| σύντομη περιγραφή: Καλημέρα, σήμερα θα μιλήσουμε πρώτα για τους λατινισμούς και μετά για ό,τι εργασίες έχετε φέρει εδώ. Ας μιλήσουμε λοιπόν για τους λατινισμούς. Για τους λατινισμούς, εσείς είστε φιλόλογος, έτσι δεν είναι, άρα θα χρειαστούμε τη βοήθειά σου. Μισό λεπτό να τα βρούμε. Όπως σας είπα και πριν, μας ενδιαφέρει πάρα πολύ να ξέρουμε μερικούς βασικούς λατινισμούς, μερικές φρασιολογίες, δηλαδή που οι Ιταλοί, τουλάχιστον που έχουν εκπαιδευτεί, τους χρησιμοποιούν καθημερινά σχεδόν. Τους γράφουν στις εφημερίδες τους, στα περιοδικά τους, στα ευθυμογραφήματά τους και μετά θέλω να δω αν θυμάστε και μπορείτε να μου περιγράψετε Ιταλικά αυτό που σας είχα δώσει την προηγούμενη φορά. Ή δεν το είχα διαβάσει, θυμίστε μου, για το nfpia. Ωραία, θα το μάθουμε και αυτό. Λοιπόν, επομένως, πάμε λίγο να δούμε τα λατινικά. Τα λατινικά της καθημερινής ιταλικής ζωής είναι διάφορα, φρασιολογίες. Θα σας πω το πρώτο, dulcis in fundo. Κυριολακτικά τώρα τι σημαίνει αυτό. Σημαίνει το γλυκό έρχεται στο τέλος. Δηλαδή, το καλό έρχεται στο τέλος λέμε εμείς οι Έλληνες έτσι, το καλό έρχεται στο τέλος. Προσέξτε όμως λίγο, έχει δύο σημασίες τα ελληνικά. Χρησιμοποιείται τώρα στην καθημερινή γλώσσα με δύο σημασίες τα ιταλικά. Από τη μία, για να δείξει ότι ένα γεγονός κλείνει με ευτυχές τέλος. Ακούστε το παράδειγμα. Το καταλαβαίνετε αυτό. Εδώ έχουμε δυσκολία στην ελληνική μετάφραση. Γιατί εδώ δεν είναι, ενταχωμένως θα μπορούσαμε να πούμε κυριολακτικά, το καλό έρχεται στο τέλος, άρα και το καλό ήρθε στο τέλος. Δεν είναι όμως φυσιολογική η σημασία που αναδίεται από αυτό το και το καλό ήρθε στο τέλος. Επομένως εδώ λίγο θα πρέπει να παιδευτούμε όλοι μαζί, για να βρούμε πως θα μεταφραστεί αυτός ο λατινισμός, σε αυτή τη συγκεκριμένη φράση για τη Λάουρα. Λοιπόν, επίσης, χρησιμοποιείται το «Dulcis Viene Infunto», χρησιμοποιείται και «Dulcis Infunto», χρησιμοποιείται και «Ιρωνικά». Με την κλασική έννοια της Ιρωνίας. Έχουμε δύο έννοιες της Ιρωνίας. Είναι η Ιρωνία της Βυκτοριανής εποχής που μας ενδιαφέρει πολύ, γιατί υπάρχει συχνά στα κείμενα, τα σημερινά κείμενα, τα σύγχρονα κείμενα και υπάρχει και η κλασική Ιρωνία. Η Ιρωνία, λοιπόν, η κλασική που έχουμε εδώ είναι, βγαίνει από το παράδειγμα «Αμπιά μου φάτο τού τα λαστρά τα πιέντι», «Εραβά μου στάνκι μόρτι», «Εντουλτσι συμφούντο», «Ακομιντσά το πιόβερε αντιρώτο». Πιόβερε αντιρώτο δεν είναι απλώς ρόμπερε τι θα πει, ρότο τι είναι η παθητική μετοχή. Δι ρότο τι είναι ακατάπαυστα, γιατί εκείνο το «δι» έχει τη σημασία του «α», έχει τη σημασία του «σου». Ζδεντάτα, ξεδοντιασμένη, έτσι. Δι ρότο, ακατάπαυστα. Αυτό ελληνικά ξέρετε ότι δεν έβρεχε ακατάπαυστα, έριχνε καρεκλοπόδαρα. Εδώ όμως με ενδιαφέρει, επομένως, το «ντουλτσι συμφούντο» δύο φορές, μια φορά θετικά και μια φορά αρνητικά. Στο θετικό τώρα, δεν είναι το καλό ήρθε στο τέλος κάτι που μου φαίνεται ότι κλείνει ομαλά τη φράση για τη Λάουρα. Επομένως, τι μετάφραση σκέφτομαστε να κάνουμε όλοι