| : My News Καλησπέρα, όταν βλέπετε, Αυτό φαίνεται να επικράτησε όταν ο Τόμας Έντισον ανακάλυψε τον ελληνικό λαμπτήρα και το οποίο θεωρήθηκε μια πολύ μεγάλη ανακάλυψη για την εποχή, μια πολύ μεγάλη ιδέα. Αν στο μυαλό μας έχουμε την ελληνική πραγματικότητα θα λέγαμε, θα φανταζόμασταν την εικόνα του Αρχιμήδη ο οποίος βγαίνει από την πανήρα του Πανικόβλητος γυμνός και φωνάζει έβρυκα, έβρυκα. Γιατί σήμερα θα μιλήσουμε για ιδέες, ας πριν έχουμε στο μυαλό μας την εικόνα του Αρχιμήδη που τρέχει γυμνός ας κρατήσουμε την εικόνα του φωτεινού λαμπτήρα όταν μιλάμε για νέες ιδέες. Ο Καζατζάκης είχε πει ότι δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μοναχά άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες και συνήθως αυτές παίρνουν το μπόι αυτό που τις κουβαλάει. Λοιπόν, δεν σας λέω ακόμα λίγο μορδιάς, μόνος αυτός είμαι εγώ και το μπόι μου είναι 1,82. Σήμερα θα ακούσετε για εθελοντισμό, για ενεργούς πολίτες, θα ακούσετε για δράσεις, για εκδηλώσεις κυρίως θα ακούσετε για ιδέες που αφορούν την κοινωνία. Θα ήθελα να κάνουμε μαζί ένα μικρό ταξίδι από τη στιγμή που γεννιούνται ιδέες μέχρι αυτές γίνονται πράξη. Θα ήθελα, ενώ προκαταβολικά μπορεί στο μυαλό μας να νομίζουμε ότι οι ιδέες κοστίζουν σε χρήματα θα ήθελα να δούμε μαζί ποιο είναι το πραγματικό κόστος των ιδεών που μπορεί να αλλάξει την καθημερινότητά μας μπορεί να αλλάξει την ζωή μας. Είμαστε στην Πάτρα, μια πόλη που βμίζεται για το καρναβάλι της, είναι το μεγαλύτερος στην Ελλάδα μια δράση που οι άνθρωποι συμμετέχουν, ψυχαγουγούνται, μια δράση μεγάλη εξοστρέφεια, έχει πολλούς επισκέπτες. Στη δική μου πόλη στην Αμαλιάδα, που βρίσκεται 70 χιλιόμετρα από εδώ, ο δήμος είχε σταματήσει να κάνει καρναβάλι στην ομάδα που τραστηριοποιούμασταν τότε, έφτασε ένα έτοιμο από τους συμπολίτες ότι μήπως θα έπρεπε να γίνει μια εκδήλωση που αναφορά την πόλη της αποκριές. Λοιπόν, επειδή έχουμε ένα πάθος στο να δημιουργούμε νέες λέξεις και να φτιάχνουμε νέα πράγματα θα διαβάσατε, ίσως μας αρέσει να δυσκολεύουμε λίγο την Google στην αναζήτηση λοιπόν, πήραμε ένα βαλιό έθιμο, αυτό της μπουλάς, ότι ντύνουμε πρόχειρα και πηγαίνω και χτυπάω πόρτες τα βράδια και τρομάζω τον κόσμο, το ποδήλατο έχει μια μεγάλη άνθεση στην πόλη και μας ενδιαφέρει πάντα να μεταφέρουμε και οικολογικά μηνύματα, οπότε παντρέψαμε μπουλά, ποδήλατοδρομία και βγήκε η μπουλατοδρομία. Είναι πραγματικότητα για πέντε συνεχόμενα χρόνια, οι άνθρωποι συμμετέχουν, συμμετέχουν με πολύ καλή διάθεση, με δίψα, με όρεξη και ταυτόχρονα κάθε φορά βλέπουμε την πόλη