| : Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Φεστιβάλ Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Φεστιβάλ Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Φεστιβάλ Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Φεστιβάλ Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Φεστιβάλ Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Υποτιτλισμός Βασιλιάς Γούσις, Τελευσίνιος και εργάζομαι στον αφήγγερμιο οργάνωτο Ισκή. Και πάντα όταν κάνω αυτά τα εργατικά έργα σε όλη την Ευρώπη πάντα ρωτάω και τους παραγωγούς και τους καλλιτέχνες και αυτούς που δημιουργούν τις διαδικασίες τι γνωρίζετε για το κοινό σας. Και υπάρχουν δύο κοινές, ας το πούμε, δύο πιο συνηθισμένες απαντήσεις που παίρνω σε αυτή την ερώτηση. Η πρώτη είναι ότι δεν γνωρίζω και πολλά αλλά δεν ενδιαφέρει, η τέχνη είναι το αν την καταλαβαίνει ο καθένας. Και η δεύτερη είναι ότι γνωρίζω πολύ καλά τι θέλει το κοινό, γνωρίζω τις ανάγκες του, έχει ανάγκη από αυτό, χρειάζεται εκείνο, χρειάζεται το άλλο ή μην χρειάζεται αυτό. Και η δεύτερη είναι ότι γνωρίζω πολύ καλά τι θέλει το κοινό, γνωρίζω τις ανάγκες του, έχει ανάγκη από αυτό, χρειάζεται εκείνο, χρειάζεται το άλλο ή βαριέται, κοιμάται, δεν προσέχει. Η απάντηση όμως που ποτέ δεν έχω πάρει μέχρι τώρα και θα ήθελα να πάρω είναι ότι δεν γνωρίζω αλλά θα ήθελα να μάθω. Και θεωρώ ότι το να είσαι τίμιος και ειλικρινής και να πεις ότι πραγματικά δεν γνωρίζω κάτι είναι η μόνη πραγματική και αληθινή απάντηση. Γιατί το κοινό έχει πάρα πολλές εναλλαγές, είναι πολύ πλοκό, έχει διάφορες μεταπτώσεις, αλλάζει γνώμη, οπότε επί της ουσίας δεν γνωρίζουμε και πολλά για το κοινό. Και για μένα η πραγματική τέχνη δεν μπορεί να ξεκινήσει χωρίς πραγματικά να αποφύγουμε στην ουσία στο να κάνουμε το κοινό μας σαν να είναι μία μοναδική αυγεία. Για μένα πρέπει να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου, να αποδέχεσαι το γεγονός ότι δεν γνωρίζεις πράγματα, αλλά από την άλλη παιδιά να είσαι και περίεργος στο να μάθεις. Και για μένα οι θεατρικές σκηνές και οι χώροι των εκθέσεων μπορούν να είναι πραγματικά τόπι για να βρούμε αυτή την έννοια. Και σήμερα έχουμε τέσσερις ομιλητές εδώ. Είμαι πολύ χαρούμενος για αυτό. Και από τα ίδια που γνωρίζω για αυτούς τους ομιλητές, είμαι πολύ χαρούμενος γιατί βλέπω ότι όλα αυτά είναι πραγματικά πραγματικά. Και από τα ίδια που γνωρίζω για αυτούς τους ομιλητές, είμαι πολύ χαρούμενος γιατί βλέπω ότι ξεφεύγουν από τα στερεότυπα και προσπαθούν πραγματικά να μάθουν το κοινό τους. Και όπως και εσείς είμαι και εγώ σήμερα εδώ για να μάθουμε. Έχουμε τέσσερις παρουσιάσεις, 10 λεπτόνια κάθε μία. Εκεί θα συζητήσουμε, θα κάνω λίγο το εραστατικό. 5 λεπτά μέχρι το τέλος του παρουσίασης και μετά τα 2 λεπτά σε σκόπου. Μετά θα έχουμε μία δύο ερωτήσεις μεταξύ μας και μετά θα λάβουμε όλη μέρα σε αυτή τη συζήτηση. Θα σας μιλήσω λίγο με το πρόγραμμα για να το βοηθήσετε εσείς το ιστορικό και πώς αναπτύσσετε και σας καλώ να εστιάσουμε τις πρακτικές και τις μεθόδους με τις οποίες γίνεται η προσέγγιση του κοινού και τι μπορεί αυτό να σημαίνει μελλοντικά για την ανάπτυξη του σκητυμένου κοινού, που είναι τα παιδιά. Λοιπόν, λίγα λόγια για το ιστορικό προγράμματος. Κατ' αρχάς το πρόγραμμα αυτό υποστηρίχθηκε από το δίκτυο για τα δικαιώματα του παιδιού, από τις ανομιγίες, από όπου θεμοτοδοτήθηκε και από το μεταφυγιακό του συλλογίας του Βαχτίτα και έχει μία θεωρητική βάση πάνω στις εξής έννοιες. Πρώτα απ' όλα την έννοια του πολιτισμού με τη σύγχρονη προσέγγιση, όχι δηλαδή ο πολιτισμός σαν ένα αριστούργημα, αλλά ο πολιτισμός ως τρόπος ζωής, δηλαδή η καθημερινότητά μας, οι πράξεις και οι κινήσεις μας. Εκεί όπως συναντάει την έννοια της πόλης, έχουμε την αρχιτεκτονική και πάλι όχι με τη μορφή του κύματος ενός μονομένου κτιρίου, αλλά την αρχιτεκτονική ως τη σταθερή σκηνή όπου διαδραματίζεται η ζωή των ανθρώπων. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι κινήσεις μας και τα ήδη μας έχουν μια βαρύτητα και αποκτούνε μια αξία με βάση του τι εμείς επιλέγουμε να κάνουμε. Και εδώ συναντάμε την έννοια της σύγχρονης συλλογής, με την έννοια ότι ένα μέρος του φυσικού κόσμου μετατρέπεται σε μουσιαϊκό αντικείμενο απλώς επειδή το επιλέγουμε. Και πάνω στην έννοια της επιλογής, που είναι μια πολιτική σχέση με τα πράγματα, συνύσταται και η κάθε πόλη. Η κάθε πόλη είναι η μορφή της πολιτικής της. Άλλο η Αθήνα, άλλο το Παρίσι, άλλο οι Μπαρκελόνοι είναι μια σειρά επιλογές και πράξεις που συνιστούν με μια ταυτότητα χωρική και πολιτισμική. Και εμείς το πρόγραμμα αυτό δίνουμε δικαίωμα στο παιδί σαν υποκείμενο, μα κάνουμε αυτή την επιλογή. Έτσι λοιπόν προκύρθη το δικαίωμα του παιδιού στην πόλη, που δεν είναι άλλο από ένα παιδαγωγικό πρόγραμμα που σχεδιάζαμε για σχολεία, αυτό είναι σημαντικό. Είναι βασισμένο μεθοδολογικά στη μέθοδο Project, κλειστού καθοδηγούμενου τύπου. Είναι μακράς διάρκειας, τρεις μήνες περίπου. Και αυτή τη φορά όταν εφαρμόστηκε, την χρονιά που εφαρμόστηκε, εφαρμόστηκε σαν παιδιά δημοτικού από τετάτυμα έχει έγκλη. Ωστόσο από τη δομή του το πρόγραμμα με κατάλληλη προσθήκη υλικού μπορεί να εφαρμοστεί είτε σε μεγαλύτερες είτε σε μικρότερες ηλικίες. Ο στόχος είναι να διελειωθεί το παιδί ότι η πόλη, ότι το περιβάλλον του είναι ένα εντελώς ανθρωπογενέστη περιβάλλον, έχει δικαίωμα να συμμετέχει και μπορεί να τον αφισβητήσει και του δίνουμε τη δυνατότητα να βρει μόνο του τη θέση του στη πόλη που ζει, να μεγαλύψει τη θέση του στη πόλη που ζει. Έχουμε τέσσερις άρξονες θεματικούς πάνω στους οποίους βασίζονται οι δράσεις. Δικαίωμα στη γνώση, δικαίωμα στην αφισβητήση, στη συμμετοχή και στη σύνθεση. Με το δικαίωμα στη γνώση, φιλομεντρούμε σελίδες από το συντακτικό της αρχιτεκτονικής, δηλαδή εξηγώνομαστε με κάποιες έννοιες, όπως είναι η κλίμα, κάτω όριο, η κλατεία κλπ. και προσπαθούμε με διάφορες δράσεις και προσεγγίσεις να εξηγηωθούμε με αυτές. Το δικαίωμα στην αφισβήτηση, δίνουμε στα παιδιά παραδείγματα από υλοποιημένα περιβάλλοντα στο εξωτερικό ή από όλο τον κόσμο και έχει σημασία η έννοια του υλοποιημένου, για να δείξουμε στα παιδιά ότι το διαφορετικό είναι υπαρκτό, είναι πραγματικό και τους δίνουμε τη δυνατότητα μέσα από αυτά τα παραδείγματα να αναστοχαστούν και να σκεφτούν την καθημερινή τους σχέση με την πόλη και αυτό που συμβαίνει στο δικό τους περιβάλλον. Και δικαίωμα στη συμμετοχή, αφού εξηγηωθούν με όλες αυτές τις έννοιες, τους δίνουμε τη δυνατότητα να συγκεντρώσουν τις δικές τους ανάγκες και να τους παρουσιάσουμε, να τους κοινοποιήσουμε, είτε με κάποιο μέσο όπως η αφήσα και λοιπά, είτε να τους φέρνουμε σε επαφή με φορείς όπως ο βήμος και λοιπά, για να εκφράσουν τα δικαιώματά τους. Εδώ έχουμε ένα παράδειγμα από μια παρουσίαση που είχε γίνει στο Δημαρχείο της Αισαλονίκης, στα παιδιά μιλήσαμε για πράγματα που είχαν σκεφτεί καταδέντες του προγράμματος στον ίδιο τον δήμαρχο. Και τέλος στο δικαίωμα στο όνειρο, που είναι σύνθεση και φαντασία, τα παιδιά σχεδιάζονται και ανακατασκευάζουν αιτητική τους πόλη με πλήρη ελευθερία. Τώρα, αυτό ήταν πολύ γενικά για να πάρετε μία γεύση του προγράμματος. Πάμε τώρα στα μοθητολογικά εργαλεία και στον τρόπο που την χάσαμε εδώ παρακάτω. Καταρχάς μιλάμε για ένα πρόγραμμα που έχει διάρκει τρία οδημιδόν. Αυτό σημαίνει ότι είναι περίπου δώδεκα, δέκα με δώδεκα δύο ώρα κατά τη διάρκεια αυτούς τους μήνες. Σε κάθε δίωρο διαπραγματευόμαστε μία έννοια