μας και εγώ και εσείς. Τι θα κάνουμε εδώ. Το κερασάκι όμως στην Τούρκα. Έγιναν τόσα στραβά και ήρθε και αυτό και αποτελειωθήκαμε. Εδώ δεν αποτελειώθηκε, εισαίησα αυτή, επιβραβεύτηκε. Και μετά, πώς θα το πούμε. Πήρε λέει άριστα. Δούλεψε πολύ και πήρε άριστα στο πτυχίο της και στην υποστήριξη της διπλωμαστικής της. Μετά, δούλση συμφούντο βρήκε λέει δουλειά. Τι θα γίνει αυτό το δούλση συμφούντο. Μην το καθυστερείτε έτσι να εκφράσετε δυνατά τις σκέψεις να φτάσουμε κάπου. Θα μπορούσε να μην μας έχει μεστηρίστητο και υποστημίωση. Όχι. Θα μπορούσε να μην, αν ήταν ένα στρατινισμό σε ένα δικαστικό κείμενο. Δεν είναι όμως εδώ ούτε νομικό κείμενο ούτε κείμενο διεθνούς δικαίου. Είναι ένα κείμενο καθημερινών Ιταλικών. Άρα αυτό θα πρέπει να γίνει κάτι καθημερινό που να ρέει κανονικά στα ελληνικά. Τι σκέφτεσαι. Τέλος καλό όλα καλά. Δεν ήταν τα άλλα άσχημα. Δεν υπήρχε μια περιπέτεια για να πούμε τέλος καλό όλα καλά. Όλα καλά ήταν. Τι άλλο είναι ο ρόλος ενός φίτη απ' το να διαβάζει. Έτσι δεν είναι. Δεν είναι περίεργο. Ελένη. Κάτι με ειστηθώ. Για πες, για πες. Ποιο είναι το αξιωματικό τρόπο. Κάποιος να πω. Μέσα στη ροή του λόγου. Εγώ μαρτύρησα τη λύση. Για να δώσω μια όθηση προς τη λύση. Λοιπόν δείτε τι γίνεται. Δούλεψε πολύ. Δούλεψε σκληρά. Πήρε άριστα στην παρουσίαση της διπλωματικής. Και τέλος. Και μετά. Βρήκε και δουλειά. Το καταλαβαίνετε αυτό. Δεν μπορείς ελληνικά να βάλεις όλα αυτά τα πράγματα. Και μετά. Βρήκε και δουλειά. Αυτό δεν είναι μια κορύφωση θετικών περιγραφών. Έγινε αυτό. Έγινε εκείνο. Έγινε εκείνο. Και βρήκε και δουλειά. Νάτο το πιο αφθόρμητο. Δεν είναι ωραίο. Όλα αυτά όπως θα μπορούσαν να κάνουν στο αριθμικό. Έγινε. Να έρθαν πολλά νέα. Ναι. Ναι, ναι. Δεν συμβαίνει. Όμως εδώ δεν είναι θεωρητική η συζήτηση. Εδώ είναι πρακτική μεταφραστική. Το! Δουλτσε συμφούντος! Αυτή τη συγκεκριμένη φράση. Με αυτή τη συγκεκριμένη αφήγηση. Τι θα το κάνουμε. Αυτή είναι όλη η ιστορία. Το κουμπί εδώ είναι πολύ πρακτικό. Είναι πολύ πρακτικά μεταφραστικό αυτό το σημείο που συζητούμε τώρα. Δεν είναι θεωρητικό. Και το άλλο τι θα γίνει. Τι θα γίνει, αμπιά μου φάτο τούτα λαστράντα πιέντι, ραβά μου στάνκι μόρτυ εν τούλτσε συμφούντο, ακομιντσά το πιόβερε αντιρώτο. Δεν μου βγαίνει πολύ εδώ για κερασάκι στην τούρτα. Και σαν να μην έφτανε αυτό. Εντάξει, το καταλαβαίνετε. Ωραία, τώρα λούπου συμφάμπουλα. Τι σημαίνει αυτό, σημαίνει στα λόγια μας να και ο λύκος έτσι. Αυτό όμως, θέλω να μου πείτε πως θα το μεταφράσουμε ελληνικά, αφού σας δώσω το παράδειγμα. Κου έστες πρισιόνισι ούζε κουάντου αρύβα ούνα περσόναντι κούησι σταύα παρλάντο ο ακούησι σταύα λουδέντο. Αυτή η έκφραση χρησιμοποιείται όταν μιλούμε για κάποιο πρόσωπο και εκείνη ώρα εμφανίζεται το πρόσωπο. Ελληνικά υπάρχει, υπάρχει, δεν γίνεται. Καταφωνεί και ο Γάιδαρος, καταφωνεί και ο Γάιδαρος. Και πάλι καλά, τετράποδο το ένα, τετράποδο το άλλο, θηλαστικό το ένα, θηλαστικό το άλλο. Εκεί που λέει κόρακας κοράκου δεν βγάζει