| σύντομη περιγραφή: Λοιπόν, για σήμερα θα ασχοληθούμε με τη διδασκαλία των αθλοπαιδιών, με τη μέθοδο των παιχνιδιών. Το ερώτημα είναι αυτό εδώ. Όταν θέλει κάποιος να διδάξει το μπάσκετ ή το ποδόσφαιρο σε οκτώ μαθήματα, συνήθως τόσο δίνουμε για μία αθλοπαιδιά, στον προγραμματισμό του, πώς κάνει τον προγραμματισμό του? Γεια σας, ελευθερία. Τι θα κάνετε λοιπόν για να διδάξετε το μπάσκετ, το παράδειγμα. Έχετε οκτώ μαθήματα στη διάθεσή σας. Τι θα κάνετε στον πρώτο μάθημα, τι θα κάνετε στον δεύτερο, τι θα κάνετε στον τρίτο και τι θα κάνετε στον περισσότερο. Πες μας Γιάννη. Λοιπόν, στο πρώτο μάθημα θα... Για να μην λέω ο φίλος του Γιάννη. Άρα λοιπόν στο πρώτο μάθημα Σωτήρη, θα κάνεις για παράδειγμα πλάγια βήματα, στο δεύτερο μάθημα θα διδάξεις τρίπλα, στο τρίτο μάθημα θα δείτε και το εναλλητικό πρόγραμμα σε αυτά που σας έδωσα. Γράφει, στο πρώτο μάθημα κάνουμε πάσα, στο δεύτερο μάθημα κάνουμε σουτ. Άρα λοιπόν, στην ερώτηση εδώ, εάν τυχόν πέσει μια τέτοια ερώτηση, ποια είναι η φιλοσοφία της μεθόδου των δεξιοτήτων, η απάντηση είναι, η φιλοσοφία της μεθόδου των δεξιοτήτων είναι ότι για να παίξει κάποιος, θα πρέπει πρώτα να μάθει τις δεξιότητες που απαιτούνται για την αθροσεβιά. Και μόνο τότε δίνουμε τη δυνατότητα στα παιδιά να παίξουν. Αυτός είναι και ο λόγος που πάρα πολλοί καθηγητές, όταν τους λες, θα έρθω να δω το μάθημά σου πώς διδάσκεις μπάσκετ, και σου λέει σήμερα να διδάξω σου το σουτ στο μπάσκετ, και τους βάζει όλη την ώρα ασκήσεις. Από αυτό αποραίει, από αυτή την άποψη. Άρα λοιπόν, η απάντηση είναι ότι οι υποστηριχτές της μεθόδου των δεξιοτήτων, θεωρούν ότι για να μπορεί κάποιος να απολαύσει ένα παιχνίδι, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να γνωρίζει τις δεξιότητες του παιχνιδιού. Ποια είναι όμως τα προβλήματα που προκύπτουν, μπορεί κάποιος να μου πει, εάν εσύ πας να κάνεις αυτό το μάθημα που μόλις περιέγραψα, δηλαδή πας εκεί και τους έχεις 45 λεπτά σου και στο μπάσκετ, ποιο είναι το πρόβλημα που μπορεί να προκύψει. Έτσι, ένα άλλο πρόβλημα που προκύπτει όταν εσύ διδάσκεις σε μια αθλοπαιδιά τις δεξιότητες μόνο, ποιο είναι το πρόβλημα που επίσης προκύπτει, εάν κάποιος θέλει να διδάξει μπάσκετ και διδάσκει πάσα σου τρίπλα. Καλό και αυτό, ναι, οπότε τότε εφαρμόζουμε, αλλά υπάρχει ένα άλλο πρόβλημα ακόμα, δηλαδή και αν διδάξουμε τις δεξιότητες, ποιο πρόβλημα εμφανίζεται ιδιαίτερα στα κορίτσια, όταν παίζουν μπάλα. Άρα λοιπόν, έτσι, θα δείτε πάρα πολλά παιδιά, ενώ ξέρουν να κάνουν μπάλα, όπως το έχει διδάξει ο δάσκαλος, μέσα στο παιχνίδι όταν έχουν την μπάλα, δεν ξέρουν τι να κάνουν, τα χάνουν. Ναι μεν ξέρουν τη δεξιότητα να ρίξουν την μπάλα, αλλά μέσα στο παιχνίδι δεν γνωρίζουν τα χείλη της συμπεριφορά πώς να κινηθούν. Επίσης, θα δείτε ότι πάρα πολλά παιδιά, όταν δεν έχουν στην κατοχή τους την μπάλα, κάθονται ακίνητα και λένε δώσε μου πάσα, δώσε μου πάσα. Άρα λοιπόν, στην ερώτηση, ποια είναι τα προβλήματα της μεθόδου των δεξιωτήτων, η απάντηση είναι, ένα, δεν γνωρίζουν τι να κάνουν όταν έχουν στην κατοχή τους την μπάλα, ενώ ξέρουν τι πάσα, δεν ξέρουν πότε πρέπει να δώσουν πάσα, πού πρέπει να δώσουν πάσα ώστε να αποκτήσουν ένα πιο νέκτημα για εσάς, βέβαια που είστε σε προχωρημένο επίπεδο, αυτά φαίνονται χαζομάρες, αλλά θα το διαπιστώσετε εάν βάλετε κορίτσια εφέγγισης δημοτικού να παίξουν ποδόσφαιρο. Το άλλο είναι, δεν ξέρουν τι να κάνουν χωρίς την μπάλα και τέλος, όταν εσύ τους πεθαίνεις διαρκώς σε ασκήσεις, σε ρωτάνε τα παιδιά, εκεί και εγώ θα παίξουμε κιόλας. Και ο κύριος απαντάει όταν πήγε ο κύριος Χατζόπουλος, την επόμενη ώρα που θα είμαστε μόνοι μας θα σας αφήσω να παίξετε. Για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, κάποιοι σκεφτείκαν να διδάξουν τις αθλοπαιδίες με παιχνίδια. Προσέξτε, υπάρχουν πάρα πολλές μέθοδοι παιχνιδιών. Εγώ επέλεξα εδώ να σας παρουσιάσω μόνο τη μέθοδο των παιχνιδιών, η οποία είναι γνωστή ως teaching games for understanding. Είναι διδασκαλία παιχνιδιών με τη μέθοδο της κατανόησης. Να καταλάβουν δηλαδή τα παιδιά το παιχνίδι. Και την ονόμασα στα ελληνικά Φιλοσοφία της Μεθόδου των Διδακτικών Παιχνιδιών. Teaching games for understanding είναι ελεύθερη μετάφραση. Εδώ θα πρέπει να γνωρίζετε τη βασική φιλοσοφία της. Αυτή στη συγκεκριμένεια, δηλαδή πέσει η ερώτηση ποια είναι η φιλοσοφία της Μεθόδου των Παιχνιδιών. Η απάντηση είναι ότι σε αυτή τη μέθοδο πρώτα διδάσκω με παιχνίδια την τακτική του παιχνιδιού και μετά με ασκήσεις διδάσκω τις δεξιότητες. Το επαναλαμβάνω. Η μέθοδος των διδακτικών παιχνιδιών ή η μέθοδος των παιχνιδιών, η φιλοσοφία της είναι ότι πρώτα διδάσκω την τακτική συμπεριφορά με παιχνίδια και μετά διδάσκω τις δεξιότητες με ασκήσεις. Θα φτάσουμε, ναι. Για να μπορέσεις εσύ τώρα να εφαρμόσεις αυτή τη μέθοδο είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζεις τις τακτικές συμπεριφορές που απαιτούνται σε ένα παιχνίδι. Για παράδειγμα, στο τένις, δεν θα ξεχάσω αυτό εδώ, ήταν ένας γεράκος ο καθηγητής και έτυχε να είμαι επιστημονικός συνεργάτης του Τανακόντου Εντακτορικού στη Γερμανία. Και αυτός έπαιζε μπάχνη τον και ήταν ένας τέτοιος Γερμανάκος αδυνατούλης, καμία σχέση με αυτούς που είναι έτσι. Και γίναμε φίλοι και τον μπήραζα και μου είπαν, έλα ρε να παίξουμε μπάχνη τον, ό,τι θέλεις δεν σε εργαζούν, σιγά, πού να τα βάλεις μαζί μου. Ε, λοιπόν, αυτός στο μπάχνη τον, όπως και στο τένις, είναι πολύ σημαντικό από τη στιγμή που θα κάνεις μια απόκλουση να πας γρήγορα πάλι στο κέντρο. Θα δείτε όλοι οι παίχτες τώρα στην Αυστραλία το όπερ. Θα δείτε ότι με το που κάνει την απέκουση, δεν κάθεται εκεί πέρα, αλλά γυρίζει γρήγορα στο κέντρο. Εγώ τι έκανα αυτός, είχε φοβερή τεχνική, εγώ ήμουν άσκητος του μπάχνηντος, συνεχίζω να είμαι. Με έστελνε από τη μία πλευρά, φύγαινε εκεί, εγώ την έβραζανε, τα ιδιαίτερα συναρχή, είχε γυρίσει ξεκουράστως, όταν ήσχε μάγκας, τάκτου το γυρνούσα και καθόμουν εκεί. Αυτό θέλω να πω, θα δείτε ότι για παρ όπως και στο βόλευ είναι πολύ σημαντικό αυτό, να γνωρίσεις τακτική συμπεριφορά στο μπάσκετ, στο ποδόσφαιρο, που να κινηθείς. Αυτοί τι έχουν κάνει, υπάρχει βιβλιογραφία στην βιβλιοτήκη για όλες τις αθλοπαιδιές. Αν βάλετε teaching games for understanding εκεί που λέει αναζήτηση με λέξη κλειδιά, θα σας βγάλει βιβλία και έχουμε στη δικιά μας βιβλιοθήκη ένα τεράστιο χοντρό βιβλίο, το οποίο έχει παιχνίδια για τις τακτικές συμπεριφορές που απαιτούνται στο handball, στο ποδόσφαιρο, στο μπάσκετ, στο βόλευ και σε διάφορες άλλες αθλοπαιδιές. Μάλιστα έχουν και το DVD, αν κάποιος δεν το έχει, το οποίο δεν έχει βέβαια και πολλά πράγματα. Σε αυτά λοιπόν, σε αυτή τη βιβλιογραφία, έχουν καθορίσει και στις βασικές τακτικές συμπεριφορές που πρέπει να μάθει ένας αρπάριος. Ωραία, πάμε τώρα στο παράδειγμα που είπε ο Κώστας. Στο παράδειγμα λοιπόν εδώ πέρα, ξεκινάς εσύ το μάθημά σου με ένα παιχνίδι, γιατί θέλεις να διδάξεις την τακτική συμπεριφορά, για παράδειγμα, τη σκήνη στον κενό χώρο, για να δεχτεί μια πάση. Αυτό θέλεις να διδάξεις. Σε αυτή την περίπτωση βάζεις το παιχνίδι 3-1-2-3 και διδάσκεις στα παιδιά που πρέπει να στέκονται ώστε να μπορούν να δεχτούν μια πάση. Που πρέπει να στέκεσαι, Γιάννη, στο ποδόσφαιρο για να δεχτείς μια πάση. Για παράδειγμα, αν αυτή εδώ είναι η αντίπαλή σου και αυτός έχει την μπάλα, πού θα πεις εσύ στον μαθητή σου να στρατεί ώστε να θεωρηθεί ότι είναι κατάλληλη θέση. Απέναντί του, εδώ. Ποιος έχει την μπάλα. Την μπάλα την έχει αυτός εδώ. Απέναντί του. Ποιον λες, αυτόν. Πρέπει να πάει. Άρα λοιπόν αυτός εδώ τι θέση έχει σε σχέση με τους αντιπάλους που λέμε στην τρύπα. Προσέξτε ότι είναι πάρα πολύ υγιείοι παίκτες οι οποίοι κοιμούνται στην κατάλληλη θέση. Γιατί? Γιατί δεν γνωρίζουν αυτό το απλό, ότι για να δεχτώ μια πάση, προσέξτε τη σκηνή του Ιπραήμοβιτσα ή του οποιοδήποτε από αυτούς τους μεγάλους, θα