και στο πρώτο κομμάτι του διώρου προσπαθούμε να καταλοήσουμε με διωματικό τρόπο την έννοια και στο δεύτερο κομμάτι προσπαθούμε να αφήσουμε τα παιδιά να τη δημιουργηθούν δημιουργικά. Έχουμε μια σειρά από καρτέλες. Έχω εδώ κάποιες για παράδειγμα να σας δείξω με τις οποίες προσπαθούμε να οργανώσουμε το δίωρο. Παραδείγματος χάρη έχουμε την καρτέλα με θεμαστικός ιστος, urban grid είναι στακικά. Παραδείγματος χάρη υπάρχει μια μικρή περιγραφή αυτής της έννοιας και στη συνέχεια σε ένα εγχειρίδιο που έχουμε δημιουργήσει για τον εκπαιδευτή μπορούμε να δούμε μια σειρά από δραστηριότητες. Καταρχάς να ασχοληθούμε ποιος είναι ο στόχος για το συγκεκριμένο θέμα. Θέλουμε τα παιδιά να κατανοήσουν, ξέρω εγώ πόσο χώρο κατανοβάνε τα κτίριο να δουν ότι όλα τα οικοδομικά τετράγωνα δεν έχουν πάντα το ίδιο σχήμα. Έχουμε ερωτικές ερωτήσεις για μια συζήτηση και ένα διάλογο με το παιδί. Παραδείγματα από δραστηριότητες όπως για παράδειγμα εδώ στην προηγμένη περίπτωση έχουμε μια αφαιρετική άσκηση. Δίνουμε παραδείγματα από το ασπικό ιστοριακό κόμπο, προσπαθούμε να το αποτυπώσουμε σαν ύχνο και αναφάζουμε τα παιδιά να σκεφτούν τι σημαίνει σε σχέση με τη δικνότητα, πως οι άνθρωποι μπορεί να είναι εκεί και να ζουν, τι σημαίνει να ζει το παιδί σε μια κοινωνία που είναι έτσι, τα κτίρια του παιδιού σε μια κοινωνία που είναι έτσι, να φανταστούν τη μικρή οικογένεια και το χώρο. Υπάρχει μια λίστα που έχει αναφορά σε αρχιτεκτονικά περιοδικά όπου υπάρχει οπτικοακουστικό υλικό για να μπορούν να συζητήσουν ανάλογα με την οικογένεια των παιδιών το θέμα και να το εμβαθύνουν όπως πιστεύει ο εκπαιδευτής. Ένα πολύ σημαντικό κομμάτι είναι αυτή η σύνδεση με το σχολικό εγχειρίδιο. Για κάθε τάξη έχουμε βρει κομμάτια από το σχολικό εγχειρίδιο, είτε τη γλώσσα, είτε τα μαθηματικά, είτε ξέρω εγώ τις ελεύθερες, είτε υπάρχοντος, που μπορούν να συζητήσουν σε συγκεκριμένη ενότητα έτσι, έτσι ώστε ο δάσκαλος να αξιοποιήσει το πρόγραμμα, έτσι ώστε να δώσετε περίπου τη δυνατότητα να κατανοήσουμε καλύτερα την ίδια τη μήλη που έχουνε στην... Ναι, έχουνε την ίδια τη μήλη και τέλος πάντων μια σειρά από συγκληρωματικές έννοιες. Αυτά για το τρόπο που προσεγγίζουμε, ας πούμε, βιοματικά την έννοια. Έχουμε, δηλαδή, τον ορισμό από η θετικές έννοιες σύνδεση με το σχολικό εγχειρίδιο και οπτικο-αγγουστικό υλικό. Αυτό, για παράδειγμα, είναι μια δράση προς την οποία να καταλάβουμε την έννοια της αλέας, που τα παιδιά αν το προθετούνται κατά αυτόν τον τρόπο σημαίνει ότι είναι ομορφωμένες, δεν ξέρω εγώ, δέντρα, στη σειρά αυτών των στοιχείας, αντικρυστά αλέα, διότι ο καθηγητής. Για το βιοματικό του πράγματος. Η κατανόηση της έννοιας ολοκληρώνει τα δομή ανταστηριότητα που διατρέφηκε το πρόβλεμα και εγώ τη θεωρώ πάρα πολύ σημαντική. Αυτό που ονομάζουμε εχωρικό δημερολόγιο. Καλούν τα παιδιά να υποθετήσουν μια διαδρομή, καθημερινή τους διαδρομή, ακουστική στο σχολείο και τους ζητάμε να εντοπίσουν κάθε φορά στην πόλη, στη διαδρομή, την έννοια που τους αντιπίσουμε. Με αυτόν τον τρόπο, εξιώνουμε τα παιδιά με την οθοδολογική παρατήρηση, γιατί αλλιώς είναι αυτή η έννοια όταν βρέχει, αλλιώς την ημέρα, αλλιώς το βράδυ και έτσι τα παιδιά, εκτός ότι αποκτούν μια έγνοια για το χώρο, στη συνέχεια μαθαίνουν και να την αποτυπώνουν. Και υπάρχουν παραδείγματα, αυτό χρησιμεί πάρα πολύ και για την αμφισβήθηση, το αξιοποιούμε δηλαδή μεθοδολογικά για να αμφισβητήσουν και να εντοπίσουμε πράγματα από το χάρτη της γειτονιάς μας και τα παιδιά με τον δικό τους τρόπο τα αξιοποιούν και τα μεταμορφώνουν. Βρείτε αυτή την εικόνα, πώς τα παιδιά αφαίρεσαν, ας πούμε, τα αυτοκίνητα και δημιούργησαν τη δική τους αλλαγή. Και ούτω καθεξής, θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Και τέλος, συμπυκνώνεται και στο τέλος όλα αυτά, θα συνοψίζουμε σε μια δημιουργική μακέτα, που για άλλους μπορεί να είναι σε αυτή τη κλίμακα, όπως δηλαδή ένα θεατρικό. Κάπως έτσι είναι η κατανομή των ενειών και οι προσεγγίσεις αφαιρετικοί, σοριαλιστικοί, θενομενολογικοί, ανάλογα με το αντίστοιχο θέμα. Εδώ κλείνω την παρουσίασή μου. Ήθελα να δείτε πώς μπορεί όλο αυτό να κατανοηθεί με έναν πιο ομορφητικό τρόπο. Γιατί όπως λέει και ο Άλντο Ρώση, οι αστικές μελετές πρέπει να διδάσκονται και να ερνώνται στα σχολεία, προκειμένου να αποκτήσουν την αυτοδομία που τους είναι απαραίτητη. Προκειμένου να αποκτήσουν την αυτοδομία που τους είναι απαραίτητη. Έχω μια σκληρή ερώτηση, ευχαριστούμε. Πιστεύω το δεύτερο. Ερώτηση, αν τα παιδιά είναι καλύτερα στο να μαθαίνουν, να τις σβητούν και πιστεύω το δεύτερο. Παρακολουθήστε τις φωτογραφίες. Ερώτηση και δεύτερα ερώτηση. Αν έχετε τώρα, μπορούμε να το κάνουμε τώρα. Το πρόγραμμα αυτό θα εκπονεί μία ομάδα, εμείς από το Πανεπιστήμιο, είδα και εκπαιδευόντους, πώς θα μπορούμε να το κάνουμε. Το πρόγραμμα αυτό καταρχάς θα χρησιμοποιηθεί και μία χρονιά και εξυπώς δεν έχω να σας παρουσιάσω και τα αποτελέσματα μιας τέτοιας πολιτικής. Σίγουρα ένα από τα πράγματα που μας ενδιαφέρανε ήταν να δούμε αν όντως διαμορφώνεται μια θετική σκέψη στο παιδί, γιατί εμένα η υπόθεση εργασίας μου είναι ότι ναι, με αυτόν τον τρόπο και αυτά τα συστηματικά θύματα, το παιδί μπορεί να είναι ένα σκεπτόμενο κοινό, να έχει ένα σκεπτόμενο δουλεύον. Έχει μία προσπάθεια μία χρονιά να εκπαιδεύσουμε εκπαιδευτικούς, αυτό κατά τέτοια συμπορήθηκε από εμένα την ίδια, αυτό δεν είχαμε άλλο κοινό. Έχει μία προστάθεια, αλλά για καθαρά διθετικούς και πρακτικούς λόγους δεν προχώρησε. Ναι, πως διδίκτηκε, δεν βρέθηκε ο τρόπος, αλλά η επιτυμία και νομίζω ονοκλήρωτος προγράμματος είναι σε αυτό το σημείο, να μπορέσει να ανοιχθεί και να μπορέσει και ο εκπαιδευτής να συνδαχθεί με αυτήν την αρχή. Γιατί είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον και πρωτότυπρο και αν την εκπαιδευόταν εκπαιδευτική θα μπορούσε αυτό να οφειλθεί και ενδεχομένως θα γίνει και μία έρευνα στο τέλος, μέσα στη στιγμή αλλαγήση με ένα ρευματολόγιο, εφόσον πρόκειται για μεγάλα στιγμιά που ξέρουν, γραφεί, να θύσει μετά γιατί τους έμεινε, να επηρεαστήκαν. Είναι πολύ ωραίο, πάρα πολύ ωραίο. Πιστεύω ότι θα ήταν μία καλή μορφή και σίγουρα είναι σημαντικό ότι τα παιδιά μπορούν να πάρουν το εμφόδιο αυτής της σκέψης, ώστε να μη μπορούν και άλλοι να τις συναιμεριστούν. Αυτό. Θεωρώ ότι είναι εξαιρετική η δουλειά που έκαναν και η πρόοδο σας και είναι και έρευνα ευλικαία. Με το δεδομένο ότι η έννοια δημόσιο χώρος στην Ελλάδα είναι αντιληπτήσιμη, φροντίδαμε δημόσιο χώρος, σχεδόν δεν υπάρχει. Και ξεκινάμε όχι ότι οι φορείοι δεν φροντίζουν το δημόσιο χώρο, ξεκινάμε ότι οι πολίτες δεν τον υπολογίζουν τον δημόσιο χώρο, γιατί αυτό πρέπει να είναι σε μια κατάσταση αμφίδων. Με το δεδομένο ότι τα παιδιά είναι οι νέοι πολίτες και αυτούς περιμένουμε κάποια πράγματα καλύτερα. Ίσως θα μπορούσατε να τα προωθήσετε μέσω δημών, αν όχι μέσω δημών και νομίζω ότι δεν είχα πια τα πόρτα, για να είναι ένα πείγμα της εμπερβατικής εκπαίδευσης. Και να συνδυεστεί με την αγάπη και τον δημόσιο, κατ' ανώσεις του χωρού, φροντίδα και αγάπη. Πράγματα που δεν μάθει και σε αυτό πάσχουν. Ό,τι και να ακούμε δεν υπάρχει. Αυτό καταλαβαίνει. Ευχαριστώ. Θα μπορώ να κάνω μια ερώτηση. Εσείς, από τον δεδομένο, στους ενεθόδους που χρησιμοποιήσατε, υπάρχουν πάρα πολλές ρίζες θεατροπογραφογικές, μεθόδους, κοινωνικό παιχνίδι, όλα αυτά που έχουμε με αυτό το κομμάτι. Και θέλω να ρωτήσω ποια είναι η σχέση σας με