μάτι στα ελληνικά, οι Ιταλοί βγάζουν άλλα πράγματα. Σκύλος δεν τρώει σκύλο, κάνει νον μάντζα κάνει, έτσι. Λοιπόν, πάμε στο επόμενο. NON plus ULTRA Στην καθημερινή γλώσσα αυτή η έκφραση δείχνει συχνά, ειρωνικά, ακραία όρια. Θα σας πω λίγο ένα παράδειγμα. Αυτός ο παιδίς είναι ο NON plus ULTRA της γενιότητας και κορτέζει με όλους. Μετάφραση. Είναι το ακρονάουτον. Το ακρονάουτον. Ελένη συμφωνείς, Ελένη? NON plus ULTRA Ακρονάουτον. Πάμε λίγο. GVI PROGVO Θα το γράψετε QUI PROGVO. GVI PROGVO Συνήφικα ηκουίβοκο, μαλλιντέζο, φραϊντεντιμέντο, τι είναι παρανόηση. Και ακούστε τώρα το παράδειγμα Δοβεβάμε να το γνωρίσουμε σήμερα, αλλά υπήρχε ένα GVI PROGVO στο μέρος της συζήτησης και δεν μπορούσαμε να το δούμε. Υπήρχε ένα GVI PROGVO στο μέρος της συζήτησης. Πες το, πες το, αφού το σκέφτεσαι, έτοιμη είσαι, όχι. Ερωτόκριται, παρεξήγηση, παρεξήγηση ή παρανόηση, αυτές οι δύο είναι. Και το μπέρδεμα είναι, αλλά οι λέξεις που συμπυκνώνουν αυτό εδώ το νόημα είναι οι άλλες δύο. Παρεξήγηση και παρανόηση. Και μάλιστα το παρανόηση, που φαίνεται ότι εδώ είναι ακόμα καλύτερο. Out, out, το έχετε ακούσει ποτέ? Out, out. Σημαίνει είτε, είτε. Out, out, είτε, είτε. Το λένε συχνά οι Ιταλοί, τουλάχιστον οι οποίοι πήγαν σχολείο μέχρι το τέλος του κλασικού λυκείου. Δηλαδή παρακολούσαν γυμνάσιο και μετά στο λύκειο πήγαν στο κλασικό λύκειο. Αυτοί κάνουν πολλά λατινικά παιδιά και το λένε συχνά. Λοιπόν, out, out έχουμε και λέμε. Αυτή η έκφραση χρησιμοποιείται για να δείξει ότι πρέπει να διαλέξουμε ανάμεσα σε δύο αντικείμενα, αναφοράς. Υμπόρε, il diretore deve imbore un out, out. Ο διευθυντής πρέπει να θέσει ένα out, out. Δηλαδή ο διευθυντής πρέπει να θέσει τις συνθήκες μιας επιλογής. Έτσι. Conditio γράφεται conditio, conditio sine qua non. Qua γράφεται qua έτσι. Conditio sine qua non. Τι σημαίνει τώρα αυτό. Σημαίνει προϋπόθεση χωρίς την οποία είναι αδύνατον κάτι να υπαληθευτεί. Εντάξει. Λοιπόν, δείχνει την αναγκαία συνθήκη λόγω της οποίας μπορεί κάτι να υπαληθευτεί. Με βάση την οποία μπορεί κάτι να υπαληθευτεί. Ακούστε τώρα. La laurea un conditio sine qua non per poter inseniare in questa scuola. Το πτυχίο είναι conditio sine qua non per poter inseniare in questa scuola. Επομένως, απαραίτητη προϋπόθεση. Εντάξει. Απαραίτητη προϋπόθεση. Η δικηγορία λέει και κάτι άλλο. Ectonon u canef. Το ξέρετε αυτό, το έχετε ακούσει. Απριόρι τώρα και αποστεριόρι. Αυτά σίγουρα τα έχετε ακούσει. Λοιπόν, με αυτές τις εκφράσεις, απριόρι για παράδειγμα, εννοούμε πριν να αποκτήσουμε την τάδε εμπειρία, έτσι. Τη χ εμπειρία. Αποστεριόρι εννοούμε αφού αποκτήσαμε την χ εμπειρία. Και το παράδειγμα είναι κόμμα που ο ιντίρε και κε λίμπρο νόν ειντερεσάνται σε νόν ειναι που ρε λέτο σε νόν λα ειναι που ρε λέτο. Σε βοητάρε ουν τζουντίτσιο τάλλο αποστεριόρι νόν απριόρι. Το χρησιμοποιούν, δηλαδή, όχι μόνον όπως εμείς το έχουμε μέσα σε κείμενα πολιτικής φιλοσοφίας ή φιλοσοφίας στην ελληνική γλώσσα. Ή νομικά κείμενα. Εκεί το