δείτε ότι δεν είναι ότι τρέχουν τόσο πολύ, όσο ότι από πριν ξέρουν ότι αν πάω σε αυτόν τον χορό, δείχνω σε αυτόν που έχει την πάση από πριν, που θέλω να δεχτώ την μπάλα. Γιατί βλέπουν αυτές τις τρύπες. Προσέξτε το και θα με θυμηθείτε. Και όμως αυτό το απλό πράγμα, πάρα πολλοί παίκτες δεν μπορούν να το καταφέρουν και γι' αυτό υπάρχουν οι γκρίνιες. Πολλοί λένε δεν κινήσε για να σου δώσω πάσα. Απλώς στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, αν περιμένεις να κινηθεί για να του δώσεις την πάσα, έχει τελειώσει. Από πριν. Από πριν. Για αυτό υπάρχει αυτό το πατσελό να εφαρμόζει αυτό το παιχνίδι, το να μπορούν να κάνουν πάσες όσο και απλό και αν φαίνεται απαιτείται από τους παίκτες υψηλή νοημοσύνη και όχι μόνο υψηλή τεχνική ή υψηλή φυσική κατάσταση. Άρα λοιπόν στα παιδιά θα διδάξεις εσύ ότι για να μπορέσεις να δεχτείς μια πάσα πρέπει να είσαι ανάμεσα από τους δύο αντιπάλους για να σου δώσεις την διάθετη πάσα ως συμπαίχτης σου. Εάν τώρα τύχει να είναι εδώ δίπλα σου κάποιος τότε δεν έχει νόημα να του φωνάξεις δώσ' μου πάσα εκτός κι αν είσαι τόσο καλός εσύ να την καλύψεις. Άρα λοιπόν την ώρα του παιχνιδιού εδώ λένε το παιχνίδι είναι παιδιά προσπαθήστε να κάνετε τρεις συνεχόμενες πάσεις μεταξύ σας χωρίς να κλέψετε την πάλα ο αντίπαλος. Την ώρα του παιχνιδιού δίνεις ανατροφοδότηση μόνο σε σχέση με το που στέκονται οι μαθητές σου. Όχι το αν κάνεις σωστά την πάσα αλλά δίνεις ανατροφοδότηση που πρέπει να σταθεί, δηλαδή παίζουν τα παιδιά και του λες εσύ πιο πέρα. Πίσω πήγαινε εκεί που είσαι δεν μπορείς να πάρεις πάσα μη φωνάζεσαι άντικα. Κώστα. Ο παίκτης δεν θα ξέρει καν πως θα χτυπήσει την πάλα. Εδώ είναι η μεγάλη κριτική που δέχονται τα παιχνίδια. Αυτή εδώ η συγκεκριμένη μέθοδος. Σε αυτή την περίπτωση, για παράδειγμα, εσύ λες θα κάνω εγώ αυτό το παιχνίδι. Έχεις πέντη δημοτικού, έχεις τα κορίτσια. Στα μόρια ήθος ήδη παίζουν στο αλεύθερο χρόνο, είναι πιο πιο μπροστά. Και το κορίτσι έρχεται η πάλα, ώσπου να κοντρολάρει την πάλα έχει πέσει η άλλη επάνω της και την έχει πάρει. Ούτε κάνει, έχει κάνει. Άρα σε αυτή την περίπτωση τι θα κάνεις, κώστα. Βλέπεις, θέλεις εσύ να εφαρμόσεις αυτό το παιχνίδι. Ναι, ας πούμε ότι κάθε μέθοδος έχει πλεονεκτήματα και μεονεκτήματα. Το πιο ωραίο είναι και αυτό, εκεί θα καταλήξουμε στο τέλος. Αλλά σε περίπτωση που έχεις ένα τέτοιο πρόβλημα, τι κάνεις. Δηλαδή, μέχρι που να κοντρολάρει και να κοιτάξει πού είναι η υφή της πέκτριας. Άρα λοιπόν θα πεις... Και αυτό καλό, μπράβο. Έτσι, και εδώ λοιπόν βλέπετε διαφοροποίηση διδασκαλίας. Γεια σας. Καλώς την ημέρα. Καλή χρονιά. Και εδώ λοιπόν διαφοροποίηση διδασκαλίας εφαρμόζει. Δηλαδή, παιδιά, επιτρέπετε να κόψεις για παράδειγμα την μπάλα, μόνο σε ένα μέτρο απόσταση από τον πέχτη που έχει στην κατοχή την μπάλα. Δηλαδή δεν έχω το δικαίωμα εγώ, όταν έχει αυτός εδώ την μπάλα, να βάλω το πόδι μου εκεί και να τον κλέψω. Μπορώ όμως να είμαι γύρω του και να κοιτάξω να κόψω την μπάσα του. Για παράδειγμα, πειραματιστείτε και θα δείτε ότι θα βρείτε πάρα πολλές λύσεις, όπως αυτή εδώ που είπα ο Τίρης τώρα, να βάλω λιγότερους... ή να βάλω ένα πουλάκι, που συνήθως κάναμε. Οι επιτιθέμενοι έχουν πάντα δηλαδή έναν πέχτη παραπάνω, για παράδειγμα. Τώρα, αφού τους δίδαξες την τακτική συμπεριφορά, το επόμενο είναι διδάσκεις την μπάσα στο ποδόσφαιρο, με αυτήν εδώ την κλασική άσκηση. Και αφού έκανες και αυτό το πράγμα, τελειώνεις με ένα παιχνίδι. Έτσι είναι λοιπόν ένα πλάνο για τη διδασκαλία των αθλοπαιδιών με τη μέθοδο αυτή. Εάν πέσει μια ερώτηση, ποιά είναι τα πλεονεκτήματα της μεθόδου των παιχνιδιών, τότε εδώ η απάντηση είναι... 1. Τα παιδιά ικανοποιούν την ανάγκη τους για παιχνίδι από την αρχή της διδασκαλίας. 2. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, διαπιστώνουν αυτό το πρόβλημα που είπε ο Κώστας, ότι ξέρεις, δεν μπορώ να κάνω κοντρόλ ή δεν μπορώ να κάνω πάσα ακριβίας. Τότε εκεί μπορεί να τους πείσει ο δάσκαλος να έχει περισσότερο επιχείρημα γιατί διαπίστωσα ότι είχατε σοβαρά προβλήματα στο να κοντρολάρετε την πάλα ή είχατε σοβαρά προβλήματα στο να δώσετε πάσα. Ελάτε λοιπόν τώρα να εξασκήσουμε το κοντρόλ. Ποιες είναι οι διάφορες μορφές του κοντρόλου? Είναι τελείως διαφορετικό αυτό εδώ από το να πεις παιδιά σήμερα θα παίξουμε ποδόσφαιρο και θα σας δείξω πώς κοντρολάρουμε την πάλα. Στην περίπτωση της μεθόδου των παιχνιδιών, ήδη αυτός είχε την εμπειρία ότι ερχότανε η πάλα, χτυπούσε σε μένα και έφευγε. Άρα λοιπόν τι πρέπει να κάνω, οπότε ίσως σε ακούσουμε περισσότερο ενδιαφέρον. Και τέλος, τα παιδιά μαθαίνουν την τακτική συμπεριφορά και κακά τα ψέματα την ώρα του παιχνιδιού, μαθαίνουν και τις δεξιότητες παίζοντας. Και αυτό είναι πολύ πιο ευχάριστο. Και η δική μου εμπειρία λέει ότι ο καλύτερος τρόπος για να διδάξεις ένα παιχνίδι είναι να φέξουν τα παιδιά το παιχνίδι, με την ολική μέθοδο βασικάλειάς. Τα άλλα λοιπόν είναι τα πλαιονεκτήματα της μεθόδου των παιχνιδιών. Στην ερώτηση, ποια είναι τα μειονεκτήματα της μεθόδου των παιχνιδιών, κάθε μέθοδος έχει πλαιονεκτήματα και μειονεκτήματα. Δεν υπάρχει καλύτερη μέθοδος. Δεν σημαίνει ότι η μέθοδος των παιχνιδιών είναι καλύτερη από τη μέθοδο των δεξιωτήτων. Δέστε το εδώ, τα μειονεκτήματα είναι ότι απαιτείται πάρα πολλούς χώρους. Εάν εσύ θέλεις να βάλεις ένα παιχνίδι, τρεις αντίον τρεις, τότε χρειάζεσαι ένα γιππεδομπόλεϊ τουλάχιστον για έξι άτομα. Αν έχεις 25 άτομα θα χρειαστείς τέσσερα γιππεδομπόλευα. Ποιο ελληνικό σχολείο, στις μεγάλες πόλεις, έχει χώρο τέσσερα γιππεδομπόλευα. Και εσείς είχατε την εμπειρία και είδατε ότι πολλές φορές στην αυλή του σχολείου ήταν και δεύτερος γιπνεστής. Άρα λοιπόν αυτό είναι ένα βασικό μειονέκτημα, ο χώρος. Δεύτερο μειονέκτημα, όταν ο ακαδημαϊκός ή και ο προπονητής βγάζει παιχνίδια για να τα χρησιμοποιήσει ώστε να διδάξει τακτική συμπεριφορά ή δεξιότητες, τότε ο βασικός του τόχος είναι η διδασκαλία και όχι η ικανοποίηση της ανάγκης των παιχνιδιών για παιχνίδια. Αυτό σημαίνει ότι πολλά παιχνίδια που εγώ τα ονομάζω παιχνίδια σαν προπονητής, οι μαθητές μου και οι αθλητές μου δεν τα εκλαμβάνε ως παιχνίδια. Και θα διαπιστώσετε και εσείς στην βιβλιογραφία που σας έδωσα ότι τα περισσότερα παιχνίδια είναι βαρετά. Για παράδειγμα έχει ένα παιχνίδι όπου έχει πολύ στενό διάδρομο με στόχο να βγαίνει η μπάλα κάθε τρεις και λίγο έξω. Ε, ναι, αλλά κάθε τρεις και λίγο βγαίνω έξω και πρέπει να κάνω orout γιατί θέλει να διδάξει την τακτική συμπεριφορά πώς εκτελούμε τα orout και ποιάς είναι η θέση που παίρνουμε. Στην ουσία δηλαδή τα παιχνίδια μετατρέπονται σε ασκήσεις. Άρα λοιπόν ένα βασικό μειονέκτημα της μεθόδου των παιχνιδιών είναι ότι τα παιχνίδια βαφτίζονται παιχνίδια από τον δάσκαλο αλλά οι μαθητές δεν τα εκλαμβάνουν όσο παιχνίδια και είναι βαρετά. Κώστα. Ας πούμε λίγο από το δώσκαλο που τα περισσότερα παιδιά το γνωρίζουν για παράδειγμα που πηγαίνουμε στο τένισμα και λέμε όσο παιδί δεν θα σου μάθουν πώς να κρατάς τη ρακέτα ή πώς να κάνεις τις πρώτες σου με πάσεις για παράδειγμα θα σου μάθουν πώς να κινήσεις το χώρο μέσα στο χείρο του τένισμα. Προσπαθώντας εσύ να κάνεις πάσεις πέρα με τον αντίπαλο παιχνίδι το χώρο που θα κάνετε μια πάση και το παιδί θα απογοητευτεί πολύ περισσότερο. Άρα λοιπόν το μεγάλο πρόβλημα εκεί είναι η ταχύτητα. Η τεχνική επιδικσιότητα που πρέπει να αναπτύξει το παιδί προκειμένου να έχει μέσω τα στοιχειώδη δηλαδή. Άρα λοιπόν θα βάλεις εσύ μια μπάλα η οποία είναι πιο αργή. Θα μειώσεις την ταχύτητα με την οποία πρέπει αυτός... Όπως είπαμε και στο ποδόσφαιρο Στην ουσία τι κάνουμε, δίνουμε χρόνο σε αυτούν που θέλει να κοντρολάρει ώστε να κοντρολάρει και να δει ποιο γίνεται και πού πρέπει να δώσει η πάσα. Κάτι ανάλογο... Στο τένις, εσύ έχεις στο μυαλό σου αυτά τα παιχνίδια... Για παράδειγμα, τώρα στο τένις δεν μπορείς να τελείς, στο μπόλεϊ. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και εκεί. Δηλαδή πας εκεί, κάνει την πάσα και τη στέλνει αλλού. Δηλαδή να κάνει την πάσα με πάσα δάχτυλα στο μπόλεϊ... του δίνεις τη δυνατότητα να πιάσει την πάλα και να τη ρίξει έτσι. Δηλαδή όχι με τη δεξιότητα. Στο τένις θα μπορούσε να γίνει κάτι ανάλογο να τρέξει... να πιάσει την πάλα και να τη ρίξει και μετά να ξανακινηθεί εδώ πέρα. Άρα λοιπόν κάνεις εσύ, απλουστεύεις τις συνθήκες... ώστε να μπορέσει να διδάξει την δακτική συμπεριφορά που απαιτείται. Μην έχεις να δεις στο μυαλό σου ότι θα πρέπει να εκτελέσει τη δεξιότητα με τη ρακέτα... για να διδάξει την τακτική συμπεριφορά. Για το τένις, μάλιστα, έχουν γίνει πάρα πολλές έρευνες με την αθήκη του παιχνιού. Θα δεις ότι έχουν πάρα πολλά παιχνίδια. Και εκεί δίνουν τη δυνατότητα στο μαθητή... με δεξιότητες τις οποίες ήδη γνωρίζει και όχι δεν ξέρει... να διδάξει την τακτική συμπεριφορά που απαραπαιτείται στο τένις. Δεν προηγείται όπως η τεχνική δηλαδή... γιατί πρέπει να μάθει την τακτική... επειδή δεν την πρέπει να ξέρει. Ναι, υπάρχουν διάφορες απόψεις πάνω σε αυτό. Ο άλλος λέει πρέπει να διδάξω πρώτα την τεχνική και μετά την τακτική. Και το πρόβλημα, είπαμε, ποιά είναι τα μελεκτήματα σε κάτι τέτοιο. Όταν πας να εφαρμόσεις αυτή τη μέθοδο... το πρόβλημα είναι αυτό που είπατε τώρα, ότι δεν ξέρει τις δεξιότητες. Άρα, λοιπόν, χρησιμοποιείς πιο απλές δεξιότητες... τις οποίες ήδη ξεχωρείς. Ποια είναι αυτή η μπάλα? Δεν παίζεις άμυνα κανονική. Παίζεις με μια πιο μαλακή μπάλα, για παράδειγμα. Αυτή είναι η διαφορά. Και πίσω στο τένις, θα μπορούσε απλά να δώσουμε στόχο... να προταβαίνουν την μπάλα και απλά να μην έχουν πάει με την άλλη. Εξαρτάται, εξαρτάται. Τι θέλεις να γράψεις, ποια τακτική συμπεριφορά. Να είστε βέλεκτοι. Δηλαδή μην κολλάτε ότι εγώ... αυτά τα παιχνίδια δεν εκτελούνται με την δεξιότητα η οποία απαιτείται. Θα δείτε και στο δικό μου το βιβλίο, έχω πάρα πολλά παιχνίδια... πώς διδάσκουμε την κίνηση στον κενό χώρο. Οι οποία είναι σχεδόν παρόμοια και στο μπάσκετ... και στο χάνπλ, και στο ποδόσφαιρο. Είναι τέτοια παιχνίδια όπου αντί για το ποδόσφαιρο... η κίνηση στον κενό χώρο γίνεται με τα χέρια... που είναι πολύ πιο εύκολο για τον παιδί να πιάσει την μπάλα με τα χέρια. Οπότε μην κολλάτε ότι πρέπει να χρησιμοποιήσω... τις δεξιότητες που χρησιμοποιούν στον παιχνίδι. Σου δείχνεις στο ποδόσφαιρο ότι όταν είμαστε στην Βραζιλία... ουσιαστικά τη νοικιμένος μου είναι το βιβλίο. Δεν πρέπει να κάνω πάση μεν έξω, πρέπει να πέσουν το δώση. Καλά, εδώ είναι συζητήση. Για ποιο λόγο οι Βραζιλιάνοι είναι τόσο καλοί παιχνίδιας. Γιάννη. Ο κόσμος δεν έδειξε ότι τα ιδιαίτερα στρατικά στάδια... δεν πρέπει να μιλήσουν με τη διάρκεια του... όπως θέλουν, γιατί έχουν να χρησιμοποιήσουν την μπάλα έτσι. Μπορούν να το βάλουν ένα παιχνίδι που να τον θα φηγήσουν να κάνει την κίνηση. Μπορούν να χρησιμοποιήσουν πεταλούντας και τα πόδια. Και ότι πρέπει να κάνει έτσι την κίνηση του λιούγιου για να... Να σας πω, για παράδειγμα, για το σερβί στο βόλεϊ. Πολλοί λένε, θα βάλω ένα παιδί πρώτης δημοτικού... να κάνει σερβί στο βόλεϊ, αποκλείεται να το καταφέρει. Και εγώ λέω, ναι, θα το βάλεις να κάνει... βάζοντάς του ένα μπαλόνι να το ρίξει... και να το χτυπάει και να το πηγαίνει βόλτα. Μην κολλάτε ότι πρέπει να γίνονται τα παιχνίδια αυτά... έτσι ακριβώς όπως εμφανίζονται στα παιχνίδια. Ούτε να περιμένουμε να γίνουν τα παιδιά πέμπτη έκτη δημοτικού... για να είναι σε θέση να ρίξουν μπάλα και να τη χτυπήσουν. Θα χρησιμοποιήσετε ευνοϊκές συνθήκες εκτέλεσης. Δεν πρόκειται να βάλω τέτοια ερώτηση. Στην ολική μέθοδο διδασκαλίας, αν θα ρίξετε μια ματιά στο βιβλίο... γράφω για ευνοϊκές συνθήκες εκτέλεσης, χρησιμοποιώντας την ολική μέθοδο διδασκαλίας. Όμως με εσάς δεν θα ασχοληθώ σε αυτό το θέμα. Περισσότερο μπαίνει στην κινητική μάθηση και στην περιφορά. Όμως μπορείτε να ρίξετε μια ματιά και να δείτε... πώς μπορώ να κάνω πιο ευνοϊκές τις συνθήκες. Για παράδειγμα, τώρα μου ήρθε έτσι στο μυαλό... τι κάνουμε όταν στην ενόργανή, φαντάζομαι, κάνετε αυτό το... είναι η κίνηση όπου εσύ φέρνεις τα χέρια εδώ και ανεβαίνεις επάνω. Το αρχίς? Ωραία. Εδώ μπορείς να χρησιμοποιείς την ολική μέθοδο διδασκαλίας... βάζοντας τον άλλον να το σβρώχνει. Για παράδειγμα, και αυτό είναι ολική μέθοδο διδασκαλίας. Βέβαια, τώρα μπαίνω σε άλλα χωράπια. Για εμάς στο σχολείο, θεωρώ ότι η καταλληλότερη μέθοδος... για διάφορους λόγους, είναι η ολική μέθοδος. Κυρίως γιατί οι δεξιότητες που χρησιμοποιούμε είναι απλές. Και δεν χρειάζεται να τις κόψουμε σε διάφορα σημεία. Όμως, αυτό ξεφεύγει τελείως. Μέρα με ενδιαφέρει για τώρα να γνωρίζετε αυτές τις μεθόδους διδασκαλίας. Αυτό όμως δεν σημαίνει... ότι εσείς θα πρέπει αυτές τις μεθόδους διδασκαλίας να τις εφαρμόσετε... έτσι όπως ακριβώς τις προτείνουν αυτοί. Για παράδειγμα, θα δείτε στη μέθοδο των δεξιωτήτων... είναι εκτός, εξετάσσων αυτό... λέει πρώτα, διδάσκω με μονομένη δεξιότητα. Δηλαδή, για παράδειγμα, διδάσκω την μπάσα. Στη συνέχεια, τη διδάσκω σε συνδυασμό με το τρέξιμο. Στη συνέχεια, διδάσκω τακτική συμπεριφορά με μικρά παιχνίδια. Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι. Εσείς είναι πολύ σημαντικό να βλέπετε κάθε φορά τι έχετε μπροστά σας... και ανάλογα να χρησιμοποιείτε μία ή την άλλη. Και μέσα στο ίδιο, δηλαδή, μέσα στο ίδιο το μάθημα... δεν σημαίνει ότι πρέπει εσύ να εφαρμόζεις ψώνι και καλά μόνο τη μία μέθοδο ή την άλλη... μόνο την ολική ή μόνο τη μερική μέθοδο. Εσύ εφαρμόζεις, ας πούμε, την ολική μέθοδη δασκαλίας... σε μία τάξη πέντες δημοτικού για το σερβί στο βόλε. Έλα όμως που κάποια παιδιά έχουν κινητικά προβλήματα και δεν τα καταφέρουν. Άρα εκεί θα πρέπει να ξέρεις τη μεθοδολογία τι πρέπει να κάνεις. Για παράδειγμα, θα πρέπει, αντί να χρησιμοποιήσεις τη μπάλα του βόλε... να χρησιμοποιήσεις μια πλαστική μπάλα για να μειώσεις τον χρόνο που απαιτείται, τον πόνο που ίσως νιώθει το παιδί. Αν δεν τα καταφέρνει και εκεί, μπορείς να χρησιμοποιήσεις, ξέρω εγώ, ένα μεγάλο στεφάνι. Άρα απαιτείται να γνωρίζεις τη μεθοδολογία. Βλέποντας και κάνοντας. Αυτός είναι για μένα ο καλύτερος δάσκαλος... και όχι αυτός ο οποίος έμαθε εδώ τη μέθοδο από τον Χατζόπουλο... φαρμόζει έτσι όπως την αναφέρει ο Χατζόπουλος. Αυτό που δεν ανέφερα εδώ, πολλοί υποστηρίζουν... ότι η μέθοδος των δεξιοτήτων είναι βαρετή. Για μένα όχι. Εάν κάποιος χρησιμοποιεί ασκήσεις και λαμβάνει υπόψη του... της παράγοντας καλής και παράδειγμα ποιος είναι βασικός παράγοντας για μια καλή άσκηση. Εάν πάτε να βαθμολογήσετε εσείς έναν δάσκαλο... ο οποίος στο σχολείο εφαρμόζει κάποιες ασκήσεις, για παράδειγμα για το ποδόσφαιρο... με βάση ποια κριτήρια θα τον βαθμολογήσετε και θα πείτε... «Α, αυτός, η άσκηση που έβαλε είναι καλή». Μα μά, δεν το ξέρω. Είναι ευτοξία. Ξέρετε τι γίνεται, το κατάλαβα και αυτό. Συμβαίνει ότι δεν έχει αυτοματοποιηθεί ακόμη η διδασκαλία μέσα μου... και όταν πρέπει να σκέφτομαι τι θα πρέπει να πω στη συνέχεια... τότε ξεχνάω το όνομα που μου λέει και ό,τι και αν λέει το σβήνω, για να το καταλάβετε. Πάρε έναν επαγγελματία παίχτη, ο οποίος είναι τέλειος στο σούτι στον μπάσκετ. Αφού το κάνεις αυτό το πράγμα, στη συνέχεια ρώτησέ τον τι κάνεις όταν σούτάρεις... σκέψου το αυτό και πάει και του λες τι κάνεις, κάνε αυτό εδώ. Για δείξε μου, όταν θα το ξανακάνει, θα το κάνει λάθος, γιατί θα σκεφτεί τι κάνει. Δεν ξέρω αν το εξήγησε καλά. Είναι η διαφορά της αυτοματοποιημένης κυρίας. Για αυτό και σας λέω στην ανατροφοδότηση, μην δίνεις διαρκώς ανατροφοδότηση. Άστο να εξασκηθεί. Ξέρει τι πρέπει να κάνει, αλλά το κάνει λάθος επειδή ξέρει τι πρέπει να κάνει. Είναι κάπως περίεργο, αλλά έτσι είναι τα πράγματα. Αν θέλετε, λοιπόν, κάποιον καλό παίχτη να τον αποκουσαντολίσετε, πες του... Α, ωραία σούτάρεις, τι κάνεις... Χρόνος