μας, μάθημα πρώτο λοιπόν, ιδέες κοστίζουν στη διάθεση. Κάποια άλλη στιγμή χρειαζόμαστε ένα μέσο, το οποίο να μας δίνει τη δυνατότητα να περάσουμε μηνύματα, να αφιεπνήσουμε συμπολίτες, να προσπαθήσουμε να τους ενεργοποιήσουμε και ο κινηματογράφος ήταν ένα πάρα πολύ καλό μέσο. Αντί όμως να τον κρατήσουμε κλειστό σε μια αίθουσα, αποφασίσαμε να φτιάξουμε έναν ανοιχτό κινήμενο συνεμό, να μεταφέρουμε αυτή τη δράση από πλατεία σε πλατεία, σε παιδική χαρά, σε εξέδρα κολυμβητηρίου, στην παραλία, και κάθε φορά να λάβουμε την προβολή, με το είδος της ταινίας ή των ντοκιμαντέρων, να προκληθεί μια συζήτηση μετά, να προκαλέσει ένα ενδιαφέρον, να περάσουν μηνύματα, βέβαια σε όλη αυτή τη διαδικασία χρειάστηκε να συνοηθούμε με φορείες, να πάρουμε άδειες όπου χρειάζεται, να οργανώσουμε γείτονες, παιδιά. Μάθημα δεύτερο λοιπόν, ιδέες κοστίζουν σε κόπο και προγραμματισμό. Όταν ταξιδεύουμε στο εξωτερικό, συνήθως βλέπουμε πολύ ωραία πράγματα, ειδικά στο δημόσιο χώρο, ένα μεγάλο έλλειμος στη χώρα μας είναι η αξιοποίηση του δημόσικου χώρου. Όταν βλέπουμε στο εξωτερικό βλέπουμε πολύ ωραία πράγματα, όταν γυρίζουμε πίσω, οι περισσότερες από εμάς τα μεταφέρουμε πλάσα, μια κουβέντα ωραία σε μια παρέα, για να προκαλέσουμε ενδιαφέρον. Μπορούμε να πάνε τα πράγματα πιο πέρα, να δούμε αυτά που συμβαίνουν έξω και όχι απαραίτητα να τα μιμηθούμε, να τα αξιοποιήσουμε και να κάνουμε και εμείς κάτι αντίστοιχο. Εμένα αυτό που με ρέθησε ιδιαίτερα όταν ταξίδιψα στο Βερολίνο, ήταν ότι παντού υπήρχαν τραπέζια του παιγιμπόγκνι Πέτρια, μόνιμες κατασκευές, που υπήρχαν σε δημόσιο χώρους και τα αξιοποιούσαν όλες τις ελικίες, είναι και ένας ήπιος τρόπος άθλησης, εμείς σχεδίσαμε κάτι άλλο, λέμε ωραία αυτή η κατασκευή, μακάρι να γίνει και στην πόλη μας, μήπως θα μπορούσαμε να φτιάξουμε πιο ωραία τραπέζια. Άρα λοιπόν η ιδέα ήταν να απευθύνουμε ένα κάλεσμα σε αρχιτέκτονες, σε σχεδιαστές, να μας στείλουν σχέδια που να έχουν αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, να φτιάξουμε όμορφα δηλαδή τραπέζια του παιγιμπόγκνι Πέτρια, να έχουμε μια έκθεση με τα σχέδια, να την περιφέρουμε από πόλη σε πόλη, για κάποια στιγμή κάποια αρχή να απευθυνθοποιηθεί αυτό που θέλουμε να κάνουμε και να πήρνει να τα κατασκευάσει. Δεν έχουν κατασκευαστεί ακόμα, παρόλα αυτά, κάποια στιγμή αυτά είναι τα σχέδια, δεν ανταποκριθήθηκαν όλοι, αλλά ανταποκριθήθηκαν κάποιοι. Κάποια στιγμή στη διπλανή πόλη έγινε η έκθεση Φαντάσου την Πόλη και συμμετείχαμε εμείς σαν ομάδα με την πρότασή μας για τα υπέρθεια τραπέζια του πιμπόγκ. Υπήρχε πολύ μεγάλη απήγηση, αρκετός ενθουσιασμός, ακόμα και οι τοπικοί άρχοντες εκφράστηκαν πολύ θετικά, δεν προχώρησαν βήμα παραπάνω. Το αποκορύφωμα αυτής της ιδέας ήταν ότι στην Αμαλιάδα το καλοκαίρι που πέρασε διεργανώθηκε πανελλην το πρώτο ανοιχτό τουρνά επί τραπέζιας αντισφέρησης, το οποίο είχε πάρα πολύ κόσμο και συνεχίσαμε να προκαλούμε το ενδιαφέρον κύριο από αυτή την ιδέα και ελπίζουμε κάποια στιγμή, κάποια αρχή, μπορεί και ο δημοσπατρέων που ξέρεις, να αγκαλιάσεις αυτή την ιδέα, να φτιάξεις τη διατραπέζια και να ενταχθείς σε μια γενικότερη φιλοσοφία της ύπιας άθλησης μέσα στην Πόλη, ύπιων δραστηριοτήτων που προκαλούν το ενδιαφέρον πολιτών, επισκεπτών και το κάτι εξής. Μάθημα τρίτο, ιδέες κοστίζουν σε όραμα και δίψαγε το καινούριο. Καμιά φορά, όταν ξεκινάμε να σκεφτούμε μια ιδέα, πότε δεν φανταζόμαστε πόσο μπορεί να μας ξεπεράσει σε τη διαστολία αυτό που είπαμε με τον Μπόι στην αρχή. Ένα αγαπημένο σουβενήρ που μου αρέσει να εκιοποιούμε όταν πηγαίνω στη ξενοδοχία, στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, είναι αυτά τα ωραία ταμπελάκια που λένε μην ενοχλείται. Υπάρχουν και άλλα περίεργα δομές που κάνουν τέτοιες συλλογές. Λοιπόν, και τώρα στη ξενοδοχία που παίρνω, ήδη το έχω βάλει στη βαλίτσα. Λοιπόν, είναι φοβερό πώς κάνει αφορά γύρω μας. Υπάρχουν πράγματα τα οποία, αν τα δεις λίγο διαφορετικά, μπορούν να αποτελέσουν εργαλεία τα οποία μπορεί να αξιοποιήσεις και να περάσεις μηνύματα σε μια λογική αφύπνηση, σε μια λογική επαγρύπνηση, σε μια λογική ενεργοποίηση των συμπολιτές σου για κάτι που έχει κοινωνικό ενδιαφέρον. Έτσι λοιπόν πήραμε τα μην ενοχλείται τα ταταμπελάκια και τα κάναμε, παρακαλώ, ενοχλείται. Και τα γεμίσαμε μηνύματα και έγιναν αυτά που βλέπετε. Τα οποία σε κάθε εκδήλωση, σε κάθε δράση, πόρτες γέμισαν με αυτά τα ταμπελάκια και προκλήθηκε ένα ενδιαφέρον, αρκετά σημαντικό, που καλό είναι να αναρωτιόμαστε καμιά φορά ότι ακόμα και τα μηνύματα αν είναι σημαντικά, πολλές φορές ο τρόπος που θα τα πεις, ο τρόπος που θα τα δείξεις, γιατί σε μια εποχή που είναι γεμάτα από πληροφορία, χρειάζεται να τα δείξουμε λίγο διαφορετικά για να έχουν απήχηση. Μάθημα τέταρτο, οι ιδέες κοστίζουν σε φαντασία. Και όπως έχει πει και ο Einstein, πολλές φορές η φαντασία είναι πιο σημαντική και από τη γνώση. Υπάρχει μια αίσθηση ότι οι ιδέες ειδικές μας είναι πάντα καλύτερες από όλων των άλλων. Δεν είναι αλήθεια. Υπάρχουν πολύ ωραίες ιδέες, οι οποίες μπορείς να τις αξιοποιήσεις, μπορείς να τους αλλάξεις λίγο τον τρόπο. Εδώ βλέπετε ένα, όπως λέω εγώ, αλληλεπιδραστικό