χρησιμοποιούν στην καθημερινή ζωή. Θα το συναντήσετε σε μεταφράσεις. Το καταλαβαίνετε. Λοιπόν, αυτά ως προς τους λατινισμούς, τους πολύ συχνούς λατινισμούς που θα συναντήσετε στην ιταλική γλώσσα. Θέλω να σας πω ότι είναι οι τελευταία δευτέρα που κάνουμε μάθημα. Γιατί έχει βγει απόφαση λόγω των εκλογών Παρασκευή και Δευτέρα, είναι ακαδημαϊκή αργία. Άρα θα έχουμε μαθήματα την Δετάρτη, μέχρι να τελειώσουν οι εκλογικές δοκιμασίες από εδώ και πέρα. Μόνον Δετάρτη. Επομένως, θα ήθελα να σας πω ότι θέλω μια ξενάγηση, οπωσδήποτε μέσα στο παπάθιο. Την οποία ξενάγηση μέσα στο παπάθιο θα την κάνουμε όλη η τάξη αναγκαστικά. Κάποια μέρα που θα διαλέξουμε όλοι μαζί και που θα μπορεί ο δήμος. Γιατί πρέπει να τον έχουμε μαζί μας. Και έχουμε και ένα φαγητό που πάλι πρέπει να το κάνουμε σε μια μέρα που θα μας δώσει ο κοσμίτορας της Φιλοσοφικής στην έψω για το μαγείρεμα. Τα ερωτήματα μου τώρα εμένα είναι δύο. Προτιμάτε κάτι αλμυρό ή κάτι γλυκό να μαγειρέψουμε. Εγώ θα ήθελα να μαγειρέψουμε κάτι που να είναι πάρα πολύ ιταλικό γιατί υπάρχει ένα στερεότυπο στην δική μας την κουλτούρα για τα ιταλικά φαγητά. Και αυτό το στερεότυπο παιδιά έχει να κάνει με τα ζυμαρικά. Θα ήθελα δηλαδή να κάνουμε κάτι το οποίο να είναι ζυμαρικό. Θα κάνουμε κάτι εύκολο θα φέρουμε τηγάνι για να τα ανακατεύσουμε και να δέσουμε τη σάλτσα. Έχουμε έτσι κι αλλιώς την ποτήλια του κάμπινγκ. Θα φέρουμε την ποτήλια του κάμπινγκ. Έχουμε έτσι κι αλλιώς την κατσαρόλα για τα σπαγέτι. Θα φέρουμε κι αυτό. Αλλά έχουμε και μια μικρή κατσαρόλα για να κάνουμε τη σάλτσα. Αλλά η σάλτσα στην Ιταλία δεν δένουνε από την κατσαρόλα στην κατσαρόλα. Δένουνε στα τηγάνια μέσα. Πρέπει να βάλουμε μετά το φαϊ που θα ετοιμάσουμε μέσα στο τηγάνι. Λοιπόν, ένα το κρατούμενο. Δεύτερο, μου έχουν πει ότι θέλουν να έρθουν και άνθρωποι από το πρόγραμμα. Θέλουν να έρθουν και άνθρωποι από το πρόγραμμα για να τους κεράσουμε. Άρα πρέπει να το κάνουμε καλά το φαγητό. Πάλι θα μαγειράψω κι εγώ, δεν υπάρχει περίπτωση. Οπότε από εσάς θέλω τώρα την Δετάρτη που θα ειδωθούμε για να πάρουμε τα υλικά, για να ζητήσουμε από τον κοσμί τώρα τι θέλουμε. Έτσι κι αλλιώς θέλουμε μια αίθουσα που να έχει νερό. Και θέλουμε μια αίθουσα που να μπορούμε να ακουμπήσουμε εκεί πράγματα, να γίνει ασφαλώς, να έχει παράθυρο που να ανοίγει, να φεύγουν οι ατμοί. Θέλω να διαλέξετε την Δετάρτη. Της κοιτάζω γιατί έχουν όντως εμπειρία από αυτό. Θέλω να διαλέξετε την Δετάρτη τι θα κάνουμε. Για παράδειγμα, λέμε ας πούμε ότι τα ονόματα συγγένειας στον ενικό όταν είναι υποκοριστικά δεν παίρνουν εκκτητικό, έτσι δεν είναι. Λέμε ας πούμε ότι οι Ιταλοί έχουν ενυπόται και για τον εγγονό και για τον ανεψιό. Ωραία. Λέμε ότι η Ιταλική έχει αυκτική, conditionale. Λοιπόν, αντιθέτως, εμείς δεν έχουμε ανεψιό και εγγονό με την ίδια λέξη. Δεν έχουμε απουσία εκτητικών όταν είναι υποκοριστικά στα ονόματα συγγένειας. Το ίδιο, παιδιά, συμβαίνει και με τα φαγητά. Η Ιταλική κουζίνα, όπως είχαμε συζητήσει την προηγούμενη φορά, έχει την ανάγκη να αναδεικνύει γεύσεις. Να αναδεικνύει δηλαδή τα συστατικά των φαγητών. Καταλαβαίναμε μέσα στο κέικ το μήλο. Ήταν υγρό το μήλο, έτσι δεν είναι. Καταλαβαίναμε μέσα στην προσκέτα όλα τα υλικά που μπήκανε. Το ίδιο συμβαίνει και με τα σπαγέτινα πολιτάνα, για παράδειγμα. Γιατί ενώ εμείς βάζουμε πολύ λάδι, γεμίζει ο πάτος της κατσαρόλας, φαίνεται το λάδι, οι Ιταλοί βάζουν μία κουταλιά μόνο. Ενώ εμείς βάζουμε, ας πούμε, μία κονσέρβα κονκασέ, οι Ιταλοί τα 250 γραμμαρία τα κάνουν επί 4 για να γίνει 1 κιλό. Για να μαγειρέψουν μισό κιλό ζυμαρικά, πρέπει να τους βγει στο τέλος μισό κιλό σάλτσα. Άρα θέλουν ένα κιλό υλικό να αφηγατοθεί στο βράσιμο. Εμείς το μαϊδανό τον κόβουμε μέσα, αυτοί βάζουν δύο κλωναράκια και μετά τα πετάνε. Εμείς το σκόρδο το βάζουμε μέσα, αυτοί όταν βάζουν μαϊδανό βάζουν μία φέτα κρεμμύδι, μόνο, ολόκληρη, και μετά κι αυτοί την πετάνε. Ή αν βάλουνε σκόρδο, που θα το έχουν λιώσει, τι άλλο βάζουνε? Βασιλικό, για να σβήσει τη μυρωδία του σκόρδου. Το καταλαβαίνετε αυτό? Δηλαδή, πολιτισμός είναι πολλά άλλα πράγματα πριν φτάσουμε στη γλώσσα. Και ο δικός μας είναι πολιτισμός και μου αρέσει πολύ και είμαι και πολύ περήφανη γι' αυτόν. Είμαστε όμως σε δύο διαφορετικούς πολιτισμούς μπροστά. Το καταλαβαίνετε? Για το παπάθιο πρέπει να γίνει ξενάγηση. Όσοι με λάβουν να κάνουν την ξενάγηση, δεν θα δώσουνε καθόλου, όχι εξέταση, ούτε άλλα πράγματα που μπορεί να νομίζουν ότι χρωστούν και λοιπά. Μπορείς να μου βρεις πέντε δυνατούς για το παπάθιο. Ελένη, εσύ. Φοιτητές δυνατούς. Ότι την εμπειρία για αυτά τα πράγματα με event, την έχουν λίγοι άνθρωποι. Άμα τους πάρεις όλους, θα χάσει η Έλενα μετά, δεν γίνεται, γιατί η Έλενα πρέπει να αναλάβει το άλλο. Θέλεις? Να κάνεις δηλαδή τη δουλειά του τρίπκου. Να τους συντονίσεις. Ωραία. Οπότε εσύ θα κάνεις την ιστορία με το παπάθιο. Πρέπει μια μέρα να πας μαζί μου στο παπάθιο να σου δείξω πράγματα και αφού σου τα δείξω και περπατήσουμε εκεί μέσα και δούμε και το αρχείο live, πρέπει μετά τα ίδια πράγματα που θα κάνουμε μόνοις μας να τα κάνεις με τα παιδιά. Πρέπει να βρεις κάποια άτομα. Πρέπει να βρεις κάποια άτομα, ας πούμε η Λίμπερ. Αντώμα από την τάξη. Αντώμα από την τάξη. Η Λίμπερ ή η Ιωάννου. Κάποια από τις δύο θα πάει σίγουρα με την Έλληνα, δεν υπάρχει περίπτωση. Έτσι δεν είναι. Λοιπόν, οπότε εγώ θα φέρω τα πιάτα, τα πλαστικά πιρούνια, τα ποτήρια. Τι θα βάλουμε, οι Ιταλοί παίρνουν κρασί όταν τρώνε σπαγγέτι. Να πάρουμε κανένα κιάντι για να το καταλάβουν όλοι τι γίνεται εκείνη την ώρα. Έχει το ξερό, έχει το ροζέ, έχει και το άσπρο, το λευκό. Να πάρουμε ένα ροζέ. Λοιπόν, άρα εγώ θα φέρω όλα τα πιάτα, όλα τα κουτάλια. Τις ποσότητες από το λάδι, το βασιλικό, το σκόρδο, την πρέσα για το σκόρδο. Τις κουτάλες, τις κατσαρόλες. Το καμινέτο του γκάμπινγ και θα γίνει. Και θα κάνουμε μια πρόσκληση σε όλη την ομάδα του project. Γιατί όταν κάνουμε κάτι Ιταλικό το κάνουμε πολύ καλό. Ένα είναι αυτό. Δεύτερο, τι μου φέρατε σήμερα. Νομίζω ότι δεν έχουμε κάτι για σήμερα. Και αυτά που έχουμε για τα αδέρφωρα και το καφέ, επειδή δεν είχαμε συζητήσει τετάρτι, πήγαν πάλι για τετάρτι. Τώρα δεν μας μένει άλλη μέρα, μόνο τετάρτι μας μένει. Και τετάρτι. Εντάξει. Ελένη, έφερες κάτι? Δεν είχα κάτι. Μάλιστα. Εσείς? Να τους ακούσουμε επομένως. Επομένως συγκρίνεται Ελληνικά με Ιταλικά. Ελληνικά είναι μια αδερφή. Έχεις ολοκλήψει τα Ιταλικά. Μπορείς να μιλήσεις. Δηλαδή, στην ουσία, αν υποθέσουμε ότι εσύ ξεκινάς από την Καβάλα με μία ομάδα που κάνει τουρισμό στην Ιταλία και πηγαίνεις τάραντο, ας πούμε, έτσι, πηγαίνετε μαζί τάραντο. Ή ξεκινάς μαζί μας του χρόνου και κάνουμε όλοι μαζί μία οργανωμένη εκδρομή. Και αναλαμβάνεις να μιλήσεις όσο είμαστε ακόμα πάνω στο ferry boat που πηγαίνει προς μπάρι για να διακλαδοθούμε μετά με άλλη συγκοινωνία προς τάραντο. Μας μιλάς για καφέ, έτσι. Μιλάς Ιταλικά τώρα για καφέ. Και όλα αυτά τα πράγματα δεν είναι αντιγραφή από σελίδες. Ωραία, υπάρχουν οι πηγές. Εσύ, όμως, μπορείς να μιλήσεις χωρίς να κοιτάς εκεί μέσα, έτσι. Αυτό θέλουμε. Μπορείς να μιλήσεις Ιταλικά. Ωραία, καταρχήν μπορείς να μας τα πεις όλα αυτά πρώτα όλα ελληνικά. Να σας πω. Ακούμε. Καταρχήν να σας πω ότι στην Ιταλία δεν είναι χαπέ που πήρνουμε εδώ από το πτυπημένο σου. Έχουν έναν σακεράπερ, ένα καχέ σακεράπερ, που όμως δεν είναι καθόλου δημοφιλές από ό,τι έχω καταλάβει. Και δεν είναι ακριβώς παραίωτα χαπέ που πηγαίνουμε εμείς. Τι είναι? Είναι με σπρέσκωμα. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε. Ωραία, λοιπόν, ένα το κρατούμενο. Άρα, μία διαφορά πολιτισμού, έτσι. Επομένως, ούτε εμείς πάμε να βρούμε εφραπές στην Ιταλία, μας προειδοποιείς. Ούτε όταν έρχονται εδώ συναιδεία από κάτι ιταλικό, τους παρεις και τους πας να πιούν εφραπές στην παραλία, έτσι. Κάτι άλλο θα πας να τους δώσεις να πιούνε. Όταν μιλάμε για εφραστές στην Ιταλία, μιλάμε κυρίως για εφραστές σπρέσκωμα, που είναι ο πιο δημοφιλής σπρέσκωμα. Και ο πιο δημοφιλής σπρέσκωμα είναι και στιγμίως, αλλά και επειδή πίνονται διάμεση. Ο πιο δημοφιλής σπρέσκωμα είναι ο κατουσινικός που πήρε το όνομά του από τα ράσσα των κατουσινικών. Γιατί από μέσα είχαν και άσπρη κουκούλα, είχαν το καφέ, εκείνο το σοκολατή, το ράσο και από μέσα υπήρχε και άσπρη κουκούλα. Στο σπιχαλί με έφτιαχε περισσότερο μεσπρέσκωμα καφέ. Βοήθηκαν με μικρή αδυμπάτια προς το καλάδι. Και θεωρούν ότι με το καλάδι μπορούν να κάνουν τόσο πολύ καλά την τέτοια συσκευή. Και αυτό με κάνουν σημερινά φαγητό. Εσύ είσαι βιολόγος έτσι, αληθεύει αυτό. Αυτό αληθεύει. Πολλοί άνθρωποι έχουν μια δυσανεξία στους άνθρωπους. Αυτό είναι αλήθεια. Εγώ εκείνο που ξέρω είναι ότι όταν το γάλα ενώνεται με καφέ, δεν μπορεί να πάρει οργανισμό στο ασβέστιο. Αυτό ξέρω, αλλά δεν ξέρω τις πεψίες και τέτοια. Δυσκολεύει την πεψίδι γιατί οι Ιταλίοι με σημερινά όταν τρώνε στον φαγητό και μετά ξέρετε ότι είναι φαγητό. Θα φύγουν εσπρέσο. Δεν θα φύγουν