αναμονής. Μια άσκηση, λοιπόν, σε μια άσκηση, εάν εσύ έχεις μικρό χρόνο να αναμονείς, θεωρείται καλή άσκηση. Αυτό που όμως είναι πολύ σημαντικό σε μια άσκηση και το αναφέρουμε συχνά, εδώ πέρα και επέβανα στην αρχή... Ποιο είναι σε μία άσκηση... Συμμετοχών των παιδιών. Εκτός από τη συμμετοχή, ποιο είναι σε μία... Δηλαδή, εάν εσύ τα βάλεις στα παιδιά να κάνουν πάσα στο ποδόσφαιρο, τι είναι αυτό σημαντικό που θα πρέπει να τους πεις, ότι θα πρέπει να κάνεις αυτή την άσκηση. Μήπως όταν θα τους εξηγούν αυτό που είχατε πει με την μπάλα στα πόδια, ό,τι θα μιλάμε και θα μας ακούνε, να μην παίζουμε την μπάλα, ας πούμε, να την έχουν στα πόδια. Α, αυτό είναι καλό, να χρησιμοποιείς πρωτόκολλα. Και αυτό είναι ένα σημαντικός παράγοντας. Δηλαδή, όταν μιλάς, να σε ακούν οι μαθητές σου και να έχεις πρωτόκολλα ακοής. Όμως, σε μία άσκηση, το πρώτο πράγμα που κοιτάζεις, εκτός από το χρόνο αναμονής, τα πρωτόκολλα ακοείς... Τι κοιτάζουμε σε μία άσκηση που βάζουμε, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κοιτάζουμε. Για παράδειγμα, αν θέλεις να βάλεις τα παιδιά να κάνουν σούτ στο μπάσκετ, πώς θα τη διατυπώσεις αυτή την άσκηση. Τι θα τους πεις. Θα τους πω. Ναι. Θα τους τη δείξω. Ναι. Θα τους τη δείχνεις την άσκηση. Και έχω τώρα εσένα, εσένα και εσένα, τρεις εδώ πέρα. Και σας λέω, ελάτε παιδιά, θα κάνετε σούτ στο μπάσκετ. Ναι. Τι θα πρέπει να τους πεις για να τους αυξήσει το ενδιαφέρον. Ε, ενταγωνισμό ή να... Πες του πώς. Είναι βαριά η τσάντα. Καλά, κάτσε και σκέψε του. Πες με το όνομά σου. Πίλιππος. Πίλιππος. Να τους δώσουν κι εκείνοι, τώρα είναι κεκριμένο στόχο. Στόχο, μπράβο, άρα λοιπόν, δίνω στόχο, είτε ποιοτικό, είτε ποσοτικό. Που σημαίνει, παιδιά, εκτελέστε έξι προσπάθειες και μετρήστε πώς τα βάλουμε. Είναι απλά πραγματάκια. Εσείς όπως τα ξέρετε αυτά τώρα πια. Βέβαια, κι εγώ μπορεί να ξέρω κάπου σας τα λεω στη τελεόδια, όμως έχω με εδώ και δεν τα εφαρμόζω για διάφορους λόγους. Αυτή είναι η διαφορά που θα δουλεύω δασκάλο, ότι όχι μόνο τα ξέρει, αλλά με την εμπειρία και με την εξάσκηση μπορεί και τα εφαρμόζει. Άρα λοιπόν, η μέθοδος των δεξιοτήτων. Εάν εσείς τη μέθοδο αυτή χρησιμοποιήσεις ενδιαφέροντα ασκήσεις, τότε η ίδια η άσκηση γίνεται παιχνίδι. Και αυτή η μέθοδος λοιπόν. Και θα δείτε σε πολλές ασκήσεις τα παιδιά λένε, θέλουμε και άλλο ενός να εκλαμβάνουν την άσκηση ως παιχνίδι. Ενώ το παιχνίδι που βάζεις, το εκλαμβάνουν ως άσκηση γιατί είναι βαρετό. Δεν υπάρχει λοιπόν καλύτερη μέθοδος δασκαλίας. Αξιολόγηση αυτό με ενδιαφέρει πάρα πολύ το θέμα. Και δέστε εδώ ο γυναστής τι θα πρέπει να βαθμολογήσει για να πάρει πώς την προσπάθεια, τις ικανότητες, τη συμμετοχή, τη συμπεριφορά, γίνεται χαμός. Τώρα, θυμάμαι τι είναι αξιολόγηση. Γιατί θέλω να αξιολογήσετε κι εσείς. Άρα λοιπόν να το προχωρήσω. Βλέπετε ότι όταν πας να βάλεις τους μαθητές μέσα στο μάθημα, τότε καθυστερείς. Άρα θα πρέπει να ξέρεις πότε να ανοίγεις το μάθημά σου, να το κάνεις παντοκεντρικό και πότε να το κλείνεις. Αξιολόγηση είναι η διαδικασία στην οποία συγκρίνω μια επίδοση με κάποιο κριτήριο για να καθορίσω αν είναι καλή ή κακή. Τα στάδια της αξιολόγησης πρέπει να καθορίσεις ποιους παράγοντες. Προσπάθεια θα λάβεις υπόψη σου. Ατομική πρόοδο θα λάβεις υπόψη σου. Θα λάβεις υπόψη σου δεξιότητες, φυσική κατάσταση. Θα πρέπει να μετρήσεις αυτούς τους παράγοντες. Θα πρέπει να καθορίσεις το ποσοστό βαρύτητας αυτών των παραγόντων. Σε τι ποσοστό θα λάβεις υπόψη σου την φυσική κατάσταση. Σε τι ποσοστό θα λάβεις υπόψη σου την ατομική πρόοδο. Και στη συνέχεια καταλήγεις ένα βαθμό. Το ερώτημα είναι τι αξιολογούμε σε μια δεξιότητα. Τα έχετε βαρετεί στο μπάσκετ, τι αξιολογούμε. Στο μπάσκετ. Άρα λοιπόν το αποτέλεσμα. Τι άλλο εκτός από το αποτέλεσμα. Τη τεχνική. Δύο πράγματα λοιπόν να αξιολογούμε σε μια δεξιότητα. Αποτέλεσμα και τεχνική. Με ποιον τρόπο συγκρίνουμε μια επίδοση. Για παράδειγμα εάν κάποιος έχει στο άλλο μας σε μήκος 3-10. Είναι καλή αυτή η επίδοση ή κακή. Για την ηλικία. Άρα λοιπόν δένει αμέσως ο ένας ο τρόπος ότι μπορώ να συγκρίνω την επίδοση του με τις επιδόσεις των άλλων. Να τη συγκρίνω και να πω είναι καλή η μέτρια ή κακή. Ένας τρόπος είναι αυτός. Άλλος τρόπος για να συγκρίνω μια επίδοση εκτός. Αυτό λέγεται κοινωνική σύγκριση που είπαμε τώρα. Λουκά. Η ηλικία. Άρα λοιπόν ατομική πρόοδος. Με δύο τρόπους συγκρίνουμε κυρίως με επίδοση ενός μαθητή. Είτε σε σύγκριση με τους υπόλοιπους είτε σε σύγκριση με την προηγούμενη επίδοσή του. Οι νόρμες δεν είναι τίποτα άλλο παρά σύγκριση με τους άλλους. Γιατί έχει πάρει 100 άτομα της ίδιας ηλικίας και έχει πει ότι όποιος έχει τρία μέτρα, όπως και σε εσάς, βλέπετε τα όρια, όποιος πιάνει 12 δευτερόλεπτα στα 100 μέτρα παίρνει άριστο. Για εσάς σας έχω τώρα κάτι πολύ ωραίο. Να βαθμολογήσετε κι εσείς επιδόσεις μαθητών. Δώστε αυτό, κράτα για εσένα και δώστε αυτό πίσω. Γιατί η θεωρία το δίνει αξιολόγηση σε όλα αυτά όπως θέλετε. Η πρώτη φορά όταν έπρεπε να βαθμολογήσω τα γραφτά των ποιητών είχα φάει μια εβδομάδα από το πρωί μέχρι το βράδυ. Γιατί δεν ήξερα πώς να βάλω και αισθανόμουν ότι ήταν πολύ μεγάλη η εθνική. Κοπστόν! Τώρα σας δω εσάς πόση ώρα κάνετε για να βαθμολογήσετε με νέα μαθητές. Καλησπέρα. Καλησπέρα, κύριεrek. Όχι, όχι, δεν υπάρχει τίποιο πρόβλημα. Ποιος δεν έχει στυλό? Εγώ. Άλλος. Όλοι έχετε στυλό. Αυτό είναι ο χάρις του. Για να ανάψω και ένα φωτάκι. Τώρα, δέστε εδώ ποιο γίνεται. Στην αρχή, θέλω να απαντήσετε. Ακούστε με εδώ πέρα. Ακούστε με εδώ. Πρωτόκολλα ακοήσα εκπαρμόση. Κοιτάξτε με όλοι. Στην αρχή, στο πρώτο πίνακα, έχετε ατομική προόδο και κοινωνική σύγκριση. Θέλετε να μαθημολογήσετε την επίδοση κάποιου μαθητή ή της επιδόσης του μαθητών. Σε τι ποσοστό εσείς, ο καθένας ατομικά, θεωρείτε ότι είναι σωστό να λαμβάνουμε υπόψη την ατομική προόδο και σε τι ποσοστό την κοινωνική σύγκριση. Για παράδειγμα, κάποιος μπορεί να πει ότι εγώ στην παθημολογία μου, θεωρώ ότι για την ατομική προόδο της βάζω 70% και 30% την κοινωνική σύγκριση. Με αυτόν τον τρόπο θα παθημολογώ. Αυτό είναι το ποσοστό της βαρύτητας που δίνω σε αυτούς τους δύο παράγοντες. Μιλάμε για την επίδοση μόνο. Είστε, λοιπόν, στο γυμνάσιο, σε μια δευτέρα γυμνασίου. Απαντήστε πρώτα σε αυτόν εδώ το πίνακα. Σε τι ποσοστό θα λάβει την υπόψη σας την ατομική προόδο και σε τι ποσοστό την κοινωνική σύγκριση. Κώστα. Λέφτες, η κοινωνική σύγκριση σύγκριση σε ποιο σημειωθεί τον άλλον. Τον άλλον, ναι. Δηλαδή, θα... Για παράδειγμα, στα τρία τα μέτρα. Έχεις σε κάποιον, ο οποίος έχει άλμα, τρία μέτρα. Πιο πριν, είχε δύο και πενήντα. Τώρα έχει τρία μέτρα. Σε σχέση με τους άλλους, πόσα θα το λάβεις αυτό υπόψη. Σε σχέση με την προηγούμενη επιδοσία του, πόσα θα το λάβεις. Σε τι ποσοστό. Σε σχέση με τους άλλους, δεν είναι μεγάλη διαφορά, δηλαδή... Ναι. Είπαμε, σε κάθε παράγοντα, θα πρέπει από την αρχή να καθορίσεις το ποσοστό. Για παράδειγμα, εδώ πέρα λέμε, 30% παίρνει η θεωρία, 30% παίρνει η πράξη, 20% παίρνει η εργασία. 10% η παρουσία σας, για παράδειγμα. Εδώ τώρα, για μία επίδοση. Σε τι ποσοστό εσείς... Κοιτάξτε, αυτό δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Ο καθένας έχει τη δική του φιλοσοφία. Εντάξει, μην κάσετε. Εσείς, αν ήσασταν δάσκαλος σε ένα γυμνάσιο, σε τι ποσοστό θα λαμβάρατε υπόψη την ατομική πρόοδο ενός μαθητή και σε τι ποσοστό την κοινωνική σύγκριση. Συγκρότα απαντήστε το αυτό εδώ. Μπορείτε. Ναι, το θέμα, επειδή το θέλω μετά να μαθημολογήσετε, και είναι στο γυμνάσιο, είναι μεγαλύτερη η κλίμα κάπου, από το 1-20, ενώ στο νημοτικό είναι από το 1-10, θα φανεί ακόμη καλύτερα. Θα φτάσουν. Ναι, αλλά πρώτα θέλω να βάλετε το ποσοστό σας. Βάλτε, η ηλία, το ποσοστό. Μην το σκέφτεσαι. 70-30, 70-30, 20-20. Ωραία. Λέω τώρα το ποσοστό. Και θέλεις να μαθημολογήσεις. Θέλεις να μαθημολογήσεις. Σε τι ποσοστό θεωρείς ότι εσύ ταιριάζεις σε σένα. Αυτό το πρόβλημα θα το συναντήσετε σίγουρα. Θα βρείτε μαθητές οι οποίοι παρουσιάζουν τρομερή πρόοδο. Πάμε παρακάτω. Αφού λοιπόν βάλατε το ποσοστό σας. Υπάρχει κανείς που δεν το έβαλε ακόμη εκτός από τον Κώστα. Που θα τον πιάσει η καρδιά, θα πάθει. Παρακάτω. Δεν βάζεις γιατί δεν ξέρεις... Λοιπόν μιλάμε για επίδοση. Έχεις τέτοιο... Τι σε τι ποσοστό θα λάβεις το αν είναι καλός σε σχέση με τους άλλους. Σε τι ποσοστό θα λάβεις υπόψη σου το αν βελτιώθηκε ή όχι. Αυτό είναι το μεγαλύτερο, ξέρετε, πρόβλημα που έχουμε εμείς. Είναι όπως το να ζει κανείς ή να μην ζει. Λοιπόν, πάμε στον άλλον τον πίνακα. Στον άλλον τον πίνακα έχετε βάλει εσείς ένα τεστ τρεις φορές. Και έχετε τις επιδόσεις εννέα μαθητών. Την πρώτη φορά πήρε αυτές τις επιδόσεις. Στο πρώτο το τεστ. Την δεύτερη φορά εκείνες τις επιδόσεις. Και την τρίτη φορά εκείνες τις επιδόσεις. Μια επίδοση στο 100 θεωρείται τέλεια. Μια επίδοση στο 50 θεωρείται ο μεσος όρος. Μια επίδοση κάτω από το 50 θεωρείται ότι είναι κάτω από το μεσό όρο και δεν είναι καλή. Βάζεται βαθμό από το 10 λοιπόν είναι η βάση, κάτω από το 10 κόβεται. Το 20 είναι άριστα. Βάζε βάλε το βαθμός. Όχι. Ξεκινήστε. Ξεκινήστε γιατί βλέπω δεν θα τελειώσουμε ποτέ. Βάλε βαθμούς. Έχεις βάλει κιόλας. Δεν έχει άλλες ερωτήσεις. Άριστα το 10. Όχι. Άριστα το 20. Το 10 είναι η βάση. Μόνο επίδοση. Δηλαδή χωρίς συμπεριφορά. Εδώ μιλάμε μόνο για επίδοση μιλάμε παιδιά, όχι τη συμπεριφορά. Εντάξει, σε μια έρευνα δεν μπορούμε. Αυτό είναι ο περιορισμός της έρευνας μας. Ξέρετε, όταν κάνεις μια έρευνα, δεν μπορείς να λάβεις υπόψη σε όλους τους παράγοντες. Γι' αυτό και κάνουμε περιορισμούς. Επαναλαμβάνω. Αυτόν τον παράγοντα δεν τον λαμβάνουμε υπόψη. Βάλετε βαθμούς, παλικάκια. Και κορίτσια. Έχετε τέσσερα λεπτά στη διάθεσή σας, ώσπου να τελειώσει ένα τραγούδι. Όχι μισό ώρα, εσύ αμάν. Όχι μισό, εννοώ 18.5. Όχι, ούτε δεκαδικά δεν βάζετε. Άντε τώρα. Σιγά. Λέγε. Υπάρχει πρόβλημα. Δεν υπάρχει πρόβλημα, βάλε βαθμού εκεί πέρα. Εσύ, αν είχες τα βαθμολογήσεις, θα γράψαμε, όχι μια βδομάδα, ένα χρόνο θα έκανες αβαθμολογήσεις γραψάρ. Βάλε βαθμό. Ενώ λέτε να βαθμολογήσουμε τα τεστ, εδώ πάνω γράφεται ότι πρέπει να δώσουμε βαθμό στο τέλος του τριμήνου. Βάλε βαθμό. Όχι, εγώ στο τέλος του τριμήνου. Δεν έγινε τραβά βαθμό. Επανάλαμβάνω σε μία έρευνα, δεν μπορείς να λάβεις υπόψη σου όλους τους παράγοντες. Εδώ αναφερόμαστε μόνο στο τι ποσοστό λαμβάνεις εκεί και εκεί. Ποιον θα βαθμολογούσες έτσι. Δεν μπορούμε σε μία έρευνα όλα να τα λάβεις υπόψη. Πάντα είναι έτσι σε μία έρευνα, πάντοτε. Μπορούμε να βάλουμε και κάτω από 10. Μπορείτε να βάλετε και κάτω από 10. Εγώ έχω δύο πενταράκια και ραχάρι. Μα γιατί, κανένας από εσάς δεν είχε κάτω από 10 στη γυμναστική. Όχι. Έβαλες δοχμούς. Δεν έβαλα κάτω από 10. Μισό. Είναι 19 ή 12. 12. Κι εσύ 12. Αυξάνε. Εγώ γι' αυτό τα έβαλα. Πέντε. Πάει κύριε. 8. Τρεις έκοψα. Τρεις έκοψα. Γιατί είναι πολύ χαμηλά. Και για το 13 το τελευταίο φτύφτεν. Για μένα τρία έκοψα. Το πέντο χαμηλότερο. Για μένα ήταν δυνατιό. Πάλι. Φυσικά έχω εκεί πέντε. Πέντε. Το παιδί πήρεξε 85. Για μένα έχει χθούνισα η βαθμόλια. Βλέπετε, βλέπετε. Από 15 πήγε 20 και 25. Κυρίες βάζεις το παιδί. Είναι απίστευτο. Πέντε. Δάσκαλε. Με βάση τη λογική εγώ έκρυμ. Να λοιπόν μια έρευνα που θα μπορούσαμε να κάνουμε. Εάν οι άντρες βαθμολογούν πιο αυστηρό. Από ό,τι οι γυναίκες. Δάσκαλε με βάση τη λογική. Δεν μπορείτε να φανταστείτε. Πόσες έρευνες υπάρχουν πάνω σε αυτά τα θέματα. Εγώ είμαι σκληρός ρε. Εγώ που λέω ελαστικός. Δέκα ρε μέρη. Και το σάριο. Έβαλα και το σάριο. Μπράβο. Έτσι και βαθμολογούσατε. Εσείς στα γραφτά εδώ των φοιτητών. Δεν τους είχατε κόψει. Κι εγώ ήμουν πολύ πίνηση. Όχι, οκτάρια είναι. Α, οκτώ είναι. Ε, βάση με βάση την επίδοση όπως είναι. Όταν τα γράψετε θα σας φωνάξω να μαθημολογήσετε τα γραφτά σας. Θα σας πω εγώ εσάς. Πάντως... Να είναι δική μου, δηλαδή το μικρότερο μου είναι δώδεκα κύριοι. Γιατί όταν βλέπετε βελτίωση δεν μπορείτε να βάλετε πολύ λεβότερο. Παρ' όλο που έχει 15 και από πάνω 25 έχει. Ε, μου αρέσει που χρησιμοποιείτε και πρόχειρο. Δεν τα πάρω πίσω. Ε, όχι, αλλά εγώ είμαι... δεν μπορώ. Όμως δεν μπορεί να μαθημολογήσετε. Άσκαλε, τελείως όμως είσαι. Όχι, όχι, το κρατάτε έτσι. Μη μάλλον γράψτε το όνομά σας για να έχω τις παρουσίες σας, να σας βάλω ερώτηση. Λοιπόν, είπαμε μια ωραία έρευνα. Εάν οι γυναίκες είναι πιο επηγικοί στην παθημολογία τους από τους άντρες. Πρέπει να κάνουμε έρευνα και θα την παρουσιάσουμε στο συνέδριο. Να δω λίγο. Α, δεκαενή. Δεκαενή. Δεκαενή. Δεκαενή. Δεκαενή. Δεκαενή. Άντε, δεκαενιά. Στον κάτω. Στον κάτω έχεις βάλει δεκαενιά. Στον τελευταίο, στον εννέα. Άντε, κατάστα. Τι βάλεις εδώ πέρα με? Δεκαπέντε κύριε. Δεκαπέντε. Δεκαπέντε. Εμένα γιατί με κατηγορήσαμε. Θες να πω να αξούν να διορθώσουν τα γραπτά σας. Πέντε. Όχι κύριε. Θα σας πω εγώ αν περάσει κανένας από εσάς. Πέντε μόνο κι εσύ. Πάντα παιδάκια. Είστε οι ίδιοι να μάθετε. Πήγα να το κάνω κανονικά αλλά... Εσύ. Ε, ναι. Γιατί δεν είναι καλή. Λοιπόν. Να συνεχίσουμε. Να συνεχίσουμε. Όποια έρευνα και να δείτε. Σχετικά με το πώς βαχμολογούν οι δάσκαλοι. Η μεθοδολογία που ακολουθείτε είναι. Σου γράφει τους παράγοντες όπως αυτό εδώ τον πίνακα επάνω. Και σου λέει σε τίποτα στο λαμβάνεις υπόψη σου. Στην βαχμολογία του μαθητή την ατομική πρόοδο. Την κοινωνική σύγκριση. Την προσπάθεια της συμπεριφοράς. Και οι δάσκαλοι σημειώνουν τα ποσοστά. Αυτή όποια έρευνα και να πάρετε παιδιά μου. Όποια έρευνα και να πάρετε. Είναι μόνο μία έρευνα παιδιά μου. Είναι πολύ λίγες οι έρευνες. Οι οποίες παρακολούθησαν τους μαθητές στην πράξη. Και στη συνέχεια, αφού κάνανε τις παρατηρήσεις τους, είδανε τον βαθμό του δασκάλα. Όσες έρευνες ξέρω εγώ, δεν ακολούθησαν αυτή τη μεθοδολογία. Αλλά δώσανε ερωτηματολόγια σε κάποιο συνέδριο ή πήγανε στα σχολεία τους. Και απαντήσαν οι δάσκαλοι. Προσέξτε πρώτα. Όταν ακολουθείς αυτή τη μεθοδολογία, και σε αυτήν στηρίζονται τα συμπεράσματα πολλών, ότι οι δάσκαλοι, σε τέτοιου είδους έρευνες, τα αποτελέσματα των ερευνών λένε ότι οι δάσκαλοι λαμβάνουνε περισσότερη υπόψη την ατομική πρόοδο των μαθητών στην βαθμολογία, απ' ό,τι την κοινωνική σύγκριση. Αυτό είναι το συμπέρασμα που βγάζουνε το σύνολο των ερευνών. Και ρίγνοντας μια ματιά εδώ στις δικές σας τις απαντήσεις, υπάρχει κανείς ο οποίος απάντησε ότι την κοινωνική σύγκριση την λάβει με μεγαλύτερο ποσοστό από την ατομική πρόοδο. Υπάρχει κανένας τέτοιος. 60-40. Κώστα, 50-50. Προσέξτε, όταν εσύ... 90 ατομική πρόοδο και 10 κοινωνική σύγκριση. Όχι, έτσι έτσι. Αυτό δεν έχει σχέση, όμως, και με τη δομή του συστημάτου σου. Περίψη. Περίμενε. Όλοι λοιπόν απαντήσατε ότι λαμβάνεται περισσότερο, υπόψη σας, την ατομική πρόοδο, όταν είναι να βαθμολογήσετε ένα μαθητή, από ό,τι την κοινωνική σύγκριση. Υπάρχει κανείς εδώ μέσα ο οποίος έβαλε στο μαθητή νούμερο 9 μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι στο μαθητή νούμερο 1. Για σκεφτείτε το λιγάκι την απάντηση που δώσατε. Δώσατε ως απάντηση ότι αυτός ο οποίος έχει μεγάλη ατομική πρόοδο, αυτός θα πάρει το 80% δηλαδή από τις 100 μονάδες θα πάρει τις 80. Ο μαθητής εδώ νούμερο 1 από 85 πηγαίνει 75. Δεν έχει καμία ατομική πρόοδο. Είναι χάλα. Παρόλα που ο μαθητής νούμερο 9 από 15 πάει 25. Άρα λοιπόν, εάν θέλατε να είστε συνεπείς σε αυτά τα οποία απαντάτε με βάση τα ποσοστά, θα έπρεπε ο μαθητής νούμερο 9 να πάρει μεγαλύτερο βαθμό από το μαθητή νούμερο 1. Σκεφτείτε το. Σκεφτείτε το. Πριν να μιλήσετε δέστε λίγο τις απαντήσεις σας. Σας δίνω ένα λεπτό. Περίμενε. Ας ηρεμήσουμε. Ρίξτε μια ματιά στην απάντηση που δώσατε και στο βαθμό που βάλατε. Όχι. Έχω βγάλει αντίδραση. Ήταν πλακώστε και στο ξύλο. Λοιπόν, πες μας το τέλος. Λοιπόν, αυτό που λέτε. Αυτός που ξεκινάει από το πρώτο τεστ, το 1 που λέτε, ξεκινάει με 85%. Οπότε, αφού έχει το πρώτο τεστ, θα να λέμε πιάνει το 85%. Ξεκινάει από το 18, 19. Ο τελευταίο ξεκινάει από το 15, 18. Μέρι του μπορεί να πάρει και 3. Οπότε, εννοείται ότι ανεβάζουμε το ποσοστό και πάρεις το 53. Ενώ ο άλλος πέφτει στο 17. Τι πόσο στο έδωσες στην Αυτομική Πρόοδο? 