| : Καλησπέρα σας και πάλι από την Βιβλιοθήκη του Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Και σήμερα θα προσπαθήσουμε να δούμε τις δυνατότητες ενός ακαδημαϊκού κοινωνικού δικτύου, όπως είναι αυτό του Google Scholar. Τις προηγούμενες εβδομάδες είδαμε κάποια άλλα εργαλεία, εξίσου σημαντικά, εξίσου δημοφιλή, το καθένα με τις δικές του δυνατότητες. Και σήμερα θα δούμε το Google Scholar, ένα εργαλείο το οποίο φέρει την ευθύνη, την δυναμική της Google και ταυτόχρονα έχει τη δυνατότητα να διασυνδεθεί με τις υπόλοιπες υπηρεσίες που προσφέρει η Google. Το Google Scholar είναι ένα εξαιρετικά δημοφιλές εργαλείο, κυρίως για αναζήτηση, αλλά αυτή τη εβδομάδα θα το δούμε μέσα από την πτυχή της δημιουργίας του ακαδημαϊκού προφίλ, την οποία εστιάζει στην αποτίμηση της ερευνητικής δραστηριότητας του κάθε ερευνητή του κάθε ακαδημαϊκού. Η δημιουργία του προφίλ ενός ερευνητή μέσα από το συγκεκριμένο εργαλείο είναι πάρα πολύ εύκολη και ουσιαστικά χρειάζεται να έχει κάποιος ένα λογαριασμό Gmail προκειμένου να κάνει χρήση της. Εγγραφή μέσα από κάποιο άλλο λογαριασμό, κάποιο διαφορετικό παρόχο όπως του Yahoo ή Hotmail δεν είναι επιτρεπτή. Θα πρέπει ουσιαστικά κάποιος που ενδιαφέρεται να κάνει χρήση να δημιουργήσει ένα λογαριασμό στο Gmail. Οι δυνατότητες προσφέρει το Google Scholar είναι εύκολη αναζήτηση σε άρθρα τα οποία είναι σημαντικά από την άποψη ότι προέρχονται από πηγές αξιόπιστες. Το Google όπως έχετε παρατηρήσει εφόσον κάνετε αναζητήσεις μας επιστρέφει αποτελέσματα στην κάθε αναζήτησή μας τα οποία δεν είναι πάντα αξιόλογα. Κάποια από αυτά μπορούν να έχουν εναρτηθεί σε blog, άλλα σε προσωπικές ιστοσελίδες ή σε εταιρικές ιστοσελίδες. Κάποιες πληροφορίες που έχουν εναρτηθεί σε κοινωνικά δίκτυα, στο YouTube, εν πάση περιπτώσει το απλό Google κάνει αναζήτηση ευρεία σε όλες τις πηγές οι οποίες είναι διαθέσιμες στο διαδίκτυο. Αντίθετα το Google Scholar έχει μια διαφορετική οπτική, περιορίζει τις πηγές τις οποίες αναζητά. Αναζητά σε πηγές σε journals, σε συνέδρια και γενικότερα σε πηγές οι οποίες φέρουν μία αξιοπιστία. Τα αποτελέσματα τα οποία επιστρέφει δίνουν τη δυνατότητα μια σε βρήτερη αναζήτηση, για παράδειγμα τα αποτελέσματα κάτω από το κάθε αποτέλεσμα που επιστρέφει. Μπορεί κάθε ερευνητή να ζητήσει σχετικά άρθρα ή τα άρθρα τις οποίες έχει γίνει αναφορά η συγκεκριμένη δημοσίευση. Κάνω μια παρένθεση στο σημείο αυτό. Στο τέλος της σημερινής παρουσίασης μπορούμε να συζητήσουμε τα θέματα που σας ενδιαφέρουν, τις απορίες σας σχετικά με το Google Scholar, αφού μπορείτε να προσθέσετε ερωτήσεις στο πλαίσιο που βρίσκετε στο δεξί κομμάτι της οθόνης σας, στο πλαίσιο Ζωντανή Συζήτηση. Συνεχίζοντας, μέσα από τη χρήση