όμως κάποιο ψινό που έχει ποκάρα. Ειδικά θα φύγουν εσπρέσο. Από εκεί και πέρα έχουν πάρει πάρα πολλές πικίες. Καθέψαγοντας ενεργουσιάστηκα. Είδα πράγματα που δεν ξανατέχουν, όπως καφέ μοχή, δηλαδή συνδυάζοντα κοκτέι του μοχή. Είναι καφέ το οποίος εννοεί εντυπωσιακά στα μομόματα. Δεν λειτουργούν όμως σαν καφές αυτά. Δεν μπορεί ας πούμε αυτό να σε κρατήσει εγρήγορση. Εξεφεύγει λίγο το καφέ. Δηλαδή λέγουμε το καφέ πορεύει που ουσιαστικά κατείνει διορθωμένο με λίγες σταθόνες από κάποιο πράγμα. Διορθωμένο δηλαδή βελτιωμένη γεύση. Αυτό εννοείς. Αλλά το λένε με αυτή τη σημασία. Εντάξει. Εκεί ακόμα όμως προειδοποιούμε ότι η μήβα λίγο περισσότερο από λίγες σταθόνες είναι κάτι άλλο. Ναι. Και το άλλο λίγο εντυπωσιακό είναι ότι εμείς στην Αλλάδα είναι πολύ διαφορεμένος ο Φρέντος και ο Φρέντας. Ναι, ναι. Μπορούμε να μονίσουμε ότι αυτοί τους καφέ τους βρέσκεις και στην Ιταλία. Και όμως στην Ιταλία, στην Ελλάδα όμως φροστιά. Εκεί θα το καταλάβεις. Δεν θα τα ψηφίσουμε. Δεν θα τους συναντήσουμε τους καφέντες. Η Ιταλία είναι σε στους καφέντες αλλά όταν πίνουν εκδίκους δεν παίρνουν τέτοιους καφέντες. Μπράβο. Γιατί, εδώ γιατί Ευδοκιμή όμως, γιατί είναι άλλος πολιτισμός. Γιατί εδώ η πολιτισμική γραμμή που ενώνει τον Φρέντο που πίνουμε εμείς, ποια είναι, είναι η γραμμή που γεννιέται από το Nescafé Frappé. Ναι, γιατί όμως υπάρχει και γιατώνια θεωρία. Γιατί όμως όταν πάει σε μια κατέρια να καθίσει κάθε δυο ώρες, δεν μπορεί να αρχίει κολλά εις φτέρες όλοι το καφεξίνο. Μην είναι δύο κουμμιάς και εγώ κατά τη στερή συναντή θα κρυώσει έτσι κι αλλιώς. Παραδοσιακά και είναι το πατέχνι για τους γένους είναι άγρυτος αυτός ο οδηγικός καφέ. Και ο μόνος πρόσφατας να πηγήσει αυτό το οδηγικός καφέ, είναι ο πρώτος καφεξίνο και ο πρώτος πρόσωπος που επίσης είναι σε πολύ μεγαλύτερη ποσότητα. Εκτός από αυτά που σας είπα τα βασικά δηλαδή, από την κεφάλαιο βάζει το καφέ Λάρακ, που είναι με αρκετή νοση Λάρακ το Nescafé, και το πανεπόρα το θύμιζε και σε έργο για τους μικρότερους ηλικίες. Οι άνθρωποι που τους πειράζει εδώ το καφέ, λεπάχει ο καφέ στο μακιάδρο, το μακιάδρο όπως σας λένε είναι λεκιασμένος, το οποίο έχει τη σημασία ότι έχει μέσα λίγο γάλα. Ναι, πολύ λίγο γάλα. Πολύ λίγο γάλα. Και μάλιστα, καμιά φορά ρίχνουν πάνω, δεν ρίχνουν γάλα, ρίχνουν κρέμα γάλακτος. Ναι, είναι αυτό το σακεράδρο που σας είπα πριν, το οποίο φτιάχνει δύο τρόπους. Σακεράδρος, ειλικριμένα λέγεται άμα το κάνουν, άμα το χτυπήσουν με σέικερ από τη σακεράδρο. Ναι, ναι, καλά, τα αγγλικά τους είναι ιταλοποιημένα. Υπάρχει και το θρουλάδρο. Αυτό είναι πολύ δικό τους, πολύ δικό τους. Βάζουν ολόκληρο κομμάτι παγωτό μέσα. Όπως και το τεκό μας το τραπεύικο που γίνεται το πίτημα καλότερο από το σακεράδρο. Είναι αυτό το καλικό το τραπεύικο, είναι το καπέλακο. Μάλιστα. Δεν ωραία. Δεν ωραία. Εσύ. Ναι. Κι εγώ και το κουτσίνο που σημαίνει με καφέ σπρέσο με χάλα και ένα χιλό σαν τρέμμα από πάνω. Το σπρέσο που πήρνουν εκεί δύο