αυτό το κομμάτι ή αν συνδυαστεί κάτι με κάποιους άλλους, είτε εικαστικούς, είτε ανθρώπους που έχουν στο background, να μπορέσει να δομηθεί αυτός ο τρόπος. Δεν υπάρχουν πολλά επίπεδα. Επάρχει το επίπεδο θεατροπογραφικού παιχνιδιού, υπάρχει το επίπεδο ρικαστικού. Και αυτό είναι, να ρωτήσω, πώς είναι αυτή η δύσκολη. Ε, ωραία, ωραία ερώτηση. Ευχαριστώ. Έχει μια σταθερία εις μιας έδωνας, γιατί αυτό όπως σας είπα, το πρόγραμμα, ουρασίδετς και η μελέτη, δεν είναι απλά μια πρώτη ιδέα. Και είναι το πανεπιστήμιο, το κλίμα διαχείρισης πολιτιπισμού του Αριστοδολίου Πανεπιστημίου, που έχει ένα κομμάτι υψητερικών προγραμμάτων. Κι εκεί συναργάστηκα με άτομα από το μήμα αυτό, μεταγωγούς δουλειός. Και από εκεί γιώθηκα με τις μεταγωγούς, με το project και τα σχετικά. Και αντίστοιχα συζητήσαμε μαζί δράσεις. Και κυρίως μεγαλύτερα, και στις αναστηριότητες, είναι δυνατόι ευθύντες για η υγεία. Αλλά φυσικά υπάρχει ανοιχτή συζήτηση. Αυτό είναι ένας κορμός αναλυτή στο κοινό. Μπορεί ο καθένας να προσθέσει με τη δική του εμπειρία και να δάβουμε με το κοινό το βήμα του προστά του. Αλληλίδ, κυρίως οι άνθρωποι και το κοινό του εμπειριακού, που συνεργαστήκατε, ήταν από το παιδαγωγή. Από το παιδαγωγή, ναι. Το παιδί μας, το ρόγμα ήταν εργασία, δηλαδή η εμφτήκονση του παιδαγωγή. Αλλά ένα κομμάτι τρύου, ένα κουτάλι, είναι με 4 παιδαγωγές. Είναι αρκετή σκληρή. Και συνεργάστηκα με άλλα εμπειριακή. Έχω ένα ακόμα ερώτημα. Πόσες παιδιά συμμετείχατε? Έχω 100 παιδιά. Ήταν με 4-5 τμήματα από δύο σχολεία. Στις Θεσσαλονίκης. Ναι. Το πειραματικό. Στις Θεσσαλονίκης. Και το... Δε θυμάμαι όλο αυτό. Που είναι στην Αγία Σοφία, θέλω να πει λίγο. Και δύο σχολεία. Ήταν περίπου 100 παιδιά. Ήταν με 4-5 τμήματα από δύο σχολεία. Στις Θεσσαλονίκης. Και το... Δεν θέλω να πει λίγο. Που είναι στην Αγία Σοφία, θέλω να πει λίγο. Και δύο σχολεία. Που είναι στην Αγία Σοφία, θέλω να πει λίγο. Και δύο σχολεία. Και δύο σχολεία. Και δύο σχολεία. Και δύο σχολεία. Και δύο σχολεία. Και δύο σχολεία. και και δύο σχολεία. Και και δύο σχολεία. Και και δύο σχολεία. Και κι bones. Μεταξύு. Και και δύο σχολεία. Και και δυο σχολεία. Και και δύο σχολεία. Και και δύο σχολεία. για το κονσέπτο, και είναι πολύ ενδιαφέρον ότι στην ελληνική γλώσσα η λέξη κοινό σημαίνει και audience σημαίνει όμως και common σημαίνει τα κοινά όρθα και ο χώρος αυτός ο οποίος μεσογραβεί ανάπτυξης του κόσμου και του ιδιωτικού, ένας χώρος ο οποίος σε όλο τον κόσμο αυτή τη στιγμή προσπαθεί να βρει νέους τρόπους διαχείρισης, νέους τρόπους ανάπτυξης πέρα από τους περιορισμούς τόσο των κρατικών μεχανισμών όσο και τα συμφέροντα των ιδιωτικών επιχείρησεων. Οπότε εδώ έχουμε this word in Greek, κοινά, means both audiences and commons and this is like, απλά για να σκεφτούμε το πως τελικά τα κοινά, οι διαφορετικές κοινόδητες χριστών ή θεαλών συνδέονται τα κοινά όρθα είτε είναι αυτά τα πολιτική κοιρονομιά, είτε είναι καστικές τέχνες κτλ. Εγώ θα σας μιλήσω για τον χώρο των βιβλιοφικών, οι οποίες αποτελούν όλο και περισσότερο είναι από τις οργανισμούς που καλούνται να κάνουν τη μεγαλάδευση στην ψυχαϊδιατική. Είναι οργανισμοί που καλούνται να τα τεξέληφουν στην πρόκληση, όχι μόνο να παρέχουν νέες ψυχαϊκές υπηρεσίες αλλά να κρατήσουν και τον ρόλο τους ως φυσικοί χώροι ελεύθερης έκφρασης, διαβούλευσης, δημιουργίας, επιχειρηματικότητας και σιγά σιγά βλέπουμε σε όλο τον κόσμο οι βιβλιοθήκες να γίνονται τόσο τοκόσυμα σε μια πόλη, θεματοφύλακες της συλλογικής δημής αλλά και ζωντανά κύτερα μιας κοινωνίας που παράγει, που συζητάει, που βιώνει αυτό το πιο ανθρώπινο κομμάτι, την αθροφιά ξανά παρά την τεχνολογική εξέλιξη των πραγμάτων. Στη χώρα μας, πρόσφατα, έχουμε το έργο αυτό του Κέντρου Πολιτισμού Ιδρυαμαστάχρος, μιά πως το οποίο φαντάζομαι όλοι έχετε ακουστά λόγω της τρομερής δημοσιότητας που έχει πάρει ως αρχιτεκτόνυμα, ως κέντρο φως και ως αυτή τη στιγμή ένας χώρος όπου φιλοξενούνται δράσεις που συνδυάζουν τη βιωσιμότητα, την δεξία και βεβαίως την όπερα, την Εθνική Λυρική Σκηνή Πιστωχαζοδική και την Εθνική Βιωθήκη. Είναι ένα εξαιρετικά πολύ μπλοκοεγχείρημα το πλαίξεις ολοκληροσυνέδρια ανάλυσης σε επίπεδο διαχείρισης και συνήπαρξης αυτών των διαφορετικών φορέων με διαφορετικές ατζέντες, διαφορετικές διοικήσεις. Οπότε ας εστιάσουμε στην Εθνική Βιωθήκη έναν ιστορικό θεσμό, ο οποίος είναι θεματοφύλακας στη συγγνωρική μας προγραμμανιάς. Περιέχει ουσιαστικά όλα, οτιδήποτε έχει εκδεχθεί στη χώρα μας, σε εφημερίδες, σε εφημερικά ομιλία και όπως και είμαστε με το παλιό το κτίλο του ποιόν θα ξανά λειτουργήσει, να τονίσουμε δεν εγκαταλήφθηκε και καλύτε λοιπόν να επανασχεδιάσει, να αναδιοργανώσει τις συλλογές της, τις υπηρεσίες που παρέχει στο κοινό αλλά και τελικά το ίδιο το κοινό στο οποίο απευθύνεται. Ήταν ένας οργανισμός κλειστός, ο οποίος απευθυνόταν κύριως ερευνητές, πολύ μικρό αριθμό ανθρώπων με πολύ εξυπηρεκευμένες ανάγκες και πλέον στο νέο κτίλο και αρχιτεκτονικά ως οικοδομή αλλά και ως τοποθεσία και ως συνύπαρξη με ένα πάρκο, μια όπερα και ένα νέο δημόσιο χώρο οσιαστικά αποκτά και ένα νέο δανειστικό τμήμα με ειδικές υπηρεσίες, ειδικό εξοπλισμό για παιδιά, για εφήβους και για νέες ομάδες χριστών. Οπότε μιλάμε για μία μετάβαση, η οποία δεν είναι απλά η αλλαγή ενός κτίριου και μετακόμιση εκατομμύρια νυκλίων, που είναι αυτό που είναι τις συντήσεις, αλλά υπήρξε ένα τεράστιο έργο οργανωσιακής αλλαγής, μετάβαση στο χρόνο από το 1980 στο 2020 περίπου και στον τρόπο βεβαίως λειτουργίας. Εγώ είχα τη μεγάλη... όπα, δείτε τι δεν δουλεύει. Next slide. Λοιπόν, είχα τη μεγάλη τιμή, είναι σημαντικό να πούμε το κλαίσιο, αυτό που θα σας περιγράψω αφορά την ανάπτυξη κοινού, αλλά έγινε σε ένα πεδίο που τολμώ να τολμώ να μάθω διαχείρισης κοινών αγαθών, διότι ήταν μια πρωτόχρονη συνεργασία μεταξύ νοσοίου δημοσίου δικαίου ενός ιδρύματος και ενός ιδρύματος που ανέλαβε τη διαχείριση αυτού του προγράμματος μέσα από μία ομάδα ειδικού σκοπού. Και εγώ ήμουν σε αυτή την ομάδα υπεύθυνη ανάπτυξης κοινού και εδώ με τα νούμερα βλέπετε λίγο τι είχαμε να διαχειριστούμε. Σε τρία χρόνια μια δωρεά 5 εκατομμυρίων ευρώ, 50 έργα, 167 συμβάσεις και πάνω από 500 συνεργάτες οι οποίοι κλαισίωσαν την Εθνική Βιβλιοθήκη, η οποία έχει τρομερό πρόβλημα προσωπικού, αριθμητικό αλλά και σε επίπεδο δεξιοτύταν και μορφωτικό ας πούμε. Δεν το σχολιάζω λοιπόν. Και υπέσχα λοιπόν εδώ πέρα πλαισιώθηκε από εταιρείας, από συμβούλους ειδικούς σε όλα αυτά τα θέματα για να μπορέσει να κάνει τη μετάβαση. Καλύτερα λοιπόν η Εθνική Βιβλιοθήκη να υπηρετήσει πολλά διαφορετικά κοινά πλέον, οπότε δεν κλάμε απλά για μια διαφημιστική καμπάνια προβολής, ανοίξαμε λάτε και διαφημίζουμε για να πάρουμε like, δεν είναι για μια αριθμητική μόνο αντιμετώπισης της ανάπτυξης κοινού, αλλά ένα ρυζικό επανασχεδιασμό νοημάτων, σχέσεων, διαδικασιών, εργαλείων αλλά και χώρων φυσικών και ψηφιακών που θα εξυπηρεθήσουν το κοινό και θα δημιουργήσουν μια νέα εμπειρία. Προχωράμε. Δοκιμάσαμε τη μεθοδολογία του design thinking για πρώτη φορά μέσα στο ελληνικό δημόσιο σε ένα πείραμα, ουσιαστικά, να κατανοήσουμε το κοινό μας, όπως ανέφερε και ο μελετής μας, να είναι μεγάλες, να κοινούν, να ορίσουμε τη στρατηγική και να δείξουμε μια στρατηγική μαζί αρχικά με το προσωπικό. Εδώ βλέπετε κάποιες εικόνες από εργαστήρια που γίνανε με το προσωπικό της βιβλιοθήκης για διαμόρφωση της ταχτότητας και του οράματος του