Photojournalism is worth it | Santi Palacios | TEDxPatras /

: [♪ Μουσική Επική Μουσική της ΜΨΕΑΜΙΘΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤ� Καλησπέρα, κυρίες και γυναίκες. Θα θέλα να παρακαλώ, πρώτον για το αγγλικό μου, αλλά επίσης για τον άνθρωπο που χρησιμοποιείται να βρίσκεται πίσω από τα καμάρια,...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Γλώσσα:el
Φορέας:TEDx Patras
Μορφή:Video
Είδος:Μαρτυρίες/Συνεντεύξεις
Συλλογή: /
Ημερομηνία έκδοσης: TEDx Patras 2019
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://www.youtube.com/watch?v=tNDrUzaY6OE&list=PLndeeREyJnDQEhFLKDkALQGkUkLq7q8zP
Απομαγνητοφώνηση
: [♪ Μουσική Επική Μουσική της ΜΨΕΑΜΙΘΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤΗΜΑΤ� Καλησπέρα, κυρίες και γυναίκες. Θα θέλα να παρακαλώ, πρώτον για το αγγλικό μου, αλλά επίσης για τον άνθρωπο που χρησιμοποιείται να βρίσκεται πίσω από τα καμάρια, να βρίσκεται μπροστά από την κοινότητα μπορεί να γίνει λίγο δύσκολο, οπότε θα προσπαθήσω να μην φύγω από τη στιγμή. Θα προσπαθήσω το καλύτερο. Θέλω να ξεκινήσω με να σας δείξω κάποιες φωτογραφίες που έκανε στην Ευρωπαϊκή Ευρώπη τα τελευταία χρόνια. Αυτές οι φωτογραφίες είναι το τέλος της ιστορίας. Παρακαλώ να ξεκινήσω από το ξεκίνημα. Ξεκίνησα κοινωνία στη Ματρίδα, την πόλη που γεννήθηκα, και επίσης στην Αμσταδάμ. Η κοινωνία είναι γνώστα. Σε βοηθήσει να γνωρίζεις το κόσμο, κάτι που είναι πολύ σημαντικό, γιατί ο κόσμος είναι σχετικός, γιατί ο κόσμος είναι σχετικός, γιατί ο κόσμος είναι σχετικός, γιατί ο κόσμος είναι σχετικός, γιατί ο κόσμος είναι σχετικός, γιατί ο κόσμος είναι σχετικός, γιατί ο κόσμος είναι σχετικός, γιατί ο κόσμος είναι σχετικός, γιατί ο κόσμος είναι σχετικός, γιατί ο κόσμος είναι σχετικός. Αυτό διόθεν για μία εκπαιδευτική κανέντα. Αυτό διόθεν για μία εκπαιδευτική κανέντα. Παρακολουθώντας πολλές από τις μεγαλύτερες κοινωνικές προβλήματα, το κλίμα, το αγώνα, οι αγώνα, οι εξελίξεις, η ασφαλήτητα, έκανε να πιστεύω πώς μπορεί να γνωρίζουμε τόσο πολύ σχετικά με αυτές τις προβλήματα, αλλά, στο ίδιο στιγμό, δεν αλλάζει τίποτα. Ή αλλάζει πολύ λίγο, ή αλλάζει πολύ σχετικά. Και το πρώτο λόγο που συνεχίζει στη μυαλία μου ήταν η αμφιθία, ή μπορώ να πω, η ασφάλεια της αμφιθίας. Παρακολουθώντας πολλές από τις μεγαλύτερες κοινωνικές προβλήματα, το κλίμα, το αγώνα, οι ασφαλήτητα, έκανε να πιστεύω πώς μπορεί να γνωρίζουμε τόσο πολύ σχετικά με αυτές τις προβλήματα, αλλά, στο ίδιο στιγμό, δεν αλλάζει τίποτα. Ή αλλάζει πολύ λίγο, ή αλλάζει πολύ σχετικά με αυτές τις προβλήματα, αλλά, στο ίδιο στιγμό, δεν αλλάζει πολύ σχετικά με αυτές τις προβλήματα, αλλά, στο ίδιο στιγμό, δεν αλλάζει τίποτα. Αυτό είναι ένα ερώτημα που διέφεραμε πολλά φορές, πιθανόν και πολλά φορές, και που διέφεραμε και εμείς. Πιθανόν, είναι μια πολύ ασφαλή ερώτηση, αλλά, στο ίδιο