γκράφιντι, που υπάρχει σε διάφορους τείχους στον κόσμο. Η ιδέα ήταν, when I die, I και εκεί συμπίρουν ο κόσμος, όταν πεθάνω θα ήθελα, πριν πεθάνω μάλλον, before I die, πριν πεθάνω θα ήθελα να. Και ένας άδειος τείχος ξαφνικά για ένα σημείο συνάντησης, ένα σημείο αλληλεπίδρασης, ένα σημείο επικοινωνίας των ανθρώπων. Η βροχή περνούσε, έζημαν τα βαλιά μηνύματα, ο κόσμος περνάγε, έγραφε καινούρια. Εμείς, λοιπόν, ονομάσαμε τη δράση τείχη αλλιώς και σε κάθε δράση αντίστοιχη, εδώ, όταν έκλειναν το UTI, οι φοιτητές της πόλης ήθελαν να αντιδράσουν, ήρθαμε σε επαφή μαζί τους και φτιάξαμε ένα τείχο που έλεγε προσεχώς κλειστό λόγο και συμπίρωσαν τα μηνύματά τους, ήταν και συγκεντρικό σημείο, οπότε είχε μεγάλο αντίκτυπο. Ενώ σε μια παιδική χαρά, η δράση άλλαξε χαράτηρα, όταν μεγαλώσε ο θέλω και μικρά παιδιά και μοιράστηκαν τα όνειρά τους στον τείχο για το τι θα ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσουν. Μάθημα 5 λοιπόν, είδε σίγουρα δίκο στήνους η ιδιοκτησία. Εδώ είναι το σημείο που κορυφώνεται λίγο η δράση, κορυφώνεται λίγο η ένταση, είναι ένα σημείο το οποίο είναι μια ιστορία που εμένα προσωπικά με συγκλώνησε, κράτησε αρκετό καιρό, ήταν από τις μεγαλύτερες δάσεις που υλοποιήσε αυτή η ομάδα. Βλέπετε εδώ ένα άδειο παρτέρι σε ένα κεντρικό πεζόδρομο της πόλης, αυτά τα παρτέρια φιλοξενούσαν φίνικες, κάποια στιγμή δεν ξέρω ποιος αποφάσισε να κάνει την Ελλάδα Μαϊάμι, τέλος πάντων η Ελλάδα γέμισε φίνικες, οι φίνικες αρρώστησαν με το σκουλί και το κόκκινο, ξεράθηκαν και για πολλά χρόνια έμειναν χωρίς δέντρα αυτά τα παρτέρια στον κεντρικό πεζόδρομο. Άρα αποφασίσαμε να κάνουμε μία δράση που ονομάστηκε Ζητούτε Δέντρα και η ιδέα ήταν να μπουν ψεύτικα δέντρα, μία οικαστική ακτιβιστική δράση στον κέντρο της πόλης, τα οποία φτάσαν στον κορμό τους θα είχαν μηνύματα προς πίσω που θα προκαλούσαν ένα ενδιαφέρον. Αντίστοιχα υπήρξε μια καμπάνια ενημέρωσης εκείνη την περίοδο που είχε το χαρακτήρα μικρής αγγελίας, δημοσιεύτηκε δηλαδή καμπάνια μάρκετ της όλης ιστορίας ήταν Ζητούτε Δέντρα να καλοπίσουν πεζόδρομο υπαρχιακές πόλεις μόνο σοβαρές προτάσεις δεχθές. Λοιπόν, καταλαβαίνετε ότι προκλήθηκε μία μεγάλη κουβέντα στην πόλη, μία αντίδραση, οι δημοτικές αρχές δεν μπορούσαν να φογκραστούν αυτούς τους τρόπους. Εδώ θα βάλω μια ανωτελεία και θα πω, επειδή με συνοδεύει μια ιδιότητα του ενεργού πολίτη εδώ, θα ήθελα να σας δώσω τη δική μου ερμηνεία. Ο ενεργός πολίτης για μένα είναι φυσικά εθελοντής, δηλαδή σε μετατία και εθελοντικά, σε πολλές δραστηριώτες, αλλά το πάει ένα βήμα