οργανισμού. Εδώ βλέπετε έρευνα με πάνω από 1500 πολίτες που κρίθηκαν να καταγράψουν ανάγκες, ιδέες, προστοκίες για την εθνική βιβλιοθήκη, αλλά και γενικότερα για το ρόλο της βιβλιοθήκης στη νέα εποχή. Από εκεί έκυψε μια στρατηγική που είχε στόχο να γεφυρώσει αυτό το τεράστιο χάσμα, δηλαδή το χάσμα μεταξύ της αξίας, ότι όλος ο κόσμος αναγνωρίζει την αξία, αλλά δεν βλέπει καμιά χασιμότητα. Δηλαδή, είναι σημαντικό να το κρατήσουμε, να το περισσώσουμε, αλλά δεν έχουν πάει, δεν ξέρουν τι σημαίνει, οπότε ήταν το πώς μπορεί όλος ο πλούτος να γίνει πραγματικά χρήσιμος για ένα παιδί, για έναν ένθρωπο, για έναν μετανάστη, για έναν εργατήτη, στην καθημερινή του ζωή. Αυτό βασίστηκε και οκτικά σε έναν διαγωνισμό για το λογότυπο της εθνικής βιβλιοθήκης, που ήταν ουσιαστικά όμως η νέα εικόνα της, με ό,τι αυτό σημαίνει, έγινε ένας ανοιχτός διαγωνισμός, οπότε φυσικά ήταν όλο βασισμένο στις ανοιχτές και σε μεταχειές διαδικασίες. Σεμετείχαν 50 δημιουργικά γραφεία και τελικά είχαμε 5 φιναλείς που δούλεψαν το κομμάτι της οκτικής ταυτότητας. Ίσως είχατε ακούσει για την βραβευμένη επιλογή της εθνικής βιβλιοθήκης να επανέλθει στο ελληνικό αλφάβητο, στο αλφάβητο ως το βασικό στοιχείο της όλης της συλλογής, διότι δεν μπορεί μια εθνική βιβλιοθήκη να είναι ούτε μόνο ασφαλική, ούτε διζεκανή, ούτε μοντέχνα, οπότε τελικά καταλήγουμε σε μια οπτική γλώσσα που μπορεί να εντάξει οποιονδήποτε χρησιμοποιεί το λόγο. Το λόγο ως εικόνα, το λόγο ως δύναμη, το λόγο ως εργαλείο μόρφωσης εξέλιξης επικοινωνίας. Και εδώ βλέπουμε στην στρατηγική της επικοινωνίας πως ο θεσμικός ρόλος της βιβλιοθήκης που αφορά τη συγκέντρωση, συντήρηση, διάστηση και επιμέλεια περιχωμένου συνδέεται πλέον με τα προφίλοι των Χριστών, οι οποίοι από αναζητητές μπορούν να γίνουν δημιουργοί, από δημιουργοί ερευνητές. Και έτσι ουσιαστικά να στηρίξει την εξέλιξη της γνώσης και την εξέλιξη του δημοκρατινισμού και του ανθρωπισμού ιδιαίτερα. Εδώ βλέπετε κάποιες εικόνες από τις πρώτες εφαρμογές επικοινωνίας. Το πώς η γλώσσα αυτή εξελίσσεται για να εξυπηρετήσει και πιο εξεδικευμένες ομάδες Χριστών, αλλά και το πιο παιδικό κομμάτι και τις διαφορετικές κοινωνικές ομάδες. Όλο αυτό το έργο του σχεδιασμού ιδέες ετάχθηκαν σε επιλογικές δράσεις προγραμματισμού για την Εθνική Βιβλιοθήκη με αντίστοιχες δράσεις για παιδιά ομιλίας εργαστήρια, τα οποία βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε δοκιμαστική ακόμα ανάπτυξη. Και τέλος, ίσως το σημαντικότερο κομμάτι, όσο μεχωρά και την περιφερειακή ανάπτυξη, αλλά και την καλλιέργεια νέων αναγνωστών, ήταν η ενδρέωση του Δικτύου Ελεκτών Βιβλιοθήκων. Ίσως η ευλογία συμμετέχει σε αυτό. Είναι 200 δημόσια βιβλιοθήκες και δημοκρατίας σε όλη την Ελλάδα που πλέον κεντρικά λαμβάνουν περιεχόμενοι οδηγίες για να συντονίζονται και να έχουν έναν πολλαπρασιαστικό αντίκτυπο, το οποίο καθιστά την Εθνική Βιβλιοθήκη Αθηνική και ανοίγεται περιεχόμενο αυτό σε μικρά χωριά, σε μικρές κοινότητες που συμμετέχουν, αρχικά στην καλοκαιρινή εκστρατή ανάγνωσης εδημιουργικότητας που έχει στάσει τα 3.000 εργαστήρες για πάνω από 70.000 εργαστήρια και σιγά σιγά μέσα από τη ψηφιακή πλατφόρμα και τις διαδικασίες διάσχυσης οδηγιών περιεχομένου και εκπαίδευσης παιδευτικών και βιβλιοσυφωνόμων σε όλη την Ελλάδα, μπορεί να υπάρξει μια τέτοια διάχυση και είναι η καλλιέργεια νέων αναγνωστών που σιγά σιγά μπαίνουν σε αυτό το ταξίδι του χρήστη από τη βιβλιοθήκη του σπιτιού, στους σχολείους, στις πόλεις. Αυτά, δεν έχω χρόνο για περισσότερα. Είναι ένα έργο που έχει πάει πολύ μεγάλη προβολή, κυρίως προς την ατακόμη στους συλλογών, αλλά για μένα το σημαντικότερο κομμάτι ήταν αυτό το κομμάτι της επανασύνδεσης του θεσμού με την κοινωνία, το οποίο από τότε είναι τεράστια πρόκληση που θα χρειαστεί υποστήριξη πόρους για να βοηθήσει πραγματικά αυτό το κομμάτι του σχεδιαζήματος της υγείας και τώρα έχουμε τη μεγάλη πρόκληση της λειτουργίας και της εξέλιξης του θεσμού, έτσι όπως αξίζει και στη νέα μας γενιά. Ακόμα και χρόνια πριν, ανοιχνάθηκε την πρώτη πηρεσία της 20. π.χ. στον κομματικό αναγνωστήριο, είχε πάρα πολλά προβλήματα, αλλά είχαμε 4.000 συγγραφές σε μήνα μέρα, το οποίο δείχνει ουσιαστικά ότι όλη αυτή η δουλειά υποδομή σιγά σιγά τεχεί συναυθένεται και να δίνει πραγματικές υπηρεσίες και αξία στην κοινωνία. Σας ευχαριστώ. Συγγνώμη, αυτό πρέπει να ήταν ένας νύχτυπος, αλλά δεν ήταν ευκαιρία. Δεν είναι για εμάς. Παρακαλώ, ερωτήσεις. Ε, ερωτήσεις, παρακαλώ αν έχετε. Μπορώ να ερωτήσω. Ε, όταν συνδύασε ο αρχιτέκτονος αυτός που πολύ σημαντικό ήταν, που είπαμε, το ίδιο, το κτίριο είπε ότι αυτό θα γίνει μιλιοθήκη. Είπαμε ότι το έκανε προβλεμματίσει και βιβλιοθήκη. Ναι, ξεκίνησε το συγκρότημα. Όπως ξέρετε, αυτό είναι ένα δημόσιο οικογραμμό, έτσι το οποίο παραχωρήθηκε για την κατασκευή του κεφαλισμού, το οποίο εξ αρχής προέλεγε την στέβαση της Εθνικής Λιβιωθήκης και της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Η Λιβιωθήκη θαυμάσια εδιάχτηκε σε αυτό το χώρο. Τώρα εγώ βρίσκω ότι βγάλανε την Βιβλιοθήκη από την καρδιά της πόλης που χτυπούσε αιώνα, επειδή είναι από το 1830 η Αθήνα πρωτεύουσα της Ελλάδας, που χτυπούσε δίπλα στο πανεπιστήμιο σε δύο κτίρια που ωραιότερα δεν υπάρχουν. Είναι δύο αδέντονες αυτοί που έκαναν αυτά τα κτίρια. Είναι ο Hansen για τριφή. Είναι η δύο δεξιά Hansen. Δεν είναι ο Chile. Ναι, είναι Hansen. Τα οποία κτίρια μετά το Παλθενώνα είναι τα ωραιότερα κτίρια του 19ου αιώνα. Ο φοιτητής θα φύγει από το πανεπιστήμιο και θα πάει δίπλα. Είναι αυτό που πήρε τελουσιαστικά, μπορεί να μην έχει επικοινωνηθεί. Αλλά το κτίριο αυτό δεν έχει επικοινωνηθεί. Το κτίριο το Παλιάνιο θα συνεχίσει να λιωθεί. Θα συνεχίσει να λιωθεί, αλλά να ολοκληρώσω λιμωτσία. Δηλαδή, σε μια περίοδο που το βιβλίο βρίσκεται σε διωμό, τώρα είναι μετακάθαρο μεταξάωσα, ότι το βιβλίο είναι σε διωμό. Δεν ξέρω αν αυτό το πράγμα που λέει βιβλιοβιβλιοθήκη, αυτό που είναι της Ελλήνης για πρώτο, είναι σε διωμό. Με δεφορετικό τρόπο. Καλά, δεν είναι ευθυντική βιβλιοθήκη που είχε να την πάει πολλές φορές. Ναι, πολλές φορές. Εγώ πάω πολλές φορές και μου σέντρουν πέντε άνθρωποι. Εντάξει. Μέσα από την διαδικασία αυτή της συμμετοχής του κοινού και της παρεχής προδιαγραφών και ανεκών από το κοινό και το προϋπάρχον, αλλά και το δημιουργικό κοινό της εθνικής βιβλιοθήκης, έγινε πάρα πολλές σημασίες. Είναι πολύ μεγάλη ανησυχία για τον ενδεχόμενο ιδιωτικοποίηση της εθνικής βιβλιοθήκης, που στο πλαίσιο αυτό το οποίο έγινε όταν δεν ήμασταν δεδομένος. Είναι πάρα πολύ σημαντική η σημασία διάσωσης του βαλιανίου και ανάδειξή του και επανάστασης και έταξής του στην ύπαρξη της εθνικής βιβλιοθήκης που πλέον δεν έχει τρία χρή. Θέλω ένα στιγμό φοραχήνο. Οπότε σε επίπεδο branding δεν πάμε από την πρόσωψη ενός κτιρίου στην πρόσωψη ενός άλλου κτιρίου. Δεν είναι μόνο η πρόσωψη. Είναι η πρόσβαση του ελική. Δηλαδή εγώ που είμαι, που είμαι στην ταξίου πρέπει να είμαι, και μπορώ να μετακινηθώ από Ελευσύνα να πάω στο Σταυροσνιάκος, θέλω να κάνω μια εκδρομή. Δηλαδή ικανονίζουμε... Θα ξαλάξει τότε. Ε, θα ξαλάξει, αλλά... Όπως είπε κάποιος, οι Ακρόπονοι απέκτησαν ο τρόπος όταν πήγαιναν τους. Έχω άλλο, για να διαβάσεις. Τώρα που διαβάζαμε. Θέλεις μια αγκαλιά να είσαι, κάπως να συγκεντρώνεσαι αυτό το κάθε το κτίριο με παντού τζάνια. Κάπως μου και... Είναι παιδεύταση. Ελπίζω να διεψευστώ. Όχι, το σημαντικό για μένα είναι πως θα