στιγμό, πιθανόν, είναι μια πολύ ασφαλή ερώτηση, αλλά, στο ίδιο στιγμό, πιθανόν, είναι μια πολύ ασφαλή ερώτηση, αλλά, στο ίδιο στιγμό, πιθανόν, είναι μια πολύ ασφαλή ερώτηση, αλλά, στο ίδιο στιγμό, πιθανόν, είναι μια πολύ ασφαλή ερώτηση, Είχα δημιουργηθεί πολλές φορές. Η ανθρωπιστική κρίση δεν τελειώνει με την επαγγελματικότητα μιας φωτογραφίας, ούτε με έναν πόλεμο, και θα ήταν πολύ ασφαλής να πιστεύω αυτόν τον τρόπο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει σημασία σε αυτόν τον τρόπο της μετατροπιστικής εμπορίας, αίσθησης και γνώσης. Πιστεύω ότι οι επαγγελματικές εφαρμογές του φωτογραφιστικού μπορούν να κατανοηθούν στο σωστό, μετατροπιστικό και μεγαλύτερο τρόπο. Θα ξεκινήσω με το σωστό τρόπο. Στο σωστό τρόπο, ο φωτογραφιστικός μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δημιουργηθεί. Τα τελευταία χρόνια, έχω χρησιμοποιήσει πολλές φορές για να ανοίξω τις μηχανικές ευρωπαϊκές πρόσφυγες στον Μεσοδοχείο και στην Ευρώπη. Θα θέλα να παρακολουθώ το πράγμα ότι είμαστε στην Ελλάδα, για να δώσουμε ένα παράδειγμα στους πιθανικούς πιθανικούς επίπεδους στο σωστό τρόπο. Στον 2015, πιθανόμαστε ότι όλοι γνωρίζετε, περισσότερο από 1.000.000 άνθρωποι έφεραν το Μεσοδοχείο για να έρθουν στην Ευρώπη και πάνω από 800.000 έφεραν το μέρος στην Ευρώπη. Οι άνθρωποι έφεραν τα ζωή τους και περισσότερο από 3.700 άνθρωποι πέθανε στον εμπόδιο. Θα θέλα να δείξω τώρα κάποια φωτογραφία που έκανε στους πιθανικούς επίπεδους στον 2015. Οι τελευταίες φωτογραφίες έκανε το 28 Ακ. 2015. Εκείνη τη στιγμή, ένα βότο με 300 άνθρωποι από την Τουρκία στο νησί της Λέσβος καταστάθηκε. Εκείνη τη στιγμή, πολλοί άνθρωποι πέθανε. Και εκείνη τη στιγμή, δεν υπήρχαν πολλοί εργασμένοι ασκητές στο σημείο. Αλλά, όμως, υπήρχαν κάποιοι. Και κάποιοι από αυτούς τους εργασμένους μας είπαν ότι είχαν αποφασίσει να περάσουν στον ελληνικό νησί μετά να παρακολουθούν φωτογραφίες, φωτογραφίες και βίντεο, που είχαν αποφασίσει στις προηγούμενες ημέρες, εβδομάδες και μήνες. Επίσης, κάτι αλλάξε? Ίσως είμαι το ένας που είναι πολύ ναίβος. Αλλά μέσα σε αυτό το μέρος και σε πολλές άλλες μέρες, είδα πώς οι εργασμένοι ασκητές που είχαν αποφασίσει να περάσουν στον ελληνικό νησί μετά να παρακολουθούν φωτογραφίες, φωτογραφίες και μήνες. Επίσης, κάτι αλλάξε στον ελληνικό νησί μετά να παρακολουθούν φωτογραφίες, φωτογραφίες και μήνες. Και αυτό, για μένα, είναι ένα πολύ μικρό και απλό αλλαγήμα που είναι σημαντικό. Αν η επαγγελματική του φωτογραφίου δεν υποστηρίζει χιλιάδες ανθρώπους στις δρόμες για να σταματήσει έναν αγώνα στο πλευρό μέρος του κόσμου ή να υποστηρίζει μια λύση σε μια ανθρωπιστική κρίση, δεν μπορώ να πιστεύω ότι αυτή η φωτογραφία δεν ήταν σημαντική, γιατί αυτό δεν συμβαίνει συχνά. Και είναι πολύ δύσκολο να επιτρέψει αυτό το στόχο. Πολύ δύσκολο, πιστέψτε μου. Αλλά υπάρχει ένας άλλος τρόπος