του Google Scholar μπορούμε να έχουμε διαρκή ενημέρωση για τις πιο σπρόσφατες επιστημονικές πηγές. Δηλαδή μπορούμε να ανελαμβάνουμε ενημερώσεις πάνω σε ένα θέμα που μας ενδιαφέρει. Στην ουσία μπορούμε να κάνουμε μια αναζήτηση να λάβουμε κάποια αποτελέσματα και στη συνέχεια να πούμε στη μηχανή κράτα αυτή την αναζήτηση και όταν δημιουργείται μια νέα δημοσίευση η οποία σχετίζεται με την αναζήτηση να μας την επιστρέψει ως ενημέρωση. Βέβαια όλα αυτά θα τα δούμε σε μελλοντική παρουσίαση του Google Scholar μέσα από την οπτική της αναζήτησης του εργαλείου αναζήτησης και όχι μέσα από την οπτική της δημιουργίας μιας online παρουσίας ενός ερευνητής. Ίσως το πιο σημαντικό κομμάτι της δημιουργίας ενός ακαδημαϊκού προφίλου μέσα από το Google Scholar είναι ο έλεγχος των αναφορών. Ουσιαστικά οι περισσότεροι δημιουργούν ένα λογαριασμός του Google Scholar απλά και μόνο για να έχουν συγκεντρώσει σ' ένα σημείο τις αναφορές τους, να έχουν συγκεντρώσει σ' ένα σημείο την δουλειά που έχουν ολοκληρώσει και να την χρησιμοποιούν σε διεστηριότητες που θα τους αποφέρουν κάποια μεγαλύτερα πλεονεκτήματα. Για παράδειγμα, εάν κάποιος είναι υποψήφιος διντάκτορας μπορεί να κάνει χρήση των στατιστικών για να υποβάλλει το φάγγελο υποψηφιότητάς του για κάποια θέση και, εν πάση περιπτώσει, οι χρήσεις μπορούν να επικύλουν για κάθε ερευνητή. Τα βήματα δημιουργίας είναι πολύ απλά, το μόνο που χρειάζεται να δημιουργήσει ένας ερευνητής είναι να προσθέσει πολύ συγκεκριμένα πεδία και στη συνέχεια η μηχανή θα το επιστρέψει όλες τις δημοσιεύσεις τις οποίες έχει ο ίδιος ολοκληρώσει. Στην ουσία, αφού κάνουμε login στο εργαλείο μέσα από τον λογαριασμό Gmail, όπως είπαμε, θα πρέπει ο κάθε ερευνητής να επιλέξει την επιλογή υπαραθέσεις μου. Μέσα από την επιλογή υπαραθέσεις μου θα του ανοίξει το πρώτο βήμα από τα τρία για την ολοκλήρωση του προφίλτου. Στη συνέχεια, ο μελετητής, δηλαδή το Google Scholar, του ανοίγει μια καρτέλα με πέντε πεδία τα οποία πρέπει να συμπληρώσει. Στο πρώτο πεδίο είναι το όνομα που πρέπει να συμπληρώσουμε. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι δεν βάζουμε υποκοριστικά ή δεν βάζουμε το πρώτο γράμμα του μικρού μας ονόματος τελία και μετά το υπονομό μας, θα βάλουμε το όνομα το οποίο χρησιμοποιούμε όταν υπογράφουμε τις δημοσιεύσεις μας. Για παράδειγμα, αν μας λένε Παναγιώτη θα γράψουμε Παναγιώτης Παπαδόπουλος για παράδειγμα, όχι Π. Παπαδόπουλος ή Παναγιωτάκης Παπαδόπουλος ή Τάκης Παπαδόπουλος. Το επίσημό μας όνομα. Στο πεδίο συνεργασία, η affiliation, affiliation στα αγγλικά, σημειώνουμε τον φορέα και τη θέση μας τον οποίο ανήκουμε. Είμαι καθηγητής στην επιστήμη των υπολογιστών, στο πανεπιστήμιο του Stanford, είμαι