συμβιαστούν, όπως που είναι στο Λονδίνο και έχει την Tate's Britain, την Tate's London και την Tate's Liverpool, είναι η Tate's. Η Εθνική Πλειοθήκη δεν είναι αυτό το μεγαλύτερο, ούτε μόνο το γιαβαλιάλινο, ούτε μόνο το γιαβαλιάλινο, ούτε μόνο το tablet. Αποκτά μία εγκώσταση, η οποία είναι την πρόσβαση στην γνώση. Αν την πρόσβαση στην γνώση, επειδή το ρωτήσατε μέσα στα πράγματα, πέστε να γίνει πιο προσιτός ο τρόπος να πάει ο κόσμος. Γιατί κάνουμε τον τρομή να πάει. Να κάνω μια ερώτηση στις σχέσεις με το δίκτυο του Λονδίνου. Μπορεί και ένα δουλειάδι να φανηστεί κάποιος από την Κρήτη, για παράδειγμα, μέσω της Εθνικής Πλειοθήκης Φιλία. Αυτή τη στιγμή έχει στείχει μία υπηρεσία ο Συλληγικός Κατάλογος των Γερανικών Πλειοθήκων, το 1951. Και με αφορά τις Ακαδημαϊκές Πλειοθήκες, και είναι συσκευασμός της υπηρεσίας ραλισμού μεταξύ ρεφάδα, η Εθνική Πλειοθήκη Φιλία έχει εφαρμογηθεί. Στο δίκτυο του Λονδίνου, που σανέφερε δημοτικές και δημοσίες, η Εθνική Πλειοθήκη Φιλία είναι σε άλλο δίκτυο. Σύμφωνο με το νέο νόμο, η Εθνική Πλειοθήκη Φιλία συντονίσουσε το εθνικό δίκτυο δημοσίου. Οπότε σταδιακά στήματα του εφημερίου στη δυστυχία στις συσκήματα και μακροπρόθεσμα, ο στόχος θα ήταν αυτό να φορέσει να ενοιωποιηθεί και να μπορείς και να έχεις πρόοδο στις πληροφορικές. Ψηφιακά και υπάρχει ανταλλαγή πληροφορίας. Αλλά κυρίως να υπάρχει μια οικονομία κλίματος όσον αφορά τα προβλάματα, να μπορούν δημοτικές να ανοίξουν στην κοινωνία και να χρησιμοποιούν πράσεις χωρίς η κάθε μία να πρέπει να δείχνει στους χοβερούς πόρους. Αυτό που γίνεται στην καλοκαιρινή στιγμή είναι μαγικό. Δηλαδή είναι ένα τελειάδι όπου απέλευσες αυτοί οι γυναίκες στην καματινή και στέλνουν κάτι προς τα βάρξα και διαβάζονται με αλληλεία. Έχει αρχίσει και το πληροφορίο στις πληροφορικές. Έχει πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον με συνεργαστήτες. Είναι πολύ διαδραστημένος και συστρεφαίνει σε όλο αυτό. Τώρα και η φορά είμαστε διαφορετικός τρόπος σκέψης. Απέλευσες τα παιδιά και σε πόσο ξεριέσουν όλο αυτό. Άντε πάντα καλά, είπατε ότι υπάρχει και χώρος τώρα για το παιδικό τους. Είναι σούπλιστο πρόγραμμα. Είναι δημοσιογραφικό πρόγραμμα. Είναι βέβαια, αυτό είναι ένας από τους βασικούς ρόλους και σχεδιασμούς του κέντρου. Είναι το πλέσμα του πρόγραμματος. Είναι το πλέσμα του πρόγραμματος. Είναι το πλέσμα του πρόγραμματος. Είναι το πλέσμα του πρόγραμματος. Το πλέσμα είναι κυρίως να κάνουμε διαξυγείωση με το χώρο του. Είναι θέματα φιλικμίου και είναι μια ολόκληρη άσχηση της αλήθειας. Οπότε, αυτά τα προγράμματα, επίσης και μισθήκες, δεν έχουν χρησιμοποιήσει. Και υπάρχει τώρα ένα φωτογραφικό πρόγραμμα για μάη και φωτογραφίες. Είναι θέμα προσωπικού και ευρώ. Να φυσικά κάτι Γιατί εγώ ήθελα να δώσω μια εξήγηση, δηλαδή είδα το ελληνικό πρόγραμμα και άρχισα να ξεκινάω στο κόμμα και κουβάζει όλη τη γελίδη, όλη το πλευρούμενο, το μυμήβιζονταλ, η κοινωνία, όλα αυτά, περισσότερο που δημιουργούσαμε στο κόμμα. Οπότε ας μην τη κάνω στο τέλος. Έχει διάπτωση πως μπορεί κάποιος να συμβαίνει σε αυτά τα πράγματα, έχει μια σοφία, η γλώσσα που έχει περιμένει. Τι θα αντάξει. Το άλλο το τελευταίο σχολιάζουμε σε όσους αφορά την παρουσία σύστηση. Υπάρχει ένα κομμάτι από όλα αυτά που λένε τρεπό, που απαξιώνει λιγάκι θα πω μόνο. Εκείνη η λεωθήκη είναι κάτι δεδομένο και αυτό είναι η λεωθήκη. Είναι μια μεγάλη συντήρηση που έχει γίνει και σε συλλόγων, δημιουργικών νόμων και πολιτικά και όλα αυτά. Είναι μία λεωθήκη, μία προεμία, μία λεωθήκη που έχει αυτή την πρόσβαση και αυτή την λειτουργία. Αλλά δεν είναι μία εσταίριση. Άλλες τα εσταίρισεις της λεωθήκης πρώτης μετάβασης είναι τελώς εγκαταλειμμένη, φοβηματοδοτημένη. Δεν εξυπηρετούσαν κατ' έξω, όχι στο μία λεωθήκη εθνική. Θέλω να πω ότι αν πάρουμε σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, η εθνική λεωθήκη δεν είναι αυτό που ήρθε τώρα. Πολύ στόχο. Αλλά είναι μία εγκαταλεισίτης. Από ότι επέλεξαν εστιάς στο κομμάτι αυτό, γιατί μιλούσαμε για να δείξει και το μεγάλιστα. Επέλεξε μια βιβλιοί κυρίως, γιατί στην Ελλάδα η κουλτούρα βιβλιοθήκη ήτανε πάρα πολύ ακούσα δεδομέρειες και πίστευε και ανακενώσα. Θα θέλει κάποιος να αναλάβει πολιτικά, να είναι εδώ πολύ σήμερα, να κάνει αυτή τη δουλειά που τώρα κάνουν οι εθνικοί βιβλιοθήκοι μέσα στο δημιουργείο, μέσα στη δράση. Είναι όμως αυτονόητοι οι εθνικοί βιβλιοθήκοι στον να έχει ενάπτυξη κοινού, να έχει παιδιά, να έχει παιδευτικά δογράμματα. Θα μπορείς να είναι η βιβλιοθήκη στο δήμο της Αρθήνας. Ένα κέντρο βιβλιοθήκων ή ένας χωρέδας ευερικευτικός του κράτους. Θεωρούμε ότι τι κανόν να έχουμε στον ιαλό μας, ότι είναι ένα έξτρα, μια αλλαγή προσανατολισμού που βγαίνει σε όλους τους εθνικοί βιβλιοθήκες. Κατά τη γνώμη μου πλέον θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό, γιατί ακριβώς γιατί υπάρχει μια πληθυκέλη καλύτερη. Απλά μπορώ να αντυνήσω ότι στο πλαίσιο της προγράμματος μετά θα σας παρουσιάσω περίπου το ένα... Δηλαδή αν δεν υπάρχουν πολλές εθνικοί βιβλιοθήκοι... Το ξέρω, το ξέρω, το ξέρω, τα ξέρω όλα. Ναι, είναι σύντομα. Απλώς θέλω από τις καυσίδες, τους βασιλίδες, τους μπάδες, το να έχει εθνικοί βιβλιοθήκες κοινών είναι κάτι πολύ σημαντικό. Όχι, δεν είναι κάτι πολύ σημαντικό το να έχει κοινών. Είναι σημαντικό, είναι σημαντικό, αλλά έχουν οι βιβλιοθήκες γεωργικά και κοινών, ναι. Κάποιος θα το κάνει αυτό, ναι. Μα δεν είναι οι εθνικές βιβλιαστικές γεωργικά, είναι από πεντήρια, όλο το βιβλιοθήκο, είναι από όλους τους βιβλιοθήκους και είναι ακυριόν εθνικές βιβλιοθήκες. Είναι αξιοπείωσαν διαιρενητές, δηλαδή ό,τι δάσκονται από όλους τους εθνικούς βιβλιαστικούς περιοδικούς εθνικά φυσικούς. Ευχαριστώ για την συζήτηση, αλλά θα πρέπει να σηκώσουμε. Μαρία Σιβιδάκη. Είναι αυτό που είχατε να λάβει μέσα στην ΕΚΕ, δηλαδή πόσο διαφορετικά κοινά, πόσο διαφορετικές απόψεις. Με κάνετε να σκεφτώ πάρα πολλά πράγματα. Ονομάζομαι Μαρία Σιβιδάκη. Έχουμε άλλο με έναν εξαιρετικό υπτάμενο. Λοιπόν, αυτό που θα προσπαθήσω να σας πω είναι να σας μεταφέρω τη δικιά μου την εμπειρία μέσα από τρία διαφορετικά έργα. Θέλω να το κάνω σε δέκα λεπτά, δεν το έχω ξανακάνει ποτέ. Πρώτον, θέλω να ευχαριστώ την προηγούμενη κοβέντα που έγινε για τα commons. Όταν ο Γιάννης Φάρκο λέει, γενικά, Γιάννης, ευχαριστώ να προσκάλεσαι εδώ, μου λέει, Μαρία θέλω να λες να μιλήσουμε για τα κοινά. Θα μιλήσουμε λοιπόν για το ζήτημα της κοινότητας, τα ζητήματα του τεμποσίου χώρου, τι ανήκει σε ποιον, πώς τα φτιάχνουμε μαζί, πώς τα χωρίζουμε, πώς είναι η υπάρξη. Ευτυχώς ήταν πολύ βαϊγόροι, μία μέρα μετά μου στέλνω να είμαι, γεια σας, ευχαριστούμε, το θέμα είναι τα κοινά audiences. Και αρχίζω να ξαναδουλεύω στο κεφάλι μου, τι θα πω και εσύ, είναι το οποίο θα σας έλεγα τα ίδια. Αυτό δεν το έχω χρησιμοποιήσει, δεν θα καταλάβει πόσο σημαντικό ήταν στη τυπική μου ιστορία, επαγγελματική και προσωπική, αλλά αυτό είναι άλλο, θα ήθελα να πω, τι θα πες με αυτό, η έννοια των σχέσεων σε αυτό που κάνω και η έννοια της κοινότητας. Εγώ ξεκίνησα από το Πανεπιστήμιο, ορμόμενος και εγώ, που μου αρέσει πολύ αυτό το πρόγραμμα. Ορμόμενος και εγώ από το Πανεπιστήμιο, έκανα το διδακτορικό μου, βούλευα πάνω σε games. Βούλευα πολύ, βούλευα τότε πολύ μόνο με το ψυχιακό παιχνίδι και μάλιστα σε ένα εκπαιδευτικό εργαλείο για τα ομινοτικές αναπηρήσεις. Διοργάνωνα και τότε ξυνέδρια, εκθέσεις, αλλά μέσα σε αυτά τα πλαίσια του εκπαιδευτικού, του