παραπέρα, δηλαδή ψάχνει λίγο την αιτία των πραγμάτων, δεν ασχολείται με ένα θέμα μόνο την ώρα της δράσης, το ψάχνει και λίγο μετά, μαζεύει υπογράφες, κινητοποιεί, φτιάχνει μια δυναμική, η οποία θα καταλήξει κάποια στιγμή σε ένα κέντρο λήψης απόφασης, για να επηρεάσει αυτό το κέντρο λήψης απόφασης, ένα δημοτικό συμβουλείο ή οτιδήποτε, προκειμένου να παρθούν αποφάσεις που θα λύσουν το θέμα πιο αποτελεσματικά και πιο γρήγορα. Εδώ αξίζει να μάθετε, αν δεν το ξέρετε ήδη, ότι όταν άλλαξε ο νόμος για τοπική αυτοδιοίκηση, το λέγομενος Καλλικράδης, έδωσε την δυνατότητα με 25 υπογραφές που μαζεύονται από πολίτες, να μπορεί να τεθεί ένα θέμα στο δημοτικό συμβούλειο και να συζητηθεί υποχρεωτικά. Είναι μια αρχή για να ανοίξει ο δρόμος μιας απευθείας σύνδεσης των πολιτών, των ομάδων, με τα κέντρα λήψης απόφασης και το πιο κοντινό σας είναι το δημοτικό συμβούλειο. Επίσης, αυτό που θέλω να πω είναι το εξής, όσοι ανήκονται σε ομάδες, κάθε συλλογικότητα, κάθε ομάδα πρέπει να αισθάνεται ότι έχει μια ιδιαίτερη ευθύνη απέναντι στην κοινωνία. Γιατί, όταν μαζεύεις κόσμο, σημαίνει ότι πέρα απ' τον επηρεάζεται ο ένας τον άλλον, επηρεάζεται και αυτούς οι οποίοι είναι αποδέχτης με τα όλα τα πράγματα που κάνετε. Άρα λοιπόν, ας αποφεύγουμε τις αγγυλώσεις, όσοι έχουν μέσα τους ενσωματώτερο ενθρωτισμό, είτε είναι σύλληγος, είτε ΜΚΙΟ, είτε πολιτικό κόμμα, είτε αυτοδιαχειριζόμενο στέκη, είτε οτιδήποτε έχει αυτό, ας χτίσουμε πάνω σε αυτά που μας ενώνουν και ας μην ψάχνουμε πάντα τα σημεία διαφωνίας. Οι νέες ιδέες είναι αυτά τα σημεία που μπορούμε να χτίσουμε για κάτι μεγαλύτερο. Επιστρέφοντας λοιπόν στη δράση, τα δέντρα είχαν αυτά τα μηνύματα. Θα σας δίνω λίγο χρόνο. Λοιπόν, η επανάσταση του humor, όπως τα έλεγα εγώ, δεν θα ξεχάσω τη στιγμή που έβλεπα ένα γέροντα να περπατάει και να σταματάει μπροστά από να δείτε τη δέντρα, να διαβάζει το μήνυμα και να ξεπάρει σαγέλια. Από όποια άλλη αντίδραση θα μπορούσετε να φανταστείτε, αυτό έχει το μεγαλύτερο αποτέλεσμα. Τα δέντρα ήταν έτσι. Γενικά έχουμε και μία, μας αρέσει και πολύ η αισθητική, οπότε φροντίζουμε να πλαισιώνουμε αυτό που κάνουμε ωραία αισθητική. Κράτησα 10 μέρες αυτό. Σας λέω ότι έχει πολύ μεγάλη ένταση, έπρεπε να λαμβάνω τα αποφάσεις καθημερινά. Είχε επαγγάλει η εξοστρέφεια, η δράση έγινε πρωτοσέλυτος σε κάποια αθηναϊκή εφημερίδα, αλλά κυρίως τα παρτέρια μέσα στα 15 μέρες. Απέκτησαν έξι πανέμορφες μανόλες που ήταν και κοντά στα Χριστούγεννα, στολίστηκαν, οπότε αποκτήσαν και έξι χριστουγεννιάτικα δέντρα στο κέντρο της πόλης. Μάθημα