καθηγητής δημόσιας διοίκησης, πάντως το πανεπιστήμιο, ή αν είμαστε υποψήφιος διδάκτορας, υποψήφιος διδάκτορας στο πανεπιστήμιο Πελοπονίσου, για παράδειγμα. Στη συνέχεια, το τρίτο πεδίο είναι το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου για παλήθευση. Εκεί θα βάλουμε το μήνυμα που μας έχει δώσει ο φορέας στον οποίο εργαζόμαστε, δηλαδή είναι το επίσημο ακαδημαϊκό μήνυμα, δεν είναι το Gmail. Τα παιδιά ενδιαφέροντος είναι τα παιδιά στα οποία εμείς δραστηριοποιούμε. Θα πρέπει τα παιδιά αυτά να μην είναι πολύ γενικά. Αν είμαστε εκπαιδευτικοί, για παράδειγμα, ας μην βάλουμε εκπαίδευση γενικά, ας βάλουμε έναν πιο συγκεκριμένο τομέα της εκπαίδευσης. Ή αν είμαστε ιατροί, ας μην βάλουμε σκέτο ιατρική, ας βάλουμε ακτινολογία, για παράδειγμα, ή παιδιατρική. Ας είμαστε λίγο πιο συγκεκριμένοι, τα παιδιά ενδιαφέροντος του κάθε ερευνητή μπορούν να εξειδικευτούν, δεν είναι τόσο πολύ γενικά. Και στο πεδίο αρχική σελίδα μπορούμε να βάλουμε το URL της προσωπικής μας σελίδας, ή της σελίδας η οποία φιλοξενείται από το πανεπιστήμιό μας. Έτσι δημιουργούμε το προφίλ μας. Αυτό είναι το αρχικό προφίλ, τα στοιχεία των οποίων θα χρησιμοποιήσει η Google, για να μας επιστρέψει τα άρθρα στα οποία μας έχει εντοπίσει ως δημιουργούς και τα οποία θα πρέπει εμείς να προσθέσουμε στο προφίλ μας. Αυτό θα γίνει στο δεύτερο βήμα. Στο δεύτερο βήμα, μπαίνει ο κάστος ερευνητής να εντοπίσει τα άρθρα, είτε την ομάδα άρθρων, την οποία του έχει επιστρέψει η Google, είτε τα άρθρα μεμονωμένα. Τι εννοώ. Όταν επιλέξουμε το πεδίο προσθήκης, την επιλογή προσθήκης ομάδων άρθρων, την επιλογή προσθήκης ομάδων άρθρων, η Google έχει ομαδοποιήσει κάποιες δημοσιεύσεις και μας τις δίνει έτοιμες προκειμένου να τις εντάξουμε αυτόματα στο προφίλ μας. Ενώ αν επιλέξουμε το προσθήκης άρθρων το μεμονωμένο, θα μας δώσει μεμονωμένους τίτλους με ένα κουτάκι δίπλα, τις οποίες εμείς καλούμαστε να επιλέξουμε. Και στις δύο περιπτώσεις καλό θα ήταν να ελέγξουμε τις δημοσιεύσεις τις οποίες καλούμαστε εμείς να προσθέσουμε στο online προφίλ μας. Εδώ όπως παρατηρούμε, το όνομα που έχουμε προσθέσει είναι πολύ κοινό, επομένως μας επιστρέφει δημοσιεύσεις οι οποίες προέρχονται από διαφορετικά πρόσωπα. Η πρώτη, Άννα Παπαδοπούλου, ασχολείται εχθροκαλλιέργειες, η δεύτερη μάλλον με ψυχολογία και η τρίτη ασχολείται με ιατρικά θέματα. Επομένως πρέπει να είμαστε προσεκτικοί ποια άρθρα καλούμαστε εμείς να προσθέσουμε στο προφίλ μας. Αυτή είναι η δεύτερη επιλογική που έχουμε, να προσθέσουμε άρθρα μεμονωμένα. Η Google μας παραθέτει τίτλους στους οποίους έχει εντοπίσει το όνομά μας και εμείς καλούμαστε να τυκάρουμε αυτούς τους τίτλους οι οποίοι εντάσσονται στην ερευνητική μας