ακαδημαϊκού, του παιδαγωγικού. Παρ' όλα αυτά, η μεγάλη μου, η αγάπη, είναι η κόλλη. Όταν, λοιπόν, το 2011 βρήκα μια παρέα, η οποία μου είπαν, θέλεις να στήσουμε ένα φεστιβάλ παιχνιών για την Αθήνα, η πρώτη μου ερώτηση θα είναι για παιδιά μόνο, τα παιχνίδια. Μου είπαν, ναι, γιατί, λόγω ότι εγώ θα ήθελα να κάνουμε παιχνίδια μεγάλους, πολιτικά παιχνίδια, να δούμε αν μπορεί να συμβαίνει κάτι, να το χαρίστε εξωτερικό. Και ήθελα να δω, εγώ γενικά δεν μπορώ να γίνω κάτω στην Αθήνα. Ξεκινήσαμε, λοιπόν, με πολύ μικρή παρέα. Στήσαμε ένα φεστιβάλ, που λεγόταν Athens Playathon. Έγινε τέσσερις φορές. Ξεκινήσαμε, στο πρώτο event, να έρθουν 100 άτομα. Στο τελευταίο, μέσα σε δύο μέρες, ήρθαν χρειάζονται 3.000 άτομα, όπως σκέφτομαι εμείς. Και αυτό που θέλω να σας μεταφέρω είναι... Μπορούμε να παίξουμε το βιβλάκι? Ναι, το βιβλάκι που είναι στο βιβλακι. Αν δεν μπορούμε να το κάνουμε, αυτό που θέλω να σας μεταφέρω είναι... Βλέπετε εδώ, έχουμε τους παίκτες. Ο σχεδιαστής δεν φαίνεται. Και πίσω είναι αυτοί οι οποίοι παρακολουθούν. Όχι αυτό. Δεν πειράζει, αφήστε το βιβλί στο πίσω. Αυτό είναι. Το βάζουμε, λοιπόν, από την αρχή. Δεν φαίνεται, όμως, το πρέπει να το μεταφέρω, όταν γίνεται. Δεν σας αγχώνει, δεν πειράζει. Εδώ, λοιπόν, εγώ προχωρώνω από την Ακαδημία. Δεν ήξερα πώς να στήνω αυτή τη φάρα. Δεν ήξερα τι σημαίνει ότι θα έρθει κόσμο στην Αθήνα. Πολλοί κόσμοι. Είχα στηρίσει κάποιες εμπειρίες, αλλά δεν ήταν για φίλους. Το πρώτο, λοιπόν, που με πόναγε και με έκαιγε είναι το εξής. Ποιοι θα έρθουνε, γιατί θα έρθουνε, τι θέλω να δούμε. Υπάρχουν αυτοί άνθρωποι που θέλουν να παίξουν παιχνίδια στην πόλη. Πώς θα νιώσουν, τι θα είναι η εμπειρία τους, πώς μπορώ να μάθω από αυτή την εμπειρία και πώς μπορώ να μάθω τι σημαίνει μέσα τους σε σχέση με το χώρο, με την Αθήνα, με το χώρο. Έτσι, λοιπόν, ο τρόπος που στείσαμε τότε το Athens Play, από την αρχή, από τα 100 άτομα, λοιπόν, πάμε στα πολλά, πολλά άτομα που έκανε σχετικά το θεσί, ήταν ελευρευνητικός. Ξεκίνησα από εκεί που νιώθω ασφαλής, στην ερώτηση. Αυτό κάνω στο Αγωνιπιστημίο ερωτήσεις και προσπάθησα να καταλάβω ποιος θα παίξει, γιατί, πόσο, τι θέλει να δει, τι περιμένει να δει, τι σημαίνει. Στην προκειμένη περίπτωση είχαμε και ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα. Δεν είχαμε καρδέα. Δηλαδή, δεν είχαμε δημιουργούς παιχνιδιωτικούς στην Αθήνα που να λένε εγώ αυτό είμαι, το κάνω, έλα να με βρεις, να διαλέξεις το παιχνίδι. Τι κάναμε, λοιπόν, τότε. Κάναμε όπεν κόλ, ζητήσαμε από ανθρώπους που ενδιαφέρονται για το παιχνίδι να έρθουν και να δουν τι είναι το παιχνίδι στον δρόμο, το αστικό παιχνίδι, τι σημαίνει αυτό το πράγμα. Το κάναμε μέσα από πολλά πολλά μικρά ιδέα, γιατί πριν από κάθε φιεστιβάλ, κάνουμε τουλάχιστον 10-15 συνεδίσεις με ανθρώπους δημιουργούς στον κόσμο πιο δίκοτες, να καταλάβουμε τι συνέβαινε. Αυτό θα ήταν μια grassroot, δηλαδή, δεν είχαμε δίκλα και πίσω μας κάναμε οργανισμό, το μπάτζελ μας ήταν μηδανικό. Παρ' όλα αυτά, την τρίτη χρονιά, καταφέραμε μέσα από χωριγίες, να φέρουμε σειριαστές και κουριών από την Αυστραλία, από Ευρώπη, Αμερική, από παντού. Αυτό όμως δεν είναι το σημαντικό. Το σημαντικό ήταν ότι δημιουργήθηκε μια κοινότητα ανθρώπων, οι οποίοι ήταν έθινοι να στήσουν παιχνίδια και να μιλήσουν για παιχνίδι. Το δεύτερο που κάναμε τότε και μας έσωσε και το που βαλάω σαν γνώση είναι ότι ετηθείς δημιουργούσαμε ένα καινούριο κοινό, το οποίο δεν πήγε στην Αθήνα μέχρι τότε. Αξιοποιήσαμε τη λέξη εθελοντής. Γεια σας, θέλουμε εθελοντές για το πλαίσιο. Οι εθελοντές ήρθανε, νομίζω, τόσο δουλεύσουμε και εμείς απλά τους προετοιμάσαμε να παίξουμε. Δημιουργήσαμε δηλαδή παιχνίδια, ανθρώπους οι οποίοι θα μπορούν να δημιουργήσουν και να βοηθήσουν για το παιχνίδι. Αυτή μου τη γνώση την έφερα στην επόμενη δουλειά που έκανα, η οποία επίσης κράτησε πολλά χρόνια, όπου ήταν πολύ διαφορετικό. Αυτό είναι το επόμενο σκλάιν. Θα το βρω, μην αγχώρεσαι. Είναι ήδη ανοιχτό. Την επόμενη φορά, λοιπόν, το συστογγέτες στην Αφήνα με φωνάζει και μου λέει, Μαρία έχουμε δει τις δουλειές σου που έχεις κάνει συγκεκριμένα με το παιχνίδι. Θα θέλαμε να στήσουμε με μια στελή, η οποία θα κρατήσει δύο χρόνια το παιχνίδι, η οποία θα θέλαμε το παιχνίδι. Και εγώ τους ρωτάω, γιατί το κάνετε αυτό. Μιλάνε για 10-15 λεπτά ξεκόντως γιατί ήταν σημαντικό το παιχνίδι. Σου λέω, εσείς γιατί το κάνετε αυτό. Γιατί το έλεγε το συστογγέτες, ένας οργανισμός, που κυρίως διδάσει γερμανικά και προβάλλει τον γερμανικό πολιτισμό, θέλει να κάνει κάτι τέτοιο. Και εκεί αρχίζουμε να μιλάνε για το κοινό. Θέλουμε να δείξουμε το κοινό, να δείξουμε το κοινό, να καταλάβουμε ότι θέλει το κοινό. Σου λέω, ξέρετε ποιο είναι το κοινό, με κοιτάνε. Σου λέω, θέλετε πρώτα να μάθουμε ποιο είναι το κοινό. Ξεκινάμε λοιπόν, ένα project, το οποίο ήταν να ξενεκρατήσει 2 χρόνια, κράτησε 4, και το σταματήσαμε με το ζόρι γιατί έφυγε η διευθύντρια, φεύγε η διευθύντρια του πολιτιστικού, και τα αγαπήσαμε πολύ, στο οποίο πρώτα πήγαμε να βρούμε ποιο ασχολείται με το παιχνίδι στην Αθήνα και με ποια μορφή. Και όταν λέω παιχνίδι σκεφτείτε, games, video games, σχεδιασμό, δημιουργία παιχνίδι, σκεφτείτε σαρκικό παιχνίδι, σκεφτείτε θεατρικές παραστάσεις, επαγγελματικές που εισάγουν το παιχνίδι, σκεφτείτε παιχνίδι δρόμου, σκεφτείτε ψυχιακή ιστορία, σκεφτείτε comics, την εκπέδευση, οτιδήποτε μπορεί να φέρει το παιχνιόντας. Κάνουμε πάρα πολλές διαφορετικές δράσεις, πάλι υψηλό το κόστος για εμάς, σε κάθε μία συνάντηση άλλο κοινό. Θα μπορούσε να έχει πάει στάθη όλα αυτά, δηλαδή κάθε φορά καινούργιοι άνθρωποι και να χάνεται η συνέχεια. Πάλι όμως επειδή είχαμε ξεκινήσει από το να αναρωτιόμαστε ποιοι είστε βρε παιδιά, ποιοι θέλετε να δείτε, ποιους θέλετε να φέρουμε, ποιους θέλετε να μιλήσουμε και τι δράση θέλετε να γίνουμε, δημιουργήθηκε πάρα μία ομάδα ανθρώπων τα οποία ακολουθούσαν τα events και προσπαθούσαν να συμβιλίξουν σε κάθε event ήλικα, περνώντας ότι είναι δικό τους, δεν είναι δικαίες. Αυτή η δράση βασίστηκε πάρα πολύ στη σημαντικότητα του κοινού. Δηλαδή στήσαμε πολλά εργαστήρια, συνδημιουργές παιχνιδιών. Σε δύο από αυτά ήρθαν πάνω από 300 άτομα να στήσουν παιχνίδια. Ψηφιαγάρια, τραπέζια, παιχνιδιαρόλο, οτιδήποτε μπορείτε να φανταστείτε που εμπεριέχει μέσα οι παιχνόδες ή είναι ένα σύσκολο παιχνίδιό. Οι ίδιοι ήταν οι καλλιτέχνες μας και το κοινό μας. Εκεί δηλαδή βλέπαμε, είδαμε, βλέπουμε και ελπίζω να συνεχίσουμε να βρουμε διαφορετικές μορφές κοινού. Αυτή πάει την δεύτερη γνώση που πήραμε, το πώς έχουμε διαφορετικές μορφές κοινού και πώς πρέπει να τις φέρουμε μαζί να συμπάξουν, όχι να είναι ξεχωριστά κοινά, ότι το ένα με το άλλο δεν κάνει κάτι, να πάρουν και δύο ένας από τον άλλο. Θα προσπαθήσουμε να το φέρουμε στο επόμενο πρότζετ το οποίο είναι τώρα. Ονομάζεται Trusting Play. Είναι ένα Greedy Bureau το οποίο το καταθέσαμε πέρυσι και ευχαριστοποιήσαμε. Μικρό στάτετς είναι για δύο χρόνια μόνο. Στόχος μας είναι να στήσουμε μαζί με τρεις διαφορετικούς εταιρούς ένα σχολείο δημιουργών, σχεδιαστών παιχνιών πόλης. Θα είναι διάφορα χαρακτηριστικά το σχολείο, όλα καλά, και όταν πια είναι τα παιχνίδια που θα στήσουν μεθοδολογία κατά στον οποίο θα βασιστούν, θα πρέπει να αρχίσει να κάνει με την Επιστοσύνη, με το Trust. Όλα τα χρόνια που βλέπω, είπε τη διδάσκοντα στο Πανεπιστήμιο, τα σαν φασιλητήρια από τις εβουλίες αλλογνώμη. Επειδή όταν εγώ στην εβουλία, σε κάποιο πρότζετ ή τίποτα, η μεγάλη πληγή είναι η Επιστοσύνη. Και νομίζω να φέρει κυκλογραφία. Ειδικά όταν μιλάμε για τον δημόσιο φόβος, ειδικά όταν μιλάμε για τον ξένο, για τον διαφορετικό, για τον περίεργο, αυτόν που δεν ακολουθείς. Ο φόβος είναι πολύ πιο ισχυρός. Το δικό μας το μέσον το τεχνί, για να προσπαθήσουμε λίγο να δείξουμε αυτά τα στιγμή, και ο τρόπος είναι με το να σπάσουν αυτό το ιερό φράγμα ανάμεσα στο δημιουργό και στο κοινό, να μπλέξουμε λίγο χαωτικά φέντουλα στον χώρο του φωτους ρόλους, με στόχο να δημιουργηθεί ένα καινούργιο κοινό και καινούργιοι καρδέφτες. Δυστυχώς για αυτό το πρότζετ, που είναι πάρα πολύ αρχί, δεν έχω να σας δώσει περισσότερες πληροφορίες. Θα ελπίζω να έχω άμεσα να έχω ένας τεσσομόνιστος, εάν όμως έχετε ξεκινήσει. Νομίζω και σταματάω και εγώ εδώ μεταξόδου αυτόν τον φρόνο. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Με αυτά τα παιχνίδια που έχω δει στην ώρα τα βράδια, με αφεντηρία σε ένα αεράοδο 300 άτομα, παιχνίδια πολύ, έγινε τα σκέψη με αυτό. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ πολύ. Ξέραν, έχεις μελετήσει το ελληνικό λαϊκό παιχνίδι, όποιος θα ήθελα, γιατί είναι ένα εισθούνιγμα αυτό το ελληνικό λαϊκό παιχνίδι, που έκανε τις ρίζες του στην αρχαία ελληνική κοινωνία. Στην αρχαία ελληνική κοινωνία, μέχρι τις μέρες μας, όλοι θα ξέρουμε τι είναι, και είναι μέσα από παιχνίδια. Στην δουλειά μου, δεν το έχω έδειξει, αλλά σ' ένα κερδοματικό λαϊκό παιχνίδι, θα φανώσω εδώ κάποιες φορές, αλλά θα μαθαίνω λίγο εγώ, με συστήμα σε λογαζοχείδια. Αυτό το έχουμε κάνει, και δεν λέω εγώ, γιατί γύρω μου και δίπλα μου, είναι ο άνθρωπος από ελληνικών ανθρώπων. Θα τράσω. Αυτό έχουμε κάνει, ότι πολλές φορές, σε πρόσθεση λόγω της, ξεκινούσαν από το λαϊκό πράθος. Δηλαδή, δεν μπορώ να πω στον Αθηναίο, πάμε έξω, να παίξουμε ένα συγκρονιστικό παιχνίδι, που έμαθα στην Κοπελχάη. Πρέπει να ξεκινήσει κάπως όλος, να ξυπνάς τις δικές σου μυρήμες, από την οικία γλώσσα, και μετά να μπορούμε να πάμε στην άλλη αρχή. Αυτός είναι ωραίο, να ψάξετε, να βρείτε, ορισμένη μύτη, είναι παν' ανθρώπινες. Και αυτό είναι φανταστικό, να το βρείτε αυτό το πράγμα, σε όλους τους λαούς, σε όλους τους λαούς. Σας ευχαριστώ. Γενικότερο, ο μύθος, έχει πάντα στιγμές. Ναι. Είναι πολύ ενδιαφέρον το πώς, όταν βρισκόμαστε σε άσχετες χώρες, άσχετοι άνθρωποι, ξαφνικά έχουμε κοινά. Ωραία. Λοιπόν, έστε να χόρησε, κοίτα με πόλες λέξεις ξέρεις από τους. Είναι τόσο υπέροχη η ελληνική γλώσσα, με τόσες λέξεις υπέροχες. Κάνε μία τους φάγκες. Ευχαριστώ. Λέω να συμβαίνει, το ένα, έχει σχέση, αφού δήκανε με την προηγούμενη ερώτηση. Θα ήθελα να μάθω πάντα πόσο μπορείς να χρησιμοποιείς τα παλιά, τα παιχνίδια της Ελλάδας στις ταπλής, όχι μόνο τα Γιουκά, γιατί υπάρχουν πολλά παιχνίδια, τα οποία έχουν καταγραφεί με μικρές διαφορές, σε όλη την Ευρώπη, σε όλον τον κόσμο στην Ελλάδα. Εμείς θα μπορούσαμε να ανοίξουμε ανοίξεις, ίσως και κάπως όταν εξελίξαμε, όταν πάσαμε σε ένα άλλο επίπεδο. Και το δεύτερο, οπότε είδα, είναι παιχνίδι για εμίσκες. Θα πεθύνεσαι σε μεγάλες παιχνίδια, θα πεθύνεσαι σε παιχνιά. Οπότε, ίσως, θα μπορούσαμε και αυτοί οι ίδιοι, να σου δώσουν ιδέες αθλητικά τους πρώτα, τι πέσαμε, πώς πέσαμε, τότε που μπήκαμε αδειλές, που δεν ήταν τόσο πληκτικοί και κακεκημένες χώρες, θα δω και κάπου είναι η οικογραφαρχία, έχεις άλλη ιδέα. Αυτό δεν είναι αδειλή. Είναι αυτό ο λεβός που κάνουμε, και η βασική αρχή, είναι το που κάνουμε με αυτό το χάριστο. Θυμώστε, δεν είναι υπάρχει. Ξημαίνει χάρι, σημαίνει χάρι, το πειράζω μία λεπτομέρεια, και το τροποποιώ σαν κάτι καινούργιο. Υπάρχει μία της απολύσσας, πάντως είναι το πειράζω, το ξέρεις, έχει όμως, ξαναλέω, μία της αδειλιάς μέσα και της διάλεξης. Βλέπω το κομμάτι με το βασικό ρεχαλείο για να πείσουμε παιδιά να φύγουν από τη τεχνολογία, να μάθουμε να παίξουμε παραδοσιακά, και να πάρουμε να χρησιμοποιήσουμε τα τεχνολογία και να τα εξαλείψουμε. Θέλω να πω ότι αυτή η τεχνολογία και εμάς θα αφηθούμε. Τώρα, αυτό υπάρχει με τα παιδιά, κονεμένη ιστορία. Αγαπάω να παίσω και να βλέπω να παίσουν εντυπωσιακά. Συνήθως, ένα καλό παιχνίδι παίζεται τα κόλλα. Και το κολλαβάρ. Το κολλαβάρ. Υπάρχει ένα πολύ πλούσιο περιεκόμενο σύστημα. Υπάρχει ένα παιχνίδι πολύ μεσικό, αναπληρή ψυχιακό. Ακόμα και μετά, κυρίως δουλεύω με αγγλικούς, αλλά πληρώμαι κυρίως όταν δουλεύω με κουμπιστό. Εξάρρευε, πιστεύω ότι ο αγγλικός δεν μπορεί να παίζει ό,τι θέλει. Μπορεί να παίζει ό,τι θέλει. Μιλήσατε για παιχνίδι, για δρατικό παιχνίδι. Δηλαδή, οποιοδήποτε έφαση παιχνιδιού, δηλαδή και η παιχνίδια Λάντζι, οποιοδήποτε μπορεί να έχει ένα παιχνιόδι τρόπο να φέρει κοντά ουσιαστικά το κοινό αυτό που δημιουργείται. Δεν μιλάνε μόνο με ευδική μόνη. Δεν υπάρχει κανείς που... Και ο τρόπος που... Και ο τρόπος που... Ναι, αυτό έβδει και φιλογραφεί, παράδειγμα, δηλαδή ο κορυφός του έξω στον τρόμο, είναι πάλι αντίστοιχα έξω στον τρόμο. Είναι πάλι αντίστοιχα έξω στον τρόμο. Είναι δύσκολο. Δηλαδή, πώς δεν μπορούσαμε να δούμε τα μυλόδια. Στο πρώτο βίντεο στο πλαίσιο, δηλαδή, είχαμε παιχνίδια που έκαναν με το σώμα και τα δικείμενα. Και με το σώμα και τα ψηφιακά χορευές. Πριν αυτό το παιχνίδι, είχα ένα παιχνίδι και το ψηφιακά χορευή. Ήταν ένα παιχνίδι δοξιάνωση με αρμαντικό ταζίδι. Ήταν καχόλογη. Τεχνολογία υπάρχει θαυματικά. Στο δεχ... Ποιος? Πάλι, πολύ σωστά, είπατε στην αρχή, ότι όλη η λατσάκολλα μπορεί να το ρίφει πέρα μόδες. Καλύτερα είναι τα κορυφαίδια. Ήταν δεχοσμοσικά λεσταλωμένοι. Αυτοί βλέπανε ασταμάτων όλων των κοινωνιών δύο μέρες και δυο μέρες, για να στήσουνε τα κορυφαίδια. Τα παιχνίδια ήταν... Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδι δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδι δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδι δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Ήταν παιχνίδια και δύο παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, θεατρική παράσταση και άλλο επίπεδο. Παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή. Παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή. Παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, έγινε παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή. Παιχνίδια δρόμοι, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, εκ των οποίων το ένα, αυτή τη στιγμή, Αρχίσαμε να κάνουμε και άλλα πράγματα που προσπαθήκαμε να τα κρατάμε τα παιδιά. Δηλαδή, διοργάνωση εσωτερικών φουρνουάτ, τέτοιων, που να είναι πραγματικά μέσα στη διαδικασία να καταλάβουν ότι αυτό που κάνουνε, για να τους επαπεί και με άλλες ομάδες. Έτσι, πρόπερ συγκεκριτά το καλοκαίρι, κατατείνα αυτό εδώ είναι από ένα ταξίδι στην Καρδίτσα, είναι όλο το ταξίδι, ήταν ένα φιλμάκι που το μοιράσαμε και στα παιδιά, που το φτιάξανε που τους όντως. Κάναμε λοιπόν τουρνουάπα, ένα πασχαρινό τουράν φέραμε πάντα από την επαρχία, έτσι ήρθαμε στην Καρδίτσα, γιατί καν έρθει και τους είχαμε φιλοξενήσει εδώ. Και μέσα από τις μηχτές σπρίτσεις που είχαν έρθει πριν τις χρόνια, ήταν αυτό που, γιατί είναι και λιεπέδιος του Ελευσίνα, το καλοκαίρι λοιπόν εκείνης της χρονιάς είχαν έρθει όλες οι μηχτές σπρίτσεις και κάνανε, πες το ελληνικά, το Ελευσίνα του 1921, όπως και άλλες ενέργειες, παράδειγμα η αφήσευση που είχε βγει όλα τα ζάτη ταφινικά, όταν μείναν οι τρεις πόλεις, που έλεγε ένα κλίποντο ή μήνα ακόμα, ένα καταφυγικό κείματο, που κι