να κάνει αυτό το δουλειά. Στον φωτογραφίες μπορούμε να δημιουργήσουμε την αλληλεγγύη ενός συγκεκριμένων οργανισμών που μπορούν να συμμετέχουν σε μια συγκεκριμένη κρίση ή που μπορούν να δημιουργήσουν τις αυτοκτονικές να δουλεύουν σε ένα διαφορετικό τρόπο. Βέβαια, δεν πιστεύω ότι οι φωτογραφίες και οι βίντεο ήταν ο μόνος λόγος για τους οργανισμούς οργανισμούς να πηγαίνουν στις Αλληλεγγύες, αλλά πιστεύω ότι έπαιξαν ένα σημαντικό ρόλο σε αυτό. Ας μιλήσουμε τώρα στο μέλλον. Στο μέλλον, η συχνή επαγγελματική επαγγελματική δημιουργία των φωτογραφιών μπορεί να είναι σχετική για την ιστορία που προσπαθούμε να μιλήσουμε, ακόμα και αν δεν θέλουμε. Θα θέλα να σας δείξω ένα φωτογραφικό που είχα στον Μελία το 2014. Το Μελία είναι ένα 12 χιλιόμετρα εσπάνικο εγκλήφ που βρίσκεται στη Νότου Μορρόκο και διαχωρίζεται από την Μορροκομία του Ναδόρ από ένα 6 μέτρες υψηλό τρίπονι μεταξύ. Σε αυτή τη φωτογραφία, όχι σε τη φωτογραφία, αλλά σε αυτό το σημείο, υπήρχαν 500 νέοι Αφρικάνοι που έφυγαν από την Μορροκομία μέσα στη Ισπανία για να μπουν στο ευρωπαϊκό χώρο. Μερικές μήνες, εξασφαλίθηκα με την ιδέα να παίξω αυτή τη φωτογραφία. Μετά, όταν τελειώθηκε, όταν τελειώθηκε και τελειώθηκε και τελειώθηκε, ήταν δημιουργημένος από πολλές κοινωνίες, αλλά όχι πάντα σε έναν τρόπο που μοιάζει σωστά. Πολλοί αυλές χρησιμοποιούσαν φωτογραφίες όπως αυτή, για να δημιουργηθούν ένα μήνυμα εξασφαλίθησης, ενώ, για παράδειγμα, το ποσό των ανθρώπων που έφυγαν από αυτή τη φωτογραφία εκείνη τη χρονιά ήταν περίπου 2.000 ανθρώπους. Αυτό είναι μια πολύ μικρή πραγματικότητα για ένα μέρος 500 εκατομμύρων εφαρμότων, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα θέλα να δείξω τώρα κάποια άλλα φωτογραφίες που έκανε το 25 Ιουλίου 2017, σχετικά με το βασιλικό βασίλειο, κατά τη διάρκεια μιας μηχανικής ασφάλειας, στην πλευρά της Λιβιανίας. Υπήρχαν 168 ανθρώπους πάνω από το βασιλικό βασίλειο, και 13 κορψώματα. Πολλοί άνθρωποι πέφτουν στο νερό πριν βρήκαμε το βασίλειο. Έχουν περάσει περισσότερα από 24 ώρες στη θάλασσα, στις υψηλικές θάλασσες. Μεταξύ των παιδιών υπήρχαν μηχανικές, σύμφωνα και άλλοι σχετικοί στους ανθρώπους. Η κατάσταση στην πλευρά της Λιβιανίας, η πιο δύσκολη στην Λιβιανία, η πιο δύσκολη στην Βασίλεια, έχει δημιουργηθεί μεταξύ των μηχανικών. Οι φωτογραφίες δημιουργήθηκαν από πολλές φωτογραφίες για να βοηθήσουν την ε μερικές σεκτέρες της ευρωπαϊκής κοινότητας για τη θάλασσα που αντιμετωπίζουν για να βοηθήσουν την αίσθηση του φόβου και του ραθίσματος μεταξύ άλλων σεκτρών της ευρωπαϊκής κοινότητας. Η αντιμετωπίζωση των ιταλικών αυτοκτονικών στη κατάσταση στην Λιβιανία και στην Βασίλεια είναι να κλείσουν τα σύμφωνα, να βοηθήσουν συμφωνία με τις αυτοκτονικές της Λιβιανίας για να εξακολουθήσουν την εξακολουθία της σύμφωνας και τις κατάστασεις των αυτοκτονικών αυτοκτονικών στην