όλοι. Μετά τα γεύματα ακόμα και αργά τη νύχτα που έχουν φάνε. Και παράδειγμα έχει διάφορα όμορφα. Θέλω να μιλήσω με τη δοσολογία. Καφέ σπρέσο είναι μια πολύ δύσκολη δόση σπρέσο. Το σπρέσο που το ονομάζεται και καφέ είναι... Χωρίς τίποτα άλλο. Καφέ. Αν ακούμε καμία καφέ ή κάθε καφέ είναι σπρέσο. Καφέ λουχό είναι η ίδια δόση στο σπρέσο απλά. Προσθέτουν παραπάνω νερό. Το καφέ κρέμα που πάλι είναι σπρέσο. Αλλά έχει παραπάνω νερό σε όλο το καφέ λουχό. Το καφέ λουχό είναι στο ίδιο κοπηράκι. Το καφέ λουχό είναι μέχρι πάνω με παραπάνω νερό. Το καφέ είναι κλάμο που πάλι είναι σπρέσο με μία μάγκια γαλακτός. Το καφέ κουρέντο που έχει κάποιες σταγόνες ελπόρ. Και το καφέ είναι καφεϊνάτο. Όταν έχουμε εξεργασμένος καφές χωρίς οφέι πάλι είναι σπιτζεμένο. Μετά το κρύο του φίλματο το λάτω μεγιάτο. Το μοκατζίνο που είναι μέρος στο κουζίνο. Που έχει μέσα σαν τυγί και σοκολάτα. Είναι στο ίδιο κουζίνο. Το καφέ λάτω είναι οπότε είναι στο λιποτεχείο. Με παραπάνω μάγκια. Καφέ σε κεράστο. Ουσιαστικά σαν το κουρέντο σπέστο. Ναι το είπαμε πριν. Τώρα αυτό που θέλω είναι να κινηθείτε. Ηρεμήστε πέντε λεπτά για να κάνουμε εμείς διάλειμμα να το σκεφτούμε και από εδώ. Θέλω να μιλήσετε για ελληνικούς καφέδες ιταλικά. Κοιτάξτε τα πολύ καλά αυτά και εμείς θα ακούσουμε τι θα μας πούνε. Να μιλήσετε για ελληνικούς καφέδες ιταλικά. Έχουμε δηλαδή εδώ δύο Ιταλούς. Αυτοί οι δύο Ιταλοί τι λένε. Οι Ιταλοί κάθε δυο ώρες θέλουν λίγο να ξεκουραστούν και θέλουν έναν καφέ. Άρα σου έχουν πει ότι θέλουν έναν καφέ, θέλουν να ξεκουραστούν λίγο και ρωτούν και όλες τι καφέ πίνουν οι Έλληνες. Και εσύ αρχινάς τώρα. Για πες. Πριν η Γρέσσια όμως υπάρχει και η καφέ, δηλαδή εσύ είσαι η φραπέ. Η φραπέ είναι η ρεύτερη καφέ που είναι η Γρέσσια. Είναι το σημείο που είναι το πιο φαμόζο. Έχει αγριτσάτο, ειδικά τα γιώνα. Έχω μενει καφέ σακηράτο, αλλά με ένα άλλο τύπο του καφέ και δύο κολλητά πιο βάσα. Βλέπεις ένα άλλο μπιχέρι με μόνο γλυκό. Υπάρχει και ένα άλλο τύπο του καφέ, ο οποίος ονομάζεται καφέ Γρέγο και ο οποίος ονομάζεται καφέ του. Αυτό είναι ένα καφέ καλό. Είναι ο κλασικός καφέ, εδώ στην Ελλάδα, και είναι ειδικά αξιολόγητο από άνθρωποι από μια τέταρτα ηλίθεια. Έχει ένα άλλο τύπο του καφέ που μπορεί να παρουσιάσει το καφέ φραπέ και το φρένο καφέ. Έχει και ένα άλλο τύπο του καφέ φραπέ και το φρένο καφέ φραπέ και το φρένο καφέ φραπέ και το φρένο καφέ φραπέ. Του καθάρισαν. Του καθάρισες. Εσύ? Του καθάρισαν και το καποτσί. Πριν από αυτό, το καφέ φραπέ είναι τύπο απαστάτσα φόρτε. Έχει ένα κερατό και ένα γκιάτο. Έχει ένα κερατό, αλλά είναι σαν γουστό. Το καφέ φραπέ είναι τύπο καφέ κάτω. Έχει ένα κερατό, αλλά είναι σαν γουστό. Το καφέ φραπέ είναι τύπο καφέ κάτω. Το καφέ φραπέ είναι τύπο απαστάτσα φόρτε. Έχει ένα κερατό και ένα γκιάτο. Το καφέ φραπέ είναι τύπο καφέ κάτω. Το καφέ φραπέ είναι τύπο καφέ κάτω. Το καφέ φραπέ είναι τύπο καφέ κάτω. Το καφέ φραπέ είναι τύπο καφέ κάτω. Το καφέ φραπέ είναι τύπο καφέ κάτω. |
