοιμάσαι και δεν έχεις καμία επίγνωση. Κοιμάμαι, δεν καταλαβαίνω. Δεν καταλαβαίνεις τίποτα. Τίποτα. Υπάρχουν στιγμές που θα ξυπνήσεις και θα καταλάβεις ότι πάλι υπνοβάτισες, ότι κάτι έκανες. Ναι, και υπάρχουν στιγμές που έχω χτυπήσει πολύ άσχημα και έχω ξυπνήσει μόνο από τον πόνο. Με λίγα λόγια κάποια στιγμή για σένα ο ύπνος είναι μια περιπέτεια μεγάλη. Και αυτό όταν πας να κοιμηθείς το βράδυ, δηλαδή λες πάντα μου σε βρει κάτι τέτοιο. Δένω μες στο κρεβάτι ακόμα. Υποχρεώνασαι και δένεις αυτό στο κρεβάτι για μένα. Ναι, είμαι 29 χρονών, είμαι αραβωνιασμένη, κοιμάμαι σε ξεχωριστά και κρεβάτια με το φύλλο μου, γιατί κουνιέμαι μονίμως, δεν μπορώ να ησυχάσω, μπορεί να σηκώθω και πέντε φορές το βράδυ και πολλές φορές να μην καταλαβαίνω τίποτα. Μπορεί να πηγήσεις τον ύπνο μου, μπορεί να σε ξεγνήσω ρουλιάζοντας, μπορεί να μιλάω. Κατά τη διάρκεια της μέρας προκαλεί κόπωση όλη αυτή η ιστορία, δηλαδή φαίνεται ότι το βράδυ ύπνος είναι κακός με συνέπεια, το πρωί να είσαι και πολύ κουρασμένη. Πολύ κουρασμένη και με πιάνουν και όλα τα ψυχολογικά μου, τα νεύρα μου, μια νευρικότητα, κουνάω τα χέρια μου πάρα πολύ, τα πόδια μου πάρα πολύ. Κάτω το μεσημέρι ειδικά μ' αφάω, με πιάνει μια τρομερή τάση για υπνηλία, αλλά είμαι στη δουλειά οπότε δεν μπορώ να κάνω τίποτα και το πολεμάω ανακάστικα. Αλλά το τελευταίο καιρό δεν είμαι καλά. Δηλαδή ξυπνάω, ρουλιάζοντας, μου γυρνάνε τα χέρια, μου γυρνάνε τα πόδια. Και τις προάλλες, μου λέει ο φίλος μου, ότι θα χαστούγκεις τα δύο φορές. Παραυγπνία δεν παραυγπνία. Κάνουμε πράγματα που δυστυχώς δεν καταλαβαίνουμε. Πιο μικρότερα έκανα πιο παλαβά πράγματα. Είχα σηκωθεί και είχα βγάλει τον αδερφό μου από το κρεβάτι και του έλεγα να φύγει γιατί έχει πιάσει φωτιά το σπίτι. Την ξαδέρφη μου την τράβηξε και την έλεγα να πάω να ανοίξει το παράθυρο γιατί έχει τελειώσει ο αέρας. Κάτι βλακίες. Αλλά στη διάρκεια για να πάω να τραβήξω την ξαδέρφη μου, μου είχε ανοίξει το κεφάλι δύο φορές και είχα φάει και το σίδωρο εδώ πέρα και εδώ πέρα. Δηλαδή έχω χτυπήσει αμέτρητες φορές. Ελπίζω να μην ξαναγίνει κάτι. Νο, δηλαδή κάποιος στο κεφάλι μου πρέπει να με σαν του Frankenstein από κάτω. Ελπίζω να μην ξαναγίνει τίποτα. Για να το πω. Ελπίζω κι εγώ. Τελικά, ο ύπνος είναι πολύτιμη και σοφή λειτουργία του σώματός μας και την αξία του την αντιλαμβάνεται μόνο όποιος την έχει στερηθεί. Κύπας το χρόνο να μη σε ξυπνήσει. Ή πιο καλά να σε ξυπνήσει όσο μπορούσε αργότερα. Γιατί πολλές φορές τα πράγματα γίνονται μία φορά. Τις είναι οι μέρες όλες ίδιες και ο ήλιος αιώνιος. Υπότιτλοι AUTHORWAVE |