δραστηριότητα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση μας δείχνει χήμα τους τίτλους τους οποίους έχει εντοπίσει το όνομα Παπαδοπούλου Άννα και εμείς είτε μεμονωμένα είτε όλους μαζί μπορούμε να τους προσθέσουμε στο προφίλ μας. Υπάρχει η αντίστοιχη επιλογή επάνω επιλέξτε όλα ή κανένα αν θέλουμε να κάνουμε ομαδική προσθήκη στο προφίλ. Το τρίτο και τελικό βήμα είναι η ερώτηση που μας θέτει η μηχανή σχετικά εάν θέλουμε να ενημερώνετε το προφίλ μας για τις δημοσιεύσεις μας αυτόματα ή όχι. Μπορεί η Google να προτείνει την αυτόματη ενημέρωση της λίστας των άρθρων. Προσωπικά θα έλεγα να γίνεται πάντα μία να επιλέγετε η δεύτερη επιλογή που ουσιαστικά δεν είναι αυτόματη ενημέρωση. Η Google στέλνει ένα μήνυμα σε εσάς λέγοντας ότι εντοπίστηκε το τάδε άρθρο είναι δικό σας ή όχι. Ή αν είναι δικό σας πατήσετε accept αν όχι μην προβείτε στη συγκεκριμένη ενέργεια. Επομένως καλό είναι να έχετε εσείς τον έλεγχο των δημοσιεύσεων που προστίθετε στο προφίλ σας. Έτσι μετά από αυτό και αυτό το βήμα έχουμε δημιουργήσει το προφίλ μας. Αυτό είναι το προφίλ της Άννης Παπαδοπούλου. Είναι σχετικά φτωχό. Είναι το μηδανειό προφίλ που μπορεί να δημιουργήσει κάποιος. Αφού στην ουσία έχουμε προσθέσει μόνο τα προσωπικά μας χαρακτηριστικά χωρίς τις δημοσιεύσεις μας. Το γεγονός αυτό το καθιστά πολύ φτωχό. Και επομένως στην ουσία είναι ανενεργό. Αν δεν έχουμε κάποια δημοσίευση είναι ανενεργό το προφίλ μας. Επίσης πολύ σημαντικό στοιχείο είναι η ερώτηση σχετικά με το απόρυτο του προφίλ. Πάλι και εκεί αν δεν έχουμε δημόσιο το προφίλ μας είναι στην ουσία ανενεργό. Είναι στην ουσία για προσωπική χρήση. Επομένως η μοναδική χρήση που βλέπω στη μη δημοσιοποίηση του προφίλ. Είναι απλά η συγκέντρωση των δημοσιεύσεων που έχετε ο καθένας απλά σε ένα σημείο. Προσωπικά θα πρότεινα τη δημοσιοποίηση των δημοσιεύσεων. Να γίνει δημόσιο το προφίλ για να μπορεί ο καθένας να παρακολουθεί το ευρωστηριότητας του κάθε ερευνητή. Και έτσι αυτός να λάβει τα αντίστοιχα σαϊτέσους στο δεξί κομμάτι της οθόνης. Μπορεί να παρακολουθήσει και τα στατιστικά που σχετίζονται με τις δημοσιεύσεις του ερευνητή. Εδώ βλέπουμε την παρουσίαση του προφίλ του Αλμπερτ Αινστάιν. Σίγουρα το προφίλ αυτό δεν έχει δημιουργηθεί από τον ίδιο. Και γι' αυτό γράφει στο προφίλ του ότι δεν είναι η παληθευμένη διέθυνση του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Έχει δημιουργηθεί από κάποιον άλλον. Και έτσι εκεί έχει συγκεντρώσει σε αυτό το προφίλ όλες τις δημοσιεύσεις του. Και τις παραθέτεις του ερευνητή. Μπορούμε να σορτάρουμε τις δημοσιεύσεις μας μέσα από το πεδίο παράθεση και μέσα από το πεδίο έτος. Δηλαδή να σορτάρουμε, να κατηγορηποιήσουμε τις δημοσιεύσεις μας