80-20. Από τη στιγμή που έδωσες 80-20 στην Αυτομική Πρόοδο, και έχεις 10 για παράδειγμα, το Άριστα, αυτός ο οποίος παρουσίασε την Αυτομική Πρόοδο πρέπει να φάρει τις 8 μονάδες. Πάει τελείωσε. Για να ξέρουμε τι λένε με βάση τα μαθηματικά. Άρα, λοιπόν, αυτός ο οποίος παρουσιάζει την Αυτομική Πρόοδο, με βάση την απάντηση που έδωσες εσύ, θα πρέπει να πάρει 8 μονάδες. Αν τώρα είναι και καλός σε σχέση με τους άλλους, τότε θα πάρει και τις άλλες 2. Εγώ αυτό έκανα. Το έβαλα από το 3. Πάπαιρε το 13. Έβαλα 10 μονάδες παραπάνω. Ενώ στον Πρόοδο δεν έβασε τελείωσε. Θέλεις να πεις κάτι, Κώστη? Να παρατηρήσουμε το τέσσερι τελικά αποτέλεσμα των τριών πρώτων, ανά τρία άτομα, τους πρώτους τρεις, τους επόμενους τρεις και τους τελευταίους τρεις και να δούμε, κατά τη στιγμή, ποιοι έχουνε δουλειωθεί, ποιοι έχουνε μείνει στη στάση και ποιοι έχουνε αφηστεί. Κοίταξε, σε εσένα που το έχεις βάλει 50-50, μπορείς να το κάνεις αυτό. Στους άλλους όμως που έχουνε βάλει, οι περισσότεροι, έχουνε βάλει 70-30. Όταν εσύ βάζεις ένα τόσο μεγάλο ποσοστό συνατομική πρόοδο, τότε ό,τι και να είναι ο άλλος και το αστέρι της τάξης από άποψη επίδοσης, θα πρέπει να πάρει χαμηλότερο βαθμό, γιατί το ποσοστό που του έβαλες, είναι αυτό. Και κάτι άλλο. Αυτό το ποσοστό βάλονται. Πες το, Γιάννης. Βέβαια, που λέτε ότι δεν τα ξέρουμε τα παιδιά, έτσι, μπορεί αυτός ο μαθητής νούμερο 9, να είναι ανεβελήφανο να έχει κυντικό πρόβλημα. Τώρα, είπαμε, σε μια έρευνα δεν μπορείς. Μπορεί και ο μαθητής νούμερο 1 να είναι θλιταράς και να βαρκέται το μάθημα. Εκεί θα το χαταγώσεις. Επανταλαμβά. Σε μια έρευνα βάζεις περιορισμούς. Εγώ θέλω με αυτό που σας έκανα να σας δείξω, ότι οι δάσκαλοι άλλα λέμε και άλλα κάνουν. Και το πιο φοβερό από όλα είναι ότι πάνω σε αυτά τα... Θα ήταν καλό τώρα, εδώ για παράδειγμα, αν θέλετε την επόμενη φορά, μπορείτε να δείτε μια έρευνα. Καλώς ήρθατε. Θα δείτε ότι τα αποτελέσματα, το πώς βαθμολογούν οι καθηγητές, βγαίνουν από τέτοιου είδους ερωτηματολόγια. Ιδιαίτερα αυτή από ψυχολογία μεριά, τι κάνουν, πάνω και δίνουν ένα ερωτηματολόγιο στο παιδί και το ρωτάνε αυτό, αυτό, αυτό και εκείνο. Βλέπετε εδώ ότι οι μεγάλοι δεν γνωρίζουμε τον εαυτό μας. Αυτό που έλεγε ο Σοκράτης, δεν το γνωρίζουμε. Απλά τι γίνεται. Είμαι εδώ στο πανεπιστήμιο και το πανεπιστήμιο σου λέει πρέπει να λαμβάνεις υπόψη την ατομική πρόδοση. Σας βομβαρντίζουμε με αυτό το πράγμα. Όποιον καθηγητή και να ρωτήσεις, θα σου πει, ιδιάτερα ψυχολόγο, ότι η ατομική πρόδοση είναι το πιο σημαντικό. Γιατί αυξάνει την αυτοπεποίθηση, αυξάνει την βαρακίνηση και τα λοιπά. Εντάξει, θέλετε να συνεχίσουμε τη διακουβέντα, πες το βασίλειο. Με αυτή τη νούμερα να σε σχέση με τον νούμερα 9 δεν έχει χώρο για Βελγύνους πολύ. Εγώ δεν αναφέρομαι σε αυτό. Αυτή την έρευνα δεν την έκανα γιατί την έκανα μόνο και μόνο. Ο Βασίλης έχει 75 και 25. Δηλαδή εσείς ήσασταν δάσκαλοι στα σχολεία και έπαιρνα εγώ αυτό το χαρτί και στη συνέχεια δημοσίευα την έρευνά μου, θα έλεγα στα αποτελέσματά μου ότι οι δάσκαλοι της φυσικής αγωγής βαθμολογούνε τους μαθητές με βάση την ατομική πρόδο, ενώ δεν είναι αυτή η πραγματικότητα. Εκεί θέλω να καταλήξω. Συνεχίζω. Ας υποθέσουμε τώρα ότι πράγματι οι δάσκαλοι βαθμολογούνε με βάση την ατομική πρόδο. Ας υποθέσουμε αυτό το πράγμα. Κάτσε βρε το χέρι σου, μιλάς με αγωγή και κάτσε το χέρι σου. Πες το γιατί θα σκάσεις. Επειδή ακριβώς τα μαθηματικά είναι αλήθιες, αλλά δεν είναι αλήθιες όπως φαίνονται τα μαθηματικά να πουν αλήθιες, η έρευνα είναι αξιόπιστη. Τελείως. Γιατί παρόλο που βάζεις ένα ποσοστό πάνω, παρόλο που βάζεις ένα ποσοστό πάνω, δεν μπορείς να βαθμολογήσεις... Είναι 85-15. 85 κοινωνική σύγκριση, 85 ατομική πρόοδος, 15 κοινωνική σύγκριση. Καταλαβαίνεις λοιπόν. Και έβαλε 11 στο μαθητή 1 και 19 στο μαθητή με νούμερο 1. Εννοείται. Είναι από τις έρευνες που γίνονται, απλά για να βγει ένα αποτέλεσμα, για να πούμε ότι έχουν βγάλει το αποτέλεσμα, και να αφανίσει το τους άλλους. Και κάνει αυτό. Και με την ασφαλή σας, και εμείς καθηγητές, που είμαστε εδώ στιγμή, δεν θα μπορούσαμε... να κάνουμε τόσο κοκκινούς βάθμους, γιατί είναι αυτούς που έχουν τόσο μεγάλη απόχληση στο αποτέλεσμα. Γιατί? Μετά θα ανημιουργώ και θα αρχίσουμε στην τάξη. Αυτό τώρα είναι άλλο θέμα. Θα αναλαμβάνω. Εμένα με ενδιέφερε να δείτε, ότι άλλα απαντάμε επάνω και άλλα κάνουμε. Αυτό με ενδιέφερε να δείτε. Και ήθελα να σας δείξω πώς βγαίνουν τα αποτελέσματα σε μια έρευνα. Αυτό ήθελα ακριβώς. Ανάλογα με τη μεθοδολογία που χρησιμοποιείς, καταλήγεις σε άλλα αποτελέσματα. Και η μεθοδολογία που χρησιμοποιείτε, είναι ερωτήσεις, δίνουμε ερωτηματολόγια. Και σας δείχνω με αυτόν εδώ τον τρόπο, ότι άλλα απαντάμε και τελικά άλλα πράγματα κάνουμε. Εκεί ήθελα να καταλήξω. Προχωράμε. Θα πρέπει να δεις τι απάντησες στον πίνακα επάνω. 60-40. Πάνω κάτω να το λάβεις αυτό υπόψου σου, στον τρόπο με τον οποίο παθημολογείς. Αν αυτό το 60-40 το έλαβες υπόψου σου, τότε ναι, είσαι σωστή. Σε αυτά τα οποία δηλώνεις και σε αυτά τα οποία κάνεις. Δηλαδή, όλοι να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Υπάρχουνε πάρα πολλές θεωρίες, παιδιά. Ακούστε εδώ πέρα. Οι άνθρωποι όλοι μας πιστεύουμε ότι είμαστε, ξέρω εγώ, δίκαιοι, ότι είμαστε ειλικρινοί και τα λοιπά. Όποιον άνθρωπο και να ρωτήσεις, αν σας δώσει ένα ερωτηματολόγιο, θα μου το απαντήσετε. Όμως, το αν αυτό ισχύει, αυτό το οποίο σκέφτεστε για τον εαυτό σας, πράγματι το κάνετε και στις πράξεις σας, εκεί υπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά και είναι πολύ λίγοι οι άνθρωποι οι οποίοι ξέρουν ότι η θεωρία τους για τον εαυτό τους ταυτίζεται με τη θεωρία της πράξεις, με αυτά που κάνουν στην πράξη. Αυτό ήθελα να σας δείξω, εντάξει. Πάμε παρακάτω. Καταλαβαίνετε λοιπόν, οι έρευνες που γίνονται... Όχι, δεν μπορώ να το πω αυτό. Η ερώτησή μου τώρα είναι, για ποιό λαγό έχουμε βαθμό στο σχολείο, για ποιό λαγό έχουμε βαθμό στο σχολείο, Μέρι. Για να δούμε αν καλυτερεύουμε ή όχι, για την επιδοσία μας. Για την αυτομική πρόοδο? Ναι. Πώς πέρασε το παιδί σου? Μέρι στις εξετάσεις. Στις εξετάσεις είδαμε ποιες ήταν η προηγούμενη βαθμολογία και σε πήραμε εδώ στο ΤΕΦΑ. Όχι, υπαρούσα. Για να επιλέξουμε τους καλύτερους ή αυτούς που είναι για την κάθε βαθμίδα της εκπαίδευσης. Καλό απόγευμα. Άρα λοιπόν, ο βαθμός στο σχολείο είναι για την επιλογή των καλύτερων. Εάν ζόσαμε σε μια κοινωνία, όπως ήταν πριν την Γαλλική Επανάσταση, όπου ο γιος του βασιλιά θα γίνει βασιλιάς, τότε δεν υπήρχε κανένας λόγος. Μια μεγάλη αναστάτωση που έφερε η Γαλλική Επανάσταση ήταν η αξιολόγηση. Από τη στιγμή που δεν παίζει ρόλο η καταγωγή, τότε οι Αριστοκράτες παίρναν τις θέσεις, γινόταν στρατηγίοι. Μη κοιτάμε, και εδώ σε εμάς βρε βέβαια, ισχύει ακόμη αυτό. Ο άλλος είναι εγγονός του τάδε μεγάλο πολιτικού και έγινε υπουργός πολιτισμού. Όταν όμως έχεις την αξιολόγηση, τότε παίρνεις τους καλύτερους. Εάν εσύ τώρα μου βάζεις εκεί, ότι θα βαθμολογείς την επίδοση, με βάζει την προηγούμενη ατομική προοδό του, δηλαδή το 20 που βάζεις στη φυσική αγωγή, τι σημαίνει, ότι αυτός είχε 80% ατομική προοδό, ή σημαίνει ότι αυτός είναι ο καλύτερος σε σχέση με τους άλλους. Δεν ξέρουμε τι σημαίνει. Θα δείτε ότι ιδιαίτερα στη φυσική αγωγή, γι' αυτό το λόγο και πολλοί γυμναστές, βάζουν σχεδόν μόνο 20. Είναι πολύ μεγάλη ευθύνη να βάλω εγώ βαθμό και από το βαθμό μου να εξαρτηθεί το αν αυτός θα περάσει στο πανεπιστήμιο ή όχι. Γι' αυτό στην Ελλάδα βγάλαμε τις επανελληνιές εξετάσεις. Γιατί παρατηρήθηκε το φαινόμενο. Όταν δίνανε εξετάσεις στα παιδιά, ιδιαίτερα τις επαρχίες, όπου ήταν όλοι