αγωλουθεί σε αυτό, είχε πείσει όλα τα φιλικά ζάτη και τα λίγο. Κάναμε κάπ που μέσα σε αυτά φέρναμε και δίπλα στα παιδιά και παιδιά από τη δομή της Ελευσίνας στο Πλωσβήγον για να μπορούν να καταλάβουν, να σύσσουν το τι συμβαίνει, τι γίνεται και όχι, και εξεκόντρα σε κάποιες πονήσεις και σε κάποιες νοτορπίες. Μέσα από τρεις φορές τουλάχιστον μέσα στη χρονιά τους κάνουμε εκδίδες για την ιστορία της πόλης, την ιστορία του μπάσκετ και την ιστορία του πανελευσυνιακού. Το τέλος καλεγχρονιάς, για να είμαι όσο μπορώ και πιο γρήγορος, διοργανώνουμε και πάνε όλα τα παιδιά μας στην Απαρχία, παίζοντας μπάσκετ, αλλά και παράλληλα γνωρίζοντας πόλης. Πάνε στη Θεσσαλονίκη, όπου είναι και το Μουσείο του Μπάσκετ, το Μουσείο της Χαν, για όταν δεν το ξέρει, παίζουν εκεί αγώνες, πάνε στη Καρδίζα, γνωρίζονται με τα άλλα παιδιά, δουλεύουν, όπως είδατε εκεί, εδώ είναι στη γλυμνή πλαστήρα στο τέλος, με τα extra games που κάνουν εκεί και τα λοιπά. Είναι ένα τέτοιο ταξίδι. Και παράλληλα σαν αποσχολές νιώθουν ότι είναι κομμάτια μιας ομάδας. Ξασφαλίζουμε για να είναι γονήσεις, για αυτό είπε κοινό, να έλυξε και να είναι γονήσεις στην υγεία τους. Δεν υπάρχει παιδί, να είναι ασφαλισμένος, να μην έχει κάποια αιλία. Εγώ σαν βρέλος αλλά και όλη η δίκηση είναι δίπλα της αυτοκρατογραφίας, δεν χάνω παιχνίδι, τα ξέρουμε όλα τα παιδιά με το μικρό πρόβλημα, αλλιώς δεν τα προσεγγίδεις. Και τα λέω εμπειρικά, γιατί αλλιώς δεν υπάρχει όλο αυτό, δεν στείνεται και δεν κρατεί. Η ομάδα μας είναι συγκεκριμένη, είναι σε πάρα πολύ ψηλό επίδρατο, αναπτύσσει κοινωνικές δράσεις, γιατών λιοβετήσει το ειδικό σχολείο κάθε Εκκληστούγεννα, τους πάμε μπάλες, τραγουδάμε τα κάλατα, έχουμε καιρειοπαιδιά που παίζουν κιθάρα και τους τραγουδάμε μαζί τους τα κάλατα. Και συμβάλλουμε ό,τι γίνεται στο δημοκρατώ, είναι περιλήφση και πολύ εμπιγραμματικά κάποιες από τις δράσεις μιας ομάδας που ξεφεύγει από τα τετριμένα νοσοδοτικού συλλόγου που λίγο πολύ ακούνται πολλές φορές και άσχημα πράγματα. Όχι τα παιδιά ή τα παιδιά τατικά μας, η μεγαλύτερη ευτυχία που νιώθω, γιατί δεν είναι μόνο να το τίσεις στο δέλετ, δεν είναι μόνο να φυτέλεις, να το ποτίσεις και να μην το εγκαταλείψεις ποτέ και προσπαθούμε να υπάρκει μια διάδοχη κατάσταση, γιατί και εγώ γερνάω και φεύγεις σιγά σιγά και ετοιμάζεις και διάδοχες σε τέτοιες καταστάσεις, αλλά είναι πάλι μεγαλύτερη ευτυχία και σε πολύ πραγματικά εμπειρία, να περπατάς στον δρόμο και να σε αγκαλιάζουν τα παιδιά, να έρθουν πίπλα σου να φύγεις στον καφέ σου και να παιδιά να περνάνε στη Νικολαϊδου και αυτός που ξέρετε να περνάνε να παιδιά να λέει η γυναίκα μου, η γυναίκα μου λέει δεν θα έρθω μαζί σου στην Ελευσίνα γιατί δεν μπορώ να μιλάμε. Και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό γιατί έχουμε χτίσει μια γενιά παιδιών τουλάχιστον κομμάτια αυτού που εγώ είμαι πάρα πολύ περήφανος και αυτό έχει να κάνει και αυτά τα παιδιά σε όλη την πόλη της Ελευσίνας όσοι γνωρίζουν και όσοι ξέρουν. Θα ήθελα να σε δομώ. Και άλλες προσωπίες στην επαρτία όπως είναι και το Βρεύτι και τα λοιπά αλλά τώρα είναι κατερό. Θέλω λιγάκι να πείσετε τον κόρα εδώ που σας δεωλεί να έρθει λίγο σχεδόν στην επαρτία να έρθει δύο τμήματα. Τα δύο τμήματα από τον Όβυσαν στο Πάσχερ που κάναμε το συγκεκριμένο από το νοάτ των μικρών ηλικιών. Κάθε Πάσχερ είναι το νοάτ των μικρών ηλικιών και είναι αθιερωμένο σαν παιδί που πέθανε στον κοίτατο. Αυτό λοιπόν το νοάτ κάνουμε και είναι υπό την εκείνη ακόμα και της Ένωσης που γίνεται. Θέλουμε να έχουν πέσεις όπως λέω ήταν από την καλή Καλκίδα, πρόκριση Καρδίτσα, αντιπρόκριση Κρήτη και ούτω κατ' εξής. Θέλουμε ένα από τον Όβυσαν αλλά παράλληλα το καλοκαίρι. Να πάμε και μου στο Ρώσιο και νυπώμε σε δυο μας. Και σου πέσεις κάναμε μια επιστολή και δεν απαντήσεις. Ή δεν το θα πήγαμε. Σας ευχαριστώ πολύ. Είχαμε μια γυναική ομάδα, μάλλον γυναική ατμήματα. Είχαμε να ρωτήσω το εξής, το οποίο το υποστήριξα. Πέρα από να δημιουργείς σε μια ομάδα. Είναι ένα σπορ το οποίο τραβούσε μέχρι την πρόσωπη τα πιο κουλή ταγόρια. Και προχωρή ήταν το χώρο του χορού που τραβάει. Και τα κόρη το δείτε όπως ήταν εδώ. Είχε πάρα πολύ καλά νομότα ρυθμικής αγωνιστικής δημιουργίας. Πολλά κόρη σε μια ραντελή. Δεν υπήρχε και βόλεϊ τότε. Τώρα υπάρχει βόλεϊ. Τα κορές υπάρχουν πιο πολύ στο βόλεϊ, όμως να ξέρετε ότι κάνεις. Αν το κάνεις με μεράκια, αν το κάνεις σωστά, αν έχεις τους σωστούς ανθρώπους δίπλα από τα παιδιά, να ξέρετε ότι πάντα σταδιακά το ένα με το άλλο, ο γονιός με το γονιό, οι φίλοι με τον φίλο θα καταπτώσουν να τα μαζεύσουν. Δεν είναι 14 εγγόνια. Δεν είναι εύκολο. Ξεκινήσαμε με 7 κορίτσια και με 15 αγώνια. Αυτό ήταν το ξεκίνημα. Ναι, το καταλαβαίνω. Εκεί πέρα από τη δημιουργία της ομάδας, σαν σκέψη, υποστήριξη, υπήρχε κάτι άλλο, μια μεθοδογική προσθέληση και ανοίγμα. Στις σχολεία, στα σχολεία, διόγραμμα 3-on-3 που ερχόταν και συμμετέχαν, είναι πάρα πολλά. Τα δικά δεν πρόκειται η προστιμή του και ο δήμος κάνει ένα καταπληκτικό 3-on-3 μαζί με τον Ζάκ και την Νεό και τα λοιπά. Εγώ που μας έδωσε πάρα πολλά παιδιά, γόγιοι και κορίτσια, μιλάμε πάλι πολλά τα κοιλιά, κοριά. Και μέσα από αυτά, και δηλαδή ξέρατε στο σωματίο που έχετε, θα υπάρχει τα πόσια που σας αρέσουν, να σας πω ένας λόγκας, ένας κοριτσιού που πάει με τα άλλα, πάει βόλευα. Τι κοιτάς βόλευα. Αν δεν υπάρχει επαφή, δηλαδή στο βόλευα δεν έχει επαφή, στο στίβο δεν έχει επαφή. Είναι κάποια τρόπο, αλλά αν δεν υπάρχει επαφή, είναι μια μορτροπία, είναι μια ατήρηση. Όμως πάνω απ' όλα είναι το υγιές περιβάλλον που είναι και τα επιστρέφονται οι γονείς, να ξεκινάνε οι γονείς, ο τρόπος που προσεγγίζει ο προβολητής, ο τρόπος που προσεγγίζει η διοίκηση, πάρα πολύ μεγάλη σημασία. Είναι καταπληκτικός και παιδαγωγός και γυμναστής και παλαιοζαντητής και ας νομίζω ότι αυτό είναι το πρώτο, η πρώτη επαφή. Πρώτα απ' όλα, είμαι μόνος του αθλητισμού, έχω ασκοληθεί το πάρα πολύ, θα μας αγγίδει με το θέμα δεύτερος. Δεύτερον, κακάνε και στους συλλόγους γονεών που πτήζαμε βιβλιοθήκες, δηλαδή είχαμε επίσης τέκα βιβλία και τα καμεκάνη, πέναμε τα παιδιά, πέναμε ομιλίες μέσα στις βιβλιοθήκες, με συγγραφείς, αλλά μέσα στο χώρο της βιβλιοθήκης, προβάλαμε πάρα πολύ το βιβλίο μέσα σε κάποια βιβλιαδικασία και βέβαια να διευθύσει η βιβλιοθήκης, θα έκανε αυτό που βλέπω πολύ πέτω ρήμα. Έτσι το είπατε, πρέπει να πάει στο κάθε χωριό με οποιοδήποτε τρόπο και κυρίως με τη σύγχρονη τεχνοδογία, νομίζω ότι αυτό και το άλλο, όπως προχθές νομίζω στη τηλεόραση και με ενθουσίας πραγματικά έκανε μια τέτοια παρουσία και με ενθουσίας αθροποίηση. Το πρώτο πράγμα ήταν αυτό να το είπατε. Έχετε άλλες ερωτήσεις? Και η ελευσύνα, για όλους εσάς που βρίσκετε σε όλα αυτά τα πρότζεπτα, μπορείτε να τους σκέφτεστε πώς είναι αυτά τα πρότζεπτα. Για το επόμενο κομμάτι, η Δηματική Βιβλιοδίκη συμμετέχει στο Δίκτυο Ελευθερικών Βιβλιοδικών, που στεκά με αγίτη σε αυτήν την νεοπλύτερη κοινότητα ανθρώπου, που υλοποιώνουν έναν αυτοκίνητο φυλακτικό και νομίζω ότι και μέσα από τα σεμινάρια και όλη την επαφή και βουστήριξη που υπάρχει αυτήν την ελευθερική βιβλιοδική, μπορούν και σε τοπικό επίπεδο να βρουν τη βιβλιοδική αλλιώς και να συνας ειναι να εξελιχθεί σε αυτό το κέντρο η ελευθερικότητας και κοινότητας και στιγμές της ελευθερίας. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Αυτή είναι η ελευθερική βιβλιοδική κοινότητα. Ευχαριστούμε πολύ. |