έκτο, ιδέες κοστίζουν στις αποφάσεις και στις ανθρώπινες σχέσεις. Ψιάζω προς το τέλος σε μία νέα πρωτοβουλία, μία νέα ομάδα, η μεταξέλιξη της προηγούμενης. Σχεφθήκαμε, λοιπόν, ότι υπάρχουν πάρα πολλοί υπολογιστές που κάθονται στα σπίτια, απαρχαιωμένοι, μπορεί και εσείς να έχετε στο σπίτι σας κάποιον υπολογιστή. Και θα μπορούσαν αυτοί οι υπολογιστές να αξιοποιηθούν. Σχεφθήκαμε, λοιπόν, να παθύνουμε ένα κάλυμμα στους συμπολίτες, σε επιχειρήσεις, να μαζέψουμε αυτούς τους υπολογιστές, να εγκαταστήσουμε δωρεάν και ανοιχτό λογισμικό, ώστε να μπορέσουμε να τους εγκαταστήσουμε λειτουργικούς και πάλι και όταν συγκεντρώναμε πέντε στον αριθμό, να μπορέσουμε να φτιάξουμε ένα ανοιχτό εργαστήριο όπως ονομάζουμε τη δράση και να τους τοποθετήσουμε εκεί που υπάρχει ανάγκη. Αυτή τη στιγμή λειτουργεί το πρώτο ανοιχτό εργαστήριο στο ΚΠ Αμαλιάδας και υλοποιείται από το Δήμο, το Κέντρο Διαβίου Μάθη στο Δήμο, το πρόγραμμα Νέες Τεχνολογίες Συντηρητή Λυκία, οπότε εκπαιδεύονται οι ηλικιωμένοι και μια πολύ ευαίσθητη ομάδα πληθυσμού, που μας προκάλεσε γενικά μεγάλη συγκίνηση, χρειάστηκε πολλές ώρες και δεξιότητες για να γίνει αυτή η δράση ή πράξη. Μια ομάδα η οποία γενικά είναι αποκλεισμένη από διάφορα πόσο μάλλον από τη τεχνολογία και μας δίνει ιδιαίτερη χαρά που αυτοί υλοποιείται. Το εργαστήριο είναι αυτό και μάθημα έδωμο, ιδέες σχετικά με τελετές ώρες εθελοντισμού και αγάπης για τον συνάνθρωπο. Και τώρα που τελειώσαν τα μαθήματα έπρεπε να αιτιολογήσω και τη δεύτερη ιδιότητα του εκπαιδευτή. Λοιπόν, θα έλεγα ότι όλοι κάποια στιγμή είχαμε μια ιδέα. Αν δεν ποτίσουμε αυτή την ιδέα, αν δεν τη φροντίσουμε, αυτή η ιδέα θα μαραζώσει. Δεν πρόκειται να μεγαλώσει, θα μείνει απλά μία από τις πολλές ωραίες κουβέντες που λέτε όλες τις παρέες σας και δεν προχωράμε να βρουμε βαραπέρα. Θα ήθελα, άρα λοιπόν, εν κατακλείδει, ενώ άλλο πράγμα έχουν στο μυαλό μας, ιδέες δεν έχουν κόστος συνήθως σε χρήματα. Όμως, όταν γίνονται πράξη, μπορούν να αλλάξουν τη ζωή μας. Θα ήθελα να αναθυμηθείτε μια τέτοια ιδέα. Θα ήθελα να θυμηθείτε μια ιδέα που αφήσατε στην άκρη, που δεν την πραγματοποιήσατε. Θα πρέπει αυτή την ιδέα, τώρα που είδατε ποιο είναι το πραγματικό κόστος των ιδεών, να την πείτε δυνατά, να την μοιραστείτε, να τολμήσετε να την κάνετε πράξη. Μπορεί να αλλάξει η ζωή σας, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι μπορεί να αλλάξει και η δική μας ζωή. Όταν θα βλέπετε αυτή την εικόνα, να θυμάστε ότι μια νέα ιδέα σας περιμένει. Τολμήστε, σκεφτείτε μεγάλα, πράξτε ακόμη μεγαλύτερα. Σας ευχαριστώ. |