γνωστοί, να έχουν 20. Και τα παιδιά της πόλης, όπου είναι πιο απρόσωπα τα πράγματα, να παίρνουν 12 και 13. Οπότε οι άνθρωποι είπανε, θα βάζουμε για όλους τα ίδια θέματα και γι' αυτό εδώ στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό. Τώρα, ακόμη κι όταν συμβαίνει αυτό, στη συνέχεια, για παράδειγμα στη Γερμανία, όπως πάρεις στο τεφάρ 20, αυτός πηγαίνει σε ένα σχολείο, στο οποίο θέλει να πάρει δυναστή, και καταθέτει τα χαρτιά του, τα προσώδα του. Και ο διευθυντής αποφασίζει. Επειδή όμως εδώ είναι πολύ μεγάλη η διαφθορά στην Ελλάδα, και αν βάζαμε τους διευθυντές, θα είχαν γίνει ο γιος του, η κόρη του, όπως είναι και στο τεφάρ ή στα υπουργεία. Γι' αυτό λοιπόν, κάναμε τον ΑΣΕΠ και πληρώνουμε τόσα πολλά χρήματα. Βλέπετε την αντίληψη, ότι θα πρέπει αυτή εδώ που είναι μάπας, αλλά έχει από πέντε 20 ατομική πρόοδο, και θα πρέπει να της δώσω 80% από τη βαθμολογία μου, σε σχέση με αυτή που είναι αστέρι, αλλά μένει σταθερή, και θα της δώσω μόνο το 10%. Άν λοιπόν έχουμε αυτή την αντίληψη, τότε θα πάρω αυτήν που είναι μάπας. Αυτό δηλώνεται για τη βαθμολογία. Ότι για μένα είναι πιο σημαντική η ατομική πρόοδος, από ό,τι η κοινωνική σύγκριση. Δεν θα πάρεις τον καλύτερο, θα πάρεις αυτόν, ο οποίος παρουσίασε τη μεγαλύτερη ατομική πρόοδο. Βλέπετε λοιπόν, σας γεμίζουμε τα κεφάλαια, με ατομική πρόοδο. Φοβερό πράγμα. Και στο τέλος, τι συμβαίνει, εάν εγώ ακολουθήσω αυτή τη φιλοσοφία, συμβαίνει να παίρνω αυτούς, οι οποίοι δεν είναι οι καλύτεροι. Αυτό ήθελα να σας δείξω, όλο αυτό το πράγμα, γι' αυτό το έκανα. Και το συναντάω αυτό και σε καθηγητές πανεπιστημίου. Αυτή την άποψη, ότι η ατομική πρόοδος, είναι πιο σημαντική από την κοινωνική σύγκριση. Σε αυτή την περίπτωση, δεν θα είχαμε εδώ εμένα, θα είχαμε κάποιον άλλο, ο οποίος δεν θα ήξερε να σας κάνει τα μαθήματα, αλλά θα είχε μεγάλη πρόοδο. Έτσι απλά είναι τα πράγματα μας. Θέλεις να αφήσεις κάτι Σαφήρ? Για παράδειγμα, γράφει ένα παιδί, 4, 4 και 6. Από αυτό δεν μπορούμε να βγάλουμε έναν μέσο ώρα. Από αυτό με τόση ώρα, να προσθέσουμε, τις υπόλοιπες μονάδες λόγω της πρόοδου. Άρα λοιπόν τώρα, αρχίζετε να σκέφτεστε, για να απαντήσεις, κοιτάξτε εδώ, για να απαντήσεις στην ερώτηση, με ποιον τρόπο θα πρέπει να βαθμολογείς μια επίρροση, θα πρέπει να σκεφτείς, για ποιον λόγο βαθμολογείς. Δηλαδή, κάθε φορά, θα πρέπει να σκέφτεστε, για ποιον λόγο το κάνω αυτό, και μετά μπορείς να κριτικάρεις. Και να πεις, θα χρησιμοποιήσω την αυτομική πρόοδο. Αν βαθμολογείς, για να κάνεις τους μαθητές σου, να συμμετέχουν ακόμα περισσότερο στο μάθημα, τότε τους βαθμολογείς, με βάση την αυτομική πρόοδο, γιατί θεωρείς ότι αυτός προσπαθεί περισσότερο και τον βαθμολογώ. Αν όμως βαθμολογείς με στόχο να πάρεις τους καλύτερους, τότε η αυτομική πρόοδος, θα πρέπει να έχει πολύ μικρό πούστο, ίσως και καθόλου. Λέω ότι, εδώ στο τεφά, ποιους θα πάρουμε στο μεταπτυχιακό, θα πάρουμε αυτούς, οι οποίοι έχουν βγάλει μεγαλύτερο μέσο όρο. Δεν θα πάρουμε αυτόν τον οποίο, είχε, ξέρω εγώ, στην αρχή της χρονιάς, όπως και εσάς, εδώ στο μάθημα, είχατε τόσο, και στη συνέχεια είχατε τόση επιβελτίωση, για να σας πάρουν. Αυτό λέω. Παίρνουμε το τελικό αποτέλεσμα. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Παίρνουμε το τι έγραψε τις Πανελλήνιες. Παίρνει στον καλύτερο. Λοιπόν, πες στο Ινια. Βασίλη, συγγνώμη. Και εγώ σας ρωτάω, γιατί ο παλαιός αρχιεπίσκοπος, ο Χριστόδουνος, σκυζότανε να μη φύγει ο βαθμός από τα θρησκευτικά. Είναι κάτι ανάλογο. Εμείς θέλουμε να κάνουμε τον κόσμο να ασχολείται με την άθληση για την υγεία του, κι ο άλλος θέλει να ασχολείται ο κόσμος για να ικανοποιήσει την πνευματική του υγεία. Γιατί στα θρησκευτικά όμως έχουμε βαθμό. Είναι μεγάλες παγίδες. Είναι πολύ μεγάλα. Γιατί υπάρχει και αυτή η άποψη. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι αφού η φυσική αγωγή, έτσι όπως την κατατήσαμε στο σχολείο, έχει ως μοναδικό στόχο τη διαβίω άθληση για υγεία, και αν κάποιος θέλει να μάθει μπάσκετ, θα πρέπει να πάει να πληρώσει, γιατί εκεί το καταλήξανε. Ενώ πληρώνουμε φόρους, έχουμε δημόσια δίθεν παιδεία, στο τέλος αυτός, ακόμη και για να μάθει ποδόσφαιρο, πηγαίνει έξω. Εάν βάλω το στόχο διαβίω άθληση για υγεία ως βασικό στόχο εκποίησης. Άρα λοιπόν, να ζήσει ο ιδιώτης και να βγάλει τα χρήματά του. Αφού εμείς εδώ, θα το καταλήξουμε να κάνουμε μόνο παιχνιδάκια, γιατί εκεί καταλήγει το πράγμα. Εάν συμβεί κάτι τέτοιο, να είστε σίγουροι, ότι δεν θα αργήσει η ώρα που ο γυμναστής, η θέση του γυμναστή, δεν θα έχει κανένα νόημα στο σχολείο. Θα είναι ακόμη πιο κάτω και από αυτόν που πουλάει τυρόπιτε στο κοιλικείο. Διότι αυτός που πουλάει τυρόπιτε στο κοιλικείο, μπορεί να πει σε κάποιον, δεν κάθεσες στη νουρά σωστά, δεν σου δίνω την τυρόπιτά σου. Ο γυμναστής όμως, όταν θα του έρθουν στο μάθημα, και θα το νιώσετε κι εσείς αυτό, θα του διαπιστώσετε, θα δείτε ότι χωρίς το μπαθμός είναι εξουσία. Χωρίς το μπαθμό, στο σχολείο, σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα, ή σε ένα τίποτα, είτε το θέλεις, είτε δεν το θέλεις. Και τα μαθήματα τα οποία δεν συμμετέχουν στο γενικό ποσοστό, για να βγει ο τελικός βαθμός, θα θεωρούν οι μαθητές ότι δεν έχει νόημα να ασχοληθώ με αυτά. Αυτή είναι η νοοτροπία που περνάει. Και δεν θα αργήσει, εάν λοιπόν, να αρχί κάποιος πολιτικός και να πει, ότι ξέρεις, η γυμναστική δεν έχει κανένα νόημα, ούτε ο βαθμός μετράει, τι κάνουμε, παιχνιδάκια. Ας το κάνουμε το απόγευμα στον δεύτερο τους χώρο. Για ποιο λόγο να έχουμε γυμναστική, αν πούμε ότι ο βαθμός δεν έχει νόημα. Σε ένα σύστημα όπου όλα τα υπόλοιπα μαθήματα βάζουν βαθμό, και με βάση αυτόν τον βαθμό προάγεται, έτσι όπως είναι το σύστημα εδώ, εάν το δικό μας το μάθημα βγει από αυτό το πράγμα και πει, εγώ βάζω βαθμούς όπως εγώ θέλω, που στο τέλος γίνεται, είναι πολύ εύκολο να πει κάποιος, είναι άχρηστο το μάθημα. Και πράγματι, ενώ στην τρίτη ηλικίου θα έπρεπε να έχουνε περισσότερες ώρες φυσικής αγωγής, λένε ότι δεν υπάρχει λόγος να υπάρχει φυσική αγωγή. Μπορεί να το κάνει και στον ελεύθερό του χρόνο. Πόσες ώρες είχατε στο λήκειο? Βλέπετε λοιπόν ότι τα πράγματα δεν θα πρέπει να τα βλέπουμε μόνο από την παιδαγωγική πλευρά, αλλά τα πρέπει να τα βλέπουμε και από την πολιτική τους πλευρά. Κώστα θα σκάσεις, πέστε. Είναι βασικός στόχος, αλλά είναι επικίνδυνος. Σύνδεσέτο με τη βαθμολογία. Αυτή τη στιγμή μιλάμε για αξιολόγηση σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα. Και είπαμε ότι ο βαθμός είναι πολύ σημαντικός για να μπορέσει να πάει στην επόμενη βαθμίδα και καθορίσει το μέσο όρο. Και η επιχειρηματολογία μου είναι πολύ επικίνδυνο να φύγει τελείως ο βαθμός από τη φυσική αγωγή για αυτούς τους λόγους που ανέπτυξα. Είναι σωστό αυτό το οποίο λες. Αλλά πολύ φοβάμαι ότι εάν κάνουμε ως βασικός στόχος τη διαφύγω άθληση για υγεία στη φυσική αγωγή, όπως ακούω από πολλούς, τότε δεν θα έχει νόημα να υπάρχει ανταγωνισμός. Δηλαδή πρέπει να τροφτούμε τα χλήματα και να διδάσουμε... Εδώ μπαίνει άλλο θέμα στη ζήτηση. Εμείς λέμε ποιες είναι οι συνέπειες. Εάν έχω διαφύγω άθληση για υγεία, ο βαθμός δεν έχει καμία θέση στη φυσική αγωγή. Για ποιο λόγο δεν έχει θέση στη φυσική αγωγή. Δηλαδή εσύ βάζεις εξωτερική παρακίνηση και λες, έτσι και συμμετέχεις στο μάθημα, θα σου βάλω άριστα. Ωραία. Είναι εξωτερική παρακίνηση. Με το που φύγει από το σχολείο... Περιμένε λίγο. Εδώ στην Ελλάδα το σύνολο των παιδιών... Περίμενε. Εδώ στην Ελλάδα το σύνολο των παιδιών έχουν πάνω από 16 στη φυσική αγωγή. Και πάρα πολύ έχουν 18, 19, 20. Διότι είναι εξειλή μαθημολογία. Τι σημαίνει αυτό? Με βάση σε αυτό το σκεφτικό θα έπρεπε στη συνέχεια να ασχολούνται με τον αθλητισμό. Θα ασχολούνται με αυτόν τον τρόπο. Άρα λοιπόν, όμως αυτό δεν ισχύει. Αυτός είναι ο λάθος τρόπος μαθημολόγησης από τη μεριά των καθηγητών. Συγγνώμη, εδώ τώρα το επιχείρημα ήταν... Λοιπόν, ακούστε εδώ πέρα, ακούστε εδώ. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει μια επιχειρηματολογία. Η άποψη κάποιον είναι ότι αν βάλω υψηλή μαθημολογία... τότε τα παιδιά θα αγαπήσουν τη φυσική αγωγή και δεν θα απογοητευτούν. Αν βάλω κάποιον 10 δεν θα αγαπήσει τη φυσική αγωγή. Και εγώ σας λέω, στα τόσα χρόνια που υπάρχει η φυσική αγωγή... οι περισσότεροι Έλληνες έχουν σχεδόν πάνω από 18 στη φυσική αγωγή. Δεν την αγαπήσαμε. Αυτό θέλω να πω, εάν τώρα βάλω διαβίω άθληση για υγεία... αυτό δεν συμβαδίζει με μαθημολογία με βάση τον καλύτερο. Έρχεται σε σύγκλουση. Δηλαδή, πρέπει κάθε τύπου που παίρνουμε να το σκεφτόμαστε και τις συνέπειες που έχει αυτό το πράγμα. Κλείνουμε. Όπως είπε, θα το κάνουμε γιατί θα δώσουν εξωτερικά κίνητρα... εξωτερική αναπροβολώτηση και στη συνέχεια... την εξωτερική αναπροβολώτηση την κάνουμε εξωτερική έτσι έως τα μετά... όταν βρει δυσκολία να ασχοληθούμε. Μπορεί να συμβεί και αυτό, αλλά μέχρι στιγμής... οι Έλληνες, οι περισσότεροι, το 80% των Ελλήνων... έχουν πάνω από 18. Αυτό δεν μετράει βαθμό της μονεστικής στο μεσόρο. Τώρα βάζεις άλλο. Τώρα θέτησαι άλλο. Βασικές λειτουργίες της βαθμολογίας στο εκπαιδευτικό μας σύστημα... είναι η επιλογή των καλύτερων. Εάν εμείς θελήσουμε να βάλουμε... κάτι διαφορετικό στα δικό μας στο μάθημα... αυτό είναι πολύ επικίνδυνο... και ίσως μας βγάλει και εκτός εκπαιδευτικού συστήματος. Ποια είναι η πρώτα στο Υπουργείο Παιδείας... θα πρέπει να τη γνωρίζετε... στο πώς πρέπει να βαθμολογούμε. Η πρώτα στο Υπουργείο Παιδείας είναι 40% δεξιότητες... 40% ατομική προόδος, προσπάθεια, ενδιαφέρον... παρουσίες και τα λοιπά... και 20% φυσικές ικανοποιήσεις. Θα πρέπει να γνωρίζετε παιδιά... ποια είναι η πρόταση του Υπουργείου Παιδείας. Το θεωρώ απαράδεκτο... να βγαίνουνε φοιτητές από το ΤΕΦΑ... και να μην ξέρουν ποια είναι η πρόταση του Υπουργείου Παιδείας... για την βαθμολόγηση των μαθητών. Τα προβλήματα της ατομικής προόδου. Σε πάρα πολλά, όταν θέλεις να βαθμολογήσεις... όπως εγώ ήρθα εδώ και σας είπα... ο βαθμός στο δικό σας γένει 70% από το γραπτό σας εδώ... και 30% από την εργασία σας. Κάθε καλός δάσκελος θα πρέπει στην αρχή... να καθορίζει τους παράγοντες... και το ποσοστό βαρύντας συμμετοχής αυτούς των παραγώνων στην βαθμολογία. Εάν εγώ πω εδώ στην ατομική πρόοδο 80%... και τους βάλω τέστ στην αρχή και τους βάλω τέστ μετά... γιατί μόνο έτσι μπορείς να δεις την ατομική πρόοδο... εάν θέλεις να είσαι συνεπής μόνο με αυτόν τον τρόπο. Τότε ο μαθητής θα κάνει ένα αλματάκι τσακ την πρώτη φορά... και την άλλη φορά θα κάνει ένα τεράστιο άλμα... και θα έχει μεγάλη ατομική πρόοδο. Εάν θέλουμε να είμαστε συνεπείς και να μην κοροϊδευόμαστε. Άρα λοιπόν, ένα τρόπο είναι να δείξει τις αρχικές του επιβιώσεις. Αλλά μπορεί να έχει και την πρόοδο στη συμπεριφορά. Θα φτάσουμε και στη συμπεριφορά. Είναι αδύνατο ή και δύσκολο ή και επικίνδυνο σε πολλές δεξιότητες... να δεις στην αρχή και να το δεις και στο τέλος. Για παράδειγμα, θέλεις να διδάξεις κατακόρημα. Τι θα του πεις του αλλού? Κάνε τεστ πριν, πρε-τεστ και πώς τεστ. Κάνε εδώ και την γκρεμοτσακί σου και θα τρέχουμε στα νοσοκομεία. Σε πάρα πολλές δεξιότητες δεν μπορείς να δεις την αρχική επιβιώση. Γιατί ακούω πολλούς ατομική πρόοδος. Ε, πάμε να τη δούμε στην πράξη. Πόσους καθηγητές και πόσους ιδιώτες εμάς γνωρίζετε... σας βάζουμε τεστ στην αρχή, να δούμε ποια είναι η επιβιώση ή η γνώση σας... και τεστ στο τέλος, να δούμε ποια είναι η γνώση σας... και να λάβω υπόψη την ατομική σας πρόοδο. Δεν υπάρχει λόγο κάτι να το κάνει, εκτός από παιδαγωγική σκοφιά. Για σκέψου το, από παιδαγωγική σκοφιάς είναι καταπληκτικό... από παιδαγωγική σκοφιάς να το κάνεις αυτό το πράγμα. Αλλά, πριν ακόμη το διδάξω κάτι, τι νόημα έχει, το ίδιο είναι και για τη φυσική εγωγή. Σε πάρα πολλές δεξιότητες, λοιπόν, δεν μπορείς να εφαρμόσεις τεστ... ή δεν έχει νόημα να το εφαρμόσεις. Το επόμενο. Καλά, αυτό για τη μικρή βελτίωση είναι γνωστό. Άλλο ένας ο οποίος είναι προχωρημένος, άλλη βελτίωση έχει... και άλλη βελτίωση έχει ο άλλος. Πώς θα το βλάβεις από το υπόψη σου. Δεν γίνεται. Το μεγάλο πρόβλημα είναι... εδώ σας έβαλα εγώ να κάνετε ένα τεστ... για τη ρίψη ή για την ταχύτητα. Και είδατε πόσο χρόνος φεύγει. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και τα προβλήματα που υπάρχουν. Για αυτό σας έβαλα να κάνετε τεστ. Για να πάρετε μια εμπειρία. Διότι χωρίς τεστ, δεν μπορείς να βάλεις βαθμό αντικειμενικό... αλλά βάζεις βαθμό αυτό που νομίζεις... ότι ο Ακώστας είναι καλός μαθητής, να πάρει 20. Αν δεν έχεις... γι' αυτό και βάζουμε σε όλους 20. Τέλος... όταν εγώ σε ένα μαθητή ο οποίος είναι σκράπας... του λέω «Ω, μπράβο, είσαι φοβερός, είσαι αστέρι». Και τον μεγαλώνω με αυτόν τον τρόπο. Τότε αυτός έχει λαντασμένη εντύπωση για τις ικανότητες... και αυτό το ότι πρέπει εγώ στο μαθητή να τον βαθμολογώ... με βάση στην ατομική πρόοδο... τον οδηγώ σε αναθασμένα συμπεράσματα. Για να έχει ένας άνθρωπος ισορροπημένη προσωπικότητα... είναι σημαντικό να γνωρίζει τη θέση του, τις ικανότητες του... σε σχέση με τους υπόλοιπους. Και όχι να ζει σε έναν κόσμο... όταν πήδεξα τρία μέτρα, τώρα πήδεξα τρία δέκα... άρα είναι θεός. Θα πρέπει να δείτε ότι στην κοινωνική ψυχολογία... για να αποκτήσω εγώ ταυτότητα... δεν είναι αρκετό να γνωρίζω μόνο την προηγούμενή μου επίδοση... αλλά είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζω και τη θέση μου... σε σχέση με τους άλλους. Διαφορετικά, αναπτύσσω λάθος άποψη για τις ικανότητές μου. Άρα λοιπόν, οδόντα της εκατό τοιμική πρόοδο. Καταλαβαίνετε ότι στις συμπεράσματα θα οδηγήσετε τους μαθητές σας. Φαντάζετε τώρα να είναι στο σχολείο ο μαθητής... και να του λες εσύ... «Ω, ρε, είσαι θεός» και να βγει έξω... και να πάει να κάνει κάτι, να ρίξει ή να παίξει κάπου... και να δει ότι είναι μάπα σε σχέση με τους άλλους. Φαντάζετε το ψυχολογικό σόκ που θα πάει... και τι συνέβαινε αυτό εδώ, το οποίο λέμε ότι θα πρέπει να συμβαίνει. Τέλος, αυτό είναι πολύ σημαντικό. Βασική αποστολή του σχολείου είναι η επιλογή των καλύτερων... ώστε να ξέρουμε ποιον θα βάλουμε στο δικαστικό σώμα... να ξέρουμε ποιον θα κάνουμε διευθυντή... ποιον θα κάνουμε καθηγητής στο πανεπιστήμιο. Εάν εγώ λάβω υπόψη μου την ατομική πρόοδο... ως βασικό κριτήριο 80% για να πάρει κάποιος μία θέση... καταλαβαίνετε τα προβλήματα τα οποία αμέσως διδοκούμε. Εάν, δηλαδή, εγώ θέλω να κάνω μία ομάδα ποδοσφαίων στο σχολείο... και θα πάρουν μέρος στο πρωτάθημα... και έχω στο μυαλό μου ότι θα πρέπει να βάλω όλους τους μαθητές... τότε εκεί θα έχεις πρόβλημα, θα χάνεις πάντα. Και με αυτόν τον τρόπο θα χάσουν και οι καλοί σου οι μαθητές. Άρα λοιπόν, εδώ πήρα από τον ΑΡΚΑ, όσοι διαβάζετε ΑΡΚΑ... προφανώς η ατομική πρόοδος και η βαθμολογία είναι ατέρια στι έρωτες. Αυτό φτάνει, γιατί θα ήθελα να πάνω να μιλήσουμε και για τη συμπεριφορά... γιατί κάποιοι λένε να λάβουμε υπόψη στην βαθμολογία... το αν κάποιος αγαπάει τη φυσική αγωγή. Ή κάποιοι λένε να βαθμολογήσουμε με βάση στη συμπεριφορά του. Και εμείς τι κάνουμε πολλές φορές εδώ οι καθηγητές, λέμε... α, αυτοί που έρχονται εδώ στο μάθημα, αυτοί παίρνουνε μπόνους. Γιατί? Γιατί το κάνουμε? Για να έρθουν περισσότεροι φοιτητές, για να έχουν κόσμο. Εάν εγώ είμαι καλός δάσκαλος εδώ τώρα... και σας περνάω γνώσεις, τότε εσείς που έρχεστε εδώ... είστε καλύτεροι από τους άλλους, επειδή δεν έρχονται. Έτσι απλώνει το πράγμα. Αλλά όμως θα μιλήσουμε την επόμενη φορά που είναι το τελευταίο μάθημα... θα αναβερθούμε ενδεικτικά... και επίσης στη συνέχεια θα πούμε και κάποια πράγματα και για τις εξετάσεις. Ελπίζω σήμερα να σας έβαλα στις σκέψεις σχετικά με την ατομική πρόοδο... γιατί την ακούω πολύ συχνά και σε πάρα πολλά συνέδρια... και έχουν χτιστεί πολλές καριέρες πάνω σε αυτό το θέμα. Καλή συνέχεια! |