κατά χρονολογική σειρά. Ή με βάση την απήχηση που έχουν στην κοινότητα. Και δίπλα μπορούμε να δούμε την αυξομείωση αναέτος των σαϊτέχνων. Και δίπλα μπορούμε να δούμε την αυξομείωση αναέτος των σαϊτέχνων που έχει λάβει η δουλειά μας. Όταν λέμε σαϊτέχνων, εννοούμε πόσες φορές έχει γίνει αναφορά η δουλειά μας σε μια άλλη δημοσίευση. Και στην ουσία αυτό είναι το ιερό δισκοπότηρο της ερευνητικής δραστηριότητας. Η Google μας δίνει στατιστικά για τη συνολική εικόνα των σαϊτέησεων, αλλά και την εικόνα των πέντε τελευταίων ετών. Παράλληλα η Google μας δίνει και άλλους δείκτες απήχησης της δραστηριότητας, όπως είναι ο H-index, που στην ουσία είναι ο μεγαλύτερος αριθμός άρθρων ενός συγγραφέα που έλαβε τουλάχιστο τον ίδιο αριθμό αναφορών. Τι σημαίνει αυτό? Για παράδειγμα, αν ένας ερευνητής έχει H-index 2, σημαίνει ότι από το σύνολο της δουλειάς του, δύο τουλάχιστον εργασίες του έχουν λάβει δύο και παραπάνω citations. Εάν κάποιος έχει H-index 20, πάει να πει ότι από το σύνολο των δημοσιεύσεων του μπορεί να έχει 100 δημοσιεύσεις. Ή 20 δημοσιεύσεις έχουν λάβει 20 και παραπάνω αναφορές. Αυτό σημαίνει ότι ο συγκεκριμένος δίκτης, από την εξέτασή του, έχει βγάλει την έννοια της παραγωγικότητας. Δεν μας ενδιαφέρει δηλαδή κατά πόσο είναι παραγωγικός κάποιος ερευνητής, αλλά μας ενδιαφέρει κατά πόσο έχει απήχηση η δουλειά που ολοκληρώνει. Ο δίκτης iten είναι ένας διαφορετικός δίκτης και παρουσιάζει τον αριθμό των δημοσιεύσεων με τουλάχιστον 10 αναφορές. Επίσης, μέσα από την παρακολούθηση, οι ερευνητές έχουν τη δυνατότητα να ακολουθήσουν τη δουλειά του κάθε ερευνητή που τους ενδιαφέρει και να λαμβάνουν mail για νέα άρθρα ή για παραθέσεις που παίρνουν τα άρθρα του ερευνητή των οποίων ακολουθούν. Έτσι, πατώντας την επιλογή παρακολούθηση, μπορεί ο κάθε ερευνητής να λαμβάνει δημοσιεύσεις, να λαμβάνει ενημερώσεις για τα νέα άρθρα των ανθρώπων που τον ενδιαφέρουν, αλλά και για την απείχηση που ο ίδιος μπορεί να λαμβάνει. Τέλος, εάν κάνουμε μια αναζήτηση, μπορούμε να βρούμε και άτομα με τα οποία έχουμε συνεργαζηθεί μαζί τους το παρελθόν και έτσι να συνδεθούμε μαζί τους και να λαμβάνουμε ενημερώσεις και από τους ίδιους. Εδώ, στη συγκεκριμένη περίπτωση, πατήσαμε ένα πολύ κοινό όνομα στην Αγγλική, το όνομα Smith και έτσι λάβαμε μια πληθώρα ονομάτων με το όνομα Smith. Αν εντοπίσουμε κάποιον από αυτούς που μας ενδιαφέρει, πατάμε προσθήκη συνσυγγραφία και έτσι δημιουργούμε το προσωπικό μας ανθρωποδίκτυο. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια απορία σχετικά με όσα παρουσιάστηκαν. Αυτή είναι η διάθεσή σας να παροθέσετε τις ερωτήσεις σας. Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε πολύ. Ευχαριστούμε πολύ. |