Λιβιανία και στην Βασίλεια. Δεν πιστεύω ότι οι φωτογραφίες και οι βίντεο μπορούν να είναι λόγος για τις ευρωπαϊκές αυτοκτονικές να βοηθήσουν συμφωνίες και να κλείσουν τα σύμφωνα με την Τουρκία, την Λιβιανία ή την Μοροκοπία, αλλά πιστεύω ότι ο τρόπος που είναι δημιουργημένος επηρεάζει την κοινωνική συμφωνία. Η συνεργασία των φωτογραφιών από τα μέσα, χωρίς καμία σχέση, χωρίς καλή εξελίξη, δεν βοηθεί να βοηθήσει για τους ανθρώπους να συμφωνήσουν με την ιστορία των αυτοκτονικών που εμφανίζουν σε αυτά τα φωτογραφίες. Ο φωτογραφισμός, όπως μπορείτε να δείτε, μπορεί να είναι ένα δύσκολο εργαλείο, αλλά μπορεί να είναι και ένα δύσκολο εργαλείο, ανεξάρτητα από τον τρόπο που χρησιμοποιείται ο κοινωνικός. Θέλω να τελειώσω τώρα στο μήνυμα. Το μήνυμα είναι αυτό που βλέπω να είναι πραγματικά ενδιαφέρον. Ενώ στο μήνυμα και στο τελευταίο μήνυμα, τα εξελίξεις των φωτογραφιών είναι πολύ επικίνδυνα από την τρόπο που χρησιμοποιούνται τα μέσα. Είναι στο μήνυμα που μπορούμε να παρακολουθήσουμε το δυνατό δυνατό τους. Οι φωτογραφίες που παρακολουθούμε σήμερα θα μείνουν στο μέλλον και θα μας βοηθήσουν να θυμίσουμε το τι έκαναμε, το τι δημιουργήσαμε τους άλλους να κάνουν και το τι θα κάνουν και οι άλλοι να κάνουν. Αν καταφέρουμε ότι, διπλώς, το πρόγραμμα που χρειαζόμαστε στον κόσμο είναι το ποιο κόσμο θα αξιολογήσει, πρέπει να γνωρίζουμε ότι πραγματικά χρειαζόμαστε την εκπαίδευση και το γνώρισμα. Και θα προσφέρω και το όνομα εμποδίκτυα. Το περιβάλλον, τα οικογένεια, οι διευθυντές, τα σχολεία, τα σχολεία, πολλές πράγματα έχουν πραγματικό ρόλο για την εμποδία που παρακολουθούμε και, εφόσον, τα φωτογράφια. Οι φωτογράφια είναι ένας από τους πιο ευκαιρικούς μοτοσυκλέτες για την εμποδία που μπορούμε να παρακολουθούμε, αν όχι το πιο ευκαιρικό. Και έτσι έχουν τέτοιο δύσκολο δυνατό για να εμποδιώσουν τις αισθήσεις και να βοηθήσουν τους άλλους να εμποδιώσουν με τους ανθρώπους που δεν γνωρίζουν. Θα θέλα να σας δείξω μια άλλη φωτογραφία. Αυτή η φωτογραφία ήταν παρακολουθήθητη από τον Αλυς Σίλε, στην Κόγκο, το 1904. Στην φωτογραφία βλέπουμε έναν άνθρωπο, καθώς παρακολουθεί το χέρι και το πόδι του πέντου χιλιάδου αδερφού του, ο οποίος είχε ασφαλίσει για να ασφαλίσει να παρακολουθήσει την αρνητικότητα ασθήματος που οι στρατιώτες του κόμματος Λιόπολ, από το Βέλγιο, έπρεπε να ασφαλίσει να παρακολουθήσει την αρνητικότητα ασθήματος. Θα ελπίζω ότι η φωτογραφία που παρακολουθήσαμε σήμερα θα έχει σχετικό επίπεδο στο μέλλον, όπως αυτή η φωτογραφία μου είχε την πρώτη φορά. Η φωτογραφία μπορεί να μας βοηθήσει να κάνουμε ερωτήσεις, να ερωτήσουμε εμείς. Μπορεί να μας βοηθήσει να ασφαλίσουμε με άλλους. Μπορεί να μας φέρει ασφαλήτητα και γνώριση, και μπορεί να μας δώσει να ξεκινήσει να πιστεύει. Και πιστεύω ότι κάτι που μας κάνει να πιστεύει, είναι σημαντικό. Ευχαριστούμε πολύ. Καλησπέρα.